Vanmiddag heb ik de story mode ook uitgespeeld. En ik moet zeggen dat het best een leuke game is/was om te spelen. Hier en daar wat minpuntjes, maar over het algemeen toch echt een zeer vette game. Dit is zeker weten één van de betere PC games van het afgelopen half jaar. Fris en fruitig, met hier en daar een zacht plekje in de gameplay. Voornamelijk zachte plekjes waar het genre om bekend staat.
Onderstaand een lijstje met persoonlijke opmerken wat betreft deze game:
- De Doom 3 engine op z'n best. Dit overtreft echt alles wat er eerder op de markt is verschenen met de zelfde engine. Zeer vette licht effecten, alles kan in en uit elkaar, vette graphics, enz. Het physics systeem is echter nog altijd niet van een "Havok Engine" kwaliteit, want objecten voelen nog altijd ietwat zweverig aan. Maar uiteindelijk krijg je daar ook niet zo veel mee te maken in deze game. De portals en de zwaartekracht effecten zijn daarnaast echt heel erg bruut gedaan. Dit heb ik namelijk nog nooit eerder zo vet uitgewerkt gezien in een game. Hoe ze het hebben gedaan is mij een raadsel, maar wat ik wel weet is dat het gewoon een belevenis is die je niet snel zult vergeten!
- Het knallen is goed, maar het is zeker geen tactical shooter. Het is gewoon het oude vertrouwde run 'n gun principe, met hier daar een puzzeltje. De wapens zien bovendien erg levendig uit, en enkele leven daarnaast ook echt. Alleen hadden sommige wapens iets meer "BANG-BANG" mogen klinken in plaats van "pang-pang", en "pets-pets"... Persoonlijk ben ik meer de man van het grote krachtigere materiaal. Bazooka's, stingers, rocket launchers, dorpen plat maaien met de M60 vanuit de helicopter, uit elkaar spattende organismen, enz.
- Jammer dat het plezier van korte duur is. De story mode had wel iets langer mogen zijn, vooral voor een game die ongeveer een 8/9 jaar in ontwikkeling is geweest. Prey valt echter nooit in herhaling. Iets wat bij veel andere games nog wel altijd het gaval is helaas. Games met een speelduur van 20 uur, waarvan je 10 tot 15 uur op zoek bent naar het zoeken van sleutels en aldat soort ongein. Het is kort maar krachtig. Maar ik heb liever iets langs en krachtigs, alhoewel dat ook weer een beetje gay klinkt uiteindelijk...

- Te makkelijk. Vergeleken met F.E.A.R. is dit echt kinderspel. De AI had wel iets beter gemogen wat mij betreft, vooral die van de gewone normale kleine enemy's. Maar daar moet ik wel bij zeggen dat ik de "Cherokee mode" nog niet heb geprobeerd. Echter had ik deze liever direct de eerste keer gespeeld, dan als secudaire keuze toegevoegd te krijgen na het uitspelen van de game in "normale mode".
- De enemy's vind ik ook wel een eervolle vermelding waard, alhoewel ze wel een beetje dom van aard zijn. Echter passen alle enemy's perfect in de game, en maken ze de hele setting behoorlijk levendig. Ze zien er erg vet uit, en sommige hebben echt charisma. Vooral de battle met de eerste eindbaas was behoorlijk vet!
- De spirit mode is op zich leuk verzonnen, maar kan uiteindelijk wel wat tuning gebruiken wat mij betreft. Het is zeker weten erg vernieuwend. Maar met als zo veel dingen die vernieuwend zijn, zijn ze nog lang niet wat ze zouden kunnen zijn. In deze game boeit het uiteindelijk geen fuck of je dood gaat, want je word hoe dan ook toch weer levend na een flauwe pijl en boog battle met wat gekke spookjes. Wat mij betreft moet je gewoon dood gaan in een FPS. Wanneer de spirit mode een soort van herkansing was geweest, en je wel uiteindelijk dood kon gaan om dat je de geesten niet kreeg verslagen, dan was het al een heel stuk beter geweest wat mij betreft. Nu had ik een beetje het "WTF boeit mij dat nou gevoel".
