Volgens mij bedoel je nummer 18! What A Wonderful World - Chris BoardmanVerwijderd schreef op dinsdag 26 mei 2009 @ 00:14:
Nog een hele goeie opname en heerlijke muziek voor een classy feestje:
Thomas Newman - Meet Joe Black Soundtrack Nr 19 (toch?) dat stukje met het vuurwerk. Het is verdorie net of je op het gras staat mee te kijken.
Ook van hem: American Beauty (score).
Ik heb m alleen gehoord op een demo bij Pacific Audio, erg geschikt om je bassen te testen.
Ik ben er toch eens een keer voor gaan zitten, en heb de cd blue lines van massive attack en this is war van 30 seconds to mars erbij gepakt.
Ik moet zeggen dat ik echt geschokt ben van het verschil wat er tussen deze 2 cd´s zit.
Nu heb ik wel 2 extremen te pakken, maar ik wist niet dat het zo erg was.
Ik dacht altijd dat het aan mijn installatie lag dat ik geen verschillen kon horen, maar blijkbaar heb ik nooit goed geluisterd.
Ik zal eens wat meer cd´s afgaan om te luisteren of ik het verschil kan horen.
Ik moet zeggen dat ik echt geschokt ben van het verschil wat er tussen deze 2 cd´s zit.
Nu heb ik wel 2 extremen te pakken, maar ik wist niet dat het zo erg was.
Ik dacht altijd dat het aan mijn installatie lag dat ik geen verschillen kon horen, maar blijkbaar heb ik nooit goed geluisterd.
Ik zal eens wat meer cd´s afgaan om te luisteren of ik het verschil kan horen.
:strip_icc():strip_exif()/u/46233/art_planet_60x60.jpg?f=community)
Laat ik nog eens een keiharde topic-kick geven! 
Heb de laatste tijd veel zitten zoeken naar goede mooie hifi-muziek, maar dat is serieus heel heel heel erg moeilijk.
Wat betreft de OP ben ik het met een paar dingen niet eens: Money van Pink Floyd in het origineel is niet te veel gecomprimeerd. Een grafiekje zegt niet per se iets over de mate van compressie, maar wel over hoe hard een nummer is. Money van Pink Floyd is een hard nummer met veel instrumenten en geluidseffecten door elkaar, echter elk instrument klinkt enorm gedetailleerd en natuurlijk. Wel zit er een slepend echo-effect op de stem en later in het nummer ook op een paar instrumenten wat het wat harder maakt allemaal. Verder klinkt het veel en veel en veel helderder dan bijna alle recente cd's die ik heb.
Verder wordt in de OP gesproken over dat 16-bits een probleem zou (kunnen) zijn. Als je luistert naar de originele cd's van Pink Floyd dan begrijp je wat ik bedoel; extreem helder geluid. De 4.0-versie van Dark Side of the Moon is al helemaal geweldig.
Ook over Blue Lines van Massive Attack ben ik het niet eens: het nummer Safe from Harm (2e track) heeft een vies compressiegeluid over de hele track waardoor o.a. de zang harder wordt gemaakt. Dat is duidelijk te horen aan de scherpe harde s'en en veel 'valse lucht' die je hoort; zachte geluiden worden bij compressie immers harder gemaakt en deze geluiden worden dan erg overheersend in zanggeluid. Als je erop let dan merk je dat heel veel albums last hebben van zang met veel valse lucht; en dat komt echt niet doordat zangtechniek van de gemiddelde zanger(es) slecht is hoor...
Royksopp valt inderdaad wel tegen: hun albums klinken plat. Het is wel leuke muziek, maar op een beetje leuk systeem klinkt het niet bijzonder, terwijl veel andere muziek er wel beter op klinkt... Verder heeft de peak trouwens helemaal niks te zeggen over de kwaliteit: het album van Royksopp bevat geen hoorbare clipping, terwijl ik toch bijvoorbeeld over Safe from Harm (Massive Attack Blue Lines) me wel afvraag of die harde s'en niet soms clippen...
En lekker de muziek hard zitten zit er met moderne muziek vaak niet bij inderdaad: alles is dan hard ipv dat je een mooi diep geluid krijgt. Clipping en peaks in een programmaatje zeggen niks, omdat er tegenwoordig heel erg slimme loudness-filters zijn die pieken heel mooi afvlakken zodat het ook gewoon niet meer voorkomt. Wat daar wel door gebeurt is dat (en dit hoor je heel heel heel vaak) met name harde instrumenten zoals drums onnatuurlijk gaan klinken: in plaats van een mooie drum hoor je dan een soort slag die gevolgd wordt door ruis, ipv dat je een mooie trom hoort. Zelfde geldt voor bekkens: dat wordt ook een bak ruis. Of snaarinstrumenten op het moment van aanslag; op sommige albums (Stevie Ann - Away from here bijv.) klinkt het alsof je een digitale klik hebt die wordt gevolgd door een gitaargeluid, puur omdat het brak bewerkt is. Verder klinkt dat album trouwens wel goed...
Ook over Nirvana ben ik niet super-enthousiast. Als je wilt weten waarom moet je eens naar het album Unplugged in New York luisteren. Dan val je achterover van hoe goed het klinkt vergeleken met de normale albums! Perfecte balans, enorm heldere instrumenten... Is zo te horen wel iets van loudness op toegepast op met name de momenten dat je het publiek hoort applaudiseren (wellicht om het publiek beter hoorbaar te maken, alleen op dat kanaal?) ... Hoe dan ook erg goede mix! Hij staat o.a. op Spotify.
Trouwens nog een opmerking over compressie op vinyl: die was er nog om een andere reden, namelijk dat de naald uit de groef kon springen bij een te grote piek!
Wat betreft de post hierboven dat 5.1-mixen van cd's altijd slecht zijn: dat is onzin! Zeker dat er meer compressie wordt toegepast is onzin. De meeste 5.1-mixen zijn juist beter dan hun stereo-tegenhanger. Kijk bijv. naar de cd/dvd van Umodja van Blof. Die is zowel in 5.1 als in stereo gemixt vanaf de master. 2 losse mixen dus. Erg mooi gedaan en bizar als je ineens exotische Japanse instrumenten van achter hoort spelen!
Maar de mooiste muziek om op dit moment naar de luisteren is filmmuziek: de soundtracks van Inception, Star Trek en the Simpsons Movie klinken bizar gedetailleerd. Luister eens naar de Simpsons themesong van Hans Zimmer (bijv. Spotify). Je hoort zo enorm veel detail... prachtig om te horen
Dit allemaal dankzij het reference-mixen op een enorm hoog volume. Het valt me sowieso op dat het dynamisch bereik bij moderne films enorm hoog is soms: om stemmen goed te horen moet hij best hard, maar bij de eerstvolgende actiescène word je bijna doof van de explosies... vandaar ook dat veel receivers ingebouwde loudness aanbieden om nog goed te kunnen luisteren bij laag volume (zachte geluiden worden dan dus harder gemaakt). En dat is ook prima... Maar laat die keuze dan bij de eindgebruiker/luisteraar en maak die keuze niet in de studio! Heb trouwens het idee dat bij blu-rays bewust nog een groter bereik wordt gebruikt dan bij dvd's, iig dat valt me op bij de films die ik de laatste tijd kijk.
Maargoed, ik wil dus even het misverstand uit de wereld helpen dat je de kwaliteit van een plaat geautomatiseerd kunt vaststellen, want dat is gewoon niet zo. Money van Pink Floyd is daarvan een perfect voorbeeld. Het origineel daarvan is gewoon perfect gemixt met een redelijk hoog volume ten gevolge van de effecten die worden gebruikt en niet ten gevolge van comperssie. Ik zat dan ook met verbazing te lezen dat die in de OP erbij staat. Dark Side of the Moon staat in de audiowereld toch wel min of meer bekend als referentie-album qua geluidskwaliteit...
Daarnaast hoop ik nog wat discussie te kunnen losmaken over loudness in films, en hoop ik dat de discussie over o.a. wat nu wel goede albums zijn weer een beetje los kan komen...
-edit-
Nog even een theorie: is het niet zo dat een nummer met een heel erg harde bas maar wel mooie definitie qua hoge geluiden ook heel negatief uit zo'n programmaatje komt? Immers gaan de samples dan van heel hoog naar heel laag, maar komt dat dan vooral doordat de hoge tonen 'drijven' op de lage tonen. Heb ik daar gelijk in of niet?
Heb de laatste tijd veel zitten zoeken naar goede mooie hifi-muziek, maar dat is serieus heel heel heel erg moeilijk.
Wat betreft de OP ben ik het met een paar dingen niet eens: Money van Pink Floyd in het origineel is niet te veel gecomprimeerd. Een grafiekje zegt niet per se iets over de mate van compressie, maar wel over hoe hard een nummer is. Money van Pink Floyd is een hard nummer met veel instrumenten en geluidseffecten door elkaar, echter elk instrument klinkt enorm gedetailleerd en natuurlijk. Wel zit er een slepend echo-effect op de stem en later in het nummer ook op een paar instrumenten wat het wat harder maakt allemaal. Verder klinkt het veel en veel en veel helderder dan bijna alle recente cd's die ik heb.
Verder wordt in de OP gesproken over dat 16-bits een probleem zou (kunnen) zijn. Als je luistert naar de originele cd's van Pink Floyd dan begrijp je wat ik bedoel; extreem helder geluid. De 4.0-versie van Dark Side of the Moon is al helemaal geweldig.
Ook over Blue Lines van Massive Attack ben ik het niet eens: het nummer Safe from Harm (2e track) heeft een vies compressiegeluid over de hele track waardoor o.a. de zang harder wordt gemaakt. Dat is duidelijk te horen aan de scherpe harde s'en en veel 'valse lucht' die je hoort; zachte geluiden worden bij compressie immers harder gemaakt en deze geluiden worden dan erg overheersend in zanggeluid. Als je erop let dan merk je dat heel veel albums last hebben van zang met veel valse lucht; en dat komt echt niet doordat zangtechniek van de gemiddelde zanger(es) slecht is hoor...
Royksopp valt inderdaad wel tegen: hun albums klinken plat. Het is wel leuke muziek, maar op een beetje leuk systeem klinkt het niet bijzonder, terwijl veel andere muziek er wel beter op klinkt... Verder heeft de peak trouwens helemaal niks te zeggen over de kwaliteit: het album van Royksopp bevat geen hoorbare clipping, terwijl ik toch bijvoorbeeld over Safe from Harm (Massive Attack Blue Lines) me wel afvraag of die harde s'en niet soms clippen...
En lekker de muziek hard zitten zit er met moderne muziek vaak niet bij inderdaad: alles is dan hard ipv dat je een mooi diep geluid krijgt. Clipping en peaks in een programmaatje zeggen niks, omdat er tegenwoordig heel erg slimme loudness-filters zijn die pieken heel mooi afvlakken zodat het ook gewoon niet meer voorkomt. Wat daar wel door gebeurt is dat (en dit hoor je heel heel heel vaak) met name harde instrumenten zoals drums onnatuurlijk gaan klinken: in plaats van een mooie drum hoor je dan een soort slag die gevolgd wordt door ruis, ipv dat je een mooie trom hoort. Zelfde geldt voor bekkens: dat wordt ook een bak ruis. Of snaarinstrumenten op het moment van aanslag; op sommige albums (Stevie Ann - Away from here bijv.) klinkt het alsof je een digitale klik hebt die wordt gevolgd door een gitaargeluid, puur omdat het brak bewerkt is. Verder klinkt dat album trouwens wel goed...
Ook over Nirvana ben ik niet super-enthousiast. Als je wilt weten waarom moet je eens naar het album Unplugged in New York luisteren. Dan val je achterover van hoe goed het klinkt vergeleken met de normale albums! Perfecte balans, enorm heldere instrumenten... Is zo te horen wel iets van loudness op toegepast op met name de momenten dat je het publiek hoort applaudiseren (wellicht om het publiek beter hoorbaar te maken, alleen op dat kanaal?) ... Hoe dan ook erg goede mix! Hij staat o.a. op Spotify.
Trouwens nog een opmerking over compressie op vinyl: die was er nog om een andere reden, namelijk dat de naald uit de groef kon springen bij een te grote piek!
