Naar buitenland voor werk, maar is dit normaal?

[ninjazx9r98]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:34:
[...]


Nee dat zegt TS niet, in de topic start staat letterlijk dat er samen wordt gekookt. Tenzij hij kok is, is dit een niet werk-activiteit. Dan is het dus meer dan vergaderen.

Dat er samen gekookt wordt staat er zeer zeker niet letterlijk alhoewel meerdere er wel mee aan de haal zijn gegaan de afgelopen dagen.
Dit is wat er wel letterlijk staat in de aanvulling die TS gedaan heeft in de topic start:

Eten zal waarschijnlijk ook elke dag ‘gezellig’ met elkaar koken worden, waarbij ik toch erg veel apart zou moeten maken vanwege mijn speciale dieeteisen

[Playa del C.]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:25:
[...]
Jij weet ook wel wat peer pressure is.

Waar je mee moet leren om te gaan. Je kunt jezelf makkelijk buiten de groep plaatsen, maar ga dan niet zeuren dat de rest van de wereld zo stom doet. Dat is de definitie van sociaal gedrag: aanpassen en samen met anderen.

[...]
Er zijn genoeg banen waar sociaal contact een onderdeel van het werk is.
[...]

Je weet wat ik bedoel. Jij wil dat de leidinggevenden stoppen met de sociale uitjes en/of de vriendschappelijke aanpak. Maar zo kan een ander (een collega van jou, of iemand die jouw baan overneemt) juist wel waarde hechten aan die zaken.

[...]
Rare conclusie. Sowieso is de relatie met de werkgever altijd zakelijk. Bedenk voor jezelf maar hoeveel de relatie met je werkgever waard is als het bedrijf in zwaar weer komt en afdelingen gaat schrappen.

In de basis is de relatie zakelijk, maar ... je bent ook mens. Zowel werknemer als werkgever. Als de sfeer goed is, wat is er mis met een gezamenlijk uitje. Iets wat men bijvoorbeeld ook organiseert binnen een voetbalclub of op de schaakclub. Ook daar is peer-pressure, ook daar zijn promoties. Niet dat ik zo ben, ik slijm niet bij een baas, eerder andersom. Vind het alleen onterecht om een baas af te zeiken, omdat hij of zij een teamuitje regelt naar een villa in Italië.

[ Voor 6% gewijzigd door Playa del C. op 12-01-2024 10:36 ]

[Cid Highwind]

Sissors schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:43:
[...]

Maar wie is "de werkgever" nu. Je hoeft geen vrienden met (al) je collega's te zijn. Je moet fatsoenlijk samen kunnen werken. Maar gezien je zo veel van je tijd samen doorbrengt, is het nou ook niet heel vreemd dat er vriendschappen algemeen tussen collega's ontstaan, en ook dat bijvoorbeeld je manager ook om jou als persoon geeft. En dan lijkt het mij niet vreemd dat het vaak toch gezien wordt als wat meer dan een puur zakelijke relatie.

Ik zie dat meer iets als tussen werknemers onder elkaar. Teamleden. De werkgever behoort daar expliciet niet toe, want je spreekt in dat geval nog altijd over een machtspositie. Als een team lead alsnog, vrijwillig, daarbij hoort, is dat naar mijn mening ook echt ter verdienste van de betreffend manager, dan heb je iets goed gedaan

Geforceerde sociale zaken waar personen in een machtspositie bij zijn, hebben in de regel dan ook vooral het doel verdere druk op degene lager in de rang uit te oefenen, door gebruik te maken van schuldgevoelens, groepsdruk en FOMO.

Er zijn maar weinig werkgevers die aan liefdadigheid doen, er steekt altijd een commerciële gedachte achter. Ook expliciete liefdadigheid is in de regel slechts marketing.

wibblemoo schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:58:
Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

Zolang er nog werkgevers zijn die denken meer beslag op de medewerker te kunnen leggen dan contractueel vastgelegd, en die in dit denken vastgeroest zitten, denk ik dat het zo'n vaart niet hoeft te lopen. Sommigen leven nog steeds in 2010.

[hoevenpe]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:25:
Jij weet ook wel wat peer pressure is.

Tenzij elke activiteit onder werktijd is zal dat altijd een rol spelen, het alternatief is om als werkgever helemaal niets niet-werkgerelateerd meer te regelen. Het verrast me dat bij jou zelfs uit eten binnen werktijd is, heb dat nog nergens zo meegemaakt.

