Financiën binnen je relatie, alles op een hoop of naar rato?

[remzor]

.oisyn schreef op dinsdag 2 april 2019 @ 17:04:
[...]

Volgens mij mis je de clou. Hij vertikt het van zijn eigen geld te kopen omdat hij vindt dat het van de gezamelijke rekening af moet gaan. Gereedschap is iets dat het huishouden nodig heeft, zoals je zelf ook al zegt, dus zo heel raar vind ik die stelling niet. Ik vind het eerlijk gezegd eerder vreemd dat zijn vrouw vindt dat het niet met de gezamelijke rekening betaalt mag worden .

Nee, volgens mij mis jij de clou (of iig het punt dat ik wil maken). Het gaat me niet eens zozeer over het al dan niet hebben van 'goed' gereedschap. In je laatste zin geef je weer wat ik bedoel, namelijk het hele geneuzel of het wel/niet van een gezamenlijke rekening kan. Schijnbaar is het spul wel nodig, want het wordt volop geleend (tot tevredenheid van de vrouw waarschijnlijk ook).

Het gaat mij juist om het feit dat er zo moeilijk (mijn mening) gedaan kan worden over eigen geld, gezamenlijk geld, wat kan wel, wat kan niet, etc. Hoe ver wil je deze lijn in hemelsnaam doortrekken?! Zie ook de post ervoor:

Tassadar32 schreef op vrijdag 29 maart 2019 @ 11:32:
Hier al 5 jaar getrouwd en 19 samen. Huis gaat 50/50 (naar aandeel eigendom), de rest van de gezamenlijke kosten naar rato inkomen per uur, aangezien meer/minder werken een persoonlijke keuze is en niet van invloed zou moeten zijn op de kosten van de partner. Dit alles gaat niet heel strikt, er worden ook wel eens wat spullen bij de supermarkt of drogist uit de gezamenlijke pot betaald die eigenlijk voor een van ons specifiek zijn. Ook zijn er wat zaken (backup dienst, domotica, leaseauto) die ik betaal en waar mijn vrouw zonder kosten gebruik van kan maken. Huishouden doen we redelijk 50/50, zij maakt iets meer schoon, ik doe meer onderhoud. Een van mijn taken (stofzuigen) heb ik grotendeels geautomatiseerd door van mijn eigen geld een robotstofzuiger te kopen.

Zie de dik gedrukte passages. Ik zou he-le-maal gestoord worden als ik (wij) zo in een relatie zouden staan. Sterker nog, het is de eerste keer dat ik zoiets lees. Zoals gezegd ben ik dit nog nooit tegengekomen in mijn omgeving en ik zou er zelf ook écht niet mee kunnen dealen.
Nogmaals, Ieder zijn ding, maar ik viel bijna van mijn stoel toen ik dit las. Vandaar mijn licht cynische of reactie-uitlokkende opmerking over '1 april'. Maar het is duidelijk, wat voor mij niet zou werken kan dus voor anderen wel prima werken blijkbaar.

[barrymossel]

remzor schreef op dinsdag 2 april 2019 @ 17:22:
[...]


Nee, volgens mij mis jij de clou (of iig het punt dat ik wil maken). Het gaat me niet eens zozeer over het al dan niet hebben van 'goed' gereedschap. In je laatste zin geef je weer wat ik bedoel, namelijk het hele geneuzel of het wel/niet van een gezamenlijke rekening kan. Schijnbaar is het spul wel nodig, want het wordt volop geleend (tot tevredenheid van de vrouw waarschijnlijk ook).

Het gaat mij juist om het feit dat er zo moeilijk (mijn mening) gedaan kan worden over eigen geld, gezamenlijk geld, wat kan wel, wat kan niet, etc. Hoe ver wil je deze lijn in hemelsnaam doortrekken?! Zie ook de post ervoor:


[...]


Zie de dik gedrukte passages. Ik zou he-le-maal gestoord worden als ik (wij) zo in een relatie zouden staan. Sterker nog, het is de eerste keer dat ik zoiets lees. Zoals gezegd ben ik dit nog nooit tegengekomen in mijn omgeving en ik zou er zelf ook écht niet mee kunnen dealen.
Nogmaals, Ieder zijn ding, maar ik viel bijna van mijn stoel toen ik dit las. Vandaar mijn licht cynische of reactie-uitlokkende opmerking over '1 april'. Maar het is duidelijk, wat voor mij niet zou werken kan dus voor anderen wel prima werken blijkbaar.

Volgende keer dan even die betreffende post quoten. Ik dacht (ook) dat je het had over het gereedschap dat hij niet van gezamenlijk geld mocht kopen van zijn vrouw. En dan was je reactie mijn inziens wat overtrokken. Als je reageert op die post die je zojuist quote, dan snap ik je volkomen. Wat een (in mijn ogen) belachelijke financiële situatie. Ik word zelfs een beetje misselijk van die egoïstische instelling. Volgens mij kun je dan beter op jezelf wonen en voor seks naar de Wallen gaan.

[remzor]

@barrymossel Wellicht idd wat ongelukkig gequote. Ik ging in op het feit dat er gereageerd werd op mijn ‘1 april zeker’ met ‘logica is niet het sterkste punt van mijn vrouw’. Terwijl ik bedoelde dat ik het een ridicule situatie vond, net als wat jij zegt eigenlijk.

Voor de duidelijkheid: ik vind het ook logisch dat er wat gereedschap in een huis aanwezig is en dit van gezamenlijk geld gekocht word. Mijn vriendin laat mij dit soort spullen en elektronica etc. uitzoeken en vertrouwt op mijn kennis. Ene keer wat duurder, andere keer iets goedkoper, prima. Ik laat haar naar de Intratuin en Ikea gaan om het huis en de tuin vol te knallen met ‘haar’ dingen, die ik stiekem ook wel leuk vind though

[barrymossel]

@remzor, herkenbaar. Ik denk dat we er vergelijkbaar instaan...

Sowieso, zodra mijn werkgever geld overmaakt naar mijn rekening, is de helft al van mijn vrouw. Iets met trouwen en gemeenschap van goederen.

[migchiell]

jnr24 schreef op vrijdag 29 maart 2019 @ 17:37:

Een variant die flink scheef gaat lopen is bijvoorbeeld: Hij betaalt de hypotheek (en dus aflossing) van €1000 van zijn eigen huis en zij hoeft slechts alle vaste lasten plus boodschappen te doen.

Ik snap je voorbeeld niet

Sowieso kunnen vaste lasten + boodschappen makkelijk boven de € 1000 per maand uitkomen. Bovendien zou, in dit voorbeeld, de vrouw alle geld verbruiken terwijl de man zijn geld spaart.

[de Peer]

migchiell schreef op dinsdag 2 april 2019 @ 18:54:
[...]


Ik snap je voorbeeld niet

Sowieso kunnen vaste lasten + boodschappen makkelijk boven de € 1000 per maand uitkomen. Bovendien zou, in dit voorbeeld, de vrouw alle geld verbruiken terwijl de man zijn geld spaart.

Dat is toch scheef? Dus je snapt het voorbeeld wel

[migchiell]

de Peer schreef op woensdag 3 april 2019 @ 10:08:
[...]


Dat is toch scheef? Dus je snapt het voorbeeld wel

Nou ja, dan snap ik het woord "slechts" niet

[barrymossel]

migchiell schreef op woensdag 3 april 2019 @ 10:30:
[...]


Nou ja, dan snap ik het woord "slechts" niet

Ik gok dat het woord "slechts" sarcastisch bedoeld was. Had ie misschien beter aanhalingstekens kunnen gebruiken idd

[D-e-n]

Ik heb me hier al eens eerder gemeld en in ons huishouden is de insteek dat we allebei ongeveer even veel geld overhouden voor leuke privé dingen. Het kopen van een dure telefoon of laptop, kleding, concertkaartjes of weet ik veel wat: dat bepalen en betalen we vervolgens allebei zelf.

Nu kun je dat op een aantal manieren doen:
-salaris op aparte rekeningen laten storten en allebei een bedrag x/y (naar rato) naar de gezamenlijke rekening
-salaris op aparte rekeningen laten storten, het gehele bedrag doorsluizen naar de gezamenlijke rekening en elkaar daarvan "zakgeld" geven.
-salaris op de gezamenlijke rekening laten storten en elkaar daarvan "zakgeld" geven

Hoe doen jullie dat praktisch?

[de Peer]

D-e-n schreef op woensdag 1 mei 2019 @ 16:13:
Ik heb me hier al eens eerder gemeld en in ons huishouden is de insteek dat we allebei ongeveer even veel geld overhouden voor leuke privé dingen. Het kopen van een dure telefoon of laptop, kleding, concertkaartjes of weet ik veel wat: dat bepalen en betalen we vervolgens allebei zelf.

Nu kun je dat op een aantal manieren doen:
-salaris op aparte rekeningen laten storten en allebei een bedrag x/y (naar rato) naar de gezamenlijke rekening
-salaris op aparte rekeningen laten storten, het gehele bedrag doorsluizen naar de gezamenlijke rekening en elkaar daarvan "zakgeld" geven.
-salaris op de gezamenlijke rekening laten storten en elkaar daarvan "zakgeld" geven

Hoe doen jullie dat praktisch?

Ik zou zeggen. Lees dit topic eens door. Daar is het al zeeeer vaak beschreven hoe anderen dit doen.

[President]

D-e-n schreef op woensdag 1 mei 2019 @ 16:13:
Hoe doen jullie dat praktisch?

Alles komt op de gezamenlijke rekening binnen en vanaf daar kopen we wat we nodig hebben/vinden. Dingen voor het huis, dingen voor de kinderen en dus ook dingen voor onszelf. Als ik een laptop nodig heb omdat de oude laptop niet meer voldoet dan koop ik een laptop van 800 euro. Uiteraard niet elk half jaar, dat is zonde. Scheelt dat mijn partner en ik beiden niet van de onnodige uitgaven of kostbare hobbies zijn.

Wat voor anderen past hoeft niet voor jullie te passen. Het ligt er voornamelijk aan hoe jullie over geld uitgeven denken. Als je beiden niet vindt dat de partner onnodig geld uitgeeft dan is privé zakgeld/rekening niet nodig. Doet het jou wat als je vrouw 40 euro per maand aan make-up uitgeeft dan is een eigen rekening mogelijk verstandiger. Al wordt het geld dan nog steeds uitgegeven en is het gezamenlijk vermogen nog steeds hetzelfde in alle situaties :-)

[StealthyPeanut]

D-e-n schreef op woensdag 1 mei 2019 @ 16:13:
Ik heb me hier al eens eerder gemeld en in ons huishouden is de insteek dat we allebei ongeveer even veel geld overhouden voor leuke privé dingen. Het kopen van een dure telefoon of laptop, kleding, concertkaartjes of weet ik veel wat: dat bepalen en betalen we vervolgens allebei zelf.

Nu kun je dat op een aantal manieren doen:
-salaris op aparte rekeningen laten storten en allebei een bedrag x/y (naar rato) naar de gezamenlijke rekening
-salaris op aparte rekeningen laten storten, het gehele bedrag doorsluizen naar de gezamenlijke rekening en elkaar daarvan "zakgeld" geven.
-salaris op de gezamenlijke rekening laten storten en elkaar daarvan "zakgeld" geven

Hoe doen jullie dat praktisch?

Alles op 1 rekening en van daaruit wordt gewoon alles betaald en geregeld. Grote of bijzondere uitgaven (+150€) in "overleg" (als in: even aangeven dat je iets besteld) en verder alles in goed vertrouwen. Iets waar onze hele relatie om draait.

Als je de behoefte hebt aan zakgeld zou ik altijd hetzelfde bedrag doen voor beide. Ongeacht het inkomen.

[Ardana]

Zo, en toen zaten wij met een puzzeltje. We hebben het beiden niet ruim, en we wonen part-time samen. Daarnaast verbruikt de een écht significant meer dan de ander: 3.500 kcal per dag vs 1.300 kcal per dag merk je behoorlijk in de kosten.

We proberen nu een manier te vinden hoe we een eerlijke verdeling kunnen krijgen van onze variabele kosten, voornamelijk eten/boodschappen.

50/50 voor de dagen dat we samen zijn is lastig, zowel omdat we wisselende dagen samen zijn, als omdat het ergens ook niet eerlijk voelt als de een zoveel meer moet bijdragen dan wat die persoon verbruikt. Een gezamenlijke huishoudpot lijkt hier ook niet te werken, omdat we niet de hele tijd samen zijn.

Heeft er iemand een goed idee hierover?

[remzor]

@Ardana Ik weet nu niet zeker of je aan het trollen dan wel cynisch bent of dat je dit meent? Ik vermoed het tweede

Over typisch Hollands gesproken. Onze Servische vrienden en mijn studenten van niet-Westerse komaf lachen ons al uit omdat wij de ‘Tikkie’ app hebben

Maar goed, iedereen moet het zelf weten. Mijn ‘goede idee’ zou zijn om hierin niet te ver door te draven en het wat los te laten. Ook zou het verhogen van het inkomen voor jullie wellicht kunnen zorgen voor meer gemoedsrust, al is dat misschien niet meteen mogelijk natuurlijk. 1300kcal is overigens aan de (zeer) lage kant en 3500 is weer (zeer) hoog (vermoed een sporter?).

[ Voor 8% gewijzigd door remzor op 07-05-2019 00:39 ]

[Ardana]

Waarom zou het trollen zijn? Je hebt een relatie, je kookt en eet samen, je doet samen boodschappen, je merkt dingen op. En ja, we weten dat het enigszins bizarre extremen zijn, die voor behoorlijke uitdagingen zorgen: we zijn al dik 2 jaar samen (hij idd sporter, ik klein en inactief). Maar de vraag blijft hetzelfde: hoe verdeel je de kosten? En is het redelijk dat de ander meebetaalt aan jouw hobbies?

Als er een mogelijkheid was om de inkomsten te vergroten, zou ik die met beide handen aangrijpen, dus aan die kant hoeven we niet te kijken. Maar als de een gewend is om van € 25 rond te komen, en de ander rustig € 75 uitgeeft, zul je toch iets moeten doen. Als het om een paar euro ging, prima. Maar het gaat om tientallen euro's, iedere week opnieuw.

Alsof je met een vriendin uit eten gaat, jij bestelt 1 drankje, skipped het voorgerecht en toetje en neemt een goedkoop hoofdgerecht, zowel omdat je zuinig met geld wilt doen, als omdat je ustig aan moet doen met wat je eet oodat je niet dik wordt. Vervolgens neemt je date 5 mixjes, voorgerecht, toetje en een duur hoofdgerecht. En dan zou je de rekening splitten. Iedere keer opnieuw.

[ Voor 26% gewijzigd door Ardana op 07-05-2019 02:51 ]

[Adion]

Hangt er dan vanaf of je vind dat hij moedwillig te veel/te duur eet.
Anders is het toch eerder buiten je eigen controle om (jij hebt het geluk minder eten nodig te hebben, hij de pech om meer nodig te hebben).
Dan zou ik het eerder zoals een ziekteverzekering bekijken, waarbij als je kiest om samen te zijn dat je ook die kosten deelt.
Als er specifiek voor zijn hobby duurdere producten bij zitten zou je inderdaad naar een andere verdeling kunnen kijken, of kijken of die producten niet vervangen kunnen worden door goedkopere alternatieven (proteine-shakes, veel vlees, ...)

[D-e-n]

Adion schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 08:13:

Als er specifiek voor zijn hobby duurdere producten bij zitten zou je inderdaad naar een andere verdeling kunnen kijken, of kijken of die producten niet vervangen kunnen worden door goedkopere alternatieven (proteine-shakes, veel vlees, ...)

Ik weet niet of er een onderscheid is te maken maar de partner zou specifieke producten wellicht ook uit een eigen potje kunnen betalen.

@Ardana
Het is niet inzichtelijk hoeveel je partner per maand meer uitgeeft aan het "extra" eten? Want dan zou je een bepaalde verhouding kunnen aanbrengen in de bijdrage aan de vaste lasten. Op dagen dat jullie niet samen wonen zou je de uitgaven gewoon gescheiden kunnen houden.

[Ardana]

Dat is wel een goede. Nee, het is niet moedwillig. Tenminste, net zo moedwillig als ik die aan het andere einde zit. Dus geen dure shakes of vlees oid. Helaas is het dus ook totaal niet inzichtelijk, ook al omdat hij nog thuis woont, en zijn ouders dus automatisch het grootste deel van de kosten dragen. Het is gewoon veel en vaak. En dat verschil loopt op. En dan mag je me raar vinden, maar dat gaat af van mijn budget.

Een groot deel van mijn reden om te stoppen met roken, was gewoon omdat ik het te duur vond. Die € 140 pm had ik hard nodig voor andere dingen. Om die besparing teniet te zien gaan aan meer eten, vind ik gewoon een hard gelach.

[Engineer Stewie]

In principe zou ik zeggen ieder de helft, maar als je moet opletten met je geld is dat moeilijk.

