de shitpraktijken van recruiters

[Verwijderd]

Wat jullie in de discussie over marktwerking vergeten: het bedrijf kan dezelfde producten/diensten ook weer voor een hogere prijs verkopen, waardoor er ruimte is om hogere lonen te betalen en werknemers ze dus ook kunnen eisen. Tenzij je er geen problemen mee hebt dat bedrijven structureel een hoger rendement halen, natuurlijk.

Die factor 1,5 is natuurlijk ook niet van de ene dag op de andere, maar te lang vast gehouden aan een te laag tarief/loon.

Als je alleen maar intern werk doet kun je er aan denken hoeveel het je werkgever zou kosten om voor die taken een extern bedrijf in te huren.

Bij werk waar een grote altruïstische component in zit (onderwijs, medische beroepen) is helaas de markt compleet imperfect.

Overigens word ik nóóit benaderd door recruiters, schijnbaar heb ik teveel moeilijke dingen in mijn profiel staan en moet ik gewoon dingen als Azure, Office 365 en zo invullen. Daarna maar zeggen dat ik sinds 2002 alleen maar Linux gebruik

[Ankona]

miena21 schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 10:19:
[...]


Amen.

Alle personen en teams waar het niet lekker liep wat ik meegemaakt was bovenstaande het probleem.

De super goede programmeur die (intern benoemd) Hans Kazan code maakte waar niemand binnen het bedrijf wat mee kon --> Enkele maanden weggegooid geld

De super goede programmeur die veel verstand had van design patterns (command en factory patterns) en die ook in den treuren toepaste waardoor de volgende generatie die bezig ging met de code geen idee had hoe ze dingen moesten lezen en alles maar ging herschrijven.

De super goede programmeur die dacht dat hij zo goed was dat iedereen hem weg wilde hebben uit het bedrijf omdat ze hem als bedreiging zagen en er zelfs waanideeën op na hielt.

Nee... de tijd dat ik tijdens een intake of sollicitatie ondersteboven ben van iemand zijn programmeur / technische skills is al lang voorbij. Ik zie liever wat sociale trekjes, pragmatisch inzicht en de wil/kracht om nieuwe dingen te leren.

En daar zit het hem dus net in. Al die goede programmeurs die jij noemt komen niet in hun waarde omdat ze niet kunnen acteren in de omgeving. Als de omgeving uit betere programmeurs zou bestaan zouden die supergoede programmeurs minder uit de pas lopen en erkend worden.

Ik vind het zelf dan ook de sport om de teams waar ik in kom (als externe) uit te dagen, te inspireen en een beetje op te voeden. Maar zelf ook pragmatisch te blijven en het business doel niet uit het ook te verliezen. Mooie stukken code kan ik van genieten, zeker als je kan bewijzen dat die mooie oplossingen extra business value hebben. Maar het blijft van belang dat de oplossingen door het hele team gedragen worden. En in de teams is het vaak schrikken hoe weinig kennis aanwezig is ondanks dat ze zaken werkend krijgen.
Maar ja, dat maakt mijn werk weer zo leuk! Niet alleen zelf programmeren maar ook de teams enthousiast maken en te laten groeien. (en geloof me, juist bij de developers zit vaak veel weerstand om iets nieuws te leren anders dan een nieuwe API werkend te krijgen door code uit een blog te kopieren en aan te passen)

[unezra]

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 10:29:
[...]


Dat zou niet erg efficient zijn. Productie en consumptie zijn continu-processen, meer vergelijkbaar met een beurs dan met een veiling.

Per saldo zou je als aanbieder min of meer willekeurig "nee" verkopen. Niet het project aannemen met de beste business case, maar het project dat toevallig iets eerder langskomt.

In de software engineering zijn er een aantal klussen met een zeer goede business case. Deze lossen ernstige knelpunten op met een bescheiden development inspanning. Ook met een hoog tarief van een developer zullen deze projecten winst maken.
Daaronder zit een groter aantal klussen met een wat bescheider business case. Een niet al te dure developer die een beetje doorwerkt kan deze tot een winstgevend eind brengen.
Daaronder zit een nog groter (bijna onuitputtelijke) vraag die te weinig waarde vertegenwoordigt om het werk aan te nemen. Iedere lokale winkelier wil wel een website, cms, shop, en mobiele app hebben. Als je het voor 500 euro kunt leveren.

