Ik ben twee maanden geleden in Amerika geweest, en heb daar met de Amtrak gereisd. We zijn van New York via Niagara Falls, Buffalo, Detroit, Chicago en Memphis naar New Orleans gereisd. Vrijwel allemaal enorme afstanden van al gauw 8 uur reizen. Op zich prima comfortabel, maar het spoor is niet overal even goed. Ook lijkt het allemaal niet heel snel te gaan. Omgerekend naar kilometers per uur rekenden we uit dat de treinen gemiddeld ongeveer 80km/u reden. Aan de Oostkust tot Chicaco gebruikt men lage rijtuigen (of lage dubbeldekkers), maar na Chicaco zijn de treinen ineens een half huis hoog

. Alles wordt getrokken door enorme diesellokken, soms twee achter mekaar ... en ze toeteren als een gek bij iedere spoorwegovergang (ook met slagbomen, ook midden in de bewoonde wereld, en ook in het diepst van de nacht).
Hier wat kwalitatief matige fotootjes, maar ik plaats ze toch maar
NJ Transit, van vliegveld Newark naar Manhattan (Penn Station). Moeilijk te zien, maar de trein leek erg laag en breed.
Niagara Falls, de trein wordt eerst op een doodlopend spoor geparkeerd alvorens hij Canada inrijdt na een grondige check (laag treinstel). Deze trein ging rechtstreeks van Penn Station Manhattan naar Niagara Falls.
Memphis (vanuit Chicago), 6:30 uur 's ochtends ofzo. Nu een hoge trein. Beetje donker nog ...
Die dubbeldekkers hebben er vaak een "lounge" wagon tussen zitten. Hier heb je lekker veel daglicht en kun je wat meer bij mekaar zitten om een kaartje te leggen of gewoon naar buiten te kijken (Memphis - New Orleans).
Lange, rechte spoorwegen door landschappen die ook vaak veel op Nederland lijken (Oostkust)
De coachclass plaatsen, prima stoelen die lekker onderuit kunnen. Altijd met een verstelbare voetbeugel en soms ook met zo'n steun onder je kuiten. Beenruimte zat! Vrij donker daarbinnen zoals je ziet. We zaten overdag eigenlijk altijd in die loungewagon.
Aankomst in New Orleans ... enorm hoge wagons (al lijkt dat misschien ook maar zo en zijn ze niet veel groter dan onze dubbeldekkers)
We hebben twee keer een nachttrein gehad, maar helaas kan ik niet slapen in iets wat beweegt (trein, bus, auto, vliegtuig, boot, enz, enz) ... dus dan zijn de nachten wel lang.
Ook altijd een restauratiewagon aanwezig (mag je ook wel verwachten met die lange afstanden), en zo gauw wordt omgeroepen dat die geopend wordt lopen die dikke Amerikanen af en aan met vette zooi en cola. Wij hebben alleen op één nachttraject een paar biertjes gehaald want het was nog schreeuwend duur ook.
Verder zit er meestal wel een stopcontact bij de zitplaatsen en vaak ook een fonteintje met bekertjes om water te kunnen drinken.
[
Voor 31% gewijzigd door
Wouter! op 06-12-2007 22:18
]