Je gaat Cyberpunk met voxel game based games vergelijking, maar zegt wel dat The Witcher en Skyrim geen sci-fi games zijn.
Dus alleen omdat het geen sci-fi games zijn, kan het niet worden vergeleken? Skyrim en The Witcher zijn beide RPG games, open wereld, character building, storyline driven net als Cyberpunk. Maar omdat niet alle gebouwen open zijn, moest dit wel zo zijn net als 7 days to day en Teardown die beide voxel based games zijn. Jouw vergelijking is een stuk vreemder dan mijne vergelijking.
Cyberpunk is nu al een zware game, vandaar dat het ook veel problemen had op de console. En nu wilt jij dat het nog eens zwaarder wordt door duizenden gebouwen te openen voor de speler? En wat moeten ze in al die gebouwen gaan doen? Dan krijg je weer het gezeur dat er niks te doen is in alle gebouwen. Net als Elite Dangerous, we hebben duizenden systemen. Ja mooi, maar 90% is gewoon leeg.
Ik merk gewoon dat jij teveel op negatieve punten richt, en niet op punten die het spel wel goed doet. Erg jammer, ik volg al een hele tijd de kudde niet meer. Sinds dien heb ik veel meer plezier in gaming, zelfs in games waarvan ik het niet verwacht of spellen waar ik eerst op tegen was.
Als jij vindt dat het spel leeg aanvoelt omdat de auto's spawnen en despawnen (wat nu een stuk minder gebeurt), is dat jou mening. Maar ik merk dat ook dat jou ervaring niet zo hoog is. Want als ik het speel en ik loop bijv. door Chinatown or andere druk bezochte gebieden, dan voelt de spel wereld echt niet zo leeg aan.
Je hebt inderdaad stukken waar bijna geen mensen zijn, maar is dat ook niet in de echte wereld? Wat verwacht je zelf, dat je duizende gesprekken kunt voeren met mensen waarbij je passeert? het gedrag van de NPC's zijn al stukken verbeterd.
Je verwachtingen lagen gewoon veel te hoog, misschien de volgende keer een beetje terug schroeven. Ik hoop niet dat je dit ook bij Starfield hebt. Want het kan zijn dat het dan ook flink gaat tegen vallen.
Een van de redenen waarom ik niks lees of kijk over Starfield. Ik zie het wel vanzelf wat allemaal in het spel zit, en wat niet. Sinds ik dat doe, heb ik veel meer plezier in games.
Klopt, dit gebeurt inderdaad wanneer investeerders in hun nek hijgen. Het uitstellen en het cancelen van Xbox One en PS4 is niet zo makkelijk als wat jij denkt. Je geeft de reden al zelf aan...... En het cancelen van platforms is ook niet zo makkelijk, zeker wanneer pre-orders lopen.
Gelukkig heb ik altijd op de PC gespeeld, waarbij sommige problemen helemaal niet merkbaar was. Misschien is dit ook de reden geweest om niet alles in het spel te stoppen, wat iedereen wilt. Zoals veel gebouwen open, het spel heeft nu al moeite om op console's te lopen. Alles wat er extra bij komt, wordt het alleen maar moeilijker en zwaarder.
Je zegt wel dat de last-gen consoles geschrapt moeten worden, maar tegelijkertijd wil je wel dat het spel alleen maar zwaarder wordt. Het is al één van de zwaarste spellen op de markt.
Als developers moeten ontwikkelen wat iedereen wilt, dan was het spel pas over 50 jaar uitgekomen. Uiteindelijk moet een ontwikkelaar keuzes maken en zelfs dingen schrappen. Dit gebeurt al jaren zo, en dat is ook logisch.
Dingen die niet worden aangekondigd, verwacht ik ook niet in het spel. Sterker nog, tegenwoordig lees ik helemaal niet meer wat allemaal wordt aangekondigd. Ik lees helemaal niks over Starfield of kijk video's over Starfield. Gewoon door het feit dat ik alles op me laat afkomen. Wat niet in het spel zit, zit er niet in. Wat wel in spel zit, mooi meegenomen.
Mensen verwachten teveel en ook het "ik wil" gehalte is te hoog bij veel mensen. Zonder erbij na te denken of het wel allemaal mogelijk is.
En tegenwoordig reageren NPC's wel en rennen ook weg, die blijven niet meer hersendood staan. Je blijft een beetje in het verleden hangen. Jammer, ik ben een persoon die een spel wel kansen geeft nadat een aantal patches zijn uitgekomen.
Zo heb ik Fallout 76 weer geprobeerd te spelen, nadat tientallen patches en expansions packs zijn uitgekomen, zonder te blijven klagen hoe het spel op release was.
Redfall wil ik over een tijdje ook nog een kans geven, terwijl het nu een bagger spel is. Zonder te blijven klagen hoe het spel op release was.
Dus, omdat Cyberpunk open wereld is en Mass Effect meer lineair, kunnen ze niet met elkaar vergeleken worden. Beide hebben interessante personages, story build up en goede sfeer.
Dat keuzes in Cyberpunk niks uitmaken, is rondom bullshit. Want keuzes hebben zeker een impact. Zo kunnen ze nieuwe missie's openen, of zelfs sluiten. Als je bepaalde keuzes maakt, kunnen personages je ook leuk of minder leuk vinden. Als je bijv. de verkeerde keuzes maakt met Judy, krijg je bijv. ook helemaal geen romance.
In het verhaal heb je ook keuzes wat zeker het storyline beinvloeden. Soms merk je ook helemaal niks van je keuzes, omdat ze pas later impact hebben. Ik geef je gelijk dat keuzes niet veel impact hebben op het einde, maar ze hebben wel impact op de hele journey richting het einde. Hetzelfde als Mass Effect, want daar hadden alle keuzes ook niet veel invloed op het einde. Maar wel de hele journey richting het einde, net als Cyberpunk.
Je moet zelfs even later kiezen tussen verschillende factions, Maelstorm vs Militech of wat dacht je van Voodoboys vs Netwatch. En ja, die keuzes hebben zeker een impact.
Als jij de flathead bot koopt van Maelstorm en je loopt weg zonder te vechten, kom je nooit er achter dat hun vorige leider Royce nog leeft en opgesloten zit. Wanneer je Maelstorm aanvalt, kom je er wel achter dat Royce leeft en ook kunt bevrijden. Bevrijd je hem en laat je hem leven, komt hij jou later helpen.
En zo zijn er nog meer keuzes die je kunt maken over het hele spel.