Over de stelling: "Ik geloof in God"

Pagina: 1 ... 5 ... 8 Laatste
Acties:
  • 2.054 views sinds 30-01-2008
  • Reageer

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 11 juni 2002 21:21 schreef episteme het volgende:
Hij was er wel moe van na zevendagen.
Niet echt een fantastisch sterke reactie, maar ik ga er zelf wel even op reageren. Denk je dat de 7 dagen in de bijbel letterlijk 7 mensen-dagen zijn?

Wat bedoel je precies met deze opmerking?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Yoozer
  • Registratie: Februari 2001
  • Laatst online: 03-06 14:45

Yoozer

minimoog

die opmerking is zelfs onjuist. hij was al moe na 6 dagen, want op de 7e rustte 'ie.

de 'dagen' worden trouwens door een hoop mensen zo letterlijk genomen als 't maar kan, maar daar is niets nieuws aan.

teveel zooi, te weinig tijd


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op dinsdag 11 juni 2002 21:37 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Niet echt een fantastisch sterke reactie, maar ik ga er zelf wel even op reageren. Denk je dat de 7 dagen in de bijbel letterlijk 7 mensen-dagen zijn?

Wat bedoel je precies met deze opmerking?
Hmm, ik gaf gister een reactie op een 'post'van jou, maar toen moest ik van jou "not fear-en". Dat doe ik bij deze dan toch wel, en lees dan mijn reactie, en die van jou erop nog een keer door. Rara, wat klopt niet. :?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 11 juni 2002 23:11 schreef zeeg het volgende:
Hmm, ik gaf gister een reactie op een 'post'van jou, maar toen moest ik van jou "not fear-en". Dat doe ik bij deze dan toch wel, en lees dan mijn reactie, en die van jou erop nog een keer door. Rara, wat klopt niet. :?
Historisch gezien kent de bijbel een schat aan feiten. De geslachtsregisters bijvoorbeeld kloppen goed. Het scheppingsverhaal is echter dat: een verhaal. Het is in mijn ogen een vertelling die probeert de werkelijke schepping in woorden te vatten die mensen kunnen begrijpen. Bovendien wordt in Genesis geschreven dat God zijn eigen tijdeenheden kent (en er wordt niet over mensen-dagen gesproken). Dat neem ik dus niet letterlijk nee. Het scheppingsverhaal is figuurlijk.

Als ik het letterlijk zou nemen, dan zou ik de fossielen van bijv. dinosaurussen niet kunnen verklaren. En die zijn er echt niet geplaatst door God om ons op de proef te stellen. De bijbel is geen letterlijk bedoeld verhaal. Het kent een aantal werken waarvoor dat wel geldt, maar het merendeel is in mijn ogen een poging om de boodschap van God in woorden te vatten die wij kunnen begrijpen. In de bijbel staat bovendien dat niemand ooit de kennis zal bezitten om de bijbel te begrijpen voor wat het is. Als je de bijbel letterlijk neemt doe je dus geen moeite het te snappen - je neemt het voor waar aan. Ik denk niet dat dat het doel van de bijbel nog het geloof is.

Mijn opmerking 'fear not' had betrekking op het feit dat ik de bijbel wel degelijk zie als een werk dat is geschreven door/met de invloed van God. Alleen hebben we een andere opvatting over hoe de inhoud geinterpreteerd moet worden.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristiaanVerwijs:
Mijn opmerking 'fear not' had betrekking op het feit dat ik de bijbel wel degelijk zie als een werk dat is geschreven door/met de invloed van God.
Zijn volgens jou alle geschriften in de bijbel geschreven onder invloed van God?

Laat ik is een favoriet bijbelgedeelte van mij erbij pakken en hierover nadenken in verband met de letterlijk/symbolisch/allegorisch/etc. discussie.

Even de context: het joodse volk is onder leiding van Mozes na een tijd van ballingschap uitgetrokken uit Egypte en nu op weg naar het beloofde land. Zij bevinden zich ergens in de woestijn tussen Egypte en het huidige Palestina.
De Bijbel, het boek van de God die Liefde is:

Numeri 31:1-2 And the LORD spake unto Moses, saying, Avenge the children of Israel of the Midianites: afterward shalt thou be gathered unto thy people.

Numeri 31:7 And they warred against the Midianites, as the LORD commanded Moses; and they slew all the males.

Numeri 31:9-10 And the children of Israel took all the women of Midian captives, and their little ones, and took the spoil of all their cattle, and all their flocks, and all their goods. And they burnt all their cities wherein they dwelt, and all their goodly castles, with fire.

Numeri 31:14-18 And Moses was wroth with the officers of the host, with the captains over thousands, and captains over hundreds, which came from the battle. And Moses said untot them, Have ye saved all the women alive? Behold, these caused the children of Israel, through the counsel of Balaam, to commit trespass against the LORD in the matter of Peor, and there was a plague among the congregation of the LORD. Now therefore kill every male among the little ones, and kill every woman that hath known man by lying with him. But all the women children, that have not known a man by lying with him, keep alive for yourselves.

Numeri 31:35 And thirty and two thousand persons in all, of women that had not known man ly lying with him.
Goed, even in het kort samengevat: Mozes krijgt opdracht van God enkele steden uit te moorden en te verwoesten. Dit bevel wordt grondig uitgevoerd, alleen halen de strijders het in hun malle hoofd om de vrouwen en kinderen in leven te laten. Mozes woest natuurlijk. Hij beveelt de officieren alle mannelijke kinderen en de vrouwen die al sex hebben gehad te doden. De maagden -dus datgene wat overblijft- mogen ze voor zich zelf houden. Deze maagden worden later in Numeri 31:35 nog genoemd bij de opsomming van de buit.

Moet ik deze tekst nu wel of niet letterlijk nemen? En zo niet, hoe moet ik deze tekst dan interpreteren, als een symbolisch verhaal dat laat zien hoe groot en goed God wel niet is?

Een zeer bescheiden selectie uit mijn collectie met favoriete quotes:

-Exodus 15:3 The Lord is a man of war

-Jozua 6:21: And they utterly destroyed all that was in the city, both man and woman, young and old, and ox, and sheep, and ass, with the edge of the sword.

-So Joshua smote all the country of the hills, and of the south, and of the vale, and of the springs, and all their kings: he left none remaining, but utterly destroyed all that breathed, as the LORD God of Israel commanded.
For it was of the LORD to harden their hearts, that they should come against Israel in battle, that he might destroy them utterly, and that they might have no favour, but that he might destroy them, as the LORD commanded Moses

-Thus saith the LORD of hosts, I remember that which Amalek did to Israel, how he laid wait for him in the way, when he came up from Egypt. Now go and smite Amalek, and utterly destroy all that they have, and spare them not; but slay both man and woman, infant and

suckling(!!!), ox and sheep, camel and ass.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Wouter Tinus
  • Registratie: Oktober 1999
  • Niet online

Wouter Tinus

Whee!

Op dinsdag 11 juni 2002 23:20 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Mijn opmerking 'fear not' had betrekking op het feit dat ik de bijbel wel degelijk zie als een werk dat is geschreven door/met de invloed van God. Alleen hebben we een andere opvatting over hoe de inhoud geinterpreteerd moet worden.
Waarom zou een God, een almachting veronderstelde intelligente entiteit op een hoger bestaansniveau met goede bedoelingen jegens de mensheid, zich alleen kenbaar maken aan zijn gewaardeerde en geliefde creaties door een paar schrijvers / filosofen / geestelijk leiders te 'beïnvloeden' enige duizenden jaren geleden, en verder helemaal niet :?.

Ik acht de kans onvoorstelbaar veel groter dat de mens van nature op zoek was naar antwoorden op vele vragen en daarom verhalen verzon over een God of meerder goden. Eén van de vele verzamelingen van deze verhalen werd in de westerste geschiedenis gebruikt om het volk - met name de arme arbeiders - rustig te houden, en om een bepaalde set normen en waarden te hanteren.

Dat deze normen en waarden - die door 'de kerk' uit naam van de God beschreven door primitieve mensen die enkele wetenschappelijke kennis hadden zijn 'ingeburgerd' - waardevol zijn voor onze cultuur hoor je mij niet ontkennen. Ook zeg ik niet dat het fout is om te (willen) geloven in een hogere macht. Dat is een natuurlijke en makkelijke manier om om te gaan met dingen die niet begrijpt.

Ik ben echter verre van overtuigd dat het achterliggende verhaal/gedachte de waarheid is, simpelweg vanwege het scheermes van [...]. Je moet geen onnodig ingewikkelde dingen verzinnen. Op dit moment is er geen enkele geloofwaardige aanwijzig dat er daadwerkelijk zoiets bestaat als een God. Voor mij is God daarom een symbool van geloof dat mensen als een soort self-fullfilling prophecy kracht en hoop geeft, maar zeker geen realiteit.

Professioneel Hyves-weigeraar


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 49836

Op dinsdag 11 juni 2002 20:37 schreef mietje het volgende:

[..]

Ik ben het niet die de fysieke kant van het bestaan minacht. Ik ben persoonlijk de overtuiging toegedaan dat deze minachting voor het lichaam de mensheid veel schade berokkend heeft.
[..]
Schrijf ik zo moeilijk? Ik bedoel: heeft het te maken met jouw visie op het lichaam dat jij vind dat Jezus en Boedha het lichaam minachten of doen zij dat in absolute zin. Eigenlijk een uitnodiging aan jou om te vertellen waarom jij het lichaam zo belangrijk vindt.
Je beweert hier werkelijk dat Jezuieten (cynisch of niet), als leden van een religieuze orde, niet gelovig zijn? Men klaagt erover dat de bijbel een instabiele geloofsbasis is, je kunt er van alles uithalen dat met elkaar in tegenspraak is.
In deze discussie neem jij diverse rollen aan. Zo ook die van de cynische Jezuiet. Cynisme is iets wat ik goed ken, ik was vroeger een uitermate cynisch persoon. Kennelijk heb ik de geest uitgedreven, want de cynische jezuiet is ineens de orde der jezuieten geworden. Neem maar van mij aan dat de cynische Jezuiet niet gelooft in God, ook al spreekt hij dat niet uit. Verder geef je geen inhoudelijk antwoord, maar verleg je de vraagstelling. Waar ik uit afleid dat je het argument als zodanig niet kunt weerleggen.
Een christelijke mysticus zei eens "het is nodig te worden als God, voordat men tot God kan komen". De lijfspreuk "Deus meumque jus" betekent zoveel als "God en mijn recht", wat wil zeggen dat ik wel God zou willen aannemen, maar dat ik niet bereid ben daar mijn (godgegeven/rechtmatige) vrije wil voor op te offeren. Vandaar ook het "non serviam" ("ik zal niet dienen"): ik zal God niet benaderen als een slaaf.
Hoe heet jouw God?
Dus als een kosmoloog beweert dat het universum geen God nodig heeft bevindt hij zich buiten zijn vakgebied? Zullen we dan maar alle wetenschappers verbieden het woord "God" te gebruiken? Natuurlijk is dit overtrokken, maar je ziet waar ik naartoe wil: de wetenschapper bevindt zich binnen zijn vakgebied, maar treft daar mensen aan die natuurwetenschappelijke verschijnselen aan God koppelen. De wetenschapper zal deze koppelingen natuurlijk bestrijden. Net zoals Donar niet de donder veroorzaakt...
De kosmoloog bestudeert de ruimte inclusief alle objecten, waarvan hij zelf ook deel uitmaakt. Uit jouw reactie begrijp ik dat jij vindt dat God een van die objecten is. Dat doet mij deugd.

Kosmologen moeten het niet tot hun taak te rekenen om de in hun ogen foute claims van de diverse godsdiensten te bestrijden. Doen ze dat wel dan zijn ze niet meer met wetenschap bezig. Het argument "ik schiet niet, ik schiet slechts terug" is een van de zwakst mogelijke.
Ik vermijd geen discussie. Wetenschappers zien ethiek veelal niet als een ongeoorloofde maar veel meer als een noodzakelijke beperking. Argumenteren dat meer dan een ethisch stelsel slecht is, is het zelfde als argumenteren dat alle religieuze problemen in de wereld opgelost worden als er nog maar één godsdienst is: een utopie.
Waar zeg ik dat meer dan een ethisch stelsel slecht is? ("hineininterpretierung"). Wie bepaalt hoever wetenschapper X met zijn onderzoek mag gaan?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op woensdag 12 juni 2002 00:30 schreef lasker het volgende:
Schrijf ik zo moeilijk? Ik bedoel: heeft het te maken met jouw visie op het lichaam dat jij vind dat Jezus en Boedha het lichaam minachten of doen zij dat in absolute zin. Eigenlijk een uitnodiging aan jou om te vertellen waarom jij het lichaam zo belangrijk vindt.
Natuurlijk heeft het te maken met mijn visie op het lichaam, als relativist ben ik me bewust van de relativiteit van mijn eigen standpunten. Zowel Jezus als Boedha prediken een beter leven na de dood, na een ondefinieerbaar lange tijd. Dat mag misschien als troost of geruststelling bedoeld zijn, maar het heeft talloze mensen ertoe gebracht in een gruwelijk lot te berusten ipv. er iets aan te doen. Daarnaast maakt het dit lichamelijke leven, en daarmee het lichaam, minderwaardig (tov. het betere "afterlife"), en werkt zo bv. lijfstraffen, martelingen en de doodstraf, maar ook (in mijn optiek bizarre) zaken als flagelisme in de hand.

Mijn persoonlijke visie op het leven na de dood moge duidelijk zijn uit het voorgaande, en voor mij is dan ook mensen aanmoedigen om hun lichaam te verwaarlozen, om zichzelf pijn te bezorgen, of zelfs om hun dood direct te bespoedigen, wat het dichtste bij "zonde" komt.
Neem maar van mij aan dat de cynische Jezuiet niet gelooft in God, ook al spreekt hij dat niet uit.
Neem van mij aan dat er maar heel weinig ongelovigen in religieuze ordes zitten. Ordensregels zijn niet echt een pretje als er geen diepere zingeving meer achter steekt. Waarom jezelf kwellen en je (voormalige) geloofsbroeders bedriegen ipv. uittreden?
Verder geef je geen inhoudelijk antwoord, maar verleg je de vraagstelling. Waar ik uit afleid dat je het argument als zodanig niet kunt weerleggen.
Goed dan, op een andere manier formuleren: ik bestrijdt niet dat de bijbel mensen kan inspireren, maar als de bijbel je diepste geloofsgrond is sta je niet op stabiele basis, en ont/misken je waarschijnlijk iets diep in je binnenste.
Hoe heet jouw God?
Heel correct, mijn God. Mijn God is voor iedereen anders dan ik onkenbaar en voor mijzelf onnoembaar, ik kan hem slechts ervaren. En dit is dus geen cliché maar een ervaringswaarde, en die is gewoon niet overdraagbaar. Ik geloof dus in een voor mij waarneembare/ervaarbare God, die overeenkomsten heeft met de God van de gnostieken en de hermetici. Een mysticus van het oude stempel dus, en ik kan een openbaringsgodsdienst als het christendom dan ook heel goed begrijpen, maar waarom zou ik de openbaringen van iemand anders volgen?
De kosmoloog bestudeert de ruimte inclusief alle objecten, waarvan hij zelf ook deel uitmaakt. Uit jouw reactie begrijp ik dat jij vindt dat God een van die objecten is. Dat doet mij deugd.
Mijn God kan ik zelfs ongeveer situeren, stuur me een GPS-ontvanger en ik stuur je zijn coordinaten ;) Maar daar gaat het nu even niet over. De kosmoloog bestudeert ook het ontstaan van het universum, en hij bedoelt dan ook dat er verklaringen voor het ontstaan van het universum mogelijk zijn waarin er geen schepper voorkomt.
Kosmologen moeten het niet tot hun taak te rekenen om de in hun ogen foute claims van de diverse godsdiensten te bestrijden. Doen ze dat wel dan zijn ze niet meer met wetenschap bezig. Het argument "ik schiet niet, ik schiet slechts terug" is een van de zwakst mogelijke.
Laten we het even bij die kosmoloog als voorbeeld houden. Kosmologen worden door bepaalde gelovigen veracht omdat zij hun fundamentalistische ideeen weerspreken, terwijl de kosmologen daarbij niet die gelovigen opzoeken om hen hun leer te ontnemen. De theorie van een kosmoloog komt in de media als "grote wetenschappelijke doorbraak" en vervolgens staan die gelovigen op hun achterste benen. Als die theorie op een gegeven moment zo breed aanvaard is dat ze op middelbare scholen onderwezen wordt, zijn die gelovigen helemaal niet meer te houden. Dan produceren die gelovigen apologieen en weerleggingen, ver nadat de wetenschappelijke wereld zelf heeft geprobeerd de theorie te weerleggen. Het is vervolgens aan de kosmoloog om uit te leggen waar die apologieen en weerleggingen, die ook breed in de media gepresenteerd worden, de fout in gaan...
Wie bepaalt hoever wetenschapper X met zijn onderzoek mag gaan?
Zijn regering, zijn baas en zijn eigen geweten.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 00:28 schreef Wouter Tinus het volgende:
Waarom zou een God, een almachting veronderstelde intelligente entiteit op een hoger bestaansniveau met goede bedoelingen jegens de mensheid, zich alleen kenbaar maken aan zijn gewaardeerde en geliefde creaties door een paar schrijvers / filosofen / geestelijk leiders te 'beïnvloeden' enige duizenden jaren geleden, en verder helemaal niet :?.
Ik zie God niet eens als almachtig, maar dat terzijde. Ergens geloof ik dat de mensheid een opdracht heeft meegekregen. Wat die opdracht precies is weet ik niet, maar het doel ervan is denk ik dat we leren wat het is om mens te zijn.

Overigens zie ik God's invloed helemaal niet alleen in de bijbel. Ik zie 'hem' overal om me heen. Er gebeuren soms dingen die een niet-gelovige als toeval zou afdoen, maar ik vind dat dat iets waarbij ik even omhoog kijk en hardop denk 'wat heb jij hiermee te maken?'.

Let wel; God is er niet om ons het perfecte leven te geven. Ik denk dat de bijbel en de andere werken zijn geschreven onder invloed van zijn geest, maar mensen moeten zelf kiezen wat ze daarmee doen. Vrije wil is een eigenschap van de mens, ook op dit niveau.
Ik acht de kans onvoorstelbaar veel groter dat de mens van nature op zoek was naar antwoorden op vele vragen en daarom verhalen verzon over een God of meerder goden. Eén van de vele verzamelingen van deze verhalen werd in de westerste geschiedenis gebruikt om het volk - met name de arme arbeiders - rustig te houden, en om een bepaalde set normen en waarden te hanteren.
Plaats dat in deze tijd? Gaat dat nog op? Nee. En als je dat denkt moet je toch even wat terug in de discussie gaan, want dit punt is al voorbij gekomen.

De verhalen in de bijbel zijn niet zomaar verzonnen. Het zijn enorm uitgebreide en gedetailleerde verhalen die ook nog eens kloppen met andere bronnen die we kennen. Zo is Jezus een persoon die echt bestaan heeft - dat weten we uit de romeinse geslachtsregisters.

De vraag of het allemaal een sprookje is of niet is voor mij niet relevant. Ik geloof dat het een grote waarheid kent, maar weten doe ik dat niet. Op dit moment kan ik er iets uithalen waar ik wat mee kan in mijn leven - dat is genoeg reden om dat zo te houden.
Dat deze normen en waarden - die door 'de kerk' uit naam van de God beschreven door primitieve mensen die enkele wetenschappelijke kennis hadden zijn 'ingeburgerd' - waardevol zijn voor onze cultuur hoor je mij niet ontkennen. Ook zeg ik niet dat het fout is om te (willen) geloven in een hogere macht. Dat is een natuurlijke en makkelijke manier om om te gaan met dingen die niet begrijpt.
Lees toch even terug, want het is een zwak argument. Ik herhaal een eerdere post (die al een paar keer ge-requote is overigens):
Gelovigen geloven om te verklaren wat ze niet snappen
Nee, want gelovigen verklaren het proces niet, ze verklaren wie verantwoordelijk is voor het voorkomen van een bepaald fenomeen.

Als ik naar mezelf kijk zie ik een grote interesse in bijvoorbeeld psychologie. Als gelovige betekent dat niet dat ik straks met een theorie kom dat God het raderwerk in onze hersenen uitvoert. Welnee. Er zijn een groot aantal gedachtenprocessen die elkaar opvolgen en van een bepaalde invoer een bepaalde uitvoer (=gedrag) maken. Wat ik wel geloof is dat God de ontwerper van dit proces is. Dat persoonlijke feit is geen verklaring voor het proces. Als je niet gelovig bent dan is het antwoord "het gedachtenproces ontstond gewoon". Met andere woorden; er is geen specifiek ontwerp dat de grondslag vormt voor de menselijke geest - het is gewoon zo gevormd door de evolutie.

In de middeleeuwen en ook nog nu wel zien we bij sommige gelovigen een grote drang om alles af te strepen als gods werk. Zo is het inderdaad lekker eenvoudig om de wereld waarin je leeft terug te brengen tot iets heel beheersbaars en simpels. Gelovigen die daar vrijer in zijn doen dat niet. Ze doen wat ik net beschreef (ze denken dat er een persoon verantwoordelijk is voor het fenomeen, maar verklaren daarmee niet ook het fenomeen zelf). Sommige atheisten doen precies hetzelfde. Die denken dat alle gelovigen bij voorbaat alles als gods werk aanmerken. Dat is natuurlijk net onzinnig en wel om de reden die ik net gaf. In die zin zijn deze atheisten net zo koppig als de gelovigen die alles als gods werk afdoen. Het is een trekje van mensen om te proberen het wereldbeeld te versimpelen door dergelijke extreme denkbeelden aan te houden - dat is tenslotte lekker simpel. Het is geen eigenschap van gelovigen, maar van alle mensen.
Maar verder met jouw post;
Ik ben echter verre van overtuigd dat het achterliggende verhaal/gedachte de waarheid is, simpelweg vanwege het scheermes van [...]. Je moet geen onnodig ingewikkelde dingen verzinnen. Op dit moment is er geen enkele geloofwaardige aanwijzig dat er daadwerkelijk zoiets bestaat als een God. Voor mij is God daarom een symbool van geloof dat mensen als een soort self-fullfilling prophecy kracht en hoop geeft, maar zeker geen realiteit.
Ik denk dat Ocam's Razor (geloof ik) juist laat zien dat de eenvoudigste verklaring de beste is. Het lijkt me zo te zijn dat God een eenvoudiger verklaring is dan een hele ingewikkelde 'zomaar' ontstane evolutie. Let wel; ik geloof dat alles ontstaan is door een oerknal, ik geloof dat er sprake is van een evolutie, maar wat ik wel geloof is dat de verantwoordelijke daarvoor God is - hij heeft de blauwdrukken ervoor opgesteld.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 00:27 schreef Absolyte het volgende:
Zijn volgens jou alle geschriften in de bijbel geschreven onder invloed van God?
Je lijst met quotes is interessant. Wat ik zei is dat de bijbel onder invloed van God is geschreven, niet door hem zelf.

Je weet hoe best dat de verhalen uit het oude testament opgetekend zijn door overdraging van generatie op generatie. Mensen zijn nu eenmaal goed in overdrijven, en stukken van het eerste testament neem ik met een korreltje zout.

Bovendien wordt in het nieuwe testament (dat een veel beter basis is) juist het tegendeel besproken; God is geen ridder op het witte paard, hij is niet die grote held die met een leger komt en alles uit zijn weg vaagt.

Ik kan ook tientallen quotes posten die de goede kanten van het geloof uit de bijbel laten zien. Het heeft gewoon geen zin. Je rukt de quotes uit de context waar ze uit komen - en je vergeet daarbij de aard van het boek dat de bijbel heet.

Overigens zijn dit dus ook stukken waar ik het ook wel moeilijk mee heb. Dergelijke stukken accepteer ik niet omdat mijn beeld van God zo niet is. Dat beeld wordt verder in de bijbel gelukkig bevestigd. Het nieuwe testament is meer onder zijn invloed geschreven dan het eerste - dat beschrijft de tocht van het volk van God naar het beloofde land (ook wel Isreal genoemd, wat dus ECHT geen beloofd land is op dit moment).

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op woensdag 12 juni 2002 00:27 schreef Absolyte het volgende:
De Bijbel, het boek van de God die Liefde is:
Ah, daar zit dus de fout. God is niet alleen een God van Liefde, maar ook "een verterend vuur", Hebreeën 12:29.