Ik zit ook met een 'vervelende' situatie waarbij ik een eigen woonst heb en mijn nieuwe vriendin niet.
We hadden eerst voor ogen dat ze de helft van de verbruikskosten maar dan is ze klaar voor minder dan 100€ per maand (zeer energiezuinige nieuwbouw, TV/internet werkgever,...).
En dan heb ik iets van, zo zou ik ook willen 'rijk' worden, want de verdeling wordt dan 1100€ tegen 100€ (hoge hypotheek).

We moeten hier dus een oplossing voor vinden en inkopen in mijn huis is out of the question. Ik heb 1x miserie gehad met een scheiding, geen tweede keer. Mijn huis is mijn volle eigendom met mijn zoontje als enige erfgenaam en dat blijft zo.
Inkopen is overigens niet evident als de helft van je huis reeds betaald is en qua kosten is het dat ook niet.

[Piet_Piraat7]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 02:44:
(hij idd sporter, ik klein en inactief). Maar de vraag blijft hetzelfde: hoe verdeel je de kosten?

Een bevriend stel loopt tegen hetzelfde punt aan zij hebben afgesproken dat de duurste boodschappen (vooral al die zalm en kip) voor zijn eigen rekening zijn.

[McGryphon]

Oh hoi


Ik kom me ook maar even melden in deze. @Ardana heeft wat mijn betreft de situatie voldoende duidelijk omschreven. Ik wil vooral ff melden dat ik zelf ook al direct aan de verschillende hoeveelheden eten/drinken dacht bij het verdelen van de kosten als ik hier part-time intrek.
Ik eet letterlijk bijna drie keer zo veel als zij, en iets anders verdeeld over de dag. Wat we nu zijn gaan doen is bij boodschappen bonnetjes meevragen, alles uitsplitsen naar "is dit van mij of van haar", en op het eind van de maand zouden we een aardig beeld moeten hebben van hoe de kostenverdeling van boodschappen zou moeten uitkomen.


Verder heb ik soms wel de neiging om duurdere producten te kopen, zoals bijv. eat natural repen ipv goedkope huismerk mueslirepen, maar doe ik dat in principe al niet vanuit hetzelfde potje als gezamenlijke boodschappen. Leek me evident dat ik haar niet op ga laten draaien voor mijn keuze om een euro per notenreep uit te geven

[KaiseRRuby]

McGryphon schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:41:
Oh hoi


Ik kom me ook maar even melden in deze. @Ardana heeft wat mijn betreft de situatie voldoende duidelijk omschreven. Ik wil vooral ff melden dat ik zelf ook al direct aan de verschillende hoeveelheden eten/drinken dacht bij het verdelen van de kosten als ik hier part-time intrek.
Ik eet letterlijk bijna drie keer zo veel als zij, en iets anders verdeeld over de dag. Wat we nu zijn gaan doen is bij boodschappen bonnetjes meevragen, alles uitsplitsen naar "is dit van mij of van haar", en op het eind van de maand zouden we een aardig beeld moeten hebben van hoe de kostenverdeling van boodschappen zou moeten uitkomen.


Verder heb ik soms wel de neiging om duurdere producten te kopen, zoals bijv. eat natural repen ipv goedkope huismerk mueslirepen, maar doe ik dat in principe al niet vanuit hetzelfde potje als gezamenlijke boodschappen. Leek me evident dat ik haar niet op ga laten draaien voor mijn keuze om een euro per notenreep uit te geven

,

Maar hoe doe je het verder dan? Doucht zij vaker? Is zij vaker thuis dus is daarom de kachel vaker aan? Kijkt zij vaker TV dus verbruikt ze meer stroom? Zij kijkt 75% van de tijd naar Netflix dus zij betaalt daarom 75% van de kosten?

Dan, jij sport meer dus straks breek je een been. Zit je thuis en eet je minder. Maak je dan de kosten weer minder voor jou? Trek je dan de Netflix recht qua verdeling?

Lijkt mij een moeilijke berekening, maar ik begrijp ook dat het voor het gevoel goed moet zijn. Persoonlijk zou ik voor een gulden middenweg proberen te kiezen. Ja, zij betaalt wat meer voor jouw boodschappen maar jij betaalt wat meer voor andere dingen van haar leven. En als je dan maandelijks inderdaad 15 euro teveel betaalt, geef je elkaar eens een etentje om te compenseren of je doet inderdaad eens per half jaar zelf eens boodschappen voor elkaar. Dat lijkt me ook wel aan te voelen te zijn.

[TutanRamon]

Wat een geneuzel allemaal.

Mijn inkomen ligt vele malen hoger dan dat van mijn partner. Er zijn maanden dat zij nauwelijks tot geen inkomen heeft. Alles komt op één rekening binnen. De vaste lasten, spaardeel etc. wordt van die rekening afgeschreven. Dan houd je feitelijk x over per maand en dat is voor 'overige zaken'. Grote uitgaven bespreken we. Ook al is het feitelijk grotendeels mijn inkomen (lees: geld), ik zie het als ons geld. Als ik een PS5 wil kopen straks, dan bespreken we dat. Als zij een nieuwe laptop wil kopen, dan bespreken we dat. We hebben een relatie uit liefde, niet uit zakelijk of fiscaal oogpunt. Elkaar vertrouwen dat we (financieel) verstandige beslissingen maken. Zo simpel is het. Je moet er toch helemaal geen zin in hebben om elke euro te verdelen tot op vijf decimalen nauwkeurig. Bah.

[TutanRamon]

KaiseRRuby schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:53:
[...]
,

Maar hoe doe je het verder dan? Doucht zij vaker? Is zij vaker thuis dus is daarom de kachel vaker aan? Kijkt zij vaker TV dus verbruikt ze meer stroom? Zij kijkt 75% van de tijd naar Netflix dus zij betaalt daarom 75% van de kosten?

...

Je vergeet het toiletpapier en water nog. Als je (veel) meer eet, maak je waarschijnlijk ook meer gebruik van het toilet. Doordat de een er vaker op zit dan de ander, slijt het keramiek ook sneller dankzij die ene persoon. En nog een laatste tip: maak een systeem waarmee je bijhoudt hoe vaak iemand een deur opent. Als er een busje WD40 gekocht moet worden, dan kun je berekenen hoeveel procent een ieder daar aan moet bijdragen.

[ Voor 14% gewijzigd door TutanRamon op 07-05-2019 10:06 ]

[KaiseRRuby]

TutanRamon schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:57:
Wat een geneuzel allemaal.

Mijn inkomen ligt vele malen hoger dan dat van mijn partner. Er zijn maanden dat zij nauwelijks tot geen inkomen heeft. Alles komt op één rekening binnen. De vaste lasten, spaardeel etc. wordt van die rekening afgeschreven. Dan houd je feitelijk x over per maand en dat is voor 'overige zaken'. Grote uitgaven bespreken we. Ook al is het feitelijk grotendeels mijn inkomen (lees: geld), ik zie het als ons geld. Als ik een PS5 wil kopen straks, dan bespreken we dat. Als zij een nieuwe laptop wil kopen, dan bespreken we dat. We hebben een relatie uit liefde, niet uit zakelijk of fiscaal oogpunt. Elkaar vertrouwen dat we (financieel) verstandige beslissingen maken. Zo simpel is het. Je moet er toch helemaal geen zin in hebben om elke euro te verdelen tot op vijf decimalen nauwkeurig. Bah.

Jup, mijn relatie is ook uit liefde. Neemt niet weg dat liefde weg kan gaan en dan vind ik het toch zonde dat het me behalve liefde ook 30.000 euro heeft gekost. Hou ik toch liever vooraf even rekening mee. In onze relatie is het andersom, mijn vriendin verdient veel meer dan ik en heeft dus gemakkelijker te leven.

Ik heb een huis met enorme overwaarde wat we willen meenemen richting onze toekomst. Maar daar maken we wel afspraken over, ook financieel.

Dat jij dat geneuzel vind is prima, daar zit ik niet mee. Dat sommige mensen nog veel verder gaan in het verder berekenen van de financiën vind ik ook prima. Laat iedereen gewoon in z'n waarde.

[MarcoC]

TutanRamon schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:57:
Wat een geneuzel allemaal.

Mijn inkomen ligt vele malen hoger dan dat van mijn partner. Er zijn maanden dat zij nauwelijks tot geen inkomen heeft. Alles komt op één rekening binnen. De vaste lasten, spaardeel etc. wordt van die rekening afgeschreven. Dan houd je feitelijk x over per maand en dat is voor 'overige zaken'. Grote uitgaven bespreken we. Ook al is het feitelijk grotendeels mijn inkomen (lees: geld), ik zie het als ons geld. Als ik een PS5 wil kopen straks, dan bespreken we dat. Als zij een nieuwe laptop wil kopen, dan bespreken we dat. We hebben een relatie uit liefde, niet uit zakelijk of fiscaal oogpunt. Elkaar vertrouwen dat we (financieel) verstandige beslissingen maken. Zo simpel is het. Je moet er toch helemaal geen zin in hebben om elke euro te verdelen tot op vijf decimalen nauwkeurig. Bah.

Helemaal prima dat jullie dit zo doen. Echter is het onjuist dat relaties met explicietere afspraken over geld direct "zakelijk" zijn en elke euro tot op 5 decimalen nauwkeurig verrekend wordt. Er zijn simpelweg meerdere uitgangspunten waar allemaal wat voor te zeggen valt. Zo was er ook iemand in dit topic die zijn vriendin af en toe 50 euro gaf om wat leuks te doen en dat een heel gelijkwaardige relatie vond.

[T-MOB]

Engineer Stewie schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:09:
We moeten hier dus een oplossing voor vinden en inkopen in mijn huis is out of the question. Ik heb 1x miserie gehad met een scheiding, geen tweede keer. Mijn huis is mijn volle eigendom met mijn zoontje als enige erfgenaam en dat blijft zo.
Inkopen is overigens niet evident als de helft van je huis reeds betaald is en qua kosten is het dat ook niet.

Voor je hypotheek betaal je een deel rente en een deel aflossing. Die aflossing is vermogensopbouw en in die zin zijn het geen kosten. Maar de rentecomponent zijn wel degelijk kosten en die kun je ook zo verdelen. Ik denk dat je ook nog moet nadenken over onderhoudskosten. In principe zijn die voor de eigenaar (voor jou dus).

[McGryphon]

TutanRamon schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:57:

Mijn inkomen ligt vele malen hoger dan dat van mijn partner.

Dus je situatie lijkt in niks op de onze en je kan je niet voorstellen dat een paar tientjes links of rechts echt best veel uit kunnen maken. Dan laat ik de rest van je ongefundeerde post (vijf cijfers achter de komma...?) ook maar voor wat het is

[Nindustries]

Ik verdien (relatief gezien) veel meer als mijn vriendin en heb een huis gekocht met haar.
Voor de aankoop hebben we beiden zelf op voorhand bepaalt hoeveel elk erin kon/wou steken, zo een huis gezocht en dit laten registreren bij de notaris.

Voor de andere kosten heb ik een kostenlijst in een excelletje en betalen we maandelijks percentueel naar de gezamenlijke rekening.

[aapjuh99]

TutanRamon schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:57:
Wat een geneuzel allemaal.

Mijn inkomen ligt vele malen hoger dan dat van mijn partner. Er zijn maanden dat zij nauwelijks tot geen inkomen heeft. Alles komt op één rekening binnen. De vaste lasten, spaardeel etc. wordt van die rekening afgeschreven. Dan houd je feitelijk x over per maand en dat is voor 'overige zaken'. Grote uitgaven bespreken we. Ook al is het feitelijk grotendeels mijn inkomen (lees: geld), ik zie het als ons geld. Als ik een PS5 wil kopen straks, dan bespreken we dat. Als zij een nieuwe laptop wil kopen, dan bespreken we dat. We hebben een relatie uit liefde, niet uit zakelijk of fiscaal oogpunt. Elkaar vertrouwen dat we (financieel) verstandige beslissingen maken. Zo simpel is het. Je moet er toch helemaal geen zin in hebben om elke euro te verdelen tot op vijf decimalen nauwkeurig. Bah.

Hier precies hetzelfde. Mijn vriendin verdiend vele malen minder dan mij maar wij bespreken alles voordat wij iets aanschaffen. Ook al ben ik hoofdverdiener liefde gaat vele malen dieper dan slechts financieel. Dat is hoe er tegenaan kijk.

[Ardana]

Wat grappig. Dit hele topic draait om "hoe verdeel je de kosten?" en dan zou dit ineens een rare vraag zijn. Als we meer dan voldoende inkomsten zouden hebben om aan ons beider behoeften te voldoen, zou er ook geen enkele discussie zijn. Echter, er moet op veel punten bezuinigd worden, keuzes gemaakt worden.

We kunnen op veel punten gewoon écht niet doen en laten wat we willen. Dat verschil uit zich niet in "wel of niet op vakantie van € 2.000 kunnen gaan" maar in "een telefoon van € 400 of van € 100 kopen" en "zal ik dat Netflix-abonnement maar opzeggen of niet?".

Op dat moment is het verschil tussen iedere week € 100 aan eten kwijt zijn, of iedere week € 40 echt significant. Dan kun je de andere zaken (energieverbruik, toiletpapier) gaan ridiculiseren, maar daar schieten we niks mee op. Ik kan best zeggen "joh, geen enkel probleem, dat betaal ik voor je." Maar dat betekent wel dat ik bijv. minder vaak naar vrienden toe kan, simpelweg omdat ik dan het geld voor de benzine niet meer heb.

En om toch even wat meer inzage te geven: ik heb een all-in huur, zonder jaarlijkse afrekening. Tevens zijn we dus nog niet zo heel lang samen, én wonen we dus nog niet samen en gaan we dat voorlopig nog niet doen (volgens mijn huurcontract mag er hier maar 1 persoon wonen). Ook heeft hij een onzekere inkomstensituatie en kan het zijn dat hij straks in het geheel geen inkomsten meer heeft. Ik kom (2016/2017) uit een huwelijk waarin ik alles wat ik had opgebouwd ben kwijtgeraakt, en heb net weer wat spaargeld bij elkaar gesprokkeld. De kans dat ik ooit weer wat kán opbouwen (koophuis) is nihil (arbeidsongeschikt).
Dus ja, die paar tientjes iedere maand, zijn nu én voor de toekomst, wel van direct belang, zowel voor het prettig kunnen leven nu, als voor het gevoel van "eerlijk verdelen", als voor een gevoel van toekomstperspectief.

Niet iedereen heeft een hoog inkomen...

[Engineer Stewie]

T-MOB schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:21:
[...]

Voor je hypotheek betaal je een deel rente en een deel aflossing. Die aflossing is vermogensopbouw en in die zin zijn het geen kosten. Maar de rentecomponent zijn wel degelijk kosten en die kun je ook zo verdelen. Ik denk dat je ook nog moet nadenken over onderhoudskosten. In principe zijn die voor de eigenaar (voor jou dus).

Dat klopt wel maar dat is nogal degressief (terwijl inkomen hopelijk het tegenovergestelde doet).
Verder kan ik die rentecomponent ook inbrengen in mijn persoonsbelasting en hetgeen ik daarvan terugkrijg hangt dan weer af van mijn algemene belastingsvoet.
Ik vermoed als je alles (kan) uitrekenen dat de kost voor haar van 100 naar 200€ gaat oid. Zoveel rente per maand betaal ik niet door de lage rentevoeten, het merendeel is kapitaal.

Met mijn vorige vriendin hadden we elk onze eigen rekening, waarvan we procentueel naar inkomen storten naar de gezamelijke en daar alles mee deden behalve de hobby's. Mijn ex-vriendin had zelfs een aandeel van 50% in de woning doordat ze ook veel meer in het huishouden deed (werkte 3/4de). Met een huis in volle eigendom wordt dat toch anders en mijn bankrekening nog eens zo openstellen zie ik niet meer zitten.

Ik verdien dan netto nog eens ruim het dubbele en heb er een leasewagen en andere voordelen bovenop, het is dus een heel scheve situatie. Ik hoef er niet rijk van te worden maar wil wel een eerlijke regeling. Ik heb geen zin in een 2de keer met een financiële kater achter te blijven, ik ben geleerd .

Ik had al voorgesteld om mijn eigen huis te verhuren (dekt de hypotheek wel) en samen iets anders te huren (ik wil niet nog eens kopen), maar dat vind ze ook zonde. Mijn huis moet nog 3 jaar worden en is na de werken deze maand buiten ook gewoon 100% af. Werken die ik net zoals het onderhoud 100% voor eigen rekening neem. Dat hoort nu eenmaal bij het in eigendom hebben.

[zacht]

Ardana schreef op maandag 6 mei 2019 @ 23:21:
Zo, en toen zaten wij met een puzzeltje. We hebben het beiden niet ruim, en we wonen part-time samen. Daarnaast verbruikt de een écht significant meer dan de ander: 3.500 kcal per dag vs 1.300 kcal per dag merk je behoorlijk in de kosten.

