Still warm the blood that courses through my veins. | PvOutput | ARSENAL FC
Correctie; ik heb nergens gezegd dat ik 4k verdien....Gunner schreef op maandag 14 maart 2011 @ 12:38:
[...]
Nou ja, je stelde dat je 4K bruto ving. Vind ik echt knap voor iemand met alleen maar een MAVO-diploma en dan nog zeggen dat je altijd te weinig hebt verdient? Volgens mij heb ik dan het verkeerde vak gekozen als ik het zo lees.
Lovers, they will leave you
A thief will rob you blind
And good friends are awful hard to find
Hier dus;
Naboo schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 16:53:
Als je eenmaal een inkomen hebt gehad van 2400 euro netto per maand
[ Voor 32% gewijzigd door Gunner op 14-03-2011 12:45 ]
Still warm the blood that courses through my veins. | PvOutput | ARSENAL FC
Te koop: Agfa clack; DM voor details.
Om 2400 netto over te houden hoef je geen 4000 bruto te hebben hoor. Als je pakweg 34-3500 bruto krijgt heb je die 2400 netto al. Scheelt nogal een stukje tov 4k brutoGunner schreef op maandag 14 maart 2011 @ 12:44:
Je hebt ergens in dit topic gezegd dat je een inkomen gewend was van 2400 netto, dan komt 4000 bruto toch aardig dicht in de buurt als ik er een 'quick and dirty' rekensom op los laat qua loonbelasting.
edit: qadn was me net voor
[ Voor 3% gewijzigd door dvl-2 op 14-03-2011 13:51 ]
Bron
Ey!! Macarena \o/
Dan nog... 3500 bruto per maand voor iemand van 31 zonder opleiding is toch aardig goed. Kan me voorstellen dat als je dat weer wil verdienen dat je dan niet zo snel aan de bak komt.
- - Ik draai en maak muziek :) - -
It's not far back to sanity
At least it's not for me
And when the wind is right you can sail away
And find serenity
Ik kan dat alleen maar beamen als gediplomeerd dtp-er met ruim twintig jaar ervaring.-_D_- schreef op maandag 14 maart 2011 @ 17:20:
[...]
Dan nog... 3500 bruto per maand voor iemand van 31 zonder opleiding is toch aardig goed. Kan me voorstellen dat als je dat weer wil verdienen dat je dan niet zo snel aan de bak komt.
Het is praktisch onmogelijk om met mijn ervaring nu nog aan de bak te komen omdat men voor de goedkopere/jongere mensen kiest en 43 jaar tegenwoordig eigenlijk al te oud vindt.
Wil ik nu een baan, buiten het grafisch vakgebied, accepteren dan mag ik blij zijn als ik hier in de omgeving 1800 bruto kan vangen.
"When you grow up your heart dies"
Verwijderd
Constructief....Verwijderd schreef op dinsdag 15 maart 2011 @ 09:11:
In schoonmaak is altijd werk!
Als je een parttimebaantje zoekt wel.;)Verwijderd schreef op dinsdag 15 maart 2011 @ 09:11:
In schoonmaak is altijd werk!
Heb je wat meer verantwoordelijkheden dan red je het daar niet mee als je weet dat het UWV alleen de uren aanvult en niet je WW-uitkering.
Bovendien is de situatie bij iedereen anders.

En ja, ik wil dolgraag aan het werk.
Ik kan inmiddels melden dat ik met ingang van volgende week weer aan het werk ga na een behoorlijk lange tijd thuis te hebben gelopen.
Het is een mooie veelzijdige baan voor 40 uur per week. O.k. het betaalt iets minder dan ik gewend was maar dat kan op den duur ook zijn voordelen hebben.
Ik heb er in ieder geval veel zin in want het is een jong en groeiend bedrijf die handelt in zeer mooie spullen.
Dus voor diegenen die het even niet meer zien zitten, blijf hoop houden want er is altijd een baan te vinden.
[ Voor 47% gewijzigd door sjaool op 12-04-2011 22:06 ]
"When you grow up your heart dies"
Kijk, dat is de instelling;" waar een wil is, is werk" Kudoos!sjaool schreef op dinsdag 15 maart 2011 @ 09:47:
En ja, ik wil dolgraag aan het werk.
edit:
Ik kan inmiddels melden dat ik met ingang van volgende week weer aan het werk ga na een behoorlijk lange tijd thuis te hebben gelopen.
Het is een mooie veelzijdige baan voor 40 uur per week. O.k. het betaalt iets minder dan ik gewend was maar dat kan op den duur ook zijn voordelen hebben.
Ik heb er in ieder geval veel zin in want het is jong en groeiend bedrijf die handel in zeer mooie spullen.
Dus voor diegenen die het even niet meer zien zitten, blijf hoop houden want er is altijd een baan te vinden.
En inderdaad, dat je met wat minder begint kan zeker in je voordeel werken


Nou ja, bijna....1 augustus beginnen!!

Lovers, they will leave you
A thief will rob you blind
And good friends are awful hard to find
Allereerst: Gefeliciteerd.Naboo schreef op zondag 10 juli 2011 @ 16:31:
Even een kick.... maar Naboo heeft weer werk!!
Nou ja, bijna....1 augustus beginnen!!
En wat (en welk salaris en voorwaarden etc) is het geworden als ik vragen mag ? In ieder geval succes ermee.
Vroeger, toen de Batavieren nog met zijn vijven waren.

d:)b

Congrats

Wat ga je doen?
Wat doet Ctrl+W ook alweer?
Humankind… be both.
Star Wars Awakens | Instagram
Feli, eindelijk weer aan de slag. Go get 'em!
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)
"When you grow up your heart dies"
Feli! Maarreh, sinds oktober dus werkloos? Das best lang!Naboo schreef op zondag 10 juli 2011 @ 16:31:
Even een kick.... maar Naboo heeft weer werk!!
Nou ja, bijna....1 augustus beginnen!!
Nederlands is makkelijker als je denkt
Verwijderd
Sinds 01/02/2009 hier.SeatRider schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 13:47:
[...]
Feli! Maarreh, sinds oktober dus werkloos? Das best lang!
Nee, ik verwacht niet ooit nog een reguliere baan te vinden. 600 à 700 sollicitatiepogingen later ben ik daar iets te cynisch voor geworden inmiddels.
☻/
/▌
/ \ Analyseert | Modelleert | Valideert | Solliciteert | Generaliseert | Procrastineert | Epibreert |
dat denk ik dan ook. Je kunt toch altijd nog postbezorger oid worden lijkt me???Motrax schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 14:33:
Wut? Wat voor c.v. heb je dan dat je na twee jaar geen nieuwe werkgever hebt? En waar heb je dan op gesolliciteerd?
Verwijderd
Het antwoord op waarom ik geen nieuwe baan heb kunnen vinden na 18 - 24 maanden hard solliciteren (inmiddels heb ik het volledig opgegeven, ik vind mijn eigen weg wel, somehow)... is een complex vraagstuk.Motrax schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 14:33:
Wut? Wat voor c.v. heb je dan dat je na twee jaar geen nieuwe werkgever hebt? En waar heb je dan op gesolliciteerd?
Ligt mede aan mijn lappendeken van een CV - ik heb zondermeer wel uitgebreide werkervaring maar door tal van omstandigheden is het: halfjaartje hier, driekwart jaar daar, jaar daar, etc, etc, etc. Als je mijn CV lees zonder de omstandigheden te kennen zou je de indruk kunnen krijgen dat ik weinig loyaal ben. En in mijn ervaring lezen de partijen die ik mijn CV stuur (in de sollicitatiepogingen dus) kijken ze niet heel veel verder dan hun neus lang is en gaan ze dus op die 1ste indruk af. Die incorrect is maar zondermeer overtuigend werkt voor hen.
Volgend punt is... etc, etc, etc.
Nee, ik ontken niet een mate van eigen verantwoordelijkheid. Zondermeer ben ikzelf inderdaad verantwoordelijkheid voor de loop van mijn leven. Het is misschien ook wel met name daarom dat ik op heb gegeven, er is gewoon een situatie van wederzijds wantrouwen ontstaan tussen mij en werkgevend Nederland.
@Wceend - Nee, ik kan geen postbezorger worden vanwege een fysieke beperking die lang staan/lopen/zwaar werk echt wel onmogelijk maken voor mij (kunstheup na 5 operaties in 8 jaar tijd, teveel spier- en zenuwschade inmiddels om te verwachten dat mijn been ooit nog echt goed zal functioneren). Los daarvan - op mijn leeftijd (34)? Veel te duur.
Typisch voorbeeld - maatje van mij die volledig ervaringloos is in mijn werk expertise dacht laatst - "Laat ik dat ook eens proberen". Krijgt een baan op poging 1, met een hopeloze brief, een treurig CV en echt 0,0 talent.
Ik ben doorgaans niet echt spiritueel aangelegd, maar... can we spell... karma? Maar, maakt niet echt heel veel uit meer, ik ben al bezig met meerdere projecten om voor mijzelf aan de slag te gaan. Waarvan één op middel lange termijn mij hopelijk een inkomen kan verschaffen en een ander voor de langere termijn is bedoeld. Voor de korte termijn heb ik echt geen oplossingen kunnen vinden.
Daar sta je van te kijken, maar dat is dus echt niet zoWceend schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 14:37:
[...]
dat denk ik dan ook. Je kunt toch altijd nog postbezorger oid worden lijkt me???
Zelfde werd altijd gezegt over het leger, en die hoeven je ook niet zo gauw.
Verbaast me altijd dat mensen er zo makkelijk over praten ze hebben 10jaar in pak gewerkt achter een bureau en vervolgens moeten ze in de bouw balken sleepen en inleveren op salaris en alles en dat zou je dan gewoon maar doen ?.
Ik zelf zou altijd eerst kijken in me eigen sector, natuurlijk als ik na 6maanden ( geloof officele termijn van UWV dat je in je eigen sector mag proberen te zoeken ) dan zou ik wel alles aan grijpen.
je beperking nekt je dus blijkbaar voor een deel.
Een baan vinden lijkt mij nog altijd te doen. Moet eerlijk zeggen dat ik nooit werkeloos ben geweest en altijd wat heb kunnen vinden. Vaak was 1 sollicitatie genoeg om een baan te krijgen.
Ik ben wel van de overtuiging wil je werk vinden dan is er altijd wat te vinden, begin desnoods voor jezelf of ga iets doen wat je leuk vindt.
Wat ik wel kan begrijpen is dat je na 700 sollicitaties de moed gaat verliezen en het wel even goed vindt zo.
Ik snap dat je na zoveel tijd liever je eigen plan trekt en ik geef je groot gelijk, maar wie zegt dat een ijzer dat wat langer in het vuur ligt uiteindelijk niet gesmeed kan worden?
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)
Verwijderd
De ervaring leert mij dus dat dat niet waar is - er is niet altijd wat te doen. Vergeet namelijk niet dat er zoiets is als teveel vragen van iemand. Niemand kan van mij gaan vragen dat ik 2.5 uur in één richting ga forensen voor een part-time prutbaantje, als extreem voorbeeld. Dat is gewoon onrealistisch namelijk. Je bent in zekere mate gebonden aan een bepaalde radius en binnen mijn radius heb ik alles wel geprobeerd. Alles wat enigszins realistisch was, in ieder geval.Wceend schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 15:01:
Ik ben wel van de overtuiging wil je werk vinden dan is er altijd wat te vinden, begin desnoods voor jezelf of ga iets doen wat je leuk vindt.
Ik ben dus inderdaad bezig om voor mijzelf te beginnen. Poging 1 is jammerlijk gefaald, kon de financiele middelen niet voor elkaar krijgen. Poging 2 ben ik nu mee bezig, een webdienst die óf enorm gaat aanslaan óf ook jammerlijk gaat falen. Eerst maar eens in elkaar kloppen (ben het komende halfjaar daar wel druk mee, om die webdienst te coden).
@The Eagle - ik stel die gedachte enorm op prijs en je hebt zondermeer wel een punt. Maar, ik gebruikte Tweakers.net ook al als kanaal om vacatures te vinden.
Te koop: Agfa clack; DM voor details.
Verwijderd
Naar een andere provincie verhuizen is niet zo gemakkelijk. Want daar zou het wel op neerkomen. Het OV in Nederland is van een dusdanig niveau dat ik vanuit mijn woonplaats (IJsselstein (UT)) zeer veel kan bereiken. Naar Utrecht is het slechts een halfuurtje en vanaf Utrecht kun je heel veel bereiken in minder dan drie kwartier.qadn schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 15:48:
tjah 2.5 uur is inderdaad ook tever, maar je zou er voor kunnen verhuizen? Dat vergroot je actieradius behoorlijk.
Maar wat ik eigenlijk bedoelde is dat je best een eigen topic kunt starten, je situatie uitleggen en ook aangeven waar je mee bezig bent en wat je precies zoekt. Dat je voor jezelf bezig bent maar ondertussen wel gewoon verder zoekt om je kansen te vergroten.
D'r zijn een hoop bedrijven die GoT'ers wel kennen maar jij niet en die ook niet specifiek adverteren. Die kom je dus nooit via de websites te weten, maar wel via GoT. Ik ken zo uit mijn hoofd een bedrijf in H'sum dat niet specifiek adverteert, maar wel in de lift zit en er niet voor terugdeinst om iemand met de juiste motivatie en algemene technische kennis aan te nemen. Da's nog redelijk in de buurt ook
Dat soort dingen bedoel ik dus - want ik ben vast niet de enige
In je topic zou ik overigens wel aangeven wat je kunt enzo en wat je expertise is - dat vergemakkelijkt het zoeken
Wellicht ook even overleggen met de mods wat je precies wilt posten, het moet geen groot "Help Kharay aan een baan" topic worden, dan wordt ie denk ik snel gesloten.
