Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

[Ramon]

No Hands schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 07:51:
[...]


Deze laatste zin klopt ook niet, het moet zijn: ik bescherm jouw door jou je eigen geld te laten houden.

Als het geld op een en/of rekening staat is het geld nog steeds ook van de partner.

Dat klinkt verder leuk als je nog jong en gezond bent en allebei ongeveer hetzelfde verdient, maar op gegeven moment haalt het leven je in. Op gegeven moment wil de een dan misschien minder werken of stoppen met werken en dan zou ik het wel leuk vinden als dat gewoon kan zonder dat er moet worden ingeboet op luxe. Dan ga ik niet zeggen, "ja sorry, had je maar rekening moeten houden met die ziekte en meer moeten sparen".

Overigens voorziet de zakgeldmethode die wij gebruiken nog steeds in eigen rekeningen voor beide partners, waar dan iedere maand zakgeld op binnenkomt. Hoe hoog dat bedrag is kan je natuurlijk in samenspraak bepalen. Dus je kan nog steeds je partner verrassen en ook autonoom bepalen wat je met je geld doet.

[CornermanNL]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 08:28:
[...]

Het is prima om dan ook je eigen rekening te houden als je daar de voorkeur voor hebt. Het ging mij om de schijn-zekerheid dat je partner niet afhankelijk zou zijn van de ander of van een gezamenlijke rekening. En zonder meer zou kunnen besluiten om fysiek weg te gaan. Op het moment dat er kinderen in het spel zijn kun je niet ineens besluiten om je biezen te pakken en zomaar weg te gaan.

Dat is wat je denkt vanuit een normale situatie. Dat doe je toch niet? Welnu er zijn er maar zat die de biezen pakken met kinderen in het spel. Je kan je het niet voorstellen en verwacht nooit dat het jou kan overkomen. Tot het gebeurd.

Loonkloof en meer dan wel minder uren zorgen voor kinderen kan opgelost worden. Dat gebeurd nu ook al wanneer mensen uit elkaar door middel van alimentatie.

Uitgangspositie van gescheiden rekeningen is wat mij betreft het makkelijk en echt eigen houden van de individuele financiële zaken.

Overigens is het natuurlijk wat makkelijker als er ‘geld zat is’ om de stelling te nemen alles op een hoop en als je wat wil kopen pin maar.

Als er een stuk krapte is, en druk op het ‘eigen deel’ of verwacht eigen deel van de grote hoop dan kan dat tot stevige discussies leiden. En juist dan is echt eigen rekeningen gewoon van belang om die discussie alvast niet te hebben.

Ik denk dat we hier best in een bubbel zitten qua verdiencapaciteit. Mensen gaan er gewoon van uit dat als het misgaat het altijd op zijn pootjes terecht komt. En dat het toch niet uitmaakt, maar als het dan mis gaat en je hebt onvoldoende tijd om te herstellen is het een hard gelach. Dan is de simpele oplossing van individuele rekeningen vooraf en echt zelfstandig deel van je financiën beheren vaak (en achteraf) toch de eerste stap.

Het lijkt onbeduidend en van geen waarde maar dat is het wel. Had ik maar zijn dure woorden.

[Wailing_Banshee]

CornermanNL schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 08:53:
[...]

Ik denk dat we hier best in een bubbel zitten qua verdiencapaciteit. Mensen gaan er gewoon van uit dat als het misgaat het altijd op zijn pootjes terecht komt. En dat het toch niet uitmaakt, maar als het dan mis gaat en je hebt onvoldoende tijd om te herstellen is het een hard gelach. Dan is de simpele oplossing van individuele rekeningen vooraf en echt zelfstandig deel van je financiën beheren vaak (en achteraf) toch de eerste stap.

Ik denk dat het ook te maken heeft of beide partners rond zouden kunnen komen van hun eigen inkomen. Als wij uit elkaar zouden gaan, is het meest lastige dat we het huis moeten verkopen en we zullen moeten gaan vechten om de katten (de rest van de inboedel is nauwelijks iets waard, we zijn al jaren op zoek naar een nieuwe bank, bijvoorbeeld)
Daarna is het een mailtje naar HR dat het salaris naar een andere bankrekening moet en we zijn klaar. Ik kan van m'n eigen salaris rond komen en hij kan van z'n eigen salaris rondkomen (ervan uitgaande dat we een woonruimte kunnen vinden natuurlijk).

[dfbt]

Hier hebben we ook een 50/50 regeling. Alles wat binnen komt gaat naar de gezamenlijke rekening. Vanuit daar worden de potjes gevuld en rekeningen betaald. Mijn vrouw werkt 21 uur en ''zorgt'' merendeels voor ons kind, nu 1,5 jaar en 2e op komst. Ik werk fulltime. Ze doet meer in t huishouden. Ik moet er ook echt niet over nadenken om thuis te zijn. ( vind mijn zoon heel lief hoor ) En in mijn vakgebied laat zoiets t ook niet echt toe. Ik ben de grootverdiener maar mijn geld is =ons geld. Als we uit elkaar zouden gaan, is t beetje een rompslomp, maar ik zou ook echt niet willen dat mijn vrouw en eventuele kind midden in een rare financiële situatie komen. Snap dat t niet voor iedereen is weggelegd.

Iedere maand maken we wel zakgeld over naar onze eigen rekeningen. Hiervan moet je alles doen wat je zelf in je vrije tijd doet. Voor hobby's hebben we nog aparte rekening.

Ga ik bijv. stappen met vrienden is t eigen rekening, gaat mijn vrouw een weekendje shoppen met een vriendin eigen rekening. We sparen gezamenlijk ook nog, sparen voor ons kind, en met je zakgeld kan je ook nog sparen voor je zelf. maar bij mij gaat t meeste er wel uit .

[Scheurbuik]

Hier ieder eigen spaarrekening+ eigen rekening. Voor de rest een gezamelijke rekening waar we ieder 80% van ons netto salaris heensturen. Daar betalen we eigenlijk alles uit. Ook als ik of mevrouw Scheurbuik alleen op pad gaat met vrienden.

Nu zijn we beide geen bigspenders, geen kinderen en blijft er altijd geld over. Dat maakt het makkelijker. Per saldo spaar ik "zelf" iets meer omdat ik meer verdien, maar ons salaris zit ook niet zover uit elkaar.

Reden van persoonlijke spaarrekening is meer dat we onze "oude vermogens" gescheiden houden.

[ Voor 9% gewijzigd door Scheurbuik op 26-06-2024 10:05 ]

[flyguy]

Hier grotendeels gescheiden financiën (M/NL icm V/RU in CH) en betaal ik voor de vaste lasten plus 'zakgeld' voor haar. De vrouw is nog opzoek naar werk en misschien daarna dat de boel wat anders verdeeld wordt. Wat betreft vermogen is het dan waarschijnlijk nog wel gescheiden aangezien zij het 1 en ander aan vastgoed in haar thuisland heeft (opbrengsten zijn momenteel wat lastiger rond te sturen...) en ik meer liquide spul.

Misschien dat het over een paar jaar wat makkelijker wordt om het samen te voegen. Als er eventuele koters zijn is dat waarschijnlijk logischer.

[overhyped]

Ramon schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 08:46:
[...]

Op gegeven moment wil de een dan misschien minder werken of stoppen met werken en dan zou ik het wel leuk vinden als dat gewoon kan zonder dat er moet worden ingeboet op luxe. Dan ga ik niet zeggen, "ja sorry, had je maar rekening moeten houden met die ziekte en meer moeten sparen".

Wie heeft het daar nu over? Mocht plots mijn partner geen inkomen meer hebben dan wordt direct de regeling aangepast zodat we beide een goed leven hebben, en visa versa. En dat is hetzelfde voor zo ongeveer iedereen hier ga ik vanuit. Ik wordt een beetje moe van de karikatuur die er van autonomie gemaakt wordt in dit topic.

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 08:53:
[...]


Dat is wat je denkt vanuit een normale situatie. Dat doe je toch niet? Welnu er zijn er maar zat die de biezen pakken met kinderen in het spel. Je kan je het niet voorstellen en verwacht nooit dat het jou kan overkomen. Tot het gebeurd.

Volgens mij ontgaat je een beetje waar het mij om gaat. Ik vind het zeker verstandig om er rekening mee te houden dat je uit elkaar zou willen/moeten gaan. Of de ander zomaar de biezen pakt (of jij dat wil). Maar in mijn optiek het het hebben van een eigen rekening (of alles financieel scheiden) niet het juiste middel om die mogelijkheid te bewerkstelligen. En kan het zelfs een vorm van valse zekerheid geven.

Loonkloof en meer dan wel minder uren zorgen voor kinderen kan opgelost worden. Dat gebeurd nu ook al wanneer mensen uit elkaar door middel van alimentatie.

Uitgangspositie van gescheiden rekeningen is wat mij betreft het makkelijk en echt eigen houden van de individuele financiële zaken.

Daar is bij alimentatie dus juist totaal geen sprake van. Dan ben je juist erg afhankelijk van je (ex-)partner. Veel meer dan je lief is.

Ik denk dat we hier best in een bubbel zitten qua verdiencapaciteit. Mensen gaan er gewoon van uit dat als het misgaat het altijd op zijn pootjes terecht komt. En dat het toch niet uitmaakt, maar als het dan mis gaat en je hebt onvoldoende tijd om te herstellen is het een hard gelach. Dan is de simpele oplossing van individuele rekeningen vooraf en echt zelfstandig deel van je financiën beheren vaak (en achteraf) toch de eerste stap.

Het lijkt onbeduidend en van geen waarde maar dat is het wel.

Daarover verschillen we dus van mening. Ik ben juist van mening dat als het mis gaat, het wel of niet hebben van een eigen rekening naar een klein aspect is in het grotere geheel. Waarbij andere zaken veel belangrijker zijn.

Ik zeg dus niet dat je dan maar alles op een hoop moet gooien. Je moet gewoon doen waar je je beiden prettig bij voelt. Maar naar mening wordt er veel te veel gewicht gelegd op het op eigen rekening houden van (een deel van) de financiën. En de zekerheid die dat zou bieden.

[ Voor 6% gewijzigd door Rubbergrover1 op 26-06-2024 13:11 ]

[Kurios]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 11:09:
[...]


Wie heeft het daar nu over? Mocht plots mijn partner geen inkomen meer hebben dan wordt direct de regeling aangepast zodat we beide een goed leven hebben, en visa versa. En dat is hetzelfde voor zo ongeveer iedereen hier ga ik vanuit. Ik wordt een beetje moe van de karikatuur die er van autonomie gemaakt wordt in dit topic.

Dan snap ik oprecht niet waarom je dat niet gewoon meteen doet... Als je toch autonomie wil hebben, gescheiden financiën, eigen geld voor eigen doelen, waarom dat niet ook als er 1 (al dan niet tijdelijk) niets verdient. Je ben toch apart...?

Ik lees 'beiden een goed leven' alsof je apart leeft, maar in hetzelfde huis. Je leeft toch gewoon samen?

Ik snap oprecht de logica alleen als je elkaar net leert kennen, elkaar nog niet vertrouwd met toegang tot je spaargeld en alles nog gescheiden wil houden voor het geval dat je uit elkaar gaat.

Zodra je denk ik wat ouder wordt, samen bezittingen hebt(huis, autos) en kinderen is het gewoon praktisch niet meer houdbaar. Ook vind ik het een gek concept om je kinderen mee te geven: "Nee mama kan niet mee naar de bios, want haar zakgeld is op." Je bent dan gewoon samen 1, ook financieel.


Maar, en ik ben hier stellig in, zodra de relatie voorbij zou zijn: Ieder zijn eigen boontjes doppen. Ja voor de kinderen delen we de kosten, maar ik ga mijn ex-partner niet meer onderhouden.

[ Voor 7% gewijzigd door Kurios op 26-06-2024 13:18 ]

[de Peer]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:15:
[...]


Ik snap oprecht de logica alleen als je elkaar net leert kennen, elkaar nog niet vertrouwd met toegang tot je spaargeld en alles nog gescheiden wil houden voor het geval dat je uit elkaar gaat.

het heeft niets met vertrouwen te maken, maar gewoon een ander systeem hanteren. Wat voor jou gewoon is, is dat voor een ander niet.

Zodra je denk ik wat ouder wordt, samen bezittingen hebt(huis, autos) en kinderen is het gewoon praktisch niet meer houdbaar.

Prima houdbaar, mits goed opgezet. Sterker nog, juist het loslaten is niet houdbaar/mogelijk want bij het kadaster is bijvoorbeeld in ons geval een 60/40 eigendomsverhouding geregistreerd en in het samenlevingscontract staat ook beschreven hoe de financiën geregeld zijn. Dat nu opeens loslaten en op 1 hoop gooien zou erg dom zijn.

Ook vind ik het een gek concept om je kinderen mee te geven: "Nee mama kan niet mee naar de bios, want haar zakgeld is op." Je bent dan gewoon samen 1, ook financieel.

Dit is een door jou bedacht scenario dat in de praktijk niet voorkomt want niemand laat het zo ver komen. Als dit voorkomt, moet je je systeem mogelijk herzien. Dan heb je het mogelijk verkeerd ingericht.

Samen 1 zijn klopt. prima. Maar dat hoeft financieel niet zo te zijn. dat is wat anders.

Maar, en ik ben hier stellig in, zodra de relatie voorbij zou zijn: Ieder zijn eigen boontjes doppen. Ja voor de kinderen delen we de kosten, maar ik ga mijn ex-partner niet meer onderhouden.

Dan moet je dus niet trouwen, want dan kun je tot wel 12 jaar aan partneralimentatie vastzitten.