V. Als ik zo goddeloos in Gods ogen ben, wat zal Hij met me doen?
A. De Bijbel wijst er verder op, dat aan het einde van de wereld alle goddelozen een eeuwigdurende straf moeten ondergaan, in een plaats, genaamd Hel.
Want een vuur is in mijn toorn ontstoken, het brandt tot in de diepten van het dodenrijk; het verteert de aarde met wat zij opbrengt en verzengt de grondvesten der bergen. Ik zal rampen over hen ophopen, al mijn pijlen tegen hen afschieten. Als zij uitgeput zijn van honger en verteerd van koortsgloed en dodelijke ziekte, dan zal ik de tanden der wilde dieren tegen hen loslaten, met het venijn van wat schuifelt in het stof. Deuteronomium 32:22-24

Maar ook:

V. Wil dit zeggen, dat wanneer ik op Christus als mijn plaatsvervanger vertrouw, die voor al mijn zonden gestraft werd, ik me niet langer over de hel ongerust hoef te maken?
A. Ja, precies! Als ik in Christus als mijn Zaligmaker geloof, dan is het alsof ik reeds voor de rechterstoel van God gestaan heb. Christus heeft reeds in mijn plaats voor al mijn zonden geboet.
Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem. Johannes 3:36

Voor verdere vragen en antwoorden check: http://www.wvanvlastuin.nl/nederlands/levensvragen/index.html voor een korte maar krachtige samenvatting van het Evangelie door ds. Van Vlastuin. Zeer verhelderend.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristiaanVerwijs:
Mensen zijn nu eenmaal goed in overdrijven, en stukken van het eerste testament neem ik met een korreltje zout.
Iets met een korreltje zout nemen duidt niet echt op een hoge waarde toekenning lijkt mij zo. Nu vraag ik mij af: wat is het oude testament nu precies voor jou? Een oude overlevering van een zeker volk doorspekt met heldenverhalen, mythen, etc? Een woord geschreven door profeten geïnspireerd door Gods geest?
Ik kan ook tientallen quotes posten die de goede kanten van het geloof uit de bijbel laten zien. Het heeft gewoon geen zin. Je rukt de quotes uit de context waar ze uit komen - en je vergeet daarbij de aard van het boek dat de bijbel heet.
Doen tientallen 'positieve' quotes iets af aan de negatieve? Zo veel procent negatief en zoveel procent positief en dan komt de bijbel toch nog goed uit de bus vallen, het lijkt mij geen op- en aftelsommetje.
Heeft de gehele bijbel nieuwe en oude testament 1 bepaalde aard, ik kan hem er niet in vinden. En die quotes zijn in het geheel niet uit haar context gerukt, ik schrijf keurig de situatie eromheen. Het lijstje Jozuaquotes, dat overigens slechts een zeer beperkte selectie is van al het schoons dat men daar aan kan treffen, heeft in zekere zin dezelfde context als het verhaal in de woestijn, het gaat hier om een volk dat genocide geoorloofd acht op hun weg naar het beloofde land.
Overigens zijn dit dus ook stukken waar ik het ook wel moeilijk mee heb. Dergelijke stukken accepteer ik niet omdat mijn beeld van God zo niet is. Dat beeld wordt verder in de bijbel gelukkig bevestigd.
Jij hebt je beeld van God gevormd buiten de bijbel om?
Het nieuwe testament is meer onder zijn invloed geschreven dan het eerste - dat beschrijft de tocht van het volk van God naar het beloofde land (ook wel Isreal genoemd, wat dus ECHT geen beloofd land is op dit moment).
Wie ben jij om te bepalen of het ene deel meer onder invloed is geschreven dan het ander, alleen om dat het ene meer aan jouw beeld van God voldoet? Als er sturing van God in de hele bijbel zit begrijp ik niet waarom hij het heeft toegestaan dat er zoveel weerzinwekkends en lachwekkends in de bijbel te vinden is, dat lijkt me nogal een smet op het heiligste woord wat gegeven is aan de mens.
zeeg:
A. De Bijbel wijst er verder op, dat aan het einde van de wereld alle goddelozen een eeuwigdurende straf moeten ondergaan, in een plaats, genaamd Hel.
Want een vuur is in mijn toorn ontstoken, het brandt tot in de diepten van het dodenrijk; het verteert de aarde met wat zij opbrengt en verzengt de grondvesten der bergen. Ik zal rampen over hen ophopen, al mijn pijlen tegen hen afschieten. Als zij uitgeput zijn van honger en verteerd van koortsgloed en dodelijke ziekte, dan zal ik de tanden der wilde dieren tegen hen loslaten, met het venijn van wat schuifelt in het stof. Deuteronomium 32:22-24
Dit soort teksten geven mij een fijne dag, bedankt zeeg.
Laten we jouw tekst is vergelijken met de onderstaande.

"The Lord is very pitiful and of tender mercy." (James 5:11)
"For his mercy endureth forever." (1 Chron. 16:34)
"The Lord is good to all, and his tender mercies are over all his works." (Ps. 145:9)
"God is love." (1 John 4:16)
"Now the God of peace be with you all. Amen." (Rom 15:33

Een woord wat geïnspireerd zou moeten zijn door een en dezelfde God dat niet consistent is in het beschrijven van de aard van deze God vind ik allerminst geloofwaardig. Even er van uitgaande dat er wel 1 geest achter de bijbel schuilgaat, maar dat de mate van inspiratie door de verschillende teksten fluctueert, blijft toch nog de vraag staan hoe het mogelijk is dat er zulke zieke ideeen, zoals die in het stukje uit Deuteronomium worden tentoongespreid, in voor kunnen komen?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
@Absolyte,

Ja, ik hecht minder waarde aan de bijbel dan veel andere christenen. Simpelweg omdat ik vind dat je het geloof niet alleen uit een boek kunt leren. Je moet er zelf bij nadenken - je eigen mening vormen. De bijbel kan daar echter wel een leidraad in vormen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op woensdag 12 juni 2002 13:08 schreef Absolyte het volgende:
Dit soort teksten geven mij een fijne dag, bedankt zeeg.
Laten we jouw tekst is vergelijken met de onderstaande.
Dat het jou geen fijne dag bezorgt, geeft mij veel hoop. Dat betekent immers dat je de consequentie van jouw ongeloof begrijpt en gelooft; anders had je je toch geen zorgen hoeven maken? Doe dan wat Jezus zegt: "Bekeert u, en gelooft het Evangelie". Ik had trouwens toch 2 (twee) vragen en antwoorden opgeschreven, of ben je bij de eerste blijven hangen, dat zou jammer zijn. De tweede kan namelijk een eeuwige troost voor je zijn: gelooft en u zult behouden worden. Daar spreekt de onuitsprekelijke zondaarsliefde die jij zonet in die teksten naar voren haalde.
Een woord wat geïnspireerd zou moeten zijn door een en dezelfde God dat niet consistent is in het beschrijven van de aard van deze God vind ik allerminst geloofwaardig. Even er van uitgaande dat er wel 1 geest achter de bijbel schuilgaat, maar dat de mate van inspiratie door de verschillende teksten fluctueert, blijft toch nog de vraag staan hoe het mogelijk is dat er zulke zieke ideeen, zoals die in het stukje uit Deuteronomium worden tentoongespreid, in voor kunnen komen?
Hoezo niet constistent? God is rechtvaardig, op Zijn Eigen Goddelijke manier. Niets meer en niets minder.
Daarvan hebben we nu duidelijk 2 aspecten gezien. Het verterende vuur en de liefde van God, Die Zijn Zoon stuurt om, ik citeer een gedeelte uit de brief van Johannes:

"Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe."

Et voilá, daar komen die beide aspecten weer naar boven. Tot zover is de inconstistentie ver te zoeken.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op woensdag 12 juni 2002 13:32 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Ja, ik hecht minder waarde aan de bijbel dan veel andere christenen. Simpelweg omdat ik vind dat je het geloof niet alleen uit een boek kunt leren. Je moet er zelf bij nadenken - je eigen mening vormen. De bijbel kan daar echter wel een leidraad in vormen.
Hmm, jammer. De Bijbel is toch ook voor het geïnspireerde Woord van God? Niet echt iets om minder waarde aan te hechten. Je zegt over het geloof: niet alleen uit een boek leren, ook zelf nadenken. En hierin ligt nu juist het probleem. Kunnen wij met ons verduisterde verstand zelf geloven? Nee toch, ik iig niet. Het is jammer dat de "Verlichting" zo heet, want het heeft ons verstand des te meer verduisterd voor de geestelijke zaken, die ons geopenbaard zijn in de Bijbel. En met dat verstand, "'t hart van de oude mens, dood door zonden" ga jij geloven. Een zeer moeilijke opgave.
Toch noem je de Bijbel een leidraad, hoe zie je dat dan in je dagelijkse leven? Een 'beetje Bijbel' + een 'beetje eigen inzicht' => uitkomst waar ik wel mee kan leven, vooral niet te radicaal. Het evangelie is radicaal, tot in de "wortel" doorlopend, een draai van 180 graden makend, ziende op het geslachte Lam, dat staat, ook voor ons...

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op woensdag 12 juni 2002 13:32 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
@Absolyte,

Ja, ik hecht minder waarde aan de bijbel dan veel andere christenen. Simpelweg omdat ik vind dat je het geloof niet alleen uit een boek kunt leren. Je moet er zelf bij nadenken - je eigen mening vormen. De bijbel kan daar echter wel een leidraad in vormen.
Christiaan, voor een christen (dat is wat jij bent als ik het goed heb begrepen) is dit een vrij uitzonderlijke visie volgens mij. Tenminste, de christenen die ik ken, zien allen de bijbel als gods woord en zonder de bijbel weten ze niet wat te geloven (vrij logisch lijkt me). Nu is het op zich niet erg om een individuele afwijkende visie te hebben, maar in jouw geval lijkt het me moeilijk aangezien jij in eerdere posts ook sprak over kerk en gemeenschap. Ik neem aan dat je hiermee bedoelde dat het een positief punt is deze gemeenschap te ervaren, maar hoe kun jij die ervaren als alle anderen een andere visie hebben? Of zit jij in een soort gemeenschap van intellectuelen die er allen dit soort progressieve "filosofische" visies op na houden?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • thejoker80
  • Registratie: April 2002
  • Niet online

thejoker80

leuk hè?

Op woensdag 12 juni 2002 00:27 schreef Absolyte het volgende:
Zijn volgens jou alle geschriften in de bijbel geschreven onder invloed van God?
Op woensdag 12 juni 2002 09:45 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Wat ik zei is dat de bijbel onder invloed van God is geschreven, niet door hem zelf.
Sorry, wat klopt hier niet?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Eguan
  • Registratie: April 2000
  • Laatst online: 07-11-2024

Eguan

Be Creative !

Op woensdag 12 juni 2002 14:14 schreef thejoker80 het volgende:

[..]


[..]

Sorry, wat klopt hier niet?
Het klopt als een bus dat wat daar staat.

De bijbel is geschreven door een heleboel verschillende mensen die door God gestuurd zijn in dat wat ze op papier gezet hebben. God heeft dus niet zelf met z'n pen het papier beschreven, maar hij gaf een aantal mensen dat in wat op papier moest komen.

En over de stelling: Geloof je in God?

Ja, ik geloof in God

Sommige dingen moet je geloven om ze te kunnen zien. http://www.becreative.nu/


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 13:59 schreef snstrubbe het volgende:
Christiaan, voor een christen (dat is wat jij bent als ik het goed heb begrepen) is dit een vrij uitzonderlijke visie volgens mij. Tenminste, de christenen die ik ken, zien allen de bijbel als gods woord en zonder de bijbel weten ze niet wat te geloven (vrij logisch lijkt me). Nu is het op zich niet erg om een individuele afwijkende visie te hebben, maar in jouw geval lijkt het me moeilijk aangezien jij in eerdere posts ook sprak over kerk en gemeenschap. Ik neem aan dat je hiermee bedoelde dat het een positief punt is deze gemeenschap te ervaren, maar hoe kun jij die ervaren als alle anderen een andere visie hebben? Of zit jij in een soort gemeenschap van intellectuelen die er allen dit soort progressieve "filosofische" visies op na houden?
Ik vind 'christen' overigens een vies woord. Dat komt omdat er een soort ondertoon van 'ik ben beter omdat ik geloof' inzit.

Mijn visie op geloven is inderdaad anders. Dat komt omdat ik de invloed van God in mijn leven actief heb meegemaakt. Er zijn dingen gebeurd waar ik hier niet op in gaan die mij tot geloof hebben gebracht (alhoewel het er altijd is geweest). Dat was overigens op jonge leeftijd; 13 ongeveer.

Ik heb overal de mening dat je NOOIT iets moet aannemen zonder er over na te denken. Voor mensen die dit draadje hebben gelezen; ik ben het daar dus eens met The_Fur (die niet meer tussen ons is - ban). Ik neem niks aan van anderen en vorm mijn eigen beeld wel. Blindelings iets volgen is het recept om vast te lopen in je eigen leven. De enige manier om te leren is om actief om te gaan met dat wat je geleerd wordt.

In mijn eigen gemeente is een enorme groep jongeren die over het algemeen een zelfde visie aanhangen. Onze dominee heeft al duidelijk laten blijken dat het voor hem niet uitmaakt of God wel of niet bestaat. Het gaat dus om de waarde die het geloof je in je leven kan bieden die belangrijk is. Ik geloof niet omdat ik dan in de hemel mag komen, of omdat ik dan vergeven word voor mijn zonden. Ik geloof omdat ik de aanwezigheid van God voel en omdat zijn 'leer' mij aanspreekt. Met jongeren uit mijn gemeente kunnen we hele goede discussies over geloof hebben.

Ik heb overigens eenzelfde houding naar alle religies toe. Zo kan ik net zo gemakkelijk de satans-bijbel lezen. Dat doe ik niet omdat ik me erin kan vinden, maar omdat ik wil weten wat die mensen drijft en wat het boek nu precies probeert te vertellen. Zelf vind ik het satanisme een middel om een gigantische egoistische klootzak te worden, maar dat is de keuze van die mensen (oei - dit is een beetje een flame). Ook andere geloven interesseren mij, maar mijn basis zit diep in het christendom.

Al vanaf kinds af aan heb ik van alles gelezen over van alles. Het gevolg is dat ik met een halve bibliotheek in mijn hoofd rondloop (net als veel W&L-ers overigens). Daar zit ook heel veel in over bijvoorbeeld UFO's, geesten en andere paranormale zaken. Deze enerzijds sterk rationele interesse wordt bij mij aan de andere kant in bedwang gehouden door een even krachtige emotionele kant. Het is die emotionele kant die voor het geloof heeft gekozen.

De bijbel brengt je niet tot geloof, dat doe je zelf.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 13:53 schreef zeeg het volgende:
Hmm, jammer. De Bijbel is toch ook voor het geïnspireerde Woord van God? Niet echt iets om minder waarde aan te hechten. Je zegt over het geloof: niet alleen uit een boek leren, ook zelf nadenken. En hierin ligt nu juist het probleem. Kunnen wij met ons verduisterde verstand zelf geloven?
God heeft ons op aarde gezet met een eigen wil en een eigen brok verstand. We hebben de keuze om hem te accepteren of te negeren. Als God ons op aarde heeft gezet zonder een eigen verstand en zonder een eigen keuze, dan speelt hij geen eerlijk spel! We hebben voldoende verstand (of veel mensen) om zelf te bepalen wat een geloof voor ons kan betekenen.
Nee toch, ik iig niet. Het is jammer dat de "Verlichting" zo heet, want het heeft ons verstand des te meer verduisterd voor de geestelijke zaken, die ons geopenbaard zijn in de Bijbel. En met dat verstand, "'t hart van de oude mens, dood door zonden" ga jij geloven. Een zeer moeilijke opgave.
Hoe geloof jij dan? Lees jij de bijbel iedere avond? Wat doe je daar vervolgens mee? Geloof moet je leven, niet lezen. En dat leven doe je met behulp van de bijbel, maar niet alleen met de bijbel.
Toch noem je de Bijbel een leidraad, hoe zie je dat dan in je dagelijkse leven? Een 'beetje Bijbel' + een 'beetje eigen inzicht' => uitkomst waar ik wel mee kan leven, vooral niet te radicaal. Het evangelie is radicaal, tot in de "wortel" doorlopend, een draai van 180 graden makend, ziende op het geslachte Lam, dat staat, ook voor ons...
Zoals ik zei; we hebben een eigen wil en een eigen verstand gekregen. Als God ons perse gelovig wil hebben, dan waren we wel zo gemaakt. Als God had gewild dat we de bijbel tot op de letter volgen, dan hadden we echt niet zo'n eigen wil gekregen - laat staan een eigen verstand. We zijn niet geschapen als robots.

Maar jouw geloofsvisie is duidelijk anders dan van mij. Jij gaat uit van de slechtheid van de mens, en ik van de goedheid. Ik geloof dat mensen fundamenteel goed zijn, maar er soms voor kiezen dat niet te zijn. Ik geloof dat God een vriendelijke en vergevende vader is. Geen straffende rechter.

Wij leven op deze aarde met een doel anders dan God het naar zijn zin maken. We leven op aarde om te leren hoe het is om mens te zijn. God helpt ons daarbij. In ruil daarvoor geven wij God vreugde terug die een vader voelt als zijn kinderen het goed doen op school. Soms grijpt hij direct in in onze levens om ons te laten zien wat we zoeken.

Ik raad aan dat jij de eerstvolgende trein naar Taize pakt en daar eens met een paar broeders gaat praten.

Geloven is als tennis. God daagt ons uit in een spel. Zelfs als wij de bal niet durven terug te spelen, God blijft het proberen. En als we de bal heel moeilijk terugspelen, dan zal God hem altijd terugslaan.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op woensdag 12 juni 2002 14:42 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
God heeft ons op aarde gezet met een eigen wil en een eigen brok verstand. We hebben de keuze om hem te accepteren of te negeren. Als God ons op aarde heeft gezet zonder een eigen verstand en zonder een eigen keuze, dan speelt hij geen eerlijk spel!
Uiteraard heeft God ons op aarde gezet met eigen verstand en eigen wil, lees Genesis 1 maar. Adam en Eva hadden toch eigen keus, en met hun eigen wil kozen we (ja, "we", we hadden allemaal hetzelfde gedaan) het "kwade".
En geloof is niet enkel op verstand gebaseerd, vertrouwen speelt een minstens net zo belangrijke rol.
We hebben voldoende verstand (of veel mensen) om zelf te bepalen wat een geloof voor ons kan betekenen.
Zelf bepalen wat geloof voor iemand betekent? Als je het ware geloof ontvangen hebt, betekent het hetzelfde voor iedereen: het eeuwige leven, hier en nu: steeds meer proberen God lief te hebben boven alles en je naaste als je zelf.
Hoe geloof jij dan? Lees jij de bijbel iedere avond? Wat doe je daar vervolgens mee? Geloof moet je leven, niet lezen. En dat leven doe je met behulp van de bijbel, maar niet alleen met de bijbel.
Hóé ik geloof? Biddend, met een vast vertrouwen op de Heere dat hij mij mijn zonde om Zijn wil vergeeft. Ik lees iedere dag in ons gezin na het avondeten een stuk uit de Bijbel, en 's avonds voor ik slapen ga nog een paar bladzijden uit het Oude en Nieuwe Testament plus een overdenking van de weleerwaarde heer Spurgeon. :)
Geloven moet je doen, en niet lezen of leven. En je leeft door het geloof, die de vruchten afwerpt van de zogenaamde goede werken, je kent ze wel. Hoe men dat allemaal weet: lees de Bijbel. Zo zie ik zon beetje die verhouding.
Zoals ik zei; we hebben een eigen wil en een eigen verstand gekregen. Als God ons perse gelovig wil hebben, dan waren we wel zo gemaakt. Als God had gewild dat we de bijbel tot op de letter volgen, dan hadden we echt niet zo'n eigen wil gekregen - laat staan een eigen verstand. We zijn niet geschapen als robots.
Hier ben ik het uiteraard mee-eens. Check hierboven. De keuze tussen God en de "vul-maar-in" is heel duidelijk in de Bijbel. "Je kunt geen twee heren dienen" etc. Geen twijfel mogelijk.
Maar jouw geloofsvisie is duidelijk anders dan van mij. Jij gaat uit van de slechtheid van de mens, en ik van de goedheid. Ik geloof dat mensen fundamenteel goed zijn, maar er soms voor kiezen dat niet te zijn.
Dat is mijns inziens niet Bijbels. Ook komt het net echt overeen met wat ik in de wereld om mij heen zie en hoor. Om wederom met Paulus te spreken, in zijn brief aan de Romeinen, hoofdstuk 8:En indien Christus in ulieden is, zo is wel het lichaam dood om der zonden wil; maar de geest is leven om der gerechtigheid wil.
En indien de Geest Desgenen, Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zo zal Hij, Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken, door Zijn Geest, Die in u woont.
Ik geloof dat God een vriendelijke en vergevende vader is. Geen straffende rechter.
Ik geloof dat hij beide is. Net als een 'aardse' vader eigenlijk. De liefde tot zijn kinderen uit zich normaliter in liefde en vergevingsgezindtheid, maar een vader moet soms ook zijn kinderen straffen. Trek dit door naar onze Hemelse Vader en je ziet dat de vergelijking niet eens zo slecht is.
Wij leven op deze aarde met een doel anders dan God het naar zijn zin maken. We leven op aarde om te leren hoe het is om mens te zijn. God helpt ons daarbij. In ruil daarvoor geven wij God vreugde terug die een vader voelt als zijn kinderen het goed doen op school. Soms grijpt hij direct in in onze levens om ons te laten zien wat we zoeken.
In principe moet alles wat wij doen tot eer van God zijn. Wij geven God vreugde als wij Hem al de eer bewijsen en Zijn geboden onderhouden. Aangezien wij dit van nature niet kunnen en in zonden dood zijn, hebben wij de Éne Middelaar, de Heere Jezus Christus nodig om voor ons Borg te staan. Dáár gaat het toch om!?
En God grijpt inderdaad direct in onze levens in, had Hij dat niet gedaan, had ik dit waarschijnlijk niet getypt.
Ik raad aan dat jij de eerstvolgende trein naar Taize pakt en daar eens met een paar broeders gaat praten.
Ik pak deze zomer met een paar jongeren het vliegtuig naar Botswana; over anders geloven gesproken. Hopelijk krijg ik een rijke en gezegende tijd met mijn verre geloofsgenoten.
Geloven is als tennis. God daagt ons uit in een spel. Zelfs als wij de bal niet durven terug te spelen, God blijft het proberen. En als we de bal heel moeilijk terugspelen, dan zal God hem altijd terugslaan.
Een spel?! Uitdagen?! Ik ga er even niet op in. Het voorbeeld is mij duidelijk maar ik ben het er absoluut niet mee eens. Maar dat heb je duidelijk uit het bovenstaande kunnen opmaken.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 15:18 schreef zeeg het volgende:
Uiteraard heeft God ons op aarde gezet met eigen verstand en eigen wil, lees Genesis 1 maar. Adam en Eva hadden toch eigen keus, en met hun eigen wil kozen we (ja, "we", we hadden allemaal hetzelfde gedaan) het "kwade".
En geloof is niet enkel op verstand gebaseerd, vertrouwen speelt een minstens net zo belangrijke rol.
Ik heb de bijbel al verschillende malen van voren naar achteren en andersom gelezen. Wat er in staat wees ik dus echt wel. Vertrouwen komt voort uit kennis - alleen niet per definitie uit feiten-kennis. Je hebt je verstand nodig om te kunnen vertrouwen. Vertrouwen zonder verstand (of kennis dat voort komt uit je verstand) is gelijk leidt tot blind geloof.
Zelf bepalen wat geloof voor iemand betekent? Als je het ware geloof ontvangen hebt, betekent het hetzelfde voor iedereen: het eeuwige leven, hier en nu: steeds meer proberen God lief te hebben boven alles en je naaste als je zelf.
Ons geloof is niet het ware geloof. Punt. Geen enkel geloof is het ware geloof. Dat wat het geloof veroorzaakt in de harten en levens van mensen; DAT en alleen DAT is het ware geloof. Geloof jij omdat je dan recht hebt op het eeuwige leven? Als dat de enige reden zou zijn, dan WIL ik niet eens geloven. Ik geloof niet omdat ik daar straks voor beloond wordt, net zo min als dat ik bij een docent ga slijmen om een voldoende.
Hóé ik geloof? Biddend, met een vast vertrouwen op de Heere dat hij mij mijn zonde om Zijn wil vergeeft. Ik lees iedere dag in ons gezin na het avondeten een stuk uit de Bijbel, en 's avonds voor ik slapen ga nog een paar bladzijden uit het Oude en Nieuwe Testament plus een overdenking van de weleerwaarde heer Spurgeon. :)
Goed, zoals de meeste christenen dus denk ik :)
Geloven moet je doen, en niet lezen of leven. En je leeft door het geloof, die de vruchten afwerpt van de zogenaamde goede werken, je kent ze wel. Hoe men dat allemaal weet: lees de Bijbel. Zo zie ik zon beetje die verhouding.
Met het 'leven van je geloof' bedoel ik wat jij ook bedoelt; je moet het doen. Maar geloof is geen egoistisch iets; je moet het met anderen doen. En dat bedoelde ik met dat je het moet leven.[quote]
Dat is mijns inziens niet Bijbels. Ook komt het net echt overeen met wat ik in de wereld om mij heen zie en hoor. Om wederom met Paulus te spreken, in zijn brief aan de Romeinen, hoofdstuk 8: En indien Christus in ulieden is, zo is wel het lichaam dood om der zonden wil; maar de geest is leven om der gerechtigheid wil.
En indien de Geest Desgenen, Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zo zal Hij, Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken, door Zijn Geest, Die in u woont.
Ik geloof dat hij beide is. Net als een 'aardse' vader eigenlijk. De liefde tot zijn kinderen uit zich normaliter in liefde en vergevingsgezindtheid, maar een vader moet soms ook zijn kinderen straffen. Trek dit door naar onze Hemelse Vader en je ziet dat de vergelijking niet eens zo slecht is.
Ik wil niet geloven in een God die zich al onverbiddelijke rechter opstelt en mensen ongenadig straft. We hebben de eigen wil gekregen om zonden te begaan. Natuurlijk praat dat niet goed dat mensen zonden begaan, het is wel een factor die mee gaat in de overweging. Ik geloof niet in een God die je aan het eind van je leven beoordeelt. Ik geloof in een God die een mens geschapen heeft met een ziel; een ziel die ons aan het einde van ons leven een subjectief oordeel laat vellen over ons eigen leven.
In principe moet alles wat wij doen tot eer van God zijn. Wij geven God vreugde als wij Hem al de eer bewijsen en Zijn geboden onderhouden. Aangezien wij dit van nature niet kunnen en in zonden dood zijn, hebben wij de Éne Middelaar, de Heere Jezus Christus nodig om voor ons Borg te staan. Dáár gaat het toch om!?
Ik ben het ermee eens, maar zelf zou ik niet zo zeggen.
Ik pak deze zomer met een paar jongeren het vliegtuig naar Botswana; over anders geloven gesproken. Hopelijk krijg ik een rijke en gezegende tijd met mijn verre geloofsgenoten.
Ik hoop het ook voor je.
Een spel?! Uitdagen?! Ik ga er even niet op in. Het voorbeeld is mij duidelijk maar ik ben het er absoluut niet mee eens. Maar dat heb je duidelijk uit het bovenstaande kunnen opmaken.
Dat over tennis is niet van mij afkomstig. Het is een mooie verbeelding van hoe een broeder uit Taize het verwoordde. In je geloof wordt je door God uitgedaagd. Het is een heel serieus spel, maar er is een marge voor fouten (daarom noem ik het een spel). God daagt je uit in je geloof met als doel jezelf en je geloof in hem te versterken.

