Na je afstuderen tot de conclusie komen dat..

[Wim-Bart]

offtopic:
[quote]stier schreef op zondag 28 mei 2017 @ 16:30:
[...]
Ik ben van mening dat de uitkeringen en lage inkomens fors omhoog moeten, vooral om uitsluiting tegen te gaan. Een mens wordt echt niet gelukkiger als je 40-uur per week moet werken en dan nooit extra geld hebben om op vakantie of dagje weg o.i.d. te kunnen.
[/quote]

Ik vind het veel erger dat er in Nederland mensen zijn die met 1 of 2 banen en kinderen zo veel verdienen dat ze overal buiten de boot vallen voor subsidies en zich een slag in het rond werken met ieder jaar weer een fikse verhoging in de particuliere huursector omdat ze niet in de sociale sector terecht kunnen en 900-1000 euro aan huur kwijt zijn, 500-1000 euro aan kinderopvang, daarnaast nog moeten eten en zien hoe uitkeringstrekkers wel op vakantie kunnen er voor bijstandsmoeders wel opvang bijna gratis is om ze "rust thuis" te geven terwijl ze zelf blij zijn als ze met moeite 2 weken vakantie op de Veluwe kunnen hebben en geen cent hebben om hun kinderen de zelfde merkkleding te geven als de kinderen van mensen die volledig gesubsidieerd worden van het belastinggeld wat zij betalen.

Dat is het land waarin we leven.

Maar aan bovenstaande heeft TS niets. Maar wat ik vaak wel zie en gezien heb is dat mensen een wat minder "goed liggende" baan accepteren in de richting van de studie en vandaar uit verder kijken. Met 25/26 jaar en zelfs tot misschien 35 jaar zijn er nog zo veel ontwikkelingen en mogelijkheden waar je je op kan richten. Niemand zal je raar aankijken wanneer je opeens een andere kant op gaat. En uit ervaring blijkt dat soms een bedrijf die niet klikt wel je bedrijf lijkt te zijn en het bedrijf wat klikte achteraf de grootste fout is.

Het begin van een carrière is een startpunt met onbekende uitkomst. Je begint misschien als media expert en eindigt als auto ontwerper, wie weet hoe het leven zich ontwikkeld.

[ Voor 34% gewijzigd door Wim-Bart op 28-05-2017 23:38 ]

[Anoniem: 877867]

Fiber schreef op zondag 28 mei 2017 @ 21:58:
[...]

Als je gewoon full time solliciteert, minimaal 8 brieven per dag de deur uit, elke dag, en daarnaast netwerken op LinkedIn, Facebook en alle mogelijke banensites en uitzendbureau's kom je er heus wel een keer tussen hoor.

Alleen niet met bovenstaande instelling en de instelling van de TS...

@Anoniem: 877867 Directe vraag: Hoeveel sollicitaties heb je op dit moment lopen en hoeveel zijn er afgelopen week de deur uit gegaan...?


[...]

Van werkloos thuis op de bank hangen wordt een mens ook niet gelukkiger...

Op dit moment 1 lopen. Vorige week drie de deur uitgedaan. En daar zat ook een simpel klantenservice baantje bij, maar daar alweer een afwijzing van want ze denken dat ik er te snel op uitgekeken ben... Dan niet hé. Maar ik herken het verhaal over de bijstand verder wel. Het is super slecht voor je aanzien maar je komt door alle regelingen inderdaad bijna op een volledig maandsalaris uit wat het bijzonder ongemotiveerd maakt om daar straks netto minder aan over te houden als je wél netjes werkt.

[Flavius]

Je kunt, zolang je nog niets gevonden hebt en thuis zit, ook vrijwilligerswerk doen. Kijk eens bij het Nederlandse Rode Kruis, of een politie partij, brandweer, politie of iets anders...er is genoeg te vinden en zodoende kun je een netwerk opbouwen, werkervaring opdoen, enzovoorts.

[Anoniem: 172410]

Wim-Bart schreef op zondag 28 mei 2017 @ 23:26:
[offtopic]
Maar aan bovenstaande heeft TS niets. Maar wat ik vaak wel zie en gezien heb is dat mensen een wat minder "goed liggende" baan accepteren in de richting van de studie en vandaar uit verder kijken. Met 25/26 jaar en zelfs tot misschien 35 jaar zijn er nog zo veel ontwikkelingen en mogelijkheden waar je je op kan richten. Niemand zal je raar aankijken wanneer je opeens een andere kant op gaat. En uit ervaring blijkt dat soms een bedrijf die niet klikt wel je bedrijf lijkt te zijn en het bedrijf wat klikte achteraf de grootste fout is.

Het begin van een carrière is een startpunt met onbekende uitkomst. Je begint misschien als media expert en eindigt als auto ontwerper, wie weet hoe het leven zich ontwikkeld.

Zoiets schreef ik hierboven inderdaad ook. Kijk eens naar mensen aan het einde van hun carrière en hoe meanderend dat pad soms is geweest, om uiteindelijk toch steeds leuke dingen tegen te komen en financieel ook wel te varen.

TommyboyNL schreef op zondag 28 mei 2017 @ 23:07:
Verder las ik eerder in dit topic dat je alleen reageert op vacatures waar je een kans denkt te maken. Daar ga je ook al de fout in. Gewoon OVERAL op reageren. Ik voldeed ook bij lange na niet aan de functieomschrijving van mijn huidige baan, maar ben daar toch zonder al te veel moeite aangenomen.
Een gezonde dosis interesse en motivatie is stukken belangrijker dan voldoen aan het profiel.

Dat is inderdaad ook een goed punt. Als de baan je interessant lijkt, ga ervoor. Jij bent een baan aan het zoeken en er niet om jezelf af te wijzen.

[Fiber]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 29 mei 2017 @ 00:21:
[...]


Op dit moment 1 lopen. Vorige week drie de deur uitgedaan.

Erg weinig. Ga eens beginnen om er deze week minstens twee per dag van te maken. Eén sollicitatie per dagdeel moet toch wel lukken...? En het gaat steeds sneller en makkelijker als je eenmaal een paar mooie concepten hebt liggen. En er achteraan bellen natuurlijk binnen een paar dagen. En niet teleurgesteld zijn van een afwijzing, die horen er gewoon bij, maar gewoon doorgaan.

En daar zat ook een simpel klantenservice baantje bij, maar daar alweer een afwijzing van want ze denken dat ik er te snel op uitgekeken ben... Dan niet hé. Maar ik herken het verhaal over de bijstand verder wel. Het is super slecht voor je aanzien maar je komt door alle regelingen inderdaad bijna op een volledig maandsalaris uit wat het bijzonder ongemotiveerd maakt om daar straks netto minder aan over te houden als je wél netjes werkt.

Werk is zoveel meer dan alleen een inkomen. Het is ook je eigen broek ophouden, niet meer afhankelijk zijn van anderen, contacten, etc. En niet alleen reageren op zogenaamd leuk werk. Werk is werk en leuk maken doe je het zelf en als je eenmaal bezig bent is het veel eenvoudiger om eventueel iets beters te vinden.

Eigenlijk moet je werk zoeken gewoon als jouw baan gaan zien. Een ander werkt acht uur op een dag, dan kan jij makkelijk acht uur op een dag bezig zijn met solliciteren. En dan gewoon targets stellen: Zoveel brieven de deur uit, zoveel telefoontjes, bij zoveel bedrijven langs gaan, zo veel uitzendbureau's, etc. Solliciteren is gewoon hard werken als je het goed doet.

[ Voor 12% gewijzigd door Fiber op 29-05-2017 19:40 ]

[Tuttel]

Fiber schreef op maandag 29 mei 2017 @ 19:34:
[...]

Erg weinig. Ga eens beginnen om er deze week minstens twee per dag van te maken. Eén sollicitatie per dagdeel moet toch wel lukken...? En het gaat steeds sneller en makkelijker als je eenmaal een paar mooie concepten hebt liggen. En er achteraan bellen natuurlijk binnen een paar dagen. En niet teleurgesteld zijn van een afwijzing, die horen er gewoon bij, maar gewoon doorgaan.

[...]

Na een paar dagen er al achteraan bellen vind ik persoonlijk geen goed advies. Laat er eerst maar eens een week overheen gaan en pak dan die telefoon op als je nog geen reactie hebt ontvangen. Je kunt beargumenteren dat het als positief gezien wordt dat je erachteraan zit, maar in de praktijk wordt het eerder gezien als ongeduldig. Persoonlijk zelden gehoord dat er een positief woord viel over iemand die na 3 dagen al aan de telefoon hing of er al meer informatie is.

[Fiber]

Nou ja, een paar dagen is wellicht net wat te snel, maar wat ik bedoel is dat je het actief moet aanpakken en niet moet afwachten. Je kan ook bellen voordat je je mail verstuurt en gewoon eens vragen of je iemand te spreken kan krijgen van de desbetreffende afdeling, gewoon om wat meer informatie over de functie te krijgen zodat je gerichter kan solliciteren. Geen grijze muis of mak schaap zijn.

TS zit nu al weer bijna een jaar werkloos thuis. Dan doe je dus iets verkeerd en wordt het hoog tijd voor actie en wellicht voor wat meer onorthodoxe maatregelen. Er staat nu al weer een hele nieuwe lichting studenten te trappelen en die wil je toch eigenlijk voor zijn. Bij sommige bedrijven werkt het ook als je ze gewoon opbelt en vraagt of je op gesprek mag komen om eens vrijblijvend te praten of jullie iets voor elkaar kunnen betekenen. en dat hoeft echt niet aan de hand van een bestaande vacature te zijn. Anyway, je moet creatief zijn en positief opvallen. Inzet tonen, vasthoudendheid, durf tonen, etc. zijn ook kwaliteiten die er net voor kunnen zorgen dat ze voor jou kiezen ipv voor een ander met gelijke of zelfs betere kwalificaties op papier.

[haarbal]

Fiber schreef op maandag 29 mei 2017 @ 19:34:
En niet alleen reageren op zogenaamd leuk werk. Werk is werk en leuk maken doe je het zelf en als je eenmaal bezig bent is het veel eenvoudiger om eventueel iets beters te vinden.

Maar werkgevers verwachten bij de sollicitatie wel weer dat het je "leuk" lijkt en willen niet dat iemand snel weer weg is.

[Fiber]

Dat iets beters vinden kan natuurlijk ook intern...

Maar goed, ik hoor hier veel te veel negatieve kan niet en hoort niet en wil niet en veel te weinig positieve inzet en enthousiasme. Kom dan zelf eens met goede tips hoe het wel moet om iemand die al bijna een jaar zonder werk thuis zit te activeren en uiteindelijk aan het werk te helpen in plaats van alles af te kraken

[haarbal]

Hij heeft een aantal sollicitaties lopen, dus wat mij betreft is hij al actief.

[Fiber]

haarbal schreef op maandag 29 mei 2017 @ 22:09:
Hij heeft een aantal sollicitaties lopen, dus wat mij betreft is hij al actief.

Drie sollicitaties de deur uit in een week is veel te weinig. Dat doe je in een half dagje als je er een beetje ervaring mee hebt. Hou je nog vierenhalve dag over op een 'werkweek' van vijf dagen. Dat noem ik niet erg actief...

[stier]

Flavius schreef op maandag 29 mei 2017 @ 00:27:
Je kunt, zolang je nog niets gevonden hebt en thuis zit, ook vrijwilligerswerk doen. Kijk eens bij het Nederlandse Rode Kruis, of een politie partij, brandweer, politie of iets anders...er is genoeg te vinden en zodoende kun je een netwerk opbouwen, werkervaring opdoen, enzovoorts.

Met 'vrijwilligerswerk' verdring je banen die door betaalde krachten dienen te worden, lijkt me ook niet wenselijk. Voor TS zou het op korte termijn kunnen lonen om als zelfstandige aan de slag te gaan mits hij opdrachten weet binnen te halen.

[Gplux]

stier schreef op dinsdag 30 mei 2017 @ 11:09:
[...]
Met 'vrijwilligerswerk' verdring je banen die door betaalde krachten dienen te worden, lijkt me ook niet wenselijk. Voor TS zou het op korte termijn kunnen lonen om als zelfstandige aan de slag te gaan mits hij opdrachten weet binnen te halen.

Niet altijd. De Voedselbank neemt bijvoorbeeld uit principe geen betaalde krachten aan. Dit zullen altijd onbetaalde functies zijn, waar men veel ervaring op kan doen.

[Anoniem: 172410]

Gplux schreef op dinsdag 30 mei 2017 @ 14:04:
Niet altijd. De Voedselbank neemt bijvoorbeeld uit principe geen betaalde krachten aan. Dit zullen altijd onbetaalde functies zijn, waar men veel ervaring op kan doen.

Er zijn hele bedrijven die drijven op onbetaalde arbeid in de vorm van stagairs. Die nemen ook geen betaalde krachten aan, maar dat betekent niet dat die niet verdrongen worden.

We moeten oppassen niet de kan van de VS op te gaan, waarbij je blij mag zijn dat je een half jaar of langer onbetaald mag werken, omdat je zonder die ervaring elders niet aan de bak komt. Bij een normale baan dien je ook gewoon een normaal inkomen te verdienen.

[ReRichard]

Waarom neem je geen contact op met recruiters? Toen ik vorig jaar bij mijn vorige werkgever ben vertrokken heb ik welgeteld 4 uurtjes aan mijn C.V. gewerkt, contact opgenomen met een recruiter. En binnen 3 weken was ik bij twee bedrijven aangenomen. (Accountmanager en Project manager) Luxe positie, wel een lastige keuze.

Nu is mijn CV weliswaar wat sterker dan dat van jou, maar nou ook weer niet zo heel bijzonder (HBO commerciële economie + 2 internationale universiteiten maar dat waren geen 4 jarige volwaardige opleidingen) en paar jaartjes werkervaring als marketeer.

SPRINT heeft mij in ieder geval geweldig geholpen. Dus waag eens een belletje aan een recruiter waar jij je goed bij voelt.

[haarbal]

Meer dan de helft van de vacatures op vacaturesites zijn daar door recruiters neergezet dus ik denk dat hij dat al wel een aantal keer geprobeerd zal hebben.

[Mutsy]

Na dit topic voor een korte periode gevolgd te hebben, vind ik het tijd om een realistisch en hopelijk aansporend en positief advies in te brengen. Ervaring op basis van een recruiter baantje dat ik had, interesse in ontwikkeling van mensen en eigen sollicitatieervaring. Het is een lap tekst geworden, ik hoop dat TS de tijd neemt dit door te lezen, want het is met de beste bedoelingen geschreven.

Fiber schreef op maandag 29 mei 2017 @ 21:58:
Dat iets beters vinden kan natuurlijk ook intern...

Maar goed, ik hoor hier veel te veel negatieve kan niet en hoort niet en wil niet en veel te weinig positieve inzet en enthousiasme. Kom dan zelf eens met goede tips hoe het wel moet om iemand die al bijna een jaar zonder werk thuis zit te activeren en uiteindelijk aan het werk te helpen in plaats van alles af te kraken

Agree, net zoals met de algemene tendens van Fiber's punten: er zijn genoeg mogelijkheden en kansen, maar dat komt niet vanzelf. Je zult dingen actief moeten aanpakken en wellicht hier en daar wat inleveren (minder geld, minder leuke baan) om op lange termijn er beter uit te komen (vast, leuk en leerzaam werk met zekerheid).

Mij advies begint dan ook met iets dat eigenlijk voor alle dingen in het leven geldt:

Neem 100% verantwoordelijkheid. Jij en alleen jij kan ervoor zorgen dat je krijgt wat je wilt.

Dit komt neer op wat eerder genoemd is, doe er alles aan wat je kunt om een (op termijn leuke) baan te krijgen. Dit betekent bijvoorbeeld dat je niet bij de pakken neerzit en niet bedrijven de schuld geeft maar denkt, "Hey verdorie, ik zit nu al een aantal maanden thuis, wat kan ik eraan doen om hier verandering in te brengen? Wat moet ik zelf beter doen om wel een baan te krijgen?"

