Ik ben niet bang aangelegd.
Maat met Natural-Selection (HL mod) kreeg ik af en toe echt de creeps gewoon. Vooral als je als marine achter enemy-lines een siege aan 't bouwen was... en dan steeds stil zijn om te luisteren voor aliens. En als er dan een alien kwam als een bezetene lopen sprayen en gillen (kwamen m'n ouders zeggen dat ik m'n kop moest houden om 3 uur 's nachts

)
Ook AVP1 was daar erg goed in. Van schrik liep ik dan zo in 't rond te schieten dat ik geen kogels meer over had om de aliens daadwerkelijk af te schieten. Soms ook gewoon op m'n hurkin in een hoekje zitten verstoppen en bijkomen....
Bij HL had ik daar helemaal geen last mee. Doom3 was ook wel scary ja. Vooral in de latere levels had ik toch echt wel de creeps. Maar daar kick ik eigenlijk wel een beetje op.
Ook de hl2 demo was af en toe best 'eng' en Ravenholm. Die combines heb ik lekker mee lopen fucken. Tonnen/flessen/dozen naar gooien etc
Ik krijg er wel een kick van.
Je moet 't gewoon voor jezelf kunnnen relativeren. En er niet al te diep op ingaan. Van Natural-Selection had ik op slot zelfs nachtmerries... Maarja, zodra ik thuiskwam ging ik erachter, dan eten, weer spelen. En dan (laat) naar bed. Tja....
Ik denk dat je gewoon te fanatiek bent. Je wilt niet dood. Je identificeerd je teveel met 't hoofdkarakter. Zet anders de kwaliteit van de spellen 's een stuk omlaag. Misschien dat dat helpt, dat je 't dan niet zo realistisch meer vindt.
/edit
Wat volgens mij ook helpt bij 't jezelf identificeren in games, is dat je in de 1e persoon wordt aangesproken. In AvP hebben ze 't over Marine, en je voelt je ook echt een marine op dat moment. Op 't moment dat ze je met een naam aanspreken (Freeman, Gordon, whateva). _Ben_ je die persoon minder....
Realiseer je dat ze 't niet tegen jou hebben, maar tegen je digitale alter-ego. Die je met een druk op de knop kunt respawenen.
[
Voor 16% gewijzigd door
J2pc op 10-01-2005 15:37
]