Een first-come-first-serve strategie zou leiden tot in stand houden van de grote knelpunten, terwijl er enorme aantallen nutteloze apps worden gebouwd.

Dus wat doe je:

Je ziet die dure geniale programmeur op de klus waar hij/zij zijn skill optimaal kan vertegenwoordigen. Zijn of haar bijzondere skills vergroten diens marktwaarde en uurtarief.

De eenvoudiger klussen geef je uit handen aan een programmeur die goedkoper is, omdat 'ie (nog) niet die grote dure klussen aan kan.

Drardollan schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 10:31:
[...]
Zoals vaker vergelijk je appels met peren.

Het onderwijs (en overheden) werken met functiewaarderingen/salarisschalen. Het wordt niet normaal gevonden dat de lonen daar wat lager liggen, heb je alle acties de afgelopen 12 maanden gemist?

Omdat het té ver uit de pas is gaan lopen, zijn er acties. De crux zit in het woordje "te".

Salarisschalen zijn niet uniek voor het onderwijs en de overheid, in veel bedrijven worden ze ook gebruikt. In beide gevallen kan er in bijzondere gevallen wel wat geregeld worden als jouw salariswenst niet past binnen het loongebouw maar ze je écht willen hebben.

Krapte is wat minder van invloed op salarissen als je gebruik maakt van schalen, er is simpelweg maar weinig ruimte voor differentiatie. Het is wel een heel duidelijk systeem waarbij je weet waar je aan toe bent en wat je moet doen om meer salaris te verdienen. Vooral voor mensen die slecht zijn in zichzelf verkopen / onderhandelen is dat prettig.

Zie boven.

In beide gevallen is er ruimte voor onderhandeling en zijn er constructies mogelijk om iets tóch passend te maken.

Dat jij verder vraag en aanbod niet wil begrijpen is prima, maar zo werkt het (gelukkig) niet in de markt.

Begrijpen hoe iets werkt, is niet hetzelfde als het er mee eens zijn.
Ik begrijp donders goed hoe vraag- en aanbod in de praktijk werkt, alleen zijn er ook gevallen waarin ik het vrij absurd vind. (En andere gevallen waarin ik het terecht vind.)

[t_captain]

unezra schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 10:37:
[...]


Dus wat doe je:

Je ziet die dure geniale programmeur op de klus waar hij/zij zijn skill optimaal kan vertegenwoordigen. Zijn of haar bijzondere skills vergroten diens marktwaarde en uurtarief.

De eenvoudiger klussen geef je uit handen aan een programmeur die goedkoper is, omdat 'ie (nog) niet die grote dure klussen aan kan.

[...]

Dat is precies de uitkomst van tarief-optimalisatie. Iedereen komt op het meest waardevolle project wat hij aankan. Met first-come-first-served komen mensen ongeveer op random posities terecht.

[Mugwump]

unezra schreef op donderdag 15 november 2018 @ 19:28:
Dat is een misvatting. Soms word schaarste soms lastig te vergaren zijn, soms omdat een baan domweg niet als sexy word ervaren. Waarom zijn er relatief weinig vrouwen in de technische ICT zoals beheer werkzaam? Omdat vrouwen daarin minder goed zijn? Hell no. Maar op de eoa manier is het blijkbaar niet een tak van sport die voor vrouwen erg aantrekkelijk is.

De reden dat die skills ontbreken is volstrekt irrelevant. Er zijn heel veel verschillende opleidingen op HBO en WO. Heel veel mensen zouden prima een andere opleiding kunnen doen om bepaalde skills te vergaren. Dat doen ze niet want hun interesse ligt er niet.
Uiteindelijk is het dan ook marktwerking die zorgt dat die schaarste weer afneemt. Als salarissen in een sector flink stijgen in combinatie met baanzekerheid, dan trekt dat grosso modo weer meer mensen aan.
Naast schaarste speelt natuurlijk ook de vraag wat iemand 'opbrengt' een rol. Voor de pure detacheerders is dat simpel. Iemand wordt per jaar voor Y uur weggezet tegen X uurtarief en brengt dus X maal Y op. Daarnaast heb je nog wel wat zaken als upsell, maar daar blijft het wel bij voor de werkgever. Bij in-house functies is dat alweer wat anders. Software die iemand maakt kan een organisatie heel veel opleveren.
Er is ook wel een reden dat steeds meer developers gaan mid- of freelancen. Als je werkgever niet veel meer is dan een dozenschuiver met weinig toegevoegde waarde dan is dat veel lucratiever.

