Ik heb me daar vroeger ook wel mee bezig gehouden, maar eigenlijk is dit volledig naast de kwestie. Het is in principe niet van zo'n belang wat er in de eerste stages van de cd-speler gebeurt. Het is wel interessant om te volgen en begrijpen, maar veel interessanter is wat de cd-speler in de laatste stages doet. Als daaruit bij zowel een CD-R als een origineel geperste cd eenzelfde signaal komt, dan maken de verschillen in eerdere stages niets meer uit. Het punt is dat de uitgang identiek is. En daar heb je zelfs geen dure meetapparatuur voor nodig. Elke cd-extractiesoftware, een normale cd-romdrive en wave-comparesoftware volstaat om dit te testen. Dat maakt het ook zo frappant dat velen hardnekkig in verschillen blijven geloven terwijl ze zelf eenvoudig en met goedkope hardware kunnen testen of dat daadwerkelijk zo is. Maar tsjah, als je liever met oogkleppen oploopt...
Als je met een datalogging scope de analoge sturing van de laser pickup zou opmeten en met een logic analyzer het digitale verwerkingsgedeelte van de CIRC-decoder dan zul je nooit tweemaal hetzelfde meten, hoe vaak je ook dezelfde cd opmeet. Elke keer een cd wordt uitgelezen is anders. Wist je dat bijvoorbeeld zonder CIRC een cd op z'n best zou klinken als een zwaar beschadigde LP, en nog waarschijnlijker meer willekeurige ruis zou produceren dan de muziekdata die op de cd staat. Dat is nu eenmaal eigen aan de gebruikte contactloze uitleesmethode. Dat is trouwens ook de reden voor de aanwezigheid van CIRC, een bijzonder krachtig foutdetectie en -correctie mechanisme dat er voor zorgt dat tussen deze chaos van leesfouten toch nog bit-voor-bit de juiste data hersteld kan worden (als de cd niet te zwaar beschadigd is natuurlijk).
Daarom is het ook niet zo interessant om te weten wat er voor CIRC gebeurt. Dat is afgezien van de grote lijnen toch niet reproduceerbaar. Je kunt een cd-speler beter als een soort black box beschouwen waarvan de interne werking onbekend is, maar waar een digitaal S/PDIF-signaal komt. Het zou ieder rationeel denkende mens toch duidelijk moeten zijn dat wanneer men twee keer hetzelfde S/PDIF-signaal meet, er ook geen hoorbaar verschil op kan zitten ongeacht wat voor voodoo er in de black box gebeurt. En of er twee keer eenzelfde S/PDIF-signaal uitkomt is makkelijk meetbaar met een logic analyzer, of nog eenvoudiger met een wave-compare op een pc. Als je op de pc bij zowel de kopie als het origineel dezelfde wav-audiodata hebt, dan moet je toch al hardnekkig zijn om te blijven volhouden dat er een hoorbaar verschil op zit. Dat zou het hele concept van digitale audio ondermijnen.
Bij het S/PDIF-signaal zou er echter nog wel sprake kunnen zijn van timingsverschillen. Dat punt wordt graag gebruikt door puristen omdat bij dure cd-spelers het S/PDIF-signaal zogezegd veel klokvaster is. Maar zoals ik eerder al schreef, heb ik dat jaren geleden al eens onderzocht toen ik de beschikking had over een high-end logic analyzer. De conclusie daarvan was dat zelfs bij een el cheapo cd-speler er in principe geen timingsproblemen optreden die voor enig probleem kunnen zorgen.
Btw, om even terug te komen op MidiMaze's bericht. het is inderdaad zo dat geperste cd's vaak slechter presteren dan zelf gebrande cd's. Dit is makkelijk meetbaar met een cd analyzer of software die de block error rate kan meten. Bij een kwalitatief goede CD-R ligt die block error rate vrijwel steeds lager dan bij het origineel.
Als je met een datalogging scope de analoge sturing van de laser pickup zou opmeten en met een logic analyzer het digitale verwerkingsgedeelte van de CIRC-decoder dan zul je nooit tweemaal hetzelfde meten, hoe vaak je ook dezelfde cd opmeet. Elke keer een cd wordt uitgelezen is anders. Wist je dat bijvoorbeeld zonder CIRC een cd op z'n best zou klinken als een zwaar beschadigde LP, en nog waarschijnlijker meer willekeurige ruis zou produceren dan de muziekdata die op de cd staat. Dat is nu eenmaal eigen aan de gebruikte contactloze uitleesmethode. Dat is trouwens ook de reden voor de aanwezigheid van CIRC, een bijzonder krachtig foutdetectie en -correctie mechanisme dat er voor zorgt dat tussen deze chaos van leesfouten toch nog bit-voor-bit de juiste data hersteld kan worden (als de cd niet te zwaar beschadigd is natuurlijk).
Daarom is het ook niet zo interessant om te weten wat er voor CIRC gebeurt. Dat is afgezien van de grote lijnen toch niet reproduceerbaar. Je kunt een cd-speler beter als een soort black box beschouwen waarvan de interne werking onbekend is, maar waar een digitaal S/PDIF-signaal komt. Het zou ieder rationeel denkende mens toch duidelijk moeten zijn dat wanneer men twee keer hetzelfde S/PDIF-signaal meet, er ook geen hoorbaar verschil op kan zitten ongeacht wat voor voodoo er in de black box gebeurt. En of er twee keer eenzelfde S/PDIF-signaal uitkomt is makkelijk meetbaar met een logic analyzer, of nog eenvoudiger met een wave-compare op een pc. Als je op de pc bij zowel de kopie als het origineel dezelfde wav-audiodata hebt, dan moet je toch al hardnekkig zijn om te blijven volhouden dat er een hoorbaar verschil op zit. Dat zou het hele concept van digitale audio ondermijnen.
Bij het S/PDIF-signaal zou er echter nog wel sprake kunnen zijn van timingsverschillen. Dat punt wordt graag gebruikt door puristen omdat bij dure cd-spelers het S/PDIF-signaal zogezegd veel klokvaster is. Maar zoals ik eerder al schreef, heb ik dat jaren geleden al eens onderzocht toen ik de beschikking had over een high-end logic analyzer. De conclusie daarvan was dat zelfs bij een el cheapo cd-speler er in principe geen timingsproblemen optreden die voor enig probleem kunnen zorgen.
Btw, om even terug te komen op MidiMaze's bericht. het is inderdaad zo dat geperste cd's vaak slechter presteren dan zelf gebrande cd's. Dit is makkelijk meetbaar met een cd analyzer of software die de block error rate kan meten. Bij een kwalitatief goede CD-R ligt die block error rate vrijwel steeds lager dan bij het origineel.