Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

[sNielz123]

HuHu schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 15:55:
[...]
. Maar je zult ook begrijpen dat als ik m'n "eigen geld" aan drank, drugs en hoeren uitgeef; ik me nog steeds kan verantwoorden bij m'n partner.

Ja, toen dat niet meer mocht heb ik ook maar geopperd om alles op 1 hoop te gooien


Wij hebben twee gezamenlijke rekeningen (1 BE, 1 NL). Daar komen eigenlijk alle inkomsten op binnen en worden de vaste lasten betaald. We hebben ook allebei een eigen rekeningwaar we iedere maand evenveel zakgeld krijgen. Als zij nieuwe schoenen wil kan ze die dus kopen zonder dat ik denk "die heb je helemaal niet nodig". Nooit meer ruzie om uitgaven voor jezelf, alhoewel ze het boodschappenbudget ook weleens uitgeeft aan producten die wel wat goedkoper kunnen in mijn ogen.

Het scheelt misschien wel dat we al 17 jaar samen zijn en twee kinderen hebben.

Sparen doen we overigens ook op een gezamenlijke spaarrekening en het huis is van ons samen 50/50.
Inkomen is dan weer 70/30. Zij werkt minder omdat ze ook meer in het huishouden doet en meer tijd vrij maakt voor de kinderen.


Zoals ik het zie zetten we ons allebei optimaal in voor ons gezin. Ik heb de mogelijkheid om meer geld binnen te brengen en zij is beter in het huishouden (koken even buiten beschouwing gelaten )

[sNielz123]

Canaria schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 21:57:
[...]

De vrouwen in mijn omgeving (ben zelf ook vrouw) zijn allemaal zelfvoorzienend en ik ken er genoeg die meer verdienen dan hun man. Ok, ik ken die vrouwen uit mijn studententijd of via werk dus dat zijn hoogopgeleide vrouwen. Ik vraag me af of dat nog zeldzaam is.

Ik denk dat de meeste vrouwen in een lange relatie met kinderen financieel minder binnen brengen dan hun man. Daar zit hem ook de crux in dit topic. Bij mensen waar het ongeveer gelijk is, of ze beiden een hoger inkomen hebben gaat het makkelijk om de financiën uit elkaar te houden. Je houdt immer beiden genoeg over.

Bij ons kan mijn vriendin echt niet de helft van de gezamenlijke lasten betalen, ze houdt dan gewoon te weinig (of niets) over. Beetje oneerlijk om haar het huishouden te laten doen en het grootste gedeelte van de kinderzorg. Ondertussen kan ze nog geen nieuw t-shirt kan kopen terwijl ik 3 keer per jaar met vrienden op vakantie ga

[Sport_Life]

ScoTtix schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 15:03:
Een van de redenen voor mij om niet alles op een hoop te gooien is om het een beetje spannend te houden.

Wij vinden het leuk om elkaar mee uit eten te nemen, cadeautjes te kopen voor elkaar, etc. In theorie kan dit net zo goed van de grote hoop komen aangezien we er allebei evenveel aan uitgeven, echter is dan de spanning er wel een beetje vanaf... He schat, zag net dat je 100 euro hebt uitgegeven bij de kookwinkel... Ja dat was een cadeautje voor je over 3 weken...

Hoe gaan jullie hier mee om als je alles op een hoop gooit?

We hebben beide nog een eigen rekening en eerlijk gezegd weet ik niet wat zij precies verdient (niet op de 50 Eur nauwkeurig - veranderd ieder jaar weer en met allerlei inhoudingen als bijtelling etc) , dus die extra's voor verrassingen blijven nog gewoon . In de praktijk is het weleens voorgekomen dat ze iets voor mij wilde kopen, maar dat ze dr pinpas niet bij had.. Gaat het dus alsnog van de gezamenlijke

[ Voor 11% gewijzigd door Sport_Life op 25-11-2016 22:53 ]

[Canaria]

Zo doen wij dat ook. Mijn inkomsten wisselen nogal en als er weer wat leuke facturen zijn betaald, koop ik af en toe iets voor mijn vriend. Dat betekent namelijk ook dat ik de periode daarvoor weinig tijd heb gemaakt om samen iets leuks te doen. Andersom krijg ik ook cadeautjes als hij veel van huis is geweest voor werk.

Daarbij gaat het niet eens om het geld (wat mij betreft betaalt hij het van de gezamenlijke rekening) maar om het gebaar.

[Croga]

Mijn vrouw en ik zijn ondertussen zo'n 16 jaar bij elkaar. Vanaf dag 1 hebben we alles op 1 rekening binnen laten komen en betaald.

Ik heb een driekwart jaar voor werk aan de andere kant van het land gewoond. In die tijd hebben we het wel gescheiden en alles naar rato betaald. Dus alle vaste lasten verdeelt op basis van bruto salaris (netto varieerde te hard met alle declaraties enzo). Dat werkte toen redelijk maar de dag dat ik terug verhuisde hebben we alles weer bij elkaar gegooid.

Nou zijn we allebei erg huiverig voor het doen van grote uitgaven dus dat wordt altijd besproken. Daarnaast hebben we een relatief belachelijk inkomen voor de vaste lasten die we hebben dus echt voorzichtig hoeven we ook niet te zijn (zelfde vaste lasten als toen we hier 14 jaar geleden kwamen wonen maar salaris is zo'n beetje verdubbeld in die tijd).

[ninjazx9r98]

sNielz123 schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 22:11:
[...]

Wij hebben twee gezamenlijke rekeningen (1 BE, 1 NL). Daar komen eigenlijk alle inkomsten op binnen en worden de vaste lasten betaald. We hebben ook allebei een eigen rekeningwaar we iedere maand evenveel zakgeld krijgen. Als zij nieuwe schoenen wil kan ze die dus kopen zonder dat ik denk "die heb je helemaal niet nodig". Nooit meer ruzie om uitgaven voor jezelf, alhoewel ze het boodschappenbudget ook weleens uitgeeft aan producten die wel wat goedkoper kunnen in mijn ogen.

Als ik denk dat ze geen nieuwe schoenen nodig heeft dan denk ik dat ongeacht waar het geld vandaan komt. Of het nu van een grote hoop komt of van een eigen rekening, niet nodig is niet nodig.
Verschil is denk ik alleen dat ik me over die gedachte heen kan zetten en gewoon accepteer dat ze graag nieuwe schoenen koopt (in ons geval zijn het overigens tassen in plaats van schoenen) en zelf ongetwijfeld ook zaken koop waarvan zij de noodzaak weer niet ziet maar er ook niet moeilijk over doet of ruzie om maakt.
Met cadeau's gaat het bij ons ook om het gebaar, dat ik iets gezocht en gekocht heb voor haar is belangrijker dan dat ze kan zien wat het gekost heeft en de wetenschap dat het van de gezamenlijke rekening komt.

[sNielz123]

Ik kan je vertellen dat ik het gezeur om Uggs een jaar of 8 geleden zo zat was dat we het toen zo geregeld hebben. Zeker omdat we het toen een stuk minder breed hadden dan nu.
Zij heeft er een nieuwe verzameling van gemaakt destijds, maar ik zag er het nut niet van in. Dit was voor ons de beste oplossing.

Als je geld als water hebt hoeft je er jezelf niet druk om te maken, dat begrijp ik. Ik ben overigens de meest zuinige van ons twee, maar dat had je misschien al door.

[Gitarist]

Dank voor ieders' reacties tot dusver!

spartacusNLD schreef op donderdag 24 november 2016 @ 17:10:
[...]

En om echt op je vraag in te gaan:
geld (terug) vragen/eisen is heel moeilijk als het om familie / geliefde gaat...

dus naar ratio indelen zou mischien wel goed zijn maar is niet makkelijk.

Het probleem is dat je in goed vertrouwen een relatie aangaat, maar zodra het stukloopt er vaak niet meer op redelijke gronden uitkomt. Ik heb helaas door schade en schande geleerd (met een ex) dat je daar een hoop geld mee kan verliezen. Daarom wil ik het nu toch graag zakelijk bekijken (en daar is mijn huidige vriendin het ook mee eens).

XWB schreef op donderdag 24 november 2016 @ 18:04:
[...]


Dat is bij veel mensen zo. Issue is pas wanneer koppels uit elkaar gaan, mensen veranderen dan en kunnen soms de gekste dingen doen. Het draait dan niet meer om "wij" maar om "ik".

Precies dit dus eigenlijk!

Rukapul schreef op donderdag 24 november 2016 @ 19:06:
[...]

Bedenk goed dat je je partner mogelijk financieel opsluit in de relatie als je zelf een fors bedrag in het huis steekt. Dit treedt met name op als het huis met verlies verkocht wordt en de ene partner aan de andere partner een schuld heeft.

Daar heb je natuurlijk wel een punt, maar in ons geval willen we een huis kopen dat we makkelijk kunnen betalen. De aankoopprijs ligt dus ruim onder het bedrag wat we kunnen lenen.
Maar, omdat ik die overwaarde heb gerealiseerd moet ik die waarde wel investeren, tenzij ik het voorlief neem dat ik (zéker met de regels in 2017) veel belasting in Box 3 moet gaan betalen en we een onnodig hoge hypotheek hebben

Salandur schreef op donderdag 24 november 2016 @ 19:16:
[...]

Ik zou de dagelijkse kosten ook verdelen naar inkomsten, dus 60/40.

Feitelijk willen we dat ook doen, maar dan via een omweg. Alle gezamenlijke kosten van een gezamenlijke rekening af laten schrijven. Die rekening willen we laten voeden doordat ik 60% daarop stort en mijn vriendin 40%.

Qua financiering van het huis ligt het lastiger. Omdat je vanuit je eigen financien een grote bijdrage levert in de aanschafkosten van de woning, zou ik dat meenemen in de verdeling in het kadaster. Als jouw bijdrage 40% is, verdeel de overige 60% eerlijk tussen beiden. Dan heb jij 70% eigendom en je vriendin 30%.
Overigens zou ik bij notaris wel een samenlevingscontract opstellen, zodat jij of je vriendin in de woning kan blijven wonen mocht 1 van jullie er niet meer zijn. Anders gaat het eigendom van de woning over op de betreffende ouders...

Ik heb even gezocht naar of wat jij zegt (het eigendom van de woning ook verdelen in een verhouding anders dan 50/50) mogelijk is, maar kan het niet vinden. Heb je misschien een linkje met wat meer info?
Los daarvan zou ik een 60/40 verdeling m.b.t. eigendom niet willen. We kopen immers samen een huis. Natuurlijk kan je diezelfde mening ook doorvoeren op de kosten enzo, maar dat vind ik toch weer anders, ookal kan ik dat niet zo goed onderbouwen.

LennG schreef op donderdag 24 november 2016 @ 23:00:
[...]


Het lijkt me dat je dit niet zozeer moet regelen in de verdeling van het eigendom van het huis, maar in de verdeling van de schuld.
Als jullie een huis willen kopen voor € 200.000 en jij brengt € 40.000 mee zal bij aanvang de hypothecaire financiering € 160.000 bedragen.
Daarbij wil je afspreken dat bij het verdelen van deze schuld € 60.000 schuld Gitarist is en € 100.000 schuld partner. Dit even los van hoofdelijke aansprakelijkheidsissues.

Wel even IANAL

Dit is precies hoe ik het in gedachten heb.

Divak schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 09:11:
Je hebt een relatie, woont samen, gaat misschien later trouwen, dan komen er ook nog kids bij kijken… maar… jullie hebben dan nog wel allebei een apart spaarpotje. Dat is in mijn ogen behoorlijke waanzin. Wat denken jullie daar mee te bereiken? Dat jij van je spaargeld (bijvoorbeeld) wel een dure hobby kan onderhouden maar je vriendin niet? Of dat jij wel een dure broek kan kopen en je vriendin niet? Dan mag je jezelf echt wel eens achter de oren krabben.
Een huishouden heb je samen, ongeacht hoeveel je verdient of hoelang je werkt. Als vrouwlief iets minder werkt zorgt ze dat ze zich op andere manieren goed inzet voor het gezin/huishouden en dat betaalt zich niet uit in meer of minder geld.

Dat we het nu 60/40 verdelen wil niet zeggen dat dat voor altijd zo blijft. Mijn filosofie nu is dat mijn geldelijke inbreng in het huis op den duur meer verwaterd. We moeten dus periodiek gaan bekijken of de afspraken nog reeel zijn.

En natuurlijk, als je ook kinderen krijgt en de ene partner meer zorg op zich neemt (en misschien wel minder gaat werken), dan moet dat natuurlijk ook "gewaardeerd" worden.
Op dit moment echter zijn onze huishoudelijke inspanningen gelijkwaardig.

