Zoals eerder beloofd, bij deze nog een update. Minder tijd gehad om te luisteren dan eerder gedacht door leuke en minder leuke "life events".
Ik ben erg tevreden over mijn set Focal Electra 1028 Be. Er gaat niks anders meer komen de komende jaren, tenzij ik de lotto ga winnen. Het is voor mij de top qua prijs/kwaliteit. Om nóg betere speakers te vinden, zal ik waarschijnlijk véél meer moeten uitgeven. Niet enkel aan de speakers, maar dan zal ook de rest van de keten geüpgrade moeten worden. De wet van de verminderende meeropbrengsten maakt dat dit voor mij zo'n beetje het optimum is, voor bij elkaar al heel veel geld. De volgende stap naar bijv. de Focal Sopra 2 (of andere speakers zoals de Wilson Audio Sabrina) is erg groot qua financiën.
Als ik de 1028 zou moeten omschrijven, zou ik kiezen voor woorden als compleet, gebalanceerd, volwassen. Het geluid is neutraal, rauwe muziek klinkt rauw, gepolijste geperfectioneerde opnamen klinken verbluffend verfijnd. Er is veel detail, een goede ruimtelijke weergave en opvallend is dat het geluidsbeeld erg homogeen / uit één stuk is. Ook bij zeer luide volumes. Bij mijn vorige set, de Focal Aria 948, had ik het gevoel dat deze eerder uit de bocht vloog bij hoge volumes. De bas verloor sneller controle, het geheel klonk niet meer zo lekker. Het laag is bij de 1028 indrukwekkend in die zin dat het strak en diep/vol tegelijk kan gaan. Ongelofelijk hoe 2 relatief kleine woofers per kast dit geweld kunnen doen losbarsten. De 1038 zal er met 3 x 18 cm ipv 2 x 16,5 cm, ongetwijfeld nog een flinke schep opdoen.
Het inspelen heeft ook zijn effect, het klinkt nu nog verfijnder, smoother hoog. Aan de hand van onderstaande nummers wil ik jullie even een beeld geven van wat nummers en wat mij dan opvalt bij de 1028:
Paula Cole - Tiger. Wat een nummer is dit. Volume lekker omhoog schroeven. Als de bas erin kickt op 0:47, maar jongens..... wat een sound, wat een geweld en controle tegelijkertijd... en dan gaat het op 1:01/1:02 nog even dieper, wow. De focals leveren echt een voelbare ervaring. Hier nog even de uitslag van één van de basspeakers gefilmd, op standje erg luid:
YouTube: Focal 1028 Be speaker excursion
King Tubby - Drumilly Rock. Een jaren 70 dub plaat van dub grootmeester King Tubby. Pompende bas met rauwe reggae rhythm gitaar en snoeiharde en retestrakke snare, heerlijk. De kick van de basdrum is diep, vet en strak. De vocal er rustig bovenop, relaxed en smooth bovenop het verder vrij rauwe nummer.
The Cure - A Forest. Niet het meest hoogstaande qua opnametechniek, maar voor mij nog altijd een heerlijk nummer. De intro is rauw, schel, de gitaar heeft duidelijk zijn ruwe kanten. Opname ruis klinkt zacht door. Als het dan begint met de monotome drums, klinkt linksachter de gitaar, verder weg. De stem van Robert Smith mooi een beetje begrensd in het midden, met het zachte s gesis in zijn stem. Genieten.
He Xun Tian - Earth Drums.
YouTube: He Xun-Tian - Earth Drums [HQ] Weer eentje voor standje ver open. Wat een geweld. Drukkende, bonkende, onstuimige, stampende basdrums die af en toe nog een tandje dieper en harder gaan. Daar bovenop allerlei percussie die breed van links naar rechts een plek krijgt, ook ver buiten de speakers. Zou mooi zijn voor op een begrafenis, een soort rhythm of life op het juiste hoge volume.
Michael McDonald - I Keep Forgetting. Fijne intro, lichtvoetige en strakke drums. Voor sommigen vooral bekend van "Regulate" van Warren G and Nate Dogg. En dan de geweldige stem erop, heerlijk zuiver, 100% hem, eerst nog rustig in de intro en dan met al zijn passie vanaf "Every time you're near....". De clavinet (of rhodes?) on top en de rhythm guitar, wat klinkt dat swingend. Hier nog een leuke video over dit nummer:
YouTube: Yacht Rock Episode 7