gambieter schreef op zondag 22 juni 2008 @ 19:24:
[...]
Een koper heeft ook alleen maar zekerheid als de hypotheek betaald wordt. Maar een huurder heeft nu veel meer rechten, en kan heel veel wangedrag vertonen. Verder kan een verhuurder geen langetermijn planning maken doordat de huurder kan blijven zitten zolang deze wil. Daardoor is verhuren niet aantrekkelijk.
Welke rechten hebben huurders wel en kopers niet volgens jou?
Ontruimen gaat op papier moeilijker, maar een niet-betalende huurder kan volgens de kantonrechtersregel na 3 maanden ontruimd worden. Is geen enkel probleem. In de praktijk zullen banken ook na deze periode tot executieverkoop overgaan, in die zin is er weinig verschil tussen huurders en woningeigenaren behalve dan dat banken op grond van het hypotheekrecht geen gerechtelijk bevel nodig hebben. De gerechtelijke procedures die voor verhuur gelden zijn echter slechts een formaliteit en bieden geen extra bescherming.
Ook een koper die slecht gedraagt kan niet aangepakt worden, nog moeilijker zelfs dan huurders. Er zijn namelijk wel succesvol overlastgevende huurders het huis uitgezet, maar als je last hebt van een huis-eigenaar dan kun je met civielrecht nog minder beginnen.
Deden woningcorporaties maar aan de leefbaarheid van buurten. Dan zouden ze overlastgevende huurders eruit trappen, maar dat kunnen ze ook niet.
Ze doen wel wat aan leefbaarheid. Vrijwel alle leefbaarheidsprojecten worden grotendeels door corporaties gerund. Terwijl dit gaat om wijken waar ook koophuizen staan, sterker nog meestal zijn de corporatiewoningen daar in de minderheid. Toch wordt dit bijna geheel gefinancierd met de huren. Dat klopt dus niet.
Wat corporaties te weinig doen is het uitzetten van overlastgevende huurder. Maar dat ligt aan de wet. Corporaties hebben de juridische middelen niet.
En op dit punt ben ik bijna het met je eens: Overlastgevende huurders moeten keihard worden aangepakt. Na een paar waarschuwingen zonder al te veel belemmeringen op straat gooien, zodat eindelijk welwillende mensen niet langer de dupe worden van dat volk.
Ik zeg "bijna", omdat ik één punt mis: Je hebt het over huurders, maar waarom niet kopers?
Ik zou graag wetgeving zien om overlastgevers keihard aan te pakken, maar dan wel een algemene wet die niet alleen voor huurders maar ook voor kopers geldt. Uiteraard verschilt de uitvoering wel. Bij overlast moet een rechter (gerechtelijke toetsing mag van mij niet ontbreken) een woonverbod kunnen uitspreken. In het geval van huurders betekent dit voor verhuurders het recht op onmiddellijke onbinding van huurcontract. In het geval van woningeigenaren betekent dit dat het gebruikersrecht vervalt. Er is nog sprake van eigendom, alleen de eigenaar mag zich niet in de woning begeven, wat in de praktijk noodzaak tot verkoop + vertrek betekent.
De zwarte piet ligt niet bij de huurders maar bij de belachelijk sterke huurbescherming. Kijk maar eens in omringende landen naar de huurmarkt, en naar de huizenmarkt. Hier in Engeland is huren helemaal geen probleem, er is genoeg aanbod en er zijn zat mensen met een tweede huis, terwijl er geeneens HRA is. Maar ze kunnen vrij verhuren en specifieke huurtermijnen afspreken, zonder dat de huurder alles mag en de verhuurder niet.
De situatie van Engeland zal ik hier niet graag willen. De prijzen zijn gunstiger, maar dat komt ook door de ruimte. In die zin zijn er weinig landen met het dichtbevolkte Nederland te vergelijken.
Als je in Engeland een laag inkomen hebt ben je aangewezen op huisjesmelkers of gemarginaliseerde social-housing projecten, en daar word je niet blij van. Daar heb je "achterbuurten" zoals we die in Nederland niet kennen.
Het woonrecht is vastgelegd in de grondwet. Ik denk het belangrijk is dat iedereen, of je nou huurder of eigenaar bent, recht hebt op onbezorgd woongenot. Daar hoort bescherming bij. Voor woningbezitters is dat het eigendomsrecht en voor huurders een goed huurrecht. Dat vind ik een kwestie van beschaving.
100 jaar sociale huisvesting laat zien dat het prima mogelijk is om iedere Nederlander dat onbezorgd woongenot te bezorgen, mits daar een goede sociale huursector tegenover staat. Dat maakt particulier verhuren inderdaad onaantrekkelijk, maar ik vind het belang van het recht op onbezorgd wonen belangrijker dan de particuliere huursector. De naoorlogse geschiedenis wijst uit dat het oplossen van problemen via de particuliere huursector niet tot het gewenste resultaat leidt, en dat is ook te zien aan de huidige situatie in Engeland en de VS waar de lagere klassen wonen op een wijze die niet bij een beschaafd westers land past.