Malarky schreef op zaterdag 09 juni 2012 @ 11:26:
Het verschil is er wel degelijk, anders ben je een ontkenner van de realiteit. Namelijk dat het gedogen van een weigerambtenaar tot op zekere hoogte een breed gedragen basis heeft in de maatschappij die gegrondvest is op historische samenstelling van onze maatschappij.
Nog meer rechtsongelijkheid gebaseerd op "wij willen extra rechten en minder plichten"? Je redeneert hier nu exclusief vanuit de "rechten" van de weigerambtenaar ipv vanuit wat zijn functie is. Op het moment dat een politieagent een racist is en alleen kleurlingen een bekeuring wil geven (of andersom), dan heeft die persoon geen recht op een functie bij de politie. Toen het vrouwenstemrecht werd ingevoerd, wat had je dan gedaan met een ambtenaar die weigert de stem van een vrouw mogelijk te maken?
Ze zullen het vast en zeker goed bedoelen (al heb ik mijn twijfels bij hun integriteit omdat ze niet bereid zijn te lijden voor hun principes, maar anderen met de problemen willen opzadelen), maar hun goede bedoelingen zijn erg gebaseerd op dat ze hun eigen groep als de belangrijkste zien.
Veroorzaakt mede doordat er tot voor relatief kort nooit homo's in Nederland met elkaar konden trouwen en dat gaat niet op voor alle andere voorbeelden die je noemt. En dat de acceptatie van homo's op allerlei terrein samenleving breed nog steeds niet op schema ligt, als ik belangenbehartiger COC mag aanhalen die daar zo vaak als mogelijk de media mee in komt.
Klopt, bekrompenheid is nog wijd en zijn verspreid in de maatschappij. En daar waar de wetgever hier niets aan mag of moet doen in de prive-situatie (behalve als het strafbaar is), is het wat anders als die persoon de overheid vertegenwoordigd.
Wettelijk, nee wettelijk maakt het niet uit. Behalve misschien voor die weigerambtenaren die al in dienst zijn van de overheid voordat het homohuwelijk was toegestaan, dat ligt iets genuanceerder. Maar in een maatschappij waarbij de poldercultuur nog steeds zichtbaar is die unieke gedoogkenmerken heeft is je mening beperken tot de wettelijke werkelijkheid niet realistisch. Juist ook omdat dit een geval is waarbij gedogen en een slimme aanpak een 'oplossing' voor iedereen kan zijn.
Voor een oplossing zal iedereen mee moeten werken. En de weigerambtenaren zijn juist degenen die weigeren zelf een bijdrage te leveren aan de oplossing. Als ze nu zelf eens zouden leren te gedogen, dan zouden ze op een stuk meer begrip kunnen rekenen.
En voor de mensen die al in dienst zijn, daar kun je natuurlijk voor gaan bekijken welke andere functies ze kunnen uitoefenen. Wat betekent dat ze de leuke aspecten van het werk ook verliezen, maar als hun principes zo belangrijk zijn, dan zal dat een offer zijn dat ze graag brengen. Of verwachten ze alleen offers van anderen?
Oftewel jouw voorbeeld vind ik sterke simplificatie van de werkelijkheid waarbij je niet alle factoren die bij de weigerambtenaren meespelen meeneemt in je afweging.
Die extra factoren doen niets af of bij de wenselijkheid van weigerambtenaren maar je vergelijking klopt gewoon niet.
Nee, er is juist geen inherent verschil. Alleen doet men alsof de weigerambtenaren anders zijn, en dat is niet zo. Dat zal niet leuk zijn om te horen, maar de denkwijze is niet anders als de mensen die de bijbel gebruiken om Apartheid te rechtvaardigen.
Maar wat is je voorstel dan? De weigerambtenaar gedogen, zodat de bekrompenheid meerdere generaties kan blijven doorgaan? Juist door als overheid duidelijk te maken dat de overheid (en haar werknemers) er voor
alle burgers zijn, zonder uitzondering, zullen ook de religieuze groepen hun afwegingen moeten gaan maken en zullen ze ook niet het waanidee behouden dat ze speciaal zijn en recht op uitzonderingen hebben.
[
Voor 8% gewijzigd door
gambieter op 09-06-2012 11:51
]
I had a decent lunch, and I'm feeling quite amiable. That's why you're still alive.