Zeker bij externen wordt vriendelijk verzocht dat soort uren niet te schrijven, het op zich een gunst is dat je op kosten van de eindklant met interne medewerkers mee mag doen.

[Playa del C.]

Trouwens, waar ik werk, daar is budget om als collega's samen in wat voor combinatie dan ook, eens uit eten te gaan op kosten van de werkgever. Verzoek is wel om dan tijdens of rond dat eten iets nuttigs te doen. Het kan soms ook gaan over een afscheid van een collega. Leidinggevenden gaan soms ook mee, meestal niet. Sommigen zijn heel aardig en geschikt voor sociale dingen.

Ik weet in dit geval van TS niet of de leidinggevende ook meegaat en in de villa is bijvoorbeeld.

[Roenie]

wibblemoo schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:58:
Als je de reacties hier leest, zou je haast pleiten voor een wat hogere werkloosheid zodat de verhouding werknemer/werkgever weer wat normaliseert. Er wordt van alles geeist en, en dit zie je wel bij meer ‘conflict topics’, wordt er meteen geadviseerd een andere baan te zoeken in plaats van een interne oplossing te zoeken.

De vraag is 'wie' in deze casus iets 'eist'

Hoe meer de werkgever verwacht (buiten het normale werk), hoe meer je de werknemer moet ontzien in welke vorm dan ook. Een etentje om de hoek eens in de zoveel tijd is een kwestie van de rekening betalen en niet miepen over die fles wijn of irish coffee extra.

Vier dagen weg zijn voor een vergadering van slechts twee dagen in een land dat niets met het werk te maken heeft en dat dus ook gewoon op kantoor gehouden kan worden vraagt een groter offer van de werknemer: het kost veel vrije tijd (40 uur onbetaald!), je moet reizen, je hebt minder privacy, et cetera. Dat zou vrijwillig en zonder consequenties als je niet mee gaat moeten zijn, waarbij de werkgever zich van zijn-haar goede kant moet laten zien. De huidige opzet is wat mij betreft verre van dat.

Beter was als de werkgever eerst had inventariseert hoe de medewerkers er in staan. Gunstige vluchten om zo min mogelijk loze tijd kwijt te zijn, locatie waar je kunt kiezen om samen iets leuks te ondernemen of alleen als je dat liever wil, rekening houden met dieetvoorkeuren, compensatie voor het van huis zijn/40 uur vrije tijd offeren, et cetera.

En omgekeerd geldt dit ook uiteraard. Hoe meer je als werknemer verwacht, hoe meer je als werkgever terug mag verwachten uiteraard. Het is geven en nemen.

[Metalfreak]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 10:45:
Verzoek is wel om dan tijdens of rond dat eten iets nuttigs te doen.

Dat heeft meer met belastingtechnische redenen te maken. Dan kun je het als werkkosten wegboeken en niet als extraatje voor je personeel, waar je (als je boven een bepaald bedrag komt) gewoon nog eens belasting over moet heffen.

Ik ben de eerste die altijd klaar staat als er eens een teamuitje georganiseerd wordt, maar het uitje dat TS schetst lijkt me ook echt helemaal niets. Privacy vind ik wel erg belangrijk en dat heb je dan inderdaad 4 dagen helemaal niet. Dat het tijdens het reizen is, prima, maar geef mensen wel echt de mogelijkheid om zich even terug te kunnen trekken en in een villa waar je toch wel redelijk op elkaars lip zit heb je toch weinig échte privacy. Niet voor niets dat veel hotelketens collega's die tegelijk boeken en inchecken vaak kamers geven op andere etages en niet de aangrenzende kamers.

[Playa del C.]

Roenie schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 11:08:
[...]
Beter was als de werkgever eerst had inventariseert hoe de medewerkers er in staan. Gunstige vluchten om zo min mogelijk loze tijd kwijt te zijn, locatie waar je kunt kiezen om samen iets leuks te ondernemen of alleen als je dat liever wil, rekening houden met dieetvoorkeuren, compensatie voor het van huis zijn/40 uur vrije tijd offeren, et cetera.

Eens met de rest wat ik uit bovenstaande quote heb weggelaten. Mar dit stukje, je weet toch niet of de werkgever in dit geval dit wel of niet gedaan heeft?

