Naar buitenland voor werk, maar is dit normaal?

[Joris748]

*dubbel*

[ Voor 98% gewijzigd door Joris748 op 10-01-2024 19:57 ]

[Roenie]

Waarom zou je als organisatie je medewerkers naar Italië laten reizen (en zij dus daardoor dagen onderweg zijn) als dit ook in Nederland kan? Welke reden geeft de werkgever op om naar een ander land te gaan?

Als ik naar Italië zou willen dan boek ik zelf wel een vakantie op het moment dat het mij uit komt. Daar heb ik geen werkgever voor nodig.

milkyskinn89 schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 15:00:...De reistijd en tijd dat ik zondag dus al (verplicht) in het huis zit wordt niet gecompenseerd, dat is volgens mijn teamlid onredelijk omdat voor de rest alles voor je wordt betaald....

Nogal logisch dat dit betaald wordt. De organisatie wil medewerkers in Italië laten vergaderen. Wat verwachten zij dan, dat de medewerkers dat zelf gaan betalen?

...Datzelfde teamlid vertrekt overigens einde van de middag pas op zondag, en hoeft niet om half 6 op het vliegveld te staan....

Kun jij ook niet een latere vlucht nemen dan?

[onno oliver]

Zie het probleem niet echt.

In het verleden ook van die dingen gehad, werkgever regelde dan een andere maaltijd(en)* of je nam het zelf mee als het een heel speciaal dieet is.
Dat doet TS denk ik ook door de week op zijn werk?
En het is nog grappig ook van wat eet jij nu eigenlijk, wil je proeven?

Halal en de vega varianten

[mgizmo]

Playa del C. schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 08:33:
[...]

Dat zei ik ook. Geef het aan op het werk als je ergens mee zit. Wordt het vast meegenomen en opgelost. Zo niet, kies dan zelf om wel of niet mee te gaan. <knip

Ik weet goed wat introvert, extravert, sociale angst en autisme inhouden. Ook dan is het alsnog goed om eens uit de comfortzone te stappen. Probeer het, ervaar het, leer ervan. Is het niks, je overleeft het met gemak en dan ga je een volgende keer niet mee. Het is duidelijk een nieuwe situatie voor TS.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 15% gewijzigd door Ardana op 10-01-2024 23:48 ]

[Zorg]

Beetje overdreven natuurlijk. Als je echt 5 minuten na een maaltijd extreme vormen van diarree hebt dan heb je dat ook in je normale werkomgeving. Dus dan ben je niet in staat om met anderen te gaan eten. Dan nog, zou je dit zonder problemen aan kunnen geven dat je niet mee kan geen dineren. Als het zo extreem is dan zou dit niet vreemd moeten zijn bij de collega's. Je gaat dan neem ik aan nooit mee lunchen? Of uit eten? Juist als het zo extreem is dat je niet met andere mensen kan gaan eten dan kan je dit toch aangeven op het werk?

Beste mensen, ik ga graag mee maar ik heb een extreem gevoelige maag en wil jullie diner niet verpesten. Daarom trek ik mij even terug. Maar voor alle vergaderingen doe ik gewoon mee natuurlijk!

Dat zegt TS dus ook niet...... dus eerder ik voel me niet comfortabel in deze setting problemen dan ik ben lichamelijk niet in staat....

De vraag van TS is, is dit normaal in een werkomgeving? Dan is het antwoord ja. In een werkomgeving is het normaal dat je af en toe een team meeting hebt ergens anders dan je standaard locatie.

Ja in een werkomgeving is het normaal dat je sporadisch eens een keer op een zondag wat moet doen. Nee het is niet normaal als dit elke zondag gebeurd.

Ja als je dit niet wilt dan mag je dit perfect weigeren juridisch gezien. Ja dit heeft effect op je beoordeling en je carrière.

Naar buitenland voor het werk is dit normaal? Ja dit is normaal..

[ Voor 23% gewijzigd door Zorg op 10-01-2024 22:03 ]

[mgizmo]

Zorg schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 21:53:
Beetje overdreven natuurlijk. Als je echt 5 minuten na een maaltijd extreme vormen van diarree hebt dan heb je dat ook in je normale werkomgeving. Dus dan ben je niet in staat om met anderen te gaan eten. Dan nog, zou je dit zonder problemen aan kunnen geven dat je niet mee kan geen dineren. Als het zo extreem is dan zou dit niet vreemd moeten zijn bij de collega's. Je gaat dan neem ik aan nooit mee lunchen? Of uit eten? Juist als het zo extreem is dat je niet met andere mensen kan gaan eten dan kan je dit toch aangeven op het werk?

Nu ben ik TS niet natuurlijk, maar ik ga er even vanuit gezien de melding die TS doet rondom darmproblemen en willen terugtrekken, dat dit best wel de situatie kan zijn. En ja in mijn geval, geen buiten de deur lunch met collega's (één van de redenen waarom ik freelancer ben overigens) en al helemaal geen diners. Wat betreft je laatste vraag; TS schrijft "Mijn baas/manager is trouwens op de hoogte van de zorgen m.b.t. mijn gezondheid maar dit wordt eigenlijk gewoon opzij geschoven. ".. Die zal het vast ook overdreven vinden

Als de manager nu eens zich zou inleven in de medewerker, dan zou TS wellicht gewoon gaan en alleen eten waarvan TS zeker weet dat het geen probleem is. Dan moet je je alsnog voorstellen dat je dus anders ben dan de anderen en dit dan ook er weer bovenop ligt. TS zou ongetwijfeld niet anders willen zijn dan de rest van de groep, maar daar heeft TS geen keuze in. In mijn geval kan ik het zelfs ook opwekken als ik mij ongemakkelijk voel in een situatie. Zenuwen dus. #paarsekrokodil

Leven en laten leven. Mensen die denken dat je maar gewoon sterk moet zijn e.d. makkelijk gezegd hoor. Lichamelijke ongemakken door bijv darmen kun je niet uitschakelen.

[ Voor 20% gewijzigd door mgizmo op 10-01-2024 22:17 ]

[Playa del C.]

@mgizmo Je doet alsof anderen geen enkel begrip hebben voor ziektes of medische problemen.

Ik ga er vanuit dat de persoon zelf in staat is om te dealen met de medische situatie. Daar hoort ook bij dat die persoon dieetwensen bespreekt en naleeft en andere acties doet indien nodig. Zo heeft iedereen zijn eigen problemen wel.

Ook al zou het een gokje zijn waarbij het dus mogelijk misgaat met de darmen, dat vinden de anderen niet storend of raar ofzo. Iedereen heeft wel iets of is wel eens ziek of niet lekker. De één meer dan de ander, dat wel, eerlijk verdeeld is het niet.

Zoals @Zorg net zei, je moet anders toch ook op het werk eten of ergens met kerst of op een vakantie.

Een ander hoeft geen darmprobleem te hebben gehad om zich in te kunnen leven, ik vind het erg voor iedereen die daar flink last van heeft. En dat vindt elk ander normaal mens. Laat het verder geen blokkade zijn voor andere zaken in het leven. Als het echt niet kan, dan gewoon aangeven en niet meegaan. Dat wordt ook steeds gezegd. Als echter TS de vraag hier op het forum dropt met net te weinig details en weinig tot geen reacties meer daarna, tja...

Lees mijn eerste reactie nog eens. Ik zei meteen dat als iemand niet wil of kan, dat die persoon dat zelf moet beslissen en daarna bespreken met de baas. De vraag was verder of zo'n uitje normaal was en of de TS zeurde. Dat is dan ja en ja. En dat betekent niet:l hetzelfde als: zeur niet, ga gewoon mee. Ik verwacht van een volwassen persoon dat die zelf dit soort zaken kan regelen. Waarom andere tweakers vragen of je zelf met een darmprobleem en wat sociale onhandigheid wel mee kan op een teamuitje van drie nachten. Dat zou in principe moeten kunnen, maar dat beslist iedereen zelf.

De baas doet op zich niet iets verkeerd, die weet niks van dit alles. Die denkt een leuk tripje te regelen. De andere teamleden zitten ook klaar om weer eens gezellig iets te doen. Probleem ligt bij TS, die moet gaan communiceren en de regie nemen voor zijn situatie.

[mgizmo]

Playa del C. schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 23:01:
@mgizmo Je doet alsof anderen geen enkel begrip hebben voor ziektes of medische problemen.

Er zijn gelukkig ook mensen die begrip tonen, maar dat is veelal ook niet het geval. TS schrijft dat zijn manager het medisch probleem opzij schuift. En dat herken ik wel, want team building staat veelal hoog op de agenda. En er zijn genoeg medewerkers die daar hetzelfde over denken. Genoeg hier in het topic die dit aangeven. Prima natuurlijk, maar er zijn ook medewerker die niet zo zijn om x y z reden.

Ik ga er vanuit dat de persoon zelf in staat is om te dealen met de medische situatie. Daar hoort ook bij dat die persoon dieetwensen bespreekt en naleeft en andere acties doet indien nodig. Zo heeft iedereen zijn eigen problemen wel.

Ja en dealen zou dus kunnen zijn "ga niet"... maar er kan een druk op komen, in dit geval vanuit de organisatie en als ik zo TS lees, is dat het geval. En het is maar de vraag of dieetwensen helpen. Ik ben na 20 jaar nog steeds zoekende wat de trigger is.

Ook al zou het een gokje zijn waarbij het dus mogelijk misgaat met de darmen, dat vinden de anderen niet storend of raar ofzo. Iedereen heeft wel iets of is wel eens ziek of niet lekker. De één meer dan de ander, dat wel, eerlijk verdeeld is het niet.

Dat anderen het niet storend of niet raar vinden, zou heel goed kunnen. Zou mooi zijn zelfs. Het is wel een ongemak die in mij geval dan maar liever uit de weg gaat en dat is dat sociale karakter in werkomgeving op dit soort specifieke momenten maar niet aanwezig. En om nu tegen je collega's te zeggen: jongens het is fout gegaan, gelieve de komende uur geen gebruik te maken van het toilet anders heb ik er nog een probleem bij. Het is gewoon niet fijn in een niet-vertrouwde omgeving.

Zoals @Zorg net zei, je moet anders toch ook op het werk eten of ergens met kerst of op een vakantie.

In mijn geval, gelukkig dus niet. Op werk eten, eigen boterhammetjes e.d. of alleen drinken, kerst thuis/bij familie, kerstdiner van werk: in de buurt van huis hopelijk anders alleen drinken, vakantie is lastiger, maar dat is dan weer wel het fijne van all inclusive (ondanks dat het de strot uit kan komen)

Een ander hoeft geen darmprobleem te hebben gehad om zich in te kunnen leven, ik vind het erg voor iedereen die daar flink last van heeft. En dat vind elk ander normaal mens. Laat het verder geen blokkade zijn voor andere zaken in het leven. Als het echt niet kan, dan gewoon aangeven en niet meegaan.

Precies.

Lees mijn eerste reactie nog eens. Ik zei meteen dat als iemand niet wil of kan, dat die persoon dat zelf moet beslissen en daarna bespreken met de baas. De vraag was verder of zo'n uitje normaal was en of de TS zeurde. Dat is dan ja en ja.

Normaal is dat je je werk doet wat in je contract staat. Al het andere is mooi, maar zou geen probleem moeten zijn indien niet.

En dat betekent niet:l hetzelfde als: zeur niet, ga gewoon mee. Ik verwacht van een volwassen persoon dat die zelf dit soort zaken kan regelen. Waarom andere tweakers vragen of je zelf met een darmprobleem en wat sociale onhandigheid wel mee kan op een teamuitje van drie nachten. Dat zou in principe moeten kunnen, maar dat beslist iedereen zelf.

Misschien nog jong? Nog niet de ervaring van zoveel werkgevers? Kan van alles zijn. Overigens "zeur niet, ga gewoon mee." wordt hier wel gewoon aangegeven in het topic. Er zitten dus wel van die mensen op dit forum, zoals TS ook ongetwijfeld collega's heeft die zo denken.

De baas doet op zich niet iets verkeerd, die weet niks van dit alles. Die denkt een leuk tripje te regelen. De andere teamleden zitten ook klaar om weer eens gezellig iets te doen. Probleem ligt bij TS, die moet gaan communiceren en de regie nemen voor zijn situatie.

Zeker. Maar TS moet nee kunnen zeggen, maar veelal heeft dit toch gevolgen en als je dan een manager hebt die het naast zich neer legt, als ik TS bericht zo lees, vraagt ie naar werkervaring. Niets mis mee om dit te vragen. Ik denk alleen dat de meerderheid het normaal vindt om team building te doen, want lang leven de lol, en dat zou het ook moeten zijn, totdat je je dus daarin wel ongemakkelijk voelt.... en dan zou het ook geen probleem moeten zijn. Het zou gewoon veelal vrijblijvend moeten zijn.

[ Voor 3% gewijzigd door mgizmo op 10-01-2024 23:47 ]

[RagingPenguin]

Kurkentrekker schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 12:13:
De houding in dit topic waarbij het blijkbaar doodnormaal gevonden wordt dat de werkgever semi-verplichte teambuilding dingen organiseert in privetijd vind ik echt raar.
Als je teambuilding zo belangrijk vindt, richt je werk en je teams dan zo in dat dit onder werktijd kan. Vier je successen als team, faciliteer activiteiten onder werktijd die de samenwerking bevorderen, maar ga niet forceren dat mensen hun vrije tijd moeten opofferen voor jouw belang (want een beter samenwerkend team is gewoon een financieel belang voor de werkgever).

Tja, tenzij je 19 jaar en bij een studentenvereniging zit is op woensdagmiddag direct na de lunch aan het bier beginnen een stuk vreemder dan op vrijdagavond na een gezamelijk diner.

[FreakNL]

milkyskinn89 schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 15:00:
[...]


Ik heb dit topic inderdaad geopend omdat ik nieuwsgierig was wat de normen waren voor mensen die vaker naar het buitenland moesten voor werk. In mijn kring hoorde ik dan vaak dat het hotels en veel etentjes was, maar je eigen kring kan natuurlijk beperkend zijn.

Ik ben zeker in gesprek, overigens. Ik wil wel mee (al is het maar voor de team spirit) maar het gaat allemaal wel een beetje tegen mijn principes in vanwege meerdere redenen. Ik heb vorig jaar namelijk ook hemel en aarde bewogen om er in the middle of nowhere bij te zijn vlak voor ik geopereerd zou worden, ook nog. Wist aan het eind van de dag niet meer hoe ik moest zitten van de pijn, maar dat was tenminste nog in NL, dus ik kon s'avonds gewoon nog naar huis.
Nooit enige vorm van waardering voor gehad, nog niet eens verbaal. Na mijn ingreep vrijwel direct weer aan de slag gegaan. Vang erg veel werk op wat niet bij mijn functie hoort en nooit over geklaagd. Maar het begint een beetje teveel te voelen als alleen maar the extra mile gaan zonder iets terug te hoeven verwachten.

Ze zeggen dat ik 1 van de kamers mag hebben met eigen badkamer. Dat scheelt al veel.
De reistijd en tijd dat ik zondag dus al (verplicht) in het huis zit wordt niet gecompenseerd, dat is volgens mijn teamlid onredelijk omdat voor de rest alles voor je wordt betaald. Datzelfde teamlid vertrekt overigens einde van de middag pas op zondag, en hoeft niet om half 6 op het vliegveld te staan.

En ja, ik ben op zoek naar een andere baan. En nee, reizen hoort in principe totaal niet bij mijn werk en gaat ook in geen geval leiden tot betere kansen en promoties.

Ben overigens wel geschrokken wat mensen 'normaal' vinden wat van je gevraagd wordt, maar die worden waarschijnlijk ook meer betaald dan ik.

Die reisdag moet gewoon gecompenseerd. Als de baas het niet doet zou ik het zelf wel regelen. Bijvoorbeeld een dag “ziek” op vrijdag, desnoods een paar maanden later zodat het niet opvalt.

Ik zou geen moeite hebben met een uitje zoals dit. Hell, vorige maand stond ik rond deze tijd in een bar in Korea met collega’s. Maar de voorwaarden moeten wel goed zijn, het blijft werk. Dus alles betaald, vrije dag terug en een nachtvergoeding. En in je geval van de TS rekening houden met dieet. Verder zullen ze wel Transavia ofzo vliegen dus er mag ook nog wel wat zakgeld uitgedeeld worden voor eten en drinken.