We proberen nu een manier te vinden hoe we een eerlijke verdeling kunnen krijgen van onze variabele kosten, voornamelijk eten/boodschappen.

50/50 voor de dagen dat we samen zijn is lastig, zowel omdat we wisselende dagen samen zijn, als omdat het ergens ook niet eerlijk voelt als de een zoveel meer moet bijdragen dan wat die persoon verbruikt. Een gezamenlijke huishoudpot lijkt hier ook niet te werken, omdat we niet de hele tijd samen zijn.

Heeft er iemand een goed idee hierover?

Als ik calorieën tel en de reactie van je partner lees: 70/30 voor de dagen dat je samen bent, exclusief noten-repen. Of een gezamenlijk huishoudpotje (dus geen pot) voor de dagen dat je wel samen bent.
Uit je verhaal en de reactie van je partner meen ik op te kunnen maken dat jullie daar echt wel met z'n tweeën uitkomen.
Probeer wat, werkt het niet? Probeer wat anders. De wil bij beiden is er. En probeer te accepteren dat het in sommige situaties onmogelijk is het 100% eerlijk te doen, maar wel 90%. Die 10% is de prijs van de liefde.

[MarcoC]

Toch even terugkomen op de vraag:

Ardana schreef op maandag 6 mei 2019 @ 23:21:
Zo, en toen zaten wij met een puzzeltje. We hebben het beiden niet ruim, en we wonen part-time samen. Daarnaast verbruikt de een écht significant meer dan de ander: 3.500 kcal per dag vs 1.300 kcal per dag merk je behoorlijk in de kosten.

We proberen nu een manier te vinden hoe we een eerlijke verdeling kunnen krijgen van onze variabele kosten, voornamelijk eten/boodschappen.

50/50 voor de dagen dat we samen zijn is lastig, zowel omdat we wisselende dagen samen zijn, als omdat het ergens ook niet eerlijk voelt als de een zoveel meer moet bijdragen dan wat die persoon verbruikt. Een gezamenlijke huishoudpot lijkt hier ook niet te werken, omdat we niet de hele tijd samen zijn.

Heeft er iemand een goed idee hierover?

Ik zou gedurende een wat langere periode (3 maanden?) bijhouden hoe de verdeling is qua kosten. Vervolgens gezamenlijk een verdeelsleutel afspreken, deze in het vervolg hanteren en daarna regelmatig evalueren (2x per jaar). Deze oplossing kost weinig tijd en is eerlijk.

[GH45T]

Engineer Stewie schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:36:
[...]


Dat klopt wel maar dat is nogal degressief (terwijl inkomen hopelijk het tegenovergestelde doet).
Verder kan ik die rentecomponent ook inbrengen in mijn persoonsbelasting en hetgeen ik daarvan terugkrijg hangt dan weer af van mijn algemene belastingsvoet.
Ik vermoed als je alles (kan) uitrekenen dat de kost voor haar van 100 naar 200€ gaat oid. Zoveel rente per maand betaal ik niet door de lage rentevoeten, het merendeel is kapitaal.

Met mijn vorige vriendin hadden we elk onze eigen rekening, waarvan we procentueel naar inkomen storten naar de gezamelijke en daar alles mee deden behalve de hobby's. Mijn ex-vriendin had zelfs een aandeel van 50% in de woning doordat ze ook veel meer in het huishouden deed (werkte 3/4de). Met een huis in volle eigendom wordt dat toch anders en mijn bankrekening nog eens zo openstellen zie ik niet meer zitten.

Ik verdien dan netto nog eens ruim het dubbele en heb er een leasewagen en andere voordelen bovenop, het is dus een heel scheve situatie. Ik hoef er niet rijk van te worden maar wil wel een eerlijke regeling. Ik heb geen zin in een 2de keer met een financiële kater achter te blijven, ik ben geleerd .

Ik had al voorgesteld om mijn eigen huis te verhuren (dekt de hypotheek wel) en samen iets anders te huren (ik wil niet nog eens kopen), maar dat vind ze ook zonde. Mijn huis moet nog 3 jaar worden en is na de werken deze maand buiten ook gewoon 100% af. Werken die ik net zoals het onderhoud 100% voor eigen rekening neem. Dat hoort nu eenmaal bij het in eigendom hebben.

Mijn vriendin is eind vorig jaar bij mij in komen wonen nadat ze haar eigen appartemt heeft verkocht. Ik heb een vrij goed beeld van de doorlopende kosten waarmee geen vermogen wordt opgebouwd. Denk daarbij aan hypotheekrente na hypotheekrenteaftrek, energierekening, gemeentelijke- en waterschapsbelastingen, internet/TV, verzekeringen. Dat bedrag hebben we letterlijk door 2 gedaan en dat boekt mijn vriendin automatisch elke maand naar mijn rekening over. Voor de duidelijkheid, mijn vriendin profiteert ook van de hypotheekrenteaftrek en zonnepanelen welke ik heb geplaatst. Onderhoudskosten aan huis zijn volledig voor mijn rekening.

We hebben ook een gezamenlijke rekening, maar die gebruiken we vooral voor boodschappen of als we samen iets leuks gaan doen. Als het saldo te laag wordt boeken we beiden hetzelfde bedrag over zodat we weer een tijd vooruit kunnen.

In onze situatie zit er geen groot verschil in inkomen, dat maakt het wel makkelijker. Ik bouw vermogen op in huis en op spaarrekening/ETF's en mijn vriendin kan wat meer sparen. Voor ons voelt deze oplossing voor nu goed. Mochten we in de toekomst willen verhuizen dan zullen we alles waarschijnlijk anders gaan regelen.

Moet er wel bij zeggen, mijn vriendin kwam eerst met het idee om elke maand enkel de extra kosten aan mij over te maken (extra energie, extra water, extra belastingen, extra verzekeringen door haar inwonen). Daar heb ik voor bedankt en aangegeven dat we ofwel kosten delen of dat ze gratis in kon komen wonen met dien verstande dat ze, hoe hard het ook klinkt, nergens aanspraak op kan maken en ik zou bepalen wat er in en aan huis zou gebeuren. Toen ik haar uitlegde dat alleen de extra kosten betalen voor mij niet fair overkwam begreep ze me wel en zijn we tot de huidige oplossing gekomen.

[Jadero]

Interessant om te zien hoe anderen het binnen een relatie aanvliegen om de kosten te verdelen. Er vallen me een paar dingen op:

- Hoe berekenend men (soms) is op alledaagse uitgaven die iedereen heeft
- Hoe regelmatig er op basis van bijdrage berekend wordt
- Hoe kloppend alles moet zijn

Waar ik wel eens benieuwd naar ben, de partner die minder bijdraagt, doet hij/zij meer in huis bijvoorbeeld? Zorgt de partner misschien nog voor iemand anders door bijvoorbeeld elke week ergens te helpen in het huishouden o.i.d. Kort: Heeft de partner activiteiten die geen geld in het laatje brengen maar wel nuttig zijn. Dus (eigen) huishouden, (mantel)zorg, vrijwilligerswerk etc.

Hoe het bij ons gaat:

- Alles komt binnen op één hoop
- Ik verdien meer dan de partner
- Van deze hoop worden de vaste lasten betaald
- En de boodschappen
- Het huis is van ons samen
- Per persoon gaat er €150,- naar een privé rekening, daar doe en laat je mee wat je wil
- Grote(re) uitgaven hebben we het samen over
- Wil de één iets wat niet direct 'zelf' betaald kan worden gaat dat in overleg

[KaiseRRuby]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:34:
Wat grappig. Dit hele topic draait om "hoe verdeel je de kosten?" en dan zou dit ineens een rare vraag zijn. Als we meer dan voldoende inkomsten zouden hebben om aan ons beider behoeften te voldoen, zou er ook geen enkele discussie zijn. Echter, er moet op veel punten bezuinigd worden, keuzes gemaakt worden.

We kunnen op veel punten gewoon écht niet doen en laten wat we willen. Dat verschil uit zich niet in "wel of niet op vakantie van € 2.000 kunnen gaan" maar in "een telefoon van € 400 of van € 100 kopen" en "zal ik dat Netflix-abonnement maar opzeggen of niet?".

Op dat moment is het verschil tussen iedere week € 100 aan eten kwijt zijn, of iedere week € 40 echt significant. Dan kun je de andere zaken (energieverbruik, toiletpapier) gaan ridiculiseren, maar daar schieten we niks mee op. Ik kan best zeggen "joh, geen enkel probleem, dat betaal ik voor je." Maar dat betekent wel dat ik bijv. minder vaak naar vrienden toe kan, simpelweg omdat ik dan het geld voor de benzine niet meer heb.

En om toch even wat meer inzage te geven: ik heb een all-in huur, zonder jaarlijkse afrekening. Tevens zijn we dus nog niet zo heel lang samen, én wonen we dus nog niet samen en gaan we dat voorlopig nog niet doen (volgens mijn huurcontract mag er hier maar 1 persoon wonen). Ook heeft hij een onzekere inkomstensituatie en kan het zijn dat hij straks in het geheel geen inkomsten meer heeft. Ik kom (2016/2017) uit een huwelijk waarin ik alles wat ik had opgebouwd ben kwijtgeraakt, en heb net weer wat spaargeld bij elkaar gesprokkeld. De kans dat ik ooit weer wat kán opbouwen (koophuis) is nihil (arbeidsongeschikt).
Dus ja, die paar tientjes iedere maand, zijn nu én voor de toekomst, wel van direct belang, zowel voor het prettig kunnen leven nu, als voor het gevoel van "eerlijk verdelen", als voor een gevoel van toekomstperspectief.

Niet iedereen heeft een hoog inkomen...

Dat vind ik allemaal prima, maar voor mij valt dit ook wat moeilijk te begrijpen hoor. Zeker omdat je vriend aangeeft dat hij repen eet die een euro duurder zijn per reep.

Ik zie niemand die tegen jullie zegt dat je ongelofelijk weelderig moet leven. Wel doen jullie de verdeling wat dieper dan de meeste mensen die ik (en zo te zien anderen hier) kennen. De reactie is daar op. Niet op dat jullie het minder breed hebben dan de rest, eerlijk gezegd hoef ik die inside info ook niet te weten.

Het is een beetje een slachtoffer rol, terwijl ik enkel probeer aan te geven dat er veel meer verschillen zijn in een huishouden dan enkel hoeveel iemand eet.

[Flight777]

Hier hebben we ook gewoon alles op één hoop. Op het begin verdiende ik significant meer dan mijn partner, inmiddels is dat aardig gelijk aan het trekken na een wisseling van baan aan haar zijde.

We zien het ook echt als één portemonnee, ook voor grote dingen, gaat altijd in overleg en vertrouwen maar doen we verder niet moeilijk over. We willen ook absoluut niet alles op een goudschaaltje afwegen, als de één wat meer uitgeeft dan de ander, so be it. Je wilt immers gewoon samen leven en elkaar gelukkig maken

[Grolsch]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 02:44:
Waarom zou het trollen zijn? Je hebt een relatie, je kookt en eet samen, je doet samen boodschappen, je merkt dingen op. En ja, we weten dat het enigszins bizarre extremen zijn, die voor behoorlijke uitdagingen zorgen: we zijn al dik 2 jaar samen (hij idd sporter, ik klein en inactief). Maar de vraag blijft hetzelfde: hoe verdeel je de kosten? En is het redelijk dat de ander meebetaalt aan jouw hobbies?

Als er een mogelijkheid was om de inkomsten te vergroten, zou ik die met beide handen aangrijpen, dus aan die kant hoeven we niet te kijken. Maar als de een gewend is om van € 25 rond te komen, en de ander rustig € 75 uitgeeft, zul je toch iets moeten doen. Als het om een paar euro ging, prima. Maar het gaat om tientallen euro's, iedere week opnieuw.

Alsof je met een vriendin uit eten gaat, jij bestelt 1 drankje, skipped het voorgerecht en toetje en neemt een goedkoop hoofdgerecht, zowel omdat je zuinig met geld wilt doen, als omdat je ustig aan moet doen met wat je eet oodat je niet dik wordt. Vervolgens neemt je date 5 mixjes, voorgerecht, toetje en een duur hoofdgerecht. En dan zou je de rekening splitten. Iedere keer opnieuw.

Als ik dit zo lees dan hebben jullie niet echt een stabiele basis voor een stabiele relatie

Maar jullie wonen dus nog niet samen, maar mochten jullie dat wel van plan zijn zal je vriend toch concessies moeten doen naar mijn mening, want het moet uiteindelijk wel betaald worden.

Het aangaan van een relatie is geven en nemen, het kan niet alleen maar 1 kant op gaan.

* Grolsch is nu wel akelig benieuwd of je nu een man of een vrouw bent, ik was altijd in de veronderstelling dat je een man was

[Koppensneller]

Grolsch schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:16:
[...]


Als ik dit zo lees dan hebben jullie niet echt een stabiele basis voor een stabiele relatie

Maar jullie wonen dus nog niet samen, maar mochten jullie dat wel van plan zijn zal je vriend toch concessies moeten doen naar mijn mening, want het moet uiteindelijk wel betaald worden.

Het aangaan van een relatie is geven en nemen, het kan niet alleen maar 1 kant op gaan.

* Grolsch is nu wel akelig benieuwd of je nu een man of een vrouw bent, ik was altijd in de veronderstelling dat je een man was

Da's wel heel simpel gezegd. Geven is nou eenmaal een stuk makkelijker als je je geen zorgen hoeft te maken om wat er overblijft. En hoe denk je in godsnaam te kunnen oordelen over een relatiebasis op basis van zo'n financieel vraagstuk?

[Hydra]

TutanRamon schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 09:57:
We hebben een relatie uit liefde, niet uit zakelijk of fiscaal oogpunt.

Ik ook. Maar dat neemt niet weg dat mijn vriendin de bewuste keuze neemt maar 2 dagen in de week te werken. Ik werk 4.5 dag in de week als ZZPer. Ons netto maandinkomen is dus ongeveer 1 op 6 in verhouding. Ze heeft wel, ondanks dat ik alle vaste lasten betaal e.d., vaak aan het eind van de maand niks over.

Het is haar keuze, en die respecteer ik, maar ik ga niet als geldinfuus fungeren. Ze heeft het helemaal prima, ik betaal de vakanties e.d. en ze krijgt flinke cadeau's (racefiets vorig jaar) terwijl ik meestal een boek ofzo krijg. Ook goed. Maar ik ga echt niet al het geld op 1 hoop gooien. Dat vind ik gewoon niet eerlijk.

Grolsch schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:16:
Als ik dit zo lees dan hebben jullie niet echt een stabiele basis voor een stabiele relatie

Ik vind dit enorm lomp gesteld. Financieel hebben ze het niet breed maar de financieen zijn niet de basis voor je relatie.

[ Voor 16% gewijzigd door Hydra op 07-05-2019 11:22 ]

[Piet_Piraat7]

Vraag aan de mensen die alles op één hoop doen; hoe heb je dat precies geregeld? Ik wil graag dat mijn vriendin (toekomstige vrouw) evenveel overhoudt in de maand als ik. Dat vind ik zelf het eerlijkst. Ik denk er nu aan om dat salarissen op een gezamelijke rekening te laten storten en dan een X bedrag per maand naar eigen rekening overschrijven. Alle vaste lasten gaan dan van gezamelijke rekening. Persoonlijke hobby's kun je zelf voor betalen

[Philip Ross]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:20:
[...]


Ik ook. Maar dat neemt niet weg dat mijn vriendin de bewuste keuze neemt maar 2 dagen in de week te werken. Ik werk 4.5 dag in de week als ZZPer. Ons netto maandinkomen is dus ongeveer 1 op 6 in verhouding. Ze heeft wel, ondanks dat ik alle vaste lasten betaal e.d., vaak aan het eind van de maand niks over.

Het is haar keuze, en die respecteer ik, maar ik ga niet als geldinfuus fungeren. Ze heeft het helemaal prima, ik betaal de vakanties e.d. en ze krijgt flinke cadeau's (racefiets vorig jaar) terwijl ik meestal een boek ofzo krijg. Ook goed. Maar ik ga echt niet al het geld op 1 hoop gooien. Dat vind ik gewoon niet eerlijk.

Klinkt eerlijk. Doen jullie het huishouden verder 50/50 of doet zij stiekem toch meer omdat ze meer thuis is?

[Mr. Awesome]

Onze situatie:

Wij wonen sinds 2016 samen en verdiende tot aan begin dit jaar ongeveer hetzelfde. We stortten allebei eenzelfde bedrag op onze gezamenlijke rekening en betaalde daar alle huishoudelijke vaste lasten, boodschappen en gezamenlijke activiteiten van. Individuele uitgaven en vaste lasten (verzekeringen, auto etc.) betaalde we zelf.

Sinds begin dit jaar is onze situatie veranderd. We hebben een zoontje gekregen, daarnaast ben ik meer gaan verdienen (+35%) door een nieuwe baan, en is mijn vrouw 1 dag minder gaan werken (-25%). De verhoudingen qua inkomsten zijn dus flink veranderd, en het was niet meer mogelijk om eenzelfde bedrag in te leggen omdat mijn vrouw dan niets meer overhield.

