Verwijderd schreef op zondag 24 juni 2007 @ 13:56:
Wat scary
Dat is niet eng. Wegrennen van een object is wel lache.
Bij Doom 3 had ik op een gegeven moment een level waarin je een kind hoort huilen en waar het heel donker is. Ik heb op dat moment geen seconde getwijfeld en het spel nooit meer aangeraakt. Ik werd écht onwel daarvan.
Dat is niet meer gamen dat is de mens ziek maken. Ik snap nog steeds niet dat zo'n spel zonder zware waarschuwing op de markt kan komen.
Het was maar OpenGL, maar niets minder eng.
Eigenaardige opmerking over OpenGL. Hoezo was het "maar" OpenGL? Is Direct3D superieur? OpenGL heeft in het geval van Doom 3 toch duidelijk kunnen bewijzen dat het goed kan concurreren met Direct3D, of niet?
Dat terzijde, Doom 3 en FEAR waren goed, maar zij lieten mij meer schrikken dan dat zij beangstigend waren. Bij FEAR herinner ik mij vooral het eerste level, waar die Paxton Fettel onverwacht achter een muur vandaan komt en de speler voor z'n kop slaat. Die onzichtbare gasten die in dit topic genoemd worden eng? Vond ik totaal niet, geef ze gewoon een trap voor hun kop en ze zijn in een keer dood. En die geesten natuurlijk, die in het laatste level in hordes op je af komen, die waren wel eng.
Maar zowel in FEAR en Doom 3 ben je zwaar bewapend en alles wat eng is of je doet laten schrikken is binnen een paar seconden overhoop geschoten, en deze twee games voel je je eigenlijk niet serieus bedreigd omdat je toch zo makkelijk met vijanden af kunt rekenen.
De Resident Evil 1 remake voor de Gamecube vond ik echt eng. In het begin in de hal in het zuid oosten (op de kaart van het mansion in het zuid oosten) springt er zo'n hond door het raam, met brekend glas enzo. Later hoor je het glas weer opeens breken, maar springt er geen hond door het raam, toch schrik je hard.
En dat moment wanneer je bij die lift de trap af loopt naar de keuken. Als je de keuken binnen loopt zie je geen zombie, maar dan wordt je later onderbroken en wisselt de camera naar het first-person perspectief van een zombie die ook de trap af loopt, naar de keuken.
Het moment wanneer je in het oosten van de mansion naar buiten moet om die pesticide ofzo te halen. Je hoort honden rondlopen, maar het cameraperspectief laat ze nauwelijks zien. Je weet dat ze er zijn, maar niet of en wanneer ze aanvallen, uiteindelijk wordt je wel aangevallen.
En wanneer je ook weer buiten bent en die granaatwerper oppakt, en die zombie die dan opstaat. En wanneer in zo'n klein kamertje op de begane grond van het mansion, in het noord westen, wanneer die zombie uit de kast komt als je ammo pakt o.i.d.
Later in de game wanneer je weer terugkomt bij de mansion, dan is er zo'n dino, hunter heten ze geloof ik, die een deur inbeukt, ook nogal een verassing.
Kort samengevat, de RE1 remake voor de Gamecube was briljant. RE4 voor de Gamecube was ook vet, maar niet zo eng als RE1 omdat je ook in deze game weer behoorlijk zwaar bewapend bent, ammo geen probleem is, de controls makkelijk zijn en vijanden in het algemeen erg makkelijk uit te schakelen zijn. En ook omdat er veel meer actie is.