Gamen & Angst

[Verwijderd]

Breepee schreef op dinsdag 11 januari 2005 @ 10:40:
Ha, je dacht dat een film wel spannend was en een game niet zeker!

Tuurlijk kun je voor een game net zo bang zijn als voor een film. Doom3 speel ik ook niet meer verder. Ik zit gewoon zo stijf van de zenuwen dat ik soms me niet eens durf om te draaien, ik wordt er doodmoe van Wat ook een erg eng spel is is The Thing, maar je moet eigen het eens met een vrolijk muziekje gaan spelen, gaat het al een stuk beter.

Niks aan de hand dus, juist heel gezond! En als je het niks vind en niet verder wil spelen, nou dan speel je toch niet verder? Niet moeilijk over doen hoor. En mensen die zeuren dat het maar pixels zijn, missen vrees ik de nodige cellen voor een goed inlevingsvermogen

Ik denk eerder dat die mensen gewoon wat minder bang zijn ingesteld, ik kan me goed inleven in spellen, maar ik ben echt geen seconde bang geweest in Doom3.
Doom3 is sweervol, maar zeker niet eng.

Games zijn gewoon per definitie niet eng, mensen die games eng vinden maken de games zelf eng door hun eigen fantasie.

[ Voor 6% gewijzigd door Verwijderd op 11-01-2005 12:44 ]

[DaViDoViTsCh]

Ik heb eigenlijk nix nuttigs toe te voegen aan dit topic, maar sta wel versteld van dit zeg
Over het algemeen vind ik films wel 'enger' maar das dan meer omdat mensen in films de stomste dingen doen als het eng begint te worden, want hè, wie gaat er nou een donkere kamer in als je weet dat er een moordenaar inzit of een zombie of wat...
Je hebt toch verstand, nou dat gebruik je in een game en daarbij heb je zelfs wapens, mocht je mes niet werken, pak je je shotgun, desnoods iets anders.
Je hebt de kracht en het verstand om zelf wat tegen die monsters te doen in HL2 of Doom3. Wat is nou eng...?! je leeft je gewoon héél erg in, in het spel wat je speelt... kon ik het maar zeg... ik heb er meestal verboden middelen voor nodig en als ik het echt eng begin te vinden, speel ik net zo hard door, want das de kick... je weet toch wel dat het maar de game is e dat je een knop in de buurt hebt mocht het té eng of wat worden...
Ik weet niet of ik dit al ergens heb zien staan, maar zet gewoon JOUW muziek op... muziek waarbij jij je de koning te rijk bij voelt... muziek waar je van gaat leven, muziek waar je meteen bij wil bewegen of actief zijn, nou gebruik dat dan ingame...
Hoop dat je er wat mee kan, en btw, niet zo onzeker zijn dat mensen je uitlachen, want wie mensen uitlacht, is zélf degene die uitgelachen moet worden...

[XzeBitioN]

Films zijn absoluut niet enger vindt ik persoonlijk... films vindt ik bullshit bij games weten ze vaak zon absurd enge sfeer te creeeren waarbij je denkt ik wil hier zo snel mogelijk weg in films zit je er niet zelf in maar kijk je naar een persoon die altijd wel iets voorspelbaars doet

[MacDokie]

XzeBitioN schreef op dinsdag 11 januari 2005 @ 16:59:
Films zijn absoluut niet enger vindt ik persoonlijk... films vindt ik bullshit bij games weten ze vaak zon absurd enge sfeer te creeeren waarbij je denkt ik wil hier zo snel mogelijk weg in films zit je er niet zelf in maar kijk je naar een persoon die altijd wel iets voorspelbaars doet

Ja zoals die meisjes in van die Scream films. Zoals Pablo Fransisco zo mooi na kan doen:

spannend muziekje....tumtumtumtum....peeeep........

"helllooooooo.....anyone out there? hellooooooo"

.............nothing..................

"I'm gonna get naked and take a shoooweeeer"

[Dutchkiller]

Ik heb het ook wel gehad met bijvoorbeeld Return of Castle Wolfensteijn, vooral in dat level tombs waar al die mummie's met hun wc papier om hun armen de muur uit komen lopen, maar nadat ik het spel overwonnen had en uitgespeeld heb ik het nooit meer gehad. Zelfvertrouwen ging toen met 100% omhoog met spellen Maarjah soms maak ik nog wel eens vage geluiden en begin ik in een spel zoals C&C Generals over het netwerk wel te schreeuwen van WHAAAAAAAAAAAAAAAH, wat een T*R*NG groot leger komt daar binnenvallen en wordt ik bang van al die Paladins die mijn basis in beginnen te beuken . Maar heb jij ook al wel eens een spel uitgespeeld welk spel je echt ook eng vond? Om te merken dat het eigenlijk helemaal niet zo eng is als het lijkt?

[flashin]

De eerste keer dat ik langs zo'n mummie uit die muren liep schrok ik me best rot ja, maarja dan pak je een wapen en begin je erop te raggen klaar

Maar bang van Paladins ? Dat gaat wel heel erg ver.. Volgens mij bedoel je niet echt bang, je schrikt alleen.

[Dutchkiller]

Jah je schrikt je te pleuris Maar bij RTCW had ik al mijn kogels bijna opgeschoten in de eerdere vijanden en tis geen fijn gevoel als je geen wapens meer hebt op die mumies tegen te gaan

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op dinsdag 11 januari 2005 @ 12:40:
[...]Ik denk eerder dat die mensen gewoon wat minder bang zijn ingesteld, ik kan me goed inleven in spellen, maar ik ben echt geen seconde bang geweest in Doom3.
Doom3 is sweervol, maar zeker niet eng.

Games zijn gewoon per definitie niet eng, mensen die games eng vinden maken de games zelf eng door hun eigen fantasie.

De geluiden zijn soms wel eng, zeker als je alleen speelt in het donker. Echt eng, nee, daarvoor kom je te veel monster tegen. Echt eng vind ik bijvoorbeeld films waarin niets gebeurt, alleen echt spanning waar je eng van wordt. The Ring bijvoorbeeld, enge film, The Thing vind ik wel een goeie film, maar niet echt eng, althans, NIET de stukken waarin je de monsters ziet, wel de momenten dat je niet weet of er iets gebeurt of gaat gebeuren.

Ik heb me destijds met de Cube versie van Resident Evil 0 (dacht ik, die begon in de trein) helemaal de TANDJES geschrokken toen er een zombie uit een kast in de keukensectie kwam. Zowieso, zijn die versie's ECHT eng. De PS2 versie's vond ik niet echt eng, speelden ook heel anders dan de remakes (die niet perfect waren, maar wel anders). Hoewel ik geluid iets echt eng maakt, moet ik zeggen dat in dit geval de graphics wel meer sfeer maakten. Ja, van die pixle zombie's wordt ik niet warm of koud, eerlijk is eerlijk.

[Verwijderd]

Ik ben inmiddels 26 jaar en kan me met deze "angsten" ook goed identificeren.
Ik noem een Doom 3 waarbij het toch zo enorm voorspelbaar is, kamertje in, lampje uit, beestjes komen..., enfin, toch staan de haren elke keer rechtop mn rug als ik in deze situatie beland...
Ik probeer mij dan op te pompen door te doen alsof ik rambo ben, maar toch, het vlees is zwak.

Dit angst gevoel kreeg ik ook toen ik The Sixt Sense aan het kijken was. Het is dat beklemmende gevoel dat mij te pakken krijgt.

[TommyGun]

Dutchkiller schreef op dinsdag 11 januari 2005 @ 18:07:
Ik heb het ook wel gehad met bijvoorbeeld Return of Castle Wolfensteijn, vooral in dat level tombs waar al die mummie's met hun wc papier om hun armen de muur uit komen lopen, maar nadat ik het spel overwonnen had en uitgespeeld heb ik het nooit meer gehad. Zelfvertrouwen ging toen met 100% omhoog met spellen Maarjah soms maak ik nog wel eens vage geluiden en begin ik in een spel zoals C&C Generals over het netwerk wel te schreeuwen van WHAAAAAAAAAAAAAAAH, wat een T*R*NG groot leger komt daar binnenvallen en wordt ik bang van al die Paladins die mijn basis in beginnen te beuken . Maar heb jij ook al wel eens een spel uitgespeeld welk spel je echt ook eng vond? Om te merken dat het eigenlijk helemaal niet zo eng is als het lijkt?

Uhm zou zo geen spel weten eigenlijk.
Behalve dan HL1 (met een vriend dan wel) maar verder geen spellen die ik echt eng vondt.
Vroeger wel alle delen van PoP uitgespeeld maar die vielen wel mee qua angst.

[ Voor 6% gewijzigd door TommyGun op 12-01-2005 08:37 ]

[Verwijderd]

Ik ben tot nu toe nog weinig tegengekomen wat echt "scary" is. Het woord bang drukt niet dat gevoel uit. Doom 3 is zeker de laatste die door de combinatie van visuals en vooral ook geluid een angstaanjagende omgeving wist te creeëren, waar ik me idd af en toe helemaal het leplazerus schrok.

Ik heb Undying al voor een deel gespeeld (moet binnenkort maar eens herspelen en dan uitspelen). Undying is ook zo'n spel waarbij met visuals en ook weer heel goed geluid een hele angstaanjagende omgeving gecreëerd.

Alien vs Predator doet dat dan weer heel goed door die movement detector (net zoals in de film Aliens).

Al deze titels hebben gemeen dat ze met zowel visuals als geluid een sfeer en spanning weten op te wekken, die bij de één wat meer en de ander wat minder effect sorteerd. Het heeft er denk ik ook voor een deel mee te maken hoeveel je je inleeft in een spel.

[J2pc]

AvP is zo fucking scary af en toe.

Je ziet de vlekjes op je scanner steeds dicterbij komen. Je hoort de piepjes steeds hoger worden. Je hoort ze schreeuwen, MAAR WAAR ZITTEN ZE??? en dan vallen ze met z'n 2e/3e bovenopje

brrr.
Kicken

Ik denk dat ook een 'scary-factor' van doom3 is, dat 't zo donker is dat je niets ziet. Maar als je je zaklamp pakt om te kijken, stop je je wapen weg.
Anders zou je 's kunnen kijken naar een mod waarbij je wapen + zaklamp tegelijk kunt hebben (zijn er zeker weten).