Daarom besloten alles op een pot te gooien en ook onze individuele vaste lasten van de gezamenlijke rekening te doen. Onze salarissen komen nog op onze eigen rekeningen binnen, daarvan houden we allebei een klein bedrag (die is bij beide gelijk (€200), om individueel nog te kunnen sparen en kleine aankopen voor onszelf of cadeau's), en het restant gaat op onze gezamenlijke betaal- en spaarrekening.

[TutanRamon]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:21:
Vraag aan de mensen die alles op één hoop doen; hoe heb je dat precies geregeld? Ik wil graag dat mijn vriendin (toekomstige vrouw) evenveel overhoudt in de maand als ik. Dat vind ik zelf het eerlijkst. Ik denk er nu aan om dat salarissen op een gezamelijke rekening te laten storten en dan een X bedrag per maand naar eigen rekening overschrijven. Alle vaste lasten gaan dan van gezamelijke rekening. Persoonlijke hobby's kun je zelf voor betalen

Wij doen het - simpel gezegd - als volgt:

inkomen(a) + inkomen(b) = lasten(vast) + lasten(variabel) + reservering(spaargeld_ons) + reservering(spaargeld_kids) + x

x is dus wat er maandelijks overblijft om leuke dingen van te doen (of niet).

[Jadero]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:20:
[...]


Ik ook. Maar dat neemt niet weg dat mijn vriendin de bewuste keuze neemt maar 2 dagen in de week te werken. Ik werk 4.5 dag in de week als ZZPer. Ons netto maandinkomen is dus ongeveer 1 op 6 in verhouding. Ze heeft wel, ondanks dat ik alle vaste lasten betaal e.d., vaak aan het eind van de maand niks over.

Het is haar keuze, en die respecteer ik, maar ik ga niet als geldinfuus fungeren. Ze heeft het helemaal prima, ik betaal de vakanties e.d. en ze krijgt flinke cadeau's (racefiets vorig jaar) terwijl ik meestal een boek ofzo krijg. Ook goed. Maar ik ga echt niet al het geld op 1 hoop gooien. Dat vind ik gewoon niet eerlijk.


[...]


Ik vind dit enorm lomp gesteld. Financieel hebben ze het niet breed maar de financieen zijn niet de basis voor je relatie.

Vooropgesteld, ik ken je niet, je vriendin niet en laat staan jullie relatie. Dus vat het vooral niet vervelend op, ik geef maar weer hoe het op mij overkomt, wat dus helemaal niet juist kan zijn. Tot hiertoe de disclaimer

Maar als ik dit lees, dan klinkt dit ongelofelijk bot en superieur. Met name de dikgedrukte zaken. Ze werkt bewust maar 2 dagen, houdt aan het einde v/d maand niets over ondanks.. je zegt ik respecteer het. Maar als ik het zo lees respecteer je het helemaal niet maar klinkt het erg veroordelend.

Ik vraag me ook af, wat doet je partner de overige tijd. Zit je partner dan 5 van de 7 dagen op de bank zich vol te eten en Netflix proberen op 100% 'alles gekeken' te hebben? Doet ze geen zaken die geen directe geldwaarde hebben maar wel een maatschappelijke waarde?

[Homeland]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:21:
Vraag aan de mensen die alles op één hoop doen; hoe heb je dat precies geregeld? Ik wil graag dat mijn vriendin (toekomstige vrouw) evenveel overhoudt in de maand als ik. Dat vind ik zelf het eerlijkst. Ik denk er nu aan om dat salarissen op een gezamelijke rekening te laten storten en dan een X bedrag per maand naar eigen rekening overschrijven. Alle vaste lasten gaan dan van gezamelijke rekening. Persoonlijke hobby's kun je zelf voor betalen

We hebben 1 rekening, daar komt salaris van ons beiden op binnen en word alles van betaald, een deel gaat naar een spaarrekening van ons samen. Kleine uitgaven doen we zonder dat te bespreken, grotere uitgaven gaan in overleg en omdat we beiden hetzelfde naar dingen kijken gaat dat altijd zonder problemen.

Ik heb meer inkomen maar geef niet meer uit, er word ook niet maandelijks een bedrag apart gezet om dat voor ons zelf uit te geven. We hebben wat dat betreft dus even veel te besteden en dat werkt gewoon goed, als zij een etentje met collega's heeft dan bestel ik thuis wat voor mijzelf om ook niet te hoeven koken, dat zij dan bijv. 50euro uitgeeft en ik 15euro daar maken we ons niet druk om.

Zelfde met hobbies, ik koop soms een game, zij koopt soms nieuwe sportkleding (om maar een voorbeeld te geven), geen idee of die dingen 1-op-1 gelijk zijn maar daar gaat het ook nooit om.

[D-e-n]

Ghengis schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:08:
Per persoon gaat er €150,- naar een privé rekening, daar doe en laat je mee wat je wil

Dat is wel een belangrijke. Ons uitgangspunt is dat we uiteindelijk allebei evenveel over hebben voor "fun". Op het moment dat we dan teveel uitgeven voor boodschappen raakt dat ook niet direct aan ons eigen potje. Dan moeten wel allereerst samen bezuinigen aan de boodschappen of in overleg dat andere potje verlagen.

[Jadero]

D-e-n schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:34:
[...]

Dat is wel een belangrijke. Ons uitgangspunt is dat we uiteindelijk allebei evenveel over hebben voor "fun". Op het moment dat we dan teveel uitgeven voor boodschappen raakt dat ook niet direct aan ons eigen potje. Dan moeten wel allereerst samen bezuinigen aan de boodschappen of in overleg dat andere potje verlagen.

We zijn allebei redelijk flexibele personen. We betalen ook wel eens wat boodschappen van het eigen potje, maar als we niet uitkomen dan wordt ook de weleens spaarrekening aangesproken. Maar uitgangspunt is inderdaad dat het niet direct je 'eigen potje' raakt.

[Hielko]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:34:
Wat grappig. Dit hele topic draait om "hoe verdeel je de kosten?" en dan zou dit ineens een rare vraag zijn. Als we meer dan voldoende inkomsten zouden hebben om aan ons beider behoeften te voldoen, zou er ook geen enkele discussie zijn. Echter, er moet op veel punten bezuinigd worden, keuzes gemaakt worden.

Ik snap het dilemma wel. Ik denk dat het voor de meeste mensen niet zo speelt, omdat zodra je samenwoont het wel heel erg gek moet lopen dat het geen win-win is voor beide partijen. Vooral omdat samen iets huren veel goedkoper is dan 2x iets huren, en daarnaast hoef je niet 2x te betalen voor internet en allerlei andere zaken. Daarbij komt dan ook nog eens dat iets koken voor 2 personen vaak wat kostenefficiënter is dan alleen voor jezelf iets klaarmaken.

Maar goed, omdat jullie niet samenwonen heb je al die voordelen niet, en zijn de enige gezamenlijke kosten op dit moment vooral eten. Als er dan een extreem verschil is in hoeveel/wat beide partners eten en je hebt het niet ruim dan lijkt het me logisch om daar een oplossing voor te vinden, en lijkt het me reëel om van je partner te verwachten dat hij wat meer bijdraagt in deze kosten zodat je er financieel in ieder geval niet op achteruit gaat. Dat kan je soort van formeel proberen te doen door een bepaalde verdeelsleutel toe te passen en bijv. boodschappen 33/66% te verdelen, of hij kan gewoon wat vaker de pinpas trekken en op eigen initiatief wat meer betalen. Daar zullen jullie onderling uit moeten komen.

[KaiseRRuby]

Onze situatie:

Wonen samen. M(29) en V(28). Zij arts, hij eigen ondernemer. Hij koophuis, geen spaargeld en wat schulden, zij geen huis, wel een beetje spaargeld.

Hij: betaalt de aflossing van de hypotheek
Zij: betaalt niks

Samen delen ze de kosten van de:

- rente hypotheek
- GWE
- Verzekeringen etc
- Netflix, Spotify, Kobo Plus, andere abonnementen waar we samen gebruik van maken
- Schoonmaakster

Zij maakt een bedrag over naar hem, hij betaalt dan alles.

Via een gemeenschappelijke rekening (50/50):
- Boodschappen
- Etentjes
- Vakantie

Kwestie die in de toekomst gaat spelen:

Huis is van hem. Heeft 70k overwaarde. In de toekomst samen een huis kopen. Wat te doen met de inleg van de overwaarde? Zij legt niks in.

[B-Real]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:34:
Wat grappig. Dit hele topic draait om "hoe verdeel je de kosten?" en dan zou dit ineens een rare vraag zijn. Als we meer dan voldoende inkomsten zouden hebben om aan ons beider behoeften te voldoen, zou er ook geen enkele discussie zijn. Echter, er moet op veel punten bezuinigd worden, keuzes gemaakt worden.

We kunnen op veel punten gewoon écht niet doen en laten wat we willen. Dat verschil uit zich niet in "wel of niet op vakantie van € 2.000 kunnen gaan" maar in "een telefoon van € 400 of van € 100 kopen" en "zal ik dat Netflix-abonnement maar opzeggen of niet?".

Op dat moment is het verschil tussen iedere week € 100 aan eten kwijt zijn, of iedere week € 40 echt significant. Dan kun je de andere zaken (energieverbruik, toiletpapier) gaan ridiculiseren, maar daar schieten we niks mee op. Ik kan best zeggen "joh, geen enkel probleem, dat betaal ik voor je." Maar dat betekent wel dat ik bijv. minder vaak naar vrienden toe kan, simpelweg omdat ik dan het geld voor de benzine niet meer heb.

En om toch even wat meer inzage te geven: ik heb een all-in huur, zonder jaarlijkse afrekening. Tevens zijn we dus nog niet zo heel lang samen, én wonen we dus nog niet samen en gaan we dat voorlopig nog niet doen (volgens mijn huurcontract mag er hier maar 1 persoon wonen). Ook heeft hij een onzekere inkomstensituatie en kan het zijn dat hij straks in het geheel geen inkomsten meer heeft. Ik kom (2016/2017) uit een huwelijk waarin ik alles wat ik had opgebouwd ben kwijtgeraakt, en heb net weer wat spaargeld bij elkaar gesprokkeld. De kans dat ik ooit weer wat kán opbouwen (koophuis) is nihil (arbeidsongeschikt).
Dus ja, die paar tientjes iedere maand, zijn nu én voor de toekomst, wel van direct belang, zowel voor het prettig kunnen leven nu, als voor het gevoel van "eerlijk verdelen", als voor een gevoel van toekomstperspectief.

Niet iedereen heeft een hoog inkomen...

Om hoeveel dagen per week/maand gaat het en gaat het dan in die paar dagen echt om zoveel geld? (hoef je geen antwoord op te geven, maar als de een 100eu per week uitgeeft en de ander 40eu zegt het nog niet zoveel als jullie maar één weekend per maand bij elkaar zijn)

Anyway, vaste lasten zijn all-in, dus elke maand gelijk? Dat is eenvoudig naar rato te verdelen naar het aantal dagen dat hij bij je is.

Eten zou ik dan lekker ieder voor zich halen (of iig alleen de "eigen" producten), dat scheelt verdelen en bijhouden. Als de één een brood koopt, dan doet de ander dat niet (van die kosten zal het niet afhangen hoop ik) en dat kun je wellicht ook nog wat afwisselen.
Geeft wel iets meer gedoe omdat beide boodschappen moeten doen, maar dat is te overzien lijkt me.
Als jullie daar geen zin in hebben, dan moet je idd (zoals jullie nu reeds doen) alles gaan bijhouden voor een tijdje en er dan een financiële verdeling voor maken.

Wat voor kosten hebben we nog meer? Internet, tv? Kun je ook naar rato doen, maar die kosten zou je in je eentje ook hebben.

Toen ik nog op mezelf woonde en mijn vriendin nog niet bij me inwoonde betaalde ik alle vaste lasten zelf, die kosten had ik immers ook toen ik nog alleen was (afgezien van wat meer GWE). Boodschappen deed ik veelal, maar zij deed ook vaak genoeg boodschappen voor het avondeten plus andere dingen die nodig waren als ze wel bij mij was.

KaiseRRuby schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:50:
Onze situatie:

Wonen samen. M(29) en V(28). Zij arts, hij eigen ondernemer. Hij koophuis, geen spaargeld en wat schulden, zij geen huis, wel een beetje spaargeld.

Hij: betaalt de aflossing van de hypotheek
Zij: betaalt niks

Samen delen ze de kosten van de:

- rente hypotheek
- GWE
- Verzekeringen etc
- Netflix, Spotify, Kobo Plus, andere abonnementen waar we samen gebruik van maken
- Schoonmaakster

Zij maakt een bedrag over naar hem, hij betaalt dan alles.

Via een gemeenschappelijke rekening (50/50):
- Boodschappen
- Etentjes
- Vakantie

Kwestie die in de toekomst gaat spelen:

Huis is van hem. Heeft 70k overwaarde. In de toekomst samen een huis kopen. Wat te doen met de inleg van de overwaarde? Zij legt niks in.

Bij de notaris de overwaarde vastleggen dat bij een "what if"-scenario en de gezamenlijke woning verkocht moet worden, x bedrag eerst aan hem toekomt en dan de rest pas 50/50 verdeeld wordt.
Dit is hoe wij het hebben gedaan.

[ Voor 13% gewijzigd door B-Real op 07-05-2019 11:52 ]

[Gunner]

Ghengis schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:32:
[...]


Vooropgesteld, ik ken je niet, je vriendin niet en laat staan jullie relatie. Dus vat het vooral niet vervelend op, ik geef maar weer hoe het op mij overkomt, wat dus helemaal niet juist kan zijn. Tot hiertoe de disclaimer

Op mij ook. Komt heel zakelijk en berekenend over. De reden dat ik nogal wat kriebels van dit topic begin te krijgen...

[dlmh]

Mijn vriendin en ik zijn al 13 jaar samen waarbij ik altijd meer heb verdiend (zij is psycholoog, ik ben frontend developer). Tot de geboorte van ons eerste kind heeft zij altijd 32 uur gewerkt en ik 36 uur dus die verhouding is niet heel scheef. Doordat zij ook wat extra taken in het huishouden deed ben ik van mening dat de geleverde inspanning voor ons huishouden, zowel financieel als in natura, in die zin helemaal gelijk is. Wij droegen naar verhouding bij aan de gezamenlijke kosten en spaardeel, waarbij het restant voor onszelf was en onze eigen spaarrekening.

Toen we op een gegeven moment een redelijk gezamenlijk vermogen hadden opgebouwd, en mijn vriendin in verwachting was, hebben we besloten het "radicaal" anders te doen. Aan het begin van het jaar krijgen wij ieder een X bedrag als zakgeld voor het hele jaar, en wordt er tevens een bedrag op zowel de vaste lasten rekening als de variabele lasten rekening gestort voor het gehele jaar. Onze inkomens worden nu direct op de gezamenlijke spaarrekening gestort waar in principe de rest van het jaar niks meer af gehaald hoeft te worden, tenzij er een hele grote aanschaf gedaan moet worden.

Op deze manier hebben wij een gelijke hoeveelheid eigen "zakgeld" en hoeft er nooit meer gekeken te worden naar wie wat bijdraagt. Ondanks dat ik inmiddels 3-4x zoveel verdien (als freelancer in een b.v.) vind ik dit juist een hele prettige regeling. Een en ander verandert natuurlijk ook wel zodra je kinderen hebt, en de zorg voor je kinderen is moeilijk uit te drukken in geld.

[mwa]

Hier allebei een aparte rekening, en maken naar ratio van inkomen (momenteel 60 om 40) een bedrag over naar de gezamenlijk rekening waar alle lasten (incl sparen voor kids) van gedaan worden. Uitjes, etentjes betalen wij om en om, of sturen achteraf een tikkie als het om grote bedragen gaat.

[Ardana]

Ghengis schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:08:
Interessant om te zien hoe anderen het binnen een relatie aanvliegen om de kosten te verdelen. Er vallen me een paar dingen op:

- Hoe berekenend men (soms) is op alledaagse uitgaven die iedereen heeft
- Hoe regelmatig er op basis van bijdrage berekend wordt
- Hoe kloppend alles moet zijn

Waar ik wel eens benieuwd naar ben, de partner die minder bijdraagt, doet hij/zij meer in huis bijvoorbeeld? Zorgt de partner misschien nog voor iemand anders door bijvoorbeeld elke week ergens te helpen in het huishouden o.i.d. Kort: Heeft de partner activiteiten die geen geld in het laatje brengen maar wel nuttig zijn. Dus (eigen) huishouden, (mantel)zorg, vrijwilligerswerk etc.

