bacterie schreef op 25 oktober 2004 @ 13:36:
Die verhouding komt niet tot uitdrukking in het NT. Zoals ik al zei: de f&g hielden zich aan allerlei regeltjes maar het was een van buitenaf opgelegde houding en kwam niet vanuit het hart. Christus' boodschap was dat je vanuit je hart zou moeten leven in plaats van het domweg volgen van allerlei regeltjes.
Daar heb ik geen externe bron voor. Het is echter zo dat je bij alle religies dit soort zaken tegen komt (namelijk het domweg volgen van regeltjes zonder dat de instelling van het hart goed is) en het is imho niet meer dan logisch om te concluderen dat dat in de tijd van Jezus ook wel zo geweest zal zijn. Overigens maakten de F&G het leven van oprecht gelovigen niet zuur - het waren gewoon een stel onoprechte personen bij elkaar.
Voor zover ik weet waren de farizeeers en godsdienstleraars er op uit om Jezus te vermoorden.
(Nee toch? De zoon van G-d vermoorden?) Om zijn heilswerk te verrichten had Jezus een tegenspeler nodig; maw wie veroordeelt Jezus tot het kruis?
Het NT heeft dit (meesterlijk) opgelost door de facto de Romeinen de verantwoordelijkheid en de uitvoering ten laste te leggen (met de centurion als eerste bekeerling) en door tegelijkertijd de Joden (Farizeeën, schriftgeleerden en de Sanhedrin) als reden van de romeinse aandacht en als reden van het besluit van P. Pilatus aan te wijzen (volgens Josephus stond Pilatus overigens bekend als streng en hardvochtig). Zo werd zowel de link naar de Joden en het OT behouden (want de Romeinen waren uiteindelijk schuldig) als de vrede met de Romeinen (de Joden hadden ervoor gezorgd dat de romeinse wetgeving van kracht werd).
Je schijnt je totaal niet te kunnen verplaatsen in het joodse idee dat het compleet handhaven van G-d's wetten een perfecte situatie is die weinigen bereiken: daarom zijn er diverse manieren om dat te compenseren (gebed, goede daden, zoenoffers enz). Het streven is belangrijk, want hoe heb je G-d lief: door je je (zo goed mogelijk) te houden aan Zijn wetten.
(Dit in tegenstelling tot het Christendom: heb G-d lief door te geloven. Hoeveel verschilt deze theologie van de theologie dat de handhaving van G-d's ethiek belangrijker is dan geloof, of liever dat geloof in dat geval vanzelfsprekend is?
Hoe kan het Christendom puur van het Jodendom afstammen?)
(Overigens meen ik mij externe bronnen te herinneren die de Farizeeën juist zien als hervormingsgezind, itt de Sadduceeën.)
Bovendien bestonden er in de tijd van Jezus nog geen christenen.
Ik meen dat de gematigde concensus is dat de evangeliën (en Handelingen) geschreven zijn na de val van de tempel in 70 CE, waarschijnlijk tussen 80 en 110 CE; en dat de schrijvers geen apostelen zijn en geen ooggetuigen en waarschijnlijk niet-Joods.
Een groot deel van onze discussie gaat over dat Jezus zich afzet tegen het lege geloof van de Wet-volgende F&g, wat geattesteerd wordt door een christelijke evangelische visie 50 jaar na dato (Paulus telt blijkbaar niet mee) die blijk geeft van weinig kennis van de Joodse religie, cultuur en geografie. Waarom denk jij dat deze visie klopt, als er geen wetenschappelijk bewijs is voor het bestaan van een historische Jezus van Nazareth?
Er staat: Maar God zei: "Nee, uw vrouw Sara zal een zoon krijgen, die Isaak (gelach) zal heten en Ik zal mij verbond ook met hem en zijn nakomelingen sluiten, voor altijd"
Wat voor conclusie zou ik daaruit moeten trekken?
Bijvoorbeeld dat G-d een Verbond (onze connotaties doen dit begrip geen recht, vandaar de hoofdletter) sluit met Abraham en zijn zoon en hun nakomelingen,
voor altijd. G-d heeft een speciale band met de Joden: ze zijn Zijn volk, uitverkoren om vanaf het begin (maar voornamelijk vanaf Mozes) kennis te hebben van Zijn wetten, zodat zij alvast zo goed mogelijk kunnen handelen zoals het G-d goeddunkt. Pas aan het einde der tijden zullen ook de (overgebleven) niet-Joden de Wet volgen.