[ Voor 11% gewijzigd door de Peer op 26-06-2024 13:22 ]

[enira]

Ik heb niet heel het topic doorgelezen, maar in de laatste 4 pagina's kom ik verscheidene posts tegen die beschrijven hoe ik het ook heb aangepakt met mijn vriendin. We verdienen 60% om 40%, dus we hebben de volgende constructie bedacht;

1: Hypotheek
2: Verzekeringen huis, internet, stroom, boodschappen, katten, etc etc

Om (zoals vaker beschreven) later mogelijk gezeur te voorkomen is de hypotheek netjes 50/50 beschreven. Daarnaast zijn alle lasten (dus potje 1+2) bij elkaar opgeteld en vervolgens naar rato (60/40) verdeeld.

Dit bedrag storten we op onze gezamenlijke rekening. Naar mate we langer deze constructie aanhielden (en in het begin echt geld tekort kwamen ) zijn we naar rato de maandelijkse storting gaan ophogen, hieruit worden nu ook alle uitjes betaald. Voor ons werkt dit prima.

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:15:
[...]
Ik snap oprecht de logica alleen als je elkaar net leert kennen, elkaar nog niet vertrouwd met toegang tot je spaargeld en alles nog gescheiden wil houden voor het geval dat je uit elkaar gaat.

Het is geen vertrouwenskwestie. Vriendinlief heeft een groter gat in haar hand dan ik, daar ga ik niet voor compenseren. Als zij veel meer aan hobbies wil uitgeven dan dat ik doe, fine, maar doe dat van je eigen budget, niet van de mijne.

[de Peer]

enira schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:22:

Om (zoals vaker beschreven) later mogelijk gezeur te voorkomen is de hypotheek netjes 50/50 beschreven. D

volgens mij is dat niet mogelijk? Over het algemeen ben je beiden hoofdelijk aansprakelijk voor de hypotheekschuld.
Bedoel je niet de eigendomsverhouding van het huis?

[ Voor 3% gewijzigd door de Peer op 26-06-2024 13:25 ]

[Kurios]

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:20:
Samen 1 zijn klopt. prima. Maar dat hoeft financieel niet zo te zijn. dat is wat anders.

Samen is bij ons samen, niet gedeeltelijk samen en gedeeltelijk apart.

[de Peer]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:28:
[...]

Samen is bij ons samen

en dat is prima. Maar bij veel mensen is dat niet zo, en is er wel een onderscheid tussen samen en financieel samen.

jouw gewoon is niet ons gewoon.

[ Voor 6% gewijzigd door de Peer op 26-06-2024 13:29 ]

[Kurios]

enira schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:22:
Het is geen vertrouwenskwestie. Vriendinlief heeft een groter gat in haar hand dan ik, daar ga ik niet voor compenseren. Als zij veel meer aan hobbies wil uitgeven dan dat ik doe, fine, maar doe dat van je eigen budget, niet van de mijne.

Dat is juist wel een vertrouwenskwestie. Jij vertrouwt er niet op dat ze blijkbaar niet al het geld van de gezamenlijke rekening opmaakt, dus je splitst dat om het te voorkomen.

Prima natuurlijk om jezelf te beschermen.

[kepler]

PeepPeepPeep schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 07:12:
Vanaf dag 1 dat mijn vrouw en ik een relatie hebben, hebben we een gezamenlijke rekening waar alles op gestort wordt en alles vanaf gaat. Aankopen doen we altijd ook gezamenlijk en we zijn beiden vrij aankopen te doen die we willen doen. Dus vanaf dag 1 àlles gezamenlijke en gedeeld. Ik zou het ook heel vreemd vinden dat ik met mijn hogere inkomen meer zelf mag en kan uitgeven dan zij. Je deelt alles samen, je leven, je familie, je vrienden, je huis dus ook je geld.

Hier is het dus andersom (mijn vriendin verdient een stuk meer), maar ik zou het heel vreemd vinden om te profiteren van mijn vriendin.
We delen namelijk niet alles, we hebben eigen vrienden en eigen hobbies/interesses. Dus dan voelt het voor mij beter om die dingen gewoon van eigen rekening te betalen. De eigen rekening heeft verder ook geen praktisch nut (alsin als backup of risico mitigatie), het is puur een gevoelskwestie waar we ons beiden het prettigst bij voelen.

Hierbij spelen ook de omstandigheden mee, zoals eerder uitgelegd. Wij hebben apart van elkaar onze carrière opgebouwd (ik verdien al boven modaal, dus zeker luxe positie) en delen de zorg voor huis/kinderen 50/50. Was of wordt de situatie heel anders, dan wordt ook mogelijk onze aanpak ook weer anders. Voor nu werkt het prima voor ons.

[jeroenkb]

In het volkskrant artikel wordt gesteld dat 60% van de stellen alles op een hoop gooien.

Daarnaast is het scheidingspercentage ongeveer 40%

hmmmm

[Barrycade]

Mijn vrouw en ik hebben het zo geregeld dat we beide zoveel in de maandelijkse gezamelijke pot inleggen dat we beide evenveel "speelgeld" per maand overhebben.

In the end komt alles weer op een hoop. Want dat speelgeld is meestal zoveel dat er weer van gespaard wordt en als de gezamelijke spaarbuffer tekortschiet voor grote uitgaves vullen we het weer aan uit de spaarpotjes in overleg zodat we weer evenveel spaargeld overhouden (ongeveer). En ja we zijn al 30 jaar 1 stel. Maar we vinden het beide belangrijk dat we bepaalde natuurlijke overleg punten hebben ingebouwd op deze manier.

[Kurios]

Ik probeer het echt te begrijpen... Dus help me

Bij ons is de verhouding 67% - 33%. Stel ik zou samen met mijn vriendin de kosten van ons huis etc netjes verdelen 50/50. Dan hou ik maandelijks veel meer over na alle gezamenlijke lasten. Waar ga ik dan voor sparen wat ik anders niet zou kunnen als we het op 1 hoop gooien?

Ik kan niet voor een huis groter huis sparen, want dan heb ik hypotheek nodig met mn vriendin, maar die moet ook de maandlasten kunnen dragen (en wat overhouden elke maand). Dus groter wonen gaat niet lukken.
Ik kan voor vakantie sparen, maar dan moet ik alleen gaan, want mijn vriendin heeft er niet voor gespaard. Ik kan haar wel meenemen, maar dan had ik net zo goed samen met haar kunnen sparen op dezelfde spaarrekening.


Stel dat we niet 50/50 doen, maar de kosten 67/33% verdelen. Je houdt dan allebei evenveel over, maar dan staat dat geld op 2 verschillende rekeningen. Dan kan je net zo goed toch op 1 rekening laten staan waar je beiden bij kan?

[assje]

jeroenkb schreef op dinsdag 25 juni 2024 @ 09:00:
Vandaag in de Volkskrant:

Ik zou benieuwd zijn naar data op basis van duur van relatie. Het zou mij niet verbazen als bij relaties >40 jaar het percentage met financiën op één hoop de 100% nadert.

Zie het al helemaal voor me dat er een bejaard stel is dat heel het leven samen is geweest waar de één op cruise gaat terwijl de ander aan het sparen is voor een nieuwe kunstknie.

[ralpje]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:47:


Ik kan niet voor een huis groter huis sparen, want dan heb ik hypotheek nodig met mn vriendin, maar die moet ook de maandlasten kunnen dragen (en wat overhouden elke maand). Dus groter wonen gaat niet lukken.
Ik kan voor vakantie sparen, maar dan moet ik alleen gaan, want mijn vriendin heeft er niet voor gespaard. Ik kan haar wel meenemen, maar dan had ik net zo goed samen met haar kunnen sparen op dezelfde spaarrekening.

Nu noem je allemaal zaken die voor jullie beiden zijn.
Maar wat als de één een dure hobby heeft (iets met carbon wielrenfietsen, racestuurtjes, weetikveelwat) en de ander graag kleding (of schoenen, of sieraden, whatever) shopt? Als mijn vrouw morgen een nieuwe handtas wil kopen kan dat alleen als ik niet al net het laatste force-feedback-ding heb gekocht? Of moeten we dat vooraf gaan overleggen?
In zo'n situatie kan het echt wel handig zijn om individueel een soort 'fuck you money' te hebben dat je kan uitgeven waaraan je wilt, zonder dat je dat moet gaan overleggen. Of zonder dat je scheven gezichten krijgt.
Dingen die voor beiden zijn (dat sparen voor een ander huis, die vakantie) gaan vanaf een gezamenlijke spaarrekening, waar je natuurlijk ook weer naar rato inlegt.

[de Peer]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:47:
Ik probeer het echt te begrijpen... Dus help me

Bij ons is de verhouding 67% - 33%. Stel ik zou samen met mijn vriendin de kosten van ons huis etc netjes verdelen 50/50. Dan hou ik maandelijks veel meer over na alle gezamenlijke lasten. Waar ga ik dan voor sparen wat ik anders niet zou kunnen als we het op 1 hoop gooien?

tsja hoe jij je leven invult is natuurlijk nogal een persoonlijke vraag. Wie weet wil je wel met vroegpensioen rond je 50-55e bijvoorbeeld. Maar ik vermoed dat dat ook niet in je straatje past, want je wil tegelijk met je partner met pensioen vermoedelijk (aanname).

[Kurios]

ralpje schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:53:
[...]


Nu noem je allemaal zaken die voor jullie beiden zijn.
Maar wat als de één een dure hobby heeft (iets met carbon wielrenfietsen, racestuurtjes, weetikveelwat) en de ander graag kleding (of schoenen, of sieraden, whatever) shopt? Als mijn vrouw morgen een nieuwe handtas wil kopen kan dat alleen als ik niet al net het laatste force-feedback-ding heb gekocht? Of moeten we dat vooraf gaan overleggen?
In zo'n situatie kan het echt wel handig zijn om individueel een soort 'fuck you money' te hebben dat je kan uitgeven waaraan je wilt, zonder dat je dat moet gaan overleggen. Of zonder dat je scheven gezichten krijgt.
Dingen die voor beiden zijn (dat sparen voor een ander huis, die vakantie) gaan vanaf een gezamenlijke spaarrekening, waar je natuurlijk ook weer naar rato inlegt.

Ik betaal dat soort dingen gewoon vanaf de gezamenlijke rekening. Zij ook. Dat komt dan toch op hetzelfde neer? Ik voel mij niet bezwaard als ik iets duurs koop en zij ook niet. Het zou pas gek worden als ik 2 carbon fietsen en een auto koop en er geen geld meer is voor haar om te gaan lunchen.

[de Peer]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:57:
[...]

Ik betaal dat soort dingen gewoon vanaf de gezamenlijke rekening. Zij ook. Dat komt dan toch op hetzelfde neer?

maar dat is toch ook het hele punt. Ja je kunt het op 2 manier in richten. Net wat je voorkeur heeft.

[ralpje]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:57:
[...]

Ik betaal dat soort dingen gewoon vanaf de gezamenlijke rekening. Zij ook. Dat komt dan toch op hetzelfde neer? Ik voel mij niet bezwaard als ik iets duurs koop en zij ook niet. Het zou pas gek worden als ik 2 carbon fietsen en een auto koop en er geen geld meer is voor haar om te gaan lunchen.

Hier gaat het op dezelfde manier hoor. Maar hier is er ook inkomen genoeg om dat te kunnen doen zonder om de tien minuten te moeten of je die game deze maand koopt, of nog even een maandje moet wachten.
Ik kan me voorstellen dat in relaties met minder (gezamenlijk) inkomen dit een prima oplossing is.

[Kurios]

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:56:
[...]

tsja hoe jij je leven invult is natuurlijk nogal een persoonlijke vraag. Wie weet wil je wel met vroegpensioen rond je 50-55e bijvoorbeeld. Maar ik vermoed dat dat ook niet in je straatje past, want je wil tegelijk met je partner met pensioen vermoedelijk (aanname).

Oh nee zeker niet haha. Bij ons zit een paar jaar leeftijdsverschil, dus als alles gelijk blijft ben ik al 7 jaar eerder met pensioen. Maar heb plannen om eerder te gaan daar spaar ik/we ook voor? Ook leggen we daar extra voor in. Maar laat ik haar dan nog zoveel jaar doorwerken, terwijl we al genoeg zouden hebben voor zn 2en. Nee natuurlijk niet. Ook die pensioenpotten gaan straks op 1 hoop en daar leven we samen van.

Zij kan bijvoorbeeld minder inleggen omdat ze part-time werkt. Ik kan wat meer inleggen omdat ik ook meer verdien.

[Kurios]

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:58:
[...]

maar dat is toch ook het hele punt. Ja je kunt het op 2 manier in richten. Net wat je voorkeur heeft.

Precies. waarom dan moeilijk doen?

[overhyped]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:15:
[...]

Dan snap ik oprecht niet waarom je dat niet gewoon meteen doet... Als je toch autonomie wil hebben, gescheiden financiën, eigen geld voor eigen doelen, waarom dat niet ook als er 1 (al dan niet tijdelijk) niets verdient. Je ben toch apart...?

Ik lees 'beiden een goed leven' alsof je apart leeft, maar in hetzelfde huis. Je leeft toch gewoon samen?

Ik snap oprecht de logica alleen als je elkaar net leert kennen, elkaar nog niet vertrouwd met toegang tot je spaargeld en alles nog gescheiden wil houden voor het geval dat je uit elkaar gaat.