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)
Verwijderd
Ik begreep wat je bedoelde en het is een interessant idee, voor bepaalde takken van sport.The Eagle schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 16:22:
Maar wat ik eigenlijk bedoelde is dat je best een eigen topic kunt starten, je situatie uitleggen en ook aangeven waar je mee bezig bent en wat je precies zoekt. Dat je voor jezelf bezig bent maar ondertussen wel gewoon verder zoekt om je kansen te vergroten.
Niet voor customer service werk zoals ik altijd heb gedaan. Niet interessant genoeg. Het recruteren van cs medewerkers besteed je doorgaans, als werkgever uit aan derden. Hey, college dropout hier. Ik moet het hebben van nietszeggende baantjes tot ik een moment van heldere inval heb.
Nvm, niet helemaal relevant
[ Voor 95% gewijzigd door AtleX op 21-07-2011 12:50 ]
Sole survivor of the Chicxulub asteroid impact.
Bijv: Java-developer (<totaal aantal jaren werkervaring>)
<samenvatting van projecten en werkzaamheden>
Dat komt al heel wat beter over.
Een CV en motivatiebrief zijn de eerste indruk. Als je die goed vormgeeft heb je grote kans om te slagen: Het afgelopen jaar zijn hier 20 brieven de deur uit gedaan en daarbij 5x een ander CV geprobeerd. Na de laatste wijziging aan mijn CV mocht ik bij 100% op gesprek komen. Bij de eerste vier iteraties <10%.
Het enige belangrijke is dat je vandaag altijd rijker bent dan gisteren. Als dat niet in centen is, dan wel in ervaring.
Verwijderd
Ik noem het in mijn CV natuurlijk ook niet letterlijk: halfjaartje hier, halfjaartje daar. Na veel feedback (ik heb duizenden sollicitaties verricht in mijn leven, geen geintje) is mijn CV nu sterk geoptimaliseerd en houdt een heel mooi midden tussen effectief en informatief.MrWilliams schreef op donderdag 21 juli 2011 @ 14:21:
Aan je CV is heel gemakkelijk wat te doen. In plaats van 1/2 jaar hier, 3/4 jaar daar kun je samenvatten op functie:
Bijv: Java-developer (<totaal aantal jaren werkervaring>)
<samenvatting van projecten en werkzaamheden>
Dat komt al heel wat beter over.
Een CV en motivatiebrief zijn de eerste indruk. Als je die goed vormgeeft heb je grote kans om te slagen: Het afgelopen jaar zijn hier 20 brieven de deur uit gedaan en daarbij 5x een ander CV geprobeerd. Na de laatste wijziging aan mijn CV mocht ik bij 100% op gesprek komen. Bij de eerste vier iteraties <10%.
En aan mijn brieven ligt het ook niet. Na zoveel brieven te hebben geschreven en uiteraard ook op die brieven feedback te hebben gekregen en met die feedback iets te hebben gedaan (dat is de hele truuk aan effectief solliciteren, de feedback die je krijgt toepassen op je volgende sollicitatiepogingen) zijn ook mijn brieven doorgaans zeer keurig samengesteld.
Het verschil tussen jou en mij, MrWilliams, is waarschijnlijk dat jij solliciteert op functies waarbij je niet al teveel competitie hebt. Waarbij ik geen enkele afbreuk wil doen aan je capaciteiten, begrijp mij goed. Het is echter onvermijdelijk dat je bij bepaalde vakgebieden nou eenmaal meer competitie hebt dan bij andere vakgebieden. Ik ben een college dropout, ik moet het vooralsnog hebben van weinig zeggende baantjes binnen de klantenservice (met hier en daar een minder nietszeggende uitzondering). Dat is nou eenmaal een vakgebied waarbij je competitie hebt, veel ook. Dus, de selectieprocedure is heel kort en bondig. Even snel CV doornemen - "Nee, dit voelt gewoon niet goed.". En dan dus maar gewoon dumpen in het bakje - "Nodigen we niet uit."
Om-, her- en bijscholing dan maar? Zondermeer is het een mogelijkheid om alsnog inderdaad gewoon een HBO diploma te behalen in een vakgebied dat mijn interesse heeft. Maar ja, dat kost geld. Geld dat ik momenteel nog wel heb, maar dat ik daar niet aan kan spenderen. Omdat we heel langzaam aan in aan het teren zijn in dat geld. We spelen al maanden niet meer quitte dus wil ik het risico niet lopen dat we binnen nu en een jaar of anderhalf volledig blut zijn en op straat belanden omdat we onze huur niet meer kunnen betalen.
Dat is nu wel de realiteit namelijk, dat de situatie niet houdbaar is op de lange termijn. Ik heb dus ook gewoon nú een inkomen nodig en niet over 2 tot 4 jaar (afhankelijk van welke studie ik doe en hoeveel energie ik er in stop).
Ik heb geen contractverlenging gekregen eind oktober vorig jaar, omdat de cultuur van bedrijf niet bij mij past.
Achteraf gezien is dat ook beter zo, want ik kwam niet echt tot mijn recht daar vond ik...
Ik heb zelf heel wat anders gestudeerd als informatica-gerelateerde studies, nl. een wetenschappelijke opleiding (Biologie - specialisatie Moleculaire biologie)...
Maar ik heb al sinds kinds af aan interesse gehad voor alles wat met PC's etc... te maken heeft...
ik ben dan ongeveer driekwart jaar na afstuderen met een helpdeskfunctie begonnen nu ongeveer 5,5 jaar geleden. ik deed daar eerst een 1e lijn support-werk voor Symantec, na een half jaar stroomde ik door naar 2e lijn werk. Dat was bij Fujitsu Services in Maarssen.
Na reorganisatie door moederbedrijf moesten alle medewerkers collectief naar ander werk uitkijken.
Ik kwam dan bij WD terecht wat eigenlijk een stap terug bleek in te houden. heb het daar een half jaar uitgehouden en dan 3-4 maanden later kwam ik terecht bij mijn laatste voltijds-werkgever..., ING Investment Management.
Ik heb daar gewerkt als application manager: zorg dragen voor middleware software, implementaties, etc...
heb daar ook allerlei certificaten gehaald, die van belang zijn, o.a. ITIL v 3 Foundation, ASL, Prince2 en zo meer...
Door interne reorganisaties en ook "collega's" die in mijn visie soms o.a. te laks omsprongen met kwaliteitsstandaarden van gebruikte en nieuwe stukken software en functionaliteit, botste dat vaak met mijn manier van werken en welke goede en hoge eisen ik stel aan (mijn) werk/taken.
Nu zit ik al sinds die periode (einfd okt./begin nov vorig jaar) te zoeken op internet en ik heb tot op heden niks vruchtbaars gekregen qua werk.
Ik kan beamen wat hier eerder al is vermeld dat je verfijnder wordt in sollicitatieprocedures en heb nu ook meerdere revisies van CV gemaakt. ben ook al enkele keren uitgenodigd om op gesprek te komen, maar meestal na de "intake"-fase is het vaker wel dan niet gewoon stil zonder reactie...
Ik heb zo ongeveer een klein 100tal sollicitaties sinds eind okt vorig jaar gedaan en ik krijg ook het gevoel en idee wat hier eerder al is beschreven, dat je moet opboksen tegen de bierkaai en dat tevergeefs...
heb wel een tijdelijke klus aanvaard en gedaan van 1 feb tot officieel 1 juni jl. voor een aan het LUMC gelinkte stichting (Werkgroep Infectiepreventie) om een deel van de richtlijnen om te zetten in PDF/A-1a formaat een een website te bouwen op de RIVM-webportal...
Het kan zo overkomen dat ik hier en daar kort heb gezeten, maar dat is omdat het gelopen is zoals het gegaan is... Karma anyone misschien?
Nu wil ik graag verder bouwen op deze kennis en vaardigheden om verder aan de bak te kunnen en ik loop altijd tegen de "lamp" zogezegd, omdat ik te weinig tastbare ervaring zou hebben...
Maar ik kan me hierin wel vinden enigszins, maar ik weet waar ik naar toe wil en dat ik mij hierin verder wil verdiepen en ik merk dat er minder en minder mensen/werkgevers zijn om in mensen te investeren...
Misschien overdrijf ik wat, maar ik geef mijn visie weer...
Heeft iemand een soortgelijke ervaring, misschien kunnen we samen meer bereiken...
of andere tips?
Ik kan me voorstellen dat het wellicht lastig kan zijn om hier op te reageren, maar goed ik heb nú een inkomen nodig en langdurig thuis zitten is niet voor mij weggelegd...
Misschien bij/om-scholing nodig, ik wet het niet, kan prijzig zijn en om te beginnen wil ik niet mijn geld (dat ik nu wel heb) daar aan spenderen in de eerste plaats... Wil van dat geld a priori een woning kopen nl. (1e woning)
[ Voor 5% gewijzigd door mindwarper op 25-07-2011 19:53 . Reden: typo's + extra info ]
Enthoo Primo || Ryzen 9 5900X || Asus VIII Dark Hero || TridentZ Royal Silver F4-3600C14D-32GTRS Samsung B-Die || Radeon 6800 XT || Kraken X73 w/ 6x NF-A12x25 || 2x WD Black SN850 1TB || WD-HGST 6TB en 18TB || Seasonic Prime Titanium Ultra 1kW
Voordat je over bij- of omscholing gaat nadenken, moet je denk ik eerst weten wat je wilt gaan doen, en of dat met je achtergrond realistisch is.
Intel Core i7-6700 | 16 GB | GeForce GTX1060 6 GB | 850 EVO 500 GB SSD + 1 TB HDD | 34" QHD | Logitech G5 | Win10 Pro x64
Apple iPad 2025 128 GB | Apple iPhone 15 Pro 128 GB | Sony 49" 4K Android TV | Sony 5.1 Blu-Ray home cinema
je omscholing zal niet echt nodig zijn denk ik. Veel bedrijven kijken tegenwoordig ook hard naar wat de hoogte is qua niveau van de opleiding die je gedaan hebt. Als je met WO afkomt, dan heb je iets van grijze massa in je schedel zitten en weet je die te gebruiken
Veel van die omscholingen (bij een deel vrienden gezien) stellen ook werkelijk geen drol voor, het gaat maar om het papiertje. Bedrijven lijken dit ook wel te snappen en het maakt vaak neit veel indruk.
Je probleem is wel dat als jij en ik solliciteren voor eenzelfde functie, waarbij ik een it achtergrond heb in mijn opleidingen, jij waarschijnlijk een verdomd goede indruk moet maken om dan de voorkeur te krijgen.
Ik zou trouwens als ik jou was royaal gaan netwerken via je collega's die het wel in je zagen zitten
Nunc purus risus, volutpat sagittis, lobortis at, dignissim sed, sapien
dat is inderdaad wat ik aan gedacht heb en dat is ook wat mijn langere termijnvisie is: ontwikkelen...
maar ja zoals het hierboven als is verwoord door polthemol zal ik moeten lobbyen als brugman om het voor elkaar te boksen, althans dat is zoals ik het nu op dit moment voel...
maar dat is een momentopname, zal misschien wel weer omslaan (hoop ik)
@polthemol:
Netwerken doe ik zoveel ik kan, maar ik heb eerlijk gezegd niet zo een heel breed netwerk, maar het kan natuurlijk nooit kwaad om dat weer eens te intensiveren...
Al was het maar te achterhalen waar sommige managers en collega's nu werkzaam zijn...
en dan heb je dat aspect van lobbyen als brugman a.h.w. dat is ook helemaal war en heb ik ook vaker meegemaakt, maar dat heb ik geleerd beter te accepteren en verder te kijken...
@RAILGUNNER:
ik solliciteer vooral op banen zoals technisch applicatiebeheer, systeembeheer, en software enigineer, test enigineer, etc... met als niveau junior tot medior...
Moet wel realistisch blijven
Zo nu en dan ook op ontwikkeling waar ik wat kan bijleren en mij interesseren, maar ja dan komt het verhaaltje van "ervaring" weer om de hoek kijken en soms ook: je zou niet bij bedrijf passen (most lame excuse ever


Thanks allemaal voor advies!
meld me zo nu en dan wel eens met wat status-updates (ook de "slechtere"), als dat voor jullie ok is...
Enthoo Primo || Ryzen 9 5900X || Asus VIII Dark Hero || TridentZ Royal Silver F4-3600C14D-32GTRS Samsung B-Die || Radeon 6800 XT || Kraken X73 w/ 6x NF-A12x25 || 2x WD Black SN850 1TB || WD-HGST 6TB en 18TB || Seasonic Prime Titanium Ultra 1kW
Niets solliciteert zo goed als iemand die compleet gemotiveerd is voor een bepaalde job. Als je ervaring in OO development hebt, en je kunt je een beetje snel een syntax eigen maken, moet dat voor een werkgever geen probleem zijn.
