4x APsystems DS3; 4x495Wp OZO/WNW 10° ; 4x460Wp OZO/WNW 10°; Totaal 3820Wp
Nee, gewoon Umodja. Zit in hetzelfde doosje als de cd. Het is de DVD met clips die zijn opgenomen over de hele wereld... soort van beelddocumentaire over hoe de opnamen verliepen. Volgens mij heb jij het over een andere DVD, want het zijn in dit geval de opnamen op locatie (Umodja is voor het grootste deel niet in een studio opgenomen).JvS schreef op zaterdag 13 november 2010 @ 17:34:
Op die DVD is ook de overgang van studiegeluid naar een livemix erg gaaf. Zwelt elke keer een nummer aan, publiek erbij, zo fake als het maar kan natuurlijk maar wel bijzonder goed gedaan.
Die DVD heet toch 'een manier om thuis te komen'?
Nee, in de making of heeft de audio producer het duidelijk over het direct opnemen in 5.1 voor gebruik op de DVD. Het gaat dus om de DVD die ook op locatie is opgenomen. Je hoort ook duidelijk dat het een andere master is dan de cd-opname!ShittyOldMan schreef op zaterdag 13 november 2010 @ 21:59:
Overigens is umoja live weldegelijk een stereo upmix naar 5.1
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Dat is Jag zijn Demo stokpaardje (en die heeft de beste 5.1 hifiset die ik ooit gehoord heb).
[ Voor 16% gewijzigd door JvS op 14-11-2010 09:59 ]
4x APsystems DS3; 4x495Wp OZO/WNW 10° ; 4x460Wp OZO/WNW 10°; Totaal 3820Wp
Verwijderd
Verwijderd
Dat is ook wel een muzieksoort waar de 'wall of sound' onderdeel uitmaakt van de cultuur en beleving.Mandera schreef op donderdag 18 november 2010 @ 16:46:
Nu heb ik gisteren naar het album van de Swedish House Mafia geluisterd en het viel mij direct op dat hier wel erg weinig dynamiek in zat. Na inladen in Cool Edit is helaas pijnlijk duidelijk te zien dat men heel hard zijn best heeft gedaan om hier alle dynamiek uit te halen
[YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=dpYKmuE1oik&fmt=18]
[YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=LifXpLwQ8G8&fmt=18]
Een Youtube video laat natuurlijk niet horen hoe de dynamiek nu echt is maar geeft wel een idee van de muziek.
[ Voor 46% gewijzigd door sjaool op 18-11-2010 19:58 ]
"When you grow up your heart dies"
Fase en tijd kan je toch uit elkaar trekken. Faseverschuiving vindt plaats binnen een volledige fase van het geluid (bij 1kHz dus tussen de 0 en 1 milliseconde, bij 20Hz tussen de 0 en 1/20 seconde). Zelfs bij 20 Hz is de langste periode nog te kort om verschil in aankomsttijd bewust te horen, laat staan dat die 1 milliseconde nog waarneembaar is. Die tijd gaat al verloren in de signaaloverdracht tussen oren, zenuwen en hersens. Het brein is daarom op een fantastische manier bedraad, waarbij naast de geluiden van links en recht apart gehoord worden, er ook een verschil-vergelijking plaatsvind (vergelijkbaar met de manier dat het met de ogen gebeurd om diepte te zien).Verwijderd schreef op donderdag 11 november 2010 @ 20:00:
[...]
Hier zit denk ik de kern waarom jij over fase praat en ik over tijd. Je kunt niet spreken van een faseverschuiving tussen links en rechts, omdat fase een frequentieafhankelijk fenomeen is. Door div. oorzaken kan er een tijdsverschil ontstaan tussen links en rechts (zowel bij luidspreker als bij oor, in het geval van een koptelefoon vallen deze samen) en dat tijdsverschil introduceert faseverschillen, niet andersom.
Een tijdsverschil tussen links en rechts is juist het hoorbare verschil in aankomsttijd en altijd meer dan één fase, maar nog steeds te kort om echt hoorbaar te zijn. Dit tijdsverschil kan makkelijk 2 fases zijn, waardoor het weer precies gelijk valt. Toch kan je het horen waar het vandaan kwam. Maar met geluid dat links en rechts precies in fase loopt, maar een verschillende aankomsttijd had, heeft gedurende de duur van het geluid geen ruimtelijke informatie meer. Dat heb je alleen als de pieken en dalen niet meer samen vallen.
Ze liggen heel dicht tegen elkaar, maar er zit wel degelijk een verschil in beleving.
Lage tonen worden vaak ook door een compressor of limiter weg gedrukt zodra er meer geluid komt. Dus het kan heel goed uit de post-processing komen.[...]
My thoughts exactlyEen psychoakoestische oorzaak zou inderdaad ook nog de reden kunnen zijn. Ik denk echter wel dat de frequenties echt weg zijn, danwel door mastering, danwel door mixing. Maar waar de oorzaak ligt komen we moeilijk achter tenzij we de verantwoordelijke engineers gaan mailen denk ik
offtopic:
Als je studie biologie is en je hebt een interesse in psychoakoestiek en muziek, kan ik je echt aanraden Spatial Hearing van Jens Blauert aan te schaffen. Het is een enorme schat aan informatie, min of meer de bijbel op het gebied van geluidslokalisatie en erg interessant om te lezen
Een psycho-akoustische oorzaak kan je heel mooi voor jezelf bewijzen door naar een muziekstuk te luisteren en alleen nog maar te concentreren op één bepaald instrument. De andere instrumenten verdwijnen dan als het ware naar de achtergrond.
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier
Zonde dat deze band niet meer albums heeft gemaakt.
"When you grow up your heart dies"
De nummer 1 van onderstaande lijst heb ik zonet geprobeerd, dat is echt leuk om te horen. Als je precies in de sweet spot van je stereogeluid gaat zitten ga je je echt afvragen of er niet stiekum een speaker achter je staat bij sommige van die geluidseffecten.
Top 30 Best Klinkende Platen Aller Tijden
1 - Amused to Death - Roger Waters (1992)
2 - Touch - Yello (2009)
3 - Acoustic Live - Nils Lofgren (1997)
4 - Metallica – Metallica (Black Album) (1991)
5 - The Last Resort – Trentemøller (2006)
6 - Dark Side of The Moon - Pink Floyd (1973)
7 - The Colour of Spring - Talk Talk (1986)
8 - We`re Here Because We`re.. - Anathema (2010)
9 - Sir John Alot - John Renbourn (1968)
10 - Kilo - The Nits (1983)
11 - Jazz at the Pawnshop - Diverse artiesten (1977)
12 - Wish You Were Here - Pink Floyd (1975)
13 - Cafe Blue - Patricia Barber (1994)
14 - Live in Paris - Diana Krall (2002)
15 - Beste van Twee Meter Sessies (1987-2009) – V.A. (2009)
16 - Live at Carnegie Hall - Harry Belafonte (1989)
17 - Moon Safari - Air (1998)
18 - The Girl in the Other Room - Diana Krall (2004)
19 - Gone To Earth - David Sylvian (1986)
20 - Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band - The Beatles (1967)
21 - Deadwing - Porcupine Tree (2005)
22 - Frances The Mute - The Mars Volta (2005)
23 - Heartbreaker – Ryan Adams (2000)
24 - Kind of Blue – Miles Davis (1959)
25 - Dear John - Ilse DeLange (1999)
26 - The Big Gundown - Ennio Morricone (1966)
27 - Architecture & Morality - Orchestral Manoeuvres in the Dark (1981)
28 - Seldom Seen Kid - Elbow (2008)
29 - Montgolfieres- Gianmaria Testa (2003)
30 – My One and Only Thrill - Melody Gardot (2010)
Lees meer : http://www.hifi.nl/artike...Top-30.html#ixzz17eRiIlIv
ASUS ROG Strix B650-A | AMD 7600X | Kingston 32GB DDR5 6000 CL36 | Kingston KC3000 1TB | Powercolor hellhound RX9070 16GB
"When you grow up your heart dies"
Heb zelf nu de laatste plaat van DEVO opstaan "Something for Everybody", ook erg strak, je moet er alleen wel van houden, het blijft New Wave
Ja, idd, da's echt een geweldig effect! Ergens rechts een klein stukje achter je hoor je 'm. Gewoon met 2 speakers die voor me staan!dtjv schreef op vrijdag 10 december 2010 @ 13:30:
@Schaapje_BlaaT: heb je ook dat hondje al gehoord aan het begin van het eerste nummer op Amused to Death? Als het goed is, zit dat beest ergens ver rechts van je luidsprekers, geweldig effect.
Zitten wel meer leuke effecten tussen, maar ik vind wel dat dat hele effect (Q-sound heet het) de geluidskwaliteit wat vermindert. Dark Side of the Moon blijft toch echt de best gemasterde plaat die ik ooit heb gehoord. Opnames van Radio 4 zijn trouwens ook echt heel mooi en helder vind ik, maar live-opnames is weer een heel andere tak van sport...
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Er zijn trouwens ook heel wat platen van Genesis die heel behoorlijk klinken en aardig wat dynamiek hebben. Het is alleen jammer dat je kunt horen dat ze van tape naar cd overgezet zijn.
