Barry|IA schreef op donderdag 27 januari 2022 @ 13:51:
[...]
Ik probeer ‘m even helder uit te leggen.
Vaak werkt het als volgt:
Keukenzaken aangesloten bij DMG hebben een enorme omloopsnelheid en daardoor een enorme inkoopkracht en zelfs invloedt op keuken- en apparatuurmerken. DMG bepaald de huurprijs op woonboulevards, heeft een eigen keukenfabriek, heeft voor een groot deel Whirlpool en Bauknecht in handen, heeft invloed op welke modellen BSH maakt en
de belangrijkste, bepaald wat ANDERE zaken als inkoop betalen voor keukens en apparatuur.
De enige reden dat DMG niet nóg meer zaken heeft is omdat de overheid dit niet toestaat (monopoly op de keukenmarkt). Daarom zit DMG nu ook steeds meer in DLD. Hallo Duitsland, “waar keukens goedkoper zijn”
Je kunt je dus voorstellen dat DMG een enorme invloed heeft op alles in en rondom keukenland.
Koop jij bij een andere leverancier, die niks met DMG te maken heeft, dan betaal je OF veel te veel voor je keuken, OF de betreffende winkel is aangesloten bij een inkooporganisatie (9 van de 10 keer is dat of.... je raadt het al, DMG, of het is de keukenfabriek zelf).
Als klant wil je liever niet kopen bij een winkel die onder contract staat van de keukenfabriek. Neem als voorbeeld Keukensale of I-Kook. Deze zaken zijn verkapte Nobilia showrooms. Nobilia bepaald exact wat er wel en niet verkocht mag worden (tenzij de winkel zich heeft uitgekocht). Vaak herken je dit aan Elica kookplaten ipv Bora, Selzius kranen ipv Quooker en een showroom met veel kunststof werkbladen op de keukens met opgebouwde spoelbakken (typisch Duits).
Probleem van dit soort winkels is dat jij als klant een keuken koopt die volgens Nobilia in een bepaalde categorie past. Dit noemt men een blokverrekening. Er wordt in een seconde tijd gekeken op welke keuken jouw gekozen keuken het meeste LIJKT en daar wordt de prijs op gebaseerd. Neem jij dan een andere kookplaat, omdat je die Elica niet wilt, dan kan het zomaar zijn dat jouw keuken op een ander “blok” lijkt waardoor jij geen 2k retour krijgt van de winkel, maar 1k moet bijbetalen (ja, echt). Deze winkels hameren dan ook altijd op hun eigen apparatuur, hun eigen werkbladen, etc. Men wilt zoveel mogelijk leveren binnen het blok waar mee is gerekend. Soms kan dit voordelig uitpakken, maar ik krijg er de kriebels van
Hoe werkt een blokkorting / blokverrekening precies?
Het idee is ooit ontstaan toen er in Duitsland een enorme loods met keukens stond. Mensen konden niks op maat krijgen, maar moesten een standaard keuken
blok uitkiezen. Je hebt natuurlijk veel voorkomende keukenblokken als een L-keuken, een parallel-keuken, een U-keuken, een rechte-keuken en een eiland-keuken.
[
Afbeelding]
Uitieindelijk kwam men erachter dat veel keukens op elkaar lijken. Het idee blokverrekening is ontstaan. Verkopers pluizen geen ellenlange verkoopboeken uit om de juiste prijzen bij de juiste kasten te zoeken (tijdrovend), maar kiezen op basis van jouw keuken een EERDER uitgeleverde keuken uit die daar het meest op lijkt. Dit gekozen blok vormt dan de basis van de keukenprijs.
Omdat er vaak toch verschillen zitten kun je kijken wat er buiten het gekozen blok valt en dit verschil kun je dan als meerprijs toevoegen aan het keukenblok.
Voorbeeld:
Keukenblok A: 7500 euro
Afwijking: Quooker kraan 1000 euro
Keuken totaal: 8500 euro
Keukenfabrikanten willen zo min mogelijk afwijkingen in het gekozen blok. Vandaar dat bijvoorbeeld Nobilia een kookplaat verkoopt die op een Bora kookplaat lijkt.
Nu dus als volgt:
Keukenblok B: 9500 euro (incl. Elica/Nobilia kookplaat).
Klant wilt een Bora kookplaat.
Keukenblok B blijft 9500 euro (want ik elk keukenblok hoort een kookplaat)
Afwijking: Bora +2500 euro
Keukenblok B kost nu inclusief Bora: 12000 euro.
Dit rekensommetje kunnen ze maken met alle apparatuur, kranen, spoelbakken, werkbladen, etc.