Dan kan je wat beter zien wat er in die hoek zit, en toch direct reageren

[ Voor 43% gewijzigd door J2pc op 12-01-2005 09:53 ]

[ScrooLoose]

Hoe oud ben je ? .....
Kan me namelijk niet voorstellen dat men bang word van het spelen van spellen.
Dat er momenten zijn in een spel waar je van schrikt dat is normaal (AvP2) maar bang ?.... nee

[ Voor 81% gewijzigd door ScrooLoose op 12-01-2005 10:02 ]

[Sh0ckTr00per]

Ik had dat toch best wel met Dino Crisis op de PSX. Ding aangesloten op de versterker, hele sfeervolle muziek en dan ineens zo'n dino in je nek. Als je dat een paar uur achter mekaar speelt komt er best een vorm van angst voor wat er zo weer gaat komen.

[Ramon]

als we gaan taalneuken haal ik even de officiele definities erbij:

schrik (de ~ (m.), ~ken)
1 plotseling angstgevoel [Belg., inf.] [Belg., inf.]

bang1 (bn.)
1 een min of meer beredeneerde angst voor iets hebbend => angstig, beducht voor, beklemd, benauwd, bevreesd, het loopt hem dun door de broek, met /knikkende/trillende/ knieën, met lood in zijn schoenen
2 angstaanjagend
3 bangelijk

angst (de ~ (m.), ~en)
1 gevoel dat er onheil of gevaar dreigt => bangheid, huiver, vrees

Ik kan me namelijk best voorstellen dat je bang bent voor wat er om de hoek staat in een spel als doom 3. het wordt alleen een probleem als je je er door laat bepalen. Als jij doom 3 eigenlijk wil spelen maar het niet langer dan 10 minuten uit houdt omdat je gewoon te bang bent dan gaat het te ver.

[Verwijderd]

Whehe, ik weet nog dat ik ff een spelletje Doom wou spelen toen ik 5 was.

Ik kwam op klaarlichte dag niet verder dan level 1, zo eng en reeël vond ik het

Nu, 10 jaar later speel ik relaxed Doom 3 op high quality, en ik kick juist op die schrikmomenten, je krijgt soms echt een burst adrenaline als je echt goed schrikt > beter reactie vermogen > ultra pwn modus

Ik denk dat het gewoon een kwestie van tijd is, probeer eerst met een vriend 's nachts een spel te spelen en dan is een keertje 1 leveltje alleen 's middags. Gewoon een klein stukje spelen. Neem wat afstand van je monitor, verklein de resolutie om het wat minder scherp/echt te maken. Gewoon kamer goed ventileren en zorg ervoor dat je je op je gemak voelt tijdens het gamen. Na het level even een wandelingetje maken en daarna kijken of je misschien nóg een leveltje wilt spelen.

Rustig opbouwen en lekker de tijd nemen iig

[Steephh]

Het lijkt wel alsof ik het tegenovergestelde heb. Ik speel het liefst in het pikkedonker (en savonds/snachts), wel met surround sound op volle sterkte, en het liefst alleen. Wanneer ik op een lanparty HL2 speel, en er kijken mensen mee, dan ga ik juist slechter spelen. Ik ben eigenlijk nooit bang in spellen, en als ik droom over bv. HL2 dan wordt ik gewoon wakker van 'he, dat was een leuke droom'. Wel schrik ik soms als er opeens een combine achter me staat, en dan schiet ik ook nog mis.

[ Voor 5% gewijzigd door Steephh op 12-01-2005 12:04 ]

[Benotti]

Toen doom 3 uit was heb ik het ook snachts gespeeld met koptelefoon op, zo hoort het

Maar schrikmomenten zul je altijd wel hebben, zeker op momenten dat het erg spannend is

[Dutchkiller]

Jah, ik denk dat dat ook juist goed is, als je bij een spel niets voelt is der ook geen flikker aan. Het is juist de kick als je je ineens een vijand voor je ziet en het hoofd van dat beest afknallen met een shotgun ofzow Dan voel je je toch zo meesterlijk he

[Verwijderd]

BMRS schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 12:02:
Het lijkt wel alsof ik het tegenovergestelde heb. Ik speel het liefst in het pikkedonker (en savonds/snachts), wel met surround sound op volle sterkte, en het liefst alleen. Wanneer ik op een lanparty HL2 speel, en er kijken mensen mee, dan ga ik juist slechter spelen. Ik ben eigenlijk nooit bang in spellen, en als ik droom over bv. HL2 dan wordt ik gewoon wakker van 'he, dat was een leuke droom'. Wel schrik ik soms als er opeens een combine achter me staat, en dan schiet ik ook nog mis.

Ik heb hier precies hetzelfde

Ik kreeg een spontane adrenaline burst toen ik bij dat stukje in Ravenholm was in HL2 met de fast zombies, dus eerste keer dat ik die krengen zag . Eerst beetje chill lopen naar de watertoren, ff zombie doormidden zagen enzo. Draai je je om SHREEEK!!!11 Fast Zombie die naar je toe springt met Mach 3, ik voelde echt zo'n raar gevoel door m'n hele lichaam, een soort van verhoogde alertheid

Dan schrik je wel ff ja

[maratropa]

Aaaaw wat aandoenelijk dit! Ik heb het niet allemaal gelezen, maar jullie bange knulletjes krijgen een knuffel van me Ik vind het wel schattig.

[ReddishRat]

Er was toch ooit iemand in azie (ergens ) die een hartverlamming heeft gekregen door het spelen van een computergame. Hij schrok zo erg dat hij gelijk dood neer viel

Ik weet alleen niet meer wanneer dit was...

[Verwijderd]

Heb niet 't hele topic gelezen, dus misschien was dit al aan bod gekomen, maar...

Ik denk dat dit wel verdwijnt wanneer je ouder wordt. (of je bent al 40 natuurlijk)

[jap85]

TweakingPro schreef op zondag 09 januari 2005 @ 00:01:
[...]


Laatste zin is zo true

Jep... donker, stil, niemand hier behalve 'n verdieping á 2 lager.

Toevoeging;

Ik heb dit ook bij spellen die totaal niet eng zijn zoals MOH Pacific Assault.Voorbeeld: Op het begin ergens wordt je aangevallen door honderden vliegtuigen. Ik heb geloof ik een half uur (in real time) achter een doos gezeten bij een Medic omdat ik gewoon niet verder durfde te gaan met de angst om geraakt te worden en dood te gaan. (Nee ik ga niet cheaten... )

Kijk zo hoor je nou games te beleven! ik wou dat ik het had. Het enige spel waar ik bang van ben geworden is Resident Evil Code Veronica. Het verhaal werd zo ziek en de gameplay zo spannend dat ik per dan niet langer dan een half uurtje kon doorspelen . Maar met normale FPS heb ik nooit angst in die zin. (ben hoogstens bang om dood te gaan als ik bij een consolegame een tijd geen checkpoint heb gehad terwijl er een moeilijk stuk geweest is )

Maar zal vanzelf wel over gaan denk ik.

[Nick The Heazk]

Aaaaw wat aandoenelijk dit! Ik heb het niet allemaal gelezen, maar jullie bange knulletjes krijgen een knuffel van me Ik vind het wel schattig.

Bwa, toen ik op m'n 6jaar Doom I en Castle Wolfenstein speelde raakte ik ook niet verder dan de eerste levels. Was te hoog gegrepen voor die leeftijd. 2 Jaar later Duke Nukem 3D spelen was geen probleem. Waarschijnlijk omdat het kickass gehalte met Da Duke veel hoger ligt.

Hedendaagse games boezemen me niet echt angst in. Ze hebben soms wel een redelijk schok gehalte (Doom3), maar dat wordt voorspelbaar na een tijdje. Van sommige games krijg ik wel adrealine stoten, maar dat is voornamelijk in online games als je een war aan het spelen bent en de score nogal gelijk opgaat.

Hoe je van die angst afraakt ... Dat is moeilijker. Ik heb het zelf gehad bij Doom I en CW. Dan heb ik een tijdlang geen FPSs gespeeld, maar met Da Duke is het allemaal gebeterd. Je moet niet zo bang zijn om gefragd te worden. Gewoon doorlopen.

Zie je wel vaker in online games, dat ze dan met z'n 4ren staan te kampen achter een heuveltje en niet doorlopen omdat de vijandelijke base daarligt. Een tactische nade hun richting uit en zelf doorlopen volstaat meestal om ze op gang te krijgen .

Misschien een goede raad: Speel Duke Nukem 3D eens. It worked for me

[bassGunner]

cemackor schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 13:53:
Er was toch ooit iemand in azie (ergens ) die een hartverlamming heeft gekregen door het spelen van een computergame. Hij schrok zo erg dat hij gelijk dood neer viel

Ik weet alleen niet meer wanneer dit was...

Hm, volgens mij was dat een Koreaan die de hele nacht (of enkele dagen?) had doorgegamed en toen van slaapgebrek een hartaanval/hartritmestoornis had gekregen.

[TommyGun]

ScrooLoose schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 09:59:
Hoe oud ben je ? .....
Kan me namelijk niet voorstellen dat men bang word van het spelen van spellen.
Dat er momenten zijn in een spel waar je van schrikt dat is normaal (AvP2) maar bang ?.... nee

15 zoals ik aangaf. 16 op 24 - 02

[ScrooLoose]

TweakingPro schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 17:27:
[...]


15 zoals ik aangaf. 16 op 24 - 02

Dan mag je Doom3 en HL2 helemaal niet spelen

Doom 3 is dacht ik 18+ en HL2/CS:S is 16+

[ixl85]

ScrooLoose schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 17:59:
[...]


Dan mag je Doom3 en HL2 helemaal niet spelen

Doom 3 is dacht ik 18+ en HL2/CS:S is 16+

Probleem opgelost, topic kan dicht

[Noedelsupke]

ik zou wel met je willen ruilen....

dat je je zo kunt inleven maakt een spel alleen maar vetter...
alhoewel ik snap dat het ook TE erg kan worden

laatste spel waarmee ik dat had was Resident Evil op de playstation...kreeg ik compleet hartkloppingen van

als er dan 'you're dead' in beeld kwam MOEST ik dat ding uitzetten

zo erg als ik in de stress zat tijdens het gamen, toch ging ik het iedere dag weer spelen........dat dan weer wel....zo bang dat ik t niet meer speel ben ik dan ook weer niet

[cypher21]

ScrooLoose schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 17:59:
[...]