'langdradig' is natuurlijk net waar Pink Floyd (band, geen man) zo goed door is, lekker de tijd nemen om nummers op te bouwen, tijd voor muzikale vluchten en dan lekker wegdromen.
[ Voor 34% gewijzigd door mr.paaJ op 10-12-2010 22:37 ]
liever de tong gebrand dan lauwe soep
Wat betreft Genesis: valt mij toch wat tegen. Of is er een specifiek album of voorbeeld waar ik kan horen hoe goed het is?
Vind het trouwens wel raar dat heel veel live-opnames zo veel beter klinken dan studio-opnames. Als er bij De Wereld Draait Door muziek wordt gespeeld klinkt dat vaak veel beter dan de gemiddelde cd-opname. En dat is live, niet onder ideale omstandigheden etc. ... Echt raar dat het op cd dan vaak zo slecht is...

Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
"When you grow up your heart dies"
Vooral het oudere werk klinkt (vind ik) heel behoorlijk op de taperuis na. Je kunt het verschrikkelijk hard draaien zonder dat het vermoeiend wordt. "Seconds out" is een Live album waar er in ieder geval over dynamiek en ook over de laagweergave niks te klagen valt. De nieuwere Live cd's daarintegenSorcerer8472 schreef op zaterdag 11 december 2010 @ 00:17:
Helemaal eens met mr.paaJ wat betreft Pink Floyd! Wat dat betreft is Dark Side of the Moon muzikaal gezien ook niet het beste album trouwens...
Wat betreft Genesis: valt mij toch wat tegen. Of is er een specifiek album of voorbeeld waar ik kan horen hoe goed het is?
Vind het trouwens wel raar dat heel veel live-opnames zo veel beter klinken dan studio-opnames. Als er bij De Wereld Draait Door muziek wordt gespeeld klinkt dat vaak veel beter dan de gemiddelde cd-opname. En dat is live, niet onder ideale omstandigheden etc. ... Echt raar dat het op cd dan vaak zo slecht is...
"The Thieving Magpie" van Marillion is ook een Live cd met veel dynamiek hier is het lage laag echter (persoonlijke mening uiteraard) veel te zacht opgenomen.
Ik vindt het trouwens niet zo vreemd dat Live cd's veel beter kunnen klinken dan studio opnames.
Tijdens een optreden probeer je een bepaald geluid neer te zetten en heb je daar (min of meer) direct invloed op. (Meestal klinkt het 1e nummer van een live opname ook niet zo lekker) In een studio probeer je dat geluid te evenaren.
Opvallend is dat ik vaak hoor dat CD's uit Japan altijd beter gemasterd zijn.
Ik ben vrijgezel omdat mijn schoonouders geen kinderen konden krijgen!, Ook heb ik zovaak ergens schijt aan dat ik stront tekort kom!
Het uitgebreid bewerken en comprimeren kost juist meer werk dan wanneer je het laat. Vaak worden cd's nu ook echt gemastered op het 'goed klinken in de auto'. M.a.w. dat het goed te horen is over alle bandengeruis heen.crack_en_hack schreef op zaterdag 11 december 2010 @ 22:31:
Tja, volgens mij mag het allemaal niks meer kosten tegenwoordig.
Opvallend is dat ik vaak hoor dat CD's uit Japan altijd beter gemasterd zijn.
Op zich is het wel zo dat muziek met groot dynamisch bereik moeilijker te beluisteren is in de auto (probeer maar uit met Radio 4), maar beetje jammer dat het daardoor extreem brak klinkt op je thuisinstallatie. Ze kunnen beter een compressor-dingetje in autoradio's stoppen. Dan heb je een goede bron en kun je bijvoorbeeld zelfs het compressieniveau aanpassen aan de rijgeluiden zodat je in de file wel een ontzettend mooi diep geluid krijgt
gat in de markt?
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Die had ik gemist, omdat die vrij zacht staat te blaffen. Bedankt voor de tipdtjv schreef op vrijdag 10 december 2010 @ 13:30:
@Schaapje_BlaaT: heb je ook dat hondje al gehoord aan het begin van het eerste nummer op Amused to Death? Als het goed is, zit dat beest ergens ver rechts van je luidsprekers, geweldig effect.
Ik vond zelf de spookstemmen ergens verderop indrukwekkend, die gaan helemaal rond, best creepy
ASUS ROG Strix B650-A | AMD 7600X | Kingston 32GB DDR5 6000 CL36 | Kingston KC3000 1TB | Powercolor hellhound RX9070 16GB
op Three Wishes? Toffe baslijn in dat nummer ook. Simpel maar effectief.Schaapje_BlaaT schreef op zondag 12 december 2010 @ 11:40:
[...]
Die had ik gemist, omdat die vrij zacht staat te blaffen. Bedankt voor de tip
Ik vond zelf de spookstemmen ergens verderop indrukwekkend, die gaan helemaal rond, best creepy
Die is inderdaad prachtigJarpse schreef op zondag 12 december 2010 @ 11:47:
[...]
op Three Wishes? Toffe baslijn in dat nummer ook. Simpel maar effectief.
Ik denk overigens dat Pink Floyd en dus ook Roger jaren voor liep op de gemiddelde muzikant. Als je de making of The Dark Side Of The Moon kijkt waar ze dagen bezig zijn met het opnemen van het vallende geld voor Money of de klokken voor Time.
Dat gaat nu gelukkig een stuk sneller, maar echt respect
Ik zou zo snel even niet een album kunnen noemen wat ik echt goed geproduceerd vind. Met de muziek waar ik naar luister (rock) is het af en toe ook wel lekker om de volumeknop even lekker open te draaien en dan gaat de kwaliteit meer achteruit van m'n stereo (Sony HCD-451) dan van een wat mindere productie.
Als je weet dat Alan Parsons daar een flinke invloed op heeft gehad.afvalzak schreef op zondag 12 december 2010 @ 11:57:
[...]
Ik denk overigens dat Pink Floyd en dus ook Roger jaren voor liep op de gemiddelde muzikant. Als je de making of The Dark Side Of The Moon kijkt waar ze dagen bezig zijn met het opnemen van het vallende geld voor Money of de klokken voor Time.
[YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=7NKDSDbipGU&feature=related]
"When you grow up your heart dies"
Dat is toch wat anders dan de muziek die nu gemaakt wordt met behulp van computers.

Ik ben in het verkeerde tijdperk geboren... Al zijn bands als Dream Theater / Porcupine Tree van nu ook wel erg fijn.
[ Voor 26% gewijzigd door Afvalzak op 14-12-2010 00:03 . Reden: Openbaring ]
Ik vind Alan Parsons ook wel een genie, alleen jammer dat Tales of Mystery slecht gemasterd is.
De meeste cd's van Alan Parsons op het label Arista zijn echter wel slecht gemasterd en zonder extra aandacht op cd uitgebracht.
Een beetje zoals de eerste Arcade cd's, die klinken ook nergens naar.
Hier Alan Parsons mening over mastering.
Gearslutz is sowieso interessant als je dingen wilt weten over opnames, technieken, etc.
"When you grow up your heart dies"
Dat is reactionaire onzin. Het maakt niet uit met welk apparaat je muziek maakt, de kunst in muziek zit hem niet in het gebruikte medium (of het nou instrument, opnamemethode, distributiemedium of afspeelmedium is) maar in het kunstenaarsschap van de muzikant.afvalzak schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 00:02:
Okay, er is altijd baas boven baas, maar toch geeft dit stukje wel aan wat voor artiesten het zijn
Dat is toch wat anders dan de muziek die nu gemaakt wordt met behulp van computers.
Ik ben in het verkeerde tijdperk geboren... Al zijn bands als Dream Theater / Porcupine Tree van nu ook wel erg fijn.
if anything zijn er tegenwoordig meer goede artiesten, zijn ze veel beter te vinden en wordt de lat hoger gelegd, is mijn idee. Misschien niet bij de bekende grote platenlabels, maar er is nog een hoop craftsmanship te vinden bij kleinere of eigen labels waar men nooit aan loudness wars etc. heeft gedaan.
[ Voor 19% gewijzigd door mux op 14-12-2010 10:15 ]
Ik heb het album meerdere keren, oa als LP en CD. Toch vind ik het niet zo goed klinken als DSOTM.sjaool schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 10:01:
Dat hangt ook af van welke versie je van dat album hebt, ik heb de eerste release van het album op cd op het label Mercury (1987) en daar is niks mis mee.
De meeste cd's van Alan Parsons op het label Arista zijn echter wel slecht gemasterd en zonder extra aandacht op cd uitgebracht.
Een beetje zoals de eerste Arcade cd's, die klinken ook nergens naar.
Hier Alan Parsons mening over mastering.
Gearslutz is sowieso interessant als je dingen wilt weten over opnames, technieken, etc.

Bill Laswell - Dreams Of Freedom - Ambient Translations Of Bob Marley In Dub (1997)
Zowel qua muziek als audiotechnische kwaliteit een genot om naar te luisteren.
