Met een zeer hoog IQ ben je niet automatisch hoogbegaafd, maar een hoogbegaafde heeft wel altijd een hoog IQ. Wat vreemd genoeg inderdaad niet geaccepteerd is in de maatschappij om het over te hebben. Het beste kunnen voetballen of het hardst kunnen lopen is blijkbaar iets waar je prijzen voor moet geven, maar dit zit in de andere uiterste hoek.
Mensen die denken dat EQ bij hoogbegaafden een probleem is, hebben zich niet verdiept in wat hoogbegaafdheid is. Makkelijk even het stereotype nerd voor de geest halen, inclusief de autistische stereotypen en daar heb je precies het probleem waar veel hoogbegaafden tegen aanlopen. Interesse, willen weten en ervaren is juist heel breed ontwikkeld. De wens om sociaal te zijn, de interesses te delen en het emotionele begaan zijn met anderen hoort daar ook bij.
Alleen kom je er dan achter dat veel anderen je niet begrijpen, niet kunnen volgen, en het om die reden moeilijk is ook dat sociale aspect te ontwikkelen en te delen. Niet voor niets leren de meesten snel genoeg dat het ze meer waard is zich aan te passen middels onderpresteren op school en dergelijke zaken. Prestatie, of slimmer willen zijn dan een ander is helemaal geen drijfveer. De behoefte om van veel dingen te willen weten komt vanuit jezelf.
Uiteindelijk is het mogelijk om een continue vertaalprogramma te bouwen tussen jezelf en de buitenwereld. Maakt het allemaal een stuk makkelijker, maar geen idee of het iets is wat anderen standaard zo ervaren.
Ben overigens geen mensa-lid. Wel een keer de voortest gemaakt; en vele andere dingen, omdat ik de opdrachten vaak gewoon leuk vind. Wel op hele jonge leeftijd al vaak getest en hoogbegaafd bevonden. Volgens de rapporten is de verhouding 2 : 10000 om iemand met dezelfde of hogere intelligentie te vinden - dus een verhouding 100 tov wat mensa vereist. En wat heb je daar dan aan? Geen hol. In mijn perceptie in eerste instantie alleen maar de overlast dat iedereen verwachtingen heeft die je helemaal niet helpen bij de interesses die je hebt.
Ik ben trouwens extravert, geniet van live presentaties voor publiek, en het a la minute verwerken van bergen aan data om met een ruwe situatieschets te komen wat weer handig is bij het werk wat ik doe tav bedrijfsstrategie. Hou van koken, ga graag op wintersport, graag uit eten, naar de film, heb een grote vriendengroep waar ik mezelf kan zijn, zomers varen en skeeleren. Kan aardig amateur-jongleren, kijk regelmatig seminars over quantummechanica, dol op cabaret en practical jokes. Fervent drummer ook trouwens. En dan nog een lijst aan dingen die wat minder vaak langskomen. Vooral de brede interesse is een kenmerk van hoogbegaafdheid.
IQ, hoogbegaafdheid of een mensa-lidmaatschap is wel het laatste wat ik op een CV zou zetten. Niet omdat het op zich iets goeds of slechts is, maar omdat het - jawel alweer - bij het gros van de mensen een compleet verkeerde associatie oproept en verkeerde verwachtingen wekt. En daar heb je niets aan.
Op kantoor hier was er vorig jaar één die het vroeg nav een of andere TV-show waarin een hoogbegaafde deelnam wat mensen moesten raden. Die had wat dingetjes herkend. Voor de rest staat mijn humor bij vrienden bekend als de Floppus-grap, die apart is, maar die wel gewaardeerd wordt.
Ik kan me voorstellen dat mensen het fijn vinden een keer zonder gedoe gewoon zichzelf te kunnen zijn zonder eerst af te tasten en het vertaalprogramma af te stellen. Dat is wat ik begrijp uit de doelstellingen van mensa. Degenen die wel een hoog IQ hebben maar niet hoogbegaafd zijn voelen zich vanzelf niet op hun plek daar denk ik.
Anyway, het is iets waar je zoals met alles mee moet leven. Ben je toevallig geboren als troonopvolger, dan leer je daarmee leven. Ben je geboren als natuurlijk TV-talent, dan leer je leven met de bekendheid - zowel de voor- als de nadelen. Mis je een been, dan leer je daarmee leven.
Sommige dingen lijken altijd een voordeel, andere altijd een nadeel, en dit heeft zo zijn voor- en nadelen.
[edit]Vergeet ik zowaar het vrijwilligerswerk voor Tweakers onder andere om op oplichters te jagen, en de hier ontstane hobby om te verdiepen in consumentenrecht