Fiber schreef op woensdag 13 maart 2013 @ 14:25:
[...]
Slecht argument. De wet is de wet en als je het er niet mee eens bent dan probeer je de wet te veranderen. Maar zolang die wet geldt heb je je er aan te houden. Heeft niks met egoïsme te maken.

De situatie op dit moment is prima. De wet wordt overtreden maar niemand ondervind hinder, iedereen is het met elkaar eens over de gang van zaken. Boete is voor het risico van de ondernemer. Plots komt iemand die de wet streng wilt handhaven en als pressiemiddel wilt gebruiken om de meerderheid zijn mening op te leggen. Is hij dan niet egoïstisch bezig? Ja, hij heeft de wet aan zijn kant maar betekent dit dat hij dan ook het juiste doet of puur dat hij de grootste stok heeft om mee te slaan?
Als jij absoluut niet tegen roken kan en in een bedrijf komt waar op de werkvloer gerookt wordt en dit door iedereen geaccepteerd wordt kan je het beste de baan weigeren.
De wet is bedoeld om grote bedrijven rookvrij te krijgen en te zorgen dat de discussie over het al dan niet mogen roken op de werkvloer er niet voor zorgt dan individuen onder de meerderheid gebukt gaan. Maar wanneer iedereen in het bedrijf rookt, eens is met het roken op de werkvloer en er baat bij heeft kan je dan nog wel deze wet daar toepassen en dan en gelijk aan je zijde hebben?
True, maar dan kijk je naar het geheel der Nederlanders. En dat wilde ik juist voorkomen, de wet er bij grijpen. Je hebt een bedrijf waar de meerderheid, het collectief, graag rookt op de werkvloer. De individu is het daar niet mee eens maar ver in de minderheid. Dan zou ik zeggen dat hij zich moet schikken. Het al dan niet toegestaan zijn van roken op de werkvloer is hier niet relevant in. Dat is een pressie middel om als individu je zin te krijgen als de meerderheid tegen is.
Dictatuur van de meerderheid is niet altijd een positief iets. Om het direct in 'n extreme te trekken: bij een groepsverkrachting is ook een meerderheid die het eens is met wat er gebeurd.
Klopt, je moet dan ook altijd kijken naar het belang van de meerderheid vs het belang van het individu. Die afweging valt bij groepsverkrachting al snel uit in het voordeel van de verkrachtte persoon. In dit geval zou ik zeggen dat de afweging in het voordeel van de huidige werknemers uitvalt.
Je moet dus meerdere dingen bij je beoordeling betrekken, je moet een afweging maken. Wie draagt de kosten, wat is de opbrengst, wat zegt de algemene concensus ervan. Die groep rokende werknemers levert wellicht 'n verhoogde productiviteit, maar kan net zo goed 'n verlaagde productiviteit leveren. Daarnaast hebben ze statistisch gezien een slechtere gezondheid, waardoor ze zich vaker ziek melden.
Tevens kost het het bedrijf geld indien ze een boete moeten betalen. Aan de andere kant gaan ze wellicht in een halve staking als ze ineens niet meer mogen roken. Etc. etc.
Zijn kosten en productiviteit hier relevant? We kijken immers niet naar de financiële kant van het rookbeleid in dat bedrijf. Wat in deze discussie enkel relevant is is de gezondheid en stemming van TS en de stemming van de andere werknemers.
Dus, alleen de wet is (moreel) niet voldoende argumentatie om het stoppen af te dwingen. "De meerderheid wil het" is (moreel) óók niet voldoende om het roken voort te zetten. Wat blijft er dan over? Een objectief oordeel over nut en kosten? Of nog andere argumenten?
Objectief kan je naar kosten kijken, maar dit is een situatie die zich niet objectief laat meten.
Gadgeteer schreef op woensdag 13 maart 2013 @ 14:25:
Ik verwonder mij erover hoe makkelijk mensen soms denken. Ook de opmerking van "dan ga je toch ergens anders werken" ...kant nog wal.
Werkloosheid is enorm hoog en voor sommigen is het wat lastiger om een baan te vinden als voor een ander, vooral als er vol op keuze is voor een werkgever. Denk daar ook eens bij na.
Dus omdat het voor jou lastig is een baan te vinden moet de rest zich qua gedrag aan jou aanpassen zodat die baan wel bij jou past? Je moet niet vergeten dat een heel bedrijf, hoe klein deze ook is, zich aan zou moeten passen aan TS op vrij substantiële wijze om te zorgen dat TS binnen het bedrijf past. Normaliter zou het bedrijf dit gewoon mogen weigeren, de meerderheid wint. Maar in dit geval gaat het om iets wat bij wet verboden is, maakt dat de situatie direct anders?
De wet is in deze geen argument, de wet is een stok om mee te slaan. Als je de wet buiten beschouwing laat moet je toch ook concluderen dat TS die een rookvrije werkplek wilt tegen het belang van vele anderen in gaat die een rookvolle werkplek willen?
macciez schreef op woensdag 13 maart 2013 @ 14:29:
Het is gewoon schadelijk voor anderen, daarom vind ik dat je je best mag aanpassen naar de minderheid. Dat de rokers het niet erg vinden dat er mogelijk schade plaatsvindt is hun goed recht, maar een buitenstaander moet dat zelf kunnen bepalen.
En dat mag die buitenstaander ook, hij kan er voor kiezen niet bij dat bedrijf te werken.
Ik gok erop dat we daarom ook die wet hebben.
Klopt, die wet is om te zorgen dat iedereen een rookvrije werkruimte kan hebben. Maar moet je die wet ook toepassen in een situatie waar moreel gezien de beste oplossing is dat TS daar niet gaat werken? In deze situatie is het belang van de individu ondergeschikt aan het belang van de meerderheid. Op nationaal niveau is het belang van de minderheid ondergeschikt en winnen de niet rokers hun recht op een rookvrije werkplek.
SMA SB5.0 + 16x Jinko 310wp OWO + 10x Jinko 310wp WNW |--|--| Daikin 4MXM68N + 1x FTXA50AW + 3x FTXM20N