Mocht je op dit moment zover zijn, nodig ik je graag uit deze en alle volgende posts verder te lezen. Mocht je (nog) niet toe zijn aan het nemen van de volle 100% verantwoordelijkheid voor de situatie waarin je je bevindt, dan raad ik je aan dit topic (voorlopig) niet meer te openen. Aan jou de keus!

---

Gelukkig, je hebt er voor gekozen om er tegenaan te gaan, heel goed!

Hier beneden vind je een aantal dingen die je in mijn ogen kunt ondernemen om steeds meer en meer de uitkomst van een sollicitatie te beïnvloeden. Bedenk dat solliciteren niet veel anders hoeft te werken dan een vak op school of een sport die je wil leren. Je moet er gewoon aan beginnen, redelijke tot veel oefenen totdat je het hele spelletje doorhebt, van het schrijven van een brief tot het zetten van de handtekening.

Sommige van onderstaande punten vind je misschien overdreven, overbodig of "stom". Inderdaad, geen enkel punt afzonderlijk gaat je uit het niets een baan aanbieden. De totale effort die jij in jezelf en het vinden van een baan steekt, hopelijk wel. En natuurlijk zullen er altijd specifieke situaties zijn die jij niet 100% in de hand hebt omdat je afgewezen wordt omdat er inderdaad iemand beter was dan jij of wat dan ook. Het idee is juist dat je weer opstaat en doorgaat, gelooft in jezelf, uiteindelijk met een baan als gevolg.

(een aantal punten is wellicht al langsgekomen in dit topic en deze lijst is uiteraard niet volledig)


Solliciteren Algemeen:

• Begin bij het begin en zorg dat je CV en LinkedIn algemeen op orde zijn. Tips hiervoor kun je overal en nergens op internet vinden. Taalfouten zijn onacceptabel. Maak LinkedIn aan mocht je dat nog niet hebben.
• In jou geval geldt nu: solliciteer op alles wat los en vast zit, met een positieve insteek. Een enkele openstaande sollicitatie is te weinig. 100% verantwoordelijkheid nemen betekent dat je zoveel sollicitaties hebt lopen dat je gesprekken moet afzeggen omdat je er te veel hebt. Voor iemand die een HBO-diploma heeft zijn er genoeg kansen, je moet ze alleen nemen, door dus zelf initiatief te tonen. Eenmaal ergens aan de slag, kun je nog steeds doorgaan om (intern) een betere/leuke baan te vinden. Daarbij is hier al eerder genoemd dat heel veel mensen ergens ergens terechtkomen dat weinig tot niets met hun opleiding te maken heeft.
• Schakel alles en iedereen in die je kent. Zeg dat je een baan zoekt en in wat voor soort bedrijf het liefst. Bel recruiters, het is hun werk om mensen en bedrijven te koppelen. Vraag op je opleiding aan docenten of ze mensen binnen bedrijven kennen. Je zult zien, er gaan op de gekste (en mischien wel mooiere) plekken deuren open. Ook hier geldt weer, laat zien dat je er bent.
• Kijk elke keer dat je solliciteert je CV na en bedenk of alle relevante zaken erop staan. Zijn er dingen die je normaal niet noemt, die nu wel van toepassing zijn of andersom? Pas je CV aan aan het bedrijf of de functie waar nodig.
• Zorg dat je voor elke sollicitatiebrief een persoon waaraan je de brief kunt richten. Hier kom je achter door eerst te bellen met het betreffende bedrijf. Een simpele vraag of je diegene die de sollicitaties behandelt mag spreken voor een korte vraag kan voldoende zijn om even in contact te komen. Noem duidelijk je naam, stel een gemeende vraag over het bedrijf of de functie en bedank de persoon weer. In je sollicitatie brief kun je nu refereren aan het telefonisch contact.
• Je sollicitatie brief is geen opsomming van de dingen op je CV, dat is je CV namelijk al. Doe research op internet hoe je wel een goede brief schrijft. Taalfouten zijn onacceptabel.
• Zorg dat je 1 a 2 nette setjes kleren klaar hebt liggen voor het moment dat je inderdaad op gesprek gaat. Door dit nu al meteen te doen laat je aan jezelf zien dat je er wat dat betreft klaar voor bent. (Wat "netjes" is hangt natuurlijk af van de situatie, een pak kan veelal wel, maar kan overdressed (en relatief duur) zijn. Een nette broek (liefst geen spijker), overhemd en een jasje voldoet in de meeste gevallen.)
• Ben niet bang om "afgewezen" te worden. Kies ervoor om de afwijzing te zien als een kans om beter te worden. Bel bedrijven nadat je niet aangenomen wordt na, wat had ik beter kunnen doen en wat is het verschil tussen mij en degene die wel aangenomen is?
• Bereid een sollicitatiegesprek goed voor. Lees de vacature goed door en verplaats je in de persoon die jou kan aannemen. Wat zou jij vragen, waar zou je op letten? Dit soort dingen kun je voor een groot deel voorbereiden. Stel zelf ook vragen tijdens een sollicitatiegesprek over de functie.

Zelfbeeld en -vetrouwen
Naast dat (pro-)activiteit m.b.t. het solliciteren belangrijk is, is het denk ik goed om een beetje te werken aan de manier waarop jij jezelf kunt plaatsen in de wereld van banen, "concurenten" en bedrijven. Onderstaande dingen zijn (enkele van vele) simpele "oefeningen" die je kunt doen om actief na te denken over wie je als persoon bent en wat je kunt. Je zult erachter komen dat je (zeker op een aantal specifieke zaken) gewoon veel meer te bieden hebt dan een "concurrent sollicitant". Ook hier geldt dat je niet uit het niets een baan aangeboden krijgt als je deze punten uitvoert, maar ik geloof dat het je kan helpen in het hele sollicitatieproces (en daarbuiten).

• Je hebt een HBO-diploma! Realiseer je even hoeveel mogelijkheden je jezelf bij elkaar gestudeerd hebt!
• Wat vind jij nou leuk?
  Maak een lijst van dingen die je leuk vindt. Dit kan alles zijn, gamen, bepaalde sport, bepaalde TV serie, aantal vakken/onderwerpen uit je studie. Er wordt bijna nooit direct gevraagd naar dit soort dingen, maar door hierover na te denken krijg je een beter beeld van wat jij als persoon waardeert in het leven en waar je interesses liggen.
• Waar ben je goed in en waar kun je nog verbeteren?
  Loop eens door al je HBO-schoolactiviteiten (projecten/vakken/etc), stages, hobby's etc... heen en schrijf op: Wat heb je daar geleerd, waar was je goed in, wat vond je moeilijker? Door dit te doen denk je actief na over wat je kunt en waar je nog kunt leren. Dit geeft je een goede kijk op wat je kunt en je komt er zeker weten achter dat je meer in petto hebt dan je zelf denkt. Waar ben je goed in en waar kun je nog verbeteren?
• Hoe werk je graag?
  Loop nog eens door al je HBO-schoolactiviteiten (projecten/vakken/etc), stages, hobby's etc... heen en schrijf op: In welke omgevingen heb ik graag gewerkt, was dat in teams of juist alleen, meer creatief of meer met data/cijfers? Door hier over na te denken krijg je een beter beeld van wat je nou echt zoekt.
• ...

Aavullend
In de loop van de tijd wordt je handiger in alle bovenstaande dingen en alles wat er nog meer bij komt kijken. Je zult merken dat je keer op keer beter wordt in het samenbrengen van het banenaanbod en jouzelf (zelfbeeld). Op een gegeven moment kun je iets gerichter gaan zoeken (omdat je weet wat je kan en leuk vindt) en daar gerichter naar solliciteren. Maar het staat en valt allemaal met je eigen inzet en positiviteit, ik hoop dat je dit inziet.

Om je een zetje in de "goede" richting te geven sta ik ervoor open om een dag uit te trekken om IRL bijvoorbeeld je CV/brief of iets anders door te nemen, mocht je dat willen. (Gratis, puur uit interesse, geen commercieel addertje )

Succes!

---

TL;DR: Neem verantwoordelijkheid voor de situatie waar je je in bevindt. Ga echt aan de slag met solliciteren, jijzelf bent de enige die het waar kan maken. Je kunt het.

[zenir83]

Zelf heb ik journalistiek gestudeerd aan de HU. Aan het einde van mijn opleiding zag ik de WW-bui ook hangen(toen al ja, de sector is er niet beter op geworden). Ik heb leuke stages gelopen bij een regionale krant en een landelijk persbureau. Het persbureau is inmiddels failliet...

Ik heb na het behalen van mijn bachelor de keuze gemaakt om de zorg in te gaan. Niet erg glamour, maar het ziekenhuis betaalde de opleiding en ik kreeg een salaris(minimumloon, maar beter dan nog eens jaren stufi/lenen, daarnaast wel vakantiegeld en eindejaarsuitkering én bij diplomering een vast contract).

Inmiddels nu 7 jaar klaar en ik werk met een hele leuke groep collega's en heb altijd wel een spannend verhaal om een saaie verjaardag mee op te leuken .

Ik werk in een groot ziekenhuis dus er is veel ruimte voor cursussen en opleidingen. De economische crisis is aan mij voorbij gegaan en ik verdien inmiddels een prima salaris (nee ik zal er nooit een grote auto van kunnen betalen, maar ik heb wel een vast contract en dus een bepaalde zekerheid, toch fijn met een gezin en koophuis).

Nu zeg ik niet dat je direct de zorg in moet want het moet je natuurlijk wel liggen. Maar er is een groot tekort aan anesthesiemedewerkers, operatieassistenten, SEH/Ambu/IC-verpleegkundigen. Dus het is wél een branche waar je een baan kunt vinden waarbij de baas je studie betaald. Dus het is wellicht iets om te overwegen.

[Gplux]

BTW, ik weet niet of het hier al voorbij is gekomen, maar is online marketing misschien iets voor je? Bijv. SEO/SEA en Adwords, daar is enorm veel vraag naar en er staan veel gratis trainingen en tutorials online.

[stier]

Van maandenlang zonder resultaat solliciteren wordt je motivatie er ook niet beter op.

[Gplux]

Overigens TS, wat doe je nu eigenlijk om je skills scherp te houden / aan te scherpen? Er staat een wereld aan kennis online, heb je de laatste tijd iets nieuws geleerd?

[Anoniem: 877867]

Mutsy schreef op dinsdag 30 mei 2017 @ 16:36:
Na dit topic voor een korte periode gevolgd te hebben, vind ik het tijd om een realistisch en hopelijk aansporend en positief advies in te brengen. Ervaring op basis van een recruiter baantje dat ik had, interesse in ontwikkeling van mensen en eigen sollicitatieervaring. Het is een lap tekst geworden, ik hoop dat TS de tijd neemt dit door te lezen, want het is met de beste bedoelingen geschreven.


[...]


Agree, net zoals met de algemene tendens van Fiber's punten: er zijn genoeg mogelijkheden en kansen, maar dat komt niet vanzelf. Je zult dingen actief moeten aanpakken en wellicht hier en daar wat inleveren (minder geld, minder leuke baan) om op lange termijn er beter uit te komen (vast, leuk en leerzaam werk met zekerheid).

Mij advies begint dan ook met iets dat eigenlijk voor alle dingen in het leven geldt:

Neem 100% verantwoordelijkheid. Jij en alleen jij kan ervoor zorgen dat je krijgt wat je wilt.

Dit komt neer op wat eerder genoemd is, doe er alles aan wat je kunt om een (op termijn leuke) baan te krijgen. Dit betekent bijvoorbeeld dat je niet bij de pakken neerzit en niet bedrijven de schuld geeft maar denkt, "Hey verdorie, ik zit nu al een aantal maanden thuis, wat kan ik eraan doen om hier verandering in te brengen? Wat moet ik zelf beter doen om wel een baan te krijgen?"

Mocht je op dit moment zover zijn, nodig ik je graag uit deze en alle volgende posts verder te lezen. Mocht je (nog) niet toe zijn aan het nemen van de volle 100% verantwoordelijkheid voor de situatie waarin je je bevindt, dan raad ik je aan dit topic (voorlopig) niet meer te openen. Aan jou de keus!

---

Gelukkig, je hebt er voor gekozen om er tegenaan te gaan, heel goed!

Hier beneden vind je een aantal dingen die je in mijn ogen kunt ondernemen om steeds meer en meer de uitkomst van een sollicitatie te beïnvloeden. Bedenk dat solliciteren niet veel anders hoeft te werken dan een vak op school of een sport die je wil leren. Je moet er gewoon aan beginnen, redelijke tot veel oefenen totdat je het hele spelletje doorhebt, van het schrijven van een brief tot het zetten van de handtekening.

Sommige van onderstaande punten vind je misschien overdreven, overbodig of "stom". Inderdaad, geen enkel punt afzonderlijk gaat je uit het niets een baan aanbieden. De totale effort die jij in jezelf en het vinden van een baan steekt, hopelijk wel. En natuurlijk zullen er altijd specifieke situaties zijn die jij niet 100% in de hand hebt omdat je afgewezen wordt omdat er inderdaad iemand beter was dan jij of wat dan ook. Het idee is juist dat je weer opstaat en doorgaat, gelooft in jezelf, uiteindelijk met een baan als gevolg.

(een aantal punten is wellicht al langsgekomen in dit topic en deze lijst is uiteraard niet volledig)


Solliciteren Algemeen:

• Begin bij het begin en zorg dat je CV en LinkedIn algemeen op orde zijn. Tips hiervoor kun je overal en nergens op internet vinden. Taalfouten zijn onacceptabel. Maak LinkedIn aan mocht je dat nog niet hebben.
• In jou geval geldt nu: solliciteer op alles wat los en vast zit, met een positieve insteek. Een enkele openstaande sollicitatie is te weinig. 100% verantwoordelijkheid nemen betekent dat je zoveel sollicitaties hebt lopen dat je gesprekken moet afzeggen omdat je er te veel hebt. Voor iemand die een HBO-diploma heeft zijn er genoeg kansen, je moet ze alleen nemen, door dus zelf initiatief te tonen. Eenmaal ergens aan de slag, kun je nog steeds doorgaan om (intern) een betere/leuke baan te vinden. Daarbij is hier al eerder genoemd dat heel veel mensen ergens ergens terechtkomen dat weinig tot niets met hun opleiding te maken heeft.
• Schakel alles en iedereen in die je kent. Zeg dat je een baan zoekt en in wat voor soort bedrijf het liefst. Bel recruiters, het is hun werk om mensen en bedrijven te koppelen. Vraag op je opleiding aan docenten of ze mensen binnen bedrijven kennen. Je zult zien, er gaan op de gekste (en mischien wel mooiere) plekken deuren open. Ook hier geldt weer, laat zien dat je er bent.
• Kijk elke keer dat je solliciteert je CV na en bedenk of alle relevante zaken erop staan. Zijn er dingen die je normaal niet noemt, die nu wel van toepassing zijn of andersom? Pas je CV aan aan het bedrijf of de functie waar nodig.
• Zorg dat je voor elke sollicitatiebrief een persoon waaraan je de brief kunt richten. Hier kom je achter door eerst te bellen met het betreffende bedrijf. Een simpele vraag of je diegene die de sollicitaties behandelt mag spreken voor een korte vraag kan voldoende zijn om even in contact te komen. Noem duidelijk je naam, stel een gemeende vraag over het bedrijf of de functie en bedank de persoon weer. In je sollicitatie brief kun je nu refereren aan het telefonisch contact.
• Je sollicitatie brief is geen opsomming van de dingen op je CV, dat is je CV namelijk al. Doe research op internet hoe je wel een goede brief schrijft. Taalfouten zijn onacceptabel.
• Zorg dat je 1 a 2 nette setjes kleren klaar hebt liggen voor het moment dat je inderdaad op gesprek gaat. Door dit nu al meteen te doen laat je aan jezelf zien dat je er wat dat betreft klaar voor bent. (Wat "netjes" is hangt natuurlijk af van de situatie, een pak kan veelal wel, maar kan overdressed (en relatief duur) zijn. Een nette broek (liefst geen spijker), overhemd en een jasje voldoet in de meeste gevallen.)
• Ben niet bang om "afgewezen" te worden. Kies ervoor om de afwijzing te zien als een kans om beter te worden. Bel bedrijven nadat je niet aangenomen wordt na, wat had ik beter kunnen doen en wat is het verschil tussen mij en degene die wel aangenomen is?
• Bereid een sollicitatiegesprek goed voor. Lees de vacature goed door en verplaats je in de persoon die jou kan aannemen. Wat zou jij vragen, waar zou je op letten? Dit soort dingen kun je voor een groot deel voorbereiden. Stel zelf ook vragen tijdens een sollicitatiegesprek over de functie.