Ik denk dat het gaat om gevoel: hoe voelt het of dingen eerlijk verdeeld zijn. In ons geval is dat heel lastig. Groot leeftijdsverschil (47/26), de een volledig arbeidsongeschikt en weinig toekomstperspectief, de ander gedeeltelijk arbeidongeschikt en zeer onzeker toekomstperspectief. De een is van nature zeer zuinig en heel goed met geld en administratie en alles wat daarbij komt kijken, de ander zit aan het andere eind van het spectrum. De een heeft een relatief hoge uitkering (relatief, maar geen recht op toeslagen etc.) maar runt een volledig huishouden, de ander zit eigenlijk onder het minimum maar heeft een klein gat in de hand.

Het gaat om +/- 3-4 dagen per week, ongeveer de helft van de tijd dus. De vaste lasten van mijn eigen huis draag ik 100% zelf. Dat zijn vaste lasten, die heb ik sowieso, ongeacht of hij hier is of niet, daarin verwacht ik niet eens een bijdrage.

Als we, structureel, na het betalen van alle 'noodzakelijke uitgaven' ieder € 150 over zouden houden om mee te doen wat je wil, zou er juist geen probleem zijn.

KaiseRRuby schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:13:
[...]
Het is een beetje een slachtoffer rol, terwijl ik enkel probeer aan te geven dat er veel meer verschillen zijn in een huishouden dan enkel hoeveel iemand eet.

Waarom is het een slachtofferrol? De overige verschillen hebben we uitgewerkt, daar zijn we uit. Enkel dit kosten-verschil weten we nog niet mee om te gaan. Ik zie niet in wat daar slachtofferrol aan is?

Grolsch schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:16:
[...]
Als ik dit zo lees dan hebben jullie niet echt een stabiele basis voor een stabiele relatie

Want je kan alleen een stabiele relatie aangaan als je genoeg inkomsten hebt?

* Grolsch is nu wel akelig benieuwd of je nu een man of een vrouw bent, ik was altijd in de veronderstelling dat je een man was

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik een vrouw ben En geen stereotype vrouw: ik ben extreem zuinig, en goed met geld, en degene die arm(er) uit de echtscheiding gekomen is, en vrijwillig heeft afgezien van alimentatie.

[ Voor 6% gewijzigd door Ardana op 07-05-2019 12:09 ]

[KaiseRRuby]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 12:03:
[...]

Ik denk dat het gaat om gevoel: hoe voelt het of dingen eerlijk verdeeld zijn. In ons geval is dat heel lastig. Groot leeftijdsverschil (47/26), de een volledig arbeidsongeschikt en weinig toekomstperspectief, de ander gedeeltelijk arbeidongeschikt en zeer onzeker toekomstperspectief. De een is van nature zeer zuinig en heel goed met geld en administratie en alles wat daarbij komt kijken, de ander zit aan het andere eind van het spectrum. De een heeft een relatief hoge uitkering (relatief, maar geen recht op toeslagen etc.) maar runt een volledig huishouden, de ander zit eigenlijk onder het minimum maar heeft een klein gat in de hand.

Als we, structureel, na het betalen van alle 'noodzakelijke uitgaven' ieder € 150 over zouden houden om mee te doen wat je wil, zou er juist geen probleem zijn.


[...]

Waarom is het een slachtofferrol? De overige verschillen hebben we uitgewerkt, daar zijn we uit. Enkel dit kosten-verschil weten we nog niet mee om te gaan. Ik zie niet in wat daar slachtofferrol aan is?


[...]

Want je kan alleen een stabiele relatie aangaan als je genoeg inkomsten hebt?


[...]

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik een vrouw ben

Ik weet mijn gedachten niet goed te verwoorden, maar kreeg een beetje een unheimisch gevoel van jouw post. Excuus, zal me focussen op de feiten.

[plofkip]

Wij hebben ervoor gekozen het systeem van Scott Hanselman te hanteren.

Inkomsten gaan naar de gezamenlijke rekening en we hebben ieder onze eigen rekening. Daar maken we elke week € 50,- naar over en daar mag je mee doen wat je wilt :-)
Leuke dingen die we samen doen, zoals uit eten, betalen we wel van de gezamenlijke rekening, maar op deze manier kun je beide doen met je geld wat je wilt zonder scheve gezichten.

Bevalt erg goed!

[Ardana]

KaiseRRuby schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 12:09:
[...]
Ik weet mijn gedachten niet goed te verwoorden, maar kreeg een beetje een unheimisch gevoel van jouw post. Excuus, zal me focussen op de feiten.

Ik denk dat ik het wel snap, het is ook wel suf en petty ergens. Maar tegelijkertijd is het ook wel mijn/ons gevoel. Het raakt direct aan hoeveel levensgemak/plezier je hebt, want als je weinig hebt, is het verschil van een paar tientjes groot. Daarom is het ook fijn om er over te kunnen praten met anderen, maar een veroordeling is nooit fijn.

Let wel, ik ben niet zielig, ik kan vrijwel alles doen wat ik wil, maar ik moet gewoon wel goed opletten en bewust keuzes maken. En dat begint in de supermarkt.

[ Voor 11% gewijzigd door Ardana op 07-05-2019 12:15 ]

[Grolsch]

Koppensneller schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:19:
[...]


Da's wel heel simpel gezegd. Geven is nou eenmaal een stuk makkelijker als je je geen zorgen hoeft te maken om wat er overblijft. En hoe denk je in godsnaam te kunnen oordelen over een relatiebasis op basis van zo'n financieel vraagstuk?

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:20:
[...]

Ik vind dit enorm lomp gesteld. Financieel hebben ze het niet breed maar de financieen zijn niet de basis voor je relatie.

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 12:03:
[...]

Want je kan alleen een stabiele relatie aangaan als je genoeg inkomsten hebt?


[...]

Zoals jullie mijn post interpreteren zo bedoel ik het eigenlijk niet.

Wat ik ermee bedoel is dat als de 1 (vriend van @Ardana ) het geld met bakken uitgeeft terwijl de ander (@Ardana ) elk dubbeltje om moet draaien, dat is geen goede basis is voor een relatie.

Als je een relatie aan gaat moeten jullie dit samen doen. Het kan niet zo zijn dat de 1 na elk salaris (of uitkering) een flink stuk maand over heeft, en de ander leeft als god in Frankrijk.

Als jullie met elkaar verder een toekomst willen gaan opbouwen zul je hier wel duidelijk afspraken over moeten maken, anders krijg je ergenissen (die proef ik nu al uit de posts van @Ardana )

Je kunt nog zoveel van elkaar houden, maar als er altijd financiele onenigheid is heb ik zo'n idee dat je dat geen 10-tallen-jaren vol gaat houden.

Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik een vrouw ben En geen stereotype vrouw: ik ben extreem zuinig, en goed met geld, en degene die arm(er) uit de echtscheiding gekomen is, en vrijwillig heeft afgezien van alimentatie.

Het was me gewoon nog nooit opgevallen, "default Tweaker = man" zit in mijn hoofd denk ik

En vrijwillig afzien van alimentatie is inderdaad redelijk uitzonderlijk, dat hoor je niet vaak.

[ Voor 17% gewijzigd door Grolsch op 07-05-2019 12:18 ]

[Kayl]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 12:13:
[...]

Ik denk dat ik het wel snap, het is ook wel suf en petty ergens. Maar tegelijkertijd is het ook wel mijn/ons gevoel. Het raakt direct aan hoeveel levensgemak/plezier je hebt, want als je weinig hebt, is het verschil van een paar tientjes groot. Daarom is het ook fijn om er over te kunnen praten met anderen, maar een veroordeling is nooit fijn.

Let wel, ik ben niet zielig, ik kan vrijwel alles doen wat ik wil, maar ik moet gewoon wel goed opletten en bewust keuzes maken. En dat begint in de supermarkt.

Het verschil in mentaliteit rondom geld is een belangrijk thema an sich, dat zal jij zelf ook wel snappen. Los daarvan, is het niet een idee om een wat simpelere regeling aan te houden dat hij bijv. elke 2 of 3 weken boodschappen betaalt en jij de week erna?

Dan kom je wellicht wat meer richting de praktische verhoudingen, zonder het al te complex te maken met bonnetjes narekenen? Zodra je bonnen gaat narekenen ben je volgens mij niet meer bezig met de leuke dingen van een relatie.

[sjorremans]

Gewoon naar rato van inkomen, ondanks mijn leeftijd (30) ben ik daar misschien ouderwets in. Mijn geld = mijn geld
Ik werk 40 uur per week, partner 28 uur. Ook al zou partner 40 uur werken, verdien ik nog steeds een stuk meer.

Ik vind het echt niet erg om meer te betalen omdat ik meer verdien.. maar mijn salaris op een gezamelijke rekening laten storten en daarvan zelf wat zakgeld te krijgen? Nee dat gaat echt niet gebeuren .

[T-MOB]

Engineer Stewie schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:36:
[...]
Dat klopt wel maar dat is nogal degressief (terwijl inkomen hopelijk het tegenovergestelde doet).
Verder kan ik die rentecomponent ook inbrengen in mijn persoonsbelasting en hetgeen ik daarvan terugkrijg hangt dan weer af van mijn algemene belastingsvoet.

Ja dat klopt. Een andere optie is gewoon een waarde hangen aan het woongenot, doe alsof jij het huis verhuurt aan de gemeenschap en verdeel de kosten zoals je het anders ook zou doen. Alle kosten aan het huis zijn dan logischerwijs voor jou.

[Kayl]

sjorremans schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 12:34:
Gewoon naar rato van inkomen, ondanks mijn leeftijd (30) ben ik daar misschien ouderwets in. Mijn geld = mijn geld
Ik werk 40 uur per week, partner 28 uur. Ook al zou partner 40 uur werken, verdien ik nog steeds een stuk meer.

Ik vind het echt niet erg om meer te betalen omdat ik meer verdien.. maar mijn salaris op een gezamelijke rekening laten storten en daarvan zelf wat zakgeld te krijgen? Nee dat gaat echt niet gebeuren .

Grappig dat je dat ouderwets vindt. Volgens mij is het juist iets van de laatste jaren dat stellen het allemaal gesplitst willen hebben.

[Oilman]

KaiseRRuby schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:50:
Kwestie die in de toekomst gaat spelen:

Huis is van hem. Heeft 70k overwaarde. In de toekomst samen een huis kopen. Wat te doen met de inleg van de overwaarde? Zij legt niks in.

Wij hadden een vergelijkbare kwestie en dat hebben we opgelost bij de notaris in een samenlevingscontract. Je kan het zo complex maken als jullie zelf willen. Een paar voorbeeld sommen op basis van een huis dat jullie kopen voor 400k, dat rekent makkelijk. Hypotheek is van beide die is dus 330k en jij hebt 70k extra ingelegd. De relatie is over

Verkopen het weer voor 400k. Dit is het eenvoudigste scenario, de bank krijgt als eerste zijn 330k en de resterende 70k is gewoon voor jouw.

Verkopen het voor 500k. Eerst komt de bank weer langs, dan is er nog 170k over, daar gaat jouw 70k weer vanaf. Dan is er nog 100k over om onderling te verdelen, dat kan je door 2 doen of naar rato van de inleg (41k - 59k).

Tot zover de probleemloze scenario's, maar wat als de waarde daalt, dan wordt het op eens een heel ander verhaal. Stel dat jullie het verkopen voor 350k. Nadat de bank is langs geweest blijft er dan nog 20k over, die is voor jouw, maar dan zou je 50k kwijt zijn. Doe je daar niets mee? Of door de helft? Naar rato? Uiteindelijk zijn dit de vervelende scenario's waarvoor je het vooraf goed wilt regelen.

[PinusRigida]

Wij zitten na een tweetal jaar (eens 8 maand in 2017 en van februari 2018 t.e.m. vorige week) terug in de oude situatie op gebied van gezinsfinanciën... Het is een poosje moeilijker geweest (lees: wat meer opletten).

Vrouw is geopereerd aan rug, heeft in 2017 een eerste keer "vast" gezeten en bijkomend langdurig in ziekte, in 2018 was de tweede keer en is ze heel het traject afgegaan: gewone pijnstillers over naar zware pijnstillers, over naar acupunctuur, over naar operatie, waarvan ze net gerevalideerd is en terug arbeidsgeschikt is verklaard na bijna een jaar op invaliditeit. (de periode in langdurige ziekte was geen probleem = geen verlies, maar vanaf het statuut van invaliditeit verlies je wel wat)

Dankzij het -niet perfecte maar wel goeie- zorgsysteem in BE heeft de operatie en de medicatie ons quasi niks gekost, maar de drop in haar inkomen wel, er wordt wel wat bijgepast door de zorgkas maar dat is nooit het volledige loon, is ook logisch.

De maandelijkse hypotheekaflossing (1450euro) nam ik volledig op mij, de rekeningen betalen ook. kosten voor eten etc. kwamen van mijn maaltijdcheques en aanvullend van haar invaliditeitsuitkering. Dat geluk hebben we wel dat ik kan terugvallen op jobzekerheid en een relatief goed inkomen, ik kan me voorstellen dat veel mensen die deze luxe -mag ik dat toch noemen- niet hebben, in de shit geraken.

Als één van de partners plots maar een 70 à 80% van haar inkomen meer heeft, dat is totaal geen ramp en met een beetje buffer wel in te passen, maar pas dan besef je hoe langzamerhand en bijna ongemerkt, je je levensstandaard aanpast aan beide stijgende lonen. Plots komt er een 300 euro minder binnen en besef je van "hey, deze maand eens wat minder uit eten" bvb.

Vanaf volgende maand is het weer 50/50, zoals het al 12 jaar gaat, en zo gaat het mijns inziens het beste, discussies van "jamaar vorige maand betaalde ik dit en jij kocht dit of dat" hebben we niet. Elk ons loon, vaste kosten verdelen we 50/50, er wordt rekening gehouden dat mijn loon hoger ligt dan dat van haar dus extra kosten zoals uit eten gaan, eens pretpark met de dochter etc... komen dan ook van mij en dat is een prima verstandhouding.

Onze relatie (ondertussen huwelijk) heeft troebele watertjes gekend maar ruzie over geld hebben we nooit gehad.

[ Voor 13% gewijzigd door PinusRigida op 07-05-2019 13:03 ]

[Mr. Awesome]

sjorremans schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 12:34:
Gewoon naar rato van inkomen, ondanks mijn leeftijd (30) ben ik daar misschien ouderwets in. Mijn geld = mijn geld
Ik werk 40 uur per week, partner 28 uur. Ook al zou partner 40 uur werken, verdien ik nog steeds een stuk meer.

Ik vind het echt niet erg om meer te betalen omdat ik meer verdien.. maar mijn salaris op een gezamelijke rekening laten storten en daarvan zelf wat zakgeld te krijgen? Nee dat gaat echt niet gebeuren .

Ik zie het juist andersom. Ik werk niet alleen om mijzelf te onderhouden, maar om mijn gezin te onderhouden. Dus mijn geld = (een deel van) ons geld.

[maurice_l]

Lijkt me een flink gedoe; alles naar ratio of verdelen. Hoewel ik snap dat elke situatie anders is.

Ik (wij) zien onze relatie, kinderen en huishouden als één geheel. Gewoon alles op een hoop, en bijzondere uitgaven in overleg. Kapper kost voor haar bijvoorbeeld €80 euro en ik drink in het weekend wat lekkere biertjes. Ik werk meer, zij doet meer thuis
Ik alle vaste lasten en zij alle iets minder vaste lasten.

We letten op de financiën maar totaal niet of iemand toevallig iets meer aan zijn hobby heeft uitgegeven dan de ander. We gunnen elkaar het beste en dat houdt elkaar in evenwicht.

[grand admiral Mause]

Hier all het inkomen op een grote hoop. Inkomens verschil is substantieel (factor 10) maar als je kinderen hebt en een huis en al 20 jaar bij elkaar bent zou dat echt niet moeten uitmaken vind ik. Als 1 veel verdient genieten we er samen van, als we weinig verdienen bijt je samen op een houtje. Niet getrouwd overigens. Enige wat apart gehouden is de eenmanszaak.
Grotere aanschaf +500 euro overleggen we vooraf, kleding en uitjes gaat van de lopende rekening en proberen we te beperken tot wat we redelijk vinden.

[Verwijderd]

maurice_l schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:18:
Lijkt me een flink gedoe; alles naar ratio of verdelen. Hoewel ik snap dat elke situatie anders is.

Ik (wij) zien onze relatie, kinderen en huishouden als één geheel. Gewoon alles op een hoop, en bijzondere uitgaven in overleg. Kapper kost voor haar bijvoorbeeld €80 euro en ik drink in het weekend wat lekkere biertjes. Ik werk meer, zij doet meer thuis
Ik alle vaste lasten en zij alle iets minder vaste lasten.

We letten op de financiën maar totaal niet of iemand toevallig iets meer aan zijn hobby heeft uitgegeven dan de ander. We gunnen elkaar het beste en dat houdt elkaar in evenwicht.

