Het juridisch kader van de salderingsregeling

[alfatrion]

In het onderstaande artikel ga ik in op de juridische aspecten rondom de salderingsregeling. Ik wil @marktweakt bedanken voor zijn hulp bij de totstandkoming van het onderstaand artikel.

Inleiding

Salderen is het berekenen van het verbruik aan elektriciteit door het verbruik te berekenen door de levering te verminderen met de teruglevering. De salderingsregeling is in 2004 ingevoerd om eindgebruikers te stimuleren om duurzame elektriciteit te produceren.¹ Sindsdien is de salderingsregeling een aantal keer aangepast.² Inmiddels kunnen we constateren dat de maatregel een groot succes is en kunnen we terugblikken.

Artikel 31c lid 1 Elektriciteitswet 1998
Voor [kleinverbruikers] (...), die duurzame elektriciteit invoeden op het net, berekent de leverancier het verbruik ten behoeve van de facturering en inning van de leveringskosten door de aan het net onttrokken elektriciteit te verminderen met de op het net ingevoede elektriciteit, waarbij de vermindering maximaal de hoeveelheid aan het net onttrokken elektriciteit bedraagt.

De bovenstaande bepaling geeft de kern van de salderingsregeling weer en bepaalt dat de leverancier het verbruik moet berekenen door de levering te verminderen met de teruglevering. Hiernaast zijn er ook bepalingen voor niet-duurzame elektriciteit en voor het recht op een redelijke vergoeding als er meer wordt teruggeleverd dan geleverd. In dit artikel ga ik uit van verbruik = levering - teruglevering, waarbij de leverancier een redelijke vergoeding moet betalen voor een negatief verbruik op jaarbasis.

Er zijn in de afgelopen tijd een aantal creatieve energieleveranciers geweest. De wetgever heeft het noodzakelijk geacht om duidelijk te maken dat overschrijding van de salderingsgrens niet betekende dat de kleinverbruikers niet mochten salderen.³ Budget Energie heeft maandelijks salderen willen invoeren, wat inhield dat je het overschot op maandbasis tegen het terugleveringstarief kreeg uitbetaald. @Rienzilla heeft nog geprocedeerd tegen Budget Energie over het maandelijks salderen.⁴ En de laatste ontwikkeling is de invoering van de ‘vaste’ terugleververgoeding door Vandebron en enkele anderen.

In de rest van dit artikel ga ik in op de onderstaande vragen:

1. Over welke periode moet worden gesaldeerd?
2. Hoe moet er gesaldeerd worden?
3. Mogen variabele terugleveringskosten in rekening worden gebracht?
4. Mogen de operationele kosten in andere posten worden verdisconteerd?

En ik eindig met een conclusie.

1. Over welke periode moet worden gesaldeerd?

De wetgever heeft bedoeld om met de salderingsregeling tot een jaarlijkse saldering te komen. Dit blijkt uit de eerste versie van salderingsregeling en de daarbij behorende toelichting:⁵

Artikel 31c lid 2 Elektriciteitswet 1998 (oud)
Voor [kleinverbruikers] (...), die per jaar minder dan 3000 kWh duurzame elektriciteit produceren berekent de netbeheerder de stand van de in het eerste lid bedoelde meter, ten behoeve van de jaarlijkse rekening van de leverancier, door de verbruikte elektriciteit te verminderen met de opgewekte elektriciteit.

Toelichting
Het amendement betreft twee delen:
(...)
- De netbeheerders moeten de jaarlijkse stroomrekeningen van afnemers die per jaar minder dan 3000 kWh duurzame elektriciteit produceren gaan baseren op de door hen geleverde én de door de kleinverbruiker aan het net geleverde duurzame elektriciteit.

Hierna is de wetgeving enkele keren aangepast. In 2008 is besloten dat ook niet-duurzame energie mag worden teruggeleverd en per amendement⁶ is de salderingsgrens verhoogd naar 5000 kWh. In 2012 is de salderingsregeling aangepast naar de huidige versie. De salderingsgrens van 5000 kWh is daarbij komen te vervallen zodat ook Vereniging van Eigenaren met een gezamenlijke aansluiting kunnen salderen. Hoewel de term “jaarlijkse facturering" in de salderingsregeling is komen te vervallen, wordt uit de toelichting duidelijk dat de wetgever nog steeds beoogde dat er jaarlijks gesaldeerd moet worden:⁷

Bij het opstellen van de jaarlijkse facturering voor de leveringskosten komt de saldering tot uiting. Artikel 95c, derde lid, van de Elektriciteitswet 1998 bepaalt, dat de leverancier verplicht is aan de kleinverbruiker een redelijke vergoeding te betalen voor de hoeveelheid duurzame elektriciteit die de kleinverbruiker op het net invoedt. Het kunnen salderen van ingevoede en onttrokken elektriciteit is voor de kleinverbruiker financieel voordeliger dan het ontvangen van een redelijke vergoeding voor ingevoede elektriciteit en het betalen voor de verbruikte elektriciteit.

Op basis van het voorgaande kan dus de conclusie worden getrokken dat er op jaarbasis moet worden gesaldeerd.
Terug naar het overzicht van vragen.

2. Hoe moet er gesaldeerd worden?

De wetgever heeft bedoeld dat er gesaldeerd wordt door de meterstanden voor inkomende en uitgaande elektriciteit te combineren tot één meterstand. Dit staat zo omschreven in de eerste versie van de salderingsregeling:⁸

Artikel 31c lid 2 Elektriciteitswet 1998 (oud)
Voor [kleinverbruiker] (...), die per jaar minder dan 3000 kWh duurzame elektriciteit produceren berekent de netbeheerder de stand van de in het eerste lid bedoelde meter, ten behoeve van de jaarlijkse rekening van de leverancier, door de verbruikte elektriciteit te verminderen met de opgewekte elektriciteit.

Een berekende meterstand wordt berekend door de meterstand voor de inkomende elektriciteit te verminderen met de meterstand van de uitgaande elektriciteit. Het verbruik is logischerwijze het verschil tussen twee berekende meterstanden. Voor twee tariefperiodes in een factuurperiode komt de saldering dan als volgt tot uiting:

Datum	Meterstand in	Meterstand uit	Meterstand berekend	Verbruik
1 jan	300	200	100 (300 - 200)	-
1 juli	1500	1600	-100 (1500 - 1600)	-200 (-100 - 100)
31 dec	2700	1800	900 (2700 - 1800)	1000 (900 - -100)
Totaal				800 (900 - 100)

Helaas is er in de behandeling van het eerste wetsvoorstel niet gesproken over hoe er moet worden omgegaan met tussentijdse meterstanden. Het ligt echter voor de hand om tussentijdse meterstanden op dezelfde wijze te berekenen. Dat resultaat sluit ook aan bij wat de ferrarismeter zonder terugloopbeveiliging toont op de tussenliggende data en de wetgever heeft bij de invoering van de salderingsregeling dan ook de ferrarismeter als optie genoemd.

Tegenwoordig staat in de salderingsregeling niet meer dat de meterstanden berekend moeten worden, maar dat het verbruik berekend moet worden. Uit de toelichting van 2012 wordt echter duidelijk dat de wetgever hiermee destijd niet heeft beoogd om tot een ander resultaat te komen dan wanneer eerste de meterstanden berekent zouden worden en daarna het verbruik te berekenen op basis van die berekende meterstanden:⁹

Hierbij wordt opgemerkt dat een kleinverbruiker alleen die elektriciteit kan salderen die hij via dezelfde aansluiting van het net onttrekt en op het net invoedt. De leverancier berekent immers de meterstand ten behoeve van de facturering en de inning van de kleinverbruiker en dat geschiedt per aansluiting. De uitkomst van het salderen van aan het net onttrokken en op het net ingevoede hoeveelheid elektriciteit kan geen negatief saldo opleveren. De kleinverbruiker heeft geen recht op betaling van zijn leveringsprijs door zijn leverancier over de overige ingevoede elektriciteit die hij niet met zijn verbruik kan salderen. In artikel 31c, derde lid, is expliciet bepaald dat de kleinverbruiker voor zijn surplus minimaal het recht heeft op een redelijke vergoeding.

Dat betekent dat het verbruik tegenwoordig wel wordt uitgerekend door de levering te verminderen met de teruglevering, maar dat daarbij nog steeds op hetzelfde resultaat moet uitkomen als wanneer de meterstanden wel worden berekend. De saldering komt tegenwoordig met twee tariefperiodes in één factuurperiode zo tot uiting:

Datum	Meterstand in	Meterstand uit	Levering	Teruglevering	Verbruik
1 jan	300	200	-	-	-
1 juli	1500	1600	1200 (1500 - 300)	1400 (1600 - 200)	-200 (1200 - 1400)
31 dec	2700	1800	1200 (2700 - 1500)	200 (1800 - 1600)	1000 (1200 - 200)
Totaal			2400 (2700 - 300)	1600 (1800 - 200)	800 (2400 - 1600)

In het bovenstaande voorbeeld is er in een jaar tijd in totaal 2400 kWh geleverd en 1600 kWh teruggeleverd en dus wordt de factuur opgesteld aan de hand van enkel de levertarieven.

Datum	Verbruik	Levertarief	Bedrag
1 jan	-	-	-
1 juli	-200	0,10	€ -20
31 dec	1000	0,20	€ 200
Totaal	800		€ 180

Wanneer er in een jaar minder wordt geleverd dan teruggeleverd, bijvoorbeeld respectievelijk 1600 en 2400 kWh, dan mogen de berekende meterstanden met maximaal de levering worden verminderd en moet over het overschot een redelijke vergoeding worden betaald. De wetgever heeft met de opmerking dat het verbruik niet negatief kan zijn beoogd dat het jaarverbruik niet negatief kan zijn, maar ik geef de teruglevering wel zo weer in dit artikel, in dit voorbeeld is dat dan -800 kWh. Wanneer er in een factuurperiode twee tariefperiodes zijn voor het teruglevertarief, dan komt het pragmatisch en onjuist voor om de meterstanden op dezelfde wijze te corrigeren c.q. het verbruik op dezelfde manier te berekenen en de factuur op te stellen door de teruglevertarieven te hanteren. Een alternatief is om het verbruik naar verhouding op te splitsen in twee delen en beiden anders belast worden en voor de verhouding zou je dan kunnen kijken naar de gesaldeerde elektriciteit en het overschot, in dit geval 1600 : 800 of 2:1. In het onderstaande voorbeeld is het alternatief voordeliger, maar dat kan uiteraard ook anders uitpakken.

	Pragmatisch			Alternatief
Datum	Verbruik	Teruglevertarief	Bedrag	Verbruik	Levertarief	Verbruik	Teruglevertarief	Bedrag
1 jan	-	-	-	-	-	-	-	-
1 juli	200	0,05	€ 10,-	133	0,10	67	0,05	€ 16,67
31 dec	-1000	0,10	€ -100,-	-667	0,20	-333	0,10	€ -166,67
Totaal	-800		€ -90,-	-534		-266		€ -150,-

Minister Jetten heeft een hele andere opvatting en heeft op kamervragen per brief van 23 september 2022 als volgt geantwoord:¹⁰

Salderen is het tegen elkaar wegstrepen van de hoeveelheid ingevoede en onttrokken elektriciteit zonder het tarief hierbij te betrekken. Het aantal kWh dat resteert na saldering, onttrokken dan wel ingevoed, wordt gefactureerd. Op dit moment is wettelijk niet geregeld tegen welk tarief het saldo na dit salderen moet worden gefactureerd in een situatie waarbij het tarief in de factuurperiode varieert.

Wanneer alleen naar de letter van de wet wordt gekeken, dan is dit een logische gedachte. Immers, verbruik = levering - teruglegering en salderen moet op jaarbasis. Alleen is het berekenen van het verbruik juist steeds uitwisselbaar geweest met het berekenen van de meterstanden. Wanneer je de begin- en eindmeterstanden berekend door de meterstanden van de geleverde elektriciteit te verminderen met de meterstanden van de teruggeleverde elektriciteit, dan lijkt het mij voor de hand te liggen om de meterstanden van tussenliggende data op dezelfde wijze te berekenen.

De rechtbank Midden-Nederland overwoog dat uit het antwoord van Jetten, zoals hierboven weergegeven, volgt dat het de bedoeling van de wetgever was dat eerst de hoeveelheid geleverde en teruggeleverde elektriciteit tegen elkaar moet worden weggestreept en vervolgens het restant moet worden belast of vergoed, ook wanneer er sprake is van een variabel contract.¹¹ Echter, hiertegen kan worden aangevoerd dat de salderingsregeling uit 2004, en de wijzigingen in 2008 en 2012 moet worden uitgelegd aan de hand van de toelichting van de wetgever van destijds. Het is dan ook aannemelijk dat een andere rechter tot een andere overweging zal komen.
Terug naar het overzicht van vragen.

3. Mogen variabele terugleveringskosten in rekening worden gebracht?

Twee recreanten van het Nederlands Nationaal Naturistenterrein (hierna: NNT) waren het niet eens over de vergoeding die zij ontvingen voor de door hen teruggeleverde elektriciteit. Het NNT rekende met een leveringstarief van € 0,27 per kWh en een teruglevertarief van € 0,10 per kWh. NNT bracht geen vaste kosten in rekening, maar verwerkte deze in het leveringstarief. De rechtbank Amsterdam oordeelde dat NNT, hoewel ze de salderingsregeling niet strikt naleefde door niet eerst het verbruik te berekenen, dit toch zo mocht doen, omdat daarmee niemand zou worden benadeeld.¹² De rechtbank passeerde de stelling van de twee recreanten dat zij zouden moeten salderen tegen € 0,27 per kWh, omdat het gevolg daarvan zou zijn dat zij dan helemaal niet zouden bijdragen aan de kosten van aanleg en onderhoud van het netwerk als zij 100% salderen.¹³ Het gerechtshof Amsterdam kwam tot een ander oordeel. Het hof overwoog dat de geleverde en de teruggeleverde elektriciteit op exact dezelfde wijze belast moeten worden,¹⁴ en dat het niet bijdragen aan de kosten van aanleg en onderhoud van het netwerk door kleinverbruikers die volledig salderen de consequentie is van de wijze waarop NNT haar (netwerk)kosten in rekening bracht.¹⁵ Het hof wees daarbij op de overweging van de wetgever dat de huidige salderingsregeling betekende dat er geen op verbruik gebaseerde kosten in rekening gebracht kunnen worden bij kleinverbruikers die volledig salderen.¹⁶

Vandebron heeft de 'vaste' terugleveringskosten regeling geïntroduceert.¹⁷ Deze regeling houdt in dat kleinverbruikers die terugleveren daar een vergoeding voor moeten betalen, zo moet voor 1000 kWh € 4,- worden betaald, voor de volgende 1000 kWh komt daar € 8,50 bij, enzovoort. De ACM heeft aan de media laten weten dat het volgens de salderingsregeling toegestaan zou zijn om kosten die veroorzaakt worden door teruglevering van zonnepanelen bij eigenaren van zonnepanelen in rekening te brengen en dat de terugleveringskosten van Vandebron daarom geoorloofd zijn.¹⁸

Vaste kosten zijn kosten die niet te beïnvloeden zijn door het verbruik te verminderen of vermeerderen, terwijl variabele kosten juist kosten zijn die wel te beïnvloeden zijn door te verminderen of vermeerderen. De 'vaste' terugleveringskosten zoals Vandebron en anderen hanteren zijn te beïnvloeden en zijn dus eigenlijk variabele kosten. Het eerdergenoemde arrest van het hof Amsterdam ziet juist op de variabele kosten. Vandebron moet de geleverde elektriciteit dan ook exact hetzelfde belasten als de teruggeleverde kosten, maar deze ‘vaste’ terugleveringskosten worden alleen op de teruggeleverde elektriciteit en dus saldeert Vandebron niet op de voorgeschreven wijze.

Vandebron is met haar ‘vaste’ terugleveringskosten in het nieuws gekomen, er zijn kamervragen over gesteld en minister Jetten heeft op die kamervragen zo geantwoord:¹⁹

Het via tarieven in rekening brengen van terugleveringskosten voor mensen met zonnepanelen is niet verboden op basis van de Elektriciteitswet 1998. Die wet schrijft echter ook voor dat kleinverbruikers een redelijke vergoeding moeten krijgen voor teruggeleverde elektriciteit. Indien de hoogte van de terugleveringskosten ervoor zorgt dat er geen sprake meer is van een redelijke vergoeding, dan kan er sprake zijn van een overtreding.

De mening van minister Jetten staat alleen haaks op het oordeel van het gerechtshof Amsterdam, dat juist tot de conclusie is gekomen dat het niet mogelijk is om via de tarieven kosten in rekening te brengen bij kleinverbruikers die volledig salderen. En wanneer het niet mogelijk is om, bij kleinverbruikers die volledig salderen, kosten per kWh in rekening te brengen, dan is het ook niet mogelijk om bij die kleinverbruikers kosten per 1000 kWh in rekening te brengen. Immers, de geleverde en teruggeleverde elektriciteit moet op exact dezelfde wijze belast worden.
Terug naar het overzicht van vragen.

4. Mogen de operationele kosten in andere posten worden verdisconteerd?

Alle energieleveranciers hebben te maken met operationele kosten, bestaande uit onbalans- en profielkosten, die een relatie hebben met het in balans houden van de hoeveelheid elektriciteit op het elektriciteitsnetwerk. Onbalanskosten zijn kosten die te maken hebben met het stabiel houden van het elektriciteitsnetwerk.²⁰ Het aanbod van elektriciteit moet namelijk ongeveer gelijk zijn aan de vraag. Wanneer er onbalans op het elektriciteitsnetwerk dreigt moet er elektriciteit worden ingekocht of verkocht tegen de tarieven op de onbalansmarkt. De tarieven op de onbalansmarkt liggen hoger dan de tarieven op de balansmarkt. Profielkosten zijn de kosten waarvoor de elektriciteit wordt aangekocht om afnemer van de verwachte elektriciteitsbehoefte te voorzien.²¹ Profielkosten bestaan uit een component waarmee wordt voorzien in de minimale hoeveelheid elektriciteit die op ieder moment wordt gebruikt (de baseload) en een component waarmee wordt voorzien in de hoeveelheid elektriciteit die gedurende de piekmomenten wordt afgenomen (de piekload). Deze kosten vertonen een correlatie met de hoeveelheid geleverde elektriciteit en worden daarom in beginsel verwerkt in het leveringstarief.

Rick van de Westelaken heeft, op zijn YouTube kanaal Ketel Klets, aandacht besteed aan de handelspraktijken van Essent.²² Essent weet namelijk op welke adressen voorzien zijn van zonnepanelen en baseert hier haar tarieven en kortingen op. De verschillen staan hieronder. Essent kiest er kennelijk voor om haar operationele kosten door te belasten in de levertarieven en de vaste kosten.

