Hier kun je ook nog wat leuks mee doen, samen met het "The Elderly and the Furious"-idee. Concept:
Twee omaatjes zitten bij een bushalte voor een verzorgingshuis, bij een oversteekplaats, wat te beppen en maken af en toe commentaar over de oudere heren die (op de fiets) voor hun in beeld voorbij komen.
Plosteling komen twee van deze heren met elkaar in discussie over iets compleet onzinnigs, en gaan naast elkaar staan op de stoep. De één met een rollator, de ander met een scootmobiel. Ze kijken elkaar nog een keer dreigend aan.
De chaos wordt compleet als er een oude dame in een brommobiel voorbij snort en vraagt wat er aan de hand is, waarop de heren antwoorden dat ze allebei natuurlijk hardloopkampioen van de school van '36 waren.
De vierde komt erbij. Dit keer een compleet fout getunede Aixam met bijpassende boomcar-boxen en foute disco-muziek.
Intussen springt het stoplicht voor het kruisende verkeer langzaam op oranje. Voor ze ligt een zonsondergang en een dampend hete weg van kilometers lang.
De groep kijkt nog een keer over zijn schouder langs elkaar heen. Een paar teuten gas, GROEN!
Iedereen sukkelt in zijn eigen tempo over de kruising, de scootmobiel snelt ervandoor met een aardig geslinger omdat de heer Janssen weer eens een fles jenever achterover had geslagen tijdens de derde helft. Mevrouw in haar normale brommobiel heeft moeite om het ding lopend te houden (sputter, sputter), en de getunede brommobiel rijdt met een sukkeltempo'tje mee terwijl zijn disco-bandjes op dubbel tempo te horen zijn.
De heer Maartens met de rollator gaat aan kop, en in de tussentijd zijn er al genoeg mensen langs de weg komen te staan om het schouwspel met verbaasde ogen aan te zien. Af en toe wordt er nog een opmerking heen en weer geslingerd: "Ik zorg dat je voor de ochtendgymnastiek morgen niet opstaat, Nel!"
Inmiddels is het hele feest ook op de televisie te vinden en we schakelen over naar een Studio Sport-achtige (à la Tour de France met Mart Smeets) nieuwsuitzending die de hele race loopt te verslaan. Het blijft nek aan nek gaan tot de tune-o-biel een lekke band krijgt.
Meters voor de eindstreep verschijnt er een nieuwe deelnemer in beeld. Op de achtergrond zien we een groot, wit blok aanstormen en een gebulder van een straalmotor, gemengd met schreeuwende oude 78-toeren jazz-platen doet iedereen omkijken.
Op de foto-finish was alleen de grote grijns van de heer Timmermans nog te zien, liggend in zijn ziekenhuisbed met een televisie en joystick eraan vastgeknoopt. De pastoor legt de foto van Timmermans uiteindelijk op zijn kist. Hij eindigt met de woorden:
"Hans heeft het ons al laten zien. Het leven is al kort genoeg. Geniet ervan."
Fade out.