Op mijn werk doe ik nogal wat met (beeld) sensoren en zodoende weet ik dus wel wat van de verschillen.
Grootste voordeel van backlit sensoren is dat de bedrading tussen de sensoren niet in de weg zit van het licht. Dus effectief zijn je pixels groter dan bij een vergelijkbare sensor die "front-lit" is.
Strikt genomen heb je dan dus meer licht en dus minder ruis. (en vaak ook een groter dynamisch bereik). Volgens Sony een winst van 8dB. (wat best wel veel is)
De JVC heeft daarnaast ook nog een kleinere sensor, maar wel grotere pixels (want minder pixels). Verschil is zo'n 2.2mu voor de JVC tegen 1.75 mu voor de Sony pixels. (oppervlak is dus 80% van de pixel van JVC)
Echter zegt dat allemaal niet zoveel, aangezien de ontwikkelingen in de sensor-wereld heel erg hard gaan tegenwoordig. (Diepere lichtpockets, lichttunnels, microlenzen per pixel (dat had je al een paar jaar), parallel geschakelde condensator voor groter dynamisch bereik, global-shutter CMOS, etc) Die sensor van de Sony lijkt uit 2008 te komen.
Wat ik mij echter afvraag is hoe de camera's in low-light omgeving presteren en wat de fabrikant doet om dit te bereiken.
Standaard waren er 3 mogelijkheden: ISO omhoog (analoge versterking omhoog gooien op de sensor voor de A/D converters), belichtingstijd verlengen of aperture verder open.
Belichtingstijd kun je met een fotocamera nog wel omhoog gooien tot bijna oneindig, maar met een filmcamera moet je toch wel een X-aantal beelden per sec kunnen halen. Anders is het geen filmen meer, maar een diavoorstelling. Optie is eventueel nog wel om het aantal beeldjes per seconde omlaag te brengen.
ISO omhoog is ook niet altijd beter omdat je dan meer ruis krijgt. (of eigenlijk niet meer ruis, maar je versterkt de aanwezige ruis, die eigenlijk al net zo sterk is als het signaal)
Diafragma verder open zetten is ook niet altijd een optie, al was het alleen al omdat je dan minder scherpte diepte hebt. Soms heel mooi, maar het is dan ook een stuk lastiger scherpstellen.
Als extra optie zou je nog buurpixels kunnen samennemen en zo de ruis effectief onderdrukken ten koste van ofwel de resolutie danwel de uitleessnelheid.
Bij CMOS sensoren speelt namelijk ook mee hoe snel je een pixel kunt uitlezen.
Over de sensor van JVC kan ik helemaal niets vinden (anders dan dat die maat door vrijwel geen enkele fabrikant die ik ken gemaakt wordt of in elk geval niet genoemd op hun sites), maar die van Sony schijnt 60 fps te kunnen halen op full-res.
Nu zal standaard wel binning en skipping aan staan om de uitleessnelheid zo kort mogelijk te houden zodat je zo weinig mogelijk rolling-shutter effect hebt., maar ik vrees dat dat ongedaan gemaakt zal worden bij donkere opnames en dus dat het rolling-shutter effect zal toenemen. Bij die JVC weet je in elk geval dat 'ie altijd alle pixels nodig zal hebben om een HD-beeld te kunnen maken.
Kortom, een hoop variabelen waarnaar alleen maar geraden kan worden, wegens gebrek aan echte specs, dus puur aan de hand van de gegeven specs kan ik niet afleiden welke beter beeld zou moeten geven.
En met beter beeld bedoel ik nagenoeg geen rolling-shutter effect, goed dynamisch bereik en ook nog goed bruikbaar voor binnen-situaties.
Die JVC wordt geadverteerd met allerhande praktische snufjes zoals adaptief het dynamisch bereik aanpassen. Geen idee of dat ook werkelijk op de sensor gedaan wordt of dat dat alleen maar postprocessing is. (er zijn sensoren die dat lokaal zouden kunnen doen, feitelijk per pixel de gain aanpassen)
Indien het in de postprocessing zit, zal het waarschijnlijk niet meer zijn dan een gamma aanpassen, maar dat kun je alsnog beter voor de compressie doen dan erna.
De Sony heeft dan wel van die presets zoals 'vuurwerk' en 'party', maar dan weet je nog niet wat er echt ingesteld wordt.
Noch de Sony, noch de JVC noch de Sanyo heeft een mic ingang.
De Sanyo schijnt de mics wel (deels?) op het display te hebben zitten, maar dat lijkt me een vreemde plek en nogal windgevoelig.
De Sanyo heeft wel nog een 2e set record-knoppen boven de lens, zodat je de camera niet heel krampachtig hoeft vast te houden.
De JVC kan 2 kaartjes tegelijk aan, maar de Sony kan eventueel ook opnemen op een USB-drive (aldus de handleiding)
De JVC heeft allerlei handige features zoals timelapse en zoals eerder genoemd dynamisch aanpassen van dynamisch bereik in het plaatje.
De Sanyo kan vrijwel alles apart instellen waaronder diafragma.
Al met al kom ik er dus niet uit en zal ik een winkel moeten vinden die ze heeft staan lijkt me.
Waarom komen fabrikanten niet gewoon met echte specs, waar wij tweakers ook wat mee kunnen
Een goedkope voeding is als een lot in de loterij, je maakt kans op een paar tientjes korting, maar meestal betaal je de hoofdprijs. mijn posts (nodig wegens nieuwe layout)