Kleinverbruiker	zonder zonnepanelen	met zonnepanelen
Product	elektriciteit en gas	elektriciteit en gas
Duur	• maandelijks opzegbaar, • één jaar vast of • drie jaar vast	• maandelijks opzegbaar of • één jaar vast
Welkomstkorting	tot € 300	€ 0
Elektriciteit, normaal per kWh	€ 0,29694	€ 0,39967
Elektriciteit, dal per kWh	€ 0,29425	€ 0,39725
Elektriciteit, vaste kosten	€ 0,29477	€ 0,29477
Gas, per m3	€ 1,31480	€ 1,43846
Gas, vaste kosten	€ 0,19638	€ 0,22931

De salderingsregeling brengt met zich mee dat de kleinverbruiker geen variabele leveringskosten hoeft te betalen over de door hem gesaldeerde elektriciteit. De leverancier moet wel operationele kosten betalen voor de gesaldeerde elektriciteit. De groep kleinverbruikers met zonnepanelen wordt door de jaren heen steeds groter. De wens van de energieleverancier om haar operationele kosten door te belasten aan alle kleinverbruikers komt hier vandaan. Essent heeft ervoor gekozen om dat door te belasten door verschillende tarieven te hanteren voor kleinverbruikers met en zonder zonnepanelen.

Het lijkt erop dat het toegestaan is om de operationele kosten in relatie tot de saldering op deze wijze door te belasten in de leveringstarieven en de vaste kosten. De bedoeling van de salderingsregeling is namelijk om het kleinverbruikers makkelijk te maken om een redelijke vergoeding te krijgen voor de door hen opgewekte elektriciteit. Dit blijkt uit de toelichting op de eerste versie van salderingsregeling:²³

Kleinverbruikers hebben volgens de Elektriciteitswet recht op een redelijke vergoeding voor de door hen op duurzame wijze geproduceerde en op het net ingevoede elektriciteit.

Door dit amendement wordt het voor deze kleinverbruikers makkelijker om gebruik te maken van deze regeling en daarmee wordt de productie van duurzame elektriciteit door kleingebruikers gestimuleerd.

De wetgever heeft de algemene verplichting om een redelijke vergoeding te betaling over de teruggeleverde vergoeding geschrapt in 2012, daarna is de energieleverancier alleen nog gehouden om (i) elektriciteit te salderen tot de salderingsgrens; en (ii) een redelijke vergoeding te betalen over een eventueel overschot. Uit de toelichting blijkt dat het hier gaat om een verduidelijking:²⁴

Tot slot worden de bepalingen over de redelijke vergoeding verduidelijkt. Thans is hierover in zowel artikel 31c als artikel 95c, derde lid, een bepaling opgenomen. In artikel 31c wordt opgenomen dat de leverancier de kleinverbruiker een redelijke vergoeding moet betalen indien de door die kleinverbruiker op het net ingevoede hoeveelheid elektriciteit groter is dan de hoeveelheid die in mindering wordt gebracht op de aan het net onttrokken elektriciteit. In dit geval betaalt de leverancier aan de betreffende afnemer voor het meerdere een redelijke vergoeding. De verplichting tot het betalen van een redelijke vergoeding wordt opgenomen in artikel 31c. De overeenkomstige bepaling in artikel 95c, derde lid, komt daarmee te vervallen.

Een kleinverbruiker met zonnepanelen kan natuurlijk vinden dat de operationele kosten voor de teruglevering van elektriciteit voor rekening zouden moeten komen van de kleinverbruiker die deze elektriciteit consumeert. Daar staat tegenover dat een kleinverbruiker zonder zonnepanelen kan vinden dat een kleinverbruiker met zonnepanelen, die niet investeert een thuisbatterij, de operationele kosten voor de elektriciteit die hij consumeert ook voor zijn rekening moet komen, ook als hij die elektriciteit op een later moment teruggeeft. Wat mij betreft voegt de wetgever een bepaling toe aan de salderingsregeling die bepaald, dat een leverancier tussen het leveringstarief en terugleveringstarief een verschil mag zitten op basis van de kostprijs van de operationele kosten voor de geleverde elektriciteit en dat een leverancier geen verschil mag hanteren in het aanbod voor kleinverbruikers met en zonder zonnepanelen. Tot die tijd schat ik in dat de handelswijze van Essent geoorloofd doch onwenselijk is.
Terug naar het overzicht van vragen.

Conclusie

De salderingsregeling schrijft jaarlijkse saldering voor en de wijze waarop meterstanden c.q. het verbruik worden berekend. Uit de systematiek van de wet volgt dat separate belasting van levering en/of teruglevering niet mogelijk is. Wel kan verbruik in levering en teruglevering gesplitst worden, mits beide op exact dezelfde wijze belast worden, zodat dat praktisch gezien hetzelfde is als alleen het verbruik belasten. Uit het voorgaande volgt dat het plan van Budget Energie om elektriciteit in de zomer voor tegen het lage teruglevertarief te kopen en het plan van Vandebron om ‘vaste’ terugleveringskosten in te voeren in strijd zijn met de salderingsregeling. Dat laat onverlet dat partijen vanuit de contractuele vrijheid in beginsel met elkaar de afspraken kunnen maken die ze willen, mits ze daarbij binnen de kaders van de wet blijven.
Terug naar het overzicht van vragen.

________
1. TK 2003-2004, 29 372, nr. 45.
2. Wetswijzigenoverzicht van artikel 31c Elektriciteitswet 1998, wetten.overheid.nl
3. TK 2007-2008, 31 374, nr. 14.
4. @Rienzilla 9 september 2022, ‘Procedure tegen Budget Energie over salderen per jaar en TLV.’
5. TK 2003-2004, 29 372, nr. 45.
6. TK 2007-2008, 31 374, nr. 14.
7. TK 2012-2013, 33 493, nr. 3, par. 2.2, tweede alinea.
8. TK 2003-2004, 29 372, nr. 45.
9. TK 2012-2013, 33 493, nr. 3, par. 2.2, vierde alinea.
10. Kamerstukken II[ 2023-2024, 2022Z13495, randnummer 4.
11. Rb Midden-Nederland 1 maart 2023, ECLI:NL:RBMNE:2023:788, r.o. 4.14, Rb Midden-Nederland 17 juli 2024, ECLI:NL:RBMNE:2024:4292, r.o. 4.5.
12. Rb Amsterdam 31-01-2019, ECLI:NL:RBAMS:2019:1208, r.o. 10.
13. Rb Amsterdam 31-01-2019, ECLI:NL:RBAMS:2019:1208, r.o. 17.
14. Hof Amsterdam 30-03-2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:906, r.o. 3.5.4.
15. Hof Amsterdam 30-03-2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:906, r.o. 3.5.5.
16. TK 2020-2021, 35 594, nr. 3, par. 2.1.
17. Vandebron 15 augustus 2023, ‘Wat je moet weten over onze vaste terugleveringskosten.’
18. Solarmagazine 17 augustus 2023, ‘Toezichthouder ACM: toeslag Vandebron voor klanten met zonnepanelen niet verboden.’
19. Kamerstuk II 2023-2024, 2023Z19517, randnummer 10.
20. Vattenfall, ‘Wat zijn onbalanskosten?’
21. Vattenfall, ‘Wat zijn profielkosten en hoe komen ze totstand?’
22. Rick van de Westelaken, 18 januari 2024, ‘Energie trukendoos: kat in het nauw?’
23. TK 2003-2004, 29 372, nr. 45.
24. TK 2012-2013, 33 493, nr. 3, par. 2.2, tweede alinea.

[ Voor 255% gewijzigd door alfatrion op 08-01-2025 02:12 . Reden: Toevoeging uitspraak bij footnote 11. ]

[Truus01]

Ik lees geregeld de discussie over hoe de Ferrarismeter invloed heeft op de (toekomst van de) salderingsregeling. Of er (met name in de toekomst) gekeken moet worden naar het Gelijkheidsbeginsel.
(Oa: phicoh in "De toekomst van de saldeer-wetgeving")
Is dat nog iets om mee te nemen?

[alfatrion]

Wie hier wilt komen betogen dat de wetgever met de salderingsregeling discrimineert is welkom. Ik zie het argument zelf niet.

[internet4me]

alfatrion schreef op maandag 22 januari 2024 @ 22:04:
Wie hier wilt komen betogen dat de wetgever met de salderingsregeling discrimineert is welkom. Ik zie het argument zelf niet.

Deze discriminatie is er wel. Tussen de zonnepaneelhouders. Wie een ferrarismeter meter heeft, heeft vaak maar 1 telwerk. Een netto telwerk. Waarbij het salderen altijd 1 op 1 is. Dit wordt technische gedaan en werkt altijd zonder dat iemand het ziet. Zeker als je net positief blijft, op de meter.

Wie een slimme meter of een digitale meter heeft moet administratief salderen. Omdat je meerdere telwerken hebt. Dit administratief salderen levert je (nu al vaak) minder op. Zie deze hele TS. Dit omdat bedrijven (+jetten) “creatief” gaan rekenenen. Namelijk een percentage salderen (wens van denhaag), die steeds lager wordt maar ook energiebedrijven kunnen je extra kosten rekenen. Of dat ze per verschillende tijdvakken gaan salderen. Of domweg geen korting geven of niet aanmerking komt voor een product.

* het mag niet discrimineren maar men doet het toch. De ACM kijkt ernaar en doet niks.
Ik blijf hopen dat een rechter hier binnenkort een dikke streep doorzet. Vanwege het gelijkheidsbeginsel, die nu al dagelijks overschreden wordt. Of alleen maar omdat we met z’n allen groener moeten worden. Nu is het een boete om groener te worden.

[ Voor 18% gewijzigd door internet4me op 23-01-2024 14:48 ]

[alfatrion]

internet4me schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 14:27:
Deze discriminatie is er wel. (...) Wie een ferrarismeter meter heeft, (...). Wie een slimme meter of een digitale meter heeft (...)

Discriminatie is het op onrechtmatige wijze maken van onderscheid. Het gelijkheidsbeginsel houdt in dat gelijke gevallen gelijk moeten worden behandeld en ongelijke gevallen ongelijk moeten worden behandeld. Waarom zou er sprake zijn van gelijke gevallen die ongelijk worden behandeld (of ongelijke gevallen die gelijk worden behandeld)?

[ Voor 6% gewijzigd door alfatrion op 23-01-2024 15:05 ]

[internet4me]

alfatrion schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 14:54:
[...]

Discriminatie is het op onrechtmatige wijze maken van onderscheid. Het gelijkheidsbeginsel houdt in dat gelijke gevallen gelijk moeten worden behandeld en ongelijke gevallen ongelijk moeten worden behandeld. Waarom zou er sprake zijn van gelijke gevallen die ongelijk worden behandeld?

Salderingswet is duidelijk hierin. Salderen moet op basis van het ferrarismeter model. Zoals beschreven hierboven, een ieder zou hier hetzelfde zijn. In dit voorbeeld, een ieder met zonnepanelen. Echter een verschil in de energiemeter type, levert discriminatie op. Je hebt verder geen keuze in de energiemeter. Dit levert nu al (veel) verschil in pecunia en energiecontracten.

[eamelink]

Het is absurd dat salderen nog steeds bestaat.

Het was een uitstekende subsidiemaatregel in de beginjaren van PV-adoptie in Nederland. Elke extra opgewekte PV-kilowattuur betekende immers een fossiele kilowattuur minder. Het uitruilen van zomerse PV-kilowatturen tegen winterse was dus niet bezwaarlijk.

Komend jaar hebben we vele honderden uren met een overschot aan zonnestroom. Een extra kilowattuur op die momenten verdringt geen fossiele kWh meer. Consumenten die overbodige stroom met gesloten portemonnee laten inwisselen voor een fossiele kWh in de winter is dus een financiële prikkel de verkeerde kant op. We maken het door salderen heel erg goedkoop voor mensen om in de winter veel fossiele kWh's te gebruiken. Absurd.

Zonnepanelen subsidiëren nu de groei stokt? Absoluut een goed idee! Maar salderen is daar inmiddels simpelweg geen geschikt middel meer voor. Laten we dat doen met rechtstreekse subsidies, of eventueel iets dat lijkt op salderen, maar alleen geldig is voor productie in de uren dat het daadwerkelijk fossiele stroom verdringt.

[internet4me]

eamelink schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 15:24:
Het is absurd dat salderen nog steeds bestaat.

Het was een uitstekende subsidiemaatregel in de beginjaren van PV-adoptie in Nederland. Elke extra opgewekte PV-kilowattuur betekende immers een fossiele kilowattuur minder. Het uitruilen van zomerse PV-kilowatturen tegen winterse was dus niet bezwaarlijk.

Komend jaar hebben we vele honderden uren met een overschot aan zonnestroom. Een extra kilowattuur op die momenten verdringt geen fossiele kWh meer. Consumenten die overbodige stroom met gesloten portemonnee laten inwisselen voor een fossiele kWh in de winter is dus een financiële prikkel de verkeerde kant op. We maken het door salderen heel erg goedkoop voor mensen om in de winter veel fossiele kWh's te gebruiken. Absurd.

Zonnepanelen subsidiëren nu de groei stokt? Absoluut een goed idee! Maar salderen is daar inmiddels simpelweg geen geschikt middel meer voor. Laten we dat doen met rechtstreekse subsidies, of eventueel iets dat lijkt op salderen, maar alleen geldig is voor productie in de uren dat het daadwerkelijk fossiele stroom verdringt.

De afgelopen jaren hebben we nog geen 1 dag gehad dat zonnestroom onze totale energie behoefte (in stroom) kan dekken. En zeker niet voor alle energiebehoeftes. Zie www.energieopwek.nl
Dus al je een bron hebt, die dat wel bewijst. Graag delen. Verder kunnen we altijd nog stroom exporteren of anders inzetten.
Verder wat heeft jou opmerking te maken met de juridisch doel van deze topic.

[alfatrion]

internet4me schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 15:05:
Salderingswet is duidelijk hierin. Salderen moet op basis van het ferrarismeter model. Zoals beschreven hierboven, een ieder zou hier hetzelfde zijn. In dit voorbeeld, een ieder met zonnepanelen. Echter een verschil in energiemeter levert discriminatie op.

Je vind niet dat de wetgever met salderingregeling discrimineerd door twee ongelijke gevallen (ferrarismeter vs digitale meter) gelijk te behandelen, naar ik begrijp, maar dat energieleveranciers twee gelijke gevallen (ferrarismeter vs digitale meter) ongelijk behandelen. Je roept wel dat hier sprake van zou zijn, maar je laat niet zien dat dit de praktijk ook daadwerkelijk gebeurt. Je werkt ook niet uit hoe dit in theorie gebeurt.

Als je refereert aan iets dat gebeurt maar volgens de salderingsregeling niet mag, dan wordt aan het discriminatie standpunt niet toegekomen, omdat het op grond van de salderingsreling al niet mag.

eamelink schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 15:24:
Het is absurd dat salderen nog steeds bestaat.

Zou je zo vriendelijk willen zijn om die discussie elders te voeren? Het onderwerp hier is het juridisch kader van de salderingsregeling.

internet4me schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 15:31:
Verder wat heeft jou opmerking te maken met de juridisch doel van deze topic.

Dus ook aan jou het verzoek om de discussie daarover elders te voeren.

[ Voor 8% gewijzigd door alfatrion op 23-01-2024 15:45 ]

[marktweakt]

Zou er geen sprake kunnen zijn van ongeoorloofd onderscheid maken tussen twee gelijke gevallen als een energieleverancier bijvoorbeeld wel terugleverkosten op basis van de hoeveelheid teruggeleverde stroom in rekening brengt bij iemand met een digitale meter met 4 telwerken, maar niet bij iemand die nog een oude ferrarismeter met maar 1 telwerk heeft omdat hij dan niet weet of en hoeveel stroom er is teruggeleverd?

Of mag die energieleverancier voor die ferrarismeter dan gewoon schatten hoeveel er is teruggeleverd?

[alfatrion]

marktweakt schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 16:45:
Of mag die energieleverancier voor die ferrarismeter dan gewoon schatten hoeveel er is teruggeleverd?

Dat laatste. Het is vaste rechtspraak dat - bij gebrek aan beter - meterstanden geschat mogen worden. En er is altijd de mogelijk om meterstanden door te geven. In die gevallen waar de energieleverancier moeilijk doet geef je die gewoon door in een mail, brief, chat, iets schriftelijks.

[marktweakt]

Schatten zou dan de enige mogelijkheid zijn want er is in dit geval geen meterstand om door te geven die aangeeft hoeveel stroom je hebt teruggeleverd; het gaat immers om een oude ferrarismeter met maar 1 telwerk die terugdraait als je teruglevert en vooruitdraait als je stroom van het net gebruikt.

[alfatrion]

Je heb gelijk, schatten is de enige mogelijkeid voor een ferrarismeter.

[marktweakt]

Het is vaste rechtspraak dat - bij gebrek aan beter - meterstanden geschat mogen worden.

Heb je hier misschien ook een bron bij?

[alfatrion]

Ik heb er zelf niet een zo paraat. Je kan uitspraken vinden op uitspraken.rechtspraak.nl. Als je zoekt op "meterstanden schatten" dan vindt je wel een aantal uitspraken.

marktweakt schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 16:45:
Zou er geen sprake kunnen zijn van ongeoorloofd onderscheid maken tussen twee gelijke gevallen als een energieleverancier bijvoorbeeld wel terugleverkosten op basis van de hoeveelheid teruggeleverde stroom in rekening brengt bij iemand met een digitale meter met 4 telwerken, maar niet bij iemand die nog een oude ferrarismeter met maar 1 telwerk heeft omdat hij dan niet weet of en hoeveel stroom er is teruggeleverd?

Dat trouwens ook. Als je er wat aan wilt doen, dan moet je bij de rechter aantonen dat hier sprake van is. En als je dan toch gaat, dan kun je gelijk die terugleveringskosten aanvechten.

[ Voor 128% gewijzigd door alfatrion op 23-01-2024 21:30 ]

[Wolly]

Jetten heeft ook betoogd dat de klant een andere leverancier kan kiezen als hij niet geconfronteerd wil worden met terugleverkosten.


Bron
Daar maakt hij zich dus ook te gemakkelijk van af.

Blijft bij mij de vraag openstaan waarom de ACM de juridische kennis niet heeft om te zien dat de terugleverheffingen tegen de wet zijn.

[ Voor 30% gewijzigd door Wolly op 23-01-2024 21:58 ]

[marktweakt]

alfatrion schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 21:17:
Ik heb er zelf niet een zo paraat. Je kan uitspraken vinden op uitspraken.rechtspraak.nl. Als je zoekt op "meterstanden schatten" dan vindt je wel een aantal uitspraken.

Er zijn vele uitspraken die bevestigen dat als een klant geen meterstanden doorgeeft dat de energieleverancier dan uiteindelijk het recht heeft om het verbruik te schatten. Maar eerst moet de energieleverancier zelf al het mogelijk doen om de meterstanden te achterhalen (zoals het sturen van een meteropnemer e.d.).

Daarbij is een belangrijk uitgangspunt dat de bewijslast voor het verbruik bij de energieleverancier ligt.

Ik kan - zoals verwacht - geen uitspraak vinden over hoe dit zit als het gaat om het terugleveren van energie aan het net in het geval van een ferrarismeter met 1 telwerk. En deze situatie lijkt mij ook wezenlijk anders omdat er hier geen meterstand is die 'het bewijs kan leveren'. Verbruik en teruglevering kunnen immers in dit geval door niemand objectief worden aangetoond aangezien er slechts 1 meterstand is.

En aangezien de bewijslast voor verbruik (en ik neem aan dat dit dan ook voor teruglevering geldt) bij de energieleverancier ligt, ben ik er niet zo zeker van dat er dan zomaar een schatting gemaakt mag worden van het verbruik en de teruglevering die tot die meterstand heeft geleid.