Dan mag je Doom3 en HL2 helemaal niet spelen

Doom 3 is dacht ik 18+ en HL2/CS:S is 16+

pcies, daar zat ik ook al aan te denken, zit natuurlijk niet voor niets een leeftijdsgrens op die spellen.

straks krijg je net zoals in amerika dat iemand zich iets TE veel inleeft in het spel, niet bang is, maar de killer gaat uithangen.
of je wordt vanwege het vele bang zijn helemaal paranoia

[Vanitas]

Verwijderd schreef op dinsdag 11 januari 2005 @ 19:48:
[...]
Ik heb me destijds met de Cube versie van Resident Evil 0 (dacht ik, die begon in de trein) helemaal de TANDJES geschrokken toen er een zombie uit een kast in de keukensectie kwam. Zowieso, zijn die versie's ECHT eng. De PS2 versie's vond ik niet echt eng, speelden ook heel anders dan de remakes (die niet perfect waren, maar wel anders). Hoewel ik geluid iets echt eng maakt, moet ik zeggen dat in dit geval de graphics wel meer sfeer maakten. Ja, van die pixle zombie's wordt ik niet warm of koud, eerlijk is eerlijk.

Ah nee man dat was niet eng in die trein, heel RE0 was niet echt eng.
Maar dat komt doordat je altijd samen bent. De REmake was een stuk enger.
Vooral dat stuk dat die slang ineens door dat raam knalt, man ik schrok me de pleuris.
Of in RE2, in het begin dat die armen ineens door de muren heen beuken...

Doom 3 vond ik trouwens helemaal niet eng, ik ben maar 3/4 keer geschrokken.
En dat vind ik toch wel een beetje jammer, daarom speelde ik het eigenlijk.
HL2 is helemaal geen enge game, maar die is ook niet gemaakt om je te laten schrikken.

@TS
Je kan het "gevaar" natuurlijk ook opzoeken, dan leer je er vanzelf mee om te gaan.
Ga RE gewoon es spelen, en speel HL2 uit.
Ook in Thief DS zit zo'n briljant level, die in dat uitgebrande weeshuis, damn dat was fucking scary. Eigenlijk gebeurd er het hele level niks (op 8 zomdies na) maar die sfeer, je hebt gewoon het gevoel dat er telkens iets gaat gebeuren.

[Verwijderd]

Nog een spel waar ik soms echt bang was om het te spelen (paar jaartjes geleden):
Atlantis 1!

Vooral die stukjes waar je niet op mocht vallen, en als dat wel gebeurde was je dood!

[ Voor 33% gewijzigd door Verwijderd op 12-01-2005 18:54 ]

[Verwijderd]

We kunnen dus wel zeggen dat sommige tweakers zich wel erg inleven in spellen.

Met een creepy sfeer heb ik dit weer minder als met oorlog-spellen. Ik denk dat dat met realisme te maken heeft. Dan komt er zo'n monster op me af, dan denk ik bij mezelf: "Daar komt er weer één, hoor." En bijna al lachend schiet ik hem wat lood door z'n flikker heen.

Maar ooit betrapte ik mezelf erop al dekking zoekend de trap af te gaan met m'n handen in een houding alsof ik een pistool vast had. Dat was na een clanwar Desert Combat. Met Teamspeak erbij voelde dat best realistisch aan. Zelfde gebeurde vroeger al toen ik nog weleens Counter-Strike deed.

[Coldcat]

Dat heb ik nooit gehad. Maar ik moet denk ik niet alleen naar beneden lopen in het donker zonder licht waarbij ik net Doom3 heb gespeeld. Dan ga ik denk ik echt schrikken.

[ixl85]

Verwijderd schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 19:05:
We kunnen dus wel zeggen dat sommige tweakers zich wel erg inleven in spellen.

Met een creepy sfeer heb ik dit weer minder als met oorlog-spellen. Ik denk dat dat met realisme te maken heeft. Dan komt er zo'n monster op me af, dan denk ik bij mezelf: "Daar komt er weer één, hoor." En bijna al lachend schiet ik hem wat lood door z'n flikker heen.

Maar ooit betrapte ik mezelf erop al dekking zoekend de trap af te gaan met m'n handen in een houding alsof ik een pistool vast had. Dat was na een clanwar Desert Combat. Met Teamspeak erbij voelde dat best realistisch aan. Zelfde gebeurde vroeger al toen ik nog weleens Counter-Strike deed.

Tja bij mij is het dus anders om, als het echter is (zoals oorlogs games) vind ik het niet eng... maar als er dingen kunnen gebeuren die je niet verwacht (vieze aliens, vreemde monsters die je achterna zitten) schrik ik meer...

en over het andere onderwerp,
Resident evil0
Of de remake van Resident evil...
ik vind de remake van Resident Evil enger (heb ik uitgespeeld en ben nu met 0 bezig)... het hele idee dat je vast zit in dat huis vind ik nogal spooky....
ow ow, en die kelder! als je er nog niet in kan, en je hoort dat vuile pijnlijke gejank... ik kreeg er een koude rilling van de eerste keer (of als er een zombie door het raam valt, je verwacht hem de eerste keer dat je er langs loopt... maar pas de 3e keer ofzo als je er soepeltjes langs rent komt ie )

[Toolzman]

Dit is een discussie topic, geen "Kijk mij eens proberen grappig te zijn"-topic

[ Voor 82% gewijzigd door Verwijderd op 12-01-2005 21:21 ]

[Steffy]

Daar hebben we het hier niet over

[ Voor 83% gewijzigd door Verwijderd op 12-01-2005 21:20 ]

[TommyGun]

cypher21 schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 18:28:
[...]
straks krijg je net zoals in amerika dat iemand zich iets TE veel inleeft in het spel, niet bang is, maar de killer gaat uithangen.
of je wordt vanwege het vele bang zijn helemaal paranoia

Lols zo ver komt het heus niet hoor Kan mezelf nog wel in bedwang houden

* TommyGun pakt zijn shotgun na een potje GTA en rent de straat op

Maar goed. Aan dit topic zal niet veel meer toe te voegen zijn.
Behalve dan ervaringen van anderen maar ik heb zeker wel wat aan alle tips gehad.

[ Voor 23% gewijzigd door TommyGun op 13-01-2005 07:34 ]

[Verwijderd]

Volgens mij heb ik ook weleens begrepen dat het juist 'gezond' is dat je angst ervaart. Bedoeld om te overleven...

[Switch]

Hehe, herkenbaar Dat had ik ook vroeger met Diablo (2?), ontzettend gaaf spel vond ik het, maar ik heb het zelf niet uitgespeeld. Telkens als ik het opstartte had ik na 5 minuten al geen zin meer omdat ik het te eng wordt dus heb ik m'n buurjongen geraagd het voor mij uit te spelen .

Ik weet niet precies hoe ik erover heen ben gegroeit, maar ik ben nu niet meer bang voor games hoor. Ik was toen ook 13/14 denk ik. Echter speelde ik Duke Nukem 3D wel lekker in m'n eentje, ik heb FPS' nooit zo eng gevonden. RPG's en donkere RTS'en vind ik altijd het 'engst' .

[Verwijderd]

Switch schreef op donderdag 13 januari 2005 @ 08:15:
Dat had ik ook vroeger met Diablo (2?), ontzettend gaaf spel vond ik het, maar ik heb het zelf niet uitgespeeld. Telkens als ik het opstartte had ik na 5 minuten al geen zin meer omdat ik het te eng wordt dus heb ik m'n buurjongen geraagd het voor mij uit te spelen .

Serieus?
Wauw, nooit gedacht dat mensen daarvoor ook bang konden zijn.

Anyway, ik heb ook geen last van shooters (Half-Life2 etc.)
Maar doom 3.......... tja... dat spel is gemaakt om je te laten schrikken. Ik haat dat spel nu vanwege de schrikfactor.

[bassGunner]

Verwijderd schreef op donderdag 13 januari 2005 @ 07:50:
Volgens mij heb ik ook weleens begrepen dat het juist 'gezond' is dat je angst ervaart. Bedoeld om te overleven...

Natuurlijk. In de natuur zou het snel met je afgelopen zijn als je bijvoorbeeld zonder angst een roedel wolven tegemoet zou lopen...

[4Real]

J2pc schreef op woensdag 12 januari 2005 @ 09:51:
AvP is zo fucking scary af en toe.

Je ziet de vlekjes op je scanner steeds dicterbij komen. Je hoort de piepjes steeds hoger worden. Je hoort ze schreeuwen, MAAR WAAR ZITTEN ZE??? en dan vallen ze met z'n 2e/3e bovenopje

brrr.
Kicken

true, AvP is het enige spel waar ik het ook een beetje mee heb, maar alleen als je human bent en dan steeds die piepjes hoort

Ik vind het wel goed dat spellen die angst kunnen wekken echt vet

[Furinax]

Zorg ervoor dat het niet te donker bij de PC, zodat je iig weet dat je gewoon veilig thuis op je eigen stoeltje zit. Veel mensen die dit hebben liggen ook helemaal tegen de monitor aan met hun neus, ga dus goed recht zitten. Als het dan ff eng wordt, zie je alsnog andere dingen dan alleen dat scherm.

sterkte

[Verwijderd]

Als ik dit zo lees hé, dan kan ik best begrijpen dat sommige mensen bang zijn en schrikken
Spellen als Doom3, Resident Evil, HalfLife 2 etc ZIJN gewoon enge spellen (imo).
Ze zijn gemaakt om mensen een angstig gevoel te geven, ze zijn gemaakt om mensen de stuipen op het lijf te jagen.

Ikzelf zou zulke spellen ook gewoon nooit spelen, omdat ik weet dat ik ook angstig word van zon spel. Moet er niet aan denken om monsters achter me aan te hebben. Heb liever gewoon een spel als TacticalOps of CounterStrike, wetend dat het gewoon een mens is die ook achter zn pc'tje zit. Alhoewel ik best eens een keer Doom3 zou willen spelen om het gevoel mee te maken en het spel op zn minst een keertje zien

Ik kan me herinneren dat op ik Fok! las dat mensen geklaagd hebben op de forums van HalfLife 2, vanwege klachten in hun nek etc. Dit omdat het spel gewoon te realistisch was en mensen zich er te erg in mee lieten slepen. Daardoor gingen die mensen verkeerde houdingen aannemen etc. Een maat van mij gaat altijd dingen nadoen (mafkees is het wel) als ie wat dingen heeft gezien. Na het kijken van Oceans Twelve in de bios, had ie ineens ideeën om iets te gaan beroven, en na Jeepers Creepers had ie de neigingen om in je hoofd te bijten XDD Zo gelache om die gast, maar moet je nagaan als ie Doom3 zou gaan spelen ofzo, \o/.