Ben overigens zelf ook combi van development en infra, maar dan in de ERP / detachering. Erg leuk om juist die combi te kunnen doen, lekker afwisselend
Vwb dat netwerken: linkedin is een prima basis. Gewoon namen googlen
[ Voor 7% gewijzigd door The Eagle op 28-07-2011 00:04 ]
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)
De tijd dat iedereen die een computer aan kon zetten als ontwikkelaar werd aangenomen is voorbij. Er wordt door veel bedrijven hard gezocht naar mensen die ze niet meer op hoeven te leiden en goed bij het bedrijf en in het team passen. Waar ik werk zijn volgens mij 4 vacatures en zijn we met zo'n 20 a 25 man voor onze discipline. Het afgelopen half jaar zijn er tientallen sollicitanten geweest, maar iedereen die niet voldoende aantoonbare ervaring heeft of niet bij het team, de cultuur en de werkwijze past wordt gewoon bedankt voor de moeite. En dat was dus bij zo'n beetje iedereen het geval. En gelukkig maar. Het gaat hier wel om een uitdagende omgeving met complexe systemen en niet om een baantje als systeembeheer of helpdeskmedewerker of zo. Die zijn ook nodig, maar daar zal de selectie een stuk minder streng zijn.mindwarper schreef op dinsdag 26 juli 2011 @ 20:10:
Zo nu en dan ook op ontwikkeling waar ik wat kan bijleren en mij interesseren, maar ja dan komt het verhaaltje van "ervaring" weer om de hoek kijken en soms ook: je zou niet bij bedrijf passen (most lame excuse ever![]()
)
Ik denk zelfs dat het excuus "past niet bij bedrijf" een zeer valide reden is en misschien nog belangrijker dan niet genoeg ervaring. Mits het de echte reden is uiteraard en geen smoes omdat ze je kleur overhemd niet mooi vonden.
Verwijderd
Ja ik had wel al gedacht aan bioinformatics e.d. meer, maar ik had de "pech" dat het nog niet allemaal op poten was gezet die branche een aantal jaar terug em zodoende rolde ik in andere jobs, die ik eerder vermeldde...
Enthoo Primo || Ryzen 9 5900X || Asus VIII Dark Hero || TridentZ Royal Silver F4-3600C14D-32GTRS Samsung B-Die || Radeon 6800 XT || Kraken X73 w/ 6x NF-A12x25 || 2x WD Black SN850 1TB || WD-HGST 6TB en 18TB || Seasonic Prime Titanium Ultra 1kW
Wat was dat voor wijziging dan? Van chronologisch naar functioneel? de opmaak?MrWilliams schreef op donderdag 21 juli 2011 @ 14:21:
...Een CV en motivatiebrief zijn de eerste indruk. Als je die goed vormgeeft heb je grote kans om te slagen: Het afgelopen jaar zijn hier 20 brieven de deur uit gedaan en daarbij 5x een ander CV geprobeerd. Na de laatste wijziging aan mijn CV mocht ik bij 100% op gesprek komen. Bij de eerste vier iteraties <10%.
Over een lappendeken CV, als je CV uitleg nodig heeft omdat het anders opzij gelegd wordt, geef die uitleg dan. Misschien wordt je CV dan alsnog opzij geschoven, maar de recruiter moet dan een moeilijkere beslissing nemen en je laat de mens achter je CV zien.
Het gaat niet om het verhaal, maar om de beslissing. Daarbij moet je jezelf zo goed mogelijk profileren.Verwijderd schreef op dinsdag 09 augustus 2011 @ 16:16:
Recruiters kunnen overal een mooi verhaal van maken.
Verwijderd
Die uitleg kun je niet geven in het CV, want dan wordt het CV te uitvoerig en onwerkelijk en gaan ze het op die grond gewoon opzij leggen. Ik reageer op functies waarbij ik competitie drijf met 150 of meer sollicitanten, dan moet je het echt gewoon hebben van die allereerste indruk, om door die eerste selectie heen te komen.Roenie schreef op maandag 08 augustus 2011 @ 09:00:
Over een lappendeken CV, als je CV uitleg nodig heeft omdat het anders opzij gelegd wordt, geef die uitleg dan. Misschien wordt je CV dan alsnog opzij geschoven, maar de recruiter moet dan een moeilijkere beslissing nemen en je laat de mens achter je CV zien.
Waarbij ik trouwens wil opmerken dat ik er natuurlijk wel kort op in ga, in mijn CV. Gewoon in dezelfde vorm gieten als mijn werkervaring. Maar, dan alsnog is het maar een hele grove indruk die je dan krijgt van hetgeen er speelde.
Als ik dan eenmaal door die eerst "Dit is bagger, dit is geen bagger"-ronde heen ben kan ik het zondermeer wel uitleggen en begrijpen ze het ook wel. En hebben ze vervolgens nog meer ammunitie om mij af te wijzen. Ben ik cynisch? Nee, realistisch. Zoals één specifieke gesprekspartner mij naderhand mij eens vertelde - "Je bent de beste kandidaat die ik zou kunnen hebben gewenst en ik zou je dan ook zondermeer een baan willen aanbieden, maar, het hoofdkantoor wilt het niet want... blahblahblah".
Waarom solliciteer je dan niet bij functies waar je niet met 150 concurrenten te maken hebt?Verwijderd schreef op woensdag 10 augustus 2011 @ 18:51:
[...]
Die uitleg kun je niet geven in het CV, want dan wordt het CV te uitvoerig en onwerkelijk en gaan ze het op die grond gewoon opzij leggen. Ik reageer op functies waarbij ik competitie drijf met 150 of meer sollicitanten, dan moet je het echt gewoon hebben van die allereerste indruk, om door die eerste selectie heen te komen.
Dat was mijn tactiek altijd. En gewoon bellen en vragen hoe en waarom.
[ Voor 3% gewijzigd door Sen op 10-08-2011 18:58 ]
Heb je de naam en het telefoonnummer van die gast nog? Zo ja, waag er dan gewoon eens een belletje aan. Misschien is HQ wel van mening veranderd, of mag ie tegenwoordig zelf zijn toko runnen, of heeft ie iets anders leuks voor je.Verwijderd schreef op woensdag 10 augustus 2011 @ 18:51:
[...]
...
Zoals één specifieke gesprekspartner mij naderhand mij eens vertelde - "Je bent de beste kandidaat die ik zou kunnen hebben gewenst en ik zou je dan ook zondermeer een baan willen aanbieden, maar, het hoofdkantoor wilt het niet want... blahblahblah".
Een brutaal mens heeft de halve wereld - en bovendien laat je hem al zien dat je zelf initiatief hebt. Dat soort dingen onthouden mensen namelijk
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)
Verwijderd
Nou, dat ging destijds gewoon om een baan als algemeen medewerker bij een Bart Smit filiaal.The Eagle schreef op woensdag 10 augustus 2011 @ 22:16:
[...]
Heb je de naam en het telefoonnummer van die gast nog? Zo ja, waag er dan gewoon eens een belletje aan. Misschien is HQ wel van mening veranderd, of mag ie tegenwoordig zelf zijn toko runnen, of heeft ie iets anders leuks voor je.
Een brutaal mens heeft de halve wereld - en bovendien laat je hem al zien dat je zelf initiatief hebt. Dat soort dingen onthouden mensen namelijk
Enfin, dat is inmiddels alweer een dik decennium geleden. Dus, niet echt relevant meer.
Die luxe heb ik niet. Er lopen legio erg goede opgeleide mensen rond hier op GoT en alwaar ik mij op tal van punten prima kan meten met zelfs de beste van hen ben ik gewoon een college dropout.Sen schreef op woensdag 10 augustus 2011 @ 18:57:
[...]
Waarom solliciteer je dan niet bij functies waar je niet met 150 concurrenten te maken hebt?
Dat was mijn tactiek altijd. En gewoon bellen en vragen hoe en waarom.
Enfin.... ik heb een sollicitatiegesprek! Vannacht toch maar besloten te reageren op de vacature die mijn partner mij in handen had gedrukt enige dagen geleden. Ik verwachtte er eerlijk gezegd niet veel van, omdat de functie niet echt bijzonder goed aansloot op mijn eerder werkervaring. Maar, een leuk, eerlijk en spannend geschreven e-mail mijnerzijds waren kennelijk toch genoeg voor het bedrijf om zoëven positief te reageren en mij uit te nodigen voor een gesprek morgenochtend.
Kwam dat even mooi uit met mijn recente besluit om een sociaal wat meer acceptabel dag/nachtritme aan te nemen.
Ha goed man, veel succes! Let us know..Verwijderd schreef op donderdag 11 augustus 2011 @ 13:52:
[...]
Maar, een leuk, eerlijk en spannend geschreven e-mail mijnerzijds waren kennelijk toch genoeg voor het bedrijf om zoëven positief te reageren en mij uit te nodigen voor een gesprek morgenochtend.
Oei.. ik hoop dat je nog wel een spiegelbeeld hebt, want het zou zonde zijn als het morgenochtend op uiterlijke verzorging zou stuklopenIk leefde 2 jaar lang meer als een soort vampier.
Verwijderd
Wikipedia: Kaart-gebiedverhoudingnozem schreef op donderdag 11 augustus 2011 @ 14:16:
Ha goed man, veel succes! Let us know..
Wat ik daarmee bedoel - de vacature en de website gaven een andere indruk van het bedrijf en functieinhoud, blijkt nu achteraf. Ik ga de baan dan zondermeer ook niet aannemen, al was het maar vanwege het punt van de hele dag staand werken. Dat moet ik in mijn situatie niet doen, daar ga ik enkel enorm veel spijt van krijgen.
Volgende keer beter... again. Die sollicitatiepoging is ook alweer de deur uit, nu maar hopen op een spoedige reactie. Gelukkig ook lekker dichtbij, de opdrachtgever/werkgever. Zo zonder auto (echt geen geld voor) en met een gruwelijke afkeer van het OV-chipkaart-misbaksel (één keer aangevraagd, nooit gebruik van kunnen maken want er waren meteen problemen bovenop problemen) geef ik een lichte voorkeur aan bedrijven die ik te fiets kan bereiken.
Je hebt ook nog je brief natuurlijk.Verwijderd schreef op woensdag 10 augustus 2011 @ 18:51:
[...]
Die uitleg kun je niet geven in het CV, want dan wordt het CV te uitvoerig en onwerkelijk en gaan ze het op die grond gewoon opzij leggen. Ik reageer op functies waarbij ik competitie drijf met 150 of meer sollicitanten, dan moet je het echt gewoon hebben van die allereerste indruk, om door die eerste selectie heen te komen.
Waarbij ik trouwens wil opmerken dat ik er natuurlijk wel kort op in ga, in mijn CV. Gewoon in dezelfde vorm gieten als mijn werkervaring. Maar, dan alsnog is het maar een hele grove indruk die je dan krijgt van hetgeen er speelde...
Maar goed, het gaat niet om het verhaal an sich, maar om een statement dat de aandacht trekt, nieuwsgierig maakt en tegelijkertijd duidelijk maakt dat je ondanks je CV, toch een goede kandidaat bent. Dat is even zoeken naar de juiste formulering natuurlijk.
Verwijderd
Na totaal minstens 1500 sollicitatiepogingen gedurende mijn leven tot nog toe heb ik de juiste formulering, in het algemeen gesproken, wel te pakken. Want dat is dus ook 1500 keer feedback, in welke vorm dan ook. En dus 1500 keer de kans om het beter (of slechter) te doen.Roenie schreef op zaterdag 13 augustus 2011 @ 01:23:
[...]
Je hebt ook nog je brief natuurlijk.
Maar goed, het gaat niet om het verhaal an sich, maar om een statement dat de aandacht trekt, nieuwsgierig maakt en tegelijkertijd duidelijk maakt dat je ondanks je CV, toch een goede kandidaat bent. Dat is even zoeken naar de juiste formulering natuurlijk.
En het is de afgelopen 2 jaar mijn persoonlijke ervaring dat men de brief niet eens lees. Ik kan dat duidelijk merken aan de reacties die ik krijg. In sommige gevallen leest men mijn CV zelfs enkel maar heel erg vluchtig. Wat men doorgaans doet, in mijn geval althans, is enkel kijken naar meest recente werkervaring. En dan niet eens de inhoud daarvan maar gewoon de chronologie ervan. Specifiek - wanneer werkte je voor het laatst?
Typisch voorbeeld... krijg ik een afwijzing die begint met: Geachte mevrouw
... facepalm, in het personalia stuk van mijn CV staat toch duidelijk vermeld dat ik een mannetje ben. Idiots. Je kunt als je iemand afwijst, voor hoe dom een baantje dan ook, alsnog wel het respect tonen hem of haar in ieder geval met het juiste geslacht aan te schrijven. En als het persoonlijk schrijven daarvan te moeilijk is, er is niet zo heel veel voor nodig om een scriptje in elkaar te flansen dat het voor je doet, inclusief het juiste geslacht.
Blijf daarbij vooral in het achterhoofd houden dat ik dus niet reageer op functies waar je een Bachelor's of Master's voor nodig heb. Voor dergelijke functies, sjah, dan heb je zondermeer wel te maken met mensen die de tijd kunnen en willen nemen om iedere afzonderlijke brief en CV uitgebreid te lezen. Voor de functies waar ik op reageer is men gewoon in het geheel niet bereid de tijd te nemen om brieven te lezen.
Ik heb daarom ook een tijd lang als experiment gewoon in het geheel de brief niet eens meer gestuurd. Gewoon enkel mijn CV sturen als reactie op een vacature, kijken of het verschil zou maken in het soort afwijzingen. En op de vorm van de afwijzingen.
Nee dus. Niet dat ik een verschil had verwacht maar de bevestiging was zondermeer wel hartverwarmend.
Edit: Ter verduidelijking - ik heb dus ook geen pensioensgat, ik heb een pensioensvacuum. Vandaar de enorme hoeveelheid sollicitaties gedurende mijn leven, meer dan eens ben ik langdurig werkloos geweest. Lang, pijnlijk, complex verhaal. Ik schrijf ooit nog wel eens mijn memoires. Maar, niet nu.