[ Voor 4% gewijzigd door FreakNL op 11-01-2024 00:16 ]

[Kurkentrekker]

RagingPenguin schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 23:35:
[...]


Tja, tenzij je 19 jaar en bij een studentenvereniging zit is op woensdagmiddag direct na de lunch aan het bier beginnen een stuk vreemder dan op vrijdagavond na een gezamelijk diner.

Als alcohol een vereiste is voor teambuilding dan is er echt iets heel goed mis binnen je bedrijf en de werkcultuur. Je kunt als werkgever prima overdag een leuke teambuildingactiviteit organiseren. Als mensen dan daarna graag wat willen gaan drinken of uit eten moeten ze dat zelf weten, maar het moet ook normaal en geaccepteerd zijn dat er dan ook mensen afhaken die naast hun werk ook nog andere behoeften hebben.

[Joris748]

Kurkentrekker schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 05:51:
[...]

Als alcohol een vereiste is voor teambuilding dan is er echt iets heel goed mis binnen je bedrijf en de werkcultuur. Je kunt als werkgever prima overdag een leuke teambuildingactiviteit organiseren. Als mensen dan daarna graag wat willen gaan drinken of uit eten moeten ze dat zelf weten, maar het moet ook normaal en geaccepteerd zijn dat er dan ook mensen afhaken die naast hun werk ook nog andere behoeften hebben.

Ook qua alcohol merk ik verandering in mijn (werk)omgeving. Waar het 10-15 jaar geleden normaal was om net iets teveel te drinken tijdens een zakenreis, is het nu volledig ok om een klein pilsje te drinken of helemaal geen alcohol te drinken. Geen vervelende opmerkingen meer als dat je "geen echte vent zou zijn."

[cadsite]

onno oliver schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 20:24:
Zie het probleem niet echt.

In het verleden ook van die dingen gehad, werkgever regelde dan een andere maaltijd(en)* of je nam het zelf mee als het een heel speciaal dieet is.
Dat doet TS denk ik ook door de week op zijn werk?
En het is nog grappig ook van wat eet jij nu eigenlijk, wil je proeven?

Halal en de vega varianten

Het gaat niet zozeer over het eten.
Het gaat over het beslag leggen op privé tijd. Ik wil veel doen buiten werktijd, maar dat is een gunst van mij richting mijn werkgever en moet altijd zo gezien worden.

[Sport_Life]

Ik ben diverse keren voor diverse werkgevers en functies (starter, medior) naar het buitenland geweest voor werk en een eigen hotelkamer was altijd vanzelfsprekend. Zelfs een keer een penthouse/bruidssuite gehad omdat er verder geen plek was in het hotel. (Klinkt leuker dan het is , 2 tvs gebruik je toch niet in je eentje).
Reistijd was soms in de prive tijd, maar daar maakte ik niet echt een probleem van.

Het klinkt alsof je bij een kleine organisatie werkt waar 'gezelligheid' min of meer geforceerd wordt.
Ik heb in het verleden ook sollicitaties gehad bij bedrijven waarbij men dagelijks om 12u brood klaar zet om gezamenlijk te lunchen ('gratis lunch '), dat soort organisaties past helemaal niet bij mij . Klinkt alsof jij bij zo'n organisatie werkt.

[ Voor 37% gewijzigd door Sport_Life op 11-01-2024 13:31 ]

[Barrycade]

Ik heb het in alle maten en vormen al een keer meegemaakt, maar nooit met zn allen in 1 huis.

Teambuilding in het kantoor vond ik wel een van de minst effectieve versies. Even bij een hotel in een conferentie zaaltje of dan in een ander filiaal ofzo doet veel meer. En dat hoeft niet helemaal in Italië kan ook gewoon in een andere stad.

Maar ik zou in een team dat geen hele grote interpersoonlijke problemen heeft prima mee willen op kosten van de baas.

Dus in TS zijn geval snap ik zijn bezwaren, maar gezien hij eigenlijk al met 1 been buiten staat denk ik dat hij naar de gewenste uitslag toe zit te redeneren.

Dus denk dat hij dat beter kan bespreken met zijn manager. Dat hij zich niet gewaardeerd voelt en ongezien. En naast zijn medische problemen dat eerst uit de lucht moet om mee te kunnen.

[nst6ldr]

milkyskinn89 schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 15:00:
[...]


Ben overigens wel geschrokken wat mensen 'normaal' vinden wat van je gevraagd wordt, maar die worden waarschijnlijk ook meer betaald dan ik.

Dat hoeft niet zo te zijn. Veel mensen denken nog dat er een beloning staat tegenover hard werken, dat is tenslotte vaak het beeld wat vanuit belanghebbenden komt (middenmanagement, human resources, directie). Vervolgens verdedigen de medewerkers zelf dat beeld omdat ze daar een investering in hebben in de vorm van gemaakte overuren of andere offers.

[wheel]

Dus 2 werkdagen (qua tijdsduur, waarvan ook nog 1 dag op een niet-werkdag) reizen voor 2 werkdagen vergaderen in Italië zonder dat er enige noodzaak is om dat op die afstand te doen, zonder teambuilding-insteek, zonder fatsoenlijke compensatie, zonder fatsoenlijke accommodatie en zonder fatsoenlijke verzorging ('gezellig koken' komt me eerder over als gebrek aan verzorging vanuit de werkgever dan als teambuilding). Nee, dat vind ik niet normaal. Leuk dat ze je reis en verblijf (en wellicht de boodschapjes voor het koken) betalen, maar dat lijkt me niet meer dan normaal als je mensen uitnodigt of semi-verplicht op een andere plek dan de standaard-werkplek verwacht.

[Anoniem: 361276]

*knip* geen HK

[ Voor 84% gewijzigd door ZieMaar! op 11-01-2024 16:04 ]

[Orac]

Moet er niet aan denken met een heel team in een huisje. Het zijn collega's, het is geen famiie. Eigen hotelkamer vind ik niet meer dan normaal.

[wheel]

-

[ Voor 100% gewijzigd door wheel op 11-01-2024 15:50 ]

[Zorg]

Er zijn natuurlijk al tal van topics geweest op dit vlak en het wordt altijd een tweestrijd. Je hebt een kamp die er vanuit gaat dat werktijd = werktijd en je hebt een kamp dat zegt het is geven en nemen.

Technisch gezien heeft de eerste groep 100% gelijk. Elke uur buiten privé tijd is nu eenmaal privé tijd. En inderdaad werkgevers hebben de plicht op ervoor te zorgen dat als men naar het buitenland moet dat het een beetje deftig geregeld is. Dus geen slaapplaats in een youth hostel met een slaapzaal zeg maar.

Maar de realiteit is nu eenmaal dat het niet zwart wit is. Je zal af en toe water bij de wijn moeten doen in je carrière. Hetgeen wat de werkgever van TS vraagt is niet heel raar. Hij wordt niet bij het clubhuis van de lokale scouts gedropt in een slaapzaal maar in een villa in Italië. Er zijn ook genoeg mogelijkheden die de TS zelf kan ondernemen om het makkelijker te maken. Nu kan je er volop tegenin gaan en dat is je goed recht. Zijn er mensen die zeggen waarvoor is dat nodig? Kan toch in Nederland net zo goed enz enz. Feit wil dat de werkgever van de TS het allemaal regelt omdat deze het belangrijk vindt. Dan kunnen mensen er een mening over hebben en dat is prima maar de werkgever heeft het toch wel een beetje voor het zeggen. Kan je hard weigeren? Tuurlijk! Kan je daarna een topic openen waarom die ene collega wel promotie heeft gekregen en jij niet. Kans is wel wat groter

Is dit eerlijk? Nee maar het is wel hoe de wereld in elkaar steekt en is simpel gewoon een stukje bedrijfscultuur waar je ofwel bij past of wel niet. Zo niet dan kan je beter opzoek naar een bedrijf met een cultuur die wel bij je past dan een cultuur die niet bij je past. Met gestrekte been erin gaan zal je nooit verder helpen. Verwachten dat het bedrijf hun cultuur op elke individu gaat aanpassen gaat ook echt niet gebeuren. Deze mind set is exact hetzelfde als slechte managers die denken dat je dankbaar moet zijn voor de job. Meer en meer wordt het fluide werken, meer balans tussen privé en zakelijk. Maar wel 2 kanten op.

[Ronald.42]

Ik vind wat de werkgever vraagt wel raar.
4 dagen op pad om twee dagen te vergaderen in één of ander apenland.
En dan de argumenten over wel of niet promotie aan de hand van zulke achterlijke uitjes...

Als de ultieme zingeving van je leven is om te buigen naar andermans "leuke" teamuitjes om zo een eventuele kans naar promotie maar niet te missen...

Man man man er is meer in het leven dan werk en buigen als een knipmes voor wat de één of andere manager voor leuks bedacht heeft om vooral maar niet buiten de boot te vallen.

Men heeft je te waarderen voor de skils die je hebt en binnen normale werkuren ten tonele spreid.

Ik heb 12 jaar in vakantie huisjes en hotels geleeft voor mijn werk omdat mijn werk nu eenmaal over de hele wereld was.
Daar stonden dan ook nette vergoedingen tegen over.

Maar voor de flauwekul een vergadering in het buitenland gaan plannen omdat er toevallig een paar zijn die dat wel leuk lijkt...
Mij niet bellen.

[Zorg]

Apenland? Italië is gewoon de westerse wereld de laatste keer dat ik keek... beetje rare opmerking. En als je 12 jaar voor het werk moet reizen dan weet je ook dat je wat tijd nodig hebt voor heen en terug reizen. Dan is een dag heen en dag terug toch niet heel raar? Ik ga maandelijks weg en ben toch echt wel een halve dag kwijt binnen Europa. Kan het beter? Tuurlijk! Maandagochtend vertrekken en onder werktijd kan natuurlijk ook, is dit altijd perfect haalbaar en nodig, voor een sporadische trip naar een villa in een apenland? Niet echt.

Ben je het er niet mee eens dat management er voor kiest om het zo te doen en management is net zo soepel als het de andere kant eens op is (tandarts bezoekje tijdens werktijd, de kids eens ophalen, boodschapje doen of pakketje ophalen) dan ligt het toch wel bij jezelf hoor. En hetgeen wat jij flauwekul vindt kan de manager wel heel belangrijk vinden..... en het grappige is in de meeste bedrijven, dat je toch nog een beetje een hiërarchie hebt. Dus je kan een hele goeie mening hebben maar iedereen heeft een mening en je houdt er rekening mee tot op zekere hoogte. Je gaat niet iedereen op hun wenken kunnen bedienen en je kan het toch nooit voor iedereen goed kunnen doen. In een gezonde werkverhouding is dit natuurlijk geen enkel probleem en is hetgeen wat de werkgever vraagt niet buitenproportioneel.

En dan promotie linken aan dit ene event is ook heel erg kort door de bocht. Ik doelde hiermee op een mismatch tussen de bedrijfscultuur en de persoonlijke opvattingen. Eén team building event missen heeft natuurlijk geen consequenties voor je carrière. Het altijd tegendraads zijn tov de bedrijfscultuur heeft dit wel. En blijkbaar zijn dit soort trips onderdeel van de bedrijfscultuur (wat sowieso niet raar is want dit soort dingen doen ze echt niet alleen bij het bedrijf van TS.....)

Ronald.42 schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 20:33:
Maar voor de flauwekul een vergadering in het buitenland gaan plannen omdat er toevallig een paar zijn die dat wel leuk lijkt...
Mij niet bellen.

Tegendraadse medewerkers bellen ze alleen als er een reorganisatie zal plaatsvinden. Degene die net iets minder in het team passen.

[ Voor 9% gewijzigd door Zorg op 11-01-2024 21:01 ]

[Ronald.42]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 20:57:
Apenland? Italië is gewoon de westerse wereld de laatste keer dat ik keek... beetje rare opmerking. En als je 12 jaar voor het werk moet reizen dan weet je ook dat je wat tijd nodig hebt voor heen en terug reizen. Dan is een dag heen en dag terug toch niet heel raar? Ik ga maandelijks weg en ben toch echt wel een halve dag kwijt binnen Europa. Kan het beter? Tuurlijk! Maandagochtend vertrekken en onder werktijd kan natuurlijk ook, is dit altijd perfect haalbaar en nodig, voor een sporadische trip naar een villa in een apenland? Niet echt.

Ben je het er niet mee eens dat management er voor kiest om het zo te doen en management is net zo soepel als het de andere kant eens op is (tandarts bezoekje tijdens werktijd, de kids eens ophalen, boodschapje doen of pakketje ophalen) dan ligt het toch wel bij jezelf hoor. En hetgeen wat jij flauwekul vindt kan de manager wel heel belangrijk vinden..... en het grappige is in de meeste bedrijven, dat je toch nog een beetje een hiërarchie hebt. Dus je kan een hele goeie mening hebben maar iedereen heeft een mening en je houdt er rekening mee tot op zekere hoogte. Je gaat niet iedereen op hun wenken kunnen bedienen en je kan het toch nooit voor iedereen goed kunnen doen. In een gezonde werkverhouding is dit natuurlijk geen enkel probleem en is hetgeen wat de werkgever vraagt niet buitenproportioneel.

En dan promotie linken aan dit ene event is ook heel erg kort door de bocht. Ik doelde hiermee op een mismatch tussen de bedrijfscultuur en de persoonlijke opvattingen. Eén team building event missen heeft natuurlijk geen consequenties voor je carrière. Het altijd tegendraads zijn tov de bedrijfscultuur heeft dit wel. En blijkbaar zijn dit soort trips onderdeel van de bedrijfscultuur (wat sowieso niet raar is want dit soort dingen doen ze echt niet alleen bij het bedrijf van TS.....)

Reistijd is werktijd.
En ja als je vind dat je moet vergaderen in Italië terwijl dat ook gewoon in een resort in Nederland kan is dat vergaderen in een apenland.
Het is een goed ontwikkeld land maar het is geen Nederland met Nederlandse gewoontes en kost.
Buitenland werk prima, eigen kamer eigen sanitair en vreten wat ik wil niet wat een ander denkt lekker te vinden.
En al helemaal niet met collega's een woning delen.
Ik heb die lui al 40 uur of meer om me heen dat is meer dan genoeg.

Het is werk! niks meer niks minder.

Ah nog een edit.


Ze bellen mij alleen als de poep de ventilator raakt en ze er niet meer uit komen.

Team....

[Zorg]

Zo kan je het inderdaad ook zien. Overal waar geen boerenkool met worst wordt gegeten is raar en een apenland. Flexibiliteit werkt maar één richting op en de mensen met wie ik samen werk en een groot deel van mijn tijd mee door breng behandel ik puur als zakelijke contacten en hou het strikt gescheiden van mij als persoon.

Of je horizon verbreden door nieuwe culturen te ervaren, je samenwerking te versterken, banden verbeteren met mensen waarbij je elke dag mee moet samen zijn. Elkaar op een andere manier te leren kennen en meer begrip voor elkaars persoonlijke levens te creëren omdat je iets verder gaat dan het werk....

Kies zelf maar wat je wilt. Ook dit is voor iedereen anders. Er zijn mensen die werk enkel zien als poep schoonmaken en die alleen daarvoor gebeld worden. En er zijn mensen die hun werktijd ook invullen met het opbouwen van relaties en verbreding van hun culturele kennis.

[Wild Chocolate]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 22:53:
(...)
Of je horizon verbreden door nieuwe culturen te ervaren, je samenwerking te versterken, banden verbeteren met mensen waarbij je elke dag mee moet samen zijn. Elkaar op een andere manier te leren kennen en meer begrip voor elkaars persoonlijke levens te creëren omdat je iets verder gaat dan het werk....
(...)

Psst. TS gaat die dagen in Italië uitsluitend met zijn collega's in een huisje doorbrengen.

Hoeveel van de Italiaanse cultuur denk je dat hij gaat ervaren?

[Zorg]

Als je een heel land kan afdoen als apenland omdat je er geen aardappelen, groenten, en vlees kan eten zoals moeder de vrouw het maakt dan is een paar dagen Italië al een hele cultuurshock denk ik

Weet jij veel wat er op de planning staat? Vaak met dit soort tripjes zal er wel een iets van Italiaans thema zijn. Een kookcursus, uit eten, iets van cultuur is heel erg gebruikelijk in deze context. En zo niet, dan kan TS nog altijd zelf iets ondernemen. Dus mocht het bedrijf echt iedereen 2 dagen 100% afzonderen van de Italiaanse cultuur dan is het inderdaad raar. Denk je dat ze dan zelf niet gedacht hadden van goh, dat kan ook net zo goed in Emmen of Schubbekutteveen voor de helft van het geld?

