ymmv schreef op zondag 02 december 2007 @ 14:36:
[...]
De fabrikant stelt de duur van de garantietermijn. Daar loop je ook aan als je na de die termijn met je kapotte apparaat terug naar de winkel gaat. De winkelier gaat je geen ruimte twee jaar garantie geven als de fabrikant een jaar heeft opgegeven, die gaat je dus ook doorverwijzen naar de fabrikant.
En dat is dus een van de dingen die ik dus weiger met mijn kapotte PSP bij de Dixons. Fabrikant vraagt 90 EUR (53% van nieuwwaarde!) na anderhalf jaar ter reparatie. En ik heb er niets mee te maken wat de fabrikant aan garantie wil geven (dat is handig voor de winkelier), maar ik doe geen transactie met de fabrikant. De winkelier verkoopt mij een 'zogenaamd' deugdelijk product en heeft daar een zorgplicht voor. Ik moet zorgen dat ik dat ding goed behandel, officiele spellen, firmware updates, geen iso's etc. Doordat de fabrikant in deze transactie geen partij is, worden zij aan de wet niet aan grenzen gehouden. Hierdoor mogen zij een 1-jaarsgarantie geven en mogen zij willekeurige prijzen vragen voor een reparatie. De winkelier mag dit niet. Het zou vreemd zijn om dan de fabrikant vrij te laten in de wet, omdat die geen partij is en vervolgens bij defect toch weer richting fabrikant te wijzen. Dat is dus wettelijk niet toegestaan.
Lees consuwijzer.nl er nog eens op na.
[...]
In theorie misschien niet, maar in de praktijk blijkt er een verschrikkelijk groot verschil te bestaan tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Probeer jij maar na de door de fabrikant gestelde garantietermijn maar binnen de verwachte levensduur een apparaat op hun kosten (of zelfs met verminderde kosten) te laten repareren, het zal je in 99.9% van de gevallen niet lukken. Tenzij je er een juridische procedure van gaat maken, maar wie heeft dat er nou voor over?
In die zin is de huidige consumentenwetgeving een verslechtering ipv verbetering. In het nabije buitenland (Belgie, ik geloof ook Duitsland) is wel hard de Europese aanbeveling van twee jaar overgenomen en sta je er als consument dus beter voor.
Ja, dat eerste hoef je mij niet uit te leggen, voor die situatie sta ik dus met mijn PSP en dat geeft mij dus een algemeen gevoel over Sony. En inderdaad ga je dus een materialiteitsniveau raken. Ik vind 90 EUR bizar, maar als ik 30 EUR er voor over heb (verzending, handeling etc), dan hebben we het dus over 60 EUR. Deze bedragen zal je voor een willekeurig apparaat moeten uitvergroten als de waarde hoger is. En nogmaals ik hoef de fabrikant niet over te halen, de winkelier moet die kosten dragen en kan zelf kijken wat ze kunnen verhalen bij Sony. Als ze mij tegemoet komen in de kosten kan ik me voorstellen dat Dixons een deel betaald en ik, of dat Sony een discount geeft aan Dixons, omdat ze er meer dan 1 afnemen. Ik krijg dat vanuit mijn eenzame positie tov Sony natuurlijk niet gedaan.
En ik vind het vervelend om nu erbij te halen, maar met een 360 waar ik tot 3 jaar na aankoop nog terecht kan geeft mij een beter gevoel dan een low-failure rate apparaat dat tegen bizarre kosten gerepareerd kan worden na 1 jaar. Ik zie nu hoe dat dus werkt in de praktijk, van de PSP hoor je nauwelijks failures, maar ik heb er toch maar mooi een.
Of België het beter heeft gedaan is natuurlijk de vraag bij 2,5 jaar oude apparatuur. Als de 2 jaars termijn er hard in staat, dan heb je het over een harde norm die overschreden is, lijkt me voor die situaties nog moeilijker.
Maar als Dixons niet thuisgeeft zullen we zien of Kassa bijvoorbeeld er nog zin in heeft, net zoals bij het pixel probleem waar Sony bepaalde zaken wel acceptabel vond.