Maar het is duidelijk; ik geloof in een menselijke God en jij in een hogere God.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op woensdag 12 juni 2002 15:36 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Ik heb de bijbel al verschillende malen van voren naar achteren en andersom gelezen. Wat er in staat wees ik dus echt wel. Vertrouwen komt voort uit kennis - alleen niet per definitie uit feiten-kennis. Je hebt je verstand nodig om te kunnen vertrouwen. Vertrouwen zonder verstand (of kennis dat voort komt uit je verstand) is gelijk leidt tot blind geloof.
Fijn, dat je de Bijbel zowel van voor naar achter als andersom hetb gelezen, maar het gaat natuurlijk niet om de volgorde. :P
Uiteraard, en ik dacht dat ik dat duidelijk had gemaakt, is geloven een wonderlijk "één-tweetje" tussen vertrouwen en kennis.
Ons geloof is niet het ware geloof. Punt. Geen enkel geloof is het ware geloof. Dat wat het geloof veroorzaakt in de harten en levens van mensen; DAT en alleen DAT is het ware geloof.
Je zegt net dat je de Bijbel geheel gelezen hebt, en nu wil je beweren dat er meerdere wegen zijn, dan Die Ene Weg tot zaligheid, die Jezus zegt dat Hij is?! Ai, als je al de woorden van Hem niet meer kan geloven, waar moet dat dan heen?! Dat snap ik dus echt niet. Eigenlijk snap ik het wel: de postmoderne mens kán en wíl niet meer van een waar geloof horen. Net zo min als van absolute waarheden, normen en waarden. Wat een armoe! Of niet soms?
Het gaat niet om het goede "gevoel" in ons hart, dan zou immers een stukkie drugs ook het ware geloof kunnen zijn?
Geloof jij omdat je dan recht hebt op het eeuwige leven? Als dat de enige reden zou zijn, dan WIL ik niet eens geloven. Ik geloof niet omdat ik daar straks voor beloond wordt, net zo min als dat ik bij een docent ga slijmen om een voldoende.
Niemand heeft het eeuwige leven verdient, of zal dat ooit verdienen; men ontvangt het enkel uit GENADE, om Zijns Naams wil. Heeft niets, maar dan ook NIETS met een beloning te maken. Wat een misverstanden.
Met het 'leven van je geloof' bedoel ik wat jij ook bedoelt; je moet het doen. Maar geloof is geen egoistisch iets; je moet het met anderen doen. En dat bedoelde ik met dat je het moet leven.
Aha, mooi. Het idd niet iets egoïstisch, sterker nog. In dat Boek staat ook duidelijk dat je het in gemeenschap met elkaar moet "beoefenen". In een kerk bijvoorbeeld, gemeenschap met elkaar hebben in de zin dat je Heilig Avondmaal met elkaar viert, tot Zijn gedachtenis. Maar ook dat je bepaalde dingen met elkaar organiseerd. Dat je elkaar vertroost, vermaand, naar elkaar luistert, elkaar respecteerd etc. etc. etc.
Ik wil niet geloven in een God die zich al onverbiddelijke rechter opstelt en mensen ongenadig straft. We hebben de eigen wil gekregen om zonden te begaan. Natuurlijk praat dat niet goed dat mensen zonden begaan, het is wel een factor die mee gaat in de overweging. Ik geloof niet in een God die je aan het eind van je leven beoordeelt. Ik geloof in een God die een mens geschapen heeft met een ziel; een ziel die ons aan het einde van ons leven een subjectief oordeel laat vellen over ons eigen leven.
Conclusie: je gelooft in veel dingen niet. Is dat omdat je het voor je zelf uitmaakt wat wel of niet in jouw straatje past, is het omdat je een klein geloof hebt, je verwacht te weinig van de God, Die hemel en aarde geschapen hebt? Je gelooft niet omdat veel mensen zeggen dat het niet kan zoals het beschreven staat? Gelooft tot wel dat Jezus aan het kruis ook voor jou gestorven is, of is dat ook maar een verzonnen verhaaltje, wat alleen gebruikt wordt om dingen te verduidelijken? Etc. Waar blijf je dan?
Maar het is duidelijk; ik geloof in een menselijke God en jij in een hogere God.
Maar er is maar één God! Er is niet voor ieder een eigen God, of gaan we weer terug naar de tijd van de "...", naar het meer-godendom? Het staat er zo duidelijk, jij moet het dus al vele malen tegen zijn gekomen in je Bijbeltje... Je hebt geen goddelijke of menselijke of lagere of hogere goden. Nee, er is maar Een Naam onder de hemelen gegeven door welke wij zalig moeten (?) worden: de Heere Jezus Christus!

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • thejoker80
  • Registratie: April 2002
  • Niet online

thejoker80

leuk hè?

Op woensdag 12 juni 2002 14:21 schreef Eguan het volgende:

[..]

Het klopt als een bus dat wat daar staat.
Dat bedoel ik niet, ik bedoel dat als de een zegt de bijbel is geschreven onder invloed van god dat de ander dan zegt: Nee hij is onder invloed van god geschreven.

Dat is toch precies hetzelfde |:(

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 16:12 schreef zeeg het volgende:
Fijn, dat je de Bijbel zowel van voor naar achter als andersom hetb gelezen, maar het gaat natuurlijk niet om de volgorde. :P
Uiteraard, en ik dacht dat ik dat duidelijk had gemaakt, is geloven een wonderlijk "één-tweetje" tussen vertrouwen en kennis.
Ok, dan zijn we het eens. Bovendien daagt Jezus zijn discipelen meerdere malen uit actief over het geloof na te denken en vraagtekens te plaatsen en niet alles zomaar aan te nemen. Dat doe ik dus ook.
Je zegt net dat je de Bijbel geheel gelezen hebt, en nu wil je beweren dat er meerdere wegen zijn, dan Die Ene Weg tot zaligheid, die Jezus zegt dat Hij is?! Ai, als je al de woorden van Hem niet meer kan geloven, waar moet dat dan heen?! Dat snap ik dus echt niet. Eigenlijk snap ik het wel: de postmoderne mens kán en wíl niet meer van een waar geloof horen. Net zo min als van absolute waarheden, normen en waarden. Wat een armoe! Of niet soms?
Het gaat niet om het goede "gevoel" in ons hart, dan zou immers een stukkie drugs ook het ware geloof kunnen zijn?
Let wel; ik geloof in God en in Jezus. Ik wil alleen niet die arrogante gelovige zijn die beweert dat alleen ons geloof het juiste is. De basis van ons geloof is respect, en dat wil ik ook hebben voor andere geloven en hun opvatting dat hun geloof het enige juiste is. En nogmaals; ik wil wel degelijk kiezen voor 1 geloof! Sterker nog, dat heb ik allang gedaan (heb belijdenis gedaan).

Geloof gaat wel om het goede gevoel in het hart. Het gaat om het sterker maken van het het eigen zelf en dat van anderen. Geloof is niet bedoeld als de grote regel die op alle mensen van toepassing is, het is een middel dat ons helpt in ons leven - geen strikte alles omvattende wet! Indien je kiest voor een geloof neem je echter wel de 'wetten' van dat geloof aan (in ons geval de 10 geboden).
Niemand heeft het eeuwige leven verdient, of zal dat ooit verdienen; men ontvangt het enkel uit GENADE, om Zijns Naams wil. Heeft niets, maar dan ook NIETS met een beloning te maken. Wat een misverstanden.
Goed, daar ben ik het absoluut niet mee eens, maar jouw geloofs-insteek is dan ook anders dan het mijne. Dat bedoelde ik ook met de opmerking dat ik geloof in een menselijke God - ik geloof niet in een God die mens is, maar een God die begrijpt wat het is om mens te zijn. Een God die mild is en niet onverbidderlijk. Ik neem dan ook aan dat jij in de zondeval gelooft en dat je streng gereformeerd (of iets dergelijks) bent. Ik heb respect voor het feit dat je wilt leven met de wetenschap dat je een zondig en feitelijk verdoemd mens bent, maar daar heb ik geen zin in. Zo is het geloof volgens mij niet bedoeld. Dan heeft ons leven ook geen enkel nut.
Conclusie: je gelooft in veel dingen niet. Is dat omdat je het voor je zelf uitmaakt wat wel of niet in jouw straatje past, is het omdat je een klein geloof hebt, je verwacht te weinig van de God, Die hemel en aarde geschapen hebt? Je gelooft niet omdat veel mensen zeggen dat het niet kan zoals het beschreven staat? Gelooft tot wel dat Jezus aan het kruis ook voor jou gestorven is, of is dat ook maar een verzonnen verhaaltje, wat alleen gebruikt wordt om dingen te verduidelijken? Etc. Waar blijf je dan?
Ik vorm mijn geloof op basis van wat ik hoor van anderen, van wat ik lees en van wat ik voel. Volgens mij heb jij een beetje het idee dat de manier waarop jij je geloof 'viert' de juiste is en dat alle andere methoden verkeerd zijn. De definitie van geloven is per individu anders.

En ja, ik geloof in het verhaal van Jezus Christus, maar ik ben slim genoeg om te beseffen dat de boodschap die in het verhaal doorklinkt veel sterker is dan het verhaal zelf. Met andere woorden; ik kijk liever naar de figuurlijke
waarde van het verhaal.
Maar er is maar één God! Er is niet voor ieder een eigen God, of gaan we weer terug naar de tijd van de "...", naar het meer-godendom? Het staat er zo duidelijk, jij moet het dus al vele malen tegen zijn gekomen in je Bijbeltje... Je hebt geen goddelijke of menselijke of lagere of hogere goden. Nee, er is maar Een Naam onder de hemelen gegeven door welke wij zalig moeten (?) worden: de Heere Jezus Christus!
Jij gaat ervanuit dat het godsbeeld dat jij hebt klopt en dat van mij niet. Als het nou eens andersom is?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 49836

Op woensdag 12 juni 2002 03:32 schreef mietje het volgende:

[..]

Natuurlijk heeft het te maken met mijn visie op het lichaam, als relativist ben ik me bewust van de relativiteit van mijn eigen standpunten. Zowel Jezus als Boedha prediken een beter leven na de dood, na een ondefinieerbaar lange tijd. Dat mag misschien als troost of geruststelling bedoeld zijn, maar het heeft talloze mensen ertoe gebracht in een gruwelijk lot te berusten ipv. er iets aan te doen. Daarnaast maakt het dit lichamelijke leven, en daarmee het lichaam, minderwaardig (tov. het betere "afterlife"), en werkt zo bv. lijfstraffen, martelingen en de doodstraf, maar ook (in mijn optiek bizarre) zaken als flagelisme in de hand.

Mijn persoonlijke visie op het leven na de dood moge duidelijk zijn uit het voorgaande, en voor mij is dan ook mensen aanmoedigen om hun lichaam te verwaarlozen, om zichzelf pijn te bezorgen, of zelfs om hun dood direct te bespoedigen, wat het dichtste bij "zonde" komt.
Dat is volstrekt logisch en te volgen, behalve dan het punt van martelen en doodstraf. Lage achting voor het lichaam kan er toeleiden dat je lijfstraffen voor een ander en jezelf accepteert. In Japan komt het voor dat meesters in de traditionele zin hun leerlingen een stokslag geven als ze een fout maken. De leerling antwoord dan met: Dank u meester. Een wijsheid die hier verloren is gegaan.

Martelen en doden volgen zeker niet logisch uit Christelijk of Boedistische optiek, maar met enige redeneerkunst is alles te rechtvaardigen. Martelen is een uiting van mensen die hun donkere natuur cultiveren.
Neem van mij aan dat er maar heel weinig ongelovigen in religieuze ordes zitten. Ordensregels zijn niet echt een pretje als er geen diepere zingeving meer achter steekt. Waarom jezelf kwellen en je (voormalige) geloofsbroeders bedriegen ipv. uittreden?
Misschien is de cynische broeder uitgetreden en heeft zijn cynisme genezen.
Goed dan, op een andere manier formuleren: ik bestrijdt niet dat de bijbel mensen kan inspireren, maar als de bijbel je diepste geloofsgrond is sta je niet op stabiele basis, en ont/misken je waarschijnlijk iets diep in je binnenste.
Is het niet zo dat het geloof zelf de basis is. Welke andere basis biedt volgens jou meer stabiliteit? Het geloof in de rationaliteit, die de arme Jezuieten hun basis ontnam?
Heel correct, mijn God. Mijn God is voor iedereen anders dan ik onkenbaar en voor mijzelf onnoembaar, ik kan hem slechts ervaren. En dit is dus geen cliché maar een ervaringswaarde, en die is gewoon niet overdraagbaar. Ik geloof dus in een voor mij waarneembare/ervaarbare God, die overeenkomsten heeft met de God van de gnostieken en de hermetici. Een mysticus van het oude stempel dus, en ik kan een openbaringsgodsdienst als het christendom dan ook heel goed begrijpen,
Dat kan zowel een prachtige witte engel als een gruwelijke zwarte opleveren.
maar waarom zou ik de openbaringen van iemand anders volgen?
Heb je weleens aan je eigen voeten getrokken en hoe hoog kwam je?
Mijn God kan ik zelfs ongeveer situeren, stuur me een GPS-ontvanger en ik stuur je zijn coordinaten ;) Maar daar gaat het nu even niet over. De kosmoloog bestudeert ook het ontstaan van het universum, en hij bedoelt dan ook dat er verklaringen voor het ontstaan van het universum mogelijk zijn waarin er geen schepper voorkomt.
Een wijze kosmoloog zal zeggen: God ligt buiten mijn kengebied. Maar je hebt in die zin gelijk dat we ook moeten accepteren dat niet alle kosmologen wijs zijn.
Laten we het even bij die kosmoloog als voorbeeld houden. Kosmologen worden door bepaalde gelovigen veracht omdat zij hun fundamentalistische ideeen weerspreken, terwijl de kosmologen daarbij niet die gelovigen opzoeken om hen hun leer te ontnemen. De theorie van een kosmoloog komt in de media als "grote wetenschappelijke doorbraak" en vervolgens staan die gelovigen op hun achterste benen. Als die theorie op een gegeven moment zo breed aanvaard is dat ze op middelbare scholen onderwezen wordt, zijn die gelovigen helemaal niet meer te houden. Dan produceren die gelovigen apologieen en weerleggingen, ver nadat de wetenschappelijke wereld zelf heeft geprobeerd de theorie te weerleggen. Het is vervolgens aan de kosmoloog om uit te leggen waar die apologieen en weerleggingen, die ook breed in de media gepresenteerd worden, de fout in gaan...
Wetenschappers en gelovigen kunnen niet zinvol met elkaar in discussie gaan omdat zij elkaars argumenten en wijze van argumenteren niet erkennen. De wetenschapper moet erkennen dat een gelovige spreekt vanuit zijn ethiek en dus een waardeoordeel kan uitspreken over de waardevrije theorie van de wetenschapper. (Het recht van zowel missionaris als inboorling).

Voor hem is er maar een weg: buiten die discussie blijven. Laat die discussie maar gevoerd worden met gelovigen en ongelovigen die de creatietheorie verwerpen. Het is een grote fout geloofsstellingen proberen te weerleggen met wetenschappelijke argumenten, tenzij de wetenschapper die dat doet erkent dat hij bezig is zijn eigen ethiek uit te dragen (relativistisch of niet).

De vraag hier is accepteren zij elkanders recht om te geloven wat zij willen en over te dragen aan hun kinderen. Als Chreationisten op hun eigen scholen de creatietheorie willen laten onderwijzen aan hun kinderen i.p.v. de evolutietheorie, laat ze. Willen ze dat op gemengde scholen beide theorien worden belicht laat ze. De grote problemen onstaan meestal omdat de ego's elkaars verachting niet kunnen verdragen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op woensdag 12 juni 2002 16:51 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

En ja, ik geloof in het verhaal van Jezus Christus, maar ik ben slim genoeg om te beseffen dat de boodschap die in het verhaal doorklinkt veel sterker is dan het verhaal zelf. Met andere woorden; ik kijk liever naar de figuurlijke
waarde van het verhaal.
Je hebt aangegeven verschillende redenen te hebben om in god te geloven (zoals zijn leiding in jouw leven, meerwaarde etc.), maar je staat niet onwelwillend tegenover andere religies dan de christelijke en je neemt de bijbel met een korrel zout. Wat is voor jou dan de grond om toch voor het christendom te kiezen, toch te geloven dat het verhaal van Jezus aan het kruis de kern moet zijn (als dat tenminste is wat je bedoelt met het geloof in het verhaal van Jezus) ? En in welke zin heeft volgens jou dit kruisigings verhaal waarde voor jouw leven?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op woensdag 12 juni 2002 17:47 schreef snstrubbe het volgende:
Je hebt aangegeven verschillende redenen te hebben om in god te geloven (zoals zijn leiding in jouw leven, meerwaarde etc.), maar je staat niet onwelwillend tegenover andere religies dan de christelijke en je neemt de bijbel met een korrel zout. Wat is voor jou dan de grond om toch voor het christendom te kiezen, toch te geloven dat het verhaal van Jezus aan het kruis de kern moet zijn (als dat tenminste is wat je bedoelt met het geloof in het verhaal van Jezus) ? En in welke zin heeft volgens jou dit kruisigings verhaal waarde voor jouw leven?
Eerst even iets rechtzetten. We hadden het over een aantal quotes die Absolyte gaf. Daarop reageerde ik met de opmerking dat ik de bijbel *wat dat betreft* met een korreltje zout nam. Het ging hierbij om quotes uit het oude testament. Lees maar terug. Ik wil niet dat je mijn opmerkingen uit het verband trekt waarin ze geschreven zijn. Ik neem de bijbel in zijn geheel zeker niet voor een korreltje zout - sterker nog; het is het belangrijkste boek dat ik ken! Zorg ervoor dat je mijn argumenten goed leest, want nu trek je zaken uit het verband.

Ik heb het christendom gekozen omdat ik daarin opgevoed ben, maar ook omdat ik me erin thuis voel. Dat is de belangrijkste reden.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op woensdag 12 juni 2002 16:54 schreef lasker het volgende:
Dat is volstrekt logisch en te volgen, behalve dan het punt van martelen en doodstraf.
Wat de doodstraf betreft: als de misdadiger kans heeft op een beter leven na de dood (indien hij berouw toont tijdens zijn executie), dan is zowel de misdadiger als de samenleving beter af met een dode misdadiger. Marteling: als je het lichaam minderwaardig vindt dan werkt dat natuurlijk drempelverlagend wat betreft het toepassen van lijfstraffen/martelingen; het lichaam is zondig dus het lichaam dient getuchtigd te worden... De eerder genoemde flagellanten dreven dit zo ver dat ze en masse door het land trekkend zichzelf met driestrengige leren zwepen met loden haken aan het uiteinde op de rug sloegen, om zo verlossing af te kopen.
Is het niet zo dat het geloof zelf de basis is. Welke andere basis biedt volgens jou meer stabiliteit? Het geloof in de rationaliteit, die de arme Jezuieten hun basis ontnam?
Voor mij zijn persoonlijke transcendent/spirituele ervaringen de basis van religieuze beleving. Dogmatisch geloof is naar mijn mening iets dat alleen weggelegd is voor mensen die niet zulke ervaringen hebben, of ze miskennen. De basis van alle religie is dus volgens mij persoonlijke openbaring. Die openbaringen worden publiek goed wanneer de mysticus profeet wordt en ze gaat uitdragen, en zo ontstaat in de loop van tijd een dogma.
Dat kan zowel een prachtige witte engel als een gruwelijke zwarte opleveren.
Ik heb nooit iets ervaren dat mij bedreigde of wilde verleiden (beangstigde wel, maar dat is iets anders, het zijn nogal overweldigende ervaringen meestal). Ik heb het maar moeilijk met die stricte classificering (en met hun afbeeldingen ook).
Heb je weleens aan je eigen voeten getrokken en hoe hoog kwam je?
Ik zal proberen een indruk te geven van een transcendente ervaring. Heb je ooit wel eens plots een enorm mooi en ontroerend landschap gezien of muziekstuk gehoord, zodat je wel stil moest staan en blijven kijken/luisteren, met kippevel, in tranen en lachend tegelijk? Stel je dat gevoel 1000x sterker voor, en betrokken op je hele waarneming, dan heb je het "god-lijke" stadium van een transcendente ervaring. Het geeft geen gevoel van macht, maar een van verbondenheid, schoonheid, liefde. Hoe "high" kun je worden, en dat zonder drugs?
Een wijze kosmoloog zal zeggen: God ligt buiten mijn kengebied. Maar je hebt in die zin gelijk dat we ook moeten accepteren dat niet alle kosmologen wijs zijn.
Eumz, volgens mij zegt de kosmoloog uit de voorgaande posts het zelfde in andere woorden. Hij kan een verklaring geven voor het ontstaan van het universum, zonder God daarbij te betrekken; maw. als wetenschapper ligt God buiten zijn kengebied, maar toch heeft hij een plausibele theorie voor het ontstaan van het universum.
De wetenschapper moet erkennen dat een gelovige spreekt vanuit zijn ethiek en dus een waardeoordeel kan uitspreken over de waardevrije theorie van de wetenschapper. (Het recht van zowel missionaris als inboorling).
Het waardes verbinden aan waardevrije zaken is in wezen wat een kind doet als het zegt dat rood zijn lievelingskleur is. De gelovige moet dus beseffen dat zijn waardeoordeel niet rationeel is, en dat hij er ook geen logische stellingen op kan baseren.
Het is een grote fout geloofsstellingen proberen te weerleggen met wetenschappelijke argumenten, tenzij de wetenschapper die dat doet erkent dat hij bezig is zijn eigen ethiek uit te dragen (relativistisch of niet).
Als die geloofsstellingen zich op het natuurwetenschappelijke vlak begeven, en de wetenschapper kan bewijzen dat ze incorrect zijn, dan speelt de ethiek uit het oogpunt van de wetenschapper hier in zoverre een rol dat de wetenschapper moet beslissen of het beter is de dwalingen van de gelovigen te weerleggen, of dat het beter is de gelovigen verder die dwalingen aan het puliek te laten verkondigen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op woensdag 12 juni 2002 18:34 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]

Ik neem de bijbel in zijn geheel zeker niet voor een korreltje zout - sterker nog; het is het belangrijkste boek dat ik ken! Zorg ervoor dat je mijn argumenten goed leest, want nu trek je zaken uit het verband.

Ik heb het christendom gekozen omdat ik daarin opgevoed ben, maar ook omdat ik me erin thuis voel. Dat is de belangrijkste reden.
Oke, ik had ook niet gepoogd te zeggen dat je de bijbel niet serieus nam. Ik denk dat de waardering van een zoutkorrel persoonlijk verschilt dan. Wat ik bedoelde met die korrel was dat je bij verschillende passages je vraagtekens durft te zetten (een voorbeeld is dus de wraak- en vernietigingsteksten uit het oude testament). Als er staat dat god opdracht gaf tot uitmoorden van volken dan zeg jij dat dat niet in je godsbeeld past (itt zeeg) en het daarom ook niet gelooft als werkelijkheidsbeschrijving van god of een van zijn eigenschappen. Nu vroeg ik mij dus af (waar ik dus eigenlijk in de vorige post ook op doelde) of jij met deze bijbel-kritische houding ook het nieuwe testament en ihb de evangelien benaderd. Je zou hier toch ook, zoals velen doen, kunnen zeggen dat het niet in je godsbeeld past dat hij moedwillig iemand laat sterven aan het kruis als vergelding van andermans misdaden (dit laatste is een interpretatie die we niet in de evangelien vinden maar wel in de paulus brieven en eerste belijdenissen)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op donderdag 13 juni 2002 09:56 schreef snstrubbe het volgende:
Oke, ik had ook niet gepoogd te zeggen dat je de bijbel niet serieus nam. Ik denk dat de waardering van een zoutkorrel persoonlijk verschilt dan. Wat ik bedoelde met die korrel was dat je bij verschillende passages je vraagtekens durft te zetten (een voorbeeld is dus de wraak- en vernietigingsteksten uit het oude testament). Als er staat dat god opdracht gaf tot uitmoorden van volken dan zeg jij dat dat niet in je godsbeeld past (itt zeeg) en het daarom ook niet gelooft als werkelijkheidsbeschrijving van god of een van zijn eigenschappen. Nu vroeg ik mij dus af (waar ik dus eigenlijk in de vorige post ook op doelde) of jij met deze bijbel-kritische houding ook het nieuwe testament en ihb de evangelien benaderd. Je zou hier toch ook, zoals velen doen, kunnen zeggen dat het niet in je godsbeeld past dat hij moedwillig iemand laat sterven aan het kruis als vergelding van andermans misdaden (dit laatste is een interpretatie die we niet in de evangelien vinden maar wel in de paulus brieven en eerste belijdenissen)
Ik vind in je post een soort angst doorklinken om de bijbel kritisch te lezen ('je durft vraagtekens te zetten'). Waarom zou je iets blindelings aannemen? Dat is niet verstandig - bij niks. Ik plaats mijn vraagtekens bij stukken in de bijbel die ik niet vind passen bij andere stukken uit de bijbel. Zo is God een wezen van liefde - dan past het niet in mijn beeld dat hij opdracht geeft tot het doden van hele volksstammen. Die stukken zijn bovendien tot stand gekomen door overdraging van verhalen, en daarom is de hoeveelheid 'ruis' in de verhalen zeer waarschijnlijk veel groter dan in het nieuwe testament.

Het verhaal van Jezus is symbolisch veel krachtiger. Hoe het al dan niet gebeurd is vind ik niet zo interessant, het is de boodschap die in het verhaal zit die zo belangrijk zit. Zo vergeeft Jezus de moordenaars die naast hem hingen; dat vind ik een krachtige boodschap - zelfs de grootste zonden kunnen vergeven worden. Ik denk alleen dat we nog steeds niet begrijpen wat het verhaal nu eigenlijk betekent - wat de boodschap is.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
zeeg:
Hoezo niet constistent? God is rechtvaardig, op Zijn Eigen Goddelijke manier. Niets meer en niets minder.
Rechtvaardig? Ik weet niet wat jij onder rechtvaardig verstaat, maar vind jij het bijvoorbeeld rechtvaardig dat de kinderen en zuigelingen moeten worden gedood , omdat het volk Amelek een paar eeuwen daarvoor het volk Israel aanviel?

(Samuel 15:2-3 : Thus saith the LORD of hosts, I remember that which Amalek did to Israel, how he laid wait for him in the way, when he came up from Egypt. Now go and smite Amalek, and utterly destroy all that they have, and spare them not; but slay both man and woman, infant and suckling)
CristiaanVerwijs:
Hoe het al dan niet gebeurd is vind ik niet zo interessant, het is de boodschap die in het verhaal zit die zo belangrijk zit. Zo vergeeft Jezus de moordenaars die naast hem hingen; dat vind ik een krachtige boodschap - zelfs de grootste zonden kunnen vergeven worden. Ik denk alleen dat we nog steeds niet begrijpen wat het verhaal nu eigenlijk betekent - wat de boodschap is.
De boodschap is belangrijk, alleen wat deze precies is, is nog onduidelijk, wat nu?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op donderdag 13 juni 2002 12:16 schreef Absolyte het volgende:
De boodschap is belangrijk, alleen wat deze precies is, is nog onduidelijk, wat nu?
Ik denk dat dat het doel van de bijbel en het geloof is - begrijpen wat er nu echt mee bedoeld wordt (en dan met name de bijbel als boek).

