Dan kunnen we alles wat niet gematerialiseerd is ook aanvallen. Bewijs mij maar het bestaan van dimensies, bewijst mij het bestaan van het begrip plaats. Geen enkel fundament van de werkelijkheid valt te bewijzen. Atheisme is historisch gezien dan ook niet ontstaan als rationele beweging, maar als weerzin op de invloed van de kerken. Daarom is er geen rationalist a-dimensionaal.
Richting de big-bang lijken die zaken minder van belang te worden.
Nee, richting bigbang blijkt dat alles wat jij als vaste grond aanneemt in drijfzand verandert.
God startte zichzelf. Net zoals de baron van Münchhausen zich aan zijn haren optrok uit het moeras. Applaus.
Dat is geen uitvlucht, maar juist de essentie van God. God is het begin van alles inclusief zichzelf. Het is niet verwonderlijk dat mensen die dat concept niet kunnen hanteren, het liever ontkennen.
Okee, je pakt me terecht op een woordje, het is geen extrapolatie maar een analyse. Is het de juiste?
Wij onderscheiden ook dimensies, is dat een juist analyse?
Laten wij deze zin herschrijven: God bestaat in Laskers ogen want Lasker ervaart God.
Dat ervaren betekent dat hij op het hogere niveau kwam, zag en overwo... eh. ervaarde. Alles kan er toch niet zomaar zijn? Het komt allemaal van 1 bron! God!
Ken jij een ander bewustzijn dan bewustzijn van een persoon, een andere ervaring dan ervaring van een persoon?
Je schopt tegen een stro-man.
[...]
Dat is niet waar. Dat maak jij er van omdat wij ontkennen dat het hogere niveau van jou er is.
Nee hoor, jij bent de persoon die menselijke realiteiten als liefde afdoet als psychologische constructen.
Lasker dood = zijn haat, liefde etc dood. zoals Wieikke aangeeft: inderdaad zijn dit zaken die binnen onze realiteit spelen maar ze bestaan niet zoals een steen bestaat. Als wij allen sterven dan is er geen haat, liefde, etc. meer. En ook geen God.

Daarom zijn jullie ook materialisten. Alleen de materie bestaat echt nietwaar? Dat mensen in het informaticatijdperk er nog zulke stenentijdperk-gedachten op nahouden is wonderlijk. Liefde of een gedachte zijn net zo reëel als een steen. Alles in dit universum bestaat even en lost weer op. Dat geldt voor de steen evengoed als voor de gedachte. Dat sommige dingen langer hun vorm behouden is onbelangrijk. De vorm zelf is al niet anders hersenspinsel. Het idee dat de steen een afzonderlijke entiteit zou zijn is niet anders dan een hersenspinsel. Jij bent in sommige opzichten nog een stenentijdperkman. Je wil materie in je hand pakken en voelen. De stenentijdperkman ontwikkelde denkconcepten, maar vertrouwt ze niet. Voor de stenentijdperkman zijn het geen stenen, geen realiteit. Een materialist gelooft alleen in materie. Alleen materie is echt, al het andere is onecht. Echter niets bestaat eeuwig behalve God, want God is het geheel. Maar alles wat ooit heeft bestaan, bestaat eeuwig in God.
Nee. Q wil aangeven dat wij als mensen wel met liefde en doel werken, maar dat dit niet voor de natuur geldt al mag dit in onze ogen zo lijken. De natuur heeft geen doel. binnen het alledaagse leven van de mens is 'liefde' en het 'doel' zeer belangrijk. Maar als we daar buiten gaan kijken dan blijkt dit toch anders te liggen.
De natuur heeft geen
menselijk doel, omdat er buiten de mens natuurlijk geen menselijke doelen bestaan. Maar wel een goddelijk doel, als je je denkwereld groter kan maken dan de mens en materie.
Je kunt het woord menselijk weg laten. De zin blijft verder ongewijzigd. Q kan zich weinig voorstellen bij een gegeven als oneindig of iets als de 'big-bang' met zijn punt waar alle wetten van de natuur lijken op te houden. Waar dus ook onze wereld ophoud.
Ja ons verstand schiet hopeloos tekort, daarom is onze wetenschappelijke notie van de werkelijkheid ook ontoereikend om het gehele bestaan te verklaren.
Nee. Juist niet. Ze convergeren al snel niet meer, op een gegeven moment blijven ze zich eindeloos herhalen. Tot op een punt dat de kennis tekort schiet. Dat punt noemen mensen God.
Jij weet kennelijk niet wat convergeren is. Waarom vragen convergeren uiteindelijk allemaal naar het zelfde punt. Als we daar geen doel veronderstellen, dan verliezen alle andere doelen hun aangrijpingspunt.