Zodra je denk ik wat ouder wordt, samen bezittingen hebt(huis, autos) en kinderen is het gewoon praktisch niet meer houdbaar. Ook vind ik het een gek concept om je kinderen mee te geven: "Nee mama kan niet mee naar de bios, want haar zakgeld is op." Je bent dan gewoon samen 1, ook financieel.


Maar, en ik ben hier stellig in, zodra de relatie voorbij zou zijn: Ieder zijn eigen boontjes doppen. Ja voor de kinderen delen we de kosten, maar ik ga mijn ex-partner niet meer onderhouden.

Wederom, een totale karikatuur van wat ik, en iedereen die een andere keuze maakt dan jij doet. Hou toch op met die waarde oordelen.

[de Peer]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:05:
[...]

Precies. waarom dan moeilijk doen?

Jouw gewoon is niet mijn gewoon. Wat jij moeilijk noemt vind ik makkelijk.

Het gaat hier in dit topic vollledig om in elkaar kunnen verplaatsen. zoveel mensen zoveel wensen.

[overhyped]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:29:
[...]

Dat is juist wel een vertrouwenskwestie. Jij vertrouwt er niet op dat ze blijkbaar niet al het geld van de gezamenlijke rekening opmaakt, dus je splitst dat om het te voorkomen.

Prima natuurlijk om jezelf te beschermen.

Nee. Het. Heeft. Niets. MeT. Vertrouwen. Te. Maken.

Het heeft (voor mijzelf) met autonomie te maken. Met de erkenning dat we beide zonder elkaar complete personen zijn, en dat we er voor kiezen ons leven te delen op bepaalde punten, en op andere niet.

Het is niet aan een ander om daar een waarde oordeel over te geven, net zoals ik dat niet doe over mensen die een andere keuze maken.

Een andere levensfilosofie is niet verkeerd, die hoef je ook niet over te nemen, maar probeer er eens neutraal voor open te staan.

[jeroenkb]

ralpje schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:53:
[...]


Nu noem je allemaal zaken die voor jullie beiden zijn.
Maar wat als de één een dure hobby heeft (iets met carbon wielrenfietsen, racestuurtjes, weetikveelwat) en de ander graag kleding (of schoenen, of sieraden, whatever) shopt? Als mijn vrouw morgen een nieuwe handtas wil kopen kan dat alleen als ik niet al net het laatste force-feedback-ding heb gekocht? Of moeten we dat vooraf gaan overleggen?
In zo'n situatie kan het echt wel handig zijn om individueel een soort 'fuck you money' te hebben dat je kan uitgeven waaraan je wilt, zonder dat je dat moet gaan overleggen. Of zonder dat je scheven gezichten krijgt.
Dingen die voor beiden zijn (dat sparen voor een ander huis, die vakantie) gaan vanaf een gezamenlijke spaarrekening, waar je natuurlijk ook weer naar rato inlegt.

En wat nu als de inkomensverhouding scheef is. En jij wel geld overhoudt om iets aan je hobby te doen?

Je partner heeft dan pech?

Ik geef dan liever minder uit aan mijn hobby, zodat mijn partner ook een hobby kan hebben.

en dat doe ik dan liever niet vanuit de relatie dat ik mijn partner dan zielig vind en haar wel wat van mijn geld geeft.

Nee, het is ons geld.

Maar zoals al door velen gezegd. Iedereen moet het vooral op zijn manier doen. Ik vermoed alleen dat de inkomensverschillen bij de stellen die zaken gescheiden houden klein zijn, want dan loop je niet tegen bovenstaande situatie aan en dan maakt gescheiden houden niet uit.

[Kurios]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:11:
[...]


Wederom, een totale karikatuur van wat ik, en iedereen die een andere keuze maakt dan jij doet. Hou toch op met die waarde oordelen.

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 06:04:
En natuurlijk, bij jullie gebeurt er niets, jullie zijn goede mensen, hebben een fijne relatie, en gaan als het toch niet werkt netjes uit elkaar. Helaas is de praktijk anders. Iedereen in een blijf van m’n lijf huis dacht ooit een gezonde relatie te hebben waar zo iets nooit in zou gebeuren, iedere patiënt die vanuit het niets een psychose krijg en daar gekke dingen gaat doen was ook ooit gezond en iedereen die opgelicht is dacht ook dat ze het wel zouden doorzien.

pot verwijt de ketel

[de Peer]

jeroenkb schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:20:
[...]

En wat nu als de inkomensverhouding scheef is. En jij wel geld overhoudt om iets aan je hobby te doen?

Je partner heeft dan pech?

Over het algemeen kies je dan een verdelingsysteem of verhouding waarbij dat niet voorkomt. Ook kun je gaandeweg iets wijzigen natuurlijk. voortschrijdend inzicht.

[ Voor 9% gewijzigd door de Peer op 26-06-2024 14:22 ]

[overhyped]

Kurios schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:21:
[...]


[...]


pot verwijt de ketel

Nee. Ik spreek wederom geen oordeel uit over een ander, trek het niet in het belachelijke, maar geef concrete voorbeelden waarom een basale financiële onafhankelijkheid erg belangrijk kan zijn. (En allemaal situaties die hopelijk nooit voorkomen, en gelukkig uitzonderingen zijn)

[Wailing_Banshee]

assje schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 13:48:
[...]


Ik zou benieuwd zijn naar data op basis van duur van relatie. Het zou mij niet verbazen als bij relaties >40 jaar het percentage met financiën op één hoop de 100% nadert.

Zie het al helemaal voor me dat er een bejaard stel is dat heel het leven samen is geweest waar de één op cruise gaat terwijl de ander aan het sparen is voor een nieuwe kunstknie.

Sorry hoor, maar een relatie >40 jaar wil niet gelijk zeggen dat het om bejaarden gaat hoor! Wij zijn nu 30 jaar samen en het einde van ons werk is nog steeds niet in zicht...

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:22:
[...]

Over het algemeen kies je dan een verdelingsysteem of verhouding waarbij dat niet voorkomt.

Of juist wel, omdat dan de ene partner een gevoel van macht heeft (helaas...)

[jeroenkb]

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:22:
[...]

Over het algemeen kies je dan een verdelingsysteem of verhouding waarbij dat niet voorkomt. Ook kun je gaandeweg iets wijzigen natuurlijk. voortschrijdend inzicht.

Dat snap ik, maar is dat verdelingsysteem dan niet gewoon 50/50.

Of ga je dan: ik 60 jij 40 van het ' vrije' geld?

Voor mij persoonlijk leidt elke niet 50/50 verdeling naar bewust / onbewuste ongelijkwaardigheid in de relatie.

Maar de stellen waarbij de minst verdienende partner dat niet erg vindt? Tja, meer geld voor je eigen hobby inderdaad

[jeroenkb]

Wailing_Banshee schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:25:
[...]


[...]

Of juist wel, omdat dan de ene partner een gevoel van macht heeft (helaas...)

Ik vermoed dat de keuze van een dergelijke verdeling inderdaad vooral gedreven zal zijn door de meestverdiendende (dus macht hebbende) partner.

[overhyped]

jeroenkb schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:20:
[...]

En wat nu als de inkomensverhouding scheef is. En jij wel geld overhoudt om iets aan je hobby te doen?

Je partner heeft dan pech?

Ik geef dan liever minder uit aan mijn hobby, zodat mijn partner ook een hobby kan hebben.

en dat doe ik dan liever niet vanuit de relatie dat ik mijn partner dan zielig vind en haar wel wat van mijn geld geeft.

Nee, het is ons geld.

Maar zoals al door velen gezegd. Iedereen moet het vooral op zijn manier doen. Ik vermoed alleen dat de inkomensverschillen bij de stellen die zaken gescheiden houden klein zijn, want dan loop je niet tegen bovenstaande situatie aan en dan maakt gescheiden houden niet uit.

Nee natuurlijk heeft jouw partner dan geen pech. Dan zou je een aardige eikel (m/v) zijn. Dan bespreek ie met elkaar hoe je daar mee om gaat, en de kans is groot dat je in zo’n situatie niet kiest voor het systeem dat zo veel mogelijk gescheiden houd, maar voor een zakgeld systeem, een alles op een hoop systeem, of mischien zelfs voor een ‘de een betaald alles, en de ander houd de eigen inkomsten’ systeem. Alles afhankelijk van wat je zelf vindt passen.

[jeroenkb]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:28:
[...]


Nee natuurlijk heeft jouw partner dan geen pech. Dan zou je een aardige eikel (m/v) zijn. Dan bespreek ie met elkaar hoe je daar mee om gaat, en de kans is groot dat je in zo’n situatie niet kiest voor het systeem dat zo veel mogelijk gescheiden houd, maar voor een zakgeld systeem, een alles op een hoop systeem, of mischien zelfs voor een ‘de een betaald alles, en de ander houd de eigen inkomsten’ systeem. Alles afhankelijk van wat je zelf vindt passen.

Duidelijk. Maar zoals gezegd: dan werkt het gescheiden houden systeem optimaal bij gelijke inkomens.

[overhyped]

jeroenkb schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:30:
[...]

Duidelijk. Maar zoals gezegd: dan werkt het gescheiden houden systeem optimaal bij gelijke inkomens.

Nee, het werkt als er geen tekorten zijn. Als voorbeeld mijzelf: De financiële situatie van mij en mijn partner is totaal anders, niet te vergelijken. Wel is de afgesproken bijdrage aan het gedeelde voor ons beide prima te dragen zonder zonder dat het scheve gezichten oplevert. We hebben samen onze gezamenlijke doelen, beide onze eigen doelen, en daar is ruimte voor.

[overhyped]

Wailing_Banshee schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:25:
[...]

[...]

Of juist wel, omdat dan de ene partner een gevoel van macht heeft (helaas...)

Alle systemen werken alleen als je er in gelijkwaardigheid over kan praten en het eens kan worden. Helaas zijn er nog veel ongelijkwaardige relaties.

[de Peer]

jeroenkb schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:25:
[...]

Dat snap ik, maar is dat verdelingsysteem dan niet gewoon 50/50.

Of ga je dan: ik 60 jij 40 van het ' vrije' geld?

Wij kozen bijvoorbeeld voor 60:40 eigendomsverhouding van ons huis en ook het betalen van de vaste lasten in die verhouding. Maar we hadden ook 70:30 kunnen kiezen of 80:20 als dat beter past bij de inkomsten van de minst-verdienende.
Het mooie van die constructie vind ik dat meer bijdragen wel het voordeel heeft dat je ook (op papier) meer eigendom hebt van het huis. Terwijl in de praktijk is het huis natuurlijk 'van samen'

[overhyped]

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:43:
[...]

Wij kozen bijvoorbeeld voor 60:40 eigendomsverhouding van ons huis en ook het betalen van de vaste lasten in die verhouding. Maar we hadden ook 70:30 kunnen kiezen of 80:20 als dat beter past bij de inkomsten van de minst-verdienende.
Het mooie van die constructie vind ik dat meer bijdragen wel het voordeel heeft dat je ook (op papier) meer eigendom hebt van het huis. Terwijl in de praktijk is het huis natuurlijk 'van samen'

Wij hebben er juist voor gekozen om ons huis 50/50 te laten zijn, de grotere initiële inleg van mijn partner staat genoteerd als een schuld voor mij, die maandelijks afgelost wordt door mijn hogere maandelijkse inleg.

[de Peer]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:53:
[...]


Wij hebben er juist voor gekozen om ons huis 50/50 te laten zijn, de grotere initiële inleg van mijn partner staat genoteerd als een schuld voor mij, die maandelijks afgelost wordt door mijn hogere maandelijkse inleg.

Dat is ook een manier. Wij kozen hier juist niet voor omdat die extra maandelijkse inleg te hard drukte op het beschikbare inkomen van mijn vriendin. Verschilt per situatie uiteraard.

[overhyped]

de Peer schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 15:01:
[...]

Dat is ook een manier. Wij kozen hier juist niet voor omdat die extra maandelijkse inleg te hard drukte op het beschikbare inkomen van mijn vriendin. Verschilt per situatie uiteraard.

Hier kwam Het goed uit door de situatie waar ik meer inkomen, en mijn partner meer vermogen heeft.

De enige situatie die pijnlijk kan zijn is als we uit elkaar gaan in een diep dal qua huizenmarkt, en ik nog niet genoeg afgelost heb op mijn schuld aan mijn partner. Theoretisch zou ik dan met zowel een gedeelde schuld aan de bank, en een schuld aan mijn partner op straat kunnen staan, maar gezien de LtV van ons huis vindt ik dat een acceptabel risico

[Barrycade]

Toen wij ons huis kochten verdienden we ongeveer hetzelfde dus 50/50 was geen enkel issue. Op een gegeven moment ging mijn vrouw dagje minder werken en later kwamen er kinderen. Dus nog een dagje eraf.

Geen probleem. Allemaal in overleg. Dus waar het 50/50 was en we de kosten ook 50/50 deden is het nu gaande weg 3/4e -1/4e geworden.

Maar met een verdampte hypotheek en gestegen salaris is het allemaal prima en allemaal broekzak verstzak zoals eerder besproken aangezien we toch nog in gemeenschap van goederen zijn getrouwd.

[kepler]

jeroenkb schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:20:
[...]

En wat nu als de inkomensverhouding scheef is. En jij wel geld overhoudt om iets aan je hobby te doen?

Je partner heeft dan pech?

Ik geef dan liever minder uit aan mijn hobby, zodat mijn partner ook een hobby kan hebben.

en dat doe ik dan liever niet vanuit de relatie dat ik mijn partner dan zielig vind en haar wel wat van mijn geld geeft.

Nee, het is ons geld.

