Onlangs in een tweedehands boekenwinkeltje deel één en drie van de 100 jarige oorlog trilogie van Thea Beckman gevonden. En oh, nostalgie! Want toen ik nog een
kleine jonge Vrijdag was, was ik fervent boekenlezer en lid van de Lemniscaatclub. Er staan in mijn boekenkast nog steeds een aantal boeken van Thea Beckman, Evert Hartman en Jan Terlouw. Maar deze trilogie dus niet maar nu twee delen weer gevonden en in begonnen.
En ik kan de boeken weer niet wegleggen. Leest lekker weg, is spannend en historisch ook redelijk correct. Voel me weer een groep achter die de boeken voor het eerst leest.
Het gaat over de 15 jarige Marije Wartelsdochter uit Brugge. Zij staat op het punt uitgehuwelijkt te worden aan een hele nare vent en vlucht naar Frankrijk, haar droomland. Nu is daar de Honderd Jarige oorlog bezig tussen Frankrijk en Engeland en ze komt daar middenin. Ze leert een bard kennen en samen trekken ze verder richting Bretagne.
De setting heeft een behoorlijk christelijk element, maar dat is ook logisch gezien de tijd waarin het speelde. In die tijd was het christendom één van de grote machten in West Europa en vrijwel alle burgers waren religieus. Nuja, of deden alsof uit zakelijke overwegingen.
Zoals bij wel meer boeken van Thea Beckman zit er een lichte feministische ondertoon in. Echter is dit old-skool feminisme en niet de gen-Z variant. Belangrijk verschil
Verder is het fijn geschreven, waarbij zwaardere onderwerpen en het nodige bloedvergieten niet geschuwd worden. Er wordt behoorlijk geknokt en her en der zijn de beschrijvingen van de veldslagen aardig grafisch. Voor fijnbesnaarde, gevoelige rubbertegelkinderen zal deze trilogie dan ook niet zijn weggelegd. Kunnen ze dat wel hebben en is het christelijke element geen probleem, dan is dit een erg gave, historische verhaalreeks.
Ook leuk is dat Beckman achterin de boeken ook een mini bronnenlijst heeft opgesteld, voor "diegenen die hier meer over willen weten".
De ware eloquente, hoogbegaafde en goedgeïnformeerde kwaliteitsposter begint een post met "Let wel", "In mijn optiek", "Iets met..."of "Je vergeet dat..." en eindigt met "...dat moeten we niet willen". Jíj bent die kwaliteitsposter!