:strip_exif()/i/2001246817.png?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/1370918689.jpeg?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/2001223149.jpeg?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/1402398262.jpeg?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/1272121874.jpeg?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/1277113795.jpeg?f=thumbmini)
:strip_exif()/i/1370893300.png?f=thumbmini)
:fill(white):strip_exif()/i/2001123101.jpeg?f=thumbmini)
Playstation network
Achievement"The Sword of Destiny has two edges. You are one of them"
:strip_icc():strip_exif()/u/338166/crop560ffc5c11fb6_cropped.jpeg?f=community)
Heel erg netjes:
Na bijna 4 jaar en 300 uur gamen, is het eindelijk zover: Platinum op Trackmania Turbo ! Gelijk ook mijn meest zeldzame trophy volgens PSNProfiles.
Toen ik er aan begon wanneer deze in de PS+ kwam, dacht ik dat ik het wel op 4 maand zou klaren. Maar bij de Black Series, waar ik toch soms uren over 1 track deed (ik ging altijd voor Goud vooraleer volgende track te doen), begon ik toch wel stil te vallen met soms maanden pauze.
Op #190 bleef ik toen helemaal hangen op enkele seconden van Gold, ook na 10+ uur proberen. Na meer dan een jaar, schat ik, heb ik deze 2 weken geleden toch eens opnieuw opgepikt om voor Platinum te gaan. Ik had wat schrik dat ik er nu helemaal uit zou zijn, maar het tegendeel bleek waar. Ineens had ik op een paar uur tijd Gold te pakken op #190, dus die pauze deed meer goed dan kwaad, mogelijk omdat ik weer niet gelijk als een malle full-speed de track in (en vooral uit
Gisterenavond dan toch ineens schrik dat met #200 de geschiedenis zich zou herhalen. Weer zo een track waar je op verschillende plekken eigenlijk maximum snelheid moet halen om jumps te halen, met als gevolg dat je veel risico moet nemen om überhaupt het einde te kunnen halen. En op het einde nog gecombineerd met een chicane waarbij je de finish compleet mist als je er niet snel genoeg door gaat, en natuurlijk dan keer op keer crasht in de chicane.
Ik was al anderhalf uur aan het proberen Silver te halen, toen ik ineens toch een goede run had. Dus naar het einde toe redelijk relaxed richting finish zodat ik Silver zou hebben, en wonder boven wonder ook goed en snel door de chicane zodat ik nog net de finish haalde. Groot was mijn verbazing toen niet Silver maar direct Gold op het scherm verscheen ! En zo kwam Platinum ineens onverwacht uit de lucht vallen, want dit was dus echt zo een track waarbij je gegarandeerd bij een goede run richting Gold het door de stress om zeep zou helpen vlak voor de finish.
Los van de Platinum is dit wel zo een game waar je zoveel voldoening uit haalt door het beter worden met veel te oefenen. Tracks waar je bij de eerste paar runs iets hebt van 'wtf dit is onmogelijk' waar je dan een half uur later al vlot doorvliegt op zoek naar Gold. Maar tegelijk ook zo vaak frustrerend omdat er altijd wel iets in de weg lag voor een goede tijd: een boompje hier, paaltje daar, een muurtje waardoor je vertraagt en bij een Engine Off zone ineens compleet stilvalt, etc... Bij sommige tracks had je toch echt ook een dosis niet-ongeluk nodig om Gold te halen.
Ik moet wel gniffelen nu ik vaak lees over mensen die klagen over Gold halen op een enkele license test in GT7 of zo
Altijd leuk wanneer je iets probeert en her 100% onmogelijk lijkt, en dan een stukje later je op het puntje van je stoel zit en tegen jezelf roept "Kom Op! Zo dichtbij!!"
Nogmaals, erg netjes.
Ennuh, ik blijf erbij dat de Veyron track challenge in Gran Turismo 6 met een controller een nachtmerrie was.
:strip_icc():strip_exif()/u/23110/spaceboy1.jpg?f=community)
Hier past maar 1 reactie:
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
/u/420802/crop57d004ca8c772_cropped.png?f=community)
@Twixie: Ik schud je de hand, welkom bij de familie 
!
Maar buiten wat gekkigheid, zeer, zeer netjes gedaan! Trackmania platinum halen is een buitengewoon mooie prestatie! Gefeliciteerd!
!Maar buiten wat gekkigheid, zeer, zeer netjes gedaan! Trackmania platinum halen is een buitengewoon mooie prestatie! Gefeliciteerd!
PSN ID: dvd-linden | Youtube: dvd-linden
/u/446/crop5798c7e33f63f_cropped.png?f=community)
Voeg mij maar toe, ik wil je wel even helpen. Spreken we daar wel even een avond af, ok?:
[...]
Ik heb 'm nog niet! Was redelijk gestopt met spelen omdat het op platinum zetten van de laatste time trials onmogelijk bleek voor me (zelfs bij redelijk foutloos rijden kwam ik secondes tekort), maar ook de '5 wins' trophy heb ik nog niet. Ooit één race gewonnen, dat was het
Kwestie van dag/tijd met elkaar afspreken denk ik?
Afgelopen zaterdag een nieuwe platinum binnen.
Horizon: Forbidden West.
Niet een heel moeilijke platinum, nu bezig met Elden Ring maar denk niet dat ik die platinum ga halen
Horizon: Forbidden West.
Niet een heel moeilijke platinum, nu bezig met Elden Ring maar denk niet dat ik die platinum ga halen
Congrats! Hoeveel uur heb je er ongeveer over gedaan?:
Afgelopen zaterdag een nieuwe platinum binnen.
Horizon: Forbidden West.
Niet een heel moeilijke platinum, nu bezig met Elden Ring maar denk niet dat ik die platinum ga halen
Platinum nummer 61 binnen: The Outer Worlds, heerlijke game die ik al een tijdje op platinum wilde zetten maar geen zin had in de supernova speedrun tot nu.
Nu nog 1 trofee in de dlc halen en dan staat hij netjes op 100%.
Mijn completion rate staat bijna op 56% inmiddels en als dat het geval is ga ik beginnen aan Cyberpunk
Nu nog 1 trofee in de dlc halen en dan staat hij netjes op 100%.
Mijn completion rate staat bijna op 56% inmiddels en als dat het geval is ga ik beginnen aan Cyberpunk
Ik heb ondertussen al wel een uurtje of 40 in Elden Ring zitten gok ik (wát een feest, dit spel) en zit nog maar op 10%. Ben niet zo snel in FromSoftware games, maar ben eigenlijk wel van plan om hem te platten. Al gaat het 1000 uur kosten: dit spel kan niet lang genoeg duren wat mij betreft.:
Afgelopen zaterdag een nieuwe platinum binnen.
Horizon: Forbidden West.
Niet een heel moeilijke platinum, nu bezig met Elden Ring maar denk niet dat ik die platinum ga halen
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Hier een kleine 80 uur diep, qua hoofdverhaallijn ergens rond de 40 a 50% voor het gevoel, maar er is zoveel te doen en te vinden:
[...]
Ik heb ondertussen al wel een uurtje of 40 in Elden Ring zitten gok ik (wát een feest, dit spel) en zit nog maar op 10%. Ben niet zo snel in FromSoftware games, maar ben eigenlijk wel van plan om hem te platten. Al gaat het 1000 uur kosten: dit spel kan niet lang genoeg duren wat mij betreft.
Misschien handige tips in het spoilergedeelte (zonder al te veel te spoilen)
spoiler:
Als trophyhunter zal je wel of niet al het nodige opgezocht hebben, maar per type collectible heb je een handjevol met maar 1 missable wapen, dus die zou je even kunnen googlen. Op psnprofiles staat er tegenwoordig een guide. Voor de verschillende eindes moet je een save maken _direct_ na het verslaan van de verhaal eindbaas (zonder enige interactie met iets anders). Dan kan het in 1 playthrough (schijnbaar)
[Voor 3% gewijzigd door GRDavies75 op 15-03-2022 16:16]
Ja goed punt, eigenlijk is het tegen mijn principes, maar ik heb de guide net gelezen en alhoewel je er wel een paar dingen voor moet doen denk ik toch dat ik 't ga proberen om 'm in 1 playthrough te halen.:
[...]
Hier een kleine 80 uur diep, qua hoofdverhaallijn ergens rond de 40 a 50% voor het gevoel, maar er is zoveel te doen en te vinden
Misschien handige tips in het spoilergedeelte (zonder al te veel te spoilen)
spoiler:Als trophyhunter zal je wel of niet al het nodige opgezocht hebben, maar per type collectible heb je een handjevol met maar 1 missable wapen, dus die zou je even kunnen googlen. Op psnprofiles staat er tegenwoordig een guide. Voor de verschillende eindes moet je een save maken _direct_ na het verslaan van de verhaal eindbaas (zonder enige interactie met iets anders). Dan kan het in 1 playthrough (schijnbaar)
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Luister naar je principes, doe gewoon lekker multiple playthroughs en heb nog meer plezier met de game.
En ik ben net zo hoor, strategische saves maken om meerdere playthroughs te voorkomen... Daar hou ik persoonlijk niet zoveel van.
(Niet dat daar iets mis mee is
)En zolang duurt een playthrough niet, het record staat volgens mij nu op onder de 30 minuten.
Haha eens. Al duurt een playthrough op mijn manier ZEKER 100 uur...:
[...]