Maar zoals al door velen gezegd. Iedereen moet het vooral op zijn manier doen. Ik vermoed alleen dat de inkomensverschillen bij de stellen die zaken gescheiden houden klein zijn, want dan loop je niet tegen bovenstaande situatie aan en dan maakt gescheiden houden niet uit.

Ik ben dus die partner die pech heeft, met het voornaamste verschil dat ik zelf genoeg verdien om mijn hobbies te kunnen betalen. Of ik heb gewoon niet zulke dure hobbies, dat kan natuurlijk ook. Mijn partner kan dus heel makkelijk een dure carbon fiets kopen, of een mooie stedentrip maken met vriendinnen. Helemaal prima toch, het is haar geld, ze heeft er hard voor gewerkt.

Ik heb het idee dat hier vooral geredeneerd wordt vanuit diegene die het meeste verdient, en dan is het natuurlijk makkelijk om je geld soort van weg te geven. Maar als diegene die het minste verdient, wil ik helemaal dat geld niet aannemen. Dat voelt niet correct, het is haar verdiende geld en dat wil ik helemaal niet voor mijn eigen hobbies gebruiken. Het is een ander verhaal als het voor gezamenlijke hobbies is (zoals samen op vakantie, inrichting voor huis, etc), dan neem ik het graag aan maar hebben we er beide wat aan

Nogmaals, dit kan omdat er ook bij mijn loon genoeg overblijft voor mijn hobbies/interesses. Hoe dichter je bij het minimumloon komt, hoe moeilijker dit gaat worden en dan is het logischer om het geld beter te verdelen richting diegene die het minste verdient.

[assje]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 14:17:
Het heeft (voor mijzelf) met autonomie te maken. Met de erkenning dat we beide zonder elkaar complete personen zijn, en dat we er voor kiezen ons leven te delen op bepaalde punten, en op andere niet.

Uiteindelijk zijn financiën maar een van de vele componenten waarin relaties verschillend zijn. In mijn relatie weten we bijvoorbeeld ook altijd van elkaar waar we zijn en overleggen we doorgaans met elkaar voordat afspraken in avond of weekend gemaakt worden en zou ik bijvoorbeeld ook niet zonder mijn gezin een week op vakantie gaan.

Je zou dus kunnen zeggen dat ik "toeinstemming" moet vragen voordat ik een avond kan gaan sporten (al is het maar om het simpele feit dat dit wil zeggen dat mijn partner dat moment aan huis gebonden is).

Er zullen andere relaties zijn waar het andersom werkt en er een afspraak wordt gemaakt om een avond WEL samen door te brengen.

Net als met financiën; de ene relatie is de andere niet en ieder heeft zijn voorkeuren.

[renegrunn]

kepler schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 15:40:
[...]
Helemaal prima toch, het is haar geld, ze heeft er hard voor gewerkt.

Ik denk dat hier de essentie zit van hoe een ieder hier verschillend mee om gaat, wat allemaal goed is als het voor jouw situatie werkt.

Bij ons is mijn inkomen haar inkomen en andersom. Heck, mocht zij het dubbele gaan verdienen dan ga ik wel leuke dingen doen

[overhyped]

assje schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 15:41:
[...]


Uiteindelijk zijn financiën maar een van de vele componenten waarin relaties verschillend zijn. In mijn relatie weten we bijvoorbeeld ook altijd van elkaar waar we zijn en overleggen we doorgaans met elkaar voordat afspraken in avond of weekend gemaakt worden en zou ik bijvoorbeeld ook niet zonder mijn gezin een week op vakantie gaan.

Je zou dus kunnen zeggen dat ik "toeinstemming" moet vragen voordat ik een avond kan gaan sporten (al is het maar om het simpele feit dat dit wil zeggen dat mijn partner dat moment aan huis gebonden is).

Er zullen andere relaties zijn waar het andersom werkt en er een afspraak wordt gemaakt om een avond WEL samen door te brengen.

Net als met financiën; de ene relatie is de andere niet en ieder heeft zijn voorkeuren.

Zeker, en belangrijk om het daar over te hebben. Ik ga volgend jaar 3 maanden alleen op reis, ik snap dat dat voor velen ondenkbaar is, voor ons prima
Bespreekbaar (maar niet ieder jaar )

[PeepPeepPeep]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 07:34:
[...]


Ik trigger een beetje op jouw gebruik van ‘je’ in de laatste zin. Op mij komt dat normerend over, alsof het zo moet. Neutraler voor andere inzichten zou in mijn ogen zijn: wij delen alles, ons leven, onze familie, onze vrienden, ons huis en dus ook ons geld.

Als dat voor jullie werkt, prima. Maar het is niet beter of slechter dan een andere keuze in vrijheid en openheid gemaakt. Ik geef je graag het voordeel van de twijfel vanwege verschillend taalgebruik, maar let op wat woordkeuze in deze kan doen.

Absoluut niet zo bedoeld!

[Wailing_Banshee]

renegrunn schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 18:41:
[...]
Bij ons is mijn inkomen haar inkomen en andersom. Heck, mocht zij het dubbele gaan verdienen dan ga ik wel leuke dingen doen

Toen we ons eerste huis kochten, verdiende mijn partner net voldoende om alle vaste lasten (inclusief hypotheek) te kunnen betalen. Ik verdiende toen best veel meer (zo'n 800 gulden netto per maand), dus al vanaf die tijd was het "zijn geld is voor leven, mijn geld is voor de leuke dingen" (Toen we 18 jaar geleden dat huis verkochten (we woonden daar echt goedkoop!) en ons huidige huis kochten, werkte dat niet meer)

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 19:02:
[...]
Zeker, en belangrijk om het daar over te hebben. Ik ga volgend jaar 3 maanden alleen op reis, ik snap dat dat voor velen ondenkbaar is, voor ons prima
Bespreekbaar (maar niet ieder jaar )

Voor mij zou dat niet bespreekbaar zijn. Maar dat heeft niets met financien te maken, ik zou gewoon stront jaloers zijn en zou mee willen...

[ArthurMorgan]

Wailing_Banshee schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 07:54:

[...]

Voor mij zou dat niet bespreekbaar zijn. Maar dat heeft niets met financien te maken, ik zou gewoon stront jaloers zijn en zou mee willen...

Ik zou ook niet heel blij zijn van 3 maanden zonder mijn partner door te moeten brengen

[overhyped]

Wailing_Banshee schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 07:54:
[...]

[...]

Voor mij zou dat niet bespreekbaar zijn. Maar dat heeft niets met financien te maken, ik zou gewoon stront jaloers zijn en zou mee willen...

For the record. Dat is besproken maar het soort trip dat ik wil maken, (motor reis) is voor een niet motorrijder net iets minder leuk, en m’n partner heeft eerder al veel meer gereisd dan ik. Dus de conclusie was dat we elkaar enorm gaan missen maar dat het weerzien daardoor alleen maar fijner is (ze vliegt naar ‘t eindpunt van m’n trip waarna we nog een tijd met z’n tweeen zonder motor verder gaan! Maar ondanks semi off topic, het geeft een beetje de autonomie aan die wij belangrijk vinden. Beide zouden ook niet in een relatie passen waar dat anders is. Een kennis van mij is getrouwd, maar woont niet samen. Dat zou ik dus niet trekken

[overhyped]

ArthurMorgan schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 07:56:
[...]

Ik zou ook niet heel blij zijn van 3 maanden zonder mijn partner door te moeten brengen

Dat is ook wel het grootste nadeel. En om terug te gaan naar het topic: ik vindt het fijn dat ik het modale jaarsalaris dat zo’n trip kost niet ten koste gaat van gezamenlijke, of mijn partners doelen.

[SgtElPotato]

overhyped schreef op woensdag 26 juni 2024 @ 19:02:
[...]


Zeker, en belangrijk om het daar over te hebben. Ik ga volgend jaar 3 maanden alleen op reis, ik snap dat dat voor velen ondenkbaar is, voor ons prima
Bespreekbaar (maar niet ieder jaar )

Mijn partner (of ik) gaan een aantal keer per jaar een lang weekend weg met familie / vrienden of wie dan ook. En dan gaan we meestal zonder partner. Betalen we ook gewoon van onze gezamenlijke (spaar)rekening. Beide hard voor gewerkt, mogen we ook maximaal van genieten.

[overhyped]

SgtElPotato schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 09:56:
[...]


Mijn partner (of ik) gaan een aantal keer per jaar een lang weekend weg met familie / vrienden of wie dan ook. En dan gaan we meestal zonder partner. Betalen we ook gewoon van onze gezamenlijke (spaar)rekening. Beide hard voor gewerkt, mogen we ook maximaal van genieten.

En dat is helemaal goed.

[SgtElPotato]

overhyped schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 10:02:
[...]

En dat is helemaal goed.

Ja er is ook geen goed of fout in deze discussie, is ook meer dat de andere kant ook werkt.

[assje]

overhyped schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 09:45:
En om terug te gaan naar het topic: ik vindt het fijn dat ik het modale jaarsalaris dat zo’n trip kost niet ten koste gaat van gezamenlijke, of mijn partners doelen.

Maar indirect gaat het natuurlijk wel degelijk ten koste van de mogelijkheden en worden de doelen daarop aangepast.

Bijvoorbeeld, deze trip wil zeggen dat één van jullie een paar maanden langer moet werken voor pensionering.

Dat is niet erg, maar doen alsof er met scheiding van financiën geen impact is is voor mij mental accounting.

[ Voor 9% gewijzigd door assje op 27-06-2024 11:02 ]

[Aurum]

Ik heb bij mijn moeder gezien dat na de scheiding van mijn vader (gemeenschap van goederen) ze daarna alles gescheiden heeft gehouden van haar nieuwe partner. Ze had vanuit de scheiding 200k eigen geld voor een nieuwe woning waar ze met haar nieuwe partner is gaan wonen (wel gezamelijk aangekocht). Mijn moeder werkte toen nog maar 24 uur en verdiende net iets meer dan minimumloon. Uiteindelijk door omstandigheden (en gepush vanuit nieuwe relatie) maar 16 uur gaan werken. 8 jaar lang een mooie relatie gehad maar daarna ging het mis. Ze heeft daarna nog 6 jaar in een relatie gezeten waar ze qua middelen niet uit kon omdat ze geen spaargeld had ( alles ging op aan hypotheek, boodschappen etc) terwijl hij lekker aan het sparen was. Ze kon op haar werk niet meer uren maken en ze moest dus een andere baan zoeken, wat te obvious was want de partner wou de touwtjes in handen houden. Uiteindelijk moest mijn opa overleiden waardoor ze door de erfenis hem kon uitkopen. Tuurlijk allemaal red flags maar als ze in beperkte gemeenschap van goederen had gezeten had ze hier veel eerder uit kunnen stappen.

Anyway wij hebben alles op 1 hoop gegooit na 4 jaar in een relatie te zitten. Wij zijn nog jong (30 jaar) en hadden dus niet heel veel opgebouwd waardoor dat ook makkelijker was om te doen. Wel partnerschapvoorwaarden laten opstellen dat we de traditionele gemeenschap van goederen willen aanhouden behalve voor erfenissen, die zijn ieder voor zich (was opgesteld voor mijn schoonfamilie, die waren in paniek) en mijn partner had 30k spaargeld meer dan ik ten tijde van het starten van de relatie dus dat is op papier gezet dat hij dat terugkrijgt als we zouden scheiden.

Sinds een paar maanden is onze situatie drastisch veranderd helaas. Mijn moeder heeft nog 2 jaar geleefd nadat ze haar relatie uit is gevlucht en is helaas dit jaar overleden. De clausule die eigenlijk was opgesteld voor mijn schoonfamilie ( geen cent naar de koude kant!) is dus nu ineens voor mij van toepassing. Er komt ineens 200k mijn kant op en dit voelt echt heel erg vreemd. De insteek van alles samen veranderd hierdoor toch wel een beetje.

We hebben besloten dat we omdraaien wie er 30k heeft ingelegd. Ik gooi dus 60k de gemeenschap in, 30k aflossen en 30k extra zodat ze alleen het naampje hoeven te wisselen en de rest van het geld blijft voor nu van mij en ga ik mee kijken of ik dat in deposito's of beleggingen ga zetten. De winst gaat vervolgens de gemeenschap in maar dan blijft het originele bedrag van mij.

Mijn "eigen" geld wordt minder door de inflatie maar dat is dan maar zo. Op deze manier kunnen we samen genieten van de vruchten van de erfenis dan maar.

[Jrz]

Aurum schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 15:26:

Knip

M.a.w., alles op 1 hoop wanneer “alles” aan beide kanten gelijk is. In nog andere woorden -> alles gescheiden

[Bundin]

@Aurum Allereerst: je moet doen wat goed voelt. Je hebt van redelijk dichtbij meegemaakt hoe het kan lopen met relaties, ook bij jullie kan iets veranderen en een boedelsplitsing een ding worden. Met het apart houden van de hoofdsom heb je een fors deel van de issues waar je moeder mee te maken heeft gehad afgedekt.

Naast inflatie, die in een gekke tijd enorm kan toenemen (11.6% in 2022), ga je wellicht meer belasting betalen, een vorm van vermogensrendementheffing. Deze factoren samen kunnen, wanneer het rendement maar voor 50% "van jou" is, de spaarpot flink laten krimpen.

Twee vragen, waarbij "dat gaat je geen donder aan" een valide antwoord is:

• Heb je een constructie "de eerste x% rendement is om het bedrag (deels) op peil te houden, de rest gaat de pot in" overwogen?
• Wanneer je partner erft, zou het je dan iets uitmaken wanneer hij een andere route kiest en hoofdsom en rendement zelf houdt (al dan niet onder druk van familie)?