Zelfbeeld en -vetrouwen
Naast dat (pro-)activiteit m.b.t. het solliciteren belangrijk is, is het denk ik goed om een beetje te werken aan de manier waarop jij jezelf kunt plaatsen in de wereld van banen, "concurenten" en bedrijven. Onderstaande dingen zijn (enkele van vele) simpele "oefeningen" die je kunt doen om actief na te denken over wie je als persoon bent en wat je kunt. Je zult erachter komen dat je (zeker op een aantal specifieke zaken) gewoon veel meer te bieden hebt dan een "concurrent sollicitant". Ook hier geldt dat je niet uit het niets een baan aangeboden krijgt als je deze punten uitvoert, maar ik geloof dat het je kan helpen in het hele sollicitatieproces (en daarbuiten).

• Je hebt een HBO-diploma! Realiseer je even hoeveel mogelijkheden je jezelf bij elkaar gestudeerd hebt!
• Wat vind jij nou leuk?
  Maak een lijst van dingen die je leuk vindt. Dit kan alles zijn, gamen, bepaalde sport, bepaalde TV serie, aantal vakken/onderwerpen uit je studie. Er wordt bijna nooit direct gevraagd naar dit soort dingen, maar door hierover na te denken krijg je een beter beeld van wat jij als persoon waardeert in het leven en waar je interesses liggen.
• Waar ben je goed in en waar kun je nog verbeteren?
  Loop eens door al je HBO-schoolactiviteiten (projecten/vakken/etc), stages, hobby's etc... heen en schrijf op: Wat heb je daar geleerd, waar was je goed in, wat vond je moeilijker? Door dit te doen denk je actief na over wat je kunt en waar je nog kunt leren. Dit geeft je een goede kijk op wat je kunt en je komt er zeker weten achter dat je meer in petto hebt dan je zelf denkt. Waar ben je goed in en waar kun je nog verbeteren?
• Hoe werk je graag?
  Loop nog eens door al je HBO-schoolactiviteiten (projecten/vakken/etc), stages, hobby's etc... heen en schrijf op: In welke omgevingen heb ik graag gewerkt, was dat in teams of juist alleen, meer creatief of meer met data/cijfers? Door hier over na te denken krijg je een beter beeld van wat je nou echt zoekt.
• ...

Aavullend
In de loop van de tijd wordt je handiger in alle bovenstaande dingen en alles wat er nog meer bij komt kijken. Je zult merken dat je keer op keer beter wordt in het samenbrengen van het banenaanbod en jouzelf (zelfbeeld). Op een gegeven moment kun je iets gerichter gaan zoeken (omdat je weet wat je kan en leuk vindt) en daar gerichter naar solliciteren. Maar het staat en valt allemaal met je eigen inzet en positiviteit, ik hoop dat je dit inziet.

Om je een zetje in de "goede" richting te geven sta ik ervoor open om een dag uit te trekken om IRL bijvoorbeeld je CV/brief of iets anders door te nemen, mocht je dat willen. (Gratis, puur uit interesse, geen commercieel addertje )

Succes!

---

TL;DR: Neem verantwoordelijkheid voor de situatie waar je je in bevindt. Ga echt aan de slag met solliciteren, jijzelf bent de enige die het waar kan maken. Je kunt het.

toon volledige bericht

Thanks voor je uitgebreide post!
Ik ben nu samen met een arbeidscoach een plan van aanpak aan het opstellen, cv pimpen, banen zoeken binnen en buiten mijn studierichting, jezelf verkopen etc. Doel daarvan is om inderdaad ergens binnen te komen en vanuit daar wat op te bouwen zodat ze zien wat ik in mijn mars heb. Persoonlijk klikt het, dus ik ben benieuwd.

[Anoniem: 877867]

zenir83 schreef op dinsdag 30 mei 2017 @ 17:15:
Zelf heb ik journalistiek gestudeerd aan de HU. Aan het einde van mijn opleiding zag ik de WW-bui ook hangen(toen al ja, de sector is er niet beter op geworden). Ik heb leuke stages gelopen bij een regionale krant en een landelijk persbureau. Het persbureau is inmiddels failliet...

Ik heb na het behalen van mijn bachelor de keuze gemaakt om de zorg in te gaan. Niet erg glamour, maar het ziekenhuis betaalde de opleiding en ik kreeg een salaris(minimumloon, maar beter dan nog eens jaren stufi/lenen, daarnaast wel vakantiegeld en eindejaarsuitkering én bij diplomering een vast contract).

Inmiddels nu 7 jaar klaar en ik werk met een hele leuke groep collega's en heb altijd wel een spannend verhaal om een saaie verjaardag mee op te leuken .

Ik werk in een groot ziekenhuis dus er is veel ruimte voor cursussen en opleidingen. De economische crisis is aan mij voorbij gegaan en ik verdien inmiddels een prima salaris (nee ik zal er nooit een grote auto van kunnen betalen, maar ik heb wel een vast contract en dus een bepaalde zekerheid, toch fijn met een gezin en koophuis).

Nu zeg ik niet dat je direct de zorg in moet want het moet je natuurlijk wel liggen. Maar er is een groot tekort aan anesthesiemedewerkers, operatieassistenten, SEH/Ambu/IC-verpleegkundigen. Dus het is wél een branche waar je een baan kunt vinden waarbij de baas je studie betaald. Dus het is wellicht iets om te overwegen.

toon volledige bericht

Dat is een hele omslag, respect!

[AllSeeyinEye]

Anoniem: 877867 schreef op woensdag 31 mei 2017 @ 08:52:
[...]


Dat is een hele omslag, respect!

Maar.....

Ik heb, terecht of onterecht, toch sterk de indruk dat je niet wil buigen. Je erkent dat er weinig tot geen posities te vinden lijken in het vakgebied waarvoor je gestudeerd hebt. Maar desondanks proef ik niet de wil om iets buiten dat specifieke vakgebied te zoeken / aan te nemen / verkennen.

Er zijn een heleboel relevante vragen nog niet beantwoord, lees de afgelopen pagina's maar eens terug. Waarom ga je daar niet op in?

[Fiber]

Anoniem: 877867 schreef op woensdag 31 mei 2017 @ 08:51:
[...]


Thanks voor je uitgebreide post!
Ik ben nu samen met een arbeidscoach een plan van aanpak aan het opstellen, cv pimpen, banen zoeken binnen en buiten mijn studierichting, jezelf verkopen etc. Doel daarvan is om inderdaad ergens binnen te komen en vanuit daar wat op te bouwen zodat ze zien wat ik in mijn mars heb. Persoonlijk klikt het, dus ik ben benieuwd.

Dat is zeker een goede stap! Veel succes en laat je niet uit het veld slaan als het niet direct lukt. Uiteindelijk gaat het goed komen.

[mannowlahn]

AllSeeyinEye schreef op woensdag 31 mei 2017 @ 09:00:
[...]

Maar.....

Ik heb, terecht of onterecht, toch sterk de indruk dat je niet wil buigen. Je erkent dat er weinig tot geen posities te vinden lijken in het vakgebied waarvoor je gestudeerd hebt. Maar desondanks proef ik niet de wil om iets buiten dat specifieke vakgebied te zoeken / aan te nemen / verkennen.

Er zijn een heleboel relevante vragen nog niet beantwoord, lees de afgelopen pagina's maar eens terug. Waarom ga je daar niet op in?

Tja zolang er nog een ww binnen komt is er geen incentive denk ik. Is ook niet erg, sommige mensen zijn wat minder flexibel om snel te schakelen. Ik snap het ook ergens wel, het is ook niet niks als je een opleiding gedaan hebt en blijkt dat je daar niets in gaat vinden.

[stier]

AllSeeyinEye schreef op woensdag 31 mei 2017 @ 09:00:
[...]

Maar.....

Ik heb, terecht of onterecht, toch sterk de indruk dat je niet wil buigen. Je erkent dat er weinig tot geen posities te vinden lijken in het vakgebied waarvoor je gestudeerd hebt. Maar desondanks proef ik niet de wil om iets buiten dat specifieke vakgebied te zoeken / aan te nemen / verkennen.

Er zijn een heleboel relevante vragen nog niet beantwoord, lees de afgelopen pagina's maar eens terug. Waarom ga je daar niet op in?

Ik denk dat hij aardig tevreden is met de bijstand die hij maandelijks ontvangt.

[Anoniem: 172410]

muffstuff schreef op donderdag 1 juni 2017 @ 09:36:
Tja zolang er nog een ww binnen komt is er geen incentive denk ik. Is ook niet erg, sommige mensen zijn wat minder flexibel om snel te schakelen. Ik snap het ook ergens wel, het is ook niet niks als je een opleiding gedaan hebt en blijkt dat je daar niets in gaat vinden.

Buiten het emotionele aspect is het maatschappelijk en persoonlijk ook niet handig om al te snel de handdoek in de ring te gooien. Het is een stevige investering, van hemzelf maar ook van ons als collectief.

[mannowlahn]

Anoniem: 172410 schreef op donderdag 1 juni 2017 @ 09:58:
[...]

Buiten het emotionele aspect is het maatschappelijk en persoonlijk ook niet handig om al te snel de handdoek in de ring te gooien. Het is een stevige investering, van hemzelf maar ook van ons als collectief.

Daar ben ik het niet mee eens, sommige zaken kan je van te voren prima inschatten. In de tijd dat TS begon met de opleiding waren de banen al minimaal in die sector. Je neemt dan dus een risico. Dit kan je verminderen door al veel tijdens je studie lijntje uit te zetten. Bijbaantjes zoeken in je sector etc. Die schuld is niet af te schuiven op anderen vind ik.

Dat je het dan toch die opleiding doet is nobel, maar dan moet je ook snel kunnen schakelen als je met de feite geconfronteerd wordt. Want laten we wel zijn, 10 jaar geleden was er al een overschot aan communicatie studenten.

[Anoniem: 172410]

muffstuff schreef op donderdag 1 juni 2017 @ 10:05:
Daar ben ik het niet mee eens, sommige zaken kan je van te voren prima inschatten. In de tijd dat TS begon met de opleiding waren de banen al minimaal in die sector. Je neemt dan dus een risico. Dit kan je verminderen door al veel tijdens je studie lijntje uit te zetten. Bijbaantjes zoeken in je sector etc. Die schuld is niet af te schuiven op anderen vind ik.

Wie heeft het over schuld afschuiven? TS heeft een stevige investering qua tijd en geld gedaan en de maatschappij heeft dat aan de andere kant ook gedaan. Dat zomaar het putje in schuiven als het even niet wil is niet erg efficiënt en sympathiek met je resources omgaan.

Natuurlijk is het een hoek die niet erg lekker gaat, maar dat betekent tegelijk niet dat volledig omscholen gelijk nodig is. Er lijken de nodige kansen te liggen in sectoren waarin communicatie een toegevoegde waarde kan zijn. Dan doe je toch nog iets met je kennis.

[Whuzz]

Anoniem: 877867 schreef op vrijdag 27 januari 2017 @ 10:32:
[...]anders is het de moeite niet als je flink moet bijleggen om daar te komen. Verhuizen is geen optie omdat ik hier eigenlijk net woon en alles heb ingericht, en omdat je er in de Randstad per definitie op achteruit gaat qua oppervlakte, locatie en dat tegen een hogere prijs. [...]

Sorry voor de botte bijl, maar... Je kiest een studie met een relatief slecht baanvooruitzicht (categorie psychologie, gamedesign, enz) en vervolgens blijkt het inderdaad heel moeilijk om een baan te vinden. Je wilt niet verhuizen en niet "bijleggen" op reiskosten. Wellicht dat je die kosten zou moeten zien als investering?
Je merkt zelf al op dat je niet wordt aangenomen wegens gebrek aan ervaring. Ik zou dan elke kans aangrijpen om die ervaring op te kunnen doen, ook al moet je daarvoor verhuizen of reiskosten bijleggen in het begin.

Ik heb al heel wat sollicitanten gehad (IT bedrijf, technische sector), waaronder ook een paar CMD-ers. Die beginnen altijd op achterstand, maar we hebben er wel een paar aangenomen, maar altijd degenen die naast CMD ook een goede affiniteit met programmeren hadden en die op alle fronten als "topper" overkwamen.
Dit gaat misschien hard klinken, maar met wat ik tot nu toe van je lees, zou ik je nooit uitnodigen. En dat heeft met je CMD achtergrond niet eens zoveel te maken, maar voornamelijk met het ontbreken van een "can-do mentaliteit".

[ Voor 22% gewijzigd door Whuzz op 01-06-2017 10:34 ]

[Anoniem: 877867]

stier schreef op donderdag 1 juni 2017 @ 09:54:
[...]
Ik denk dat hij aardig tevreden is met de bijstand die hij maandelijks ontvangt.

Tevreden is een groot woord maar ik kan prima rondkomen. Het brengt ook belemmeringen mee qua aanzien/status/schuldig voelen en als je dus een paar uur werkt loont het niet tot je boven je maandbedrag zit wat met flexibele uurtjes nog best lastig is. Dus het doel is zeker wel om meer inkomen te krijgen of in ieder geval uit de bijstand.

[Gplux]

Maar wat heb je nou eigenlijk gedaan om binnen en buiten je vakgebied vaardigheden te leren? Heb je geprobeerd je te verdiepen of te verbreden? Ben je in je vrije tijd ook bezig met je vakgebied? Leer je wel bij? Die indruk wek je niet echt namelijk. Volg online tutorials. Zet eens een website op. Denk een marketingplan uit. Of iets anders dat je interesseert aan je vakgebied en waar een bedrijf iets aan heeft.

Geloof me, als het tussen jou en 300 andere Communicatie/Vrijetijdsmanagement/Antropologie afgestudeerden gaat dan kan je maar beter over praktische vaardigheden of ervaring beschikken, want dat maakt uiteindelijk het verschil tussen jou en de rest.

[Tobiasve]

Anoniem: 877867 schreef op donderdag 1 juni 2017 @ 14:40:
[...]


Tevreden is een groot woord maar ik kan prima rondkomen. Het brengt ook belemmeringen mee qua aanzien/status/schuldig voelen en als je dus een paar uur werkt loont het niet tot je boven je maandbedrag zit wat met flexibele uurtjes nog best lastig is. Dus het doel is zeker wel om meer inkomen te krijgen of in ieder geval uit de bijstand.

Kijk ook eens naar de financiële wereld. Banken en verzekeraars dat soort bedrijven, klinkt misschien niet zo spannend maar er zitten hele goede doorgroei kansen daar (en salaris is ook niet mis).
Ik zelf heb een commerciële opleiding gedaan op MBO niveau en ben via een detacheerder (daar begin je vaak) terecht gekomen bij een grote verzekeraar in Utrecht. Begonnen met simpel werk om bekend te worden met de sector, maar ze bieden enorm veel interne opleidingen en doorgroei kansen aan.

Je kan bijvoorbeeld starten als een acceptant van verzekeringen en als je jezelf kan onderscheiden kan je vanuit daar door groeien naar bijvoorbeeld de marketing of communicatie afdeling. Valt genoeg te beleven op die afdelingen .
Plus de financiële sector is bezig om te verjongen, dus veel oude getrouwe eruit, jonge mensen zoals jij en ik daarvoor in de plaats. En ook bij banken en verzekeraars beginnen ze te ontdekken wat de mogelijkheden zijn van computers

[stier]

Gplux schreef op donderdag 1 juni 2017 @ 18:29:Die indruk wek je niet echt namelijk.