[...]


Ik moet zeggen dat ik dat wel mee vind vallen als ik kijk naar de lonen die ik om me heen zie en hoor. Karig wil ik het niet noemen. Wel eerlijk. De bomen groeien niet meer tot in de hemel en je krijgt niet standaard meer dikke TDI onder je reet als je net van school af komt. (Of zelfs daarvoor nog. )

Die tijd is geweest. Gelukkig.

Je lijkt nogal een obsessie te hebben met die dikke TDI. Ik kijk naar salarishuizen die ik zie bij bedrijven, weet wat (oud-)collega's verdienen, ken de salarissen van andere HBO en WO-geschoolden en ga zo maar door. Dan springen 'technische IT functies' er niet bovenuit, integendeel. Dat is in mijn ogen ook gewoon een kwestie van cultuur. Sales, business consultants, HR managers en ga zo maar door durven forse eisen op tafel te leggen. Ik merk bij mensen met een technische achtergrond toch vaak dat er een angst is om ook op een dergelijke manier een onderhandeling in te gaan.

[Hydra]

unezra schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 09:33:
Je bevestigd precies mijn punt.

Nou nee, integendeel. Maar kennelijk liggen onze principes zo'n eind uit elkaar dat hierover verder discussieren bijzonder weinig zin heeft. Ik merk dat ik me weer begin te ergeren dus laat ik het hier liever bij

[servies]

unezra schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 09:47:
Het werkt zo, blijft dat ik het redelijk absurd vind. Het heeft niets met inflatie en toegenomen kwaliteit te maken, enkel met schaarste. Je koopt nog steeds dezelfde baksteen.

het probleem is alleen dat diezelfde baksteen momenteel ook veel duurder is dan een tijdje geleden... En het is niet alleen de baksteen...

[t_captain]

Mugwump schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 10:54:
[...]


Je lijkt nogal een obsessie te hebben met die dikke TDI. Ik kijk naar salarishuizen die ik zie bij bedrijven, weet wat (oud-)collega's verdienen, ken de salarissen van andere HBO en WO-geschoolden en ga zo maar door. Dan springen 'technische IT functies' er niet bovenuit, [...]

Ik snap ook niet precies wat er nou mis was met die "dikke TDI". misschien omdat ik een paar maten groter rijd dan een Golf.

Het probleem van ~1998-2000 was imho niet dat er zo veel betaald werd, maar dat er prutsers werden binnengehaald.

[Bensimpel]

Ze doen tegenwoordig steeds minder moeite..

Hi rainbow-dash, happy to find you on LinkedIn. Hope to start a mutually beneficial and professional relationship

Recruitment

Juist..

[unezra]

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 10:41:[/b]
[...]
Dat is precies de uitkomst van tarief-optimalisatie. Iedereen komt op het meest waardevolle project wat hij aankan. Met first-come-first-served komen mensen ongeveer op random posities terecht.

Nope.

Je verdeeld je mensen in meerdere (skill)groepen, zeg A en B. Je verdeelt je projecten óók in A en B. Vervolgens doe je per groep first-come-first-serve. Niets randoms aan.

De juiste mensen doen het juiste werk én je klanten worden in de juiste volgorde geholpen zonder dat een klant die een klein projectje heeft dat minder omzet genereert een jaar kan wachten, terwijl een klant met een budget van tonnen direct geholpen word.

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 11:52:[/b]
[...]
Het probleem van ~1998-2000 was imho niet dat er zo veel betaald werd, maar dat er prutsers werden binnengehaald.

Die periode, was de periode dat je niets hoefde te kunnen, maar wél een dikke auto onder je reet kreeg én een salaris dat ver boven enige redelijkheidsgrens lag. Randstad (als ik me niet vergis) had dikke TV reklames waarmee iedereen die wist hoe een PC aan moest gelokt werd met dure leasebak en hoog salaris.

Na die tijd is ICT commodity geworden én zijn de salarissen genivelleerd, normaler geworden.