[Flapmo]

Ik zou is proberen je winamp op de achtergrond te draaien met wat leuke mixjes of top40 muziek. Verpest de sfeer van het spel wel een beetje maar dat is nu juist wat je wilt toch .

[Verwijderd]

Haha bang tijdens gamen, toen ik een jaar of 15/16 was had ik dat een beetje met resident evil 2. Niet echt bang, maar ik vond die schrikmomenten wanneer het bijv heel stil is en uit het niets een monster uit het raam springt gepaard met keihard geluid en gegil angstwekkend. Daarvan ging mn hartje wel even sneller kloppen.
Maar ik zie dat juist als een thrill en het geeft toch juist een extra gaming ecperience wat bij zo een horror game hoort.
Wat heb je aan een horror game als je niet bang wordt?? Het is heel de bedoeling van het spel
Is een beetje hetzelfde als een dramafilm kijken, maar willen lachen...dat kan toch niet..
Niet zo aanstellen joh
Anders hou je het toch bij super mario of yoshi island ofzo??

[ Voor 20% gewijzigd door Verwijderd op 14-01-2005 13:45 ]

[aXe]

Ik heb soms ook wel best een druk op me borstkas als ik heeeeel laat door game. En vooral als ik dan nog eens een FPS speel dan bonkt me hart ook best nog even na. Dus ik probeer dat ook zoveel mogelijk te vermijden. Maar echt angst heb ik nog niet gehad. Wel eens dat je je dingen verbeeld, maar daar ben je snel over heen.

[darkdesign]

Je kan ook gewoon geen spellen spelen. Als je spellen eng vind waarom zou je ze dan willen spelen? Waarom zou je tegen je zin in in angst een spel zitten spelen?

[Not Pingu]

Voor mij is inleving in een game een teken dat ie echt goed is. Laatst had ik dat met Far Cry voor het eerst sinds lange tijd. Ik sluip door de jungle en ik spot een patrouille waar ik langs moet. Ik ga langs het pad in het struikgewas liggen en wacht totdat ze voorbijlopen (ja ik ben zo iemand die probeert stealth te doen en vijanden laat leven ).
Echt, het angstzweet brak me bijna uit naarmate ze dichterbij kwamen. Ook toen ik daarna door een mercenary kamp sloop, voelde ik echt een beetje die angst om ontdekt te worden

Maargoed, dat is zoals ik al zei een teken dat het spel ontzettend goed is Vroeger had ik het vaak bij spellen zoals Doom, ik weet nog dat ik in 1 level (Pandemonium in ep3) echt doodsbang rondliep. Enge omgeving en in de verte hoorde je overal het roaming geluid van de monsters.
Iets recenter had ik er bij System Shock 2 ook last van

Ik kan me goed voorstellen dat TS zich er niet prettig bij voelt, en ik moest toen bij Far Cry ook echt even stoppen om op adem te komen. Wat je ertegen kunt doen is denk ik je niet helemaal afzonderen, dus niet meer met de gordijnen dicht en het licht uit, strak gefocussed op het beeldscherm gaan gamen

[Tys]

Hmja, moet toegeven dat dit zelfde probleem ook mij heeft getroffen, en mn game-life ook daadwerkelijk veranderd heeft.

Ikzelf speelde vroeger (op veel te jonge leeftijd) al doom/d3d, wat je dus inderdaad de stuipen op het lijf jaagt als zo'n monster op je af komt (blokkendoos, maargoed), ik was zoals jij echt bang, maar jij stopt, ik ging altijd wel verder, gewoon omdat ... weet ik niet, maar toch.

Ik zelf ben altijd bang geweest om dus ingame dood te gaan, gewoon omdat ik dan opnieuw de hele zooi moest herleven.

Bij mij is het op een nogal zoals de meeste tweakers vinden "bad-way" opgelost, ik ben gewoonweg gaan cheaten, ik speelde geen spel meer zonder godmode, dit gaf in het begin een enorme kick, lekker door raggen, niks te vrezen.
Kon ik eindelijk eens rustig kijken hoe die monsters tekeer gingen, pas sinds Unreal ben ik weer non-cheatend verder gegaan, en om een reden was ik niet bang.

Echter was mijn oplossing mij wel fataal, want ik kom nooit meer af van de god/allweapon cheats.

Ik denk dat je moet proberen te achterhalen waarvoor je nou daadwerkelijk bang bent, de game zelf, de sfeer, de muziek, schrikmomenten, models, etc.

[TommyGun]

darkdesign schreef op vrijdag 14 januari 2005 @ 19:22:
Je kan ook gewoon geen spellen spelen. Als je spellen eng vind waarom zou je ze dan willen spelen? Waarom zou je tegen je zin in in angst een spel zitten spelen?

Lijkt me vrij logisch. Ik hou van gamen. De games zien er goed uit, de gameplay is meestal ook geweldig. En ikk ontspan me helemaal bij bijv race games enzo. En dat ontspannen wil ik ook bij games like HL2. En het is een zeer goed tijd verdrijf. Vooral als je niks te doen hebt en je lang alleen bent bijvoorbeeld. Of als je opgesloten zit op je kamer zonder internet Nee geen ervaring mee

@ Thiaz; Klopt. Dat had ik al een beetje. Kan niet van de cheats afblijven en daarom doe ik het ook liever niet. Zo weet ik nu al alle wapens bij HL2 enzo

[ Voor 36% gewijzigd door TommyGun op 14-01-2005 21:01 ]

[eX0duS]

Even een topic kickje, omdat ik er ontzettend van baal dat ik gewoon al die vette spellen (FEAR, Quake 4 nu), en natuurlijk spellen als Doom 3 (haakte op een gegeven moment af), Far Cry (haakte af bij die ontzichtbare wezens), Half Life 2, hier haakte ik ook al af (weet niet meer precies waar), ik kan die spellen gewoon niet spelen omdat het niet durf (ooooh wat kinderachtig).
Ik heb het ook bij spellen waar gewoon mensen in zitten, zoals Medal of Honnor. Maar wel minder. Ik verschiet als er zo'n mannetje ineens vanachter de muur komt enzo, hoogstens irritant.

Het maakt ook niks uit of ik het nu met licht speel of niet, alhoewel het wel scheelt natuurlijk.

Mijn broertje bijvoorbeeld die knalt zich gewoon door die spellen heen en maakt zicht nergens druk om.

Maar ik baal er wel van dat ik die vette spellen niet kan spelen, want FPS zijn wel de spellen die ik nou net leuk vind.

Je zou er eigenlijk voor naar een praatgroep moeten.

* eX0duS leeft alleen, dus er is niet iemand die er even bij komt zitten natuurlijk

[ Voor 5% gewijzigd door eX0duS op 20-10-2005 20:52 ]

[Satch]

Heb ik ook last van. Maar dan met Fear, doom 3. Overigens helpt de brightness omhoog gooien wel flink. Is het opeens allemaal niet zo donker meer, en zie je het een stuk beter
Bij levels die zich buiten afspelen heb ik totaal geen probleem, echter een binnen level is gewoon creepy omdat je telkens deuren in moet en hoeken om moet lopen waar telkens een vijand kan staan.

[eX0duS]

Buiten en binnen scheelt ook heel erg ja.
Ik haak ook meteen af als ik rare geluidjes hoor, en niet weet waar ze vandaan komen. Dan hoor je dus wat grommen of weet ik het, dan heb ik al gelijk geen zin meer in.

Irritant je zou er bijna boos van worden op jezelf.

[Verwijderd]

Ja, met F.E.A.R. was ik bang

[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 20-10-2005 20:58 ]

[Ramon]

eX0duS schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 20:55:
Buiten en binnen scheelt ook heel erg ja.
Ik haak ook meteen af als ik rare geluidjes hoor, en niet weet waar ze vandaan komen. Dan hoor je dus wat grommen of weet ik het, dan heb ik al gelijk geen zin meer in.

Irritant je zou er bijna boos van worden op jezelf.

mietje!

Waar ben je nou eigenlijk bang voor? Wat kan er gebeuren? Je zit toch gewoon op een stoel in een kamer?

Kortom stel je niet zo aan en speel gewoon.

[Verwijderd]

Wat wel kan helpen is real live enge dingen opzoeken. Bezoek eens een mortuarium of hun op sterk water gezette "vleesjes". Als je dat eenmaal heb gezien/meegemaakt dan kan je denk ik wat beter onderscheid maken tussen echt en een game en ben je misschien wat minder onder de indruk van de dingen die in een game voorkomen.

Denk dat het ook een beetje te maken heeft met wat je levenservaring is op een jonge leeftijd. Toen ik 12 was en op straat liep zag ik iemand eens overreden zijn door een stadsbus. Eiegenwijs als ik was, toch kijken, maagje onderste boven wand de grijze brei lag op straat. Was geen prettige ervaring, maar sindsdien ben ik niet meer zo gauw onder de indruk van schokkende dingen

En las in het topic een reactie van een dokter raadplegen LOL wat een kolder. Schrikken is niets mis mee en is zeker geen ziekte ofzo, of dat je niet normaal functioneert. Daarom zijn we ook individuen met allemaal onze eigen eigenschapjes

Ik zal nooit vergeten dat mijn zus naar de eerste Jaws film was geweest. Ik was toen een jaar of 8, zij 16, maakte me wakker toen ze thuis kwam. Of ik even voor de toilet deur wilde wachten, omdat ze bang was dat die haai door het toilet heen kwam. Helaas,maar 1 toilet, ik piesde in me broek van het lachen, maar ze kwam er lijk bleek uit. Toen had ik zoiets van, owk, die wil ik ook wel eens zien die film. Bleek dat ze die film met een 3D brilletje had bekeken, was toen de eerste film met deze techniek. En idd, die haai zat af en toe op het puntje van je neus, dus kon me haar angst wel voorstellen. Maar je moet zelf even de link leggen van : ach, hets is maar film, fictie dus en als je dat door heb zal het een stuk beter gaan

[eX0duS]

Ramon de Jesus schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 21:04:
[...]

mietje!

Waar ben je nou eigenlijk bang voor? Wat kan er gebeuren? Je zit toch gewoon op een stoel in een kamer?

Kortom stel je niet zo aan en speel gewoon.