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • xentric
  • Registratie: Maart 2002
  • Laatst online: 15-08-2012
Op woensdag 12 juni 2002 20:27 schreef mietje het volgende:
Ik zal proberen een indruk te geven van een transcendente ervaring. Heb je ooit wel eens plots een enorm mooi en ontroerend landschap gezien of muziekstuk gehoord, zodat je wel stil moest staan en blijven kijken/luisteren, met kippevel, in tranen en lachend tegelijk? Stel je dat gevoel 1000x sterker voor, en betrokken op je hele waarneming, dan heb je het "god-lijke" stadium van een transcendente ervaring. Het geeft geen gevoel van macht, maar een van verbondenheid, schoonheid, liefde. Hoe "high" kun je worden, en dat zonder drugs?
In die laatste paar woorden zit voor mij het hele probleem van transcedente ervaringen. Ik geef eerlijk toe dat ik flink wat drugs heb gebruikt in mijn jongere jaren. Maar ik heb er wel iets van geleerd, namelijk dat dit soort ervaringen gewoon opgewekt kunnen worden door synthetische stoffen of zelfs door stoffen die je lichaam zelf aanmaakt. Het gaat mij er dan om dat ik daaruit afleid dat het niet mijn non-fysieke (als ik die zou hebben) geest is die een ervaring heeft, maar dat het puur mijn lichamelijke reactie is op een bepaald stof. Het gevoel dat ik soms heb gehad van drugs komt zeer dicht bij wat jij omschrijft als "1000x sterker". Maar als ik zo'n ervaring zonder drugsgebruik zou krijgen weet ik dat mijn lichaam in staat is een dergelijk effect helemaal zelf op te wekken. Niks mystieks aan voor mij... maar wel lekker ;)

[voor iedereen]
En dan las ik een paar posts geleden nog een probleempje waar ik wel een antwoord op denk te hebben. Het ging namelijk over normen en waarde die de bijbel en het geloof ons voorschrijven, en dat de wetenschap geen normen en waarden op zou kunnen stellen.
Ik zou daar tegenin willen brengen dat als je de principes "constructief" en "destructief" zou gebruiken als wetenschapper, je al een eind op de goede weg bent.

Als een actie constructief is en constructief bedoeld was, dan is die actie een goede zaak.
Als een actie constructief is maar destructief bedoeld was, dan is die actie een geluk bij een ongeluk.
Als een actie destructief is en constructief bedoeld was, dan is die actie een fout.
Als een actie destructief is en destructief bedoeld was, dan is die actie een zonde.

Goede intentie en slechte intentie, daar draait het volgens deze regels allemaal om. En daar heb je in principe geen religie voor nodig. Het enige dat je dient te hebben is een gezond respect voor alles dat leeft!

Maar je kan je natuurlijk ook in een grijs gebied gaan bevinden waarbij je destructief bezig bent om daar later een constructief voordeel uit te halen... Hier wordt het moeilijk !

Een voorbeeld hiervan zou zijn, het afmaken van duizenden koeien i.v.m. de mond&klauwzeer-epidemie. Hierbij zou je de actie kunnen rechtvaardigen door je voor te nemen dat het in het belang is van de complete veestapel. Maar ik kan er ook tegenover zetten dat dit een overbodige destructieve keuze was omdat men het vee had moeten inenten. Maar gezien de situatie (niet gevaccineerd) is er correct gehandeld volgens deze regel.

Nu een voorbeeld dat het nog lastiger maakt, de etnische zuiveringen. Je kan zo'n actie bekijken als het ontdoen van de samenleving van alle zwakkere en ongewenste elementen opdat de overblijvers het beter hebben. Jaja, constructief bedoeld zeker!? hoor ik je al zeggen... Inderdaad was de opzet constructief bedoeld, maar ik denk wel dat dat een drogreden was !!!

Zodra het dus op het doden van levende wezen aankomt, zitten we in een grijs gebied dat per definitie eigenlijk als slecht te bestempelen is. De enige doding die per definitie goed is, is een nobele opoffering van je eigen leven. Maar daar versta ik dus geen zelfmoord onder hey!

Ik denk dat je met deze regel-set een heel eind kan komen...

Als er een ding groter is dan het heelal, dan is het de menselijke verbeelding...


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op donderdag 13 juni 2002 12:57 schreef xentric het volgende:
In die laatste paar woorden zit voor mij het hele probleem van transcedente ervaringen. Ik geef eerlijk toe dat ik flink wat drugs heb gebruikt in mijn jongere jaren. Maar ik heb er wel iets van geleerd, namelijk dat dit soort ervaringen gewoon opgewekt kunnen worden door synthetische stoffen of zelfs door stoffen die je lichaam zelf aanmaakt.
We zijn het helemaal met elkaar eens. De cruciale vraag is echter: waarom maakt je lichaam die neurotransmitters aan. Bij het zien van bv. een mooie vrouw is dat eenvoudig te verklaren, maar bij het zien van bv. een berglandschap is dat wat lastiger (dat landschap is niet erg geschikt voor menselijke bewoning). We gaan er dus van uit dat je de produktie van die neurotransmitters niet kunstmatig stimuleert (dmv. drugs).
Het gaat mij er dan om dat ik daaruit afleid dat het niet mijn non-fysieke (als ik die zou hebben) geest is die een ervaring heeft, maar dat het puur mijn lichamelijke reactie is op een bepaald stof.
We zijn het weer eens, alleen trek ik die conclusie door: mijn geest en zijn transcendente ervaringen zijn fysiek; de "spirit" in inspiratie is slechts een abstacte omschrijving voor een fysiek fenomeen in je hersenen, net als "God".
Niks mystieks aan voor mij... maar wel lekker ;)
Dit Jezus/Boedha-gevoel van verbondenheid, schoonheid en liefde is mystiek! En aangezien dat gevoel de zelfde veroorzakers heeft als een "high", zijn er zeer veel raakpunten tussen die twee, waarvan wel meer mensen zich bewust zijn (De songteksten "We come One" en "God is a DJ" zijn leuke voorbeelden hiervan.)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 49836

Op woensdag 12 juni 2002 20:27 schreef mietje het volgende:

[..]

Wat de doodstraf betreft: als de misdadiger kans heeft op een beter leven na de dood (indien hij berouw toont tijdens zijn executie), dan is zowel de misdadiger als de samenleving beter af met een dode misdadiger. Marteling: als je het lichaam minderwaardig vindt dan werkt dat natuurlijk drempelverlagend wat betreft het toepassen van lijfstraffen/martelingen; het lichaam is zondig dus het lichaam dient getuchtigd te worden... De eerder genoemde flagellanten dreven dit zo ver dat ze en masse door het land trekkend zichzelf met driestrengige leren zwepen met loden haken aan het uiteinde op de rug sloegen, om zo verlossing af te kopen.
In het Christendom staat de heiligheid van het leven en naastenliefde centraal. Uitwassen zijn altijd aan te wijzen. Toch zijn het voornamelijk de Christelijke landen waar de martelingen en doodstraf zijn afgeschaft. Ik geloof ook niet dat volkeren minder martelden of moorden voordat zij het Christendom aannamen. Ik denk dat jij in deze erg beinvloed wordt door jouw specifieke kijk op het lichaam.
Voor mij zijn persoonlijke transcendent/spirituele ervaringen de basis van religieuze beleving. Dogmatisch geloof is naar mijn mening iets dat alleen weggelegd is voor mensen die niet zulke ervaringen hebben, of ze miskennen. De basis van alle religie is dus volgens mij persoonlijke openbaring. Die openbaringen worden publiek goed wanneer de mysticus profeet wordt en ze gaat uitdragen, en zo ontstaat in de loop van tijd een dogma.
Een meetlat heeft een nulpunt nodig en een schaalverdeling. Elke wetenschapper weet dat de plaats van het nulpunt en de schaaleenheden arbitrair zijn, toch kan hij niet zonder. Een mens heeft een morele schaal en nulpunt nodig. Je hebt twee fundamentele mogelijkheden. Je legt het nulpunt binnen je zelf of buiten je zelf. Wordt de blik naar binnen of naar buiten gericht. Wie het nulpunt buiten zichzelf heeft geplaatst, kan zijn ervaringen delen met anderen, hij voelt verbondenheid, hij wordt een met het leven, een met God. Hij heeft een absolute schaal, God, waarop hij dingen kan afmeten. De zin strekt zich uit tot buiten hem zelf. Zijn verwezenlijking vindt hij in God en anderen. Accepteert hij dat anderen hun nulpunt anders kunnen kiezen hebben dan kan hij dat enigzins relativeren.

Wie de blik naar binnen richt wordt een met zichzelf, een met de kosmos. Hij heeft een relatieve schaal, als hij erkent dat ook anderen zichzelf tot nulpunt nemen. Doet hij dit niet dan heeft ook hij een absolute schaal. hij is zelf maat der dingen. De zin strekt zich niet uit buiten hemzelf, zijn leven. Zijn verwezenlijking vindt hij in zichzelf.

De ervaringen die jij krijgt zijn anders van aard dan die van mij. Ik vind het belangrijk mijn ervaringen te kunnen delen met anderen, zoals een wetenschapper het belangrijk vindt dat zijn experimenten door anderen kunnen worden herhaald.

Het heeft geen zin de rationaliteit van de keuze te verdedigen. De keuze ligt besloten in de persoon. Jouw hemel is mijn hel en omgekeerd. Wetenschap, nog logica kan je hier helpen. Je kan mischien denken dat de keuze voor het nulpunt in je zelf minder willekeurig is. dit is slecht schijn want gelovigen kunnen tegenwerpen dat een gedeeld nulpunt minder willekeurig is.
Ik heb nooit iets ervaren dat mij bedreigde of wilde verleiden (beangstigde wel, maar dat is iets anders, het zijn nogal overweldigende ervaringen meestal). Ik heb het maar moeilijk met die stricte classificering (en met hun afbeeldingen ook).
Ik vermoed dat jouw keuze voor een persoonlijk geloof te maken heeft met jouw relativistische instelling, het afwijzen van een absolute schaal. Bij sommige mensen komt dat mede voort omdat ze enkel wetenschapbeoefening als rationeel willen accepteren. Bij anderen misschien uit een diep respect voor andersdenkenden. Dat laatste bedoel ik met de prachtige witte engel. Ik spreek vanuit een Christijke optiek en en verdraagzaamheid is een hoog goed in het Christendom.

Er kunnen ook een andere reden zijn om te komen tot een persoonlijk geloof. Het onvermogen om te kunnen delen of invoelen of omdat de donkere kant van de natuur overheerst. Zij die genot hebben in de pijn van anderen of de pedofiel die zijn liefde gebarrikadeerd ziet. Zij die op de verkeerde kant van de schaal van het geloof komen, zullen ook een eigen schaal zoeken. Wanneer zij zichzelf centraal gaan stellen en hun donkere kant gaan cultiveren dan ontstaan gevaarlijke monsters. Voor een Christen zijn dat zwarte engelen. Ze kennen geen morele beperkingen, want zij zelf zijn de maat der dingen.
Ik zal proberen een indruk te geven van een transcendente ervaring. Heb je ooit wel eens plots een enorm mooi en ontroerend landschap gezien of muziekstuk gehoord, zodat je wel stil moest staan en blijven kijken/luisteren, met kippevel, in tranen en lachend tegelijk? Stel je dat gevoel 1000x sterker voor, en betrokken op je hele waarneming, dan heb je het "god-lijke" stadium van een transcendente ervaring. Het geeft geen gevoel van macht, maar een van verbondenheid, schoonheid, liefde. Hoe "high" kun je worden, en dat zonder drugs?
Bij jou komt het verlangen voort uit een behoefte aan mystiek en diepere ervaring. Jij bent teruggegaan in de tijd om deze beleving te vinden. Ik wil best aannemen dat dat voor jou een diepe en zingevende ervaring oplevert. Ook gelovigen zoeken zulke ervaringen om dichter bij God te komen. In deze een tijd zie je een grote behoefte aan intense persoonlijke ervaringen. In een wereld die steeds gehaaster, individualistischer en materialistischer wordt wordt het steeds moeilijker verbondenheid te voelen. Helaas zoeken veel mensen instant satisfaction. De vuchten van wetenschap en techniek leveren ons surrogaten. Steeds nieuwe produkten ontstaan om de behoefte te dekken. Ongetwijfeld komt er een moment dat elektronische drugs werkelijkheid worden en we de belevingscentra van onze hersens rechtstreeks kunnen manipuleren. De wetenschap kan best waardevrij zijn maar evengoed geeft hij ons de middelen om onszelf te vernietigen.
Eumz, volgens mij zegt de kosmoloog uit de voorgaande posts het zelfde in andere woorden. Hij kan een verklaring geven voor het ontstaan van het universum, zonder God daarbij te betrekken; maw. als wetenschapper ligt God buiten zijn kengebied, maar toch heeft hij een plausibele theorie voor het ontstaan van het universum.
Jouw Kosmoloog vindt het steeds nodig om Godsdienstige (tegen)claims te weerleggen.
Het waardes verbinden aan waardevrije zaken is in wezen wat een kind doet als het zegt dat rood zijn lievelingskleur is. De gelovige moet dus beseffen dat zijn waardeoordeel niet rationeel is, en dat hij er ook geen logische stellingen op kan baseren.
Voor de Gelovige zijn die zaken natuurlijk niet waardevrij. Een bepaalde uitspraak kan best goed zijn voor de inboorling en slecht voor de missionaris , en waardevrij zijn voor de wetenschapper. De uitspraken van de gelovige kunnen best rationeel zijn vanuit zijn uitgangspunten. Voor de wetenschapper is het aanvaarden van God misschien een irrationeel uitgangspunt, omdat het niet bewijsbaar is vanuit zijn eigen uitgangspunten. Dat is dan een bekrompen gedachte, want uitgangspunten behoeven geen bewijs. Alleen binnen de wetenschappelijke kengebieden zijn de wetenschappelijke uitgangspunten algemeen aanvaard en kunnen worden gebruikt om opvattingen als niet rationeel te bestempelen.
Als die geloofsstellingen zich op het natuurwetenschappelijke vlak begeven, en de wetenschapper kan bewijzen dat ze incorrect zijn, dan speelt de ethiek uit het oogpunt van de wetenschapper hier in zoverre een rol dat de wetenschapper moet beslissen of het beter is de dwalingen van de gelovigen te weerleggen, of dat het beter is de gelovigen verder die dwalingen aan het puliek te laten verkondigen.
Het woord dwaling heeft een morele implicatie. Vanuit wetenschappelijk standpunt zijn dingen slechts bewijsbaar juist of bewijsbaar onjuist of onbewijsbaar. De wetenschapper gebruikt dan wetenschappelijke argumenten in geloofsdiscussies en weigert te accepteren dat hij bezig is zijn eigen ethiek, die minder botst met de wetenschappelijke uitgangspunten, op te leggen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
mietje:
We zijn het weer eens, alleen trek ik die conclusie door: mijn geest en zijn transcendente ervaringen zijn fysiek; de "spirit" in inspiratie is slechts een abstacte omschrijving voor een fysiek fenomeen in je hersenen, net als "God".
Waarom zou je een dergelijke ervaring achteraf moeten verklaren in termen van fysieke oorzaken e.d., deze diepgaande ervaring staat op zich zelf.
Zo'n volledig 'andere' ervaring verklaren vanuit de normale ervaringstoestand, vanuit je huidige perceptie, doet geen eer aan deze unieke ervaring.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 43671

kweeni niemand heeft ooit bewezen dat er een god bestaat, dus misschien is het wel gewoon ooit allemaal verzonnen. daarom "eerst zien dan geloven" klaar, en tot die tijd geloof ik er niet in hoor.
laatst hadden we het er ook met godsdiens over of geesten bestaan of niet. ook dat wil ik eerst zelf zien dan geloof ik het, en niet op de "verhaaltjes" van andere mensen.
>>geniet van het leven ;)<<

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 958

Op donderdag 13 juni 2002 15:55 schreef Absolyte het volgende:

[..]

Waarom zou je een dergelijke ervaring achteraf moeten verklaren in termen van fysieke oorzaken e.d., deze diepgaande ervaring staat op zich zelf.
Zo'n volledig 'andere' ervaring verklaren vanuit de normale ervaringstoestand, vanuit je huidige perceptie, doet geen eer aan deze unieke ervaring.
Waarom zou het beschrijven of verklaren van een ervaring iets afdoen aan die ervaring zelf? Ik geef toe dat je op het moment dat je zo'n ervaring hebt, je even niet wilt horen: joh, da's gewoon een chemische reactie in je hersenen.

Maar als je je achteraf afvraagt waardoor die ervaring nou precies kwam, dan vind ik het niet bevredigend genoeg om te zeggen: "Die ervaring staat op zich en is een fundamenteel verschijnsel". Er liggen namelijk best interessante neurologische principes achter elk gevoel en elke ervaring en het kennen van die principes is van groot belang. Niet alleen vanuit medisch oogpunt, maar ook vanuit filosofisch oogpunt. De vraag: "Waar komen onze gevoelens vandaan?" is een vraag waar filosofen al eeuwen lang over nadenken en we kunnen nu eindelijk beginnen met die vraag te beantwoorden.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 42894

Voor mij is het duidelijk. Er is maar één god.

Wij.

Door één of andere reden is deze toch wel schizofrene situatie ontstaan.
De boodschap die ik lees in de bijbel of de geschriften van boeddha is dat we één zijn. En tegelijkertijd dat we ons ook geen zorgen hoeven te maken. Dat wij elk probleem kunnen overwinnen. Het is alleen een kwestie van tijd.

Hoewel ik zelf zeer sterke transcendente ervaringen heb betwijfel ik of het om die ervaringen draait. De andere ervaringen zijn net zo waardevol en diep.
Als het inderdaad om die ervaringen zou draaien dan zou het bestaan om mij draaien en niet om ons ?

Ik zie de transcendante ervaring een beetje als een snoepje die hart en ziel verkwikt na een zware inspanning. Het moet moed, helderheid, kracht geven om verder te gaan. We kunnen niet op onze lauweren rusten zelfs al is het zo dat we elk probleem zullen overwinnen. We moeten het wel nog doen hé.

Tuurlijk haat ik het. Het liefst zou ik in die wonderbaarlijke toestand verblijven. Maar is dat realistisch ?

Dat is bv. ook een vraag die ik mezelf stel als ik de Jehova's hoor.
Ik denk, prachtig, prachtig. Schitterend dat jullie er kracht uit halen. En ik wil niet diegene zijn die jullie uit jullie droom haalt. Maar als het niet overeenkomstig de waarheid is. Maar als het slechts een droombeeld is dan zal die vroeg of laat doorprikt worden. En dan is het goed dat ook andere paden werden bewandeld.

Uiteraard kan ik totaal mis zijn. 1000 x sterker heb ik nog nooit ervaren.
Ik stel me ook die vraag bij boeddha of jezus. Wat hebben ze nu precies gezien ?

Het verlangen naar bovenaardse kracht is waarschijnlijk een oerverlangen. Dat jammer genoeg op niets is gegrondvest. Veronderstel ik dan.

Toch worden die mystici uit het verleden voorgesteld als figuren met bovenaardse, wonderbaarlijke krachten. Die wij natuurlijk ook willen hebben.

Maar in tegenspraak daarmee zijn eigenlijk de woorden die ze spreken. Want daar zie ik juist een oproep naar nuchterheid. Nuchterheid, realiteitszin, waarheidsgetrouwheid.

Ik konstateer bijvoorbeeld bij mezelf dat naarmate de oogschellen afvallen dat de transcendente ervaring sterker wordt.

Toch koester ik soms nog de hoop dat het hoogtepunt een albegrip is. Een vorm van alwetendheid.
Maar waarschijnlijk is die hoop verkeerd en als ik die loslaat verkrijg ik waarschijnlijk een ervaring die me laat inzien waarom het niet kan en dat dat niet erg is.
Ipv een alwetendheid, eerder een alberusting.

Tja, tja mensjes, het is niet van de poes om god te zijn.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
Sandalf:
Waarom zou het beschrijven of verklaren van een ervaring iets afdoen aan die ervaring zelf? Ik geef toe dat je op het moment dat je zo'n ervaring hebt, je even niet wilt horen: joh, da's gewoon een chemische reactie in je hersenen.
Het gebruik van het woordje 'da's' is interessant in dit verband, een ervaring IS in feite een chemische reactie, ik hoor regelmatig mensen dergelijke uitspraken doen, de werkelijkheid wordt gereduceerd tot een zekere fysieke structuur. Als het over bestaan gaat, van de ervaring kun je zeker zijn dat hij bestaat of er een onderliggende structuur aanwezig is die deze ervaringen veroorzaakt is nog maar de vraag.
Maar als je je achteraf afvraagt waardoor die ervaring nou precies kwam, dan vind ik het niet bevredigend genoeg om te zeggen: "Die ervaring staat op zich en is een fundamenteel verschijnsel". Er liggen namelijk best interessante neurologische principes achter elk gevoel en elke ervaring en het kennen van die principes is van groot belang. Niet alleen vanuit medisch oogpunt, maar ook vanuit filosofisch oogpunt. De vraag: "Waar komen onze gevoelens vandaan?" is een vraag waar filosofen al eeuwen lang over nadenken en we kunnen nu eindelijk beginnen met die vraag te beantwoorden.
Zelf vind ik de mogelijk onderliggende structuur die de oorzaak is van alle ervaring ook zeer interessant om te onderzoeken, om te weten hoe deze structuur precies is gevormd en in welke zin deze de ervaring bepaalt. Ik pas echter wel op dat ik de werkelijkheid, het zijnde, niet reduceer tot een fysieke orde, de eventuele -nooit met absolute zekerheid te kennen- waarheid hier omtrent is van secundair belang in vergelijking met mijn eigen existentie. In dit licht kun je ook een fenomeen als vrije wil zien.
aleksandra:
Tja, tja mensjes, het is niet van de poes om god te zijn.
Beter omdat dan maar aan almachtige transcendente wezens uit andere dimensies enzo over te laten :)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op donderdag 13 juni 2002 22:55 schreef aleksandra het volgende:
De boodschap die ik lees in de bijbel of de geschriften van boeddha is dat we één zijn.
Dat is de kernboodschap van alle mystici uit elke religie. Ik durf zelfs te beweren dat dit veel te maken heeft met het ontstaan van het monotheisme.
Als het inderdaad om die ervaringen zou draaien dan zou het bestaan om mij draaien en niet om ons ?
Transcendente ervaringen zijn niet altijd even sterk. Het gaat van je plots realiseren van "God wat is het leven mooi" tm. die god-lijke ervaring. Bij deze laatste soort is er geen onderscheid meer tussen "mij" en "ons", je bent/voelt je één met de hele wereld.
Tuurlijk haat ik het. Het liefst zou ik in die wonderbaarlijke toestand verblijven. Maar is dat realistisch ?
Tja, dat is natuurlijk de hamvraag. Het boeddisme beweert dat Boedha altijd in deze staat was, en de boeddist streeft ernaar zelf ook in deze staat te geraken en er permanent in te blijven ("nirvana").
Ik stel me ook die vraag bij boeddha of jezus. Wat hebben ze nu precies gezien ?
Als je langer in die god-lijke staat blijft, dan ga je onherroepelijk hallucineren, je krijgt visioenen/openbaringen ("Waiting for the Gift of Sound and Vision"). Dat is het punt waar de "engelen" en "demonen" in het verhaal opduiken.
Toch worden die mystici uit het verleden voorgesteld als figuren met bovenaardse, wonderbaarlijke krachten. Die wij natuurlijk ook willen hebben.
Je hebt mystici, en je hebt magi. Mystici beoefenen theurgie ("godswerk"), ze willen gods werk in zichzelf doen. Magi beoefenen thaumaturgie ("wonderwerk"), ze willen wonderen in de wereld bewerkstelligen. Het verschil is niet altijd duidelijk, maar er is wel degelijk een verschil.

PS: de discussie met lasker zet ik vanavond voort, ik heb nu niet genoeg tijd.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • xentric
  • Registratie: Maart 2002
  • Laatst online: 15-08-2012
Op vrijdag 14 juni 2002 11:19 schreef Absolyte het volgende:
een ervaring IS in feite een chemische reactie, ik hoor regelmatig mensen dergelijke uitspraken doen, de werkelijkheid wordt gereduceerd tot een zekere fysieke structuur. Als het over bestaan gaat, van de ervaring kun je zeker zijn dat hij bestaat of er een onderliggende structuur aanwezig is die deze ervaringen veroorzaakt is nog maar de vraag.
Maar ik kan net zo hard roepen dat veel mensen de fysieke werkelijkheid proberen optewaarderen naar een hogere realiteit met buiten het fysieke nog meerdere toestanden.

Als dat hogere invloed zou kunnen hebben op onze fysieke werkelijkheid, of je dat nu ziet als een eventuele geest van de mens die in contact staat met het fysieke lichaam zodat zij een eenheid vormen, of dat je het ziet als een god die invloed op processen in de fysieke realiteit kan hebben, dan zal die interactie tussen non-fysiek en fysiek wetenschappelijk aantoonbaar moeten zijn !

Vandaar dat ik dus niet zomaar aan wil nemen dat de mens een geest heeft. En als logisch gevolg, dat als er dus geen connectie tussen non-fysiek en fysiek is, er dan misschien wel een alternate reality kan zijn, maar dat ieder geloof op aarde dan een loze boodschap is omdat de beloofde interactie met god onmogelijk is...

Vandaar dat ik rustig wacht op bewijzen uit onderzoek met bijna-dood-ervaringen die misschien uitsluitsel kunnen geven over de vraag of de mens een geest heeft die in maar ook buiten het lichaam kan bestaan.

[beetje off-topic]
En na oog-openende conversaties met mediums en cold readers is mij wel heel duidelijk geworden dat die mensen de logica van de mens juist gebruiken om onlogische ervaringen op te wekken waarin die mensen volledig geloven en graag geld spenderen om te praten met hun overleden familieleden. Pure oplichterij, maar helaas ben ik nog niemand tegengekomen die daadwerkelijk met echte geesten claimed te kunnen communiceren. (ik zal de "Randi-prijs" er maar buiten laten, maar Randi heeft die prijs ingesteld omdat hij alleen maar mensen sprak in zijn goochel- en magi-wereldje die de boel belazeren ipv daadwerkelijk met geesten te communiceren)

Als er een ding groter is dan het heelal, dan is het de menselijke verbeelding...