Muzikaal voorbeeld (Youtube, dus crapkwaliteit): YouTube: Bob Marley Rebel music Dub
[ Voor 16% gewijzigd door TimMer op 14-12-2010 16:33 ]
Kun je een lijst van labels geven die jij daaronder vindt vallen? Dat maakt het zoeken nog makkelijker ;-)mux schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 10:08:
[...]
Dat is reactionaire onzin. Het maakt niet uit met welk apparaat je muziek maakt, de kunst in muziek zit hem niet in het gebruikte medium (of het nou instrument, opnamemethode, distributiemedium of afspeelmedium is) maar in het kunstenaarsschap van de muzikant.
if anything zijn er tegenwoordig meer goede artiesten, zijn ze veel beter te vinden en wordt de lat hoger gelegd, is mijn idee. Misschien niet bij de bekende grote platenlabels, maar er is nog een hoop craftsmanship te vinden bij kleinere of eigen labels waar men nooit aan loudness wars etc. heeft gedaan.
Dat zou ook aan de soort muziek kunnen liggen, Tales of Mystery klinkt een stuk rauwer dan Dark Side of The Moon.Gotez schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 10:42:
[...]
Ik heb het album meerdere keren, oa als LP en CD. Toch vind ik het niet zo goed klinken als DSOTM.
Dark Side of The Moon is wat geluid aan gaat een stuk gepolijster.
Maar dat is dan ook mijn mening.
"When you grow up your heart dies"
Eigenlijk vind ik alle albums van Jackson geweldig goed opgenomen. Strak laag, ruimtelijk, mooie pure weergave van stemmen.
Erg prettig om naar te luisteren.
Maar dit nieuwe album is echt verschrikkelijk opgenomen! Het klinkt allemaal erg overgeproduceerd, kaal, statisch.
Met als absoluut dieptepunt het afgrijselijke laag. Wat een loudness bagger. Ik kan me niet voorstellen dat Jackson dit zelf zo op de plaat had gezet.
Erg vermoeiend en ergelijk om naar te luisteren.
Zijn er meer mensen die dit is opgevallen?
Lachrymae al een tijdje in huis, maar niet echt de tijd gevonden voor een goede luistersessie. Wat ik tot nu van Kashkashian heb gehoord is alvast niet verkeerd.
liever de tong gebrand dan lauwe soep
LOL, goeie ;-)StarTAC schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 16:46:
[...]
Kun je een lijst van labels geven die jij daaronder vindt vallen? Dat maakt het zoeken nog makkelijker ;-)
Maar met goed vindbaar bedoel ik via bijv. Last.fm/audioscrobbler, Jamendo en, populairder, iTunes en Spotify. En natuurlijk de meer genrespecifieke constructies; zelf heb ik altijd veel gehad aan anus en slsk.
Heb de nieuwe nog niet gehoord. Invincible vind ik ook al slecht door de enorme loudness. Jammer, dat de nieuwe ook slecht is gemasterd.invincible30 schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 21:30:
Ik heb de "nieuwe" cd van Michael Jackson beluisterd.
Eigenlijk vind ik alle albums van Jackson geweldig goed opgenomen. Strak laag, ruimtelijk, mooie pure weergave van stemmen.
Erg prettig om naar te luisteren.
Maar dit nieuwe album is echt verschrikkelijk opgenomen! Het klinkt allemaal erg overgeproduceerd, kaal, statisch.
Met als absoluut dieptepunt het afgrijselijke laag. Wat een loudness bagger. Ik kan me niet voorstellen dat Jackson dit zelf zo op de plaat had gezet.
Erg vermoeiend en ergelijk om naar te luisteren.
Vind je Invincible last hebben van loudness? Dat valt volgens mij wel mee. Een aantal nummers hebben veel laag, maar het staat er wel strak op vind ik.Slogra schreef op woensdag 15 december 2010 @ 17:19:
[...]
Heb de nieuwe nog niet gehoord. Invincible vind ik ook al slecht door de enorme loudness. Jammer, dat de nieuwe ook slecht is gemasterd.
Nee, dan vind ik dit nieuwe album echt veel erger qua loudness. Erg jammer hoe veel hedendaagse cd's belabberd worden gemasterd.
Alles voor de commercie. Als het door de ipod oordopjes maar "lekker" klinkt.

In feite zijn wij, mensen die muziek graag met goede kwaliteit op een dure installatie willen luisteren, het buitenbeentje. Het standaard mediamarkt volk bepaalt wat voor kwaliteit we krijgen...
Ik denk dat je volledig gelijk hebt, maar zou toch een nuancering aan willen brengen. De muziek zelf speelt namelijk ook een rol. Wat je ziet is dat het vaak de stamp muziek, pop muziek en metal muziek is die er beroerd van af komt, en eerlijk gezegt, merk je daar het verschil toch minder. Dit soort muziek mist vaak de subtitileit. Klassiek, jazz en de betere rock muziek wordt vaak stukken beter en rustige gemasterd, juist omdat mensen hier wel rustig voor aan zitten. Hier is subtilieit wel een vereiste, en zal de producent er ook rekening mee houden. Het is dus een samenspel van de muziek die geluisterd wordt, en de manier waarop mensen luisteren. Nu vind ik het persoonlijk heel jammer dat veel muziek zo om zeep geholpen word, maar heb hier persoonlijk weinig last van.Struikrover schreef op donderdag 16 december 2010 @ 16:51:
In wezen is dat ook de grootste doelgroep toch? Vroeger kocht iedereen een zo goed mogelijke stereo i.c.m. een cd-speler danwel een lp-speler. Tegenwoordig zijn de Bose 3-2-1 setjes, ipod docks en weet ik het wat voor meuk razend populair. Je kunt IMO de muziekindustrie en opname studio's er niet alleen maar de schuld van geven dat ze daar op inspelen.
In feite zijn wij, mensen die muziek graag met goede kwaliteit op een dure installatie willen luisteren, het buitenbeentje. Het standaard mediamarkt volk bepaalt wat voor kwaliteit we krijgen...
Daarentegen kun je ook op die "slechte" sets horen of een CD goed is opgenomen of niet. Je raakt letterlijk vermoeid van het luisteren of je zit constant aan de volumeknop... Ik ben daar niet de enige in. Mijn vader heeft dat ook. Die heeft dan welliswaar allemaal van die goedkope bonkiebonkie dingen van Philips of Creative. Maar hoort wel het verschil....Struikrover schreef op donderdag 16 december 2010 @ 16:51:
In wezen is dat ook de grootste doelgroep toch? Vroeger kocht iedereen een zo goed mogelijke stereo i.c.m. een cd-speler danwel een lp-speler. Tegenwoordig zijn de Bose 3-2-1 setjes, ipod docks en weet ik het wat voor meuk razend populair. Je kunt IMO de muziekindustrie en opname studio's er niet alleen maar de schuld van geven dat ze daar op inspelen.
In feite zijn wij, mensen die muziek graag met goede kwaliteit op een dure installatie willen luisteren, het buitenbeentje. Het standaard mediamarkt volk bepaalt wat voor kwaliteit we krijgen...

_@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' Bombus Flavifrons adoratie _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/'? '\@_ || Let's Play: Paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker
Daarentegen zijn er tegenwoordig duizenden mensen die hun muziek meenemen onderweg, en dus de halve dag met slechte oordopjes of in-ear plugs en koptelefoons op zitten. Wanneer ik mijn ietwat goedkope sennheiser koptelefoon op m'n iPod aansluit een nummers afspeel die ik van z'n leven nooit op m'n redelijke stereoset zou afspelen klinken ook die nummers zo af en toe heerlijk 'in your face'.Touchdomex schreef op donderdag 16 december 2010 @ 17:58:
[...]
Daarentegen kun je ook op die "slechte" sets horen of een CD goed is opgenomen of niet. Je raakt letterlijk vermoeid van het luisteren of je zit constant aan de volumeknop... Ik ben daar niet de enige in. Mijn vader heeft dat ook. Die heeft dan welliswaar allemaal van die goedkope bonkiebonkie dingen van Philips of Creative. Maar hoort wel het verschil....
Ik zeg ook niet dat er geen slechte masters bestaan, die zijn er zeker weten wel. Er zijn zat masteraars die los van de loudness sowieso een brakke opname afleveren. En dat hoor je inderdaad ook op goedkope bonkiebonkie apparaten. Echter als een opname goed is maar de dynamiek er flink uitgeperst is klinkt dat meestal op zulk soort sets prima genoeg.
Neem bijvoorbeeld het album 'Intimacy' van Bloc Party. Klinkt zelfs op mijn stereoset erg prima. Zo prima dat ik me ging afvragen of hij toevallig goed gemasterd was (stel je eens voor
Soms hoor je het op het eerste gehoor niet eens zo erg, maar je merkt het altijd wanneer je het volume wat omhoog draait om wat extra te 'genieten', en dat is jammer en zonde.
[ Voor 34% gewijzigd door Struikrover op 16-12-2010 19:54 ]
Hier heb je zeker wel gelijk in. Waarschijnlijk hebben vele hedendaagse muziekidolen ook totaal geen invloed hoe "hun" muziek wordt opgenomen. Als het maar verkoopt natuurlijk.Struikrover schreef op donderdag 16 december 2010 @ 16:51:
In wezen is dat ook de grootste doelgroep toch? Vroeger kocht iedereen een zo goed mogelijke stereo i.c.m. een cd-speler danwel een lp-speler. Tegenwoordig zijn de Bose 3-2-1 setjes, ipod docks en weet ik het wat voor meuk razend populair. Je kunt IMO de muziekindustrie en opname studio's er niet alleen maar de schuld van geven dat ze daar op inspelen.