[ Voor 5% gewijzigd door Verwijderd op 13-08-2011 02:46 ]
Ik begrijp dat het na 1500 pogingen heel frustrerend is, aan de andere kant lijkt het me niet alle 1500 keren aan de ander te liggen. Er moet dus iets zijn dat je kunt veranderen om toch een positieve response te krijgen. Of verlang eerlijkheid. Je hebt er het meest aan dat een recruiter eerlijk zegt waar het op staat. Maar ja, dat zullen ze niet snel doen uit vrees voor klachten of erger.
Maar goed, als het zo hopeloos is dan neem ik aan dat een uitkerende instantie dat ook inziet, zeker met je 1500 pogingen. Dan heb je in ieder geval inkomen om een opleiding te gaan doen of om je webdienst op te zetten.
Heb je je geslacht op je CV? Dat doe ik niet eens. Of heb je een naam die ook door het andere geslacht gebruikt wordt?
Verwijderd
En het is daarom dat de mentaliteit onder recruiters/werkgevers maar is om volledig inhoudsloze en extreem algemene afwijzingen te geven. Waarom meer energie er in steken dan strikt noodzakelijk is? Die paar mensen die je afwijst die wél gaan bellen naar aanleiding van een afwijzingen, ach, dat neem je dan maar op de koop toe. De bulk van de mensen die je afwijst zullen toch nooit verdere energie er in steken.
Over uitkeringsinstanties - momenteel ontvang ik geen uitkering en het is ook weinig zinvol om er een aan te vragen. Feitelijk heb ik momenteel enkel nog recht op een bijstandsuitkering en gelet op het bestaande inkomen binnen de economische eenheid die mijn partner en ik vormen heeft het erg weinig zin om een bijstand aan te vragen. Want haar gehele inkomen zou er vanaf worden getrokken. Houd ik er effectief hooguit €100 / maand aan over maar dan met al het leed van een bijstand van dien - sollicitatieplicht waarbij, gelet op mijn langdurige werkloosheid, men zondermeer van mij kan gaan vragen op volslagen ander, niet passend werk te gaan reageren. Nee, liever niet.
Uiteraard ligt het niet in alle gevallen aan de ander. Er zijn tal van redenen waarom ik word afgewezen. De afgelopen 600 maal (afgelopen 2 jaar van werkloosheid) zijn de belangrijkste twee het economisch klimaat en mijn lastige CV. Aan beide kan ik nogal weinig doen. Want, ik kan niet de financiele crisis repareren en over mijn CV - ik kan niet gaan zitten liegen, ik kan geen werkervaring uit de lucht toveren, ik kan mijn periodes van revalidatie na wéér eens een operatie niet anders voordoen dan wat het was - een periode van revalidatie.
Het is mijn ervaring dat het het meest effectief is om kort. bondig en vooral eerlijk te zijn op een CV. Mijn CV is dat dan ook, kort, bondig en eerlijk. Er zijn geen vraagtekens over wat ik deed gedurende periode <x> of <y>, hooguit zeer specifieke vragen over wat er zich afspeelde in situatie <a> of <b>. Liegen of zaken anders voorstellen dan ze zijn komt later toch wel uit en dan ben je alsnog de lul. Als je mijn CV leest weet je precies wat ik heb gedaan gedurende mijn leven, wat relevante zaken betreft althans. Ook weet je precies wat ik deed bij iedere afzonderlijke werkgever. Zonder dat mijn CV 20 pagina's lang is. Zoals ik al eens eerder schreef, mijn CV is tot stand gekomen via een lang proces van solliciteren en feedback.
De reden dat ik mijn geslacht op mijn CV vermeld is simpel - waar anders vermeld ik mijn geslacht? Op zich maakt geslacht natuurlijk geen ruk uit, althans, dat zou het niet uit moeten maken. Maar, voor verdere communicatie is het toch prettig dat beide gespreks/communicatiepartners (ik en de recruiter) weten wat voor een vlees wij in de kuip hebben. "Geachte heer/mevrouw" is maar zo nietszeggend, onpersoonlijk. En het is maar één regeltje extra in het personalia blok van mijn CV.
Enfin, volgende poging - http://bit.ly/nuGYjL
Edit: Uiteraard succes met die laatste vacature.
Edit 2: ze kunnen aan je voornaam je geslacht toch zien (uitgezonderd Cees, Chris, et cetera)? Op zich niet heel erg dat je dat erop zet, maar net als burgerlijke staat en zo vind ik dat altijd zo overbodig.
[ Voor 28% gewijzigd door Roenie op 13-08-2011 14:04 ]
Misschien kun je ook soliciteren voor de functie van websitebeheerderVerwijderd schreef op zaterdag 13 augustus 2011 @ 13:15:
Enfin, volgende poging - http://bit.ly/nuGYjL
AmateursTijdelijk probleem met Internet Explorer 9
Waarom komt u op deze pagina terecht?
Dank voor het bezoeken van Tempo-Team.nl. Het is echter tijdelijk niet mogelijk om onze website te bezoeken via de instellingen van uw browser (Internet Explorer 9). Via een simpele stap is dit gemakkelijk te aan te passen, waardoor u alsnog gebruik kunt maken van Tempo-Team.nl
Aanzetten "Compatibility view" in Internet Explorer
Als u in Internet Explorer 9 de Compatibility View aan zet, is het weer mogelijk gebruik te maken van de diensten van Tempo-Team.nl. Dit doet u door een van de volgende stappen te volgen:
....
Klik op de knop Compatibiliteitsweergave die zich rechts naast de adresbalk bevindt, naast de knop Vernieuwen

Verwijderd
Al was het maar omdat de meest opvallende referentie van de afgelopen 5 jaar, bol.com, een nogal vreemd beeld van mij probeerde te schetsen ooit, toen ik ze een keer als referentie opgaf. Een beeld waarin ik mijzelf absoluut niet kon herkennen. Mede daarom weiger ik doorgaans maar gewoon om referenties op te geven, de rest is namelijk toch maar uitzendwerk en dus irrelevant. Want, het verloop bij zowel de opdrachtgever als de uitzendbureau's is zo hoog dat je na anderhalf á twee jaar er toch wel zeker van kan zijn dat er geen mensen meer zijn die direct met mij hebben samengewerkt.
Enfin... horde nummer zoveel in het zoeken van een baan en wellicht nog wel de meest sluitende reden waarom ik naar aanleiding van deze meest recente teleurstelling heb besloten het gewoon niet meer te doen. Ik ben er klaar mee, ik stond eigenlijk al op het punt mijn CV maar gewoon te deleten. Dit heb ik nog niet gedaan, maar feitelijk maakt het vrij weinig uit of ik het nou wel of niet doe. Mijn kansen zijn verkeken, zeker nu die dubbele dip in de wereldeconomie een feit lijkt te worden. Dat duurt nog zeker 5 jaar alvorens bedrijven dusdanig veel vertrouwen hebben in elkaar, in zichzelf en in de sollicitanten dat ze risico's durven te nemen.
En tegen die tijd loop ik dicht tegen de 40 en is mijn leeftijd opeens een prachtreden om mij af te wijzen.
Ah well, c'est la vie et c'est fini. Tijd om serieus aan alternatieve methoden te gaan werken om in mijn levensonderhoud te voorzien.
Ik zie net op welke functie je wel solliciteert. En dan kan ik alleen maar opmaken dat het onzin is wat je zegt. Er zijn genoeg kleine bedrijven die staan te springen om goede sales mensen. Maar ga actief opzoek naar die functies en die vind je niet op monsterboard of nationale vacature bank. Benader ze telefonisch en leg exact uit wat je te bieden hebt waarom je de beste sales persoon bent die ze kunnen aannemen.Verwijderd schreef op donderdag 11 augustus 2011 @ 13:52:
[...]
[...]
Die luxe heb ik niet. Er lopen legio erg goede opgeleide mensen rond hier op GoT en alwaar ik mij op tal van punten prima kan meten met zelfs de beste van hen ben ik gewoon een college dropout.De spoeling van functies waar ik serieus aanspraak op kan maken is relatief dun, gelet op mijn gebrekkige opleidingsachtergrond en fysieke beperking.
Ik kom niet uit de regio Utrecht maar als ik er wel vandaan zou komen zou ik bv hier eens kijken. http://bit.ly/r1z0Zk
Ben je geen sales persoon solliciteer dan ook niet op sales functies.........
Verwijderd
En weet je waarom dat is? Omdat je het volledige plaatje niet kent. En, weet je wat dat betekent? Dat je aannames maakt over dat volledige plaatje.Sen schreef op donderdag 25 augustus 2011 @ 10:12:
En dan kan ik alleen maar opmaken dat het onzin is wat je zegt.
Doe dat maar niet, daar wordt niemand gelukkiger van.
En omdat ik het daar eigenlijk bij wil houden houd ik nu op met typen, om te voorkomen dat ik dingen ga zeggen waar ik spijt van ga krijgen te zijner tijd.
Jurist in zijn vrije tijd, IT'er van beroep.
Ik zit even met een lastig dilemma.
Vanaf mijn geboorte heb ik een handicap aan mijn gehoor, waardoor ik ook zeer regelmatig last heb/ had van oorontstekingen. Echter door mijn handicap zit ik sinds 2009, na ruim 12 jaar in de ICT als 2e lijns helpdesk / systeembeheer te hebben gewerkt, in de WIA. Daar wil ik uit en wil gewoon werken! Ik heb dan wel een handicap aan mijn gehoor, maar niet aan de rest van mijn lichaam en hersenen
Afgelopen jaar heb ik opnieuw een operatie ondergaan en zijn de oorontstekingen en slechthorendheid enigszins onder controle. Alleen zit ik nu met de vraag wat moet ik op mijn CV vermelden?
Er is nu toch een gat van 3 jaar, omdat ik vanaf die periode in de WIA zit. En daarbij ben ik ondertussen alweer 39 jaar en heb wel in die periode op vrijwillige basis diverse websites voor instellingen gemaakt. Ik wil juist weer terug op de ICT markt en dan wel graag als 2e lijns / werkplekbeheerder.
Waarom deze keuze, omdat ik dan niet te afhankelijk ben van telefoneren en juist wil voorkomen dat ik tegen mijn beperking aanloop.
Ik ben bang als ik op mijn CV vermeld dat ik in de WIA zit dat er gelijk dan een vooroordeel is. En dat het lastiger word om uitgenodigd te worden voor een gesprek. Wat kan ik het beste vermelden? of moet ik juist wel aangeven dat ik vanaf die periode in de WIA zit?
Verwijderd
Ik heb al met al uiteindelijk toch gewoon besloten die zaken wél op mijn CV te vermelden (natuurlijk niet al te uitgebreid, een CV moet wel een CV blijven en dus min of meer een samenvatting van je leven vormen, geen uittreksel).
Waarom wél vermelden? Dat gat heb je toch, dat gat vanaf 2008... als je niets vermelt ga je er alsnog gewoon wél vragen over krijgen. En dan moet je het op dat moment alsnog vertellen. En gaan ze zich afvragen waarom je dat niet gewoon in de eerste plaats op je CV vermeldde. Door dat af te vangen, door gewoon volledige openheid van zaken te geven op je CV, vang je alle ruimte tot interpretatie en vooroordeel juist op.
Althans, dat is mijn optiek. Het heeft voor mij altijd prima gewerkt, ik kreeg doorgaans relatief weinig vragen over de periodes van werkloosheid, want, ze hadden de verklaring al. Neemt niet weg dat ik nu alsnog werkloos ben (en blijf, ik heb besloten er definitief mee op te houden, na nagenoeg 950 dagen van werkloosheid en aan de rand van een dubbele dip in de economie is het wel duidelijk dat ik nooit meer aan de slag zal komen als werknemer).
Natuurlijk wens ik jou het allerbeste toe, moge jou meer geluk gegund zijn dan het mij gegund is gebleken.
Bedankt voor je reactie en weet we zijn nog te jong om afgeschreven te worden!
Ben nu druk bezig mijn CV aan te passen maar wat blijft het lastig om de juiste CV te maken.
Persoonlijk profiel toegevoegd maar is dit wel een goed profiel aangezien het eigenlijk beter is maximaal 5 regels aan te houden?
Iemand die me wat tips / advies hierover kan geven?Persoonlijk profiel
Na een periode van veel gehoorproblemen kwam ik in 2009 in de WIA terecht. In 2010 heb ik een reconstructie gehad van mijn gehoorgang, waardoor de klachten en slechthorendheid aanzienlijk zijn verbeterd. Nu wil ik dan ook graag weer aan het werk. Ik ben een gedreven ICT medewerker. Mijn doel is om me op ICT gebied te ontplooien als 2e / 3e lijns support medewerker dan wel werkplekbeheerder. Ik ben heel verantwoordelijk, een doorzetter en los graag problemen op. Dat kun je zien doordat ik mijn taken altijd precies oplossingsgericht uitvoer, waarbij ik gebruik maak van mijn Analytisch vermogen en graag een baan ambieert als 2e lijns support medewerker / werkplekbeheerder.
Het zal voor mij ook heel lastig worden om weer aangenomen te worden en vooral in deze tijden.
Al heb ik een streven om voor het einde van dit jaar weer aan het werk te zijn al is de vraag of dat lukt.
Maar aan opgeven wil ik niet denken.
Verwijderd
Daarom ook heb ik besloten ermee te stoppen, want het is gewoon onzinnig om al die tijd en energie te steken in iets, voor mij, vruchteloos te steken. Want zelfs al zou ik dat wel doen en zou ik wél een baan vinden dan alsnog ben en blijf ik wie ik ben - een non-conformist. Ik ben gewoon niet het werknemer-type. Ik zal altijd tegen problemen blijven aanlopen in de reguliere rolverdeling van werknemer/werkgever.