Ik ben persoonlijk ook van deze school. Maar dat is wel zo gegroeid. Bij ons huwelijk hebben we nog wel huwelijkse voorwaarden opgesteld. Maar om daar op terug te kunnen vallen dien je af en toe een lijstje bij te houden wat van wie is. Na zoveel jaren samen en 2 kinderen heb ik geen enkel benul en ook geen zin meer om nog te bedenken wat van mij of wat van haar is. Oh en ik betaal eigenlijk alles aangezien zij niet meer werkt en meer in huis doet. Ik heb dan wel een zuinige vrouw.. volgens mij geef ik meer uit dan zij.

edit: bijna gelijk aan de reactie die in de tussentijd kwam dat ik hier aan het typen was.

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 07-05-2019 13:26 ]

[Highfive95]

maurice_l schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:18:
Kapper kost voor haar bijvoorbeeld €80 euro en ik drink in het weekend wat lekkere biertjes.

Kun je aardig wat biertjes van drinken .

Het scheelt denk ik ook heel erg in wat voor relatie je zit. In mijn vorige relatie had mijn ex een gat in dr hand. Gingen bakken geld uit aan niks...Ik kan eigenlijk niks uitgeven maar werd hier toch in meegezogen.

Achteraf heb ik hier spijt van. Want ging echt om dingen die niet noodzakelijk zijn of etenswaren die vaak ook nog eens weggegooid werden. Vaak uit eten, veel thuisbezorgd etc. Gewoon zonde van het geld.

Mijn huidige vrouw is precies hetzelfde als ik. Zuinig, maar niet te extreem. Gewoon een goede balans tussen uitgaven en inkomsten. Wij kunnen nu samen gemiddeld €1500,00 per maand sparen. In mijn vorige relatie was dit dus op aan het einde van de maand. Salaris is samen ongeveer hetzelfde.

Nu had ik wel een koophuis en aandelen en dit is wel vastgelegd in huwelijkse voorwaarden. Vermogen van voor relatie blijft mijn vermogen als het om een of andere reden fout loopt.

In eerste instantie ging het bij ons naar rato. Maar naarmate je elkaar beter kent kom je erachter dat je ongeveer hetzelfde uitgavepatroon hebt. Toen is alles op een hoop gegooid en maandelijks een bedrag voor jezelf. Werkt in ons geval prima en er is nooit discussie over de uitgaves.

Alhoewel.......de auto

[Wailing_Banshee]

Highfive95 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:29:
[...]
Werkt in ons geval prima en er is nooit discussie over de uitgaves.

Alhoewel.......de auto

Tja, ik wilde die MX5 toen we de Starlet wilden vervangen, m'n man vond het eigenlijk te duur (niet dat het heel veel moeite kostte om hem over te halen!)

Maar het scheelt wel als je allebei ongeveer hetzelfde uitgave patroon hebt ja.

[Hydra]

Philip Ross schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:26:
Klinkt eerlijk. Doen jullie het huishouden verder 50/50 of doet zij stiekem toch meer omdat ze meer thuis is?

Zij doet meer, wat ik wel zo eerlijk vind gezien 't verschil in uren. Ze is overigens al een tijd 'op zoek' naar een schoonmaakster voor 1 keer in de week (die ik zou betalen) maar da's nog niet gelukt.

Ghengis schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:32:
Maar als ik dit lees, dan klinkt dit ongelofelijk bot en superieur. Met name de dikgedrukte zaken. Ze werkt bewust maar 2 dagen, houdt aan het einde v/d maand niets over ondanks.. je zegt ik respecteer het. Maar als ik het zo lees respecteer je het helemaal niet maar klinkt het erg veroordelend.

Ik veroordeel niks ofzo, maar het is haar keuze. Ik heb persoonlijk liever dat ze meer zou werken, maar dat wil ze op dit moment niet, vooral omdat ze haar werk niet leuk vindt. Ik respecteer het, maar ik had liever dat ze ook 'gewoon' 4 dagen in de week zou werken en we daar dan de voordelen van hadden. Het is niet alsof het niet kan.

Met die dikgedrukte stukken probeer ik vooral aan te geven dat, hoewel het geld niet op een grote hoop gaat, ze het verre van slecht heeft. Dat ik dus niet het verschil alleen maar aan mezelf uitgeef; verre van. Maar ik ken ook mensen waarbij de man een flink salaris heeft en de vrouw 't vooral uitgeeft. En da's niet iets wat ik wil.

Ik vraag me ook af, wat doet je partner de overige tijd. Zit je partner dan 5 van de 7 dagen op de bank zich vol te eten en Netflix proberen op 100% 'alles gekeken' te hebben? Doet ze geen zaken die geen directe geldwaarde hebben maar wel een maatschappelijke waarde?

We hebben 2 jonge kinderen dus Ma - Wo is ze verantwoordelijk voor het brengen/halen. Do en Vr (vrijdag werk ik een halve dag) ik. Daarbuiten doet zij het meeste huishoudelijke werk, waarbij we dus al afgesproken hebben dat er een schoonmaakster moet komen, maar die is nog niet gevonden. Verder weet ik niet zo goed wat ze overdag doet

Het is al met al een stukje waar ik niet tevreden over ben. Het is ook een ding dat wel eens in gesprekken naar boven komt. Ze wil ook wel meer werken, maar er moet eerst een leukere baan komen. Ze is daarin heel anders dan ik.

[Philip Ross]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:35:
[...]


Zij doet meer, wat ik wel zo eerlijk vind gezien 't verschil in uren.

Wat ik bedoelde is dat je dan het verschil in uren meeneemt in de kosten berekening maar haar vervolgens ook nog eens daardoor iets extra laat doen. Dus ze werkt in praktijk meer dan die 2 dagen en zou dus ook voor bijvoorbeeld 3 (of 4 als ze heel veel doet) dagen inkomen geteld moeten worden.

Of inderdaad iemand die het huishouden doet inhuren zodat zij echt alleen die 2 dagen werk doet.

[Hydra]

Philip Ross schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:38:
Wat ik bedoelde is dat je dan het verschil in uren meeneemt in de kosten berekening maar haar vervolgens ook nog eens daardoor iets extra laat doen. Dus ze werkt in praktijk meer dan die 2 dagen en zou dus ook voor bijvoorbeeld 3 (of 4 als ze heel veel doet) dagen inkomen geteld moeten worden.

Ik vind dat wat lastig door te rekenen. We hebben ook geen spreadsheet ofzo waarin we dat verdelen. Ik ben aardig gestegen in inkomen in de 9 jaar dat we samen zijn (vooral m'n move naar ZZPen dit jaar heeft het nogal wat schever gemaakt), zij relatief weinig. Vooral het bekostigen van 'luxe' dingen zoals de vakanties (week wintersport in 't hoogseizoen bijvoorbeeld) is nu dus 100% voor mijn rekening. Aan de andere kant; ze heeft in ieder geval geld genoeg om ook nog met haar eigen vriendinnen een lang weekend op wintersport te gaan. Waarbij ze overigens mijn CC mee heeft 'just incase'.

Voor mijn gevoel is het dus behoorlijk eerlijk verdeeld, zonder dat we alles op 1 hoop moeten gooien.

Bij m'n ex was 't omgekeerd overigens; die verdiende 1.5 keer mijn salaris en ik woonde bij haar huis in

Of inderdaad iemand die het huishouden doet inhuren zodat zij echt alleen die 2 dagen werk doet.

Da's sowieso het plan, maarja, het moet wel gedaan worden he En ze wil het perse zelf doen, omdat ze liever niet heeft dat een schoonmaakster thuis is terwijl ze er niet is. Terwijl ik dat juist ideaal vindt; thuiskomen en je hele huis is op magische wijze schoon. Heerlijk.

[Mr. Awesome]

Het toekomstperspectief van inkomen is ook wel iets wat je mee kan nemen, toch?

Ik ben front-end webdeveloper, in een redelijk vrije sector zonder CAO. Dus ik kan flink stijgen in mijn salaris de komende jaren. Mijn vrouw is verpleegkundige in het ziekenhuis, strak CAO waar nauwelijks van afgeweken wordt, die gaat binnen nu en 10 jaar niet 2x zoveel verdienen. Dus over 10 jaar is de verdeling misschien 10:90 ipv 45:55

[Remy!!!!]

Ardana schreef op maandag 6 mei 2019 @ 23:21:
Zo, en toen zaten wij met een puzzeltje. We hebben het beiden niet ruim, en we wonen part-time samen. Daarnaast verbruikt de een écht significant meer dan de ander: 3.500 kcal per dag vs 1.300 kcal per dag merk je behoorlijk in de kosten.

We proberen nu een manier te vinden hoe we een eerlijke verdeling kunnen krijgen van onze variabele kosten, voornamelijk eten/boodschappen.

50/50 voor de dagen dat we samen zijn is lastig, zowel omdat we wisselende dagen samen zijn, als omdat het ergens ook niet eerlijk voelt als de een zoveel meer moet bijdragen dan wat die persoon verbruikt. Een gezamenlijke huishoudpot lijkt hier ook niet te werken, omdat we niet de hele tijd samen zijn.

Heeft er iemand een goed idee hierover?

Is het niet gewoon simpel op te lossen door apart af te rekenen bij het boodschappen doen? Dan kan jij jouw 1300kcal boodschappen doen en hij zijn 3500kcal boodschappen. Of denk ik nu te makkelijk?

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 11:21:
Vraag aan de mensen die alles op één hoop doen; hoe heb je dat precies geregeld? Ik wil graag dat mijn vriendin (toekomstige vrouw) evenveel overhoudt in de maand als ik. Dat vind ik zelf het eerlijkst. Ik denk er nu aan om dat salarissen op een gezamelijke rekening te laten storten en dan een X bedrag per maand naar eigen rekening overschrijven. Alle vaste lasten gaan dan van gezamelijke rekening. Persoonlijke hobby's kun je zelf voor betalen

Wij doen het op dit moment als volgt (mijn vriendin en ik verdienen bijna evenveel).
We hebben 1 gezamenlijke rekening met een spaarrekening bij de ING.
- Het loon van ons beide wordt op de gezamenlijke rekening gestort op de 24e en 25e.
- Op de 25e wordt er automatisch de volgende bedragen naar de diverse spaarpotjes gestort (die spaarpotjes/doelen zijn ideaal bij de ING).
- €150 naar het potje voor de auto (hiermee betalen we de verzekering, apk, reparaties en sparen we voorzichtig voor een nieuwe auto) (we kwamen er gisteren achter dat we de wegenbelasting niet uit dit potje doen, dus binnenkort maar eens wat aan veranderen.
- €250 naar het potje voor ons huis (voor nieuwe meubilair, onderhoud aan huis)
- €500 naar een soort algemeen spaarpotje (Voor onverwachte zaken die we mogelijk niet middels de andere potjes kunnen betalen, en sparen voor trouwen, en hieruit betalen we onze jaarlijkse zorgverzekering)
- €50 naar een spaarpotje voor mij en m'n vriendin heeft ook een zelfde spaarpot met ook maandelijks €50 (dit kunnen wij vrij besteden naar wij wij willen).
Al het geld wat over blijft gebruiken wij om onze vaste lasten, boodschappen, uitjes e.d. te betalen.

Dit doen wij nu bijna een jaar en bevalt erg goed. Mochten we de komende tijd meer verdienen dan zullen de bedragen naar de spaarpotjes ook wel wijzigen.

[maurice_l]

Highfive95 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:29:
[...]


Kun je aardig wat biertjes van drinken .

Helaas gaat ze niet elke week

Klopt helemaal, moet wel een gelijkwaardige relatie zijn wat dit betreft.

[BTU_Natas]

@Ardana,

Je eet 100% van het budget als hij niet bij je is, en je eet 27% als hij wel bij je is. Dat is toch zo uit te rekenen? Je hebt het vast bijgehouden wat het kost als je een week voor jezelf moet zorgen, dus geen mee eters. Hou dat er wel tegen aan, zijn sport hobby is duur, daar zit nou eenmaal een extra voedsel prijs kaartje bij aanvast.

Wij sporten beide fanatiek, ons maandelijkse kosten zijn absurd als het om eten gaat. Gezond eten is rete duur! Kan me er dus goed in inleven.

[Philip Ross]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 13:44:
[...]


Ik vind dat wat lastig door te rekenen. We hebben ook geen spreadsheet ofzo waarin we dat verdelen. Ik ben aardig gestegen in inkomen in de 9 jaar dat we samen zijn (vooral m'n move naar ZZPen dit jaar heeft het nogal wat schever gemaakt), zij relatief weinig. Vooral het bekostigen van 'luxe' dingen zoals de vakanties (week wintersport in 't hoogseizoen bijvoorbeeld) is nu dus 100% voor mijn rekening. Aan de andere kant; ze heeft in ieder geval geld genoeg om ook nog met haar eigen vriendinnen een lang weekend op wintersport te gaan. Waarbij ze overigens mijn CC mee heeft 'just incase'.

Voor mijn gevoel is het dus behoorlijk eerlijk verdeeld, zonder dat we alles op 1 hoop moeten gooien.

Bij m'n ex was 't omgekeerd overigens; die verdiende 1.5 keer mijn salaris en ik woonde bij haar huis in

Ik zal niet oordelen of het eerlijk is of niet, dat kan jij het beste denk ik. Ik wilde alleen even opmerken dat veel mensen vergeten mee te nemen dat de partner die part-time werkt in praktijk alsnog bijna full-time bezig is omdat er allerlei klusjes gedaan worden rondom huis en kinderen.

Een manier om het te verdelen zou kunnen zijn om van beide het aantal gewerkte uren op te schrijven (schatting) van werk/klusjes/kinderen ophalen en de daadwerkelijk financiele inkomsten op te tellen en te delen door de werkverhoudingen. Dus stel jij werkt 60% van totale uren en zij 40% dan word 60% van de totale inkomsten als jouw bijdrage gezien en 40% als die van haar. Voorbeeld: Jij verdient 3000 en zij 1000 met bovenstaande werkverdeling. Dan word jouw bijdrage gezien als 60% van 4000 dus 2400 en haar bijdrage als 40% dus 1600.

Vervolgens kan je vanuit dat uitgangspunt kiezen voor of 50/50 of naar rato betalen aan de kosten. Dan heb je een vaste berekening waardoor het mogelijk voor allebei eerlijk voelt en je we enig inzicht hebt in hoeveel iedereen nou betaald en inbrengt.

Bovenstaande kan je natuurlijk ook negeren als je tevreden bent over hoe het nu gaat.

[Hydra]

BTU_Natas schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:05:
Wij sporten beide fanatiek, ons maandelijkse kosten zijn absurd als het om eten gaat. Gezond eten is rete duur! Kan me er dus goed in inleven.

Euh. Zelf koken (vlees/vis/vega, groente en aardappels/rijst ofzo) is een stuk goedkoper dan pizza bestellen?

Philip Ross schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:06:
Ik zal niet oordelen of het eerlijk is of niet, dat kan jij het beste denk ik. Ik wilde alleen even opmerken dat veel mensen vergeten mee te nemen dat de partner die part-time werkt in praktijk alsnog bijna full-time bezig is omdat er allerlei klusjes gedaan worden rondom huis en kinderen.

Een manier om het te verdelen zou kunnen zijn om van beide het aantal gewerkte uren op te schrijven (schatting) van werk/klusjes/kinderen ophalen en de daadwerkelijk financiele inkomsten op te tellen en te delen door de werkverhoudingen. Dus stel jij werkt 60% van totale uren en zij 40% dan word 60% van de totale inkomsten als jouw bijdrage gezien en 40% als die van haar. Voorbeeld: Jij verdient 3000 en zij 1000 met bovenstaande werkverdeling. Dan word jouw bijdrage gezien als 60% van 4000 dus 2400 en haar bijdrage als 40% dus 1600.

Dan gaat ze er nogal hard op achteruit he. Zoals ik al zei; alle vaste lasten komen voor mijn rekening. Ik betaal ook het gros van de boodschappen. Dat zou betekenen (tenzij ik je verkeerd begrijp) dat hoe meer ze in huis doet hoe meer ze gaat betalen. Ik denk niet dat dat de juiste prikkel is

Bovenstaande kan je natuurlijk ook negeren als je tevreden bent over hoe het nu gaat.

Sorry als ik de indruk wek daarover ontevreden te zijn. Ik vind de verdeling prima (dat ik zoveel betaal is m'n eigen initiatief). Ik ben zelf niet materialistisch; ik ben vooral meer gaan verdienen omdat ik graag op vakantie wil e.d. Ik rij een 15 jaar oude auto bijvoorbeeld, gewoon omdat 't financieel aantrekkelijk is voor een ZZPer.

Ik wil graag dat ze meer gaat werken maar niet om 't geld. Als ze meer gaat werken hoeft ze van mij ook niet meer te betalen aan de vaste lasten e.d. Ik vind vooral dat ze zichzelf tekort doet door zo weinig te werken; thuis een beetje rondrommelen wordt je ook niet beter van.

[ Voor 72% gewijzigd door Hydra op 07-05-2019 14:12 ]

[BTU_Natas]

Waar heb ik het over pizza's bestellen?