En dan nog, een andere locatie in een nieuwe omgeving kan bijdragen aan mensen op een andere manier te leren kennen.

Wild Chocolate schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:02:
[...]


Psst. TS gaat die dagen in Italië uitsluitend met zijn collega's in een huisje doorbrengen.

Hoeveel van de Italiaanse cultuur denk je dat hij gaat ervaren?

Meer als helemaal niet gaan denk ik.

[ Voor 24% gewijzigd door Zorg op 11-01-2024 23:20 ]

[Sissors]

Denk je dat ze dan zelf niet gedacht hadden van goh, dat kan ook net zo goed in Emmen of Schubbekutteveen voor de helft van het geld?

Gelukkig heb jij ook de reden gevonden dat dit idioot is. Volgens TS gaat het puur om vergaderen. En ja dan zullen ze 's avonds nog wel wat "gezelligheid" hebben, maar het is nadrukkelijk geen teambuilding.

[Csotranme]

Wild Chocolate schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:02:
[...]


Psst. TS gaat die dagen in Italië uitsluitend met zijn collega's in een huisje doorbrengen.

Hoeveel van de Italiaanse cultuur denk je dat hij gaat ervaren?

Het hangt er natuurlijk vanaf waar TS precies zit maar hij zit er 2 a 3 avonden.

Ik heb ook vaak zat (jaren lang minimaal 25 weken per jaar) in het buitenland gezeten voor werk.
Als ik met collega's was was het savonds optioneel wat je deed. Trek er dan dus lekker op uit! Zeker als je waarde hecht aan me-time en even rust. Deed ik ook wel eens.

Ook vaak zat dat ik met collega's van vestiging daar de deur uit ging. Tijden van mn leven gehad die ik nooit meer ga vergeten.
Maar dat waren dus geen collega's waar ik al 40uur per week tegenaan zat te kijken.

Ik ben het wel eens met @Zorg .
Maar wat hier weer de rode draad is is dat het voor iedereen anders is.
Ieder mens is anders.

Ik vond het nooit zo'n probleem om in het weekend of vroeg heen te reizen.
Mijn vereiste was dan wel dat ze parking op Schiphol of taxi betaalde. Dat was ook nooit een issue.
Ik ga dan niet met het OV in het holst van de nacht.

Het is wat mij betreft geven en nemen.
Dat stugge tijd voor tijd is mij wat te zwart/wit.
Ik kreeg er een hoop ervaringen voor het leven voor terug die ik voor geen goud had willen missen.
Ik heb zelfs paar keer per winter kunnen skiën tijdens het weekend op (gedeeltelijk) de baas z'n kosten in Amerika.
Dat was voor mij goud waard!

Maar weer: het is voor iedereen anders. Dat ligt aan behoeftes, thuis situatie etc.
Sommige mensen hebben de simpele behoefte niet om te reizen of juist wel. Een ander heeft er moeite mee vanwege gezin, ziekte of sociale vaardigheden.

En alles is prima. Hier is geen goed of fout.
Ik heb het hier al eerder gezegd dat je wat mij betreft dit gewoon met je WG moet bespreken en er voor beide een werkbare en prettige afspraak over moet maken.

Ook ik had een paar eisen qua mentale en medische zaken en mijn WG destijds was daar heel begripvol over en alles nerjes geregeld zonder pardon.

[Qwerty-273]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:16:
Weet jij veel wat er op de planning staat? Vaak met dit soort tripjes zal er wel een iets van Italiaans thema zijn. Een kookcursus, uit eten, iets van cultuur is heel erg gebruikelijk in deze context. En zo niet, dan kan TS nog altijd zelf iets ondernemen. Dus mocht het bedrijf echt iedereen 2 dagen 100% afzonderen van de Italiaanse cultuur dan is het inderdaad raar. Denk je dat ze dan zelf niet gedacht hadden van goh, dat kan ook net zo goed in Emmen of Schubbekutteveen voor de helft van het geld?

De TS geeft zelf het volgende aan: "De villa ligt in de bergen, en je kan dus niet heel makkelijk even weg om de buurt te verkennen, en het is in italië."
Verder hoop ik dat de TS de werkgever lang genoeg kent om in te kunnen schatten of er wel of niet een heel programma is opgetuigd zonder dat dit van te voren bekend is gemaakt. Zoals ik de berichten van de TS lees, zit dat er waarschijnlijk niet bij. Dan is het puur hangen in een villa, vergaderen en 's avonds lekker aan de wijn of flessen bier. Of misschien doorzakken in een restaurant/bar in het dorp als dat toch op een beloopbare afstand blijkt te zijn? Ik neem aan dat de TS wel de locatie van de villa al weet, en op Google Maps oid kan zien wat er in de buurt zit.

De bedrijven die ik ken waar men als (klein) bedrijf voor vergadering of presentatie van jaarcijfers naar een ver oord vertrekt is dat meer vergelijkbaar met een stel jong volwassenen in een bus naar Salou om alleen maar te feesten (of het wordt zelfs georganiseerd als bedrijfsvakantie ipv het te verdoezelen als werk). Het opsnuiven of ontdekken van de lokale cultuur is in die gevallen ver te zoeken.

[Zorg]

Sissors schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:21:
[...]

Gelukkig heb jij ook de reden gevonden dat dit idioot is. Volgens TS gaat het puur om vergaderen. En ja dan zullen ze 's avonds nog wel wat "gezelligheid" hebben, maar het is nadrukkelijk geen teambuilding.

Nee dat zegt TS niet, in de topic start staat letterlijk dat er samen wordt gekookt. Tenzij hij kok is, is dit een niet werk-activiteit. Dan is het dus meer dan vergaderen. Het is inderdaad geen survival in de ardennen maar ook niet 17h laptop dicht en iedereen weg van elkaar.... daarnaast zal de werkgever het echt wel doen met een achterliggende reden. In overleg met de directie van de onderneming. Dus tenzij het de CEO/eigenaar is met een voorliefde voor Italië zal ook de manager wel iets van verantwoording moeten afleggen van waarom....

[PhilipsFan]

Waarom is iedereen zo meegaand? Heeft dan niemand een afwijking waarbij hij zich niet comfortabel voelt in een groep? De TS geeft duidelijk aan dat het om een teamuitje gaat met vergaderingen en dat hij zich daar niet comfortabel bij voelt omdat hij te weinig privacy heeft. De werkgever van de TS is een ongelofelijke niet-inclusieve asshole. Niks meer, niks minder. Je kunt werknemers vragen om buiten werktijden te werken, je kunt werknemers vragen om op andere locaties te werken, je kunt werknemers (bij wijze van uitzondering) vragen om elders te overnachten, maar je kunt werknemers NIET vragen om hun privacy op te geven. Dat is vanuit een werkgever gewoon not done.

Als je werkgever zo'n bijeenkomst had willen plannen, dan had er vanaf het begin rekening gehouden moeten worden met ieder z'n wensen. Hij had vantevoren moeten vragen of mensen het bezwaarlijk vinden om een badkamer te delen, hotelkamer te delen, maaltijden te delen. En alle werknemers horen in alle vrijheid te kunnen antwoorden op die vragen. Als er ook maar 1 werknemer in de groep zit die het gebrek aan privacy bezwaarlijk vindt, dan kun je zoiets dus niet in een villa organiseren, maar moet je voor elke werknemer een aparte hotelkamer boeken. In een omgeving waar iedereen in de gelegenheid is om z'n eigen eten te verzorgen (een redelijke varieteit aan soorten restaurants in de buurt). En dat als werkgever ook allemaal betalen. Er zijn misschien ook wel werknemers die liever niet zo lang van huis zijn, om welke thuissituatie ook. Een werkgever heeft daar niks mee te maken.

Het grote gemak waarmee gezegd wordt 'geef gewoon bij je werkgever aan dat je een darmstoornis hebt', ben je dan wel goed bij je hoofd? Zoiets kun je alleen maar zeggen als je zelf gezond bent. Je vertelt je werkgever NOOIT over medische problemen, zeker niet als die chronisch zijn. Dan ben je bij een reorganisatie namelijk de eerste die eruit vliegt. De werkgever hoort zich zodanig te gedragen, dat alle werknemers niet eens bedenken dat ze dit soort prive-zaken zouden moeten melden. Respecteren kan ook betekenen dat de werknemer er liever niks over zegt.

Als ik de TS was, dan zou ik in dit geval niet meegaan. Je hoeft geen reden op te geven, maar als je denkt dat dit helpt, dan kun je opgeven dat je privacy nodig hebt. Geef aan dat je tijdens werktijden gewoon werkt (desnoods vanuit huis) en dat je de vergaderingen wel remote kunt bijwonen. Ga ervan uit dat je hierdoor op achterstand komt te staan bij je werkgever, het zou kunnen dat je op termijn op zoek moet naar een nieuwe. Maar voor zo'n werkgever als TS zou ik nooit willen werken.

[Zorg]

Qwerty-273 schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:32:
[...]

De TS geeft zelf het volgende aan: "De villa ligt in de bergen, en je kan dus niet heel makkelijk even weg om de buurt te verkennen, en het is in italië."
Verder hoop ik dat de TS de werkgever lang genoeg kent om in te kunnen schatten of er wel of niet een heel programma is opgetuigd zonder dat dit van te voren bekend is gemaakt. Zoals ik de berichten van de TS lees, zit dat er waarschijnlijk niet bij. Dan is het puur hangen in een villa, vergaderen en 's avonds lekker aan de wijn of flessen bier. Of misschien doorzakken in een restaurant/bar in het dorp als dat toch op een beloopbare afstand blijkt te zijn? Ik neem aan dat de TS wel de locatie van de villa al weet, en op Google Maps oid kan zien wat er in de buurt zit.

De bedrijven die ik ken waar men als (klein) bedrijf voor vergadering of presentatie van jaarcijfers naar een ver oord vertrekt is dat meer vergelijkbaar met een stel jong volwassenen in een bus naar Salou om alleen maar te feesten (of het wordt zelfs georganiseerd als bedrijfsvakantie ipv het te verdoezelen als werk). Het opsnuiven of ontdekken van de lokale cultuur is in die gevallen ver te zoeken.

Dat het totaal in een onbegaanbaar gebied ligt waarbij er 0 mogelijkheden zijn om een uurtje te gaan wandelen trek ik inderdaad wat in twijfel Als je wat tijd nodig hebt kan je overal wel een wandeling maken. Ze zullen niet op een topje van de berg zitten.

Ik probeer alleen aan te geven dat wat de werkgever wil/doet niet iets is dat nu echt extreem is, dit is echt wel business as usual. En een gezonde werkrelatie is geven en nemen. Als ik een team member heb die voor zoiets niet mee wil doen? Geen probleem. Vraag voor je tandartsbezoek dan ook maar een vrije dag aan.

Natuurlijk moet de werkgever ook wel helpen. Speciaal eten? Geen probleem! Wat afgezonderd van de rest vanwege medische redenen? Regelen we, eventueel zelfs een apart hotel en ik zal de rest wel zeggen dat ik een fout heb gemaakt in de boeking. Dat is eerlijk het enige dat ik wat lees in de berichten van TS: een manager die er misschien te weinig begrip voor heeft.

[Csotranme]

Ik splits alvast even af hier. Genoeg discussie die niet helemaal bijdraagt aan de vraag van TS.

Zakenreizen en regelingen topic

[PhilipsFan]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:46:
[...]


Dat het totaal in een onbegaanbaar gebied ligt waarbij er 0 mogelijkheden zijn om een uurtje te gaan wandelen trek ik inderdaad wat in twijfel Als je wat tijd nodig hebt kan je overal wel een wandeling maken. Ze zullen niet op een topje van de berg zitten.

Ik probeer alleen aan te geven dat wat de werkgever wil/doet niet iets is dat nu echt extreem is, dit is echt wel business as usual. En een gezonde werkrelatie is geven en nemen. Als ik een team member heb die voor zoiets niet mee wil doen? Geen probleem. Vraag voor je tandartsbezoek dan ook maar een vrije dag aan.

Natuurlijk moet de werkgever ook wel helpen. Speciaal eten? Geen probleem! Wat afgezonderd van de rest vanwege medische redenen? Regelen we, eventueel zelfs een apart hotel en ik zal de rest wel zeggen dat ik een fout heb gemaakt in de boeking. Dat is eerlijk het enige dat ik wat lees in de berichten van TS: een manager die er misschien te weinig begrip voor heeft.

Je klinkt zelf ook niet als iemand die veel begrip heeft. In jouw voorbeeld moet de werknemer dus al zelf beginnen over zijn medische redenen. Wat als hij het daar liever niet over heeft? Om bijvoorbeeld te voorkomen dat hij daar later voor gestraft wordt? Zoals je ook doet met de andere werknemer uit je voorbeeld die niet mee wil en daarom dus een vrije dag minder krijgt dan de rest?

Zelfs speciaal eten kan al een probleem zijn, al zal dat afhangen van de soort mensen waar de groep uit bestaat. Afwijkingen van de groep worden nooit gewaardeerd. De meeste mensen die ik heb meegemaakt, vinden het (bijvoorbeeld) al raar als je geen alcohol drinkt. Dan krijg je _altijd_ reacties als 'kom op, doe lekker mee' of 'ben je moslim ofzo'? Nooit eens iemand die zegt 'ik snap dat je liever geen alcohol gebruikt, de reden daarvoor is jouw eigen'.

[Zorg]

PhilipsFan schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:43:
Waarom is iedereen zo meegaand? Heeft dan niemand een afwijking waarbij hij zich niet comfortabel voelt in een groep? De TS geeft duidelijk aan dat het om een teamuitje gaat met vergaderingen en dat hij zich daar niet comfortabel bij voelt omdat hij te weinig privacy heeft. De werkgever van de TS is een ongelofelijke niet-inclusieve asshole. Niks meer, niks minder. Je kunt werknemers vragen om buiten werktijden te werken, je kunt werknemers vragen om op andere locaties te werken, je kunt werknemers (bij wijze van uitzondering) vragen om elders te overnachten, maar je kunt werknemers NIET vragen om hun privacy op te geven. Dat is vanuit een werkgever gewoon not done.

TS zegt dat de manager het een beetje weg wuift, misschien denkt deze persoon we zitten hier quasi in een luxe hotel en het valt wel mee. Meer zegt de TS niet. En direct is de werkgever (direct het hele bedrijf of bedoel je deze ene manager vd TS?) Een niet-inclusieve asshole? Beetje ver misschien?

Als je werkgever zo'n bijeenkomst had willen plannen, dan had er vanaf het begin rekening gehouden moeten worden met ieder z'n wensen. Hij had vantevoren moeten vragen of mensen het bezwaarlijk vinden om een badkamer te delen, hotelkamer te delen, maaltijden te delen. En alle werknemers horen in alle vrijheid te kunnen antwoorden op die vragen. Als er ook maar 1 werknemer in de groep zit die het gebrek aan privacy bezwaarlijk vindt, dan kun je zoiets dus niet in een villa organiseren, maar moet je voor elke werknemer een aparte hotelkamer boeken. In een omgeving waar iedereen in de gelegenheid is om z'n eigen eten te verzorgen (een redelijke varieteit aan soorten restaurants in de buurt). En dat als werkgever ook allemaal betalen. Er zijn misschien ook wel werknemers die liever niet zo lang van huis zijn, om welke thuissituatie ook. Een werkgever heeft daar niks mee te maken.

Grappige is dat een werkgever dat nu juist niet moet. Een onderneming heeft een cultuur en je past daarin of niet. De onderneming hoeft helemaal niet haar bedrijfscultuur om te gooien omdat een individu niet goed kan functioneren in de cultuur van het bedrijf. Zo werkt de wereld toch echt niet.

Het grote gemak waarmee gezegd wordt 'geef gewoon bij je werkgever aan dat je een darmstoornis hebt', ben je dan wel goed bij je hoofd? Zoiets kun je alleen maar zeggen als je zelf gezond bent. Je vertelt je werkgever NOOIT over medische problemen, zeker niet als die chronisch zijn. Dan ben je bij een reorganisatie namelijk de eerste die eruit vliegt. De werkgever hoort zich zodanig te gedragen, dat alle werknemers niet eens bedenken dat ze dit soort prive-zaken zouden moeten melden. Respecteren kan ook betekenen dat de werknemer er liever niks over zegt.