Wat betreft de post hierboven dat 5.1-mixen van cd's altijd slecht zijn: dat is onzin! Zeker dat er meer compressie wordt toegepast is onzin. De meeste 5.1-mixen zijn juist beter dan hun stereo-tegenhanger. Kijk bijv. naar de cd/dvd van Umodja van Blof. Die is zowel in 5.1 als in stereo gemixt vanaf de master. 2 losse mixen dus. Erg mooi gedaan en bizar als je ineens exotische Japanse instrumenten van achter hoort spelen!
Maar de mooiste muziek om op dit moment naar de luisteren is filmmuziek: de soundtracks van Inception, Star Trek en the Simpsons Movie klinken bizar gedetailleerd. Luister eens naar de Simpsons themesong van Hans Zimmer (bijv. Spotify). Je hoort zo enorm veel detail... prachtig om te horen
Dit allemaal dankzij het reference-mixen op een enorm hoog volume. Het valt me sowieso op dat het dynamisch bereik bij moderne films enorm hoog is soms: om stemmen goed te horen moet hij best hard, maar bij de eerstvolgende actiescène word je bijna doof van de explosies... vandaar ook dat veel receivers ingebouwde loudness aanbieden om nog goed te kunnen luisteren bij laag volume (zachte geluiden worden dan dus harder gemaakt). En dat is ook prima... Maar laat die keuze dan bij de eindgebruiker/luisteraar en maak die keuze niet in de studio! Heb trouwens het idee dat bij blu-rays bewust nog een groter bereik wordt gebruikt dan bij dvd's, iig dat valt me op bij de films die ik de laatste tijd kijk.Maargoed, ik wil dus even het misverstand uit de wereld helpen dat je de kwaliteit van een plaat geautomatiseerd kunt vaststellen, want dat is gewoon niet zo. Money van Pink Floyd is daarvan een perfect voorbeeld. Het origineel daarvan is gewoon perfect gemixt met een redelijk hoog volume ten gevolge van de effecten die worden gebruikt en niet ten gevolge van comperssie. Ik zat dan ook met verbazing te lezen dat die in de OP erbij staat. Dark Side of the Moon staat in de audiowereld toch wel min of meer bekend als referentie-album qua geluidskwaliteit...
Daarnaast hoop ik nog wat discussie te kunnen losmaken over loudness in films, en hoop ik dat de discussie over o.a. wat nu wel goede albums zijn weer een beetje los kan komen...
-edit-
Nog even een theorie: is het niet zo dat een nummer met een heel erg harde bas maar wel mooie definitie qua hoge geluiden ook heel negatief uit zo'n programmaatje komt? Immers gaan de samples dan van heel hoog naar heel laag, maar komt dat dan vooral doordat de hoge tonen 'drijven' op de lage tonen. Heb ik daar gelijk in of niet?
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
ik heb even zitten lezen en luisteren op youtube. Ik hoor het verschil behoorlijk goed. Vooral het filmpje van dire straits en radiohead. Bij radiohead was het eerste stuk echt verschrikkelijk om naar te luisteren en het 2e stuk veel relaxter. Ik ben geen audiofiel, in de verste verte niet, maar ik kan goed geluid wel waarderen vooral omdat de techniek van speakers en versterker en alles het mooist uit de verf komt met goede muziek.
Ik moet wel zeggen dat ik de ''te luide'' masters niet altijd vervelend vind, soms is het gewoon lekker om even te knallen. En als ik dan bijvoorbeeld kijk naar het filmpje "loudness war met nirvana muziek'' dan vind ik de te luide versie leuker omdat die voller klinkt. De originele versie klinkt wat schel. Ik moet daarbij wel zeggen dat de originele versie mooier klinkt m.b.t. de instrumenten.
ohja net nog even 2 extremen vergeleken. Ik gebruik itunes met mp3 (niet boos worden
).
Eerst: Metallica - End of the Line
Daarna: Dire Straits - Brothers in Arms
Volume knop niet aangeraakt en ik moest hem bij Metallica op het allerlaagste volume zetten om geen oorpijn te krijgen. Daarna Dire Straits opgezet... amper te horen zo zacht. Dit staat overigens los van het idee dat ''zachter'' meer of minder details laat horen.
Ik moet wel zeggen dat ik de ''te luide'' masters niet altijd vervelend vind, soms is het gewoon lekker om even te knallen. En als ik dan bijvoorbeeld kijk naar het filmpje "loudness war met nirvana muziek'' dan vind ik de te luide versie leuker omdat die voller klinkt. De originele versie klinkt wat schel. Ik moet daarbij wel zeggen dat de originele versie mooier klinkt m.b.t. de instrumenten.
ohja net nog even 2 extremen vergeleken. Ik gebruik itunes met mp3 (niet boos worden
). Eerst: Metallica - End of the Line
Daarna: Dire Straits - Brothers in Arms
Volume knop niet aangeraakt en ik moest hem bij Metallica op het allerlaagste volume zetten om geen oorpijn te krijgen. Daarna Dire Straits opgezet... amper te horen zo zacht. Dit staat overigens los van het idee dat ''zachter'' meer of minder details laat horen.
[ Voor 20% gewijzigd door TMon op 25-09-2010 16:49 ]
Verwijderd
Grappig dat Brothers in arms hier zo vaak wordt aangehaald als prima opname. Ik ben het ermee eens dat er dynamisch niets mis mee is maar de overdreven hoge en lage tonen irriteren me mateloos, dat stoort echt. De LP is wat dat betreft veel beter gebalanceerd (en er zijn meer vroege CDs die lijden onder het 'we gooien er wat extra bas en hoog in'-syndroom, zoals bijvoorbeeld Alison Moyet's Alf).
Ik heb ze niet wetenschappelijk geanalyseerd, maar een paar van mijn favoriete opnamen: Supertramp - Supertramp (zelfs hun prima opnamen van later vallen in het niet bij deze topper uit de jaren '70), Joe Jackson - Night and day/Body and soul, DiMeola/McLaughlin/De Lucia - Friday night in San Francisco, 2 Meter sessies - 1 (ik heb maar één album uit deze serie), Keith Jarrett - The Köln concert, Michael Hedges - Aerial boundaries, Oleta Adams - Circle of one. Da's wat ik even uit mijn hoofd kan opnoemen, er is meer.
Overigens heb ik onlangs de remaster van Night and day gekocht en die vind ik op de eerste beluistering ook prima klinken, terwijl ik doorgaans geen liefhebber van remasters ben. Dit was meer een testje, de nieuwe versie kostte 5 euro en dat had ik er wel voor over.
Ik heb ze niet wetenschappelijk geanalyseerd, maar een paar van mijn favoriete opnamen: Supertramp - Supertramp (zelfs hun prima opnamen van later vallen in het niet bij deze topper uit de jaren '70), Joe Jackson - Night and day/Body and soul, DiMeola/McLaughlin/De Lucia - Friday night in San Francisco, 2 Meter sessies - 1 (ik heb maar één album uit deze serie), Keith Jarrett - The Köln concert, Michael Hedges - Aerial boundaries, Oleta Adams - Circle of one. Da's wat ik even uit mijn hoofd kan opnoemen, er is meer.
Overigens heb ik onlangs de remaster van Night and day gekocht en die vind ik op de eerste beluistering ook prima klinken, terwijl ik doorgaans geen liefhebber van remasters ben. Dit was meer een testje, de nieuwe versie kostte 5 euro en dat had ik er wel voor over.
Remastered Andreas Vollenweider overtreft zowat alles wat al gepost is.
Verder zijn de dts versies van diana krall en porcupine tree ook wel goed.
En tis idd moeilijk om goed opgenomen stukken te vinden...
Verder zijn de dts versies van diana krall en porcupine tree ook wel goed.
En tis idd moeilijk om goed opgenomen stukken te vinden...
:strip_icc():strip_exif()/u/124178/resizer-nl3fb5bbf8f442ce9.jpg?f=community)
Bij Yello Touch hoor ik anders ook duidelijke compressie: op track 1 bij de diepe stem is het duidelijk toegepast en ook bij de drums (synth?) wordt er gebruik van gemaakt. Wel erg lekker stereobeeld en ook nog wel een flink dynamisch bereik, maar dat is wel degelijk zo hier en daar verkleind hoor
De vrouwenstem rond 1:30 op track 2 is ook duidelijk harder gemaakt met compressie. Bij track 3 idem: comperssie op instrumenten valt mee, maar wederom is de zang (het gepraat
) gecomprimeerd... Vergelijk de stemmen maar eens met bijv. Gare Du Nord - Kind of Cool, track 2 (Sold my soul): dan merk je dat er daar een veel groter verschil is tussen hard en zacht in het stemgeluid.Wat dat album zo goed laat klinken is volgens mij dat ze niet pas bij het masteren comprimeren maar dit per kanaal doen: bijv. zang comprimeren en instrumenten meer ongemoeid laten. Luister maar eens naar het onweer op track 4 op 3:45. Je zou haast denken dat het onweert buiten als je dat hoort!
Eigenlijk is dit wel het voorbeeld van dat compressie niet slecht hóeft te zijn, maar: less is more.Als je iets wilt horen waar totaal geen compressie op is toegepast dan moet je eens iets van Chesky downloaden, bijv. de audiophile test cd, want verder is er bijna geen pop/rock te vinden die niet gecomprimeerd is. Bij jazz, klassiek en filmmuziek lukt dat wel. Dus je komt bij oude muziek uit, maar die is dan weer wat minder helder opgenomen vaak.
Maargoed, wat er verder wel goed klinkt: het album Excellounge van Gare du Nord. In de eerste track hoor je stationgeluiden... een binnenkomende trein, wat voetstappen..., en ook in andere tracks zitten hoorspel-achtige geluiden: klinkt ontzettend echt. En de muziek klinkt verder ook redelijk natuurlijk.
En verder: tuurlijk koop je muziek omdat je de muziek mooi vindt. Maar het is zo zonde als het technisch verkracht wordt waardoor het gewoon minder mooi klinkt. Voorbeeld is Death Magnetic van Metallica, wat ineens veel beter klonk toen het ook in Guitar Hero te downloaden was: YouTube: Metallica Death Magnetic - How to lose the Loudness War
[ Voor 8% gewijzigd door Sorcerer8472 op 26-09-2010 14:53 ]
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
:strip_exif()/u/164293/logo.gif?f=community){kind=logo}
/u/97978/crop60f5315bd7679_cropped.png?f=community)
/u/2801/crop5ccb23f820755.png?f=community)
Het type compressor is nog niet eens zo relevant. Een opname zonder enige vorm van compressie klinkt doods en vlak. Bovendien kan een stem zo dynamisch zijn dat hulpmiddelen als een compressor en de-esser vrijwel onmisbaar zijn. Het is als kruiden en zout met koken: ze helpen om smaak te geven maar ze moeten niet de smaakmakers zijn
"Logica brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal." - Albert Einstein
Yep. Precies goed verwoord op deze manier:
[...]
Het type compressor is nog niet eens zo relevant. Een opname zonder enige vorm van compressie klinkt doods en vlak. Bovendien kan een stem zo dynamisch zijn dat hulpmiddelen als een compressor en de-esser vrijwel onmisbaar zijn. Het is als kruiden en zout met koken: ze helpen om smaak te geven maar ze moeten niet de smaakmakers zijn
Verwijderd
Waauw, zelden zo'n gefundeerde reply gehad :-) bedankt.:
[...]
Bij Yello Touch hoor ik anders ook duidelijke compressie: op track 1 bij de diepe stem is het duidelijk toegepast en ook bij de drums (synth?) wordt er gebruik van gemaakt. Wel erg lekker stereobeeld en ook nog wel een flink dynamisch bereik, maar dat is wel degelijk zo hier en daar verkleind hoor
De vrouwenstem rond 1:30 op track 2 is ook duidelijk harder gemaakt met compressie. Bij track 3 idem: comperssie op instrumenten valt mee, maar wederom is de zang (het gepraat
Wat dat album zo goed laat klinken is volgens mij dat ze niet pas bij het masteren comprimeren maar dit per kanaal doen: bijv. zang comprimeren en instrumenten meer ongemoeid laten. Luister maar eens naar het onweer op track 4 op 3:45. Je zou haast denken dat het onweert buiten als je dat hoort!