Momenteel ben ik bezig mij door een stevige depressie heen te worstelen, zodra ik wat meer gemotiveerd en geïnspireerd ben zal ik al mijn tijd en energie steken in de creatieve kant aan mijzelf, om in eerste instantie die webdienst te bouwen die ik in mijn hoofd heb zitten, dat idee te verkopen om mij vervolgens volledig toe te kunnen leggen op mijn ware ambitie - schrijven.
Tot zover over mij.
Dat persoonlijk profiel van je - ik hoop niet dat je het in die vorm in je CV wilde gieten, want, dat is echt veel te uitvoerig. Teveel woorden, dat gaan mensen echt niet in z'n geheel lezen. Die willen een CV dat in één oogopslag laat zien welk vlees zij in de kuip hebben. Zoals ik het heb opgelost op mijn CV is dus de periodes van chirurgie en revalidatie gewoon te hanteren alsof het deel uitmaakt van mijn werkverleden.
Dus...
<jaar> - <jaar> - <baan>
<werkzaamheden>
<jaar> - <jaar> - Operatie & revalidatie
etc, etc
En dan geheel onderaan in een lijst van steekwoorden mijn belangrijkste eigenschappen vermelden.
Ik zou het zelf niet weten, maar wellicht kun je BalusC eens DM'en. Ex-mod, en vziw zelf ook redelijk doof. Maar wel gewoon ICT'er, meen dat ie destijds voordat ie naar de ABC eilanden migreerde zelfs voor IBM oid werkte.Mabili schreef op maandag 05 september 2011 @ 00:01:
@Kharay1977
Bedankt voor je reactie en weet we zijn nog te jong om afgeschreven te worden!
Ben nu druk bezig mijn CV aan te passen maar wat blijft het lastig om de juiste CV te maken.
Persoonlijk profiel toegevoegd maar is dit wel een goed profiel aangezien het eigenlijk beter is maximaal 5 regels aan te houden?
[...]
Iemand die me wat tips / advies hierover kan geven?
Het zal voor mij ook heel lastig worden om weer aangenomen te worden en vooral in deze tijden.
Al heb ik een streven om voor het einde van dit jaar weer aan het werk te zijn al is de vraag of dat lukt.
Maar aan opgeven wil ik niet denken.
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)
Ondanks je depressie vind ik het wel heel goed van je dat je weet wat je wilt en ik hoop dat je uiteindelijk je doel zult bereikenVerwijderd schreef op maandag 05 september 2011 @ 11:43:
Ik ben ook zeker niet te jong om afgeschreven te worden, ik ben echter te oud om nu nog aan een nieuwe carrière te beginnen in de vorm van regulier werknemerschap. Want daar zou het wel op neerkomen.
Daarom ook heb ik besloten ermee te stoppen, want het is gewoon onzinnig om al die tijd en energie te steken in iets, voor mij, vruchteloos te steken. Want zelfs al zou ik dat wel doen en zou ik wél een baan vinden dan alsnog ben en blijf ik wie ik ben - een non-conformist. Ik ben gewoon niet het werknemer-type. Ik zal altijd tegen problemen blijven aanlopen in de reguliere rolverdeling van werknemer/werkgever.
Momenteel ben ik bezig mij door een stevige depressie heen te worstelen, zodra ik wat meer gemotiveerd en geïnspireerd ben zal ik al mijn tijd en energie steken in de creatieve kant aan mijzelf, om in eerste instantie die webdienst te bouwen die ik in mijn hoofd heb zitten, dat idee te verkopen om mij vervolgens volledig toe te kunnen leggen op mijn ware ambitie - schrijven.
Tot zover over mij.
Vandaag heb ik voor over 2 weken een afspraak bij de arbeidsdeskundige (werkplein) kunnen maken met de hoop te kijken welke mogelijkheden er voor me zijn. Ze gaf echter wel aan een WIA vermelding te vermijden op je CV maar goed dan blijft de vraag wat moet ik dan wel vermelden?Dat persoonlijk profiel van je - ik hoop niet dat je het in die vorm in je CV wilde gieten, want, dat is echt veel te uitvoerig. Teveel woorden, dat gaan mensen echt niet in z'n geheel lezen. Die willen een CV dat in één oogopslag laat zien welk vlees zij in de kuip hebben. Zoals ik het heb opgelost op mijn CV is dus de periodes van chirurgie en revalidatie gewoon te hanteren alsof het deel uitmaakt van mijn werkverleden.
Dus...
<jaar> - <jaar> - <baan>
<werkzaamheden>
<jaar> - <jaar> - Operatie & revalidatie
etc, etc
En dan geheel onderaan in een lijst van steekwoorden mijn belangrijkste eigenschappen vermelden.
2009 – heden - Operatie aan mijn gehoor en herstellend aansluitend de verzorging van de kinderen op me genomen.
Nog even terugkomend over mijn persoonlijk profiel, die had ik voorheen nooit op mijn CV staan totdat ik afgelopen week gebeld werd door een detacheringbureau die wat vragen had over mijn cv en aangaf dat het misschien handiger was een persoonlijk profiel op mijn cv te vermelden waarin ik dan aan moet geven wie ik ben wat ik kan en wat ik zou willen gaan doen. Nu heb ik dan mijn WIA vermelding verwijderd en zou het profiel er zo uit te komen zien.
@The EagleIk ben een gedreven ICT medewerker. Mijn doel is om me op ICT gebied te ontplooien als 2e / 3e lijns support medewerker dan wel werkplekbeheerder. Ik ben heel verantwoordelijk, een doorzetter en los graag problemen op. Voer mijn taken altijd oplossingsgericht uit, waarbij ik gebruik maak van mijn Analytisch vermogen en graag een baan ambieert als 2e lijns support medewerker / werkplekbeheerder
Bedankt voor je tip.
Ik zal BalusC eens via DM benaderen misschien dat hij ook nog goede tips heeft.
We hebben in iedergeval wel samen een IBM verleden
Verwijderd
Maar dan wel volledigheid zijn en blijven.
Dus, iets in de richting als:
2009 - Chirurgische ingreep om aangeboren gehoorafwijking te corrigeren.
En dan niet het plaatje tot heden invullen. Als er ná 2009 niets voor komt in je levensloop dan is het vanzelfsprekend dat je na 2009 niets hebt gedaan dat van toepassing is op een CV en kun je het dus maar beter gewoon niet vermelden. Want, het is voor een persooneelsfunctionaris niet zo heel erg interessant wat je wél hebt gedaan sinds 2009. Tenzij het natuurlijk iets is als vrijwilligerswerk ofzo. Maar, de zorgen voor de kinderen? Ja, als medemens zeg ik - dat is interessant, goed van je en zondermeer een stuk leuker dan werken. Maar, is het voor een sollicitatieproces relevant? Nee.
Dus, noem wat relevant is... en gebruik daar niet meer woorden voor dan strikt noodzakelijk is. Moet je je eens inbeelden dat jij persooneelsfunctionaris bent en een CV van 10 kantjes voor je neus krijgt, dan denk je toch ook bij jezelf - "Ja, hier heb ik echt geen tijd voor, hoor." Vergeet namelijk niet dat het zeer wel mogelijk is dat je als sollicitant competitie voor die ene functie aan het drijven bent met tientallen andere sollicitanten. En dan heeft de werkgever/HR medewerker echt de tijd niet om een autobiografie te lezen. Die willen een helder, duidelijk en passend CV zien, meer niet.
Het is zelfs mijn persoonlijke ervaring dat het wél of níet schrijven van een sollicitatiebrief geen mallemoer uitmaakt. Het gaat enkel en alleen om dat CV tegenwoordig. Tenzij je voor de écht bijzondere functies gaat, maar, dan spreek je over een geheel ander sollicitatieproces.
Maar zet ik dat neer krijg ik toch vaak te horen u hebt als laatste werkzaamheden dan wel vrijwillig webdesign uitgevoerd waarom wilt u nu dan weer terug als 2e lijns / werkplekbeheerder?
Sorry dat ik zo lastig ben en lastige vragen stel, ik weet de perfecte CV bestaat niet maar zoals je al aangaf het is wel belangrijk wat vul je in en wat niet.
Dat is voornamelijk bij Detacheer opdrachten naar mijn meningVerwijderd schreef op maandag 05 september 2011 @ 17:59:
Wat het een of andere detacheringsbureau heeft te vertellen zou ik dan weer niet zo interessant vinden. Met in mijn leven minstens 1500 sollicitatiepogingen achter de kiezen kan ik je van één ding verzekeren - less is more.
CV zier dan uit als
Detacheerder:
Functie - verantwoordelijkheden + cursussen
Opdracht met je verantwoordelijkheid bij opdrachtgevers. + periode
Als je bij vaste werkgevers heb gezeten moet je gewoon je verantwoordelijkheden beschrijven;
Ben het wel met je eens over les is better; en alleen je hoofd verantwoordelijk heden beschrijven dus niet op schrijven dat je 1x in de 2 weken verantwoordelijk was voor het schoonmaken van de frontjes van de servers
A Soldiers manual and a pair of boots.
Verwijderd
To_Tall schreef op maandag 05 september 2011 @ 19:05:
1x in de 2 weken verantwoordelijk was voor het schoonmaken van de frontjes van de serverszoals ik ooit op een CV heb zien staan
Want? Dat heb ik toch al 4 keer in mijn leven gedaan. Ging prima hoor.Verwijderd schreef op donderdag 14 juli 2011 @ 15:54:
[...]
Naar een andere provincie verhuizen is niet zo gemakkelijk.
Dodge, Duck, Dip, Dive and... Dodge!
Verwijderd
Ja, ik heb ook zo lekker het inkomen om vrije sector te huren, hè? Ik was werkloos, weet je nog wel?Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:02:
Want? Dat heb ik toch al 4 keer in mijn leven gedaan. Ging prima hoor.
En een huis kopen gaat al helemaal niet.
Naar een andere provincie verhuizen gaat prima... als je daar de (voornamelijk financiele) middelen voor hebt. Ik heb die niet, dus het is op dit moment echt geen optie.
Dat had ik 3 van de vier keer ook niet. Dan huur je een kamer. Ik heb nooit anders gedaan dan vrije sector huren tot ik mijn huis kocht.Verwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:22:
[...]
Ja, ik heb ook zo lekker het inkomen om vrije sector te huren, hè? Ik was werkloos, weet je nog wel?
[ Voor 11% gewijzigd door Whuzz op 06-09-2011 13:35 ]
Dodge, Duck, Dip, Dive and... Dodge!
Verwijderd
Dan huur je een kamer?Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:34:
[...]
Dat had ik 3 van de vier keer ook niet. Dan huur je een kamer. Ik heb nooit anders gedaan dan vrije sector huren tot ik mijn huis kocht.
Ja, want, ik ben... 19, ik heb geen partner, ik heb geen huisdieren en bezittingen heb ik ook niet.
We leven momenteel van het (drievoudige) inkomen van mijn partner, deel uitkering, deel toevoeging op uitkering, deel eigen inkomen. Maar om daar nu nog voor mij een kamer voor te huren in provincie <x>, ook dat gaat echt niet. Ik geloof dat je de financiele situatie nog niet helemaal op prijs hebt weten te stellen. Als ik zeg - financieel gaat het niet, dan meen ik dat ook. Het is geen aanstellerij, het is een koude waarheid dat wij momenteel in aan het teren zijn.
Het zal wellicht jaren duren, maar uiteindelijk zullen we op straat staan. We hebben echt de ruimte niet om nu nog op de een of andere manier een tweede woning te bekostigen, zelfs al is dat slechts een kamer ergens bij iemand thuis.
En zelfs al hadden we die ruimte wél, het doet niets af aan het feit dat de belangrijkste factor van mijn aanhoudende werkloosheid ikzelf ben. Met name mijn problematische CV. Enfin... nee dus, ik begin er niet aan. Sowieso was ik al klaar met het proberen een baan te vinden, het is niet meer aan mij besteed. Als het dat al ooit was.
"Divine Shields and Hearthstones do not make a hero heroic."
Jouw probleem is, hoewel je er zelf niks aan kan doen, dat je zoveel en zo langdurig ziek bent geweest. Doordat je zo open en bloot in je CV hebt staan geef je potentiële werkgevers letterlijk de schaar in handen om jouw CV door te knippen. Je kan dan wel geschikt en gemotiveerd zijn, maar je bent vooral een bewezen risico. Ik ben tegen liegen op een CV, maar ik zou rustig sjoemelen met data in jouw geval - danwel een kleine passage opnemen bovenaan je CV waarin je aangeeft veel ziek te zijn geweest, maar dat die periode nu achter je ligt (o.i.d.). Waar jij mee bezig bent is in een wereld die per definitie oneerlijk is, toch de brave hendrik uithangen. Nobel en ethisch verantwoord - absoluut. Was iedereen maar zo. Maar volkomen stom in jouw situatie.Verwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:41:
[...]
Sowieso was ik al klaar met het proberen een baan te vinden, het is niet meer aan mij besteed. Als het dat al ooit was.
Tevens kan ik je aanraden wat voor puinwerk dan ook aan te nemen, al was het maar callcenterwerk. Vanuit een werkende situatie is het ook makkelijker solliciteren.