Mee eens, de werkgever heeft niks te maken met de medische conditie. Oneens dat de werkgever die mensen er eerder zal gooien. Dut gebeurd (imo) op inzet, resultaat en teamwork
Elke manager heeft het liefst een 100% gezond team maar dat is onrealistisch natuurlijk.

Als ik de TS was, dan zou ik in dit geval niet meegaan. Je hoeft geen reden op te geven, maar als je denkt dat dit helpt, dan kun je opgeven dat je privacy nodig hebt. Geef aan dat je tijdens werktijden gewoon werkt (desnoods vanuit huis) en dat je de vergaderingen wel remote kunt bijwonen. Ga ervan uit dat je hierdoor op achterstand komt te staan bij je werkgever, het zou kunnen dat je op termijn op zoek moet naar een nieuwe. Maar voor zo'n werkgever als TS zou ik nooit willen werken.

Helemaal mee eens. Het moet geen moeten zijn. En het moet geen consequenties hebben als iemand eens niet mee kan gaan. Maar afschrijven als een verschrikkelijke werkgever omdat ze een villa in Italië boeken voor teambuilding zonder enige verdere details vind ik ook wat kort door de bocht. Wat vindt je dan wel niet van een minimum loon job?

[Kurkentrekker]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 20:57:
Apenland? Italië is gewoon de westerse wereld de laatste keer dat ik keek...

Kijk nog eens. De regering in Italië erkent een van de wettelijke ouders van mijn kind niet meer. Afstand nemen van fascisme? Dat wil de premier niet doen. Westers? Niet meer qua waarden. Sorry, maar Italië is onder Meloni veel te ver afgezakt.

Dat je ergens met de auto heen kunt betekent niet meer dat het ook een democratie is die onze waarden ondersteunt. Als er geen normale reden is om naar zo’n land te gaan dan zou ik mijn werkgever om een motivatie vragen waarom het nodig is maar een dergelijk land te reizen en of hij afstand wil nemen van dergelijke waarden.

Waarom zeg ik dit? Omdat de term ‘apenland’ misschien wat te ver gaat, maar je best even mag afvragen waarom je nog naar landen reist waar fascisten aan de macht zijn.

[Zorg]

PhilipsFan schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:53:
[...]

Je klinkt zelf ook niet als iemand die veel begrip heeft. In jouw voorbeeld moet de werknemer dus al zelf beginnen over zijn medische redenen. Wat als hij het daar liever niet over heeft? Om bijvoorbeeld te voorkomen dat hij daar later voor gestraft wordt? Zoals je ook doet met de andere werknemer uit je voorbeeld die niet mee wil en daarom dus een vrije dag minder krijgt dan de rest?

Ik geef juist aan dan de werkgever er rekening mee moet houden maar tot op zekere hoogte. Dat je niet kan verwachten dat ze alles omgooien omdat één iemand niet mee kan. De werkgever kan meewerken om het zo goed mogelijk op te lossen maar hoeft niet te veranderen omwille van één individu. Nergens zeg ik dat TS zijn medische situatie helemaal moet bloot leggen.

Dat het impact heeft is puur een gevolg. Twee tam members die exact even goed presteren op elk vlak, alleen de ene ligt niet lekker in het team. Als je één iemand moet ontslaan? Dan speelt team spirit echt wel mee hoor.

Zelfs speciaal eten kan al een probleem zijn, al zal dat afhangen van de soort mensen waar de groep uit bestaat. Afwijkingen van de groep worden nooit gewaardeerd. De meeste mensen die ik heb meegemaakt, vinden het (bijvoorbeeld) al raar als je geen alcohol drinkt. Dan krijg je _altijd_ reacties als 'kom op, doe lekker mee' of 'ben je moslim ofzo'? Nooit eens iemand die zegt 'ik snap dat je liever geen alcohol gebruikt, de reden daarvoor is jouw eigen'.

Anno 2024 niet meer over het algemeen. Dit is echt oude mentaliteit wat er zeker nog is, maar is niet de standaard, eerder de uitzonderlijke.

[Zorg]

Kurkentrekker schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 00:19:
[...]

Kijk nog eens. De regering in Italië erkent een van de wettelijke ouders van mijn kind niet meer. Afstand nemen van fascisme? Dat wil de premier niet doen. Westers? Niet meer qua waarden. Sorry, maar Italië is onder Meloni veel te ver afgezakt.

Dat je ergens met de auto heen kunt betekent niet meer dat het ook een democratie is die onze waarden ondersteunt. Als er geen normale reden is om naar zo’n land te gaan dan zou ik mijn werkgever om een motivatie vragen waarom het nodig is maar een dergelijk land te reizen en of hij afstand wil nemen van dergelijke waarden.

Waarom zeg ik dit? Omdat de term ‘apenland’ misschien wat te ver gaat, maar je best even mag afvragen waarom je nog naar landen reist waar fascisten aan de macht zijn.

Dat jij persoonlijke misschien familiale problemen met Italië maakt het geen apenland. Ik heb nu niks met Italië maar de laatste keer dat ik er was hadden ze gewoon toiletten, aten ze met mes en vork en spreken ze wel een gangbare wereldtaal. Bijvoorbeeld Spaans of Engels.

TS spreekt over een villa in Italië en geeft zelf aan mooie kans, leuk reisje. Das niet het platteland ergens in Afrika in een rieten hut met een gat in de grond en doorspoelen met regenwater.

[gambieter]

Ik kan me wel voorstellen dat de TS hier niet meer reageert. De hyperbolen over baan verliezen, reorganisaties etc zijn niet van de lucht en slaan nogal als een tang op een varken.

We weten niet eens wat voor functieniveau de TS heeft in dat team/afdeling. Bij management functies kan ik me nog wel voorstellen dat dit opvalt en misschien ooit nadelig kan zijn, maar voor de meeste functies maakt dat geen bal uit.

Wij hebben zat mensen die niet even 4 dagen weg kunnen. Naast dat het een dom plan is om dat zo te organiseren en te verwachten dat dit enig positief effect op productiviteit zal hebben (zal wel iemand een managementboek hebben gelezen of een joetjoep video hebben gezien), is iemand dwingen al helemaal uit den boze. Ik zou gewoon de mededeling doen, niet met allerlei excuses komen en me er verder niet druk om maken. Gewoon gaan werken die dagen.

[Kurkentrekker]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Kurkentrekker op 12-01-2024 05:01 ]

[Barrycade]

Goh als je een paar reageerders hier in die villa zet en een paar camera's er bij heb je top televisie.

Als je er een beetje midden in valt lijkt het alsof TS tickets heeft naar Guantanamo Bay. Met gratis waterboarding in de lunch pauze.

[Zorg]

gambieter schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 00:44:
Ik kan me wel voorstellen dat de TS hier niet meer reageert. De hyperbolen over baan verliezen, reorganisaties etc zijn niet van de lucht en slaan nogal als een tang op een varken.

We weten niet eens wat voor functieniveau de TS heeft in dat team/afdeling. Bij management functies kan ik me nog wel voorstellen dat dit opvalt en misschien ooit nadelig kan zijn, maar voor de meeste functies maakt dat geen bal uit.

Wij hebben zat mensen die niet even 4 dagen weg kunnen. Naast dat het een dom plan is om dat zo te organiseren en te verwachten dat dit enig positief effect op productiviteit zal hebben (zal wel iemand een managementboek hebben gelezen of een joetjoep video hebben gezien), is iemand dwingen al helemaal uit den boze. Ik zou gewoon de mededeling doen, niet met allerlei excuses komen en me er verder niet druk om maken. Gewoon gaan werken die dagen.

Natuurlijk gaat één trip niet meegaan niet leiden tot een ontslag. Maar als je niet in de bedrijfscultuur past of de cultuur past niet bij jou dan zit er iets scheef.

En vervolgens maak je zelf een hyperbool. De manager, waar verder heel weinig over is geschreven, is er al eentje die zijn kennis haalt van youtube video's. Alleen omdat je zelf van mening bent dat het niet nodig is. Kan het ook zijn dat er door de persoon een beetje over is nagedacht? Er zal echt wel een reden achter zitten hoor.

Wat betreft de mededeling daar volg ik je helemaal in. Als de TS niet wil is dat natuurlijk zijn goed recht en een simpele mededeling zou moeten volstaan.

[FreakNL]

Ik denk overigens dat management / directie hier denkt dat ze de werknemers echt een gunst verlenen. Ook met de villa en het vroege vertrek (dus nog een dag “over”)).

Ik weet dat ieder mens anders is maar voor mij zou dit ook wel de minste optie zijn. Liever zit ik dan in Milan of Rome of voor mijn part Verona of Pisa of Bologna. Als je er dan 13:00 bent kun je met een paar collega’s naar keuze gewoon de stad in…

Misschien dat de bazen dit in het vervolg een beetje kunnen afwisselen. De ene keer in een stad, dan in de bergen en dan weer een keer ergens aan de kust….

Ik blijft overigens van mening dat er beter gecompenseerd mag worden;

- zondag op verlofsaldo.
- scheidingsvergoeding conform CAO rijk (mag netto).
- los van de scheidingsvergoeding de mogelijkheid om gemaakte kosten te declareren.

[ Voor 17% gewijzigd door FreakNL op 12-01-2024 07:50 ]

[nst6ldr]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 07:24:
[...]


Natuurlijk gaat één trip niet meegaan niet leiden tot een ontslag. Maar als je niet in de bedrijfscultuur past of de cultuur past niet bij jou dan zit er iets scheef.

Ik snap waarom mensen populistisch "het is niet meer zwart/wit tegenwoordig" plaatsen, dat is een dooddoener waarmee afkadering onbespreekbaar wordt gemaakt. Om die vertroebeling weg te nemen: inbreuk doen op iemands privésfeer mag nooit bedrijfscultuur zijn.

Als er commercieel belang zit achter een zakenreis dan is dat geen bedrijfscultuur maar gewoon onderdeel van het werk. Al het andere is een poging van de werkgever om je leven te verweven met het werk zodat het bedrijf meer controle op je uit kan oefenen en in het verlengde daarvan meer productiviteit. Je leest het tussen de regels al terug: als je niet meedoet mag je niet naar de tandarts, het is "geven en nemen" (maar als je door redeneert vooral geven). Ieder proper werkgever probeert ziekteverzuim laag te houden, maar hier is men van mening dat gezondheid best als chantagemiddel toegepast kan worden.

Dit zijn over het algemeen typisch de werkgevers die Google als voorbeeld nemen omdat dat een commercieel succesvolle cult-like werkgever is. De werkvloer wordt ingericht als speeltuin (ligbanken, pingpongtafel, trap met grote treden en kussens, nerf speelgoed, ontbijt bar, vrijmibo, etc) en dwing af dat de werknemers vrienden worden. Zo neemt peer pressure toe om langer te blijven en meer gedaan te krijgen dan waar je voor betaald krijgt. Hoe meer de vertroebeling tussen werk en privé, hoe gunstiger voor de werkgever. Wat dat betreft zouden een hoop werknemers er goed aan doen hun relatie met de werkgever eens te evalueren, in ieder geval @milkyskinn89.

[Marzman]

milkyskinn89 schreef op dinsdag 9 januari 2024 @ 17:37:
Het is niet echt een 'uitje'. Het is gewoon 2 dagen vergaderen wat dus ook prima in Nederland had gekunt, er staan ook geen teambuilding activiteiten gepland.

Mijn baas/manager is trouwens op de hoogte van de zorgen m.b.t. mijn gezondheid maar dit wordt eigenlijk gewoon opzij geschoven. Het voelt niet echt alsof ik een optie heb om nee te zeggen, als blijkbaar mijn hele team het wel prima vindt, behalve nog 1 ander teamlid die hier eigenlijk ook enorm tegenop ziet.

Als het ook prima in Nederland had gekund klinkt het wel alsof ze het 'voor jullie' georganiseerd hebben. Dus een soort uitje.

Voor twee dagen zou ik het niet zo erg vinden denk ik, ik denk dat je de bezwaren die je hebt wel kunt bespreken met je leidinggevende (vooral de chronische klachten en het gebrek aan privacy denk ik?), als hij dat opzij schuift kun je het misschien een niveau hoger zoeken of via een mailtje doen (wel goed op je inhoud letten en niet te vroeg verzenden uit emotie).

[ Voor 8% gewijzigd door Marzman op 12-01-2024 08:16 ]

[hoevenpe]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 08:06:
Ik snap waarom mensen populistisch "het is niet meer zwart/wit tegenwoordig" plaatsen, dat is een dooddoener waarmee afkadering onbespreekbaar wordt gemaakt. Om die vertroebeling weg te nemen: inbreuk doen op iemands privésfeer mag nooit bedrijfscultuur zijn.

Dat werkt twee kanten op: bij veel bedrijven is thuiswerken inmiddels dusdanig flexibel dat het geen enkel probleem is om tussendoor de kinderen van school te halen of boodschappen te doen. Dat 'werkt' alleen als diezelfde medewerker flexibel omgaat met incidentele werk gerelateerde zaken buiten 9 tot 5, heb de prikklok nog meegemaakt deze vrijheid bevalt me veel beter.

Voor TS is het imo minder relevant wat zijn baas vind, meer hoe de directe collega's erin staan. Het maakt uit of de overgrote meerderheid ook thuis wil blijven of dat hij na weigering potentieel buiten de groep valt.

Als er commercieel belang zit achter een zakenreis dan is dat geen bedrijfscultuur maar gewoon onderdeel van het werk. Al het andere is een poging van de werkgever om je leven te verweven met het werk zodat het bedrijf meer controle op je uit kan oefenen en in het verlengde daarvan meer productiviteit.

Eens als je inwisselbare orderpicker of fastfood-medewerker bent, voor bijv. ICT scrum teams die onder hoge druk deadlines moeten halen is teambuilding onderdeel van het verhogen van velocity. Een gezamenlijk uitje dat ervoor zorgt dat teamleden elkaar beter kennen en aanvoelen heeft daarmee een impliciet commercieel belang.

Wat dat betreft zouden een hoop werknemers er goed aan doen hun relatie met de werkgever eens te evalueren, in ieder geval @milkyskinn89.

Je thuis voelen bij de heersende bedrijfscultuur is enorm belangrijk. Niemand verplicht je echter om bij Google, Booking of de big 4 in accountancy te werken, net zomin als bij het studentencorps 'moeten' als je geen zin hebt in ontgroening.

Anno 2024 banen genoeg die wel bij je wensen passen.

[nst6ldr]

hoevenpe schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 08:36:
[...]

Dat werkt twee kanten op: bij veel bedrijven is thuiswerken inmiddels dusdanig flexibel dat het geen enkel probleem is om tussendoor de kinderen van school te halen of boodschappen te doen. Dat 'werkt' alleen als diezelfde medewerker flexibel omgaat met incidentele werk gerelateerde zaken buiten 9 tot 5, heb de prikklok nog meegemaakt deze vrijheid bevalt me veel beter.

Ook voor incidentele zaken die buiten kantoortijden vallen bestaan gewoon formele afspraken: consignatiediensten. Daar staat vergoeding tegenover omdat je beschikbaar bent buiten werktijd, de verwachting van de werkgever is dat je gedurende consignatie niet drinkt of uren verwijderd bent van een werkplek.

Wederom is dit weer een kwestie van duidelijkheid waarbij de werkgever vooral baat denkt te hebben bij een losvaste onuitgesproken overeenkomst: hij hoeft tenslotte niet te betalen voor capaciteit buiten werktijd. Dat klinkt leuk totdat iedereen toevallig op een verjaardag zit/op vakantie is/dronken is/etc wanneer er nood aan de man is.

Voor TS is het imo minder relevant wat zijn baas vind, meer hoe de directe collega's erin staan. Het maakt uit of de overgrote meerderheid ook thuis wil blijven of dat hij na weigering potentieel buiten de groep valt.

Vergeet daarbij niet dat dit een situatie is die gecreëerd wordt. Men verwacht dat hij in eigen tijd gaat reizen en zijn privacy opgeeft voor een onnodige (en op z'n zachtst gezegd karige) reis en daar dankbaar voor moet zijn - want als hij dat niet doet dan valt hij buiten de groep. Hoezo is dat geen cult gedrag? Onder normale werkomstandigheden hadden de verstandhoudingen tussen hem en zijn collega's niet ter discussie gestaan.