Geen idee, maar ik krijg er gewoon de kriebels van.

Oh dus ik moet maar eens naar wat gore gaan kijken in het mortuarium? Nice.

[ Voor 11% gewijzigd door eX0duS op 20-10-2005 21:15 ]

[GambitRS]

Ik heb denk ik wel een leuke tip voor mensen die bang zijn bij het spelen van sommige spelletjes: zet het geluid helemaal uit. Op die manier kan je je ook niet meer goed inleven in wat er gebeurd (tenzij je van nature doof bent natuurlijk) en kan je plots veel makkelijker spelen. Iig werkt het bij mij zo. Geluid uit? Spanning eraf!

Ik speel dan wel veel slechter, ik gebruik het geluid namelijk om mijn tegenstanders te lokaliseren, maar ik hoor ze liever niet als ik er bang van wordt en van pixels schrik ik echt niet meer

Wat ook heel grappig is, is als je het zelfde spel 5 jaar later nog eens speelt. Als je namelijk bang werd van doom1 en je bent gewend aan spellen als quake 3, dan ben je plots niet meer bang meer in die veel neppere wereld. Dus als er later holografische kamers zijn met virtual reality technology (van sony, want die bezit het patent al ) en je gaat daarna doom3 spelen dan ben je ook niet echt bang meer te maken

[ Voor 29% gewijzigd door GambitRS op 20-10-2005 21:18 ]

[m9nossie]

Ik heb er zelf ook een beetje last van, vooral als ik snachts aan het gamen ben. Afgelopen avond 2 uurtjes F.E.A.R gespeeld met m'n 5.1 geluids set aan, dan heb ik echt soms zon angst gevoel die ik bijvoorbeeld bij geen enkele horror film krijg. Gewoon bang in afwachting van wat er nou zal gebeuren als ik dat duurtje opendoe, of die hoek omloop

Meestal helpt het idd om de ingame brightness hoger te zetten, je tv naast je aanzetten of gewoon je geluid zachter te zetten, dan leef je je een stuk minder in in het spel

maar tot nu toe heb ik dit alleen nog meegemaakt met DOOM3 en F.E.A.R en vroeger met resident evil 1/2 op me psx, dus echt donkere spellen met veel schrikmomenten erin.

[Qorne]

Ik heb dit ook heel lang gehad, en soms nog wel.
Diablo 2 wat hier boven ook iemand zegt vond ik een leuk spel, maar veel te eng heb het nooit echt gespeelt eigenlijk.

de TS zegt ook dat die zich in GTA enz wel prettiger voelt dat heb ik zelf ook. ik heb voor mij zelf nu besloten alleen nog maar GTA enz en Race games te spelen voel me een stuk prettiger daar bij.
Games zijn immers voor het plezier.

Rainbow 6 vind ik ook een game die in alleen redelijk eng vind, speel het daarom altijd met een vriend van me tegen elkaar enz. dan is er niks aan de hand, oke ik schrik me soms nog wel eens dood maar oke

Niks om je voor te schamen oid

[dragon9114]

ik heb het vroeger ook gehad toen ik 10 of 11 was toen met een schietspel ik scrok steeds als ik wert neegeschoten maar na een tijdje is het minder geworden wat ik best jammer vind ff zoeken naar een goed mulitie player spel waar ik dat gevoel weer terug krijg

[Infinchible]

Ik ben net klaar met een stukje FarCry spelen, in het pikkedonker, 19" scherm, wat ook bijdraagt, geluid lekker hard en lekker knallen!
Toch vind ik sommige stukken ook wel erg spannend, maar niet dat ik ermee zou willen stoppen ofzo. Het is meer dat die stomme trigents je binnen 2 klappen dood hebben, dus daar moet je wel mee uitkijken, dus overal sneaken, en hopen dat er niet ergens iemand/iets om het hoekje staat.
En dan lekker die gromgeluiden aan alle kanten enzo.
Als dan bijvoorbeeld opeens iemand achter een hoekje, of ergens begint te knallen waarvan ik het niet had verwacht dan schrik ik altijd wel.
Laatst ook met Call of Duty, was multiplayer dacht ik, was vet aan het sneaken, helemaal geconcentreerd, geluid lekker hard aan. En toen drukte ik perongeluk zelf op muisknop, dus PANG, en ik vloog half van me stoel af!

[BiG-GuY]

ik heb het soms ook, dat ik gewoon niet meer wil verder spelen , aan de ene kant kan ik niet wachten tot er weer zo'n creapy ding komt in F.E.A.R. , maar als eenmaal die geluidjes beginnen... en dat meisje opeens opduikt... gister gilde ik het bijna uit... om 0.00... terwijl andere mensen bij mij thuis lekker lagen te slapen ... gelukkig hield ik me in door net niet van me stoel te vallen... bij dit spel heb ik tot nu toe dan wel het meest geschrokken. Doom3 vond ik ook behoorlijk eng.. maar na een tijdje spelen, werd het ook wel saai... het 'verhaal' was niet echt meer boeiend... hij had wel lange gameplay, iets van 25 uur over gedaan ofzo..

[ Voor 3% gewijzigd door BiG-GuY op 20-10-2005 22:23 ]

[Wing_xD]

TommyGun schreef op zondag 09 januari 2005 @ 00:01:
[...]

Ik heb dit ook bij spellen die totaal niet eng zijn zoals MOH Pacific Assault.Voorbeeld: Op het begin ergens wordt je aangevallen door honderden vliegtuigen. Ik heb geloof ik een half uur (in real time) achter een doos gezeten bij een Medic omdat ik gewoon niet verder durfde te gaan met de angst om geraakt te worden en dood te gaan. (Nee ik ga niet cheaten... )

Als ik je laatste zin lees lijkt het me dat je je teveel in het spel inleeft en niet zozeer bang voor de monsters ben. Gamen is een vorm van entertainment en ontspanning...je moet er lol in hebben met de ervaring die je ermee beleeft...genieten van de gameplay, graphics, geluid etc. Zie het zo...als je gekilled wordt kan je altijd weer de savegame loaden . Ben je met monsters bang dat ze achter je aankomen of ineens tevoorschijn komen? Ik heb geen oplossing voor je, no offence, maar denk dat je dan meer ballen moet hebben...en dat is ook deel van het groeiproces. Misschien gaat het in jouw geval dan wat langzamer.

Ik was vroeger ook bang toen ik de eerste Doom speelde, maar na al dat gamen ben je toch wel gewend aan die monsters in al die spellen hoewel F.E.A.R idd wel griezelig is lol . Vast niet de enige die dat vind.

*edit crap lol, zie dat dit topic beetje oud is...misschien is de topic poster al over z´n angs heen

[ Voor 5% gewijzigd door Wing_xD op 20-10-2005 22:26 ]

[Bulls]

angst is een natuurlijke reactie, het geeft adrenaline waardoor je zintuigen en reactie sneller werken.

ik wou dat ik dat had, dan beleefde ik zeer meer in games.
ik heb wel toen ik voor het eerst naar een LAN party ging, dat ik dan ultra sneaky ging spelen (BF1942) en als je dan iemand achter je aanhad, kon je poppetje maar niet snel genoeg de bocht om.
wat ook hartkloppingen teweeg brengt

verder met race games heb ik altijd hartkloppingen als ik 1e sta
(vooral tegen een persoon en niet tegen AI)

[Verwijderd]

Tijd terug half-life 2 gespeeld, ik had hem namenlijk net gekocht en toen meteen van 10 uur s'ochtens tot s'avonds half 12 gespeeld. Bijna non stop. ( alleen om te eten etc. )
Gewoon omdat ik zo'n gaaf spel vond ( nu nog steets! )
Je voeld je helemaal megesleurt in het spel, ik voelde me echt gorden freeman.
Alsof ik hem was, en schrok me ook verrot van die fast somby's, zo intens had ik nog nooit een spel gespeeld. Ik vind het nog steets ook het beste spel ooit. Maar nu heb ik hem voor de 2e keer uitgespeeld maar was het gevoel wel een stuk minder maar dat komt ook omdat ik al weet wat er grotendeels komt. Ook droomde ik er ook wel van. Maar het spel Doom3 heb ik niet gespeeld, omdat ik me dan me echt de heletijd de pleuris schrik, en daar vind ik ook niks aan.
Maar zoals de FEAR demo vond ik toch wel redenlijk beangstigend. Het was alleen wel te kort om lekker in het spel te komen maar zoals dat kind dat ineens voor je langs rend en dat je je persoonage ook helemaal hoord hijgen in best eng. Dit intense gevoel word alleen maar meer in games door de steets realistischere grafix en gameplay...
Straks zitten we getroumatiseerd bij de psygiator door een game.
Opzich is het nu alleen maar vetter en mooier maar het hout een keer op...
Je moet ook wel onderschijt kunnen blijven maken tussen fictie en non fictie.
Maar je maakt teminste wat mee, ( iig meer dan een stelletje breeza gasten die de hele dag staan te bowen. ) Nou nu maar ophouden met typen voordat ik RSI krijg.

[Bulls]

Verwijderd schreef op zaterdag 08 januari 2005 @ 23:54:
je kan wat spulletjes om je heen zetten waar je je ff op kan concentreren op een rustiger stukje in het spel zodat je tussendoor ff je aandacht op iets anders richt dan het spel
is ongeveer hetzelfde idee als games afwisselen (eng en neit eng) maar is misschien wat praktischer

wattan 6th sence maria beeldjes?

[Infinchible]

Verwijderd schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 22:35:
Tijd terug half-life 2 gespeeld, ik had hem namenlijk net gekocht en toen meteen van 10 uur s'ochtens tot s'avonds half 12 gespeeld. Bijna non stop. ( alleen om te eten etc. )
Gewoon omdat ik zo'n gaaf spel vond ( nu nog steets! )
Je voeld je helemaal megesleurt in het spel, ik voelde me echt gorden freeman.
Alsof ik hem was, en schrok me ook verrot van die fast somby's, zo intens had ik nog nooit een spel gespeeld. Ik vind het nog steets ook het beste spel ooit. Maar nu heb ik hem voor de 2e keer uitgespeeld maar was het gevoel wel een stuk minder maar dat komt ook omdat ik al weet wat er grotendeels komt. Ook droomde ik er ook wel van. Maar het spel Doom3 heb ik niet gespeeld, omdat ik me dan me echt de heletijd de pleuris schrik, en daar vind ik ook niks aan.
Maar zoals de FEAR demo vond ik toch wel redenlijk beangstigend. Het was alleen wel te kort om lekker in het spel te komen maar zoals dat kind dat ineens voor je langs rend en dat je je persoonage ook helemaal hoord hijgen in best eng. Dit intense gevoel word alleen maar meer in games door de steets realistischere grafix en gameplay...
Straks zitten we getroumatiseerd door een spel bij de psygiator door een game.
Opzich is het nu alleen maar vetter en mooier maar het hout een keer op...
Je moet ook wel onderschijt kunnen blijven maken tussen fictie en non fictie.
Maar je maakt teminste wat mee, ( iig meer dan een stelletje breeza gasten die de hele dag staan te bowen. ) Nou nu maar ophouden met typen voordat ik RSI krijg.