Toen ik 18 was dacht ik er misschien over bij mijn vriendinnetjes, maar als je eenmaal iets serieus hebt en gaat samenwonen is toch niet meer acceptabel? Hangt natuurlijk ook af van hoe jullie de situatie bekijken, en of jullie misschien ook al praten over 'wat als'. Ik heb een tijd in het buitenland gewerkt en in welk land dan ook denkt iedereen er net zo over.. Dit naar eigen vermogen inleggen in je huishouden is volgens mij echt iets typisch voor ons gierige Nederlanders

Met vrienden heb ik hier ook zoveel discussies over, het is ook alsof ze vriendengroep wel netjes naar rato 50/50 is verdeeld met de voor- en tegenstanders van het op 'een hoop gooien'.

Ik wil gewoon voorkomen dat ik nu € 70K inleg en dat als de relatie stukloopt binnen afzienbare tijd (nogmaals: we gaan er niet vanuit en er zijn ook geen voortekenen o.i.d.) dat zij een cadeautje krijgt van minimaal de helft van dat bedrag. Dat voelt voor mij als niet eerlijk.
En nogmaals, dat moet periodiek gereviewd worden of dat nog steeds wel eerlijk en billijk is, met het oog op eventuele toekomstige gezinsveranderingen.

ybos schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 09:20:
Vraag me altijd af hoe ver men doorgaat.
Stel het voorbeeld van hierboven, 1 van de 2 heeft flinke spaarpot, kan me prima voorstellen dat dit apart beschreven word, zeker ivm slechte ervaringen vanuit verleden door die persoon.
Maar: 40k wordt in een huis gepompt en dus flink lagere hypotheek. So far so good.
Dan wil men kosten naar rato verdelen terwijl salaris 60/40 is. Verschil is al niet dusdanig (vind ik) dat ik dat zou doen. Maar als je hier al naar kijkt, zou zij dan juist niet meer moeten betalen? Want door de spaarpot van 40k, val je weer in lagere risicoklasse hypotheek, en dus flink minder rentelasten, door inbreng van hem. Dus eigelijk moeten de kosten dan maar 50/50 omdat zij toch al (door zijn spaarpot) minder rente betaald.



*recept voor einde relatie

Je zou inderdaad zo ver door kunnen redeneren, maar dat is niet onze insteek. Wij willen het verdelen laten stoppen bij de gezamenlijke kosten.

Kheos schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 16:40:
[...]

als mijn vrouw iets wil kopen en ze heeft niet genoeg geld, gaan we met de situatie om alsof ze iets wil kopen maar niet genoeg geld heeft. Waanzin, I know.
als ik iets wil kopen van pakweg 2000 euro, ga ik daar voor moeten sparen. Het zou pas waanzin zijn als ik aan mijn vrouw vroeg om mee te sparen voor iets dat ik wil en zij niets aan heeft.
Dit heeft in de afgelopen 12,13 jaar (want zo kort zijn ze nog maar samen) nog voor geen nanoseconde spanning gezorgd. wat absoluut wel het geval zou geweest zijn als ik geld van onze gemeenschappelijke rekening zou hebben genomen om iets voor mezelf te kopen.

Wij zijn (nu ook al) redelijk losjes. We hebben nu nog ons eigen geld (en straks ook), maar als m'n vriendin iets voor zichzelf wil kopen waar ze eigenlijk het geld niet voor heeft, dan leg ik regelmatig iets bij en natuurlijk heb ik ook de keuze om het (soms) niet te doen. En andersom komt dat ook voor. Dat hoeft niet erg te zijn (en hoeft wat mij betreft ook niet meegenomen te worden in de verdeling).

[Anoniem: 35872]

Wij hebben alles op 1 grote hoop.
Echter hebben we goede afspraken gemaakt over ons uitgave patroon.

- Uitgaven tot 20-30 euro kun je gewoon doen. (denk hierbij aan cadeautjes, of een keer iets kopen voor jezelf).
- Duurdere uitgaven (50 euro en hoger), gewoon even in overleg.
- Dure incidentele uitgaven (bv dure dingen voor hobby), in overleg en niet te vaak

Nu lijkt het vaak dat we moeten overleggen, maar meestal is het gewoon even een heads-up naar elkaar, van komend weekend wil ik naar de stad om nieuwe kleding te kopen.
In ons huishoudboekje staat ook precies wat er beschikbaar is voor kleding (of andere potjes). Meestal is dit ruim voldoende om lekker te shoppen.

Zo weten we precies waar we aan toe zijn en een klein beetje controle op elkaar hebben.
We zijn ook gewoon in gemeenschap van goederen getrouwd, en omdat ons inkomen zover uit elkaar ligt werkt dit gewoon het beste..

[Stef87]

Ik en mijn vriendin verdelen alles zodat we na de noodzakelijke kosten te betalen, evenveel geld overhouden per maand.

Per maand leggen we allebij hetzelfde bedrag in naar onze spaarrekening én onze gezamenlijk spaarrekening.

Zelf beleg ik een groot deel van mijn eigen portie, mijn vriendin stopt daar soms ook iets in

Dit doen wij al 9 jaar samen en dat gaat prima (vriendin heeft ook een hoger salaris maar we kunnen nu beiden leven naar ons budget)

Iedereen zijn keuze maar ik zou het niet eerlijk vinden als je alle twee 40uur werkt, samen alles moet doen en kopen, om vervolgens veel minder over te houden dan je partner omdat je loon lager is op het moment?

[Anoniem: 699209]

Anoniem: 35872 schreef op maandag 28 november 2016 @ 09:30:
Wij hebben alles op 1 grote hoop.
Echter hebben we goede afspraken gemaakt over ons uitgave patroon.

- Uitgaven tot 20-30 euro kun je gewoon doen. (denk hierbij aan cadeautjes, of een keer iets kopen voor jezelf).
- Duurdere uitgaven (50 euro en hoger), gewoon even in overleg.
- Dure incidentele uitgaven (bv dure dingen voor hobby), in overleg en niet te vaak

Om eerlijk te zijn vind ik deze grenzen wel heel erg laag. 50 euro geef je zo uit en daar zou ik geen overleg over willen.

[Krisp]

Anoniem: 699209 schreef op maandag 28 november 2016 @ 12:38:
[...]
Om eerlijk te zijn vind ik deze grenzen wel heel erg laag. 50 euro geef je zo uit en daar zou ik geen overleg over willen.

Die grens hangt denk ik af van je inkomen/vermogen en (het verschil in) de instelling van beide partners qua uitgaven. Ik zou zelf de grens ook hoger leggen, maar ik heb ook niet echt een issue qua bovenstaande.

[625164]

Beide vormen hebben voor en nadelen.

In huize Spoonlift naar rato van inkomen. Netto inkomen wel te verstaan. De overheid heeft daar al het een en ander kapot genivelleerd.

Voor het gemak zeggen we even dat ikzelf 1.5x netto verdien wat mijn wederhelft netto verdient (we praten hier over het bedrag dat daadwerkelijk wordt overgemaakt, dus dingen als leaseauto e.d. zijn daar al af). Ik betaal daarom ca 2/3 van de vaste lasten en zij 1/3e van de vaste lasten. Hiervoor werken we allebei voltijd en doen dingen in het huishouden 50/50 (gebeurt eigenlijk gewoon organisch, zijn geen afspraken over). De grote dingen gaan door de poets (schoonmaak, was, etc).

We hebben er wel eens over gedacht om alles op 1 hoop te gooien, maar dat blijven we allebei een minder idee vinden. We hebben allebei een losse spaarrekening en we hebben er eentje samen. Daar leggen we 50/50 op in. Dat betekend wel dat zij minder overhoud netto, maar dat is de keuze die we gemaakt hebben.

[Firefly III]

-

[ Voor 99% gewijzigd door Firefly III op 21-10-2019 10:36 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[Anoniem: 35872]

Anoniem: 699209 schreef op maandag 28 november 2016 @ 12:38:
[...]
Om eerlijk te zijn vind ik deze grenzen wel heel erg laag. 50 euro geef je zo uit en daar zou ik geen overleg over willen.

Overleg is misschien wat te zwaar gesteld.
Ik heb het nu over uitgaven buiten het normale patroon.. Mijn vrouw hoef me echt niet te vragen om voor 100 euro aan boodschappen te mogen uitgeven..

Maar wanneer ze nieuwe schoenen wilt hebben van bv 70 euro dan zou ik dat graag willen weten om in ieder geval het budget te bewaken (en te weten dat ik deze maand geen schoenen kan kopen ).

Ons inkomen is redelijk tot goed, we kunnen elke maand redelijk goed sparen, maar dan moet de rest wel binnen budget blijven. Daarom stemmen we ons uitgave patroon gewoon op elkaar af..

[mrborrie]

"Blij" om te zien dat dit bij meer mensen leeft. Ik denk dat het inherent is aan de sector waarin wij werken waarin goed betaald wordt. De verhoudingen bij ons thuis zijn ook scheef, zij werk in een supermarkt part time. Ik werk 36 uur als scrum master.

Hypotheek en de vaste lasten (gas, water, stroom) betaal ik (net als onderhoud en verbouwen), alles is ook op mijn inkomen berekend. Zij betaald de grote deel van de boodschappen en het internet/tv/Netflix. Ook doet zij de was , schoonmaken van het huis doen we ongeveer 50/50.

Trouwens is voor mijn vriendin belangrijk. Mede door haar indonesië roots. Ik heb niets met trouwen maar wil het wel voor haar doen, we zijn al 5 jaar samen en ik verwacht wel dat we samen oud worden.

Echter vind ik het naïef om te denken dat relaties niet over kunnen gaan. En als het puntje bij paaltje kom wil ik niet mijn huis moeten verkopen om de helft af te dragen. Dat voelt gewoon oneerlijk..?

Ik vind het dan ook lastig om te bepalen welke voorwaardes je moet opnemen. Ik ben niet van mening dat in een dergelijke situatie de partner met lege handen de deur gewezen kan worden.

Zijn er mensen hier die met hetzelfde bijltje hebben gehakt en voorwaardes hebben opgesteld? ben wel benieuwd naar voorbeelden.

[assje]

mrborrie schreef op maandag 28 november 2016 @ 17:00:
Echter vind ik het naïef om te denken dat relaties niet over kunnen gaan. En als het puntje bij paaltje kom wil ik niet mijn huis moeten verkopen om de helft af te dragen. Dat voelt gewoon oneerlijk..?

Ik vind het dan ook lastig om te bepalen welke voorwaardes je moet opnemen. Ik ben niet van mening dat in een dergelijke situatie de partner met lege handen de deur gewezen kan worden.

Zijn er mensen hier die met hetzelfde bijltje hebben gehakt en voorwaardes hebben opgesteld? ben wel benieuwd naar voorbeelden.

BIj een eventuele relatiebreuk geef ik met alle liefde 50% weg van alles dat we hebben opgebouwd in onze tijd samen (ook als ik daar 80% van betaald heb). Waar ik moeite mee heb is dat je na de relatiebreuk (om welke reden dan ook) nog aansprakelijkheid hebt in de vorm van partneralimentatie en eventuele rechten op pensioenbijdrage.

Ik ben (nog) niet getrouwd omdat de voorwaarden in NL bij trouwen me gewoon niet aan staan. Wij hebben nu een samenlevingscontract met daarin opgenomen een bepaling voor partneralimentatie naar mijn zin.

[ Voor 9% gewijzigd door assje op 28-11-2016 17:18 ]

[Ardana]

mrborrie schreef op maandag 28 november 2016 @ 17:00:
Zijn er mensen hier die met hetzelfde bijltje hebben gehakt en voorwaardes hebben opgesteld? ben wel benieuwd naar voorbeelden.

Volgens mij zijn er genoeg voorbeelden te vinden in dit topic, oa mijn voorbeeld van 5 september vorig jaar. Wat best bizar is, want 14 september hebben mijn man en ik besloten te gaan scheiden (en dat is ondertussen ook afgerond).

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust.

[mrborrie]

zo best heftig verhaal ardana, ik hoop dat je snel weer je draai kan vinden!
Ik lees hier nog even mee voorlopig.

[Anoniem: 699209]

mrborrie schreef op maandag 28 november 2016 @ 17:00:
Zijn er mensen hier die met hetzelfde bijltje hebben gehakt en voorwaardes hebben opgesteld? ben wel benieuwd naar voorbeelden.

Yep, om precies te zijn met koude uitsluiting. Klinkt extreem en is tegenwoordig vrij zeldzaam, maar er waren twee belangrijke redenen hiervoor te kiezen. Reden één was dat er al voor het huwelijk aan beide zijden bezit was dat verdeeld was over meerdere continenten waarvan een deel ook gezamenlijk met familie. Reden twee risicobeperking voor de ene partner bij een faillissement van de andere partner.

