Ook met het huidige vangnet niet. Ik zal mijn huis moeten verkopen (kan niet, want recent gekocht dus 'onder water'), baan verliezen en uiteindelijk in de schuldsanering terecht komen. In de tussentijd kan ik wel een groot deel van mijn salaris inleveren voor dit 'vangnet'. Dus ja, het draagvlak voor in standhouding van het 'vangnet' is tanende onder een grote groep mensen.
D-e-n schreef op donderdag 08 november 2012 @ 10:13:
[...]
Jouw probleem is dat het, doordat je je omhoog hebt kunnen werken, niet kunt voorstellen dat dat ook niet kunt lukken. Dat zie je wel vaker bij succesvolle mensen.
Feit blijft: ook in Nederland zijn er mensen die nooit en te nimmer meer zullen kunnen verdienen dan een inkomen net onder of op modaal. Ze hebben het IQ niet, de vlotte babbel niet en het wordt ze ook niet meegegeven vanuit pappie en mammie.
Heerlijke verwijten maak je toch, ik zou me haast aangesproken voelen. Voorals je begint met dat ik problemen heb omdat ik me blijkbaar niet in jouw situatie kan bewegen draagt onwijs toe aan de discussie. Bedankt voor de terugwijzing.

Je hebt werkelijk geen idee.
Je vergeet denk ik hoe rijk je bent als je dat modale niveau haalt. Geen vetpot, maar bij modale mensen staat een auto voor de deur, is er elk jaar vakantie en kan dochter op ballet. Meer dan ik in mijn jeugd dus had, ondanks dat mijn ouders toen ook modaal inkomen hadden. We kunnen niet allemaal bankdirecteur zijn, we kunnen niet allemaal topfuncties bij grote gerenomeerde bedrijven halen. Verder meet je succes af aan opleiding en inkomen - de meest kansloze redenering ooit. De gelukkigste mensen op aarde wonen in de VS en Australie - niet bepaald bekend om socialistisch nivilleringsbeleid, maar wel om liberalisme en vrijheid. Ik denk dat je onderschat wat de kracht is van je eigen kracht. Het klopt dat je daar zowaar nog slechter afbent dan hier als je een ernstige ziekte hebt, maar blijkbaar neemt de maatschappij dat voor lief. Ik beweer niet dat we daar naartoe moeten, maar kom niet met een betoog dat ik het niet begrijp omdat ik blijkbaar succesvol ben. Als ik ergens succesvol in ben, is het wel in het gelukkig zijn. Neem een voorbeeld aan de Butanezen, mijn favoriete vakantieland: één van de armste landen van de wereld, waar de gelukkigste mensen wonen.
Ik geloof dat jij het dus niet begrijpt. Zorg is maar een onderdeel van het hele kostenplaatje. Als alles duurder wordt ben je als minima blij dat de zorg nog gecompenseerd wordt.
Nogmaals dank voor de terechtwijzing. Ben blij dat er iemand is die de waarheid in pacht heeft.
Er is een groep hulp behoevende mensen die we moeten koesteren en zorg voor moeten dragen. Dat is onze morele plicht. Er is echter een veel grotere groep mensen die zich slachtoffer waant van 'het systeem' en dat kan afwisselend bestaan uit banken, farmaceuten, telecombedrijven, supermarktketens, de NS, belastingdienst, UWV en niet te vergeten de ruijken, noem alles maar op - behalve zichzelf. Deze mensen hebben overal recht op, maar voelen zich nergens toe verplicht, deze groep mensen is vooral bezig met wat ze zelf niet hebben, maar de ander wel en deze groep besteed de energie niet aan het verbeteren van de eigen situatie, maar eerder met het verslechteren van de ander z'n positie.
Die mentaliteit is waar ik op doel en die mentaliteit maakt ons mooie systeem stuk. En dat mag je niet zeggen uiteraard, dus maken we het gewoon nog maar duurder, tot het gewoon niet meer gaat. Maargoed, leg me alsjeblieft nog maar eens uit waarom ik het blijkbaar niet begrijp - vul ook gerust het rijtje met excuses maar aan hoor