/me leest, checkt profiel, ziet havo/vwo, denkt: heeft al RSI.

Sorry, maar steeds met twee t's, onderschijt?

Edit: @hieronder, sorry zoiets dacht ik al aan, misschien makkelijk om in sig te zetten. Sommige mensen storen zich aan overmatige spelfouten en dergelijke. Die denken meteen aan die 'breezah - msn' taal.

[ Voor 7% gewijzigd door Infinchible op 20-10-2005 23:07 ]

[Verwijderd]

Ja sorry ik heb dyslexie, eerst gooide ik mn text wel door de word spelling controle maar
dan kan ik wel bezig blijfen. Sorry daarvoor maar ik doe mn best.
Ik zit nu ook in 3 vmbo doordat ik frans en duits gewoon echt niet kon.
Sorry voor het offtopic gaan.

[rg-mohwa]

ik moet ook bekennen vroeger 6 a 7 jaar geleden ...was ik altjid bang voor de rare octopussen in duke 3d ....daarom heb ik em ook nooit uitgespeelt zonder cheat verder eigelijk nooit last van gehad (nu speel ik ook niet zoveel) kmoet zeggen farcry zaten goede schrik momenten in maar eng ....neej

heel veel sterkte en succes met gamen

[Verwijderd]

Echt 'bang' ben ik ook haast nooit. Ik schrik me wel tepletter als er bijv. rare monsters met een noot
gang op me af komen rennen.

[ Voor 8% gewijzigd door Verwijderd op 20-10-2005 22:48 ]

[LyP0]

owkeey, doom3, farcry en fear kan ik wel zien dat je toch wel ff schijt krijgt op een gegeven moment maar unreal tournament ? was daar eng aan ? ik bedoel de mannetjes zelf hebben felle kleuren, rood blauw etc. en nu niet gaan zegge jah jij kan wel zo praten etc maar ik heb zelf ook doom 3 aan de kant gelegd na een nachtje gamen op donkere gamma instelling. ik ken genoeg mensen die wel zeggen dat ze t uitgespeeld hebben maar hebben de brightness zo licht dat t donker t zelfde uit ziet als of t gewwon dag is in t spel

[YopY]

Vroegah, toen ik 6 jaar ofzo was, had ik geen problemen met spellen zoals Doom en Wolfenstein. Die roze gasten in Doom waren wel wat minder (vooral als ze onzichtbaar waren), maar pech.

Een van de eerste echte angst-ervaringen in games zou in Dark Forces zijn, een Star Wars FPS. Daar is één level, het riool-level, waar je poelen hebt met beestjes die onderwater rondhuppelen en je dus op onvoorspelbare manieren 0wnen. Vreselijk vond ik het, ik knalde ze daarom ook af voordat ik het rioolwater insprong. Want ja, je moet er wel overheen.

Zelfde had ik met de eerste Half-Life. Eerste keer dat ik het speelde ging wel, tot na "Het Ongeluk"(tm). Kreeg je van die face-huggers enzo zonder dat je een fatsoenlijk wapen hebt... Ik hield toen op met spelen. Tijdje later speelde ik het weer, geen problemen toen. Maar jah, je had nog wel steeds die gemuteerde rotvissen die als een idioot op je afkomen en je helemaal verscheuren voordat je er iets aan kunt doen. Dat, plus een brakke videokaart / verkeerde video instellingen zorgde ervoor dat ik ook weer eerst die beesten dood wou hebben voordat ik het water indook.

Echte angst-spellen zoals Doom3 enzo voorkom ik ook in de meeste gevallen (ook wel omdat mijn arme computer die niet meer aankan ).

Maar met HL2 maakte ik een uitzondering. Ook al was HL1 best wel eng op sommige stukken, uiteindelijk viel het ook nog wel mee en was het eigenlijk een geweldig spel. Maarja, HL2 dus.

Ging wel wat angst aanging, het was wel even stressen met die Manhacks die van alle kanten op je afkwamen, maar dat was niet echt een angst van "ik hoop niet dat ze me straks om het hoekje bespringen" maar meer van "shit ik kan ze niet raken STERF!!!!!".

Schrik-momenten vind ik gewoon niks. Bij de eerste ronde Zombies in HL2 was het gelijk al raak, je loopt over een dun bruggetje over een lading toxic waste, BLAM SPRING BLAAARGH zombie springt uit het waste met armen wild in het rond vliegend. Paar clips erop leegschieten helpt wel, maar je schrikt je wel verrot.

en Ravenholm was echt erg. Donkere stad met speed-zombies, eerste encounter is gewoon... fucked, pardon my french. Je komt in een nieuwe area, hoort een zeer vreemd geluid, en uit de schaduwen voor je springt een menselijke massa spieren met een face-hugger op je af, sneller dan je hem eigenlijk kunt zien. Shotgun erop leegpompen, STERF!!.

Maarja, je schrikt je wel verrot.

Het enige probleem wat ik er eigenlijk mee heb zijn de schrik-momenten, die momenten dat er uit het niks vage monsters op je af komen en je op vreselijke manieren dood willen vermoorden. De angst krijg je als je zoiets al van tevoren verwacht, zoals in Ravenholm in voorgaand voorbeeld bijvoorbeeld. Die angst versterkt eigenlijk alleen maar de uiteindelijke schrikreactie, en het word nog erger als je weet dat er een schrikmoment komt. Ik probeerde laatst HL2 weer te spelen, maar wetende dat er een schrikmoment aankwam zorgde ervoor dat ik er om de zoveel tijd weer mee ophield. Goed spel, maar ik hou gewoon niet van dat soort stukken.

Doom 3 mag dan wel nog zo goed zijn, ik speel het voorlopig niet.

[TommyGun]

Ik zie dat het topic omhoog geschopt is

En nee, ik ben er nog niet overheen maar speel het eigenlijk ook niet meer.

Ik hou het wel bij games like GTA , Serious Sam 2 enzo. SS vind ik dan weer niet zo eng mede door de humor. Heb laatst wel ff F.E.A.R gespeeld met een vriend en dat ging wel goed maar het is gewoon niet mijn stijl van games. Het was wel weer ff leuk maar ik schrik te vaak en ik wil nog langer met m'n hart door dan vandaag

Die angst versterkt eigenlijk alleen maar de uiteindelijke schrikreactie, en het word nog erger als je weet dat er een schrikmoment komt. Ik probeerde laatst HL2 weer te spelen, maar wetende dat er een schrikmoment aankwam zorgde ervoor dat ik er om de zoveel tijd weer mee ophield. Goed spel, maar ik hou gewoon niet van dat soort stukken.

Niks aan toe te voegen.

[ Voor 31% gewijzigd door TommyGun op 20-10-2005 23:07 ]

[Verwijderd]

Ik heb met die spellen echt geen problemen. kunne je ook slecht tegen trhiller films ? Vroeger had ik het wel eens met seriuos sam dat ik die kamikaze manne zelfs op straat dacht te horen. Best wel vet. Maar jammer genoeg heb ik dat tegenwoordig niet met games dat ik ze eng vind of andere speciaale dingen.

[Verwijderd]

Hahah doet me denken aan de nacht na een lanparty.
Ik had op een lanpartie zoveel Tactical Ops gespeeld, met oordopjes ipv goede hoofdtelefoon
Ik voelde die oordopjes nog 2 dagen zitten en hoorde iedere keer heel vaag geloop met kisten en zo en dat zachte geschiet van die MP5 met demper :X:X
Achteraf wel lache maar goed toen best wel weird
Heb wel eens dat ik zo lang een bepaald spel heb gegamed dat ik droom dat ik zelf in dat spel zit als personage maar niet echt dat ik nachtmerries krijg of zo.
iig succes met het verwerken van je nare game ervaring

[AjDuLion]

toch ook maar even mijn ervaringen neerzetten

ikzelf als 18 jarige (die dolgraag allerlei horrorfilms kan zien savonds laat in mn eentje in bed)

merk toch dat ik bij fear/doom3 enz echt niet snachts in mn eentje moet gaan spelen want dan heb ik het ''schrik'' gevoel er echt inzitten

dit is overgens alleen als het donker buiten is..

als het bv licht buiten is en ik mn luxaflexes dicht heb is er niks aan de hand..

overgens is fear echt wel een super spel kwa enge delen jezus wat heb ik een hartverlammingen gehad zeg..

maar ik weet dat als ik nu ga spelen dat ik wel gewoon doorga maar het veel ''echter'' ervaar..

gelukkig stop ik dus niet met gamen maar mn ervaring is vele malen groter

edit :

angel008 is altijd de stoere bink die zn vriendin een knuffel geeft als ze weer eens een van mn horror dvd's kijkt met mij in bed

[ Voor 13% gewijzigd door AjDuLion op 20-10-2005 23:11 ]

[Bulls]

als je een beetje redelijke PC hebt en een normale internet verbinding, zou ik je Battlefield 2 aanraden.
daarbij speel je alleen tegen menselijke spelers (in het begin is het wel spannend, maar op den duur wordt het je eigen)

[Bulls]

Verwijderd schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 23:10:
Hahah doet me denken aan de nacht na een lanparty.
Ik had op een lanpartie zoveel Tactical Ops gespeeld, met oordopjes ipv goede hoofdtelefoon
Ik voelde die oordopjes nog 2 dagen zitten en hoorde iedere keer heel vaag geloop met kisten en zo en dat zachte geschiet van die MP5 met demper :X:X
Achteraf wel lache maar goed toen best wel weird
Heb wel eens dat ik zo lang een bepaald spel heb gegamed dat ik droom dat ik zelf in dat spel zit als personage maar niet echt dat ik nachtmerries krijg of zo.
iig succes met het verwerken van je nare game ervaring

haha ik ken dat syndroom, ik heb vaak weekenden gelanned met een kammeraad, en dan ook echt non-stop van vrijdag tot zondag DIABLO 2 spelen tot 4 uur snachts ofzo en dan weer om 11 uur opstaan en weer verder, maar de 2 nacht zit je gewoon ijlend steeds kistjes open te maken in je droom en het gaat maar door, kistje openen, items bekijken, kistje openen, items bekijken enz..

of dat je steeds het level up moment ervaard dat die 2 bollen weer gevuld zijn en de skill logo tevoorschijn komt.

maargoed

[Nick The Heazk]

Speel het spel gewoon met cheats als je bang bent. Vaak ben je bang omdat je je teveel inleeft en niet wil sterven.