Nee dat doet Q niet. Q is een mens en ervaar ook liefde, etc. Q weet echter dat dit alleen voor mensen geldt en niet voor de rest van de natuur. Q weet dat het net zoals pijn een technische werking heeft, maar dat doet niets af aan de ervaring. Toch wil Q door die ervaring deze zaken niet heilig maken. Zouden zaken als liefde, God nog bestaan als alle mensen dood zouden zijn? Nee. Bestaat deze steen nog als wij allen dood zijn? Ja.
God bestaat ook als alle mensen dood zijn, maar of de steen bestaat als alle mensen dood zijn is zeer de vraag. Want wat geeft de steen zijn identiteit? Wat maakt de steen tot een entiteit. De atomen waaruit hij is opgebouwd? Nee, want die blijven bij de mens ook bestaan. De steen bestaat slecht bij gratie van het concept dat wij op de atomen plakken. Wat voor de gedachte geldt, geldt ook voor de steen.
Een bezigheid is niet rationeel/irrationeel.
Overigens is het stukje er boven rethoriek, het zegt niets. Ontmenselijken: wat is een mens? Als ik een mens beschrijf als een gigantisch complexe biologische robot die continue complexe berekeningen uitvoerd om te kunnen lopen, denken, etc dan heb ik het nogsteeds over een mens alleen dan in andere termen. Die termen bevallen sommige mensen niet, maar dat is meer emotie, omdat mensen bepaalde waarde oordelen aan die termen knopen.
Zou dat komen omdat mensen zo graag een identiteit willen hebben? Identiteit. Weer zo'n illusie. Zoals onze Grunberg schrijft: een mens heeft net zoveel identiteit als een doorsnee beukeboom. Het vervelende is dat omwille van het begrip identiteit er veel ellende in de wereld is.
Precies jullie ontmenselijken de mens. Dit soort denken vormt het grootste gevaar voor de mensheid, veel groter dan het asociale denken. De grootste massamoorden zijn niet voor niets het product van het atheïstische gedachtegoed. Zodra we de menselijke waarden als illusionair gaan afdoen, ligt het respect daarvoor snel op de vuilnishoop.
Het is geen veroordeling, het is een constatering. Die constatering is niet erg. Je wilt suggereren dat ik het mijzelf aan doe, maar dat is niet zo. Overigens is dat ook weer eenvoudig terug te kaatsen: jij verliest je zelf in de illusie van zin/(hoger) doel.
Wat is een illusie? Een illusie is als je de ene realiteit verwart met de andere. Maar dat neemt niet weg dat ook die ene realiteit een realiteit is, al is het een andersoortige. Voor de materialist bestaat er echter maar een vorm van realiteit, omdat hij alleen materie ziet als echt. Hij denkt nog steeds met zijn handen.
Ach ja, die arme gehandicapte Q (en Confusion). Als je zou menen dat het je bestaan zou kunnen verreiken dan zou het een rationele keuze zijn om je er mee bezig te houden. Maar dat meen ikzelf niet. God is voor mij nutteloos. Maar dat komt natuurlijk omdat wij God nog niet ervaren hebben en omdat we er niet voor openstaan en de circel is rond.
Waarom staan zij er niet voor open? Waarom staat iig Q en misschien ook Confusion niet open voor God?
Zijn jullie arm? Ja ik denk het wel. Maar ik benijdt noch beklaag jullie. Want het is een vrijwillige keus. Het lijkt mij een kille maatschappij waarin denkers als Q en Confusion met hun Rationalistische Materialistische theorieën de boventoon voeren. Waarin alle menselijke waarden psychologische constructen zijn en waarin mensen gelijk gesteld worden met biologische robots. Nee, jullie zijn niet zielig, jullie denken is uitermate destructief alleen zonder gewelddadig te zijn.
Inderdaad wil ik beweren dat liefde niet bestaat zoals een steen bestaat. Liefde is iets wat zich afspeeld in mijn hoofd. Q dood, liefde weg. Alsof je de stroom van een draaiende computer af trekt. Liefde bestaat niet echt. Maar dat doet niets af aan de ervaring.
Wat je met je self-fulfilling prophecy wilt aangeven is het idee dat als je in een zinvol bestaan geloofd je ook een zinvol bestaan kunt hebben. Alsof men, als men er maar in geloofd, water in wijn kan veranderen. Dat zou waarschijnlijk het toppunt van zelfbedrog zijn.
Maar wat ziet Lasker als een zinvol bestaan? Laten wij verder lezen:
[...]
Prettig voor je dat je een doel hebt, als je daar behoefte aan hebt. Ja het is een illusie, je houdt jezelf voor de gek, wat mij betreft, maar je voelt je er duidelijk prettig bij, je ziet het als een levensvervulling en dat is mooi. Want het gaat er om dat je iets doet waar je je prettig bij voelt. Dus waar maak je je verder druk over?