Jrz schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 15:49:
[...]

M.a.w., alles op 1 hoop wanneer “alles” aan beide kanten gelijk is. In nog andere woorden -> alles gescheiden

Wat ik las was "alles op één hoop vanuit een gelijke startpositie". Wanneer er bijvoorbeeld een duidelijk inkomensverschil is, is het dus zeker niet (meer) alles gescheiden.

[Jrz]

Bundin schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 15:51:


[...]

Wat ik las was "alles op één hoop vanuit een gelijke startpositie". Wanneer er bijvoorbeeld een duidelijk inkomensverschil is, is het dus zeker niet (meer) alles gescheiden.

Maar het gaat hier om een meevaller (kapitaal). Ik vind het wel grappig om te lezen dit topic.

[Aurum]

@Bundin

bedankt voor je vragen! ze zijn zeker interessant om over na te denken. Ik besef me inderdaad dat ik ook even de vermogensbelasting over het hoofd gezien heb, die wordt dan ook als eerste van het rendement betaald. Ik vind het een interessante suggestie om eerst x% van het rendement te houden om een beetje met de inflatie mee te bewegen ook best interessant. Daar gaan we het onderling nog even over zitten denk ik.

En ja ik zou best jammer vinden als mijn partner dat anders zou besluiten dan hoe we het nu besluiten om met mijn erfenis aan te pakken. Maar ik ben me er ook goed van bewust dat we beide ervoor gekozen hebben dit zo buiten de gemeenschap te houden ook zodat er bij een eventuele scheiding geen gezeur van kan komen. Dus als hij uiteindelijk anders besluit is dat zo dan. Hopelijk leven zijn ouders nog een jaartje of 25/30 (of nog wel langer) en dan zal de gedachte gang misschien al weer heel anders zijn.

Ik sluit ook niet uit dat we na X aantal jaar misschien toch nog het een en ander veranderen in meer samen. Maar het is nu nog een beetje te rauw om dat te doen.

Jrz schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 16:22:
[...]

Maar het gaat hier om een meevaller (kapitaal). Ik vind het wel grappig om te lezen dit topic.

Het gaat in mijn geval om een vieze tegenvaller, ik had liever me moeder nog een jaar of 25 bij me gehad.
Er komt veel emotie dan ineens bij geld kijken waardoor je het niet meer hebt over geld wat je zelf hebt verdiend waarover je dan de beslissing/gok neemt dat je het deelt bij scheiding maar ook geld waar mijn moeder al die jaren voor heeft gewerkt. Voelt dan toch anders.

Verder is ons inkomen de afgelopen 8 jaar vaak veranderd waarin ik sinds dit jaar voor het eerst minder verdien dan mijn partner. Dus we hebben alleen de startpositie redelijk gelijkwaardig gehad omdat er geen huizen/overwaarde in het spel waren en besloten zijn 30k vast te leggen omdat dat voor een 22 jarige nog best wel wat geld was. Ondertussen 2 huizen verder valt het in het niets maar goed dat maakt niet uit. Toen voelde dat wel zo eerlijk.

[kepler]

Interessante situatie, besloten om alles op 1 hoop te gooien. Maar nu er een grote zak geld bij de een terecht komt gaat dat niet op de algemene hoop, maar blijft dat van die persoon. Dat zorgt toch voor een hele scheve situatie, die persoon met dat bedrag kan veel makkelijker weglopen bij de relatie en een nieuw leven beginnen. (Je kan de ander veel makkelijker uitkopen wanneer er een koophuis is bv).

[overhyped]

kepler schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 21:42:
Interessante situatie, besloten om alles op 1 hoop te gooien. Maar nu er een grote zak geld bij de een terecht komt gaat dat niet op de algemene hoop, maar blijft dat van die persoon. Dat zorgt toch voor een hele scheve situatie, die persoon met dat bedrag kan veel makkelijker weglopen bij de relatie en een nieuw leven beginnen. (Je kan de ander veel makkelijker uitkopen wanneer er een koophuis is bv).

Zo zie je maar hoe belangrijk het is om in gesprek te blijven. Ik geef @Aurum groot gelijk, dit zijn bedragen waar je niet naïef over moet doen. De originele situatie was er 1 van financiële gelijkheid, nu komt er generationeel vermogen om de hoek kijken. Logisch dat je dan ook even terug naar de tekentafel gaat om te kijken of de oude aannames nog kloppen.

Precies het zelfde als dat wanneer bij een van ons verdien capaciteit wegvalt we ook opnieuw gaan kijken wat goede afspraken zijn. Dat hoort bij volwassen met zulke materie om gaan.

De oorzaak is natuurlijk erg triest, maar ben blij dat ze er volwassen mee om gaan.

[Rubbergrover1]

Aurum schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 15:26:
Ik heb bij mijn moeder gezien dat na de scheiding van mijn vader (gemeenschap van goederen) ze daarna alles gescheiden heeft gehouden van haar nieuwe partner. Ze had vanuit de scheiding 200k eigen geld voor een nieuwe woning waar ze met haar nieuwe partner is gaan wonen (wel gezamelijk aangekocht).
...
als ze in beperkte gemeenschap van goederen had gezeten had ze hier veel eerder uit kunnen stappen.

Dat vraag ik me af. In haar situatie was er een groot kapitaal aan het begin, maar weinig inkomen nadien. Even simpel gezegd, die grote zak geld is gebruikt voor de aankoop van de woning, daarna is er weinig inkomen van haarzelf bij gekomen, maar is het inkomen vooral van haar man gekomen. Wat in principe allemaal in de gezamenlijke pot is gegaan. En heeft ze daar dus nog van kunnen 'profiteren'. Als ze in beperkte gemeenschap van goederen waren getrouwd, dan had dat geld nog steeds in de woning vast gezeten, maar was ze nadien juist nog afhankelijker van 'de goedheid' van haar man geweest. Omdat haar lage inkomen haar nauwelijks enige eigen middelen had gegeven. Ik denk dus dat in dit geval de andere keus weinig had uitgemaakt. En misschien zelfs slechter was uitgepakt.

Dit is voor mij juist een van de voorbeelden van schijnzekerheid, waarover ik eerder schreef. En geeft aan dat het veel belangrijker is om in een situatie te zitten waarin je voor jezelf te kunnen zorgen (vanuit een inkomen) dan in een situatie te zitten waarbij je op papier wel je eigen geld hebt, maar vervolgens nog steeds niets kunt.

Sinds een paar maanden is onze situatie drastisch veranderd helaas. Mijn moeder heeft nog 2 jaar geleefd nadat ze haar relatie uit is gevlucht en is helaas dit jaar overleden. De clausule die eigenlijk was opgesteld voor mijn schoonfamilie ( geen cent naar de koude kant!) is dus nu ineens voor mij van toepassing. Er komt ineens 200k mijn kant op en dit voelt echt heel erg vreemd. De insteek van alles samen veranderd hierdoor toch wel een beetje.

We hebben besloten dat we omdraaien wie er 30k heeft ingelegd. Ik gooi dus 60k de gemeenschap in, 30k aflossen en 30k extra zodat ze alleen het naampje hoeven te wisselen en de rest van het geld blijft voor nu van mij en ga ik mee kijken of ik dat in deposito's of beleggingen ga zetten. De winst gaat vervolgens de gemeenschap in maar dan blijft het originele bedrag van mij.

Mijn "eigen" geld wordt minder door de inflatie maar dat is dan maar zo. Op deze manier kunnen we samen genieten van de vruchten van de erfenis dan maar.

Je kunt ook gewoon samen van dat geld genieten. En het wel in de gezamenlijke pot gooien. Zolang je maar in het achterhoofd houdt dat jij die 2 ton extra hebt 'ingelegd' en dat dit in geval van een scheiding ook weer naar jou toe gaat. Dan voelt het heel wat minder gek. Zeker omdat als jullie nog lang bij elkaar blijven, die 2 ton over een paar decennia ook heel wat minder waard is.

(Overigens is zo'n "koude kant uitsluitclausule" ook vrij standaard bij testamenten. Dus de kans is vrij groot dat ook als je dat niet onderling al had geregeld, jullie alsnog waren gehouden aan de uitsluitclausule uit het testament.)

[kepler]

overhyped schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 23:43:
[...]


Zo zie je maar hoe belangrijk het is om in gesprek te blijven. Ik geef @Aurum groot gelijk, dit zijn bedragen waar je niet naïef over moet doen. De originele situatie was er 1 van financiële gelijkheid, nu komt er generationeel vermogen om de hoek kijken. Logisch dat je dan ook even terug naar de tekentafel gaat om te kijken of de oude aannames nog kloppen.

Precies het zelfde als dat wanneer bij een van ons verdien capaciteit wegvalt we ook opnieuw gaan kijken wat goede afspraken zijn. Dat hoort bij volwassen met zulke materie om gaan.

De oorzaak is natuurlijk erg triest, maar ben blij dat ze er volwassen mee om gaan.

Zeker belangrijk om te blijven communiceren en als beide het er mee eens zijn prima. Maar ze haalt het voorbeeld van haar moeder erbij, die zich pas na een erfenis kan uitkopen bij haar ex-man. In deze situatie is het eigenlijk precies omgedraaid, en zorgt haar erfenis ervoor dat zij zich heel makkelijk kan uitkopen en haar man dat niet (zomaar) kan. Waardoor hij mogelijk 'vast' zit in de relatie, net zoals haar moeder dat ooit zat.
(Op basis van hoe ik het verhaal begrijp).
Dat lijkt me dan ook weer niet wenselijk.

Het zet me wel aan het denken, ga dit ook een keertje bespreken met mijn partner Geen idee wat wij zouden doen (nu verwacht ik niet perse een grote erfenis, maar zij mogelijk wel).

[Scatman_II]

Interessant wegleestopic dit, al die verschillende 'normalen'

Hier een gezamelijke rekening voor de gezamelijke uitgaven (huis, kinderen, autos, energie, familievakanties, etc), en eigen rekeningen (betaal, spaar en aandelen) waarop het salaris wordt gestort. Salaris gaat dan naar rato naar de gezamelijke rekening - de rest blijft lekker van jezelf

Bij aankoop van ons huis kon ik door een voorschot op de erfenis een flink bedrag extra inleggen. Voor die 'scheve inleg' heeft zij een schuldbekentenis getekend. Het huis is op papier 50/50 van ons.

We verdienen beiden ruim modaal (zij flink meer dan ik) dus dat maakt natuurlijk alles makkelijker. We maken echter heel andere keuzes; ik wil weinig sparen en veel beleggen en doe dat al 10+ jaar, ik heb haar net zover dat ze wat is begonnen met beleggen voor 'erbij'.
Ik vind het heerlijk dat ik de autonomie heb om zonder overleg met haar spullen voor eigen hobbies te kopen. En dat zij dat ook kan zonder dat ik daar iets van hoef (of mag) te vinden.

Hoe doen de 'alles op 1 hoop' mensen dat als de een wil beleggen en de ander niet? Of als de een 6x per jaar een duur weekend weg wil en de ander niet? Natuurlijk gaat alles in overleg, maar dat overleggen gaat hier met name om 'tijd'

[Magpie]

Hier zit alles op een hoop. Voordeel is wel gelijke startsituatie (niks) en mogelijke erfenissen (weinig). Beiden ZZP-er met goede tarieven. Mijn partner werkt minder, maar doet meer in het huis. Dus prima zo. Overigens hebben we inmiddels een duur huis en behoorlijke hypotheek, maar ook een grote overwaarde. Toevallig is de som van belegd vermogen ongeveer gelijk aan deze overwaarde. Dus bij een scheiding is het of de woning met hypotheek of een grote zak geld maar geen huis.

[Rubbergrover1]

Scatman_II schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 10:04:
Ik vind het heerlijk dat ik de autonomie heb om zonder overleg met haar spullen voor eigen hobbies te kopen. En dat zij dat ook kan zonder dat ik daar iets van hoef (of mag) te vinden.

Hoe doen de 'alles op 1 hoop' mensen dat als de een wil beleggen en de ander niet? Of als de een 6x per jaar een duur weekend weg wil en de ander niet? Natuurlijk gaat alles in overleg, maar dat overleggen gaat hier met name om 'tijd'

Wij hebben een redelijk gelijkwaardig uitgavenpatroon. Niet dat de een een gat in de hand heeft en de ander niets koopt. Er is ook niet echt een probleem als de een een of de ander een keer iets duurders koopt. Dat kan namelijk ook een keer andersom zijn. En bovendien maakt het in feite ook niet echt uit of de ander meer of juist minder uitgeeft dan jijzelf.

Een tegenvraag is dan, als de een veel meer behoefte heeft aan geld uitgeven dan de ander, waar heeft die ander dan dat opgepotte geld voor nodig? Of anders gezegd, waarom moet jij een "gelijk deel" van het geld als wat je partner uitgeeft, beleggen?

[SgtElPotato]

Scatman_II schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 10:04:
Hoe doen de 'alles op 1 hoop' mensen dat als de een wil beleggen en de ander niet? Of als de een 6x per jaar een duur weekend weg wil en de ander niet? Natuurlijk gaat alles in overleg, maar dat overleggen gaat hier met name om 'tijd'

Ik beleg mijn eigen zakgeld als ik wat over heb soms. Ons geld wat we samen hebben beleggen we niet, investeren we nu nog in het huis en leuke dingen. Als de een een weekendje weg wil of vaker is dat geen probleem als het kan. De een koopt vaker een stukje tech, de ander gaat een weekendje weg. Het is mij echt om het even. Zo lang we alles kunnen betalen wat we willen maakt het mij niet uit, ga me daar ook niet druk om maken.