In feite zijn wij, mensen die muziek graag met goede kwaliteit op een dure installatie willen luisteren, het buitenbeentje. Het standaard mediamarkt volk bepaalt wat voor kwaliteit we krijgen...
Gelukkig heb ik een hekel aan de hedendaagse popmuziek, dus heb er geen last van.
Onlangs had een maat van mij een mp3tje van Lady Gaga (

HIj vertelde mij dat het bij hem wel goed klonk. Hij bezit oude B&W 602 s1 speakers. Loudnesspeakers vind ik dat. (bezit zelf ook B&W speakers, maar een veel mooier klinkende serie)
Op die speakers klinkt alles wel leuk. Zowel slecht als goed opgenomen muziek.
Hij vond het iig maar vreemd dat het bij mij voor geen meter klonk

Heerlijke cd overigensStruikrover schreef op donderdag 16 december 2010 @ 19:48:
[...]
Daarentegen zijn er tegenwoordig duizenden mensen die hun muziek meenemen onderweg, en dus de halve dag met slechte oordopjes of in-ear plugs en koptelefoons op zitten. Wanneer ik mijn ietwat goedkope sennheiser koptelefoon op m'n iPod aansluit een nummers afspeel die ik van z'n leven nooit op m'n redelijke stereoset zou afspelen klinken ook die nummers zo af en toe heerlijk 'in your face'.
Ik zeg ook niet dat er geen slechte masters bestaan, die zijn er zeker weten wel. Er zijn zat masteraars die los van de loudness sowieso een brakke opname afleveren. En dat hoor je inderdaad ook op goedkope bonkiebonkie apparaten. Echter als een opname goed is maar de dynamiek er flink uitgeperst is klinkt dat meestal op zulk soort sets prima genoeg.
Neem bijvoorbeeld het album 'Intimacy' van Bloc Party. Klinkt zelfs op mijn stereoset erg prima. Zo prima dat ik me ging afvragen of hij toevallig goed gemasterd was (stel je eens voor). Even wat harder draaien....mwoa, dat klonk alweer een stuk minder. Even een paar nummers openen in Audacity... oef! Dat loog er niet om, vrij hard verkrachte opnames
.
Soms hoor je het op het eerste gehoor niet eens zo erg, maar je merkt het altijd wanneer je het volume wat omhoog draait om wat extra te 'genieten', en dat is jammer en zonde.
Wat mij trouwens opviel is hoe slecht de muziek van Caro Emerald is opgenomen (echt plat als een dubbeltje

Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ik heb net een Beats by dr Dré Studio headset gekocht en ben zeer tevreden met mijn aankoop. Helaas kom ik er nu achter dat het grootste deel van mijn muziekcollectie van zeer slechte kwaliteit is ( veel ruis en vlak ).
Als ik FLAC bestanden download (om te testen, ik koop altijd CD's), vind ik deze ook niet altijd van goede kwaliteit (veel gekraak en ruis op achtergrond). Je kan natuurlijk heel simpel een een mp3'tje van slechte kwaliteit omzetten naar een FLAC bestand, het is dan vanzelfsprekend dat dit bestand ook slecht is.
Hebben jullie tips waar ik goede muziek kan vinden die wel 'audiofiel waardig' zijn?
CDwinkel alsnog?Sebastiaanrh schreef op zondag 19 december 2010 @ 23:17:
Beste Tweakers,
Ik heb net een Beats by dr Dré Studio headset gekocht en ben zeer tevreden met mijn aankoop. Helaas kom ik er nu achter dat het grootste deel van mijn muziekcollectie van zeer slechte kwaliteit is ( veel ruis en vlak ).
Als ik FLAC bestanden download (om te testen, ik koop altijd CD's), vind ik deze ook niet altijd van goede kwaliteit (veel gekraak en ruis op achtergrond). Je kan natuurlijk heel simpel een een mp3'tje van slechte kwaliteit omzetten naar een FLAC bestand, het is dan vanzelfsprekend dat dit bestand ook slecht is.
Hebben jullie tips waar ik goede muziek kan vinden die wel 'audiofiel waardig' zijn?
_@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' Bombus Flavifrons adoratie _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/'? '\@_ || Let's Play: Paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker
Klinkt eerder als een hardware / driver probleem...Sebastiaanrh schreef op zondag 19 december 2010 @ 23:17:
Beste Tweakers,
Ik heb net een Beats by dr Dré Studio headset gekocht en ben zeer tevreden met mijn aankoop. Helaas kom ik er nu achter dat het grootste deel van mijn muziekcollectie van zeer slechte kwaliteit is ( veel ruis en vlak ).
Als ik FLAC bestanden download (om te testen, ik koop altijd CD's), vind ik deze ook niet altijd van goede kwaliteit (veel gekraak en ruis op achtergrond). Je kan natuurlijk heel simpel een een mp3'tje van slechte kwaliteit omzetten naar een FLAC bestand, het is dan vanzelfsprekend dat dit bestand ook slecht is.
Hebben jullie tips waar ik goede muziek kan vinden die wel 'audiofiel waardig' zijn?
Opzich makkelijk te onderzoeken, trap eens een bestand in een editor, speel het af en luister naar de kraakjes, onthoud de plekken voor een korte periode, speel het daarna weer af, is het op dezelfde plek? dan is er wat mis met het bestand. Is het willekeurig? dan is het een driver, hardware probleem.
Ik heb ook een mooie klasieker van wat je niet moet hebben, een (oudere) AMD computer met een Creative SB Live! Dat gaat niet goed komen... Slecht geluid en kraken, dat doet het.
thx alvast
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ik gebruik Wavelab, maar er zijn alternatieven zoals eh... Audacity, freeware.
Ik kan met Audacity niet werken, weet niet waarom, maar ik snap Wavelab een stuk beter.
@sorcerer8472
Ja. Ik heb de CD van Madonna, first album heet -ie geloof ik.
Maar ik heb ook de plaat, de plaat heb ik nat digitaal opgenomen met een philips platenspeler met nieuwe naald. De platenspeler had in aangesloten op mijn fostex digitale mengpaneeltje, met toslink aangesloten aan mijn geluidskaart. (Creative SB Live! platinum pro)
Als programma om het spul op te nemen gebruikte ik Wavelab, met direct twee vst plugins waarvan de ene op laag niveau de lichtste tikjes verwijderde en rumble verminderde. De andere plugin ingesteld om op laag niveau noise te verwijderen. Beide dus zo min mogelijk actief, maar doen hun werk.
Daarna alle nummers geknipt en handmatig oneffenheden eruit gehaald, tikjes dus.
Na dat gedaan te hebben genormaliseerd.
Een vergelijk met het cd bestand en de aftreksel van plaat leerde mij dat de rip van de plaat veel netter, zuiverder, dynamischer, warmer, helder en wat dan ook is.
Ik rip mijn platen altijd op die manier en sla ze op als mp3, 320kbps 44.100 stereo.
De meerwaarde van flac, ape of wat dan ook zie ik niet, het enige wat ik zie is dat mijn muziekverzameling dan minimaal 2,5 keer zo groot in omvang wordt.
Sterker nog, als ik noodgedwongen flac binnenhengel, zet ik het eerst even om naar mp3.
Het nadeel van mp3 compressie is natuurlijk duidelijk, zeker op lage bitrates merkbaar. Ik hoor altijd twee verschillen. De eerste is duidelijk, je mist een hoop dynamiek, hihats worden slordig, of eigenlijk lijken het meer korte ruisjes, kan het niet anders vertalen. De tweede is zoals het geluid overblijft bij een mp3 van 32 kbps, waarbij de compressiefouten natuurlijk om je oren vliegen. Deze kom je makkelijk tegen tot 128. Bij 160 kom je dat niet of nauwelijks tegen, echter hoor je dan nog wel een dynamisch verlies. Gezien 320 de hoogste methode is, gebruik ik die.
Het is ook mogelijk te kiezen voor een VBR (Variabele bitrate)
Met een goede instelling is dat net zo goed dan 320 en het bestand zal kleiner zijn in veel gevallen.
Toch kies ik dan liever voor een CBR (constante bitrate) omdat ik eigenwijs ben en denk dat het 'veiliger' is. De player heeft minder werk denk ik dan en ik verwacht minder fouten.
Als ik er zin in en tijd voor heb zal ik nog twee screendumps maken, een van madonna - first album CD, de andere van plaat.
Juist op duurdere apparatuur hoor je het verschil tussen een CD en een 320kbps MP3 wel degelijk, is mijn ervaring. Op de laptop is het verschil een stuk kleiner. En dat is in overeenstemming met het verschil tussen laptopspeakers en een stel vloerstaanders. Uiteraard is de detaillering op m'n vloerstaanders vele malen hoger. Dus worden er dan ook hogere eisen gesteld aan het bronbestand. Als je het verschil tussen 320kbps en CD niet hoort is er 1) of iets niet goed met je 'hoogwaardige' set, 2) of iets niet goed met je gehoor.