Waar maak jij je druk over? Ik behoor niet tot een denkrichting die enkel ontkent, maar zich zelf zich nergens toe bekend. Dat ben jij. Je vindt zelf niet iets en daarom ben je maar tegen iets. Want destructief denken is eenvoudiger dan constructief denken. Ik vind het een armzalige vertoning. En jullie willen daar ook nog respect voor, grapje. Voor ieder mens heb ik respect, maar vertel eens voor wel onderdeel van jullie denken zou ik respect moeten hebben. Dat de wereld alleen uit materie bestaat?
Wij hebben geen plicht, wij moeten niets, ons bestaan is niet onze keuze, het is een gegeven. Het ligt helemaal aan jou wat jij er mee wilt doen. Niemand verplicht jou tot iets. Wil jij het spel 'mijn rol begrijpen en spelen in het geheel' spelen, prima. Wil je wat anders doen: ook goed.
Als een actie jou en andere mensen gelukkig maakt dan wil ik deze best zinvol noemen. But in the end: nothing matters. Maar ook dat maakt niet uit. Dus maak er iets prettigs van. Of als dat niet lukt en je hebt er geen zin meer in?: spring voor de trein. Maar niet die van Q, want dan maak je Q verdrietig omdat hij niet van vertraging houdt.
Geweldige filosofie, zo heerlijk nihilistisch.
Een nietszeggende afsluiter die heel kinderachtig omgekeerd kan worden. Om de zelfde woorden te gebruiken "Jij die bang bent om niets te zijn". Zelf kan ik mij logischer wijze meer voorstellen bij een angst om niets te zijn dan een angst om iets te zijn. Maar dat zal wel aan Q liggen.
Q beoogt niets wel of juist niet te zijn. Q beoogt niet. Behalve dan dat Q zijn tijd op een prettige wijze wil volmaken.
Wie niets beoogt kan ook niet falen. Niets willen beogen is een daarom vaak een symptoom van faalangst. Iedereen die iets durft te geloven wat onbewijsbaar is steekt zijn nek uit, want hij weet dat sceptici als Q en Confusion klaar staan om hun hoon uit te spreken.
De tijd zal verder doorgaan ook als wij mensen niet meer bestaan. Dat is niet 100% te bewijzen nee, maar het is een gegronde aanname. Als iemand sterft houdt voor ons ook niet de wereld op te bestaan. Liefde, God, zingeving zullen echter met ons (als gehele mensheid) mee het graf in gaan.
In jouw materialistische visie inderdaad. Jij bent stof en jij zult tot stof vergaan.
Gelovigen doen / deden hun uiterste best om hun visie te bewijzen, echter de bewijzen bleken niet houdbaar. Atheisten hebben vaak een gelovige opvoeding gehad en zijn bekend met het concept van God, Atheisten denken ook na over God. Wat God zou moeten zijn. En of God moet zijn.
Dat doen ze niet. Ze hebben geen notie van God. Meestal zeggen ze. Wij geloven niet in goden. Daarmee geven ze al aan hoe onderontwikkeld hun ideeën zijn. Ik heb noch Confusion nog jou in al die discussies ook maar enig concept van God zien uiten.
Het is niet zo moeilijk om een ander wijs te maken dat we in minstends 3 dimenties leven. Een begrip dat wij zelf hebben verzonnen, maar wat erg prettig werkt. Met God is het net zo. Een prettig concept waar bepaalde behoeften mee worden bevredigd. Alleen is het een concept dat niet voor iedereen geldt. Behoeften verschillen. Dimensies lijken een concept dat wel voor iedereen geldt. Dementies hebben nl niet zoveel met behoeften te maken.
Er leven miljarden mensen heel prettig zonder het concept dimensies. Dat de rest dit concept nu prettig vindt is omdat het ze op school wordt ingestampt en aangezien er op dit concept verdere kennis wordt geënt. An sich heeft het concept dimensies net zo weinig bestaansrecht als God, als bewijsbaarheid het criterium is. Er bestaan echter geen a-dimensionalisten, maar wel a-theïsten. Daarom vind ik dit een beetje domme club. Mensen die zoals jij zelf al zegt niets beogen en daarom anderen proberen onderuit te halen die wel iets beogen. Een stelletje negativisten die kan aanvallen, maar zelf geen waarden durft te verdedigen. En dan anderen beschuldigen van angsthazerij.. Q kun je niet aanvallen, want hij beoogt niets, hij gelooft alleen in stenen, want stenen bestaan nog als Q sterft. Is dat alles waartoe jouw verbeelding in staat is Q?