unezra schreef op dinsdag 31 januari 2017 @ 12:02:
[...]
Je toon ga ik verder niets over zeggen, dat hebben anderen al gedaan, en hey, ik zal de laatste zijn die op momenten niet minstens zo kan reageren. (Daarbij las ik verderop ook dat, als ik het goed interpreteer, je aan geeft dat je toon misschien wat te stevig is.)
[...]
Als starter was ik eerlijk gezegd helemaal niet bezig met de exacte hoogte van mijn loon, maar met "waar voel ik me het beste thuis, welk werk vind ik nu eigenlijk echt leuk". Nu is dat bijna 21 jaar geleden en heb ik een wat onrustige start van mijn carrière gekend waar ik niet altijd de juiste beslissingen heb genomen. Niet bepaald het standaard pad. Maar daadwerkelijk wilde ik ook toen genoeg geld om zo te leven als ik op dat moment prettig vond, maar ging het me primair om of ik iedere dag met plezier naar mijn werk ging of niet.
Ik werk niet voor het geld, ik doe het werk dat ik doe omdat ik het het tofste beroep ter wereld vind.
Tja ik vind dat allemaal ook heel belangrijk maar uiteindelijk betaald er maar 1 ding de bakker: geld.
Natuurlijk frustreer ik me wel eens aan dat over opleidingen moeilijk word gedaan en ik een van die mensen ben die redelijk aan het eind van zijn functieschaal zit, terwijl ik niet omhoog kan want daar zit mijn manager aan. Absoluut baal ik er op momenten van dat ik buiten de deur waarschijnlijk fors meer zou kunnen verdienen en betere opleidingsmogelijkheden zou hebben.
Maar toch zit ik er nog steeds en diep ik iedere week mijn functie verder uit.
Ik loop in 15 minuten naar mijn werk, heb alle vrijheid die ik wil (soms iets te veel), variabele werkdruk (van absurd laag tot gestoord hoog maar ik kan daarin deels zelf sturen), heb een ontzettend uitdagende baan, leuke collega's en een manager die daadwerkelijk gewoon achter me staat en me zo managed dat ik het beste uit mezelf kan halen. Echt, dan boeit die 500 of 1000 EUR bruto me echt niet.
Dat is makkelijk gezegd op het moment dat je lekker in je hut zit, 21 jaar geleden begonnen bent en samen met je partner je kosten deelt.
[...]
Waarom gaat het hier alleen maar over geld?
Waarom vind je dat een goed werkgever er een is die goed betaald? Niet een die gewoon goed voor zijn personeel zorgt? Waarom is een werkgever een slechte werkgever, als hun grootste manco is dat ze slecht of minder goed betalen?
Het is en-en niet of-of. De basis reden waarom ik naar mijn werk ga is om rekeningen te betalen. Er (kunnen) andere dingen zijn die daar bijkomen maar de kern blijft de financiële transactie: ik werk en de ander betaald daarvoor.
[...]
Ik zit even voorzichtig te rekenen, maar 2000 EUR bruto is volgens mij rond de 1500, 1600 EUR netto. Dat lijkt misschien weinig als je daar zelf fors boven zit maar ik kan me voorstellen dat je ook iets andere wensen en eisen hebt op alle mogelijke gebieden. Waarom zou je als starter een huis van 2 ton moeten kopen als je ook prima kunt wonen in een huis van een ton? Scheelt je wel de helft aan hypotheek en guess what, een huis van een ton is (snel gerekend), prima te doen met een inkomen van 2000 EUR bruto.
Even in een willekeurige hypotheekberekenaar gegooid (die van de ABN), met een inkomen van 2000 EUR bruto + 13e maand + vakantiegeld mag je het bedrag lenen van € 122.914 wat neer komt op een huis van pak 'm beet een ton. Da's genoeg voor een flat van 60m2 - 80m2, ook in de randstad. Prima starterswoning dus en da's dan nog op basis van 1 enkel inkomen ook.