Uiteraard heb je tijdens een huwelijk altijd vermenging van vermogen, maar daar ben je zelf bij natuurlijk. Natuurlijk niet vergeten te verrekenen

[Kalevandaal]

sNielz123 schreef op vrijdag 25 november 2016 @ 22:24:
[...]


Ik denk dat de meeste vrouwen in een lange relatie met kinderen financieel minder binnen brengen dan hun man. Daar zit hem ook de crux in dit topic. Bij mensen waar het ongeveer gelijk is, of ze beiden een hoger inkomen hebben gaat het makkelijk om de financiën uit elkaar te houden. Je houdt immer beiden genoeg over.

Bij ons kan mijn vriendin echt niet de helft van de gezamenlijke lasten betalen, ze houdt dan gewoon te weinig (of niets) over. Beetje oneerlijk om haar het huishouden te laten doen en het grootste gedeelte van de kinderzorg. Ondertussen kan ze nog geen nieuw t-shirt kan kopen terwijl ik 3 keer per jaar met vrienden op vakantie ga

In onze omgeving zijn alle vrouwen minder gaan werken na de geboorte van kind(eren).
Mijn vrouw idem, is ook van 40 naar 24 uur gegaan.
Desalniettemin durf ik bijna te beweren dat het zwaarder is wat zij presteert, dan mijn 40 uur (op papier ).

Bij ons alles op grote hoop. Uitgaven €50+ (geen hard line) gaan in overleg, dit zijn natuurlijk de luxe producten (bijv. games).
Inkomens zijn (teruggerekend naar bruto 40 uur/jaar) niet gelijkwaardig.

Desalniettemin zijn wij gelukkig in onze methode

[eamelink]

Hier is het simpel. Mijn vrouw heeft belangrijk maar onbetaald werk. Zij zorgt voor onze kinderen. Ik heb onbelangrijk, maar gelukkig wel betaald werk.

Elke maand krijg ik salaris, daarvan gaat ruwweg 35% naar woonlasten, 40% naar mijn vrouw, 10% naar een spaarrekening, en de overige 15% sla ik stuk.

[bvbal79]

eamelink schreef op maandag 28 november 2016 @ 20:46:
Hier is het simpel. Mijn vrouw heeft belangrijk maar onbetaald werk. Zij zorgt voor onze kinderen. Ik heb onbelangrijk, maar gelukkig wel betaald werk.

Elke maand krijg ik salaris, daarvan gaat ruwweg 35% naar woonlasten, 40% naar mijn vrouw, 10% naar een spaarrekening, en de overige 15% sla ik stuk.

sla je stuk.......??

[eamelink]

bvbal79 schreef op maandag 28 november 2016 @ 20:47:
[...]

sla je stuk.......??

geef ik uit

[bvbal79]

eamelink schreef op maandag 28 november 2016 @ 20:50:
[...]

geef ik uit

En waarom dan niet ieder 27,5%, of zitten de kosten van je kinderen bij je vrouw meegerekend?

[eamelink]

bvbal79 schreef op maandag 28 november 2016 @ 20:52:
[...]

En waarom dan niet ieder 27,5%, of zitten de kosten van je kinderen bij je vrouw meegerekend?

In de praktijk wel ja, mijn vrouw doet vrijwel alle boodschappen en koopt alle dingen voor onze kinderen

En af en toe zegt mijn vrouw dat ze meer geld wil, dus dan houden de spaarrekening en ik steeds minder over, totdat ik weer eens wat meer verdien

[ Voor 18% gewijzigd door eamelink op 28-11-2016 21:05 ]

[Ardana]

Anoniem: 699209 schreef op maandag 28 november 2016 @ 20:04:
Uiteraard heb je tijdens een huwelijk altijd vermenging van vermogen, maar daar ben je zelf bij natuurlijk. Natuurlijk niet vergeten te verrekenen

Dit. Heeeeeel erg belangrijk.

Je kan nog zo hard onder huwelijkse voorwaarden getrouwd zijn, als jullie/jij je niet aan die voorwaarden houdt, kan het maar zo zijn dat de rechter aan het eind van je huwelijk zegt "ja, nee, jullie hebben gewoon gemeenschap van goederen". En een van de voorwaarden waaronder de meeste "huwelijken onder voorwaarden" gesloten zijn, is jaarlijkse verrekening. Als je dat niet (goed) doet en vastlegd, kan het best aan het einde van de rit "helaas, pindakaas" zijn.

[Anoniem: 35872]

Ardana schreef op maandag 28 november 2016 @ 18:21:
[...]

Volgens mij zijn er genoeg voorbeelden te vinden in dit topic, oa mijn voorbeeld van 5 september vorig jaar. Wat best bizar is, want 14 september hebben mijn man en ik besloten te gaan scheiden (en dat is ondertussen ook afgerond).


***members only***


Mocht je nog vragen hebben, stel ze gerust.

Ik lees je verhaal en begrijp je zeer goed.

Wat je misschien had kunnen doen is scenario's uitwerken wanneer je wel of niet partner alimentatie zou moeten betalen/ontvangen.

Ik vind partner alimentatie sowieso kut..
Ik heb mijn eigen situatie wel eens door een calculator gedrukt en ben me toen kapot geschrokken.
Ik zou bijna 900 euro netto aan alimentatie moeten betalen (parter incl kinderalimentatie). En dat voor 12 jaar!!
Dit betekend dat ik hooguit 15-1600 euro netto overhoud.
Op zich genoeg om van te leven, maar zal alles moeten opgeven wat ik nu heb, incl huis etc, en zal ik ergens 3 hoog achter moeten gaan wonen.

Sinds ik deze bedragen weet zorg ik wel dat ik pas ga scheiden wanneer de kinderen 18 jaar zouden zijn, en mijn vrouw een goede baan heeft..

[Ardana]

Anoniem: 35872 schreef op maandag 28 november 2016 @ 22:40:
[...]
Sinds ik deze bedragen weet zorg ik wel dat ik pas ga scheiden wanneer de kinderen 18 jaar zouden zijn, en mijn vrouw een goede baan heeft..

18 jaar is niet voldoende he? Tenminste niet als ze gaan studeren

[Lekiame]

.

[ Voor 103% gewijzigd door Lekiame op 30-11-2016 13:30 ]

[Bazziek]

msmeenge schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 09:33:
***members only***

Aangezien deze hele kwestie emotioneel is en hierboven al duidelijk is geworden dat iedereen hier anders over denkt is het lastig advies te geven. Zeker aangezien zo'n beetje alle emotionele informatie ontbreekt. Ik zou adviseren, ga in gesprek met je vriendin over hoe jullie de huidige regeling en de regeling in de toekomst vinden en probeer er samen uit te komen.

[PrinsPils]

msmeenge schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 09:33:
***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Piet_Piraat7]

Ik ben van mening dat naar rato in het begin van je relatie de beste keus is, later op de grote hoop als je van mening bent dat het een keeper is. Alles 50-50 doen terwijl jij (of zij) een stuk meer verdient is niet leuk voor beiden; dan houdt de één een stuk meer over dan de ander en je wil toch leuke dingen samen doen lijkt me.

[Lekiame]

.

[ Voor 110% gewijzigd door Lekiame op 30-11-2016 13:31 ]

[unezra]

Zodra we zijn gaan samenwonen (nu een ruwe 9 jaar geleden) hebben we gebruik gemaakt van 3 bankrekeningen, met bijbehorende spaarrekeningen en creditcards.

We hebben allebei onze eigen rekening waar onze salarissen op worden gestort en alle privé betalingen worden gedaan (inclusief persoonlijke verzekeringen, etc.) Daarnaast hebben we een gezamenlijke rekening waar we naar rato van netto inkomen (dat berekenen we ieder jaar opnieuw of als er een salariswijziging is geweest) een bedrag storten. Dat bedrag is naar rato. (Inmiddels liggen onze inkomens *zo* dicht bij elkaar, dat we allebei hetzelfde bedrag storten, maar da's wel berekend en dus nog steeds naar rato.)

De jaarlijkse berekening doen we ook als er geen inkomenswijzigingen zijn geweest. Het gaat dan vooral over of we nog wel uitkomen met de gezamenlijke rekening (of zelfs geld over houden) en niet meer of minder moeten gaan storten iedere maand.

Aan alle rekeningen is een aparte spaarrekening gekoppeld. Iedere maand maken we een zelf bepaald bedrag over naar onze privé spaarrekeningen, daarnaast maken we ook iedere maand een afgesproken bedrag over naar de gezamenlijke spaarrekening.

We hebben dus letterlijk 6 potjes geld en ik heb in haar financiën geen inzicht, zij niet in die van mij.

Persoonlijk vind ik dit de beste methode. Het levert opvallend weinig ruzie op. Als ik random computerspullen wil kopen kan dat, zonder overleg. Wil zij kleding of boeken kopen, kan dat ook. Wel hebben we de afspraak dat we NOOIT in de situatie mogen komen dat een gezamenlijke aankoop niet kan, omdat een van ons 2en te veel geld privé heeft uitgegeven.

Los van bovenstaande, vind ik het ook fijn dat als ik eens een cadeautje voor haar koop, of haar mee uit eten neem en ik trakteer, dat ook echt van mij is. We doen dat vaker, elkaar trakteren, houd de relatie leuk. :-)

We zijn inmiddels iets meer dan 10 jaar bij elkaar en zijn we anderhalve week geleden getrouwd. We hebben een koophuis en 2 katten. Ook hebben we allebei een vaste baan en redelijk stabiel inkomen. (Bij mij komen d'r soms wat overuren bij, die zijn voor mezelf.) Over geld hebben we opvallend weinig menigsverschillen, juist omdat we er heel zakelijk mee om gaan en vanaf het begin alles goed hebben geregeld.

Grappige is wel dat omdat we getrouwd zijn, formeel er geen "mijn en dijn" meer is. Mijn spaargeld is haar spaargeld en andersom. Toch houden we dit systeem en de onderlinge afspraken aan. Het moment dat we dingen moeten gaan afdwingen is het moment dat we ons serieus moeten gaan afvragen of we nog wel bij elkaar willen blijven...

[mrborrie]

unezra schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 10:59:
Het moment dat we dingen moeten gaan afdwingen is het moment dat we ons serieus moeten gaan afvragen of we nog wel bij elkaar willen blijven...

En als jullie besluiten dat jullie dat niet meer willen.., in gemeenschap van goederen getrouwd... ?

[unezra]

mrborrie schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 15:56:
[...]
En als jullie besluiten dat jullie dat niet meer willen.., in gemeenschap van goederen getrouwd... ?

Yep. Helaas is dat nog standaard zo, wil je dat niet dan moet je langs de notaris. (Ze zijn bezig met een wetsvoorstel dat het om draait en op huwelijkse voorwaarden de standaard maakt, waardoor je niet of minder inmenging van de notaris nodig hebt.)

Plat gezegd vonden we het zonde van het geld om nu naar de notaris te gaan, terwijl we geen echte reden hebben op huwelijkse voorwaarden te trouwen. Ik heb bijvoorbeeld geen eigen zaak. (Had ik dat wel gehad, dan was de beslissing anders uitgevallen.)

[Jrz]

msmeenge schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 10:23:
[...]

***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Grolsch]

Als het echte liefde is wel @Jrz, maar dat kunnen jij en ik niet beoordelen

Mijn vrouw werkte trouwens 20 uur per week, deed een universitaire opleiding rechten in Groningen en deed de huishouding, dus ik weet niet hoe zwaar de opleiding is, maar ik ken geen opleiding in NL die dusdanig zwaar is dat ze geen steentje bij kan dragen in de huishouding @ msmeenge.

[Jrz]

Grolsch schreef op dinsdag 29 november 2016 @ 23:19:
Mijn vrouw werkte trouwens 20 uur per week, deed een universitaire opleiding rechten in Groningen en deed de huishouding, dus ik weet niet hoe zwaar de opleiding is, maar ik ken geen opleiding in NL die dusdanig zwaar is dat ze geen steentje bij kan dragen in de huishouding @ msmeenge.

Dat wilde ik ook nog even aanstippen, maar na een snel googletje zegt rijksoverheid.nl dat het 1680 studie uren zou moeten zijn, dus heb het maar gelaten

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Grolsch]

Wat de overheid in 1600 uur doet, daar doet een werkende Nederlander 800 uur over

[Arjan90]

Wij zijn nu bijna 10 jaar samen en hebben zo een 6 jaar geleden een huis gekocht. 3 jaar geleden zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen. Na het kopen van het huis hebben we alles op één hoop gegooid: mijn rekening wordt gebruikt voor alle rekeningen e.d. en de rekening van mijn vrouw wordt nu gebruikt voor de boodschappen. Voor ons vanzelfsprekend omdat we samen een leven opbouwen en we dus niet vinden dat er dan bijv. financiële ongelijkheid moet zijn in de relatie. Daar zou ik me niet prettig bij voelen en zij ook niet.