Eens als je inwisselbare orderpicker of fastfood-medewerker bent, voor bijv. ICT scrum teams die onder hoge druk deadlines moeten halen is teambuilding onderdeel van het verhogen van velocity. Een gezamenlijk uitje dat ervoor zorgt dat teamleden elkaar beter kennen en aanvoelen heeft daarmee een impliciet commercieel belang.

Nee dat is echt een middenmanagement verkooppraatje. Ik heb uitvoerige ervaring met trainen van mensen, individueel en als groepsverband, en mensen op elkaar inspelen doe je niet met een bedrijfsuitje. Training vergt vier aandachtspunten, bedrijfsuitjes voldoen aan geen enkele:

- Een relevante omgeving -> wat bedrijfsuitjes niet bieden.
- Tijdige feedback -> maarja, van wie?
- Herhalingen -> van wat?
- Doelbewuste oefening -> ook niet aan de orde.

Vergelijk het met de binding die opkomende militairen ondergaan: alles is in een relevante omgeving, ze krijgen ter plekke feedback van de baksmeester, herhalingen hoef ik denk ik niet aan te halen , en alles wat ze oefenen is doelbewust. Dit doen ze samen waardoor ze op elkaar ingespeeld raken. Ontspannen doen ze ook samen, maar dat is vaak uit praktischr overwegingen en eerlijk gezegd de laatste jaren veel minder aan de orde.

Mocht je zo'n beproefd model in de particuliere sector willen toepassen dan kom je al snel uit op hackathons bijvoorbeeld. Dat werkt prima, maar dan wel onder werktijd of betaalde overuren aangezien dit het commerciele belang van het bedrijf behartigd.

Je thuis voelen bij de heersende bedrijfscultuur is enorm belangrijk. Niemand verplicht je echter om bij Google, Booking of de big 4 in accountancy te werken, net zomin als bij het studentencorps 'moeten' als je geen zin hebt in ontgroening.

Ik blijf erbij dat het cultdenken is en geen cultuur, de werkgever die tevens je vriend is vind ik een slechte ontwikkeling.

[jeroenkb]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:34:
[...]

Ik blijf erbij dat het cultdenken is en geen cultuur, de werkgever die tevens je vriend is vind ik een slechte ontwikkeling.

Sowieso moeten bedrijven stoppen met dat 'vriend' willen zijn. Mijn vrienden betalen me niet en kunnen me niet ontslaan.

[Playa del C.]

milkyskinn89 schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 15:00:
[...]


Ik heb dit topic inderdaad geopend omdat ik nieuwsgierig was wat de normen waren voor mensen die vaker naar het buitenland moesten voor werk. In mijn kring hoorde ik dan vaak dat het hotels en veel etentjes was, maar je eigen kring kan natuurlijk beperkend zijn.

Ik ben zeker in gesprek, overigens. Ik wil wel mee (al is het maar voor de team spirit) maar het gaat allemaal wel een beetje tegen mijn principes in vanwege meerdere redenen. Ik heb vorig jaar namelijk ook hemel en aarde bewogen om er in the middle of nowhere bij te zijn vlak voor ik geopereerd zou worden, ook nog. Wist aan het eind van de dag niet meer hoe ik moest zitten van de pijn, maar dat was tenminste nog in NL, dus ik kon s'avonds gewoon nog naar huis.
Nooit enige vorm van waardering voor gehad, nog niet eens verbaal. Na mijn ingreep vrijwel direct weer aan de slag gegaan. Vang erg veel werk op wat niet bij mijn functie hoort en nooit over geklaagd. Maar het begint een beetje teveel te voelen als alleen maar the extra mile gaan zonder iets terug te hoeven verwachten.

Ze zeggen dat ik 1 van de kamers mag hebben met eigen badkamer. Dat scheelt al veel.
De reistijd en tijd dat ik zondag dus al (verplicht) in het huis zit wordt niet gecompenseerd, dat is volgens mijn teamlid onredelijk omdat voor de rest alles voor je wordt betaald. Datzelfde teamlid vertrekt overigens einde van de middag pas op zondag, en hoeft niet om half 6 op het vliegveld te staan.

En ja, ik ben op zoek naar een andere baan. En nee, reizen hoort in principe totaal niet bij mijn werk en gaat ook in geen geval leiden tot betere kansen en promoties.

Ben overigens wel geschrokken wat mensen 'normaal' vinden wat van je gevraagd wordt, maar die worden waarschijnlijk ook meer betaald dan ik.

Het punt is dat jouw lichaam niet 'normaal' is (op dit moment). Dat is niet erg op zich, maar dat is erg vervelend voor jou. Normaal gesproken zou zo'n tripje dus geen probleem zijn. Jij kent je lichaam en de medische situatie het beste, het is aan jou om te beoordelen of je mee kan of niet.

Je krabbelt wel wat terug op andere punten, want ik heb van jezelf onder andere gehoord dat je het een hel vindt om een hele dag met collega's in een huis/villa door te brengen. Dat is je goed recht, dat hebben meer mensen, maar als je daar feedback op vraagt, dan zal het antwoord ook daar zijn: sorry, maar normaal gesproken moet dat gewoon kunnen. Je kunt ook een dag samen op kantoor werken...

Over de vergoeding, tja, ik zou er zelf ook niet moeilijk over doen als ik dan mee ging. Je zit anders op die zondag thuis (ook leuk), maar nu zit je op kosten van de baas in een vliegtuig en in een vakantiehuis (ook leuk). Daar hoef ik dan niet speciaal extra compensatie voor. Als ik als persoon onvervangbaar was en daar echt een speciale rol had op die locatie, dan had ik de uren geclaimd. In dit geval is het echter meer een kado van de baas, hij stuurt een heel team gewoon lekker op vakantie immers. Je hebt het zelf over dat je altijd geeft, ik denk dat in dit geval jouw baas ook best iets moois probeert terug te geven.

Persoonlijk, je leeft maar één keer, ik zou allang blij zijn met nog meer leuke activiteiten. Nogmaals, mocht je er gewoon echt geen zin in hebben of het fysiek niet kunnen, dan kun je ook gewoon niet mee gaan. Zonder opgave van reden zelfs, maar het lijkt mij netjes om gewoon aan te geven waarom het jou niet gaat lukken dit keer.

Zoals je merkt, men probeert alsnog gewoon het voor je op te lossen. Je krijgt de kamer met eigen sanitaire voorziening. Men zal ter plekke ook niet raar opkijken als je een paar uur afwezig moet zijn.

Ik snap je verhaal wel, maar ik blijf het nog wel wat vreemd vinden. Je kan hier toch gewoon met het team en/of de baas over praten en dan een besluit nemen. Dit reisje heeft blijkbaar niks met zakelijke reizen te maken. Een ludiek idee van een baas of een team en men probeert het voor zoveel mogelijk mensen een leuke tijd te maken. Valt bij mij wat vreemd dat je daar zo zuur op kan reageren. Aangezien het niet bij je werk hoort en niet volledig wordt vergoedt, is het juist simpel, dan kun je gewoon nee zeggen.

Wij hier op het forum, we kunnen totaal niet inschatten hoe erg het met je darmen is. Dat kan namelijk zeer ernstig zijn, maar ook best wel meevallen. Ik denk dat je topicstart daar wel wat duidelijker in had kunnen zijn. Als ik die teruglees, dan geeft dat een heel ander beeld.

Nogmaals: zo'n reisje op zich is normaal (ja het kan beter, het kan ook slechter) en je hoeft niet mee als je niet in staat bent. Mochten ze je dwingen, dan meld je je ziek tijdens de reis, want dat ben je dan ook echt. Te ziek om die klus op het werk te doen. Ik kan vanaf hier alleen niet inschatten of dat met de darmen ook echt zo is. Ik vraag mij dan oprecht wel af, hoe gaat zoiets dan normaalgesproken op het werk? Dan kun je ook dagen achter elkaar met dezelfde mensen samen zijn, eten, enz. Enige verschil is dat je nu een paar honderd kilometer verderop zit... Ik vraag het mij alleen af, geen oordeel, ik weet het niet.

[Playa del C.]

jeroenkb schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:40:
[...]

Sowieso moeten bedrijven stoppen met dat 'vriend' willen zijn. Mijn vrienden betalen me niet en kunnen me niet ontslaan.

Sterk mee eens, maar als je een leuk team hebt, dan is er ook niks mis mee om eens af te spreken in een kroeg of om wel eens mee te gaan met dit soort uitjes. En soms kan het ook echt wel iets opleveren.

[Sissors]

jeroenkb schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:40:
[...]

Sowieso moeten bedrijven stoppen met dat 'vriend' willen zijn. Mijn vrienden betalen me niet en kunnen me niet ontslaan.

Maar wie is "de werkgever" nu. Je hoeft geen vrienden met (al) je collega's te zijn. Je moet fatsoenlijk samen kunnen werken. Maar gezien je zo veel van je tijd samen doorbrengt, is het nou ook niet heel vreemd dat er vriendschappen algemeen tussen collega's ontstaan, en ook dat bijvoorbeeld je manager ook om jou als persoon geeft. En dan lijkt het mij niet vreemd dat het vaak toch gezien wordt als wat meer dan een puur zakelijke relatie.

[ Voor 8% gewijzigd door Sissors op 12-01-2024 09:44 ]

[nst6ldr]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:43:
[...]

Sterk mee eens, maar als je een leuk team hebt, dan is er ook niks mis mee om eens af te spreken in een kroeg of om wel eens mee te gaan met dit soort uitjes. En soms kan het ook echt wel iets opleveren.

Dat kan je dan prima zelf organiseren buiten werk om. Doe ik ook, niks mis mee - dat is mijn keuze in mijn privésfeer.

De werkgever organiseert het nu voor de werknemer, wat op zichzelf al zorgt voor bepaalde verwachtingen en in dit geval ook druk. Dat is de keuze van de werkgever in de privésfeer van de werknemer.

[hoevenpe]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:48:
De werkgever organiseert het nu voor de werknemer, wat op zichzelf al zorgt voor bepaalde verwachtingen en in dit geval ook druk. Dat is de keuze van de werkgever in de privésfeer van de werknemer.

Wij hebben ook een paar keer per jaar een activiteit: luxe kerstborrel buiten kantoor of zomaar met het team op kosten van de baas naar bijv. een escaperoom en daarna uit eten.

Dat is in privetijd en het staat je vrij om niet te komen, maar verwacht niet dat jouw principes door de rest van de groep gedeeld worden. Als het max. eens per kwartaal is zie ik het probleem niet, alleen maar gezellig.

[jeroenkb]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:41:
[...]
. In dit geval is het echter meer een kado van de baas, hij stuurt een heel team gewoon lekker op vakantie immers. Je hebt het zelf over dat je altijd geeft, ik denk dat in dit geval jouw baas ook best iets moois probeert terug te geven.

En daar gaat het nu mis (en niet alleen in deze casus)

Een hoop mensen die een kado geven redenen vanuit hun referentiekader: dit vind ik leuk, dus dat ga ik geven. En wereldwijd moeten ontvangers van dit soort kado's glimlachend dankjewel zeggen als ze weer eens iets ontvangen dat ze niet willen.

Als je echt iets aan iemand wil geven dan verplaats je je in de ander en dan ga je mensen dus niet een dergelijke trip opdringen (die je misschien als baas wel leuk vindt)

[wibblemoo]

Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

[Playa del C.]

jeroenkb schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:57:
[...]

En daar gaat het nu mis (en niet alleen in deze casus)

Een hoop mensen die een kado geven redenen vanuit hun referentiekader: dit vind ik leuk, dus dat ga ik geven. En wereldwijd moeten ontvangers van dit soort kado's glimlachend dankjewel zeggen als ze weer eens iets ontvangen dat ze niet willen.

Als je echt iets aan iemand wil geven dan verplaats je je in de ander en dan ga je mensen dus niet een dergelijke trip opdringen (die je misschien als baas wel leuk vindt)

Je vult veel in zo. Ik zei alleen: de baas probeert iets moois terug te geven. Ik zeg niet: dus dan moet je het dankbaar in ontvangst nemen. Je kunt gewoon respect hebben voor de poging. Geef jij zelf altijd iedereen precies het kado wat hij of zij wil? En kun je als baas het eigenlijk wel echt goed doen voor iedereen? (En om het maar even voor te zijn: dat betekent niet dat je er dan nooit meer kritiek op mag hebben of geven).

[nst6ldr]

hoevenpe schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:56:
[...]

Wij hebben ook een paar keer per jaar een activiteit: luxe kerstborrel buiten kantoor of zomaar met het team op kosten van de baas naar bijv. een escaperoom en daarna uit eten.

Dat is in privetijd en het staat je vrij om niet te komen, maar verwacht niet dat jouw principes door de rest van de groep gedeeld worden. Als het max. eens per kwartaal is zie ik het probleem niet, alleen maar gezellig.

En dat is dus exact niet waar @milkyskinn89 mee zit, die moet gaan "vergaderen" in een vakantiehuisje in Italië - deels in het weekend.

Wij krijgen een vast saamhorigheidsbudget waarvan het team samen bedenkt wat er mee gedaan gaat worden. En dat doen we onder werktijd, het blijft tenslotte werkgerelateerd aangezien je met het team bent.

[Sissors]

wibblemoo schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:58:
Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

Ligt er maar aan wat je een normale relatie vindt. Algemeen ben ik ook helemaal mee eens dat als werkgever flexibel is, ik ook flexibel ben. Maar er zijn ook toch een aantal hier die hebben geschreven wat erop neerkomt dat als TS niet mee gaat, hij toch significant zijn kansen op promotie vermindert, danwel kan vergeten. En als dat het soort werkgever is, waar je kansen op promotie meer worden bepaald door hoe gezellig je het in de bergen 's avonds met wat alcohol op hebt met je baas, dan hoe je het op de werkvloer doet, dan zou ik ook hard wegrennen.

Waarbij dus voor de duidelijkheid, dat was één interpretatie, en het hoeft zeker niet de juiste te zijn. Maar ik blijf het iig erg apart vinden om 4 dagen van huis te zijn, om twee dagen te vergaderen met dezelfde mensen die je gewoon ook op kantoor ziet.

[Playa del C.]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:48:
[...]


Dat kan je dan prima zelf organiseren buiten werk om. Doe ik ook, niks mis mee - dat is mijn keuze in mijn privésfeer.

De werkgever organiseert het nu voor de werknemer, wat op zichzelf al zorgt voor bepaalde verwachtingen en in dit geval ook druk. Dat is de keuze van de werkgever in de privésfeer van de werknemer.

Ik draai dit even om: ik denk dat de werknemer zichzelf de druk op laat leggen. Je hoeft namelijk niet mee.

Meer op het punt: wat is er mis mee om een privéleven te hebben en om zo nu en dan eens met het werkteam op pad te gaan?

En nog iets anders: hoe is het voor de mensen die juist veel waarde hechten aan sociale contacten op het werk? Wil je met je stelling bewerkstelligen dat leidinggevenden geen of minder sociale uitjes regelen? Krijgen we daarna weer een topic van een ander dat leidinggevenden te zakelijk zijn en geen gevoelens hebben. Kortom: het is nooit goed. Ik zou een baas waarderen als persoon en om wat hij doet. En zo'n mini-vakantie organiseren en betalen, dat vind ik op zichzelf prima.

[Playa del C.]

Sissors schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:09:
[...]

Ligt er maar aan wat je een normale relatie vindt. Algemeen ben ik ook helemaal mee eens dat als werkgever flexibel is, ik ook flexibel ben. Maar er zijn ook toch een aantal hier die hebben geschreven wat erop neerkomt dat als TS niet mee gaat, hij toch significant zijn kansen op promotie vermindert, danwel kan vergeten. En als dat het soort werkgever is, waar je kansen op promotie meer worden bepaald door hoe gezellig je het in de bergen 's avonds met wat alcohol op hebt met je baas, dan hoe je het op de werkvloer doet, dan zou ik ook hard wegrennen.

Waarbij dus voor de duidelijkheid, dat was één interpretatie, en het hoeft zeker niet de juiste te zijn. Maar ik blijf het iig erg apart vinden om 4 dagen van huis te zijn, om twee dagen te vergaderen met dezelfde mensen die je gewoon ook op kantoor ziet.