Kan zijn dat dit een soort traditie is in dit team. Dat ze elk jaar die ene lange sessie combineren met een trip. Kan zijn dat sommige collega's hebben doorgegeven dat ze weleens in het buitenland wilden zitten.
Misschien is zelfs besproken dat het financieel alleen kan als de werkgever de reis betaalt, maar dat dan de werknemer niet vergoedt wordt voor de zondag. Of dat werknemers eerder hebben aangegeven dat ze er graag een dag aan vast plakken, want dan hebben ze er zelf nog iets aan.

Kort gezegd: communicatie. TS moet met de werkgever en/of zijn collega's even in gesprek gaan voor dit soort zaken. Je ziet verder zelf hoop ik wel in dat we ook niet moeten doen alsof een werkgever het iedereen naar de zin kan maken. Hij heeft denk ik best wel rekening gehouden met zijn werknemers, gezien het feit dat hij iets als dit organiseert. Dat had hij niet hoeven doen. Ik ben zelf geen leidinggevende en zou het ook nooit willen zijn, maar deze leidinggevende wordt volgens mij hier onterecht nogal negatief neergezet. Half lege glas verhaal.

[Playa del C.]

Metalfreak schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 11:17:
[...]


Dat heeft meer met belastingtechnische redenen te maken. Dan kun je het als werkkosten wegboeken en niet als extraatje voor je personeel, waar je (als je boven een bepaald bedrag komt) gewoon nog eens belasting over moet heffen.

Ik ben de eerste die altijd klaar staat als er eens een teamuitje georganiseerd wordt, maar het uitje dat TS schetst lijkt me ook echt helemaal niets. Privacy vind ik wel erg belangrijk en dat heb je dan inderdaad 4 dagen helemaal niet. Dat het tijdens het reizen is, prima, maar geef mensen wel echt de mogelijkheid om zich even terug te kunnen trekken en in een villa waar je toch wel redelijk op elkaars lip zit heb je toch weinig échte privacy. Niet voor niets dat veel hotelketens collega's die tegelijk boeken en inchecken vaak kamers geven op andere etages en niet de aangrenzende kamers.

Dit hangt toch gewoon van het team af. Ik weet zeker dat de gemiddelde groep bouwvakkers ze unaniem veel liever in een villa zitten, dan in verspreide hotelkamers. Als het team uit autisten bestaat, met alle respect, dan snap ik dat ze het sociaal allemaal wat te lastig kunnen vinden. Is aan de werkgever om zoiets in te schatten. Ik denk zelf dat de werkgever in dit geval op zich een redelijke inschatting gedaan heeft, maar mogelijk één persoon niet helemaal goed heeft ingeschat.

Ik zie verder zelf geen probleem in een villa, want op je eigen slaapkamer heb je naar mijn mening privacy genoeg. Je kunt de mensen niet veranderen verder, dus als het niet lukt, prima, dan ga je niet mee. Ik mis vooral waarom de uitzonderingen en de afwijkingen het daarna dan ook voor alle anderen willen verpesten met opmerkingen als: zakelijk en privé scheiden, dit soort uitjes niet meer doen in 2024.

Laat het sociale gedrag normaal blijven en het sterk individualistische (en veeleisende) niet de norm. Kijk eens naar Japan, hoe sociaal awkward die mensen daar vaak met elkaar om gaan. Of in de VS waar het omgekeerd is in sommige steden. Dit topic voelt voor mij wel als exact wat er in Nederland mis aan het gaan is, al een tijdje. Alles moet klaar staan, een ander moet alles precies zo en zo doen, maar nooit is het echt goed genoeg. En rekening houden met elkaar, dat is te 2010.

[Wild Chocolate]

Zorg schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:16:
[...]


Meer als helemaal niet gaan denk ik.

Nou, ik denk dat als hij thuisblijft en die zondag spaghetti westerns gaat kijken, dat hij dan meer van de Italiaanse cultuur meekrijgt...