Als je iets wilt horen waar totaal geen compressie op is toegepast dan moet je eens iets van Chesky downloaden, bijv. de audiophile test cd, want verder is er bijna geen pop/rock te vinden die niet gecomprimeerd is. Bij jazz, klassiek en filmmuziek lukt dat wel. Dus je komt bij oude muziek uit, maar die is dan weer wat minder helder opgenomen vaak.
Maargoed, wat er verder wel goed klinkt: het album Excellounge van Gare du Nord. In de eerste track hoor je stationgeluiden... een binnenkomende trein, wat voetstappen..., en ook in andere tracks zitten hoorspel-achtige geluiden: klinkt ontzettend echt. En de muziek klinkt verder ook redelijk natuurlijk.
En verder: tuurlijk koop je muziek omdat je de muziek mooi vindt. Maar het is zo zonde als het technisch verkracht wordt waardoor het gewoon minder mooi klinkt. Voorbeeld is Death Magnetic van Metallica, wat ineens veel beter klonk toen het ook in Guitar Hero te downloaden was: YouTube: Metallica Death Magnetic - How to lose the Loudness War
Ik zal er volgende keer dat ik er naar luister eens extra op letten. Momenteel ligt mijn setup een beetje uit elkaar wegens upgrade plannen. Dat album van gard du nord ken ik niet, maar ik ga het zeker eens bekijken als ik volgende keer langs frs/fnac passeer.:-) ik blijf wel bij mijn mening, compressie of geen compressie, ik vind het echt heel goed klinken. Chesky ken ik uiteraard ook, maar moeilijk te vinden en niet goedkoop he :-s
Verder, de cd's van stockfisch records klinken ook altijd erg goed. Allan Taylor - Color to the moon is één van mijn favorieten, het album op zich maar nog meer de track zelf. :-)
Jij ook bedankt
Ik kan Spotify trouwens wel aanraden: voor € 10 per maand krijg je 192kbps ogg's van het materiaal. Klinkt prima en van de bestandscompressie merk ik niet veel. Jazz en filmmuziek klinkt enorm mooi via Spotify, en in een vergelijking met cd's die ik zelf heb hoor ik geen verschil tussen Spotify en de cd. CD's en Spotify luister ik via hdmi die aan de versterker hangt, die de pcm decodeert.Nou, het type is wel relevant vind ik: je hebt er een nodig die de waveform in tact laat (de meest geavanceerde/dure plugins en apparaten kunnen dat). Een "goedkope" compressor verhoogt zachte geluiden en drukt spikes die boven de 0dB vallen plat waardoor het geluid totaal verandert. Te herkennen bij voice aan de S die klinkt alsof het ruis is, bij drums aan hi-hats die als ruis klinken, etc. En sowieso wil je er eentje hebben waardoor een vrouwenstem niet klinkt alsof er een hele lading valse lucht meekomt, want dat gebeurt ook vaak...:
[...]
Het type compressor is nog niet eens zo relevant. Een opname zonder enige vorm van compressie klinkt doods en vlak. Bovendien kan een stem zo dynamisch zijn dat hulpmiddelen als een compressor en de-esser vrijwel onmisbaar zijn. Het is als kruiden en zout met koken: ze helpen om smaak te geven maar ze moeten niet de smaakmakers zijn
Ik vermoed dat bij veel compressie er onzorgvuldig mee wordt omgegaan en harde geluiden tegen de 0 dB-lijn kapot worden gedrukt waardoor je gewoon een afgeplatte golf krijgt, wat weer wordt vertaald door hoogfrequente ruisachtige troep die door je geluid heen komt. Bij fatsoenlijke compressie wordt dit vermeden door de waveform min of meer in tact te houden en dus niet af te platten. Dat klinkt dan al beter, maar nog steeds soms wat onnatuurlijk omdat er wel een soort lichte vervorming optreedt.
Kijk en huiver naar de waveform die men in deze video laat zien (vanaf circa 3:20, dan wordt er nog wat verder op ingezoomd). Hij wordt gewoon tegen de 0 dB-lijn aan platgeduwd:
YouTube: Michael Jackson original thriller 1982 vs. remastered 2008 [quality cd]
-edit-
Trouwens, ook een erg goede mix: Porcuping Tree - The Incident. De intro van het album lijkt bijna een showcase van hoe het ook kan, en je hoort weer dat er een drumstel staat en geen ruismachine
Luister op track 11 (Octane Twisted) eens vanaf 3:40 naar de hihats en hoe je precies voor je kunt zien hoe ze bespeeld horen. Even later hoor je ze nog beter. Echt een genot om naar te luisteren zo!
[ Voor 6% gewijzigd door Sorcerer8472 op 28-09-2010 11:21 ]
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
320kbps zelfs:
[...]
Jij ook bedankt
:strip_exif()/u/142128/crop65f05ddf03716.gif?f=community)
Is dat tegenwoordig dan al zo want afaik was het altijd 192.:
[...]
320kbps zelfs
Daarnaast moet ik wel zeggen dat ze veel dingen niet konden vinden.... Zat eventjes bij een vriend wat op te zoeken en toch echt 8 van de 10 keer kon hij mijn artiest überhaupt niet vinden.
_@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' Bombus Flavifrons adoratie _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/'? '\@_ || Let's Play: Paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker
/u/268636/stereolabsmall.png?f=community)
160kbps voor free en unlimited users, 320kbps voor premium users, ogg overigens, naar mijn mening veel beter dan mp3 op dezelfde bitrates
Ik zou me voor kunnen stellen dat het verschil tussen 538-compressie en compressie op cd's komt doordat er bij radio zenders live gecompressed wordt maar dit bij studio muziek achteraf gedaan wordt waardoor de compressor van te voren al 'weet' wanneer de beats komen en dus geen lange attack en release timings nodig heeft.
[ Voor 41% gewijzigd door Jazzle op 28-09-2010 20:51 ]
Dat ben ik totaal niet met je eens. Maar ik kijk er waarschijnlijk vanuit een ander perspectief tegen aan, ik ben geen audiofiel maar een muziekant.:
Het type compressor is nog niet eens zo relevant. Een opname zonder enige vorm van compressie klinkt doods en vlak. Bovendien kan een stem zo dynamisch zijn dat hulpmiddelen als een compressor en de-esser vrijwel onmisbaar zijn. Het is als kruiden en zout met koken: ze helpen om smaak te geven maar ze moeten niet de smaakmakers zijn
Bij compressie verlies je niet alleen geluids informatie, ook gooi je alle dynamiek weg. Misschien prettig in een omgeving met veel achtergrond geluid zoals in de auto of op werk maar om echt lekker naar te gaan zitten luisteren, met je ogen dicht en het verhaal voor je proberen te zien nou nee dank je.
Pop deuntjes komen er misschien nog prima mee weg. Voor materiaal dat het niet van de gesproken of gezongen tekst moeten hebben maar van de muziekale context is veel compressie absoluut dodelijk. Waar is de spanning in een verhaal zonder alle verfijning in klank kleur, articulatie en dynamiek in de stem van de verteller? Om het nog maar niet over die ranzig vervormde high-hats (bekkens) of crash bekkens te hebben.
Sony A6600 + Sigma 16 f/1.4, Tamron 17-70 f/2.8, Sigma 30 f/1.4, Sigma 56 f/1.4, Tamron 70-180 f/2.8 en Meike Mk320
Verwijderd
Ik heb het idee dat skndd technisch wel vrij aardig onderlegd is als ik zijn reactie lees
Compressie is niet eng. Compressie is (bijna) onmisbaar en voor veel muziekstijlen zelfs een onmisbaar gereedschap in de signaalketen. Exirion omschrijft het heel mooi: als recording engineer / producer zijn het je zout en peper. Producers en muzikanten hebben verschillende smaken, en luisteraars ook
Dit is ontzettend gebruikelijk
Je houdt zelf van Porcupine Tree. Als je zo'n multitrack sessie voor je zou zien, zou je zien dat waarschijnlijk (ik heb de sessies nooit gezien, dus nattevingerwerk) op ongeveer de helft van de tracks wel een of andere compressor zit. Verder waarschijnlijk nog compressors op subgroepen (zoals drums), effect sends, enzovoorts. Bij de gemiddelde plaat is het overgrote deel van de signalen al door een aantal compressors heengeweest voordat er uberhaubt over mastering gepraat wordt.Iedere compressor doet iets met je signaal (zodra je boven zijn threshold waarde komt, uiteraard, en sommige ook daaronder). Daarom gebruik je hem. Iedere compressor is ook automatisch een soort toonregeling, of je dat nou juist wilt of niet. Door het instellen van attack en releasetijden bepaal je mede wanneer de compressor ingrijpt. Je kunt bijvoorbeeld een snaredrum zo compressen dat je totaal geen attack meer hebt, en dus minder hoge tonen.
Er zijn inderdaad ook nog apparaten zoals dynamische eq's en multibandcompressors (bijna hetzelfde) en die zijn er al jaaaaaaaaren
Deze passen inderdaad frequentieafhankelijke compressie toe. Ik denk ook inderdaad dat radio 538 er wel een paar heeft Maar ook iedere recordingstudio en bij mastering worden ze ook gebruikt. Het geeft je nog meer mogelijkheden om de klank te maken die je wilt Dat hoor ik inderdaad ook wel eens. Veel engineers zouden dat omschrijven als een 'slecht' ingestelde compressor. In het geval van een radiostation zou ik dat ook objectief slecht willen noemen: het is hun taak om het materiaal door de ether te krijgen, niet om het aan te passen. But then again, als je als producer zo'n 'zuigend' geluid wilt maken, doe je ding! Muziekproductie is een creatief proces.
Ook dat heeft twee kanten. Het kan een zangpartij enorm intiem maken. Kan heel mooi zijn om speeksel en loslatende lippen te horen (al klinkt dit nu niet zo heel mooi)
Je kunt ook met de stem 'meemixen' om de zachte geluiden harder te maken, maar vaak wordt het allebei gedaan: fader riding + compressie. Waar in je signaalpad je de compressor dan plaatst, is ook weer een creatieve keuze.Compressie is een gereedschap, dat vaak heel erg goed wordt toegepast. Helaas wordt het vaak ook (met name in het masteringsproces) ingezet om muziek luider te maken. Als alleen dat je doel is, heb je vanuit muzikaal oogpunt eigenlijk per definitie alleen maar iets te verliezen en niets te winnen
Daar kan ik nog wel in komen, net als het ophalen van bij geluiden zoals het schuren van een vinger langs een gitaar snaar.:
Ook dat heeft twee kanten. Het kan een zangpartij enorm intiem maken. Kan heel mooi zijn om speeksel en loslatende lippen te horen (al klinkt dit nu niet zo heel mooi)
Compressie is een gereedschap, dat vaak heel erg goed wordt toegepast. Helaas wordt het vaak ook (met name in het masteringsproces) ingezet om muziek luider te maken. Als alleen dat je doel is, heb je vanuit muzikaal oogpunt eigenlijk per definitie alleen maar iets te verliezen en niets te winnen
Misschien is het kunstmatig groot maken van het signaal ook wel een tool om makkelijker op te vallen bij het zoeken. En misschien is het wel de taak van een radio station om veel luisteraars te lokken voor hun adverteerders. Op me werk of in de auto zou ik ook niet anders willen als een dynamisch plat geslagen geluid. Op werk of in de auto zouden of alle zachte passages weg vallen of alle harde passages pijn aan je oren doen / te veel afleiden.
Sony A6600 + Sigma 16 f/1.4, Tamron 17-70 f/2.8, Sigma 30 f/1.4, Sigma 56 f/1.4, Tamron 70-180 f/2.8 en Meike Mk320
Daar gaat het me niet om. Het gaat om 'een compressor is een compressor'.:
[...]