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op vrijdag 14 juni 2002 14:35 schreef xentric het volgende:
Vandaar dat ik dus niet zomaar aan wil nemen dat de mens een geest heeft. En als logisch gevolg, dat als er dus geen connectie tussen non-fysiek en fysiek is, er dan misschien wel een alternate reality kan zijn, maar dat ieder geloof op aarde dan een loze boodschap is omdat de beloofde interactie met god onmogelijk is...
Je kunt zo ook concluderen dat het onderscheid maken tussen fysica en metafysica op zich een geloofskwestie is. Als je dat onderscheid niet maakt, dan is interactie met God wel degelijk mogelijk. Als je "God" en "geest" als iets fysieks (als bewustzijnstoestanden) ziet, dan is Goddelijke inspiratie niet veel anders dan de inspiratie die een kunstenaar ervaart.

Breekt dat iets "wonderbaarlijks" af tot een platvloers alledaags verschijnsel? Dat is een perceptiekwestie, voor mij is de fysieke wereld op zich al wonderbaarlijk :)
Vandaar dat ik rustig wacht op bewijzen uit onderzoek met bijna-dood-ervaringen die misschien uitsluitsel kunnen geven over de vraag of de mens een geest heeft die in maar ook buiten het lichaam kan bestaan.
Je argumentatie tot hier toe kan ik goed volgen, maar je breekt haar nu zelf af door te stellen dat je op iets wacht dat volgens je eigen argumentatie onmogelijk is (het aantonen van interactie tussen fysica en metafysica).

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • xentric
  • Registratie: Maart 2002
  • Laatst online: 15-08-2012
Op vrijdag 14 juni 2002 15:17 schreef mietje het volgende:
Breekt dat iets "wonderbaarlijks" af tot een platvloers alledaags verschijnsel? Dat is een perceptiekwestie, voor mij is de fysieke wereld op zich al wonderbaarlijk :)
Dan kunnen we het daarover eens zijn, want voor mij hoeft er ook geen metafysische werkelijkheid te bestaan om toch de fysieke wereld in al haar pracht te kunnen bewonderen.
Je argumentatie tot hier toe kan ik goed volgen, maar je breekt haar nu zelf af door te stellen dat je op iets wacht dat volgens je eigen argumentatie onmogelijk is (het aantonen van interactie tussen fysica en metafysica).
Ik zeg daarom ook "Ik wacht rustig" omdat ik zwaar betwijfel of er ooit bewijs word gevonden voor het bestaan van een geest. Zie het maar als lekker verder gaan met bestaan totdat er uit die hoek iets "onverwachts" (in mijn ogen dan) tevoorschijn komt.
Pas dan is er voor mij persoonlijk een mogelijkheid voor geloof in het hogere.

Even voor de duidelijkheid, ik hoef iets niet perse zeker te weten om erin te geloven, maar ik wil graag wel enige zekerheid en het moet liefst nog logisch zijn ook omdat ik nou eenmaal die insteek in het leven heb. En voordat ik die zekerheid heb ga ik me er niet druk over maken of erover fantaseren en het resultaat van die fantasieen als plaatsvervangende/tijdelijke waarheid aannemen...

Als er een ding groter is dan het heelal, dan is het de menselijke verbeelding...


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op vrijdag 14 juni 2002 14:35 schreef xentric het volgende:
Vandaar dat ik rustig wacht op bewijzen uit onderzoek met bijna-dood-ervaringen die misschien uitsluitsel kunnen geven over de vraag of de mens een geest heeft die in maar ook buiten het lichaam kan bestaan.
Interessant dat je dat aanhaalt. Pas was er een discussie over lichaamsuittreding en bijna-door ervaring. Ik speelde toen advocaat van de duivel door op internet sites en/of artikelen te zoeken die iets in brachten tegen beide zaken (zelf geloof ik er namelijk wel in). Tot mijn verbazing kon ik dat niet vinden. Er waren een aantal onderzoeken (URLs kwijt - sorry!) die vrij simpel waren en resultaten gaven die toch sterk de richting van uittredingen ingingen. De experimenten waren niet alleen even secuur uitgevoerd, maar er waren ook geen experimenten die het volledig ontkrachten. Zelf ken ik mensen die beweren uittredingen te hebben meegemaakt. Zelf heb ik ook wel eens dromen gehad die zo realistisch waren dat ik zelf niet meer wist of het nu echt was of niet (alleen vergat ik om dat te testen door iets op te zoeken, te onthouden, en daar, als ik weer wakker werd, ook heen te gaan).

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op donderdag 13 juni 2002 11:04 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]

Ik vind in je post een soort angst doorklinken om de bijbel kritisch te lezen ('je durft vraagtekens te zetten'). Waarom zou je iets blindelings aannemen? Dat is niet verstandig - bij niks.
Ik denk niet dat dat angst uitdrukt, maar meer dat jouw visie zich onttrekt aan een eeuwenlange traditie waarin de bijbel gezien werd als volledig goddelijk (geinspireerd). Overigens is deze traditie nog niet geheel ten einde, maar leeft ze nog voort in zogenaamd orthodox nederland.
Ik denk alleen dat we nog steeds niet begrijpen wat het verhaal nu eigenlijk betekent - wat de boodschap is.
Kan ik hieruit afleiden dat je het dan met de klassieke interpretatie (verzoening door voldoening e.d.) niet eens bent, of hou je deze optie open voor jezelf?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

ChristiaanVerwijs>> Er zijn veel meer onderzoeken naar OBE, NDE en aanverwante verschijnselen die in een heel andere richting wijzen. Zie bijvoorbeeld hier, of doe een google op Susan Blackmore OBE

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op vrijdag 14 juni 2002 16:39 schreef snstrubbe het volgende:
Ik denk niet dat dat angst uitdrukt, maar meer dat jouw visie zich onttrekt aan een eeuwenlange traditie waarin de bijbel gezien werd als volledig goddelijk (geinspireerd). Overigens is deze traditie nog niet geheel ten einde, maar leeft ze nog voort in zogenaamd orthodox nederland.
Ik ben ook niet orthodox. Ik ben liberaal gereformeerd. Mag ik vragen vanuit welke stroming jij deze draad leest?
Kan ik hieruit afleiden dat je het dan met de klassieke interpretatie (verzoening door voldoening e.d.) niet eens bent, of hou je deze optie open voor jezelf?
Dat moet je toch even wat concreter uitleggen, want nu begrijp ik niet helemaal welke kant je op wilt. Wat ik iig niet geloof is dat alle mensen zondig zijn en in principe branden in de hel. Ik geloof niet dat het de ultieme genade is van God die ons uiteindelijk in de hemel doet belanden. Ik bekijk God vanuit een humaner perspectief - ik kan me niet voorstellen dat een godswezen geen genoegen schept in het feit dat zijn 'schepping' zich (niet altijd even) succesvol door het leven wurmt. Ik kan me niet voorstellen dat God toch maar zijn hoofd schudt om onze dommigheden en uiteindelijk uit genade (of medelijden???) besluit ons de hemel in te laten.

Ik geloof dat we hier op aarde zijn met een doel. We moeten iets leren, en dat kan zelfs meerdere levens kosten. Wat dat betreft geloof ik in het typisch liberale concept van 'oude zielen' - mensen die al meerdere levens hebben gehad en geestelijk volwassener zijn dan mensen die nog niet zoveel levens achter de rug hebben. Het gehele proces heeft als doel om uiteindelijk werkelijk mens te worden. Jezus is de eerste 'mens' die dat niveau heeft bereikt. Hij was de uitverkorene.

Dit is overigens maar 1 van mijn ideeen. Ik heb er meer, maar sommigen zijn amper met woorden uit te drukken.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 42894

Ik schreef : Als het inderdaad om die ervaringen zou draaien dan zou het bestaan om mij draaien en niet om ons ?
Op vrijdag 14 juni 2002 13:15 schreef mietje het volgende:


Transcendente ervaringen zijn niet altijd even sterk. Het gaat van je plots realiseren van "God wat is het leven mooi" tm. die god-lijke ervaring. Bij deze laatste soort is er geen onderscheid meer tussen "mij" en "ons", je bent/voelt je één met de hele wereld.
Wat ik mij afvraag is het volgende.

Als het inderdaad om "nirvana" draait in de betekenis van "nirvana" als een permanente wonderbaarlijke toestand. Wat dan gedaan met de onvermijdelijkheid van verdriet, pijn, lijden, frustratie, woede, wraaklust enz.

Als "ik" in nirvana zit dan is het prima. Ikke en de rest kan stikken.

Volgens mij kan dat niet de betekenis van nirvana zijn. Daarvoor legt boeddha volgens mij teveel nadruk op het feit dat lijden en verdriet inherent zijn aan het bestaan.

Moet men het niet eerder zien als "zich neerleggen bij het onvermijdelijke lijden".


In mijn beeld zijn er twee verschillende godsdiensten.
De valse en de waarachtige.

De valse geeft valse hoop.

Bv. Nirvana zien als een bovennatuurlijke toestand waarbij men van alles verlost is. Een soort van extase. Hier ontbreekt volgens mij de realiteitszin.

De waarachtige bevrijdt de mens inderdaad. Maar is helemaal niet zo "fantastisch". Is veel gewoner, menselijker van aard. Maar tegelijkertijd ook complexer.

Het is makkelijk om mensen naar "nirvana" te lokken wie wil niet verlost zijn van al zijn ellende en al zijn dromen in vervulling zien gaan.


Daar staat de waarachtige, simpele godsdienst tegenover. Ach, het woord godsdienst is zelfs niet van toepassing.

bv. Als je buikpijn hebt heb je misschien te veel gegeten.

bv. Misschien moet men zeggen: je zult nirvana nooit bereiken zolang je denkt dat nirvana bestaat.


bv. Of nog anders bekeken.

Je hebt honger en dorst naar een koffer vol met diamanten in de lucht.
Maar die sappige perzik en dat goed glas wijn in jou koelkast heb je niet zien liggen of staan.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op vrijdag 14 juni 2002 20:50 schreef aleksandra het volgende:
Als "ik" in nirvana zit dan is het prima. Ikke en de rest kan stikken.
Dit is niet anders bij het christelijke concept van verlossing. Iemand kan alleen zijn eigen verlossing bewerkstellingen, niet die van anderen. Het is in beide gevallen een bewuste keuze en een persoonlijk streven.
Volgens mij kan dat niet de betekenis van nirvana zijn. Daarvoor legt boeddha volgens mij teveel nadruk op het feit dat lijden en verdriet inherent zijn aan het bestaan.
De hele zin van het boeddisme is het doorbreken van deze keten van menselijk lijden. Boedha ziet het ego als veroorzaker van het menselijk leed, en leert dat het ego "opgelost" moet worden om het nirvana te bereiken en zo de keten te doorbreken. Men doorbreekt de keten dus door persoonlijk (als je dat in dit verband zeggen kunt) geen leed meer te veroorzaken.

Helaas wordt dit "oplossen van het ego" door fundamentalisten (die heb je in het oosten net zo goed) geinterpreteerd als "breken van het ego", met alle kwalijke gevolgen van dien.
Het is makkelijk om mensen naar "nirvana" te lokken wie wil niet verlost zijn van al zijn ellende en al zijn dromen in vervulling zien gaan.
Ten eerste is het niet makkelijk om een god-lijke staat te bereiken, en het boeddisme beweert ook niet dat het bereiken van nirvana/satori gemakkelijk is. Daarnaast gaat het erom niet alleen jezelf aan het ontvangende einde van het leed te onttrekken, maar vooral om jezelf als veroorzaker van het leed weg te nemen.
bv. Misschien moet men zeggen: je zult nirvana nooit bereiken zolang je denkt dat nirvana bestaat.
Bijna letterlijk Zen: "men kan satori niet vinden indien men satori zoekt". Je hebt een veel grotere aanleg voor mystiek (en haar liefde voor paradoxen) dan je zelf beseft :)
Je hebt honger en dorst naar een koffer vol met diamanten in de lucht.
Maar die sappige perzik en dat goed glas wijn in jou koelkast heb je niet zien liggen of staan.
En dit ook, dit is al bijna een haiku ;) Mystiek draait ook om de schoonheid in het "kleine", niet alleen het "grote".

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • MIster X
  • Registratie: November 2001
  • Laatst online: 16-01 09:39
Op donderdag 13 juni 2002 22:55 schreef aleksandra het volgende:Tuurlijk haat ik het. Het liefst zou ik in die wonderbaarlijke toestand verblijven. Maar is dat realistisch ?

Dat is bv. ook een vraag die ik mezelf stel als ik de Jehova's hoor.
Ik denk, prachtig, prachtig. Schitterend dat jullie er kracht uit halen. En ik wil niet diegene zijn die jullie uit jullie droom haalt. Maar als het niet overeenkomstig de waarheid is. Maar als het slechts een droombeeld is dan zal die vroeg of laat doorprikt worden. En dan is het goed dat ook andere paden werden bewandeld.
Heu, ik volg deze discussie nauwelijks nog, maar deze opmerking gaat over moi. Van trancedente of andere soorten religieuze ervaringen is bij ons geen sprake, maar ik begrijp wel dat je je afvraagt in hoeverre ons toekomstbeeld utopisch is. In vergelijking met andere religies vind ik ons juist altijd heel 'realistisch', mischien is 'menselijk' een beter woord. Geen hemel/hel-verschrikkingen etc, gewoon een simpele, gelukkige samenleving op aarde onder een rechtvaardige regering. Tja, droombeelden zullen worden doorgeprikt. Ik ben ervan overtuigd dat het 'de waarheid' is. En dat andere paden die daarmee in strijd zijn dus geen enkel nut hebben.
Op vrijdag 14 juni 2002 20:50 schreef aleksandra het volgende:
In mijn beeld zijn er twee verschillende godsdiensten.
De valse en de waarachtige.

De valse geeft valse hoop.

Bv. Nirvana zien als een bovennatuurlijke toestand waarbij men van alles verlost is. Een soort van extase. Hier ontbreekt volgens mij de realiteitszin.

De waarachtige bevrijdt de mens inderdaad. Maar is helemaal niet zo "fantastisch". Is veel gewoner, menselijker van aard. Maar tegelijkertijd ook complexer.
Kan ik me wel redelijk in vinden, hoewel godsdienst idd niet helemaal het goede woord is. Godsdienst omvat een bepaalde eredienst terwille van een godheid. En ik geloof dat hoewel de 'waarachtige' inderdaad niet zo 'fantastisch' is (maar gewoner en menselijker), zij juist ook - om die reden - veel simpeler is, niet complex.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op donderdag 13 juni 2002 15:35 schreef lasker het volgende:
Toch zijn het voornamelijk de Christelijke landen waar de martelingen en doodstraf zijn afgeschaft.
Ik denk dat dat meer met het humanisme dan met het christendom te maken heeft.
Ik denk dat jij in deze erg beinvloed wordt door jouw specifieke kijk op het lichaam.
Mijn kijk op het lichaam is helemaal niet zo bijzonder (meer). Ik heb inderdaad wel wat moeite met het verschil tussen lijfstraffen en martelingen, maar dat zal wel door mijn specifieke relativistische kijk komen ;)
Een meetlat heeft een nulpunt nodig en een schaalverdeling. Elke wetenschapper weet dat de plaats van het nulpunt en de schaaleenheden arbitrair zijn, toch kan hij niet zonder.
Nee, een meetlat heeft alleen een schaalverdeling nodig. Een meting heeft een nulpunt nodig, maar dat kun je best pas bij de meting vastleggen en niet al bij het fabriceren van de meetlat.
Een mens heeft een morele schaal en nulpunt nodig. Je hebt twee fundamentele mogelijkheden. Je legt het nulpunt binnen je zelf of buiten je zelf.
Of mogelijkheid drie, je zoekt de "vereniging der tegengestelden" en leert zo "binnen jezelf" en "buiten jezelf" te relativeren. Om de meetlat-metafoor verder te gebruiken: je probeert het nulpunt telkens weer zo vast te leggen dat er een harmonische situatie ontstaat. Harmonie tussen jezelf ("binnen") en de wereld ("buiten") en het creeeren van die harmonie is grondwaarde en zingeving van je bestaan.
De ervaringen die jij krijgt zijn anders van aard dan die van mij. Ik vind het belangrijk mijn ervaringen te kunnen delen met anderen, zoals een wetenschapper het belangrijk vindt dat zijn experimenten door anderen kunnen worden herhaald.
Dat ligt aan de aard van de ervaringen. Ik heb het er al moeilijk mee zo ver te gaan als ik in deze discussie gegaan ben. Meestal verslijten de mensen je voor gek als je ze vertelt over wat je waargenomen hebt tijdens dit soort ervaringen, en als dat niet gebeurt zijn de gevolgen niet te overzien. Er zijn (gelukkig) meer mystici dan profeten op deze wereld, men weet zich over het algemeen vrij aardig te beheersen...
Ik vermoed dat jouw keuze voor een persoonlijk geloof te maken heeft met jouw relativistische instelling, het afwijzen van een absolute schaal.
Ik vermoed dat die keuze er meer mee te maken heeft dat ik het idee heb God persoonlijk te kennen. Dat is namelijk de indruk die je hebt na zo'n god-lijke ervaring, dat je één was met de wereld en zo met God. God is die verbondenheid, schoonheid en liefde, die je in ieder klein ding waarnam. De enige manier om dan nog redelijk te kunnen functioneren in deze maatschappij, is deze godservaringen te relativeren, te beseffen dat dit geen objectieve waarnemingen zijn.
Bij jou komt het verlangen voort uit een behoefte aan mystiek en diepere ervaring. Jij bent teruggegaan in de tijd om deze beleving te vinden.
Nou ik had eigenlijk als tiener een ervaring die me een tijdje lang behoorlijk liet denken dat ik "uniek" was. Ik vond dit zelf nogal zorgwekkend en heb er met vertrouwenspersonen over gepraat. Een van die vertrouwenspersonen was zo'n cynische Jezuiet, die me wees op de mystiek, en niet te vergeten Jungs psychoanalytische benadering van de mystiek (Jung is door de mystiek tot zijn archetypen gekomen, en was op latere leeftijd zelf behoorlijk "hooked"). Zo ben ik langzaam gekomen tot het lezen van modern onderzoek naar dit soort zaken, maar ook tot de klassiekers van de mystiek en het verwante occultisme.
Ongetwijfeld komt er een moment dat elektronische drugs werkelijkheid worden en we de belevingscentra van onze hersens rechtstreeks kunnen manipuleren.
Het moet nu wel duidelijk zijn dat je transcendente ervaringen bewust kunt opwekken door bepaalde technieken zoals meditatie en (uren lang) bidden. Sommige mensen hebben meer aanleg voor het hebben van zulke ervaringen dan anderen; sommige mensen moeten er jaren voor oefenen, terwijl het anderen de eerste keer per ongeluk gebeurt (ik zat meer dan 10 uur aan een stuk te studeren). Het punt waar ik naartoe wil is: heb je enig idee hoe verslavend zulke transcendente ervaringen zijn? En dat het voor mensen die er aanleg voor hebben enorm moeilijk is om "het niet te doen"?
Jouw Kosmoloog vindt het steeds nodig om Godsdienstige (tegen)claims te weerleggen.
Mijn kosmoloog laat God volledig buiten spel, maar als hij in discussie gaat met gelovigen die zijn theorie bestrijden en stellen dat het ontstaan van het universum alleen door een scheppende God kan worden verklaard; dan voelt hij zich dus blijkbaar vanuit ethisch oogpunt verplicht de onjuistheid van die stelling te bewijzen (hetgeen hij kan). Daarmee hangt het al dan niet bestrijden van die onjuiste stelling dus af van de ethiek van die kosmoloog, maar de stelling van de gelovigen wordt daar niet minder onjuist door.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • megamuch
  • Registratie: Februari 2001
  • Laatst online: 08-12-2024

megamuch

Tring Tring!

Ok,

ten eerste ik heb dit topic al heel vaak in mij active topic zien liggen, maar er nooit op geclicked wegens vooroordelen.

ten tweede, nee ik heb niet alle 452 reacties gelezen.(gek het is 7 uur 's ochtends en ik moet nog naar bed)

ten derde, ik ben atheist.

ok komtie:

Waarom geloof ik NIET in god?
Als rationeel persoon kan ik mijzelf er niet toe zetten ergens in te geloven, dat er een andere *kracht* bestaat buiten het menselijke. Iedereeen is verantwoodelijk voor zijn eigen doen en laten. Daar heeft God imho niks mee te maken. (God bestaat immers niet volgens mij)

Er is nooit concreet bewijs geleverd dat god bestaat. Dit zal waarschijnlijk ook nooit geleverd kunnen worden. Slechts vage beschrijvingen en vage ervaringen van mensen zullen er verschijnen.

De bijbel is imho een verhaal wat deels op waarheid berust, maar daar de eeuwen heen zo verwatert is dat er nog maar 10 % waarheid instaat. (of minder)
Ik ben nog steeds van mening dat het niet mogelijk is een zee in tweeen te splitsen, en meer van die dingen die in de bijbel beschreven worden. (ik ben geen pure bijbel kenner...)

Tevens ben ik van mening dat iedereen die in een hogere macht geloofd, dat ook zeer zeker niet moet laten. Als hun dat steun en vertrouwen geeft, have fun with it. Het is alleen niet aan mij besteed.

Mijn vriendin komt uit brazilie en is redelijk katholiek. net zoals 90% van het land. Ik heb vaak genoeg dagenlang discussies met haar en haar ouders gehad, als ik zei dat ik niet in God geloofde. Ik laat iedereen in zijn waarde wat god betreft. Wat mij betreft bestaat hij/zij niet en heeft hij ook nooit bestaan. Voor mensen die daar anderen ideeen over hebben, prima, maar kom het geloof niet naar mij brengen.

Ik weet dat ik in dit topic nu misschien wel zwaar offtopic zit te lullen, maar toch wilde ik jullie mijn mening niet onthouden.

Anyway,

Adios (oftewel vayacondios / ga met god ;) )

Verstand van Voip? Ik heb een leuke baan voor je!


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 42894

Op zaterdag 15 juni 2002 00:15 schreef MIster X het volgende:

gewoon een simpele, gelukkige samenleving op aarde onder een rechtvaardige regering.
Ik heb wel een paar probleempjes met de voorstelling van de zaken.

1. Is het een plaats waar de mens zal geboren worden, groeien en sterven ?

Indien ja : en wat met de pijn verbonden aan dit geboren worden, groeien en sterven ? Wat met de teleurstellingen en grote en kleine verdrietjes ?

En als er pijn en verdriet is, waarom noem je het dan gelukkig en rechtvaardig ?

Indien neen : dit is dan toch gewoon hetzelfde als nirvana, of de hemel. Dit is toch gewoon een voorstelling van een perfekte toestand. Dit is toch niets menselijks meer.
Dit is toch juist bovenmenselijk, fantastisch.

En dat is juist de vraag die ik me stel. Behoort dit wel tot de mogelijkheden ?

----
Ik zie bij mezelf dat ik zo'n verlangen koester naar, geen pijn.

Kan nirvana, of de hemel een toestand zijn zonder pijn ?

Of moet ik het eerder zien als " zich er bij neerleggen dat pijn fundamenteel een onderdeel uitmaakt van het bestaan" dus ook " zich er bij neerleggen dat gelukkig zijn, rechtvaardigheid slechts relatieve begrippen zijn".

Zich erbij neerleggen doet de pijn niet verdwijnen maar verzacht het alleen maar.
Maar als dat nu het meest haalbare is ?

Dit bedoel ik met mijn perzik vergelijking.