[ Voor 3% gewijzigd door Wild Chocolate op 12-01-2024 12:46 ]

[Yaksa]

In het verleden heb ik regelmatig (al dan niet samen met collega's) als internationaal wedstrijdleider meegemaakt dat we voor een wedstrijd naar het buitenland gingen voor een aantal dagen.
Altijd op kosten van de werkgever (incl. eten en verblijf) en altijd een persoon per hotelkamer.
Uren in het weekend (incl. reistijd) telden dubbel en na afloop kon ik alles declareren.
Ik blijf het een vreemde constructie vinden om samen met collega's naar het buitenland te moeten reizen om daar in een afgelegen villa vier dagen te verblijven (waarbij voor sommigen dus de verplichting om bij elkaar op een kamer te overnachten), alleen maar om twee dagen met elkaar te gaan vergaderen.
Ik kan ook heel goed begrijpen dat TS daar helemaal geen zin in heeft, ik zou het zelf ook gewoon weigeren.

[Coach4All]

Hoeveel uur zal er ook effectief vergaderd worden in die 2 dagen.
Het is al vaak genoeg onderzocht dat de meesten niet meer dan 2 uur achtereen productief mee kunnen doen aan een vergadering.
Ga dan uit van 1 vergadering per dagdeel, dan wordt er hooguit 8 uur nuttig vergaderd....

[milkyskinn89]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:41:
[...]

Het punt is dat jouw lichaam niet 'normaal' is (op dit moment). Dat is niet erg op zich, maar dat is erg vervelend voor jou. Normaal gesproken zou zo'n tripje dus geen probleem zijn. Jij kent je lichaam en de medische situatie het beste, het is aan jou om te beoordelen of je mee kan of niet.

Je krabbelt wel wat terug op andere punten, want ik heb van jezelf onder andere gehoord dat je het een hel vindt om een hele dag met collega's in een huis/villa door te brengen. Dat is je goed recht, dat hebben meer mensen, maar als je daar feedback op vraagt, dan zal het antwoord ook daar zijn: sorry, maar normaal gesproken moet dat gewoon kunnen. Je kunt ook een dag samen op kantoor werken...

Over de vergoeding, tja, ik zou er zelf ook niet moeilijk over doen als ik dan mee ging. Je zit anders op die zondag thuis (ook leuk), maar nu zit je op kosten van de baas in een vliegtuig en in een vakantiehuis (ook leuk). Daar hoef ik dan niet speciaal extra compensatie voor. Als ik als persoon onvervangbaar was en daar echt een speciale rol had op die locatie, dan had ik de uren geclaimd. In dit geval is het echter meer een kado van de baas, hij stuurt een heel team gewoon lekker op vakantie immers. Je hebt het zelf over dat je altijd geeft, ik denk dat in dit geval jouw baas ook best iets moois probeert terug te geven.

Persoonlijk, je leeft maar één keer, ik zou allang blij zijn met nog meer leuke activiteiten. Nogmaals, mocht je er gewoon echt geen zin in hebben of het fysiek niet kunnen, dan kun je ook gewoon niet mee gaan. Zonder opgave van reden zelfs, maar het lijkt mij netjes om gewoon aan te geven waarom het jou niet gaat lukken dit keer.

Zoals je merkt, men probeert alsnog gewoon het voor je op te lossen. Je krijgt de kamer met eigen sanitaire voorziening. Men zal ter plekke ook niet raar opkijken als je een paar uur afwezig moet zijn.

Ik snap je verhaal wel, maar ik blijf het nog wel wat vreemd vinden. Je kan hier toch gewoon met het team en/of de baas over praten en dan een besluit nemen. Dit reisje heeft blijkbaar niks met zakelijke reizen te maken. Een ludiek idee van een baas of een team en men probeert het voor zoveel mogelijk mensen een leuke tijd te maken. Valt bij mij wat vreemd dat je daar zo zuur op kan reageren. Aangezien het niet bij je werk hoort en niet volledig wordt vergoedt, is het juist simpel, dan kun je gewoon nee zeggen.

Wij hier op het forum, we kunnen totaal niet inschatten hoe erg het met je darmen is. Dat kan namelijk zeer ernstig zijn, maar ook best wel meevallen. Ik denk dat je topicstart daar wel wat duidelijker in had kunnen zijn. Als ik die teruglees, dan geeft dat een heel ander beeld.

Nogmaals: zo'n reisje op zich is normaal (ja het kan beter, het kan ook slechter) en je hoeft niet mee als je niet in staat bent. Mochten ze je dwingen, dan meld je je ziek tijdens de reis, want dat ben je dan ook echt. Te ziek om die klus op het werk te doen. Ik kan vanaf hier alleen niet inschatten of dat met de darmen ook echt zo is. Ik vraag mij dan oprecht wel af, hoe gaat zoiets dan normaalgesproken op het werk? Dan kun je ook dagen achter elkaar met dezelfde mensen samen zijn, eten, enz. Enige verschil is dat je nu een paar honderd kilometer verderop zit... Ik vraag het mij alleen af, geen oordeel, ik weet het niet.