[ybos]

Scatman_II schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 10:04:

Hoe doen de 'alles op 1 hoop' mensen dat als de een wil beleggen en de ander niet? Of als de een 6x per jaar een duur weekend weg wil en de ander niet? Natuurlijk gaat alles in overleg, maar dat overleggen gaat hier met name om 'tijd'

Hier alles op 1 hoop, overigens wel redelijk gelijkwaardig ingestapt. Ik had wat spaargeld, zij nauwelijks, maar is op de lange duur verwaarloosbaar.
Ik verdien het tienvoudige van mijn vrouw (ZZP tov zorgen voor huis/kind en wat uurtjes werk her en der) en dat werkt prima. Allebei dure hobby (paard en motoren) en gaat ook van de grote hoop.
Paar jaar geleden bijna een jubelton van mn ouders gekregen, ook op de grote hoop (lees: in het huis).
Nu een (flinke) erfenis van haar kant, ook grote hoop, en uiteindelijk middelt dat allemaal wel weer uit (tot het moment dat mijn ouders overlijden, dat sta ik flink in de "plus", maar dat boeit mij/ons niet. Op het moment dat wij mogelijk uit elkaar zouden gaan zijn er gelukkig voldoende middelen om voor beiden een nieuwe start te kunnen maken, al zal het minder zijn dan nu).


De grote hoop werkt natuurlijk altijd wel als er geld voldoende is. Ik kan me voorstellen wanneer er krap genoeg geld is en de ene heeft een dure hobby en de ander wil 1 keertje wat duurs kopen maar is geen geld voor dat dit scheve gezichten kan geven

[redwing]

Scatman_II schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 10:04:

Hoe doen de 'alles op 1 hoop' mensen dat als de een wil beleggen en de ander niet? Of als de een 6x per jaar een duur weekend weg wil en de ander niet? Natuurlijk gaat alles in overleg, maar dat overleggen gaat hier met name om 'tijd'

Precies hetzelfde, het enige verschil is dat het hier direct van de gezamelijke rekening afgaat en niet van de losse rekeningen. De enige afstemming die er is, is over de tijd.

[sanger1981]

Scatman_II schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 10:04:
Interessant wegleestopic dit, al die verschillende 'normalen'
Hoe doen de 'alles op 1 hoop' mensen dat als de een wil beleggen en de ander niet? Of als de een 6x per jaar een duur weekend weg wil en de ander niet? Natuurlijk gaat alles in overleg, maar dat overleggen gaat hier met name om 'tijd'

Wij doen alles op 1 hoop en van daaruit storten we een soort van zakgeld op een eigen rekening. Kleinere dingen doen we vanuit dat zekgeld. De rest gaat allemaal in overleg van de gezamelijke hoop.

Ik heb een hoger uitgavepatroon dan haar vwb hobbies. Zij gaat weleens met zus/vriendinnen een weekje weg naar een duurdere bestemming. Uiteindelijk komt het allemaal wel beetje op hetzelfde neer m.i.

[Aurum]

kepler schreef op donderdag 27 juni 2024 @ 21:42:
Interessante situatie, besloten om alles op 1 hoop te gooien. Maar nu er een grote zak geld bij de een terecht komt gaat dat niet op de algemene hoop, maar blijft dat van die persoon. Dat zorgt toch voor een hele scheve situatie, die persoon met dat bedrag kan veel makkelijker weglopen bij de relatie en een nieuw leven beginnen. (Je kan de ander veel makkelijker uitkopen wanneer er een koophuis is bv).

Ik wil hier eigenlijk nog wel even op aanhaken want wat nu interessant is, is dat mijn moeder geen testament heeft gehad en daardoor zit er dus geen uitsluitingsclausule op. Zoals @Rubbergrover1 al zei is dat als er testamenten mee gemoeid zijn er de kans is dat er een uitsluitingsclausule is meegenomen.

Een uitsluitingsclausule zorgt er gewoon voor dat hoe je het ook wend of keert dat geld nooit in de gemeenschap van goederen terecht komt en dat ten tijde van scheiding dit opeisbaar wordt aan degene van wie de erfenis is.

Ik kan dus in mijn geval wel mijn erfenis in de gemeenschap gooien (geen clausule) maar omdat wij sterk het vermoede hebben dat zijn ouders dit wel met uitsluitingsclausule gaan doen ontstaat er evengoed mochten hun overleiden een scheve verhouding. Dit is waarom we het in onze partnerschapvoorwaarde hebben opgenomen om zijn ouders ervan te overtuigen dit niet te doen zodat we ten alle tijden zelf beslissingen kunnen nemen over het geld en niet maar moeten voldoen aan de wensen van "de overleden" die dit nooit meer kunnen aanpassen.

Beetje technisch verhaal en we hadden dus gedacht dat we hier nog wel wat jaartjes van verwijderd waren om hierover na te denken. Nu is het eigenlijk ook verstandig dat mijn partner nogmaals met zijn ouders gaat praten hoe ze het nu geregeld hebben maar blijft een beetje prikkelbare situatie.

Misschien dat dit wat meer inzicht geeft in waarom ik niet meteen denk zo van "hop in de pot".

[Rubbergrover1]

Aurum schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 13:37:
[...]
Dit is waarom we het in onze partnerschapvoorwaarde hebben opgenomen om zijn ouders ervan te overtuigen dit niet te doen zodat we ten alle tijden zelf beslissingen kunnen nemen over het geld en niet maar moeten voldoen aan de wensen van "de overleden" die dit nooit meer kunnen aanpassen.

Beetje technisch verhaal en we hadden dus gedacht dat we hier nog wel wat jaartjes van verwijderd waren om hierover na te denken. Nu is het eigenlijk ook verstandig dat mijn partner nogmaals met zijn ouders gaat praten hoe ze het nu geregeld hebben maar blijft een beetje prikkelbare situatie.

Misschien dat dit wat meer inzicht geeft in waarom ik niet meteen denk zo van "hop in de pot".

Lijkt mij een prima oplossing. Het is heel verstandig om zo veel mogelijk zaken die mogelijk zouden kunnen voorkomen al in partnerschapsvoorwaarden of een samenlevingscontract op te nemen. Zo hadden wij daarnaast bv. ook al allerlei zaken over eventuele toekomstige kinderen en nalatenschap daaraan opgenomen in onze voorwaarden. Terwijl we op dat moment nog helemaal geen kinderwens hadden, maar je kunt maar beter voorbereid zijn. Zowel naar elkaar toe als voor de 'buitenwacht'.

[kepler]

Aurum schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 13:37:
[...]


Ik wil hier eigenlijk nog wel even op aanhaken want wat nu interessant is, is dat mijn moeder geen testament heeft gehad en daardoor zit er dus geen uitsluitingsclausule op. Zoals @Rubbergrover1 al zei is dat als er testamenten mee gemoeid zijn er de kans is dat er een uitsluitingsclausule is meegenomen.

Een uitsluitingsclausule zorgt er gewoon voor dat hoe je het ook wend of keert dat geld nooit in de gemeenschap van goederen terecht komt en dat ten tijde van scheiding dit opeisbaar wordt aan degene van wie de erfenis is.

Ik kan dus in mijn geval wel mijn erfenis in de gemeenschap gooien (geen clausule) maar omdat wij sterk het vermoede hebben dat zijn ouders dit wel met uitsluitingsclausule gaan doen ontstaat er evengoed mochten hun overleiden een scheve verhouding. Dit is waarom we het in onze partnerschapvoorwaarde hebben opgenomen om zijn ouders ervan te overtuigen dit niet te doen zodat we ten alle tijden zelf beslissingen kunnen nemen over het geld en niet maar moeten voldoen aan de wensen van "de overleden" die dit nooit meer kunnen aanpassen.

Beetje technisch verhaal en we hadden dus gedacht dat we hier nog wel wat jaartjes van verwijderd waren om hierover na te denken. Nu is het eigenlijk ook verstandig dat mijn partner nogmaals met zijn ouders gaat praten hoe ze het nu geregeld hebben maar blijft een beetje prikkelbare situatie.

Misschien dat dit wat meer inzicht geeft in waarom ik niet meteen denk zo van "hop in de pot".

Ok daar was ik niet mee bekend... Ouders bepalen dus (ruim) na hun dood nog wat er met hun geld mag gebeuren...

Kan je in dat geval niet afspreken dat, in geval van scheiding, dat hij jij niet hoeft uit te kopen oid? Dan is dat weer in evenwicht, zonder dat de erfenis direct naar hem gaat? En als hij dan zijn erfenis krijgt kan je die afspraak weer intrekken?

[Ivow85]

kepler schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 19:27:
[...]

Ok daar was ik niet mee bekend... Ouders bepalen dus (ruim) na hun dood nog wat er met hun geld mag gebeuren...

Kan je in dat geval niet afspreken dat, in geval van scheiding, dat hij jij niet hoeft uit te kopen oid? Dan is dat weer in evenwicht, zonder dat de erfenis direct naar hem gaat? En als hij dan zijn erfenis krijgt kan je die afspraak weer intrekken?

Nee, ouders bepalen niet wat er met het geld mag gebeuren.

Ouders beperken alleen het recht van de toekomstige ex-partner op dat geld. In blijde tijden van samenzijn kan het geld nog aan van alles besteed worden, zolang de aangewezen ontvanger van de erfenis daar voor kiest. Dus ook aan bijvoorbeeld een dure hobby of nieuwe auto voor de niet-ervende partner.

[Yucon]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 08:35:
Je kunt ook gewoon samen van dat geld genieten. En het wel in de gezamenlijke pot gooien. Zolang je maar in het achterhoofd houdt dat jij die 2 ton extra hebt 'ingelegd' en dat dit in geval van een scheiding ook weer naar jou toe gaat. Dan voelt het heel wat minder gek. Zeker omdat als jullie nog lang bij elkaar blijven, die 2 ton over een paar decennia ook heel wat minder waard is

Dat klinkt mooi, maar in dat geval zadel je de koude kant in kwestie met lang leve de lol uitgaven op die zonder die erfenis niet gedaan zouden zijn. En die bji een onverhoopte scheiding als een wurgclausule alsnog opgehoest moeten worden.

Ik vind dat nogal wat. Eigenlijk vind ik het gewoon een bizar systeem dat je vermogen als het ware kunt bevriezen terwijl de uitgaven die er min of meer tegenover staan vervolgens losgekoppeld worden.

[Hielko]

Yucon schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:06:
[...]


Dat klinkt mooi, maar in dat geval zadel je de koude kant in kwestie met lang leve de lol uitgaven op die zonder die erfenis niet gedaan zouden zijn. En die bji een onverhoopte scheiding als een wurgclausule alsnog opgehoest moeten worden.

Ik vind dat nogal wat. Eigenlijk vind ik het gewoon een bizar systeem dat je vermogen als het ware kunt bevriezen terwijl de uitgaven die er min of meer tegenover staan vervolgens losgekoppeld worden.

Dat valt wel mee. Als de erfenis vermengd raakt met het gezamelijke vermogen dan is al snel de erfenis niet meer traceerbaar aanwezig en kan er ook niet vastgesteld worden of deze al dan niet is uitgegeven.

Dus als je geld erft met een uitsluitingsclausule, maar dat eigenlijk tegen je zin is, dan is dat ook makkelijk te saboteren. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Als je 500 miljoen op de rekening krijgt gestort en 10 jaar later is er nog 450 miljoen over dan kan je waarschijnlijk wel hard maken dat het merendeel van die miljoenen nog uit de erfenis komen.

[Yucon]

Hielko schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:11:
[...]

Dat valt wel mee. Als de erfenis vermengd raakt met het gezamelijke vermogen dan is al snel de erfenis niet meer traceerbaar aanwezig en kan er ook niet vastgesteld worden of deze al dan niet is uitgegeven.

Dus als je geld erft met een uitsluitingsclausule, maar dat eigenlijk tegen je zin is, dan is dat ook makkelijk te saboteren. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Als je 500 miljoen op de rekening krijgt gestort en 10 jaar later is er nog 450 miljoen over dan kan je waarschijnlijk wel hard maken dat het merendeel van die miljoenen nog uit de erfenis komen.

Dank. Hoewel ik nog lang bij mijn vrouw hoop te blijven, was dit wel iets wat me flink dwars zat. Als je flink googled verzuip je in de linkjes van hele of halve advertorials over hoe je juist dit dicht kan timmeren. Dat geeft een erg eenzijdig beeld.

[Scatman_II]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 11:20:
[...]
Een tegenvraag is dan, als de een veel meer behoefte heeft aan geld uitgeven dan de ander, waar heeft die ander dan dat opgepotte geld voor nodig? Of anders gezegd, waarom moet jij een "gelijk deel" van het geld als wat je partner uitgeeft, beleggen?

Dat is natuurlijk per persoon totaal verschillend.
Ik ga voor financiële onafhankelijkheid, dwz ruim voor de pensioendatum kunnen stoppen met werken. Dat betekent behoorlijk significant sparen (in % van het inkomen) en bij elke uitgave drie keer denken wat dat bedrag je aan rendement, en 'aantal jaar langer werken' kost. Zij geeft daar niks om, maar is gewoon geen big spender. En ze hoeft ook niet perse eerder te stoppen. Effectief geven we beiden net zo weinig geld uit (alleen stop ik het volle bak in aandelen en zij niet). We zouden allebei wel wat meer de dag mogen plukken - maar dat is een andere discussie
Bij ons is het apart houden ook historisch gegroeid, we zijn al zo jong een stel geworden (middelbare school) dat uberhaubt een gezamelijke rekening hebben al heel volwassen leek . En toen de rest gescheiden houden echt prima bleef werken is dat domweg zo gebleven.