Dat trouwens ook. Als je er wat aan wilt doen, dan moet je bij de rechter aantonen dat hier sprake van is. En als je dan toch gaat, dan kun je gelijk die terugleveringskosten aanvechten.

Mee eens. Het zou een extra argument kunnen zijn waarom terugleveringskosten niet zijn toegestaan.

[marktweakt]

Wolly schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 21:54:

Blijft bij mij de vraag openstaan waarom de ACM de juridische kennis niet heeft om te zien dat de terugleverheffingen tegen de wet zijn.

Het is juridisch nog redelijk nieuw en er is nog weinig tot geen duidelijke jurisprudentie over.
Ik ga ervan uit dat ze bij de ACM echt wel goede juristen hebben, maar zolang het ontbreekt aan duidelijke jurisprudentie blijft het toch een beetje gissen.

Daarnaast zouden er natuurlijk ook politieke motieven een rol kunnen spelen. Minister Jetten heeft bijvoorbeeld nog een nieuwe Energiewet (met daarin de afbouw van de salderingsregeling) die hij graag door de 1e kamer wil krijgen en waar veel weerstand tegen is. Misschien ziet hij dit wel als een mogelijk breekijzer...

[Accretion]

Je geeft aan dat er over een jaar gesaldeerd moet worden?

Als mijn vaste contract loopt van Augustus 2023 tot Augustus 2024?

2023 Aug - Dec = 1000kWh netto verbruikt (€0,40/kWh)
2024 Jan - Aug = 1000kWh netto opgewekt (€0,08/kWh)
Betekent dus dat je met een netto verbruik van 0 kWh over een periode van een jaar alsnog €320,- betaalt aan variabele kosten?

Dit omdat het kalenderjaar en contractjaar niet 1-op-1 matchen?

___

En daarnaast, komt dan in Augustus 2024 een afrekening, terwijl het jaar nog niet voorbij is, hoe kun je dan per jaar salderen?

[ Voor 23% gewijzigd door Accretion op 23-01-2024 22:37 ]

[Anoniem: 27535]

Ten aanzien van punt 4 en de vaste leveringskosten, vraag ik mij af of er dan wel sprake moet zijn van een onderbouwing van de kosten en hoe de werkwijze gecommuniceerd wordt.

Bijvoorbeeld bij Engie:
https://www.engie.nl/over-ons/kennisbank/artikel/vastrecht

Geven ze beperkte informatie, maar wel in lijn met de verder gangbare informatie overal dat vaste leveringskosten verschillen per leverancier (en dus niet per klant).

Kan je dan voor mensen met een bestaand contract ineens wel zeggen dat je onderscheid gaat maken, terwijl je productdefinitie ten tijde van afsluiten een specifiek beeld gaf.

Als vaste leveringskosten naar wens en smaak per klant anders kunnen zijn (bv met argument dat iedereen met zelfde hoeveelheid panelen zelfde tarief betaalt) dan voorzie ik dat alle klanten die voor de energieboeren als onwenselijk worden gezien gewoon nergens meer terecht kunnen - en die drempel kon wel eens lager zijn dan je denkt.

[ Voor 21% gewijzigd door Anoniem: 27535 op 23-01-2024 23:22 ]

[alfatrion]

marktweakt schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 22:03:
En aangezien de bewijslast voor verbruik (en ik neem aan dat dit dan ook voor teruglevering geldt) bij de energieleverancier ligt, ben ik er niet zo zeker van dat er dan zomaar een schatting gemaakt mag worden van het verbruik en de teruglevering die tot die meterstand heeft geleid.

De leverancier zal moeten stellen en bij voldoende betwisting bewijzen dat hij een overeenkomst heeft met de klant, dat de klant elektriciteit heeft teruggeleverd en dat deze omvang van de teruglevering niet nauwkeurig kan worden vastgesteld. In die situatie mag er geschat worden.

Schattingen komen we op meer plekken tegen, zo moet de rechter de schade schatten als deze niet nauwkeurig kan worden vastgesteld (art. 6:97 BW). En de meterstanden kunnen dus ook geschat worden. Dat gaat niet anders zijn voor het schatten van de levering en teruglevering.

[ Voor 13% gewijzigd door alfatrion op 24-01-2024 00:41 ]

[marktweakt]

Accretion schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 22:33:
Je geeft aan dat er over een jaar gesaldeerd moet worden?

Als mijn vaste contract loopt van Augustus 2023 tot Augustus 2024?

2023 Aug - Dec = 1000kWh netto verbruikt (€0,40/kWh)
2024 Jan - Aug = 1000kWh netto opgewekt (€0,08/kWh)
Betekent dus dat je met een netto verbruik van 0 kWh over een periode van een jaar alsnog €320,- betaalt aan variabele kosten?

Dit omdat het kalenderjaar en contractjaar niet 1-op-1 matchen?

___

En daarnaast, komt dan in Augustus 2024 een afrekening, terwijl het jaar nog niet voorbij is, hoe kun je dan per jaar salderen?

Er staat volgens mij nergens dat er per kalenderjaar gesaldeerd moet worden.
In jou voorbeeld heb je het over netto verbruikt en netto opgewekt. Hieruit kan ik geen levering en teruglevering afleiden zonder de exacte meterstanden. Je zou dus een voorbeeld moeten geven met hoeveel je hebt afgenomen en teruggeleverd per periode om hier iets zinnigs over te kunnen zeggen.

[zeegerd]

TS, bedankt voor deze informatieve post.

Mijn situatie heb ik al eens elders genoemd, maar net ook even aan Consuwijzer voorgelegd.

- Mijn contract (variabel) ging in op 1-12-2022. Helaas saldeerde men per tariefperiode (maand).
- Ca halverwege 2023 kwamen er weer vaste contracten beschikbaar; op 1-10-2023 startte een nieuw, vast contract.
- Halverwege dec 2023 ontving ik een jaarafrekening, waarop echter ook okt+nov waren meegenomen en meegesaldeerd. Mijn idee was dat dit een nieuw contract is en dus over dat contractjaar gefactureerd (+ gesaldeerd) moet worden, niet samen met het variabele contract (dat dus 10 maanden liep).
- De leverancier denkt hier bij navraag anders over en saldeert dus in mijn nadeel (herfst = netto inkoop van stroom).

Consuwijzer stelt op de site:
"De jaarafrekening krijgt u 1 jaar na de start van uw contract. Of 1 jaar na uw laatste energierekening."

Gezien de situatie: voor het eerste contract (10 maanden) voldoet de leverancier aan de 1e regel; maar voor het 2e contract voldoet men niet. Ben dus benieuwd hoe dit moet worden geïnterpreteerd.

Onderliggende wetgeving lijkt dit Besluit te zijn: https://wetten.overheid.nl/BWBR0036646/2022-03-26
Daaruit kan ik minder opmaken dan deze regels van Consuwijzer.

Vervelende bijkomstigheid is nog dat men dus per tariefperiode saldeerde, terwijl in het contract staat:

"De stroom die u op jaarbasis zelf opwekt zullen wij eerst verrekenen met uw eigen verbruik. Dit wordt salderen genoemd. (..) Op de jaarafrekening die u van ons ontvangt staat de hoeveelheid stroom die u zelf hebt opgewekt. Deze wordt weggestreept tegen de stroom die u zelf hebt verbruikt."

Klacht bij de leverancier leverde niets op. Mijn standpunt was daarin uiteraard: stroom wordt niet in euro's maar in kWh gemeten, dus wegstrepen zou eerst moeten (in kWh) op jaarbasis, zoals het contract stelt. Dit is vanzelfsprekend niet weerlegd, men is er gewoon niet op ingegaan en zei ongeveer: er staat nergens dat niet eerst de kWh worden omgerekend in euro's, per tariefperiode.

Benieuwd wat de Geschillencommissie hiervan vindt, ik overweeg daarheen te stappen.

Wijsheid is welkom.

[alfatrion]

zeegerd schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 11:29:
- Mijn contract (variabel) ging in op 1-12-2022. Helaas saldeerde men per tariefperiode (maand).

Kreeg je dan echt op basis het teruglevertarief uitbetaald of deden ze wat ik onder 2 omschrijf? Als er van dat eerste sprake is, dan zou ik daar echt tegen opkomen. De verjaringstermijn is twee jaar en die gaat lopen vanaf het moment dat de jaarafrekening is opgesteld had moeten worden. Je kan de verjaring stuiten door voldoende duidelijk bezwaar te maken of een procedure te starten.

zeegerd schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 11:29:
Consuwijzer stelt op de site:
"De jaarafrekening krijgt u 1 jaar na de start van uw contract. Of 1 jaar na uw laatste energierekening."
(...)
Onderliggende wetgeving lijkt dit Besluit te zijn: https://wetten.overheid.nl/BWBR0036646/2022-03-26

Nope, dat is deze: ACM beleidsregel factureringstermijnen energie 2021. Zoals ik het begrijp moet er steeds een afrekening worden opgesteld over de periode van 1 dec tot 1 dec. De salderingsregeling staat hier los van, omdat dit een separate bepaling is.

zeegerd schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 11:29:
Benieuwd wat de Geschillencommissie hiervan vindt, ik overweeg daarheen te stappen.

Naar ik begrijp is de Geschillencommissie geneigd om te oordelen dat kWh tegen elkaar moet worden weggestreept. Mijn inschatting is dat de Hoge Raad het daar niet mee eens zal zijn. Maar daar hoef jij geen last van te hebben.

Als een procedure bij de Geschillencommisie zou voeren, dan zou ik aanvoeren dat partijen X hebben afgesproken, dat de leverancier zich niet aan deze afspraak heeft gehouden, dat de salderingsregeling uitsluitend ter bescherming van jou dient en jij de vernietiging niet inroep (art. 3:40 BW), dus de afspraak geldt, ook als er eigenlijk anders gesaldeerd zou moeten worden op grond van salderingsregeling.

Het risico bij de Geschillencommissie is dat een bedrag van c.a. 50 euro niet terug krijgt en je hebt wellicht heel wat te winnen. Je kan natuurlijk altijd een kansje wagen. Om naar de commissie te kunnen moet je je klacht wel binnen een bepaalde periode indienen, vaak drie maanden of een jaar. Voor je klacht over de afrekening voor de periode 1-12-2022 - 1-12-2023 ben je mogelijk al te laat dan wel dreigt dat. Je kan natuurlijk wel naar de kantonrechter.

[MazzHead]

Mooi overzicht, hier een toevoeging.

Naast de wetteksten is er nog een leveringsovereenkomst en de bijbehorende voorwaarden van toepassing.

Dit staat in mijn leveringsovereenkomst:

Wij salderen: we brengen de hoeveelheid afgenomen elektriciteit min de teruggeleverde elektriciteit in rekening

Direct duidelijk, er wordt gesproken over hoeveelheid, en de eenheid van hoeveelheid energie is kWh, niet €. Daarnaast is consumentenbescherming van BW 6:238 van kracht, als de voorwaarden onduidelijk zijn.

Hetzelfde geldt voor de terugleverkosten, de leverancier zal ergens in de voorwaarden dit toe moeten voegen, er dient dan wel een wijzigingsmogelijkheid te zijn opgenomen in die specifieke voorwaarden.

En natuurlijk het welbekende terugleververgoeding = kale tarief waarover momenteel diverse geschillen lopen.

[Wolly]

MazzHead schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 13:08:
Mooi overzicht, hier een toevoeging.

Naast de wetteksten is er nog een leveringsovereenkomst en de bijbehorende voorwaarden van toepassing.

Dit staat in mijn leveringsovereenkomst:

[...]

Direct duidelijk, er wordt gesproken over hoeveelheid, en de eenheid van hoeveelheid energie is kWh, niet €. Daarnaast is consumentenbescherming van BW 6:238 van kracht, als de voorwaarden onduidelijk zijn.

Hetzelfde geldt voor de terugleverkosten, de leverancier zal ergens in de voorwaarden dit toe moeten voegen, er dient dan wel een wijzigingsmogelijkheid te zijn opgenomen in die specifieke voorwaarden.

En natuurlijk het welbekende terugleververgoeding = kale tarief waarover momenteel diverse geschillen lopen.

Zelfs in het wetsartikel uit de openingspost wordt gesproken over hoeveelheid. Toch weet men hier anders mee om te gaan.

[alfatrion]

MazzHead schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 13:08:
Dit staat in mijn leveringsovereenkomst:

Ik zie even niet in hoe dat relevant is voor de wettelijke salderingsregeling. Artikel 6:238 BW heeft ook niets te maken met de wettelijke salderingsregeling.

MazzHead schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 13:08:
En natuurlijk het welbekende terugleververgoeding = kale tarief waarover momenteel diverse geschillen lopen.

Wat is volgens jou daaraan onjuist volgens de wettelijke salderingsregeling?

[zeegerd]

alfatrion schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 12:06:
[...]
Kreeg je dan echt op basis het teruglevertarief uitbetaald of deden ze wat ik onder 2 omschrijf? Als er van dat eerste sprake is, dan zou ik daar echt tegen opkomen. (...)

Er wordt op de jaarafrekening eerst een tabel getoond met per maand los, alle inkoop (hoog + laag), direct omgerekend met maandtarieven en een sommatie (dus kostenpost) voor het jaar.
Daarna een volgende tabel alle teruglevering, op eenzelfde manier (baten).
Dat geheel wordt voor het notajaar met elkaar verrekend, wat de netto kosten of baten bepaalt (even afgezien van verdere kosten/baten zoals leveringskosten en teruggave EB).

Voorbeeld voor jan & jul:
* jan, netto inkoop: 395 kWh = € 204,83
* jul, netto teruglevering: -476 kWh = € -65,08

Dus, het tarief in jan was veel hoger dan in jul, én de TLV ging omlaag per juli toevallig, al lijken ze de TLV niet geheel correct te hebben berekend (in mijn voordeel - bijv volgens mij had juli - €51,34 moeten zijn).

De kWh worden dus niet weggestreept tussen de maanden, maar binnen de maanden. Als er in een maand sprake was van een overschot, dan werd de TLV van die maand daarvoor uitgekeerd.

Voor de gehele jaarnota komt er dan uit, weer afgezien van verdere kosten/baten:
- inkoop: 2884 kWh = € 918,83.
- teruglevering: -3824 kWh = € -761,71
- netto: -940 kWh = € 157,12

(Zoals gezegd, TLV lijkt niet helemaal goed gegaan te zijn zodat bij een correcte berekening de netto kosten nog hoger zouden uitvallen.)

Als er een eindbedrag wordt uitgerekend op basis van wat -volgens mij- in het contract wordt bedoeld, dan kan dit niet anders dan een negatief bedrag zijn. De leverancier is het hier uiteraard niet mee eens, omdat men per maand saldeert, waarbij bijv jan veel hogere tarieven had dan juli.

Vanuit de leverancier snap ik het wel en is het logisch, om dit zo te doen. Maar dat is niet wat er volgens mij in het contract staat.

Bedankt voor de verdere tips over de Geschillencommissie.

[MazzHead]

Wolly schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 13:14:
[...]


Zelfs in het wetsartikel uit de openingspost wordt gesproken over hoeveelheid. Toch weet men hier anders mee om te gaan.

Ja, maar zodra het over voorwaarden gaat is de consumentenbescherming van kracht, die onduidelijkheid is in je voordeel. En bij sec de wet is onduidelijkheid in voordeel van de leverancier.

Maar zoals altijd dien je dan wel je geschil met de leverancier voor de geschillencopmmissie of rechter te brengen.

[marktweakt]

MazzHead schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 14:55:
[...]


Ja, maar zodra het over voorwaarden gaat is de consumentenbescherming van kracht, die onduidelijkheid is in je voordeel. En bij sec de wet is onduidelijkheid in voordeel van de leverancier.

Volgens klopt dit niet wat je hier zegt.

De voorwaarden mogen niet strijdig zijn met de wet. Als dat wel het geval is dan zijn ze nietig/niet van toepassing.

Als de wet niet duidelijk is dan is het aan de rechter om een uitspraak hierover te doen en zodoende jurisprudentie te creëren die de wet verduidelijkt.
Deze uitspraak van de rechter kan in het voordeel maar net zo goed in het nadeel van de leverancier uitpakken. Dit is afhankelijk van de aangevoerde argumenten ter zitting en de interpretatie van de wet door de rechter.

Verder geldt ook dat als voorwaarden alleen maar onduidelijk zijn deze over het algemeen in het voordeel van de consument worden uitgelegd.

[ Voor 8% gewijzigd door marktweakt op 25-01-2024 10:26 ]

[marktweakt]

Naast alle genoemde argumenten in het artikel van TS is er denk ik nog een mogelijk argument waarom energieleveranciers die vaste (terugleverings-) kosten alleen in rekening brengen bij zonnepanelenbezitters mogelijk in strijd handelen met het gelijkheidsbeginsel en het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM):

Artikel 1 van de Grondwet (GW) stelt dat:

Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, handicap, seksuele gerichtheid of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.

En artikel 14 van het EVRM:

Het genot van de rechten en vrijheden die in dit Verdrag zijn vermeld, moet worden verzekerd zonder enig onderscheid op welke grond ook, zoals geslacht, ras, kleur, taal, godsdienst, politieke of andere mening, nationale of maatschappelijke afkomst, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte of andere status.

Je zou kunnen redeneren dat het onderscheidt maken tussen wel en geen zonnepanelenbezitter in strijd is met deze bepalingen.

[Johan Bogle]

internet4me schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 15:31:
[...]

De afgelopen jaren hebben we nog geen 1 dag gehad dat zonnestroom onze totale energie behoefte (in stroom) kan dekken. En zeker niet voor alle energiebehoeftes. Zie www.energieopwek.nl
Dus al je een bron hebt, die dat wel bewijst. Graag delen. Verder kunnen we altijd nog stroom exporteren of anders inzetten.
Verder wat heeft jou opmerking te maken met de juridisch doel van deze topic.

Opvallend inderdaad hoe ze die onzin de wereld in hebben geholpen dat particuliere met hun zonnepanelen zoveel stroom opwekken dat er (op piekmomenten in de zomer) 100% zonnestroom gebruikt wordt. Dat is gewoon niet waar.

Het zorgt alleeen op sommige momenten voor een te hoog totaal aan stroom, inclusief alles uit de centrales en andere bronnen.

[ Voor 3% gewijzigd door Johan Bogle op 25-01-2024 08:49 ]

[Jojan265]

marktweakt schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 08:44:
Naast alle genoemde argumenten in het artikel van TS is er denk ik nog een mogelijk argument waarom energieleveranciers die vaste (terugleverings-) kosten alleen in rekening brengen bij zonnepanelenbezitters mogelijk in strijd handelen met het gelijkheidsbeginsel en het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM):

Artikel 1 van de Grondwet (GW) stelt dat:

[...]


En artikel 14 van het EVRM:

[...]


Je zou kunnen redeneren dat het onderscheidt maken tussen wel en geen zonnepanelenbezitter in strijd is met deze bepalingen.

Ik denk dat je niet kunt stellen dat het al of niet hebben van zonnepanelen hieronder valt. Daar zijn deze artikelen zeker niet voor bedoeld.

Hoe zit het dan of iemand een auto heeft of niet.

Zelfs leeftijdsdiscriminatie is in sommige gevallen toegestaan (hogere verzekeringspremie voor de auto < 24 jaar).

Ik ben het met je eens dat er eigenlijk geen verschil zou mogen zijn of je al of niet zonnepanelen hebt, indien je iets afneemt.