Luister naar je principes, doe gewoon lekker multiple playthroughs en heb nog meer plezier met de game.
En ik ben net zo hoor, strategische saves maken om meerdere playthroughs te voorkomen... Daar hou ik persoonlijk niet zoveel van.
(Niet dat daar iets mis mee is
En zolang duurt een playthrough niet, het record staat volgens mij nu op onder de 30 minuten.
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Niets mis mee toch:
[...]
Haha eens. Al duurt een playthrough op mijn manier ZEKER 100 uur...
Liever 100 uur plezier, dan 1 uur spijt dat je iets heb gehaast.
Je kan een spel ook maar 1 keer voor de eerste keer spelen en ik vind het altijd zonde om die eerste ervaring weg te gooien alleen voor trophies.
(Dit is de Just_jan van 2022, de Just_jan van 2017 zat met een trophy guide voor zijn neus zodra die een game installeerde
En ik heb daar zoveel spijt van.)Minder dan een week later is ook Platinum #14 een feit : Ultimate Chicken Horse. Wellicht niemand al van gehoord
. Zoontje kwam daar 3 jaar geleden mee op de proppen. Is een multi-player (local + online) platformer waarbij je van Start tot Finish moet zien te geraken. Bij elke poging/beurt mag iedereen een item kiezen om in de wereld te zetten, dat kan zowel dienen om sprongen op te maken en zo überhaupt richting finish te geraken, alsook traps om je tegenspelers (of jezelf) te elimineren.Echt wel een leuk spel voor lokale multiplayer met je kinderen. Heb er dan ook al bijna 70 uur in zitten. Recent willen mijn kinderen weer vaak spelen en had ook maar 1 trophy meer tekort, dus een beetje gericht gespeeld voor die laatste trophy die gisteren dan popte. De trophies zijn helaas pure grinds en dit is dus geen spel om gericht voor trophies/platinum te gaan. Wellicht daarmee dat die op PSNprofiles ook Very Rare is (6.30%).
/u/157297/crop5cee9488144ba_cropped.png?f=community)
Lekker bezig! Ik hem zelf ook weer even opgestart maar het is niet mijn game helaas!:
Om bovenstaand advies van mezelf maar op te volgen.
Platinum #131 - Fall Guys
@Just_jan helaas geen tijd gehad dit weekend om je te joinen in fallout, misschien deze week meer kans 😅
De grootste horde, 5 keer achter elkaar winnen, ben je zo goed of had je die al?:
Om bovenstaand advies van mezelf maar op te volgen.
Platinum #131 - Fall Guys
Je mist helemaal niets hoor.
Wat een spel zeg... Ik heb ondertussen meer crashes en bugs gezien in deze 1 game dan in alles wat ik dusver op de PS4 heb gespeeld... bij elkaar.
Spijt dat ik ooit aan dit spel begonnen ben.
:
[...]
Je mist helemaal niets hoor.
Wat een spel zeg... Ik heb ondertussen meer crashes en bugs gezien in deze 1 game dan in alles wat ik dusver op de PS4 heb gespeeld... bij elkaar.
Spijt dat ik ooit aan dit spel begonnen ben.
het voelt inderdaad een beetje aan als een dode wereld. Heb zelf nog niet echt iets van bugs gemerkt moet ik zeggen. Wat mij betreft spant Fallout New Vegas wel de kroon qua instabiliteit: het aantal vastlopers wat ik daar meegemaakt heb tijdens mijn platinum en 100% is echt eindeloos. Ontopic: helaas geen platinum maar van de week The Vanishing of Ethan Carter gespeeld en op 100% gezet. Erg toffe game qua sfeer maar aan de korte kant (ongeveer 4 uur). Aan de andere kant voor de € 2,84 die ik er voor betaald heb een prima prijs/kwaliteitverhouding en absoluut een aanrader als je van dit genre houdt.
Gewoon lekker door de wereld lopen en alles ontdekken en bevechten, dat is nog steeds subliem.:
[...]
Ontopic: helaas geen platinum maar van de week The Vanishing of Ethan Carter gespeeld en op 100% gezet. Erg toffe game qua sfeer maar aan de korte kant (ongeveer 4 uur). Aan de andere kant voor de € 2,84 die ik er voor betaald heb een prima prijs/kwaliteitverhouding en absoluut een aanrader als je van dit genre houdt.
Maar de quests, de stabiliteit, de limits van caps, scrips, gold, quests, etc... zo vermoeiend.
Maar, je bent nog steeds meer dan welkom om mij te joinen.
Waarschijnlijk is het met zijn tweeën, of drieën wat leuker.
En, kunnen we onszelf er ook makkelijk doorheen spelen zodat we er snel klaar mee zijn.
Ik kom er net achter dat ik na 13 jaar PSN een persoonlijk record heb: 3 platinum trophies in 1 maand. Dat is meer dan in heel 2014 en 2015 bij elkaar. Begin van de maand was het Hot Wheels Unleased, toen Dirt 5 en paar dagen geleden Concrete Genie. Klein beetje trots op mezelf 
Mooi werk! Is Concrete Genie ook een beetje leuk om te doen?:
Ik kom er net achter dat ik na 13 jaar PSN een persoonlijk record heb: 3 platinum trophies in 1 maand. Dat is meer dan in heel 2014 en 2015 bij elkaar. Begin van de maand was het Hot Wheels Unleased, toen Dirt 5 en paar dagen geleden Concrete Genie. Klein beetje trots op mezelf
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
/u/373554/ajax.JPG?f=community)
/u/703571/crop56ca992715067_cropped.png?f=community)
Ah ja, thanks. Ik heb (meest minimaal) een trophy guide bekeken en ik heb dat ding inderdaad opgepikt. Balen voor je. Maar goed, het spel is absoluut goed genoeg om nog een keer te spelen... (beetje jammer dat je voordat je in Leyndell bent je wel minimaal 30 uur verder bent) Tenzij je een speedrunner bent, dan kan het in een minuut of 20 gok ik.
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Platinum #40 is binnen, Elden Ring
Normaal gesproken doe ik een mini-review met + en - punten, maar nu even wat anders.
Het is een From Software titel en dat is in alles te merken:
- Een pittige moeilijkheidsgraad (eufemisme misschien, belachelijk moeilijk vooral richting het einde)
- Spartaans in uitleg, sowieso wordt je heel weinig bij het handje gehouden
- Maar voor de vastbijters is het zo bevredigend als het wel allemaal lukt of als je wel voorbij een baas komt
- Grootse wereld en allerlei content verstopt in allerlei hoekjes en gaatjes, laat staan obscure hints en questlines om bij bepaalde buitengebieden te komen. Iemand opperde wel eens dat je makkeljik zo 40% gaat missen en misschien is dat wel optimistisch ingeschat.
- Hoewel From software vaak compromisloos hun spellen maakt, is Elden Ring zo makkelijk en moeilijk te maken als je wilt, waar vorige spellen vaak relatief linear zijn en dat mensen dan stranden bij een bepaalde baas, kan je hier soms ook bazen vermijden en later terugkomen. Sowieso heel veel content, dus zit je vast ga je toch ergens anders heen er is zat te doen en te vinden en kom je later iets hoger level terug. Altijd afgeschrikt door de potentiële moeilijkheidsgraad, dit is toch echt een hele goede game en goede kennismaking met spellen zoals Darksouls of Bloodborne of Sekiro. Het zou wel eens aangenaam kunnen verassen.
Wat wordt de volgende? Ik krijg wel weer kriebels om Sekiro proberen uit te spelen. Ik denk dat ik toch ook wel geleerd heb van Elden Ring.
Normaal gesproken doe ik een mini-review met + en - punten, maar nu even wat anders.
Het is een From Software titel en dat is in alles te merken:
- Een pittige moeilijkheidsgraad (eufemisme misschien, belachelijk moeilijk vooral richting het einde)
- Spartaans in uitleg, sowieso wordt je heel weinig bij het handje gehouden
- Maar voor de vastbijters is het zo bevredigend als het wel allemaal lukt of als je wel voorbij een baas komt
- Grootse wereld en allerlei content verstopt in allerlei hoekjes en gaatjes, laat staan obscure hints en questlines om bij bepaalde buitengebieden te komen. Iemand opperde wel eens dat je makkeljik zo 40% gaat missen en misschien is dat wel optimistisch ingeschat.
- Hoewel From software vaak compromisloos hun spellen maakt, is Elden Ring zo makkelijk en moeilijk te maken als je wilt, waar vorige spellen vaak relatief linear zijn en dat mensen dan stranden bij een bepaalde baas, kan je hier soms ook bazen vermijden en later terugkomen. Sowieso heel veel content, dus zit je vast ga je toch ergens anders heen er is zat te doen en te vinden en kom je later iets hoger level terug. Altijd afgeschrikt door de potentiële moeilijkheidsgraad, dit is toch echt een hele goede game en goede kennismaking met spellen zoals Darksouls of Bloodborne of Sekiro. Het zou wel eens aangenaam kunnen verassen.
Wat wordt de volgende? Ik krijg wel weer kriebels om Sekiro proberen uit te spelen. Ik denk dat ik toch ook wel geleerd heb van Elden Ring.