Heb zelf vaak FPSen (vroeger toen ik pas de 1 had in mijn leeftijd) met cheats gespeeld. Tot je op een bepaald moment er niets meer aan vind. Dan kan je eens proberen zonder cheats.

[Verwijderd]

Quake 4 .. sommige momenten brrrr

[Verwijderd]

ik had ditzelfde probleem met Duke Nukem 3D, heeeeel veel jaartjes terug,,

ik kreeg het in levels waar je plots gezien werd door de octabrains, deze maakten namelijk als ze je voor het eerst zagen (echt een rechte line-of-sight, zo dom was de AI toen) een snorkelend geluid.. ik kreeg er altijd de rillingen van, ook durfte ik ze niet zo goed af te schieten; namelijk als je er op schoot gaven ze een heel hoog jammerend geluid... dat vond ik ook altijd eng
meestal was vluchten voor mij de enige optie..


-Octabrain

zo'n zelfde probleem kreeg ik altijd bij de zogenaamde Sentry Drone, dit waren die vliegende metale robots die zo'n pulsend "Wooooomm - Wooooom" geluid maakten en je overal naartoe navlogen, als ze dicht genoeg bij je waren ontploften ze...


-Sentry Drone

maar ik heb dat toen ZO opgelost:

- Ik heb via een jongen die toen 'codes' kon voor duke numen, wat codes (cheats) genoteerd..
- Deze cheat (bijvoorbeeld godmode) heb ik aangezet in het begin van het level
- ik ben naar de plaatsten gelopen waar de vijanden staan
- ik heb bewust helemaal NIETS tegen ze gedaan
- ik heb 2 minuten staan luisteren en kijken hoe de (nú bekeken, achterlijke) AI me probeerde te killen
- ik heb het spel afgesloten
- ik heb het spel opnieuw opgestart
- ik heb hetzelfde level geprobeert zonder cheats
- ik heb naar de vijanden gegaan
- ik heb ze beschoten en gekilled, en toen (wat eigenlijk bijvoorbaat zo hoort te zijn) werd het pas echt een soort wedstrijd tegen die beesten, robots en andere aliens,

Ook iets wat heel erg geholpen heeft is de map-editor, of map-builder..
Ik heb zelf een aantal nieuwe maps gemaakt met een soort bunker,
vanuit die bunker kon via ramen naar buiten geschoten worden.
In de raamlijsten waren (overal rond de bunker) rolluiken gemaakt, deze konden van binnenuit worden gesloten en geopend, nu zou je denken; "hoe paranoia kun je zijn"...
en misschien heb je gelijk, maar voor mij werkte het...

Ik had buiten die bunker een wereldvoorraad aan aliens geplaatst, en ben op de moeilijkste spelstand begonnen met het spelen van het spel. (dit houd in dat de vijande respawnen na een bepaalde tijd door te zijn geweest)
Ik had nu altijd de zekerheid dat ik veilig was en dat IK controlle had over de situatie, ik nam mijn wapens en schoot naar buiten, en bleef schieten, en ik heb ik de hele 6 jaar sinds ik dit level speel geen een keer uit angst die rolluiken hoeven sluiten, ik wist namelijk dat IK het onder controlle had...

misschien werkt dit niet voor jou, voor mij werkte het wel..

ik heb na die eerste map nog een hele hoop andere maps gebouwd met ook vijanden erin, en als in het normale spel op taktische plaatsen, zelf speel ik deze maps nog wel eens, en ik ben er niet meer zo bang in als vroeger.

Denk anders ook maar aan de gezegde: "it's just a game"

Hopelijk kom je ervanaf, het is geen pretje.
Heel veel sterkte en succes !

[mennuz]

Met F.E.A.R. en DOOM 3 schrik ik me soms wel zo hard de pleures dat ik meteen erna kap met spelen, maar over het algemeen valt het wel mee. F.E.A.R is wat dat betreft de "gemeenste" heb de demo gespeeld, maar de full ga ik waarschijnlijk niet trekken
En ik ben 22 . Naja, bij die 2 spellen is het ook de bedoeling dat je je vaak kapot schrikt. alleen bij sommige komen de schrikmomenten wat harder aan

[Verwijderd]

Mennuz schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 23:35:
Met F.E.A.R. en DOOM 3 schrik ik me soms wel zo hard de pleures dat ik meteen erna kap met spelen, [...]

Precies dit probleem had ik vroeger ook, maar heb ik opgelost met de methode in mijn bovenstaande reply..

[Raku]

Nick The Heazk schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 23:22:
Speel het spel gewoon met cheats als je bang bent. Vaak ben je bang omdat je je teveel inleeft en niet wil sterven.

Heb zelf vaak FPSen (vroeger toen ik pas de 1 had in mijn leeftijd) met cheats gespeeld. Tot je op een bepaald moment er niets meer aan vind. Dan kan je eens proberen zonder cheats.

Met f.e.ar. helpt dat anders ook niet hoor. Dit is zo ongeveer het eerste spel waarbij ik een significante vorm van angst heb , doom 3 , hl2 , etc was soms even schrikken en dan gewoon door fraggen. F.e.a.r. is wmb van een compleet andere orde welke niet altijd gebruik maakt van het "plotselinge mannetje uit de ventilatiesystem" effect. Die visioenen of hallicunaties zijn behoorlijk creepy. Ik krijg sowiezo al de kriebels als ik kleine meisjes , al dan niet dood , voor je zie verschijnen , in fear is dit erg goed , of erg beangstigend in beeld gebracht. Ik heb zelf nu even 2 dagen dat spel aan de kant gelegd om even met mijn hoofd ergens anders te zitten , want op bepaalde moment had ik toch een hartslag die ik normaal niet zou hebben Sommigen zien dit inderdaad als kick , adrenaline rush , whatever , maar soms komt het me toch te dichtbij en moet ik gewoon even iets anders gaan doen.

Voor de mensen die zeggen dat je meer ballen moet hebben of een mietje bent... niets van aantrekken! Het is heel normaal om angstig te zijn voor dingen die , als je logisch nadenkt , toch niet zomaar kunnen. Sommigen zullen hier na hun 12e ofzo wel vanaf zijn , anderen niet Als je je teveel inleeft in een spel kan dat ook gewoon zijn omdat je wat gevoeliger bent dan een ander en dat is heel normaal

Als we allemaal hetzelfde konden en voelden is het leven er niet beter op En leeftijd? Tja , ik ben zelf 20 en heb er met bijvoorbeeld fear toch duidelijk wel last van , terwijl ik echt niet het bange typ ben.

Dit alles wil overigens niet zeggen dat ik niet hoop dat je er vanaf komt of dat je niets zou moeten ondernemen , maar wees vooral niet bang dat het raar is , want dat is het absoluut niet.

[ Voor 6% gewijzigd door Raku op 20-10-2005 23:43 ]

[Verwijderd]

F1 99-02 ben ik me een keer het lazerus mee geschrokken !

Eens in de zoveel weken racen we met een man of 4 in een LAN. Het was al wat later op de avond, en we stonden op het punt om af te breken. Ik deed nog even een laatse rondje op SPA, net boven op l'Eau Rouge komt mijn maat vol gas tegengesteld rijden. Ben je hele avond geconcentreerd aan het rijden, en dan zoiets, we schrokken allebei enorm (ik rolde zowat uit m'n playseat). Hij wilde weten hoe hard je deze bocht tegengesteld kon rijden, en dacht dat ik ook al een het afsluiten was.

Ben niet bang, maar schrok wel!

Foo

[frankknopers]

Ik vind Farcry toch echt wel doodeng. En dan vooral die levels dat je in een oerwoud loopt en dat je gewoon weet dat er trigans rondlopen. Je kijkt dan helemaal zenuwachtig en opgejaagd om je heen en opeens uit het niets staat ie voor je... Dood.

Man o man, die ervaring... Je bent gewoon helemaal verstijfd en je adem is dan opeens heel zwaar. Een keer was het zelfs zo erg dat mijn hand nog helemaal na trilde een paar minuten.

Die monsters in Farcry zijn gewoon zo geniaal eng, vooral die kleintjes die je bespringen.

Die Fatboys en die monsters met geweren vind ik daarentegen minder eng. Deze komen tenminste niet op je af en lijken daarnaast ook nog aardig op mensen (qua bewegingen).

In sommige levels met monsters en mercs wacht ik zo lang mogelijk met het doodmaken van de mercenaries, omdat die mijn juist een veilig gevoel geven. Het zijn wel vijanden, maar toch zijn het mensen en dat maakt het vertrouwd.

[rg-mohwa]

misschien een beetje offtopic.....

maar tommygun..ik vind het wel heel moedig en goed van je dat je dit topic durft te starten...
waarschijnlijk had je zoiets van ik word uitgelachten en als pispaal gedist
maar zoals je ziet heeft bijna elke tweakers hier wel is last van gehad,
maar ik denk dat je er vast wel over heen komt ....
kan het me nog goed herinneren hoe snel ik op alt+f4 kon drukken bij duke nukkem ...
daarom vind ik het echt goed van je dat je deze topic durfde te starten ...
denk dat dat een keuze is van een echte tweakers

[Ramon]

Simmie schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 23:39:
[...]
Voor de mensen die zeggen dat je meer ballen moet hebben of een mietje bent... niets van aantrekken! Het is heel normaal om angstig te zijn voor dingen die , als je logisch nadenkt , toch niet zomaar kunnen. Sommigen zullen hier na hun 12e ofzo wel vanaf zijn , anderen niet Als je je teveel inleeft in een spel kan dat ook gewoon zijn omdat je wat gevoeliger bent dan een ander en dat is heel normaal

Ik zeg niet dat iemand een mietje is omdat hij het eng vind, maar omdat hij er zich door laat beheersen. Dat is een verschil. Kijk ik vind ik het ook eng als ik een presentatie moet houden voor 50 man. Maar ik ga dan ook niet in een hoekje zitten huilen toch? Even raar voorbeeld gekozen maar het idee is duidelijk. Dingen kunnen eng zijn, maar het is toch raar dat je ondanks dat je verder WIL spelen je om een of andere manier niet verder KAN spelen? Wie zegt dat je niet verder KAN spelen? Wie bepaalt dat?