Ik merk ook weinig activiteit van zijn kant. Gezien de grote hoeveelheid aan freelancers en stagiaires die zich goedkoop aanbieden denk ik dat het voorlopig ook niet gaat lukken. Hij zal eerst meer ervaring moeten hebben voordat ze hem een vast contract willen aanbieden.

[svenk91]

stier schreef op vrijdag 2 juni 2017 @ 13:39:
[...]
Ik merk ook weinig activiteit van zijn kant. Gezien de grote hoeveelheid aan freelancers en stagiaires die zich goedkoop aanbieden denk ik dat het voorlopig ook niet gaat lukken. Hij zal eerst meer ervaring moeten hebben voordat ze hem een vast contract willen aanbieden.

Idd, met bijna een jaar (en ook dat ruime half jaar bij topic start) op de bank zitten had je ook bijna een jaar aan (onbetaald) freelance kunnen zitten en een leuk portfolio kunnen opbouwen. De schuld geven aan geen baan hebben voor je gebrek aan ervaring getuigt niet van een pro-actieve houding. Net zoals programmeurs mee kunnen helpen aan open source projecten, engineers wat hobby projecten kunnen uitwerken moeten er toch ook dingen mogelijk zijn in de media & communicatie kant?

Een goede indicatie om je portfolio mee te beginnen is kijken naar de dingen in sollicitaties die vaak als pré, maar niet vereiste, gezien worden. Bijna iedereen die door de CV check komt heeft die basis kwalificaties wel, als je dan aan de pré's voldoet zit je opeens bij de top van de pile Het geeft je verder goede aanknopingspunten voor tijdens de gesprekken als je op ervaring (hoe minimaal ook) kunt terugvallen.

[Milo.]

Eens met hierboven.
Gratis werken klinkt natuurlijk even afschrikwekkend als in de bijstand zou moeten klinken. Maar je vult wel je CV en het gaat niet direct op het diploma maar de/een ervaring.

Naast mijn HBO studie heb ik een simpel productie baantje gehad en door mijn collega's was dat leuk (ook studenten), nu zijn een ander en ik daar aangenomen in een totaal andere/hogere functie omdat ze zagen wat ik kon (ze hadden eerder zelfs geen stageplek voor me) en ik ben nu weer een stap hoger. Het is totaal niet waar ik voor gestudeerd heb maar wel leuk en je kan als je eenmaal goed zit ook weer aangeven welke richting je binnen een bedrijf wilt gaan.
Zelf ervaar ik het trouwens zeer positief om beneden aan de ladder te zijn begonnen, je doet zoveel meer ervaring op, niet alleen werk- maar ook veel sociale ervaring. Ga daarom ook nog vaak "de vloer" op om even te babbelen met oud collega's.

Vind het persoonlijk ook jammer dat mensen zich te goed voelen voor werk dat beneden hun opleiding ligt. Snap best dat je ergens voor gestudeerd hebt en je dat ook in de praktijk wilt uitoefenen maar op bepaalde momenten zou je er denk ik goed aan doen dit (tijdelijk) los te laten.

[Anoniem: 172410]

Milo. schreef op zondag 4 juni 2017 @ 23:23:
Eens met hierboven.
Gratis werken klinkt natuurlijk even afschrikwekkend als in de bijstand zou moeten klinken. Maar je vult wel je CV en het gaat niet direct op het diploma maar de/een ervaring.

Gratis werken is eerlijk gezegd de doodsteek voor een gezonde economie. Al in te veel sectoren wordt misbruik gemaakt van het overaanbod en worden mensen onder het minimumloon te werk gezet. Dat is dan weer expliciet is anders dan zelf een project oppakken of meewerken aan bijvoorbeeld open-source of een goed doel.

Wel denk ik dat TS zich flexibeler op kan stellen. In een hoek waar het moeilijk is zal je linksom of rechtsom mogelijkheden moeten scheppen. Met al te kritisch zijn qua locatie, 'kans maken' en dergelijk werk gooi je je eigen glazen in.

[stier]

svenk91 schreef op zondag 4 juni 2017 @ 22:40:
[...]


Idd, met bijna een jaar (en ook dat ruime half jaar bij topic start) op de bank zitten had je ook bijna een jaar aan (onbetaald) freelance kunnen zitten en een leuk portfolio kunnen opbouwen. De schuld geven aan geen baan hebben voor je gebrek aan ervaring getuigt niet van een pro-actieve houding. Net zoals programmeurs mee kunnen helpen aan open source projecten, engineers wat hobby projecten kunnen uitwerken moeten er toch ook dingen mogelijk zijn in de media & communicatie kant?

Een goede indicatie om je portfolio mee te beginnen is kijken naar de dingen in sollicitaties die vaak als pré, maar niet vereiste, gezien worden. Bijna iedereen die door de CV check komt heeft die basis kwalificaties wel, als je dan aan de pré's voldoet zit je opeens bij de top van de pile Het geeft je verder goede aanknopingspunten voor tijdens de gesprekken als je op ervaring (hoe minimaal ook) kunt terugvallen.

Hoe gaat het nu met TS? Iemand die wat weet?

[Fiber]

stier schreef op maandag 12 juni 2017 @ 19:12:
[...]
Hoe gaat het nu met TS? Iemand die wat weet?

Die maakt zich druk over de de klant(on)vriendelijkheid van de Blokker...

[stier]

Fiber schreef op maandag 12 juni 2017 @ 19:53:
[...]

Die maakt zich druk over de de klant(on)vriendelijkheid van de Blokker...

Heeft hij daar een baan gevonden?

[Anoniem: 877867]

stier schreef op maandag 12 juni 2017 @ 19:12:
[...]
Hoe gaat het nu met TS? Iemand die wat weet?

Het gaat niet zo best. De begeleiding vanuit het UWV stelt niet zo veel voor. De schaarse banen die er zijn voldoe ik niet aan het profiel maar ondanks dat toch gesolliciteerd, gaat altijd wat tijd overheen voor je wat hoort. Ik heb mijn zinnen nu gezet op een parttime baan deels in mijn richting waar ik mee rond zou komen en vanuit daar het arbeidsleven betreden. En zoals hierboven vermeld productiewerk aannemen voor de uren / het geld is voor mij geen slim idee. Ik zit (zo niet) al in een depressie en dan gaat zo'n baan echt niet helpen je happy te voelen. Ik heb naast mijn opleiding niet echt ervaring opgedaan dus heb het mezelf ook niet echt makkelijk gemaakt inderdaad. Desondanks lees je steeds meer berichten dat het beter gaat met de economie, minder werklozen, meer banen etc. Alleen telt iemand die 1 uur per week werkt (en dus 39 uur niet) ook gewoon mee als werkende. Het echte aantal werkzoekenden schijnt 4x zo hoog te zijn als men doet voorkomen... Heb ik natuurlijk vrij weinig aan, maar ik moet eerst even zelf uitvogelen wat ik met mijn leven aan wil nu het er maar niet van lijkt te komen.

[stier]

Anoniem: 877867 schreef op dinsdag 13 juni 2017 @ 00:14:
[...]


Het gaat niet zo best. De begeleiding vanuit het UWV stelt niet zo veel voor. De schaarse banen die er zijn voldoe ik niet aan het profiel maar ondanks dat toch gesolliciteerd, gaat altijd wat tijd overheen voor je wat hoort. Ik heb mijn zinnen nu gezet op een parttime baan deels in mijn richting waar ik mee rond zou komen en vanuit daar het arbeidsleven betreden. En zoals hierboven vermeld productiewerk aannemen voor de uren / het geld is voor mij geen slim idee. Ik zit (zo niet) al in een depressie en dan gaat zo'n baan echt niet helpen je happy te voelen. Ik heb naast mijn opleiding niet echt ervaring opgedaan dus heb het mezelf ook niet echt makkelijk gemaakt inderdaad. Desondanks lees je steeds meer berichten dat het beter gaat met de economie, minder werklozen, meer banen etc. Alleen telt iemand die 1 uur per week werkt (en dus 39 uur niet) ook gewoon mee als werkende. Het echte aantal werkzoekenden schijnt 4x zo hoog te zijn als men doet voorkomen... Heb ik natuurlijk vrij weinig aan, maar ik moet eerst even zelf uitvogelen wat ik met mijn leven aan wil nu het er maar niet van lijkt te komen.

Begrijp me niet verkeerd dat jij jezelf in de slachtofferrol plaatst kan ik goed begrijpen maar je komt wel wat -zacht uitgedrukt- passief over, vooral na de enorme hoeveelheid feedback die je gegeven is onderneem je weinig actie.

Wil een potentiële werkgever onder de indruk zijn en je een lange termijn carrière aanbieden zul je toch je handen uit de mouwen moeten steken. Werkloosheid en concurrentie is groot onder je doelgroep, hoe ga je dat oplossen? Met deze houding zit je over 5 jaar nog steeds zonder werk.

Probeer vast werk te vinden .i.p.v tijdelijk.

[Highland]

@Anoniem: 877867 Heb je eigenlijk enig idee welke acties je zou kunnen ondernemen die je wél helpen?
Heb je de tips uit dit topic verzameld?
Heb je een map waarin je je tips, brieven, acties, etc bijhoudt?
Heb je je concrete doelen gesteld (doelen die binnen jouw invloedsfeer liggen)?
Heb je een actielijst voor morgen, deze week, deze maand?
Heb je rolmodellen? Heb je ze al gesproken? Zo niet, wanneer wel? Wat heb je daarvoor nodig?
enzovoorts, enzovoorts...

Zorg dat je uit de hoek komt van klagen en wegzakken in lethargie (moeilijk woord). Organiseer je leven, ga de deur uit alsof je naar je werk gaat (ook al ga je sollicitatiebrieven schrijven in de bib). DOE iets.

[Anoniem: 877867]

Highland schreef op woensdag 14 juni 2017 @ 17:48:
@Anoniem: 877867 Heb je eigenlijk enig idee welke acties je zou kunnen ondernemen die je wél helpen?
Ik blijf gewoon stug doorsolliciteren, volg vakontwikkelingen op de voet.

Heb je de tips uit dit topic verzameld?
Ja, proberen bij te blijven qua kennis zodat je van toegevoegde waarde bent, eventueel blog starten.

Heb je een map waarin je je tips, brieven, acties, etc bijhoudt? Ja

Heb je je concrete doelen gesteld (doelen die binnen jouw invloedsfeer liggen)? Ja, zorgen dat ik bij een bedrijf binnenkom (al is het maar voor 24 uur per week) en vanuit daar mezelf bewijzen/ proberen te verkopen voor meer uren / andere functie. Anders blijf je forever hangen in uitzendbaantjes op een 0-uren contract en hoor je nooit ergens bij.

Heb je een actielijst voor morgen, deze week, deze maand? Ja, vooral de deur uit, laten zien dat ik besta.

Heb je rolmodellen? Heb je ze al gesproken? Zo niet, wanneer wel? Wat heb je daarvoor nodig?
enzovoorts, enzovoorts...

Zorg dat je uit de hoek komt van klagen en wegzakken in lethargie (moeilijk woord). Organiseer je leven, ga de deur uit alsof je naar je werk gaat (ook al ga je sollicitatiebrieven schrijven in de bib). DOE iets.

toon volledige bericht

We gaan richting de 1 jaar thuis na afstuderen en inderdaad komt deze maand weer een nieuwe lichting studenten uit de schoolbanken. Berichten dat het goed gaat met de economie, meer banen etc. Merk er nog niks van. Na de zomer is toch wel een keerpunt. Hoop dat ik dan werk heb gevonden, anders breekt dat nutteloos thuiszitten je op

[Fiber]

Hier al gesolliciteerd...? http://www.werkenbijlaplace.nl Ze zoeken ook management en zo...

En hier: https://www.werkenbijdeoverheid.nl/vacatures?CVG.20

Hier: https://hudsonsbay.recruitee.com

[ReRichard]

Anoniem: 877867 schreef op donderdag 15 juni 2017 @ 23:09:
[...]


We gaan richting de 1 jaar thuis na afstuderen en inderdaad komt deze maand weer een nieuwe lichting studenten uit de schoolbanken. Berichten dat het goed gaat met de economie, meer banen etc. Merk er nog niks van. Na de zomer is toch wel een keerpunt. Hoop dat ik dan werk heb gevonden, anders breekt dat nutteloos thuiszitten je op

Hoe zit het met je studiegenoten die samen met jou de opleiding hebben afgerond? Zitten deze ook allemaal thuis?

[Highland]

"Heb je je concrete doelen gesteld (doelen die binnen jouw invloedsfeer liggen)? Ja, zorgen dat ik bij een bedrijf binnenkom (al is het maar voor 24 uur per week) en vanuit daar mezelf bewijzen/ proberen te verkopen voor meer uren / andere functie. Anders blijf je forever hangen in uitzendbaantjes op een 0-uren contract en hoor je nooit ergens bij."

Bij een bedrijf binnenkomen ligt niet in jouw invloedssfeer. Bellen, mailen, brieven schrijven, onderzoekjes opstarten, publiceren, spllicitatietrainingen etc wel.

Wat ook al door anderen is gezegd: jouw toon in je reacties is die van klagen, passiviteit en reactief handelen. In een brief/gesprek ruik ik dat al van een kilometer afstand en daarmee is je kans op een baan bij mij direct verkeken. Er zijn 100.000 boekjes/blogs hierover, zorg dat je toon verandert in die van iemand die zin heeft in zijn vak en laat zien dat je er zelf wat van maakt (onafhankelijk van de buitenwereld).

[kelly.hipolito]

Anoniem: 877867 schreef op dinsdag 13 juni 2017 @ 00:14:
[...]


Het gaat niet zo best. Ik zit (zo niet) al in een depressie

Het geen je in dit topic schrijft komt sterk overeen met wat een van mijn vriendinnen heeft doorgemaakt.
Kortom: Zoek professionele hulp.

Ik weet dat dit niet leuk is om te horen en dat de eerste stap zwaar zal zijn maar als ik je reacties zo lees, word je handelen hierdoor behoorlijk geremd. Ik ben het dan ook niet eens met het feit dat je reacties de ondertoon hebben van klagen, passiviteit en reactief handelen.

Alle goed bedoelde adviezen van iedereen ten spijt.
Wanneer je in een depressie zit gaat werk in het algemeen (vaak) niet werken.

Sterke.

[ Voor 23% gewijzigd door kelly.hipolito op 16-06-2017 11:20 ]

[!null]

Helemaal mee eens dat je professionele hulp moet zoeken als je depressief bent of het gevoel die richting op gaat.

Maar ik ben het ook eens met bovenstaande reacties. Als je het type persoon bent wat altijd in de slachtofferrol gaat, dan kom je gewoon niet ver in het leven.
Andere mensen gaan desnoods vakken vullen. Daar wordt je misschien niet vrolijk van na een studie. Maar dat type mens wil in ieder geval iets doen en doet dat ook. Tuurlijk, ze hadden misschien anders gewild, maar ze zitten niet thuis en vervallen in een depressie.

[kelly.hipolito]

!null schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 11:29:
Maar ik ben het ook eens met bovenstaande reacties. Als je het type persoon bent wat altijd in de slachtofferrol gaat, dan kom je gewoon niet ver in het leven.
Andere mensen gaan desnoods vakken vullen. Daar wordt je misschien niet vrolijk van na een studie. Maar dat type mens wil in ieder geval iets doen en doet dat ook.

Ik geloof niet dat dit het type is van TP maar eerder symptomen van een depressie waarbij je het niet zit zitten en hierdoor als negatief, passief, geen inzet e.d. kunt overkomen.

Ik realiseer mij door dit te schrijven dat ik mij op dun ijs begeef omdat ik geen specialist ben.
Maar het komt zo ontzettend bekend voor in mijn naaste omgeving. Dat het erg opvalt.

Vandaar dat ik schreef dat werk in dit stadium waarschijnlijk niet gaat werken.
Eerder averechts. Met een depressie, zonder professionele hulp heb je de kans dat je in een negatieve spiraal blijft hangen en dat wil niemand.

Anoniem: 877867 schreef op dinsdag 13 juni 2017 @ 00:14:
[...]