Ik heb het idee dat skndd technisch wel vrij aardig onderlegd is als ik zijn reactie lees
Dat zeg ik ook niet. Kijk bijvoorbeeld naar wat ik over Yello zeg: dat is duidelijk wel gecomprimeerd, maar op zo'n manier dat het natuurlijk blijft klinken (m.u.v. het stemgeluid).Compressie is niet eng. Compressie is (bijna) onmisbaar en voor veel muziekstijlen zelfs een onmisbaar gereedschap in de signaalketen. Exirion omschrijft het heel mooi: als recording engineer / producer zijn het je zout en peper. Producers en muzikanten hebben verschillende smaken, en luisteraars ook
Voor zover het onmisbaar is moet het inderdaad wel spaarzaam worden toegepast, liefst per subgroep inderdaad (dus niet alles nog door een filter op het einde; eigenlijk moet dat voor de eindmix al zijn gebeurd vind ik, en eigenlijk alleen om 'alles gelijk te trekken' qua dynamisch bereik ivm levels/karakteristieken van opname-apparatuur), en juist liefst níet op drums, omdat die er zo ontzettend onnatuurlijk en plat door gaan klinken. Als je eens naar een kleine band in een kleine ruimte gaat luisteren... vergelijk dan het geluid van de drums (en vooral de punch van de bassen) eens met wat je op een gemiddelde cd hoort. Dat klinkt dan ineens heel zielig dun hoor...
Alleen jammer dat de meeste compressors met name hihats zo ontzettend vervormen dat ik er enorme moeite mee heb om nog één album te vinden waarop ze natuurlijk klinken. Dat album van Porcupine Tree is er een voorbeeld van (hoewel dat ook nog niet optimaal is). Maar ik daag je uit om 10 albums/cd's of misschien zelfs losse nummers te vinden van een enigszins bekende band met daarop natuurlijk klinkende hihats. Het is vaak gewoon ruis, en mij stoort dat. En de oorzaak is weer die compressie die -wát weet ik niet- toch hoorbaar iets verstoort in het geluid.
Wat betreft multibandcompressors en dynamische eq: allemaal prima, maar een hihat/bekken-slag bevat frequenties van ~1 kHz tot ~20 kHz, give or take (van het horen van de 'tik' waar heel kort lage tonen in zitten t/m het trillen/galmen). Overigens bevatten veel instrumenten hoge tonen die in grote mate het realistisme bepalen. Wederom is percussie daar een goed voorbeeld van: toms in een drumstel bijvoorbeeld. Daar zit een stukje laag in wat het punchy maakt, en ook een stukje hoog. Vaak wordt dat hoge afgekapt waardoor het dof klinkt, alsof er een deken over je speakers ligt. Multiband eq verstoort het hele klankbeeld van zo'n tom, zeker als het over de hele muziektrack ipv één spoor wordt toegepast.
Da's helemaal waar natuurlijk, maar dan hebben we het waarschijnlijk wel over andere soorten muziek dan "gewoon rock en pop"
Speeksel en loslatende lippen zijn wat anders dan dat je als luisteraar begint te vermoeden dat de zangeres in kwestie bronchitis heeft... en als je dat doet dan maak je het gewoon onnatuurlijk en minder prettig om naar te luisteren vind ik.Ook dat heeft twee kanten. Het kan een zangpartij enorm intiem maken. Kan heel mooi zijn om speeksel en loslatende lippen te horen (al klinkt dit nu niet zo heel mooi)
Compressie is een gereedschap, dat vaak heel erg goed wordt toegepast. Helaas wordt het vaak ook (met name in het masteringsproces) ingezet om muziek luider te maken. Als alleen dat je doel is, heb je vanuit muzikaal oogpunt eigenlijk per definitie alleen maar iets te verliezen en niets te winnen
Maargoed, nogmaals: het gaat mij inderdaad om het verkeerde gebruik. Dus de momenten waarop hihats/bekkens als ruis gaan klinken en waarop zangers spontaan bronchitis krijgen. Ook het wegnemen van punch van bassdrums is jammer, maar ook logisch omdat je daar volgens mij best een groot dynamisch bereik voor nodig hebt, om dat écht realistisch weer te geven. En bewerkingen met de in deze alinea genoemde gevolgen zijn meer regel dan uitzondering bij hedendaagse muziek. Dus wat dat betreft ben ik het niet met je eens.
Da's waar en daar ben ik het mee eens. Bij digitale radio zou het best wel een idee zijn als er in nieuwe specificaties een "compressionlevel" preset wordt doorgestuurd zodat de ontvangstapparatuur zelf kan comprimeren en je op goede apparatuur gewoon met extra 0 compressie kunt luisteren; in de auto luister je dan naar een door je ontvanger gecomprimeerd geluid (wat idd handig is ivm rijgeluiden) en thuis luister je naar een ongecomprimeerd geluid. Maarja, dat kost weer meer natuurlijk, en mensen gaan zich er niet aan houden etc
Bovendien, zoals iemand eerder al opmerkte, merk je ruis veel eerder op met een groot bereik (probeer maar eens radio4 te luisteren in de auto, dan moet je radio harder en dan hoor je heel snel al veel ruis).
[ Voor 9% gewijzigd door Sorcerer8472 op 30-09-2010 09:38 ]
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
:strip_icc():strip_exif()/u/225583/crop5db1b1fd1ec4a_cropped.jpeg?f=community)
_@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' Bombus Flavifrons adoratie _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/'? '\@_ || Let's Play: Paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker
Ik heb er dus ook wat in de auto liggen maar bij mij in de auto klinken ze echt verschrikkelijk vooral juist als ik ze eens lekker hard wil horen. (En ik kan je verzekeren dat dat niet aan de installatie ligt want de auto is voor mij juist de enige plek waar ik fatsoenlijk muziek kan luisteren 
)
Within Temptation (en vooral de laatste paar) zij ook zo'n voorbeeld.
Voor beide geld eigenlijk hetzelfde. Zolang je ze gebruikt als achtergrondmuziek of draait op een brakke stereo dan klingt het nog wel aardig maar zodra je de boel eens lekker wilt laten vibreren dan is het net of je naar een grote brei van geluid zit te luisteren
Heel erg jammer want juist in deze tijd zou het allemaal zo mooi kunnen zijn.
Wat helemaal rampzalig is om van een slecht klinkende cd een mp3 te maken. Dan wordt het geluid nog slechter.
)Within Temptation (en vooral de laatste paar) zij ook zo'n voorbeeld.
Voor beide geld eigenlijk hetzelfde. Zolang je ze gebruikt als achtergrondmuziek of draait op een brakke stereo dan klingt het nog wel aardig maar zodra je de boel eens lekker wilt laten vibreren dan is het net of je naar een grote brei van geluid zit te luisteren
Heel erg jammer want juist in deze tijd zou het allemaal zo mooi kunnen zijn.
Wat helemaal rampzalig is om van een slecht klinkende cd een mp3 te maken. Dan wordt het geluid nog slechter.
[ Voor 50% gewijzigd door jbhc op 24-10-2010 21:06 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/3370/Infinity.jpg?f=community)
Elk studio album van Mark Knopfler en Dire Straits (dankzij Knopfler) zijn perfect gemixt en gemasterd. De studio albums van Dido klinken ook allemaal erg goed. Niet perfect gemasterd, maar wel erg goed. Verder vind ik William Orbit ook altijd een aanrader als voorbeeld van goede mixing en mastering.
Zijn er cd's slechter opgenomen dan de laatste paar van Muse dan? 
Wat een ranzig platgedrukte smerige troep.
Heel de discussie over CD naar MP3 rippen: Met een goede encoder (lame) en 320kbit cq. goede VBR hoort men geen verschil meer. Tot men zich ervan bewust is dat het een mp3 is ipv. een uncompressed .wav, dan ineens wel..
Wat een ranzig platgedrukte smerige troep.
Heel de discussie over CD naar MP3 rippen: Met een goede encoder (lame) en 320kbit cq. goede VBR hoort men geen verschil meer. Tot men zich ervan bewust is dat het een mp3 is ipv. een uncompressed .wav, dan ineens wel..
[ Voor 49% gewijzigd door BHQ op 24-10-2010 21:45 ]
Het laatste album van pendulum:
Zijn er cd's slechter opgenomen dan de laatste paar van Muse dan?
Wat een ranzig platgedrukte smerige troep.
Dacht eerst dat het zo slecht klonk door youtube
Maar na het downloaden van het album klonk het bijna net zo slecht Maakt niet uit waar ik het op luister.... Laptop speakers, goedkope autospeakers, Ford audio ding in de bak van mijn vader Mijn eigen setje en ook met headphones het klinkt niet....On another note. Arvo Pärt met Tabula Rasa is wel echt prachtig opgenomen. Dat is echt een genot en een plezier om te luisteren!
[ Voor 10% gewijzigd door Touchdomex op 24-10-2010 21:40 ]
_@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' Bombus Flavifrons adoratie _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/'? '\@_ || Let's Play: Paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker
Wauw.:
[...]
Het laatste album van pendulum
[video]
Dacht eerst dat het zo slecht klonk door youtube
Waar is de punch waardoor die muziek zo gaaf is?
Al is dit enorm platgecomprimeerd. CD's van Muse klinken ook nog eens onprettig schel, dan valt dit nog wel mee..
:strip_icc():strip_exif()/u/3816/speakericon.jpg?f=community)
Och, zolang Bono in een SM57/58 blijft zingen
Een SM58 is de meest gebruikte live zangmicrofoon (helaas). Ik vind 'm persoonlijk erg dof en niet echt geschikt voor vrouwenstemmen. Perfect voor grunters, maar verder..
Een SM58 is de meest gebruikte live zangmicrofoon (helaas). Ik vind 'm persoonlijk erg dof en niet echt geschikt voor vrouwenstemmen. Perfect voor grunters, maar verder..
Bono is geen vrouw... toch?:
Och, zolang Bono in een SM57/58 blijft zingen
Een SM58 is de meest gebruikte live zangmicrofoon (helaas). Ik vind 'm persoonlijk erg dof en niet echt geschikt voor vrouwenstemmen. Perfect voor grunters, maar verder..
:strip_icc():strip_exif()/u/209540/crop639a155fc38be.jpg?f=community)
De bassen zijn nog best punchy/hard en diep. Alleen alle hoog en midden is verneukt en ik heb zelfs het gevoel dat er flink vervormd is. Probeer eens naar de losse elementen van het drumstel te luisteren (concentreer je op bekkens/hihats vooral)... dat is gewoon ruis die erdoorheen zit:
[...]
Wauw.
Waar is de punch waardoor die muziek zo gaaf is?
Bovendien kun je deze muziek dus gewoon niet hard luisteren... dan doet het gewoon pijn aan je oren. Ruis luistert nou eenmaal niet fijn
Dat live-album van Dire Straits vind ik nog tegenvallen. Kan hem bijv. ook niet lekker hard zetten zonder dat het vervelend klinkt. In Brothers in Arms hoor je al dat de stem te veel opgepompt wordt. Sorry
De studioversie van Brothers in Arms op hun best-of Sultans of Swing vind ik een stuk beter klinken. Veel helderder en 'opener'. Te beluisteren op Spotify
Ok, om het lijstje aan te vullen met een paar erg goed klinkende albums (die je dus lekker hard kunt zetten):
Massive Attack - Heligoland
Basement Jaxx - Crazy Itch Radio (voorbeeld van hoe nieuwere albums steeds beter gaan klinken... Scars en Zephyr zijn ook wel ok geloof ik, kan het even niet voor de geest halen)
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Verwijderd
Dat vind ik nou ook net wel weer bijdragen aan de ontzettend live-feel die het album heeft. Vind het altijd wel mooi als dat iets minder open en klinisch klinkt dan de studiotracks. Wat dat betreft geldt ook voor mij dat ik het juist een van de beste live albums vind die ik ken:
Dat live-album van Dire Straits vind ik nog tegenvallen. Kan hem bijv. ook niet lekker hard zetten zonder dat het vervelend klinkt. In Brothers in Arms hoor je al dat de stem te veel opgepompt wordt. Sorry
De studioversie van Brothers in Arms op hun best-of Sultans of Swing vind ik een stuk beter klinken. Veel helderder en 'opener'. Te beluisteren op Spotify
Echt enorm goed gemixed
Normaal klinkt een goed live-album juist opener dan een studio-album, ruimtelijker enzo, maar bij dit Dire Straits-album vind ik dat weer juist niet:
[...]