Zeker nu wens ik je veel succes voor 60-80m2 in de randstad voor 120k. Verder is het maximale lenen met een jaarcontract misschien niet verschrikkelijk verstandig. Tel daar nog wat studieschuld bij op en ik zeg: succes.
[...]
In het begin van mijn carrière ben ik mobieler geweest dan goed was en ik snap dat je in het begin misschien wat mobieler bent, maar ik zou dat doen omdat je elders meer uitdaging vind, niet omdat het salaris 200 EUR per maand hoger is.
Het gaat om je groei. Leuk dat de cao 1% extra 'geeft', de inflatie haalt je in en je toegevoegde waarde groeit als een raket. Waarom moet je dan op calvinistische wijze daar zo happy mee zijn?
Dat salaris komt vanzelf wel en niet iedereen wil wonen in een huis van een half miljoen met een tophypotheek van 2500 EUR bruto per maand of meer. Niet iedereen heeft behoefte aan een dikke BMW of Mercedes voor de deur.
Ik ben persoonlijk met veel minder tevreden en ja, 2 inkomens en voor 2000 of 2500 EUR kom ik ook mijn bed niet meer uit. Maar hoewel ik ongelooflijk blij ben met het huis dat we nu hebben, weet ik dat ik ook gelukkig kan zijn op een flatje van 80m2. (In fact, we hebben bijna 7 jaar samen in zo'n flat gewoond en zijn 2 jaar geleden eens verhuisd naar een rijtjeshuis. Koop. Want de hypotheeklasten daarvan lagen lager dan de huur van onze vrije sector huurwoning.)
Kijk, het betreft je dus niet en vergeet niet, jij woonde daar met een dubbelinkomen voordat de prijsexplosie op de woningmarkt plaatsvond. Verder een schitterende overdrijving, het maakt je punt alleen niet noodzakelijk sterker.
Misschien is het zo dat bij de buren er ook leuk werk en ook leuke collega's zijn, persoonlijk vind ik het fijn dat er wat rust in is gekomen. Ik heb helemaal niet de behoefte om te kijken hoe het bij de buren is, zit hier prima. Want als het tegen valt kan ik niet terug naar de plek waar ik vandaan kwam. Ik ben nu netto tevreden, onder de streep pakt het nog steeds positief uit, waarom zou ik dan op zoek gaan naar wat anders enkel omdat ik daar een paar EUR extra verdien? Ik wissel mijn vriendin toch ook niet om de zoveel jaar in als ik een exemplaar tegen kom dat een hogere opleiding en beter salaris heeft?
Je bent niet getrouwd met je werk hoop ik? Verder is de relatie andersom ook eenzijdig, als je niets meer toevoegd lig je er zo uit. Neem aan dat het bij je vriendin anders is.
Ik vind helemaal niet dat werkgevers heilig zijn (zoals je in een andere post zegt), ik vind wel dat jij werkgevers soms als iets te inwisselbaar ziet. Ieder zijn eigen loyaliteit, maar ik vind het prettig om relatief loyaal te zijn en in dit specifieke geval zie ik dat ook terug komen. Ze compenseren het inkomen en opleiding in ieder geval voor mij voldoende om niet op zoek te zijn naar een andere club.
Tja ik zie die loyaliteit amper en daarbij, die loyaliteit zie je pas als het er op aankomt, als alles goed gaat is het eenvoudig beloftes maken. -> ik ga daar niet op wachten. Verder als iemand aan mijn arbeid (meer en meer) geld verdiend, waarom is het dan zo vreemd om daar wat van terug te willen zien?
En ja misschien is het voor jou voldoende. Als ik zie dat ik beter en beter presteer, meer en meer toegevoegde waarde heb dan wil ik daarvan een fair share.
Maar zoals gezegd, da's puur persoonlijk. We verschillen daarover van mening en zoals anderen in dit topic aangeven, da's misschien juist wel interessant.