Het gaat niet zo best. Ik zit (zo niet) al in een depressie

[ Voor 14% gewijzigd door kelly.hipolito op 16-06-2017 11:44 ]

[!null]

@kelly.hipolito
Ja dat kan zeker kloppen, professionele hulp kan daar in ieder geval duidelijkheid scheppen.

Maar ik heb ook wel iemand gezien in mijn omgeving, die dan veelal thuis zaten en niet depressief waren (of althans, dat denk je dan). Eens in de zoveel tijd had diegene weer een baan. Heel erg wisselende dingen.
En na een half jaar of een jaar stond ie toch weer op straat, waarbij hij er vaak zelf meegestopt was omdat hij het ergens over oneens was (en dan ging het om een baan in de detailhandel bijv.)
Na een tijdje moet je dan toch de conclusie trekken dat het niet aan die 10 of 20 werkgevers lag maar aan de houding van die persoon. (ondanks dat het een prettig en opgewekt persoon was)

[kelly.hipolito]

!null schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 12:00:
@kelly.hipolito
Ja dat kan zeker kloppen, professionele hulp kan daar in ieder geval duidelijkheid scheppen.

Maar ik heb ook wel iemand gezien in mijn omgeving, die dan veelal thuis zaten en niet depressief waren (of althans, dat denk je dan). Eens in de zoveel tijd had diegene weer een baan. Heel erg wisselende dingen.
En na een half jaar of een jaar stond ie toch weer op straat, waarbij hij er vaak zelf meegestopt was omdat hij het ergens over oneens was (en dan ging het om een baan in de detailhandel bijv.)
Na een tijdje moet je dan toch de conclusie trekken dat het niet aan die 10 of 20 werkgevers lag maar aan de houding van die persoon. (ondanks dat het een prettig en opgewekt persoon was)

Ik ben het eens met jouw praktijkvoorbeeld. Dat soort mensen zijn er.
We moeten met z'n alle in Nederland wel uitkijken dat we niet willen en niet kunnen, gaan verwarren.

In Nederland is het al snel gebruikelijk dat men je negatief, passief, geen inzet, e.d. noemt als je een uitkering ontvangt of ontving. Bang dat iemand anders niets hoeft te doen en toch (ongefundeerd) geld ontvangt waar de ander voor moet werken.

Regels zijn dusdanig aangescherpt dat je niet zomaar een uitkering, Wajong of dergelijke meer ontvangt.

Het feit dat TS schrijft dat hij denkt depressief te zijn vind ik knap. Je moet er maar voor durven uitkomen.
Op depressie, psycholoog of psychiater berust nog steeds veelal taboe in Nederland. Daar heb je het immers niet over.

[semidevidra]

Anoniem: 877867 schreef op donderdag 15 juni 2017 @ 23:09:
[...]


We gaan richting de 1 jaar thuis na afstuderen en inderdaad komt deze maand weer een nieuwe lichting studenten uit de schoolbanken. Berichten dat het goed gaat met de economie, meer banen etc. Merk er nog niks van. Na de zomer is toch wel een keerpunt. Hoop dat ik dan werk heb gevonden, anders breekt dat nutteloos thuiszitten je op

Mijn advies die ik je kan geven is, probeer een Traineeship van een bedrijf.

[Anoniem: 316512]

Anoniem: 877867 schreef op dinsdag 13 juni 2017 @ 00:14:
[...]


Het gaat niet zo best. De begeleiding vanuit het UWV stelt niet zo veel voor. De schaarse banen die er zijn voldoe ik niet aan het profiel maar ondanks dat toch gesolliciteerd, gaat altijd wat tijd overheen voor je wat hoort. Ik heb mijn zinnen nu gezet op een parttime baan deels in mijn richting waar ik mee rond zou komen en vanuit daar het arbeidsleven betreden. En zoals hierboven vermeld productiewerk aannemen voor de uren / het geld is voor mij geen slim idee. Ik zit (zo niet) al in een depressie en dan gaat zo'n baan echt niet helpen je happy te voelen. Ik heb naast mijn opleiding niet echt ervaring opgedaan dus heb het mezelf ook niet echt makkelijk gemaakt inderdaad. Desondanks lees je steeds meer berichten dat het beter gaat met de economie, minder werklozen, meer banen etc. Alleen telt iemand die 1 uur per week werkt (en dus 39 uur niet) ook gewoon mee als werkende. Het echte aantal werkzoekenden schijnt 4x zo hoog te zijn als men doet voorkomen... Heb ik natuurlijk vrij weinig aan, maar ik moet eerst even zelf uitvogelen wat ik met mijn leven aan wil nu het er maar niet van lijkt te komen.

Waarom zou een baan niet helpen tegen je depressie? Vastigheid is juist enorm goed als je depressief bent. Als je alleen de hele dag thuis zit en niets doet heb je totaal geen afleiding, en juist meer tijd om aan vervelende dingen te denken.

[LankHoar]

Anoniem: 316512 schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 13:22:
[...]
Waarom zou een baan niet helpen tegen je depressie? Vastigheid is juist enorm goed als je depressief bent. Als je alleen de hele dag thuis zit en niets doet heb je totaal geen afleiding, en juist meer tijd om aan vervelende dingen te denken.

Dat hangt helemaal van de persoon, de situatie, en het soort werk af. Een goede maat van mij heeft de afgelopen 3-4 jaar eerst tegen depressief aan lopen hinken, toch steeds doorgegaan met werk, en uiteindelijk zo kapot gegaan eraan dat hij nu al bijna 2 jaar bij huis zit, en het uitzicht is nog steeds niet denderend. Hij werkt(e) bij Defensie, en de oefeningen e.d. gingen er gewoon even niet goed bij zeg maar.

Ik kan me heel goed voorstellen dat TS productiewerk e.d. niet ziet zitten. Zelf heb ik na mijn studie ook een jaar of 2 lopen aanklooien van baan naar baan, en het beviel allemaal gewoon niet. Ik dacht, ik wil werken, centjes verdienen, maar het ging gewoon niet goed. Eerst een jaar als magazijnmedewerker (in ploegen), en toen werd mijn contract niet verlengt. Officieel niet als reden opgegeven natuurlijk, maar waarschijnlijk kwam dat doordat ik ~4 maand voor het aflopen van het contract een tijd flink in de put zat en licht overspannen was en dus niet/weinig kon werken. Dat was geen pretje, en ik ben ervan overtuigd dat het soort werk wat ik deed daar de hoofd oorzaak voor was.

Daarna allerlei dingen in de industriële sector gedaan via een uitzendbureau. Het wilde gewoon echt niet, kon mijn plek niet vinden tussen zowel het werk als de mensen. De weken dat ik letterlijk lopende band werk moest doen neigden voor mij ook wel naar depressie toe.

Gelukkig ben ik nu (nja, precies morgen) alweer 4 jaar werkzaam in de IT, en dit bevalt me tot noch toe prima. Heb mijn plekje gevonden.

TLDR; of een baan al dan niet helpt tegen depressie hangt echt van het werk en de persoon af.

[Snuurtje]

Kom zelf ook uit die hoek, wellicht iets meer richting techniek een studie. Heb mezelf altijd veel bezig gehouden met ontwerp en programmeren en in die laatste hoek vrij makkelijk een baan gevonden. Als dat je wat lijkt kan je die sector altijd nog proberen.

[stier]

Anoniem: 877867 schreef op donderdag 15 juni 2017 @ 23:09:
[...]


We gaan richting de 1 jaar thuis na afstuderen en inderdaad komt deze maand weer een nieuwe lichting studenten uit de schoolbanken. Berichten dat het goed gaat met de economie, meer banen etc. Merk er nog niks van. Na de zomer is toch wel een keerpunt. Hoop dat ik dan werk heb gevonden, anders breekt dat nutteloos thuiszitten je op

Je weet toch ook wel dat hoe langer je thuiszit je kansen op werk alleen maar kleiner worden. Heb jij niemand in je directe omgeving - vrienden of partner - die zegt dat je eens van de bank af moet komen?

[SoundByte]

Alle markten in Nederland. Of dit nu de man vs. rouw datingmarkt is, de zorg, huisvesting huur of koop. Het is overal totaal scheef. Ik vaag mij af hoe dit komt.

[Anoniem: 172410]

Anoniem: 316512 schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 13:22:
Waarom zou een baan niet helpen tegen je depressie? Vastigheid is juist enorm goed als je depressief bent. Als je alleen de hele dag thuis zit en niets doet heb je totaal geen afleiding, en juist meer tijd om aan vervelende dingen te denken.

Iets doen is inderdaad goed, maar dat betekent niet dat alles maar doen ook goed is. Enorm overgekwalificeerd doodsimpel werk doen is ook geen recept voor geluk. Dan lijkt vrijwilligerswerk gepaster.

[Anoniem: 877867]

stier schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 14:40:
[...]
Je weet toch ook wel dat hoe langer je thuiszit je kansen op werk alleen maar kleiner worden. Heb jij niemand in je directe omgeving - vrienden of partner - die zegt dat je eens van de bank af moet komen?

Ik wil niets liever dan van die bank, vandaar dat ik ook uitzendwerk doe momenteel. Alleen kan je de ene week drie dagen opdraven en de andere week niet. Je hoort er niet bij en vult de gaten op, ook niet lekker voor je motivatie en zelfwaarde. Dat ik depressief ben of aan het worden ben heeft te maken met het nuttigheidgevoel. Na die paar dagen werken val je weer terug in een zwart gat als je die dagen erna niet meer nodig bent. Je hebt zeer onregelmatige dagen waar je af en toe eens werkt en de rest weer terug in de realiteit bent.

Vakinhoudelijk krijg ik afwijzingen, altijd wel iemand met een beter cv en dat snap ik helaas ook wel vanuit de werkgeverkant. Maar zelfs voor de meest random baantjes krijg ik afwijzingen met de meest vage redenen. Ik wil gewoon vastigheid qua aantal uren en dagen. Nu is het elke week wachten of en wanneer ik moet werken, en ja ik sta in verschillende poules bij verschillende uitzendbureaus voor totaal geen studiegerelateerde baantjes.

En mijn eventuele klagerige toon hier is zeker niet terug te vinden in mijn sollicitatiebrieven.

Dat ik zeker niet de enige ben in deze situatie is een leuke troost maar je schiet er niks mee op.

[badbadpresident]

Ik lees dit topic eigenlijk met veel verbazing. Voor iemand die weinig opties heeft stel je best veel eisen. Daarnaast weet je bij voorbaat elke mogelijk oplossing die niet in je huidige leven past meteen van tafel te vegen.

Ik zou zeggen - dat als blijkt dat er weinig opties zijn dat je moet concluderen dat je eigenlijk een heel andere aanpak nodig hebt. Om dit te bereiken zul je concessies moeten doen en je denktrant moeten veranderen. Wat iemand al eerder noemde in dit topic, neem je verlies en ga kijken welke andere dingen wél mogelijk zijn i.p.v. alle beperkingen overpeinzen.

Ik heb het idee dat je vooral bezig bent met wat niet kan en waarom al deze dingen niet kunnen. Deze dingen kunnen blijkbaar niet omdat je uitgangspunt is dat je huidige studie voldoende is en dat je wilt blijven wonen waar je woont. Het lijkt me dat je op deze manier jezelf toch erg beperkt.

[Splorky]

Zelf heb ik meer dan een jaar thuis gezeten, dat was geen pretje.
Deed werk bij skilled / technische / it servicedesks, na een half jaar geen werk te hebben kwam al het bericht dat ik te lang er uit was en een risico zou zijn als ze me aan namen (ik zag het maar als te veel vraag te weinig aanbod, was altijd wel iets, en me CV was ook niet vlekkeloos met 2 on afgemaakte studies).

Toen moest ik bij de UVW aan de slag, 32 uur per week bestek voor een vliegtuig maatschappij inpakken, dat had me zelfwaarde flink gebroken ook in combinatie met afwijzingen bij vacatures terwijl je wist dat je het met gemak kon doen en meer dan geschikt was voor de functie. (UWV begeleiding op werk te vinden was minimaal aanwezig en leek meer gericht op laag / niet opgeleide werkzoekende)

Uiteindelijk via uitzend weer aan de slag gekund, niet wat ik wou maar alles beter dan bestek vouwen, Merkte wel op dat als je aan het werk ben het solliciteren ook wat makkelijker ging. Uiteindelijk via via een totaal andere richting in gegaan die meer raakvlakken had met me hobby als opleiding en werk.


Helaas kan ik je geen goed onderhoud advies geven, maar ik kan me aardig bedenken hoe je gemoedstoestand zou kunnen zijn.

Wees sterk, blijf positief denken (ookal is dit niet altijd makkelijk want je leven lijkt stil te staan terwijl je wel verder wilt maar je geluk flink tegen zit), vat afwijzingen niet persoonlijk op en laat het geen redenen zijn om niet te solliciteren of er tegen op te zien. Probeer ook eens wat wat "bonus" sollicitaties te doen: open sollicitaties naar functies die buiten je opleiding liggen maar op wat je echt leuk vind om te doen (als mens kan een werkgever best inzien dat je graag aan het werk wil, in je vakgebied geen werk is, je toch slim genoeg bent en graag je passies achter na wilt gaan (die natuurlijk aansluit op de sollicitatie).

Heel veel sterkte en succes met de situatie, ik hoop echt dat je wat vind.

[stier]

Anoniem: 877867 schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 19:32:
[...]

Ik wil niets liever dan van die bank, vandaar dat ik ook uitzendwerk doe momenteel. Alleen kan je de ene week drie dagen opdraven en de andere week niet. Je hoort er niet bij en vult de gaten op, ook niet lekker voor je motivatie en zelfwaarde. Dat ik depressief ben of aan het worden ben heeft te maken met het nuttigheidgevoel. Na die paar dagen werken val je weer terug in een zwart gat als je die dagen erna niet meer nodig bent. Je hebt zeer onregelmatige dagen waar je af en toe eens werkt en de rest weer terug in de realiteit bent.

Vakinhoudelijk krijg ik afwijzingen, altijd wel iemand met een beter cv en dat snap ik helaas ook wel vanuit de werkgeverkant. Maar zelfs voor de meest random baantjes krijg ik afwijzingen met de meest vage redenen. Ik wil gewoon vastigheid qua aantal uren en dagen. Nu is het elke week wachten of en wanneer ik moet werken, en ja ik sta in verschillende poules bij verschillende uitzendbureaus voor totaal geen studiegerelateerde baantjes.

En mijn eventuele klagerige toon hier is zeker niet terug te vinden in mijn sollicitatiebrieven.

Dat ik zeker niet de enige ben in deze situatie is een leuke troost maar je schiet er niks mee op.

toon volledige bericht

Had je niet beter een andere opleiding kunnen kiezen? Begin desnoods als zelfstandige zodat je ervaring opdoet.

[Anoniem: 877867]

stier schreef op maandag 19 juni 2017 @ 10:03:
[...]
Had je niet beter een andere opleiding kunnen kiezen? Begin desnoods als zelfstandige zodat je ervaring opdoet.

Zoals gezegd waren pak en beet vijf jaar geleden nog alle pijlen gericht op de digitalisering, dat zou het helemaal worden, veel content voor nodig etc. Maar als mensen er niet voor willen betalen (nieuws/tijdschriften zijn gratis toch?), willen werkgevers dat ook niet. Zelfstandig kan op zich als je jezelf weet te profileren, maar qua inkomsten is dat zeker niet interessant helaas en ik twijfel ook nog met de vraag of ik überhaupt wel door wil in mijn vakgebied. Ik hoop deze week wat te horen van mijn twee sollicitaties zodat ik vervolgstappen kan nemen.

[RikN89]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 11:56:
[...]


Zoals gezegd waren pak en beet vijf jaar geleden nog alle pijlen gericht op de digitalisering, dat zou het helemaal worden, veel content voor nodig etc. Maar als mensen er niet voor willen betalen (nieuws/tijdschriften zijn gratis toch?), willen werkgevers dat ook niet. Zelfstandig kan op zich als je jezelf weet te profileren, maar qua inkomsten is dat zeker niet interessant helaas en ik twijfel ook nog met de vraag of ik überhaupt wel door wil in mijn vakgebied. Ik hoop deze week wat te horen van mijn twee sollicitaties zodat ik vervolgstappen kan nemen.

