Het begon met een iPhone, toen een iPad. Gezworen nooit aan een Mac te beginnen maar langzaam gezwicht voor het ecosysteem.
Ubuntu heeft nog steeds een plekje op het bureau, kan er nog niet echt afscheid van nemen.
Canonical heeft vergeleken met Apple natuurlijk maar zeer beperkte middelen en af en toe is dat als gebruiker lastig. Zo gebruikte ik alleen de LTS versies, 10.04 -> 12.04 -> 14.04 maar de laatste versie was maar weinig innoverend, niet dat het slecht OS is, alles behalve dat.
Maar je wilt af en toe ook wel de eenvoud van even een RDP open zetten naar het werk, foto'tje bewerken (Gimp is niet alles) en een agenda delen. Als dat allemaal kon, had ik nu geen Mac. Want, vele dingen zijn onnodig ver weggestopt in OS X. Voor een Linux gebruiker voelt het af en toe aan alsof Apple je niet serieus neemt.
Simpele commands als 'sudo apt-get update' en 'sudo apt-get autoremove' mis ik wel. Maar, ik ga vast m'n draai met OS X ook wel vinden. Zo niet, schuif ik de Ubuntu machine rechts van me weer naar het midden.