We lopen achter de hemel aan en door dit te doen zou het wel eens kunnen gebeuren dat we het meest haalbare wel eens zouden kunnen laten liggen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 29882

Op zaterdag 15 juni 2002 07:22 schreef megamuch een heel verhaal:
juist, daar ben ik het 100% mee eens :)

ik wilde al gaan reageren in dit topic maar hij heeft gewoon precies verteld wat ik ook wilde zeggen :)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op zaterdag 15 juni 2002 07:22 schreef megamuch het volgende:
Waarom geloof ik NIET in god?
Als rationeel persoon kan ik mijzelf er niet toe zetten ergens in te geloven, dat er een andere *kracht* bestaat buiten het menselijke. Iedereeen is verantwoodelijk voor zijn eigen doen en laten. Daar heeft God imho niks mee te maken. (God bestaat immers niet volgens mij)
Ik als rationeel persoon kan me er wel toe zetten te geloven in God. Ratio en religie staan niet tegenover elkaar, en als je dat wel vindt moet je eens toelichten waarom je dat vindt. Als jij je ratio afsluit tot alleen datgene waarvan je weet dat het bestaat, dan kom je nooit vooruit. Ook de wetenschap moet zich soms richten op gebieden die volledig onontgonnen zijn.
Er is nooit concreet bewijs geleverd dat god bestaat. Dit zal waarschijnlijk ook nooit geleverd kunnen worden. Slechts vage beschrijvingen en vage ervaringen van mensen zullen er verschijnen.
Er is nooit concreet bewijs geleverd dat God niet bestaat. De hele bestaanskwestie is niet relevant, want de waarde die het aan het leven van mensen toevoegt staat als een huis. Maar je hebt gelijk, er is geen bewijs voor. Then again, wat is bewijs? Bewijs is een 100% zeker feit dat aangeeft dat iets absoluut waar is. Niks is absoluut waar. Het enige dat absoluut waar is, is dat niks absoluut waar is (en daarmee hebben we een paradox te pakken).
De bijbel is imho een verhaal wat deels op waarheid berust, maar daar de eeuwen heen zo verwatert is dat er nog maar 10 % waarheid instaat. (of minder)
Dat valt toch eigenlijk best mee. De bijbel is niet zo heel erg veranderd. Alleen de samenstelling van de boeken die in de bijbel zijn terecht gekomen wil nog wel eens veranderen. De boeken zelf zijn eigenlijk al sinds jaar en dag ongewijzigd.
Ik ben nog steeds van mening dat het niet mogelijk is een zee in tweeen te splitsen, en meer van die dingen die in de bijbel beschreven worden. (ik ben geen pure bijbel kenner...)
En ik ben van mening dat adam en eva niet bestaan hebben. De bijbel is eerder figuurlijk dan letterlijk bedoeld. Zelf zegt het boek dat geen mens ooit zal begrijpen wat de bijbel betekent. Daarmee geeft het zelf aan dat het niet letterlijk opgevat moet worden (vind ik).
Mijn vriendin komt uit brazilie en is redelijk katholiek. net zoals 90% van het land. Ik heb vaak genoeg dagenlang discussies met haar en haar ouders gehad, als ik zei dat ik niet in God geloofde. Ik laat iedereen in zijn waarde wat god betreft. Wat mij betreft bestaat hij/zij niet en heeft hij ook nooit bestaan. Voor mensen die daar anderen ideeen over hebben, prima, maar kom het geloof niet naar mij brengen.
Dat vind ik een goed standpunt. Voor gelovigen naar niet-gelovigen en omgekeerd.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 49836

[quote]
Op zaterdag 15 juni 2002 06:04 schreef mietje het volgende:
Het moet nu wel duidelijk zijn dat je transcendente ervaringen bewust kunt opwekken door bepaalde technieken zoals meditatie en (uren lang) bidden. Sommige mensen hebben meer aanleg voor het hebben van zulke ervaringen dan anderen; sommige mensen moeten er jaren voor oefenen, terwijl het anderen de eerste keer per ongeluk gebeurt (ik zat meer dan 10 uur aan een stuk te studeren). Het punt waar ik naartoe wil is: heb je enig idee hoe verslavend zulke transcendente ervaringen zijn? En dat het voor mensen die er aanleg voor hebben enorm moeilijk is om "het niet te doen"?
Ik moet je eerlijk bekennen dat ik zulke ervaringen niet ken. Ik wil ze ook niet, want ik ben een door en door rationeel persoon. Mijn probleem was dat ik de wereld erg leeg vond. Dat verschrikkelijke gevoel van verlatenheid en volstrekte eenzaamheid. Ik heb wel geexperimenteerd met boedisme en meditatie en dat gaf mij rust en creativiteit van binnen uit. Maar het gevoel van leegheid bleef. Mijn zoektocht naar het geluk, leerde mij dat wat je voor een ander doet toch het meeste bevrediging geeft. Dat hele gewone mensen zo prachtig in elkaar kunnen zitten. Dat het geluk niet zit in de grote gebaren, maar de kleine dingen. Geleidelijk aan leerde ik hoe mooi de mensen zijn als je ze accepteert zoals ze zijn en en hoe mooi de wereld in elkaar zit. Dat niet alleen wat je ziet maar de ogen waarmee je kijkt heel belangrijk zijn. Geleidelijk aan groeide er dankbaarheid voor de manier waarop de wereld in elkaar zit. Weg ging het gevoel van verlatenheid. Ik leerde de mensen, ongeacht wie tegemoet reden zoals ik ben zonder pretentie. In de kleine dingen en de gewone mensen leerde ik God kennen. Het groeide uit tot een zekerheid en ik denk niet dat ik dat nog ooit kwijt raak, want ik geniet nu van elke dag. Bij mij is dus niet door een ervaring mijn kijk op de wereld veranderd, maar andersom. Doordat ik mijn kijk op de wereld veranderde, veranderde mijn ervaring.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • DrStrange
  • Registratie: Februari 2000
  • Niet online

DrStrange

Blitting the Back Buffer

Mietje
Meestal verslijten de mensen je voor gek als je ze vertelt over wat je waargenomen hebt tijdens dit soort ervaringen, en als dat niet gebeurt zijn de gevolgen niet te overzien. Er zijn (gelukkig) meer mystici dan profeten op deze wereld, men weet zich over het algemeen vrij aardig te beheersen...
Uit deze bijna letterlijk raadselachtige zin zou je kunnen opmaken dat profeten mystici zijn die hun mond niet kunnen houden.
Persoonlijk denk ik dat zowel profeten als mystici eigenlijk hun mond zouden moeten houden - hun ervaringen zijn onuitsprekelijk, en iedere mogelijke invloed die ze kunnen hebben bij voorbaat schadelijk. Verder hebben mensen die mystici voor gek verslijten natuurlijk groot gelijk in de zin dat het woord 'gek' volledig van toepassing is op de zaak in kwestie.

En de profeet is dan een mysticus die, door allerlei morele consequenties aan zijn ervaringen te verbinden en deze overtuigend te bepleiten, geloofd wordt, i.e. niet gek maar goed bevonden.

Verder blijkt hieruit het onderscheidende karakter van de mystieke ervaring. De persoon die zo'n ervaring heeft (gehad) voelt zich daardoor onderscheiden van zijn medemens - en onderscheiden zijn is de belangrijkste bezigheid van het menselijk individu.
Dit principe ligt ten grondslag aan alle mystieke, vaak spiritualistische Europese bewegingen, die zich middels hun mystiek onderscheidden van het 'reguliere' christendom. Rozenkruizers, tempeliers, de vrijmetselaars, en ja, ook de school van Jung, al wilde hij zich ergens anders van onderscheiden.

Bewegingen die meestal met geheimzinnigheid zijn omgeven en zich juist door hun exclusiviteit onderscheiden van de (meeste) godsdiensten. Weinig verrrassend is het dan ook dat dergelijke bewegingen in moreel en intellectueel opzicht volledig relativistisch zijn.

Niets wordt er, niets, uit talloos veel miljoenen


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
DrStrange:
Persoonlijk denk ik dat zowel profeten als mystici eigenlijk hun mond zouden moeten houden - hun ervaringen zijn onuitsprekelijk, en iedere mogelijke invloed die ze kunnen hebben bij voorbaat schadelijk.
Waarom zijn de ervaringen van mystici onuitsprekelijk, en andere 'gewone' innerlijke ervaringen, bijvoorbeeld angst, niet? Waarneer iemand een emotie ervaart is dit vaak ook te zien aan een zekere lichamelijke toestand. Deze lichamelijk reactie is echter niet de emotie of het gevoel zelf waar over gesproken wordt. (even denkend aan wat Wittgenstein bijvoorbeeld over pijn heeft gezegd)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op zaterdag 15 juni 2002 22:27 schreef DrStrange het volgende:
Verder hebben mensen die mystici voor gek verslijten natuurlijk groot gelijk in de zin dat het woord 'gek' volledig van toepassing is op de zaak in kwestie.
Ik bedoel hier dus mee dat mensen raar opkijken als je zaken zegt als "ik heb het licht gezien" (waarmee hij dus "Lux Interior" bedoelt, om een een christelijke term te gebruiken). Dat betekent niet meteen dat iedere mysticus gestoord is, de mysticus wordt gestoord als hij gelooft dat zijn ervaringen objectief reeel zijn (net als de OBE'er die blijft geloven dat zijn geest écht zijn lichaam kan verlaten).
Verder blijkt hieruit het onderscheidende karakter van de mystieke ervaring. De persoon die zo'n ervaring heeft (gehad) voelt zich daardoor onderscheiden van zijn medemens - en onderscheiden zijn is de belangrijkste bezigheid van het menselijk individu.
Mee eens, een mystieke ervaring heeft een differentierend karakter, in zoverre dat de ervaarder beseft dat niet iedereen zulke ervaringen heeft.
Dit principe ligt ten grondslag aan alle mystieke, vaak spiritualistische Europese bewegingen, die zich middels hun mystiek onderscheidden van het 'reguliere' christendom. Rozenkruizers, tempeliers, de vrijmetselaars, en ja, ook de school van Jung, al wilde hij zich ergens anders van onderscheiden.
Je gooit hier wel alles op een hoop, en je gaat er voor het gemak aan voorbij dat de mystieke ervaring differentierend is. Net zoals iemand die een traumatische ervaring heeft gehad zich daarna "anders" voelt, en lotgenoten opzoekt om over zijn ervaring te praten en haar te evalueren. Het verschil met zo'n "praatgroep" is dat de mystieke/spiritualistische beweging haar ervaringen positief evalueert, en ze zelfs probeert te herhalen.

Daarnaast hebben nogal veel mystici een ietwat andere kijk op hetgeen de gemiddelde gelovige aanbidt dan die gelovige zelf, en dat is natuurlijk een reden voor exclusiviteit, en in het verleden zelfs een reden om onder te duiken.
Bewegingen die meestal met geheimzinnigheid zijn omgeven en zich juist door hun exclusiviteit onderscheiden van de (meeste) godsdiensten.
Natuurlijk zijn er ook mensen die zich bewust willen onderscheiden van de rest. Dit soort mensen worden geweerd uit de westerse mystieke bewegingen (itt. de oosterse) en dat is nog een oorzaak voor die exclusiviteit.

Daarnaast zijn er nog weer andere redenen voor die exclusiviteit en vooral die geheimzinnigheid, zoals de initiategraad van de adept (dat heb je ook in het christendom) en het feit dat met name bepaalde rozenkruisersorden gesticht zijn als geheime tegenbroederschap tegen de "zwarte broederschap" (de jezuieten dus).

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Morgoth
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 18-06 17:05
Op zondag 16 juni 2002 15:21 schreef mietje het volgende:

[..]

Ik bedoel hier dus mee dat mensen raar opkijken als je zaken zegt als "ik heb het licht gezien" (waarmee hij dus "Lux Interior" bedoelt, om een een christelijke term te gebruiken). Dat betekent niet meteen dat iedere mysticus gestoord is, de mysticus wordt gestoord als hij gelooft dat zijn ervaringen objectief reeel zijn (net als de OBE'er die blijft geloven dat zijn geest écht zijn lichaam kan verlaten).
Wat bedoel je met echt? Ik heb meldingen gelezen van onderzoeken waar de persoon die een OBE had waarnemingen deed en later rapporteerde die hij niet had kunnen weten. Wat bedoel je dus precies met echt?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op zondag 16 juni 2002 15:56 schreef Morgoth het volgende:
Wat bedoel je met echt? Ik heb meldingen gelezen van onderzoeken waar de persoon die een OBE had waarnemingen deed en later rapporteerde die hij niet had kunnen weten. Wat bedoel je dus precies met echt?
Ik bedoel het zoals ik het zeg :) Ik heb ook wel eens sensationele OBE onderzoeken gelezen, maar heb nog nooit een goede weerlegging voor Blackmore's "distortion" argument gezien. (OBE'ers, remote viewers, helderzienden en andere "astrale reizigers" rapporteren vervormigen van de werkelijkheid tijdens hun ervaring, zoals andere kleuren, perspectief, enz. Deze vervormingen zijn alleen bevredigend verklaarbaar wanneer men uitgaat van een hallucinante ervaring; ze zijn er zelfs een directe indicatie voor.)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
mietje: Deze vervormingen zijn alleen bevredigend verklaarbaar wanneer men uitgaat van een hallucinante ervaring; ze zijn er zelfs een directe indicatie voor.
Ik kan zonder veel moeite enkele alternatieve verklaringen verzinnen, misschien bestaat een o.b.e. deels uit eigen voorstellingen en deels uit reflecties van de fysieke realiteit, om maar iets te noemen.
Septic + o.b.e. = S. Blackmore, zij wordt bijna altijd aangehaald om te bewijzen dat o.b.e.'s niet zijn wat ze lijken voor de o.b.e.'er. Ik denk dat er op dit moment nog geen goede conclusie te trekken valt over de werkelijke aard van o.b.e.'s.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 13700

Op maandag 17 juni 2002 01:18 schreef Absolyte het volgende:
Septic + o.b.e. = S. Blackmore, zij wordt bijna altijd aangehaald om te bewijzen dat o.b.e.'s niet zijn wat ze lijken voor de o.b.e.'er.
OBE + enige erkende authoriteit op het gebied = Susan Blackmore.

Uiteraard wordt de onderzoekster die de laatste 10 jaar het meest baanbrekende onderzoek heeft gedaan het meest gerefereerd. En dat Blackmore een scepticus is (hoewel ze zelf een OBE gehad heeft), tja...

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • KroontjesPen
  • Registratie: Juli 2001
  • Laatst online: 11:10

KroontjesPen

maakt nog soms 'n bericht.

Op zaterdag 15 juni 2002 21:55 schreef lasker het volgende:

[..]

[Knip]...

Mijn probleem was dat ik de wereld erg leeg vond. Dat verschrikkelijke gevoel van verlatenheid en volstrekte eenzaamheid. Ik heb wel geexperimenteerd met boedisme en meditatie en dat gaf mij rust en creativiteit van binnen uit. Maar het gevoel van leegheid bleef. Mijn zoektocht naar het geluk, leerde mij dat wat je voor een ander doet toch het meeste bevrediging geeft. Dat hele gewone mensen zo prachtig in elkaar kunnen zitten. Dat het geluk niet zit in de grote gebaren, maar de kleine dingen. Geleidelijk aan leerde ik hoe mooi de mensen zijn als je ze accepteert zoals ze zijn en en hoe mooi de wereld in elkaar zit. Dat niet alleen wat je ziet maar de ogen waarmee je kijkt heel belangrijk zijn. Geleidelijk aan groeide er dankbaarheid voor de manier waarop de wereld in elkaar zit. Weg ging het gevoel van verlatenheid. Ik leerde de mensen, ongeacht wie tegemoet reden zoals ik ben zonder pretentie. In de kleine dingen en de gewone mensen leerde ik God kennen. Het groeide uit tot een zekerheid en ik denk niet dat ik dat nog ooit kwijt raak, want ik geniet nu van elke dag. Bij mij is dus niet door een ervaring mijn kijk op de wereld veranderd, maar andersom. Doordat ik mijn kijk op de wereld veranderde, veranderde mijn ervaring.
Die leegte heb ik ook gevoeld toen ik ging twijfelen in het RK geloof waarin ik was opgevoed.
Dit was zo rond mijn 18 toen ik er achter kwam dat de RK- Kerk in de, voor hun o zo belangrijke, bijbel hadden ingegrepen.
Verder de dogma's, om moelijke vragen niet te hoeven beantwoorden.
De onfeilbaarheid van de Paus. Dat God alleen door hem kan spreken.

Door, wat lasker ook zegt, dan maar eens goed om je heen te kijken EN te zien, ontdekte ik dat er toch meer moet zijn.
Op die manier en door andere boeken te lezen heb ik mijn geloof in God weer terug gekregen.
Die is wel heel anders geworden. Geen angst meer voor Hem.

Het OT is voor mij meer een geschiedenis boek hier en daar verlevendigd om wat meer indruk te maken op de lezer.
Het NT gaat meer over het leven en werk van Jezus.
Ook dit boek is hier en daar gekleurd.

RK voel ik mij niet meer maar wel Christen omdat ik zijn voorbeeld wil volgen. Gewoon in het klein, hier en daar helpen.


ff ot
Dit en dat andere geloofs draadje vol ik met belangstelling.
Zelf lukt het mij niet om mijn gedachten enzo hier neer te pennen zoals een aantal hier doen. Mijn basis opleiding was niet erg hoog.
Ik leer er toch ook weer van.

May the Force be with you

Laat uw stem niet stelen.
Stem blanco!


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 28926

Op zondag 09 juni 2002 17:08 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]

Een discussie over God hoeft helemaal niet een wetenschappelijke basis te kennen. Dat is juist een zwak punt van mensen die steeds om bewijs blijven roepen. Je kunt ook filosoferen over het bestaan van God. Dat er geen bewijs is dat weten we allemaal. Er is voor *mij* bewijs genoeg, maar dat bewijs is voor jou niet afdoende.
Hebben mensen die in geloven soms een hekel aan het woord wetenschap? Wetenschap betekend niet "anti-god" ofzo, wetenschap is gewoon de rij feiten die bij de mens bekend is en goden kunnen daar net zo goed in geplaatst worden. En ja als jij dus beweert dat god geen wetenschap kan zijn dan zit het dus gewoon tussen de oren, dat god-gedoe. Wil jij dat mensen zoals ik hetzelfde als jij gaan denken moet je het subtiel aanpakken en ons zo overtuigen en dat hoeft inderdaad niet met een wetenschappelijke basis

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op vrijdag 14 juni 2002 18:36 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]

Ik ben ook niet orthodox. Ik ben liberaal gereformeerd. Mag ik vragen vanuit welke stroming jij deze draad leest?
[..]
Mijn roots liggen in orthodox gereformeerde stroming, maar momenteel reken ik mezelf nergens toe. Ik ben zoekende zogezegd.
Dat moet je toch even wat concreter uitleggen, want nu begrijp ik niet helemaal welke kant je op wilt.

Ik geloof dat we hier op aarde zijn met een doel. We moeten iets leren, en dat kan zelfs meerdere levens kosten. Wat dat betreft geloof ik in het typisch liberale concept van 'oude zielen' - mensen die al meerdere levens hebben gehad en geestelijk volwassener zijn dan mensen die nog niet zoveel levens achter de rug hebben. Het gehele proces heeft als doel om uiteindelijk werkelijk mens te worden. Jezus is de eerste 'mens' die dat niveau heeft bereikt. Hij was de uitverkorene.

Dit is overigens maar 1 van mijn ideeen. Ik heb er meer, maar sommigen zijn amper met woorden uit te drukken.
Ik ben het helemaal met je eens aangaande dat de mens op aarde is met een doel. Het eerste doel is er achter komen wat nu echt het doel is volgens mij. Ook met de goedkope genade van God ben ik het evenals jij oneens. Jouw idee van meerdere levens begrijp ik niet goed. Is dit iets als reincarnatie? Is Jezus de eerste mens die na zoveel keer te zijn gereincarneerd het voor mekaar kreeg volmaakt mens te zijn? Zie jij de opstanding van Jezus ook in dit licht of geloof jij uberhaupt niet in dit concept?

Wat ik met verzoening door voldoening bedoelde is de orthodoxe interpretatie van Jezus kruisdood: Jezus stierf aan het kruis om onze zonden te dragen (wat dat ook precies moge betekenen). In ieder geval komt het er dan op neer dat hij iets gedaan heeft (voldoening) waardoor wij mensen nu verzoend kunnen leven met God (verzoening). Er wordt dus ok wel eens gezegd dat Jezus betaalde of gestrafd werd voor de misdaden die wij hebben gedaan. Maar ik geef toe dat hier geen logica in zit, het is niet in te zien waar dit op slaat en waarom god dit zo zou accepteren.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 49836

Op maandag 17 juni 2002 16:50 schreef KroontjesPen het volgende:

[..]

Die leegte heb ik ook gevoeld toen ik ging twijfelen in het RK geloof waarin ik was opgevoed.
Dit was zo rond mijn 18 toen ik er achter kwam dat de RK- Kerk in de, voor hun o zo belangrijke, bijbel hadden ingegrepen.
Verder de dogma's, om moelijke vragen niet te hoeven beantwoorden.
De onfeilbaarheid van de Paus. Dat God alleen door hem kan spreken.

Door, wat lasker ook zegt, dan maar eens goed om je heen te kijken EN te zien, ontdekte ik dat er toch meer moet zijn.
Op die manier en door andere boeken te lezen heb ik mijn geloof in God weer terug gekregen.
Die is wel heel anders geworden. Geen angst meer voor Hem.

Het OT is voor mij meer een geschiedenis boek hier en daar verlevendigd om wat meer indruk te maken op de lezer.
Het NT gaat meer over het leven en werk van Jezus.
Ook dit boek is hier en daar gekleurd.

RK voel ik mij niet meer maar wel Christen omdat ik zijn voorbeeld wil volgen. Gewoon in het klein, hier en daar helpen.
Dan lijken wij veel op elkaar. Zo voel ik het ook. Ik ga nog wel naar de kerk, omdat ik weet dat katholieken net zo als ik erover denken en ik de mensen die de zaak proberen te hervormen niet in de kou wil laten staan. Als de volgende paus weer zo een aartst-conservatief wordt dan overweeg ik wel om mij bij een andere kerk aan te sluiten.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op maandag 17 juni 2002 19:08 schreef snstrubbe het volgende:
Ik ben het helemaal met je eens aangaande dat de mens op aarde is met een doel. Het eerste doel is er achter komen wat nu echt het doel is volgens mij. Ook met de goedkope genade van God ben ik het evenals jij oneens. Jouw idee van meerdere levens begrijp ik niet goed. Is dit iets als reincarnatie? Is Jezus de eerste mens die na zoveel keer te zijn gereincarneerd het voor mekaar kreeg volmaakt mens te zijn? Zie jij de opstanding van Jezus ook in dit licht of geloof jij uberhaupt niet in dit concept?
Ik vind het idee interessant dat Jezus misschien de eerste mens is die ook daadwerkelijk mens geworden is. Of daar een serie van reincarnaties aan vooraf ging weet ik niet. Ik geloof dat ook Maria dat niveau bijna bereikt heeft. Een vriend had er een heel uitgebreide en interessante theorie over - ik zal die eens vragen het op te schrijven.

Maar ik geloof iig wel dat mensen dus een doel hebben. Zoals je zegt is het ontdekken van het doel van het doel alleen al een leven waard :). Ik denk inderdaad dat mensen vaker terugkeren op aarde - zolang als nodig is. Om me heen ontmoet ik namelijk steeds mensen die verschillende niveaus lijken te hebben bereikt. Sommigen denken verschrikkelijk simpel terwijl anderen heel puur overkomen. Het concept van 'oude zielen' heeft dan ook betrekking op de theorie dat deze 'zielen' vaker op aarde zijn geweest en meer ervaring hebben opgedaan.
Wat ik met verzoening door voldoening bedoelde is de orthodoxe interpretatie van Jezus kruisdood: Jezus stierf aan het kruis om onze zonden te dragen (wat dat ook precies moge betekenen). In ieder geval komt het er dan op neer dat hij iets gedaan heeft (voldoening) waardoor wij mensen nu verzoend kunnen leven met God (verzoening). Er wordt dus ok wel eens gezegd dat Jezus betaalde of gestrafd werd voor de misdaden die wij hebben gedaan. Maar ik geef toe dat hier geen logica in zit, het is niet in te zien waar dit op slaat en waarom god dit zo zou accepteren.
Bij dit vind ik het altijd lastig om te beantwoorden waarom God een hele wereld schept wetende dat hij later zijn zoon zal moeten opofferen om zich te verzoenen met zijn volk. Dat vind ik een vraag die ik niet dmv menselijke logica kan beantwoorden.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 29882

Op maandag 17 juni 2002 21:17 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]


Ik denk inderdaad dat mensen vaker terugkeren op aarde - zolang als nodig is. Om me heen ontmoet ik namelijk steeds mensen die verschillende niveaus lijken te hebben bereikt. Sommigen denken verschrikkelijk simpel terwijl anderen heel puur overkomen. Het concept van 'oude zielen' heeft dan ook betrekking op de theorie dat deze 'zielen' vaker op aarde zijn geweest en meer ervaring hebben opgedaan.
dat is een interessante theorie, maar stel jezelf eens voor, denk jij dat jij al een bepaalde "status" hebt bereikt? dat is toch wel iets om over na te denken...

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op maandag 17 juni 2002 21:34 schreef ReV3rEnD het volgende:
dat is een interessante theorie, maar stel jezelf eens voor, denk jij dat jij al een bepaalde "status" hebt bereikt? dat is toch wel iets om over na te denken...
Heel gevaarlijk om hierop te reageren. Ik laat het aan anderen om dat te beoordelen. Een vriend die ik pas sinds kort ken en veel over dit soort zaken wist zei dat ik een bepaalde twinkeling in mijn ogen had. Van hem komt deze theorie ook af. Intussen merk ik het ook bij sommige mensen die ik ken. Het is een bepaalde uitstraling. Natuurlijk is en blijft het een theorie.

Ook denk ik dat mensen soms met vervelende doelen op aarde worden gezet maar daar uiteindelijk toch veel van leren. Neem Hitler. Hij heeft gruwelijke dingen gedaan, maar door zijn aanwezigheid zijn er heel veel zaken positief veranderd (VN, etc) - als je dat positief wilt noemen natuurlijk.

edit:

Uit eigen ervaring heb ik trouwens iets wat op een reincarnatie lijkt. Mijn opa is namelijk 3 jaars voor mijn geboorte overleden. Ik werd 3 jaar later op exact dezelfde dag geboren - 4 weken voordat ik eigenlijk geboren zou worden (veel te vroeg dus). Mijn interesses zijn vooral toen ik jong was eigenlijk hetzelfde geweest als mijn opa. Bovendien vertelde mijn oma mij pas dat ik als baby een koosnaampje heb gezegd tegen haar dat alleen mijn opa kende.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Morgoth
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 18-06 17:05
Op maandag 17 juni 2002 19:08 schreef snstrubbe het volgende:
Ik ben het helemaal met je eens aangaande dat de mens op aarde is met een doel. Het eerste doel is er achter komen wat nu echt het doel is volgens mij.
Maar hoe weet je dat dat een doel is? Zijn de argumenten daarvoor van rationele aard of 'emotionele' aard (als je begrijpt wat ik bedoel)?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op maandag 17 juni 2002 23:27 schreef Morgoth het volgende:
Maar hoe weet je dat dat een doel is? Zijn de argumenten daarvoor van rationele aard of 'emotionele' aard (als je begrijpt wat ik bedoel)?
Waarom moeten er argumenten voor zijn?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Morgoth
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 18-06 17:05
Op maandag 17 juni 2002 23:32 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]

Waarom moeten er argumenten voor zijn?
Je moet argumenten hier heel ruim opvatten, als jij puur een gevoel in je hebt (wat ik bedoel met 'emotionele' argumenten) dan vind ik dat - in dit geval - al een argument.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristiaanVerwijs:
Ook denk ik dat mensen soms met vervelende doelen op aarde worden gezet maar daar uiteindelijk toch veel van leren. Neem Hitler. Hij heeft gruwelijke dingen gedaan, maar door zijn aanwezigheid zijn er heel veel zaken positief veranderd (VN, etc) - als je dat positief wilt noemen natuurlijk.
Een 1 of andere godheid bepaalt het doel van mijn bestaan?
Ik kan deze denkwijze niet helemaal plaatsen in verband met het geloof in de bijbel als zijnde HET boek van god. Wat is precies het nut van de bijbel om te bepalen wat je persoonlijke door god gestelde doel is? Wat is uberhaupt het doel van de bijbel, en hoe denk je hier ooit achter te kunnen komen?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 18 juni 2002 12:40 schreef Absolyte het volgende:

[..]

Een 1 of andere godheid bepaalt het doel van mijn bestaan?
Ik kan deze denkwijze niet helemaal plaatsen in verband met het geloof in de bijbel als zijnde HET boek van god. Wat is precies het nut van de bijbel om te bepalen wat je persoonlijke door god gestelde doel is? Wat is uberhaupt het doel van de bijbel, en hoe denk je hier ooit achter te kunnen komen?
In de bijbe merk je eigenlijk steeds dat er gereisd en gezocht wordt. Het volk van God zoekt een thuis en overkomt verschillende problemen. Jezus 'zoekt' en 'vindt' tenslotte. Ik denk dat daar een glimps is te vinden van de reis die wij ook maken in onze levens. Het geeft ons een handvest waarin we kunnen vinden hoe we mens kunnen zijn.