Ik houd hier ook niet van en doe daar zelf absoluut niet aan mee, maar dit is wel de praktijk. Als je met tien man werkt en gelijk presteert in een team en vijf kunnen promotie maken, dan zal er eerder gekozen worden voor de mensen die niet alleen gelijk presteren, maar ook daarnaast extra energie steken in 'de zaak' of die naast de pure prestatie ook meer bijdragen aan een goede sfeer op 'de zaak'.
Kunnen we wel op onze principes gaan staan, maar in de praktijk kan het verschil maken. Nogmaals, doe ik ook niet aan, maar je moet wel iets anders te bieden hebben dan als je bezig bent met promoties. En als je geen promotie (meer) wil, dan kun je dus ook rustig niet mee gaan.

[nst6ldr]

wibblemoo schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:58:
Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

Dat is een symptoom van de werkgever die tevens je vriend is en tevens de reden waarom duidelijkheid zo belangrijk is. Een goede overeenkomst kost geld, maar als iedereen weet waar hij of zij aan toe is dan heeft de werkgever meer duidelijkheid over de diensten/productie/output en de werknemer weet exact wat er verwacht wordt (wat weer een ingang kan zijn voor doorgroei).

Het verhaal in de TS zijn een opeenstapeling van amateursfouten, het wiel is allang uitgevonden voor wat betreft werkgeverschap alleen zoekt het gros nog teveel naar geitenpaadjes om met zo min mogelijk onkosten personeel aan te trekken en te binden.

[Playa del C.]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:15:
[...]


Dat is een symptoom van de werkgever die tevens je vriend is en tevens de reden waarom duidelijkheid zo belangrijk is. Een goede overeenkomst kost geld, maar als iedereen weet waar hij of zij aan toe is dan heeft de werkgever meer duidelijkheid over de diensten/productie/output en de werknemer weet exact wat er verwacht wordt (wat weer een ingang kan zijn voor doorgroei).

Het verhaal in de TS zijn een opeenstapeling van amateursfouten, het wiel is allang uitgevonden voor wat betreft werkgeverschap alleen zoekt het gros nog teveel naar geitenpaadjes om met zo min mogelijk onkosten personeel aan te trekken en te binden.

Niet dat het allemaal vlekkeloos zal zijn, maar wat heeft het grote darmprobleem van TS te maken met de kwaliteit of uitvoering van dit uitje? Met zulke darmproblemen kun je toch nooit ergens overnachten? TS heeft een eigen kamer met badkamer, maar kan dan alsnog niet mee. Wat wenst u nog meer?

Grappig is dat eerder ook werd gesteld dat de baas verzorgde maaltijden moest regelen. Juist iemand met darmproblemen kan veel beter zijn eigen eten regelen om daarmee problemen te voorkomen. Dus wat dat betreft is een villa waar men zelf voor het eten zorgt beter én goedkoper.

Sorry, maar het wordt ondertussen wel wat te verwend allemaal hoor.

[n4m3l355]

Ik denk gelet op wat hier geupvote wordt (twee extremen van het spectrum) dat dit een mooie representatie is ook voor OP zelf. Zelf ziet hij het als een flink dilemma en sommige hier vinden het een leuk idee. Zo zijn er ook die een paar dagen uit totaal niet zien zitten en op diens beurt ook de nodige upvotes krijgen.

Ik ben geen IT'er al heb ik wel een aardig IT team onderandere, het opvallende voor mij is dat het merendeel technisch zeer capabele mensen zijn maar sociaal misschien toch even minder. En dat is best, persoonlijk verwacht ik dat en als we een avondje uit doen zitten de jongens meestal samen en zorg ik ervoor dat ze een fles witte wijn krijgen (ik zit niet in NL). Typisch genoeg komen ze normaal wel maar de helft van hun na die fles witte wijn komt los en maakt er een leuke avond van met de rest van hun collega's en de andere helft blijft samen zitten en vertrekt stipt om 10 uur.

Het vervelende in de situatie die OP schetst is dat je niet om 10 uur weg kan, en ik kan me goed voorstellen dat dit voor sommige minder prettig is. Daarnaast spelen ook nog medische problemen, dit helpt natuurlijk niet mee zeker niet in de sociale sfeer. Maar ook hier afhankelijk van hoe OP het brengt bij diens manager dat hij liefst een eigen toilet heeft kan uiteindelijk ook een stukje begrip van de manager opleveren (of juist niet). Het is allemaal niet zo eenvoudig, ik zou daar als ik OP was neutraal instaan. Ik snap dat dit niet een weekendje is dat hij voor ogen heeft maar als werkgever zijnde organiseer je juist onderandere om begrip voor elkaar te creeeren. Ik neem aan dat OP zijn problemen zowel persoonlijk als fysiek niet breed uitmeet maar dit kan ook positief voor hem uitpakken.

[nst6ldr]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:10:
[...]

Ik draai dit even om: ik denk dat de werknemer zichzelf de druk op laat leggen. Je hoeft namelijk niet mee.

Jij weet ook wel wat peer pressure is.

Meer op het punt: wat is er mis mee om een privéleven te hebben en om zo nu en dan eens met het werkteam op pad te gaan?

Ik ga niet al mijn posts herhalen.

En nog iets anders: hoe is het voor de mensen die juist veel waarde hechten aan sociale contacten op het werk?

Er zijn genoeg banen waar sociaal contact een onderdeel van het werk is.

Wil je met je stelling bewerkstelligen dat leidinggevenden geen of minder sociale uitjes regelen?

Als dat jouw interpetatie is dan heb je niet goed gelezen. Ik ga ook hier niet alles herhalen.

Krijgen we daarna weer een topic van een ander dat leidinggevenden te zakelijk zijn en geen gevoelens hebben. Kortom: het is nooit goed. Ik zou een baas waarderen als persoon en om wat hij doet. En zo'n mini-vakantie organiseren en betalen, dat vind ik op zichzelf prima.

Rare conclusie. Sowieso is de relatie met de werkgever altijd zakelijk. Bedenk voor jezelf maar hoeveel de relatie met je werkgever waard is als het bedrijf in zwaar weer komt en afdelingen gaat schrappen.

[ninjazx9r98]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:34:
[...]


Nee dat zegt TS niet, in de topic start staat letterlijk dat er samen wordt gekookt. Tenzij hij kok is, is dit een niet werk-activiteit. Dan is het dus meer dan vergaderen.

Dat er samen gekookt wordt staat er zeer zeker niet letterlijk alhoewel meerdere er wel mee aan de haal zijn gegaan de afgelopen dagen.
Dit is wat er wel letterlijk staat in de aanvulling die TS gedaan heeft in de topic start:

Eten zal waarschijnlijk ook elke dag ‘gezellig’ met elkaar koken worden, waarbij ik toch erg veel apart zou moeten maken vanwege mijn speciale dieeteisen

[Playa del C.]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:25:
[...]
Jij weet ook wel wat peer pressure is.

Waar je mee moet leren om te gaan. Je kunt jezelf makkelijk buiten de groep plaatsen, maar ga dan niet zeuren dat de rest van de wereld zo stom doet. Dat is de definitie van sociaal gedrag: aanpassen en samen met anderen.

[...]
Er zijn genoeg banen waar sociaal contact een onderdeel van het werk is.
[...]

Je weet wat ik bedoel. Jij wil dat de leidinggevenden stoppen met de sociale uitjes en/of de vriendschappelijke aanpak. Maar zo kan een ander (een collega van jou, of iemand die jouw baan overneemt) juist wel waarde hechten aan die zaken.

[...]
Rare conclusie. Sowieso is de relatie met de werkgever altijd zakelijk. Bedenk voor jezelf maar hoeveel de relatie met je werkgever waard is als het bedrijf in zwaar weer komt en afdelingen gaat schrappen.

In de basis is de relatie zakelijk, maar ... je bent ook mens. Zowel werknemer als werkgever. Als de sfeer goed is, wat is er mis met een gezamenlijk uitje. Iets wat men bijvoorbeeld ook organiseert binnen een voetbalclub of op de schaakclub. Ook daar is peer-pressure, ook daar zijn promoties. Niet dat ik zo ben, ik slijm niet bij een baas, eerder andersom. Vind het alleen onterecht om een baas af te zeiken, omdat hij of zij een teamuitje regelt naar een villa in Italië.

[ Voor 6% gewijzigd door Playa del C. op 12-01-2024 10:36 ]

[Cid Highwind]

Sissors schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:43:
[...]

Maar wie is "de werkgever" nu. Je hoeft geen vrienden met (al) je collega's te zijn. Je moet fatsoenlijk samen kunnen werken. Maar gezien je zo veel van je tijd samen doorbrengt, is het nou ook niet heel vreemd dat er vriendschappen algemeen tussen collega's ontstaan, en ook dat bijvoorbeeld je manager ook om jou als persoon geeft. En dan lijkt het mij niet vreemd dat het vaak toch gezien wordt als wat meer dan een puur zakelijke relatie.

Ik zie dat meer iets als tussen werknemers onder elkaar. Teamleden. De werkgever behoort daar expliciet niet toe, want je spreekt in dat geval nog altijd over een machtspositie. Als een team lead alsnog, vrijwillig, daarbij hoort, is dat naar mijn mening ook echt ter verdienste van de betreffend manager, dan heb je iets goed gedaan

Geforceerde sociale zaken waar personen in een machtspositie bij zijn, hebben in de regel dan ook vooral het doel verdere druk op degene lager in de rang uit te oefenen, door gebruik te maken van schuldgevoelens, groepsdruk en FOMO.

Er zijn maar weinig werkgevers die aan liefdadigheid doen, er steekt altijd een commerciële gedachte achter. Ook expliciete liefdadigheid is in de regel slechts marketing.

wibblemoo schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:58:
Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

Zolang er nog werkgevers zijn die denken meer beslag op de medewerker te kunnen leggen dan contractueel vastgelegd, en die in dit denken vastgeroest zitten, denk ik dat het zo'n vaart niet hoeft te lopen. Sommigen leven nog steeds in 2010.

[hoevenpe]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:25:
Jij weet ook wel wat peer pressure is.

Tenzij elke activiteit onder werktijd is zal dat altijd een rol spelen, het alternatief is om als werkgever helemaal niets niet-werkgerelateerd meer te regelen. Het verrast me dat bij jou zelfs uit eten binnen werktijd is, heb dat nog nergens zo meegemaakt.

Zeker bij externen wordt vriendelijk verzocht dat soort uren niet te schrijven, het op zich een gunst is dat je op kosten van de eindklant met interne medewerkers mee mag doen.

[Playa del C.]

Trouwens, waar ik werk, daar is budget om als collega's samen in wat voor combinatie dan ook, eens uit eten te gaan op kosten van de werkgever. Verzoek is wel om dan tijdens of rond dat eten iets nuttigs te doen. Het kan soms ook gaan over een afscheid van een collega. Leidinggevenden gaan soms ook mee, meestal niet. Sommigen zijn heel aardig en geschikt voor sociale dingen.

Ik weet in dit geval van TS niet of de leidinggevende ook meegaat en in de villa is bijvoorbeeld.

[Roenie]

wibblemoo schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:58:
Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

De vraag is 'wie' in deze casus iets 'eist'

Hoe meer de werkgever verwacht (buiten het normale werk), hoe meer je de werknemer moet ontzien in welke vorm dan ook. Een etentje om de hoek eens in de zoveel tijd is een kwestie van de rekening betalen en niet miepen over die fles wijn of irish coffee extra.

Vier dagen weg zijn voor een vergadering van slechts twee dagen in een land dat niets met het werk te maken heeft en dat dus ook gewoon op kantoor gehouden kan worden vraagt een groter offer van de werknemer: het kost veel vrije tijd (40 uur onbetaald!), je moet reizen, je hebt minder privacy, et cetera. Dat zou vrijwillig en zonder consequenties als je niet mee gaat moeten zijn, waarbij de werkgever zich van zijn-haar goede kant moet laten zien. De huidige opzet is wat mij betreft verre van dat.

Beter was als de werkgever eerst had inventariseert hoe de medewerkers er in staan. Gunstige vluchten om zo min mogelijk loze tijd kwijt te zijn, locatie waar je kunt kiezen om samen iets leuks te ondernemen of alleen als je dat liever wil, rekening houden met dieetvoorkeuren, compensatie voor het van huis zijn/40 uur vrije tijd offeren, et cetera.

En omgekeerd geldt dit ook uiteraard. Hoe meer je als werknemer verwacht, hoe meer je als werkgever terug mag verwachten uiteraard. Het is geven en nemen.

[Metalfreak]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:45:
Verzoek is wel om dan tijdens of rond dat eten iets nuttigs te doen.

Dat heeft meer met belastingtechnische redenen te maken. Dan kun je het als werkkosten wegboeken en niet als extraatje voor je personeel, waar je (als je boven een bepaald bedrag komt) gewoon nog eens belasting over moet heffen.

Ik ben de eerste die altijd klaar staat als er eens een teamuitje georganiseerd wordt, maar het uitje dat TS schetst lijkt me ook echt helemaal niets. Privacy vind ik wel erg belangrijk en dat heb je dan inderdaad 4 dagen helemaal niet. Dat het tijdens het reizen is, prima, maar geef mensen wel echt de mogelijkheid om zich even terug te kunnen trekken en in een villa waar je toch wel redelijk op elkaars lip zit heb je toch weinig échte privacy. Niet voor niets dat veel hotelketens collega's die tegelijk boeken en inchecken vaak kamers geven op andere etages en niet de aangrenzende kamers.

[Playa del C.]

Roenie schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 11:08:
[...]
Beter was als de werkgever eerst had inventariseert hoe de medewerkers er in staan. Gunstige vluchten om zo min mogelijk loze tijd kwijt te zijn, locatie waar je kunt kiezen om samen iets leuks te ondernemen of alleen als je dat liever wil, rekening houden met dieetvoorkeuren, compensatie voor het van huis zijn/40 uur vrije tijd offeren, et cetera.

Eens met de rest wat ik uit bovenstaande quote heb weggelaten. Mar dit stukje, je weet toch niet of de werkgever in dit geval dit wel of niet gedaan heeft?

Kan zijn dat dit een soort traditie is in dit team. Dat ze elk jaar die ene lange sessie combineren met een trip. Kan zijn dat sommige collega's hebben doorgegeven dat ze weleens in het buitenland wilden zitten.
Misschien is zelfs besproken dat het financieel alleen kan als de werkgever de reis betaalt, maar dat dan de werknemer niet vergoedt wordt voor de zondag. Of dat werknemers eerder hebben aangegeven dat ze er graag een dag aan vast plakken, want dan hebben ze er zelf nog iets aan.

Kort gezegd: communicatie. TS moet met de werkgever en/of zijn collega's even in gesprek gaan voor dit soort zaken. Je ziet verder zelf hoop ik wel in dat we ook niet moeten doen alsof een werkgever het iedereen naar de zin kan maken. Hij heeft denk ik best wel rekening gehouden met zijn werknemers, gezien het feit dat hij iets als dit organiseert. Dat had hij niet hoeven doen. Ik ben zelf geen leidinggevende en zou het ook nooit willen zijn, maar deze leidinggevende wordt volgens mij hier onterecht nogal negatief neergezet. Half lege glas verhaal.

[Playa del C.]

Metalfreak schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 11:17:
[...]


Dat heeft meer met belastingtechnische redenen te maken. Dan kun je het als werkkosten wegboeken en niet als extraatje voor je personeel, waar je (als je boven een bepaald bedrag komt) gewoon nog eens belasting over moet heffen.

Ik ben de eerste die altijd klaar staat als er eens een teamuitje georganiseerd wordt, maar het uitje dat TS schetst lijkt me ook echt helemaal niets. Privacy vind ik wel erg belangrijk en dat heb je dan inderdaad 4 dagen helemaal niet. Dat het tijdens het reizen is, prima, maar geef mensen wel echt de mogelijkheid om zich even terug te kunnen trekken en in een villa waar je toch wel redelijk op elkaars lip zit heb je toch weinig échte privacy. Niet voor niets dat veel hotelketens collega's die tegelijk boeken en inchecken vaak kamers geven op andere etages en niet de aangrenzende kamers.

Dit hangt toch gewoon van het team af. Ik weet zeker dat de gemiddelde groep bouwvakkers ze unaniem veel liever in een villa zitten, dan in verspreide hotelkamers. Als het team uit autisten bestaat, met alle respect, dan snap ik dat ze het sociaal allemaal wat te lastig kunnen vinden. Is aan de werkgever om zoiets in te schatten. Ik denk zelf dat de werkgever in dit geval op zich een redelijke inschatting gedaan heeft, maar mogelijk één persoon niet helemaal goed heeft ingeschat.