Testamentair erven wij wel volledig door naar elkaar, en naar de kinderen. Vanaf mijn ouders is er meen ik een uitsluitingsclausule, bij die van haar weet ik het niet eens (daar wordt sowieso niet over financiën gesproken) - maar ook in geval van scheiding verwacht ik geen financiële problemen aan beide kanten.

[ Voor 11% gewijzigd door Scatman_II op 28-06-2024 21:35 ]

[Ivow85]

Yucon schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:06:
[...]


Dat klinkt mooi, maar in dat geval zadel je de koude kant in kwestie met lang leve de lol uitgaven op die zonder die erfenis niet gedaan zouden zijn. En die bji een onverhoopte scheiding als een wurgclausule alsnog opgehoest moeten worden.

Ik vind dat nogal wat. Eigenlijk vind ik het gewoon een bizar systeem dat je vermogen als het ware kunt bevriezen terwijl de uitgaven die er min of meer tegenover staan vervolgens losgekoppeld worden.

Maar zo werkt het dus niet.
Je kan niet de oorspronkelijke contante waarde van de goederen of diensten die je met de erfenis voor je toekomstige ex betaald hebt bij de scheiding weer opeisen.
Op zijn best kan je de gekochte goederen of de actuele waarde daarvan weer opeisen. Die auto die je van de erfenis nieuw gekocht hebt om aan je partner te geven, is over 10 jaar nog wel ter herleiden als "gekocht met de erfenis", maar is dan wel heel flink in waarde gedaald.

En de droomreis voor je gezin die je ook van de erfenis hebt betaald, heeft gewoon nul restwaarde wanneer je later gaat scheiden. Dat bedrag is gewoon geconsumeerd.

[Aurum]

Hielko schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:11:
[...]

Dat valt wel mee. Als de erfenis vermengd raakt met het gezamelijke vermogen dan is al snel de erfenis niet meer traceerbaar aanwezig en kan er ook niet vastgesteld worden of deze al dan niet is uitgegeven.

Dus als je geld erft met een uitsluitingsclausule, maar dat eigenlijk tegen je zin is, dan is dat ook makkelijk te saboteren. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Als je 500 miljoen op de rekening krijgt gestort en 10 jaar later is er nog 450 miljoen over dan kan je waarschijnlijk wel hard maken dat het merendeel van die miljoenen nog uit de erfenis komen.

Dit kan vies tegenvallen. Er is in de rechterlijke macht nu 2 uitspraken gedaan waarbij in 2019 is geoordeeld dat alles wat uitgegeven is van een erfenis met uitstuiting een vordering was op de gemeenschap en dus terugbetaald diende te worden door de ex-partner.
In 2023 is nog een uitspraak de andere kant op geweest waarbij aantoonbaar was dat omdat de erfende partner niet genoeg inkomen had om "te leven" daarom de erfenis onder uitsluiting consumptief is opgebruikt. En in dit geval dus geen vordering was.

https://www.vbk.nl/legalu...ing-van-onder-uitsluiting
https://www.schaap.eu/de-...consumptieve-bestedingen/

Ik vind het daarom dus wel echt moeilijk om, om te gaan met ouders en hun uitsluitingsclausules, want je weet als koude kant dus niet waar je staat. Stel je echtscheiding wordt een vechtscheiding en je partner denkt zo ik stap even richting de rechter om mijn ton aan erfenis terug te eisen. Dat wil je toch niet? en eigenlijk kan je dit dus niet echt voorkomen dan vertrouwen dat je partner dit niet gaat doen of de erfenis met uitsluiting ver weg te houden van de gemeenschap.

Daarom ben ik blij dat het bij ons in de partnerschap staat en mijn moeder geen uitsluiting heeft gedaan, want zodra het dan in de pot beland is het simpel en je eigen keus en kan je dus niet op terug gaan. Maakt het een stuk makkelijker.

[Hoi!!!]

Remy!!!! schreef op dinsdag 25 juni 2024 @ 15:52:
[...]

Ook maar eens een update over onze situatie, er is het 1 en ander gewijzigd.
We zijn ondertussen getrouwd, en we zijn beide meer gaan verdienen, en de hoeveelheid spaardoelen(potjes zoals wij het noemen) is flink toegenomen...
Wij hadden dus 1 en/of rekening en 1 spaarrekening, maar je kan helaas maar 10 spaardoelen aanmaken per spaar rekening. En we merkte de laatste tijd al dat we behoefte hadden aan meer potjes.
Dus we hebben nu 2 en/of rekeningen en 2 spaarrekeningen, en 19 potjes
Is misschien ietwat overdreven, maar werkt voor ons goed.
Alle loon e.d. gaat nog steeds op 1 en/of rekening, en op de 25e worden er bedragen over gemaakt naar de eerste 10 potjes, en naar de 2e en/of rekening. Op de 26e worden de bedragen verdeeld over de potjes van de 2e en/of rekening.
We hebben laatst ook voor het eerst gemerkt dat we een spaardoel bereikt hadden (geen heel groot bedrag), en hadden gehoopt dat de standaard ingestelde betaalopdracht naar dat potje dan zou stoppen/afromen oid, maar dat gebeurd helaas niet.

*Ik moet eerst lezen*

[ Voor 3% gewijzigd door Hoi!!! op 29-06-2024 22:50 ]

[Rubbergrover1]

Hoi!!! schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:48:
[...]

Interssant, wil je ook delen waarvoor precies je al deze potjes hebt, ik bedoel welke doelen?

Dat heeft Remy een paar posten later al gedaan...

[Ronald.42]

Hoe het bij ons gaat.

We zijn ruim 20 jaar samen.

Hoofdinkomen komt van mij dat is ruwweg 8x dat van de wederhelft.

Van mijn inkomen worden alle verzekeringen, belastingen, energie(nul) en hypotheek(die is nagenoeg nihil) betaald.
De wederhelft krijgt de kinderbijslag gestort.
Daarnaast stort ik elke maand een bedrag op de en/of voor boodschappen en andere huishoudelijke artikelen.
Ook gaat er elke maand nog een bedrag naar haar lopende rekening om de inkomensongelijkheid wat recht te breien.
Grote investeringen komen uit mijn spaarrekening.
De prullaria regelt de wederhelft.
Spaarrekeningen van de beide kinderen vul ik elk jaar in december met een vast bedrag aan.
Het wagenpark en de boot zijn voor mijn rekening.

Het huis is 50/50 op papier, in werkelijkheid zou het grootste deel mij toekomen.
Ik vermoed dat ik er al meer ingestoken heb aan onderhoud en verduurzaming dan het oorspronkelijke aankoop bedrag.

Maar goed we zijn een gezin en we moeten het samen doen.
Bij de geboorte van beide kinderen is ze een periode werkeloos en zonder uitkering thuis gebleven om de zorg voor die kinderen op zich te nemen.
Dat is ook een keuze maar wel één waar we samen achter stonden.

Mocht hier ooit nog eens de poep de ventilator raken dan zal alles ook 50/50 verdeeld worden.
Zij zal het dan harder nodig hebben dan ik..

[overhyped]

Aurum schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:39:
[...]


Dit kan vies tegenvallen. Er is in de rechterlijke macht nu 2 uitspraken gedaan waarbij in 2019 is geoordeeld dat alles wat uitgegeven is van een erfenis met uitstuiting een vordering was op de gemeenschap en dus terugbetaald diende te worden door de ex-partner.
In 2023 is nog een uitspraak de andere kant op geweest waarbij aantoonbaar was dat omdat de erfende partner niet genoeg inkomen had om "te leven" daarom de erfenis onder uitsluiting consumptief is opgebruikt. En in dit geval dus geen vordering was.

https://www.vbk.nl/legalu...ing-van-onder-uitsluiting
https://www.schaap.eu/de-...consumptieve-bestedingen/

Ik vind het daarom dus wel echt moeilijk om, om te gaan met ouders en hun uitsluitingsclausules, want je weet als koude kant dus niet waar je staat. Stel je echtscheiding wordt een vechtscheiding en je partner denkt zo ik stap even richting de rechter om mijn ton aan erfenis terug te eisen. Dat wil je toch niet? en eigenlijk kan je dit dus niet echt voorkomen dan vertrouwen dat je partner dit niet gaat doen of de erfenis met uitsluiting ver weg te houden van de gemeenschap.

Daarom ben ik blij dat het bij ons in de partnerschap staat en mijn moeder geen uitsluiting heeft gedaan, want zodra het dan in de pot beland is het simpel en je eigen keus en kan je dus niet op terug gaan. Maakt het een stuk makkelijker.

Wat je omschrijft kan ook juist als een goede argumentatie gelezen worden om een scheiding van vermogen goed vast te leggen, heb je dat probleem ook niet

[Scatman_II]

Ronald.42 schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 22:59:
Hoe het bij ons gaat.

We zijn ruim 20 jaar samen.

Hoofdinkomen komt van mij dat is ruwweg 8x dat van de wederhelft.


Ook gaat er elke maand nog een bedrag naar haar lopende rekening om de inkomensongelijkheid wat recht te breien.
Grote investeringen komen uit mijn spaarrekening.

Mocht hier ooit nog eens de poep de ventilator raken dan zal alles ook 50/50 verdeeld worden.
Zij zal het dan harder nodig hebben dan ik..

Dank voor je verhaal. Dit vind ik interessant: Is het bedrag dat naar haar lopende rekening gaat dusdanig groot dat zij daar ook behoorlijk van kan sparen? Of moet ze dan altijd bij jou / jouw spaarrekening aankloppen? Of is het bedrag op de gezamelijke rekening altijd dusdanig groot dat zij daar ook haar wat grotere uitgaven van kan doen?

Ik zou zelf namelijk bij zulke grote inkomensverschillen geneigd zijn de zakgeld methode te gaan gebruiken.

Aanvullend: mijn zorg zou anders zijn dat bij (kwaaie) scheiding de minst verdienende ineens geen boodschappen meer voor zichzelf kan doen tot het huis verkocht en gecasht is.

[ Voor 8% gewijzigd door Scatman_II op 29-06-2024 09:45 ]

[Scatman_II]

Aurum schreef op vrijdag 28 juni 2024 @ 21:39:
[...]


Dit kan vies tegenvallen. Er is in de rechterlijke macht nu 2 uitspraken gedaan waarbij in 2019 is geoordeeld dat alles wat uitgegeven is van een erfenis met uitstuiting een vordering was op de gemeenschap en dus terugbetaald diende te worden door de ex-partner.
In 2023 is nog een uitspraak de andere kant op geweest waarbij aantoonbaar was dat omdat de erfende partner niet genoeg inkomen had om "te leven" daarom de erfenis onder uitsluiting consumptief is opgebruikt. En in dit geval dus geen vordering was.

https://www.vbk.nl/legalu...ing-van-onder-uitsluiting
https://www.schaap.eu/de-...consumptieve-bestedingen/

Ik vind het daarom dus wel echt moeilijk om, om te gaan met ouders en hun uitsluitingsclausules, want je weet als koude kant dus niet waar je staat. Stel je echtscheiding wordt een vechtscheiding en je partner denkt zo ik stap even richting de rechter om mijn ton aan erfenis terug te eisen. Dat wil je toch niet? en eigenlijk kan je dit dus niet echt voorkomen dan vertrouwen dat je partner dit niet gaat doen of de erfenis met uitsluiting ver weg te houden van de gemeenschap.

Daarom ben ik blij dat het bij ons in de partnerschap staat en mijn moeder geen uitsluiting heeft gedaan, want zodra het dan in de pot beland is het simpel en je eigen keus en kan je dus niet op terug gaan. Maakt het een stuk makkelijker.

Misschien denk ik te simpel, maar je weet als koude kant met een uitsluitingsclausule toch ook waar je staat? Namelijk: dat geld is niet van jou, tenzij het in consumptieve goederen (op) gaat of je altijd samen blijft.
Koop je er een heel duur huis van samen, dan gaat het deel vd de erfenis bij verkoop door scheiding weer terug naar de warme kant. En de rest verdeelt naar rato. Koop je een dikke auto dan geldt hetzelfde, tenzij dat ding 10 jaar later geen drol meer waard is (en dan heb je daar waarschijnlijk ook geen discussie over).
Maak je het op aan wereldreizen dan ga je mogelijk grijs gebied in en zul je bij scheiding moeten argumenteren dat het een gift was.
Maar nogmaals, misschien denk ik te simpel.

Even wat bijgelezen hier: https://financialfocus.ab...enking-eigenlijk-precies/
Korte samenvatting: bij grote uitgaven van geërfd geld met uitsluitingsclausule: leg samen vast op papier welk vergoedingsrecht er nog tegenover staat.

[ Voor 6% gewijzigd door Scatman_II op 29-06-2024 10:11 ]

[Aurum]

Scatman_II schreef op zaterdag 29 juni 2024 @ 09:55:
[...]

Misschien denk ik te simpel, maar je weet als koude kant met een uitsluitingsclausule toch ook waar je staat? Namelijk: dat geld is niet van jou, tenzij het in consumptieve goederen (op) gaat of je altijd samen blijft.
Koop je er een heel duur huis van samen, dan gaat het deel vd de erfenis bij verkoop door scheiding weer terug naar de warme kant. En de rest verdeelt naar rato. Koop je een dikke auto dan geldt hetzelfde, tenzij dat ding 10 jaar later geen drol meer waard is (en dan heb je daar waarschijnlijk ook geen discussie over).
Maak je het op aan wereldreizen dan ga je mogelijk grijs gebied in en zul je bij scheiding moeten argumenteren dat het een gift was.
Maar nogmaals, misschien denk ik te simpel.