Maar.....

Wat nou als ze het echt hard kunnen maken dat de zonnepaneelbezitters ervoor zorgen dat de energieleverancier hogere kosten maakt.

[marktweakt]

alfatrion schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 00:01:
[...]

De leverancier zal moeten stellen en bij voldoende betwisting bewijzen dat hij een overeenkomst heeft met de klant, dat de klant elektriciteit heeft teruggeleverd en dat deze omvang van de teruglevering niet nauwkeurig kan worden vastgesteld. In die situatie mag er geschat worden.

Is het niet zo dat dit alleen geldt voor het verbruik?

Schattingen komen we op meer plekken tegen, zo moet de rechter de schade schatten als deze niet nauwkeurig kan worden vastgesteld (art. 6:97 BW). En de meterstanden kunnen dus ook geschat worden. Dat gaat niet anders zijn voor het schatten van de levering en teruglevering.

Gaat het bij artikel 6:97 BW niet om situaties waarbij het onvermogen om een accurate vaststelling te doen buiten de schuld ligt van degene die er een beroep op doet?
Dit in tegenstelling tot de nieuwe terugleveringskosten waarbij je immers kunt stellen dat de energieleverancier hier zelf een kostenpost heeft geintroduceert waarvan op voorhand al vaststond dat deze niet accuraat vastgesteld kan worden bij mensen met een ferrarismeter met 1 telwerk?

Heeft de consument geen recht om alleen kosten te moeten betalen die ook objectief en accuraat kunnen worden vastgesteld?

[ Voor 4% gewijzigd door marktweakt op 25-01-2024 09:10 ]

[marktweakt]

Jojan265 schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 08:57:
[...]

Ik denk dat je niet kunt stellen dat het al of niet hebben van zonnepanelen hieronder valt. Daar zijn deze artikelen zeker niet voor bedoeld.

Hoe zit het dan of iemand een auto heeft of niet.

Zelfs leeftijdsdiscriminatie is in sommige gevallen toegestaan (hogere verzekeringspremie voor de auto < 24 jaar).

In de Algemene wet gelijke behandeling - wat een nadere uitwerking is van het gelijkheidsbeginsel - staat in artikel 2.1 hierover het volgende:

Het in deze wet neergelegde verbod van onderscheid geldt niet ten aanzien van indirect onderscheid indien dat onderscheid objectief gerechtvaardigd wordt door een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn.

Zie: https://wetten.overheid.nl/BWBR0006502/2020-01-01

Er zijn dus uitzonderingen mogelijk mits deze gerechtvaardigd zijn.
Maar zelfs als zo'n uitzondering gerechtvaardigd is zijn dan moet je heel erg uitkijken hoe je zo'n uitzondering maakt:
Zo maakte een kappersketen op hun prijskaart een onderscheid in tarieven voor mannen en vrouwen. Dit mag dus niet omdat het ongeoorloofd onderscheid maakt puur op basis van geslacht. Wat wel mag is dat ze onderscheid maken in hun tarieven naar de hoeveelheid werk die een behandeling vergt.
Zie: https://www.mensenrechten...en-voor-mannen-en-vrouwen (Dank aan @alfatrion voor dit artikel.)

Wat nou als ze het echt hard kunnen maken dat de zonnepaneelbezitters ervoor zorgen dat de energieleverancier hogere kosten maakt.

Dan zou het gezien het bovenstaande artikel best wel eens zo kunnen zijn dat variabele terugleveringskosten wel zijn toegestaan (wat betreft het gelijkheidsbeginsel dan) omdat je daar alleen kijkt naar hoeveel stroom iemand teruglevert en dus geen onderscheid maakt puur op basis van wel/geen zonnepanelenbezitter. Dit in tegenstelling tot vaste terugleveringskosten of een cashback waarbij er wel puur onderscheid wordt gemaakt tussen mensen met en zonder zonnepanelen.

[alfatrion]

zeegerd schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 14:15:
- inkoop: 2884 kWh = € 918,83.
- teruglevering: -3824 kWh = € -761,71
- netto: -940 kWh = € 157,12

Oke, een negatief jaarverbruik dus. Hoe er met die situatie moet worden omgegaan is niet geheel duidelijk. Bij een strikte uitleg van de wet moet je over het overschot de TLV uitbetaald krijgen en moet de rest tegen de leveringstarieven worden gesaldeerd. Hoe dat dan praktisch moet is onduidelijk. GreenChoice rekent alles af tegen de TLV en daar was ik afgelopen jaar blij mee.

marktweakt schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 08:44:
Je zou kunnen redeneren dat het onderscheidt maken tussen wel en geen zonnepanelenbezitter in strijd is met deze bepalingen.

Dat zijn twee ongelijke gevallen die dus ongelijk behandeld moeten worden. Het argument dat de wetgever met de salderingsregeling discrimineert in het nadeel van de kleinverbruiker zonder zonnepanelen is een argument dat juist in het nadeel van de zonnepaneelbezitter werkt.

marktweakt schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 09:05:
Gaat het bij artikel 6:97 BW niet om situaties waarbij het onvermogen om een accurate vaststelling te doen buiten de schuld ligt van degene die er een beroep op doet?

Het punt is: als vast staat dat jij elektriciteit hebt gebruikt, dan volgt daaruit dat je moet betalen. Dat wordt niet anders op het moment dat niet vaststaat hoeveel elektriciteit jij hebt gebruikt. En dus wordt er geschat.

marktweakt schreef op woensdag 24 januari 2024 @ 15:43:
De voorwaarden mogen niet strijdig zijn met de wet. Als dat wel het geval is dan zijn ze nietig/niet van toepassing.

De salderingsregeling dient ter bescherming van de kleinverbruiker en dus zijn voorwaarden die in strijd daarmee zijn opgesteld niet nietig. Argument over het "consumentenrecht" kunnen op soortgelijke misverstanden stuk lopen.

[marktweakt]

alfatrion schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 18:30:

Het argument dat de wetgever met de salderingsregeling discrimineert in het nadeel van de kleinverbruiker zonder zonnepanelen is een argument dat juist in het nadeel van de zonnepaneelbezitter werkt.

Dat is niet het argument wat ik gebruikte maar zoals ik het stelde snijdt het mes inderdaad aan twee kanten.

Het punt is: als vast staat dat jij elektriciteit hebt gebruikt, dan volgt daaruit dat je moet betalen. Dat wordt niet anders op het moment dat niet vaststaat hoeveel elektriciteit jij hebt gebruikt. En dus wordt er geschat.

Dat is nou juist hetgeen wat niet is vast te stellen bij een ferrarismeter met 1 telwerk.
Misschien dat een voorbeeld mijn punt verduidelijkt:
Stel op 01-01-2023 staat de ferrarismeter bij een zonnepanelenbezitter op stand 100, en op 01-01-2024 staat deze nog steeds op stand 100.
Wat kan hier door de energieleverancier nou worden vastgesteld m.b.t. de levering en de teruglevering over 2023?

De salderingsregeling dient ter bescherming van de kleinverbruiker en dus zijn voorwaarden die in strijd daarmee zijn opgesteld niet nietig. Argument over het "consumentenrecht" kunnen op soortgelijke misverstanden stuk lopen.

Goed punt. Mijn stelling was niet volledig en dus niet correct.

[alfatrion]

marktweakt schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 20:16:
Dat is nou juist hetgeen wat niet is vast te stellen bij een ferrarismeter met 1 telwerk.
Misschien dat een voorbeeld mijn punt verduidelijkt:
Stel op 01-01-2023 staat de ferrarismeter bij een zonnepanelenbezitter op stand 100, en op 01-01-2024 staat deze nog steeds op stand 100.
Wat kan hier door de energieleverancier nou worden vastgesteld m.b.t. de levering en de teruglevering over 2023?

Het punt is: als vast staat dat jij elektriciteit hebt teruggeleverd, dan volgt daaruit dat je moet betalen. Dat wordt niet anders op het moment dat niet vaststaat hoeveel elektriciteit jij hebt teruggeleverd. En dus wordt er geschat.

[Rienzilla]

Mooie post, Alfatrion.

Ik heb inmiddels ook gezien dat Budgetenergie inmiddels ook heeft aangekondigd om "terugleverkosten" te rekenen over te salderen kilowatuurtjes. Dat is niet wat ze hebben beloofd...

Ik zal maar weer in de pen klimmen bij ze. Will keep you guys posted.

Rien

[Accretion]

Tweede poging:

Je geeft aan dat er over een jaar gesaldeerd moet worden?

Als mijn vaste contract loopt van September 2023 tot September 2024 en mijn verbruik/opwek is als volgende:

2023 Sep - Dec = 3000kWh verbruik, 500kWh opwek = 2500kWh netto verbruikt in 2023 (€0,40/kWh)
2024 Jan - Sep = 2000kWh verbruikt, 4500kWh opwek, netto 2500 opgewekt in 2024 (€0,08/kWh)

Dan zou salderen basis van kalenderjaar €800,- aan variabele kosten geven, terwijl salderen op basis van contractjaar (0kWh) €0,- aan variabele kosten geven.

Daarnaast:
- In September 2024 kunnen ze geen eindafrekening sturen omdat het jaar nog niet voorbij is?
- Als ik van energiemaatschappij wissel, moet dat tussen de twee verschillende leveranciers gesaldeerd worden?

[marktweakt]

alfatrion schreef op donderdag 25 januari 2024 @ 23:32:
[...]

Het punt is: als vast staat dat jij elektriciteit hebt teruggeleverd, dan volgt daaruit dat je moet betalen. Dat wordt niet anders op het moment dat niet vaststaat hoeveel elektriciteit jij hebt teruggeleverd. En dus wordt er geschat.

Ja dit punt heb ik begrepen en deze redenatie kan ik ook volgen, maar mijn stelling is nou juist dat het dus niet vast staat dat er stroom is geleverd en/of teruggeleverd in dit geval.
De meter stond op 100 en de meter staat nog steeds op 100 en dus kan het zo zijn dat er helemaal geen stroom is geleverd en/of teruggeleverd!

Hoe kun je dan stellen dat het in dit geval vast staat dat er stroom is geleverd en/of teruggeleverd?

[marktweakt]

Accretion schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 05:44:
Tweede poging:

Je geeft aan dat er over een jaar gesaldeerd moet worden?

Als mijn vaste contract loopt van September 2023 tot September 2024 en mijn verbruik/opwek is als volgende:

2023 Sep - Dec = 3000kWh verbruik, 500kWh opwek = 2500kWh netto verbruikt in 2023 (€0,40/kWh)
2024 Jan - Sep = 2000kWh verbruikt, 4500kWh opwek, netto 2500 opgewekt in 2024 (€0,08/kWh)

Dan zou salderen basis van kalenderjaar €800,- aan variabele kosten geven, terwijl salderen op basis van contractjaar (0kWh) €0,- aan variabele kosten geven.

Daarnaast:
- In September 2024 kunnen ze geen eindafrekening sturen omdat het jaar nog niet voorbij is?
- Als ik van energiemaatschappij wissel, moet dat tussen de twee verschillende leveranciers gesaldeerd worden?

Je hebt in totaal over het contractjaar 5000 kWh geleverd gekregen en ook 5000 kWh teruggeleverd aan het net. Aangezien er per (contract)jaar gesaldeerd moet worden worden deze dus tegen elkaar weggestreept en hou je 0 kWh levering over. En dus zijn je variabele stroomkosten ook 0 euro. Als je energieleverancier hier 800 euro aan variabele stroomkosten voor in rekening brengt dan overtreed hij hiermee de salderingsregeling.
Je kunt hem daarop aanspreken en als hij dit niet wil corrigeren kun je het beste naar de Geschillencommissie Energie. Deze heeft al diverse keren leveranciers gedwongen om dit te corrigeren.

Wat betreft je andere vragen:
Er moet niet per kalenderjaar worden gesaldeerd en een jaarafrekening worden opgemaakt maar per contractjaar.
Als je overstapt voordat het contractjaar voorbij is dan moet er een eindafrekening worden opgemaakt over het gedeelte van het contractjaar wat je nog bij deze leverancier zat. Je nieuwe leverancier saldeert alleen over een periode dat je er een contract hebt en dus niet over een periode dat je een contract bij een ander had.

[ Voor 6% gewijzigd door marktweakt op 26-01-2024 10:42 ]

[Truus01]

marktweakt schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 10:14:
[...]

Ja dit punt heb ik begrepen en deze redenatie kan ik ook volgen, maar mijn stelling is nou juist dat het dus niet vast staat dat er stroom is geleverd en/of teruggeleverd in dit geval.
De meter stond op 100 en de meter staat nog steeds op 100 en dus kan het zo zijn dat er helemaal geen stroom is geleverd en/of teruggeleverd!

Hoe kun je dan stellen dat het in dit geval vast staat dat er stroom is geleverd en/of teruggeleverd?

Inderdaad, want misschien was dat jaar de zonnepanelen kapot en verder niks in het huis in gebruik.

Bij wie ligt dan de bewijslast of er sprake is geweest van verbruik/teruglevering?

[big bang]

Truus01 schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 12:46:
[...]
Bij wie ligt dan de bewijslast of er sprake is geweest van verbruik/teruglevering?

In civiel recht dien je een en ander vooral aannemelijk te maken. In dit geval, met zonnepanelen op het dak en een bewoner ingeschreven op dat adres, is 0 verbruik niet erg aannemelijk, en de aanname dat er terug geleverd is lijkt me redelijk. Tenzij de bewoner aangeeft een jaar op een tropisch eiland te hebben gezeten en de hoofdschakelaar heeft omgezet bij vertrek.

[Truus01]

big bang schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 12:59:
Tenzij de bewoner aangeeft een jaar op een tropisch eiland te hebben gezeten en de hoofdschakelaar heeft omgezet bij vertrek.

Dat bedoel ik, dus de bewoner moet het bewijs leveren, met het aangeven dat er niemand was?!

[internet4me]

big bang schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 12:59:
[...]

In civiel recht dien je een en ander vooral aannemelijk te maken. In dit geval, met zonnepanelen op het dak en een bewoner ingeschreven op dat adres, is 0 verbruik niet erg aannemelijk, en de aanname dat er terug geleverd is lijkt me redelijk. Tenzij de bewoner aangeeft een jaar op een tropisch eiland te hebben gezeten en de hoofdschakelaar heeft omgezet bij vertrek.

Alles wat de energieleverancier bedenkt zal fout zijn.
Als hij 1 kWh schat aan opwekking en afname zal fout zijn.
Als hij 10000 kWh schat aan opwekking en afname zal fout zijn.

Met de creatieve rekenmethodes die de energieleveranciers hanteren, kun je met succes aanvechten want totaal fout. Elke factuur waarbij geschat is zal fout zijn.

Precies in een notendop waarom energie boeren fout bezig zijn. Hierom moet er gesaldeerd worden met de ferrarismeter methode. Hoeveelheid tegen elkaar wegstrepen en daarna de factuur maken. Vanwege het gelijkheidsbeginsel moet dat dus ook voor slimmer meter houders zijn. Precies zoals het nu in de wet staat. Waar steeds minder partijen zich aanhouden by the way.

[ Voor 6% gewijzigd door internet4me op 26-01-2024 13:27 ]

[marktweakt]

Truus01 schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 12:46:
[...]

Inderdaad, want misschien was dat jaar de zonnepanelen kapot en verder niks in het huis in gebruik.

Bij wie ligt dan de bewijslast of er sprake is geweest van verbruik/teruglevering?

De bewijslast ligt bij de energieleverancier. Dit kwam ik tegen in 1 van de vonnissen waar @alfatrion mij naar verwees. Zie mijn eerdere post in dit topic.
Dat de bewijslast bij de energieleverancier ligt volgt uit Artikel 150 RV:

Artikel 150 Rechtsvordering (150 Rv)
Bewijslast
De partij die zich beroept op rechtsgevolgen van door haar gestelde feiten of rechten, draagt de bewijslast van die feiten of rechten, tenzij uit enige bijzondere regel of uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit.

[ Voor 30% gewijzigd door marktweakt op 26-01-2024 16:07 ]

[Truus01]

marktweakt schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 15:54:
[...]


De bewijslast ligt bij de energieleverancier. Dit kwam ik tegen in 1 van de vonnissen waar @alfatrion mij naar verwees. Zie mijn eerdere post in dit topic.
Dat de bewijslast bij de energieleverancier ligt volgt uit Artikel 150 RV:

[...]

Dus mogen ze mi niet schatten bij een Ferrarismeter. Of dus aan kunnen tonen dat hun schatting klopt.

[alfatrion]

Accretion schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 05:44:
Dan zou salderen basis van kalenderjaar €800,- aan variabele kosten geven, terwijl salderen op basis van contractjaar (0kWh) €0,- aan variabele kosten geven.

Alleen als het leveringstarief constant is. Als er verschillende leveringstarieven zijn dan kan het zomaar zijn dat je moet betalen.

Accretion schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 05:44:
- In September 2024 kunnen ze geen eindafrekening sturen omdat het jaar nog niet voorbij is?
- Als ik van energiemaatschappij wissel, moet dat tussen de twee verschillende leveranciers gesaldeerd worden?

De consensus voor dat laatste is dan de salderingscyclus doorbroken wordt. Nee, dus, maar ik kan er naast zitten. Voor dat eerste, ik heb even niet op het netvlies wanner je start. Maar zeg dat de start vandaag is, dan gaat het jaar van 26 jan tot 26 jan.

marktweakt schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 10:14:
Ja dit punt heb ik begrepen en deze redenatie kan ik ook volgen, maar mijn stelling is nou juist dat het dus niet vast staat dat er stroom is geleverd en/of teruggeleverd in dit geval.

Daar zie ik geen feiten voor aangedragen worden. De leverancier stelt klant heeft - naar schatting - 2400 kWh geleverd gekregen en 2400 kWh teruggeleverd en dan roep jij "nee, want..." Als je bij de rechter roept, "bewijs het maar", dan sta je met 2-0 achter, want je hebt niets gemotiveerd betwist.

marktweakt schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 10:14:
Hoe kun je dan stellen dat het in dit geval vast staat dat er stroom is geleverd en/of teruggeleverd?

Gewoon, door dat in de dagvaarding op te schrijven.

Truus01 schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 12:46:
Inderdaad, want misschien was dat jaar de zonnepanelen kapot en verder niks in het huis in gebruik.

Dan moet je dat aangeven. Daarbij moet je je houden aan de waarheidsplicht. Je mag dus niets iets verzinnen. Als je liegt dan kan de rechter alles doen wat hem goed dunkt. En er is altijd iets van verbruik. De bewijslast rust op de schouders van de leverancier, maar daaraan wordt pas toegekomen als de feiten voldoende worden betwist. Zie art. 149 Rv.

[Accretion]

marktweakt schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 10:32:
[...]

Duidelijk!

Ja, ik wordt persoonlijk een beetje kriebelig van "per jaar" salderen.

"Kalenderjaar" en "contractjaar" zijn in mijn situatie al snel een verschil van €500,-

Mocht mijn leverancier in de toekomst op een creatieve manier berekenen, zal ik mij hier wel melden voor de wettelijke grondslag.
Persoonlijk heb ik die in mijn gelimiteerd zoektocht nog niet gevonden.