Op dit moment lijkt de gekte weer redelijk losgebarsten, schieten de recruiters als paddestoelen uit de grond én is er enorm veel ruimte voor shitty recruiters, ICTers en bedrijven die het gevoel met de realiteit wel een beetje kwijt zijn qua wat redelijk is voor een bepaalde functie.

Wij zitten hier te vitten op recruiters en dat is vaak terecht. Maar én we leven in een tijd waarbij shitty recruiters blijkbaar bestaansrecht hebben én in een tijd die op sommige punten doet denken aan 1998.

De nuance die ik probeer aan te brengen (ook in een poging on-topic te blijven), is dat er nog altijd veel shitty recruiters zijn én dat het gewoon lekker is in dit topic daar ongegeneerd over te zeiken, maar dat de praktijken van shitty recruiters, ook mogelijk gemaakt worden door ons en onze vakgenoten.

[ Voor 27% gewijzigd door unezra op 16-11-2018 13:15 ]

[Olaf van der Spek]

unezra schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 13:08:
Na die tijd is ICT commodity geworden én zijn de salarissen genivelleerd, normaler geworden.

Wat is jouw definitie van commodity?

[t_captain]

unezra schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 13:08:
[...]


Nope.

Je verdeeld je mensen in meerdere (skill)groepen, zeg A en B. Je verdeelt je projecten óók in A en B. Vervolgens doe je per groep first-come-first-serve. Niets randoms aan.

Wie moet die verdeling maken? Ik vind het prettig om zelf de projecten te kiezen die ik interessant vind en mijn tarief aan te passen aan wat haalbaar is. Daarin heb ik liever geen "hogere macht" aan het werk, die de projecten en mijn vakgenoten aan elkaar koppelt.

De juiste mensen doen het juiste werk én je klanten worden in de juiste volgorde geholpen zonder dat een klant die een klein projectje heeft dat minder omzet genereert een jaar kan wachten, terwijl een klant met een budget van tonnen direct geholpen word.

[...]

Dat is economisch gezien geen optimaal resultaat. Projecten met de grootste return moet je juist met prioriteit oppakken.

[...]
Die periode, was de periode dat je niets hoefde te kunnen, maar wél een dikke auto onder je reet kreeg én een salaris dat ver boven enige redelijkheidsgrens lag. Randstad (als ik me niet vergis) had dikke TV reklames waarmee iedereen die wist hoe een PC aan moest gelokt werd met dure leasebak en hoog salaris.

Wat is toch die fascinatie met "dikke auto" en "salaris dat ver boven enige redelijkheidsgrens"?

Ten eerste een stukje reality check. In 2000 betaalde een detacheerder (zoals Pink, Cap, IQuip, CMG) voor een starter (HBO/WO) pakweg 1600 a 1800 bruto. Wel met een leaseauto, in die tijd was C-segment (Golf, Focus) de norm. De auto was in verhouding tot het jaarsalaris vrij dik, maar dat zegt evenveel over het salaris als over de auto. Is dat nou zo'n topsalaris?

Ten tweede, waarom de fuss over een "te hoge" beloning van je vakgenoten?

Het aannemen van aanzienlijke aantallen prutsers, dat is pijnlijk voor de beroepseer en het aanzien van de goede professionals. Ik snap dat mensen daar een mening over hebben. Maar de beloning van een ander?

[unezra]

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 13:52:
[...]
Wie moet die verdeling maken? Ik vind het prettig om zelf de projecten te kiezen die ik interessant vind en mijn tarief aan te passen aan wat haalbaar is. Daarin heb ik liever geen "hogere macht" aan het werk, die de projecten en mijn vakgenoten aan elkaar koppelt.

In mijn voorbeeld ging het om een bedrijf met een x-aantal medewerkers op verschillende skill levels. In zo'n bedrijf is het raar als de junior medewerkers de senior projecten oppakken en vice versa, dus verdeel je de projecten naar de skillset die medewerkers hebben en doe je dáár vervolgens een soort van first-come-first-serve.

Als ZZPer snap ik dat je je uurtarief aanpast aan de klus die je doet, maar op basis van hoe ingewikkeld is de klus én hoe groot is de brand. Lijkt me logisch dat je eenvoudig werk voor een lager uurtarief uitvoert dan lastig werk waar je jouw specifieke skillset voor nodig hebt.

