Iedereen die "foute instelling" zegt heeft in principe gelijk. En alle harde woorden richting TS zijn heel belangrijk, laat daar geen misverstand over bestaan. Ondanks alles zou hij er goed aan doen om deze goedbedoelde woorden zich ter harte te nemen.
Maarrrrrr...
Het is en blijft gewoon een feit dat TS zich in een situatie bevindt (of denkt te bevinden) die weinig tot geen perspectief bied. Als ik zijn situatie goed begrijp (misschien heb ik het mis!) dan staat hij voor een keuze tussen:
1. Een comfortabel kutleven.
2. Een oncomfortabel kutleven.
Hij gelooft volgens mij niet in zichzelf, en niet in een toekomst waarin hij ooit een goede/leuke baan kan hebben. Hij moet kiezen tussen elke dag stomvervelend (misschien zelfs mensonterend/zielsonterend) werk doen voor een bestaansminimum, met een twijfelachtig, bedenkelijke kans op "misschien" een betere toekomst, of thuis blijven voor vrijwel hetzelfde inkomen. Er is voor hem geen daadwerkelijke prikkel. De uitkeringen zijn of te hoog, of het minimum loon is te laag. Misschien wel allebei.
Mijn punt is, alle goedbedoelde, harde woorden ten spijt, hoe zeer ik het ook "in principe" (werken voor je geld!) met u allen eens ben, ik kan het TS onmogelijk kwalijk nemen dat hij de veilige keuze maakt en lekker thuis blijft. De libertarischen onder u zullen ongetwijfeld een beroep doen op "eigen verantwoordelijkheid", ik leg de schuld bij de staat en het huidige economische systeem dat voor veel mensen meer weg heeft van een uit de hand gelopen stoelendans, dan een humane situatie die de algemene volksbelangen en de volksgezondheid boven alles stelt.
En nee, ik stem niet links. Ik stem niet meer.
Maarrrrrr...
Het is en blijft gewoon een feit dat TS zich in een situatie bevindt (of denkt te bevinden) die weinig tot geen perspectief bied. Als ik zijn situatie goed begrijp (misschien heb ik het mis!) dan staat hij voor een keuze tussen:
1. Een comfortabel kutleven.
2. Een oncomfortabel kutleven.
Hij gelooft volgens mij niet in zichzelf, en niet in een toekomst waarin hij ooit een goede/leuke baan kan hebben. Hij moet kiezen tussen elke dag stomvervelend (misschien zelfs mensonterend/zielsonterend) werk doen voor een bestaansminimum, met een twijfelachtig, bedenkelijke kans op "misschien" een betere toekomst, of thuis blijven voor vrijwel hetzelfde inkomen. Er is voor hem geen daadwerkelijke prikkel. De uitkeringen zijn of te hoog, of het minimum loon is te laag. Misschien wel allebei.
Mijn punt is, alle goedbedoelde, harde woorden ten spijt, hoe zeer ik het ook "in principe" (werken voor je geld!) met u allen eens ben, ik kan het TS onmogelijk kwalijk nemen dat hij de veilige keuze maakt en lekker thuis blijft. De libertarischen onder u zullen ongetwijfeld een beroep doen op "eigen verantwoordelijkheid", ik leg de schuld bij de staat en het huidige economische systeem dat voor veel mensen meer weg heeft van een uit de hand gelopen stoelendans, dan een humane situatie die de algemene volksbelangen en de volksgezondheid boven alles stelt.
En nee, ik stem niet links. Ik stem niet meer.