[Accretion]

alfatrion schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 19:22:
Alleen als het leveringstarief constant is. Als er verschillende leveringstarieven zijn dan kan het zomaar zijn dat je moet betalen.

Duidelijk!

[ Voor 27% gewijzigd door Accretion op 26-01-2024 19:32 ]

[marktweakt]

Accretion schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 19:28:
[...]


Als ik een vast contract heb?
Het enige wat veranderd op elk kalenderjaar is de belasting, dan wordt voor een andere prijs geleverd, maar durf niet te zeggen of het een ander leveringstarief is.

Als je een vast contract voor 1 jaar hebt dan liggen de leveringstarieven voor dat jaar vast. Er lijkt in jouw voorbeeld dus sprake van dat je energieleverancier de wijzigingen in belastingtarieven aangrijpt om per 'belastingtariefperiode' te gaan salderen. Dit is volgens mij ook in strijd met de salderingsregeling.

[marktweakt]

alfatrion schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 19:22:
Alleen als het leveringstarief constant is. Als er verschillende leveringstarieven zijn dan kan het zomaar zijn dat je moet betalen.

Hierbij moet wel worden opgemerkt dat deze stellingname (nog) door geen enkele rechter is bekrachtigd. @alfatrion beredeneerd in zijn openingspost waarom dit in de toekomst wel zou kunnen gaan gebeuren.
De rechtbank Midden-Nederland kwam echter tot de conclusie dat ook bij variabele tarieven toch gewoon per jaar moet worden gesaldeerd. In https://uitspraken.rechts...NE%253a2023%253a788&idx=1 komt deze rechtbank op 1 maart 2023 tot de volgende conclusie:

Conclusie
4.14. De slotsom is dat artikel 31c van de Elektriciteitswet zo moet worden toegepast dat de afgenomen en teruggeleverde elektriciteit door de energieleverancier jaarlijks moet worden gesaldeerd. De saldering moet plaatsvinden door de hoeveelheid afgenomen en teruggeleverde elektriciteit tegen elkaar weg te strepen, dan wel door exacte hetzelfde bedrag per kWh voor de teruggeleverde elektriciteit aan de klant te vergoeden als het bedrag per kWh dat voor de afgenomen elektriciteit bij die klant in rekening wordt gebracht. Dit geldt ook indien er variabele tarieven zijn overeengekomen.

Daarnaast heeft ook de Geschillencommissie Energie in diverse uitspraken bevestigt dat ook bij variabele tarieven toch gewoon per jaar moet worden gesaldeerd.

Daar zie ik geen feiten voor aangedragen worden. De leverancier stelt klant heeft - naar schatting - 2400 kWh geleverd gekregen en 2400 kWh teruggeleverd en dan roep jij "nee, want..." Als je bij de rechter roept, "bewijs het maar", dan sta je met 2-0 achter, want je hebt niets gemotiveerd betwist.

Aha nu begin ik jouw argumentatie te begrijpen.
Volgens jou zal de energieleverancier dus gewoon een factuur sturen naar die arme zonnepanelenbezitter met z'n oude ferrarismeter waarin hij gewoon een schatting doet op basis van gebruiksprofielen ofzo. En als de klant dan niet een gemotiveerd bezwaar maakt tegen deze schatting dan heeft de energieleverancier een sterke positie om betaling van de factuur via de rechter af te dwingen als dat nodig mocht zijn.

Dan moet je dat aangeven. Daarbij moet je je houden aan de waarheidsplicht. Je mag dus niets iets verzinnen. Als je liegt dan kan de rechter alles doen wat hem goed dunkt. En er is altijd iets van verbruik. De bewijslast rust op de schouders van de leverancier, maar daaraan wordt pas toegekomen als de feiten voldoende worden betwist. Zie art. 149 Rv.

Helder. Er is altijd wel weer een nieuw schilletje wat afgepeld kan worden van de juridische ui alvorens het recht in al haar naakte schoonheid zich openbaart

[ Voor 3% gewijzigd door marktweakt op 27-01-2024 17:29 ]

[alfatrion]

marktweakt schreef op vrijdag 26 januari 2024 @ 20:26:
De rechtbank Midden-Nederland kwam echter tot de conclusie dat ook bij variabele tarieven toch gewoon per jaar moet worden gesaldeerd. In https://uitspraken.rechts...NE%253a2023%253a788&idx=1 komt deze rechtbank op 1 maart 2023 tot de volgende conclusie:

Dit is niet handig. Een rechter is in een andere zaak tussen andere partijen niet geboden aan de uitspraak in deze zaak. En deze uitspraak deugd niet nu deze gebaseerd is op de mening van de wetgever nadat de wet tot stand is gekomen. De wetgever kan de wet aanpassen door een wetswijziging in te dienen niet door naderhand de wet anders uit te leggen. Het domein van de rechtspraak is om de wet uit te leggen. Je loopt grote risico's als je op basis van dit vonnis oordelen gaat trekken over hoe het recht in elkaar zit of hoe de rechter in jouw zaak zal oordelen. Dat gaat om veel meer dan de 50 euro. Als er een vonnis in je nadeel is, dan kan het zomaar duizend euro zijn die moet aftrekken. Als in je voordeel is, kan de leverancier besluiten dat de zaak belangrijk genoeg is om over in hoger beroep te gaan en daarna in cassatie en dan gaat het weer terug naar het gerechtshof. Het gaat om tienduizenden euro waar je mee het schip in kan gaan. En dat allemaal omdat er een kantonrechter is geweest die zijn oren heeft laten hangen naar wat Jetten heeft geroepen.

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 00:22:
[...]

Dit is niet handig. Een rechter is in een andere zaak tussen andere partijen niet geboden aan de uitspraak in deze zaak. En deze uitspraak deugd niet nu deze gebaseerd is op de mening van de wetgever nadat de wet tot stand is gekomen. De wetgever kan de wet aanpassen door een wetswijziging in te dienen niet door naderhand de wet anders uit te leggen. Het domein van de rechtspraak is om de wet uit te leggen. Je loopt grote risico's als je op basis van dit vonnis oordelen gaat trekken over hoe het recht in elkaar zit of hoe de rechter in jouw zaak zal oordelen. Dat gaat om veel meer dan de 50 euro. Als er een vonnis in je nadeel is, dan kan het zomaar duizend euro zijn die moet aftrekken. Als in je voordeel is, kan de leverancier besluiten dat de zaak belangrijk genoeg is om over in hoger beroep te gaan en daarna in cassatie en dan gaat het weer terug naar het gerechtshof. Het gaat om tienduizenden euro waar je mee het schip in kan gaan. En dat allemaal omdat er een kantonrechter is geweest die zijn oren heeft laten hangen naar wat Jetten heeft geroepen.

Rechters kijken bij dit soort uitspraken ook naar de rechtsgeschiedenis, o.a. naar de toelichting die in de Tweede Kamer gegeven is bij de invoering van/ wijziging van de wet. Uit die wetgeschiedenis is gebleken dat salderen bedoeld is als het wegstrepen van kWh's tegen elkaar; als het salderen financieel geschiedt, dan moet de uitkomst hetzelfde zijn als het wegstrepen van kWh's. Het gaat niet alleen om de uitspraak van de minister.

Citaten uit de uitspraak:

"4.5.
De salderingsregeling is in 2004 van kracht geworden door een aangenomen amendement op de wijziging van de Elektriciteitswet (Kamerstukken II 2003-04, 29372, nr. 45). Uit de voorgestelde wettekst en de toelichting daarop volgt dat de saldering plaatsvindt bij de jaarlijkse afrekening van de leverancier. Artikel 31c Elektriciteitswet is sindsdien een aantal maal gewijzigd, waarbij de woorden ‘jaarlijkse rekening van de leverancier’ uit de wettekst is verdwenen. Hiermee is evenwel niet beoogd het jaarlijkse karakter van de saldering te wijzigen. Per 1 januari 2014 is artikel 31c Elektriciteitswet in zijn huidige vorm in werking getreden. Uit de memorie van toelichting van het op deze laatste versie betrekking hebbende wetsvoorstel (Kamerstukken II 2012-13, 33493, nr. 3, p. 6) volgt dat de saldering (nog steeds) tot uiting komt bij het opstellen van de jaarlijkse facturering voor de leveringskosten."

En:

"Ten aanzien van de wijze waarop de saldering plaats moet vinden zal de kantonrechter aansluiting zoeken bij de uitspraak van het Hof Amsterdam van 30 maart 2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:906. Het hof wijst daarin op de memorie van toelichting (Kamerstukken II 2020-21, 35594, nr. 3, p. 2-3) bij het thans aanhangige Wetsvoorstel afbouw salderingsregeling voor kleinverbruikers. Daarin wordt door de medewetgever ten aanzien van het nu reeds geldende recht het volgende vermeld over de wijze waarop saldering moet plaatsvinden: ‘[Pagina 3:] De elektriciteit die op het net wordt ingevoed, wordt in mindering gebracht op de elektriciteit die van het net wordt afgenomen. De kleinverbruiker hoeft daardoor geen leveringskosten, energiebelasting, ODE en btw te betalen voor zo ver deze afgenomen elektriciteit door de leverancier kan worden gesaldeerd met de op dat net ingevoede elektriciteit. (…) [Pagina 2]: Op deze wijze ontvangt de kleinverbruiker voor de ingevoede elektriciteit precies hetzelfde tarief (leveringskosten inclusief energiebelasting, opslag duurzame energie- en klimaattransitie (hierna ODE) en btw) als voor de onttrokken elektriciteit.’

4.10.
De kantonrechter leidt uit het voorgaande af dat de salderingsregeling aldus moet worden toegepast dat als een bepaald bedrag per afgenomen kWh in rekening wordt gebracht, (precies) datzelfde bedrag ook moet worden vergoed per teruggeleverde kWh."

[ Voor 43% gewijzigd door Linea op 27-01-2024 04:08 ]

[alfatrion]

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 04:00:
Rechters kijken bij dit soort uitspraken ook naar de rechtsgeschiedenis, o.a. naar de toelichting die in de Tweede Kamer gegeven is bij de invoering van/ wijziging van de wet. Uit die wetgeschiedenis is gebleken dat salderen bedoeld is als het wegstrepen van kWh's tegen elkaar; als het salderen financieel geschiedt, dan moet de uitkomst hetzelfde zijn als het wegstrepen van kWh's. Het gaat niet alleen om de uitspraak van de minister.

Zou je voor mij dit willen lezen en dan nog eens reageren?
Hoe moet er gesaldeerd worden?

Ik negeer je citaten van het vonnis, omdat niet ter discussie staat dat de salderingsgrens jaarlijks moet worden toegepast of dat voor de geleverde elektriciteit en teruggeleverde elektriciteit hetzelfde tarief moet worden gerekend. Je hebt overduidelijk het OP niet goed gelezen.

[ Voor 24% gewijzigd door alfatrion op 27-01-2024 04:40 ]

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 04:29:
Zou je voor mij dit willen lezen en dan nog eens reageren?
Hoe moet er gesaldeerd worden?

Ik negeer je citaten van het vonnis, omdat niet ter discussie staat dat de salderingsgrens jaarlijks moet worden toegepast of dat voor de geleverde elektriciteit en teruggeleverde elektriciteit hetzelfde tarief moet worden gerekend. Je hebt overduidelijk het OP niet goed gelezen.

Je OP heb ik gelezen, maar je slaat de plank mis met je volgende uitspraken in een van je laatste reacties, waar ik dus op gereageerd heb:

En deze uitspraak deugd niet nu deze gebaseerd is op de mening van de wetgever nadat de wet tot stand is gekomen. De wetgever kan de wet aanpassen door een wetswijziging in te dienen niet door naderhand de wet anders uit te leggen.
...
En dat allemaal omdat er een kantonrechter is geweest die zijn oren heeft laten hangen naar wat Jetten heeft geroepen.

In de citaten - die je kennelijk uitdrukkelijk niet tot je wilt nemen - staat toch duidelijk dat de rechter niet alleen naar de uitspraak van minister Jetten gekeken heeft, maar naar eerdere uitspraken van het Hof van Amsterdam en naar de toelichting die tijdens de behandeling van de wet gegeven is.

De wet is ook duidelijk: de hoeveelheid ingevoede elektriciteit wordt verrekend met de hoeveelheid van het net afgenomen elektriciteit. Er worden dus geen bedragen gebaseerd op verschillende tarieven met elkaar verrekend, maar hoeveelheden kWh's. Bij een financiële berekening moet het eindresultaat 0 zijn als evenveel kWh's invoeding en afname met elkaar verrekend worden, ook al waren die invoeding en afname in periodes met verschillende tarieven.

@marktweakt haalt een prima rechterlijke uitspraak aan, waarin duidelijk wordt dat ook bij verschillende tarieven het eindresultaat van het salderen gelijk moet zijn alsof er kWh's gesaldeerd zijn. Waarom jij "dat niet handig" vindt is me een raadsel, maar het doet er niet toe. Het is gewoon een uitspraak op basis van jurisprudentie en toelichtingen bij de wetsbehandeling.

Een rechter is in een andere zaak tussen andere partijen niet geboden aan de uitspraak in deze zaak.

Vreemde gedacht van je. Rechters kijken juist naar eerdere uitspraken; dat is wat jurisprudentie is.
NHE is niet in beroep gegaan (zag er blijkbaar geen heil in, mogelijk op basis van de verwijzing naar uitspraken van het Hof van Amsterdam).
Een rechter is natuurlijk onafhankelijk, dus nooit 'gebonden', maar een rechter zal het wiel niet opnieuw uitvinden, tenzij hij/zij daar een heel sterke nieuwe motivatie voor heeft op basis van de wet.

[ Voor 33% gewijzigd door Linea op 27-01-2024 11:21 ]

[marktweakt]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 00:22:
[...]

Dit is niet handig. Een rechter is in een andere zaak tussen andere partijen niet geboden aan de uitspraak in deze zaak. En deze uitspraak deugd niet nu deze gebaseerd is op de mening van de wetgever nadat de wet tot stand is gekomen. De wetgever kan de wet aanpassen door een wetswijziging in te dienen niet door naderhand de wet anders uit te leggen. Het domein van de rechtspraak is om de wet uit te leggen. Je loopt grote risico's als je op basis van dit vonnis oordelen gaat trekken over hoe het recht in elkaar zit of hoe de rechter in jouw zaak zal oordelen. Dat gaat om veel meer dan de 50 euro. Als er een vonnis in je nadeel is, dan kan het zomaar duizend euro zijn die moet aftrekken. Als in je voordeel is, kan de leverancier besluiten dat de zaak belangrijk genoeg is om over in hoger beroep te gaan en daarna in cassatie en dan gaat het weer terug naar het gerechtshof. Het gaat om tienduizenden euro waar je mee het schip in kan gaan. En dat allemaal omdat er een kantonrechter is geweest die zijn oren heeft laten hangen naar wat Jetten heeft geroepen.

Jouw waarschuwing hier om niet blind op de uitspraak van de rechtbank af te gaan kan ik mij geheel in vinden.
Het zou voor de meeste mensen veel slimmer zijn om een procedure bij de Geschillencommissie Energie te starten als hun energieleverancier per tariefperiode saldeert. Dat kost in het slechtste geval minder, het is overzichtelijker en de kans is groot dat je in het gelijk wordt gesteld.

Bij jou stelling hier 'Alleen als het leveringstarief constant is. Als er verschillende leveringstarieven zijn dan kan het zomaar zijn dat je moet betalen.' ontbrak echter wel de nuance dat dit vooralsnog een mening van jou is. Een mening die je weliswaar goed beargumenteerd in je OP maar waar nog geen toetsing van heeft plaatsgevonden. Het is denk ik wel handig om dit erbij te vermelden om feiten en meningen uit elkaar te houden. De discussie is al ingewikkeld genoeg...

Daarnaast is het natuurlijk ook zo dat je deze uitspraak van de rechtbank prima kan gebruiken om bijvoorbeeld je energieleverancier te overtuigen dat hij toch echt verkeerd saldeert.
Of bijvoorbeeld om in je bezwaar naar de Geschillencommissie Energie aan te geven dat de rechter ook vind dat er per jaar gesaldeerd moet worden.

[ Voor 7% gewijzigd door marktweakt op 27-01-2024 13:04 ]

[JP1980]

De claim dat de uitspraak van de kantonrechter onjuist is, is wel een heel gewaagde claim. Wie is voldoende juridisch onderlegd om een dergelijke uitspraak hier zo stellig te doen?

Een rechter hoeft niet te varen op een letterlijke wettekst maar mag wel degelijk de intentie van de wet gebruiken als basis. En nog veel meer, als ik dit artikel lees.
https://wetenschap.infonu...innen-de-rechtspraak.html

Kortom de rechter kan ook kijken naar:
- de wetgeschiedenis
- de maatschappelijke geschiedenis

Allemaal factoren die lijken mij van groot belang zijn in een geschil rondom de salderingsregeling.
Nu ben ik ook geen juridisch expert, maar genoeg gezien in mijn bestaan om te weten dat recht erg ingewikkeld kan zijn. Daardoor gaan er wat alarmbellen af als iemand heel stellig is over hoe een wettekst uitgelegd moet worden zeker als dat afwijkt van een eerdere gerechtelijke uitspraak.

[MazzHead]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 04:29:
[...]

Zou je voor mij dit willen lezen en dan nog eens reageren?

Simpel, kamerstuk 33493 nr. 3, par. 2.2 geeft duidelijk aan kWh, tenminste als je begrijpend kan lezen.

De crux zit 'm in deze tekst:

Voor deze saldering geldt thans een bovengrens van 5000 kWh per factureringsperiode. Voor het overige dient de leverancier een redelijke vergoeding te betalen.

Een bovengrens voor de hoeveelheid is 5000 kWh, en dus is de eenheid van hoeveelheid kWh.

[alfatrion]

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 10:53:
In de citaten - die je kennelijk uitdrukkelijk niet tot je wilt nemen - staat toch duidelijk dat de rechter niet alleen naar de uitspraak van minister Jetten gekeken heeft, maar naar eerdere uitspraken van het Hof van Amsterdam en naar de toelichting die tijdens de behandeling van de wet gegeven is.

Ik heb dat arrest besproken en die parl. gesch. besproken. Deze kantonrechter komt op die punten ook tot hetzelfde oordeel. Dat deel van de uitspraak is daarom niet noemenswaardig.

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 10:53:
De wet is ook duidelijk: de hoeveelheid ingevoede elektriciteit wordt verrekend met de hoeveelheid van het net afgenomen elektriciteit. Er worden dus geen bedragen gebaseerd op verschillende tarieven met elkaar verrekend, maar hoeveelheden kWh's. Bij een financiële berekening moet het eindresultaat 0 zijn als evenveel kWh's invoeding en afname met elkaar verrekend worden, ook al waren die invoeding en afname in periodes met verschillende tarieven.

Je komt op die conclusie op basis van aannames.

1. Zoals ik heb laten zien is het berekenen van de meterstand uitwisselbaar met het berekenen van het verbruik. Wanneer de wetgever in de wet opschrijft dat de standen berekend moeten worden dan rept ze over het berekenen van het verbruik en wanneer de wetgever in de wet op schrijft dat het verbruik moet worden berekend rept ze over het berekenen van de meterstanden. Vandaar dat ik me in het OP afvraag wat zou de stand zijn geweest op een bepaalde datum?

2. Het verbruik kan prima per maand, dag of uur worden berekend en vervolgens tegen het voor dat moment geldende leveringstarief worden belast.