Het is volgens mij algemeen bekend dat je baankansen met een dergelijke studie miniem zijn, dat heb je denk ik tijdens je studie ook kunnen zien.

Ik zou je focussen op een ander vakgebied, de IT bijvoorbeeld. Stuur me even een PM als je interesse hebt, dan heb ik nog wel wat voor je!

[REDSD]

Persoonlijk denk ik ook, dat je nu je nog jong bent makkelijk nog iets erbij kan leren, met een avond studie of een voltijdstudie.

Er zijn genoeg artikelen en lijsten die aangeven welke beroep groepen tekorten kennen, denk aan onderwijs, ICT of de bouw, misschien dat je een bepaalde opleiding versnelt kunt doen omdat je toch al een opleiding hebt genoten.

[FlowSnake]

Ik vind het verbazingwekkend hoe iemand met een hbo denk- en werkniveau, ondanks alle berichtgevingen over de banenkansen, voor een dergelijke studie kiest. Vervolgens word je met jouw neus op de feiten gedrukt, en blijf je vasthouden aan jouw eisen. Geen netwerk opgebouwd tijdens je studie? Bijbaantjes gehad? Klasgenoten met bijbaantjes? Dat leer je ook allemaal tijdens je studie - en ik heb al zo'n bloedhekel aan dat geforceerde ge-netwerk, maar je hebt toch wel iets van contacten?

Nu ligt de focus om maar 'iets te doen' bij een externe partij; de uitzendbureaus. Heb je bij de opdrachtgevers geïnformeerd naar meer werk? Waarom was er niet meer werk dan? Hoe presteerde je? Bij de bedrijven waar ik werkte wordt men zelden voor een paar dagen ingehuurd om vervolgens niet meer terug te komen, behalve als zij niet al te best presteerden en/of niet met het personeel overweg konden. Terwijl iemand met een stel hersenen toch al snel uitgepikt wordt tussen de uitzenders omdat die op meerdere flanken een bijdrage kan leveren - mits ze aan de basis voldoen, hard werken en aan de normen en waarden voldoen. Daarnaast werd ik al snel betrokken bij de aanpak op tactisch en strategisch niveau, waarbij je personeel dat al tientallen jaren werkzaam is voorbij streeft.

Na mijn studie ging ik direct solliciteren, maar ik werkte fulltime bij mijn bijbaantje. Was het enerverend? Nee, dit was gewoon regelrecht productie/magazijn werk, maar ik was blij dat ik daar zoveel uren mocht maken op basis van mijn 9 urencontract, en ik wist dat ik vroeg of laat ergens aan de bak zou komen. En daar leer je een hele hoop, en mijn ervaring bij al mijn bijbaantjes heeft ervoor gezorgd dat ik al vrij snel door meerdere bedrijven werd uitgenodigd, en nu een baan heb. Niet eens het gebruikelijke blijven plakken na de stages, nee, die heb ik afgewezen omdat dat bedrijf geen perspectief bood. Maar zelfs daar zou ik zo terecht kunnen als ik wil.

Ik kan niet geloven dat er een heel jaar geen werk te vinden is. Ga langs bij bedrijven, vraag om werk, vraag eens rond in je netwerk. Zonder om direct met vooroordelen te knallen, ik heb het vermoeden dat als je ergens werk hebt via het uitzendbureau, dat je daar maar wat staat 'want dit is toch niet wat ik wil'. Die instelling kom ik in ieder geval veel tegen, en dat zijn inderdaad de uitzenders die ik na 3 dagen niet meer hoef te zien. Mijn excuses als ik het totaal bij het verkeerde eind heb, maar kan jij net als mij stellen dat als jij ergens begint, jij de enige bent met zweet in zijn naad om te laten zien wat je in huis hebt, of pas jij je direct aan aan de randdebielen die er geen zin in hebben en er zijn omdat het maar moet?

Wees nou eens eerlijk. Feitelijk word je betaald om fulltime te zoeken naar een baan, dat is nu jouw baan. Dit is toch onmogelijk. Ik snap dit niet hoor. En wat doe je verder? Houd je je skills nog wel bij? Start een blog ofzo en begin met het maken van dingen voor een portfolio, maar je prioriteit zal liggen bij werken. Van mijn part word je kunstenaar in je vrije tijd.

[Tuttel]

Ik heb ook moeite om te geloven dat je nergens aan de bak kan komen. Ik heb dezelfde leeftijd, studeer nog steeds, maar er is genoeg aanbod van (bij)banen waar ik/je aan de slag kan met zowel part- als full-time mogelijkheden waar ze zoeken naar hbo/wo denkniveau, zonder en specifieke opleiding nodig te hebben. Ik denk zelfs in de regel dat je DTP ervaring juist nog een plus is, omdat ze dan ook wat DTP werkzaamheden bij je neer kunnen leggen.

[Anoniem: 877867]

FlowSnake schreef op maandag 19 juni 2017 @ 15:45:
Ik vind het verbazingwekkend hoe iemand met een hbo denk- en werkniveau, ondanks alle berichtgevingen over de banenkansen, voor een dergelijke studie kiest. Vervolgens word je met jouw neus op de feiten gedrukt, en blijf je vasthouden aan jouw eisen. Geen netwerk opgebouwd tijdens je studie? Bijbaantjes gehad? Klasgenoten met bijbaantjes? Dat leer je ook allemaal tijdens je studie - en ik heb al zo'n bloedhekel aan dat geforceerde ge-netwerk, maar je hebt toch wel iets van contacten?

Nu ligt de focus om maar 'iets te doen' bij een externe partij; de uitzendbureaus. Heb je bij de opdrachtgevers geïnformeerd naar meer werk? Waarom was er niet meer werk dan? Hoe presteerde je? Bij de bedrijven waar ik werkte wordt men zelden voor een paar dagen ingehuurd om vervolgens niet meer terug te komen, behalve als zij niet al te best presteerden en/of niet met het personeel overweg konden. Terwijl iemand met een stel hersenen toch al snel uitgepikt wordt tussen de uitzenders omdat die op meerdere flanken een bijdrage kan leveren - mits ze aan de basis voldoen, hard werken en aan de normen en waarden voldoen. Daarnaast werd ik al snel betrokken bij de aanpak op tactisch en strategisch niveau, waarbij je personeel dat al tientallen jaren werkzaam is voorbij streeft.

Na mijn studie ging ik direct solliciteren, maar ik werkte fulltime bij mijn bijbaantje. Was het enerverend? Nee, dit was gewoon regelrecht productie/magazijn werk, maar ik was blij dat ik daar zoveel uren mocht maken op basis van mijn 9 urencontract, en ik wist dat ik vroeg of laat ergens aan de bak zou komen. En daar leer je een hele hoop, en mijn ervaring bij al mijn bijbaantjes heeft ervoor gezorgd dat ik al vrij snel door meerdere bedrijven werd uitgenodigd, en nu een baan heb. Niet eens het gebruikelijke blijven plakken na de stages, nee, die heb ik afgewezen omdat dat bedrijf geen perspectief bood. Maar zelfs daar zou ik zo terecht kunnen als ik wil.

Ik kan niet geloven dat er een heel jaar geen werk te vinden is. Ga langs bij bedrijven, vraag om werk, vraag eens rond in je netwerk. Zonder om direct met vooroordelen te knallen, ik heb het vermoeden dat als je ergens werk hebt via het uitzendbureau, dat je daar maar wat staat 'want dit is toch niet wat ik wil'. Die instelling kom ik in ieder geval veel tegen, en dat zijn inderdaad de uitzenders die ik na 3 dagen niet meer hoef te zien. Mijn excuses als ik het totaal bij het verkeerde eind heb, maar kan jij net als mij stellen dat als jij ergens begint, jij de enige bent met zweet in zijn naad om te laten zien wat je in huis hebt, of pas jij je direct aan aan de randdebielen die er geen zin in hebben en er zijn omdat het maar moet?

Wees nou eens eerlijk. Feitelijk word je betaald om fulltime te zoeken naar een baan, dat is nu jouw baan. Dit is toch onmogelijk. Ik snap dit niet hoor. En wat doe je verder? Houd je je skills nog wel bij? Start een blog ofzo en begin met het maken van dingen voor een portfolio, maar je prioriteit zal liggen bij werken. Van mijn part word je kunstenaar in je vrije tijd.

toon volledige bericht

Dat er helemáál geen banen zijn zeg ik niet. Ik kom twee soorten banen tegen: fulltime waar je altijd aan de slag kunt (orderpicken, telefonische verkoop etc.) en banen die amper 20 uur per week zijn maar wel iets waar je wat op kunt bouwen als je geluk hebt. En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters. Misschien niemand, maar in mijn huidige situatie schiet ik er helemaal niks mee op behalve misschien een iets hoger loonstrookje. Ik ben nog steeds voorstander van werken voor je geld, maar geld alleen is het niet het drijfmiddel. Een werkgever heeft meer aan een werknemer die daadwerkelijk gemotiveerd is (ook al is de enige motivatie zijn portemonnee spekken) en dat ken ik hem simpelweg niet bieden momenteel. Ik zit niet op zwart zaad, dus ga ik eerst andere hulptrajecten in zodat ik straks wél van toegevoegde waarde kan zijn voor een werkgever.

[cooper87]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 16:38:
[...]


Dat er helemáál geen banen zijn zeg ik niet. Ik kom twee soorten banen tegen: fulltime waar je altijd aan de slag kunt (orderpicken, telefonische verkoop etc.) en banen die amper 20 uur per week zijn maar wel iets waar je wat op kunt bouwen als je geluk hebt. En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters. Misschien niemand, maar in mijn huidige situatie schiet ik er helemaal niks mee op behalve misschien een iets hoger loonstrookje. Ik ben nog steeds voorstander van werken voor je geld, maar geld alleen is het niet het drijfmiddel. Een werkgever heeft meer aan een werknemer die daadwerkelijk gemotiveerd is (ook al is de enige motivatie zijn portemonnee spekken) en dat ken ik hem simpelweg niet bieden momenteel. Ik zit niet op zwart zaad, dus ga ik eerst andere hulptrajecten in zodat ik straks wél van toegevoegde waarde kan zijn voor een werkgever.

Wat een jankverhaal, ga werken man.

[RagingPenguin]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 16:38:
Dat er helemáál geen banen zijn zeg ik niet. Ik kom twee soorten banen tegen: fulltime waar je altijd aan de slag kunt (orderpicken, telefonische verkoop etc.) en banen die amper 20 uur per week zijn maar wel iets waar je wat op kunt bouwen als je geluk hebt. En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters.

Doe dan gewoon twee banen van 20 uur. 2 keer 20 is net zo goed 40 als 1 keer 40... Er zijn hele volksstammen in de westerse cultuur met twee banen. En zolang de geldnood meevalt zou je ook nog gewoon 1 baan van 20 uur kunnen doen en met die ervaring bouwen aan je CV om zo bij de gewilde banen terecht komen.

Misschien niemand, maar in mijn huidige situatie schiet ik er helemaal niks mee op behalve misschien een iets hoger loonstrookje. Ik ben nog steeds voorstander van werken voor je geld, maar geld alleen is het niet het drijfmiddel. Een werkgever heeft meer aan een werknemer die daadwerkelijk gemotiveerd is (ook al is de enige motivatie zijn portemonnee spekken) en dat ken ik hem simpelweg niet bieden momenteel. Ik zit niet op zwart zaad, dus ga ik eerst andere hulptrajecten in zodat ik straks wél van toegevoegde waarde kan zijn voor een werkgever.

In principe zijn er maar twee 'hulptrajecten' waarin je veel waarde toevoegt aan jezelf voor een werkgever: studeren om kennis op te doen en werken om ervaring op te doen.

Doe gewoon die baantjes van 20 uur waar je wel mee verder kom en bouw een CV op. En alle overige adviezen blijven natuurlijk nog gewoon staan: bloggen, verder leren, hobbyprojecten ed.

[FlowSnake]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 16:38:
[...]


Dat er helemáál geen banen zijn zeg ik niet. Ik kom twee soorten banen tegen: fulltime waar je altijd aan de slag kunt (orderpicken, telefonische verkoop etc.) en banen die amper 20 uur per week zijn maar wel iets waar je wat op kunt bouwen als je geluk hebt. En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters. Misschien niemand, maar in mijn huidige situatie schiet ik er helemaal niks mee op behalve misschien een iets hoger loonstrookje. Ik ben nog steeds voorstander van werken voor je geld, maar geld alleen is het niet het drijfmiddel. Een werkgever heeft meer aan een werknemer die daadwerkelijk gemotiveerd is (ook al is de enige motivatie zijn portemonnee spekken) en dat ken ik hem simpelweg niet bieden momenteel. Ik zit niet op zwart zaad, dus ga ik eerst andere hulptrajecten in zodat ik straks wél van toegevoegde waarde kan zijn voor een werkgever.

Dit is letterlijk de grootste kul die ik ooit heb gehoord. Een schande zelfs. Een schande voor jouw papiertje, een schande voor hele bevolkingsgroepen die onvrijwillig werkloos thuis zitten en hard kunnen werken, maar niet eens een kans krijgen om ergens te beginnen omwille van vooroordelen.

Hoezo kan jij zonder überhaupt iets gedaan te hebben stellen dat bepaalde banen geen waardering opleveren, noch een vooruitzicht? Dit hele topic staat bomvol met adviezen om iets te gaan doen ten behoeve van jouw cv. Jij denkt dat een gat van een jaar na jouw studie op jouw cv jou gaat helpen?

Van telefonische verkoop kan je, als je het goed doet, doorstromen naar sales. Klantenbinding, een competentie, die je ook in de communicatie hard nodig hebt. Misschien ontdek je wel een passie voor accountmanagement, en is jouw passie voor communicatie een bijkomende toolset geworden om jou uit te laten blinken. Orderpicken, even los van eventuele ambities; bedrijfsprocessen bespreken en optimaliseren, doelstellingen halen, zijn allemaal zaken die voldoening leveren, voor beide partijen. Maar ook hier klantenbinding. Of denk jij dat orderpicken een sociaal plan is om mensen in dienst te houden, of zou dat zijn om aan de vraag van de klant te kunnen voldoen? Misschien de extra mile, extra contact met klanten om wijze van leveringen te optimaliseren, wijze van verpakken, et cetera. Of kom je tot de ontdekking dat welk bedrijf dan ook de interne communicatie wil verbeteren, waarna jij daarop in kan springen en zo van de werkvloer naar kantoor springt. Misschien zie jij kansen voor het bedrijf om aan marketing te gaan doen, et cetera.

Maar je moet het wel willen zien, iets dat je met een (creatieve) pseudo hbo-studie toch zou moeten kunnen.

Nee, daarom halen we maar voldoening uit het slachtoffertje spelen, een trein die straks volop afdondert op mijn verdomde belastingcenten. Een mooie self fulfilling prophecy heb je daar

Wat @cooper87 zegt. Succes verder.

[CodeCaster]

FlowSnake schreef op maandag 19 juni 2017 @ 17:46:
[...]

Want doorgroeien in een callcenter of magazijn is zo makkelijk, indien überhaupt al mogelijk?

Het hele topic staat inderdaad vol goedbedoelde adviezen, maar die worden zo te lezen gegeven door mensen die nooit in de situatie van OP hebben gezeten, of zelf door geluk of andere factoren toevallig zijn omhooggevallen.

[ Voor 34% gewijzigd door CodeCaster op 19-06-2017 17:59 ]

[FlowSnake]

CodeCaster schreef op maandag 19 juni 2017 @ 17:53:
[...]

Want doorgroeien in een callcenter of magazijn is zo makkelijk, indien überhaupt wel mogelijk?

Zeker mogelijk, makkelijk niet per se, onmogelijk met zo'n instelling. Het heeft allemaal te maken met inzet tonen en initiatief nemen. Een callcenter is wel een wat lastiger verhaal, maar doet niet onder aan de competenties die je toch op doet. Ik zeg ook niet dat dus elk baantje het antwoord op succes is, maar het is in ieder geval succesvoller dan kansloos op de bank hangen en janken op een forum over de banenkansen.