- De multiplayer mode is iets wat je zeker een keer zou moeten proberen! Maar, wanneer je van de story mode al een draaiend hersenstelsel krijgt, moet je je hier zeker weten niet aan wagen
Laten we het er maar op houden dat de multiplayer mode alleen is weggelegd voor een select publiek. Mensen die wel een beetje de humor in zien van het hele zwaartekracht en portal gebeuren. Multiplayer is zeker weten niet voor "Jan met de pet op". Maar dat valt ook wel te bezien aan het geringe aantal mensen dat op dit moment online vertoeft. MultiPrey is gewoon iets wat gewoon nog niet bestond. Het is een multiplayer FPS mode die allleen is weggelegd voor de meest getrainde herentjes. Hier is het geen links of rechts, geen voor of achter. Mensen kunnen werkelijk overal gaan en staan waar ze maar willen. De ene keer schiet je iemand van het plafond of van de muur, en de andere keer schiet je net mis omdat de hele map gekanteld word... Verfrissend en erg uitdagend! - Jeremy Soul's muziek is weer van top kwaliteit. Iemand die beter bekend staat als de maker van de Guild Wars en Oblivion muziek. Ook de rest van de soundtrack is wel redelijk goed, en past uitermate goed bij de setting waarin de game zich af speelt. Vooral het liedje dat gedraaid word als de bar het schip in word gezogen is erg goed gekozen! Het nummer lijkt wel alsof het speciaal geschreven is voor de game, want de tekst past er echt precies bij!

Daarnaast wil ik nog even kwijt dat ik het verhaal op zich wel leuk vond. Het was absoluut geen verhaal waar ik van onder de indruk ben. Maar slecht is het zeker weten niet. Mensen moeten gewoon eens leren inzien dat zo langzamerhand wel zo'n beetje alles is gedaan qua verhaallijnen en zo. Dit is inderdaad het zoveelste verhaaltje over aliens en een held met buitengewone krachten, en een meisje wat ontvoerd word. Echter word het hier wel op een dusdanige manier verteld dat het zich zeker weten wel een beetje onderscheid van de rest van al die meuk verhaaltjes. Het "Nutty Professor" verhaaltje van FarCry vond ik eigenlijk vele malen slechter dan het verhaal dat achter Prey steekt. Maar goed, het genre staat ook niet bekend om zijn sterke verhaallijnen en al dat soort dingetjes.
Wanneer je uitgebreide games wilt spelen met diepe verhaallijnen en al dat soort gedoe, word het tijd dat je eens verder kijkt dan het FPS genere wat mij betreft. Koop een leuke Japanse RPG, en ga daar eens mee aan de slag zou ik zeggen! En ga niet zeuren over slechte verhaallijnen en recht toe recht aan gameplay van een FPS. Het genre is namelijk nog lang niet wat het zou kunnen zijn. Het gaat voornamelijk alleen nog maar om het knallen, in de meeste games. De tactical shooters en nog wat andere kleine soorten uitgezonderd.
Oja, nog iets over FPS games in het algemeen... Wanneer stoppen mensen nu eens met het maken van onrealistische doorgangetjes en al dat soort ongein? Het kruipen onder bruggetjes door om vervolgens in een gang te komen die er net zo goed niet had kunnen zijn omdat 'ie totaal geen functie heeft vind ik een beetje 90's als ik eerlijk ben. Ik ga er niet dood van of zo, maar erg plezierig vind ik het ook niet meer. In F.E.A.R. was dat ook al het geval. Daar kwamen de werknemers van sommige kantoortjes ook allemaal via de luchtkokers op hun werk, en kon je sommige ruimtes alleen bereiken door over stale pijpen te kruipen en dat soort flauwekul... Net zoals dat vroeger altijd overal een kistje stond... Fuck it! Ik wil realisme, en ik wil het nu! We leven in de 21'ste eeuw, maar qua gameplay nog altijd in de 20'ste. Prey had op zich erg veel locaties die ook daadwerkelijk een functie hadden. Maar die laatste paar nutteloze kamertjes hadden er wat mij betreft ook nog uit gemogen. Maar dat heeft uiteindelijk niet zo veel met Prey zelf te maken, maar met het genre in het algemeen.
Waar Prey voor gemaakt is doet het goed. En in sommige gevallen zelfs beter dan al haar voorgangers.
Als ik een punt zou moeten geven, gaf ik de game iets in de buurt van een 8/8½. Meer richting de 8 eerlijk gezegd, want het heeft iets te veel minpuntjes waar ik toch wel een beetje een fetisch voor heb. Na nog eens goed te hebben nagedacht, geef ik gewoon een 8. Nier meer, niet minder, maar vooral niet meer!
[
Voor 5% gewijzigd door
Verwijderd op 25-07-2006 18:39
]