Seriously.... (gow 2 mp sux)
:strip_exif()/u/27958/Narutoanimatedaim1.gif?f=community)
Sekiro uitspelen gaf mij een stukje meer voldoening dan Elden Ring of de overige From games. Juist door het gebrek aan oneindig kunnen levelen voorkomt dat je te OP kunt worden. In Sekiro moet je echt gewoon elke boss dusdanig leren dat je hem fair and square kan verslaan. Dit in tegenstelling tot bijv Elden Ring waar er echt teveel OP geneuzel in zit:
Platinum #40 is binnen, Elden Ring
Normaal gesproken doe ik een mini-review met + en - punten, maar nu even wat anders.
Het is een From Software titel en dat is in alles te merken:
- Een pittige moeilijkheidsgraad (eufemisme misschien, belachelijk moeilijk vooral richting het einde)
- Spartaans in uitleg, sowieso wordt je heel weinig bij het handje gehouden
- Maar voor de vastbijters is het zo bevredigend als het wel allemaal lukt of als je wel voorbij een baas komt
- Grootse wereld en allerlei content verstopt in allerlei hoekjes en gaatjes, laat staan obscure hints en questlines om bij bepaalde buitengebieden te komen. Iemand opperde wel eens dat je makkeljik zo 40% gaat missen en misschien is dat wel optimistisch ingeschat.
- Hoewel From software vaak compromisloos hun spellen maakt, is Elden Ring zo makkelijk en moeilijk te maken als je wilt, waar vorige spellen vaak relatief linear zijn en dat mensen dan stranden bij een bepaalde baas, kan je hier soms ook bazen vermijden en later terugkomen. Sowieso heel veel content, dus zit je vast ga je toch ergens anders heen er is zat te doen en te vinden en kom je later iets hoger level terug. Altijd afgeschrikt door de potentiële moeilijkheidsgraad, dit is toch echt een hele goede game en goede kennismaking met spellen zoals Darksouls of Bloodborne of Sekiro. Het zou wel eens aangenaam kunnen verassen.
Wat wordt de volgende? Ik krijg wel weer kriebels om Sekiro proberen uit te spelen. Ik denk dat ik toch ook wel geleerd heb van Elden Ring.
.Ik heb in Elden Ring nooit langer dan een kwartier bij een boss gezeten (met uitzondering van Radahn). In Sekiro heb ik wel eens een paar uur bij een boss gezeten. Het gevoel dat je die uiteindelijk neer krijgt is echt dermate groter.
Dus ik zou het je sowieso willen aanraden om Sekiro nog eens te proberen.
Gamertag: VAS taijyn
Ik kan me heel goed vinden in wat je zegt. Ik ben wat minder goed in dit soort spellen en dus ik ben wel blij dat de mogelijkheid wordt aangeboden. En als het te makkelijk voor je is, kan je uiteraard dingen doen (of juist weglaten) om het je zelf moeilijk te maken, dus bijvoorbeeld niet (over) levelen of een bepaalde baas op een zo mogelijk lage level neer proberen te halen Geen spirit ashes gebruiken etc etc. In retrospect zou ik denk ik de Platinum niet gehaald hebben op een baas zoals Melania, maar eerlijkheidshalve glitchte die voor mij in de 2e fase, waar ik toevalligerwijs de 2e fase werd ingezet tijdens een riposte (zo'n Sekiro Deathblow, ben weer begonnen by the way:
[...]
Sekiro uitspelen gaf mij een stukje meer voldoening dan Elden Ring of de overige From games. Juist door het gebrek aan oneindig kunnen levelen voorkomt dat je te OP kunt worden. In Sekiro moet je echt gewoon elke boss dusdanig leren dat je hem fair and square kan verslaan. Dit in tegenstelling tot bijv Elden Ring waar er echt teveel OP geneuzel in zit
Ik heb in Elden Ring nooit langer dan een kwartier bij een boss gezeten (met uitzondering van Radahn). In Sekiro heb ik wel eens een paar uur bij een boss gezeten. Het gevoel dat je die uiteindelijk neer krijgt is echt dermate groter.
Dus ik zou het je sowieso willen aanraden om Sekiro nog eens te proberen.
) en toen spande ze zonder health. Niet moedwillig, maar mij hoor je niet klagen over zo'n meevallertje (minstens 50 poginen, vaak wel tot 150% gekomen zeg, maar dan is m'n mimic ook dood en heb ik de volledige agro en dan gaat haar health makelijk weer terug), maar ik heb ook sommige zaken gecheesed. Na 100~120 uur had ik het wel gezien, maar dan voelt het zo dichtbij en dan is 30 uur grinden (iets van 148 gametime zonder al te veel te idelen) waar ik dan me hand niet voor omdraai. De eindbaas had ik ook relatief veel moeite mee, maar je merkt inderdaad dat je er wel beter in wordt, maar het heeft me ook de nodige uurtjes en sessies gekost.Ik heb nog een half uurtje NG+ gedaan, maar met level 152 oid was ik duidelijk overpowered en de enige die een klein beetje tegengas gaf was Margit (zonder Mimicc), maar dat was ook iets van minder dan 2 minuten werk, waar ik wel een paar avondjes zoet mee was (misschien ook iets te weinig Vigor e.d.). Dus dan ga ik liever Sekiro dus even een nieuwe kans geven om in ieder geval het een keer uit te spelen. En wie weet misschien wel Platinum, een man kan dromen
[Voor 4% gewijzigd door GRDavies75 op 09-04-2022 06:00]
/u/230671/crop59677b2c5322a.png?f=community)
Ja de 5 insta pop, was het na 80uur echt beu:
[...]
Instapop? Of heb je de game daadwerkelijk 2 keer gespeeld?
Heb de 5 versie nog een uurtje gespeeld en voor mij was het enigste verschil de haptic feedback van de controler
Toch nog voor elkaar gekregen om Xcom 2 op Platinum en 100% te zetten.
Xcom blijft toch zeker 1 van mijn favoriete game series.
Heerlijk strategisch en soms ook heerlijk onvergefelijk.
Denk dat ik in de toekomst toch een keertje aan de Long War varianten op de PC ga beginnen.
Ook wel leuk dat het een redelijke zeldzame platinum / 100% is
0.84% Voor de platinum, en 0.35% voor de 100%
Volgende game op de planning?
Weet het eigenlijk nog niet zeker, ben aan het twijfelen tussen.
- Assassins Creed Odyssey eindelijk een keer uitspelen.
- Crusader Kings 3
- Gran Turismo 7
Nog genoeg tijd om over na te denken gelukkig, komende 5/6 weken is het gewoon weer volop focus op werken en 0,0 gamen.
(O, ja... Ik heb eindelijk een PS5 kunnen aanschaffen, dus joepieeee!!! Nog meer games in de backlog )
Xcom blijft toch zeker 1 van mijn favoriete game series.
Heerlijk strategisch en soms ook heerlijk onvergefelijk.
Denk dat ik in de toekomst toch een keertje aan de Long War varianten op de PC ga beginnen.
Ook wel leuk dat het een redelijke zeldzame platinum / 100% is
0.84% Voor de platinum, en 0.35% voor de 100%
Volgende game op de planning?
Weet het eigenlijk nog niet zeker, ben aan het twijfelen tussen.
- Assassins Creed Odyssey eindelijk een keer uitspelen.
- Crusader Kings 3
- Gran Turismo 7
Nog genoeg tijd om over na te denken gelukkig, komende 5/6 weken is het gewoon weer volop focus op werken en 0,0 gamen.
(O, ja... Ik heb eindelijk een PS5 kunnen aanschaffen, dus joepieeee!!! Nog meer games in de backlog
)Seriously.... (gow 2 mp sux)
Vandaag Trials of the Blood Dragon op 100% gezet. Wel een leuke game, alleen is het wel duidelijk dat Redlynx zich moet blijven focussen op echte trial gameplay en platform elementen aan andere developers over laten
De game is ook anders dan de echte Trials games. Zo ontbreekt het bijvoorbeeld aan de normale opbouw met easy, medium, hard en extreme tracks. Geen enkele track is een extreme track waar je echt de Trials skills voor moet hebben. Dat is wel jammer.
Maar al met al wel een leuke en uitdagende game.
Ik hoop echt dat Redlynx ooit nog een Trials game maakt.
Sta op de ingame leaderboard op plek 96. Wel netjes van mezelf vond ik. Denk dat ik wel richting plek 50 kan gaan met wat meer moeite, maar heb er wel genoeg van .
De game is ook anders dan de echte Trials games. Zo ontbreekt het bijvoorbeeld aan de normale opbouw met easy, medium, hard en extreme tracks. Geen enkele track is een extreme track waar je echt de Trials skills voor moet hebben. Dat is wel jammer.
Maar al met al wel een leuke en uitdagende game.
Ik hoop echt dat Redlynx ooit nog een Trials game maakt.
Sta op de ingame leaderboard op plek 96. Wel netjes van mezelf vond ik
. Denk dat ik wel richting plek 50 kan gaan met wat meer moeite, maar heb er wel genoeg van .Gamertag: VAS taijyn
Heb 'm net ook op platinum gezet. Laatste stuk zéker een guide voor gebruikt. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je het zonder guide voor elkaar krijgt om alles te vinden. Dan heb je inderdaad heel veel respect verdiend.
Laatste einde met dat platforming was ook bloody irritant. Als ik wil platformen speel ik wel Super Mario. Maar goed, topspel! Echt absolute parel.