Ik wilde hier op terugkomen, om vooral te benadrukken:

Dit reisje heeft blijkbaar niks met zakelijke reizen te maken. Een ludiek idee van een baas of een team en men probeert het voor zoveel mogelijk mensen een leuke tijd te maken.

Dat is het dus wel. We gaan 2 dagen vol vergaderen, dit is een jaarlijks circus, alleen word het nu naar het buitenland gepushed. Gewoon 8u (en vaak meer) aan de tafel met een presentatie scherm met zijn allen ouderwets vergaderen over bedrijfsstrategie, cijfers, en doelen.

Ik ga nu toch mee, mede als steun voor een ander teamlid die er heel erg tegenop zag, en omdat ik me te bezwaard voel om niet te gaan, maar prettig is het niet.

Ja, er is een eigen slaapkamer (en dus hopelijk badkamer) maar een villa is toch gehoriger en minder privé dan een hotel, waar ik ook in mijn eigen kamer een theetje kan zetten en me daar niet in oncomfortabele (strakkere) kleding hoef te hijsen als ik veel pijn heb, omdat ik liever niet heb dat mijn collega's me in m'n huiselijke zweefpak zien.

Wel is het een verademing om controle te hebben over mijn eigen eten, maar ik zal eigenlijk alles apart moeten eten.
En wat betreft de darmproblemen; het gaat gewoon erg slecht. Vrijwel mijn hele team is hiervan op de hoogte.

Plus, werk ik voornamelijk thuis, juist omdat de gehele week naar kantoor forenzen voor mij nagenoeg niet te doen is (extreme vermoeidheid omdat ik mijn voedingsstoffen niet goed opneem, bijv.)
En ja, ik ga wel eens op vakantie, maar volledig inkakken en alle andere (onsmakelijke) fysieke ongemakken waar ik dan mee moet dealen is met mensen die ik vertrouw, en niet op een dagelijks strak schema waar ik toch van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat geacht wordt alert te zijn en actief mee te werken en bij te dragen aan de sessies.

[milkyskinn89]

Oh, en om iedereen even te corrigeren; ik ben een vrouw 🤡

En de villa wordt gevuld met voornamelijk andere mannelijke teamleden.

[Sissors]

Bedankt voor die verduidelijking, ook dus voor degene die ervan uitgaan dat het toch echt meer dan alleen vergaderen is: Dat is het iig niet overdag.

Maar tegelijk gebaseerd op je omschrijving: Een eigen WC is niet bepaald de oplossing voor de problemen. Een eigen hotelkamer zou dat ook slechts erg beperkt zijn. En zeker omdat een collega eigenlijk ook niet wil gaan: Om het ietwat lomp te brengen, maar ben je nu een steun voor diegene door mee te gaan, of voelt diegene zich nog meer verplicht om dan ook maar te moeten gaan? Zijn jullie tweeën niet beter af door gezamenlijk te zeggen: Veel plezier jongens (en meiden), wij bellen wel in vanuit Nederland. (En wie weet blijkt dat stel andere dat eigenlijk ook liever doen).

[Zorg]

@milkyskinn89
Top dat je iig nog reageerde! Vaak door de sterke expliciete meningen komt het vaak voor dat de TS afhaakt. Neem deze meningen natuurlijk niet persoonlijk op, het zijn tenslotte maar meningen

Paar dingen die wel opvallen natuurlijk! Als vrouw zijnde in een (vermoedelijk) dominerende manlijke omgeving icm het feit dat je omwille van medische redenen vanuit thuis werkt zou de manager er zeker rekening mee moeten gaan houden. Voordat het dak ontploft van het moet niet uitmaken, genderneutraliteit en ik identificeer mijzelf als non binair. Als leidinggevende zou je (evenals je een man zou zijn) daar rekening mee moeten houden. Het feit dat je pok al tijden van thuis werkt zouden ze dit moeten weten.