Overigens, voel jij je aangesproken door "Ik ben de HERE, uw God, Die u uit de egyptische slavernij heeft bevrijd."?
Zo kun je het ook zien inderdaad.
Zo kun je het niet "ook" zien, het is in dit geval de default manier om het te zien, tenzij jij een goede argumentatie hebt waarom er afgeweken moet worden van de overgeleverde tekst en tradities.
De oorzaak is wellicht dat jij de zaak vanuit de joodse visie bekijkt en ik vanuit de christelijke. Die 2 zijn imho incompatibel met elkaar. Het christendom is gebaseerd op een geheel nieuw boek dat de Joden niet kennen.
Als het NT een geheel nieuw basisboek is, vanwaar dan de vele terugwijzingen naar het OT? Wat is het NT zonder het OT?
Het NT afwijzen op grond van het oude testament is imho hetzelfde als de openbaring van Mohammed uit de Koran afwijzen op grond van de bijbel.
(En, wijs jij de Koran af?)
Hier ben ik het mee eens als je 'bijbel' vervangt door 'OT' .
(De Islam heeft meer overeenkomsten met het OT en de islamitische NT Jezus/Isa is slechts een ongekruisigde profeet; maar beide religies zijn imo duidelijk niet-Joods.)
Tsjahhh... dan vraag ik me af of de Joden de 6 dagen in Genesis letterlijk op willen vatten.
Natuurlijk doen ze dat, en dat is geheel consistent binnen het OT. (Inmiddels zullen ze dat vast zien als een religieus oordeel, niet als een wetenschappelijke verklaring (zie onderaan)).
Het hele oude testament wordt binnen het Nieuwe Testament symbolisch opgevat.
Nee, ik weet niet zeker of Jezus het oude testament symbolisch opvatte.
Het is voor de christelijke theologie zo gemakkelijk om teksten symbolisch op te vatten, zeker als de tekst in kwestie een heel andere theologie uitdraagt.
Het NT klampt zich niet krampachtig vast aan het oude testament.
Ik denk dat als je alle verwijzingen (inclusief midrash) naar het OT uit het NT verwijderd, je weinig meer overhoudt dan een kaal Paulinisme zonder een historische Jezus van Nazareth.
Nee, dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat sommige gelovigen eenvoudigweg onzin lopen te beweren en die onzin aan God toeschrijven en dan is de logische conclusie dus dat het godsbeeld vertekend is.
Maar hoe bepaal je dan of iets "eenvoudigweg onzin" is? Naar ik meen is op dit forum (en elders?) de concensus dat wetenschap en religie gescheiden terreinen zijn. Pas als gelovigen religieuze claims maken buiten het bereik van de religie kan de wetenschap daar wat over zeggen.
Bovendien bestaat er geen wetenschappelijk inzicht in de vraag of Gods Zoon voor de zonden van de mensen is gestorven en weer is opgestaan.
Er zijn toch wetenschappelijke inzichten betreffende sterven en resurrectie? De wetenschap zegt niets over zonde, of je moet parallelle begrippen binnen bv de sociologie of psychologie bedoelen (hmm, hoe strict is die scheiding tussen wetenschap en religie eigenlijk? Iemand?).
Jawel, de gedachte dat de aarde 6000 jaar geleden in 6 dagen geschapen is, is lulkoek.
Kom op, je bent theïst! G-d is almachtig! <knip>
[plop] en G-d zag dat het goed was.
Er is in een eerder draadje gezegd dat je prima kan beweren dat G-d alles 5 minuten geleden instantaan on-the fly en in full-motion geschapen heeft (inclusief van verre sterren onderweg zijnde fotonen en je (vermeende) herinneringen en de fossielen), want er is geen enkele manier om erachter te komen of het klopt of niet. Dit lijkt mij eenvoudig uit te bouwen naar een stapsgewijs proces dat 6000 jaar geleden 6 dagen duurde.
Onthoud verder dat voor de Joden G-d uiteindelijk onkenbaar is; ik vermoed dat ze Gen 1 zien als een poëtisch-menselijke verbeelding van de even onkenbare scheppingsdaad.