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 10:53:
@marktweakt haalt een prima rechterlijke uitspraak aan, waarin duidelijk wordt dat ook bij verschillende tarieven het eindresultaat van het salderen gelijk moet zijn alsof er kWh's gesaldeerd zijn.

Dat is dus gebasseerd op de uitlating van Jetten, die er jaren na de laatste wetswijziging een andere mening heeft dan de wetgever van destijds. Dit zijn het soort mistanden waarop gecaseert kan worden. Het is zeer onwaarscheinlijk dat de Hoge Raad, wiens taak het is om te beoordelen of het recht juist is toegepast, deze redenatie van de rechtbank over zal nemen. Dit argument vliegt er daar gewoon uit.

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 10:53:
Vreemde gedacht van je. Rechters kijken juist naar eerdere uitspraken; dat is wat jurisprudentie is.

Jurisprudentie is het geheel aan gerechtelijke uitspraken. Een gerechtelijke uitspraak bindt alleen de betrokken partijen. Een rechter is wel gebonden aan deze uitspraak wanneer die zelfde partijen voor hem staan, maar niet als andere partijen voor hem staan.

JP1980 schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 11:48:
De claim dat de uitspraak van de kantonrechter onjuist is, is wel een heel gewaagde claim. Wie is voldoende juridisch onderlegd om een dergelijke uitspraak hier zo stellig te doen?

Dat ben ik. Ik kom ook niet ongemotiveerd tot die bewering. Het argument is: de uitspraak is gebasseerd niet op basis van de parlementaire geschiedenis van destijds, maar op de mening van een minister van vandaag, die er nu anders over denkt. De lat ligt hier heel laag.

JP1980 schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 11:48:
Een rechter hoeft niet te varen op een letterlijke wettekst maar mag wel degelijk de intentie van de wet gebruiken als basis.

Klopt grotendeels. De letterlijke wettekst kan niet op zij geschoven worden, maar kan wel uitgelegd worden op basis van de intentie. Het punt is alleen dat doet de rechter niet. De laatste wetswijziging is van 2012 en mening van Jetten is van 2020 a 2022.

MazzHead schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 12:14:
Simpel, kamerstuk 33493 nr. 3, par. 2.2 geeft duidelijk aan kWh, tenminste als je begrijpend kan lezen.

En de rest van dat kamerstuk moeten we maar negeren?

TK 2012-2013, 33493 nr. 3, par. 2.2, tweede alinea.
Hierbij wordt opgemerkt dat een kleinverbruiker alleen die elektriciteit kan salderen die hij via dezelfde aansluiting van het net onttrekt en op het net invoedt. De leverancier berekent immers de meterstand ten behoeve van de facturering en de inning van de kleinverbruiker en dat geschiedt per aansluiting.

Dat een bovengrens van 5000 kWh duid op een hoeveelheid aan elektriciteit betekend niet dat het verbruik van april niet tegen het leveringstarief van april mag worden afgerekend.

[alfatrion]

marktweakt schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 11:24:
Daarnaast is het natuurlijk ook zo dat je deze uitspraak van de rechtbank prima kan gebruiken om bijvoorbeeld je energieleverancier te overtuigen dat hij toch echt verkeerd saldeert.

Als leverancier zijnde zou ik het op dit onderdeel wel durven aandurven bij de rechter. De enige reden om daar van af te zien is geld, maar als veel kleinverbruikers met zonnepanelen kan dat ook een reden zijn om het wel aan te laten komen op een zaak. Zeg dat het belang gaat om € 1000,-, dan zijn de kosten bij verlies c.a. € 135 (deurwaarderskosten) + € 328 a € 218 (griffierecht) + € 400 a € 1000 (gemachtigde salaris). Wil je dat risico lopen op basis van niets meer dan dat de Jetten jaren na de laaste wetswijziging er een eigen mening op nahoudt?

[marktweakt]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 15:00:
[...]

Als leverancier zijnde zou ik het op dit onderdeel wel durven aandurven bij de rechter. De enige reden om daar van af te zien is geld, maar als veel kleinverbruikers met zonnepanelen kan dat ook een reden zijn om het wel aan te laten komen op een zaak. Zeg dat het belang gaat om € 1000,-, dan zijn de kosten bij verlies c.a. € 135 (deurwaarderskosten) + € 328 a € 218 (griffierecht) + € 400 a € 1000 (gemachtigde salaris). Wil je dat risico lopen op basis van niets meer dan dat de Jetten jaren na de laaste wetswijziging er een eigen mening op nahoudt?

Ik doelde met deze uitspraak niet op het starten van een rechtelijke procedure, maar bijvoorbeeld op het indienen van een klacht bij de energieleverancier of bij de Geschillencommissie. Jouw punt over veel hogere kosten en afbreukrisico bij een rechtelijke procedure is duidelijk.

[alfatrion]

marktweakt schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 16:42:
Ik doelde met deze uitspraak niet op het starten van een rechtelijke procedure, maar bijvoorbeeld op het indienen van een klacht bij de energieleverancier of bij de Geschillencommissie.

Leveranciers bewegen op het moment niet. En dat gaat ze ook niet doen als je verwijst naar dat vonnis. Je kan dan nog beter enkele uitspraken van de geschillencommissie en aangeven dat je daarnaar toegaat. Ook dat zal ze niet doen bewegen, maar dan ben je in ieder geval niet bezig met blufpoker.

De uitspraken van de geschillencommissie die ik heb gezien zijn gebasseerd op de mening van Jetten. Ik ben heel benieuwd naar wat de geschillencommissie doel als het OP daar als verweer wordt aangedragen.

[ Voor 17% gewijzigd door alfatrion op 27-01-2024 17:17 ]

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 14:40:
Je komt op die conclusie op basis van aannames.

1. Zoals ik heb laten zien is het berekenen van de meterstand uitwisselbaar met het berekenen van het verbruik. Wanneer de wetgever in de wet opschrijft dat de standen berekend moeten worden dan rept ze over het berekenen van het verbruik en wanneer de wetgever in de wet op schrijft dat het verbruik moet worden berekend rept ze over het berekenen van de meterstanden. Vandaar dat ik me in het OP afvraag wat zou de stand zijn geweest op een bepaalde datum?

2. Het verbruik kan prima per maand, dag of uur worden berekend en vervolgens tegen het voor dat moment geldende leveringstarief worden belast.

Je slaat de plank mis. Het is geen aanname van mijn kant, maar een overduidelijke uitspraak van een rechter:
"4.14.
De slotsom is dat artikel 31c van de Elektriciteitswet zo moet worden toegepast dat de afgenomen en teruggeleverde elektriciteit door de energieleverancier jaarlijks moet worden gesaldeerd. De saldering moet plaatsvinden door de hoeveelheid afgenomen en teruggeleverde elektriciteit tegen elkaar weg te strepen, dan wel door exacte hetzelfde bedrag per kWh voor de teruggeleverde elektriciteit aan de klant te vergoeden als het bedrag per kWh dat voor de afgenomen elektriciteit bij die klant in rekening wordt gebracht. Dit geldt ook indien er variabele tarieven zijn overeengekomen."
https://www.recht.nl/rech...li=ECLI:NL:RBMNE:2023:788

In een topic dat een 'juridisch kader' beoogt, dien je uitspraken van een rechter serieus te nemen. Vermenging met eigen interpretaties van de wet en de suggestie dat een rechter de wet foutief interpreteert, maken het topic er niet beter op. Terwijl dit op zich juist een mooi, waardevol topic is, want de wet en rechterlijke uitspraken sneeuwen in de andere topics vaak nogal onder in discussies en adviesvragen.

[ Voor 8% gewijzigd door Linea op 27-01-2024 18:14 ]

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 14:40:

Dat is dus gebasseerd op de uitlating van Jetten, die er jaren na de laatste wetswijziging een andere mening heeft dan de wetgever van destijds. Dit zijn het soort mistanden waarop gecaseert kan worden. Het is zeer onwaarscheinlijk dat de Hoge Raad, wiens taak het is om te beoordelen of het recht juist is toegepast, deze redenatie van de rechtbank over zal nemen. Dit argument vliegt er daar gewoon uit.
...
Dat ben ik. Ik kom ook niet ongemotiveerd tot die bewering. Het argument is: de uitspraak is gebasseerd niet op basis van de parlementaire geschiedenis van destijds, maar op de mening van een minister van vandaag, die er nu anders over denkt. De lat ligt hier heel laag.
...
Klopt grotendeels. De letterlijke wettekst kan niet op zij geschoven worden, maar kan wel uitgelegd worden op basis van de intentie. Het punt is alleen dat doet de rechter niet. De laatste wetswijziging is van 2012 en mening van Jetten is van 2020 a 2022.

Hier trek je ook zaken uit zijn verband. Sinds de wetgeving m.b.t. salderen ingevoerd is, is het uitgangspunt het wegstrepen van kWh's tegen elkaar. Zo is het altijd in de Tweede Kamer besproken.
Jetten verzint dit niet zelf. Bij een wetswijziging een paar jaar terug (met een ander doel) is er een zinssnede uit de wet vervallen. Hierdoor hebben sommige energieleveranciers de vrijheid gevoelt om op andere manieren te salderen, bijvoorbeeld per maand, of met wisselende tarieven. Daar zijn kamervragen over gesteld, maar ook klachten bij de ACM en rechtszaken. Op de kamervragen heeft minister Jetten geantwoord dat salderen nog steeds moet zoals het altijd besproken is, en dat de wettekst op dit punt weer verduidelijkt zou worden door de vroegere zinssnede weer toe te voegen. Overigens niet per se noodzakelijk, want de ACM en rechters hebben ook op andere wet- en regelgeving nog steeds de conclusie getrokken dat het salderen op basis van hoeveelheden per jaar plaats moet vinden.
Minister Jetten heeft dat niet zelf bedacht, en het is ook zeker geen nieuwe interpretatie van de wet die pas in 2022 bedacht is.

Als ik jou was zou ik niet zelf gaan interpreteren wat de Hoge Raad van bepaalde uitspraken van rechter zou gaan vinden. Dat is geen sterk argument om een uitspraak van een rechter onderuit te halen. Niet één rechter, maar de rechtbank Midden Nederland en het Hof Amsterdam. Uitspraken, waartegen de energieleveranciers schijnbaar geen redelijke kans zagen om in een vervolgprocedure alsnog gelijk te krijgen. Meestal hebben energieleveranciers er geen moeite mee om door te procederen als ze denken daarmee een financieel voordeel bij duizenden klanten te kunnen halen.

Overigens is de term 'hoeveelheid' echt wel duidelijk. Dat is niet de financiële waarde van de elektriciteit. Om wel naar de waarde te kunnen kijken, moet de wet gewijzigd worden. En dat is ook wat het amendement Bontenbal beoogt. Dit amendement spreekt uitdrukkelijk over 'de kosten':
"1. Voor afnemers als bedoeld in artikel 95a, eerste lid, die duurzame elektriciteit invoeden op het net, berekent de leverancier de kosten van het verbruik ten behoeve van de facturering en inning van de jaarlijkse leveringskosten door per jaar de kosten van de in dat jaar aan het net hoeveelheid onttrokken elektriciteit te verminderen met het van toepassing zijnde percentage, genoemd in artikel 50, tweede lid, van de Wet belastingen op milieugrondslag, van de kosten van de in dat jaar op het net ingevoede hoeveelheid elektriciteit, voor zover de hoeveelheid ingevoede elektriciteit niet meer bedraagt dan de hoeveelheid aan het net onttrokken elektriciteit."

Of het wetsvoorstel met dit amendement het gaat halen, zullen we 6 februari in de Eerste Kamer zien.

[ Voor 9% gewijzigd door Linea op 27-01-2024 18:16 ]

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 15:00:
Als leverancier zijnde zou ik het op dit onderdeel wel durven aandurven bij de rechter. De enige reden om daar van af te zien is geld, maar als veel kleinverbruikers met zonnepanelen kan dat ook een reden zijn om het wel aan te laten komen op een zaak.

Hoezo is geld een reden om van een beroep af te zien? Als je als energieleverancier gelijk krijgt, moeten alle kosten van de rechtszaak - dus de griffierechten, maar ook van je juridische ondersteuning - door de tegenpartij betaald worden. Geen kosten dus voor de energieleverancier als die echt zo sterk zou staan.

Hoeveel kleinverbruikers met zonnepanelen zijn wel voldoende om het aan te laten komen op een zaak? Het zijn er nu ongeveer 2,5 miljoen die salderen.

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 17:03:

De uitspraken van de geschillencommissie die ik heb gezien zijn gebasseerd op de mening van Jetten. Ik ben heel benieuwd naar wat de geschillencommissie doel als het OP daar als verweer wordt aangedragen.

Al die tientallen juristen die bij de tientallen verschillende energieleveranciers in dienst zijn, hebben dit allemaal nog niet zelf bedacht? En daarmee heel veel geld laten liggen voor hun werkgever?

Het lid dat namens Energie-Nederland actief is in de Geschillencommissie Energie, die snapt het ook allemaal niet?
Voor alle duidelijkheid, dit is de samenstelling van de commissie:
"De Geschillencommissie bestaat uit drie leden: een voorzitter aangezocht door de Stichting
Geschillencommissies voor consumentenzaken (SGC), een lid voorgedragen door de Consumentenbond en een lid voorgedragen door de overkoepelende organisaties van de energiebedrijven, de Vereniging Energie-Nederland en Netbeheer Nederland, samen. Alle leden worden door het bestuur van de Stichting benoemd en zijn volstrekt onafhankelijk en onpartijdig."
Voor alle duidelijkheid: dit zijn ook leden met een juridisch achtergrond, vaak meester in de rechten.

[ Voor 43% gewijzigd door Linea op 27-01-2024 18:23 ]

[marktweakt]

Met het risico om de rest van mijn leven hier op het forum te worden uitgemaakt voor "ferrarismeter-drammer" ;-) vraag ik mij toch nog iets af:

We hebben nu vastgesteld dat in theorie een energieleverancier volgens de huidige regelgeving de levering en de teruglevering mag schatten van een zonnepanelenbezitter met een ferrarismeter met 1 telwerk.

Wat als nu de praktijk is dat energieleveranciers dit niet doen, maar gewoon naar de beginstand en de eindstand van de meter kijken en dan bij een positief saldo dit als verbruik in rekening brengen en bij een negatief saldo dit als netto teruglevering uitbetalen tegen de afgesproken terugleververgoeding?

Kan er hier dan toch sprake zijn van "gelijke gevallen die ongelijk worden behandeld" tussen een zonnepanelenbezitter met een digitale meter en een zonnepanelenbezitter met een ferrarismeter?

[alfatrion]

@Linea Je zit erg dogmatisch in de discussie. Hoewel de rechtstaat de mogelijkheid biedt om in hoger beroep en cassatie te gaan, verlang jij dat de uitspraak van één rechter als dé waarheid door anderen wordt aangehaald. Uit het arrest van gerechtshof Amsterdam volgt niet dat de elektriciteit van de zomer tegen de elektriciteit tegen de winter kan worden weggestreept. En je doet onjuiste uitspraken over de parlementaire geschiedenis zonder die te parlementaire geschiedenis aan te halen.

De salderingsregeling staat niet in de weg en heeft daar oon nooit aan in de weggestaan om het verbruik b.v. per maand te berekenen, ook dat gebeurt ten behoeve van de jaarlijkse facturering. Vervolgens kan het verbruik van april belast worden tegen het leveringstarief van april.

marktweakt schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 19:53:
Kan er hier dan toch sprake zijn van "gelijke gevallen die ongelijk worden behandeld" tussen een zonnepanelenbezitter met een digitale meter en een zonnepanelenbezitter met een ferrarismeter?

Hoe is het ene geval met een ferrarismeter gelijk aan het andere geval van de digitale meter? Zo op het eerste gezicht zijn dat twee ongelijke gevallen.

[ Voor 8% gewijzigd door alfatrion op 27-01-2024 22:47 ]

[marktweakt]

@alfatrion

Hoe is het ene geval met een ferrarismeter gelijk aan het andere geval van de digitale meter? Zo op het eerste gezicht zijn dat twee ongelijke gevallen.

De meter is eigendom van de netbeheerder en het type meter is nooit de keuze van de zonnepanelenbezitter. De netbeheerder bepaald ook wanneer een oude meter vervangen wordt. Je kunt als consument alleen aangeven dat je een meter wilt waarbij het op afstand uitlezen van de meterstanden niet werkt. Verder is het geen vrije keuze van de consument.
Het ontstaan van de ongelijkheid tussen beide gevallen ligt daarmee toch buiten de invloedsfeer van de zonnepanelenbezitter? Of maakt het niet uit hoe de ongelijkheid is ontstaan?

[ Voor 14% gewijzigd door marktweakt op 27-01-2024 23:28 ]

[alfatrion]

marktweakt schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 23:22:
De meter is eigendom van de netbeheerder en het type meter is nooit de keuze van de zonnepanelenbezitter. De netbeheerder bepaald ook wanneer een oude meter vervangen wordt. Je kunt als consument alleen aangeven dat je een meter wilt waarbij het op afstand uitlezen van de meterstanden niet werkt. Verder is het geen vrije keuze van de consument.

Hoe zorgt dit alles er voor dat twee ongelijke gevallen twee gelijke gevallen worden?

[Linea]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 21:39:
@Linea Je zit erg dogmatisch in de discussie. Hoewel de rechtstaat de mogelijkheid biedt om in hoger beroep en cassatie te gaan, verlang jij dat de uitspraak van één rechter als dé waarheid door anderen wordt aangehaald. Uit het arrest van gerechtshof Amsterdam volgt niet dat de elektriciteit van de zomer tegen de elektriciteit tegen de winter kan worden weggestreept. En je doet onjuiste uitspraken over de parlementaire geschiedenis zonder die te parlementaire geschiedenis aan te halen.

Sorry hoor, maar degene die zijn eigen interpretatie als de enige waarheid wil zien, dat ben je zelf. Als je je eigen juridische inzichten hoger inschat dan die van een rechter, prima, maar verlang niet dat een ander dat ook zo ziet.
Volgens mij poneer jij hier stellingen die je niet onderbouwt, anders dan met de redenatie:
1) de rechter en de Geschillencommissie volgens klakkeloos wat minister Jetten gezegd heeft;
2) minister Jetten roept maar een eigen 2022-interpretatie van oudere wetgeving.
Op beide punten sla je de plank mis.

Over de parlementaire geschiedenis heb ik in andere topics al voldoende gemeld.

Ga verder vooral je eigen gang. Ik heb er geen behoefte aan om nog meer energie te steken in het proberen te overtuigen van iemand die uitspraken van een rechter als ook maar een mening ziet.

[alfatrion]

Ik heb mijn standpunten in het OP voorzien van een stevige onderbouwing. En natuurlijk is een uitspraak van de rechter maar een mening. Voor de betrokken partijen is dat een mening waar ze mee moeten leven. Voor niet betrokken partijen geldt dat zij bij een andere rechter een andere uitspraak kunnen krijgen. Niet alle uitspraken zijn gelijk.

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 10:53:
NHE is niet in beroep gegaan

Dat weet je niet. De uitspraak van 1 maart 2023, de termijn om in hoger beroep te gaan is drie maanden, en de doorlooptijd in hoger beroep is momenteel langer dan een jaar. Ik heb in een zaak hoger beroep ingesteld op 5 maart 2023, de zitting is op 16 april 2024 en daarna duurt het ook nog even voordat uitspraak volgt. Het is dus geheel mogelijk dat NHE in hoger beroep is gegaan.