ALLE keukenzaken die dit soort apparatuur überhaupt verkopen werken volgens dit systeem! Let dus extra aandachtig op als een keukenzaak zegt iets niet te kunnen verkopen. Loop een rondje door de showroom. Staan er alleen Nobilia (en goedkopere) keukens, dan heb je grote kans dat dit een “blokkorting winkel” is. Ook zie je vaak apparatuur van de merken Progress, Junker, Leonard, Beko, etc. Maar let op: tegenwoordig leveren ze zelfs Bosch en Siemens apparatuur (wie komt jouw apparaat repareren? BSH NL niet namelijk..). Zelfs Bora heeft een Nobilia-only apparaat op de markt gebracht, wat gewoon een lelijke uitgeklede variant van de oude BIU is.
Het grootste nadeel van een winkel met blokverrekening is dat hun inkoopprijzen samenhangen met het gekozen blok. De winkel heeft geen bulk-afspraken met toeleveranciers, krijgt geen voordeeltje bij afname van zoveel stuks, maar de inkoop wordt PER KEUKEN bepaald adhv het gekozen blok. In feite zegt de leverancier: “jij kan wel zeggen dat je 1000 keukens per jaar verkoopt, maar wij schalen jou in op 1 keuken”.
DMG is natuurlijk de grootste, verkoopt alles en klopt 10000 maal vaker aan bij (bijvoorbeeld) Siemens dan elke andere zelfstandige zaak of contract-winkel. DMG zet haar toeleveranciers dermate onder druk, dat de inkoopprijzen belachelijk laag zijn. Dat DMG een bepaalde verkooptechniek hanteert, dat klopt. Vergeet niet dat DMG de macht heeft. Als hun “spelletjes” niet werken, dan stapte ze wel over op een ander concept.
Dan nog even een reken voorbeeldje met DMG winkels.
Let op: deze marges zijn fictief omdat verkopers de werkelijke inkoopprijzen niet mogen weten.
Echter, de volgende berekeningen zijn wel echt.
Laat je bij DMG een keuken uitrekenen, dan wordt deze opgesplitst in 3 categorieën:
- Meubelen
- Apparaten
- Diversen
Deze 3 subcategorieën hebben ook 3 verschillende marges, of liever gezegd indexen.
- Meubelen +30
- Apparaten +20 (meestal)
- Diversen 0
Doel van elke DMG winkel is om eens per week per verkoper een keuken op 0 te verkopen. 0 is eigenlijk index 100, zo moet je ‘t zien. Dus geef je 30% korting op meubelen, 20% op apparatuur en niks op het werkblad en kraan (diversen), dan heb je de keukenprijs op index 100 te pakken.
Let op: werkelijke korting wordt dan ook pas gegeven VANAF index 100. Het maakt niet uit wat de openingsprijs is, de tweede prijs is ALTIJD index 100 (whatever de actie ook is). Vanuit index 100 is het interessant om te kijken hoe diep DMG kan zakken. -15 is de geaccepteerde norm, -20 levert de verkoper geen provisie meer op en -25 wordt gegeven op moment dat de winkel z’n maandtarget nog even wilt dichtlassen. -30 komt voor als er ontwerp- of inschattingsfouten gemaakt worden en -40 is de personeelsprijs. Zoals je ziet is er een ENORME ruimte om te onderhandelen.
Bij een DMG zaak kun je onwijs goed slagen als je goed kunt onderhandelen. Onderhandelen begint m.i. al bij de eerste handdruk. Hier wordt bepaald wie het Alfa mannetje is. De gemiddelde keukenverkoper is niet breder dan een passtuk, dus die handdruk heb je alvast gewonnen.
Geef NOOIT maar dan ook NOOIT toe aan hoe aardig je iemand vind. Keukenverkopers werken op provisiebasis en worden afgerekend op omzet, niet op de hoeveelheid vrienden ze maken. Zeg nooit ja na het eerste bod. Zeg altijd dat het veel te duur is. Verkoper vraagt: op basis van wat ben ik te duur”. Daar geef je je niet gewonnen. Geef nooit vergelijkingsmateriaal. De verkoper brand jouw hele offerte af en presenteert jou waarom hij duurder is. Zeg in plaats daar van dat jij geen koopintentie hebt, tenzij hij met een belachelijk laag voorstel komt. Neem ook dit voorstel niet serieus. Blijf doorvragen naar korting. Doe lacherig en pleeg zelf eens een ‘overleg telefoontje’ met het thuisfront oid. Kom terug, blijf nee zeggen tot de verkoper boos wordt. Stel hem gerust met de opmerking dat je voor X bedrag koopt (dit moet een TE laag bedrag zijn). De verkoper zal jou nu z’n laagste prijs geven

(succes natuurlijk niet altijd gegarandeerd).
Netto zaken bestaan niet. Zelfs Ikea niet. Als ik een keuken van 20k samenstel, denk je dat er dan een netto zaak is die mij laat lopen als ik de deal rond wilt maken voor 19800 euro?
