Stiggy schreef op vrijdag 13 juni 2025 @ 22:47:
Wat me wel opviel/opvalt, was dat in die tijd (rond 2000), arbeidstijdverkorting nog een ding was en stijgende welvaart betekende dat de trend was: minder werken. Vakbonden zette daar ook op in. Dat lijkt nu helemaal verdwenen te zijn, waarschijnlijk onder druk van vergrijzing en personeelstekorten.
Mooie observatie!
Zou het mogelijk ook meespelen - naast de redenen die je al noemt - dat sindsdien er wel is waar sprake is van stijgende welvaart, maar dat de verdeling van deze welvaart is scheefgegroeid? Je hebt in Nederland best wel een behoorlijke scheiding tussen jongeren en ouderen.
Iedere generatie heeft zo z'n problemen natuurlijk, maar rond 2000 was het toch wat 'makkelijker' om met alleen een middelbare school diploma een redelijke baan te krijgen, waarbij je misschien meteen al 4 dagen per week kon werken én relatief makkelijk met weinig eigen inleg een huis kon kopen.
Nu zien we dat veel meer mensen met een HBO-diploma met een grote studieschuld de schoolbanken uitkomen, niet bijzonder goed verdienen en de grootste moeite hebben om überhaupt een woning te krijgen.
Ik denk dat die trend goed zichtbaar is bij een overheidsorganisatie als Defensie waarvan zulke cijfers openbaar zijn: richting de 99% van de jonge en midden twintigers werkt daar 5 dagen per week (40 uur), terwijl een overgrote meerderheid van de 50+'ers daar juist 4 dagen per week werkt (36 uur). Zelfde cao, zelfde kansen en toch kiezen de jongeren voor net wat meer salaris. Je ziet het óók nog eens terug in de verlofregelingen van Defensie: de laatste jaren is er een trend zichtbaar waarbij jongeren hun verlofuren verkopen om wat extra geld over te houden, terwijl aan de andere kant de ouderen (terwijl ze dus al overwegend 4 dagen werken) verlofuren [b]bij[/i]kopen.
Natuurlijk zitten ze allemaal in een andere levensfase, maar het zegt wel wat dat twintigers/dertigers blijkbaar massaal aan arbeidsduur
verlenging doen én verlofuren verkopen om aan het eind van de maand misschien €100 netto meer over te houden?
EDIT Dit schreef ik in 2022 over de huizenmarkt (zie quote hieronder). Iemand die 4 jaar daarvoor besloot om te sparen voor een huis moest bijna
3000 euro per maand sparen... en als eindstand: alsnog exact hetzelfde hypotheekbedrag nodig + alles wat was gespaard in die 4 jaar.
De huizenmarkt is sindsdien allesbehalve afgekoeld. Wat mij betreft ook weer een duidelijke indicator dat er binnen Nederland op het moment een groot welvaarts- danwel kansenverschil zit, wat dus weer zichtbaar wordt in groepen die zonder problemen 4 dagen per week kunnen werken zonder financiële zorgen terwijl anderen heel bewust voor 5 dagen per week kiezen en alsnog financiële zorgen hebben.
Uniciteit schreef op dinsdag 19 juli 2022 @ 18:13:
Iemand die 4 jaar geleden besloot "ik wil een huis kopen en ik ga daarvoor sparen" zou tot aan vandaag
meer dan €3000 per maand moeten sparen. Met dat bedrag heeft die persoon niet eens de gemiddelde huizenprijzenstijging opgevangen. Oftewel: dat zeer gemiddelde huis in 2018, daarvoor moet je vandaag dezelfde hypotheek afsluiten als toen én dat volledig gespaarde bedrag van >€3000 p/m op neerleggen.
[
Voor 22% gewijzigd door
Uniciteit op 14-06-2025 13:26
]