Wat betreft het doel van de bijbel. Het staat in de bijbel dat geen mens de bijbel ooit zal begrijpen, maar dat we wel dichtbij zullen komen. Dat bevestigd indirect dat de bijbel niet letterlijk opgevat moet worden. Maar wat het doel is weet ik dus niet. Misschien is dat het doel wel - om de bijbel te begrijpen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op maandag 17 juni 2002 23:35 schreef Morgoth het volgende:
Je moet argumenten hier heel ruim opvatten, als jij puur een gevoel in je hebt (wat ik bedoel met 'emotionele' argumenten) dan vind ik dat - in dit geval - al een argument.
Geloven is denk ik iets dat per definitie niet rationeel ervaren kan worden. Het is vaak een argument van wetenschappelijk ingestelde mensen dat het een zwaktebod van gelovigen is dat ze iets geloven zonder er goede argumenten voor te hebben (of bewijs - hoe je het wilt noemen). Ik zou dat willen omdraaien. Wetenschappelijk ingestelde mensen denken beknelder omdat ze de eigen logisch/empirische denkwijze niet los kunnen laten.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristiaanVerwijs:
Geloven is denk ik iets dat per definitie niet rationeel ervaren kan worden.
Deze stelling roept bij meer weer enkele vraagjes op :)
Wat is hier de definitie van geloof? Een bepaalde serie van innerlijke ervaringen? Of een set met overtuigingen. Of een set van overtuigingen gebaseerd op een bepaalde serie innerlijke ervaringen? Als dit laatste het geval is, hoe is het dan mogelijk om zonder gebruik van de rede een zinnige vertaling te maken van innerlijke ervaring naar een aanvaardbare overtuiging? Hoe is dit uberhaupt mogelijk?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 18 juni 2002 14:05 schreef Absolyte het volgende:
Deze stelling roept bij meer weer enkele vraagjes op :)
Wat is hier de definitie van geloof? Een bepaalde serie van innerlijke ervaringen? Of een set met overtuigingen. Of een set van overtuigingen gebaseerd op een bepaalde serie innerlijke ervaringen? Als dit laatste het geval is, hoe is het dan mogelijk om zonder gebruik van de rede een zinnige vertaling te maken van innerlijke ervaring naar een aanvaardbare overtuiging? Hoe is dit uberhaupt mogelijk?
Ik ga geloven niet uitleggen dmv definities. Het is iets wat per definitie niet begrepen wordt als je ogen er niet voor geopend zijn. En vat dit niet op als 'gelovigen zijn beter', dat is onzin.... maar ze kunnen wel iets wat niet iedereen kan, en dat ga ik nu uitleggen.

Wat je eigenlijk vraagt is hoe je toch geloven komt. Ik denk dat het bij mij komt door wat in een andere draad als indoctrinatie wordt omschreven. Mijn ouders hebben mij erin opgevoed en in die zin was mijn keuze niet bijzonder vrij. Toch voel ik me er in thuis en ik stuur intussen andere kanten op dan mijn ouders.

Ook vraag je je af of innerlijke ervaringen wel kunnen leiden tot een aanvaardbare overtuiging. Als jij steeds meer begint te merken dat je over 1 meisje praat, raak je dan op een moment niet overtuigd van het feit dat je dan wel verliefd op haar moet zijn? Als je je constant verdrietig voelt, dan kan de daaruit te volgen overtuiging toch zijn dat je depressief moet zijn? Mensen vormen zoveel overtuigingen op basis van innerlijke ervaringen. Geloof is er maar eentje. Mensen zijn lang niet zo rationeel als ze graag zouden geloven, het zijn juist de 'innerlijke ervaringen' die ons in het dagelijks leven sturen.

Ik ga toch weer even terugkoppelen naar Zen. In Zen is het de bedoeling dat de Zen-monnik een satori bereikt. De satori is het moment waarop de logische denkwijze die we vanaf jongs af aan hebben aangeleerd instort en afgebroken wordt. De satori wordt over het algemeen zomaar bereikt. De weg ernaar toe is echter lang. De monnik komt tot de satori door gesprekken met andere monniken en de meesters die de satori al hebben bereikt. Vaak 'bombardeert' de meester de monnik met uitspraken die in strijd zijn met onze logische denkwijze; zoals 'het regent en ik sta buiten, toch word ik niet nat' of 'in mijn hand heb ik een steen, mijn hand is dus leeg'. Na een tijdje breken bij monniken die er 'echt voor gaan' de muren van het logische denken en wordt de satori bereikt. Hebben jullie The Matrix gezien? In The Matrix komt Neo bij een orakel waar hij een jongentje ziet die hem een lepel laat zien en vervolgens zegt 'there is no spoon'. Dat *is* Zen. Later in de film bereikt Neo op een hollywood-achtige manier de satori door de wereld te zien zoals deze werkelijk is. Alhoewel er in de film natuurlijk enorm gesjoemeld wordt kun je het vergelijken met Zen. Ik neem ook aan dat de filosofie achter Zen de basis voor de film is geweest (zeker ook aangezien The Matrix van origine een manga is geweest uit Japan - waar Zen nog veel beoefend wordt).

Nu weer de link terug naar mijn en jouw post. Ik begin intussen ook te merken dat de logische denkwijze onze natuurlijke denkwijze sterk belemmerd. Gelovingen geloven in iets waar rationeel gezien weinig mee begonnen kan worden. Zoals Lasker al duidelijk heeft uitgelegd; het logisch (of wetenschappelijk) denken is niet onze natuurlijke denkwijze. Het is ook niet de enige en ik denk ook niet de beste denkwijze. Jij benadert het kiezen voor een geloof extreem rationeel. Je zoekt oorzaken die de basis hebben gevormd voor bijvoorbeeld mijn keuze. Die oorzaken zijn er niet. Ik geloof, en that's it. Ik heb altijd gelooft, alhoewel er zeker momenten waren waarop het sterker werd.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op maandag 17 juni 2002 21:17 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

Ik geloof dat ook Maria dat niveau bijna bereikt heeft. Een vriend had er een heel uitgebreide en interessante theorie over - ik zal die eens vragen het op te schrijven.
Ik ben benieuwd.
Om me heen ontmoet ik namelijk steeds mensen die verschillende niveaus lijken te hebben bereikt. Sommigen denken verschrikkelijk simpel terwijl anderen heel puur overkomen.
Dit lijkt me een wat gevaarlijke uitspraak. Het komt ook wat discriminerend over als zouden mensen die simpel denken lager staan dan mensen die complexer kunnen denken. Ik denk dat het voor intellectuelen erg verleidelijk is om laatdunkend te denken over eenvoudige mensen (eenvoudig van verstand dus), maar het is natuurlijk de vraag of dit wel goed en rechtvaardig is.

Geloof jij (Christiaan) in een eeuwige wederkeer? Dit zou dan ook insluiten volgens mij dat je niet gelooft in iets na dit leven dat van een geheel andere orde is (zoals de hemel of hel uit het orthoxe christendom). Als dit zo is, dan neig je volgens mij wel behoorlijk naar het hindoeisme.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 18 juni 2002 16:55 schreef snstrubbe het volgende:
Dit lijkt me een wat gevaarlijke uitspraak. Het komt ook wat discriminerend over als zouden mensen die simpel denken lager staan dan mensen die complexer kunnen denken. Ik denk dat het voor intellectuelen erg verleidelijk is om laatdunkend te denken over eenvoudige mensen (eenvoudig van verstand dus), maar het is natuurlijk de vraag of dit wel goed en rechtvaardig is.
En daarom was ik ook zo voorzichtig met die uitspraak. Het is echter geen racisme, want ik geloof dat alle mensen uiteindelijk het betreffende niveau bereiken. Het is dus hetzelfde als een volwassene ten opzichte van een kind. Racisme is neerkijken op iemand die in jouw visie minderwaardig is. Maar mijn visie op de reincarnatie-met-les is dat iedereen uiteindelijk dus 'volwassen' wordt.
Geloof jij (Christiaan) in een eeuwige wederkeer? Dit zou dan ook insluiten volgens mij dat je niet gelooft in iets na dit leven dat van een geheel andere orde is (zoals de hemel of hel uit het orthoxe christendom). Als dit zo is, dan neig je volgens mij wel behoorlijk naar het hindoeisme.
Ik geloof dat een mens ooit volwaardig mens wordt. Jezus was volgens mij de eerste mens die dat bereikte. In die zin was hij het lichtend voorbeeld.

Maar mijn visie uitgebreider:

Ik geloof dat de mens over een ziel beschikt. Deze ziel is een energie die in ons zit en ons gedurende leven begeleidt. Het is wie we zijn, maar het kan loskomen van het lichaam. Dat is dan ook wat gebeurt bij de dood. Deze energie keert terug naar zijn bron. Ik noem dit de 'hemel'. Daar vraagt God de ziel of het leven dat het gehad heeft waardig is geweest. De ziel, die intussen los is gekomen van het mensenlichaam, beoordeelt het voorbije leven. Deze eind-beoordeling is dus subjectief en geschiedt door de ziel zelf, niet door God. Het is dus niet zo dat God als rechter een puntenlijstje invult. De momenten waarop je anderen in leven hebt pijn gedaan ervaar jij van hun kant - dat is wat ik de 'hel' noem. Maar dit duurt niet voor eeuwig, het is eerder een wachtkamer.

Een ziel keert echter vaker terug op aarde. Zolang als nodig is. Het gehele proces is bedoeld om de ziel te leren hoe het is om mens te zijn. Ieder leven krijgt de ziel een opdracht mee. Deze opdracht sluimert in het onderbewustzijn van de levende mens. De mens vergeet echter de exacte opdracht maar handelt in zijn leven op een gevoel dat opwelt uit het onderbewustzijn. Ik zie de ziel ook wel als het geweten. Het is het innerlijke stemmetje dat ons tot de orde roept. Indien we dat stemmetje negeren, dan begaan we een zonde. Aan het einde van het leven wordt gekeken of we de opdracht die ons gegeven is hebben uitgevoerd. Deze opdrachten zijn stappen in het proces om mens te worden. Zo kan ik me voorstellen dat sommige zielen criminelen worden om te ervaren wat het is om slecht te zijn. Ook zijn er mensen die meer verheven opdrachten meekrijgen. Misschien een jongentje die heel erg gepest wordt en de opdracht krijgt in zijn leven zijn daaruit voortvloeiende onzekerheid te overwinnen.

Maar hindoeistisch ben ik zeker niet. Bovendien hebben die meer goden, en dat wordt me een beetje te druk ;). Ik ben alleen altijd actief bezig om mijn eigen geloofsbeeld te 'vervolmaken' (wat toch nooit lukt). Vorm ik mijn eigen geloof? Ja, maar ik denk niet dat dat erg is.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 56109

Op dinsdag 18 juni 2002 17:23 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

Maar hindoeistisch ben ik zeker niet. Bovendien hebben die meer goden, en dat wordt me een beetje te druk ;). Ik ben alleen altijd actief bezig om mijn eigen geloofsbeeld te 'vervolmaken' (wat toch nooit lukt).
Ik heb een vriend die hindoe is en toen ik eens tegen hem zei dat zijn religie meerdere goden heeft was hij nogal verontwaardigd. Al die goden zijn geen afzonderlijke goden, maar verschillende uitdrukkingen van een en dezelfde godheid (of zoiets). Ik heb het idee dat het hindoeisme (en misschien wel de meeste religies) beter doordacht zijn dan wij vaak denken. Wat wij weten of denken te weten is vaak slechts een karikatuur.
Vorm ik mijn eigen geloof? Ja, maar ik denk niet dat dat erg is.
Ik denk dat idereen z'n eigen geloof moet vinden. Ik denk wel dat je (iedereen dus) moet oppassen dat je eigen geloof niet te veel vervreemd van de andere gelovigen in jouw geloofsgemeenschap, dit kan schadelijk zijn voor die gemeenschap. Maar in een eerdere post zei je al dat jouw visie door vele jongeren gedeeld wordt. Ik sta er trouwens van te kijken dat er nog in Nederland een (liberaal) gereformeerde kerk bestaat met een enorme groep jongeren zoals jij dat noemde. Ik heb ontzettend veel kerken gezin van binnen, maar het idee is bijna altijd (in ieder geval in de grotere steden) dat jongeren tussen de 18-28 jaar bijna totaal niet voorkomen (alleen ouderen + evt. kinderen). Is dit off topic? Misschien wel.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
Op dinsdag 18 juni 2002 17:39 schreef snstrubbe het volgende:
Ik heb ontzettend veel kerken gezin van binnen, maar het idee is bijna altijd (in ieder geval in de grotere steden) dat jongeren tussen de 18-28 jaar bijna totaal niet voorkomen (alleen ouderen + evt. kinderen). Is dit off topic? Misschien wel.
In de kerk waar ik kerk, zegmaar, zitten juist ook veel jongeren. En dat is niet (alleen) omdat er veel gezinnen zijn met behoorlijk veel kinderen, maar ook omdat we die van buiten de gemeente aantrekken. En de jeugd (16-26 jaar) uit de kerk zelf, is grotendeels zeer actief betrokken bij de kerk, getuige de omvang van de 'jeugdvereniging' van +- 50 leden en het bemanneb van commissies ook door jongeren. Buiten bijbelstudie enz. worden er ook veel dagjes-uit georganiseerd op de tweede feestdagen e.d. En dit alles in een gemeente vlak bij Amsterdam. Allemaal heel bemoedigend!

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 18 juni 2002 17:39 schreef snstrubbe het volgende:
Ik heb een vriend die hindoe is en toen ik eens tegen hem zei dat zijn religie meerdere goden heeft was hij nogal verontwaardigd. Al die goden zijn geen afzonderlijke goden, maar verschillende uitdrukkingen van een en dezelfde godheid (of zoiets). Ik heb het idee dat het hindoeisme (en misschien wel de meeste religies) beter doordacht zijn dan wij vaak denken. Wat wij weten of denken te weten is vaak slechts een karikatuur.
Nu je het zegt, ik geloof dat dat heel goed kan kloppen. In dat geval is ook het hindoeisme te benaderen als een monotheisme. Interessant, want meestal beschouwde ik het hindoeisme als dat 'andere' geloof omdat ze meerdere goden hadden.
Ik denk dat idereen z'n eigen geloof moet vinden. Ik denk wel dat je (iedereen dus) moet oppassen dat je eigen geloof niet te veel vervreemd van de andere gelovigen in jouw geloofsgemeenschap, dit kan schadelijk zijn voor die gemeenschap. Maar in een eerdere post zei je al dat jouw visie door vele jongeren gedeeld wordt. Ik sta er trouwens van te kijken dat er nog in Nederland een (liberaal) gereformeerde kerk bestaat met een enorme groep jongeren zoals jij dat noemde. Ik heb ontzettend veel kerken gezin van binnen, maar het idee is bijna altijd (in ieder geval in de grotere steden) dat jongeren tussen de 18-28 jaar bijna totaal niet voorkomen (alleen ouderen + evt. kinderen). Is dit off topic? Misschien wel.
We hebben een jongerenvereniging genaamd The Meeting waar 125 jongeren lid van zijn. Die komen bij elkaar in meetkringen, gespreksgroepen en we doen ook gewoon veel andere leuke dingen (zoals zeilkampen, mountain biken en taize reizen). We hebben een eigen gebouw voor deze vereniging met een eigen tap, (grote!) stereo installatie, pooltafel, TV, etc. Er is een dominee (we hebben er 2 met de bedoeling dat het er 3 worden) speciaal voor de jongeren. We hebben heel veel faciliteiten en een enorm budget vergeleken met andere jongerengroepen. Overigens is dit de kerkelijke gemeente uit Elst in Gelderland, geen grote stad dus. Je kunt ook kijken op de site; http://www.themeeting.nl.

Het is idd off-topic, maar wel een voorbeeld dat liberaal geloof onder jongeren alive-and-kicking is.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristiaanVerwijs:
Ik begin intussen ook te merken dat de logische denkwijze onze natuurlijke denkwijze sterk belemmerd. Gelovingen geloven in iets waar rationeel gezien weinig mee begonnen kan worden. Zoals Lasker al duidelijk heeft uitgelegd; het logisch (of wetenschappelijk) denken is niet onze natuurlijke denkwijze. Het is ook niet de enige en ik denk ook niet de beste denkwijze.
Iets is, of iets is niet of beter: iets is waar of iets is onwaar. Het is onmogelijk je iets voor te stellen dat niet aan deze regel voldoet, wij kunnen enkel logisch denken, derhalve moeten wij ook de werkelijkheid op een logische wijze bekijken. Als ik de logica los laat, is er geen enkele grond voor wat voor stelling of overtuiging dan ook. Als jij zegt dat logica onze natuurlijke denkwijze sterk belemmerd, is dat dan een ware of onware stelling? Zonder logica rest je niets anders dan te zwijgen.

Nog iets over de wetenschap, ik vind al de negatieve opmerkingen die door vele mensen op dit forum geuit worden richting de wetenschappelijke methode, van onwetendheid, maar ook van ondankbaarheid getuigen. De wetenschap genereert bruikbare kennis voor het leven, het maakt precieze voorspellingen en hierdoor geavanceerde techniek mogelijk, religie daarentegen genereert geen enkele vorm van kennis, zij biedt enkel een illusionaire 'hogere' zin voor mensen die de eenvoudige feiten niet aankunnen. nfi verder :)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 18 juni 2002 20:06 schreef Absolyte het volgende:
Iets is, of iets is niet of beter: iets is waar of iets is onwaar. Het is onmogelijk je iets voor te stellen dat niet aan deze regel voldoet, wij kunnen enkel logisch denken, derhalve moeten wij ook de werkelijkheid op een logische wijze bekijken. Als ik de logica los laat, is er geen enkele grond voor wat voor stelling of overtuiging dan ook. Als jij zegt dat logica onze natuurlijke denkwijze sterk belemmerd, is dat dan een ware of onware stelling? Zonder logica rest je niets anders dan te zwijgen.
Je vertrouwen in logica is gebaseerd op een indoctrinatie om zo te denken. Logica verklaart de meeste gevoelens die we ervaren niet, en dat op zich geeft al aan dat logica tekort schiet.

Weer terug naar Zen. Daarin lukt het vele duizenden mensen om de logische denkwijze niet meer te laten overheersen. Ze kunnen het nog steeds, maar ze kunnen ook anders, natuurlijker, denken. Verdiep je eens in Zen zou ik zeggen, en ik denk dat je dan vanzelf zult begrijpen wat ik hier bedoel. Met woorden moet ik Zen uitleggen aan iemand die vasthoudt aan logica. Woorden zijn gevormd op basis van logische constructies. Hoe kan ik iets uitleggen wat zelf niet logisch is? Goede start; heel dun boekje genaamd 'introductie in Zen' van Suzuki.
Nog iets over de wetenschap, ik vind al de negatieve opmerkingen die door vele mensen op dit forum geuit worden richting de wetenschappelijke methode, van onwetendheid, maar ook van ondankbaarheid getuigen. De wetenschap genereert bruikbare kennis voor het leven, het maakt precieze voorspellingen en hierdoor geavanceerde techniek mogelijk, religie daarentegen genereert geen enkele vorm van kennis, zij biedt enkel een illusionaire 'hogere' zin voor mensen die de eenvoudige feiten niet aankunnen. nfi verder :)
Ik ben het volledig met je eens dat de wetenschap zeer nuttig is. Alleen vind ik wetenschap die volledige vrijheid krijgt gevaarlijk. Hetzelfde geldt voor religie.

Maar je zegt dat mensen hier daarom als onwetend overkomen. Als jij de vergelijking tussen wetenschap en religie legt op het feit dat beide kennis zouden genereren, dan ben je zelf net zo onwetend over het doel van religie. Het is namelijk helemaal niet de bedoeling van een religie om kennis te genereren.

Overigens denk ik dat je het kiezen voor een religie kunt vergelijken met verliefd zijn. Vaak kun je geen bewuste rationele reden voor je gevoelens vinden, maar je hebt ze wel. Rationeel moet je liefde niet verklaren, dat neemt de charme ervan weg. Hetzeflde geldt voor religie.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristiaanVerwijs:
Je vertrouwen in logica is gebaseerd op een indoctrinatie om zo te denken. Logica verklaart de meeste gevoelens die we ervaren niet, en dat op zich geeft al aan dat logica tekort schiet.
Logica op zich verklaart helemaal niets, logica is de structuur die het mogelijk maakt een consistente serie beweringen te doen.
Goede start; heel dun boekje genaamd 'introductie in Zen' van Suzuki.
Gaan ze me daar zonder gebruik van logica vertellen wat Zen inhoud? Ik zie het al voor me: "Zen betekent zeer lang mediteren. Zen betekent alles behalve zeer lang mediteren. Zen betekent alles. Zen betekent niets, enz." :)
Maar je zegt dat mensen hier daarom als onwetend overkomen. Als jij de vergelijking tussen wetenschap en religie legt op het feit dat beide kennis zouden genereren, dan ben je zelf net zo onwetend over het doel van religie. Het is namelijk helemaal niet de bedoeling van een religie om kennis te genereren.
Religieze stellingen zijn niets anders dan een grote verzameling van aannames gepresenteerd als feiten.
Overigens denk ik dat je het kiezen voor een religie kunt vergelijken met verliefd zijn. Vaak kun je geen bewuste rationele reden voor je gevoelens vinden, maar je hebt ze wel. Rationeel moet je liefde niet verklaren, dat neemt de charme ervan weg. Hetzeflde geldt voor religie.
Mij hoor je niet beweren dat je voor elke overtuiging een puur rationele grond moet hebben, dit is ook onmogelijk, want hoe bepaal je in vredesnaam je aannames op een rationele wijze?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op dinsdag 18 juni 2002 23:00 schreef Absolyte het volgende:
Logica op zich verklaart helemaal niets, logica is de structuur die het mogelijk maakt een consistente serie beweringen te doen.
Mee eens.
Gaan ze me daar zonder gebruik van logica vertellen wat Zen inhoud? Ik zie het al voor me: "Zen betekent zeer lang mediteren. Zen betekent alles behalve zeer lang mediteren. Zen betekent alles. Zen betekent niets, enz." :)
Ik had hier via ICQ met Morgoth ook al een discussie over. Het is idd erg moeilijk een concept als Zen uit te leggen. Het is ook niet zo dat je na het lezen van het boekje begrijpt wat Zen is, je hebt alleen wel een bepaalde indruk gekregen. De auteur zegt zelf ook dat Zen dmv logica niet te bevatten is. Wel is het mogelijk om indirect kennis te maken met wat Zen zou kunnen zijn. Met onze logische denkwijze begrijpen we het niet, maar we kunnen wel glimpsen zien. Je zou het kunnen lezen natuurlijk.....

'inleiding tot het zen-boeddhisme' - d.t. Suzuki (isbn: 90-202-4524-4)
Religieze stellingen zijn niets anders dan een grote verzameling van aannames gepresenteerd als feiten.
En wetenschap is dat niet? Wetenschap is niet gebaseerd op aannames?
Mij hoor je niet beweren dat je voor elke overtuiging een puur rationele grond moet hebben, dit is ook onmogelijk, want hoe bepaal je in vredesnaam je aannames op een rationele wijze?
Niet. En daarom is geloof voor mij niet rationeel.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
CristaanVerwijs:
En wetenschap is dat niet? Wetenschap is niet gebaseerd op aannames?
Natuurlijk gaat ook wetenschap uit van een serie axioma's, die overigens zo gering mogelijk is. Vanuit haar axioma's genereert wetenschap nieuwe kennis, religie daarentegen biedt buiten het stellen van een zeer grote groep axioma's/aannames helemaal niets.
(ik herhaal mijzelf)
Niet. En daarom is geloof voor mij niet rationeel.
Nu speel ik je wel even makkelijk een antwoord in de kaart he? :)
Wat ik niet begrijp is waarom iemand zulke niet duidelijk definieerbare aannames zoals het bestaan van een god zou maken.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 19806

Topicstarter
Nog even een aanvulling op de bovenstaande vraag.

Buiten het probleem van het niet duidelijk kunnen defineren van 'de aanname god', is het ook nog een keer een aanname die geen enkele betrekking heeft op de wereld die wordt waargenomen.

Natuurlijk is voor de elke basisaanname die je maakt geen diepere grond te vinden, want zij zijn deze grond zelf, alleen de aanname god is pas mogelijk na een hele serie andere aannames, dus dit valt geen basisaanname te noemen.

Samenvattend: waarom iets aannemen wat niet duidelijk te definieren is (wat neem je nu precies aan?) en wat geen betrekking heeft op de waarneembare wereld?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 57662

Ik hoop dat ik mij mag mengen in deze privé discussie :)
CristiaanVerwijs:
Ook denk ik dat mensen soms met vervelende doelen op aarde worden gezet maar daar uiteindelijk toch veel van leren. Neem Hitler. Hij heeft gruwelijke dingen gedaan, maar door zijn aanwezigheid zijn er heel veel zaken positief veranderd (VN, etc) - als je dat positief wilt noemen natuurlijk.
Realiseer je wat je hier zegt? Dat God Hitler op Aarde heeft gezet zodat later goede dingen gebeurden?
Dat lijkt me zacht gezegd niet leuk voor de Joden (God's volk enzo) om te horen, en lijkt me ook niet geweldig voor jezelf, hiermee zeg je namelijk dat je in een God geloofd die met opzet de gruweldaden van WO2 veroorzaakt heeft.
Op dinsdag 18 juni 2002 14:05 schreef Absolyte het volgende:

Deze stelling roept bij meer weer enkele vraagjes op :)
Wat is hier de definitie van geloof? Een bepaalde serie van innerlijke ervaringen? Of een set met overtuigingen. Of een set van overtuigingen gebaseerd op een bepaalde serie innerlijke ervaringen? Als dit laatste het geval is, hoe is het dan mogelijk om zonder gebruik van de rede een zinnige vertaling te maken van innerlijke ervaring naar een aanvaardbare overtuiging? Hoe is dit uberhaupt mogelijk?
Het lijkt me idd lastig om het geloof in God dmv rationeel denken aanvaardbaar te maken, maar dit is volgens mij helemaal niet nodig. Alleen wanneer je er vanuit wetenschappelijk perspectief tegenaan kijkt hebben keuzes en overtuigingen altijd een rationele set argumenten nodig.