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Ik moet nog een paar uur grinden voor de laatste 22 skill points, denk 2+ uur ofzo nog van eindeloos Ashina-outskirts - Stairway, 4 rode zwaardsamurai en de rode kanonier (dubbele xp, dus effectief 6 rode zwaardsamurai) voor 4600 xp in een 45 seconden run oid...:
[...]
Heb 'm net ook op platinum gezet. Laatste stuk zéker een guide voor gebruikt. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je het zonder guide voor elkaar krijgt om alles te vinden. Dan heb je inderdaad heel veel respect verdiend.
Maar goed, topspel! Echt absolute parel.
Maar dan meld ik me hier wel weer
Edit: Sorry je had het over Elden Ring, ik dacht dat je het over Sekiro had, maar inderdaad dat Platform stukje was f**kin annoying
[Voor 7% gewijzigd door GRDavies75 op 02-05-2022 09:38. Reden: verkeerd spel :)]
Platinum #41 Sekiro
3 jaar geleden prima van genoten, maar een bepaalde eindbaas was de portier waar ik niet voorbij kwam.
Echter onlangs de Platinum van Elden Ring gehaald, dus de kriebel om Sekiro (of Bloodborne beetje hetzelfde verhaal qua ervaring) weer een kans te geven was aangewakkerd.
En of het door de opgedane ervaring van ER, mijn nieuwe televisie met meer FPS of ik gewoonweg een betere gamer ben geworden door de jaren heen of een combinatie ervan, maar ik ging er deze keer stukken makkelijker doorheen, sterker nog. Ik had nog een sentiment van dat de (mini-)bazen superaggressief waren, maar het viel me juist op dat het qua aggressie wel meeviel. Met FromSoftware games leeft er onder de fans het credo Git Gud (lees wees aggressief, up close and personal) en hoewel het hoofdmechaniek waar Sekiro om draait dat soort van afdwingt of een zware voorkeur betreft, hoeft dat niet persé bij de meeste eindbazen. Je kan ook health wegchippen als je weet wanneer je veilig kan aanvallen. Het betekent wel dat de gevechten langer duren en dus de kans op een fuckup van jouw kant is wel aanwezig, maar het werkte voor mij. En als het niet anders kon, dan was up close and personal ook geen probleem voor mij merkte ik. in het verleden weet ik nog dat ik heel zenuwwachtig was en nu "Kom dan jonguh!" En sommige eindbazen waren nog steeds een horde, maar afgezien van een bolletje te stealthkillen, heb ik geen van de bazen gecheesed, Gewoonweg de bazen leren door schade (veel schade ) en schande, ontleden wanneer je wat wel of niet kan. Elden Ring is echt een gave game en een goede instapper voor de From Software games, maar ik heb me meer vermaakt met Sekiro en ik ben er trots op dat ik deze Platinum heb gehaald.
Sekiro is van de 7 games die FS heeft uitgebracht (of in de categorie SoulsBorne) wel de vreemde eend in de bijt. Geen vorm van multiplayer en je kan niet oneindig levelen, dus het kan (inderdaad) een kwestie zijn van Git Gud. Het heeft ook geen build mogelijkheden, je bent een Shinobi / Ninja en je hebt een katana, punt. En het draait om stealthkills dan wel zwaardgevechten waar het draait om te parreren, maar door de geluidseffecten maakt het wel een achtbaanrit van jewelste.
Op naar de volgende, maar even geen zin in dit soort intense gameplay, dus ff kijken wat ik ga doen, hoewel trophy #3500 er binnenkort ook aankomt, dus even kijken of ik die ga uitkienen.
3 jaar geleden prima van genoten, maar een bepaalde eindbaas was de portier waar ik niet voorbij kwam.
Echter onlangs de Platinum van Elden Ring gehaald, dus de kriebel om Sekiro (of Bloodborne beetje hetzelfde verhaal qua ervaring) weer een kans te geven was aangewakkerd.
En of het door de opgedane ervaring van ER, mijn nieuwe televisie met meer FPS of ik gewoonweg een betere gamer ben geworden door de jaren heen of een combinatie ervan, maar ik ging er deze keer stukken makkelijker doorheen, sterker nog. Ik had nog een sentiment van dat de (mini-)bazen superaggressief waren, maar het viel me juist op dat het qua aggressie wel meeviel. Met FromSoftware games leeft er onder de fans het credo Git Gud (lees wees aggressief, up close and personal) en hoewel het hoofdmechaniek waar Sekiro om draait dat soort van afdwingt of een zware voorkeur betreft, hoeft dat niet persé bij de meeste eindbazen. Je kan ook health wegchippen als je weet wanneer je veilig kan aanvallen. Het betekent wel dat de gevechten langer duren en dus de kans op een fuckup van jouw kant is wel aanwezig, maar het werkte voor mij. En als het niet anders kon, dan was up close and personal ook geen probleem voor mij merkte ik. in het verleden weet ik nog dat ik heel zenuwwachtig was en nu "Kom dan jonguh!"
En sommige eindbazen waren nog steeds een horde, maar afgezien van een bolletje te stealthkillen, heb ik geen van de bazen gecheesed, Gewoonweg de bazen leren door schade (veel schade ) en schande, ontleden wanneer je wat wel of niet kan. Elden Ring is echt een gave game en een goede instapper voor de From Software games, maar ik heb me meer vermaakt met Sekiro en ik ben er trots op dat ik deze Platinum heb gehaald.Sekiro is van de 7 games die FS heeft uitgebracht (of in de categorie SoulsBorne) wel de vreemde eend in de bijt. Geen vorm van multiplayer en je kan niet oneindig levelen, dus het kan (inderdaad) een kwestie zijn van Git Gud. Het heeft ook geen build mogelijkheden, je bent een Shinobi / Ninja en je hebt een katana, punt. En het draait om stealthkills dan wel zwaardgevechten waar het draait om te parreren, maar door de geluidseffecten maakt het wel een achtbaanrit van jewelste.
Op naar de volgende, maar even geen zin in dit soort intense gameplay, dus ff kijken wat ik ga doen, hoewel trophy #3500 er binnenkort ook aankomt, dus even kijken of ik die ga uitkienen.
/u/5976/crop63c65c8913946.png?f=community)
Grats!:
Platinum #41 Sekiro
3 jaar geleden prima van genoten, maar een bepaalde eindbaas was de portier waar ik niet voorbij kwam.
Echter onlangs de Platinum van Elden Ring gehaald, dus de kriebel om Sekiro (of Bloodborne beetje hetzelfde verhaal qua ervaring) weer een kans te geven was aangewakkerd.
En of het door de opgedane ervaring van ER, mijn nieuwe televisie met meer FPS of ik gewoonweg een betere gamer ben geworden door de jaren heen of een combinatie ervan, maar ik ging er deze keer stukken makkelijker doorheen, sterker nog. Ik had nog een sentiment van dat de (mini-)bazen superaggressief waren, maar het viel me juist op dat het qua aggressie wel meeviel. Met FromSoftware games leeft er onder de fans het credo Git Gud (lees wees aggressief, up close and personal) en hoewel het hoofdmechaniek waar Sekiro om draait dat soort van afdwingt of een zware voorkeur betreft, hoeft dat niet persé bij de meeste eindbazen. Je kan ook health wegchippen als je weet wanneer je veilig kan aanvallen. Het betekent wel dat de gevechten langer duren en dus de kans op een fuckup van jouw kant is wel aanwezig, maar het werkte voor mij. En als het niet anders kon, dan was up close and personal ook geen probleem voor mij merkte ik. in het verleden weet ik nog dat ik heel zenuwwachtig was en nu "Kom dan jonguh!"
Sekiro is van de 7 games die FS heeft uitgebracht (of in de categorie SoulsBorne) wel de vreemde eend in de bijt. Geen vorm van multiplayer en je kan niet oneindig levelen, dus het kan (inderdaad) een kwestie zijn van Git Gud. Het heeft ook geen build mogelijkheden, je bent een Shinobi / Ninja en je hebt een katana, punt. En het draait om stealthkills dan wel zwaardgevechten waar het draait om te parreren, maar door de geluidseffecten maakt het wel een achtbaanrit van jewelste.
Op naar de volgende, maar even geen zin in dit soort intense gameplay, dus ff kijken wat ik ga doen, hoewel trophy #3500 er binnenkort ook aankomt, dus even kijken of ik die ga uitkienen.
Grappig, bij mij is het andersom. #40 was Sekiro en #41 Elden Ring. Die grind voor de skills op het eind van Sekiro maakt de plat wel een beetje een anti-climax inderdaad.
