Bullet NL schreef op dinsdag 11 september 2012 @ 19:38:
[...]
Die hoge leenschuld is gewoon een leuze, wanneer mensen gewoon blijven werken (plan van de VVD, steker op termijn weet de VVD de meeste nieuwe banen te creeren) is het inlossen van de (relatief) hoge leenschuld geen enkel probleem.
Het gevaar zit hem in een economie die het slecht blijft doen, de HRA hangt dan als een molensteen boven de markt. Wanneer de economie aantrekt zou er alleen nog een sociale beweegreden zijn om hem aan te passen.
Onze VVD die banen schept, dat moet ik a) eerst nog zien (gezien de vele afhankelijkheden die niet in berekening worden meegenomen) en b) dan is het ook nog eens interessant om te kijken naar wat voor banen geschapen worden. Laten we eerlijk zijn in dat opzicht, dat is een behoorlijke factor van belang voor de uitdagingen die onze economie en onze samenleving wachten. En als ik dan eerlijk ben, en dit is niet enkel gericht op programma of campagne van de VVD (het is iets wat je bij meerdere partijen en hun modellen / voorstellen kunt observeren), men richt zich leuk op het papier en cijfers maar gaat voorbij aan de meest fundamentele basis van elke economische interactie: vertrouwen. Mensen in verdere posities van afhankelijkheden plaatsen is nooit een basis voor stabiliteit, laat staan dat het ruimte biedt voor groei over de linie. Dat is ook recent zichtbaar in landen als de UK en de VS.
Dat onze economie (niet enkel door verbondenheid aan externe factoren, maar ook door verwevenheid in externe afhankelijkheden) het komende decennium het moeilijk zal hebben is een kwestie die vrij duidelijk is. Kwestie van eerlijkheid. De HRA is echter niet de enige molensteen, maar je hebt gelijk, het is een molensteen. Het is er nu eenmaal een die we nu al dragen, en die zal steeds zwaarder worden (en we kunnen hem niet meer doorschuiven naar de kids).
Als we heel eerlijk zijn, en dat was op het partijcongres ook wel aan de orde, dan is de campagne uitspraak dat er niet geraakt wordt aan de HRA niets meer dan dat: campagne voeren. Daarna schakelen we over naar de gezochte scenario's van "we laten het zover komen dat we door Brussel gedwongen worden" danwel "de coalitiepartners etc, de gezochte stabiliteit van economie vereisen grote offers van ons allen etc etc".
Het klinkt misschien koud, of bruut, maar mensen die niet doorhebben dat het enkel een slogan in de campagne is en geen reflectie van realiteit .. tja. Maar goed, dat maakt ook verder niets uit, uiteindelijk komen we allemaal op de koffie. Kwestie van de verwevenheden van onze nationale economie.
Mijn excuses, maar het zou toch vrij duidelijk moeten zijn inmiddels dat de kwestie van economische groei een kwestie van natuurlijke en menselijke conjunctuur is, zwaar beïnvloed door verschuivingen in afhankelijkheden. Er is eigenlijk geen enkele partij (afgezien van het onderzoeksbureau van een van de margepartijen) die daar een focus op heeft. We blijven vast zitten in traditionele en steeds beperktere blik op terminologie. De huidige uitdagingen daar zitten we de komende twintig jaar nog mee, iets wat genoeg mogelijkheden zal bieden (ik zeg niet voor niets "uitdagingen") maar het zal wel selectief zijn. Tenzij we structureel de zaken aanpakken. Niet met lappen en herverdelen, maar echt aanpakken. Er zijn partijen die dat wel zouden willen, maar hun politiek an sich zit nog te veel in de loopgraven om het veld te zien. Er zijn ook partijen die het wel doorhebben, maar het prima vinden, zelfs ondergeschikt maken aan eigen belangen. Natuurlijk zijn er ook partijen die de klok niet eens horen luiden, maar goed.
A propos, frappant trouwens dat morgen niet enkel de verkiezingen bij het braafste jongetje van de klas zijn, maar ook de toetsing of het hardst werkende jongetje wel zijn spaargeld mag gebruiken om de klasgenoten te helpen met snoepjes. Of we het ons nu realiseren of niet op dit moment, morgen is een interessante dag voor het netwerk waar we als braafste jongetje zo hard aan gewerkt hebben.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.