[HTT-Thalan]

Onze verdeling is 99/1%. Ik breng het loon binnen, mijn vrouw krijgt jaarlijks haar loonheffingskorting gestort van de belastingdienst . We zijn bewust in gemeenschap van goederen getrouwd, mijn vrouw had en heeft bovendien nog een DUO lening waar we op aflossen.

Ik denk dat de meeste stellen niet verwachten ooit uit elkaar te gaan (daarvoor trouw je niet, meestal) maar ondanks dat we het niet verwachten zou het natuurlijk technisch gezien altijd kunnen.

We dumpen alles op één gemeenschappelijke "compte Jointe" rekening rekening met gelijk contractueel zeggenschap. Ik betaal dus ook haar studieschuld terug, maar zij zorgt weer voor het huis en de kinderen als ik niet thuis ben. We houden absoluut niet bij wie wat doet en alhoewel we grotere bestedingen (zeg alles boven de 100 euro) wel overleggen hoeven we er niet echt naar om te kijken. We kijken wel kritisch naar onnodige zaken die geld kosten waar dat zonde is (onnodige abonnementen, stroom/gas/water verbruik, boodschappen etc). Als we iets willen kopen onder dat bedrag melden we het wel altijd even (zodat de ander kan verwachten wat er gebeurt op de rekening) en als er grotere onvermijdelijke zaken aankomen (zaken voor de kinderen, ziektekosten, reparaties e.d.) bespreken we dat alleen maar om het te kunnen plannen. Zij heeft wat ons betreft net zo veel over het geld te zeggen als ik. Alle vaste lasten (en dan vooral de hypotheek) zijn afgestemd op één salaris. Als mijn vrouw erbij zou gaan werken (wat ze op zich wel ziet zitten, beperkte uren per week) moet het extra zijn en niet 'nodig'. Ze kan doen wat ze wil zonder zich druk te hoeven maken om hoeveel het verdient.

Ik hou de boel wel vaker in de gaten dan zij. Ik kijk sowieso wekelijks op de rekening (via mobiel bankieren) om te checken of alle vaste lasten er correct afgaan, of er overwachte afschrijvingen aangekondigd worden en hoe we ervoor staan. Ik boek ook alle excessen (teruggaves, declaraties die nog niet afgeschreven zijn, commissies en bonussen) naar de spaarrekening zodat ze niet per ongelijk uitgegeven worden en ik plan de grote uitgaves (onderhoud aan de voertuigen, werk door derden etc) alhoewel ze wel altijd samen besproken worden.

Dit gaat al 10+ jaar goed . Ja, indien we ooit zouden scheiden gaat alles door de helft (ook de studieschuld, verwacht ik) maar eerlijk gezegd, het zal me worst wezen, je hebt op dat moment hele andere zorgen. Het is maar geld en ook met weinig geld kun je leven, zolang er voor de kinderen goed gezorgd word (en dat is een kernwaarde die wij beiden met ons hart ondersteunen, ook als we samen niet meer verder zouden willen) zal het verder wel loslopen.

[Hydra]

BTU_Natas schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:10:
Waar heb ik het over pizza's bestellen?

Bij wijze van. Ben vooral benieuwd waar het vandaan komt. Nieuwsgierig dus, omdat dat niet mijn ervaring is

[TutanRamon]

HTT-Thalan schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:11:
Onze verdeling is 99/1%. Ik breng het loon binnen, mijn vrouw krijgt jaarlijks haar loonheffingskorting gestort van de belastingdienst . We zijn bewust in gemeenschap van goederen getrouwd, mijn vrouw had en heeft bovendien nog een DUO lening waar we op aflossen.

Ik denk dat de meeste stellen niet verwachten ooit uit elkaar te gaan (daarvoor trouw je niet, meestal) maar ondanks dat we het niet verwachten zou het natuurlijk technisch gezien altijd kunnen.

We dumpen alles op één gemeenschappelijke "compte Jointe" rekening rekening met gelijk contractueel zeggenschap. Ik betaal dus ook haar studieschuld terug, maar zij zorgt weer voor het huis en de kinderen als ik niet thuis ben. We houden absoluut niet bij wie wat doet en alhoewel we grotere bestedingen (zeg alles boven de 100 euro) wel overleggen hoeven we er niet echt naar om te kijken. We kijken wel kritisch naar onnodige zaken die geld kosten waar dat zonde is (onnodige abonnementen, stroom/gas/water verbruik, boodschappen etc). Als we iets willen kopen onder dat bedrag melden we het wel altijd even (zodat de ander kan verwachten wat er gebeurt op de rekening) en als er grotere onvermijdelijke zaken aankomen (zaken voor de kinderen, ziektekosten, reparaties e.d.) bespreken we dat alleen maar om het te kunnen plannen. Zij heeft wat ons betreft net zo veel over het geld te zeggen als ik. Alle vaste lasten (en dan vooral de hypotheek) zijn afgestemd op één salaris. Als mijn vrouw erbij zou gaan werken (wat ze op zich wel ziet zitten, beperkte uren per week) moet het extra zijn en niet 'nodig'. Ze kan doen wat ze wil zonder zich druk te hoeven maken om hoeveel het verdient.

Ik hou de boel wel vaker in de gaten dan zij. Ik kijk sowieso wekelijks op de rekening (via mobiel bankieren) om te checken of alle vaste lasten er correct afgaan, of er overwachte afschrijvingen aangekondigd worden en hoe we ervoor staan. Ik boek ook alle excessen (teruggaves, declaraties die nog niet afgeschreven zijn, commissies en bonussen) naar de spaarrekening zodat ze niet per ongelijk uitgegeven worden en ik plan de grote uitgaves (onderhoud aan de voertuigen, werk door derden etc) alhoewel ze wel altijd samen besproken worden.

Dit gaat al 10+ jaar goed . Ja, indien we ooit zouden scheiden gaat alles door de helft (ook de studieschuld, verwacht ik) maar eerlijk gezegd, het zal me worst wezen, je hebt op dat moment hele andere zorgen. Het is maar geld en ook met weinig geld kun je leven, zolang er voor de kinderen goed gezorgd word (en dat is een kernwaarde die wij beiden met ons hart ondersteunen, ook als we samen niet meer verder zouden willen) zal het verder wel loslopen.

Het zou door ons geschreven kunnen zijn :-) Wij doen het exact zo. Alleen had ik de studieschuld.

[Philip Ross]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:07:
[...]


Dan gaat ze er nogal hard op achteruit he. Zoals ik al zei; alle vaste lasten komen voor mijn rekening. Ik betaal ook het gros van de boodschappen. Dat zou betekenen (tenzij ik je verkeerd begrijp) dat hoe meer ze in huis doet hoe meer ze gaat betalen. Ik denk niet dat dat de juiste prikkel is

Wat ik bedoelde was dat hoe meer ze in huis doet hoe groter deel van jouw salaris als haar inbreng gezien word. In het voorbeeld breng jij in werkelijkheid 3000 binnen en zij 1000 maar jullie doen alsof zij 1600 in gebracht heeft. En zij krijgt dus ook in die hogere verhouding terug van wat er aan spaargeld over blijft.

[Hydra]

Philip Ross schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:20:
Wat ik bedoelde was dat hoe meer ze in huis doet hoe groter deel van jouw salaris als haar inbreng gezien word. In het voorbeeld breng jij in werkelijkheid 3000 binnen en zij 1000 maar jullie doen alsof zij 1600 in gebracht heeft. En zij krijgt dus ook in die hogere verhouding terug van wat er aan spaargeld over blijft.

Oh zo. Nou; wat ik al aangaf, ik ben prima tevreden met de verdeling wat dat betreft. Meer geld te besteden hebben is altijd fijn natuurlijk, maar we hebben een prima leven volgens mij.

Het geld dat 'over' is, wordt ook voor een deel weer in 't huis gestoken bijvoorbeeld, ook niet te vergeten. Het geld voor de 'lange termijn' (versneld afbetalen huis e.d.) komt ook vooral bij mij vandaan.

Wat ik dus aangaf; het stukje dat ik een beetje 'meh' vind, is vooral dat ik 'niksdoen' een beetje nutteloos vindt. Het gaat niet om 't geld; da's prima geregeld.

[Batavia]

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 10:34:

Op dat moment is het verschil tussen iedere week € 100 aan eten kwijt zijn, of iedere week € 40 echt significant. Dan kun je de andere zaken (energieverbruik, toiletpapier) gaan ridiculiseren, maar daar schieten we niks mee op. Ik kan best zeggen "joh, geen enkel probleem, dat betaal ik voor je." Maar dat betekent wel dat ik bijv. minder vaak naar vrienden toe kan, simpelweg omdat ik dan het geld voor de benzine niet meer heb.

Ik denk dat de hoogte van het inkomen/bedrag niet eens uit maakt. Of het nu om de 100 euro boodschappen gaat of de 100k dat in een huis gestopt word.

Waar ik denk dat het om gaat is op het moment dat je 'samen' bent je dus wederzijds moet waarderen wat de andere inbrengt en samen evenredig van de lusten moet profiteren. (En ook de pijn). Zodra het gevoel er is dat de 1 inbrengt en het uitgeeft zonder er naar om te kijken gaat het mis. Of je het dan hebt over 'gratis wonen' , 1000 euro per maand in een spaarpot stoppen of dat jij een keer minder naar je vrienden gaat en hij nooit meer een zak chips mag eten maakt niet uit. Zolang je maar beide het gevoel hebt dat je beide 100% geeft.

Hier zal geen magische sleutel voor zijn maar ik denk niet dat het zo kan zijn dat de 1 blut kan zijn en de ander nog spaargeld over houd of dat 1 van de 2 het huishouden deed en met een fooi mag vertrekken.

Wat dat betreft moet je altijd ook al je spaargeld op de hoop gooien. Bij positief resultaat verdeel je 50/50 en bij negatief resultaat naar rato van inkomen. Misschien is dat nog wel de enige manier om ook de zwakkere in de relatie een beetje normaal achter te laten.

[ Voor 7% gewijzigd door Batavia op 07-05-2019 14:31 ]

[Philip Ross]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:26:
[...]


Oh zo. Nou; wat ik al aangaf, ik ben prima tevreden met de verdeling wat dat betreft. Meer geld te besteden hebben is altijd fijn natuurlijk, maar we hebben een prima leven volgens mij.

Het geld dat 'over' is, wordt ook voor een deel weer in 't huis gestoken bijvoorbeeld, ook niet te vergeten. Het geld voor de 'lange termijn' (versneld afbetalen huis e.d.) komt ook vooral bij mij vandaan.

Is het huis van beide of is dat alleen van jou? Anders moet zij goed opletten dat ze niet een enorm risico loopt mocht het ooit toch uit gaan.

Wat ik dus aangaf; het stukje dat ik een beetje 'meh' vind, is vooral dat ik 'niksdoen' een beetje nutteloos vindt. Het gaat niet om 't geld; da's prima geregeld.

Sommige mensen hebben meer rust/slaap/vrije tijd nodig dan anderen. Al denk ik dat je misschien overschat hoe veel daar nou echt van overblijft na alle huishoudelijk klusjes en kinderen.

Overigens nogmaals, ik probeer echt niet te oordelen maar was gewoon benieuwd hoe het precies allemaal geregeld is. Ik ga over een jaar of zo mogelijk ook trouwen + huis kopen dus ben gewoon nieuwsgierig. (overigens zijn wij allebei technisch en houden we van cijfers dus er worden voorlopig zeer uitgebreide sheets gemaakt met alle uitgaven e.d.)

[Hydra]

Philip Ross schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:35:
Is het huis van beide of is dat alleen van jou? Anders moet zij goed opletten dat ze niet een enorm risico loopt mocht het ooit toch uit gaan.

Dat is voor haar natuurlijk sowieso een risico. Da's ook een van de redenen dat ik er de voorkeur aan geef dat ze meer werkt; dan is ze ook minder afhankelijk van mij. Ik ken iemand die in een doodlopende relatie zit, maar niet weg kan omdat ze een kind samen hebben en ze geen baan zit. Lijkt me nogal deprimerend. Ik vind dat soort afhankelijkheden niet erg gezond in een relatie (puur mijn mening, als mensen er happy mee zijn, prima).

Kwa huis heb ik het eigenlijk niet exact paraat. We hebben samen getekend voor 't huis. Is dat dan 50/50? Goeie vraag.

Sommige mensen hebben meer rust/slaap/vrije tijd nodig dan anderen. Al denk ik dat je misschien overschat hoe veel daar nou echt van overblijft na alle huishoudelijk klusjes en kinderen.

Kinderen zijn 5 en 7 en kunnen zich best aardig redden hoor. Daarbij is het in bed stoppen en koken e.d. ook redelijk 50/50 verdeeld. Ze hebben ook een continue rooster dus zijn van 8:15 tot 14:15 op school. Da's dus 6 uur dat de kinderen 'weg' zijn. Ik weet niet, maar ons huis is niet zo groot dat je 6 uur per week nodig hebt het schoon te houden

Overigens nogmaals, ik probeer echt niet te oordelen maar was gewoon benieuwd hoe het precies allemaal geregeld is. Ik ga over een jaar of zo mogelijk ook trouwen + huis kopen dus ben gewoon nieuwsgierig. (overigens zijn wij allebei technisch en houden we van cijfers dus er worden voorlopig zeer uitgebreide sheets gemaakt met alle uitgaven e.d.)

Da's prima hoor, ik vind het niet vervelend. Ik vind het ook sowieso interessant om andermans blik op onze situatie te horen.

Dat ze weinig overhoudt is ook haar keuze. Ze shopt graag online. Heeft een eigen auto. Doet aan tennis en hockey. Als ze meer over wil houden zijn er zeker zaken waar ze op kan bezuinigen

[ Voor 4% gewijzigd door Hydra op 07-05-2019 14:56 ]

[htca]

Ik ben ooit begonnen met een partner, samen een huis gekocht, salaris verhouding ongeveer 2 staat tot 1 (lees ik verdiende 2x zoveel als zij). Niet echt een afspraak gemaakt, uitgangspunt, alles gelijk bezit. Na 2 jaar verhuisden we naar een groter huis, overwaarde ging in het nieuwe huis. Trouwen, kinderen, we gingen allebei iets minder werken. Alles ging op de grote hoop, lees, ik boekte naar de gezamenlijke rekening waar de vaste lasten afgingen. Partner ging steeds minder afdragen op de gezamenlijke rekening tot ik uiteindelijk alles vanuit mijn salaris financierde en altijd was er (bij haar) een stukje maand over aan het einde van haar geld en kon ik weer bij springen en de zoveelste herinnering van haar zorgverzekering/wegenbelasting/telefoon/etc betalen. Behalve kleding geen idee waar dat allemaal in ging zitten, ik wil het ook niet meer weten...

Inmiddels zijn we een paar jaar verder, we zijn uit elkaar (niet vanwege de financiën, is een andere discussie). Het huis stond onder water, ik heb haar "schadeloos" uit de scheiding laten komen, zij op haar beurt heeft geen aanspraak gemaakt op partner alimentatie. Dat we dat later hebben herzien zodat ze een huis kon kopen staat daar los van (lees kinderalimentatie deels gebruteerd en als partneralimentatie betaald). De verstandhouding is nu prima, maar ik verlang op geen enkele manier meer terug naar die financiële situatie... Nooit geld genoeg... Na mijn scheiding had ik ineens veel meer geld over...

Ik heb inmiddels een nieuwe partner met wie ik een samenlevingscontract heb. Daarin hebben we een afspraak gemaakt "naar rato", maar omdat ze geen werk heeft en leeft voor haar persoonlijke uitgaven van haar spaargeld (ja dat kan) vallen alle vaste lasten op mijn schouders en eerlijk gezegd, dat is niet erg. Zij heeft aan vaste lasten alleen haar zorgverzekering en doet de "tussendoor" boodschappen (ik doe de grote in het weekend). Grote uitgaven als een nieuwe auto doen we in overleg, maar betaal ik (ook logisch, ik rij er in). Het samenlevingscontract is niet voor de show, het zorgt er ook voor dat in geval van overlijden icm met testament alles netjes is of wordt afgehandeld.

Ik weet het, ik heb makkelijk kletsen, 40+ en een salaris van bijna 2x modaal... Maar ik zou vooral zeggen, regel het en bespreek het. Voor iedereen is het anders, als je net als wij nu, relaxed bent, kun je het gewoon op de grote hoop doen en het organisch laten gaan, als je elk bonnetje wilt boeken in de administratie, doe dat vooral als dat voor je werkt en als je dat fijn vindt. Er is geen beste manier om het doen, behalve dat je iets moet afspreken. Voor mijn eerste relatie had ik betere afspraken moeten maken of eigenlijk de afspraken die we hadden gemaakt bespreekbaar moeten maken.... Dat had veel ergernis gescheeld iig.