De opgedane competenties hoeven ook niet in dát bedrijf van toegevoegde waarde te zijn. Die bijbaantjes die ik allemaal heb gehad hebben in ieder geval een modaal inkomen twee maanden na het afronden van mijn studie gewaarborgd. Zelfde voor een klasgenoot. De rest is doelloos blijven plakken bij hen eerste stage adres, of moet nu pas beginnen met het opbouwen van competenties - iets dat overigens met het papiertje op zak en goede inzet al snel tot succes zal leiden.

[Sissors]

Dat TS teveel zichzelf in een slachtoffer rol zet ben ik het mee eens. Maar je kan ook de andere kant doorslaan. En ik denk dat het nogal optimistisch is om ervan uit te gaan als je maar lang genoeg consumenten lastig valt om ze iets te proberen aan te smeren wat ze niet nodig hebben (telefonische verkoop), je wel door zal stromen naar een zinvolle functie.

Dan kom je echter wel erop uit dat TS vier opties heeft die ik zie:
1. De bijstand
2. Ongeschoold werk
3. Werk vinden in je huidige vakgebied, oftewel hoe ben je van plan daar tussen te komen?
4. Je om laten scholen

Oftewel, wat wordt het?

[matroosoft]

Sissors schreef op maandag 19 juni 2017 @ 18:07:
Dat TS teveel zichzelf in een slachtoffer rol zet ben ik het mee eens. Maar je kan ook de andere kant doorslaan. En ik denk dat het nogal optimistisch is om ervan uit te gaan als je maar lang genoeg consumenten lastig valt om ze iets te proberen aan te smeren wat ze niet nodig hebben (telefonische verkoop), je wel door zal stromen naar een zinvolle functie.

Dan kom je echter wel erop uit dat TS vier opties heeft die ik zie:
1. De bijstand
2. Ongeschoold werk
3. Werk vinden in je huidige vakgebied, oftewel hoe ben je van plan daar tussen te komen?
4. Je om laten scholen

Oftewel, wat wordt het?

Als ik in de huidige situatie zat denk ik (en dat zeg ik bewust, je weet nooit wat je echt doet in zo'n situatie) dat ik zou kiezen voor ongeschoold werk. Goed voor je eigenwaarde, goed voor je energiepeil, goed voor het je nuttig voelen in de maatschappij. Misschien houdt je onder de streep minder over, maar het is voor werkgevers een teken dat je je probeert in te zetten ondanks dat het niet in de richting is waarin je wilt werken. En als je dan aan het werk bent kun je altijd nog solliciteren. Er is zat werk wat kan worden gedaan als je eenmaal alles aanpakt wat voorhanden is. Bij wijze van spreken vakken vullen.

[Distoration]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 16:38:
[...]
En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters.

Volgensmij is uberhaupt werken al beter dan niet werken, dus bij deze een vooruitzicht op wat beters. Desnoods ga je aan de slag bij de lokale Mc Donald's als management trainee, uit ervaring weet ik dat als je een beetje slim speelt je redelijk snel wat hoger in de boom kunt klimmen.
Daarnaast vraag ik me af hoe je het voor elkaar hebt gekregen om een hbo-studie af te ronden zonder een netwerk op te bouwen. Je hebt toch wel stages waar je nog een keer kunt aankloppen (of heb je het daar zo verknalt dat je het niet durft?). Vraag of oud-docenten een ingang voor je hebben bij bedrijven, kijk je klasgenoten een keer lief aan, haal de banden aan met andere jaarclub/dispuuts/verenigingsgenoten.

Maar onderneem iets want van stilzitten en wachten op hét perfecte aanbod gaat niet werken, dat gaat namelijk nooit komen.

[Willion01]

Hier een voorbeeldje hoe het kan:
Stap 1: Verhuis naar de Randstad (Den Haag of Rotterdam, de rest is onbetaalbaar).
Stap 2: Haal een diploma wat wel iets waard is (of 2 of 3)
Stap 3: Werken vanaf dag 1 (duaal of deeltijd studie, minimaal 32u aan de arbeid)
Stap 4: Verhuis terug naar Gelderland na een jaar of 10.

Ik ben met 2 studies gestopt (oa Communicatie!) en 1 negatief bindend studieadvies later, begonnen als callcenter medewerker in Leeuwarden. Na enkele jaren gewerkt te hebben en wat projectjes opgepakt te hebben intern, gesolliciteerd in Rotterdam als teamleider. Met de enkele jaren werkervaring in Leeuwarden en een intentieverklaring een flatje gekocht in een achterstandswijk (100.000,- kan iedereen betalen).

Toen de studie weer opgepakt. Ik was teamleider in een callcenter en had een doel: Meer! Meer kansen, meer geld, meer aanzien (vooral eigenwaarde), etc. Werken op maandag, woensdag, vrijdag, zaterdag en dinsdag, donderdag naar het HBO. Na het afronden van de studie nog 9 jaar gewerkt in het onderwijs, want het onderwijs MOET anders (vind ik).

Mijn partner heeft hetzelfde gedaan en na een studie Psychologie (geen werk in te vinden) zich om laten scholen tot arts. Even een jaartje naar Groningen op en neer voor een Zij-instromerstraject om de bachelor in 1 jaar te doen. Niet lullen, maar poetsen!

Zij is nu klaar (na 3 studies, 10 jaar studeren) en nu gaan we naar Lochem verhuizen. Allebei binnen een maand een baan en goed salaris! Wij schatten onze kansen goed in en rekenen op ongeveer 3x modaal nu bij aanvang. Kan je mooi van wonen in de Achterhoek!

Moraal van het verhaal: Actie!
- Begin in een callcenter, lekker bellen bellen bellen...
- Na een 6 maanden intentieverklaring vragen en mijn flat kopen, voor jou, special price!
- Inschrijven voor een opleiding (deurwaarder, accountancy, etc)
- Lekker werken en studeren en op zoek naar een partner met ambitie

Nee, wij hebben niet:
- geluk gehad.
- rijke ouders of een suikeroompje
- extra grote hersens (gewoon normaal leervermogen)
- etc

Ja, wij hebben wel:
- doorzettingsvermogen
- oude auto, slechte wijk, etc (concessies gedaan)
- visie en ambitie
- elkaar (steun en liefde)

Hopelijk kan je wat met dit verhaal, kom maar een keer een bakkie doen in Den Haag of na 1-9 in Lochem.

[Fiber]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 16:38:
[...]


Dat er helemáál geen banen zijn zeg ik niet. Ik kom twee soorten banen tegen: fulltime waar je altijd aan de slag kunt (orderpicken, telefonische verkoop etc.) en banen die amper 20 uur per week zijn maar wel iets waar je wat op kunt bouwen als je geluk hebt. En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters. Misschien niemand, maar in mijn huidige situatie schiet ik er helemaal niks mee op behalve misschien een iets hoger loonstrookje. Ik ben nog steeds voorstander van werken voor je geld, maar geld alleen is het niet het drijfmiddel. Een werkgever heeft meer aan een werknemer die daadwerkelijk gemotiveerd is (ook al is de enige motivatie zijn portemonnee spekken) en dat ken ik hem simpelweg niet bieden momenteel. Ik zit niet op zwart zaad, dus ga ik eerst andere hulptrajecten in zodat ik straks wél van toegevoegde waarde kan zijn voor een werkgever.

Ik snap je verhaal echt wel, maar ik zou wel uitkijken met die instelling. Nu heb je nog een soort van keuze, maar als dat te lang duurt gaat het UWV die keus wel voor je maken en dan ben je nog veel verder van huis.

RikN89 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 14:05:
[...]


Het is volgens mij algemeen bekend dat je baankansen met een dergelijke studie miniem zijn, dat heb je denk ik tijdens je studie ook kunnen zien.

Ik zou je focussen op een ander vakgebied, de IT bijvoorbeeld. Stuur me even een PM als je interesse hebt, dan heb ik nog wel wat voor je!

Is die PM al verstuurd? Zo'n kans moet je met beide handen aangrijpen...

[FlowSnake]

Willion01 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 18:32:
Hier een voorbeeldje hoe het kan:
Stap 1: Verhuis naar de Randstad (Den Haag of Rotterdam, de rest is onbetaalbaar).
Stap 2: Haal een diploma wat wel iets waard is (of 2 of 3)
Stap 3: Werken vanaf dag 1 (duaal of deeltijd studie, minimaal 32u aan de arbeid)
Stap 4: Verhuis terug naar Gelderland na een jaar of 10.

Ik ben met 2 studies gestopt (oa Communicatie!) en 1 negatief bindend studieadvies later, begonnen als callcenter medewerker in Leeuwarden. Na enkele jaren gewerkt te hebben en wat projectjes opgepakt te hebben intern, gesolliciteerd in Rotterdam als teamleider. Met de enkele jaren werkervaring in Leeuwarden en een intentieverklaring een flatje gekocht in een achterstandswijk (100.000,- kan iedereen betalen).

Toen de studie weer opgepakt. Ik was teamleider in een callcenter en had een doel: Meer! Meer kansen, meer geld, meer aanzien (vooral eigenwaarde), etc. Werken op maandag, woensdag, vrijdag, zaterdag en dinsdag, donderdag naar het HBO. Na het afronden van de studie nog 9 jaar gewerkt in het onderwijs, want het onderwijs MOET anders (vind ik).

Mijn partner heeft hetzelfde gedaan en na een studie Psychologie (geen werk in te vinden) zich om laten scholen tot arts. Even een jaartje naar Groningen op en neer voor een Zij-instromerstraject om de bachelor in 1 jaar te doen. Niet lullen, maar poetsen!

Zij is nu klaar (na 3 studies, 10 jaar studeren) en nu gaan we naar Lochem verhuizen. Allebei binnen een maand een baan en goed salaris! Wij schatten onze kansen goed in en rekenen op ongeveer 3x modaal nu bij aanvang. Kan je mooi van wonen in de Achterhoek!

Moraal van het verhaal: Actie!
- Begin in een callcenter, lekker bellen bellen bellen...
- Na een 6 maanden intentieverklaring vragen en mijn flat kopen, voor jou, special price!
- Inschrijven voor een opleiding (deurwaarder, accountancy, etc)
- Lekker werken en studeren en op zoek naar een partner met ambitie

Nee, wij hebben niet:
- geluk gehad.
- rijke ouders of een suikeroompje
- extra grote hersens (gewoon normaal leervermogen)
- etc

Ja, wij hebben wel:
- doorzettingsvermogen
- oude auto, slechte wijk, etc (concessies gedaan)
- visie en ambitie
- elkaar (steun en liefde)

Hopelijk kan je wat met dit verhaal, kom maar een keer een bakkie doen in Den Haag of na 1-9 in Lochem.

toon volledige bericht

Nou, zie hier. In ieder geval iets om trots op te zijn in dit topic

En weet je, imo, is het nog zoveel meer waard om én een papiertje te hebben dat getuigd van een bepaald niveau, én van werkvloer tot kantoor te hebben meegemaakt. Je zal niet de eerste 'manager' zijn die geen kaas gegeten heeft van werkvloercultuur, of niet eens een blik heeft geworpen wat er zich fysiek afspeelt op de werkvloer en ten opzichte van de theorieën bedacht op kantoor. Dan vallen alle puzzelstukjes in een

[stier]

Sissors schreef op maandag 19 juni 2017 @ 18:07:
Dat TS teveel zichzelf in een slachtoffer rol zet ben ik het mee eens. Maar je kan ook de andere kant doorslaan. En ik denk dat het nogal optimistisch is om ervan uit te gaan als je maar lang genoeg consumenten lastig valt om ze iets te proberen aan te smeren wat ze niet nodig hebben (telefonische verkoop), je wel door zal stromen naar een zinvolle functie.

Dan kom je echter wel erop uit dat TS vier opties heeft die ik zie:
1. De bijstand
2. Ongeschoold werk
3. Werk vinden in je huidige vakgebied, oftewel hoe ben je van plan daar tussen te komen?
4. Je om laten scholen

Oftewel, wat wordt het?

Als hij tevreden is en prima kan rondkomen van de bijstand heeft hij het wel goed voor elkaar.

[Tuttel]

Wat een verschrikkelijke instelling, alsof je de luxe hebt om kieskeurig te zijn. En als je dat wel hebt moet je hier niet komen zeuren dat je niks kan vinden wat je goed genoeg acht. Ik zou je ook afwijzen met gat van meer dan een jaar in je cv waarbij je aangeeft dat je niks op niveau kon vinden en de rest niet "uitdagend" genoeg was.

Uitdaging kun je zelf maken, het is vrij makkelijk om bij juist die baantjes intern door te stromen door juist een extra stapje te zetten. Ken zelfs de omgekeerde voorbeelden van studenten die met hun studie stopte omdat ze bij hun bijbaantje konden doorstromen naar een goede functie(geen aanrader overigens).

[CodeCaster]

Tuttel schreef op dinsdag 20 juni 2017 @ 19:50:
Ik zou je ook afwijzen met gat van meer dan een jaar in je cv

Bevind jij je in die positie en heb je ooit voor die keuze gestaan om iemand al dan niet aan te nemen op basis daarvan, of vind je gewoon dat TS niet moet zeuren en zeg je het daarom?

Uitdaging kun je zelf maken, het is vrij makkelijk om bij juist die baantjes intern door te stromen door juist een extra stapje te zetten. Ken zelfs de omgekeerde voorbeelden van studenten die met hun studie stopte omdat ze bij hun bijbaantje konden doorstromen naar een goede functie(geen aanrader overigens).

En ik ken genoeg verhalen van intelligente mensen die door het UWV een magazijn in werden geduwd waar ze depressief werden van het inefficiënte, geestdodende werk dat ze moesten doen, terwijl er niet naar hun suggesties om dingen te verbeteren werd geluisterd.

Kunnen we even ophouden met die anekdotes in dit topic, dat helpt niemand verder. Bedankt.

[ Voor 19% gewijzigd door CodeCaster op 20-06-2017 20:09 ]

[Fiber]

CodeCaster schreef op dinsdag 20 juni 2017 @ 20:07:

[...]

En ik ken genoeg verhalen van intelligente mensen die door het UWV een magazijn in werden geduwd waar ze depressief werden van het inefficiënte, geestdodende werk dat ze moesten doen, terwijl er niet naar hun suggesties om dingen te verbeteren werd geluisterd...

Reden te meer voor de TS om zelf alle zeilen bij te zetten, dit topic nog eens door te lezen en te zorgen dat hij zelf ergens aan de slag komt voordat het UWV dat soort keuzes voor hem gaat maken.

@Anoniem: 877867 , Al contact opgenomen met @RikN89 ? Lijkt me toch dat je daar een prima kans geboden wordt...

[Tuttel]

CodeCaster schreef op dinsdag 20 juni 2017 @ 20:07:
[...]

Bevind jij je in die positie en heb je ooit voor die keuze gestaan om iemand al dan niet aan te nemen op basis daarvan, of vind je gewoon dat TS niet moet zeuren en zeg je het daarom?

Nee, anders had ik dat wel onderschreven in plaats van het als "ik zou" te stellen. De "daarom" is inderdaad dat ik vind dat TS inderdaad moet stoppen met zeuren, hij zit al een jaar in dezelfde situatie zonder dat hij zelf van instelling veranderd.

Echter, insinueer je nou gewoon onterecht dat ik een autoriteitsclaim maak en daarom geen recht van spreken heb, of vind je gewoon elke afwijkende mening ongewenst en zeg je het daarom? Doe maar even niet

CodeCaster schreef op dinsdag 20 juni 2017 @ 20:07:
[...]

En ik ken genoeg verhalen van intelligente mensen die door het UWV een magazijn in werden geduwd waar ze depressief werden van het inefficiënte, geestdodende werk dat ze moesten doen, terwijl er niet naar hun suggesties om dingen te verbeteren werd geluisterd.

Kunnen we even ophouden met die anekdotes in dit topic, dat helpt niemand verder. Bedankt.