[...]
Dat is economisch gezien geen optimaal resultaat. Projecten met de grootste return moet je juist met prioriteit oppakken.

Natuurlijk niet. Dat zou betekenen dat die sigarenboer op de hoek *nooit* een webshop gaat krijgen en die multinational altijd vooraan staat.

Even los van de oneerlijkheid van zoiets, die sigarenboer van vandaag, kan die multinational van morgen zijn. Laat je 'm nu barsten omdat hij maar een kleine klus heeft, heb je 'm morgen niet als klant.

Same shit voor grotere bedrijven. Die doen niet zelden een klein pilot project met een nieuwe leverancier om te kijken hoe goed die partij bevalt. Verpest je dat, krijg je die grote klus ook niet. (En ze zullen je echt niet altijd vertellen dat het een proefprojectje is om te kijken hoe jij bevalt. De kans dat jij dan namelijk opeens harder gaat werken voor dat kleine projectje dan je anders zou doen is levensgroot. Kortom, jouw inzet is mogelijk niet representatief als je *weet* dat het een proefpojectje is.)

[...]
Wat is toch die fascinatie met "dikke auto" en "salaris dat ver boven enige redelijkheidsgrens"?

De genoemde "Golf met rode-D rode-I" was dé auto die je kreeg als je als ICTer met 2 weken training zo de markt in werd geslingerd. Het gaat niet om die specifieke auto, het was de tijd waarin Randstad IT Flex (ik meen dat zij het waren) daarmee probeerde iedere idioot die een PC aan kon zetten te lokken.

Ten eerste een stukje reality check. In 2000 betaalde een detacheerder (zoals Pink, Cap, IQuip, CMG) voor een starter (HBO/WO) pakweg 1600 a 1800 bruto. Wel met een leaseauto, in die tijd was C-segment (Golf, Focus) de norm. De auto was in verhouding tot het jaarsalaris vrij dik, maar dat zegt evenveel over het salaris als over de auto. Is dat nou zo'n topsalaris?

In die tijd (grofweg de periode tussen 1993/2000) waren de salarissen voor zover ik weet behoorlijk absurd in verhouding met andere vakgebieden. Ook dat was een periode van schaarste op de arbeidsmarkt. Logisch dat die enige invloed heeft, maar soms zie je dingen voorbij komen (ook hier op Tweakers) dat je echt denkt "je bent niet lekker".

Ten tweede, waarom de fuss over een "te hoge" beloning van je vakgenoten?

Het aannemen van aanzienlijke aantallen prutsers, dat is pijnlijk voor de beroepseer en het aanzien van de goede professionals. Ik snap dat mensen daar een mening over hebben. Maar de beloning van een ander?

Ik vind dat een beloning in verhouding moet zijn. Voor mezelf, maar ook voor anderen. Skill mag betaald worden, inzet mag betaald worden, enkel en alleen schaarste, tja, het werkt zo maar ik vind het raar.

Maar goed, ik doe al een paar posts lang mijn best terug naar het topic te gaan. Ik ga even mezelf quoten:

unezra schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 13:08:
[...]
De nuance die ik probeer aan te brengen (ook in een poging on-topic te blijven), is dat er nog altijd veel shitty recruiters zijn én dat het gewoon lekker is in dit topic daar ongegeneerd over te zeiken, maar dat de praktijken van shitty recruiters, ook mogelijk gemaakt worden door ons en onze vakgenoten.

En dáár gaat het mij dus om.

[Freee!!]

Zullen we weer een beetje on-topic gaan Ik zie al een tijdje een discussie over salarissen, looneisen en marktwerking en niets over recruiters.

[t_captain]

Hoe vaak worden jullie eigenlijk uit verre landen benaderd?

Jarenlang was het allemaal NL en UK, maar de laatste tijd lijkt of ze in Rusland en India het UK model zijn gaan kopieren. Vanmiddag vanuit Mumbai iemand die wilde bellen over een project in Hamburg. 475 kilometer van hier, vlakbij dus

[SkiFan]

Deze week eentje voor Brunswick, da's Engels voor Braunschweig, da's dus een steenworp van de voormalige DDR af. Ter info, ik woon dus in Kleef, da's een steenworp van de Nederlandse grens....

[t_captain]

Brunswick ligt toch in NJ?