[Hydra]

Interessant verhaal @htca. Moet er eerlijk gezegd zelf niet aan denken dat, als het ooit zover zou komen dat ik met m'n vriendin niet verder kon (knock on wood) ik in een relatie zou belanden met iemand die zelf vrijwel geen inkomen heeft. Je kunt uiteraard niet kiezen op wie je verliefd wordt, maar ik vind 'balans' in alle opzichten in een relatie best belangrijk.

[remzor]

Er zijn inmiddels een hoop reacties bijgekomen zie ik, niet allemaal gelezen maar even reageren op de die post die je na mijn post hebt geplaatst.

Ardana schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 02:44:
Waarom zou het trollen zijn? Je hebt een relatie, je kookt en eet samen, je doet samen boodschappen, je merkt dingen op. En ja, we weten dat het enigszins bizarre extremen zijn, die voor behoorlijke uitdagingen zorgen: we zijn al dik 2 jaar samen

Het extreme zit hem wat mij betreft in het feit dat er calorieën worden geteld en hieraan kosten worden verbonden, wanneer je al 2 jaar samen bent. Ik ken echt niemand in mijn omgeving die dat doet, had er voor jou bericht ook überhaupt nog niet eens over nagedacht dat koten verdelen/verdeelsleutels zo ver zouden kunnen gaan.

(hij idd sporter, ik klein en inactief). Maar de vraag blijft hetzelfde: hoe verdeel je de kosten? En is het redelijk dat de ander meebetaalt aan jouw hobbies?

Het lijkt mij dat men binnen een relatie eigen hobbies mag hebben en dat deze kosten gedeeld worden. Ik wil echt niet gaan uitrekenen wat de sportschool van mijn vriendin en haar Netflix abonnement kost en wat mijn tennislessen en seizoenkaart van een voetbalclub kosten, om een voorbeeld te noemen. Gelukkig denken wij hier allebei ook helemaal niet aan. Hoewel ik me best kan voorstellen dat sommigen dit 'uit eigen zak' betalen, als er grote verschillen zijn.

Voeding daarentegen vind ik geen hobby. Hij sport, leeft hierdoor (neem ik aan) misschien wel gezonder en heeft daardoor ook wat meer voedingsstoffen nodig. Waar leg je dan de grens? De één rijdt misschien meer auto om bij familie op bezoek te gaan, de ander wil eerder nieuwe meubels, wil graag een kat, is vaker ziek en komt boven zijn/haar eigen risico uit, enz. Wil je dan alles berekenen en overal een verdeelsleutel voor maken? Zou theoretisch best kunnen, maar zou niet mijn keuze zijn.

[
Ik eet letterlijk bijna drie keer zo veel als zij, en iets anders verdeeld over de dag. Wat we nu zijn gaan doen is bij boodschappen bonnetjes meevragen, alles uitsplitsen naar "is dit van mij of van haar", en op het eind van de maand zouden we een aardig beeld moeten hebben van hoe de kostenverdeling van boodschappen zou moeten uitkomen.


Verder heb ik soms wel de neiging om duurdere producten te kopen, zoals bijv. eat natural repen ipv goedkope huismerk mueslirepen, maar doe ik dat in principe al niet vanuit hetzelfde potje als gezamenlijke boodschappen. Leek me evident dat ik haar niet op ga laten draaien voor mijn keuze om een euro per notenreep uit te geven

Tsja, het moge duidelijk zijn hoe ik hier over denk. Ik noem het geen gezonde relatie meer, maar als het voor jullie werkt: prima! Mannen eten meer dan vrouwen over het algemeen (niet 3x zoveel nee) en vrouwen gebruiken vaak meer verzorgingsproducten, tampons, etc. Bij ons hoort het gewoon bij de boodschappen hoor, en als de één zegt ik hoef die eigen merk meuk niet maar bij cola vind ik het lekker/belangrijk om A-merk cola te drinken, prima. Zo heeft ieder toch wel iets? Niet alleen met boodschappen maar ook met de aanleg van je tuin, inrichting huis, elektronica, vakanties boeken,.

[Lekkerboeie86]

Vind die kerels die nogal opscheppen over het feit dat ze 80% of meer in het laadje brengen nogal grappig. Prima dat je zo wil leven en dat je vriendin 2 ochtenden mag werken omdat jezelf genoeg verdiend, maar daar hoef je echt niet blij mee te zijn.

Zolang er geen kinderen zijn verwacht ik gewoon dat mijn vriendin haar best doet om voor haar zelf een gezonde financiële situatie te krijgen. Dat betekend dus fulltime aan de bak. Heel logisch en gezond ook. Tijd zat over voor elkaar, huishouden, sociale contacten en hobby's.

Een vriendin die afhankelijk is van mijn inkomen gaat niet gebeuren. Andersom ook niet. Zodra er kinderen in het spel zijn, veranderd de situatie compleet. Ook logisch

[Pizza_Boom]

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:13:
Bij wijze van. Ben vooral benieuwd waar het vandaan komt. Nieuwsgierig dus, omdat dat niet mijn ervaring is

Ik koop voor 3,50 een opwarmpizza in de supermarkt. Daarvoor kook ik meestal geen knappe maaltijd.

[B-Real]

Wat is opscheppen?
Ik verdien ook meer als het dubbele van mijn vriendin, het is gewoon zoals het is. Ik heb iets langer doorgeleerd en heb iets beter betaald werk. Zij heeft iets minder lange geleerd en doet werk wat ze super leuk vind verdiend daardoor minder, helaas zijn er niet genoeg uren beschikbaar waardoor ze ook niet fulltime kan werken al zou ze dat we willen.

Het is niet anders, ze leeft naar wat ze te besteden heeft maar haar leven wordt financieel wel wat makkelijker omdat ik wat meer in het laatje breng. Prima, we leven samen en we mogen er dus ook prima samen van genieten. Zonder dat ik nou als een sugar daddy in onze relatie sta.

Doordat ze niet fulltime kan werken doet ze thuis wel iets meer en hopelijk komen er kinderen, dan hoeft één van ons ook niet minder te gaan werken omdat mijn vriendin al part-time werkt.

Ik zou het pas opscheppen vinden als hier een kerel opstond en ruiterlijk toe gaf niet/minder te werken omdat zijn vriendin zo lekker veel verdiend en lekker de hele dag kan niksen terwijl de schoonmaakster het huis schoon houdt

[remzor]

Lekkerboeie86 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 16:13:
Vind die kerels die nogal opscheppen over het feit dat ze 80% of meer in het laadje brengen nogal grappig. Prima dat je zo wil leven en dat je vriendin 2 ochtenden mag werken omdat jezelf genoeg verdiend, maar daar hoef je echt niet blij mee te zijn.

Zolang er geen kinderen zijn verwacht ik gewoon dat mijn vriendin haar best doet om voor haar zelf een gezonde financiële situatie te krijgen. Dat betekend dus fulltime aan de bak. Heel logisch en gezond ook. Tijd zat over voor elkaar, huishouden, sociale contacten en hobby's.

Een vriendin die afhankelijk is van mijn inkomen gaat niet gebeuren. Andersom ook niet. Zodra er kinderen in het spel zijn, veranderd de situatie compleet. Ook logisch

Dus als er kinderen komen mag ze minder gaan werken en voor de kinderen zorgen? Haha, komt zo typisch over

Hydra schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 14:07:
Euh. Zelf koken (vlees/vis/vega, groente en aardappels/rijst ofzo) is een stuk goedkoper dan pizza bestellen?

Zoals gezegd kost een pizza 2-3 euro. Gezond eten is écht wel prijzig, fastfood e.d. is over het algemeen zeer goedkoop. Voldoen aan de schijf van vijf met verse groenten, vlees/vis, rijst/aardappelen, 2 stuks fruit enz. is vrij kostbaar. In verhouding zie je vaak ook veel overgewicht in buurten waar het inkomen en/of opleidingsniveau laag is.

Je gaf eerder aan dat je vriendin niets overhoudt in de maand. Voelt dat wel goed voor je? Ik ken de situatie natuurlijk niet, maar kan het niet zo zijn dat ze nu niet lekker in haar vel zit en het werk niet leuk vindt maar op termijn wel weer een leuke nieuwe baan heeft? Of is dit al jaren zo? Als het 'kortstondig' is lijkt het me dat je e.e.a. van elkaar moet kunnen begrijpen. Stel dat jij eens in zo'n situatie komt en zij meer te besteden zou hebben omdat ze dan veel werkt/een goed betaalde baan heeft bijvoorbeeld.
Als het meer een instelling en lange termijn iets is begrijp ik het dat je daar anders in staat.

[ Voor 38% gewijzigd door remzor op 07-05-2019 16:29 ]

[Mr. Awesome]

Lekkerboeie86 schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 16:13:
Vind die kerels die nogal opscheppen over het feit dat ze 80% of meer in het laadje brengen nogal grappig. Prima dat je zo wil leven en dat je vriendin 2 ochtenden mag werken omdat jezelf genoeg verdiend, maar daar hoef je echt niet blij mee te zijn.

Zolang er geen kinderen zijn verwacht ik gewoon dat mijn vriendin haar best doet om voor haar zelf een gezonde financiële situatie te krijgen. Dat betekend dus fulltime aan de bak. Heel logisch en gezond ook. Tijd zat over voor elkaar, huishouden, sociale contacten en hobby's.

Een vriendin die afhankelijk is van mijn inkomen gaat niet gebeuren. Andersom ook niet. Zodra er kinderen in het spel zijn, veranderd de situatie compleet. Ook logisch

Full-time werken logisch? Als je met minder werken niet rond kan komen, ja. Maar gezond? Nee, zo ver zou ik niet willen gaan.

B-Real schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 16:21:
Doordat ze niet fulltime kan werken doet ze thuis wel iets meer en hopelijk komen er kinderen, dan hoeft één van ons ook niet minder te gaan werken omdat mijn vriendin al part-time werkt.

Minder werken - indien mogelijk - is toch heerlijk? Vooral als je kinderen hebt! Heb je meer tijd voor je kinderen en voor jezelf, en ook nog eens minder geld kwijt aan de opvang.

[ Voor 20% gewijzigd door Mr. Awesome op 07-05-2019 16:28 ]

[HuHu]

Ardana schreef op maandag 6 mei 2019 @ 23:21:
Zo, en toen zaten wij met een puzzeltje. We hebben het beiden niet ruim, en we wonen part-time samen. Daarnaast verbruikt de een écht significant meer dan de ander: 3.500 kcal per dag vs 1.300 kcal per dag merk je behoorlijk in de kosten.

We proberen nu een manier te vinden hoe we een eerlijke verdeling kunnen krijgen van onze variabele kosten, voornamelijk eten/boodschappen.

50/50 voor de dagen dat we samen zijn is lastig, zowel omdat we wisselende dagen samen zijn, als omdat het ergens ook niet eerlijk voelt als de een zoveel meer moet bijdragen dan wat die persoon verbruikt. Een gezamenlijke huishoudpot lijkt hier ook niet te werken, omdat we niet de hele tijd samen zijn.

Heeft er iemand een goed idee hierover?

Ik gok dat je weet wat je (ongeveer) voorheen betaalde? Dat zou je als uitgangspunt kunnen nemen en de meerkosten zijn dan voor je partner.

Andere optie: bepaal een grove verdeelsleutel. Ik gok dat het je niet per se uitmaakt dat je 5 of 10 euro (of een ander bedrag) meer/minder gaat betalen? Dus verschuivingen in de kosten minder dan 5-10 euro is geneuzel in de marge en kun je negeren.

Probeer dan tot een grove verdeelsleutel te komen. Stel je wekelijkse kosten zijn 100 euro. Hierboven zeg je dat je vriend 3x zoveel eet, dus de kosten zijn dan 25/75. Maar jij verbruikt misschien meer hygiene producten, dus dan schuif je het naar 40/60. Aan de andere kant (zoals hierboven gesuggereerd) poept je vriend misschien ook vaker, dus dan gaan de kosten naar 38/62. Echter: deze verschuiving is minder dan je vooraf vastgestelde marge, geneuzel dus; en je houdt het gewoon op 40/60.

Samengevat: probeer op basis van de grootste uitgaven tot een redelijke verdeling te komen en laat het daar gewoon bij. Ieder betaalt soms wat te veel of te weinig, maar dat is dan gerommel in de marge.

[McGryphon]

remzor schreef op dinsdag 7 mei 2019 @ 16:04:
Er zijn inmiddels een hoop reacties bijgekomen zie ik, niet allemaal gelezen maar even reageren op de die post die je na mijn post hebt geplaatst.


[...]


Het extreme zit hem wat mij betreft in het feit dat er calorieën worden geteld en hieraan kosten worden verbonden, wanneer je al 2 jaar samen bent. Ik ken echt niemand in mijn omgeving die dat doet, had er voor jou bericht ook überhaupt nog niet eens over nagedacht dat koten verdelen/verdeelsleutels zo ver zouden kunnen gaan.

Wij zijn ons beiden bewust van wat onze caloriebehoefte is omdat we die beide al bijhouden sinds voor we elkaar leerden kennen. Het is niet alsof we specifiek onze caloriebehoefte zijn gaan uitrekenen om er een prijskaartje aan te kunnen hangen.

Zie het als benzinegeld. Is het eerlijk om dat doormidden te splitsen als de één drie keer zo veel kilometers maakt als de ander, of als de een in een grote VW Crafter rijdt en de ander in een Fiat 500? Of kijk je daar wel naar de reële verschillen in gebruik?

Ik zie oprecht niet in waarom dat in onze situatie met eten maar onder "dat heb je toch voor elkaar over" moet vallen. We hebben van alles voor elkaar over, maar financieel kunnen we domweg niet alles zomaar laten varen. Het is niet zo erg dat we elk dubbeltje gaan moeten omdraaien, maar het is absoluut iets om naar te kijken om een gevoel te krijgen van waar welke vaste lasten zitten en hoe we dat moeten gaan verdelen.

[...]


Het lijkt mij dat men binnen een relatie eigen hobbies mag hebben en dat deze kosten gedeeld worden. Ik wil echt niet gaan uitrekenen wat de sportschool van mijn vriendin en haar Netflix abonnement kost en wat mijn tennislessen en seizoenkaart van een voetbalclub kosten, om een voorbeeld te noemen. Gelukkig denken wij hier allebei ook helemaal niet aan. Hoewel ik me best kan voorstellen dat sommigen dit 'uit eigen zak' betalen, als er grote verschillen zijn.

Voeding daarentegen vind ik geen hobby. Hij sport, leeft hierdoor (neem ik aan) misschien wel gezonder en heeft daardoor ook wat meer voedingsstoffen nodig. Waar leg je dan de grens? De één rijdt misschien meer auto om bij familie op bezoek te gaan, de ander wil eerder nieuwe meubels, wil graag een kat, is vaker ziek en komt boven zijn/haar eigen risico uit, enz. Wil je dan alles berekenen en overal een verdeelsleutel voor maken? Zou theoretisch best kunnen, maar zou niet mijn keuze zijn.

Maar dat is dus precies waar wij mee bezig zijn; wáár trek je de grens, en welke verschillen zijn er tussen onze lasten? Hoe gaan we het zo verdelen dat het voor ons allebei eerlijk aanvoelt?

Omdat we nou eenmaal een stuk krapper zitten dan het gemiddelde hier in het topic moeten we dus wel wat verder gaan in het opsplitsen van lasten, zo niet qua bijdrage dan alsnog moet het geïnventariseerd worden om te kijken of er veranderingen nodig zijn. Of dat nu veranderingen in de kostendeling zijn, of dat we (meestal ik) ons gedrag moeten aanpassen.

We hebben helaas niet de luxe om overal makkelijk over te doen.

[...]


Tsja, het moge duidelijk zijn hoe ik hier over denk. Ik noem het geen gezonde relatie meer, maar als het voor jullie werkt: prima! Mannen eten meer dan vrouwen over het algemeen (niet 3x zoveel nee) en vrouwen gebruiken vaak meer verzorgingsproducten, tampons, etc. Bij ons hoort het gewoon bij de boodschappen hoor, en als de één zegt ik hoef die eigen merk meuk niet maar bij cola vind ik het lekker/belangrijk om A-merk cola te drinken, prima. Zo heeft ieder toch wel iets? Niet alleen met boodschappen maar ook met de aanleg van je tuin, inrichting huis, elektronica, vakanties boeken,.

En wéér wordt er simpel over onze relatie geoordeeld omdat we wat problemen hebben met het verdelen van kosten. Gadverdamme, doe dat alsjeblieft eens niet

Zo ook @Grolsch: als jij weet hoe ik kan "leven als een god in Frankrijk" van een ~minimumloon, dan weet je meer dan ik. En de ontzettende overdrijving en bijbehorende oordelen over onze relatie kan ik moeilijk serieus nemen, laat staan respecteren. Ik vind dat je oordeelt op basis van veel te weinig feiten, vanuit een vermeende moreel superieure positie, en daar ga ik verder niet eens meer op in. Het is toch niet alsof je het uit gaat kunnen leggen, want op sluitende ratio kan het niet gebaseerd zijn.