Maar ik blijf erbij, is er misschien toch niet een mismatch op cultureel vlak? Maak voor jezelf maar uit welk kamp je zit

Kamp samen: je zit 25% van je tijd op het werk, zorg ervoor dat dit de omgeving is (mensen, taken etc) die je leuk vindt. Je moet er nogal wat tijd door brengen.

Kamp zakelijk: je zit 23,809% van je tijd op het werk en het is een pure zakelijke transactie. Jij betaald met je ziel en de werkgever perst de laatste druppel zweet ten alle tijden eruit want de werkgever heeft één doel en dat is winstmaximalisatie. Mocht slavernij nog mogen, hadden ze het gedaan.

Disclaimer: ik zit in het kamp samen. Ja dit is een hyperbool. Omdat kamp zakelijk net zo goed een reis van 1 dag privé tijd opeens 40 uur reizen van maakt Ik denk dat ze Venetië - Australie in gedachten hebben? Waarbij een villa wordt gedowngrade naar een appartement in Bijlmer-Noord, waarbij iedereen in de woonkamer moet slapen.

Misschien een dooddoener maar een zwart-witte wereld werkt twee kanten op. Ik geloof meer met elkaar samenwerken, naar elkaar luisteren en het samen oplossen. Samen is key. Dat is dus niet een werkgever die alles door wil duwen, net als een werknemer die zegt ik doe geen cent meer dan dat er in mijn contract staat. De laatste is imo net zo ouderwets dan de werkgever die denkt dat de werknemer is zijn handjes mag knijpen om daar te werken.....

Ik vertel mensen in mijn team dat ik wil dat elke andere onderneming hun in hun team wil hebben! En dat zij bij mij in het team willen zitten.

[Playa del C.]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 18:24:
Oh, en om iedereen even te corrigeren; ik ben een vrouw 🤡

Ik snap ergens dat je dit deelt, maar het maakt natuurlijk niet uit of je een man of een vrouw bent.

En de villa wordt gevuld met voornamelijk andere mannelijke teamleden.

Wat wil je hier precies mee zeggen?

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 18:21:
[...]


Ik wilde hier op terugkomen, om vooral te benadrukken:


[...]


Dat is het dus wel. We gaan 2 dagen vol vergaderen, dit is een jaarlijks circus, alleen word het nu naar het buitenland gepushed. Gewoon 8u (en vaak meer) aan de tafel met een presentatie scherm met zijn allen ouderwets vergaderen over bedrijfsstrategie, cijfers, en doelen.

Ik ga nu toch mee, mede als steun voor een ander teamlid die er heel erg tegenop zag, en omdat ik me te bezwaard voel om niet te gaan, maar prettig is het niet.

Ja, er is een eigen slaapkamer (en dus hopelijk badkamer) maar een villa is toch gehoriger en minder privé dan een hotel, waar ik ook in mijn eigen kamer een theetje kan zetten en me daar niet in oncomfortabele (strakkere) kleding hoef te hijsen als ik veel pijn heb, omdat ik liever niet heb dat mijn collega's me in m'n huiselijke zweefpak zien.

Wel is het een verademing om controle te hebben over mijn eigen eten, maar ik zal eigenlijk alles apart moeten eten.
En wat betreft de darmproblemen; het gaat gewoon erg slecht. Vrijwel mijn hele team is hiervan op de hoogte.

Plus, werk ik voornamelijk thuis, juist omdat de gehele week naar kantoor forenzen voor mij nagenoeg niet te doen is (extreme vermoeidheid omdat ik mijn voedingsstoffen niet goed opneem, bijv.)
En ja, ik ga wel eens op vakantie, maar volledig inkakken en alle andere (onsmakelijke) fysieke ongemakken waar ik dan mee moet dealen is met mensen die ik vertrouw, en niet op een dagelijks strak schema waar ik toch van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat geacht wordt alert te zijn en actief mee te werken en bij te dragen aan de sessies.

We zijn het in ieder geval eens dat je als persoon een medisch probleem hebt en daarmee ook een ander geval bent dan standaard. En daarmee wil ik eerst ook eens een punt afsluiten dat dit soort uitjes voor veel andere mensen heel normaal en leuk zijn.

Met de nieuwe informatie. Sorry, ik snap dan echt niet dat jij en die andere collega alsnog meegaan. Je hoeft niet mee te gaan, je hebt duidelijk een medische grond om niet te hoeven. En daarmee heeft de andere collega ook direct een goede ingang om niet mee te gaan. Kun je met z'n tweeën online meedoen, zodat het niet één persoon is die op die manier moet werken.