Ik zie verder zelf geen probleem in een villa, want op je eigen slaapkamer heb je naar mijn mening privacy genoeg. Je kunt de mensen niet veranderen verder, dus als het niet lukt, prima, dan ga je niet mee. Ik mis vooral waarom de uitzonderingen en de afwijkingen het daarna dan ook voor alle anderen willen verpesten met opmerkingen als: zakelijk en privé scheiden, dit soort uitjes niet meer doen in 2024.

Laat het sociale gedrag normaal blijven en het sterk individualistische (en veeleisende) niet de norm. Kijk eens naar Japan, hoe sociaal awkward die mensen daar vaak met elkaar om gaan. Of in de VS waar het omgekeerd is in sommige steden. Dit topic voelt voor mij wel als exact wat er in Nederland mis aan het gaan is, al een tijdje. Alles moet klaar staan, een ander moet alles precies zo en zo doen, maar nooit is het echt goed genoeg. En rekening houden met elkaar, dat is te 2010.

[Wild Chocolate]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:16:
[...]


Meer als helemaal niet gaan denk ik.

Nou, ik denk dat als hij thuisblijft en die zondag spaghetti westerns gaat kijken, dat hij dan meer van de Italiaanse cultuur meekrijgt...

[ Voor 3% gewijzigd door Wild Chocolate op 12-01-2024 12:46 ]

[Yaksa]

In het verleden heb ik regelmatig (al dan niet samen met collega's) als internationaal wedstrijdleider meegemaakt dat we voor een wedstrijd naar het buitenland gingen voor een aantal dagen.
Altijd op kosten van de werkgever (incl. eten en verblijf) en altijd een persoon per hotelkamer.
Uren in het weekend (incl. reistijd) telden dubbel en na afloop kon ik alles declareren.
Ik blijf het een vreemde constructie vinden om samen met collega's naar het buitenland te moeten reizen om daar in een afgelegen villa vier dagen te verblijven (waarbij voor sommigen dus de verplichting om bij elkaar op een kamer te overnachten), alleen maar om twee dagen met elkaar te gaan vergaderen.
Ik kan ook heel goed begrijpen dat TS daar helemaal geen zin in heeft, ik zou het zelf ook gewoon weigeren.

[Coach4All]

Hoeveel uur zal er ook effectief vergaderd worden in die 2 dagen.
Het is al vaak genoeg onderzocht dat de meesten niet meer dan 2 uur achtereen productief mee kunnen doen aan een vergadering.
Ga dan uit van 1 vergadering per dagdeel, dan wordt er hooguit 8 uur nuttig vergaderd....

[milkyskinn89]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:41:
[...]

Het punt is dat jouw lichaam niet 'normaal' is (op dit moment). Dat is niet erg op zich, maar dat is erg vervelend voor jou. Normaal gesproken zou zo'n tripje dus geen probleem zijn. Jij kent je lichaam en de medische situatie het beste, het is aan jou om te beoordelen of je mee kan of niet.

Je krabbelt wel wat terug op andere punten, want ik heb van jezelf onder andere gehoord dat je het een hel vindt om een hele dag met collega's in een huis/villa door te brengen. Dat is je goed recht, dat hebben meer mensen, maar als je daar feedback op vraagt, dan zal het antwoord ook daar zijn: sorry, maar normaal gesproken moet dat gewoon kunnen. Je kunt ook een dag samen op kantoor werken...

Over de vergoeding, tja, ik zou er zelf ook niet moeilijk over doen als ik dan mee ging. Je zit anders op die zondag thuis (ook leuk), maar nu zit je op kosten van de baas in een vliegtuig en in een vakantiehuis (ook leuk). Daar hoef ik dan niet speciaal extra compensatie voor. Als ik als persoon onvervangbaar was en daar echt een speciale rol had op die locatie, dan had ik de uren geclaimd. In dit geval is het echter meer een kado van de baas, hij stuurt een heel team gewoon lekker op vakantie immers. Je hebt het zelf over dat je altijd geeft, ik denk dat in dit geval jouw baas ook best iets moois probeert terug te geven.

Persoonlijk, je leeft maar één keer, ik zou allang blij zijn met nog meer leuke activiteiten. Nogmaals, mocht je er gewoon echt geen zin in hebben of het fysiek niet kunnen, dan kun je ook gewoon niet mee gaan. Zonder opgave van reden zelfs, maar het lijkt mij netjes om gewoon aan te geven waarom het jou niet gaat lukken dit keer.

Zoals je merkt, men probeert alsnog gewoon het voor je op te lossen. Je krijgt de kamer met eigen sanitaire voorziening. Men zal ter plekke ook niet raar opkijken als je een paar uur afwezig moet zijn.

Ik snap je verhaal wel, maar ik blijf het nog wel wat vreemd vinden. Je kan hier toch gewoon met het team en/of de baas over praten en dan een besluit nemen. Dit reisje heeft blijkbaar niks met zakelijke reizen te maken. Een ludiek idee van een baas of een team en men probeert het voor zoveel mogelijk mensen een leuke tijd te maken. Valt bij mij wat vreemd dat je daar zo zuur op kan reageren. Aangezien het niet bij je werk hoort en niet volledig wordt vergoedt, is het juist simpel, dan kun je gewoon nee zeggen.

Wij hier op het forum, we kunnen totaal niet inschatten hoe erg het met je darmen is. Dat kan namelijk zeer ernstig zijn, maar ook best wel meevallen. Ik denk dat je topicstart daar wel wat duidelijker in had kunnen zijn. Als ik die teruglees, dan geeft dat een heel ander beeld.

Nogmaals: zo'n reisje op zich is normaal (ja het kan beter, het kan ook slechter) en je hoeft niet mee als je niet in staat bent. Mochten ze je dwingen, dan meld je je ziek tijdens de reis, want dat ben je dan ook echt. Te ziek om die klus op het werk te doen. Ik kan vanaf hier alleen niet inschatten of dat met de darmen ook echt zo is. Ik vraag mij dan oprecht wel af, hoe gaat zoiets dan normaalgesproken op het werk? Dan kun je ook dagen achter elkaar met dezelfde mensen samen zijn, eten, enz. Enige verschil is dat je nu een paar honderd kilometer verderop zit... Ik vraag het mij alleen af, geen oordeel, ik weet het niet.

Ik wilde hier op terugkomen, om vooral te benadrukken:

Dit reisje heeft blijkbaar niks met zakelijke reizen te maken. Een ludiek idee van een baas of een team en men probeert het voor zoveel mogelijk mensen een leuke tijd te maken.

Dat is het dus wel. We gaan 2 dagen vol vergaderen, dit is een jaarlijks circus, alleen word het nu naar het buitenland gepushed. Gewoon 8u (en vaak meer) aan de tafel met een presentatie scherm met zijn allen ouderwets vergaderen over bedrijfsstrategie, cijfers, en doelen.

Ik ga nu toch mee, mede als steun voor een ander teamlid die er heel erg tegenop zag, en omdat ik me te bezwaard voel om niet te gaan, maar prettig is het niet.

Ja, er is een eigen slaapkamer (en dus hopelijk badkamer) maar een villa is toch gehoriger en minder privé dan een hotel, waar ik ook in mijn eigen kamer een theetje kan zetten en me daar niet in oncomfortabele (strakkere) kleding hoef te hijsen als ik veel pijn heb, omdat ik liever niet heb dat mijn collega's me in m'n huiselijke zweefpak zien.

Wel is het een verademing om controle te hebben over mijn eigen eten, maar ik zal eigenlijk alles apart moeten eten.
En wat betreft de darmproblemen; het gaat gewoon erg slecht. Vrijwel mijn hele team is hiervan op de hoogte.

Plus, werk ik voornamelijk thuis, juist omdat de gehele week naar kantoor forenzen voor mij nagenoeg niet te doen is (extreme vermoeidheid omdat ik mijn voedingsstoffen niet goed opneem, bijv.)
En ja, ik ga wel eens op vakantie, maar volledig inkakken en alle andere (onsmakelijke) fysieke ongemakken waar ik dan mee moet dealen is met mensen die ik vertrouw, en niet op een dagelijks strak schema waar ik toch van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat geacht wordt alert te zijn en actief mee te werken en bij te dragen aan de sessies.

[milkyskinn89]

Oh, en om iedereen even te corrigeren; ik ben een vrouw 🤡

En de villa wordt gevuld met voornamelijk andere mannelijke teamleden.

[Sissors]

Bedankt voor die verduidelijking, ook dus voor degene die ervan uitgaan dat het toch echt meer dan alleen vergaderen is: Dat is het iig niet overdag.

Maar tegelijk gebaseerd op je omschrijving: Een eigen WC is niet bepaald de oplossing voor de problemen. Een eigen hotelkamer zou dat ook slechts erg beperkt zijn. En zeker omdat een collega eigenlijk ook niet wil gaan: Om het ietwat lomp te brengen, maar ben je nu een steun voor diegene door mee te gaan, of voelt diegene zich nog meer verplicht om dan ook maar te moeten gaan? Zijn jullie tweeën niet beter af door gezamenlijk te zeggen: Veel plezier jongens (en meiden), wij bellen wel in vanuit Nederland. (En wie weet blijkt dat stel andere dat eigenlijk ook liever doen).

[Zorg]

@milkyskinn89
Top dat je iig nog reageerde! Vaak door de sterke expliciete meningen komt het vaak voor dat de TS afhaakt. Neem deze meningen natuurlijk niet persoonlijk op, het zijn tenslotte maar meningen

Paar dingen die wel opvallen natuurlijk! Als vrouw zijnde in een (vermoedelijk) dominerende manlijke omgeving icm het feit dat je omwille van medische redenen vanuit thuis werkt zou de manager er zeker rekening mee moeten gaan houden. Voordat het dak ontploft van het moet niet uitmaken, genderneutraliteit en ik identificeer mijzelf als non binair. Als leidinggevende zou je (evenals je een man zou zijn) daar rekening mee moeten houden. Het feit dat je pok al tijden van thuis werkt zouden ze dit moeten weten.

Maar ik blijf erbij, is er misschien toch niet een mismatch op cultureel vlak? Maak voor jezelf maar uit welk kamp je zit

Kamp samen: je zit 25% van je tijd op het werk, zorg ervoor dat dit de omgeving is (mensen, taken etc) die je leuk vindt. Je moet er nogal wat tijd door brengen.

Kamp zakelijk: je zit 23,809% van je tijd op het werk en het is een pure zakelijke transactie. Jij betaald met je ziel en de werkgever perst de laatste druppel zweet ten alle tijden eruit want de werkgever heeft één doel en dat is winstmaximalisatie. Mocht slavernij nog mogen, hadden ze het gedaan.

Disclaimer: ik zit in het kamp samen. Ja dit is een hyperbool. Omdat kamp zakelijk net zo goed een reis van 1 dag privé tijd opeens 40 uur reizen van maakt Ik denk dat ze Venetië - Australie in gedachten hebben? Waarbij een villa wordt gedowngrade naar een appartement in Bijlmer-Noord, waarbij iedereen in de woonkamer moet slapen.

Misschien een dooddoener maar een zwart-witte wereld werkt twee kanten op. Ik geloof meer met elkaar samenwerken, naar elkaar luisteren en het samen oplossen. Samen is key. Dat is dus niet een werkgever die alles door wil duwen, net als een werknemer die zegt ik doe geen cent meer dan dat er in mijn contract staat. De laatste is imo net zo ouderwets dan de werkgever die denkt dat de werknemer is zijn handjes mag knijpen om daar te werken.....

Ik vertel mensen in mijn team dat ik wil dat elke andere onderneming hun in hun team wil hebben! En dat zij bij mij in het team willen zitten.

[Playa del C.]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 18:24:
Oh, en om iedereen even te corrigeren; ik ben een vrouw 🤡

Ik snap ergens dat je dit deelt, maar het maakt natuurlijk niet uit of je een man of een vrouw bent.

En de villa wordt gevuld met voornamelijk andere mannelijke teamleden.

Wat wil je hier precies mee zeggen?

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 18:21:
[...]


Ik wilde hier op terugkomen, om vooral te benadrukken:


[...]


Dat is het dus wel. We gaan 2 dagen vol vergaderen, dit is een jaarlijks circus, alleen word het nu naar het buitenland gepushed. Gewoon 8u (en vaak meer) aan de tafel met een presentatie scherm met zijn allen ouderwets vergaderen over bedrijfsstrategie, cijfers, en doelen.

Ik ga nu toch mee, mede als steun voor een ander teamlid die er heel erg tegenop zag, en omdat ik me te bezwaard voel om niet te gaan, maar prettig is het niet.

Ja, er is een eigen slaapkamer (en dus hopelijk badkamer) maar een villa is toch gehoriger en minder privé dan een hotel, waar ik ook in mijn eigen kamer een theetje kan zetten en me daar niet in oncomfortabele (strakkere) kleding hoef te hijsen als ik veel pijn heb, omdat ik liever niet heb dat mijn collega's me in m'n huiselijke zweefpak zien.

Wel is het een verademing om controle te hebben over mijn eigen eten, maar ik zal eigenlijk alles apart moeten eten.
En wat betreft de darmproblemen; het gaat gewoon erg slecht. Vrijwel mijn hele team is hiervan op de hoogte.

Plus, werk ik voornamelijk thuis, juist omdat de gehele week naar kantoor forenzen voor mij nagenoeg niet te doen is (extreme vermoeidheid omdat ik mijn voedingsstoffen niet goed opneem, bijv.)
En ja, ik ga wel eens op vakantie, maar volledig inkakken en alle andere (onsmakelijke) fysieke ongemakken waar ik dan mee moet dealen is met mensen die ik vertrouw, en niet op een dagelijks strak schema waar ik toch van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat geacht wordt alert te zijn en actief mee te werken en bij te dragen aan de sessies.

We zijn het in ieder geval eens dat je als persoon een medisch probleem hebt en daarmee ook een ander geval bent dan standaard. En daarmee wil ik eerst ook eens een punt afsluiten dat dit soort uitjes voor veel andere mensen heel normaal en leuk zijn.

Met de nieuwe informatie. Sorry, ik snap dan echt niet dat jij en die andere collega alsnog meegaan. Je hoeft niet mee te gaan, je hebt duidelijk een medische grond om niet te hoeven. En daarmee heeft de andere collega ook direct een goede ingang om niet mee te gaan. Kun je met z'n tweeën online meedoen, zodat het niet één persoon is die op die manier moet werken.

Verder, als jij daar op je kamer niet fit bent, dan kun je toch gewoon lekker je thuispak aan hebben op die kamer? Het komt erg moeilijk over allemaal zo. Veel apen en beren. Als het dan zo is, blijf alsjeblieft thuis, voor ieders bestwil. Scheelt ook nog eens kosten, moeite en ergernis.

[Sport_Life]

Ik vind het ook niet relevant of je m/v bent, je wordt geforceerd met collega's in een villa met nauwelijks privacy gedumpt. Dat is m.i. ongekend in een professionele werkomgeving waar werknemers recht hebben op vrije tijd en privacy.

[ Voor 13% gewijzigd door Sport_Life op 12-01-2024 19:34 ]

[Zorg]

Sport_Life schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:33:
Ik vind het ook niet relevant of je m/v bent, je wordt geforceerd met collega's in een villa met nauwelijks privacy gedumpt. Dat is m.i. ongekend in een professionele werkomgeving waar werknemers recht hebben op vrije tijd en privacy.

M/v geen verschil? Sorry maar dat is er wel. Dit heeft nu eenmaal impact.

Geforceerd? Ze kan perfect nee zeggen, doe je dit altijd dan is er blijkbaar een mismatch. Zeker als je weet dat dit een vast onderdeel is van de bedrijfscultuur.

Nauwelijk privacy? Op basis waarvan? Omdat het geen hotel is maar een villa? Weten wij toch niet hoe groot die villa is en of er wel of niet mogelijkheden zijn om je even terug te trekken?

Ongekend? Ook niet he, meerdere mensen in dit topic geven aan dat het business as usual is. Is dit dan ongekend? Niet echt

Recht op privacy niet gewaarborgd? Niks dat er op duidt dat er geen recht op privacy is. We hebben geen agenda. Misschien is dit wel goed geregeld? We weten het niet....

[Yaksa]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:45:
[...]M/v geen verschil? Sorry maar dat is er wel. Dit heeft nu eenmaal impact.
Zeker als je weet dat dit een vast onderdeel is van de bedrijfscultuur.