Dat vind ik nou ook net wel weer bijdragen aan de ontzettend live-feel die het album heeft. Vind het altijd wel mooi als dat iets minder open en klinisch klinkt dan de studiotracks. Wat dat betreft geldt ook voor mij dat ik het juist een van de beste live albums vind die ik ken
(maar da's mijn mening natuurlijk, en voor de mijne heb je er weer een hoop andere )Over goede live albums gesproken: luister eens naar Nirvana - Unplugged in New York!
[ Voor 6% gewijzigd door Sorcerer8472 op 25-10-2010 22:36 ]
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ik heb ook weer eventjes wat dingetjes verzameld en enkele albums op het lijstje gezet die echt goed klinken 
Check die pieken eens
Heerlijke album sowieso. Talking Heads - Stop making sense. Maar dit bevestigd maar weer waarom het album zo prachtig klinkt!
Wat mindere en rare voorbeelden heb ik ook
Songs about my cat van Venetian Snares bijvoorbeeld
Helemaal kapot gemaakt
Ander nummer zelfde album.... Klinkt en ziet er een stuk beter uit Maar raar dat de kwaliteit niet consistent is
Een hele aparte vond ik deze
Refused - The shape of punk to come
Alles lijkt net tot het uiterste gerekt. Maar geen tot nauwelijks clipping...
Helemaal kapot gemaakt is ook:
Fall of Troy - Doppelganger
Check die pieken eens
Heerlijke album sowieso. Talking Heads - Stop making sense. Maar dit bevestigd maar weer waarom het album zo prachtig klinkt!Wat mindere en rare voorbeelden heb ik ook
Songs about my cat van Venetian Snares bijvoorbeeld
Helemaal kapot gemaakt
Ander nummer zelfde album.... Klinkt en ziet er een stuk beter uit
Maar raar dat de kwaliteit niet consistent isEen hele aparte vond ik deze
Refused - The shape of punk to come
Alles lijkt net tot het uiterste gerekt. Maar geen tot nauwelijks clipping...
Helemaal kapot gemaakt is ook:
Fall of Troy - Doppelganger
_@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' Bombus Flavifrons adoratie _@/' _@/' _@/' _@/' _@/' _@/'? '\@_ || Let's Play: Paradox-billiards-vostroyan-roulette-fourth dimensional-hypercube-chess-strip-poker
Verwijderd
Tja, ik kan toch niet heel erg warm of koud worden van het kijken naar waveforms. Niet erg interessant tenzij je in een masteringstudio werkt denk ik... Klinkt het goed, dan is het goed:
Ik heb ook weer eventjes wat dingetjes verzameld en enkele albums op het lijstje gezet die echt goed klinken
*knip*
:strip_icc():strip_exif()/u/156227/joschka.jpg?f=community)
Eric Clapton Unplugged is ook een heerlijke CD met een zeer goed livegevoel.
Talking Heads... geweldig!
Talking Heads... geweldig!
[ Voor 15% gewijzigd door sjaool op 04-11-2010 01:26 ]
"When you grow up your heart dies"
Verwijderd
Vind het nieuwe album van kings of leon ook behoorlijk goed ge-masterd.
Hier is een waveform van het eerste nummer van het album "The End"
Hier is een waveform van het eerste nummer van het album "The End"
:strip_icc():strip_exif()/u/2544/oren.jpg?f=community)
Liefhebber van schieten en schijten. Ouwehoer en niet-evangelisch atheist.
Daniel36: Dat zeg ik(?) Nee, dat zeg ik niet, je hebt gelijk.
Ik heb weer een knap staaltje verneuking ontdekt: Justice met Phantom. Naast dat het zo plat is als een pannenkoek, zit er ook een erg diepe storende bas doorheen (die niet in Phantom Pt II zit trouwens).
Klinkt alsof er een aardbeving is. Erg kut Kan iemand dit verifiëren? (is te vinden in spotify)
Vooral na 1:25 wordt het wel heel extreem. En ik heb de boel niet eens hard staan nu
Kings of Leon klinkt inderdaad wel lekker. Laten we hopen dat mastering deze kant op blijft gaan, mat o.a. ook de geremasterde Beatles als voorbeeld: hard genoeg, goed te luisteren in de auto, maar veel lekkerder!
Klinkt alsof er een aardbeving is. Erg kut
Kan iemand dit verifiëren? (is te vinden in spotify)Vooral na 1:25 wordt het wel heel extreem. En ik heb de boel niet eens hard staan nu
Kings of Leon klinkt inderdaad wel lekker. Laten we hopen dat mastering deze kant op blijft gaan, mat o.a. ook de geremasterde Beatles als voorbeeld: hard genoeg, goed te luisteren in de auto, maar veel lekkerder!
[ Voor 21% gewijzigd door Sorcerer8472 op 04-11-2010 14:40 ]
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Verwijderd
En wederom mijn antwoord
Dat wordt al gedaan, en over het algemeen al niet zuinig ook. Mastering studio krijgt over het algemeen een stereomix (of beter gezegd, het definitieve format). Ik denk dat er over het algemeen ook echt wel pareltjes tussen die ongemasterde mixen zitten, die gemasterd zo verschrikkelijk klinken.Zolang het 'politieke klimaat' (de opvattingen van platenlabels over hoe luid iets gemasterd zou moeten worden om goed te verkopen) niet verandert (en dat is al redelijk aan het omslaan denk ik), blijf je dit houden.
Verwijderd
Dat van Justice - Phantom is me eigenlijk nog nooit echt opgevallen, maar is best erg inderdaad..:
Ik heb weer een knap staaltje verneuking ontdekt: Justice met Phantom. Naast dat het zo plat is als een pannenkoek, zit er ook een erg diepe storende bas doorheen (die niet in Phantom Pt II zit trouwens).
Klinkt alsof er een aardbeving is. Erg kut
Vooral na 1:25 wordt het wel heel extreem. En ik heb de boel niet eens hard staan nu
Kings of Leon klinkt inderdaad wel lekker. Laten we hopen dat mastering deze kant op blijft gaan, mat o.a. ook de geremasterde Beatles als voorbeeld: hard genoeg, goed te luisteren in de auto, maar veel lekkerder!
Kings of leon 2e album klinkt wel goed, vooral veel beter dan Use Somebody van het eerste album (
)Nouja vind vooral het begin heeel gecomprimeerd klinken..
Laatste muse cd is ook niet al te best inderdaad.. Vind het bij de killers ook niet helemal goed gaan, net zo schel enzo..
[ Voor 5% gewijzigd door Verwijderd op 04-11-2010 17:04 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/110238/rsz_lupo_whole.jpg?f=community)
Ik ga puur af op mijn gehoor. Ik heb nog nooit met het programma gewerkt waar ik hier steeds de 'uitslagen' van zie. Welk programma gebruiken jullie daarvoor?:
[...]
Dat van Justice - Phantom is me eigenlijk nog nooit echt opgevallen, maar is best erg inderdaad..
Kings of leon 2e album klinkt wel goed, vooral veel beter dan Use Somebody van het eerste album (
Nouja vind vooral het begin heeel gecomprimeerd klinken..
Laatste muse cd is ook niet al te best inderdaad.. Vind het bij de killers ook niet helemal goed gaan, net zo schel enzo..
Het nummer Use Somebody vond ik inderdaad ook slecht klinken hier. Maar dat was zelfs al op m'n laptop dat ik dat hoorde. Op het echte album vind ik het ook niet goed klinken.
Erg jammer.
[ Voor 3% gewijzigd door LuPo op 04-11-2010 17:10 ]
4620 Wp PV ZZO 52° | VW Golf Variant 1.5 TSI '19
:strip_exif()/u/26131/Calvin.gif?f=community)
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier
Verwijderd
Dat een stereobeeld uit elkaar valt kan twee oorzaken hebben, meestal is het een combinatie van de twee:
- de luidsprekerplaatsing van je eigen systeem. Bij een goed geplaatst systeem is je fantoombeeld optimaal wat er voor zorgt dat het geluid zoveel mogelijk los komt van je luidsprekers. Ook je luisterpositie is hierbij uiteraard van belang. Ik zal even zoeken, ik meen dat je op mixonline.com een goed artikel terug kunt vinden over luidsprekerplaatsing
- de mate van panning (en inderdaad ook de manier waarop dat gedaan is). Bij hard links en hard rechts pannen komt het geluid maar uit een luidspreker en localiseer je de luidspreker uiteraard. Dat is inderdaad iets wat je op cd's van Ayreon wel terug kunt horen, in ieder geval op Into The Electric Castle die ik hier heb liggen wordt gebruik gemaakt van erg breed stereo.
Dan zijn er inderdaad meerdere manieren waarop je panning kunt doen:
- op intensiteit
- op tijd (!= fase, of in ieder geval niet helemaal
)- een combinatie van de twee
Over het algemeen wordt intensiteitsstereo gebruikt. Zowel in live als studio. Daarnaast wordt soms gebruik gemaakt van delay panning. Dit kom je echter in veel mindere mate tegen. In live is het interessant omdat je een bijzonder klein percentage luisteraars hebt dat zich op gelijke afstand van de linker- en rechterclusters bevindt. Met delay panning kun je de sweet spot wat groter maken, en je kunt het redelijk fors gebruiken. De limieten liggen bij de grenzen van wat muzikaal blijft (timing van de verschillende instrumenten ten opzichte van elkaar) en in iets mindere mate de faseproblemen die je introduceert (delay != fase, maar delay verandert de faserelaties wel).
Ons gehoor gebruikt beide varianten tegelijk om te localiseren. Is bijzonder veel onderzoek naar gedaan. Als je het echt interessant vindt, kan ik je wel wat boeken tippen
Hier kan ik niet echt in mee. Een live opname klinkt ruimtelijk omdat er meer akoestiek is dan in een studio. En die akoestiek (bijvoorbeeld een Amsterdam Arena of waar dan ook) krijg je niet weg. Die hoor je terug op alle microfoons (met name die van zang en minder luide instrumenten) en dat is wat de ruimtelijke beleving maakt. Verder helpt publiek over het algemeen ook mee (aanwezig op zowel individuele microfoons als op speciale applausmicrofoons).
De faseverschuivingen die jij noemt zijn inderdaad aanwezig, maar dat voert niet de hoofdmoot. Er is inderdaad meer overspraak dan in studiowerk, maar ook live engineers beschouwen overspraak als een hardnekkige insectensoort die zoveel mogelijk uitgeroeid moet worden
In het uiteindelijke live album dat je hoort zijn dan ook nog maar weinig van die faseverschuivingen te horen. Akoestiek is echt dat wat een live-album met name ruimtelijk maakt offtopic:
plus natuurlijk wat extra trucs om nog een beetje te benadrukken dat je naar een live-registratie zit te luisteren
plus natuurlijk wat extra trucs om nog een beetje te benadrukken dat je naar een live-registratie zit te luisteren
Ik vind het album O van Damien Rice ook prima klinken. Wat vinden jullie?
Aangezien de muziek allemaal zo 'klein' is, is het belangrijk dat de opname goed is. Het tokkelen en aanslaan op de gitaar is heel duidelijk te onderscheiden. Mooi album!
Aangezien de muziek allemaal zo 'klein' is, is het belangrijk dat de opname goed is. Het tokkelen en aanslaan op de gitaar is heel duidelijk te onderscheiden. Mooi album!
4620 Wp PV ZZO 52° | VW Golf Variant 1.5 TSI '19
Een plaatje dan maar:
Niet zo denderend als je naar het plaatje kijkt. Toch moet ik zeggen dat het prima klinkt. Echter, het had waarschijnlijk nog beter kunnen klinken, als ze met hun tengels van de volumeknop waren afgebleven.
:strip_icc():strip_exif()/u/224871/crop5857147035a1c.jpeg?f=community)
Hmm, ik zag wat remasters van Metallica, o.a. Master of Puppets en Load.
Load hebben ze van matig veranderd in matig (nummer King Nothing)
En Orion van Master Of Puppets hebben ze vermoord:
Load hebben ze van matig veranderd in matig
(nummer King Nothing)En Orion van Master Of Puppets hebben ze vermoord:
:strip_icc():strip_exif()/u/65843/chef60x60.jpg?f=community)
Ik heb 'm niet gehoord, maar moet nu al huilen. Master of Puppets is wat mij betreft de beste CD van Metallica (al ben ik wel enigzins afgehaakt na The Black Album), en Orion was daarvan misschien wel het beste nummer. Hoe haal je het als muziek-mixer toch in je hoofd om iets wat perfect is, te verpesten?