4620 Wp PV ZZO 52° | VW Golf Variant 1.5 TSI '19
Zo ging dat, gehoorbescherming? eh...
Ik gebruik overigens Sam broadcaster als player, die vreet geen lossless. En inderdaad, 1TB kost niet veel meer, maar dan heb ik dus 3 a 4TB nodig... Wil je dat dan ook nog even backuppen, doe dat maar x2... Nee bedankt. ;-) ieder z'n ding...
Nou, net even holiday van de plaat en van cd naast elkaar gezet.
Replaygain geeft aan dat het met beide bestanden goed zit.
rip van LP: -2.38 db
cd: -3.95 db
Ook de dump laat zien dat beide bestanden niet enorm verschillen.
Ik heb enkel even het linker kanaal gepakt:
rip van LP:

CD:

Album versie is langer dan die van de cd zo blijkt... intro is langer van LP
Waarschijnlijk klinkt de rip beter voor mij, omdat de helderheid hoger is, dat komt dan weer omdat ik natuurlijk half doof ben en zodoende de rip beter waardeer dan de cd. Met andere woorden, de cd zal wel beter zijn.
[ Voor 41% gewijzigd door TimothyW op 20-12-2010 13:01 ]
Ik doelde met mijn post niet rechtstreeks op jou hoor. Ook op de reacties boven die van jou.TimothyW schreef op maandag 20 december 2010 @ 12:46:
Het zal best aan het gehoor liggen. Ooit in het begin van de jaren 90 dj geweest waarbij het normaal was om een paar KW neer te zetten en dan achter je een monitor welke daar overheen moet denderen, alsook een koptelefoon welke niet moest mokken omdat het kogelhard moest, anders kon je niet mixen...
Zo ging dat, gehoorbescherming? eh...
Ik gebruik overigens Sam broadcaster als player, die vreet geen lossless. En inderdaad, 1TB kost niet veel meer, maar dan heb ik dus 3 a 4TB nodig... Wil je dat dan ook nog even backuppen, doe dat maar x2... Nee bedankt. ;-) ieder z'n ding...
Nou, net even holiday van de plaat en van cd naast elkaar gezet.
Replaygain geeft aan dat het met beide bestanden goed zit.
rip van LP: -2.38 db
cd: -3.95 db
Ook de dump laat zien dat beide bestanden niet enorm verschillen.
Ik heb enkel even het linker kanaal gepakt:
rip van LP:
[afbeelding]
CD:
[afbeelding]
Album versie is langer dan die van de cd zo blijkt... intro is langer van LP
Waarschijnlijk klinkt de rip beter voor mij, omdat de helderheid hoger is, dat komt dan weer omdat ik natuurlijk half doof ben en zodoende de rip beter waardeer dan de cd. Met andere woorden, de cd zal wel beter zijn.
4620 Wp PV ZZO 52° | VW Golf Variant 1.5 TSI '19
Om effe hierop in te haken, en ook refererend naar de topicstart: zoek even de torrent op van de DVDA versie van DSOTM. Komt rechtstreeks van de 1974 mastertapes. Er is vrijwel niks aan gedaan - er is zelfs nog een beetje taperuis te horen.sjaool schreef op donderdag 09 december 2010 @ 23:38:
Niet verwonderlijk dat Roger Waters in die lijst op 1 staat, die man maakt echt kunstwerken van muziek.
Het is wel de quadrofonische mix van Alan Parsons, dus even wennen als je de stereo versie gewend bent.
Verwijderd
Ik heb geloof ik al deze versies al incl. de quadrafonische versie gemaakt van een Q8 tape.joopv schreef op maandag 20 december 2010 @ 13:33:
[...]
Om effe hierop in te haken, en ook refererend naar de topicstart: zoek even de torrent op van de DVDA versie van DSOTM. Komt rechtstreeks van de 1974 mastertapes. Er is vrijwel niks aan gedaan - er is zelfs nog een beetje taperuis te horen.
Het is wel de quadrofonische mix van Alan Parsons, dus even wennen als je de stereo versie gewend bent.
Erg leuk om allemaal te beluisteren en de versie van Alan Parsons is voor mij de beste versie.
"When you grow up your heart dies"
Naar aanleiding van het lijstje heb ik het toch nog een keer geprobeerd maar ik kan echt niks met het album Amused to Death van Roger Waters.Schaapje_BlaaT schreef op donderdag 09 december 2010 @ 22:21:
Ik dacht aan dit topic bij het zien van de lijst 'best klinkende albums' op hifi.nl dus heb dit topic even genecro-d
De nummer 1 van onderstaande lijst heb ik zonet geprobeerd, dat is echt leuk om te horen. Als je precies in de sweet spot van je stereogeluid gaat zitten ga je je echt afvragen of er niet stiekum een speaker achter je staat bij sommige van die geluidseffecten.
Top 30 Best Klinkende Platen Aller Tijden
1 - Amused to Death - Roger Waters (1992)
2 - Touch - Yello (2009)
.....
Ik begrijp overigens wel waarom mensen dit een goed album vinden maar ik vind het persoonlijk allemaal wat gedateerd klinken.
Er is annu 2010 voldoende electronische muziek te krijgen die minstens net zo spannend is als 'Amused to Death' maar nét even wat moderner.
Voor de mensen die 'The Last Resort' van Trentmoller en 'Touch' van Yello kunnen waarderen heb ik nog wel wat album tips.
Het Israëlische label Aleph Zero heeft een aantal releases die echt klinken als een klok ( tijdelijk voor € 8,- per cd te koop via hun site (en er worden geen verzendkosten in rekening gebracht):
Eitan Reiter - Places I Miss That I Haven't Been To
Bluetech - The Divine Invasion
Bluetech - Sines And Singularities
Fredrik Ohr - Falling Through The Earth
V/A - Darkroom beats
Bovenstaande cd's bieden allemaal een waar 3D feest.
Overigens ben ik van mening dat er op een heel verkeerde manier wordt geoordeeld over of een cd zogenaamd plat gecomprimeerd is. Want het verhaal gaat veel verder dan gewoon 'een limiter' op het eindsignaal om de boel plat te persen, maar dat is een andere discussie.
Een tip: laat je niet gelijk afschrikken door wat een platgeperste cd lijkt te zijn wanneer je hem ript in een stukje software. Laat je oren oordelen en niet een plaatje!
Het album is dan ook al 18 jaar oud.rhodes54 schreef op maandag 20 december 2010 @ 14:33:
[...]
Naar aanleiding van het lijstje heb ik het toch nog een keer geprobeerd maar ik kan echt niks met het album Amused to Death van Roger Waters.
Ik begrijp overigens wel waarom mensen dit een goed album vinden maar ik vind het persoonlijk allemaal wat gedateerd klinken.
Er is annu 2010 voldoende electronische muziek te krijgen die minstens net zo spannend is als 'Amused to Death' maar nét even wat moderner.
Als ik alle muziek zou waarderen zoals jij het nu doet dan kan ik dus ook niet meer naar muziek uit de jaren zestig luisteren omdat het gedateerd zou klinken.
Uiteindelijk gaat het wel om de inhoud van de muziek en niet om de techniek die daar achter zit.
"When you grow up your heart dies"
Verwijderd
Verwijderd
Alan Parsons en Eric Woolfson hebben hun hele collectie een paar jaar geleden nog geremasterd, kort voor het overlijden van Eric. Naar verluidt is dat wel een verbetering (ik heb zelf alleen Eve in geremasterde versie thuis liggen, dus geen vergelijkingsmateriaal, helaas). De Deluxe Edition van Tales bevat geremasterde versies van zowel de originele mix als van de controversiële 1987 remix (controversiëel, omdat het arrangement destijds was aangepast met extra gitaarpartijen etc.).Gotez schreef op dinsdag 14 december 2010 @ 09:37:
Ik vind Alan Parsons ook wel een genie, alleen jammer dat Tales of Mystery slecht gemasterd is.
Als extraatje bevatten de remasters wel wat aardig bonusmateriaal - vooral van vroege onafgemaakte versies en demo's. Best leuk.
[ Voor 7% gewijzigd door Verwijderd op 21-12-2010 05:30 ]
Begrijp me niet verkeerd, ik luister regelmatig naar oude muziek. Vooral uit jaren '60 en '70.sjaool schreef op maandag 20 december 2010 @ 20:47:
[...]
Het album is dan ook al 18 jaar oud.
Als ik alle muziek zou waarderen zoals jij het nu doet dan kan ik dus ook niet meer naar muziek uit de jaren zestig luisteren omdat het gedateerd zou klinken.
Uiteindelijk gaat het wel om de inhoud van de muziek en niet om de techniek die daar achter zit.