Mijn vrouw studeert nu al 3 jaar en moet nog 3 jaar, als ze klaar is kan ze ook weer haar steentje bijdragen. Maar ik heb er nooit problemen mee gehad dat ze niets bijdraagt momenteel (afgezien van de studiefinanciering en wat ze extra leent). Dat komt straks wel weer, en zo niet, dan niet.

Qua uitgaven overleggen we "op gevoel" bij luxe artikelen, als iets noodzakelijk is zoals kleren overleggen we minder snel over kosten. Maar als we een dure broek willen kopen, dan wel even overleg. Ik koop niet even zonder overleg een nieuwe spelcomputer. Dat vind ik ook helemaal niet erg, uiteindelijk moeten we samen de rekeningen betalen elke maand dus dan overleggen we ook over grote uitgaven.


Onderaan de streep moet iedereen het voor zichzelf bepalen, als stel. Zolang je er samen tevreden over bent en er geen ruzie is, prima. Het gaat pas mis als 1 iemand in de relatie het er niet mee eens is.

[ Voor 178% gewijzigd door Arjan90 op 03-12-2016 16:02 ]

[NeutraleTeun]

Mijn vriendin en ik willen officieel gaan samenwonen en zijn ook op huizenjacht.
Ik wil daarom de zaakjes ook wat netter en makkelijker geregeld hebben. Momenteel wordt elke maand alles opgeschreven, onderling verrekend en het verschil overgeboekt.

Hoe we het moeten verdelen heb ik wel een redelijk beeld van en zullen we onderling vast uitkomen.
Zo niet, dan zal ik me hier nog eens melden.

Mijn vraag nu voornamelijk is hoeveel en wat voor rekeningen zullen er nodig zijn?

Wij hebben allebei onze eigen betaal- en spaarrekening. Die zullen ook blijven.
Dan zou er een gezamenlijke rekening (zonder pas?) moeten komen voor alle vaste lasten/incasso's.
Verder zou het handig zijn om een rekening te hebben (met beiden een pas) voor variabele uitgaven, zoals bv de boodschappen.
Het sparen doen we nu op onze eigen spaarrekening, moet hier ook nog eens een extra rekening voor het gezamenlijk sparen komen?
Dan zit ik nu al op 3 nieuwe (gezamenlijke) rekeningen. Is dit juist of kan het ook nog anders?

[Ferra]

Wij lossen het zo op:

Ik betaal alle vaste lasten (huis, energie, tv, verzekeringen, extra's). Verder leggen we beiden 400 euro in op een gezamenlijke rekening per maand. Daar doen we dan boodschappen en etentjes etc van.

Werkt prima zo. Ik verdien meer dan het dubbele netto dan mijn vriendin, dus deze verdeling is prima zo.

[Firefly III]

-

[ Voor 100% gewijzigd door Firefly III op 21-10-2019 10:36 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[RenaldoN]

NeutraleTeun schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 02:43:
Mijn vriendin en ik willen officieel gaan samenwonen en zijn ook op huizenjacht.
Ik wil daarom de zaakjes ook wat netter en makkelijker geregeld hebben. Momenteel wordt elke maand alles opgeschreven, onderling verrekend en het verschil overgeboekt.

Hoe we het moeten verdelen heb ik wel een redelijk beeld van en zullen we onderling vast uitkomen.
Zo niet, dan zal ik me hier nog eens melden.

Mijn vraag nu voornamelijk is hoeveel en wat voor rekeningen zullen er nodig zijn?

Wij hebben allebei onze eigen betaal- en spaarrekening. Die zullen ook blijven.
Dan zou er een gezamenlijke rekening (zonder pas?) moeten komen voor alle vaste lasten/incasso's.
Verder zou het handig zijn om een rekening te hebben (met beiden een pas) voor variabele uitgaven, zoals bv de boodschappen.
Het sparen doen we nu op onze eigen spaarrekening, moet hier ook nog eens een extra rekening voor het gezamenlijk sparen komen?
Dan zit ik nu al op 3 nieuwe (gezamenlijke) rekeningen. Is dit juist of kan het ook nog anders?

waarom niet een gezamelijke rekening met pas waar je alle vaste lasten en boodschappen enz. betaal.
beide maak je geld over naar de rekening waar alles van betaald wordt. hang daar een gezamelijke spaarrekening aan vast voor onverwachte/jaarlijkse uitgaven. zo doe ik het in ieder geval. beide een prive betaal en spaar rekening. beide leggen we iedere maand een x bedrag in op de gezamelijke rekening waar we huur,tv,stroom,boodschappen,verzekeringen enz. mee betalen. het geld wat ik teveel inleg zet ik op de gezamelijke spaarrekening voor de jaarlijkse/onverwachte uitgaven.

[Nogne]

NeutraleTeun schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 02:43:

Dan zou er een gezamenlijke rekening (zonder pas?) moeten komen voor alle vaste lasten/incasso's.
Verder zou het handig zijn om een rekening te hebben (met beiden een pas) voor variabele uitgaven, zoals bv de boodschappen.
Het sparen doen we nu op onze eigen spaarrekening, moet hier ook nog eens een extra rekening voor het gezamenlijk sparen komen?
Dan zit ik nu al op 3 nieuwe (gezamenlijke) rekeningen. Is dit juist of kan het ook nog anders?

Toen ik ging samenwonen hebben wij er ook voor gekozen om beide een eigen betaal en spaarrekening te houden. En daar 2 gezamenlijke rekeningen bij gedaan, 1 voor de vaste lasten en 1 voor de variabele uitgaven.

Wij zijn nu terug naar 1 gezamenlijke rekening, omdat dat (voor ons) veel overzichtelijker werkt.

[Anoniem: 20901]

Samenlevingscontract is niet verplicht, en denk eens goed na wat je er eigenlijk verwacht.

[KabalA!]

Wij hebben een 'vaste lasten'-rekening, een boodschappenrekening, een spaarrekening voor jaarlijkse rekeningen (denk aan gemeentebelasting e.d.) en een gewone spaarrekening.
Daarnaast hebben we beide een eigen betaalrekening en spaarrekening. Ja dat kan je als een overkill aan rekeningen zien, maar ik kan in 1 oogopslag de status zien en het valt dan ook meteen op als ergens iets over-/afgeschreven wordt wat 'niet hoort'.

We krijgen beide salaris op onze eigen betaalrekening.
Dan maken we naar rato geld over naar de vastelasten rekening en beide een vast (gelijk) bedrag naar de boodschappenrekening. Overige verdeling naar spaarrekeningen gaat via automatische overschrijvingen.

Beide hebben we, net als hierboven, geen inzicht in de prive betaal- en spaarrekeningen van elkaar en dat bevalt prima

Voor de stats: 9 jaar samen, 2 jaar getrouwd onder huwelijkse voorwaarden, mn vrouw werkt 3 dagen, ik fulltime

[Coennos]

Liefde kan zo mooi zijn,maar ook zo lelijk ..

[unezra]

NeutraleTeun schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 02:43:
Mijn vraag nu voornamelijk is hoeveel en wat voor rekeningen zullen er nodig zijn?

Zie mijn verhaal een klein eindje naar boven. :-)

Je hebt niets *nodig*, je kunt in principe zoals een aantal mensen doen, alles op 1 grote hoop donderen (inkomsten, uitgaven), 1 rekening en daar alles van doen. Eventueel met een spaarrekening om geld op zij te zetten waar je niet direct toegang wil hebben.

Ook niet nodig, maar veel mensen vinden het fijn om met een apart potje te werken. (Voor de rente hoef je het niet meer te doen. Die is ZO laag, dat het nauwelijks nog een leuk extratje is.)

Wat je nodig hebt is dus afhankelijk van hoe jullie het fijn vinden.

Ik vind persoonlijk ons systeem het fijnste en meest overzichtelijke, maar da's zoals je kunt leden voor iedereen anders.

[iMars]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 3% gewijzigd door iMars op 06-01-2017 09:28 ]

[Spectaculous]

Het is opmerkelijk om te lezen hoeveel mensen allerlei systemen gebruiken. Ik bedoel het zeker niet negatief, ik denk dat als meer mensen er zo goed over na zouden denken het een stuk minder gezeik zou opleveren.

Krijg wel het gevoel dat ik enorm ouderwets ben als ik alles zo lees . Beide inkomens naar één rekening waar alles vanaf gaat, met beide een eigen spaarrekening met geld van voor het samenwonen. Als je de rest van je leven met iemand wilt delen zie ik persoonlijk niet in waarom je er allebei een eigen rekening op zou nahouden (maar goed, ik voel me echt ouderwets hier daarin haha). Mocht je uit elkaar gaan is het ook makkelijk. Je hebt allebei je spaargeld van voor de relatie nog op een eigen spaarrekening. Het geld wat op de gezamenlijke rekening (+spaarrekening) krijg je allebei de helft van en klaar. Gedachten hierachter is een beetje, alles wat je samen verdient deel je ook samen.

Misschien een vreemde vraag, maar heeft het bij iemand hier die wel een systeem met eigen rekeningen gebruikt nooit wrijving opgeleverd dat er zaken worden aangeschaft bijv. een leuke auto, waar de partner met een koekblik rijd omdat die er de middelen niet voor heeft (of andersom natuurlijk)? En wat doe je in zo'n situatie?

[gielie]

Iedereen moet natuurlijk doen waar zij zich prettig bij voelen, maar naar mijn mening is als je de financiën gaat scheiden in ongelijke delen creëer je dan niet juist ongelijkheid in zijn totaal.

Ik en mijn vrouw (getrouwd dus) hebben 8 jaar geleden een huis gekocht en vanaf dat moment alles op 1 hoop gegooid. Mijn vrouw had meer spaargeld wat in het huis is gaan zitten en ik verdien meer per maand 65-35/jaar.
mijn vrouw werkt minder en heeft meer zorg voor de kindjes daarbij doet ze ook het huishouden (zelf doe ik vrij weinig)
Zelf krijgen wij elke maand "zakgeld" wat vrij te besteden is, willen we meer dan gaat dat in overleg dmv eenmalige extra storting voor beide, zo houden we het eerlijk wat we vrij aan onze hobby's kunnen besteden. Zo'n 4 keer per jaar gaan we samen winkelen en kopen van de gezamenlijke rek onze kleding.
Hele grote uitgaven gaan ook in overleg van de gezamenlijke spaar rek.

Voor mij is geld dus totaal onbelangrijk maar gelijkheid in de relatie des te meer.

[monkel]

Spectaculous schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 10:17:
Het is opmerkelijk om te lezen hoeveel mensen allerlei systemen gebruiken. Ik bedoel het zeker niet negatief, ik denk dat als meer mensen er zo goed over na zouden denken het een stuk minder gezeik zou opleveren.

Krijg wel het gevoel dat ik enorm ouderwets ben als ik alles zo lees . Beide inkomens naar één rekening waar alles vanaf gaat, met beide een eigen spaarrekening met geld van voor het samenwonen. Als je de rest van je leven met iemand wilt delen zie ik persoonlijk niet in waarom je er allebei een eigen rekening op zou nahouden (maar goed, ik voel me echt ouderwets hier daarin haha). Mocht je uit elkaar gaan is het ook makkelijk. Je hebt allebei je spaargeld van voor de relatie nog op een eigen spaarrekening. Het geld wat op de gezamenlijke rekening (+spaarrekening) krijg je allebei de helft van en klaar. Gedachten hierachter is een beetje, alles wat je samen verdient deel je ook samen.

Misschien een vreemde vraag, maar heeft het bij iemand hier die wel een systeem met eigen rekeningen gebruikt nooit wrijving opgeleverd dat er zaken worden aangeschaft bijv. een leuke auto, waar de partner met een koekblik rijd omdat die er de middelen niet voor heeft (of andersom natuurlijk)? En wat doe je in zo'n situatie?

Wij hebben ook eigen rekening + gezamelijk (en getrouwd in gem. van goederen, maar volgens mij zou dat niet uit mogen maken ...) Juist omdat we ieder wat zakgeld, kan je er mee doen wat je wilt. Ik kan goed sparen en geef het uit aan duur materiaal voor m'n hobbies. M'n vrouw koopt graag vaker kleding. Prima toch. Wel zorgen we er voor dat noodzakelijke zaken wel gezamelijk betaald worden (zorgverzekering, gezamelijke spullen etc) Ik vind het alleen maar overzichtelijk dat ik m'n eigen rekening heb. Hetzeflde als dat ik een eigen portemonnee heb

overigens heb ik wel meer eigen geld per maand dan m'n vrouw. Daar kwam ze zelf mee trouwens; ik had het ook prima gevonden om het te 50/50 te doen. En van de andere kant; ik werk meer, dus verdien meer ... Zij heeft (veel) meer vrije tijd. Iets wat ik ook best graag zou willen, maar misschien over een paar jaar.