Even wat bijgelezen hier: https://financialfocus.ab...enking-eigenlijk-precies/
Korte samenvatting: bij grote uitgaven van geërfd geld met uitsluitingsclausule: leg samen vast op papier welk vergoedingsrecht er nog tegenover staat.

Neehoor je hebt gelijk. Wat @overhyped ook zegt je weet meteen dat je alles goed moet documenteren. Zolang je zelf als koude kant een goede administratie bijhoud waar die erfenis van je partner aan is uitgegeven zal het niet zo zijn dat het je extreem achterna zit.
Maar ik wil wel aangegeven dan consumptieve besteding bij een rechter evengoed gezien kan worden als vordering op de gemeenschap dus daar moet je dan wel echt een papertrail van hebben. Al is het alleen al om jezelf te beschermen.

Als je als partners dus kiest voor alles gescheiden dan heeft zo'n uitsluitingsclausule dus geen impact op de manier hoe je het regelt, maar als je van alles op 1 hoop bent dan heeft het wel degelijk impact of je het nou wil of niet.

[FreakNL]

ID-College schreef op dinsdag 25 juni 2024 @ 16:28:
[...]

Pff ik zou hier helemaal gillend gek van worden, dit werkt echt niet voor mij/ons. 2 potjes hier: "samen oud worden" en "vakantie". Meer dan genoeg, komt toch allemaal op hetzelfde neer..

Ik vind het ook ietwat overdreven. Maar alsnog hebben wij wel potjes en aparte rekeningen.

Dus er komt salaris binnen, dan gaat er naar rato geld naar;

- Vaste lasten rekening (maandelijks) (Ziggo, verzekering, GwL, etc)
- Auto rekening (reservering onderhoud en MRB en verzekering)
- Auto afschrijving spaarrekening (zodat we over X jaar een nieuwe kunnen kopen)

Verder gaat er 50/50 naar;
- Boodschappen-rekening (dit voorkomt dat je ongemerkt voor 800 boodschappen doet).
- Spaarrekening gezamenlijk (diverse doeleinden).
- BSO rekening (hier komt ook de KOT op binnen)

Wat er overblijft op de persoonlijke rekening mogen we naar eigen inzicht besteden. Daar moeten we allebei ook nog persoonlijk voor sparen en allerlei zut van betalen (telefoon, zorg, etc).. En het is gewoon het funbudget voor die maand (kroeg, kleding, etc). Voor beiden is dat restant overigens tegen de 700 euro…

Ik ga geen potjes bijhouden voor een fiets of kapotte vaatwasser/wasmachine. Dat gaat gewoon van de grote spaarhoop.

Kind heeft ook een spaarrekening, daar gaat de KBS op en opa en oma sparen daar ook op.

Alles mbt het huis neem ik op me want het huis is van mij.

[ Voor 9% gewijzigd door FreakNL op 15-08-2024 14:29 ]

[Janpietertje89]

Eigenlijk is dit topic toch ook alleen maar interessant voor mensen die niet getrouwd/geregistreerd partner zijn?

Zodra dit wel het geval is ligt alles gewoon vast en doet het er verder niet toe hoeveel potjes je hebt, uiteindelijk is het de trouwacte die de verdeling bepaald?

[Detmer]

Janpietertje89 schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 14:34:
Eigenlijk is dit topic toch ook alleen maar interessant voor mensen die niet getrouwd/geregistreerd partner zijn?

Zodra dit wel het geval is ligt alles gewoon vast en doet het er verder niet toe hoeveel potjes je hebt, uiteindelijk is het de trouwacte die de verdeling bepaald?

Tegenwoordig is het niet meer standaard in gemeenschap van goederen. Bij ons is het dan ook zo dat alles op de gezamenlijke rekening van ons samen is en alles wat op de eigen rekening staat van mij is.

[True]

Janpietertje89 schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 14:34:
Eigenlijk is dit topic toch ook alleen maar interessant voor mensen die niet getrouwd/geregistreerd partner zijn?

Zodra dit wel het geval is ligt alles gewoon vast en doet het er verder niet toe hoeveel potjes je hebt, uiteindelijk is het de trouwacte die de verdeling bepaald?

Dat zou je denken, ondanks dat je met trouwen tegenwoordig standaard onder 'beperkte gemeenschap van goederen' valt en alles wat aan inkomen binnenkomt van beiden is. Is de verdeling hiervan in de praktijk dat zeer zeker niet. Als je alleen al kijkt naar wat voor scala aan voorbeelden je hier treft naar rato indien men getrouwd is (en dus niet onder 'huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden'), wat volgens de wet totaal geen enkele waarde heeft (dat naar rato).

De verdeling (alle inkomens zijn gezamenlijk) is alleen aan te passen in 'huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden' waarbij er specifiek wordt aangegeven welke verdeling gemaakt wordt.

Detmer schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 14:44:
[...]


Tegenwoordig is het niet meer standaard in gemeenschap van goederen. Bij ons is het dan ook zo dat alles op de gezamenlijke rekening van ons samen is en alles wat op de eigen rekening staat van mij is.

Niet helemaal 'gemeenschap van goederen' bestaat niet meer het is nu (sinds 2018 zie verderop) 'beperkte gemeenschap van goederen' waarbij een erfenis niet in het gemeenschappelijk deel valt. Hiervan afwijken is standaard 'huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden' waarin er afwijkingen gemaakt kunnen worden, behalve de partneralimentatie (bij trouwen) daar kun je niet van afwijken.

Wat jij beschrijft kan dus alleen indien je onder 'huwelijkse voorwaarden of partnerschapsvoorwaarden' samen bent (sinds 2018, daarvoor overigens ook maar waren erfenissen niet uitgesloten).

[Janpietertje89]

True schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 15:39:
[...]

Dat zou je denken, ondanks dat je met trouwen tegenwoordig standaard onder 'beperkte gemeenschap van goederen' valt en alles wat aan inkomen binnenkomt van beiden is. Is de verdeling hiervan in de praktijk dat zeer zeker niet.

Mijn punt is dat, even uitgaande van een standaard huwelijk onder beperkte gemeenschap van goederen, de verdeling in de praktijk er helemaal niet toe doet.

Voorbeeld koppel (random gekozen):
- Man werkt 100%, verdiend 5k per maand
- Vrouw werkt 60%, verdiend 2k per maand
- Kosten huishouden zijn 3k per maand

Dan kan je vervolgens na de bruiloft afspraken maken over de verdeling in de praktijk:

Situatie 1:
- Beide houden eigen rekeningen, storten ieder 50% van de kosten (1500 euro) op een gezamelijke rekening. Man heeft elke maand 3500 euro over, vrouw 500 euro over.
- Na 10 jaar gaan ze uit elkaar. Man heeft een flink vermogen op zijn eigen spaarrekening staan, vrouw een veel kleiner vermogen op haar spaarrekening staan. Vermogen man + vrouw worden bij elkaar opgeteld, en beide krijgen 50/50. Want dit hele vermogen is ontstaan tijdens het huwelijk en dus onderdeel van de gemeenschap.

Situatie 2:
- Beide storten hun salaris op de gezamelijke rekening en betalen alles van deze gezamelijke rekening. Sparen doen ze ook op een gezamelijke spaarrekening.
- Na 10 jaar gaan ze uit elkaar en hebben ze samen een flink vermogen. Beide krijgen 50/50.

Kortom, als je onder standaard beperkte gemeenschap van goederen trouwt is het helemaal niet relevant meer hoe je de kosten "in de praktijk" verdeelt na het moment van trouwen. Alle inkomsten en uitgaven zijn immers onderdeel van die 'gemeenschap'. De enige uitzondering zijn zaken (en eventuele vruchten daarvan) die al voor het huwelijk van iemand waren, die blijven van die persoon.

[True]

Janpietertje89 schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 16:02:
[...]


Mijn punt is dat, even uitgaande van een standaard huwelijk onder beperkte gemeenschap van goederen, de verdeling in de praktijk er helemaal niet toe doet.

Voorbeeld koppel (random gekozen):
- Man werkt 100%, verdiend 5k per maand
- Vrouw werkt 60%, verdiend 2k per maand
- Kosten huishouden zijn 3k per maand

Dan kan je vervolgens na de bruiloft afspraken maken over de verdeling in de praktijk:

Situatie 1:
- Beide houden eigen rekeningen, storten ieder 50% van de kosten (1500 euro) op een gezamelijke rekening. Man heeft elke maand 3500 euro over, vrouw 500 euro over.

Leuk, maar die afspraken hebben geen waarde. Vrouw heeft namelijk recht op de gemeenschap en het inkomen van de man en de vrouw is de gemeenschap. En beiden zijn ze even verantwoordelijk voor de schulden (lees kosten) voor het huishouden.

- Na 10 jaar gaan ze uit elkaar. Man heeft een flink vermogen op zijn eigen spaarrekening staan, vrouw een veel kleiner vermogen op haar spaarrekening staan. Vermogen man + vrouw worden bij elkaar opgeteld, en beide krijgen 50/50. Want dit hele vermogen is ontstaan tijdens het huwelijk en dus onderdeel van de gemeenschap.

Situatie 2:
- Beide storten hun salaris op de gezamelijke rekening en betalen alles van deze gezamelijke rekening. Sparen doen ze ook op een gezamelijke spaarrekening.
- Na 10 jaar gaan ze uit elkaar en hebben ze samen een flink vermogen. Beide krijgen 50/50.

Kortom, als je onder standaard beperkte gemeenschap van goederen trouwt is het helemaal niet relevant meer hoe je de kosten "in de praktijk" verdeelt na het moment van trouwen. Alle inkomsten en uitgaven zijn immers onderdeel van die 'gemeenschap'. De enige uitzondering zijn zaken (en eventuele vruchten daarvan) die al voor het huwelijk van iemand waren, die blijven van die persoon.

Je kunt wel afspraken maken over hoe je het in de praktijk indeelt, maar het is geen recht. En men kan er ook niets over eisen; ik werk meer dus ik krijg meer vrijetijdsgeld dat is niet te onderbouwen. Dan had je maar niet moeten trouwen onder (beperkte) gemeenschap van goederen.

En inderdaad als men uit elkaar gaat dan zal de opbouw van vermogen ook weer 50/50 gedeeld moeten worden.

[Ivow85]

Janpietertje89 schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 16:02:
[...]


Mijn punt is dat, even uitgaande van een standaard huwelijk onder beperkte gemeenschap van goederen, de verdeling in de praktijk er helemaal niet toe doet.

Voorbeeld koppel (random gekozen):
- Man werkt 100%, verdiend 5k per maand
- Vrouw werkt 60%, verdiend 2k per maand
- Kosten huishouden zijn 3k per maand

Dan kan je vervolgens na de bruiloft afspraken maken over de verdeling in de praktijk:

Situatie 1:
- Beide houden eigen rekeningen, storten ieder 50% van de kosten (1500 euro) op een gezamelijke rekening. Man heeft elke maand 3500 euro over, vrouw 500 euro over.
- Na 10 jaar gaan ze uit elkaar. Man heeft een flink vermogen op zijn eigen spaarrekening staan, vrouw een veel kleiner vermogen op haar spaarrekening staan. Vermogen man + vrouw worden bij elkaar opgeteld, en beide krijgen 50/50. Want dit hele vermogen is ontstaan tijdens het huwelijk en dus onderdeel van de gemeenschap.

Situatie 2:
- Beide storten hun salaris op de gezamelijke rekening en betalen alles van deze gezamelijke rekening. Sparen doen ze ook op een gezamelijke spaarrekening.
- Na 10 jaar gaan ze uit elkaar en hebben ze samen een flink vermogen. Beide krijgen 50/50.

Kortom, als je onder standaard beperkte gemeenschap van goederen trouwt is het helemaal niet relevant meer hoe je de kosten "in de praktijk" verdeelt na het moment van trouwen. Alle inkomsten en uitgaven zijn immers onderdeel van die 'gemeenschap'. De enige uitzondering zijn zaken (en eventuele vruchten daarvan) die al voor het huwelijk van iemand waren, die blijven van die persoon.

Jij gaat uit van deels oppotten en het effect wat dat heeft aan het einde van de relatie/het huwelijk.

Maar afspraken die je maakt, zijn er toch (en misschien wel vooral) ook voor hoe je tijdens de relatie / het huwelijk met elkaar en de financiën om gaat?

[Mud]

Mijn partner (Niet EU) en ik hebben gekozen om alles naar rato te doen (partnerschap/huwelijkse voorwaarden).

• Als haar ouders gaan schenken/komen te overlijden, dan kan zij de erfenis afhandelen en ik daar mij buiten kan houden (ik spreek de taal niet en ken de regels van het land niet).
• Van de overwaarde van mijn oude huis heb ik mooi bedrag op de spaarrekening staan (die later gebruikt zal worden voor kopen van ander huis).
• Wij verdienen allebei evenveel en vinden het ook belangrijk dat iedereen dingen kan kopen, wat hij/zij wil. Zo blijven cadeautjes ook verrassend
• Mocht 1 van ons komen te overlijden, dan wordt alles wel gezien als gemeenschap van goederen waardoor alles naar de andere partner gaat, maar bij het 'normaal' beëindigen van het huwelijk weer juist niet.

- Ieder eigen betaal en spaarrekening
- Gedeelde betaal en spaarrekening

Iedere maand maken wij geld over naar de gedeelde rekeningen waar vanuit de gezamenlijke kosten betaald worden (huur, boodschappen, reisjes etc)