DeNachtwacht schreef op zondag 04 november 2012 @ 22:27:
[...]
Dat is een mooie uitleg waar ik me bijna helemaal in kan vinden, alleen je conclusie kan je niet logisch afleiden uit je premissen

. Ik meldde zelf ook al dat de corporaties de afgelopen 15 jaar dingen zijn gaan doen waarvoor ze niet zijn opgericht, en het geld dat hiermee wordt verdiend is toch voornamelijk in hele grote hoofdkantoren in Amsterdam Zuid en topsalarissen voor de bestuurders gaan zitten.
Daar valt nog wel wat van af te dingen.
Het "verdienmodel" van woningcorporaties is wel degelijk dat het bouwen van sociale huurwoningen (mede) mogelijk wordt gemaakt door ook commerciële woningen (vrije sector huur / koop) te bouwen.
Dat daar vooral in de afgelopen jaren weinig terecht van is gekomen doordat diezelfde woningcorporaties
tonnen,
miljoenen, sorry, miljarden hebben verbrand met bonussen, kantoren, en speculatieve posities op de kapitaalmarkten, doet weinig af van het model. Het punt dat "ik", of "we" met onze hypotheken dus die woningcorporaties in stand houden is daarmee dus niet ongeldig. En op dat punt heb ik hier een behoorlijke flame voorbij zien komen, met de opmerking dat e.e.a. maar eens op feiten onderbouwd moest worden.
Zo ook het filmpje "de onrendabelen" (gemaakt door Marcel van Dam, maar het zal echt wel objectief zijn, toch? Tóch?). Ik ben erg benieuwd op welke "feiten" de stelling omtrent inkomensongelijkheid is gebaseerd. Er zijn namelijk talloze rapportages van het CBS te noemen waaruit precies het tegenovergestelde blijkt.
Even een greep:
2008: CBS stelt o.b.v. cijfermatig onderzoek dat:
"Ondanks de recentelijk in de aandacht gekomen topsalarissen en bonussen
zijn de inkomensverschillen na de jaren tachtig nauwelijks meer veranderd. Ook in vergelijking met andere Europese landen is de ongelijkheid in Nederland nog altijd laag. Het huishoudensinkomen ligt relatief laag bij alleenstaanden, eenoudergezinnen en 65-plussers."
bron:
http://www.cbs.nl/nl-NL/m...hief/2008/2008-803-pb.htm
2012: welvaartsonderzoek van CBS:
"Uit de cijfers komt onder meer naar voren dat een doorsnee-huishouden, gecorrigeerd voor inflatie, in 2010 ruim een kwart meer te besteden heeft dan 25 jaar geleden.
Daarbij is zeker in de laatste tien jaar de inkomensongelijkheid tamelijk stabiel gebleven. In 2010 daalde de koopkracht van de Nederlandse bevolking ten opzichte van 2009 met 0,5 procent het sterkst sinds 1985. Ook zagen huishoudens hun vermogen de laatste jaren flink afnemen."
bron:
http://www.cbs.nl/nl-NL/m...aart-in-nederland-pub.htm
Matthijs Bouman: "hoe ongelijk zijn de inkomens in Nederland, eigenlijk?" Kijkend naar zijn analyse kan er maar één antwoord zijn: er is geen noodzaak om te nivelleren want onze inkomensongelijkheid is a) helemaal niet zo groot en b) niet toegenomen, en de negatieve bij-effecten worden niet onderkend
Bron:
http://www.z24.nl/analyse...eren_is_niet_gratis_.html
Begrijp me niet verkeerd; als het inderdaad zo is dat de laagste inkomensgroep er 0.2% op vooruit gaat, en de hoogste categorie er 0.6% op achteruit gaat, dan ben ik helemaal tevreden (ook al zit ik dan waarschijnlijk in de categorie die gaat inleveren).
Waar ik echter kotsbeu van ben, is de enorme communicatiefaal van de afgelopen dagen. Wat daarbij extra steekt, is de rancuneuze houding die in diverse gremia de kop opsteekt. Opmerkingen als "eindelijk mogen de rijken ook eens betalen" wakkeren nou niet direct het solidariteitsgevoel bij mij aan. Een dergelijke opmerking is ook nog eens op meerdere niveaus feitelijk incorrect, aangezien "de rijken" welk degelijk hebben mogen inleveren in de afgelopen 3-4 regeerakkoorden. En nog leuker met het huidige akkoord zullen alleenverdieners met een inkomen van meer dan 126k er op vóóruit gaan.... en ja ook ik vind dat raar
Nog een feit: dit hele regeerakkoord doet weinig tot niets aan de onderliggende problematiek in de zorg. We hikken sinds 2007 tegen een explosieve jaarlijkse stijging van de zorgkosten aan, iedereen wéét dat hier iets aan
moet gebeuren, maar het enige wat het huidige regeerakkoord heeft bereikt, is dat de rekening van die (nog steeds stijgende) kosten op een andere manier wordt verdeeld.
Take life with a grain of salt. . . . add a slice of lime and a shot of tequila.