tarlitz schreef op zaterdag 03 november 2012 @ 15:40:
Volgens mij snap je me niet helemaal. Elk desktop OS schaalt met het aantal pixels. Meer pixels -> kleinere UI-elementen en text. Als alles resolutie-onafhankelijk zou zijn, zouden knoppen en text altijd even groot zijn. Dit is alleen niet zo, en daarom kunnen we gebruik maken van hogere resoluties om meer weer te geven. De manier waarop retina gedaan wordt, voelt aan as een inefficiente hack en niet de manier waarop dit gedaan zou moeten worden.
Dan hebben we kennelijk een tegenovergestelde definitie. De GUI elementen en tekst zijn gemapt aan de pixels. Als je de resolutie wijzigt dan blijft dat gelijk. Een hogere resolutie op hetzelfde fysieke oppervlak betekent dan dat alles kleiner wordt. Dat noem ik niet meeschalen. Bij mij is meeschalen wanneer je de resolutie wijzigt de GUI elementen en tekst daarin meegaan om dezelfde grootte te behouden. De manier waarop Apple het nu doet is wel een beetje inefficiënt maar aan de andere kant...veel hogere resolutie heeft ook niet veel zin meer omdat we dat toch niet gaan opmerken. Iets resolutie onafhankelijk maken is complexer dan domweg alles gewoon 2x zo groot aanbieden. Ergens is het eigenlijk ook weer heel erg efficiënt.
Zer0 schreef op zaterdag 03 november 2012 @ 15:56:
Natuurlijk kun je al die dingen meten, net zo als je resolutie kunt meten, maar dat doe je ook af als irrelevant, omdat alleen het effect van de resolutie op de gebruiker van belang is.
Wat heb je aan een super-kleurecht scherm als je alleen maar een beetje aan het browsen bent?
Resolutie kun je meten maar het zegt nog altijd het minst over hoe goed een scherm is. Men neemt dit veelal niet mee omdat het vrij persoonlijk is: de een wil graag een hoge resolutie zodat ie meer werkruimte heeft, een ander juist minder zodat ie nog dingen op het scherm kan lezen. Het is ook niet erg als daarin verschil zit. Wat wel heel erg uit maakt is de kleurechtheid. Iedereen wil graag dat bij het printen of het bestellen van een foto afdruk dat dit exact zo is als op het scherm wordt weergegeven. Super-kleurecht hoeft het nou ook weer niet, de mens accepteert kleine verschillen maar het verschil in kleurechtheid tussen IPS/PVA en TN is nou eenmaal erg groot.
Is een 100% kleurecht scherm met een resolutie van 100x100 op je macbook beter dan de huidige?
Dat ligt geheel aan de toepassing. Als het ingezet wordt als fotolijstje dan ja (zie daar de reden waarom resolutie persoonlijk is

).
Dat een scherm kleur-echter, sneller, roder, groter, meer eivormig, 8-dimensionaal etc is maakt het niet beter, het maakt het kleur-echter, sneller, roder, groter meer eivormig of meer-dimensionaal.
Wat voor jou het betere scherm is, kan voor een ander een slechtere keuze zijn.
Ja en nee. Als we het wetenschappelijk bekijken klopt je verhaal niet. Beste is dan hetgeen wat je wetenschappelijk kunt vaststellen en dan zit je aan het bekende "meten is weten". Als je gaat kijken naar wat iemand zelf het beste scherm vindt dan spelen daar veel persoonlijke voorkeuren een rol zoals de vormgeving, kleur van het scherm, gebruikte materialen, prijs, welke winkel 'm aanbiedt, toepassing(en), etc. Dat laatste is leuk als je iemand een scherm wilt aanraden maar dat is hier niet aan de orde. Het gaat hier om de discussie welk scherm beter is: die van de MBA of de gewone MBP. Dan zul je het toch echt op manier nummer 1 moeten aanpakken en het dus wetenschappelijk gaan bekijken.
Ja, en de hele wereldbevolking is wetenschapper of zit in iets waar kleur-echtheid van belang is?
Nope en dat hoeft ook niet. Er zijn grote groepen van de bevolking waar dat wel zo is en voor juist die groepen is er apparatuur waarmee ze dit soort zaken kunnen meten en finetunen. De grafimedia is daar een goed voorbeeld van maar ook de medische wereld (dan wil je heeeeeeeeel erg graag dat de arts/specialist goed kan zien wat er op het plaatje staat en daarvoor zal het scherm toch echt van hoge kwaliteit moeten zijn en dat betekent ook dat je goed moet meten en kalibreren).
En wie ben jij om te bepalen welke eigenschappen dat zijn? Er is maar één persoon die dat bepaalt, en dat is de persoon die er naar moet kijken.
Dan is je hele relaas al compleet zinloos omdat het hele verhaal dan op smaak uit komt waarover op geen enkele wijze gediscussieerd kan worden. Dat was echter niet de discussie, het ging er om of de MBA een beter/slechter scherm heeft dan de gewone MBP. Zoals gezegd is dat gewoon meetbaar en moet je persoonlijke zaken er buiten gaan houden. Dat betekent automatisch dat je bepaalde eigenschappen niet mee moet nemen in het verhaal.
Je maakt hier de fout door het subjectief te gaan bekijken terwijl je het juist objectief moet gaan bekijken. Het zijn beide TN-panels waarbij het enige duidelijke verschil de resolutie is maar omdat de 1 een hoge reso wil en de ander juist een lager kun je daar niets mee, het is een subjectieve eigenschap. Houdt je ineens dingen als de kleurechtheid over omdat die wel objectief zijn. Je moet hier niet vergeten dat we het hier over 2 totaaloplossingen hebben met heel veel verschillen. Een MBA is dunner, lichter, heeft andere hardware dan een MBP. Als we gaan kijken wat iemand dan beter vindt zullen deze zaken ook allemaal meespelen. Alleen al daarom is het helemaal niet verstandig om subjectieve dingen als de resolutie mee te nemen in het verhaal. Kortom, beperk je scope want je maakt 'm nu dusdanig groot dat vergelijken niet meer mogelijk is.