Zelf hou ik wel van het idee om onafhankelijk te zijn. Ik heb duidelijk niet het inkomen van het TS, maar ben ook zuinig ingesteld, en verdien genoeg om te flink te kunnen sparen. We hebben afgelopen jaren eigenlijk altijd hard gespaard, maar we zijn daarvan ook ruim een jaar weggeweest op een lange reis.
Hadden wij niet ons gespaarde geld aan de reis uitgegeven, en in die periode ook weer hard gewerkt en hard gespaard, dan hadden wij ook aan de 100K kunnen zitten, nu nog voor ons dertigste. Maar dat was ongetwijfeld niet gelukt dan. Want ook al zijn we goed in zuinig aan doen en sparen, we moeten eigenlijk wel een doel voor ogen hebben. Anders gaan we toch iets meer geld uitgeven aan minder nuttige (maar leuke) zaken. Wij hadden een doel voor ogen, en dat is onze reis. Dat was eigenlijk ook een mooie oefening in echt hard sparen en je uitgavepatroon bekijken. Daarnaast, op reis ook geleerd wat je nou echt nodig hebt (niet veel dus).
Al met al zorgde dat er voor dat we nu nog harder hebben gespaard sinds dat we terug zijn. In een jaar 30K gespaard, ook al verdien ik "maar" modaal en vriendin nog een stuk minder. Maar we hadden wederom een doel, ons voorbereiden op het kopen van een huis en kids etc. Echter zou ik niet mijn hele leven zo kunnen leven, want afgelopen jaar hebben we weinig voor onszelf gedaan.
We moeten het nu alweer investeren in de hypotheek, omdat de bank ons weinig wil lenen (ligt niet aan de hoogte van ons inkomen, maar meer de regelgeving rondom flexibel inkomen en andere ellende). Hierdoor daalt de hypotheek die nu aangaan nog verder (was al niet veel). Hoewel er sprake is van maandelijkse erfpacht en je dus niet helemaal lastenvrij kunt zijn, is dankzij onze input de hypotheek maar 150K. Het is dan dus vrij makkelijk om jezelf het doel te stellen om dit in bijvoorbeeld 10 jaar af te lossen (of nog sneller natuurlijk). Zeg 15K per jaar in je hypotheek dumpen vereist alsnog wel wat spaardiscipline, maar het is gewoon prima mogelijk (zeker in geval van 2 inkomens). En dan zit je na 10 jaar niet meer aan de bank vast. Hierna kun je er lekker goedkoop blijven wonen, of juist het huis gaan verhuren, en zelf ergens anders gaan wonen (nieuwe hypotheek afsluiten of natuurlijk huren) als je dat wil.
Het zou wel mooi zijn als het ons lukt, want dan hebben we voor ons 40e al een aardige mate van onafhankelijkheid bereikt. We hebben dan nog steeds inkomen nodig zoals iedereen, maar onze woonlasten zijn dan bijzonder laag. Inkomen wat je dan nog verdient kun je inzetten zoals je wil, bijvoorbeeld werken naar een oude dag voorziening.
Maar goed, het is een beetje dubbel, want wij houden ook van (lange grote) reizen)en zullen daar wellicht ook het e.e.a. aan spenderen. Dat is 1 van de dingen waar echt voor gaan in het leven. De komst van de kleine zal ook betekenen dat er toch wat minder blijft om te sparen. Tegelijkertijd verwacht ik niet dat ons inkomen zal stoppen waar het nu is, maar zal doorgroeien. Al betwijfel ik of de economie weer zal oppakken en zal groeien zoals het vroeger deed (ivm opkomst andere werelddelen).
Edit: Woonlasten zijn gewoon een belangrijk component van je financiele plaatje, en bepaalt veel voor je mogelijkheid tot sparen. Ik hoop dat we ons ook kunnen voornemen om gewoon in dit soort categorie van huizen (gewoon doorsnee gezinswoning 110m2) te blijven wonen. Want groter wonen biedt je namelijk niet heel veel, maar dat is wel wat mensen doen, weer verhuizen en steeds maar weer wat groter. En dus ook steeds een hogere hypotheek.
[
Voor 6% gewijzigd door
!null op 24-12-2013 13:52
]