[ Voor 7% gewijzigd door monkel op 06-01-2017 10:37 ]

[unezra]

Spectaculous schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 10:17:
Misschien een vreemde vraag, maar heeft het bij iemand hier die wel een systeem met eigen rekeningen gebruikt nooit wrijving opgeleverd dat er zaken worden aangeschaft bijv. een leuke auto, waar de partner met een koekblik rijd omdat die er de middelen niet voor heeft (of andersom natuurlijk)? En wat doe je in zo'n situatie?

Dit soort gevallen komen bij ons eigenlijk bijna nooit voor. Vrijwel alle echt grote uitgaven zijn gezamenlijke uitgaven. We hebben maar 1 auto en daarvan delen we de kosten. (Ik loop in 15 minuten naar mijn werk en we vinden een 2e auto te duur voor die paar keer per jaar dat het handig is.)

Computerapparatuur schaf ik eigenlijk altijd aan, soms betaald ze daar aan mee als het gezamenlijk gebruikt word zoals de thuisservers en de NAS. Eigenlijk in alle gevallen laat ik dat aan haar over, computers zijn mijn hobby en het is thuis een beetje overkill. Dus als ik voor een paar honderd EUR aan gezamenlijk gebruikte apparatuur aanschaf, vind ik het heel fijn als zij daar aan meebetaald maar ik verplicht het absoluut niet.

Privé apparatuur is sowieso eigen verantwoordelijkheid. Als haar laptop kapot is koopt ze zelf een nieuwe. (Of ze krijgt een 2e hands van mij als ik toevallig nog een bruikbare laptop heb liggen.) Inrichten doe ik uiteraard wel, maar daar hoef ik niet voor betaald te worden. )

Ik zit even te bedenken wanneer we in die situatie zouden komen, maar ik kan dus niets bedenken. Want eigenlijk is altijd het onderscheid "van mij, van haar, gezamenlijk" wel zo duidelijk dat het niet snel tot discussies leid en echt dure dingen die geen luxe zijn, is eigen keuze. (Als zij een nieuwe laptop koopt is dat er een van 300-400 EUR, ik kijk naar laptops van minstens het dubbele. Niet omdat zij minder verdient, want we verdienen ongeveer hetzelfde. Maar omdat zij gewoon minder zware eisen stelt.)

[Anoniem: 699209]

Spectaculous schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 10:17:
Het is opmerkelijk om te lezen hoeveel mensen allerlei systemen gebruiken. Ik bedoel het zeker niet negatief, ik denk dat als meer mensen er zo goed over na zouden denken het een stuk minder gezeik zou opleveren.

Dit is hoe dan ook waar. Ten eerste tijdens de relatie wordt er in ieder geval gecommuniceerd over geld en bij het beëindigen van een relatie is dit deel in ieder geval een stuk problematischer.

Krijg wel het gevoel dat ik enorm ouderwets ben als ik alles zo lees . Beide inkomens naar één rekening waar alles vanaf gaat, met beide een eigen spaarrekening met geld van voor het samenwonen. Als je de rest van je leven met iemand wilt delen zie ik persoonlijk niet in waarom je er allebei een eigen rekening op zou nahouden (maar goed, ik voel me echt ouderwets hier daarin haha). Mocht je uit elkaar gaan is het ook makkelijk. Je hebt allebei je spaargeld van voor de relatie nog op een eigen spaarrekening. Het geld wat op de gezamenlijke rekening (+spaarrekening) krijg je allebei de helft van en klaar. Gedachten hierachter is een beetje, alles wat je samen verdient deel je ook samen.

Je bent niet ouderwets, maar je denkt enkel vanuit je eigen perspectief. Je kijkt ernaar met de bril van Jan Modaal dus 1,5x modaal inkomen (1 van de man, de 0,5 van de vrouw'., gezamenlijk koophuis, 1 auto voor de deur en max 20.000 euro spaargeld. In zo´n geval valt er inderdaad weinig te verdelen dus verdeelsleutels maken is zinloos en als je het doet hou je jezelf voor de gek.

Maar als ik naar mijn situatie met met mijn ex dan was het echt een no-brainer om de financiën gescheiden te houden. We hadden een beetje vastgoed verdeeld over meerdere continenten waarbij een deel gedeeld bezit met familie was, zij zat in het bedrijf van haar vader en ik had de wens een bedrijf te starten. Dit soort dingen vermeng je echt niet zomaar en je zult echt goed moeten nadenken over de consequenties hiervan. Om eerlijk te zijn weet ik niet eens precies wat mijn ex nou echt aan vermogen had en zij wist dat van mij ook niet precies.

Misschien een vreemde vraag, maar heeft het bij iemand hier die wel een systeem met eigen rekeningen gebruikt nooit wrijving opgeleverd dat er zaken worden aangeschaft bijv. een leuke auto, waar de partner met een koekblik rijd omdat die er de middelen niet voor heeft (of andersom natuurlijk)? En wat doe je in zo'n situatie?

Zorgen dat je een vrouw vindt die wel haar eigen broek op kan houden. Helaas erg zeldzaam in Nederland

[KabalA!]

Spectaculous schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 10:17:

Misschien een vreemde vraag, maar heeft het bij iemand hier die wel een systeem met eigen rekeningen gebruikt nooit wrijving opgeleverd dat er zaken worden aangeschaft bijv. een leuke auto, waar de partner met een koekblik rijd omdat die er de middelen niet voor heeft (of andersom natuurlijk)? En wat doe je in zo'n situatie?

Ik heb een auto van de zaak en mijn vrouw rijdt in de auto die ik had voor ik een leaseauto had (dus 'van mij').
Daarnaast valt de auto onder het kopje grote gezamelijke aankoop en zou dus door ons samen worden aangeschaft (waarbij ik gegarandeerd meer bijdraag dan mijn vrouw, sterker ik heb laatst een nieuwe brommer voor haar gekocht omdat die aan vervanging toe was en ze die vaker gebruikt dan de auto voor woon werk.).

Het feit dat we financien scheiden en onder huwelijkse voorwaarden getrouwd zijn wil niet zeggen dat ik elke euro die zelf spaar/ overhoud met een soort van Fort Knox constructie bij haar weg wil houden.
We zijn niet voor niks getrouwd. Wij vinden het juist een vorm van vertrouwen en rust om over dit soort dingen afspraken te (kunnen) maken.
Of dat dan ouderwets of nieuwerwets is mag iedereen voor zichzelf vinden, maar wij hebben er in ieder geval rust door

[monkel]

Voordeel van een eigen rekening naast de gezamelijke, is dat je niet ziet dat ik elke dag op m'n werk een pakje stroopwafels uit de snoepautomaat haal ...

Voor het overzicht, bedoel ik heh?

[Kapotlood]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Seraphin]

joramoudenaarde schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 13:36:
***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Kapotlood]

@Seraphin:

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[orf]

joramoudenaarde schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 13:36:
***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Kapotlood]

- Ik heb alleen een eigen pensioenrekening (niet via het werk), en m'n vrouw via d'r werk.
- Qua opdrachten kan het inderdaad zo zijn dat ik een periode geen opdrachten heb.
- Ik wil me ook verzekeren voor arbeidsongeschiktheid. Werkeloosheid wil ik opvangen met een buffer.
- Qua investeringen en personeel is het antwoord "nee". Hooguit een nieuwe computer op z'n tijd, maar niets van dusdanige proporties dat het om tonnen gaat.

Wat betreft de andere zaken waar je 't over hebt verandert er niet heel veel op persoonlijk vlak. We zullen allebij gewoon het huishouden en de vaste lasten hetzelfde verdelen zoals altijd. Het enige echte verschil is dus eigenlijk exact waar ik ons allebij voor wil indekken: enerzijds haar erfenis, en anderzijds mijn mogelijk hogere omzet.

[President]

En die hogere omzet is mede mogelijk door de steun van je partner... Dus waarom zou zij daar niet in mogen mee delen?

[Kapotlood]

Hoe bedoel je dat die mede mogelijk is door de steun van je partner? Zij werkt ook gewoon fulltime namelijk, en ook als alleenstaande was ik voor mezelf begonnen En we delen natuurlijk samen ons inkomen om te kunnen genieten van de leuke dingen. Maar dat houdt niet gelijk in dat de helft van de omzet van haar is, evenmin als dat de helft van haar erfenis van mij zou zijn.

[Rukapul]

joramoudenaarde schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 13:36:
***members only***

Je hebt natuurlijk helemaal geen zaak. Als ZZP-er verkoop je je arbeid op een iets andere manier dan loondienst, maar dat is het dan ook wel.

Omzet is geen inkomen. Je kunt je omzet wel prima terugrekenen naar een (gemiddeld) equivalent salaris: kosten eraf, verzekeringen eraf, belastingvoordelen erbij, belastingnadelen eraf, pensioenpremie (deels) eraf, etc. Voor de omzet zelf kun je in eerste instantie een deel als buffer aanmerken en na enige periode kun je overgaan op een gemiddelde.

Het verhaal over risico's is ook maar eenzijdig. Wegvallen van je verdienvermogen zonder uitkering van een verzekering is een fors risico voor de partner.

Na 9 jaar op een afspraak terugkomen met argumenten zoals aangevoerd is lomp en een vorm van terugonderhandelen wat inderdaad weinig populair maakt.

Dat je de gemeenschap van goeden als zodanig opheft en eventueel anders omgaat met erfenissen is een grotendeels losstaande zaak. Overigens bevat elk fatsoenlijk testament een clausule met koude uitsluiting

[ Voor 8% gewijzigd door Rukapul op 06-01-2017 16:07 ]

[Kapotlood]

Ik weet dat omzet geen inkomen is, maar bedankt
Maar wat er onder aan de streep netto over blijft moet/wil ik wel opdelen in enkele punten: een stukje geld naar m'n privé rekening (soortvan loon), een stukje geld voor pensioen, en een stukje geld als buffer voor de stillere momenten.

Dat je na x jaar op een afspraak terug komt is helemaal niet lomp, dat kan altijd omdat de situatie waarin je leeft ook kan veranderen ten slotte. Het zou inderdaad wel lomp zijn als ik (al dan niet ineens) m'n vrouw niet wil laten delen in de winst die ik maak, maar zo zwart-wit wil ik 't absoluut niet doen. Het is puur dat ik bepaalde zaken wil scheiden zodat we niet bij ongeluk, scheiding, overlijden, faillisement of andersoortige vervelende situaties, ineens in elkaars potje met geld moeten/willen graaien.

[Anoniem: 699209]

Je kan afspreken wat je wil maar gemeenschap van goederen=gemeenschap van goederen. Dat zul je toch echt aan moeten passen wil je iets van aansprakelijkheden over en weer beperken en dat is nog niet zo makkelijk.

[Kapotlood]

http://www.huwelijksevoorwaarden-nl.nl
Huwelijkse voorwaarden is juist bedoeld voor aanpassingen/afwijkingen van het gemeenschap van goederen puntje. Ik weet van o.a. m'n ouders en anderen in m'n omgeving dat ze ook zulke wijzigingen hebben doorgevoerd: deels vanwege slechte ervaringen in het verleden, en deels om problemen bij de partner te voorkomen in het geval van bijvoorbeeld een faillissement. Dat kost je wat geld, tijd en een bezoekje aan een notaris, maar is volgens mij niet bijzonder lastig toch?

[Anoniem: 699209]

joramoudenaarde schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 16:46:
http://www.huwelijksevoorwaarden-nl.nl
Huwelijkse voorwaarden is juist bedoeld voor aanpassingen/afwijkingen van het gemeenschap van goederen puntje. Ik weet van o.a. m'n ouders en anderen in m'n omgeving dat ze ook zulke wijzigingen hebben doorgevoerd: deels vanwege slechte ervaringen in het verleden, en deels om problemen bij de partner te voorkomen in het geval van bijvoorbeeld een faillissement. Dat kost je wat geld, tijd en een bezoekje aan een notaris, maar is volgens mij niet bijzonder lastig toch?

Wel als je al een geregistreerd partnerschap hebt zoals jij. Tenminste dat is wat ik uit jouw posts begrijp. Dan is het niet even een ritje naar de notaris en tekenen maar.

Of heb je stiekem een samenlevingscontract.

Edit: zie dat de wetgeving in 2012 is veranderd. Notaris is voldoende.

[ Voor 4% gewijzigd door Anoniem: 699209 op 06-01-2017 16:51 ]

[Kapotlood]

We hebben op dit moment gewoon een partnerschap, wat als ik me niet vergis automatisch in gemeenschap van goederen gebeurt. Maar je kunt ook dan "gewoon" huwelijkse voorwaarden of partnerschapvoorwaarden aan gaan. Ik zou niet weten waarom dat niet gewoon kan. Dat het niet hetzelfde is als een ritje naar de supermarkt begrijp ik

[Jiffy]

Bij een huwelijk heet het "huwelijksvoorwaarden", bij een geregistreerd partnerschap heet het "partnerschapsvoorwaarden". Sim-pel.