Verder weet ik niet hoe je je presenteert in sollicitatiegesprekken, maar elk zweempje zelfmedelijden, elk stukje geklaag over ziekte is voldoende reden tot afwijzing, hoe oneerlijk het ook is. Je posts zijn nogal cynisch van aard, ook dat is meestal géén goede binnenkomer. Verder presenteer je je als deskundige, want je hebt 1500x gesolliciteerd. Iemand anders zou kunnen zeggen: dat is 1490 keer teveel. Misschien ben je dus wel helemaal geen expert, maar iemand die consequent zélf ervoor zorgt dat het niks oplevert. Let wel: misschien (ik ken je verder immers niet, heb je solli's niet gezien, etc.).
[ Voor 22% gewijzigd door rodie83 op 06-09-2011 13:57 ]
Verwijderd
Nee, ook dat heb ik allang overwogen en ook dat is een weinig realistische optie. Omdat er tal van redenen zijn, met name mijn fysieke beperking, om iets geheel anders te doen. Je moet dus ook niet denken dat ik specifiek op zoek ben geweest binnen één en dezelfde produktgroep of iets dergelijks.Osxy schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:47:
Als je al dusdanig lang werkloos bent moet je dan niet eens overwegen (al dan niet tijdelijk) iets volledig anders te zoeken zodat je ieder geval iets aan inkomen hebt?
Even kort dan - ik doe nu al sinds 1999 af en aan, met diverse tussenpozes van enkele jaren, klantenservicewerk. Maar, dit is niet beperkt geweest tot één bedrijfstrak/produktgroep. Ik heb CS/sales werk gedaan binnen de IT (Compaq), binnen financiele bedrijven (Aegon/Spaarbeleg), bij een webwinkel (bol.com), binnen het vervoer (NS HiSpeed), binnen semi-overheidsinstanties (De Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij), etc, etc, etc.
Ja, ik doe klantenservicewerk en reageerde dus ook met name op dergelijke functies. Maar ook niet geheel uitsluitend, ik heb ook geprobeerd aan de slag te komen binnen meer technisch georienteerde functies zoals technische helpdeskfuncties enzo. Of juist weer richting de sales.
Iets geheel anders dan dat gaat voor mij niet zo. Ja, zou mij leuk lijken om, bijvoorbeeld, wat meer direct contact te hebben met klanten, denk hierbij aan een baan bij een computerzaak, of, weet ik veel wat. Maar, ik kan dat gewoon letterlijk niet. Zo graag als ik het zou willen om eens een keer een baan te hebben waarbij ik niet de hele dag op mijn kont zit, ik kan het gewoon niet. Ik kan niet de hele dag staan, lopen, fysiek bezig zijn. Dat houd ik een week uit en daarna crashed mijn linkerbeen compleet.
En ben ik die baan ook weer kwijt.
Ik waardeer je input, zondermeer. Maar, ik heb het geprobeerd. Gewoon met minder genoegen nemen, dan maar gewoon simpeler callcenterwerk. Maar, ook daarvoor word ik afgewezen. Ik zit momenteel op dag, weet ik veel, 950 van mijn huidige periode van werkloosheid. Denk je nou echt dat ik al die tijd op niveau heb gesolliciteerd? Uiteraard niet. Ik was de wanhoop nabij op een gegeven moment. Ik ben realistisch en verstandig genoeg om dan maar gewoon de noodgreep te accepteren van stompzinnig werk, om maar gewoon die bal weer aan het rollen te krijgen.rodie83 schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:52:
[...]
Jouw probleem is, hoewel je er zelf niks aan kan doen, dat je zoveel en zo langdurig ziek bent geweest. Doordat je zo open en bloot in je CV hebt staan geef je potentiële werkgevers letterlijk de schaar in handen om jouw CV door te knippen. Je kan dan wel geschikt en gemotiveerd zijn, maar je bent vooral een bewezen risico.
Ik ben tegen liegen op een CV, maar ik zou rustig sjoemelen met data in jouw geval - danwel een kleine passage opnemen bovenaan je CV waarin je aangeeft veel ziek te zijn geweest, maar dat die periode nu achter je ligt (o.i.d.).
Tevens kan ik je aanraden wat voor puinwerk dan ook aan te nemen, al was het maar callcenterwerk. Vanuit een werkende situatie is het ook makkelijker solliciteren.
Verder weet ik niet hoe je je presenteert in sollicitatiegesprekken, maar elk zweempje zelfmedelijden, elk stukje geklaag over ziekte is voldoende reden tot afwijzing, hoe oneerlijk het ook is.
Waar jij mee bezig bent is in een wereld die per definitie oneerlijk is, toch de brave hendrik uithangen. Nobel en ethisch verantwoord - absoluut. Was iedereen maar zo. Maar volkomen stom in jouw situatie.
Ook dat liep nergens op uit.
Wat betreft mijn CV - ik sta er niet uitvoerig bij stil, bij mijn fysieke beperking. In het geheel niet. Als je mij je email stuurt in een DM wil ik je best wel mijn CV toesturen, dan kan je het zelf zien. Ik ga er echt heel kort op in, gewoon in de vorm zoals ik hem eerder (paar posts terug) in dit topic al noemde. Meer dan dat is het niet. Het is geen kwestie van er overdreven moeilijk over doen of iets dergelijks, nee, in het geheel niet. Ik noem enkel heel sec, heel beknopt wat er plaatsvond in, bijvoorbeeld, "2007 – 2008 Heupoperatie & revalidatie". Meer dan dat is het niet. Ik kan dat niet weglaten, want dan heb ik enkel een gat zitten tussen 2007 en 2009. Een gat dat ik zou moeten verklaren en dan komt het toch wel naar voren dat ik die heupoperatie en revalidatieperiode heb gehad.
En, hoe ik mijzelf presenteer in sollicitatiegesprekken. Die is lollig, vanuit een vorm van ironie. Want, weet je wat het is, in de afgelopen +/- 950 dagen en +/- 650 sollicitatiepogingen in al die tijd ben ik hooguit 4 maal uitgenodigd op een gesprek. Daar ligt het dus ook echt niet aan.
Het ligt niet aan mijn techniek, het ligt niet aan de vorm van mijn CV, het ligt niet aan mijn sollicitatiebrieven... het ligt grotendeels aan de inhoud van mijn CV. En daar kan ik echt niets aan veranderen. Zoals je zelf al aangaf, liegen op een CV is de weg niet. Want die leugens komen toch wel uit en dan ben je nog verder van huis.
Wat ik nodig heb om de bal weer aan het rollen te krijgen is één werkgever, één HR medewerker die bereid is om iets verder te kijken dan de problemen die ik heb gekend en bereid is in te zien wat ik wél heb te bieden. In plaats van zuiver en alleen te kijken naar wat er mis zou kunnen gaan. Maar goed, ik neem de mensen dat niet al te hard kwalijk, het is nu eenmaal een stuk lastiger om risico's te nemen in deze economisch lastige tijden.
[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 06-09-2011 14:07 ]
Ik wil hem best eens voor je bekijken, die CV van je. Als je wil DM maar, dan reageer ik er zo snel mogelijk op. Je weet maar nooitVerwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:03:
[...]
Wat betreft mijn CV - ik sta er niet uitvoerig bij stil, bij mijn fysieke beperking. In het geheel niet. Als je mij je email stuurt in een DM wil ik je best wel mijn CV toesturen, dan kan je het zelf zien.
[ Voor 79% gewijzigd door rodie83 op 06-09-2011 14:08 ]
Mooi verhaal hoor... schrap nu even het stukje "tweede woning" er uit. Want ik bedoelde geen tweede woning. Ik bedoelde verhuizen. Maar ik begrijp dat je partner een inkomen heeft en dat die dus niet zomaar kan verhuizen, dat maakt het inderdaad lastiger.Verwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 13:41:
[...]
Dan huur je een kamer?
Ja, want, ik ben... 19, ik heb geen partner, ik heb geen huisdieren en bezittingen heb ik ook niet.Sorry voor dat hintje aan sarcasme, maar, het is een weinig realistische optie. Zeker gelet op het feit dat ik dus geen inkomen heb. Een kamer huren zou al teveel zijn momenteel.
We leven momenteel van het (drievoudige) inkomen van mijn partner, deel uitkering, deel toevoeging op uitkering, deel eigen inkomen. Maar om daar nu nog voor mij een kamer voor te huren in provincie <x>, ook dat gaat echt niet. Ik geloof dat je de financiele situatie nog niet helemaal op prijs hebt weten te stellen. Als ik zeg - financieel gaat het niet, dan meen ik dat ook. Het is geen aanstellerij, het is een koude waarheid dat wij momenteel in aan het teren zijn.
Het zal wellicht jaren duren, maar uiteindelijk zullen we op straat staan. We hebben echt de ruimte niet om nu nog op de een of andere manier een tweede woning te bekostigen, zelfs al is dat slechts een kamer ergens bij iemand thuis.
En zelfs al hadden we die ruimte wél, het doet niets af aan het feit dat de belangrijkste factor van mijn aanhoudende werkloosheid ikzelf ben. Met name mijn problematische CV. Enfin... nee dus, ik begin er niet aan. Sowieso was ik al klaar met het proberen een baan te vinden, het is niet meer aan mij besteed. Als het dat al ooit was.
Wat ik dan niet helemaal begrijp is hoe je in de situatie terecht komt dat:
Niet genoeg is om van rond te komen. Heb je daar nooit van te voren bij stil gestaan dan, wat er zou gebeuren als je werkeloos zou raken?het (drievoudige) inkomen van mijn partner, deel uitkering, deel toevoeging op uitkering, deel eigen inkomen
En als de situatie echt zo nijpend is, kan je partner dan niet ook solliciteren naar een beter betaalde baan?
Dodge, Duck, Dip, Dive and... Dodge!
Ik heb zelf net afgestudeerd maar heb ook een beperking. Mijn keuzes kwa werk zijn mogelijk nog beperkter dan die van jou.
Nu krijg ik vanuit het UWV hiervoor begeleiding in de vorm van: jobcoach en arbeidstoeleiding.
Deze weten precies de wegen en de manieren om bedrijven op de juiste manier te benaderen. Mogelijk is dit ook in jou situatie mogelijk. (Heb geen idee maar niet geschoten altijd mis)
"Divine Shields and Hearthstones do not make a hero heroic."
Toch gaat er daarin iets fout. In jouw sollicitatiebrief en/of c.v. klinkt het voor een werkgever het al niet aantrekkelijk om jouw uit te nodigen voor een gesprek.Verwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:03:
Want, weet je wat het is, in de afgelopen +/- 950 dagen en +/- 650 sollicitatiepogingen in al die tijd ben ik hooguit 4 maal uitgenodigd op een gesprek. Daar ligt het dus ook echt niet aan.
Misschien wat minder van jezelf in de sollicitatiebrief en c.v. zetten, en in de brief aangeven dat je in een sollicitatiegesprek een aantal zaken nader wilt toelichten.
Speel ook Balls Connect en Repeat
Verwijderd
Mijn partner is manisch-depressief (nee, echt, serieus, ze heeft een dossier dikker dan je bovenarm) en full-time werken zit er voor haar nooit of te nimmer meer in. Ze had eerlijk gezegd, toen wij aan onze relatie begonnen, uberhaupt niet de verwachting ooit weer aan het werk te kunnen. Maar, door mijn sterke ruggegraat heeft zij zich door een studie heen weten te slaan en is ze momenteel part-time aan de slag.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:09:
Niet genoeg is om van rond te komen. Heb je daar nooit van te voren bij stil gestaan dan, wat er zou gebeuren als je werkeloos zou raken?
Maar, dat is dus part-time. Meer gaat echt. Meer dan 20 uur per week en ze zou binnen no-time opbranden. Zo zit ze nou eenmaal in elkaar. Ze is een heel bijzonder mens met een heel bijzonder hart maar bijzonder sterk is ze niet. Die rol vervul ik.
Enfin, ze heeft dus een WIA, daar een aanvulling op en een part-time baan. Tezamen komt dat neer op net genoeg om ons van te onderhouden, maar meer ook echt niet.
Heb ik er ooit bij stilgestaan wat er zou gebeuren als ik werkloos zou worden? Ik kan niet anders dan erbij stil staan, omdat ik nou eenmaal de enige ben die ons uit de huidige situatie zou kunnen tillen. Maar, overmacht. Ik zou niets liever willen dan al die ellende rond mijn linkerheup ongedaan willen maken maar het gaat echt niet, ik kan niet tijdreizen. In 2007 had ik een prachtbaan bij bol.com, op de backoffice. Superleuk werk. Maar, als mijn linkerheup dan op een gegeven moment gewoon letterlijk de geest geeft (ik kon echt niet meer lopen, voor geen meter, op en neer naar het toilet was al een lijdensweg) en ik vervolgens voor de 5de keer onder het mes moet en bol.com dat, jammerlijk genoeg, als aanleiding gebruikt om mijn contract niet te verlengen, sjah, overmacht he?
Nee, ik wil de zwarte piet niet wegschuiven. Ik ben zondermeer verantwoordelijk voor mijn eigen situatie. Ik heb zelf, ooit, lang geleden, die hele situatie rond mijn linkerheup gecreëerd. Maar, ook dat kan ik niet ongedaan maken. Eén moment van onoplettendheid kan je me dan ook niet al te hard aanrekenen. Ik ben op dat punt gewoon het slachtoffer geworden van domweg botte pech. Niemand had verwacht dat ik de complicatie zou ontwikkelen van necrose in mijn heupgewricht. Dat was niet te voorspellen maar ligt wel ten grondslag aan de uiteindelijke situatie - een kunstheup na 5 operaties.
Niet lullig bedoeld, want, ik heb het volste respect voor jouw uitdagingen, maar... been there, done that.Osxy schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:10:
@Kharay1977,
Ik heb zelf net afgestudeerd maar heb ook een beperking. Mijn keuzes kwa werk zijn mogelijk nog beperkter dan die van jou.