Ik bedoel, als ik met wat vingerverf het rijksmuseum in loop en de nachtwacht probeer te verbeteren, dan wordt ik door de bewakers toch gevierendeeld?!? Waarom komt die afmixer hier dan wel mee weg?!?
Jeetje, je kan ook overdrijven hoor:
[...]
Een plaatje dan maar:
[afbeelding]
Niet zo denderend als je naar het plaatje kijkt. Toch moet ik zeggen dat het prima klinkt. Echter, het had waarschijnlijk nog beter kunnen klinken, als ze met hun tengels van de volumeknop waren afgebleven.
Zit genoeg dynamiek in.Dit is weer het andere uiteinde:
(Live opname van BB King)En ja, van die pieken nabij het eind schrik je best wel. Dat is zomaar een decibelletje of 10 verschil op de peak meter?
[ Voor 22% gewijzigd door BHQ op 04-11-2010 23:20 ]
Wat voor remasters zijn dit?:
Hmm, ik zag wat remasters van Metallica, o.a. Master of Puppets en Load.
Load hebben ze van matig veranderd in matig
[afbeelding]
En Orion van Master Of Puppets hebben ze vermoord:
[afbeelding]
Metal up your ass
Misschien waren mijn verwachtingen iets te hoog. We hebben hier wel over Mark Knopfler. Dat is toch wel de laatste artiest waarvan je verwacht dat hij aan de loudness war meedoet. Als je inzoomt op de pieken zie je dat deze afgekapt zijn. Maar gelukkig komt dat niet zo heel vaak voor, en de afgekapte pieken zijn wel netjes afgerond. Volgens mij noemen ze dat softclipping.:
[...]
Jeetje, je kan ook overdrijven hoor
Zoals ik al in mijn vorige post zei, het klinkt zeker niet onaangenaam
.Prima toch, het klinkt tenminste zoals het bedoeld is.Dit is weer het andere uiteinde:
En ja, van die pieken nabij het eind schrik je best wel. Dat is zomaar een decibelletje of 10 verschil op de peak meter?
Ik lag onder m'n stoel van 't lachen.prachtige vergelijking:
[...]
Ik bedoel, als ik met wat vingerverf het rijksmuseum in loop en de nachtwacht probeer te verbeteren, dan wordt ik door de bewakers toch gevierendeeld?!? Waarom komt die afmixer hier dan wel mee weg?!?
/u/164410/Untitled-2.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/46872/volume-s.jpg?f=community)
Ik heb van veronica 2cd's, best of the 90's en best of the 00's. En het valt mij op dat de nummers die daar op staan ook erg lekker klinken
Pas eens vergeleken met Nickelback, waarvan ik ook de CD zelf had, de ene in mijn PC, de ander in mijn CD speler, en dan telkens switchen. Op de veronica cd klonk zijn stem meer sprankelend zeg maar, en meer bass, daarnaast moest ik hem ook wat harder zetten om op gelijk niveau te komen (ook de cd's daarna van speler gewisseld).
Had pas ook een nieuwe cd, had hem in de auto aan staan, en lekekr luisterbaar, met af en toe een luide uithaal van de zanger waar je kippenvel van krijgt. Weet alleen niet meer welke het was... to be continued
edit: volgens mij was het de nieuwe van kings of leon, die ik hierboven ook al terug zag
Pas eens vergeleken met Nickelback, waarvan ik ook de CD zelf had, de ene in mijn PC, de ander in mijn CD speler, en dan telkens switchen. Op de veronica cd klonk zijn stem meer sprankelend zeg maar, en meer bass, daarnaast moest ik hem ook wat harder zetten om op gelijk niveau te komen (ook de cd's daarna van speler gewisseld).
Had pas ook een nieuwe cd, had hem in de auto aan staan, en lekekr luisterbaar, met af en toe een luide uithaal van de zanger waar je kippenvel van krijgt. Weet alleen niet meer welke het was... to be continued
edit: volgens mij was het de nieuwe van kings of leon, die ik hierboven ook al terug zag
[ Voor 24% gewijzigd door _ferry_ op 06-11-2010 20:20 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/310316/crop5fba71aef032c_cropped.jpeg?f=community)
Die cd's van Veronica klinken inderdaad errug lekker!:
Ik heb van veronica 2cd's, best of the 90's en best of the 00's. En het valt mij op dat de nummers die daar op staan ook erg lekker klinken
Pas eens vergeleken met Nickelback, waarvan ik ook de CD zelf had, de ene in mijn PC, de ander in mijn CD speler, en dan telkens switchen. Op de veronica cd klonk zijn stem meer sprankelend zeg maar, en meer bass, daarnaast moest ik hem ook wat harder zetten om op gelijk niveau te komen (ook de cd's daarna van speler gewisseld).
Had pas ook een nieuwe cd, had hem in de auto aan staan, en lekekr luisterbaar, met af en toe een luide uithaal van de zanger waar je kippenvel van krijgt. Weet alleen niet meer welke het was... to be continued
edit: volgens mij was het de nieuwe van kings of leon, die ik hierboven ook al terug zag
Heb ze zelf allemaal
Lekker klinken en goede mastering zijn natuurlijk twee verschillende dingen.
[ Voor 5% gewijzigd door sjaool op 08-11-2010 14:15 ]
"When you grow up your heart dies"
:strip_exif()/u/53283/dunny_clockwork.gif?f=community)
:strip_exif()/u/374149/grp-transformers.gif?f=community){kind=spacer}
:strip_icc():strip_exif()/u/226826/aardblij-60.jpg?f=community)
Uiteraard, lekker klinken betekent nog niet dat het goed gemasterd is, maar als het goed gemasterd is, dan klinkt het wel weer lekker:
Lekker klinken en goede mastering zijn natuurlijk twee verschillende dingen.
Maar er zal er wel meer dynamiek in zitten, niet voor niets dat de CD over het algemeen zachter klinkt met diepere bass in vergelijking met het album.
/u/146516/boulder.png?f=community)
Klopt inderdaad, de samplerate geldt per seconde.
EDIT: gezien dit mijn eerste post is zal ik een iets uitgebreidere reactie doen
Ik juich het natuurlijk toe dat men zich bewuster wordt van de brakke mastering die steeds vaker voorkomt bij platenmaatschappijen. Ik denk dat vooral de dure, grote maatschappijen zich schuldig maken aan het fenomeen, evenals de goedkopere, omdat die niet genoeg kennis in huis hebben.
Ik ben alleen van mening dat dit topic meer in huis zou kunnen hebben. Muziekkwaliteit vandaag de dag geldt bijvoorbeeld net zo goed voor vinyl. Zo heb ik de laatste tijd de volgende platen van moderne artiesten gekocht:
Muse - Black Holes and Revelations
The Postal Service - Give Up
Editors - In This Light And On This Evening
Silversun Pickups - Carnavas
Dream Theater - Black Clouds and Silver Linings
Wat me opvalt is dat de kwaliteit van de opnames op vinyl even wisselvallig is als de kwaliteit van opnames op CD, misschien zelfs wel precies gelijk. De plaat van Dream Theater is bijvoorbeeld fenomenaal, maar zo is de CD meen ik ook al opgenomen. Die van de Silversun Pickups is zo mogelijk nog slechter dan de CD, terwijl ik had gehoopt dat hij beter zou zijn. De CD is volgens mij redelijk compressed en luid, de LP ook en bovendien volgens mij ook nog eens slecht aangepast voor vinyl.
Blijkbaar zijn er, als je de vaardigheden voor het produceren van vinyl even buiten beschouwing laat, platenmaatschappijen en vooral masteraars die wel weten hoe ze een album goed moeten produceren, en zijn er die dat absoluut niet weten.
Zou het dan niet een nobeler streven zijn om uit te zoeken welke mensen achter de schermen capabel genoeg zijn om muziek nog mooi te laten zijn, en hier een lijst van op te stellen? Zo zou je eerder andere CD's kunnen aanwijzen die mogelijkerwijs ook goed gemaakt zijn.
[ Voor 77% gewijzigd door Struikrover op 10-11-2010 12:54 ]
Een vraag voor audiofielen met deftige installaties hier.
Ligt het aan mij(n systeem) of valt de baslijn van Massive Attack - Unfinished Sympathy een stukje verder weg zodra er meer instrumenten bij komen?
In het begin speelt er bijna niets tegelijkertijd met de zeer diepe baslijn. Daarna komen er instrumenten bij, en heb ik het gevoel dat de baslijn wat wordt weggedrukt. Ik heb even zitten denken dat dit door mijn apparatuur komt, maar ook op erg laag volume hoor ik het en veranderen de verhoudingen bas/hoge tonen niet.
Het gaat dus om het verschil tussen de baslijn die al vanaf seconde 0 begint, en de baslijn op seconde 9 (en later) als er meer instrumenten bij komen. Ligt dit aan mij, of is hier ook sprake van een vorm van compressie waarbij wel heel pijnlijk duidelijk is wat de nadelen zijn?
Overigens is Unfinished Sympathy verder een heel mooi helder klinkend nummer waar je allerlei verborgen dingetjes in kunt ontdekken als je ervoor gaat zitten en goed luistert... bijv. in het refrein een soort mannenkoor in het rechterkanaal die "are you ready" (ofzo?) zingen, hoor je o.a. op 3:07-3:09 Ik doel op de versie van Blue Lines. Andere versies hebben het ook, bij die van Bite Size Massive Attack is het misschien nog wel duidelijker te horen. Die is trouwens duidelijk anders gemixt. Dat "are you ready" hoor je iets beter, maar het klinkt aan de andere kant ook weer wat minder helder ofzo.
Blue Lines: http://open.spotify.com/track/6OKUMxI7u6p3c4ViM8IXIx
Bite Size: http://open.spotify.com/track/7cFfFVVubc4K5qB0jGyguY
Ligt het aan mij(n systeem) of valt de baslijn van Massive Attack - Unfinished Sympathy een stukje verder weg zodra er meer instrumenten bij komen?
In het begin speelt er bijna niets tegelijkertijd met de zeer diepe baslijn. Daarna komen er instrumenten bij, en heb ik het gevoel dat de baslijn wat wordt weggedrukt. Ik heb even zitten denken dat dit door mijn apparatuur komt, maar ook op erg laag volume hoor ik het en veranderen de verhoudingen bas/hoge tonen niet.
Het gaat dus om het verschil tussen de baslijn die al vanaf seconde 0 begint, en de baslijn op seconde 9 (en later) als er meer instrumenten bij komen. Ligt dit aan mij, of is hier ook sprake van een vorm van compressie waarbij wel heel pijnlijk duidelijk is wat de nadelen zijn?
Overigens is Unfinished Sympathy verder een heel mooi helder klinkend nummer waar je allerlei verborgen dingetjes in kunt ontdekken als je ervoor gaat zitten en goed luistert... bijv. in het refrein een soort mannenkoor in het rechterkanaal die "are you ready" (ofzo?) zingen, hoor je o.a. op 3:07-3:09
Ik doel op de versie van Blue Lines. Andere versies hebben het ook, bij die van Bite Size Massive Attack is het misschien nog wel duidelijker te horen. Die is trouwens duidelijk anders gemixt. Dat "are you ready" hoor je iets beter, maar het klinkt aan de andere kant ook weer wat minder helder ofzo.Blue Lines: http://open.spotify.com/track/6OKUMxI7u6p3c4ViM8IXIx
Bite Size: http://open.spotify.com/track/7cFfFVVubc4K5qB0jGyguY
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Verwijderd
Ik hoor wat je bedoelt inderdaad... Het probleem (nou ja, probleem ) bij Massive Attack is dat ik vaak niet kan beoordelen of dingen opzettelijk zo gedaan zijn of dat het inderdaad het resultaat is van brakke mastering. Ik neig bij hen meestal naar 'volgens mij hebben ze hier heel goed over nagedacht' Ik heb het fragment een aantal keer geluisterd en ik meen te horen dat alleen de eerste lange noot echt laag doorklinkt, dieper dan de anderen. Aangezien er verder nog relatief weinig gebeurt in de mix, denk ik dat het een effect is en dat het verder niet terugkomt om de mix rustiger te maken. Maar ook dat is maar mijn idee ervan dus of het waar is... geen idee 
) bij Massive Attack is dat ik vaak niet kan beoordelen of dingen opzettelijk zo gedaan zijn of dat het inderdaad het resultaat is van brakke mastering. Ik neig bij hen meestal naar 'volgens mij hebben ze hier heel goed over nagedacht' Ik heb het fragment een aantal keer geluisterd en ik meen te horen dat alleen de eerste lange noot echt laag doorklinkt, dieper dan de anderen. Aangezien er verder nog relatief weinig gebeurt in de mix, denk ik dat het een effect is en dat het verder niet terugkomt om de mix rustiger te maken. Maar ook dat is maar mijn idee ervan dus of het waar is... geen idee Wat niet verandert is de verhoudingen tussen laag en hoog in je installatie. Wat wél verandert is de manier waarop jij ze waarneemt:
:strip_icc():strip_exif()/u/232533/avatar_bommes.jpg?f=community){kind=avatar}
Ik ben meer een liefhebber van de puurheid van live opnames, althans als er een goede geluidsman achter de knopjes zit.