Je hoort mij dan ook niet zeggen dat hij door het UWV in een magazijn geduwd moet worden (magazijn lijkt me ook de minste plek om door te kunnen stromen), maar dat hij wel zijn verwachtingen moet aanpassen en dat de "mindere" fulltime baantjes wel degelijk een plek kunnen zijn om vanuit door te groeien. Juist die stap te ondernemen voordat het UWV voor jou die keuze wel maakt, ipv dat je toch liever bijvoorbeeld op een helpdesk gaat zitten of telefonische acquisitie. Hetzelfde argument dat dom werk niet bevorderlijk is gaat in wellicht de andere helft van de gevallen ook op dat dom thuis zitten niet bevorderlijk is. Echter in het eerste geval komt er én geld in het laadje én heb je meer "netwerk" om daar of elders op een betere plek aan de slag te gaan. Het biedt in elk geval dezelfde en meer mogelijkheden die je thuis zitten ook bied.

Ik vind het ook nogal wat van je om het gegeven advies hier welke ondersteunt worden met anekdotes weg te wuiven alsof het niemand zal helpen. Zeker als je eigen input beperkt is tot enkel het weerspreken van advies door anderen zonder onderbouwing, zij het anekdotisch.

[ Voor 16% gewijzigd door Tuttel op 20-06-2017 22:30 ]

[Moi_in_actie]

Ik heb dit topic sinds het begin sporadisch gevolgd. Waar ik aan het begin vooral begrip had voor de onfortuinlijke situatie, is dat meer en meer veranderd in gemengde gevoelens en ongeloof. Ik krijg, zoals meerderen hier, steeds meer het idee dat je bij eventuele opties altijd zoekt naar de reden waarom het niet kan, in plaats van de reden waarom het wel kan. Dat het je niet mee zit snap ik en dat je hierdoor flink terneergeslagen bent ook, maar is het niet verstandig dat je eens wat advies aanneemt en een wellicht oninteressante, geheel andere optie aanneemt, in plaats van afwijst?

De excuses die je maakt in de trend van "maar het is niet uitdagend..." bij het zoeken naar een baan zijn op dit moment irrelevant. Als je nu een baan neemt welk niet helemaal in jouw straatje ligt, op het eerste gezicht wat saai is en weinig toekomstmogelijkheden biedt, die baan is er niet om jarenlang op voort te borduren. Die baan is er om een periode te overbruggen en om jou in een betere positie te brengen. Je kunt een of meerdere opeenvolgende baantjes nemen die er in ieder geval voor zorgen dat je onder de mensen komt, je iets van een doel hebt, wat ritme en wellicht nog iets van voldoening krijgt en boven alles een baan die wat geld in het laatje brengt.
Tijdens die periode kan je altijd nog uitkijken naar een baan die wel past of kijken voor een andere studie. Als je een jaar of anderhalf gewerkt hebt, kan je prima wat geld sparen om een (deeltijd) studie te bekostigen.

Ik ken ook iemand die dezelfde, of een vrijwel soortgelijke, studie heeft gevolgd met hetzelfde resultaat. Maar hij is na een tijd zoeken gewoon wat anders gaan doen, post bezorgen. Het verdiende niet heel slecht (zeker voor de uren die je draait), je bent lekker buiten (meestal fijn, soms niet) en je doet wat aan je conditie. Na iets meer dan een jaar dubben over wat nu als vervolg te doen heeft hij een optie genomen op een duaal studie in de zorg, waarbij hij deels werkt (wat meehelpen hier en daar) en daarnaast zijn studie kan doen. Zowel zijn baan als postbezorger als zijn daarop volgende duaal studie hadden beiden totaal niets te maken met zijn eerste studie, maar hij heeft er wat van gemaakt.

En het voorbeeld van postbezorger, wat let je om dat deze zomer te doen? De post heeft in de zomer altijd een chronisch tekort aan bezorgers en het is nou niet bepaald de slechtste periode om buiten te zijn. Even kijkende op de website van PostNL zijn de meeste vacatures voor juli + augustus. Als het totaal niet bevalt.. het zijn maar 2 maanden. Maar het toont een latere werkgever wel dat je in ieder geval iets ondernomen hebt en je de wil hebt om wat te doen. Want ja, als jij naderhand een keer die baan tegenkomt die wel wat is en ze jou vragen "wat heb je in die 1 of 2 jaar gedaan sinds je afgestudeerd bent?" en jouw enige antwoord is "ja ik kon niets vinden", wat denk je dat hun reactie is? Waarschijnlijk niet heel veel, maar denken ze "we hadden nog 5 andere sollicitanten, we kijken wel even verder".
Zoals eerder gezegd, terwijl je tijdelijk wat totaal ander, wellicht saaier, werk doet kan je nog net zo goed rondkijken naar ander werk. Je kunt nog altijd sollicitatiebrieven/mails sturen, je kunt nog altijd de verschillende websites en uitzendbureau's in de gaten houden.

Dus doe in ieder geval IETS. Stilstand is achteruitgang en als werk zoeken in jouw branche keer op keer niet lukt, probeer dan iets totaal anders. Al ga je bij een callcenter werken, wellicht hoor je daar via collega's een optie of baan mogelijkheid waar je nog niet aan gedacht had. Of ga eens kijken bij thuishulp organisaties voor ouderen, die kunnen ook altijd wel mensen gebruiken, al is het maar voor een paar maanden. Of kijk eens in de horeca, daar zal in de zomermaanden ook best wel wat te vinden zijn. Tal van opties die prima als tijdelijke oplossing kunnen dienen, totdat je wel wat passend vindt of je een andere (deeltijd) studie wilt gaan volgen.

[CodeCaster]

Tuttel schreef op dinsdag 20 juni 2017 @ 21:07:
[...]


Nee, anders had ik dat wel onderschreven in plaats van het als "ik zou" te stellen. De "daarom" is inderdaad dat ik vind dat TS inderdaad moet stoppen met zeuren, hij zit al een jaar in dezelfde situatie zonder dat hij zelf van instelling veranderd.

Echter, insinueer je nou gewoon onterecht dat ik een autoriteitsclaim maak en daarom geen recht van spreken heb, of vind je gewoon elke afwijkende mening ongewenst en zeg je het daarom? Doe maar even niet

Nee hoor, ik vroeg het me gewoon af. Zulke kreten ("Ik zou je niet aannemen met een gat op je cv!") zijn op het web nou eenmaal makkelijk te roepen.

Ik vind het ook nogal wat van je om het gegeven advies hier welke ondersteunt worden met anekdotes weg te wuiven alsof het niemand zal helpen. Zeker als je eigen input beperkt is tot enkel het weerspreken van advies door anderen zonder onderbouwing, zij het anekdotisch.

Het "advies" dat hier gegeven wordt komt in meerdere gevallen neer op "Neem een kutbaantje aan dat ver beneden je niveau ligt en geen zekerheden biedt, en werk je gewoon op in dat bedrijf. Ik ken iemand die dat ook gedaan heeft, dus het werkt!". Dát vind ik nutteloos.

Daarmee zeg ik verder niet hoe ik nu denk over OP. Ik vind ook dat 'ie aan het werk moet, maar de manier waarop dat hier verteld wordt staat me gewoon niet aan, en dat kwam ik even vertellen na een tijd gelurkt te hebben. Daar heet het een discussieforum voor.

[Tuttel]

CodeCaster schreef op woensdag 21 juni 2017 @ 09:38:
[...]

Het "advies" dat hier gegeven wordt komt in meerdere gevallen neer op "Neem een kutbaantje aan dat ver beneden je niveau ligt en geen zekerheden biedt, en werk je gewoon op in dat bedrijf. Ik ken iemand die dat ook gedaan heeft, dus het werkt!". Dát vind ik nutteloos.

Daarmee zeg ik verder niet hoe ik nu denk over OP. Ik vind ook dat 'ie aan het werk moet, maar de manier waarop dat hier verteld wordt staat me gewoon niet aan, en dat kwam ik even vertellen na een tijd gelurkt te hebben. Daar heet het een discussieforum voor.

Fair enough, maar enkel bijdragen door advies af te schieten is geen basis voor een opbouwende discussie op een discussieforum. Je ontkomt er ook niet aan om met een onderwerp als dit je kennis te moeten putten uit je eigen omgeving, er zijn geen geschreven handleiding voor elke individuele situatie.

Het is duidelijk dat de huidige instelling de TS geen windeieren legt. Dan lijkt me meerdere malen gegeven advies zo slecht nog niet om gewoon "een" baantje te nemen dat voor zo lang het duurt wel degelijk zekerheid biedt en tevens nieuwe mogelijkheden tot het opwerken binnen dat bedrijf, dan wel inzichten en tips van collega's om ergens anders een stap omhoog te zetten.

Dan kun je dat advies wel chargeren en het wegzetten, maar pleit je dan om de huidige instelling van de TS te handhaven in de hoop dat het ineens wel lukt iets te vinden wat aan al zijn eisen voldoet?

Misschien een beetje out of context, niettemin tot een zekere hoogte wel toepasselijk: "Insanty: doing the same thing over and over again and expecting different results" - A. Einstein

[mannowlahn]

Anoniem: 877867 schreef op maandag 19 juni 2017 @ 16:38:
[...]


Dat er helemáál geen banen zijn zeg ik niet. Ik kom twee soorten banen tegen: fulltime waar je altijd aan de slag kunt (orderpicken, telefonische verkoop etc.) en banen die amper 20 uur per week zijn maar wel iets waar je wat op kunt bouwen als je geluk hebt. En ja dat eerste zeg ik expres, want die fulltime banen waar je morgen aan de slag kunt brengen mij mentaal niet wat ik op dit moment zoek: geen waardering en geen vooruitzicht op wat beters. Misschien niemand, maar in mijn huidige situatie schiet ik er helemaal niks mee op behalve misschien een iets hoger loonstrookje. Ik ben nog steeds voorstander van werken voor je geld, maar geld alleen is het niet het drijfmiddel. Een werkgever heeft meer aan een werknemer die daadwerkelijk gemotiveerd is (ook al is de enige motivatie zijn portemonnee spekken) en dat ken ik hem simpelweg niet bieden momenteel. Ik zit niet op zwart zaad, dus ga ik eerst andere hulptrajecten in zodat ik straks wél van toegevoegde waarde kan zijn voor een werkgever.

Het spijt mij zeer, maar als ik dit lees denk ik bij mijzelf, wat een waardeloze mentaliteit zeg. Het verbaasd mij dan ook niets als jij straks uberhaupt niet meer aan de bak komt. Want te lang er uit geweest en dat kan je dan niet meer verantwoorden bij eventuele sollicitatie gesprekken. Ik heb het idee dat jij niet inziet dat zelfs dat werk wat jou mentaal niets brengt(ik heb hier hard om moeten lachen, wat een pretenties als je net van je opleiding komt) wel een bepaalde doorzettingsvermogen zal laten zien bij toekomstige sollicitatie gesprekken. Ik las net weer een een of andere artikel over millenials, maar mijn god, wat komt dat overeen met wat jij hier laat overkomen.

Wat ik mij dan afvraag, is er dan niemand in je omgeving die je een trap onder je hol geeft en je een realistisch perspectief bied op jou situatie, of is dit normaal in je omgeving?

[Distoration]

CodeCaster schreef op woensdag 21 juni 2017 @ 09:38:
[...]

Nee hoor, ik vroeg het me gewoon af. Zulke kreten ("Ik zou je niet aannemen met een gat op je cv!") zijn op het web nou eenmaal makkelijk te roepen.

Maar het zijn wel zaken waar recruiters over het algemeen naar kijken bij het scannen van een cv. Dit heb ik tijdens mijn stage bij een corporate recruiter wel gemerkt. Als iemand een gat heeft, was de eerste vraag, wat zou deze persoon hebben gedaan? Bij studenten bleek dit vaak een wereld reis te zijn die niet was vermeld of bij wat oudere een burn-out oid.

[712641]

@Distoration Helaas zijn recruiters en hr-types zeer goed geconditioneerd om niet buiten de kaders te denken. Dus als er iets niet 'spoort' aan je cv ga je direct in de bak voor de afwijzingen.

[Distoration]

712641 schreef op woensdag 21 juni 2017 @ 12:57:
@Distoration Helaas zijn recruiters en hr-types zeer goed geconditioneerd om niet buiten de kaders te denken. Dus als er iets niet 'spoort' aan je cv ga je direct in de bak voor de afwijzingen.

Een goede recruiter die door de rest van het profiel al aangetrokken is zal daarvoor best zijn kaders willen verschuiven. Maar anderzijds, het is ook gewoon weg niet mogelijk om achter elke cv het verhaal te krijgen omdat dit x-tijd met zich meebrengt en daarom zijn er dus bepaalde kaders waarop wordt afgevinkt (opleidingsniveau, woon/werk regio, ervaring, certificaten etc.).

[712641]

@Anoniem: 877867 Maar waarom wordt je geen webdeveloper? Je hebt de commerciële kant van het verhaal al wel in de vingers. Dus als je jezelf leert programmeren kun je zo een baan vinden.

[LuNaTiC]

712641 schreef op woensdag 21 juni 2017 @ 13:10:
@Anoniem: 877867 Maar waarom wordt je geen webdeveloper? Je hebt de commerciële kant van het verhaal al wel in de vingers. Dus als je jezelf leert programmeren kun je zo een baan vinden.

Je doet net alsof iedereen zomaar geschikt is om webdeveloper te worden

[712641]

@LuNaTiC Proberen kan hij toch altijd? En het is niet zo dat het een soort zwarte magie is...

[LuNaTiC]

712641 schreef op woensdag 21 juni 2017 @ 13:21:
@LuNaTiC Proberen kan hij toch altijd? En het is niet zo dat het een soort zwarte magie is...

Nouja, laten we maar wachten tot er (andere) webdevelopers langskomen

ik zou het in elk geval niet kunnen. Kom daar voor verschillende inzichten tekort (wiskundig gezien alleen al). Proberen kan altijd maar ik denk eerlijk gezegd dat het niet zozeer voor iemand is weggelegd om 'out of the blue' maar aan te gaan leren.

Meeste webdevelopers (uitzonderingen daargelaten) zijn volgens mij al op jongere leeftijd bezig met programmeren/scripten etc.

[712641]

@LuNaTiC Laat ik nou juist meerdere directeurs van webbedrijfjes hebben gesproken en die hebben individueel van elkaar opgemerkt dat ze zij-instromers aannemen omdat er een groot tekort is aan ontwikkelaars. In het geval van de ts kan ik mij voorstellen dat dit hem hele goede carrièremogelijkheden kan bieden. Want als 'ie het een beetje goed aanpakt kan hij altijd nog verder gaan in die sector. Maar dan moet 'ie er wel wat voor doen en dat is een motivatiekwestie.

[Flavius]

Zolang TS thuis zit, zonder werk of projecten, kan die natuurlijk ook nog altijd zijn kennis op peil houden danwel zijn kennis uitbreiden. Genoeg online projecten waar dit mogelijk is. Denk aan Khan Academy, Code Studio, edX, en zo nog tíg andere websites.

Of ga talen leren, zoals Spaans, Frans of Duits. Drie talen die vaak worden genoemd in vacatures wanneer een derde taal een pré is, of wanneer je bij grote internationale instituten aan de slag wilt. Hiervoor kun je internationaal geaccepteerde certificaten behalen.

Dan bouw je ook gelijk verder aan een goede basis om makkelijker jezelf om te scholen, mocht dat uiteindelijk nodig zijn. Er is zoveel mogelijk, maar dan moet er wel de wil voor zijn...

[LuNaTiC]

Achja, alle goede bedoelingen ten spijt, het gaat toch niet helpen. Ken TS van een ander forum, en daar worden alle adviezen net zo snel naast hem neergelegd.

En weet je wat het 'grappige' is? Ik dacht een tijdje dat veel users daar tegen hem keerde vanwege zn reputatie. Maar in dit topic blijkt maar hoe snel iedereen hem doorheeft, zonder enige voorkennis of bias.

Ik zou er mn tijd niet meer aan verspillen. Bij sommige mensen was het niets, is het niets en wordt het niets.