St@m schreef op woensdag 3 januari 2018 @ 14:00:
[...]
Als ik morgen mijn baan kwijtraak heb ik:
a. Sowieso binnen no-time een andere baan
b. Eerst recht op WW
c. De mentaliteit om mezelf te redden
Dus met de bijstand zal ik 99,9% zeker nooit in aanraking komen. En ik ben ook helemaal niet tegen bijstand, maar ik ben wel tegen mensen die er niets voor terug willen doen. Als ik in de bijstand zou zitten zou ik me gewoon 40 uur in de week nuttig maken. Nouja, 32 wellicht. Zodat ik het in ieder geval verdien. En als ik daar te lam voor ben dan krijg ik maar minder geld tot ik moet leven op water en brood. Blijkbaar is dat dan wat ik wil.
Zolang je gezond bent en inderdaad een werk-instelling dan lukt dat ook wel.
Case in point ik ben zelf jaaaren terug eens volledig onverwacht een maandje in de bijstand terechtgekomen. Ik had een baan, websites upgraden en nieuw bouwen. Mijn ww was net op maar nog geen nieuwe opgebouwd na 2 maanden werken.
Om 16:00 uur stonden we bij een klant voor de volgende opdracht, 16:30 stond ik buiten want die opdracht ging niet meer door en er was geen werk meer voor mij. Doei!
Serieus een W. T. F. moment voor mij (bleek een payroll constructie te zijn bij een eenmans bedrijf, maar wist ik toen veel dat was geheel nieuw voor mij).
Dus ik voor bijstand. Ik stond daar met m'n goede Nederlands, normale kleding, normale opleiding en een werkwillige houding. Ze zijn hier best 'invasief' als je bijstand aanvraagt, maar ze hadden toen zoiets, oh jij wil werken (!!), jij komt er zelf wel! En ze hebben me geheel met rust gelaten zodat ik veel kon solliciteren (ipv 40u papier prikken).
Binnen een maand was ik weer uit de bijstand en weer lekker aan het programmeren.
Mijn tante had ooit ook bijstand nodig, 2 jonge kinderen en een goed-verdienende ex-man die niks betaalde. Zij solliciteren: kun je goed Frans? Jazeker! (en dook de boeken in om Frans te gaan leren).
Superveel respect voor haar.
Maar vergis je niet, ziek worden kun je altijd, en dan kan die vechtersmentaliteit weleens omslaan naar depressie om maar wat te noemen, omdat het gewoon niet meer GAAT. Dan ben je echt blij met een vangnet als WIA, bijstand en dergelijke.
En als je daar dan zoveel voor moet terugdoen, dan denk ik, dan kun je ook werken? Help iemand dan een echte baan te vinden als dat zelf niet lukt. En als werken niet gaat, dan heb je dat vangnet dus ook echt nodig, laat mensen dan ook met rust (ipv regeltjes als je mag geen koffie gaan schenken 2u/week want dan ben je niet beschikbaar).
Lijkt me lastig selecteren, maar mensen niet 40u verplicht min of meer onzinwerk laten doen (zoals hier gebeurt) als ze gewoon kunnen en WILLEN werken lijkt me een stuk nuttiger. En als ze 40u werken, dan ook minimumloon geven, want ook papierprikkers zijn nodig!
PS later ben ik die beste ex-werkgever jaren later nog tegengekomen op mijn parachuteclub, hij was toen op zoek naar een instructeur voor hulp met zijn A brevet. Ik ben hem straal voorbijgelopen en heb mooi een andere leerling begeleid.