Het zijn vooral die plastic digitale synths en piano's etc. op Amused To Death waar ik rillingen van krijg. Doet u mij dan maar een lekker oude ruisende Moog. ;-)
Leuk om te lezen dat er geremasterde versies zijn van de Alan Parsons albums. Ik wil er wel een paar hebben denk ik :-)
Hier het nummer A Nightmare To Remember.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een fantastisch album, maar alle nummers zien er zo uit, en dat is met zulke complexe muziek echt eeuwig zonde
Hmm... dat heb ik nou niet bij dat album. Het klinkt misschien allemaal wat gepolijst en geproduceerd maar dat is ook een kenmerk van Waters.rhodes54 schreef op dinsdag 21 december 2010 @ 10:27:
[...]
Het zijn vooral die plastic digitale synths en piano's etc. op Amused To Death waar ik rillingen van krijg. Doet u mij dan maar een lekker oude ruisende Moog. ;-)
Amused to Death is trouwens veel meer dan alleen muziek er zit wel degelijk een veel diepere boodschap in alle nummers zoals te lezen is op Wikipedia.
Als je dat leest zul je ook zien dat er een indrukwekkende lijst aan beroemdheden heeft meegewerkt aan het album.
Verder heeft Roger Waters er ook 5 jaar (1987-1992) over gedaan om het album te realiseren dus in hoeverre er digitale synthesizers zijn gebruikt durf ik niet te zeggen.
[ Voor 13% gewijzigd door sjaool op 21-12-2010 16:56 ]
"When you grow up your heart dies"
Ben namelijk wel benieuwd welk cijfer hij de Guitar Hero versie van Death Magnetic van Metallica zou geven (de audio geripped uit het spel).
Eigenlijk onvoorstelbaar dat The Black Album op #4 van de best klinkende platen ooit staat en Death Magnetic het kut klinkt
Hoop dat ze er van geleerd hebben en niet meer a) Rick Rubin inhuren en b) zelf ook producer blijven in plaats van geheel de taak overlaten aan Rubin.
DTS 5.1 versie van Black Album
[ Voor 43% gewijzigd door bóòbó op 21-12-2010 17:33 ]
Ja, DT is ook beroerd gemasterd. Dat album ervoor ook, vrij tof materiaal maar verziekt door Vlado Meller tijdens de mastering.Struikrover schreef op dinsdag 21 december 2010 @ 14:47:
Ik kan nog een CD toevoegen aan het lijstje minder goed gemasterde platen: Dream Theater's Black Clouds and Silver Linings.
Hier het nummer A Nightmare To Remember.
[afbeelding]
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het een fantastisch album, maar alle nummers zien er zo uit, en dat is met zulke complexe muziek echt eeuwig zonde
Rick Rubin 'gaat wel' qua troep afleveren, het is meestal Vlado Meller die de laatste hand der verzieking eraan legt.
Mja, inderdaad. De gekozen sounds (gitaar, bas, drum) op Black Album vind ik beroerd en op Death Magnetic juist erg fijn. Schiet ook niet echt opPolluxDKB schreef op dinsdag 21 december 2010 @ 17:28:
Eigenlijk onvoorstelbaar dat The Black Album op #4 van de best klinkende platen ooit staat en Death Magnetic het kut klinkt
[ Voor 20% gewijzigd door BHQ op 21-12-2010 17:42 ]
Gesproken over de kwaliteit van het nummer zelf, geluidstechnisch gezien.Jarpse schreef op dinsdag 21 december 2010 @ 17:39:
[...]
Mja, inderdaad. De gekozen sounds (gitaar, bas, drum) op Black Album vind ik beroerd en op Death Magnetic juist erg fijn. Schiet ook niet echt op
Daar gaat dit topic echter over
Of het je smaak is is wat anders
Sowieso draai ik al vrijwel geen CD's meer, ik heb er zát (1000+) maar het meeste luister ik muziek op het werk of onderweg, in beide gevallen hoge kwaliteit rips (192 kb/s of beter), met iTunes of de iPod/iPhone met AKG oordopjes en een 2.0-setje van Harman Kardon (met de beste wil van de wereld geen audiofiele geluidssituatie).
Ook favoriet: de geremasterde CD's van Nick Drake, CD's van Alpha en Massive Attack (fantastische 'headroom') en Steely Dan (Gaucho, onder andere).
Thuis draai ik ze wel op mijn Yamaha-installatie, door een tweetal bijzonder fijne B&W-luidsprekers.
De laatste tijd schiet echt luisteren er vaak bij in.

"Atheism is an attitude, a frame of mind that looks at the world objectively, fearlessly, always trying to understand all things as a part of nature" - Carl Sagan
Wat je zegt over flac / mp3 kan ik niet helemaal volgen
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Inderdaad, ik zie de meerwaarde niet van flac ten opzichte van een mp3 op 320. Helemaal gezien het feit dat een flac bestand zo groot is. Daarnaast kan alles mp3 afspelen en flac is toch een stuk minder doorsnee.Sorcerer8472 schreef op dinsdag 28 december 2010 @ 11:07:
@TimothyW: vaak is een vinyl-master heel anders dan een cd-master (net als dat sacd-masters vaak anders zijn dan cd-masters, waardoor het medium zelf erg moeilijk te vergelijken is). Dus het kan goed kloppen dat die beter klinkt nadat je hem zelf hebt opgenomen hoor! MP3 verandert niet of nauwelijks iets aan het dynamische bereik dus ook dat kan kloppen
Wat je zegt over flac / mp3 kan ik niet helemaal volgenOf bedoel je dat je er mp3 van maakt om ruimte te besparen?
Eigenlijk gebruik ik geen mp3 om ruimte te besparen, ik gebruik eerder flac niet om ruimte te besparen. (moeilijke zin wellicht...) Bijna hetzelfde, maar als uitgangspunt heb ik altijd mp3 gebruikt. Flac gebruiken zou zorgen voor grotere bestanden inderdaad en de kwaliteit is wat mij betreft niet merkbaar anders.
Hèt grote voordeel van flac is dat het lossless is en dat je nog altijd naar een ander formaat kan omzetten (om god weet welke reden). Als morgen mp6 wordt uitgevonden en je kan nog kleinere bestanden maken met dezelfde/betere geluidskwaliteit dan kan je zonder problemen vertrekken van flac.Inderdaad, ik zie de meerwaarde niet van flac ten opzichte van een mp3 op 320. Helemaal gezien het feit dat een flac bestand zo groot is. Daarnaast kan alles mp3 afspelen en flac is toch een stuk minder doorsnee.
met mp3 kan je geen kant meer op.
Mp3 is echter wel de meest verspreide standaard, dus die zie ik morgen nog niet verdwijnen....
Deze is zover ik kan horen en meten zeer goed opgenomen, heeft dan ook niet voor niks een eigen label waar sowieso minder verkracht word bij het masteren. Mocht je van aparte muziek houden dan is dit zeker een aanrader.
Je hebt gelijk, maar voor de leek vergt dit wat extra uitleg.
mp3 kun je prima omzetten naar mp3, aac, wma, mp6 (als dat wordt uitgevonden)
Echter bij omzetting van het ene lossy audio formaat naar het andere (lossy transcoding) heb je extra kans op meer artefacten (hoorbare afwijkingen van het origineel) Dit komt doordaat bij de compressie gebruik wordt gemaakt van psycho-akoustische codering. Geluid dat je niet hoort wordt weggelaten.
Als je dit signaal weer als input in een andere encoder stopt, is er een redelijke kans dat die zich verslikt.
Vergelijk het een beetje met jpeg artefacten als je een foto meerdere keren bewerkt en als jpg opslaat.
De meerwaarde van FLAC is duidelijk.TimothyW schreef op dinsdag 28 december 2010 @ 12:33:
[...]
Inderdaad, ik zie de meerwaarde niet van flac ten opzichte van een mp3 op 320. Helemaal gezien het feit dat een flac bestand zo groot is. Daarnaast kan alles mp3 afspelen en flac is toch een stuk minder doorsnee.
Eigenlijk gebruik ik geen mp3 om ruimte te besparen, ik gebruik eerder flac niet om ruimte te besparen. (moeilijke zin wellicht...) Bijna hetzelfde, maar als uitgangspunt heb ik altijd mp3 gebruikt. Flac gebruiken zou zorgen voor grotere bestanden inderdaad en de kwaliteit is wat mij betreft niet merkbaar anders.
* Betere kwaliteit (Hoorbaar of niet, in mijn geval wel hoorbaar, losless is altijd beter , ervan uitgaande dat beide nummers identiek zijn en de bron hetzelfde is)
* Er worden geen frequenties afgekapt (losless)
* Het is makkelijker te verwerken dan WAV's en toch kleiner qua formaat.
Voor mij genoeg reden om alleen nog maar naar flac te rippen
[ Voor 3% gewijzigd door Visgek82 op 04-01-2011 20:43 ]
Ryzen 7 7700X , 32 GB RAM, ProArt 4080 Super, MSI B650 Tomahawk, 2x2tb NVME

Vraag me wel af hoe de vinyl-versie dan klinkt... of ze daar nog wel enigszins subtiel hebben gemixt of dat de naald zowat uit de groef stuitert van de herrie...