Ik zei dus mietje, niet omdat het eng is of omdat je er bang voor bent, maar omdat je je erdoor laat beheersen en tegenhouden.

Kijk als je zegt ik WIL dat niet spelen omdat het eng is oke daar heb ik alle vrede mee en zal ik ook nooit zeggen dat iemand een mietje is. Maar als je zegt ik WIL verder spelen maar ik KAN niet dan vind ik dat nogal vreemd.

[TMC]

Het engste stukje ooit was voor mij persoonlijk Lighthouse van Sierra, een point and click adventure. Daar had je 'The Dark Being', die een baby ontvoerde. Nog nooit zo'n creepy filmpje gezien, ben daar zo bang van geweest, echt nog wekenlang met het licht aan geslapen.

Ook Half-Life 2 bij Ravenholm. Sta je op een gegevne moment op een dak met shotgun, en dan voel je de goten en regenpijpen gaan trillen van die monsters die erop klimmen. Echt zo freaky was dat. Wel mooi level trouwens, Ravenholm.

[TommyGun]

Verwijderd schreef op donderdag 20 oktober 2005 @ 23:09:
Ik heb met die spellen echt geen problemen. kunne je ook slecht tegen trhiller films ? Vroeger had ik het wel eens met seriuos sam dat ik die kamikaze manne zelfs op straat dacht te horen. Best wel vet. Maar jammer genoeg heb ik dat tegenwoordig niet met games dat ik ze eng vind of andere speciaale dingen.

Al eens gepost in dit topic maar thrillers kijk ik met alle plezier. Een filmpje waar iemand onthoofd word daar kan ik ook nog wel goed naar kijken bij wijze van spreken maar het is echt puur in games. Ik ben ook niet bang in het donker, alleen op straat of als ik een presentatie moet houden. Heb ook geen faalangst dus, nogmaals, puur in games.

Maarjah meeste in dit topic is onderhand wel gezegd. Zo'n topic openen is idd best wel ''gevaarlijk" (als reactie op rg-mohwa) gezien er altijd mensen zijn waar je de komende jaren van moet horen dat je een pussy oid bent. Maar ik denk ook dat het best lastig te begrijpen is voor die mensen dus ik zal ze het niet zo kwalijk nemen. (Men neme het gemiddelde Fok! niveau bijvoorbeeld waar ooit een topic was gestart over mij.)

Bedankt, nogmaals, iedereen voor alle steun en het is goed om te horen dat er meerdere mensen zijn die jou begrijpen. Gelukkig vermaak ik me nog goed met games like GTA, Formula 1, 18 WOS, Red Alert en meer van die stuff. Want zeg nou zelf, een leven zonder games is toch geen leven?

Topic nog eens doorgelezen en moet toch wel toegeven dat ik mezelf wat aanstellend over vind komen

[ Voor 31% gewijzigd door TommyGun op 21-10-2005 01:54 ]

[Ultraman]

Ik speel zelf eigenlijk steeds minder "enge" games.
Dat komt denk ik omdat games steeds duurder worden, korter duren, ik minder tijd heb om te gamen, en ik bij veel games het been there done that gevoel krijg.
Ik moet Half-Life2 nog spelen zelfs...
Doom3 heb ik een par keer gedaan maar ik wil het niet echt spelen. Donkere gang... BLERG Muur knalt open, monster in je face, je schiet je het laplaserus. Feeew... beest dood. Tik op je schouder. BLERG zombie! knal knal!
Mja ik vind het zo ja, niet mijn stijl
Ik ben niet ook niet gauw bang, en in games heb ik tegenwoordig niet echt ergens meer last van. Wel dat ik me inleef, maar misschien ben ik wel te goed geworden, dat ik niet meer bang ben om neergemept te worden door een monster. Ik zeg: Bring it!
Ik zou heel graag weer een keer een flinke adrenaline stoot willen krijgen van het spelen van een spannende game. Vroeger in AVP, rennen voor een kudde xenomorphs. Geweldig!
Voor de eerste keer half-life en dan verrast worden door weet ik het allemaal.

Maar er is één ervaring die ik nooit meer zal vergeten, is tig jaar geleden dat wel. Dat was de game waarvan ik wel echt bang werd. De ultieme combinatie van verrassing, angst en adrenaline.
Die game was... ...Quake...

Op gegeven moment stapte je op een tegel en de vloer onder je veranderde in een wenteltrap. Je kon nergens anders heen dan die wenteltrap af. Dus ik loop die wenteltrap af, steeds dieper de grond in.
Onderaan de wenteltrap was een deur, met daarachter een grote donkere ruimte zo groot als een voetbalveld. Aan de overkant was een puntje licht, licht dat van boven kwam, licht dat weer naar boven leidde, licht in de vorm van een deur met daarachter een trap.
Maar tussen mij en die deur zat het veld... Ik keek rond. Het veld was leeg.
Hmm apart... Laat ik toch maar zo snel mogelijk bij die deur komen. Ik pakte mijn Nailgun stevig vast en jogde richting de verlichtte deur. De grond was zompig... modderig... Mijn voeten maken soppende geluiden op de natte bodem. En opeens hoor ik achter me een steen naar beneden vallen. Ik draaide me om en zie dat de deur waar ik vandaan kwam weg was. Er was een stenen blok voor gegleden!
Ik wil weer verder lopen, draai me om, en stond ineens oog in oog met een gillende rottende zombie! Mijn instinct ramde de trigger van de nailgun in en ik schoot hem neer. Maar hij was niet alleen... Meer zombies kwamen op me af. En die ene die ik net gedood had stond weer op!
HELLUP!!!
Als het een film was geweest had je iemand midden in een ondergronds kerkhof zien staan, met slechte verlichting. En dat terwijl er zombies op hem af waggelen. Hij schiet en schiet... Maar er zijn teveel zombies. De camera draait weg en je hoort geschiet en ineens een schreeuw.
De zombies hebben hem.

Vanaf het moment dat ik gekilled was heb ik Quake afgesloten en niet meer gespeeld.
Ik was bang van Quake.

Tegenwoordig overkomt me dit denk ik niet meer. Maar ik weet hoe het is om bang te zijn van een game, TommyGun.

[Verwijderd]

Ik heb pas FEAR en zag deze topic ik dacht hier moet ik even op reageren.

Ik zelf ben met gamen nooit bang ofzo far Cry niet etc. Maar met doom3 begon het een beetje ik schrok me af en toe de pleures maar bang was ik niet. ( Ik ging het spel ook niet avonds spelen alleen overdag) maar sinds kort heb ik FEAR en echt ik zit echt met angst en met zweet in de bilnaad te spelen. Elke keer dat meisje die me laat schrikke ik word er gek van vooral de sfeer en de geluiden maakt het eng. Ik speel het nu ook niet meer want ik las in het topic fear dat iemand keer in een soort camera keek en opeens dat meisje de hoofd ervoor stak en zich kapot schrok. Hierdoor speel ik het niet meer want ik ben bang dat ik dat stukje tegen kom. Het spel is gewoon super eng. Geef mij maar liever normale schietspellen en niet meer van die enge spellen brrrr als ik in bed ben en ik aan FEAR denk verstijf ik al van angst en ik ben 18

[Kwistnix]

Ik had altijd zo'n angst moment in Opposing Force (uitbreiding voor het orginele Half-Life).
Op een gegeven moment kom je daar in een soort loods terrecht waar de aliens en de black-ops het aan't uitvechten zijn. Na een potje geduldig wachten en koelbloedig de overblijvers over de kling te jagen moet je een ladder af en een donker ondergronds tunnelcomplex in.
Je ziet er geen hand voor ogen, dus je probeerd nightvision, maar zelf dan kan amper een paar meter voor je uit kijken. Na een paar keer voorzichtig de hoek omschijfelen en maar blijven afvragen wat er komen gaat en wanneer, blijkt dat het tunnelcomplex vol zit met de Voltigore's. Die wil je in buitenlocaties al niet tegen komen, laat staan in een donker doolhof.


Man wat had ik een hekel aan dat stukje. De eerste keer ben ik direct gestopt met spelen en pas een paar dagen daarna heb mezelf echt moeten dwingen om er doorheen te spelen. En wat was ik ongelooflijk blij toen ik er eindelijk doorheen was!

[DataGhost]

ik ben misschien een beetje vaag, maar in games als doom 3 schrik ik me soms ook kapot en dan ben ik wel redelijk bang op sommige momenten...
wat er dan gebeurt is dat mn hartslag gewoon een eindje omhoog gaat en adrenaline wat gaat stromen, geeft een kick joh daarom speelde ik het ook alleen maar 's nachts met alle lichten uit, headset op, versterkt het gevoel dat je er midden in zit

[Cabo]

Het lijkt net als of ik dit topic heb gestart. Ik heb precies hetzelde probleem als wat jij hebt. Ik word gewoon bang bij elke FPS shooter dat ik speel. Het is een soort gevoel wat ik alleen bij gamen heb.
Vooral wanneer ik dood ga, daar ben ik ook bang voor. Dan stop ik liever met spelen.

Sinds dat ik FEAR heb gespeeld, heb ik het niet meer opgestart. Ik heb het maar voor 30 minuten gespeeld, en ik werd echt bang. Heb ik het spel maar gestopt want ik kan het niet handelen.
Ik heb ook HL2 maar nog nooit gespeeld. Ik heb 'm alleen gekocht voor de mods. Want wanneer ik online speel heb ik dat gevoel niet.

Andere spellen als GTA daar heb ik het probleem niet. Waarom weet ik niet eigenlijk niet.

En ik dacht altijd dat ik de enigste was met dit probleem, gelukkig niet.

[Verwijderd]

Het enige wat ik niet kan hebben is Mario&clowns..als ik ergens para van wordt is het wel van zo een uber vrolijk huppelend klote mannetje..
Moordneigingen,mepneigingen,alles kapotgooi neigingen..zodra ik mario zie.!!!
geef mij maar doom en fear en horror en sadness.

happy in misery...gay sucks