Dat kan uiteraard gewoon staande het huwelijk of het partnerschap. Gewoon contact opnemen met een notaris.

[mrborrie]

Heeft iemand zich al verdiept in het concept "Beperkte Gemeenschap van Goederen" Een wet die per 1-1-2017 van kracht zou (moeten) gaan?

Hierbij gaat men er vanuit dat alles wat je voor het persoonlijk bezit (schulden, huis etc) voor het huwelijk ook van het persoon blijft, alles wat je daarna opbouwt is gezamenlijk.

Ik heb wel het voornemen dit jaar mijn vriendin ten huwelijk te vragen (ring heb ik al, nu nog vragen) en deze regel komt voor mij als geroepen. Mijn studieschuld en huis is bij een eventuele scheiding van mijzelf. Als deze rekeningen van mijn persoonlijke rekening worden betaald heb je verder geen administratie meer aan lijkt mij?

De vraag is alleen wanneer dit nu voor huwelijke die afgeloste standaard gelden, wij zijn inmiddels voorbij 1-1-2017 en ik kan er nog weinige officieels van terug vinden.

Zie:

https://sarahkoller.nl/beperkte-gemeenschap-van-goederen/
https://www.tweedekamer.n...hap-van-goederen-huwelijk

[monkel]

mrborrie schreef op donderdag 12 januari 2017 @ 16:05:
Heeft iemand zich al verdiept in het concept "Beperkte Gemeenschap van Goederen" Een wet die per 1-1-2017 van kracht zou (moeten) gaan?

Hierbij gaat men er vanuit dat alles wat je voor het persoonlijk bezit (schulden, huis etc) voor het huwelijk ook van het persoon blijft, alles wat je daarna opbouwt is gezamenlijk.

Ik heb wel het voornemen dit jaar mijn vriendin ten huwelijk te vragen (ring heb ik al, nu nog vragen) en deze regel komt voor mij als geroepen. Mijn studieschuld en huis is bij een eventuele scheiding van mijzelf. Als deze rekeningen van mijn persoonlijke rekening worden betaald heb je verder geen administratie meer aan lijkt mij?

De vraag is alleen wanneer dit nu voor huwelijke die afgeloste standaard gelden, wij zijn inmiddels voorbij 1-1-2017 en ik kan er nog weinige officieels van terug vinden.

Zie:

https://sarahkoller.nl/beperkte-gemeenschap-van-goederen/
https://www.tweedekamer.n...hap-van-goederen-huwelijk

Hoe bedoel je 'van mijn persoonlijke rekening worden betaald'? Na je huwelijk is je vermogen toch gemeenschappelijk? Oftewel; je gaat vervolgens met gezamelijk vermogen zowel je studieschuld aflossen als geld in je huis steken. Lijkt me lastig dat weer uit elkaar te trekken als je uit elkaar gaat ...

[mrborrie]

Als je de link hebt bekeken snap je wat ik bedoel. Het stelsel voor trouwen zou op 1 jan volledig op de schop zijn gegaan.

Wet is echter nog niet doorgevoerd heb ik inmiddels al gelezen. Net voor de verkiezingen gaat de uitspraak komen of het zal worden doorgevoerd.

Stuk uit de tekst vd tweede kamer link

Spullen, vermogen en schulden van vóór het huwelijk, giften en erfenissen vallen niet meer standaard onder de gemeenschap van goederen. Door de bestaande algehele gemeenschap van goederen te beperken willen de initiatiefnemers het huwelijksvermogensrecht moderniseren. Steun krijgen ze van Van Wijngaarden (VVD), Yücel (PvdA) en Bergkamp (D66). Een belangrijk voordeel is dat verzwegen schulden buiten de gemeenschap van goederen blijven, benadrukt minister Van der Steur (Justitie). Maar Van Nispen (SP), Van Toorenburg (CDA), Segers (ChristenUnie) en Dijkgraaf (SGP) zijn kritisch. Zij vrezen onder andere voor administratieve rompslomp en pleiten voor een keuze tussen algehele en beperkte gemeenschap van goederen.

[ Voor 58% gewijzigd door mrborrie op 13-01-2017 09:48 ]

[monkel]

Ik snap wat je bedoelt met die nieuwe regeling. Wat ik niet snap; als alles wat na trouwen wel in gemeenschap is, hoe kan je dan nog 'eigen geld' in je studieschuld of in je huis stoppen? Oftewel; er gaat geld van beiden naar die schuld of in het huis. Na scheiding blijft de schuld en huis van jou, ga je dan weer terugbetalen wat de ander er ingestopt heeft? Het lijkt me een lastige verdeling ... Of ga je elke euro die naar studieschuld/huis gaat ook in een apart spaarpotje stoppen voor je partner?

[mrborrie]

monkel schreef op vrijdag 13 januari 2017 @ 13:25:
Ik snap wat je bedoelt met die nieuwe regeling. Wat ik niet snap; als alles wat na trouwen wel in gemeenschap is, hoe kan je dan nog 'eigen geld' in je studieschuld of in je huis stoppen? Oftewel; er gaat geld van beiden naar die schuld of in het huis. Na scheiding blijft de schuld en huis van jou, ga je dan weer terugbetalen wat de ander er ingestopt heeft? Het lijkt me een lastige verdeling ... Of ga je elke euro die naar studieschuld/huis gaat ook in een apart spaarpotje stoppen voor je partner?

Dit is precies het argument waar de tegenhangers van deze wet over struikelen. Om dit transparant te houden zou je feitelijk jaarlijks moeten indexeren wat betaald is door wie etc.

In mijn geval zou ik van mijn rekening waar mijn salaris op is gestort ook de rekeningen voor het huis en studieschuld betalen. Los daarvan staan er overzichten op de DUO voor je studieschuld hoeveel is is betaald en van welke rekening dit is afgeboekt,. Dit geld ook voor je hypotheek dus dan heb je die boekhouding al dubbel.

Natuurlijk zijn er ook een heleboel situaties te bedenken waarin het na een eventuele breuk helemaal niet zo duidelijk is wie wat nou heeft betaald. Of dat bijv de partner altijd de boodschappen heeft betaald als compensatie voor het niet meebetalen aan de hypotheek. Ik zie wel degelijk ook de minpunten in van de aan te nemen wet. Maar dit heb je dus ook zelf in de hand als je daar laks mee omgaat.

Maar ik ben ook van mening (en die is persoonlijk voor iedereen) dat dit wel een betere regeleing is anno 2017.

Met beiden inkomsten en (verborgen) schulden is het allemaal niet meer zo vanzelfsprekend om alles maar op een hoop te gooien, het is wel makkelijk als alles goed gaat. Minder leuk als het knapt en je dan maar moet gaan zien of je er nog uit gaat komen.

[ Voor 4% gewijzigd door mrborrie op 13-01-2017 15:06 ]

[NeutraleTeun]

JCE schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 07:54:
[...]
Waarom pak je een aparte rekening voor de vaste lasten en de incasso's? Kan dat niet op één gezamenlijke rekening? Het lijkt me alleen maar extra administratieve overhead. Ik zie geen extra voordelen in een scheiding daartussen.

RenaldoN schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 07:59:
[...]
waarom niet een gezamelijke rekening met pas waar je alle vaste lasten en boodschappen enz. betaal.

Nogne schreef op vrijdag 6 januari 2017 @ 08:06:
[...]
Toen ik ging samenwonen hebben wij er ook voor gekozen om beide een eigen betaal en spaarrekening te houden. En daar 2 gezamenlijke rekeningen bij gedaan, 1 voor de vaste lasten en 1 voor de variabele uitgaven.

Wij zijn nu terug naar 1 gezamenlijke rekening, omdat dat (voor ons) veel overzichtelijker werkt.

Zo had ik het in 1e instantie ook in gedachten. Echter toen ik bij de Rabobank ging kijken voor een gezamenlijke rekening, stond daar ook de optie om (gratis volgens mij, weet ik niet meer zeker) nog een extra betaalrekening bij te nemen (zonder pas) voor bv al je incasso's.
Dus ik dacht dat dat wel handig was.
Alle vaste lasten/bedragen daarop, en de variabele (want wat als je eens zeer enthousiast boodschappen doet en de incasso's dus in de problemen komen) op de normale (gezamenlijke) betaalrekening waar je beiden wel een pas van hebt.

Of denk ik dan te moeilijk.

Optie 1:
1 gezamenlijke betaal- en spaarrekening.
Als je teveel boodschappen doet, moet je dat zelf maar even in de gaten houden en weer goed boeken?

Optie 2:
1 gezamenlijke betaalrekening voor boodschappen/uitjes/uiteten, 1 gezamenlijke spaarrekening en dan dus 1 gezamenlijke betaalrekening voor al onze vaste lasten/incasso's.

[ Voor 9% gewijzigd door NeutraleTeun op 13-01-2017 15:21 ]

[Koehandelaar]

NeutraleTeun schreef op vrijdag 13 januari 2017 @ 15:18:

Zo had ik het in 1e instantie ook in gedachten. Echter toen ik bij de Rabobank ging kijken voor een gezamenlijke rekening, stond daar ook de optie om (gratis volgens mij, weet ik niet meer zeker) nog een extra betaalrekening bij te nemen (zonder pas) voor bv al je incasso's.
Dus ik dacht dat dat wel handig was.
Alle vaste lasten/bedragen daarop, en de variabele (want wat als je eens zeer enthousiast boodschappen doet en de incasso's dus in de problemen komen) op de normale (gezamenlijke) betaalrekening waar je beiden wel een pas van hebt.

Of denk ik dan te moeilijk.

Optie 1:
1 gezamenlijke betaal- en spaarrekening.
Als je teveel boodschappen doet, moet je dat zelf maar even in de gaten houden en weer goed boeken?

Optie 2:
1 gezamenlijke betaalrekening voor boodschappen/uitjes/uiteten, 1 gezamenlijke spaarrekening en dan dus 1 gezamenlijke betaalrekening voor al onze vaste lasten/incasso's.

Optie 2 heb ik ook sinds een tijdje, alleen dan enkel voor mezelf. Werkt perfect, nooit meer omkijken naar je saldo omdat je altijd weet wat je hebt uitgegeven en veel betere controle dus op je uitgave.

[Highland]

Zeker optie 2. Een keer goed inregelen, dan heb je daarna financiële rust.

[Nogne]

NeutraleTeun schreef op vrijdag 13 januari 2017 @ 15:18:
[...]


[...]


[...]


Optie 1:
1 gezamenlijke betaal- en spaarrekening.
Als je teveel boodschappen doet, moet je dat zelf maar even in de gaten houden en weer goed boeken?

Optie 2:
1 gezamenlijke betaalrekening voor boodschappen/uitjes/uiteten, 1 gezamenlijke spaarrekening en dan dus 1 gezamenlijke betaalrekening voor al onze vaste lasten/incasso's.

Wij zijn begonnen met optie 2, en uit eindelijk uitgekomen bij optie 1. Wel met de kanttekening dat bij de gezamenlijke betaalrekening, er ook een spaarrekening bij zit (dit is standaard bij ING).

Elke maand storten wij een x bedrag naar de betaalrekening, en sparen dan een vast bedrag. Alle vaste lasten worden van de betaalrekening afgeschreven in de loop van de maand. Aan het eind van de maand, kijken wij hoeveel er nog over is. En daar gaan wij dan wat leuks mee doen, of zetten het overige bedrag op de spaarrekening.

Voordeel hiervan is, is dat wij beide "eigen geld" en "gezamenlijk geld" hebben. En nog nooit ruzie hebben gehad over de financiën.

[NeutraleTeun]

Ik/wij zijn ook niet bang voor ruzie om geld of dat de 1 een keer wat meer betaalt dan de ander.
Dus dat is geen criteria om te kiezen, maar wel wat het handigst/makkelijkst is.

Voorkeuren en keuzes gaan nogal gelijk op hier, zal er nog eens goed over nadenken.

De grootste reden voor mij om voor optie 2 te gaan, is dat de vaste bedragen voor de vaste lasten ook gewoon vast blijven. Je hoeft niet bang te zijn dat iemand eens een keer ergens iets teveel uitgeeft/opneemt.
Als de vaste lasten goed staan hoef je daar (in principe) niet meer naar om te kijken.

Dan hoef je alleen nog maar de 'variabele' betaalrekening in de gaten de houden en eventueel bij te vullen (of eens iets van je eigen betaalrekening te betalen).