Ja, ik zeg niet dat Sekiro perfect is, maar achteraf bezien meer plezier dan ER voor mij, er waren wel zaken die me inderdaad minder aanstonden:
- Je moet minimaal 2 keer de game doorlopen en zonder te save-scummen dus 4 keer. Ik ben een (Dora the) explorer (volgens een vriend ) en op wat dialoog keuzes na en de gevolgen daarvan, had ik de content soort van allemaal een keer gezien. Enige wat soort van leuk is, is dat je merkt dat je beter bent geworden en je minder moeite hebt met bazen, want (ondertussen) bekend terrein. Ik heb wel alle (mini-) bazen opnieuw gedaan op een paar verhaallijn bazen na, want zoveel xp leveren ze ook niet op, maar wel de nodige moeite, maar als ik het in 1 playthrough allemaal had kunnen halen, was ik daar voor gegaan
- Ja, de al door jouw genoemde eind grind om de laatste ofzo 33 skillpoints binnen te harken. Veel skills ga je toch niet gebruiken, dat had wel ietsje minder gemogen. Ik heb het in sessies van een half uur / 3 kwartier gedaan, maar dan nog die 33 skillpoints kost in NG+ nog steeds zo'n 5 uur
Maar dat is nog steeds minder dan een 3e snelle playthrough - Die terror status BS, gelukkig kan je de meeste wel skippen, maar voor 1 upgrade heb je de beloning nodig van 1 van dat type vijand en een andere zal je in beide playthroughs moeten verslaan voor een specifiek endgame-upgrade materiaal (alternatief een 3e playthrough)
- Miniem gezeur over dat de camera in sommige gevallen ruk is, of dat het tracken verloren gaat bij sommige momenten
Je hebt 4 verschillende eindes, elk met een trophy. Zo te horen heb je blijkbaar ook gesavescummed
Ik veroordeel je niet spoiler:
Je hebt 2 normale paden, wel of niet loyaal aan Kuro blijven.
Maar je hebt als je loyaal blijft, nog 2 mogelijke eindes afhankelijk of je alle stappen hebt voltooid
Of the Owl in Hirata Estate verslaan
Of The Divine child zowel een vers hart als een gedroogd hart van de slang voeren, zodat je van haar Bevroren tranen krijgt
Je krijgt 3 opties wat je aan Kuro geeft na het verslaan van Ishin, The sword Saint
Maar je hebt als je loyaal blijft, nog 2 mogelijke eindes afhankelijk of je alle stappen hebt voltooid
Of the Owl in Hirata Estate verslaan
Of The Divine child zowel een vers hart als een gedroogd hart van de slang voeren, zodat je van haar Bevroren tranen krijgt
Je krijgt 3 opties wat je aan Kuro geeft na het verslaan van Ishin, The sword Saint
[Voor 36% gewijzigd door GRDavies75 op 04-05-2022 11:39]
Hoi doei
:strip_icc():strip_exif()/u/217093/Gizmo.jpg?f=community)
Oh wacht, ik ben in de war met de "defeated all bosses" trophy, daar heb je twee playthroughs voor nodig.:
[...]
Je hebt 4 verschillende eindes, elk met een trophy. Zo te horen heb je blijkbaar ook gesavescummed
Je hebt helemaal gelijk!
@Thijs Excuus, ook jij hebt helemaal gelijk.
Het is al zo lang geleden dat het ver weggezakt is
Quote van mezelf na het behalen van de plat:
[Voor 37% gewijzigd door Superkiwi op 04-05-2022 11:46]
"The Sword of Destiny has two edges. You are one of them"
Ja, jij bent denk ik door de war met die prosthetic upgrades. Daar heb je inderdaad 2 playthroughs voor nodig en hoef je zelfs de mats niet voor te grinden want die komen vanzelf wel gedurende het spelen.:
[...]
Oh wacht, ik ben in de war met de "defeated all bosses" trophy, daar heb je twee playthroughs voor nodig.
Je hebt helemaal gelijk!
@Thijs Excuus, ook jij hebt helemaal gelijk.
Het is al zo lang geleden dat het ver weggezakt is
Quote van mezelf na het behalen van de plat:
[...]
Wij hebben het over die skill trees, met meerdere pagina's. Daar heb je 'experience points' voor nodig en dat is een megagrind. Ik hoop ook dat ik die uiteindelijk uit m'n geheugen kan wissen zodat ik alleen al het mooie van Sekiro nog kan herinneren.
Het is namelijk wel echt een topgame met de beste combat die ik ooit in een spel heb gezien.Ik heb even rondgekeken voor vergelijkbare spellen, maar Nioh heeft de nodige overlap, maar schijnt een nog beter combat systeem te hebben. Niet nu of op afzienbare tijd, maar ik denk dat ik die ook een keer een kans ga geven. Feodaal Japan heb ik wel een zwak voor.:
[...]
Ja, jij bent denk ik door de war met die prosthetic upgrades. Daar heb je inderdaad 2 playthroughs voor nodig en hoef je zelfs de mats niet voor te grinden want die komen vanzelf wel gedurende het spelen.
Wij hebben het over die skill trees, met meerdere pagina's. Daar heb je 'experience points' voor nodig en dat is een megagrind. Ik hoop ook dat ik die uiteindelijk uit m'n geheugen kan wissen zodat ik alleen al het mooie van Sekiro nog kan herinneren.
Geen platinum maar wel een 100%: Another World
Niet een heel boeiende game maar voor zijn tijd blijkbaar erg vernieuwend. De laatste drie trofeeën moesten nog worden gehaald en eindelijk afgemaakt. Nu bezig met Detroid Become Human voor de laatste twee trofeeën en daarna de platinum.
Waarschijnlijk schakel ik daarna hulptroep @Just_jan in om Fallout76 op platinum te zetten
Niet een heel boeiende game maar voor zijn tijd blijkbaar erg vernieuwend. De laatste drie trofeeën moesten nog worden gehaald en eindelijk afgemaakt. Nu bezig met Detroid Become Human voor de laatste twee trofeeën en daarna de platinum.
Waarschijnlijk schakel ik daarna hulptroep @Just_jan in om Fallout76 op platinum te zetten
Geef maar een gil en ik zal er proberen te zijn.:
Geen platinum maar wel een 100%: Another World
Niet een heel boeiende game maar voor zijn tijd blijkbaar erg vernieuwend. De laatste drie trofeeën moesten nog worden gehaald en eindelijk afgemaakt. Nu bezig met Detroid Become Human voor de laatste twee trofeeën en daarna de platinum.
Waarschijnlijk schakel ik daarna hulptroep @Just_jan in om Fallout76 op platinum te zetten
Zelf nog eventjes een weekje of 2 hard doorwerken, en dan heb ik ook weer wat meer tijd om te gamen.
Denk dat ik eindelijk eens Assassins Creed Odyssey op 100% ga proberen te zetten.
Laatste paar weekjes toch aan het kriebelen om het avontuur weer aan te gaan met Kassandra.
Geweldig jeudgsentiment voor me, bijna magisch om vanaf floppy's te spelen op een systeem met maar 512 kb geheugen
Flashback was iets later ook zo'n titel, en daar komt binnenkort een opvolger voor! Er is ook al een moderne remake van het origineel, voor wie interesse heeft.
Degene die ik heb gespeeld is 20e verjaardag versie, nu wetende dat deze game origineel uit het floppytijdperk stamt dan is het inderdaad best indrukwekkend:
[...]
Geweldig jeudgsentiment voor me, bijna magisch om vanaf floppy's te spelen op een systeem met maar 512 kb geheugen
Flashback was iets later ook zo'n titel, en daar komt binnenkort een opvolger voor! Er is ook al een moderne remake van het origineel, voor wie interesse heeft.
Als je alles perfect doet kun je hem letterlijk in 20 minuten uitspelen dus wat dat betreft is de grootte van games in de loop der tijd ook behoorlijk veranderd
@larrylaffer zie nu jouw reactie pas, echt moeilijk vond ik het niet, op wat tricky scenes na is het eigenlijk behoorlijk simpel. Enige lastige is wel dat je bepaalde stukjes op een wel heel specifieke manier moet doen wat je echt zelf moet uitvinden.
[Voor 14% gewijzigd door skaffa op 12-05-2022 09:06]
Hoi doei
Platinum #83: Elden Ring.
189 uur over gedaan, wát een game
Door de open wereld een stuk makkelijker dan de andere FromSoftware games, ik zou 'm qua moeilijkheid op 6,5 of 7 uit 10 zetten.
:strip_exif()/f/image/A1Q5st9lMMo5Tm7zkNPTu0Qi.jpg?f=fotoalbum_large "https://tweakers.net/i/DPZb57dPiklzcntzuJ5kpSROfOU=/800x/filters:strip_icc():strip_exif()/f/image/A1Q5st9lMMo5Tm7zkNPTu0Qi.jpg?f=fotoalbum_large")
189 uur over gedaan, wát een game
Door de open wereld een stuk makkelijker dan de andere FromSoftware games, ik zou 'm qua moeilijkheid op 6,5 of 7 uit 10 zetten.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/A1Q5st9lMMo5Tm7zkNPTu0Qi.jpg?f=user_large "https://tweakers.net/i/DPZb57dPiklzcntzuJ5kpSROfOU=/800x/filters:strip_icc():strip_exif()/f/image/A1Q5st9lMMo5Tm7zkNPTu0Qi.jpg?f=fotoalbum_large")
[Voor 49% gewijzigd door Superkiwi op 14-05-2022 12:33]
"The Sword of Destiny has two edges. You are one of them"
Congratz! Mooie game he? Ga je gelijk voor een 2e playthrough? Ik heb -uit zelfbescherming- de game direct na m'n platinum verkocht. Ten eerste levert het nú nog wat op en ten tweede wil ik eerst een flink aantal andere games gaan spelen voordat ik 'm weer een keer ga doen. En dan misschien toch eerst nog 'n keer DS1,2,3 (geen enkele platinum, ondanks 2 playthroughs) of Sekiro (bijna tot eindbaas gekomen) of Nioh 1,2, etc. Tegen de tijd dat ik weer aan Elden Ring toekom ligt hij in een budgetbak.:
Platinum #83: Elden Ring.