[The Eagle]

Ik weet niet hoe hard die recruiter kan gooien

Moet zeggen dat ik geen specifieke termen qua vakinhoudelijkheid op mijn LI profiel heb staan, alleen wat generieks. Dat helpt enorm tegen recruiters kan ik melden - ik kom denk ik gewoon niet in de zoekresultaten voor

[t_captain]

Dat project in Hamburg ging overigens over een technologie waarmee ik 10 jaar geleden 2 maanden heb gewerkt

[Freee!!]

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 16:46:
Brunswick ligt toch in NJ?

Zoek voor de lol eens op Brunswijk

[SkiFan]

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 16:46:
Brunswick ligt toch in NJ?

Deze niet, het ging echt om Braunschweig, Nord Deutschland. Nou vind ik Braunschweig meer in het midden liggen, maar soit.

[Freee!!]

SkiFan schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 17:01:
[...]
Deze niet, het ging echt om Braunschweig, Nord Deutschland. Nou vind ik Braunschweig meer in het midden liggen, maar soit.

Oost-west heb je redelijk gelijk, noord-zuid echt niet, de grens met Denemarken is zo'n 200 km, met Oostenrijk zo'n 600.

[unezra]

t_captain schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 16:26:
Hoe vaak worden jullie eigenlijk uit verre landen benaderd?

Jarenlang was het allemaal NL en UK, maar de laatste tijd lijkt of ze in Rusland en India het UK model zijn gaan kopieren. Vanmiddag vanuit Mumbai iemand die wilde bellen over een project in Hamburg. 475 kilometer van hier, vlakbij dus

Ik ben iets meer dan 12 jaar geleden benaderd voor een vacature in Cork, Ierland.

Niet geheel toevallig (want mijn CV stond in het Engels) én met succes, 1 of 2x op gesprek geweest (all expenses paid) en ruim een maand later de boel de boel gelaten en vertrokken.

Helaas stopte het na 6 maanden ook weer, kon in de belastingdienst in Nederland iets van €3000 betalen (bij minder dan 12 maanden in het buitenland ben je verplicht het NL tarief te betalen en dat was fors hoger dan het IE tarief) en was het item op de bucketlist (minimaal 1x in mijn leven in het buitenland te hebben gewoond en gewerkt) vervuld.

Maar, op dit moment geen toenaderingen uit het buitenland. CV in het Nederlands en er staat niet in mijn profiel dat ik open sta voor aanbiedingen. Dat beperkt de spam *enorm*.

[Wild Chocolate]

SkiFan schreef op vrijdag 16 november 2018 @ 16:39:
Deze week eentje voor Brunswick, da's Engels voor Braunschweig, da's dus een steenworp van de voormalige DDR af. Ter info, ik woon dus in Kleef, da's een steenworp van de Nederlandse grens....

Ik heb van mijn broer begrepen, dat dat in Duitsland toch een stuk gebruikelijker is dan in NL. Toen hij voor een consultancy-firma werkte vanuit Duisburg, had hij klussen in Hamburg en Wenen, en alles wat ertussen lag. Doordeweeks een appartement bij de werkplek, en in de weekenden naar huis.
Als de opdrachtgever maar betaalt...

Hij vertelde destijds dat een 2e woning voor werk vrij gunstig was qua belasting, en alle verkeer tussen 1e en 2e woning aftrekbaar, omdat er ook best veel zakenlui >200 km van huis werken.

[The Eagle]

DLD is dan ook iets groter dan NL
Plus ik zie hier bij de grote consultancybedrijven ook wel dergelijke dingen gebeuren. Reisafstand meer dan anderhalf uur enkel? Prima, betalen we hotel of appartement. Als je maar werkt. Want das de keerzijde: werk gaat dan voor prive. Moet je ook tegen kunnen.
Gelukkig zijn er ook andere bedrijven die niet met hun mensen omspringen alsof het willekeurig inzetbare resources zijn

[t_captain]

Denk niet dat een schoolverlater uit Mumbay veel weet heeft van de lokale gebruiken.

[Rukapul]

Gezien de geringe mate van ontopic bijdragen (wie de schoen past trekken hem aan) is dit topic blijkbaar over zijn uiterste houdbaarheid heen.

Een vervolg afgetrapt met ontopic ervaringen lijkt zinvol.

[ Voor 17% gewijzigd door Rukapul op 19-11-2018 21:58 ]