Heb zelf op freelance basis ongeveer 10 jaar van het vak mogen proeven als live mixer bij een redelijk groot geluids bedrijf.
Denk dat de reden is dat ik dergelijke opnames kan waarderen het feit dat er niet tot weinig met compressors en limiters word gewerkt (tenzij het een luie geluidsman is).
Ik haal geen tot weinig luisterplezier uit mijn "normale" cd collectie maar ben meer opzoek naar goede live opnames die niet compleet "kapot" gemixt zijn maar die echte live ervaring nog weergeven.
Dit staat voor mij compleet los van de kwaliteit van de zanger of zangeres maar heeft alles te maken met het totaal plaatje en het plezier wat vaak terug is te horen in de opnames.
Soms hoor je van die pareltjes (in mijn oren althans) die je via het internet ook nog kan terug kijken:
Linkje
Misschien iets meer bij het topic aansluitend:
De cd die ik vaak mee nam om naar speakers (prive) en setjes te luisteren en bij sommige festivals als test cd mee ging om de PA te testen was een cd van Clannad - Past Present.
Goede dynamiek, met een "open mix", niet mijn favoriete genre maar puur op basis van geluid/klank een top cd.
Een van mijn favoriete cd's blijft daarnaast Cake Fashion Nugget, vooral de vele blazers zijn daar natuur getrouw in de mix mee genomen.
Overigens in de openings post las ik iets over clipping en dat kom ik ook in diverse posts tegen.
Veel live mixers zijn daar enorm fan van (front mixer van Kane, of van de Golden Earing), hoeveel live shows ik al niet mee heb gemaakt waarbij alle racks vol in de clip stonden. Dat ik op de tafel dik over de 100db aan geluids druk op de meter had.
Je wilt niet weten hoe dat klinkt op een metertje of wat voor een speaker stack .
Ik weet niet of mijn gezever over live muziek past in dit topic, zoniet dan pas ik mijn post wel weer aan.
Heb zelf op freelance basis ongeveer 10 jaar van het vak mogen proeven als live mixer bij een redelijk groot geluids bedrijf.
Denk dat de reden is dat ik dergelijke opnames kan waarderen het feit dat er niet tot weinig met compressors en limiters word gewerkt (tenzij het een luie geluidsman is).
Ik haal geen tot weinig luisterplezier uit mijn "normale" cd collectie maar ben meer opzoek naar goede live opnames die niet compleet "kapot" gemixt zijn maar die echte live ervaring nog weergeven.
Dit staat voor mij compleet los van de kwaliteit van de zanger of zangeres maar heeft alles te maken met het totaal plaatje en het plezier wat vaak terug is te horen in de opnames.
Soms hoor je van die pareltjes (in mijn oren althans) die je via het internet ook nog kan terug kijken:
Linkje
Misschien iets meer bij het topic aansluitend:
De cd die ik vaak mee nam om naar speakers (prive) en setjes te luisteren en bij sommige festivals als test cd mee ging om de PA te testen was een cd van Clannad - Past Present.
Goede dynamiek, met een "open mix", niet mijn favoriete genre maar puur op basis van geluid/klank een top cd.
Een van mijn favoriete cd's blijft daarnaast Cake Fashion Nugget, vooral de vele blazers zijn daar natuur getrouw in de mix mee genomen.
Overigens in de openings post las ik iets over clipping en dat kom ik ook in diverse posts tegen.
Veel live mixers zijn daar enorm fan van (front mixer van Kane, of van de Golden Earing), hoeveel live shows ik al niet mee heb gemaakt waarbij alle racks vol in de clip stonden. Dat ik op de tafel dik over de 100db aan geluids druk op de meter had.
Je wilt niet weten hoe dat klinkt op een metertje of wat voor een speaker stack
.Ik weet niet of mijn gezever over live muziek past in dit topic, zoniet dan pas ik mijn post wel weer aan.
If you think you are too small to be effective, you have never been in the dark with a mosquito.
Ik moest toch nog even wat kwijt over het verhaal van 'CD vs. LP'.
Er zijn natuurlijk talloze discussies gevoerd over het wel of niet superieur zijn van een LP-speler combinatie aan een CD-speler combinatie, waarbij dingen als ruisvloer, magnetische resonantie door het draaitafel element en inderdaad de samplerate en bitdiepte van de CD ter discussie staan. Ik kan me voorstellen dat we daar hier niet tot in den treure op in willen gaan, dus om te zeggen dat je geen extra kwaliteit krijgt doordat ze beide uit dezelfde master komen is een aannemelijke veronderstelling, al is het bronmateriaal natuurlijk niet het enige dat mee speelt. Kwaliteit van de componenten speelt net zo goed mee.
Ik kwam op deze website een erg interessant artikel tegen wat het potentiele kwaliteitsverschil van LP-spelers ten opzichte van de digitale variant uitdrukt in termen van analoge verschijnselen, i.e. resonantie en dergelijke. Misschien interessant leesvoer om nog eens mee te pakken, al weet ik niet in hoeverre het wetenschappelijk correct is.
Goed, nu weer on-topic
EDIT: Om meteen maar even on-topic te gaan, zoals ik zei, een album wat zeker aanbeveling verdient: Massive Attack - Heligoland. Plaatje van drie arbitraire nummers om te laten zien dat het met de mastering wel goed zit wat mij betreft:
Verder klinkt het album ontzettend mooi helder en ruimtelijk, persoonlijk staat hij erg hoog op mijn waardering-lijstje
Er zijn natuurlijk talloze discussies gevoerd over het wel of niet superieur zijn van een LP-speler combinatie aan een CD-speler combinatie, waarbij dingen als ruisvloer, magnetische resonantie door het draaitafel element en inderdaad de samplerate en bitdiepte van de CD ter discussie staan. Ik kan me voorstellen dat we daar hier niet tot in den treure op in willen gaan
, dus om te zeggen dat je geen extra kwaliteit krijgt doordat ze beide uit dezelfde master komen is een aannemelijke veronderstelling, al is het bronmateriaal natuurlijk niet het enige dat mee speelt. Kwaliteit van de componenten speelt net zo goed mee.Ik kwam op deze website een erg interessant artikel tegen wat het potentiele kwaliteitsverschil van LP-spelers ten opzichte van de digitale variant uitdrukt in termen van analoge verschijnselen, i.e. resonantie en dergelijke. Misschien interessant leesvoer om nog eens mee te pakken, al weet ik niet in hoeverre het wetenschappelijk correct is
.Goed, nu weer on-topic
EDIT: Om meteen maar even on-topic te gaan, zoals ik zei, een album wat zeker aanbeveling verdient: Massive Attack - Heligoland. Plaatje van drie arbitraire nummers om te laten zien dat het met de mastering wel goed zit wat mij betreft:
Verder klinkt het album ontzettend mooi helder en ruimtelijk, persoonlijk staat hij erg hoog op mijn waardering-lijstje
[ Voor 16% gewijzigd door Struikrover op 11-11-2010 10:36 . Reden: bitdiepte is ook belangrijk, zie post hieronder :) ]
Bij verschil in kwaliteit kun je denk ik alleen kijken naar bit-depth. Samplerate zou volgens Nyquist niet uit mogen maken; met 22 kHz zit je al minstens 2 als niet 4 kHz boven wat de gemiddelde luisteraar hoort. Ik geloof er niet in dat hogere tonen iets 'echter' maken... Bovendien heb je dan ook recording-apparatuur nodig om het goed mee te laten klinken. En vaak genoeg hoor ik nog steeds in normale cd-mixes van die irritante ultra-hoge pieptonen van een tv/beeldscherm dat aanstond in de studio (ofzo).
Wat betreft bit-depth is hier wel wat voor te zeggen hoewel dat erg zweverig blijft: het aantal bits op cd is 16 per sample: 65536 niveaus van geluidsterkte is dat. Bij 20 bits zit je al op 1 miljoen. Ik kan me voorstellen dat op hoog volume deze 16-bits "trapjes" het geluid minder precies maken. Bij 24-bits filmtracks heb ik ook regelmatig het idee dat het toch beter klinkt dan op cd. Maargoed, ook dit weer kan met mastering te maken hebben (bijv. anti-aliasing filters e.d. die het geluid 'smoothen').
Aan de andere kant denk ik nog steeds dat het mastering-proces een veel en veel grotere invloed heeft dan de 44/16-factor. CD is gewoon goed als men eindelijk eens een keer volledig en fatsoenlijk gebruik zou maken van het medium, dwz fatsoenlijk zou mixen! Hetzelfde geldt trouwens ook voor audio-compressie. Ik vind het altijd een beetje triest als men gaat roepen dat alles wat minder is dan 320kbps mp3 of zelfs FLAC bagger is... Wederom: de mix maakt veel meer uit, en de meeste muziek klinkt zo bagger vanwege de mixing
Wat betreft bit-depth is hier wel wat voor te zeggen hoewel dat erg zweverig blijft: het aantal bits op cd is 16 per sample: 65536 niveaus van geluidsterkte is dat. Bij 20 bits zit je al op 1 miljoen. Ik kan me voorstellen dat op hoog volume deze 16-bits "trapjes" het geluid minder precies maken. Bij 24-bits filmtracks heb ik ook regelmatig het idee dat het toch beter klinkt dan op cd. Maargoed, ook dit weer kan met mastering te maken hebben (bijv. anti-aliasing filters e.d. die het geluid 'smoothen').
Aan de andere kant denk ik nog steeds dat het mastering-proces een veel en veel grotere invloed heeft dan de 44/16-factor. CD is gewoon goed als men eindelijk eens een keer volledig en fatsoenlijk gebruik zou maken van het medium, dwz fatsoenlijk zou mixen! Hetzelfde geldt trouwens ook voor audio-compressie. Ik vind het altijd een beetje triest als men gaat roepen dat alles wat minder is dan 320kbps mp3 of zelfs FLAC bagger is... Wederom: de mix maakt veel meer uit, en de meeste muziek klinkt zo bagger vanwege de mixing
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ja, natuurlijk is en blijft het bronmateriaal uiteindelijk net zo bepalend als technische zaken als bitdiepte en samplefrequentie. De geluidsketen is zo sterk als de zwakste schakel, uiteindelijk.
De rol die samplerate speelt is waarschijnlijk inderdaad marginaal. Theoretisch gezien komt een hogere samplerate natuurlijk dichter in de buurt van de continuïteit van een analoge opname, en zou alleen daardoor al beter zijn. Waarschijnlijk is het effect in de praktijk verwaarloosbaar.
De bitdiepte daarentegen maakt naar mijn mening wel ontzettend veel uit. Een grotere bitdiepte betekent net dat kleine beetje extra dynamiek en detail bij het geluid waardoor het echt beter klinkt.
Ik heb een keer mijn oude LP van Fleetwood Mac - Tango In The Night opgenomen vanaf mijn stereoset op 32 bits / 96kHz. Terugluisterend klonk dit zo goed als exact hetzelfde als de LP. Naderhand heb ik het opnemonen stuk klaargemaakt voor het branden op CD, dat wil zeggen gedownsampled naar 16bit / 44.1kHz. Ik stond versteld van het verschil. Weg was de ultieme rijkheid van het geluid, het gevoel er echt middenin te zitten.