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ik weet van Room Eleven dat in ieder geval het eerste album (Six White Russians and a Pink Pussycat) single take is opgenomen, waarbij de volledige band dus in 1 keer de verschillende nummers heeft ingespeeld. En er is expres geen opschoonactie gedaan, om de muziek zo levend mogelijk te houden. Gevolg, het album schijnt vol te staan met "foutjes" (ik kan ze niet ontdekken overigens).Sorcerer8472 schreef op zaterdag 18 december 2010 @ 09:55:
Lady Gaga is niet eens zo heel slecht gemastered/gemixt vind ik trouwens. Is in dat genre nog een van de betere... Niet goed nee, maar er is zóó veel slechter opgenomen muziek...
Wat mij trouwens opviel is hoe slecht de muziek van Caro Emerald is opgenomen (echt plat als een dubbeltje). En dat terwijl bijvoorbeeld een andere Nederlandse groep, Room Eleven, weer veel beter is opgenomen.
Bij Mmm Gumbo kan je horen dat bij bepaalde nummers er een Amerikaanse producer achter de knoppen heeft gestaan. Not Jealous klinkt bijvoorbeeld te gelikt.
Gelukkig heeft Janne Schra met Schradinova weer het geluid terug van het eerste album (en de bonus cd is helemaal sfeervol).
Caro Emerald is inderdaad weinig sfeervol en vrij poppy. De eerste keer dat ik het hoorde, deed het mij sterk denken aan bijv. Lily Allen.
Wat trouwens ook erg lekker klinkt, zijn de laatste albums van Gare du Nord (Sex 'n Jazz, Jazz in the City, Love for Lunch).
Een tijdje terug kwam trouwens Massive Attack voorbij, met Unfinished Sympathy. Ik heb inmiddels een betere opname te pakken kunnen krijgen, en de bass verdwijnt inderdaad aan het einde van het intro. Hij wordt niet zachter, de hele klank/toon verandert. In het intro is het een soort van laag gerommel, zodra het intro voorbij is, wordt het een echte bass partij.
Maar Massive Attack is sowieso zwaar op (sub-)woofers. Met dank aan Angel van het album Mezzazine, draai ik nu met pluggen in de bass-reflex poorten van m'n speakers. Mmijn speakers hebben 2 poorten, één aan de achterkant, en één aan de voorkant. Ik heb daar in het begin mee geëxperimenteerd, maar hoorde geen verschil. Tot ik laatst Angel opzette... Op normaal volume vulde mijn woonkamer zich met een bijzonder onheilspellend laag gerommel dat alles deed meetrillen... Bleek door een resonantie te komen, veroorzaakt door de achterste basspoorten en de plaatsing in mijn huis. Maar zelfs nu nog moet ik uitkijken het nummer niet te hard te zetten...
Wat mij direct opvalt, is de veel grotere dynamiek in je eigen opname van de LP. Over helderheid valt niks te zeggen op basis van je plaatjes, maar dat zou je met een spectrum-analyser moeten kunnen achterhalen.TimothyW schreef op maandag 20 december 2010 @ 12:46:
Het zal best aan het gehoor liggen. Ooit in het begin van de jaren 90 dj geweest waarbij het normaal was om een paar KW neer te zetten en dan achter je een monitor welke daar overheen moet denderen, alsook een koptelefoon welke niet moest mokken omdat het kogelhard moest, anders kon je niet mixen...
Zo ging dat, gehoorbescherming? eh...
Ik gebruik overigens Sam broadcaster als player, die vreet geen lossless. En inderdaad, 1TB kost niet veel meer, maar dan heb ik dus 3 a 4TB nodig... Wil je dat dan ook nog even backuppen, doe dat maar x2... Nee bedankt. ;-) ieder z'n ding...
Nou, net even holiday van de plaat en van cd naast elkaar gezet.
Replaygain geeft aan dat het met beide bestanden goed zit.
rip van LP: -2.38 db
cd: -3.95 db
Ook de dump laat zien dat beide bestanden niet enorm verschillen.
Ik heb enkel even het linker kanaal gepakt:
rip van LP:
[afbeelding]
CD:
[afbeelding]
Album versie is langer dan die van de cd zo blijkt... intro is langer van LP
Waarschijnlijk klinkt de rip beter voor mij, omdat de helderheid hoger is, dat komt dan weer omdat ik natuurlijk half doof ben en zodoende de rip beter waardeer dan de cd. Met andere woorden, de cd zal wel beter zijn.
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier
Jammer dat niet meer groepen de muziek zo maken als Room Eleven. En het is nog eens goedkoper ook vaak. Tja, niet helemaal foutloos, maarja...deepbass909 schreef op donderdag 06 januari 2011 @ 18:02:
[...]
Ik weet van Room Eleven dat in ieder geval het eerste album (Six White Russians and a Pink Pussycat) single take is opgenomen, waarbij de volledige band dus in 1 keer de verschillende nummers heeft ingespeeld. En er is expres geen opschoonactie gedaan, om de muziek zo levend mogelijk te houden. Gevolg, het album schijnt vol te staan met "foutjes" (ik kan ze niet ontdekken overigens).
Bij Mmm Gumbo kan je horen dat bij bepaalde nummers er een Amerikaanse producer achter de knoppen heeft gestaan. Not Jealous klinkt bijvoorbeeld te gelikt.
Gelukkig heeft Janne Schra met Schradinova weer het geluid terug van het eerste album (en de bonus cd is helemaal sfeervol).
Schradinova klinkt trouwens echt waanzinnig goed vind ik. Los van dat het lekkere muziek is is deze ook echt extreem goed gemixt met een enorm mooi stereobeeld. Warm geluid, heel levendig.
Klopt ja. Terwijl Caro Emeralds muziek (jazz/blues-achtig) toch echt om dynamiek schreeuwt vanwege de gebruikte instrumenten en de emotie die in de muziek zit. Maar de producer vond het toch maar beter om alles binnen 6 dB ofzo te proppen. Veel meer zal het niet zijn gok ik. Het is echt heel plat, ook al is het verder niet overdreven luid gemixt.Caro Emerald is inderdaad weinig sfeervol en vrij poppy. De eerste keer dat ik het hoorde, deed het mij sterk denken aan bijv. Lily Allen.
Ja, klopt, ben ik het ook mee eens!Wat trouwens ook erg lekker klinkt, zijn de laatste albums van Gare du Nord (Sex 'n Jazz, Jazz in the City, Love for Lunch).
In de intro is hij juist heel strak en diep (op een niet-dreunerige manier). Juist naderhand gaat hij soort-van 'trillen'. Jammer dat dat niet gelijk is gehouden, want het eerste deel vind ik toch wel duidelijk beter klinken. Kan tuurlijk allemaal liggen aan de apparatuur en ruimtes waarop/waarin we afspelen. Nogal bepalend voor basweergave.Een tijdje terug kwam trouwens Massive Attack voorbij, met Unfinished Sympathy. Ik heb inmiddels een betere opname te pakken kunnen krijgen, en de bass verdwijnt inderdaad aan het einde van het intro. Hij wordt niet zachter, de hele klank/toon verandert. In het intro is het een soort van laag gerommel, zodra het intro voorbij is, wordt het een echte bass partij.
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Een stem en stijl die er nog het meest op lijkt is Yael NaimSorcerer8472 schreef op donderdag 06 januari 2011 @ 18:25:
Jammer dat niet meer groepen de muziek zo maken als Room Eleven.
Luister bijvoorbeeld maar eens naar 'Come Home'
http://itunes.apple.com/ca/album/she-was-a-boy/id399750652
[ Voor 6% gewijzigd door rhodes54 op 07-01-2011 12:01 ]
Vind ik persoonlijk zeer goed klinken.
Heb hier ook totaal geen verstand van natuurlijk...
[ Voor 46% gewijzigd door begintmeta op 07-01-2011 13:05 . Reden: Even gekeken wie de 'master' is. ]
Zal vanmiddag ofzo eens luisteren. Maar om nog even terug te komen op Schradinova: da's echt een geweldig album. De muziek is geweldig en ik heb eigenlijk nog nooit zo'n goed klinkende cd gehoord. Ik kon hier de versterker zonder problemen naar 70 zetten (bij veel andere cd's wordt het pijnlijk boven 55). Hier hoor je alleen maar meer en klinkt het uiteindelijk haast alsof je bij een live-optreden zit. Perfecte balans.rhodes54 schreef op vrijdag 07 januari 2011 @ 11:59:
[...]
Een stem en stijl die er nog het meest op lijkt is Yael Naim
Luister bijvoorbeeld maar eens naar 'Come Home'
http://itunes.apple.com/ca/album/she-was-a-boy/id399750652
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ik vind dat persoonlijk juist een grote plus. Muziek hoort niet foutloos te zijn, dan kan je het net zo goed door een computer laten spelen.Sorcerer8472 schreef op donderdag 06 januari 2011 @ 18:25:
[...]
Jammer dat niet meer groepen de muziek zo maken als Room Eleven. En het is nog eens goedkoper ook vaak. Tja, niet helemaal foutloos, maarja...
Er zit in één van de opnamens trouwens wel een fout. Ik weet zo even niet meer uit hoofd welk nummer, maar één van de tracks lijkt duidelijk te oversturen op het album...Schradinova klinkt trouwens echt waanzinnig goed vind ik. Los van dat het lekkere muziek is is deze ook echt extreem goed gemixt met een enorm mooi stereobeeld. Warm geluid, heel levendig.