Het hele idee van religie is ergens in geloven, en je hebt daar dus niet altijd harde bewijzen voor nodig. Instinctief bewijs, een soort gevoel dat het goed zit, is vaak voldoende.
Mij hoor je niet beweren dat je voor elke overtuiging een puur rationele grond moet hebben, dit is ook onmogelijk, want hoe bepaal je in vredesnaam je aannames op een rationele wijze?
Volgens mij is dit een van de voornaamste punten waardoor religieuze en wetenschappelijke mensen altijd deze discussie blijven voeren:
de wetenschap gaat ervan uit dat de aanname dat God bestaat -onderzocht, bepaald en geverifieerd zou moeten worden, terwijl religie ervan uitgaat dat God bestaat en de meeste gelovige mensen hebben daar geen absoluut bewijs voor nodig, of vinden dat zelfs niet wenselijk.
Natuurlijk gaat ook wetenschap uit van een serie axioma's, die overigens zo gering mogelijk is. Vanuit haar axioma's genereert wetenschap nieuwe kennis, religie daarentegen biedt buiten het stellen van een zeer grote groep axioma's/aannames helemaal niets.
zekerheid, houvast, vertrouwen, liefde?
Samenvattend: waarom iets aannemen wat niet duidelijk te definieren is (wat neem je nu precies aan?) en wat geen betrekking heeft op de waarneembare wereld?
Aannames die de wetenschap constant doet zijn vaak ook niet te definieren, of slechts gedefinieerd aan de hand van huidige kennis (en NEE ik bedoel niet evolutie).

Of God of een god direct invloed uitoefend op de waarneembare wereld weten we dus niet. Jij zegt van niet omdat je uitgaat van de waarheid van wetenschap, terwijl gelovigen zeggen van wel omdat zij uitgaan van de waarheid van religie.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • zeeg
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 18-06 11:43
God Bestaat?!

Leuk discussievoer, gelezen in boek van ds. Harinck, predikdant der Gereformeerde Gemeenten.

Feuerbach kondigde door zijn atheïstisch humanisme de opheffing van alle godsdienst aan. God was immers louter een projectie van de onmondige en onvolwassen mens. Maar de mensen bleven naar God vragen en in God geloven. Marx verkondigde het uitsterven van de godsdienst. De Godsdienst was immers het opium van de armen. Wanneer de vraag naar dagelijks brood opgelost was, zou niemand meer naar God vragen. Maar er is een nieuw religieus ontwaken waar te nemen, juist in socialistische landen. Freud leerde, dat de godsdienst een illusie geworden en de vraag naar God is onder de mens gebleven. Ondanks de al maar voortschrijdende wetenschap, allerlei atheistische bewegingen en het bruut loochenen van het bestaan van God, blijft het hart naar God vragen. God is niet uit te bannen! Het is als het ware een oerbehoefte in de mens om te vragen naar de zin van het lijden, het leven, de dood, het hiernamaals, ja te vragen naar God!

Er is voor de moderne mens, die vol twijfels en leegheid zich haastig voortbeweegt door het leven, nergens anders houvast te vinden, dan in de boodschap, dat God bestaat. God is het antwoord op de vragen van het onrustige hart. Maar de moderne mens heeft God afgezworen en het Atheïsme en het Nihilisme aangenomen zonder te bedenken waarheen hem dit voeren moet en zal.

Omdat de godloochende mens de dood, de ellende en de wreedheid van het leven niet kan overwinnen, heeft hij besloten daaraan niet meer te denken. Haastig beweegt de moderne mens zich voort. Altijd opnieuw zoekende naar afleiding om de afleiding, naar plezier om het plezier. Men leeft met een masker op waarachter men de onzekerheid en de vrees verbergt.
De moderne mens weet niet wie hij is en wie hem in deze wereld geplaatst heeft.
Rondom hem is de schrikwekkende ruimte van het heelal. Alles wat hij weet is, dat hij eens sterven zal. Maar zoals hij niet weet, waar hij vandaan komt, zo weet hij ook niet waar hij heen gaat. Hij weet niet of hij bij het verlaten van deze wereld in het niets zal vallen, ofwel in de handen van een vertoornde God. Hoe waar is het wat iemand van de mens gezegd heeft: Het laatste bedrijf is bitter, hoe mooi de komedie overigens ook was. Men werpt tenslotte aarde op het hoofd, en daarmee is het uit.

Dit is het einde van de mens, die leeft, oud wordt en sterft zonder God. En nog erger is het, want Jezus leerde: "Wijd is de poort en breed is de weg die tot het verderf leidt." Het antwoord dat we deze mens, de moderne mens met zijn onzekerheden en onrust geven moeten is: bekeert u en gelooft het evangelie.

Of zoals Pascal zei: "erken dus, hoogmoedig mens, wat voor paradox je bent voor jezelf. Verneder je, machteloos verstand; zwijg, povere natuur. Leer in te zien, dat de mens de mens eindeloos te boven gaat, en verneem van je Meester je ware toestand, die je niet kent. Luister naar God."

Het kosmologische godsbewijs
Ieder ding in de wereld moet een oorzaak hebben. Indien dit zo is, moet ook het universum een oorzaak hebben. Dit moet dan een oneindige en eerste oorzaak zijn.

Het ontologische godsbewijs
Een God, dien niet bestaat kan niet gedacht worden. Plato: wij denken God, daarom moet God er zijn

Het teleologische godsbewijs
Alles in de wereld openbaart intelligentie, orde, harmonie en doel. Dit toont het bestaan van een intelligent en bedoelend Wezen. Er is een Architect van deze wereld.

Het historische bewijs
Onder alle volken van de aarde is er een besef van een hogere macht aanwezig. Alle volken hebben godsverering.
De mens is ongeneselijk religieus

Het morele bewijs
De kennis van goed en kwaad is de mens ingeboren. De mens is een moreel wezen. Hij houdt er moraal op na. Hij vindt liefde beter dan haat. Hij acht eerlijkheid hoger dan leugenachtigheid. Zelfs de wildste en onbeschaafdste volken onderscheiden tussen goed en kwaad. En wij vinden ook daar verantwoordelijkheid Waar is dit vandaan gekomen? er moet iemand zijn, die als de hoogste wetgever bepaald heeft wat goed en wat kwaad is.

Psalm 8 vers 4 en 5:
Als ik Uw hemel aanzie, het werk Uwer vingeren, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt; Wat is de mens dat Gij zijner gedenkt.


Want Gij hebt ons geschapen tot U,
en ons hart is onrustig,
totdat het rust vindt in U.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op donderdag 20 juni 2002 10:30 schreef Schoen het volgende:
Ik hoop dat ik mij mag mengen in deze privé discussie :)

Realiseer je wat je hier zegt? Dat God Hitler op Aarde heeft gezet zodat later goede dingen gebeurden?
Dat lijkt me zacht gezegd niet leuk voor de Joden (God's volk enzo) om te horen, en lijkt me ook niet geweldig voor jezelf, hiermee zeg je namelijk dat je in een God geloofd die met opzet de gruweldaden van WO2 veroorzaakt heeft.
Ik ga hier niet anders op reageren dan door te zeggen 'je verdraait mijn woorden'. Maar besef wel dat WW2 ook goede dingen heeft voortgebracht. Mensen zijn soms te voorzichtig dat te onderkennen. Wie weet hoe de wereld eruit zou zien als WW2 niet gebeurd was. Ik geloof in iets dat ik graag 'the greater good' noem. Misschien is door het voorkomen van WW2 de wereld behoedt voor een veel groter kwaad. Ik zeg niet dat God WW2 heeft veroorzaakt, dat hebben we zelf gedaan. Het lijkt niet vreemd om de relatie mens-god te zien als kind-vader. In die zin moet een kind ook vervelende dingen meemaken om daar later een beter mens door te worden.
Het lijkt me idd lastig om het geloof in God dmv rationeel denken aanvaardbaar te maken, maar dit is volgens mij helemaal niet nodig. Alleen wanneer je er vanuit wetenschappelijk perspectief tegenaan kijkt hebben keuzes en overtuigingen altijd een rationele set argumenten nodig.

Het hele idee van religie is ergens in geloven, en je hebt daar dus niet altijd harde bewijzen voor nodig. Instinctief bewijs, een soort gevoel dat het goed zit, is vaak voldoende.
Als je door middel van aannames en feiten God zou kunnen verklaren, dan was het een wetenschap geweest. Dat is het niet.
Volgens mij is dit een van de voornaamste punten waardoor religieuze en wetenschappelijke mensen altijd deze discussie blijven voeren:
de wetenschap gaat ervan uit dat de aanname dat God bestaat -onderzocht, bepaald en geverifieerd zou moeten worden, terwijl religie ervan uitgaat dat God bestaat en de meeste gelovige mensen hebben daar geen absoluut bewijs voor nodig, of vinden dat zelfs niet wenselijk.
Wetenschappelijk ingestelde mensen zoeken altijd naar bewijs voor ideeen. Als er geen bewijs is, dan is het idee per definitie ongeldig. Gelovigen willen ook wel bewijs, maar voor hen is het idee *wel* geldig als er geen bewijs. Wetenschap doe je om these te bewijzen of te ontkrachten, en dat is niet het doel of de functie van een religie.
Aannames die de wetenschap constant doet zijn vaak ook niet te definieren, of slechts gedefinieerd aan de hand van huidige kennis (en NEE ik bedoel niet evolutie).

Of God of een god direct invloed uitoefend op de waarneembare wereld weten we dus niet. Jij zegt van niet omdat je uitgaat van de waarheid van wetenschap, terwijl gelovigen zeggen van wel omdat zij uitgaan van de waarheid van religie.
Ik ga liever uit van de waarheid van beiden. Ze hoeven elkaar namelijk zeker niet uit te sluiten.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Ik ga even vanuit de wetenschappelijke basis jouw verhaal benaderen (wat ik overigens erg interessant leesvoer vond).
Op donderdag 20 juni 2002 10:36 schreef zeeg het volgende:
Het kosmologische godsbewijs
Ieder ding in de wereld moet een oorzaak hebben. Indien dit zo is, moet ook het universum een oorzaak hebben. Dit moet dan een oneindige en eerste oorzaak zijn.
Onze natuurwetten zijn gebaseerd op oorzaak-gevolg. Het is niet vreemd dat alles in het universum daar aan voldoet. Als dat niet zo zou zijn, zouden wij niet bestaan en zouden we deze stelling niet kunnen innemen.
Het ontologische godsbewijs
Een God, dien niet bestaat kan niet gedacht worden. Plato: wij denken God, daarom moet God er zijn
Ik geloof dat jij krullen hebt, dus je hebt krullen....vast
Ik geloof in buitenaards leven, dus het is er....vast
Het teleologische godsbewijs
Alles in de wereld openbaart intelligentie, orde, harmonie en doel. Dit toont het bestaan van een intelligent en bedoelend Wezen. Er is een Architect van deze wereld.
Als dat er niet was, zouden we hier niet bestaan en zouden we deze stelling niet kunnen innemen. Het enige dat je hiermee zegt is dat we gruwelijk veel geluk hebben gehad dat de realiteit precies zo is dat wij kunnen leven. Echter. Een andere realiteit die aan hele andere natuurwetten kan ook leven bevatten. Zouden deze wezens niet exact hetzelfde zeggen?
Het historische bewijs
Onder alle volken van de aarde is er een besef van een hogere macht aanwezig. Alle volken hebben godsverering.
De mens is ongeneselijk religieus
Of het is een psychologisch grondbeginsel van de mens, zoals in dat andere draadje goed beschreven is. Wat echter wel pleit voor deze stelling is dat veel volkeren ook dezelfde legendes kennen (of legendes die sterk vergelijkbaar zijn). Zo las ik net dat zelfs de indianenstammen in Amerika allemaal een exodus verhaal in hun legendes kennen waardoor ze naar hun uiteindelijke woonplaats geleid werden door een hogere macht. Onderweg kregen ze zelfs 4 stenen tafels met daarop een soort route-kaart. Dat lijkt wel erg op de Joden die door de woestijn trokken en daar de 10 geboden ontvingen. Heeft iemand overigens wel eens stil gestaan bij het feit dat er gedurende die tocht 1 gehele generatie verstreek en dat de tocht op een landkaart helemaal niet zo lang is en misschien maar een paar maanden zou duren (te voet!!). Waarom is die tocht zzzzzooooovvvvveeeeeelllll langer geweest?
Het morele bewijs
De kennis van goed en kwaad is de mens ingeboren. De mens is een moreel wezen. Hij houdt er moraal op na. Hij vindt liefde beter dan haat. Hij acht eerlijkheid hoger dan leugenachtigheid. Zelfs de wildste en onbeschaafdste volken onderscheiden tussen goed en kwaad. En wij vinden ook daar verantwoordelijkheid Waar is dit vandaan gekomen? er moet iemand zijn, die als de hoogste wetgever bepaald heeft wat goed en wat kwaad is.

Psalm 8 vers 4 en 5:
Als ik Uw hemel aanzie, het Uwer vingeren, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt; Wat is de mens dat Gij zijner gedenkt.

Want Gij hebt ons geschapen tot U,
en ons hart is onrustig,
totdat het rust vindt in U.
Dat is oorzaak-gevolg omdraaien. Omdat we het onderscheid tussen goed-en-kwaad kennen kunnen we een God en een duivel verzinnen die daar de ultieme verwezenlijking van zijn.

Goh. Van de andere kant is het veel makkelijker :), je hoeft alleen maar alles te ontkrachten en de ander moet maar steeds met nieuwe zaken komen. Als de wetenschappelij-ingestelden nu eens de rol van gelovige aannemen?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 50950

Ik geloof absoluut niet in god, het is voor mij zelfs onbegrijpelijk dat er mensen zijn die in god geloven.
Godsdienst is toch alleen onstaan om dingen te kunnen verklaren die mensen niet konden verklaren. In deze tijd is er al voor veel dingen een verklaring gekomen, wat dus voor een groot deel het bewijs is dat god niet bestaat.
Maar zoals Karl Marx al zei: "geloof is het opium voor het volk".
Maar wat beweegt mensen nou om in god te geloven, en bidden tot god is toch helemaal belachelijk, bv. een voetballer van ik zeg maar wat, Feyenoord voor de wedstrijd bid denkt hij dat dat God zal denken, nou we zullen Feyenoord nog eens laten winnen :?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Christiaan
  • Registratie: Maart 2001
  • Laatst online: 09-08-2021
Op donderdag 20 juni 2002 15:13 schreef HipHop het volgende:
Ik geloof absoluut niet in god, het is voor mij zelfs onbegrijpelijk dat er mensen zijn die in god geloven.
Godsdienst is toch alleen onstaan om dingen te kunnen verklaren die mensen niet konden verklaren. In deze tijd is er al voor veel dingen een verklaring gekomen, wat dus voor een groot deel het bewijs is dat god niet bestaat.
Maar zoals Karl Marx al zei: "geloof is het opium voor het volk".
Maar wat beweegt mensen nou om in god te geloven, en bidden tot god is toch helemaal belachelijk, bv. een voetballer van ik zeg maar wat, Feyenoord voor de wedstrijd bid denkt hij dat dat God zal denken, nou we zullen Feyenoord nog eens laten winnen :?
Ik vind dat je wel wat meer respect mag hebben voor gelovigen (zoals ik). Ik geloof echt niet omdat ik op die manier dingen wil verklaren die ik niet begrijp. Jouw argument is in dit draadje al meerdere malen duidelijk weerlegd en ik raad je aan het even te skimmen totdat je posts over dat onderwerp tegenkomt. Ik vind het best als je een discussie van bijna 450 posts binnenvalt, maar probeer niet weer van voren af aan te beginnen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 50950

ok sorry je hebt gelijk.
Ik begrijp dat jij wel gelooft zou jij alsjeblieft in het kort de belangrijkste redenen weergeven waarom god zou bestaan?
Ik heb wel respect voor mensen die geloven, maar ik kan er (met mijn simpele geest) gewoon niet bij.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Yoozer
  • Registratie: Februari 2001
  • Laatst online: 03-06 14:45

Yoozer

minimoog

Op donderdag 20 juni 2002 10:36 schreef zeeg het volgende:
God Bestaat?!

Leuk discussievoer, gelezen in boek van ds. Harinck, predikdant der Gereformeerde Gemeenten.

Feuerbach kondigde door zijn atheïstisch humanisme de opheffing van alle godsdienst aan.
zeker? ze bestaan anders nog steeds. atheisten die menen dat hun verklaring alle gelovigen atheistisch maakt zijn niet goed bij hun hoofd.
God was immers louter een projectie van de onmondige en onvolwassen mens. Maar de mensen bleven naar God vragen en in God geloven. Marx verkondigde het uitsterven van de godsdienst.
marx zei dat godsdienst opium voor het volk was. in de 19e eeuw was atheisme erg in de mode, dus natuurlijk zeg je dan zoiets. (zeitgeist). heb je trouwens al eens geprobeerd een dagelijkse, vastgeroeste gewoonte zonder slag of stoot op te geven?
De Godsdienst was immers het opium van de armen. Wanneer de vraag naar dagelijks brood opgelost was, zou niemand meer naar God vragen.
is nu nog steeds niet opgelost. verder is spirituele honger niet te vergelijken met fysieke honger. het is wel zo dat mensen met welvaart minder reden kunnen hebben om naar een hemel te verlangen - omdat ze het al goed HEBBEN.
Maar er is een nieuw religieus ontwaken waar te nemen, juist in socialistische landen. Freud leerde, dat de godsdienst een illusie geworden en de vraag naar God is onder de mens gebleven.
er worden hier mensen gequote bij het leven. 'fallacious argument by authority'.
Ondanks de al maar voortschrijdende wetenschap, allerlei atheistische bewegingen en het bruut loochenen van het bestaan van God, blijft het hart naar God vragen.
wetenschap en atheisme zijn dus 'vijanden van god'. da's knap. wetenschap vindt god irrelevant en laat hem buiten beschouwing, en atheisten haten niet iets wat in hun optiek niet bestaat. het enige wat we hier hebben is iemand die zich in zijn authoriteit bedreigd voelt. als je vijanden van god wil hebben moet je bij satanisten zijn, iets wat atheisten over het algemeen al helemaal dwaas vinden - net of als je god kunt 'terugpakken' door niet in hem te geloven maar slaafs de bevelen van zijn tegenpool opvolgt. regen in de drup.
God is niet uit te bannen!
raar, bij mij is hij al lang niet meer binnen geweest.
Het is als het ware een oerbehoefte in de mens om te vragen naar de zin van het lijden, het leven, de dood, het hiernamaals, ja te vragen naar God!
god is leven, dood, lijden en hiernamaals? het is inderdaad een behoefte om te vragen. het is ook een behoefte om hierop antwoord te verkrijgen. dat het allemaal aan god ligt is in zijn optiek misschien juist, maar niet in die van mij.
Er is voor de moderne mens, die vol twijfels en leegheid zich haastig voortbeweegt door het leven, nergens anders houvast te vinden, dan in de boodschap, dat God bestaat.
'vroeger was alles beter'. leeg argument. heb ik nu een probleem als ik zeg dat ik me vasthoudt aan een grote, onzichtbare roze eenhoorn? (of een pluche krokodil, ook een goede!)

fallacious argument - appeal to fear.
God is het antwoord op de vragen van het onrustige hart. Maar de moderne mens heeft God afgezworen en het Atheïsme en het Nihilisme aangenomen zonder te bedenken waarheen hem dit voeren moet en zal.
we hebben god aangenomen en ook niet bedacht dat het ons zou voeren naar heksen op de brandstapel, kruistochten en al dat meer moois. middeleeuwse opvatting? dat ze het nu niet meer doen zorgt er niet voor dat het toendertijd goed gepraat wordt, of dat het herhaald kan worden.

wederom een appeal to fear. door atheisme en nihilisme als 'negatief' te bestempelen jaagt hij zijn toehoorders angst aan (waarvan de meeste noch nihilist, noch atheist zijn).
Omdat de godloochende mens de dood, de ellende en de wreedheid van het leven niet kan overwinnen, heeft hij besloten daaraan niet meer te denken. Haastig beweegt de moderne mens zich voort. Altijd opnieuw zoekende naar afleiding om de afleiding, naar plezier om het plezier. Men leeft met een masker op waarachter men de onzekerheid en de vrees verbergt.
die man is goed zeg! 'wreedheid van het leven' - het leven is gewoon het leven. als het voor jou niet goed uitkomt heb je zelf de hand erin om het te veranderen. als god al alles voorbestemd heeft kun je net zo goed elke dag thuiszitten en wachten tot je dood bent. 'onzekerheid en vrees' - ja, ons bestaan is oh-zo-hard en wreed. dit verandert niet als er een god bij zit, maar mensen kunnen uit een voorbeeld wel troost putten wat het leven lichter kan maken.

wie zegt dat atheisten geen voorbeelden hebben? sterker nog, moet dat per se een god zijn?
De moderne mens weet niet wie hij is en wie hem in deze wereld geplaatst heeft.
ik ben Yoozer. aangenaam. mijn ouders hebben op een koude winterdag bij elkaar gelegen, en 9 maanden later was ik daar. ik weet zeker wie ik ben, en wie me hier geplaatst heeft. weg argument.
Rondom hem is de schrikwekkende ruimte van het heelal. Alles wat hij weet is, dat hij eens sterven zal.
ik weet ook dat ik morgen moet werken. dat het vandaag kouder is dan gisteren. dat ik nu eelt op m'n vingers aan het krijgen ben van het typen.
Maar zoals hij niet weet, waar hij vandaan komt, zo weet hij ook niet waar hij heen gaat.
het is in zekere zin wel te voorspellen.
Hij weet niet of hij bij het verlaten van deze wereld in het niets zal vallen, ofwel in de handen van een vertoornde God. Hoe waar is het wat iemand van de mens gezegd heeft: Het laatste bedrijf is bitter, hoe mooi de komedie overigens ook was. Men werpt tenslotte aarde op het hoofd, en daarmee is het uit.
hee! ik dacht dat er nog een hele hemel vol leuke meiden aankwam! ach, verdorie. waarom zou deze man niet in de handen van een vertoornde allah landen? (kijkt die dan even op z'n neus!)
Dit is het einde van de mens, die leeft, oud wordt en sterft zonder God. En nog erger is het, want Jezus leerde: "Wijd is de poort en breed is de weg die tot het verderf leidt." Het antwoord dat we deze mens, de moderne mens met zijn onzekerheden en onrust geven moeten is: bekeert u en gelooft het evangelie.

Of zoals Pascal zei: "erken dus, hoogmoedig mens, wat voor paradox je bent voor jezelf. Verneder je, machteloos verstand; zwijg, povere natuur. Leer in te zien, dat de mens de mens eindeloos te boven gaat, en verneem van je Meester je ware toestand, die je niet kent. Luister naar God."
fallacious argument of authority.
Het kosmologische godsbewijs
Ieder ding in de wereld moet een oorzaak hebben. Indien dit zo is, moet ook het universum een oorzaak hebben. Dit moet dan een oneindige en eerste oorzaak zijn.
waarom is god de uitzondering?
Het ontologische godsbewijs
Een God, dien niet bestaat kan niet gedacht worden. Plato: wij denken God, daarom moet God er zijn
dit bewijs is redelijk eenvoudig te tackelen.
http://www.geocities.com/paulntobin/ontological.html
Het teleologische godsbewijs
Alles in de wereld openbaart intelligentie, orde, harmonie en doel. Dit toont het bestaan van een intelligent en bedoelend Wezen. Er is een Architect van deze wereld.
ongefundeerde claim. er is weinig 'harmonie' op dit moment. 'intelligentie' ontbreekt eerder dan dat het er is. dit duidt er op dat dit 'bedoelend wezen', als het al bestaat, er een zooitje van heeft gemaakt.
Het historische bewijs
Onder alle volken van de aarde is er een besef van een hogere macht aanwezig. Alle volken hebben godsverering.
De mens is ongeneselijk religieus
850 miljoen mensen zijn atheist. als je geboren wordt heb je geen religie. mensen worden religieus 'gemaakt'.
Het morele bewijs
De kennis van goed en kwaad is de mens ingeboren. De mens is een moreel wezen. Hij houdt er moraal op na. Hij vindt liefde beter dan haat.
zoveel voorbeelden waar dit niet het geval is. moraal is een gevolg van evolutie - voortbestaan van de levensvorm.
Hij acht eerlijkheid hoger dan leugenachtigheid. Zelfs de wildste en onbeschaafdste volken onderscheiden tussen goed en kwaad. En wij vinden ook daar verantwoordelijkheid Waar is dit vandaan gekomen? er moet iemand zijn, die als de hoogste wetgever bepaald heeft wat goed en wat kwaad is.
fallacious argument, begging the question.
Psalm 8 vers 4 en 5:
Als ik Uw hemel aanzie, het werk Uwer vingeren, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt; Wat is de mens dat Gij zijner gedenkt.

Want Gij hebt ons geschapen tot U,
en ons hart is onrustig,
totdat het rust vindt in U.
de bijbel is geen garantie (circular reasoning) voor het bestaan van god.

nou heb ik volgens mij hard genoeg tegen deze man z'n schenen aangestampt (en tegen iedere gelovige hier - mijn excuses daarvoor). ga voor jezelf nu eens na of het allemaal goed 'klinkt', of dat het ook allemaal goed 'is'. dominees, net als ieder ander mens die vaak voor publiek moet spreken, kennen hun volksmennerij-truukjes allemaal.

geloof rustig wat je wil. maar kijk naar deze man zijn middelen om mensen de kerk in te jagen, en te houden.

teveel zooi, te weinig tijd


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Yoozer
  • Registratie: Februari 2001
  • Laatst online: 03-06 14:45

Yoozer

minimoog

Op donderdag 20 juni 2002 15:41 schreef HipHop het volgende:
ok sorry je hebt gelijk.
Ik begrijp dat jij wel gelooft zou jij alsjeblieft in het kort de belangrijkste redenen weergeven waarom god zou bestaan?
bestaan is niet de reden voor geloof. de redenen waarom christiaan gelooft, en waarin hij gelooft kun je terugvinden in vorige gedeelten van deze draad.
Ik heb wel respect voor mensen die geloven, maar ik kan er (met mijn simpele geest) gewoon niet bij.
dat liet je in je eerste post niet direct zien >:). verder heeft 'simpelheid van geest' er weinig mee te maken. zoals ik in een ander draadje opmerkte, 'god heeft het gemaakt' is stukken eenvoudiger dan een hoop theorie over geologie, biologie, evolutieleer, biochemie en wat dies meer zij.

teveel zooi, te weinig tijd

Pagina: 1 ... 5 ... 8 Laatste