Ik zeg wel eens: voor avontuur hoef je echt niet naar de jungle van Thailand te vliegen, hier met een Trabant rondrijden volstaat ook.
Ik werd vanmiddag gebeld met de vraag of ik thuis was met de reminrichting van een Alpenkreuzer.
Wablief?
Het klopt, ik heb er -zeker 25 jaar geleden- een blauwe maandag een gehad. Als deel van de betaling voor een setje chromen bumpers. "Jij komt er makkelijker af dan ik." Dank voor het vertrouwen, maar het was een allesbehalve vrijwillig bezit en het mooiste moment dat ik ermee beleefde was toen iemand me ervan verloste.
Enfin, zo'n Alpenkreuzer/Camptourist-rem zou moeten lijken op die van een Wartburg en daar had ik nog wel wat documentatie van. Dus gewapend met wat boekjes naar Heugem om een reddende engel te spelen.
Ik besloot met de 601 te gaan, want die had een gebonk in het vooronder waar ik de remmenmonteur ook wel even naar wilde laten kijken. Onderweg werd het gebonk langzaam erger. In de schaduw van de kerk van Sjömmert, die heeft een hoge toren, de wielbouten wat extra aangedraaid, wat geen verschil gaf. Het gebonk leek verband te houden met speling op de stuurkogels. Voor die Alpenkreuzerremmen moest er uiteindelijk toch een naaf af en de snelste oplossing was bij mij thuis een naaftrekker halen. (de oudere Alpenkreuzers hebben dezelfde wielen als de tweetakt Trabant)
De snelste weg zou over de snelweg en door de tunnel gaan. Mijn gut feeling deed me op het laatste moment beslissen om toch maar via de dorpen binnendoor te rijden.
Dat bleek verstandig en het ging goed, totdat ik een voorwiel verloor. Dat gebeurde op de rotonde van Berg en Terblijt. We hadden geen andere keus dan precies op die plek de auto op te krikken, de remschoenen terug te duwen, naaf erop, asmoer met vingerkracht erop, wiel erop, en de berm in duwen in afwachting van passend gereedschap. Toch handig als je dan met twee auto's bent. De Alpenkreuzerremmenmonteur haastte zich om zijn verloren tijd in te halen en met een ratel, een dop 32, een momentsleutel en wat borggereedschap heb ik me door de vrouw in het westblik naar de plaats des onheils laten rijden en na toepassing van het gereedschap was ook het gebonk weg.
Morgen de vloerventilator uitpakken en in alle rust onder de carport die voortrein eens inspecteren. De plek is net weer vrij en kou zal ik niet lijden...
Ik werd vanmiddag gebeld met de vraag of ik thuis was met de reminrichting van een Alpenkreuzer.
Wablief?
Het klopt, ik heb er -zeker 25 jaar geleden- een blauwe maandag een gehad. Als deel van de betaling voor een setje chromen bumpers. "Jij komt er makkelijker af dan ik." Dank voor het vertrouwen, maar het was een allesbehalve vrijwillig bezit en het mooiste moment dat ik ermee beleefde was toen iemand me ervan verloste.
Enfin, zo'n Alpenkreuzer/Camptourist-rem zou moeten lijken op die van een Wartburg en daar had ik nog wel wat documentatie van. Dus gewapend met wat boekjes naar Heugem om een reddende engel te spelen.
Ik besloot met de 601 te gaan, want die had een gebonk in het vooronder waar ik de remmenmonteur ook wel even naar wilde laten kijken. Onderweg werd het gebonk langzaam erger. In de schaduw van de kerk van Sjömmert, die heeft een hoge toren, de wielbouten wat extra aangedraaid, wat geen verschil gaf. Het gebonk leek verband te houden met speling op de stuurkogels. Voor die Alpenkreuzerremmen moest er uiteindelijk toch een naaf af en de snelste oplossing was bij mij thuis een naaftrekker halen. (de oudere Alpenkreuzers hebben dezelfde wielen als de tweetakt Trabant)
De snelste weg zou over de snelweg en door de tunnel gaan. Mijn gut feeling deed me op het laatste moment beslissen om toch maar via de dorpen binnendoor te rijden.
Dat bleek verstandig en het ging goed, totdat ik een voorwiel verloor. Dat gebeurde op de rotonde van Berg en Terblijt. We hadden geen andere keus dan precies op die plek de auto op te krikken, de remschoenen terug te duwen, naaf erop, asmoer met vingerkracht erop, wiel erop, en de berm in duwen in afwachting van passend gereedschap. Toch handig als je dan met twee auto's bent. De Alpenkreuzerremmenmonteur haastte zich om zijn verloren tijd in te halen en met een ratel, een dop 32, een momentsleutel en wat borggereedschap heb ik me door de vrouw in het westblik naar de plaats des onheils laten rijden en na toepassing van het gereedschap was ook het gebonk weg.
Morgen de vloerventilator uitpakken en in alle rust onder de carport die voortrein eens inspecteren. De plek is net weer vrij en kou zal ik niet lijden...
KPN is een drieletterwoord