Nu krijg ik vanuit het UWV hiervoor begeleiding in de vorm van: jobcoach en arbeidstoeleiding.
Deze weten precies de wegen en de manieren om bedrijven op de juiste manier te benaderen. Mogelijk is dit ook in jou situatie mogelijk. (Heb geen idee maar niet geschoten altijd mis)
Wat denk je dat ik doe? Ik geef juist echt letterlijk net genoeg bloot van mijzelf om interesse te wekken maar niet genoeg om afschrik te wekken. Ik speel dat spel al heel lang en heb er echt veel ervaring in. Je moet je echt niet voorstellen dat al die (over mijn hele levensloop heen) 1500 sollicitatiepogingen, waarvan grofweg 650 in mijn huidige periode van werkloosheid ik één en hetzelfde liedje zing. Uiteraard niet. Ik weet dondersgoed dat ik mij moet aanpassen, mijn sollicitatiepogingen moet aanpassen, verbeteren, toespitsen.Onbekend schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:11:
[...]
Toch gaat er daarin iets fout. In jouw sollicitatiebrief en/of c.v. klinkt het voor een werkgever het al niet aantrekkelijk om jouw uit te nodigen voor een gesprek.
Misschien wat minder van jezelf in de sollicitatiebrief en c.v. zetten, en in de brief aangeven dat je in een sollicitatiegesprek een aantal zaken nader kan toelichten.
Mijn CV is het resultaat van jarenlang solliciteren en jarenlang de feedback die ik heb gekregen toe te passen om de vorm de verbeteren, de inhoud aantrekkelijker te maken zonder hierover te liegen en, wanneer ik de kans krijg, mijn sollicitatiegesprekstechnieken te verbeteren.
Alhoewel de meest bepalende factor alsnog ikzelf ben zijn er zondermeer andere factoren die een bijdrage leveren aan mijn aanhoudende werkloosheid, waarvan diverse factoren volledig buiten mijn macht liggen om te corrigeren. Het is een extreem complex verhaal waarvan sommige zaken veel langer teruggaan dan ik uberhaupt binnen de arbeidsmarkt actief ben en waarvan sommige zaken echt veel groter zijn dan ikzelf ben - denk hierbij met name aan het huidige economische klimaat.
Ik heb even de twee kernpunten er uitgepikt. Je weet dat je partner nooit fulltime kan gaan werken. Je weet dat je zelf ooit ziek kan worden. Dan kies je dus óf een woning / levensstijl die ook in stand kan worden gehouden op alleen je partner's salaris óf je zorgt voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering die daar in kan voorzien.Verwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:26:
[...]
Mijn partner is manisch-depressief
[...]
Heb ik er ooit bij stilgestaan wat er zou gebeuren als ik werkloos zou worden? Ik kan niet anders dan erbij stil staan, omdat ik nou eenmaal de enige ben die ons uit de huidige situatie zou kunnen tillen. Maar, overmacht. Ik zou niets liever willen dan al die ellende rond mijn linkerheup ongedaan willen maken maar het gaat echt niet, ik kan niet tijdreizen.
Dat je ziek wordt kun je niets aan doen, maar je kunt dat risico wel afdekken vóór het gebeurt.
Maar goed, dat is gepraat achteraf, ik snap de situatie waar je in zit. Heel vervelend, maar ik ben bang dat je je eisen wat moet gaan bijstellen. Luxe om te kiezen is er niet echt, dus als het niet lukt om een baan op niveau te vinden, dan wellicht op het land gaan werken, bejaarden verzorgen (UWV helpt je graag aan een korte opleiding) of in een fabriek aan de slag.
het huidige economische klimaat

Als je in Spanje of Griekenland had gewoond, ok. Maar in NL is dat echt niet aan de orde.
[ Voor 5% gewijzigd door Whuzz op 06-09-2011 14:39 ]
Dodge, Duck, Dip, Dive and... Dodge!
Verwijderd
Juist... ik denk dat jij en ik maar op moeten houden dit te bespreken, je weigert kennelijk te accepteren dat ik er alles aan heb gedaan wat ik kon doen buiten voor mijzelf aan de slag gaan om dan, iets waar ik nu dan maar mee bezig ben.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:38:
[...]
Ik heb even de twee kernpunten er uitgepikt. Je weet dat je partner nooit fulltime kan gaan werken. Je weet dat je zelf ooit ziek kan worden. Dan kies je dus óf een woning / levensstijl die ook in stand kan worden gehouden op alleen je partner's salaris óf je zorgt voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering die daar in kan voorzien.
Dat je ziek wordt kun je niets aan doen, maar je kunt dat risico wel afdekken vóór het gebeurt.
Maar goed, dat is gepraat achteraf, ik snap de situatie waar je in zit. Heel vervelend, maar ik ben bang dat je je eisen wat moet gaan bijstellen. Luxe om te kiezen is er niet echt, dus als het niet lukt om een baan op niveau te vinden, dan wellicht op het land gaan werken, bejaarden verzorgen (UWV helpt je graag aan een korte opleiding) of in een fabriek aan de slag.
[...]
![]()
Als je in Spanje of Griekenland had gewoond, ok. Maar in NL is dat echt niet aan de orde.
Weet je wat het is, he? We leven niet in luxe, kerel. In het geheel niet. We hebben geen auto, geen kinderen, gaan nooit op vakantie, etc, etc, etc... need me to go on? We leven in een flatje in een goedkoop kutstadje en we beknibbelen al op alles dat we kunnen (door bijvoorbeeld eigen risico op ziektenkostenverzekering zo hoog mogelijk te pompen en geen aanvullende pakketten te nemen, meest goedkope telefoonverbinding te nemen, etc, etc, etc, etc, etc). Echt, ga maar even niet van je eigen ideeën over hoe ik leef uit en als je er vragen over hebt, stel ze gewoon.
En, niet aan de orde in Nederland? ROFL, laat me niet lachen... nee, echt, laat mij niet lachen. Is het nou echt zo onwerkelijk om je voor te stellen dat als de hele wereldeconomie op z'n gat ligt ook bedrijven in Nederland iets minder bereid zijn tot risico's? Ik vorm een risico, op tal van punten, al was het maar mijn fysieke beperking. Als het financieel even minder zit, zelfs al ondervind je er zelf geen hinder van, dan zorg je toch dat je op safe speelt? Ook bedrijven in Nederland doen dat. Verdomme, zelfs de overheid doet het door te weigeren in zaken te investeren en dan maar gewoon op alles te bezuinigen. Nee, sorry hoor, maar het argument van economische zwaar weer speelt zondermeer wel mee.
Ik weet niet wat je probeert te insinueren met de suggestie dat het níet zo is, maar, ik stel het eerlijk gezegd niet zo op prijs. Even een kort voorbeeld van waar ik zelfs op reageer, al was het maar om weer aan het werk te gaan - een baantje dat zo stompzinnig was dat het hele punt van sollicitatiegesprek overbodig was, ik kwam daar en bijna meteen kwam de opmerking - "Ik neem eigenlijk iedereen wel aan, dus, wanneer wil je beginnen?"
Ik vraag door over het een en ander en het wordt pijnlijk duidelijk dat mijn fysieke beperking eventueel parten zou kunnen spelen, dus ik vraag - "Zou ik geen stoel kunnen krijgen dan?"
"Als we daar aan gaan beginnen, dan wil iedereen wel een stoel."
DAAR reageer ik op, DAAR probeer ik het zelfs mee te doen... houd je aannames alsjeblieft binnen je eigen hoofd. Ik begin nu een beetje genoeg te krijgen van de insinuatie dat het ZUIVER EN ALLEEN aan mijn eigen bewuste keuzes ligt.
Alleen moet hij in al die banen staan. En dat kan hij nou net niet. Alleen wat ik niet snap is hoe je bvb afgewezen kan worden voor een callcenterachtige baan. Ik heb dat ook tijden gedaan, naast m'n studie en heb letterlijk van alles voorbij zien komen. Ze zitten daar meestal zo om personeel te springen dat je nog naar binnen mag als je denkt dat je Sinterklaas bent...Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:38:
[...]
Luxe om te kiezen is er niet echt, dus als het niet lukt om een baan op niveau te vinden, dan wellicht op het land gaan werken, bejaarden verzorgen (UWV helpt je graag aan een korte opleiding) of in een fabriek aan de slag.
Nederland mag dan minder nijpend zijn, voor lager- of nietgeschoolden is het echt niet leuk momenteel. Maar wel met je eens dat het niet dé reden zal zijn.![]()
Als je in Spanje of Griekenland had gewoond, ok. Maar in NL is dat echt niet aan de orde.
Callcenter is ook niet voor iedereen, ik krijg namelijk als ik een headset een paar uur op me oren heb na een paar dagen al flinke oorontsteking.rodie83 schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:48:
[...]
Alleen moet hij in al die banen staan. En dat kan hij nou net niet. Alleen wat ik niet snap is hoe je bvb afgewezen kan worden voor een callcenterachtige baan. Ik heb dat ook tijden gedaan, naast m'n studie en heb letterlijk van alles voorbij zien komen. Ze zitten daar meestal zo om personeel te springen dat je nog naar binnen mag als je denkt dat je Sinterklaas bent...
[...]
Nederland mag dan minder nijpend zijn, voor lager- of nietgeschoolden is het echt niet leuk momenteel. Maar wel met je eens dat het niet dé reden zal zijn.
Als je net van school komt dan heb je nog niet zoveel op je CV staan.rodie83 schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:48:
[...]
Alleen moet hij in al die banen staan. En dat kan hij nou net niet. Alleen wat ik niet snap is hoe je bvb afgewezen kan worden voor een callcenterachtige baan. Ik heb dat ook tijden gedaan, naast m'n studie en heb letterlijk van alles voorbij zien komen. Ze zitten daar meestal zo om personeel te springen dat je nog naar binnen mag als je denkt dat je Sinterklaas bent...
[...]
Nederland mag dan minder nijpend zijn, voor lager- of nietgeschoolden is het echt niet leuk momenteel. Maar wel met je eens dat het niet dé reden zal zijn.
Heb je een lange arbeidsverleden bijvoorbeeld in de ICT dan kan je het vergeten om een simpele baan als wat jij noemt laat staan productie werk te gaan doen.
Reden als je bijvoorbeeld naar een UB gaat krijg je vaak te horen u hebt een mooie CV maar u bent te duur en de CV is te zwaar voor deze functie. Geloof me ik wil alles aanpakken om weer terug te keren maar ben verbaasd om te moeten horen dat de CV te zwaar is en dat men niet kijkt naar de wil en motivatie.
.
Vroeger als je wou werken stapte je gewoon de UB binnen en binnen 15 min had je eigenlijk wel werk.
Tegenwoordig worden er eerst hele selecties gemaakt voordat je een keer binnen bent.
Ik kan hier naar mijn mening en ervaring maar 1 ding op zeggen verwacht er niet teveel van.Osxy schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:10:
@Kharay1977,
Ik heb zelf net afgestudeerd maar heb ook een beperking. Mijn keuzes kwa werk zijn mogelijk nog beperkter dan die van jou.
Nu krijg ik vanuit het UWV hiervoor begeleiding in de vorm van: jobcoach en arbeidstoeleiding.
Deze weten precies de wegen en de manieren om bedrijven op de juiste manier te benaderen. Mogelijk is dit ook in jou situatie mogelijk. (Heb geen idee maar niet geschoten altijd mis)
Zelf twee keer te maken gehad met een re-integratietraject waarbij mijn verwachting voor beide jobcoaches zeer hoog waren. Maar uiteindelijk kwam het er op neer zelf zoeken en solliciteren en daarna pas kwam de jobcoach erbij. Daarbij kwam het geregeld voor dat ik als tussenpersoon er tussen zat omdat UWV te traag was met het geven van vergoedingen, waardoor bedrijven waar ik werkte uiteindelijk er geen zin meer in hadden omdat het teveel tijd van hun personeelszaken vroeg.
Misschien had ik het dan wel niet getroffen met 2 verschillende re-integratietbureaus maar het heeft me er wel tot aangezet om nu maar zelf te gaan zoeken zonder hulp van een jobcoach.
Even een ander voorbeeld.
In februari van dit jaar heb ik me ook aangemeld bij Reackt om te kijken wat deze partij voor mij kan betekenen. Diversen keren gebeld omdat een afspraak maar uitbleef en tot de dag van vandaag krijg ik te horen u word terug gebeld maar dat is nog steeds niet gebeurd. Dat wekt dan veel vertrouwen voor de toekomst.
Mijn conclusie is dan ook een jobcoach is handig maar kan ook veel nadelen met zich meebrengen als je eenmaal ergens werkt en de re-integratie begeleiding niet zo loopt als je zou willen en dan door de werkgever er op aangekeken word
Verwijderd
Als ik daar toch eens het antwoord op had.rodie83 schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:48:
Alleen wat ik niet snap is hoe je bvb afgewezen kan worden voor een callcenterachtige baan.
Waar het mij om ging is dat je van te voren er kennelijk niet genoeg rekening mee hebt gehouden dat jij wel eens ziek zou kunnen worden en dat je partner met haar handicap dan alles alleen moest dragen.Verwijderd schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 14:48:
Weet je wat het is, he? We leven niet in luxe, kerel. In het geheel niet. We hebben geen auto, geen kinderen, gaan nooit op vakantie, etc, etc, etc... need me to go on? We leven in een flatje in een goedkoop kutstadje en we beknibbelen al op alles dat we kunnen (door bijvoorbeeld eigen risico op ziektenkostenverzekering zo hoog mogelijk te pompen en geen aanvullende pakketten te nemen, meest goedkope telefoonverbinding te nemen, etc, etc, etc, etc, etc). Echt, ga maar even niet van je eigen ideeën over hoe ik leef uit en als je er vragen over hebt, stel ze gewoon.