[Firefly III]

-

[ Voor 99% gewijzigd door Firefly III op 21-10-2019 10:36 . Reden: Leeg ivm privacy ]

[B-Real]

Goed topic om mij ook eens in te verdiepen. Al krijg ik o.b.v. de laatste pagina's (moet nog verder lezen) de indruk dat de meesten het over de situatie hebben als men eenmaal getrouwd is of wil gaan samenwonen en samen een huis kopen.

Ik heb zelf een huis gekocht en de vriendin trekt daar dit jaar bij in. Wat doe je dan?
Het huis staat op mijn naam en dat wil ik zo houden, hoe verdeel je het:
- Hypotheek 50/50: niet eerlijk, ze betaald ook mee aan "mijn"aflossing dan natuurlijk.
- Alleen rente 50/50: vind ik eerlijker en zou je kunnen zien als een stukje huur.

In het laatste geval heeft zij wel jaren lang een voordeel* als we "tot de dood ons scheidt" bij elkaar blijven. We zouden dit kunnen aanpassen naar complete hypotheek 50/50 als we t.z.t. samen een woning kopen en wellicht trouwen.

Mijn inkomen ligt ook wel een stukje hoger. Ik kom prima rond, maar om nou alles maar zelf te betalen en haar lekker haar eigen centjes te laten houden voor leuke dingen gaat ook weer wat ver (haar ook waarschijnlijk).

Overige vaste lasten lijkt me gewoon 50/50, daar maken we immers evenveel gebruik van. Daarnaast heb ik nog een lease auto, die zij ook kan gebruiken op de momenten dat ik hem niet nodig ben. Het gaat wat ver, maar laat je haar mee betalen aan de bijtelling?

*) voordeel vind ik echt een akelig term in deze context. Eigenlijk interesseren die centen mij geen bal en gooien we alles op een hoop. Toch knaagt er een gevoel van, "wat als we wel uit elkaar gaan"?
Vandaar ook dat ik blij ben dat de woning van mij is, mocht het spaak lopen kan ik er gewoon blijven wonen.

---

Overigens vind ik het idee van een aparte rekening voor vaste incasso helemaal geen gekke, maar teveel gedoe om alles aan te passen.
Eigenlijk zou ik per incasso kunnen willen aangeven wanneer het incasso plaats vind. Ik krijg rond de 20e mijn salaris als dan standaard 1 á 2 werkdagen later alle vaste lasten er af gejast worden zou dat perfect zijn. Alleen nog even een standaard spaar/beleggingsinleg instellen en ik houd automatisch het zakgeld over.
Nu vinden de incasso's verspreid over de maand plaats, moet je toch rekening mee houden als je eens impulsief iets duurs koopt.

[mrborrie]

B-Real keeps it real, fijn om te horen dat ik niet alleen in dit topic ben die precies er zo over denkt. Wij hebben ook gelijke situatie qua eigen huis etc.

En laten wij eerlijk zijn met de ratio mensen die uit elkaar gaan doe jij er goed aan om dit allemaal goed door te denken. Beter nu even goed over nadenken wat eerlijk voor jullie beide is dan dit als je eenmaal uit elkaar gaat dit nog "even" moet regelen.

[Stef87]

B-Real schreef op vrijdag 13 januari 2017 @ 16:22:
Goed topic om mij ook eens in te verdiepen. Al krijg ik o.b.v. de laatste pagina's (moet nog verder lezen) de indruk dat de meesten het over de situatie hebben als men eenmaal getrouwd is of wil gaan samenwonen en samen een huis kopen.

Ik heb zelf een huis gekocht en de vriendin trekt daar dit jaar bij in. Wat doe je dan?
Het huis staat op mijn naam en dat wil ik zo houden, hoe verdeel je het:
- Hypotheek 50/50: niet eerlijk, ze betaald ook mee aan "mijn"aflossing dan natuurlijk.
- Alleen rente 50/50: vind ik eerlijker en zou je kunnen zien als een stukje huur.

In het laatste geval heeft zij wel jaren lang een voordeel* als we "tot de dood ons scheidt" bij elkaar blijven. We zouden dit kunnen aanpassen naar complete hypotheek 50/50 als we t.z.t. samen een woning kopen en wellicht trouwen.

Mijn inkomen ligt ook wel een stukje hoger. Ik kom prima rond, maar om nou alles maar zelf te betalen en haar lekker haar eigen centjes te laten houden voor leuke dingen gaat ook weer wat ver (haar ook waarschijnlijk).

Overige vaste lasten lijkt me gewoon 50/50, daar maken we immers evenveel gebruik van. Daarnaast heb ik nog een lease auto, die zij ook kan gebruiken op de momenten dat ik hem niet nodig ben. Het gaat wat ver, maar laat je haar mee betalen aan de bijtelling?

*) voordeel vind ik echt een akelig term in deze context. Eigenlijk interesseren die centen mij geen bal en gooien we alles op een hoop. Toch knaagt er een gevoel van, "wat als we wel uit elkaar gaan"?
Vandaar ook dat ik blij ben dat de woning van mij is, mocht het spaak lopen kan ik er gewoon blijven wonen.

---

Overigens vind ik het idee van een aparte rekening voor vaste incasso helemaal geen gekke, maar teveel gedoe om alles aan te passen.
Eigenlijk zou ik per incasso kunnen willen aangeven wanneer het incasso plaats vind. Ik krijg rond de 20e mijn salaris als dan standaard 1 á 2 werkdagen later alle vaste lasten er af gejast worden zou dat perfect zijn. Alleen nog even een standaard spaar/beleggingsinleg instellen en ik houd automatisch het zakgeld over.
Nu vinden de incasso's verspreid over de maand plaats, moet je toch rekening mee houden als je eens impulsief iets duurs koopt.

Ik ben 29jaar oud en heb sinds een jaar geleden samen een huis gekocht. Wij zijn al 9/10jaar gelukkig samen en doen het volgende:

- Eigen rekening per persoon
- gezamenlijke rekening waar we alle verzekeringen boodschappen en vaste laten van betalen. Ruimte voor "leuke dingen" samen.

- Alle twee netto 3xx euro van eigen rekening vrij te besteden, dit is per persoon na vaste lasten en vaste inleg sparen.
- vaste inleg gezamenlijk sparen
- vaste inleg persoonlijk sparen
- eigen inleg beleggersrekening (persoonlijk) gezien ik geen verplicht pensioen opbouw bij werkgever. (200 euro komt van vrije budget, plus jaarlijkse pensioentoelage en eventuele winstuitkering)

Resultaat is beiden evenveel netto te besteden al liggen de lonen niet gelijk (werken wel beiden 40u p/w)

Zelf koop ik nooit veel en hou dus bijna altijd geld over per maand, mijn vriendin geeft vaker haar eigen vrije budget uit.

(Dit alles met een "standaard" samenlevingscontract)

[B-Real]

B-Real keeps it real, fijn om te horen dat ik niet alleen in dit topic ben die precies er zo over denkt. Wij hebben ook gelijke situatie qua eigen huis etc.

En laten wij eerlijk zijn met de ratio mensen die uit elkaar gaan doe jij er goed aan om dit allemaal goed door te denken. Beter nu even goed over nadenken wat eerlijk voor jullie beide is dan dit als je eenmaal uit elkaar gaat dit nog "even" moet regelen

Tja, je gaat er niet vanuit dat het gebeurt maar de statistieken vertellen toch iets anders (gemiddeld 1/3 dacht ik).

Samenlevingscontract, nog zoiets. Ook daar moet ik mij eens in verdiepen.

Zoals ik er nu in sta denk ik het volgende:
- Vriendin 50% mee laten betalen aan de hypotheekrente (eind van het jaar HRA verrekenen)
- Vaste lasten 50/50, maken we immers allebei evenveel gebruik van
- Gezamenlijke rekening voor boodschappen/uitjes e.d.
- Eigen rekening voor de eigen vaste lasten zoals zorgverzekering, abonnementen en persoonlijke uitgaven

Gezamenlijke spaarrekening kan ook, dan kunnen we geld apart zetten voor bijvoorbeeld een vakantie. Ik ben eigenlijk niet zo van het potjes vormen. Alles wat ik maandelijks overhoudt gaat naar de spaar/beleggingsrekening, als ik iets duurs wil kopen dan doe ik dat als ik er zin in heb en gaat dat van de "grote hoop" af.
Mijn vriendin staat er ook een beetje zo in, maar wellicht dat een gezamenlijke spaarrekening toch makkelijk is.

Voor de rest hoeft het van mij echt niet op de weegschaal en in de praktijk zal ik vast vaker een etentje of bioscoop betalen, dat is verder ook wisselgeld en maakt weinig uit.

Ik snap overigens wel dat de situatie wat complexer wordt als er kinderen in het spel komen en één van de twee minder gaat werken om er voor de kinderen te zijn.

[GerCas]

Misschien zijn wij wat doorgeslagen, maar we hebben een mooi excelletje opgezet voor wat er in en uit gaat elke maand. Voor de gezamelijke dingen, hypotheek, verbouwing, de kinderen, de gezamelijke spaarrekening leggen we naar rato van inkomen in. Zo houden we naar rato ook over op onze eigen rekening voor onze eigen uitgaven. Als er financieel wat veranderd werken we de excel en de automatische afschrijvingen even bij. Zo weten kunnen we makkelijk financieel dingen plannen en begroten. Verhouding is nu 43/57 (HBO/WO)
Het geeft zo wel grip op de geldstroom die door ons huishouden heen gaat en kan ik gewoon mijn gadgets blijven kopen van mij rekening

[Valandin]

GerCas schreef op vrijdag 13 januari 2017 @ 21:03:
Misschien zijn wij wat doorgeslagen, maar we hebben een mooi excelletje opgezet voor wat er in en uit gaat elke maand. Voor de gezamelijke dingen, hypotheek, verbouwing, de kinderen, de gezamelijke spaarrekening leggen we naar rato van inkomen in. Zo houden we naar rato ook over op onze eigen rekening voor onze eigen uitgaven. Als er financieel wat veranderd werken we de excel en de automatische afschrijvingen even bij. Zo weten kunnen we makkelijk financieel dingen plannen en begroten. Verhouding is nu 43/57 (HBO/WO)
Het geeft zo wel grip op de geldstroom die door ons huishouden heen gaat en kan ik gewoon mijn gadgets blijven kopen van mij rekening

Zo'n opbouw is toch perfect?
Ik ben zelf niet zo van de "vervelende financiële gesprekken" op zo'n manier houd je het eenvoudig maar toch eerlijk. Scheelt bij veranderingen van de situatie ook een hoop gedoe, aanpassen en weer door.

[sypie]

Hier is het als volgt geregeld:

10% van mijn salaris geef ik aan de kerk waar wij bij zitten (vrijwillig, laat ik dat even voorop stellen).
10% van mijn salaris gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor de korte termijn, voor nieuwe spullen in huis enz.
10% van mijn salaris gaat naar een spaarrekening waar ik mee mag doen wat ik wil, hoef ik geen verantwoording over af te leggen.
70% van mijn salaris gaat op de betaalrekening, de grote bult.

10% van het salaris van mijn vrouw geeft ze aan de kerk waar wij bij zitten (ook vrijwillig).
10% van het salaris van mijn vrouw gaat naar een gezamenlijke spaarrekening voor de korte termijn, voor nieuwe spullen in huis enz.
10% van het salaris van mijn vrouw gaat naar een spaarrekening waar zij mee mag doen wat zij wil, hoeft ze geen verantwoording over af te leggen.
70% van het salaris van mijn vrouw gaat op de betaalrekening, de grote bult.

Van de grote bult gaat iedere maand een X bedrag naar een spaarrekening voor de lange termijn, waar we straks een keer een auto van gaan kopen bijvoorbeeld.

Sinds we naar een seminar over deze bijbelse manier van geld beheren zijn geweest, wat voor ons een eye-opener was, hebben we geen enkele discussie meer over geld gehad. Voorheen heb ik er wel eens een slapeloze nacht van gehad omdat we flinke discussies had, over geld. Fricking geld! Kom op, daar moet je geen discussies over hebben, slecht voor je huwelijk...

[breagor]

Gewoon alles op een hoop waar wij beiden 250/maand zakgeld uit krijgen......we werken beiden 28 uur en inkomens verdeling bij ons is 2/5 ik en 3/5 zij (yeah voor goed verdienden vrouwen!! :-).
We zijn inmiddels 25 jaar bij mekaar, en hebben het eigenlijk sinds we samenwonen (zo'n 20 jaar) altijd zo gedaan, nooit gekeken naar inkomens etc. gewoon ieder hetzelfde.

[incama]

Wat een leuk onderwerp en wat een diversiteit aan opties waarvoor men kiest.