Linea schreef op zondag 28 januari 2024 @ 00:48:
Sorry hoor, maar degene die zijn eigen interpretatie als de enige waarheid wil zien, dat ben je zelf. Als je je eigen juridische inzichten hoger inschat dan die van een rechter, prima, maar verlang niet dat een ander dat ook zo ziet.

Het is onzinnig om in hoger beroep of cassatie te gaan, terwijl je verwacht dat daar niets te winnen is. Dat niet alle uitspraken in cassatie stand houden kan maar één ding betekenen: de wet wordt niet in alle uitspraken juist toepast. En dus moet het mogelijk zijn om in een discussie als deze hier kritiek te uiten op een uitspraak van de rechter.

Linea schreef op zondag 28 januari 2024 @ 00:48:
Volgens mij poneer jij hier stellingen die je niet onderbouwt, anders dan met de redenatie:
1) de rechter en de Geschillencommissie volgens klakkeloos wat minister Jetten gezegd heeft;
2) minister Jetten roept maar een eigen 2022-interpretatie van oudere wetgeving.
Op beide punten sla je de plank mis.

Tja.

• Dat de rechtbank Jetten klakkeloos overneemt blijkt uit de rechtsoverweging 4.11 t/m 4.13. Dat is door iedereen met de werkende link na te lezen. Er worden geen andere bronnen aangedragen voor de overweging van de rechtbank, zoals de parlementaire geschiedenis uit 2004, 2008 en 2012.
• De uitspraak van Jetten is van 15 januari 2024. De wet is van 2004 en de wetswijzigen zijn van 2008 en 2012. Voor het standpunt van Jetten dat, "hoeveelheden op jaarbasis
  gesaldeerd moeten worden, zodat het overschot aan opwekking in de zomer kan
  worden gesaldeerd tegen het overschot aan afname in de winter," is geen steun te vinden in kamerstuk 29 372, nr.45, dus dat betreft zijn eigen interpretatie.

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 17:47:
Sinds de wetgeving m.b.t. salderen ingevoerd is, is het uitgangspunt het wegstrepen van kWh's tegen elkaar. Zo is het altijd in de Tweede Kamer besproken.
Jetten verzint dit niet zelf.

Het is heel simpel. Om het moment dat jij een stelling inbrengt dat sinds de wetgeving m.b.t. salderen is ingevoerd dat het uitgangspunt is het wegstrepen van kWh's tegen elkaar, dan is het aan jou om dat te onderbouwen. Laat het gewoon zien door te citeren uit de parlementaire geschiedenis uit 2004, 2008 en 2012!

[ Voor 6% gewijzigd door alfatrion op 28-01-2024 02:41 ]

[marktweakt]

alfatrion schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 23:48:
[...]

Hoe zorgt dit alles er voor dat twee ongelijke gevallen twee gelijke gevallen worden?

Volgens mij moet je de vraag omdraaien:

Als we even het type meter buiten beschouwing laten dan hebben we twee Nederlandse burgers die zonnepanelen hebben en die beide stroom afnemen en terugleveren aan het net.
Hiervan kunnen we zeggen dat dit "gelijke gevallen" zijn toch?

Ok en nu gaan we het type meter dat beide burgers hebben erbij betrekken. Nogmaals dit is iets wat zich buiten de invloedsfeer van deze zonnepanelenbezitters bevindt. En dan zouden dit plotseling twee "ongelijke gevallen" worden?

Is dit dan niet hetzelfde als stellen dat bijvoorbeeld mannen en vrouwen ook "ongelijke gevallen" zijn?

En is daar nou niet juist artikel 1 GW en artikel 14 EVRM voor wat stelt dat het op deze manier maken van onderscheid niet is toegestaan?

[marktweakt]

Verder wil ik aan iedereen in dit topic met klem vragen om respectvol met elkaar te discussiëren en niet persoonlijk te worden of iets dergelijks.

Ik snap dat een andere zijn mening soms erg frustrerend kan zijn als je er zelf totaal anders over denkt, maar laten we vooral niet vergeten dat een afwijkende mening ook juist heel waardevol kan zijn. En vaak als je gewoon doorvraagt in zo'n situatie blijkt het verschil van mening eerder gebaseerd op verschillende uitgangspunten en aannames dan over de redenatie zelf.

Mocht je daarna nog steeds van mening verschillen dan is het prima om dit te constateren en vast te stellen. Iedereen kan dan zelf op basis van de aangevoerde argumenten een standpunt bepalen.

[Jojan265]

alfatrion schreef op zondag 28 januari 2024 @ 01:49:

Ik wil ook graag even een duit in het zakje doen. Vooropgesteld wil ik aangeven dat ik op geen enkele manier juridisch onderlegd ben. Dus vergeef me als ik domme opmerkingen maak. Ik ben maar een simpele consument die nu toch wel een beetje in verwarring wordt gebracht.

Ik was tot het lezen van jouw topic in de veronderstelling dat de energieleveranciers op jaarlijkse basis moesten salderen. D.w.z. bij de jaarlijkse energiefactuur wordt de afgenomen hoeveelheid elektriciteit verminderd met de ingevoede hoeveelheid elektriciteit. De uitkomst kan niet negatief zijn, Voor het surplus zou een redelijke vergoeding moeten worden gegeven. Zo is er bij mij ook altijd gefactureerd.

Dus wat betreft de uitspraken van @Linea vond ik die heel plausibel.

Linea schreef op zaterdag 27 januari 2024 @ 17:47:
Sinds de wetgeving m.b.t. salderen ingevoerd is, is het uitgangspunt het wegstrepen van kWh's tegen elkaar. Zo is het altijd in de Tweede Kamer besproken.
Jetten verzint dit niet zelf.

M.b.t. jouw uitspraak:

Het is heel simpel. Om het moment dat jij een stelling inbrengt dat sinds de wetgeving m.b.t. salderen is ingevoerd dat het uitgangspunt is het wegstrepen van kWh's tegen elkaar, dan is het aan jou om dat te onderbouwen. Laat het gewoon zien door te citeren uit de parlementaire geschiedenis uit 2004, 2008 en 2012!

Hoe moet ik dan de motivatie van de voorgestelde wijziging lezen van de elektriciteitswet:

Onderdeel A

Artikel 31c heeft betrekking op de berekening van het verbruik ten behoeve van de facturering en inning van de leveringskosten. Gebleken is dat het huidige artikel 31c, eerste en tweede lid, van de Elektriciteitswet 1998 leidt tot onduidelijkheid over hoe gesaldeerd moet worden.

Via deze nota van wijziging is daarom in het wetsvoorstel opgenomen dat voor de facturering en inning wordt uitgegaan van de jaarlijkse leveringskosten aan de hand van saldering over het hele jaar. Dit komt overeen met de strekking van artikel 31c zoals dat luidde voor de inwerkingtreding van de Wet van 26 februari 2011 tot wijziging van de Elektriciteitswet 1998 en de Gaswet ter verbetering van de werking van de elektriciteits- en gasmarkt (Stb. 2011, 130), die ervan uitging dat er alleen jaarlijks gefactureerd en gesaldeerd werd. Het huidige artikel 31c laat weliswaar toe dat er zo vaak gefactureerd wordt als de leverancier of klant dat wil (Kamerstukken 2007/08, 31 374, nr. 3, p. 7),1 maar met de wijziging van artikel 31c, eerste en tweede lid, wordt verduidelijkt dat salderen alleen jaarlijks plaatsvindt.

bron: https://zoek.officielebek...dossier/kst-35594-10.html

Daarin staat toch precies wat @Linea beweerd? Men ging er altijd van uit dat er alleen jaarlijks werd gefactureerd en daarmee ook jaarlijks gesaldeerd. Omdat men vaker mag factureren wil men met deze wijziging expliciet aangeven dat het salderen wel nog steeds jaarlijks moet gebeuren.

Ik als leek vat dat toch op, dat het altijd al de bedoeling is geweest dat er jaarlijks gesaldeerd moet worden?

[alfatrion]

marktweakt schreef op zondag 28 januari 2024 @ 10:29:
Ok en nu gaan we het type meter dat beide burgers hebben erbij betrekken. Nogmaals dit is iets wat zich buiten de invloedsfeer van deze zonnepanelenbezitters bevindt. En dan zouden dit plotseling twee "ongelijke gevallen" worden?

Het is aan de partij die zich beroept op het gelijkheidsbeginsel om te stellen en bij betwisting te bewijzen dat het gelijkheidsbeginsel wordt geschonden. Aangeven dat jij een digitale meter hebt en de ander een ferrarismeter is onvoldoende. Je zal met een uitleg moeten komen waarom dat verschil er niet toe doet.

Een scholier die niet overgaat, omdat hij een vier heeft, zal niet ver komen als hij slechts stelt dat hij gelijk moet worden behandeld met iemand die wel overgaat, omdat hij een 8 heeft.

En dan grijp je naar de huidige regelgeving (de salderingsregeling), maar dat maakt dat het lot van de claim verbonden is aan het lot van de huidige regelgeving. Uit die regelgeving volgt dat eerst het verbruik moet worden berekend en dat daarna het verbruik moet worden belast. Het gevolg is dat de terugleveringsvergoeding niet mag en er niet toegekomen wordt aan de discriminatie claim. Immers, het oordeel is al dat het niet mag. En als het verbruik niet eerst berekend hoeft te worden en levering en teruglevering wel separaat belast mag worden, dan heb je onvoldoende gemotiveerd dat een kleinverbruiker met een digitale meter op dezelfde wijze behandeld moet worden als een kleinverbruiker met een ferrarismeter. De kleinverbruiker met eem digitale meter zou met terugleveringskosten te maken kunnen krijgen terwijl de kleinverbruiker met een ferrarismeter met een hoger vastrecht te maken krijgt. En dan is de vraag: waarom mag dat niet?

Jojan265 schreef op zondag 28 januari 2024 @ 11:16:
Ik wil ook graag even een duit in het zakje doen. Vooropgesteld wil ik aangeven dat ik op geen enkele manier juridisch onderlegd ben. Dus vergeef me als ik domme opmerkingen maak. Ik ben maar een simpele consument die nu toch wel een beetje in verwarring wordt gebracht.

Dat is geen probleem. Het gaat niet om je achtergrond, maar je argumenten.

Jojan265 schreef op zondag 28 januari 2024 @ 11:16:
Hoe moet ik dan de motivatie van de voorgestelde wijziging lezen van de elektriciteitswet:

Het punt is: voor de interpretatie van de huidige wetgeving is alleen de parlementaire geschiedenis relevant van voor dat de huidige wetgeving werdt aangenomen.

Budget Energie heeft in het vervallen van het woord jaarlijks aanleiding gezien om maandelijks te gaan factureren en het overschot ook maandelijks vast te stellen. Daarna is de wetgever gekomen met een voorstel tot verduidelijking.

Ik ben met @Rienzilla eens dat er volgens de huidige wetgeving jaarlijks gesaldeerd moet worden d.w.z. dat het overschot jaarlijks vastgesteld moet worden en dat er afgerekend moet worden tegen het leveringstarief van moment dat de elektriciteit wordt geleverd of teruglevert wordt in de situatie dat er geen jaarlijks overschot is. Het vervallen van het woord jaarlijks heeft in onze uitleg dus geen invloed op hoe de huidige wet moet worden uitgelegd.

Jojan265 schreef op zondag 28 januari 2024 @ 11:16:
Men ging er altijd van uit dat er alleen jaarlijks werd gefactureerd en daarmee ook jaarlijks gesaldeerd. Omdat men vaker mag factureren wil men met deze wijziging expliciet aangeven dat het salderen wel nog steeds jaarlijks moet gebeuren.

Klopt. Twee opmerking.

1. Dat laat wel onverlet dat je op basis van de geschiedenis tot die conclusie moet komen. Mij inziens kan dat.

2. Het is goed om open te staan voor het idee dat jaarlijks salderen iets anders betekend dan dat je denkt dat het betekend.

[Jojan265]

alfatrion schreef op zondag 28 januari 2024 @ 12:35:


2. Het is goed om open te staan voor het idee dat jaarlijks salderen iets anders betekend dan dat je denkt dat het betekend.

Ik begon het bijna te begrijpen, maar nu ben je me (alweer) kwijt.

Ik ben in de veronderstelling dat jaarlijks salderen betekent dat de hoeveelheid afgenomen elektriciteit in het jaar waar de jaarlijkse afrekening betrekking op heeft verminderd moet worden met de hoeveelheid ingevoede elektriciteit in diezelfde periode. De hoeveelheid kan niet negatief zijn.

Voor het surplus moet een redelijke vergoeding worden gegeven, maar valt buiten de definitie van jaarlijks salderen lijkt me.

Wat denk ik hier verkeerd aan? M.a.w. hoe zit het nu werkelijk?

[alfatrion]

Jojan265 schreef op zondag 28 januari 2024 @ 13:17:
Ik ben in de veronderstelling dat jaarlijks salderen betekent dat de hoeveelheid afgenomen elektriciteit in het jaar waar de jaarlijkse afrekening betrekking op heeft verminderd moet worden met de hoeveelheid ingevoede elektriciteit in diezelfde periode.

Dat gebeurt toch ook? Als je de som neemt van het maandelijks verbruik in een jaar, dan kom je toch uit op het jaarlijkse verbruik?

[Jojan265]

alfatrion schreef op zondag 28 januari 2024 @ 13:55:
[...]

Dat gebeurt toch ook? Als je de som neemt van het maandelijks verbruik in een jaar, dan kom je toch uit op het jaarlijkse verbruik?

Misschien, want als je het per maand doet en dan alle maanden optelt, moet je dus ook de negatieve verbruiken van een aantal maanden erbij op tellen. Alleen de totale jaar uitkomst mag niet negatief zijn.

Maar waar zit dan het probleem?

[alfatrion]

Jojan265 schreef op zondag 28 januari 2024 @ 15:37:
Maar waar zit dan het probleem?

Velen hebben een probleem met de wijzende tarieven en hoe die worden toepast op het maandverbruik.

[marktweakt]

alfatrion schreef op zondag 28 januari 2024 @ 12:35:
[...]

Het is aan de partij die zich beroept op het gelijkheidsbeginsel om te stellen en bij betwisting te bewijzen dat het gelijkheidsbeginsel wordt geschonden. Aangeven dat jij een digitale meter hebt en de ander een ferrarismeter is onvoldoende. Je zal met een uitleg moeten komen waarom dat verschil er niet toe doet.

Goed punt, alhoewel ik hierboven al enige argumenten heb gegeven volgens mij. Maar laat mij nog eens een expliciete poging hier doen:
Stel zonnepanelenbezitter A en zonnepanelenbezitter B wonen direct naast elkaar en hebben beide hetzelfde vaste contract op hetzelfde moment bij dezelfde energieleverancier C afgesloten. Verder hebben A en B beide dezelfde soort woning en zonnepaneleninstallatie en gebruiken beide dan ook ongeveer dezelfde hoeveelheid stroom per jaar en leveren dezelfde hoeveelheid stroom per jaar aan het net terug. Sterker nog, A en B krijgen beide 1000 kWh geleverd en leveren beide 1000 kWh terug in dat jaar.
Je zou dus verwachten dat A en B ook dezelfde rekening van energieleverancier C zouden krijgen want hun situatie is exact identiek.
Maar de energieleverancier doet dit niet. Meneer A krijgt een rekening waarbij hij niets aan variabele kosten voor de stroom moet betalen, maar meneer B krijgt een rekening waarbij hij 500 euro aan variabele terugleveringskosten moet betalen.
Hier is sprake van gelijke gevallen die ongelijk behandeld worden!
Dat bij Meneer B enkele jaren geleden door de netbeheerder de oude ferrarismeter is vervangen door een digitale meter omdat de oude meter stuk was gegaan doet hier niet ter zake aangezien dit buiten de invloedsfeer van Meneer B heeft plaatsgevonden. Dat meneer B daardoor een ander type meter heeft dan meneer A is niets meer dan een toevallige bijkomstigheid die los staat van de gelijke omstandigheden tussen meneer A en B.
Er is hier immers nog steeds sprake van gelijke gevallen die dan ook gelijk behandeld moeten worden.
Of meneer A moet ook 500 euro betalen of meneer B moet ook 0 euro betalen! Een andere uitkomst is in strijd met artikel 1 GW en/of artikel 14 EVRM!

Een scholier die niet overgaat, omdat hij een vier heeft, zal niet ver komen als hij slechts stelt dat hij gelijk moet worden behandeld met iemand die wel overgaat, omdat hij een 8 heeft.

Dit is een vergelijking die hier niet opgaat.
Het onderscheid maken op basis van prestaties is een gerechtvaardigd doel om onderscheid te maken tussen verschillende scholieren. De prestaties worden uitgedrukt in een cijfer waarbij een grenswaarde bepaald of je wel of niet overgaat naar de volgende klas. Deze criteria zijn voor alle scholieren gelijk. De behaalde prestatie bevindt zich direct in de invloedsfeer van de scholier zelf. Hij of zij is immers degene die de prestatie zelf heeft geleverd.
Wat niet mag is als een jongen en een meisje allebei een 4 halen dat de jongen dan wel overgaat naar de volgende klas en het meisje niet op grond van enig ander onderscheid dan de behaalde prestatie. Bijvoorbeeld omdat de ene een jongetje is en de ander een meisje.

En dan grijp je naar de huidige regelgeving (de salderingsregeling), maar dat maakt dat het lot van de claim verbonden is aan het lot van de huidige regelgeving. Uit die regelgeving volgt dat eerst het verbruik moet worden berekend en dat daarna het verbruik moet worden belast. Het gevolg is dat de terugleveringsvergoeding niet mag en er niet toegekomen wordt aan de discriminatie claim. Immers, het oordeel is al dat het niet mag.

Volgens mij grijp ik niet naar de regelgeving rond de salderingsregeling. Ik beroep mij puur op het gelijkheidsbeginsel. Als de rechter van mening is dat de huidige regelgeving rond de salderingsregeling wel ruimte laat voor variabele terugleveringskosten dan kan mijn beroep op het gelijkheidsbeginsel alsnog slagen. Het is immers een beroep op andere regelgeving dan de salderingsregeling.

En als het verbruik niet eerst berekend hoeft te worden en levering en teruglevering wel separaat belast mag worden, dan heb je onvoldoende gemotiveerd dat een kleinverbruiker met een digitale meter op dezelfde wijze behandeld moet worden als een kleinverbruiker met een ferrarismeter. De kleinverbruiker met eem digitale meter zou met terugleveringskosten te maken kunnen krijgen terwijl de kleinverbruiker met een ferrarismeter met een hoger vastrecht te maken krijgt. En dan is de vraag: waarom mag dat niet?

Omdat het type meter geen onderdeel uitmaakt van de in aanmerking te nemen omstandigheden bij de bepaling of er sprake is van gelijke gevallen?
Beide moeten dezelfde terugleveringskosten of hoger vastrecht kosten in rekening gebracht krijgen als de omstandigheden verder gelijk zijn.

[alfatrion]

marktweakt schreef op zondag 28 januari 2024 @ 20:13:
Sterker nog, A en B krijgen beide 1000 kWh geleverd en leveren beide 1000 kWh terug in dat jaar.

