Verwijderd schreef op 16 maart 2004 @ 21:42:
[...]
Dus nu wil je opeens zeggen dat die auto niet bestaat?? Als ik naar buiten ga ik sta voor een auto en hij rijd me over ben ik idd dood. Dus mijn droom REFLECT de werkelijkheid.
De auto die je in je droom overhoop rijdt bestaat in het echt inderdaad niet, die bestaat slechts in je droom. Natuurlijk ben je wel dood wanneer je je droom gaat naspelen, maar dan is het geen droom meer. Ik denk dan ook dat gelovigen droom en realiteit nog wel eens door elkaar halen.
Laten we even een stap verder gaan. Dit was geen droom maar een visioen. En het was geen random visioen het was die van God die dus de werkelijkheid liet zien aan johannes wat er was gebeurd wat er aan het gebeuren is en wat er zal gebeuren.
Goed, hoe weet je dat het een visioen was? Bestaat zoiets als een visioen wel? Want hoe wordt die informatie dan overgebracht? Dat mag je dan wel eens uitleggen aan een hoop wetenschappers, die zitten te springen om een dergelijke communicatie-methode. Hoe kan iemand weten wat er nog moet gaan komen? De toekomst hang af van zo verschrikkelijk veel factoren dat het onmogelijk is die te voorspellen. Dan kan je wel zeggen dat god alles weet, maar god weet niet wat ik morgen ga doen. Dat weet niemand, zelfs ik weet dat niet precies. Het is gewoon onmogelijk om te zeggen wat nog moet gebeuren, vooral als het afhankelijk is van de vrije wil.
Dus denkjewel dat je mijn punt hebt versterkt hier. De illustratie van een auto die iemand omver rijd komt hier goed van pas!!!

Ik kan me niet herinneren dat ik bevestigd heb dat dromen echt zijn. Want wat ik gezegd heb is dat een droom juist niet echt is en je daar dus niet van uit kan gaan, het is slechts een verwerking van opgedane indrukken.
En waarom is nou een christen arrogant?? Ik zeg dit en jij zegt dat en noem je dan mij arrogant omdat ik niet naar je idee luisterd maar tegelijkertijd doe je hetzelfde met mijn idee. De pot verwijt de ketel dat die zwart ziet. Ik vind die argument een beetje kinderachtig. Dus laten we dat nou achterwegen laten want dat bouwt alleen maar meer frictie op in deze topic.
Ik heb dan ook niet gezegd dat ik alle christenen arrogant vind, ik heb gezegd dat veel christenen (of andere gelovigen) vrij arrogant overkomen. Dat zijn dan de personen die absoluut zeker zijn van hun zaak en geen enkel tegenargument dulden. Ze denken dat hun mening de enige juiste is en sluiten al het andere uit. Daarmee plaatsen ze zichzelf boven anderen (niet-gelovigen) en dat valt onder arrogantie als ik me niet vergis. Ook slaat het nergens op dat iemand denkt te kunnen zeggen dat ik als niet geloof, ik nooit gelukkig kan worden en ik een slecht bestaan zal leiden. Dat maakt mij dan weer aan het lachen.
Ik sta, in tegenstelling tot de bovengenoemde groep, volledig open voor andere theorieen en argumenten van gelovigen, zolang die enigszins realistisch zijn. Met argumenten als 'Ik voel het, het is er gewoon' kan ik precies niks en die zie ik dan ook niet als geldige argumenten. Wat is daar arrogant aan?
Ik vind niet dat een christen arrogant moet overkomen. Maar vaker kom ik niet onder die verstempeling vandaan. Ik ervaar God en ik word elke dag meer naar God bekeerd. Mijn conlusie is dus dat hij bestaat. Jij zegt dat hij niet bestaat en heb daar argumenten voor dat dus niet mijn ervaring kan weg "bewijzen" . Ik zeg dus daarna weer dat hij bestaat en dan ben ik dan arrogant omdat ik de waarheid heb gezien??
Nee hoor, dat maakt je echt niet arrogant. Zie het stukje hierboven. Ik ben ook vrij zeker van m'n zaak: het is niet logisch aan te nemen dat god bestaat. Het verschil is alleen dat ik wel open sta voor andere mogelijkheden, maar jij niet. Als god zich aan mij zou laten zien, en zo zijn aanwezigheid bewijst, ben ik echt wel bereid te gaan geloven, maar voor jou is er maar 1 werkelijkheid, 1 mogelijkheid en dat maakt je kortzichtig. Arrogant zou ik het in jouw geval dan ook niet willen noemen.
En zoals hangman zei ben ik ook geen speld beter dan de rest van de wereld MAAR.... hier is het verschil. Ik zie dat ik niks zonder God ben en ben ervan overtuigd en weet dus dat ik het niet alleen kan redden en daarom God om hulp vraagt. En nu dat ik weet hoe je van je zonde af komt wil ik andere mensen helpen door ze aan Jezus te introduceren. Ben ik dan beter dan andere? Nee. Juist omdat ik niet beter ben dan andere mensen en dat er iemand is die mij heeft gered wil ik het aan iedereen verkondigen.
Je ziet dat je niets bent zonder god. Is dan niemand iets zonder god? Ik red me prima, ik ben gelukkig en gezond, mensen in mijn omgeving (nauwelijks gelovigen) zijn gelukkig en gezond, het ziet er niet naar uit dat ik god nodig heb. Maar dat kan natuurlijk niet, want dan ben ik niets, toch?
Niet alle joden komen in de hemel ook al is het nog steeds Gods volk. (een reactie op iemand die aankwam met de joden, ben effe naam vergeten).
Hoe zit het dan met christenen? Komen die wel allemaal in de hemel? Dat zou namelijk niet erg eerlijk zijn van god.
Verder nog: overbodig hoofdlettergebruik uit respect? Ik heb respect voor mijn ouders, ze hebben me onderdak, liefde en eten gegeven. Ik heb respect voor mijn leraren, ze hebben me kennis gegeven. Ik heb respect voor de politiek, ze leiden meer dan 16M mensen. Moet ik het dan ook over Ouders, Leraren en Politiek hebben? Natuurlijk niet, het feit dat ik respect voor ze heb wil nog niet zeggen dat ik ze op een hoger niveau plaats dan mezelf. En dan is het effect van de genoemde voorbeelden nog aantoonbaar, wat je niet kan zeggen van het effect van god.