189 uur over gedaan, wát een game
Door de open wereld een stuk makkelijker dan de andere FromSoftware games, ik zou 'm qua moeilijkheid op 6,5 of 7 uit 10 zetten.
Maar wát een spel...Over gratis games gesproken, als je van rogue-like houdt is de PSN van deze maand echt een aanrader, Curse of the Dead Gods is erg fijn (en gruwelijk lastig om platinum te halen, al knaagt het wel dat ik het zou willen, ik lack de skillz)
[Voor 12% gewijzigd door spaceboy op 13-05-2022 08:35]
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Vorig jaar met Plague Inc. Evolved gestart (op de Xbox), en vandaag eindelijk the Shadow Plague DLC uitgespeeld (vampier modus). Hele pittige achievement gehaald (nieuwsberichten met Stonehenge), en damn trots dat die klaar is. Nog iets van hmm 20 achievements te gaan volgens mij (176 in totaal o.i.d.). Maar deze voelt heel lekker
Nice.:
Vorig jaar met Plague Inc. Evolved gestart (op de Xbox), en vandaag eindelijk the Shadow Plague DLC uitgespeeld (vampier modus). Hele pittige achievement gehaald (nieuwsberichten met Stonehenge), en damn trots dat die klaar is. Nog iets van hmm 20 achievements te gaan volgens mij (176 in totaal o.i.d.). Maar deze voelt heel lekker
Heb deze vorig jaar op 100% gezet.
Veel plezier mee gehad, maar ook wel een klein beetje frustrerend met sommige RnG trophies/achievements.
Mijn tip, zodra je een scenario heb opgezet voor bepaalde combo's, save je game zodat je later kan herladen zonder de hele set-up weer te moeten doen.
Yes is een goede, gelukkig is de guide op Trueachievements zeer behulpzaam. Die RnG vereisten zijn zeer frustrerend af en toe. De leukte achievements zijn toch eerder de finish een bepaald scenario.:
[...]
Nice.
Heb deze vorig jaar op 100% gezet.
Veel plezier mee gehad, maar ook wel een klein beetje frustrerend met sommige RnG trophies/achievements.
Mijn tip, zodra je een scenario heb opgezet voor bepaalde combo's, save je game zodat je later kan herladen zonder de hele set-up weer te moeten doen.
Deze game hielp ook met Covid-19 verwerken moet ik zeggen haha. Heerlijke afleiding.
Ik wil eens een mentale kwestie bespreken op het mannelijke VIVA-forum hier.
Waar ik regelmatig tegenaan loop is het volgende. Ik zal een actueel voorbeeld gebruiken om het te illustreren. Ik ben bezig met Curse of the Dead Gods. Erg leuke (en gratis) rogue game. Diep in mijn hart ben ik een schaamteloze trophy whore, maar tegelijkertijd verwerp ik deze "lifestyle" ook. Want gamen moet vooral leuk zijn (en gelukkig: dat ís het eigenlijk ook) Anyway, alles in mijn schreeuwt om platinum voor Curse of the Dead Gods. Maar als ik dan de trophy lijst van dit spel bekijk (en bijvoorbeeld sorteer op rarity) dan zijn er een paar die ik met wat moeite best kan halen, maar er zijn ook trophies waarvan ik denk "dit kán ik gewoon niet!", "ik ontbeer basale motorische skills", etc. Gisteren bijvoorbeeld juichend een zilveren trophy gehaald met 0.4% rarity (10 blood offerings in 1 run), maar tegelijkertijd kom ik qua skills niet in de búúrt van een op-het-oog eenvoudige bronze trophy met 8.4% rarity.
Exact hetzelfde issue had ik bijvoorbeeld met Slay the Spire ook. Dan kom ik rond de 40% completion op basis van trophies, maar wel 100+ uur verder en toch een soort "shit-ik-suck"-gevoel.
Hoe gaan jullie om met dit soort gevoelens? Wanneer leg je zo'n spel weg om je behoefte aan het ploing-geluid van een nieuwe trophy te voeden door een willekeurig ander spel te gaan doen? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Offtopic: Curse of the Dead Gods is wel echt heel tof.
Waar ik regelmatig tegenaan loop is het volgende. Ik zal een actueel voorbeeld gebruiken om het te illustreren. Ik ben bezig met Curse of the Dead Gods. Erg leuke (en gratis) rogue game. Diep in mijn hart ben ik een schaamteloze trophy whore, maar tegelijkertijd verwerp ik deze "lifestyle" ook. Want gamen moet vooral leuk zijn (en gelukkig: dat ís het eigenlijk ook)
Anyway, alles in mijn schreeuwt om platinum voor Curse of the Dead Gods. Maar als ik dan de trophy lijst van dit spel bekijk (en bijvoorbeeld sorteer op rarity) dan zijn er een paar die ik met wat moeite best kan halen, maar er zijn ook trophies waarvan ik denk "dit kán ik gewoon niet!", "ik ontbeer basale motorische skills", etc. Gisteren bijvoorbeeld juichend een zilveren trophy gehaald met 0.4% rarity (10 blood offerings in 1 run), maar tegelijkertijd kom ik qua skills niet in de búúrt van een op-het-oog eenvoudige bronze trophy met 8.4% rarity. Exact hetzelfde issue had ik bijvoorbeeld met Slay the Spire ook. Dan kom ik rond de 40% completion op basis van trophies, maar wel 100+ uur verder en toch een soort "shit-ik-suck"-gevoel.
Hoe gaan jullie om met dit soort gevoelens? Wanneer leg je zo'n spel weg om je behoefte aan het ploing-geluid van een nieuwe trophy te voeden door een willekeurig ander spel te gaan doen? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Offtopic: Curse of the Dead Gods is wel echt heel tof.
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Herkenbaar. Voor mijzelf is de lijn: wanneer raak ik gefrustreerd? Vooral als het eindeloos grinden is. Zie ik er tegenop? Ik moet er wel zin in hebben. Een voorbeeld is de insanity run in Mass Effect, moet ik nog doen en kijk ernaar uit. Gek op die spellen, en op de uitdaging.:
Ik wil eens een mentale kwestie bespreken op het mannelijke VIVA-forum hier.
Waar ik regelmatig tegenaan loop is het volgende. Ik zal een actueel voorbeeld gebruiken om het te illustreren. Ik ben bezig met Curse of the Dead Gods. Erg leuke (en gratis) rogue game. Diep in mijn hart ben ik een schaamteloze trophy whore, maar tegelijkertijd verwerp ik deze "lifestyle" ook. Want gamen moet vooral leuk zijn (en gelukkig: dat ís het eigenlijk ook)
Hoe gaan jullie om met dit soort gevoelens? Wanneer leg je zo'n spel weg om je behoefte aan het ploing-geluid van een nieuwe trophy te voeden door een willekeurig ander spel te gaan doen? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Offtopic: Curse of the Dead Gods is wel echt heel tof.
Waar doe ik het niet? Fifa 19 (ja daar mee bezig ivm the journey). Je moet voor alle skill games A+ halen. Weet nu al dat is te frustererend.
@spaceboy Wat je allemaal beschrijft komt wel heel herkenbaar over. Een groot deel van het plezier haal ik uit het halen van trophies met als nadeel dat als ik eenmaal de platinum heb gehaald, de zin in die specifieke game vrij rap achter uit gaat (of er moet nog 100% gehaald kunnen worden).
Helaas heb ik ook de moterieke uitdaging, daarom ben ik ook best wel trots dat ik Sekiro wel Platinum heb weten te halen (3 jaar geleden kwam ik niet voorbij een bepaalde baas ergens 90% in de game). Toevalligerwijs heb ik ook Curse of the Dead Gods gespeeld, maar ook daar heb ik een portier in de vorm van de naar ik geloof 3e baas (of misschien zelfs al de 2e baas). En op een gegeven moment is er een moment dat ik gewoonweg opgeef (iets onmogelijk - voor mij - doen kan ik niet
).
Tuurlijk vind ik het ook niet leuk om verslagen te worden door een game, want effectief is dat wat er eigenlijk gebeurd, maar daar kan ik nog een vorm van vrede over hebben. Sommige spellen hebben een moeilijkheidsgraad die boven mijn skills liggen.
Het enige echte scenario waar ik heel slecht tegen kan is als ik genaaid wordt door een bugged trophy en dan kijk ik voornamelijk naar Assisins Creed II, waar ik genaaid wordt door een of ander kutveertje die, als ik het internet mag geloven, vermoedelijk verzonken zit in de gamewereld. En ik zou een keer kunnen overwegen om die 35 uur (die mogelijkerwijs nu wel sneller kan omdat ik bijna alles heb gedaan), maar a) Het scenario kan wederom plaats vinden en b) er is daarna ook een kans voor horror scenario II, dat je wel alle 100 veertjes weet te vinden, maar niet kan inleveren wat iemand anders is overkomen
AC2 is wel de reden om trophy guides voor het spelen te checken voor dit soort BS en andere missable stuff.
