Toen ik vroeger stage liep bij een automatiseringsbedrijf annex computerbedrijf hadden we daar ook een klant. Die had altijd enorme eisen aan de ondersteuning die we leverde, en alle werkzaamheden voor diegene leek wel alsof de duivel ermee speelde. Voor wat ik mij nog voor de geest kan halen is dat deze klant best betweterig was en alles beter wist als we werkzaamheden aan zijn computer/server gingen uitvoeren. Zo heeft hij het gepresteerd om, toen mijn collega bij hem was om een moederbord te vervangen, om hem letterlijk zo dicht op de huid te zitten en betweterig te reageren dat mijn ervaren collega per ongeluk door zijn constante bemoeienis een schroefje door zijn moederbord draaide...

Een enorm gedoe als gevolg.
Zodra de klant belde, en zijn naam werd genoemd (of nummerweergave zijn nummer al liet zien), dan wist je al dat er al gezeik zou komen waardoor de meesten het gesprek al wouden weigeren.
Op een dag hadden we de PC van de klant in de werkplaats staan, en de werkzaamheden liepen uit. Niemand wou dus die klant meteen bellen, want je werd al bijna depri als je diegene aan de lijn had, echt een enorm gezeur en gezeik waar zelfs Johan Derksen geen brood van lust.
Maar goed: Ik was in een goede bui: Laat ik maar die klant bellen, kan ik meteen kennismaken met hem.
Ik kreeg zijn vrouw aan de telefoon: En jeeemig, wat een bak str*nt kreeg ik van haar over mij heen:
"Nou, dit is niet de eerste keer, dat de werkzaamheden uitlopen", "traag bedrijf zijn jullie", 'betalen we hier nou geld voor?" en een hoop gemekker meer....
Tot zover de vervelende klant.
Een ander verhaal was het feit dat ik tijdens stage extra taken kreeg omdat de persoon van de inkoop een weekje weg was. Ik moest dus de bestellingen controleren, en bij vertraging dit op tijd communiceren. Afijn, zulke taken moet je nooit aan een drukke stagiair geven, en door mij ging het dus fout. Shit happens, en zo kwam een dure Windows 2K Server licentie niet op tijd bij de klant, en belde de klant tegen het einde van de werktijd (17:30) ons op met de vraag waar die licentie bleef, en dat hij het echt die dag nodig had. Onze leidinggevende was op dat moment al weg.
Ik: "Nee, die licentie is niet binnen, zie ik... Sorry!"
Hij: "Kunt u niet zorgen dat het op tijd binnen komt? En dan wel vandaag!"
Ik: "Het is nog onderweg bij de post"
Hij: "Dan geef ik je een opdracht mee, en die luidt: Bel de post op en zorg dat het vandaag hier komt"
Ik: "Sorry, helaas zal dat niet gaan, want... "
Klant: "Niks mee te maken, al moet je de auto in stappen en naar de postsorteercentrum rijden. Zorg dat het hier vandaag binnenkomt!!!!!"
Ik: "Sorry! Echt vervelend, maar ik heb geen rijbewijs"
(tja, niet echt relevante informatie aan de klant, maar ja, je bent stagair, hé
)
Hij: "Pak de bus of de fiets dan!"
Ik: "Erg fijn, maar ik kan hier geen invloed op uitoefenen, ik zal dit morgen bespreken met mijn leidinggevende. Ik wens u verder een fijne dag, en morgen hoort u verder! ALsnog mij excuses!"
Hij: "^$%*^%$*^%$"
Ik: **klik** **tuut**
Mijn leidinggevende had deze zaak die volgende dag van mij overgenomen, en klaar.
Twee weken later hoorde ik dat die klant nog op de zaak was geweest om mij een hand te schudden, helaas was ik niet aanwezig omdat ik elders bij een andere klant aanwezig was. Maar toch wel netjes van hem

. Via mail heb ik hem vervolgens een 'Excuus aanvaard' laten weten.