Update:
Inmiddels heb ik het nummer weer terug gevonden, het gaat om Italian Family, waarin de stem van Janne Schra duidelijk overstuurt... dat zijn toch foutjes die niet mogen.
Precies. Ik merk het zelf eigenlijk altijd aan hoe lang ik een cd interessant blijf vinden. Room Eleven draai ik nog steeds regelmatig, ook in huis als ik echt wil luisteren, Caro Emerald nauwelijks meer. Bij Room Eleven en Schradinova hoor je op de één of andere manier ook heel duidelijk dat de band met veel plezier in de studio bezig was. Ik zou het haast vegelijken met het verschil in sfeer tussen een tv-serie en verfilming van die serie. Ondanks dat de acteurs en setting vrijwel identiek zijn, weet een film meer sfeer te ademen.[...]
Klopt ja. Terwijl Caro Emeralds muziek (jazz/blues-achtig) toch echt om dynamiek schreeuwt vanwege de gebruikte instrumenten en de emotie die in de muziek zit. Maar de producer vond het toch maar beter om alles binnen 6 dB ofzo te proppen. Veel meer zal het niet zijn gok ik. Het is echt heel plat, ook al is het verder niet overdreven luid gemixt.
Ik zit nu even via spotify te luisteren (160kbit/s, Senneheiser CX-400 II) en ik blijf het laag wel horen, maar het zakt weg na een seconde of 8, als de drums erbij komen, in de rest van het geluid. Maar als ik goed luister, blijft hij wel duidelijk aanwezig. Zonder spectrum-analyzer kan ik het niet nauwkeurig bepalen, maar ik gok dat die lage toon tussen de 20 en 30Hz zit, een hoogte die voor veel speakers en versterker moeilijk stabiel te houden is, zeker als het geluid wat complexer wordt. En ons gehoor heeft de neiging dergelijke lage tonen te gaan negeren als er ook hogere tonen hoorbaar zijn.[...]
Ja, klopt, ben ik het ook mee eens!
[...]
In de intro is hij juist heel strak en diep (op een niet-dreunerige manier). Juist naderhand gaat hij soort-van 'trillen'. Jammer dat dat niet gelijk is gehouden, want het eerste deel vind ik toch wel duidelijk beter klinken. Kan tuurlijk allemaal liggen aan de apparatuur en ruimtes waarop/waarin we afspelen. Nogal bepalend voor basweergave.
Die hoogte is trouwens ook bijzonder gevoelig voor resonantie in een ruimte, iets waar ik thuis waarschijnlijk last van heb (zie mijn ervaring met Angel). Speakers en versterker kunnen het namelijk prima aan (een Cambridge Audio receiver en Monitor Audio RS 8 speakers (bereik 33Hz - 30kHz bij -3dB). Zonder sub kom je met vloerstaanders bijna niet onder deze waarden, en zelfs de meeste subs hebben al moeite met die 33Hz op -3dB.
Weet je wat trouwens pas rampen cd's zijn? De cd's waar audiofielen zo gek op zijn... Ja, ze zijn vaak perfect gemastered en geperst, maar dan tot in het extreme. Veel van die muziek is zo emotieloos als het maar zijn kan. Muziek gaat voor mij verder dan die perfecte opname.
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier
Verwijderd

Sowieso een fijne serie, waarin 'featured artists' een compilatie samengesteld hebben van favoriete platen, en dan aan elkaar gemixed.
Goed productiewerk.
"Atheism is an attitude, a frame of mind that looks at the world objectively, fearlessly, always trying to understand all things as a part of nature" - Carl Sagan
Gelukkig verschillen smakenVerwijderd schreef op vrijdag 07 januari 2011 @ 15:28:
Grappig, ik vind Room Eleven bloedeloos en Caro Emerald wel lekkere muziek. Ik ben met je eens dat de ene wel en de andere niet goed opgenomen/gemasterd is... maar Room Eleven heb ik weggegeven, niet interessant genoeg.
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier
U2 is ook qua muziek niks vind ik. Elk nummer klinkt hetzelfde. Het is saai en op een bepaalde manier ook emotieloos voor mijn gevoel. Dus, tja, smaken verschillendeepbass909 schreef op vrijdag 07 januari 2011 @ 16:19:
[...]
Gelukkig verschillen smakenMisschien is het een hint dat Room Eleven bij mij ook bovenaan staat als het gaat om bands die ik live heb gezien. Maar er is zoveel muziek waar ik dan weer helemaal niks aan vind... Ik snap bijvoorbeeld niet dat hele groepen U2 uitroepen als de beste band ooit, ik vind het maar een vermoeiende kakofonie aan geluid...
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Het is ook maar net wat je juist of fout noemt.deepbass909 schreef op vrijdag 07 januari 2011 @ 14:25:
... Muziek hoort niet foutloos te zijn, ...
Ow ik vindt Reptile (HDCD) die ik zelf graag en best vaak draai wel wat emotie bevattendeepbass909 schreef op vrijdag 07 januari 2011 @ 14:25:
[...]
Ik vind dat persoonlijk juist een grote plus. Muziek hoort niet foutloos te zijn, dan kan je het net zo goed door een computer laten spelen.
[...]
Er zit in één van de opnamens trouwens wel een fout. Ik weet zo even niet meer uit hoofd welk nummer, maar één van de tracks lijkt duidelijk te oversturen op het album...
Update:
Inmiddels heb ik het nummer weer terug gevonden, het gaat om Italian Family, waarin de stem van Janne Schra duidelijk overstuurt... dat zijn toch foutjes die niet mogen.
[...]
Precies. Ik merk het zelf eigenlijk altijd aan hoe lang ik een cd interessant blijf vinden. Room Eleven draai ik nog steeds regelmatig, ook in huis als ik echt wil luisteren, Caro Emerald nauwelijks meer. Bij Room Eleven en Schradinova hoor je op de één of andere manier ook heel duidelijk dat de band met veel plezier in de studio bezig was. Ik zou het haast vegelijken met het verschil in sfeer tussen een tv-serie en verfilming van die serie. Ondanks dat de acteurs en setting vrijwel identiek zijn, weet een film meer sfeer te ademen.
[...]
Ik zit nu even via spotify te luisteren (160kbit/s, Senneheiser CX-400 II) en ik blijf het laag wel horen, maar het zakt weg na een seconde of 8, als de drums erbij komen, in de rest van het geluid. Maar als ik goed luister, blijft hij wel duidelijk aanwezig. Zonder spectrum-analyzer kan ik het niet nauwkeurig bepalen, maar ik gok dat die lage toon tussen de 20 en 30Hz zit, een hoogte die voor veel speakers en versterker moeilijk stabiel te houden is, zeker als het geluid wat complexer wordt. En ons gehoor heeft de neiging dergelijke lage tonen te gaan negeren als er ook hogere tonen hoorbaar zijn.
Die hoogte is trouwens ook bijzonder gevoelig voor resonantie in een ruimte, iets waar ik thuis waarschijnlijk last van heb (zie mijn ervaring met Angel). Speakers en versterker kunnen het namelijk prima aan (een Cambridge Audio receiver en Monitor Audio RS 8 speakers (bereik 33Hz - 30kHz bij -3dB). Zonder sub kom je met vloerstaanders bijna niet onder deze waarden, en zelfs de meeste subs hebben al moeite met die 33Hz op -3dB.
Weet je wat trouwens pas rampen cd's zijn? De cd's waar audiofielen zo gek op zijn... Ja, ze zijn vaak perfect gemastered en geperst, maar dan tot in het extreme. Veel van die muziek is zo emotieloos als het maar zijn kan. Muziek gaat voor mij verder dan die perfecte opname.
en klinkt echt super.
OM - variations on a theme, album gain van -0.84 dB
ZZ top - best of ZZtop, album gain van -0.87 dB
Acid king - Zoroster, schopt het zelfs tot -0.17 dB
the Deftones weten op pinkpop 2003 -0.23 dB te halen
wat mij dan opvalt dat bepaalde bands die toch een vrij goede sound hebben (a la kyuss) hier toch door de mand vallen.
Where's my !@#$% booze!
Het is dan ook totale onzin om een album goed of slecht te noemen op basis van deze gegevens. Gevoelige rustige jazz/blues is relatief veel zachter dan metal, als je dezelfde muziek totaal ongecompressed vergelijkt.Harrstein schreef op vrijdag 07 januari 2011 @ 23:07:
Nog een paar albums die het wel goed doen
OM - variations on a theme, album gain van -0.84 dB
ZZ top - best of ZZtop, album gain van -0.87 dB
Acid king - Zoroster, schopt het zelfs tot -0.17 dB
the Deftones weten op pinkpop 2003 -0.23 dB te halen
wat mij dan opvalt dat bepaalde bands die toch een vrij goede sound hebben (a la kyuss) hier toch door de mand vallen.
Ook zoiets: een lange intro/outro of een bonustrack na 30 sec stilte op het einde van het album vertekenen die waarden. Naast de opbouw en het arrangement etc. Of heel belangrijk: de methode waarop gecomprimeerd wordt (hoeveel artifacts die oplevert bijv.) en wat er precies wel en niet gecomprimeerd wordt. Die getallen zeggen dus niks.
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.