Maar goed, nogmaals: ik snap dat het daarvoor nu te laat is en dat je moet roeien met de riemen die je hebt.
Nee hoor. Ik ben in 2009 zelf ook ontslagen omdat door de crisis het bedrijf waar ik werkte werd weggesaneerd door het moederbedrijf. Ik moest dus midden in de crisis, terwijl links en rechts mensen ontslagen werden op zoek naar een nieuwe baan. Ik weet hoe kut het is.En, niet aan de orde in Nederland? ROFL, laat me niet lachen... nee, echt, laat mij niet lachen. Is het nou echt zo onwerkelijk om je voor te stellen dat als de hele wereldeconomie op z'n gat ligt ook bedrijven in Nederland iets minder bereid zijn tot risico's?
Maar we hebben het nog steeds over Nederland. Het is iets moeilijker om aan werk te komen nu, wat nog steeds veel makkelijker is dan in de héle rest van de wereld.
Kennelijk is dat niet zo vanzelf sprekend. Je hebt zelf ook niet op safe gespeeld, terwijl je toegeeft dat aan zowel jou als je vriendin qua inkomen nogal wat risico's kleven.Ik vorm een risico, op tal van punten, al was het maar mijn fysieke beperking. Als het financieel even minder zit, zelfs al ondervind je er zelf geen hinder van, dan zorg je toch dat je op safe speelt?
Maar nogmaals. Ik besef prima dat bedrijven nu voorzichtiger zijn. Om je dat even duidelijk te maken, mijn Tsjechische vriendin is net naar Nederland verhuist. En die hoort zo'n 10 keer per week "sorry, we hebben liever iemand die vloeiend nederlands spreekt". En terecht, zo gaat dat nu eenmaal.
Dus oeffent ze 8 uur per dag (als ze geen sollicitatiegesprek heeft) en 's avonds nog eens 3 uur samen met mij en haar zoontje (wat mij eigen werkdagen dus op zo'n 13 uur zet) haar Nederlands. Daarbuiten heeft ze zich voor vrijwilligerswerk aangemeld.
Ik weet prima dat een baan niet uit de lucht komt vallen, maar dat hele "omg door de economie heb ik geen baan"... dat gaat in NL echt niet op.
Ik durf te stellen dat de hele economie in jouw werkeloosheid misschien 10% meespeelt. Maar goed, als jij het anders ziet is dat je goed recht.Ook bedrijven in Nederland doen dat. Verdomme, zelfs de overheid doet het door te weigeren in zaken te investeren en dan maar gewoon op alles te bezuinigen. Nee, sorry hoor, maar het argument van economische zwaar weer speelt zondermeer wel mee.
En toen bood je natuurlijk aan dat je zelf wel een stoel mee zou nemen. Of ging het om plaatsgebrek dat er geen plek is voor een stoel ofzoIk weet niet wat je probeert te insinueren met de suggestie dat het níet zo is, maar, ik stel het eerlijk gezegd niet zo op prijs. Even een kort voorbeeld van waar ik zelfs op reageer, al was het maar om weer aan het werk te gaan - een baantje dat zo stompzinnig was dat het hele punt van sollicitatiegesprek overbodig was, ik kwam daar en bijna meteen kwam de opmerking - "Ik neem eigenlijk iedereen wel aan, dus, wanneer wil je beginnen?"
Ik vraag door over het een en ander en het wordt pijnlijk duidelijk dat mijn fysieke beperking eventueel parten zou kunnen spelen, dus ik vraag - "Zou ik geen stoel kunnen krijgen dan?"
"Als we daar aan gaan beginnen, dan wil iedereen wel een stoel."
Ik zeg nergens dat het zuiver en alleen aan één ding ligt. Het is een combinatie van een boel factoren, waarvan jij stelt dat het overgrote deel buiten jouw macht ligt en dat je een slachtoffer bent en waarvan ik vermoed dat dat maar voor een klein deel echt zo is.DAAR reageer ik op, DAAR probeer ik het zelfs mee te doen... houd je aannames alsjeblieft binnen je eigen hoofd. Ik begin nu een beetje genoeg te krijgen van de insinuatie dat het ZUIVER EN ALLEEN aan mijn eigen bewuste keuzes ligt.
Dodge, Duck, Dip, Dive and... Dodge!
Verwijderd
Ja, want, als ik niet meer kan lopen... dan moet ik maar blijven lopen? Echt hoor. Heb ik er rekening mee gehouden? Kerel, ik heb de hele dag pijn, noem mij maar Gregory House.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 15:29:
Waar het mij om ging is dat je van te voren er kennelijk niet genoeg rekening mee hebt gehouden dat jij wel eens ziek zou kunnen worden en dat je partner met haar handicap dan alles alleen moest dragen.
Maar goed, nogmaals: ik snap dat het daarvoor nu te laat is en dat je moet roeien met de riemen die je hebt.
Dat heet overmacht. Heb ik er rekening mee gehouden? Potdikke, zeg. Ja, het was vrije wil dat ik in 2007 geen stap meer kon verzetten zonder het van binnen uit te schreeuwen van de pijn. Ik denk dat je mijn fysieke handicap, in ieder geval zoals hij was tot en met mijn kunstheup in 2007 een beetje onderschat.
Zondermeer was het in 2009 wel een eigen keuze om mijn baan bij NS HiSpeed in te wisselen voor een baan die mij op de lange duur meer uitdaging en mogelijkheden zou hebben geboden op een echte stabiele carriere. Helaas liep die nergens op uit, maar ook dat was niet geheel mijn eigen schuld. Ik kan er ook geen ruk aan doen dat men bij die werkgever de boel gewoon in het honderd had laten lopen waardoor ik gewoon niet ingewerkt kon worden op de functie waar ik voor aan was genomen. En dat dus ook niet binnen een afzienbare termijn had kunnen worden.
Kun je nagaan hoe lastig ik het zou hebben in Italie danwel Griekenland. Nee, echt hoor, dat het hier minder slecht is dan daar maakt het hier nog niet beter. Het is hier letterlijk minder slecht en niets meer dan dat.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 15:29:
Nee hoor. Ik ben in 2009 zelf ook ontslagen omdat door de crisis het bedrijf waar ik werkte werd weggesaneerd door het moederbedrijf. Ik moest dus midden in de crisis, terwijl links en rechts mensen ontslagen werden op zoek naar een nieuwe baan. Ik weet hoe kut het is.
Maar we hebben het nog steeds over Nederland. Het is iets moeilijker om aan werk te komen nu, wat nog steeds veel makkelijker is dan in de héle rest van de wereld.
Nogmaals, het is geen kwestie geweest van vrije wil. Als mijn been de geest geeft is dat niet omdat ik die keuze maak, het is een fysieke complicatie die zijn oorzaak kent in een complicatie waar ik ook geen eigen schuld aan had. Ik kan je wel oeverloos vervelen met de medische details, maar, dat doe ik liever niet in dit topic. Niet omdat ik mij ergens voor schaam ofzo, maar meer omdat het een heel complex en uitvoerig verhaal is. Laten we het er maar op houden dat ik er iets meer verstand van heb dan jij dat hebt, ik ben immers de ervaringsdeskundige hier en was er te allen tijden bij. Je wilt echt niet weten wat ik allemaal heb moeten doorstaan, in termen van medisch onderzoek, medische ingrepen, revalidatie (ik heb diverse malen in mijn leven opnieuw moeten leren lopen).Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 15:29:
Kennelijk is dat niet zo vanzelf sprekend. Je hebt zelf ook niet op safe gespeeld, terwijl je toegeeft dat aan zowel jou als je vriendin qua inkomen nogal wat risico's kleven.
Ik durf te stellen dat die 10% een extreem positieve inschatting is die weinig overeenkomt met de realiteit. In mijn specifiek situatie althans. Nogmaals, ik vorm een risicofactor. Momenteel niet op fysieke gronden, want sinds de kunstheupingreep in 2007 is mijn been stabiel - al zal ik de rest van mijn leven pijn blijven houden en er rekening mee moeten houden dat, mede door het (grote) aantal operaties, mijn been nooit meer zal functioneren zoals deze deed voordat het hele verhaal speelde.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 15:29:
Ik weet prima dat een baan niet uit de lucht komt vallen, maar dat hele "omg door de economie heb ik geen baan"... dat gaat in NL echt niet op.
Ik durf te stellen dat de hele economie in jouw werkeloosheid misschien 10% meespeelt. Maar goed, als jij het anders ziet is dat je goed recht.
Ik vorm momenteel een risico om andere factoren, factoren waar ik weinig direct aan kan wijzigen. Want, het zijn factoren die zich hebben voorgedaan in het verleden. Mijn hele CV, als je er naar kijkt, wekt nu eenmaal de indruk van een gebrek aan loyaliteit. En ook al is dit ver van de waarheid, de indruk is er nu eenmaal. Ik krijg de kans niet eens het tegendeel te bewijzen of toe te lichten. Ik ben juist extreem loyaal, ik heb een enorm hart voor de zaak en ben enorm betrokken bij het bedrijf waar ik voor werk. Maar ja, ik heb wel een lastig CV. En daar kan ik weinig aan veranderen, ik kan niet gaan zitten liegen over de inhoud. En zelfs al zouden mensen mij dat wel gaan aanraden nu, ik ga het gewoon niet doen. Uiteindelijk ben ik dan namelijk degene die de prijs kan gaan betalen ervoor.
Het was niet de financiele factor die ze had doen besluiten het niet te doen. Het was onder ander een punt van ruimte inderdaad, maar ook van andere zaken. Het was een wat kinderachtige houding van ze, de hele vibe was gewoon verkeerd. Mensen werden er gewoon uitgebuit. Kwam in het kort inderdaad neer op het fabriekswerk wat eerder werd voorgesteld.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 15:29:
En toen bood je natuurlijk aan dat je zelf wel een stoel mee zou nemen. Of ging het om plaatsgebrek dat er geen plek is voor een stoel ofzo
En ik kan je toch echt verzekeren dat je vermoeden een zeer grove aanname is, waar ik mij trouwens enorm aan stoor. Omdat je dus de suggestie wekt dat ik mij niet hard genoeg heb ingezet.Whuzz schreef op dinsdag 06 september 2011 @ 15:29:
Ik zeg nergens dat het zuiver en alleen aan één ding ligt. Het is een combinatie van een boel factoren, waarvan jij stelt dat het overgrote deel buiten jouw macht ligt en dat je een slachtoffer bent en waarvan ik vermoed dat dat maar voor een klein deel echt zo is.
Zal ik je eens een wrange anecdote vertellen? In 2009 was er een meisje in Engeland, van ergens in de 20, dat op dat moment 2 jaar werkloos was en er een 200 tal pogingen op had zitten en toen maar een einde maakte aan d'r leven, omdat ze het echt niet meer zag zitten.
Ik zit binnen de afgelopen 2.5 jaar op minstens het drievoudig aantal pogingen en ben niet suicidaal geworden als gevolg ervan. Eventuele suicidale gevoelens die ik momenteel heb (ik ga momenteel door een ernstige depressie heen) kennen hun oorzaak in andere factoren.
Mijn wil is er wel, mijn inzet was er tot voor kort ook nog wel (vergeef het mij gewoon dat ik er nu echt even schoon genoeg van heb, al die afwijzingen)... mijn situatie is echt letterlijk ingewikkeld om vast te pinnen op één bepalende factor. En is daarmee dus niet eventjes simpel op te lossen door te beweren dat het meer aan mij ligt dan aan wat dan ook.
Ik zou niets liever willen dan eindelijk weer gewoon eens een baan te hebben, zodat ik voor mij en mijn partner een beter leven te creeëren, het leven dat wij verdienen. Maar, het is mij kennelijk gewoon niet gegund in de traditionele rolverdeling van werknemer/werkgever. Is dat nu echt zo moeilijk voor te stellen, dat het aan sommige mensen echt gewoon niet is besteed, om wat voor reden dan ook? Ik kan je nog wat voorbeelden geven van mensen die zondermeer wel de intellectuele capaciteit hadden om iets van zichzelf te maken in die traditionele rolverdeling maar die het uiteindelijk om wat voor reden dan ook niet gegund is gebleken.
Weet je wat een beetje het punt is? Als ik het nu allemaal op mijzelf zou betrekken en volledig alles aan mijzelf zou wijten dan heeft dat maar één resultaat - dat de ernstige depressie waar ik mij nu in bevind enkel en alleen maar ernstiger wordt. Geheel onterecht, omdat het dus niet enkel aan mijzelf is te wijten. Ik kies er dan dus ook voor om mijzelf niet nog verder de put in te praten dan ik al doe, want dan zal er nooit wat van mij terecht komen. Ik kies ervoor om dan maar andere oplossingen te zoeken, zaken die mij wél gemotiveerd weten te krijgen. Zodat ik in ieder geval een houvast heb om mijzelf uit die put te trekken.
Ik vind niet dat jij voor een ander kan beoordelen of hij zijn best gedaan heeft plus het feit dat je alles wel erg nuchter bekijkt. Ik weet niet of jij zelf ook een beperking hebt maar geloof me de wereld is niet zo rooskleurig als hoe jij die ziet. Laten we reëel zijn dat de concurrentie op de markt steeds groter word en dan word het al een stuk lastiger als je of een bepaalde beperking hebt maar toch je best doet om zoveel mogelijk normaal en goed te functioneren laat staan een baan te vinden.