Ik zou wel twee muziekfragmenten kunnen posten en al dat, maar ik vrees dat we dan echt teveel offtopic gaan en beter een ander topic kunnen opstarten.
De rol die samplerate speelt is waarschijnlijk inderdaad marginaal. Theoretisch gezien komt een hogere samplerate natuurlijk dichter in de buurt van de continuïteit van een analoge opname, en zou alleen daardoor al beter zijn. Waarschijnlijk is het effect in de praktijk verwaarloosbaar.
De bitdiepte daarentegen maakt naar mijn mening wel ontzettend veel uit. Een grotere bitdiepte betekent net dat kleine beetje extra dynamiek en detail bij het geluid waardoor het echt beter klinkt.
Ik heb een keer mijn oude LP van Fleetwood Mac - Tango In The Night opgenomen vanaf mijn stereoset op 32 bits / 96kHz. Terugluisterend klonk dit zo goed als exact hetzelfde als de LP. Naderhand heb ik het opnemonen stuk klaargemaakt voor het branden op CD, dat wil zeggen gedownsampled naar 16bit / 44.1kHz. Ik stond versteld van het verschil. Weg was de ultieme rijkheid van het geluid, het gevoel er echt middenin te zitten.
Ik zou wel twee muziekfragmenten kunnen posten en al dat, maar ik vrees dat we dan echt teveel offtopic gaan en beter een ander topic kunnen opstarten
.
Da's trouwens ook geen bewijs aangezien de methode van omzetting ook van groot belang is als je van 32 naar 16 gaat. Volgens mij komt daar ook anti-aliasing e.d. om de hoek kijken. Maar ik ben geen audio-engineer Komt erop neer dat je het direct vanaf de bron op 44/16 had moeten opnemen voor een goede vergelijking.
Sowieso is het redelijk aantoonbaar dat je op lage volumes het verschil niet gaat horen omdat het verschil tussen zacht en hard dan maar beperkt is. Met al die compressie van tegenwoordig zou je bijna 8 bits samples gaan gebruiken, hoor je toch niet
(tuurlijk wel, maar je begrijpt m'n punt; dat er dan al zo veel diepte-info wordt weggegooid)
Trouwens: nog een nadeel van compressie dat ik tegenkwam: surroundmodi zoals die van mijn receiver gaan minder goed om met bepaalde tonen als er veel herrie/compressie is. Door de vervormde waveform (bij pieken, ook bij non-clipping afgestompte pieken) weet bijv. Dolby Prologic niet meer precies in welke fase een golf zit en dan lekt geluid door naar de andere speakers. Verschil tussen een cleane en compressed bron is hier goed duidelijk.
Komt erop neer dat je het direct vanaf de bron op 44/16 had moeten opnemen voor een goede vergelijking.Sowieso is het redelijk aantoonbaar dat je op lage volumes het verschil niet gaat horen omdat het verschil tussen zacht en hard dan maar beperkt is. Met al die compressie van tegenwoordig zou je bijna 8 bits samples gaan gebruiken, hoor je toch niet
(tuurlijk wel, maar je begrijpt m'n punt; dat er dan al zo veel diepte-info wordt weggegooid)Trouwens: nog een nadeel van compressie dat ik tegenkwam: surroundmodi zoals die van mijn receiver gaan minder goed om met bepaalde tonen als er veel herrie/compressie is. Door de vervormde waveform (bij pieken, ook bij non-clipping afgestompte pieken) weet bijv. Dolby Prologic niet meer precies in welke fase een golf zit en dan lekt geluid door naar de andere speakers. Verschil tussen een cleane en compressed bron is hier goed duidelijk.
[ Voor 40% gewijzigd door Sorcerer8472 op 11-11-2010 12:46 ]
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Ik ben het niet helemaal eens met je betoog. Ik heb vanuit m'n studie (Biologie) toch behoorlijk wat theorie mee gekregen over perceptie. Biologisch geldt voor ongeveer elk dier met een beetje ontwikkelde hersens dat deze bijzonder goed in staat zijn om minieme verschillen tussen bijv. geluid dat de linker oor bereikt en de rechter te kunnen waarnemen. Voor de lokalisatie van de plek waar geluid vandaan komt spelen daarbij inderdaad intensiteit en tijd een hele belangrijke rol, zonder meer.
Maar (there's always a catch
), voor ruimtelijke perceptie speelt fase-verschuiving wel degelijk een rol. Met fase-verschuiving kan je niet zeggen uit welke hoek een geluid komt (daarvoor is de intensiteit toch het belangrijkst, daarna aankomsttijd), maar het maakt het geluid wel "los" van de bron. Als alleen de intensiteit wordt veranderd, dan hoor je die luidere kant alleen harder en kan je alleen aangeven dat een geluid meer van links komt. Aankomsttijd heeft alleen effect bij een duidelijke verandering in het geluid. Fase-verschuiving is een effect dat continu invloed heeft.Hoe groot de impact is van fase-verschuiving, kan je zelf ook heel makkelijk testen. Zet maar eens een speaker in tegenfase en zet een mono-signaal op. Dan heb je 180 graden fase-verschuiving, met verder gelijke intensiteit en aankomsttijd van het geluid uit de linker en rechter speaker. Toch hangt het geluid dan als het ware in de lucht en is de bron niet meer aan te wijzen, zelfs niet als de bron bijzonder slecht gepositioneerd is (je kan het al duidelijk horen met bijv. laptop-speakers).
Waarom een muziekstuk op een koptelefoon dan wel goed kan klinken, weet ik niet. Waarschijnlijk omdat dan de intensiteit van het geluid leidend wordt, of omdat je met een andere mind-set luistert. Er zit in ieder geval een groot verschil tussen. Overigens is het wel zo dat opnames die op een set goed klinken, vaak met een koptelefoon ook ruimtelijker klinken en ik als het ware meer in de muziek gezogen wordt.
Dat brengt mij nog even kort op het punt van speakerplaatsing. Natuurlijk is dit van invloed op je ruimtelijke perceptie, maar bij een opstelling waarbij het ene muziekstuk ruimte klinkt, en een ander niet, kan je de opstelling eigenlijk wel uitsluiten als oorzaak. Wat betreft de muziek die ik aanhaalde (van Arjen Lucassen), ik heb nog nooit een set gehoord waarop het ruimtelijk klonk. Zo erg, dat bij het samenstellen van mijn huidige set, de cd's na 2 nummers diep in de tas verdwenen en er eigenlijk niet meer uitgekomen zijn. Op elke set waarop ik het heb gehoord (en daar zaten echt wel top-sets tussen die mijn eigen ver overtreffen) klonk het plat.
Even trouwens voor de duidelijkheid, fase-verschuiving wordt ook vaak door audiofielen aangehaald bij o.a. speakers, maar dan spreken ze over fase-verschuiving tussen tweeter, middentoner en woofer. Ik heb het puur over fase-verschuiving tussen links en rechts.
Ik denk (maar dit is een grote denk) dat een mogelijk effect ook psycho-akoestisch is. Ons gehoor is afgestemd op frequenties van ong. 500Hz tot 2kHz, waarin het grootste deel van onze stembereik zich bevind en ook de geluiden die in de natuur voorkomen die voor ons het meest belangrijk zijn (prooidieren en vijanden). Zodra er geluid in dat frequentiebereik komt, trekt dat onbewust direct meer aandacht en verdwijnen tonen die daar buiten vallen naar de achtergrond. Daar is bijv. ook mp3-codering op gebaseerd. Maar de enige manier om dit goed te toetsen of dit ook aan de hand is bij Unfinished Sympathy, is door deze door een spectrum analyzer te halen, en te toetsen of die lage bastonen even sterk aanwezig blijven, of dat deze daadwerkelijk afzwakken. Het effect kan namelijk ook zonder meer door een compressor veroorzaakt zijn, die daadwerkelijk de bastonen af heeft gezwakt (of in het intro juist heeft versterkt).:
Ik hoor wat je bedoelt inderdaad... Het probleem (nou ja, probleem
[...]
Wat niet verandert is de verhoudingen tussen laag en hoog in je installatie. Wat wél verandert is de manier waarop jij ze waarneemt:
[afbeelding]
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier
Verwijderd
Hier zit denk ik de kern waarom jij over fase praat en ik over tijd. Je kunt niet spreken van een faseverschuiving tussen links en rechts, omdat fase een frequentieafhankelijk fenomeen is. Door div. oorzaken kan er een tijdsverschil ontstaan tussen links en rechts (zowel bij luidspreker als bij oor, in het geval van een koptelefoon vallen deze samen) en dat tijdsverschil introduceert faseverschillen, niet andersom.:
lange reply
[...]
Even trouwens voor de duidelijkheid, fase-verschuiving wordt ook vaak door audiofielen aangehaald bij o.a. speakers, maar dan spreken ze over fase-verschuiving tussen tweeter, middentoner en woofer. Ik heb het puur over fase-verschuiving tussen links en rechts.
My thoughts exactly
Een psychoakoestische oorzaak zou inderdaad ook nog de reden kunnen zijn. Ik denk echter wel dat de frequenties echt weg zijn, danwel door mastering, danwel door mixing. Maar waar de oorzaak ligt komen we moeilijk achter tenzij we de verantwoordelijke engineers gaan mailen denk ik offtopic:
Als je studie biologie is en je hebt een interesse in psychoakoestiek en muziek, kan ik je echt aanraden Spatial Hearing van Jens Blauert aan te schaffen. Het is een enorme schat aan informatie, min of meer de bijbel op het gebied van geluidslokalisatie en erg interessant om te lezen
Als je studie biologie is en je hebt een interesse in psychoakoestiek en muziek, kan ik je echt aanraden Spatial Hearing van Jens Blauert aan te schaffen. Het is een enorme schat aan informatie, min of meer de bijbel op het gebied van geluidslokalisatie en erg interessant om te lezen
Trouwens, wat ook heel lekker klinkt: Blof's album Umodja. Daar heb ik de versie met DVD van. Daar staan alle tracks in DTS 5.1 96/24 op. En dat klinkt ook echt geweldig. Hoewel er soms te veel compressie op de drums zit, klinken veel van de exotische instrumenten op de dvd heel natuurlijk en indrukwekkend (verschilt wel enorm per track). Ook echt discreet gemixt, dus geen stereo-upmix. Voordeel is dat instrumenten er heel mooi uit de rears uit kunnen springen en heel helder uit die richting komen.
Het "echte" ruimtelijke voegt wel iets toe dat je onmogelijk met 2 fronts kunt bereiken. Bij een centerspeaker kun je zang/spraak centreren voor iedere zitpositie. Bij stereo is dat niet mogelijk. Ik heb eigenlijk maar een ruimte van iets van 20 centimeter die ik naar links/rechts kan bewegen als ik het geluid precies 'uit de muur in het midden' wil horen komen. Volgens mij heeft dat puur met timing te maken en kun je het niet zomaar even oplossen zonder center.
Bij het toevoegen van onnatuurlijke fase-informatie vraag ik me af of je niet ook een soort interferentie introduceert in het geluid die de geluidskwaliteit vermindert. Echte extra speakers lijken me altijd beter eigenlijk. Liefst één speaker per instrument zodat er een optimale spacing is, marja...
Het "echte" ruimtelijke voegt wel iets toe dat je onmogelijk met 2 fronts kunt bereiken. Bij een centerspeaker kun je zang/spraak centreren voor iedere zitpositie. Bij stereo is dat niet mogelijk. Ik heb eigenlijk maar een ruimte van iets van 20 centimeter die ik naar links/rechts kan bewegen als ik het geluid precies 'uit de muur in het midden' wil horen komen. Volgens mij heeft dat puur met timing te maken en kun je het niet zomaar even oplossen zonder center.
Bij het toevoegen van onnatuurlijke fase-informatie vraag ik me af of je niet ook een soort interferentie introduceert in het geluid die de geluidskwaliteit vermindert. Echte extra speakers lijken me altijd beter eigenlijk. Liefst één speaker per instrument zodat er een optimale spacing is, marja...
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.