Helaas heb ik ook de moterieke uitdaging, daarom ben ik ook best wel trots dat ik Sekiro wel Platinum heb weten te halen (3 jaar geleden kwam ik niet voorbij een bepaalde baas ergens 90% in de game). Toevalligerwijs heb ik ook Curse of the Dead Gods gespeeld, maar ook daar heb ik een portier in de vorm van de naar ik geloof 3e baas (of misschien zelfs al de 2e baas). En op een gegeven moment is er een moment dat ik gewoonweg opgeef (iets onmogelijk - voor mij - doen kan ik niet
). Tuurlijk vind ik het ook niet leuk om verslagen te worden door een game, want effectief is dat wat er eigenlijk gebeurd, maar daar kan ik nog een vorm van vrede over hebben. Sommige spellen hebben een moeilijkheidsgraad die boven mijn skills liggen.
Het enige echte scenario waar ik heel slecht tegen kan is als ik genaaid wordt door een bugged trophy en dan kijk ik voornamelijk naar Assisins Creed II, waar ik genaaid wordt door een of ander kutveertje die, als ik het internet mag geloven, vermoedelijk verzonken zit in de gamewereld. En ik zou een keer kunnen overwegen om die 35 uur (die mogelijkerwijs nu wel sneller kan omdat ik bijna alles heb gedaan), maar a) Het scenario kan wederom plaats vinden en b) er is daarna ook een kans voor horror scenario II, dat je wel alle 100 veertjes weet te vinden, maar niet kan inleveren wat iemand anders is overkomen
AC2 is wel de reden om trophy guides voor het spelen te checken voor dit soort BS en andere missable stuff.
Zoals je weet, heb ik zelf ook een periode meegemaakt dat ik moeite had met trophy-hunten, en daardoor zelfs een langere tijd geen enkele game meer had aangeraakt.:
Ik wil eens een mentale kwestie bespreken op het mannelijke VIVA-forum hier.
Waar ik regelmatig tegenaan loop is het volgende. Ik zal een actueel voorbeeld gebruiken om het te illustreren. Ik ben bezig met Curse of the Dead Gods. Erg leuke (en gratis) rogue game. Diep in mijn hart ben ik een schaamteloze trophy whore, maar tegelijkertijd verwerp ik deze "lifestyle" ook. Want gamen moet vooral leuk zijn (en gelukkig: dat ís het eigenlijk ook)
Exact hetzelfde issue had ik bijvoorbeeld met Slay the Spire ook. Dan kom ik rond de 40% completion op basis van trophies, maar wel 100+ uur verder en toch een soort "shit-ik-suck"-gevoel.
Hoe gaan jullie om met dit soort gevoelens? Wanneer leg je zo'n spel weg om je behoefte aan het ploing-geluid van een nieuwe trophy te voeden door een willekeurig ander spel te gaan doen? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Offtopic: Curse of the Dead Gods is wel echt heel tof.
Ik denk dat iedereen op een gegeven moment op het punt komt waar jij nu bent.
Vorige maand alleen al 2 vrienden die realiseerden dat ze al jaren niet echt hebben gegamed, maar alleen maar bezig geweest zijn met trophies.
Ik bedoel, wanneer is de laatste keer geweest dat je een spel heb gespeeld zonder een guide in te lezen voor trophies of iets heb gedaan om trophies makkelijker te maken?
En, helaas denk ik het grotendeel van de mensen hier dat zich niet eens kunnen herinneren.
Nou wil ik niet zeggen dat trophies slecht zijn, of dat wij slecht zijn, nee... absoluut niet.
Ik haal er zelf ook nog steeds genoeg plezier uit.
Maar, ik denk de valkuil waar mensen in vallen is dat trophies langzaam van "Een toevoeging op de game ervaring" naar "het bepaalt je game ervaring" gaan.
Trophies zouden nooit jou gameplezier moeten verknallen of jou slecht over iets laten voelen.
En, het moment dat dat wel gebeurd zou je je moeten afvragen.
"Waarvoor game ik?"
Doe je dat omdat je van gamen houdt of omdat je trophies wil behalen.
Zelf wou ik ook weer verder gaan met Assassins Creed Odyssey, maar toen ik het gisteren opstartte had ik er eigenlijk gewoon 0,0 zin in.
In plaats van mijzelf te forceren om verder te spelen, heb ik het spel delete en ben ik met Mass Affect Trilogy begonnen waar ik wel voor mijn Monitor zit met een lach op mijn gezicht.
En, daar gaat het uiteindelijk om. Plezier hebben.
Doe waar jij je goed bij voelt en zolang je dat doet... kan het nooit slecht zijn.
(Ik bedoel hier trouwens niet mee te zeggen dat het slecht is als je puur gamed voor de trophies, maar dat is simpelweg niet voor iedereen weggelegd.)
Mooie post. Wil daar zelf nog op zeggen dat ik tegenwoordig een eerste run altijd doe voor mijn vermaak. Bevalt het spel dan pak ik een achievement/trophy guide erbij en doe ik een tweede run.:
[...]
Zoals je weet, heb ik zelf ook een periode meegemaakt dat ik moeite had met trophy-hunten, en daardoor zelfs een langere tijd geen enkele game meer had aangeraakt.
Ik denk dat iedereen op een gegeven moment op het punt komt waar jij nu bent.
Vorige maand alleen al 2 vrienden die realiseerden dat ze al jaren niet echt hebben gegamed, maar alleen maar bezig geweest zijn met trophies.
Ik bedoel, wanneer is de laatste keer geweest dat je een spel heb gespeeld zonder een guide in te lezen voor trophies of iets heb gedaan om trophies makkelijker te maken?
En, helaas denk ik het grotendeel van de mensen hier dat zich niet eens kunnen herinneren.
Nou wil ik niet zeggen dat trophies slecht zijn, of dat wij slecht zijn, nee... absoluut niet.
Ik haal er zelf ook nog steeds genoeg plezier uit.
Maar, ik denk de valkuil waar mensen in vallen is dat trophies langzaam van "Een toevoeging op de game ervaring" naar "het bepaalt je game ervaring" gaan.
Trophies zouden nooit jou gameplezier moeten verknallen of jou slecht over iets laten voelen.
En, het moment dat dat wel gebeurd zou je je moeten afvragen.
"Waarvoor game ik?"
Doe je dat omdat je van gamen houdt of omdat je trophies wil behalen.
Zelf wou ik ook weer verder gaan met Assassins Creed Odyssey, maar toen ik het gisteren opstartte had ik er eigenlijk gewoon 0,0 zin in.
In plaats van mijzelf te forceren om verder te spelen, heb ik het spel delete en ben ik met Mass Affect Trilogy begonnen waar ik wel voor mijn Monitor zit met een lach op mijn gezicht.
En, daar gaat het uiteindelijk om. Plezier hebben.
Doe waar jij je goed bij voelt en zolang je dat doet... kan het nooit slecht zijn.
(Ik bedoel hier trouwens niet mee te zeggen dat het slecht is als je puur gamed voor de trophies, maar dat is simpelweg niet voor iedereen weggelegd.)
Behalve bij Lake haha. (Postbezorger spelen). Heb het daar wel bij gedaan, dat spel speel ik maar 1 keer dat weet ik nu al.
:strip_icc():strip_exif()/u/306567/crop60d09cb0a3674_cropped.jpg?f=community)
Ik speel eigenlijk altijd elke game de eerste keer zonder guide. Ik let dan bijna niet op trophies, als ik de game eenmaal heb uitgespeeld ga ik kijken of ik de resterende trophies kan en wil halen. Trophies zorgen er bij mij voor dat het game verlengend is, het is uitnodigend om de game nog een keer op te pakken.:
[...]
Zoals je weet, heb ik zelf ook een periode meegemaakt dat ik moeite had met trophy-hunten, en daardoor zelfs een langere tijd geen enkele game meer had aangeraakt.
Ik denk dat iedereen op een gegeven moment op het punt komt waar jij nu bent.
Vorige maand alleen al 2 vrienden die realiseerden dat ze al jaren niet echt hebben gegamed, maar alleen maar bezig geweest zijn met trophies.
Ik bedoel, wanneer is de laatste keer geweest dat je een spel heb gespeeld zonder een guide in te lezen voor trophies of iets heb gedaan om trophies makkelijker te maken?
En, helaas denk ik het grotendeel van de mensen hier dat zich niet eens kunnen herinneren.
Nou wil ik niet zeggen dat trophies slecht zijn, of dat wij slecht zijn, nee... absoluut niet.
Ik haal er zelf ook nog steeds genoeg plezier uit.
Maar, ik denk de valkuil waar mensen in vallen is dat trophies langzaam van "Een toevoeging op de game ervaring" naar "het bepaalt je game ervaring" gaan.
Trophies zouden nooit jou gameplezier moeten verknallen of jou slecht over iets laten voelen.
En, het moment dat dat wel gebeurd zou je je moeten afvragen.
"Waarvoor game ik?"
Doe je dat omdat je van gamen houdt of omdat je trophies wil behalen.
Zelf wou ik ook weer verder gaan met Assassins Creed Odyssey, maar toen ik het gisteren opstartte had ik er eigenlijk gewoon 0,0 zin in.
In plaats van mijzelf te forceren om verder te spelen, heb ik het spel delete en ben ik met Mass Affect Trilogy begonnen waar ik wel voor mijn Monitor zit met een lach op mijn gezicht.
En, daar gaat het uiteindelijk om. Plezier hebben.
Doe waar jij je goed bij voelt en zolang je dat doet... kan het nooit slecht zijn.
(Ik bedoel hier trouwens niet mee te zeggen dat het slecht is als je puur gamed voor de trophies, maar dat is simpelweg niet voor iedereen weggelegd.)