Wij zijn al twintig jaar bij elkaar en gooien al vanaf dag één alles op een grote hoop. De filosofie hierachter is dat als één van de twee meer gaat verdienen de ander er evenveel van mag mee profiteren.
De basis van onze relatie is gelijkenis op elk gebied. Het kan zomaar voorkomen dat mijn vrouw zonder werk komt te zitten, of er voor kiest te stoppen met haar huidig werk om welke reden dan ook. Wij hebben beloofd elkaar hierin te steunen, onvoorwaardelijk. Uiteraard hebben we de huidige financiële situatie hierop al bij voorbaat op afgestemd.

Wij geven in principe niet zo heel veel om geld (al verdienen we beiden niet slecht), en zien geld als middel om ons leven nog meer te verrijken dan dat het al is. Wel hebben wij een aantal uitzonderingen laten vastleggen bij de notaris zoals erfstukken vanuit beide familie's.

Hebben wij dan nooit financiële discussies? Zekers! Maar uiteindelijk komen wij hier altijd wel weer uit.

[Prx]

Ik heb in een relatie van meer dan 10 jaar en een koophuis alles op één grote hoop gegooid. Aan het einde van die relatie werd de deur ook heel hard in mijn snufferd gegooid toen het geld verdeeld moest worden en er nog wat dingetjes inzake "partneruitsluting" naar boven kwamen m.b.t. een schenking die volledig in het huis was gegaan (en ook volledig verdampte, met dank aan de markt).

Vandaar dat ik bij mijn huidige relatie het iets anders aan heb gepakt, eigenlijk zoals GerCas het hierboven ook heeft.

Ik heb een kleine Excelsheet waar we de gezamenlijke lasten forecasten per maand (gemiddeld). We kijken dan ook naar inkomen per maand en maken op die manier een verdeelsleutel.

We hebben dan drie gezamenlijke rekeningen (leve bunq, die dingen open je in 5 minuten) die als volgt zijn ingedeeld:

• Vaste lasten (Verdeelsleutel)
• Food & Fun (Verdeelsleutel)
• Overige ... (50/50)

De bedoeling van overige is eigenlijk dat we daar 50/50 inleg doen om zaken te kopen die bij een 'scheiding' ook 50/50 verdeeld zouden worden. Tot op heden werkt dit voor ons heel aardig. We houden beiden wat over voor onszelf, dragen naar draagkracht bij aan de gezamenlijke dingen om te overleven iedere maand en het voelt eerlijk genoeg terwijl het mij genoeg zekerheid geeft dat ik niet weer met 0 achter blijf als dit toch ooit spaak loopt. Ik zou willen dat ik nog zomaar alles op de grote hoop zou durven gooien.

[Ardana]

Prx schreef op maandag 20 maart 2017 @ 21:23:
Ik heb in een relatie van meer dan 10 jaar en een koophuis alles op één grote hoop gegooid. Aan het einde van die relatie werd de deur ook heel hard in mijn snufferd gegooid toen het geld verdeeld moest worden en er nog wat dingetjes inzake "partneruitsluting" naar boven kwamen m.b.t. een schenking die volledig in het huis was gegaan (en ook volledig verdampte, met dank aan de markt).

Vandaar dat ik bij mijn huidige relatie het iets anders aan heb gepakt, eigenlijk zoals GerCas het hierboven ook heeft.

Ik heb een kleine Excelsheet waar we de gezamenlijke lasten forecasten per maand (gemiddeld). We kijken dan ook naar inkomen per maand en maken op die manier een verdeelsleutel.

We hebben dan drie gezamenlijke rekeningen (leve bunq, die dingen open je in 5 minuten) die als volgt zijn ingedeeld:

• Vaste lasten (Verdeelsleutel)
• Food & Fun (Verdeelsleutel)
• Overige ... (50/50)

De bedoeling van overige is eigenlijk dat we daar 50/50 inleg doen om zaken te kopen die bij een 'scheiding' ook 50/50 verdeeld zouden worden. Tot op heden werkt dit voor ons heel aardig. We houden beiden wat over voor onszelf, dragen naar draagkracht bij aan de gezamenlijke dingen om te overleven iedere maand en het voelt eerlijk genoeg terwijl het mij genoeg zekerheid geeft dat ik niet weer met 0 achter blijf als dit toch ooit spaak loopt. Ik zou willen dat ik nog zomaar alles op de grote hoop zou durven gooien.

Dat ligt er aan hoe je eea hebt laten vastleggen bij de notaris.

Wij hebben ook laten vastleggen dat een voor het huwelijk ontvangen erfenis van 26k éérst ten laste zou komen van de gezamenlijke boedel, en dat daarna het resterende bedrag verdeeld zou worden. Nadat we deze verdeling hadden afgerond, bleek dus dat ik 'n schuld van 6k aan mijn ex had en die ben ik nu rustig aan het aflossen. Hij is met 14k + een vordering van 6k op mij uit het huwelijk gekomen, netto zijn we er dus ieder 6k op achteruit gegaan.

Alles op de grote hoop kan prima, zolang de 2 hoopjes waarmee je start enigszins gelijk is.

[ID-College]

Even een kick maar toch

Ik ben wel benieuwd hoe mensen het geregeld hebben met grote inkomensverschillen. Hoe doen jullie dit? Ik verdien namelijk 3x zoveel als mijn vriendin. Ik heb een appartement met flinke overwaarde, een eigen auto en door mijn relatief lage hypotheek hou ik ook flink wat over elke maand. Ik heb dus redelijk wat in beleggingen zitten en een ruime spaarpot..

Alles wat van mij is blijft ook van mij. Nu willen we een huis kopen die we op beide namen gaan zetten. De hypotheek doen we naar ratio inkomen maar hoe zit het met de rest?
Op een hoop gooien voel ik niet heel veel voor omdat het verschil gewoon erg groot is en ik dan flink inbreng in het totaalplaatje. Dat wil ze zelf ook niet. Maar de rest 50/50 naar ratio doen voelt ook wat oneerlijk. Uiteindelijk betaal ik dan vrijwel alles.. Ik ben ook gewend flink wat opzij te zetten..

Ervaringen?

[DeveloperNL]

Tja hoe zie je lange termijn? Trouwen? Kinderen? Huishouden? Bij mij was inkomen in het begin de verhouding 60-40 en nu 85-15. Moet mijn vrouw op een houtje bijten en ga ik met mijn vrienden elke maand een weekend weg. Bij ons is alles op grote hoop gegaan bij trouwen (schulden/spaargeld). Uitgaven en vaste lasten gaan op grote hoop. We sparen 750 per maand en we hebben beide 500 euro per persoon voor hobbies en kleding per maand. Als het goed is deel je de successen samen en het leed samen.

[Ardana]

Wat je kan doen, is een verdeling maken voor wat je doet als je uit elkaar gaat. Maar wat je tijdens de relatie opbouwt, is naar mijn idee altijd 50/50. Dat wat zij doen minder geld oplevert, doet er op imo niets aan af dat beiden zich even hard inzetten voor de relatie.

Dus: geld wat je voor de relatie had blijft persoonlijk eigendom, wat er tijdens de relatie wordt opgebouwd, is 50/50 eigendom, ongeacht wie het betaalt (grote hoop dus). Want het is echt niet zo dat zij maar half zo hard werkt als jij, toch?

Maar een notaris kan je meer vertellen over de eigendomsverdeling van het huis, nu en in de toekomst.

En wat @DeveloperNL zegt, wat wil je doen? Ieder weekend met je vrienden weg terwijl je partner thuis op een houtje bijt?

In het begin van mijn vorige relatie verdiende ik ook grof meer dan m'n partner. Toch hebben we gekozen voor grote hoop en 50/50. Je hebt een relatie, geen zakelijke overeenkomst. En ja, het persoonlijk eigendom van voor de relatie, bleef ook persoonlijk.

[unezra]

ID-College schreef op maandag 7 mei 2018 @ 22:38:
Even een kick maar toch

Ik ben wel benieuwd hoe mensen het geregeld hebben met grote inkomensverschillen. Hoe doen jullie dit? Ik verdien namelijk 3x zoveel als mijn vriendin. Ik heb een appartement met flinke overwaarde, een eigen auto en door mijn relatief lage hypotheek hou ik ook flink wat over elke maand. Ik heb dus redelijk wat in beleggingen zitten en een ruime spaarpot..

Alles wat van mij is blijft ook van mij. Nu willen we een huis kopen die we op beide namen gaan zetten. De hypotheek doen we naar ratio inkomen maar hoe zit het met de rest?
Op een hoop gooien voel ik niet heel veel voor omdat het verschil gewoon erg groot is en ik dan flink inbreng in het totaalplaatje. Dat wil ze zelf ook niet. Maar de rest 50/50 naar ratio doen voelt ook wat oneerlijk. Uiteindelijk betaal ik dan vrijwel alles.. Ik ben ook gewend flink wat opzij te zetten..

Ervaringen?

Eigenlijk de eerste vragen die in me op komen zijn:
Hoe is dat grote inkomensverschil ontstaan?
Werkt zij fulltime, of werkt zij parttime? (Bijvoorbeeld vanwege kinderen, etc.)

Voor mij zou dat de situatie flink veranderen. Als zij bijvoorbeeld minder uren werkt om voor de kinderen te zorgen of het huishouden te doen, is dat ook werk en lijkt het me redelijk dat zij daarvoor gecompenseerd word en je daarom alleen al meer bij draagt. Los van een eventueel verschil in uurloon dus.

Qua hypotheek én alle overige lasten, even los van bovenstaande, zou ik gaan voor betalen naar rato. Het huis word in principe voor 50% van haar, ongeacht haar bijdragen en da's alleen met heel lastige notaris constructies te veranderen. Maar je kiest er samen voor te accepteren dat zij 1/3e van jouw inkomen verdient en met dat inkomen houd ze ook voor zichzelf iedere maand minder over. Naar rato, met eventuele compensatie voor parttime werk van jouw kant. (Waarbij je dus een hoger percentage zou betalen dan je zou doen puur op basis van het inkomensverschil.)

Ons inkomensverschil was ooit wat groter, is nu vrijwel gelijk. (In fact, zij verdiende tot deze maand iets meer dan ik, als alles goed gaat verdien ik vanaf deze maand weer wat meer dan zij.) Wij hebben altijd alles naar rato gedaan. Alleen bijvoorbeeld onderhoud/APK van de auto en grote uitgaven doen we vaak 50/50 óf we doen het van de gezamenlijke rekening waardoor het per definitie naar rato word betaald.

Wij hebben overigens 1 gezamenlijke rekening waar we iedere maand een vast, berekend bedrag op storten dat genoeg moet zijn om de maand door te komen. We weten ongeveer wat er uit gaat iedere maand (wisselt wat maar de vaste lasten wisselen logischerwijs niet heel spectaculair), daar is het totaalbedrag dat we nodig hebben op gebaseerd en dat hebben we verdeeld op basis van inkomen.

Aan die rekening zit ook een spaarrekening waar we iedere maand ook ieder een bedrag op storten. (Omdat onze inkomens nu vrij dicht bij elkaar liggen, is dat gelijk.)

Ander detail: Overuren tellen NIET mee in onze rato berekening. Dat zijn extratjes die voor onszelf zijn. Bij mij komen ze behoorlijk regelmatig voor, bij haar niet of nauwelijks. Daardoor hou ik meer over en ja, daarvan koop ik vaak dingen voor mezelf. 13e maand zelfde geval, ik krijg een 13e maand, zij niet. 13e maand is in principe voor mezelf maar natuurlijk kan ik er voor kiezen daarvan iets voor ons samen te kopen.

Vakantiegeld bedenken we ieder jaar opnieuw, meestal maken we een deel van het vakantiegeld over naar de gezamenlijke spaarrekening en een deel houden we zelf. Dat is geen vast bedrag, ook geen vast % van ons vakantiegeld.

[Ardana]

Naar rato klinkt heel logisch, maar kan bij grote inkomensverschillen toch leiden to armoe bij de een en rijkdom bij de ander, zeker als persoonlijke kosten zoals zorgverzekering en telefoon ook persoonlijk blijven. Bijv, de een verdient € 600, de ander € 2.400. Vaste lasten zijn € 1.000, persoonlijke kosten € 150. Dan houdt de eerste € 250 over, en de ander € 1.450. In de verste verte niet gelijk dus. De een heeft dus effectief iedere maand opnieuw € 1.200 meer te besteden dan de ander. Wat ga je met dat geld doen? De ogen van de ander uitsteken? Voor sinterklaas spelen? Lijkt me beiden niet echt fijn.

Ook beperkt het nogal de mogelijkheden die het stel heeft: € 1.000 vaste lasten is veel voor iemand met een inkomen van € 600, en dan is het lage inkomen dat de belemmerende factor is in een naar rato-constructie.

Zou het hoge inkomen prima een huis van 2,5 ton kunnen kopen, dan moet er alsnog naar een huisje van < € 1,5 ton gezocht worden. Komt het woongenot ook niet ten goede.

[ Voor 23% gewijzigd door Ardana op 08-05-2018 07:38 ]