De bedrijfscultuur bij TS was tot nu toe om jaarlijks een 2 daags vergadermoment te organiseren in Nederland.
Nu ineens in het buitenland, aangevuld met 2 reisdagen en zonder te weten waar (en hoe) je terecht gaat komen.
Ik kan dat nauwelijks een vast onderdeel noemen, eerder een onaangekondigde verrassing die volledig uit de comfortzone van TS ligt.

[Csotranme]

Yaksa schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:54:
[...]

De bedrijfscultuur bij TS was tot nu toe om jaarlijks een 2 daags vergadermoment te organiseren in Nederland.
Nu ineens in het buitenland, aangevuld met 2 reisdagen en zonder te weten waar (en hoe) je terecht gaat komen.
Ik kan dat nauwelijks een vast onderdeel noemen, eerder een onaangekondigde verrassing die volledig uit de comfortzone van TS ligt.

Dat is een aanname. Wellicht heeft TS wel gevraagd waar ze exact heen gaan.

Ik hou zelf ook niet van verassingen en wil weten waar ik aan toe ben.
Qua werk ook wel eens een paar keer dat soort "verassings uitjes" gehad.
Als je een goeie werkgever hebt (wat ik toen had) kan je dat gewoon bespreken.
Destijds heb ik aangekaart dat ik omwille van medische redenen o.a. wilde weten wat, hoe en waar en dat ik anders niet mee zou gaan.
Mijn WG destijds heeft me netjes van te voren ingelicht wat het programma was (samen met anderen in vergelijkbare persoonlijke situaties) en WG deed er alles aan om iedereen mee te krijgen en dus aan die behoeftes te voldoen.

Niet iedere WG is zo, dan pas je of niet in de cultuur of je hebt een WG met een plaat voor z'n kop.

[Sport_Life]

Een verassingsuitje van een goed werkgever ?

[milkyskinn89]

Ik begrijp de reacties dat het niet uit zou moeten maken of ik m/v ben, en tuurlijk ben ik van mening dat het niet zo moet zijn dat alleen omdat ik een vrouw ben, mijn problemen zwaarder zouden moeten wegen.
Echter rust er al een taboe op dit soort aandoeningen en zijn ze beschamend genoeg, en heb ik er toch meer moeite mee als mannelijke collega's (of vrienden zelfs) daar (teveel) van meekrijgen.

Ik zou me kapot schamen, maar dat ben ik persoonlijk. Ook vaak misselijk en overgeven. Zelfs een kamer delen met een vrouwelijke collega zou daarom nog steeds niet prettig zijn, dat hoef ik echt met niemand te delen.

De reden waarom ik samen met de andere collega alsnog ga, is omdat diegene in een erg lastige positie zit. Als die om wat voor reden dan ook zou moeten vertrekken, kan die collega ook vertrekken uit Nederland.

Dit soort tripjes zijn normaliter ook geen onderdeel van onze 'cultuur' (ik heb uiteindelijk voor deze baan gekozen vanwege het voornamelijke thuiswerken) en aangezien dat lijkt te veranderen, ga ik inderdaad op zoek naar een andere uitdaging.

Het komt vast goed, maar stress heb ik er wel van.

[nst6ldr]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:15:

Kamp samen: je zit 25% van je tijd op het werk, zorg ervoor dat dit de omgeving is (mensen, taken etc) die je leuk vindt. Je moet er nogal wat tijd door brengen.

Kamp zakelijk: je zit 23,809% van je tijd op het werk en het is een pure zakelijke transactie. Jij betaald met je ziel en de werkgever perst de laatste druppel zweet ten alle tijden eruit want de werkgever heeft één doel en dat is winstmaximalisatie. Mocht slavernij nog mogen, hadden ze het gedaan.

Ga toch weg joh wát een stemmingmakerij dit.

De ironie is dat je zelf niet doorhebt dat je je eigen grenzen voor de baas oprekt omdat je met kraaltjes en spiegeltjes (ik kan ook suggestieve taal gebruiken) tevreden wordt gehouden zodat je meer arbeid verzet voor minder vergoeding. En dan stel je iemand die duidelijk z'n grenzen stelt nog net niet gelijk aan slaaf.

[nst6ldr]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 20:39:

Dit soort tripjes zijn normaliter ook geen onderdeel van onze 'cultuur' (ik heb uiteindelijk voor deze baan gekozen vanwege het voornamelijke thuiswerken) en aangezien dat lijkt te veranderen, ga ik inderdaad op zoek naar een andere uitdaging.

Het komt vast goed, maar stress heb ik er wel van.

Van baan wisselen roept dat gevoel wel vaak op, maar alles in ogenschouw genomen kan ik alleen maar beamen dat je de juiste keuze maakt. Werkgeverschap kan echt zoveel beter dan dit.

[sirdanilot]

Als je een medische reden hebt om niet mee te gaan zou ik dit gewoon mededelen.

[Zorg]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 20:39:
[...]


Ga toch weg joh wát een stemmingmakerij dit.

De ironie is dat je zelf niet doorhebt dat je je eigen grenzen voor de baas oprekt omdat je met kraaltjes en spiegeltjes (ik kan ook suggestieve taal gebruiken) tevreden wordt gehouden zodat je meer arbeid verzet voor minder vergoeding. En dan stel je iemand die duidelijk z'n grenzen stelt nog net niet gelijk aan slaaf.

Misschien moet je mijn posts wat beter lezen? Ik zeg dat de je als werknemer zelf voor de keuze staat. En dan is het toch echt een stuk leuker om in een bedrijfscultuur te werken die bij je past dan in een bedrijfscultuur die niet bij je past. En ik zeg dat als je zegt contract = contract dat je dan net zo bekrompen bent als werkgevers die denken dat werknemers op hun knieen moeten danken dat ze werk hebben.

Jij hebt geen idee over mijn werk en hoe ik het doe maar je weet wel te zeggen dat mijn werkgever van mij profiteert? Of dat ik mij laat verleiden tot een of andere loonslaaf? En dan spreken over stemmingmakerij? Als je er echt serieus interesse in had dan had je wel eerder gezegd hoe dat bij anderen gaat. Over stemmingmakerij gesproken

Werkgeverschap kan zoveel beter dan dit? Denk dat 80% van de werkende bevolking niet naar een villa in Italië gaat op kosten van het bedrijf. Doe nu niet alsof TS voor de duivel werkt he. Merendeel zal het wel appreciëren, iig in het bedrijf van TS.

[ Voor 9% gewijzigd door Zorg op 12-01-2024 21:29 ]

[Playa del C.]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 20:39:
Ik begrijp de reacties dat het niet uit zou moeten maken of ik m/v ben, en tuurlijk ben ik van mening dat het niet zo moet zijn dat alleen omdat ik een vrouw ben, mijn problemen zwaarder zouden moeten wegen.
Echter rust er al een taboe op dit soort aandoeningen en zijn ze beschamend genoeg, en heb ik er toch meer moeite mee als mannelijke collega's (of vrienden zelfs) daar (teveel) van meekrijgen.

Rust er een taboe op? Dat lijkt mij niet, je hebt een aandoening en kunt zoiets communiceren met mensen om je heen. Het is niks om voor te schamen. Ik lees dat het door jou niet zo wordt ervaren, maar dat maakt het nog niet waar. Los van het uitje, ik denk dat je op dat gebied dan nog wel winst kunt halen.

Als het zo erg is dat het beschamend voor jou is door de kamerdeur/muren heen, dan serieus, dan kun je toch gewoon niet mee en ook niet normaal functioneren tijdens de 8+ uren durende vergaderingen die tweedaags volgen?

Je begon het topic met de opmerkingen dat je niet mee wou, het verhaal wordt steeds ernstiger qua medische indicatie en nu wordt je steeds stelliger dat je wel meegaat alsnog, maar dan vooral om een ander te steunen. Sorry, maar het komt op mij niet meer serieus en geloofwaardig over.

Iets anders: loop je hiervoor ook bij een arts? Want zoals jij het beschrijft, is het absoluut niet een normale manier van door het leven gaan. Je gaf eerder ook aan dat je oververmoeid bent, omdat voedsel niet goed wordt opgenomen. Of het is sterk overdreven, of je moet dringend naar een arts en (tijdelijk) stoppen met werken.

Ik zou me kapot schamen, maar dat ben ik persoonlijk. Ook vaak misselijk en overgeven. Zelfs een kamer delen met een vrouwelijke collega zou daarom nog steeds niet prettig zijn, dat hoef ik echt met niemand te delen.

De mensen hadden je een eigen kamer met badkamer toegezegd, toch?

De reden waarom ik samen met de andere collega alsnog ga, is omdat diegene in een erg lastige positie zit. Als die om wat voor reden dan ook zou moeten vertrekken, kan die collega ook vertrekken uit Nederland.

Het gaat over jou en je darmprobleem. Je mag zelf weten wat je doet, maar het steunen van die collega in dit zware uitje in de Italiaanse villa... sorry, hoor, maar het verhaal gaat zo echt alle kanten op. Drama links en rechts.

Dit soort tripjes zijn normaliter ook geen onderdeel van onze 'cultuur' (ik heb uiteindelijk voor deze baan gekozen vanwege het voornamelijke thuiswerken) en aangezien dat lijkt te veranderen, ga ik inderdaad op zoek naar een andere uitdaging.

Het komt vast goed, maar stress heb ik er wel van.

Totaal geen stress nodig, als je maandag gewoon tegen je baas zegt dat je om medische reden niet mee kan. (Andere collega met stress idem). En dan verder thuis werken zo goed als je wel kan.

[milkyskinn89]

Sorry, maar het komt op mij niet meer serieus en geloofwaardig over.
Iets anders: loop je hiervoor ook bij een arts? Waant zoals jij het beschrijft, is absoluut niet een normale manier van door het leven gaan. Je gad eerder ook aan dat je oververmoeid bent, omdat voedsel niet goed wordt opgenomen. Of het is sterk overdreven, of je moet dringend naar een arts en (tijdelijk) stoppen met werken.

Dat is dan jammer.

Naarmate tijd is verstreken en ik de voor- en nadelen heb afgewogen en meer details heb gekregen kan mijn instelling daar toch prima op aanpassen?

En ja, ik loop bij een arts. Helaas kostte het voor mij na de laatste operatie erg veel tijd om weer normaal te kunnen functioneren. Vanwege persoonlijke omstandigheden helaas ook zware stress en druk gehad die het er allemaal niet beter op hebben gemaakt tijdens dat herstel.

Ik werk gewoon door omdat dat thuis prima gaat. Als ik even wil gaan liggen kan dat. Niemand die last van me heeft. Het leid me af en geeft me voldoening, da's beter dan op bed te gaan liggen en hopen dat het snel beter gaat, want daar heb ik geen controle over. Daar kunnen enkele weken overheen gaan, maar dat kan ook nog een paar maanden duren.

[nst6ldr]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 21:27:
[...]


Misschien moet je mijn posts wat beter lezen?

Die toon zet je zelf door met een volstrekt absurde vergelijking aan te komen die je vervolgens duidt op een manier die niet serieus te nemen is. Je kan wel in de verdediging schieten door mij te betichten van hypocrisie, alleen ga je voorbij aan het gedeelte waar duidelijk is gesteld dat ik het spiegel aan jouw absurde vergelijking. Volgens mij lees je zelf niet helemaal goed, of je doet dat bewust selectief.

[FreakNL]

hoevenpe schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 08:36:
[...]

Dat werkt twee kanten op: bij veel bedrijven is thuiswerken inmiddels dusdanig flexibel dat het geen enkel probleem is om tussendoor de kinderen van school te halen of boodschappen te doen. Dat 'werkt' alleen als diezelfde medewerker flexibel omgaat met incidentele werk gerelateerde zaken buiten 9 tot 5, heb de prikklok nog meegemaakt deze vrijheid bevalt me veel beter.

Voor TS is het imo minder relevant wat zijn baas vind, meer hoe de directe collega's erin staan. Het maakt uit of de overgrote meerderheid ook thuis wil blijven of dat hij na weigering potentieel buiten de groep valt.


[...]

1000% eens.

Het werkt twee kanten op. Ik heb op oudejaarsdag ook een prio 1 incident opgelost. Tijdens mijn vakantie en ik had niet eens stand-by dienst. Maar als ik een dag “thuiswerk” omdat thuis van alles moet gebeuren hoor ik daar ook niemand over. Vandaag was zo’n dag. Tas ingepakt voor een weekend weg, auto voltanken, banden op spanning en daarna met dochter naar zwemles. Van werken kwam weinig terecht.

Ik heb ook bij een prikklok WG gezeten die zelfs rook pauzes ging timen…. ik wist niet hoe snel ik weg moest wezen…

Als een uitje zoals dit bij mijn huidige WG op de rol staat sta ik vooraan. Bij de prikklok WG? Laat maar.

[FreakNL]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:34:
[...]


Ook voor incidentele zaken die buiten kantoortijden vallen bestaan gewoon formele afspraken: consignatiediensten. Daar staat vergoeding tegenover omdat je beschikbaar bent buiten werktijd, de verwachting van de werkgever is dat je gedurende consignatie niet drinkt of uren verwijderd bent van een werkplek.

Mijn stand-by collega was al met een ander incident bezig. Had allebei hoge prio. Komt bijna nooit voor dit. Dan ga ik het niet op “afspraken” gooien… Nee, dan doe ik mijn ding omdat er anders een plant stil ligt die 100k per dag aan operationele kosten doet… Het is niet zwart-wit…

[Kurkentrekker]

FreakNL schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:08:
[...]


Mijn stand-by collega was al met een ander incident bezig. Had allebei hoge prio. Komt bijna nooit voor dit. Dan ga ik het niet op “afspraken” gooien… Nee, dan doe ik mijn ding omdat er anders een plant stil ligt die 100k per dag aan operationele kosten doet… Het is niet zwart-wit…

Als het jouw werkgever 100k per dag kost op een moment dat er iets stilligt, dan heeft hij het wel heel erg beroerd geregeld als hij maar moet hopen dat iemand op een vrije dag zo lief is om het even op te lossen. Waarom betaalt hij niet gewoon extra mensen om stand by te zijn?

Doet dit ertoe in dit topic? Wel in de discussie over een extra stapje zetten voor je werkgever. Prima dat jij het uitruilt tegen een dagje verminderd productief zijn waarin je een uurtje minder werkt omdat je langs een tankstation moet, maar met die extra ingreep op je vrije dag heb je je werkgever blijkbaar 100k bespaard. Zie je de scheve verhouding? Van werknemers wordt verwacht dat men een stapje extra doet en dat brengt de werkgever veel op. Als we dat maar in stand houden, dan blijft dat verwacht worden. Ook in het geval van TS door op een weekenddag te moeten reizen.

[nst6ldr]

FreakNL schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:08:
[...]


Mijn stand-by collega was al met een ander incident bezig. Had allebei hoge prio. Komt bijna nooit voor dit. Dan ga ik het niet op “afspraken” gooien… Nee, dan doe ik mijn ding omdat er anders een plant stil ligt die 100k per dag aan operationele kosten doet… Het is niet zwart-wit…

Jouw werkgever heeft een fabricageproces dat 100k per dag wegzet en zet daar één hele geconsigneerde tegenover? Hoe is dat niet karig/goedkoop?

Het is behoorlijk zwart-wit in dit geval: klaarblijkelijk zijn de belangen niet goed afgewogen, is er bij het inschatten van de risico's ergens iets gemis of in het slechtste geval is er beknibbeld. Hoe dan ook is het niet handig opgelost: nu was jij per toeval in staat om buiten werktijd aan de slag te gaan, wat als je uberhaubt niet bereikbaar was? De werkgever eigenaar van het bedrijfsproces moet voor continuïteit zorgen, niet een losvaste mondelinge afspraak op goed vertrouwen.

Het spreekwoord "the road to hell is paved with good intentions" gaat hier op, dit scenario heb ik wel een aantal keer fout zien gaan met gevolgen voor beide werknemer (burnout) en werkgever (imagoschade en schade klant).

[hoevenpe]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:29:
Jouw werkgever heeft een fabricageproces dat 100k per dag wegzet en zet daar één hele geconsigneerde tegenover? Hoe is dat niet karig/goedkoop?

Je hebt een team van 7 man nodig als iedereen één dag per week pakt, meer als je rekening houdt met vakanties en ziekte.
.
Ken jouw werkgever niet maar vaak is het lastig genoeg om het rooster te vullen met slechts één persoon per dag. Geld is veel minder een issue.