Hoe weet je dat? Bij de klant met de ferrarismeter staat de meterstanden een jaar later op dezelfde stand als het jaar ervoor.

marktweakt schreef op zondag 28 januari 2024 @ 20:13:
Je zou dus verwachten dat A en B ook dezelfde rekening van energieleverancier C zouden krijgen want hun situatie is exact identiek.

De situaties zijn niet identiek. De ene heeft een digitale meter en de ander heeft een ferrarismeter.

marktweakt schreef op zondag 28 januari 2024 @ 20:13:
Omdat het type meter geen onderdeel uitmaakt van de in aanmerking te nemen omstandigheden bij de bepaling of er sprake is van gelijke gevallen?

Kun je dat toelichten? Van de ene klant weten we wat de levering en teruglevering is, terwijl we dat van de andere klant niet weten.

[internet4me]

alfatrion schreef op zondag 28 januari 2024 @ 23:02:
[...]

De situaties zijn niet identiek. De ene heeft een digitale meter en de ander heeft een ferrarismeter.

Dat is dus het hele probleem. Ze zijn het wel.
Zie het zo.
Beide een mens, de een een jongen en de ander een meisje.
Beide een goedgekeurde meter, de een een type met extra functies en de ander een type zonder functies.

Bij beide heb je geen keuze welke je krijgt. Je moet het doen met de versie die je hebt/krijgt.

Er is zelfs vastgelegd hoe salderen moet. Eerst hoeveelheid verrekenen, daarna rekening opmaken.

[ Voor 8% gewijzigd door internet4me op 29-01-2024 08:34 ]

[marktweakt]

alfatrion schreef op zondag 28 januari 2024 @ 23:02:
[...]

Hoe weet je dat? Bij de klant met de ferrarismeter staat de meterstanden een jaar later op dezelfde stand als het jaar ervoor.

De aanname was dat beide situaties exact hetzelfde zijn. Aangenomen mag worden dat beide dan ook hetzelfde opwekken en verbruiken. Maar goed, laten we even aannemen dat A en B beide ook een eigen identiek meetsysteem voor hun zonnepanelen installatie hebben waarin deze identieke gegevens zijn vastgelegd. Zou dat de situatie veranderen?

[...]

De situaties zijn niet identiek. De ene heeft een digitale meter en de ander heeft een ferrarismeter.

Jouw stelling hier komt op mij over als "de twee scholieren zijn niet gelijk want de ene is een jongetje en de ander is een meisje, en jongetjes gaan nou eenmaal wel over naar de volgende klas maar meisjes niet als ze een slecht cijfer halen!". Ja het is natuurlijk ontegenzeggelijk waar dat het geslacht verschillend is, maar alleen op basis hiervan onderscheid maken is nou juist wat in artikel 1 GW en artikel 14 EVRM wordt verboden.

Waarom geldt dit dan niet voor het type meter van de netbeheerder aangezien dit zich ook buiten de invloedsfeer van de zonnepanelenbezitter bevindt net zoals geslacht, afkomst, status etc.?

[alfatrion]

marktweakt schreef op maandag 29 januari 2024 @ 09:17:
De aanname was dat beide situaties exact hetzelfde zijn.

De theoretische situatie, waarin je bij een ferrarismeter met zekerheid weet wat er geleverd en teruggeleverd, ga je in de praktijk niet tegenkomen. Een rechtszaak zal altijd gaan om iets dat zich in de praktijk voordoet. Met dit feit moet je rekening houden bij het opstellen van een theoretische situatie.

marktweakt schreef op maandag 29 januari 2024 @ 09:17:
Maar goed, laten we even aannemen dat A en B beide ook een eigen identiek meetsysteem voor hun zonnepanelen installatie hebben waarin deze identieke gegevens zijn vastgelegd. Zou dat de situatie veranderen?

Nee, in een rechtszaak kunnen die gegevens natuurlijk worden aangedragen, maar dan is nog steeds niet met zekerheid aan te geven hoeveel er wordt geleverd en teruggeleverd in het geval dat de kleinverbruiker beschikt over een ferrarismeter. Er zijn nog steeds tal van verschillen mogelijk waardoor er verschillen optreden. En natuurlijk kun je dat in theorie gelijk trekken door te stellen dat ze op exact hetzelfde moment het licht aan en uitdoen, maar hier geldt opnieuw dat je dat in de praktijk niet zal tegenkomen.

marktweakt schreef op maandag 29 januari 2024 @ 09:17:
Waarom geldt dit dan niet voor het type meter van de netbeheerder aangezien dit zich ook buiten de invloedsfeer van de zonnepanelenbezitter bevindt net zoals geslacht, afkomst, status etc.?

Voor onderscheid op geslacht geldt dat de bewijslast bij de tegenpartij ligt op grond van de Algemene Wet Gelijke Behandeling en dat geld niet voor onderscheid op het type meter. Daarnaast is het gevolg van een ferrarismeter nu juist dat niet met absolute zekerheid bekend is hoeveel er geleverd en teruggeleverd is. De leverancier kan met dat gegeven op verschillende manieren omgaan, tenzij er een wet is die voorschrijft hoe hiermee moet worden omgegaan. Daarnaast is het vanuit de contractuele vrijheid mogelijk voor een leverancier om te besluiten dat de voorwaarden voor klanten met een ferrarismeter ongunstiger zijn dan voor klanten met een digitale meter. Dan kan het dus zomaar zo zijn dat je alleen een ongunstig modelcontract kan afsluiten.

[internet4me]

Heb je een bron voor deze uitspraak. (Een wet cq iets wat bindend is.)
“ Daarnaast is het vanuit de contractuele vrijheid mogelijk voor een leverancier om te besluiten dat de voorwaarden voor klanten met een ferrarismeter ongunstiger zijn dan voor klanten met een digitale meter. Dan kan het dus zomaar zo zijn dat je alleen een ongunstig modelcontract kan afsluiten.”

Dit zou niet een beetje discriminatie zijn. Maar volledige discriminatie.
*afgezien voor een dynamisch uur contract. Want daar heb je deze functionaliteit echt nodig.

[ Voor 3% gewijzigd door internet4me op 29-01-2024 13:19 ]

[alfatrion]

Het verweer is dus dat er geen sprake is van discriminatie. En dan mag jij dus bewijzen dat er sprake is van twee gelijke gevallen die ongelijk behandeld worden of twee ongelijke gevallen die gelijk behandeld worden. En ik denk dus dat je dat niet bewezen krijgt, tenminste niet als zelfstandige grond.

[ Voor 6% gewijzigd door alfatrion op 29-01-2024 13:25 ]

[internet4me]

alfatrion schreef op maandag 29 januari 2024 @ 13:24:
Het verweer is dus dat er geen sprake is van discriminatie. En dan mag jij dus bewijzen dat er sprake is van twee gelijke gevallen die ongelijk behandeld worden of twee ongelijke gevallen die gelijk behandeld worden. En ik denk dus dat je dat niet bewezen krijgt, tenminste niet als zelfstandige grond.

Hmmm. 🧐 Dat is geen juridisch kader. Iedereen kan zien dat dat discriminatie is.
Dit is precies wat er mis is met deze bedrijven. Over het randje gaan, omdat ze verwachten dat een consument niks doet. Als ze later failliet gaan, lag het altijd aan een ander.

Ethiek en principes zijn ver te zoeken.

[ Voor 3% gewijzigd door internet4me op 29-01-2024 14:06 ]

[Truus01]

alfatrion schreef op maandag 29 januari 2024 @ 13:24:
Het verweer is dus dat er geen sprake is van discriminatie. En dan mag jij dus bewijzen dat er sprake is van twee gelijke gevallen die ongelijk behandeld worden of twee ongelijke gevallen die gelijk behandeld worden. En ik denk dus dat je dat niet bewezen krijgt, tenminste niet als zelfstandige grond.

Jij wijst steeds op het verschil in meter, dat dat het ongelijk maakt. Maar gaat het niet om verbruik? En daarin zijn beide gelijk, dat er (waarschijnlijk) bij beide verbruik (en teruglevering) is. De manier van dat verbruik meten is, zo zou ik het aanvliegen, van ondergeschikt belang en niet hetgeen voor een ongelijke situatie zorgt.

Even proberen in het eerdere voorbeeld van @marktweakt te stoppen.
Stel zonnepanelenbezitter A en zonnepanelenbezitter B wonen direct naast elkaar en hebben beide hetzelfde vaste contract op hetzelfde moment bij dezelfde energieleverancier C afgesloten. Verder hebben A en B beide dezelfde soort woning en zonnepaneleninstallatie en gebruiken beide dan ook ongeveer dezelfde hoeveelheid stroom per jaar en leveren dezelfde hoeveelheid stroom per jaar aan het net terug. Sterker nog, A en B krijgen beide 1000 kWh geleverd en leveren beide 1000 kWh terug in dat jaar.
Je zou dus verwachten dat A en B ook dezelfde rekening van energieleverancier C zouden krijgen want hun situatie is exact identiek.
Alleen hetgeen wat het verbruik en teruglevering meet is anders. Maar dat maakt mi de gevallen niet ongelijk.

(Geen idee of en hoe dat echt werkt, maar ik probeer iets vergelijkend te verzinnen)
Bij twee sprintwedstrijden wordt een nieuwe record gelopen. Bij de eerste wedstrijd wordt een digitale stopwatch gebruikt, bij de tweede wedstrijd een analoge. Wordt dan het resultaat van de tweede wedstrijd als ongeldig bestempeld?
Vind het zelf geen goede vergelijking, maar ik kom even niet op iets beters.

In ieder geval, waarom maakt de meetmethode, specifiek zelfs de meter, ineens een verder gelijke situatie ongelijk?

[marktweakt]

@alfatrion
Ik ben bang dat we hier niet uit gaan komen, wat ik erg jammer vind.

Ik had nou juist een extreem theoretische casus bedacht om zo duidelijk te krijgen waar precies de juridische bezwaren tegen mijn stellingname en redenatie liggen.
Uiteraard begrijp ik dat deze casus praktisch gezien niet voor zal komen en dat een realistische casus die aan de rechter wordt voorgelegd juridisch lastiger is om rond te krijgen.

In ieder geval bedankt voor je verweer en argumenten tegen mijn stellingname. Ik heb er weer veel van geleerd!

[Jojan265]

marktweakt schreef op maandag 29 januari 2024 @ 16:34:
@alfatrion
Ik ben bang dat we hier niet uit gaan komen, wat ik erg jammer vind.

Ik had nou juist een extreem theoretische casus bedacht om zo duidelijk te krijgen waar precies de juridische bezwaren tegen mijn stellingname en redenatie liggen.
Uiteraard begrijp ik dat deze casus praktisch gezien niet voor zal komen en dat een realistische casus die aan de rechter wordt voorgelegd juridisch lastiger is om rond te krijgen.

In ieder geval bedankt voor je verweer en argumenten tegen mijn stellingname. Ik heb er weer veel van geleerd!

Zolang het afbouwen van de salderingsregeling nog niet is ingezet, maakt het volgens mij niet uit. Beide gevallen kunnen dezelfde jaarrekening krijgen. Er ontstaan verschillen als de afbouw van de salderingsregeling wel wordt aangenomen. Dit is toch ook één van de redenen waarom het invoeren in eerste instantie op 16 maanden werd geschat. Zodat de netbeheerders de tijd kregen om de meters te vervangen.

Waarschijnlijk gaat het de netbeheerders niet lukken om voor 1 januari 2025 alle ferraris meters te vervangen voor de zonnepaneelbezitters en zullen ze daar iets anders voor moeten verzinnen. Of deze mensen hebben nog geluk, dat kan ook.

[alfatrion]

Truus01 schreef op maandag 29 januari 2024 @ 15:40:
Jij wijst steeds op het verschil in meter, dat dat het ongelijk maakt. Maar gaat het niet om verbruik? En daarin zijn beide gelijk, dat er (waarschijnlijk) bij beide verbruik (en teruglevering) is. De manier van dat verbruik meten is, zo zou ik het aanvliegen, van ondergeschikt belang en niet hetgeen voor een ongelijke situatie zorgt.

Het gaat erom dat de twee gevallen gelijk moeten zijn als je gelijke behandeling wilt afdwingen. Het hele verschil tussen de ferrarismeter en de digitale meter is dat je bij eerste moet schatten van de levering en teruglevering, terwijl je dat bij de laatste kan aflezen. De leverancier zou kunnen besluiten om voor kleinverbruikers met ferrarismeter niet te schatten maar andere hogere tarieven te hanteren en voor kleinverbruikers met een digitale meter terugleveringkosten in rekening te brengen. Ik meen dat het discriminatie argument geen succes zal hebben, omdat het duidelijk om twee ongelijke gevallen gaat.

[internet4me]

alfatrion schreef op maandag 29 januari 2024 @ 18:24:
[...]

Het gaat erom dat de twee gevallen gelijk moeten zijn als je gelijke behandeling wilt afdwingen. Het hele verschil tussen de ferrarismeter en de digitale meter is dat je bij eerste moet schatten van de levering en teruglevering, terwijl je dat bij de laatste kan aflezen. De leverancier zou kunnen besluiten om voor kleinverbruikers met ferrarismeter niet te schatten maar andere hogere tarieven te hanteren en voor kleinverbruikers met een digitale meter terugleveringkosten in rekening te brengen. Ik meen dat het discriminatie argument geen succes zal hebben, omdat het duidelijk om twee ongelijke gevallen gaat.

Omdat je moet kijken naar de hoeveelheid. Bij de eerste meter wordt dat netjes gesaldeerd. 1 op 1.
Bij de digitale meter gaat men creatief salderen en allemaal zaken erbij halen. Juist dat is de discriminatie en levert een groot verschil in pecunia.

Wat blijkbaar niet overkomt. Ik ga ook in het kamp. Agree to disagree.

[alfatrion]

internet4me schreef op dinsdag 30 januari 2024 @ 08:21:
Omdat je moet kijken naar de hoeveelheid. Bij de eerste meter wordt dat netjes gesaldeerd. 1 op 1.
Bij de digitale meter gaat men creatief salderen en allemaal zaken erbij halen. Juist dat is de discriminatie en levert een groot verschil in pecunia.

Vind je wat Essent doet, andere tarieven hanteren voor kleinverbruikers met zonnepanelen ten opzichte van kleinverbruikers zonder zonnepanelen ook discriminatie?

[CeeBee]

alfatrion schreef op woensdag 31 januari 2024 @ 16:54:
[...]

Vind je wat Essent doet, andere tarieven hanteren voor kleinverbruikers met zonnepanelen ten opzichte van kleinverbruikers zonder zonnepanelen ook discriminatie?

Ja.

Ik heb zonnepanelen maar geen stroom bij Essent, alleen gas. Geen jaar contact mogelijk voor alleen gas. Alleen variabel modelcontract.

[MacD007]

marktweakt schreef op dinsdag 23 januari 2024 @ 22:03:
[...]


Er zijn vele uitspraken die bevestigen dat als een klant geen meterstanden doorgeeft dat de energieleverancier dan uiteindelijk het recht heeft om het verbruik te schatten. Maar eerst moet de energieleverancier zelf al het mogelijk doen om de meterstanden te achterhalen (zoals het sturen van een meteropnemer e.d.).

Daarbij is een belangrijk uitgangspunt dat de bewijslast voor het verbruik bij de energieleverancier ligt.

Ik kan - zoals verwacht - geen uitspraak vinden over hoe dit zit als het gaat om het terugleveren van energie aan het net in het geval van een ferrarismeter met 1 telwerk. En deze situatie lijkt mij ook wezenlijk anders omdat er hier geen meterstand is die 'het bewijs kan leveren'. Verbruik en teruglevering kunnen immers in dit geval door niemand objectief worden aangetoond aangezien er slechts 1 meterstand is.

een vraag op dit punt, kan er op basis van de aanwezige verbruikers (toestellen) en terugleveraars (installatie zonnepanelen) niet een (globale) schatting gemaakt worden als bv door een defect aan de stroommeter een controle op de meter niet mogelijk is. Aangezien de meter eigendom is van de netbeheerder en deze ook recht op controle in de woning heeft (schouwrecht) zou dit een oplossing kunnen zijn? Of zijn hier andere juridische aspecten die hier ook een rol in spelen.

En aangezien de bewijslast voor verbruik (en ik neem aan dat dit dan ook voor teruglevering geldt) bij de energieleverancier ligt, ben ik er niet zo zeker van dat er dan zomaar een schatting gemaakt mag worden van het verbruik en de teruglevering die tot die meterstand heeft geleid.


[...]

Mee eens. Het zou een extra argument kunnen zijn waarom terugleveringskosten niet zijn toegestaan.

[marktweakt]

MacD007 schreef op woensdag 7 februari 2024 @ 10:45:
[...]
een vraag op dit punt, kan er op basis van de aanwezige verbruikers (toestellen) en terugleveraars (installatie zonnepanelen) niet een (globale) schatting gemaakt worden als bv door een defect aan de stroommeter een controle op de meter niet mogelijk is. Aangezien de meter eigendom is van de netbeheerder en deze ook recht op controle in de woning heeft (schouwrecht) zou dit een oplossing kunnen zijn? Of zijn hier andere juridische aspecten die hier ook een rol in spelen.

[...]

Ja dat zal zeker mogelijk zijn. Energieleveranciers werken in het geval ze moeten schatten (omdat bijvoorbeeld de meterstanden niet worden doorgegeven en ze zelf ook geen meterstand kunnen opnemen) al met gebruiksprofielen en volgens mij is bij de netbeheerder ook het historisch verbruik van een adres op te vragen.
Jurisprudentie wijst uit dat ze in zo'n geval ook mogen schatten.

Of ze ook zo maar mogen schatten om variabele terugleveringskosten te bepalen betwijfel ik echter zeer. Hier heb ik geen geldend recht of jurisprudentie over kunnen vinden.

Daarnaast is de praktijk dat energieleveranciers helemaal niet schatten maar alleen op de meterstanden afgaan en dus bijvoorbeeld variabele terugleveringskosten niet in rekening zullen worden gebracht bij zonnepanelenbezitters met een ferrarismeter met 1 telwerk. Dit in tegenstelling tot mensen met een digitale meter die wel die kosten in rekening gebracht krijgen. Vandaar ook mijn stelling dat dergelijke variabele terugleveringskosten ook wel eens in strijd zouden kunnen zijn met het gelijkheidsbeginsel.

[marktweakt]

Laten we ook niet vergeten dat het schatten van de meterstanden alleen is toegestaan als er geen andere mogelijkheid is voor de energieleverancier om de meterstanden te achterhalen. Het is een noodgreep en ook alleen als zodanig toegestaan.

Het zou dan wel raar zijn als energieleveranciers een nieuwe kostenpost mogen introduceren (variabele terugleveringskosten) waarvan op voorhand al vaststaat dat deze voor een deel van hun klanten uitsluitend geschat kan worden omdat deze een ferrarismeter met 1 telwerk hebben. Waarbij opgemerkt moet worden dat in de praktijk deze nieuwe kosten helemaal niet in rekening gebracht zullen worden bij deze klantengroep, omdat men praktisch gezien alleen uitgaat van de meterstanden en helemaal niet aan schatten doet in dit geval. En dit dan terwijl deze nieuwe kostenpost bij een ander deel van hun klanten met een digitale meter wel in rekening gebracht zal worden omdat deze daar wel afgelezen kan worden van de meter.

Dit zou wel heel raar zijn toch?