HET dilemma met specialistisch schoeisel voor je automobiel, is dat het zelden precies het juiste rubber is voor die specifieke omstandigheden.
M.a.w. er is altijd sprake van een compromis.
Aardig voorbeeld in de context van koudweer-banden, heetweer-banden versus van-alles-wat-banden:
Wij doen regelmatig trips van Nederland, door Europa, richting de Alpen.
En, zeker, net na de zomermaanden, tref je dan grote verschillen in wegdek, rij- en weerstomstandigheden.
Je rijdt weg uit Nederland bij b.v. 15-20 graden, af en toe een regenbuitje. Je rijdt honderden kilometers over de Duitse Autobahn, bij hoge snelheden in een zomers atmosfeertje.
En dan kom in je de Alpen; daar vriest het 's-nachts gewoon al. Hevige hagel- en stortbuien, en vaak ook nog hier een daar een vers sneeuwbuitje op de Alpenpassen (september/oktober).
Beneden in het dal is het nog een aangename 20-25 graden, maar 's-ochtends op de parkeerplaats voor je hotel (op 1500m hoogte) moet je eerst de ruiten krabben.
Je doet wat Alpenpassen en de temperatuur varieert van -5 tot +25 graden. Van sneeuwprut op de hoger gelegen passen, tot aan droge stoffige landweggetjes in een doodlopend dal.
Tja, wat gebruik je dan als band?
Kan moeilijk een aanhangwagen meenemen met een complete set banden en omwisselgereedschap. Om vervolgens iedere paar uur dat rubber te monteren wat het beste zou zijn voor de dan geldende omstandigheden...
Wij gebruiken al jaren, tot volle tevredenheid een all-season model, dat ook de 'wintergoedkeuring' van de Duitstalige landen heeft.
En zolang je geen ronderecords op de Nürburgring wilt verbreken
, maar met beleid en gezond verstand rijdt, is er niks mis met een all-season model.
Uiteraard wel zorgen voor afdoende profiel, de juiste bandenspanning, correcte balancering en uitlijning.
De grootste risicofactor blijft uiteraard die weke massa tussen stuur en hoofdsteun.

M.a.w. er is altijd sprake van een compromis.
Aardig voorbeeld in de context van koudweer-banden, heetweer-banden versus van-alles-wat-banden:
Wij doen regelmatig trips van Nederland, door Europa, richting de Alpen.
En, zeker, net na de zomermaanden, tref je dan grote verschillen in wegdek, rij- en weerstomstandigheden.
Je rijdt weg uit Nederland bij b.v. 15-20 graden, af en toe een regenbuitje. Je rijdt honderden kilometers over de Duitse Autobahn, bij hoge snelheden in een zomers atmosfeertje.
En dan kom in je de Alpen; daar vriest het 's-nachts gewoon al. Hevige hagel- en stortbuien, en vaak ook nog hier een daar een vers sneeuwbuitje op de Alpenpassen (september/oktober).
Beneden in het dal is het nog een aangename 20-25 graden, maar 's-ochtends op de parkeerplaats voor je hotel (op 1500m hoogte) moet je eerst de ruiten krabben.
Je doet wat Alpenpassen en de temperatuur varieert van -5 tot +25 graden. Van sneeuwprut op de hoger gelegen passen, tot aan droge stoffige landweggetjes in een doodlopend dal.
Tja, wat gebruik je dan als band?
Kan moeilijk een aanhangwagen meenemen met een complete set banden en omwisselgereedschap. Om vervolgens iedere paar uur dat rubber te monteren wat het beste zou zijn voor de dan geldende omstandigheden...
Wij gebruiken al jaren, tot volle tevredenheid een all-season model, dat ook de 'wintergoedkeuring' van de Duitstalige landen heeft.
En zolang je geen ronderecords op de Nürburgring wilt verbreken
Uiteraard wel zorgen voor afdoende profiel, de juiste bandenspanning, correcte balancering en uitlijning.
De grootste risicofactor blijft uiteraard die weke massa tussen stuur en hoofdsteun.