Bij deze specifieke voorbeelden ben ik er alsvolgt mee omgegaan::
Ik wil eens een mentale kwestie bespreken op het mannelijke VIVA-forum hier.
Waar ik regelmatig tegenaan loop is het volgende. Ik zal een actueel voorbeeld gebruiken om het te illustreren. Ik ben bezig met Curse of the Dead Gods. Erg leuke (en gratis) rogue game. Diep in mijn hart ben ik een schaamteloze trophy whore, maar tegelijkertijd verwerp ik deze "lifestyle" ook. Want gamen moet vooral leuk zijn (en gelukkig: dat ís het eigenlijk ook)
Exact hetzelfde issue had ik bijvoorbeeld met Slay the Spire ook. Dan kom ik rond de 40% completion op basis van trophies, maar wel 100+ uur verder en toch een soort "shit-ik-suck"-gevoel.
Hoe gaan jullie om met dit soort gevoelens? Wanneer leg je zo'n spel weg om je behoefte aan het ploing-geluid van een nieuwe trophy te voeden door een willekeurig ander spel te gaan doen? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Offtopic: Curse of the Dead Gods is wel echt heel tof.
Slay the spire: 300 uur op de Xbox. En ook op 100% gezet op ipad en Switch. Ben nog bezig op Android (ascension 18 op alle karakters inmiddels). Naast al deze uren heb ik ook flink tijd gestopt in filmpjes van Jorbs kijken op YouTube. Ik kan dat spel inmiddels slapend uitspelen.
Curse of the Dead Gods: gestopt na de op één na hoogste levels. Die laatste waren echt niet te doen. Ditzelfde had ik met Dead Cells.
edit: oh ja, je moest ook je bestiary vullen. Daarvoor moet je alle eindbazen een keer of tien verslaan zonder geraakt te worden. Hahaha, nope. Verder kap ik gewoon met een spel als ik het als een grind ervaar. Level 30 worden in Aragmi 2 zou hersenloos 5 uur één level steeds opnieuw spelen betekenen. Mij niet gezien.
[Voor 5% gewijzigd door Exactor it op 17-05-2022 11:55]
Persoonlijk ken ik meerdere fases hierin, vroeger wilde ik zoveel mogelijk trofeeën halen zonder ook maar naar de moeilijkheidsgraad te kijken en als ik op een game uitgekeken was schoof ik hem aan de kant met een lage completion rate tot gevolg. Momenteel probeer ik juist zoveel mogelijk games te completen die nog open staan. Dit betekent automatisch ook dat ik voor sommige zaken echt aan de bak moet, ik kan me wel neerleggen als het mij gewoon echt niet lukt. Heb wel al een paar keer meegemaakt dat het na jaren soms ineens wel lukt. (Een bepaalde tomb in assassin creed 2 bijvoorbeeld).:
Ik wil eens een mentale kwestie bespreken op het mannelijke VIVA-forum hier.
Waar ik regelmatig tegenaan loop is het volgende. Ik zal een actueel voorbeeld gebruiken om het te illustreren. Ik ben bezig met Curse of the Dead Gods. Erg leuke (en gratis) rogue game. Diep in mijn hart ben ik een schaamteloze trophy whore, maar tegelijkertijd verwerp ik deze "lifestyle" ook. Want gamen moet vooral leuk zijn (en gelukkig: dat ís het eigenlijk ook)
Exact hetzelfde issue had ik bijvoorbeeld met Slay the Spire ook. Dan kom ik rond de 40% completion op basis van trophies, maar wel 100+ uur verder en toch een soort "shit-ik-suck"-gevoel.
Hoe gaan jullie om met dit soort gevoelens? Wanneer leg je zo'n spel weg om je behoefte aan het ploing-geluid van een nieuwe trophy te voeden door een willekeurig ander spel te gaan doen? Ik ben er nog niet helemaal uit.
Offtopic: Curse of the Dead Gods is wel echt heel tof.
Samenvattend: ik ken je dilemma maar probeer het wel leuk en realistisch te houden voor mezelf.
Overigens platinum #62 & 63 gehaald:
Detroit Become human: qua verhaal echt een fantastische game die in mijn top 10 aller tijden staat. Het tig keer uit moeten spelen om de platinum te halen was voor mij echter geen plezierige reis 😉
The Wolf Among Us:
Tof verhaal en met deel twee op komst keek ik er naar uit om hem te spelen (plus hij stond al een tijd in mijn backlog). Het blijft een telltale game dus qua uitdaging niet noemenswaardig 😜
V.w.b. de 'trophy fatigue' discussie (om het maar even zo te noemen).....
Ik merk bij mijzelf dat ik een game in eerste instantie gewoon probeer uit te spelen, bij voorkeur zonder guides, en dan kijk ik vervolgens hoe ver ik ben qua trophies. Vind ik hem leuk en is de platinum binnen handbereik, dan wil ik daar ook nog wel voor gaan.
Is dat echter niet zo, dan merk ik dat ik steeds vaker denk "Waar heb ik nu meer plezier van? Een nieuwe game starten of nog uren steken in deze uitgespeelde game?". Het meest rationele antwoord is dan om te starten met iets nieuws, al kan ik soms de verleiding niet weerstaan
Maar ga ik voor die ontbrekende trophies en lukt het (nog) niet, dan voelt het helaas te vaak als zonde van mijn tijd, en denk ik aan het eind van de avond "ik had mezelf ook kunnen vermaken in plaats van frustreren".
In dat soort gevallen pak ik nog wel eens een 'easy platinum' titel erbij, om de zure smaak een beetje weg te spoelen.
Ik merk bij mijzelf dat ik een game in eerste instantie gewoon probeer uit te spelen, bij voorkeur zonder guides, en dan kijk ik vervolgens hoe ver ik ben qua trophies. Vind ik hem leuk en is de platinum binnen handbereik, dan wil ik daar ook nog wel voor gaan.
Is dat echter niet zo, dan merk ik dat ik steeds vaker denk "Waar heb ik nu meer plezier van? Een nieuwe game starten of nog uren steken in deze uitgespeelde game?". Het meest rationele antwoord is dan om te starten met iets nieuws, al kan ik soms de verleiding niet weerstaan
Maar ga ik voor die ontbrekende trophies en lukt het (nog) niet, dan voelt het helaas te vaak als zonde van mijn tijd, en denk ik aan het eind van de avond "ik had mezelf ook kunnen vermaken in plaats van frustreren".
In dat soort gevallen pak ik nog wel eens een 'easy platinum' titel erbij, om de zure smaak een beetje weg te spoelen.
Haha, herkenbaar! Gisteren heb ik met Curse of the Dead Gods de eerste "Dark Avatar" verslagen, goed voor een zilveren platinum. Maar ik merkte aan alles dat dit ongeveer de max. is wat mijn skills betreft.:
V.w.b. de 'trophy fatigue' discussie (om het maar even zo te noemen).....
Ik merk bij mijzelf dat ik een game in eerste instantie gewoon probeer uit te spelen, bij voorkeur zonder guides, en dan kijk ik vervolgens hoe ver ik ben qua trophies. Vind ik hem leuk en is de platinum binnen handbereik, dan wil ik daar ook nog wel voor gaan.
Is dat echter niet zo, dan merk ik dat ik steeds vaker denk "Waar heb ik nu meer plezier van? Een nieuwe game starten of nog uren steken in deze uitgespeelde game?". Het meest rationele antwoord is dan om te starten met iets nieuws, al kan ik soms de verleiding niet weerstaan
Maar ga ik voor die ontbrekende trophies en lukt het (nog) niet, dan voelt het helaas te vaak als zonde van mijn tijd, en denk ik aan het eind van de avond "ik had mezelf ook kunnen vermaken in plaats van frustreren".
In dat soort gevallen pak ik nog wel eens een 'easy platinum' titel erbij, om de zure smaak een beetje weg te spoelen.
Heb dit spel nu op een "A"-klasse (maar nog maar 36% completion) staan. Ik ga de komende dagen nog een paar "grindy" trophies halen, maar dan ga ik 'm ook wegleggen. Ik ben mentaal al afscheid aan het nemen, maar het voelt ergens wel lousy. Het helpt bij dit spel wel dat ik echt heel HEEL veel skill te kort kom om ooit echt platinum te halen. Dan moet ik maar tevreden zijn met "A"-classificatie. Heb als goedmaker Chicory gekocht, even lekker simpel en kijken of gameschuwende vrouwlief mee wil schilderen.
Aan bovenstaande tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Aan de tekst hieronder wel.
Hoi doei
@Dbm12 Farming Sim 22 is geinstalleerd dus binnenkort eens aan de tand voelen
Zit Snowrunner ook in PSnow? Dat is de opvolger van Mudrunner en is op elk vlak een verbetering. Ik pak 'm nog regelmatig op als ik even niks ansers te spelen heb, ondanks dat ik de platinum al heb blijft ie interessant. Of ligt het genre je niet? Dat kan natuurlijk ook.
Zit Snowrunner ook in PSnow? Dat is de opvolger van Mudrunner en is op elk vlak een verbetering. Ik pak 'm nog regelmatig op als ik even niks ansers te spelen heb, ondanks dat ik de platinum al heb blijft ie interessant. Of ligt het genre je niet? Dat kan natuurlijk ook.
"The Sword of Destiny has two edges. You are one of them"