Verder, als jij daar op je kamer niet fit bent, dan kun je toch gewoon lekker je thuispak aan hebben op die kamer? Het komt erg moeilijk over allemaal zo. Veel apen en beren. Als het dan zo is, blijf alsjeblieft thuis, voor ieders bestwil. Scheelt ook nog eens kosten, moeite en ergernis.

[Sport_Life]

Ik vind het ook niet relevant of je m/v bent, je wordt geforceerd met collega's in een villa met nauwelijks privacy gedumpt. Dat is m.i. ongekend in een professionele werkomgeving waar werknemers recht hebben op vrije tijd en privacy.

[ Voor 13% gewijzigd door Sport_Life op 12-01-2024 19:34 ]

[Zorg]

Sport_Life schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:33:
Ik vind het ook niet relevant of je m/v bent, je wordt geforceerd met collega's in een villa met nauwelijks privacy gedumpt. Dat is m.i. ongekend in een professionele werkomgeving waar werknemers recht hebben op vrije tijd en privacy.

M/v geen verschil? Sorry maar dat is er wel. Dit heeft nu eenmaal impact.

Geforceerd? Ze kan perfect nee zeggen, doe je dit altijd dan is er blijkbaar een mismatch. Zeker als je weet dat dit een vast onderdeel is van de bedrijfscultuur.

Nauwelijk privacy? Op basis waarvan? Omdat het geen hotel is maar een villa? Weten wij toch niet hoe groot die villa is en of er wel of niet mogelijkheden zijn om je even terug te trekken?

Ongekend? Ook niet he, meerdere mensen in dit topic geven aan dat het business as usual is. Is dit dan ongekend? Niet echt

Recht op privacy niet gewaarborgd? Niks dat er op duidt dat er geen recht op privacy is. We hebben geen agenda. Misschien is dit wel goed geregeld? We weten het niet....

[Yaksa]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:45:
[...]M/v geen verschil? Sorry maar dat is er wel. Dit heeft nu eenmaal impact.
Zeker als je weet dat dit een vast onderdeel is van de bedrijfscultuur.

De bedrijfscultuur bij TS was tot nu toe om jaarlijks een 2 daags vergadermoment te organiseren in Nederland.
Nu ineens in het buitenland, aangevuld met 2 reisdagen en zonder te weten waar (en hoe) je terecht gaat komen.
Ik kan dat nauwelijks een vast onderdeel noemen, eerder een onaangekondigde verrassing die volledig uit de comfortzone van TS ligt.

[Csotranme]

Yaksa schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:54:
[...]

De bedrijfscultuur bij TS was tot nu toe om jaarlijks een 2 daags vergadermoment te organiseren in Nederland.
Nu ineens in het buitenland, aangevuld met 2 reisdagen en zonder te weten waar (en hoe) je terecht gaat komen.
Ik kan dat nauwelijks een vast onderdeel noemen, eerder een onaangekondigde verrassing die volledig uit de comfortzone van TS ligt.

Dat is een aanname. Wellicht heeft TS wel gevraagd waar ze exact heen gaan.

Ik hou zelf ook niet van verassingen en wil weten waar ik aan toe ben.
Qua werk ook wel eens een paar keer dat soort "verassings uitjes" gehad.
Als je een goeie werkgever hebt (wat ik toen had) kan je dat gewoon bespreken.
Destijds heb ik aangekaart dat ik omwille van medische redenen o.a. wilde weten wat, hoe en waar en dat ik anders niet mee zou gaan.
Mijn WG destijds heeft me netjes van te voren ingelicht wat het programma was (samen met anderen in vergelijkbare persoonlijke situaties) en WG deed er alles aan om iedereen mee te krijgen en dus aan die behoeftes te voldoen.

Niet iedere WG is zo, dan pas je of niet in de cultuur of je hebt een WG met een plaat voor z'n kop.

[Sport_Life]

Een verassingsuitje van een goed werkgever ?

[milkyskinn89]

Ik begrijp de reacties dat het niet uit zou moeten maken of ik m/v ben, en tuurlijk ben ik van mening dat het niet zo moet zijn dat alleen omdat ik een vrouw ben, mijn problemen zwaarder zouden moeten wegen.
Echter rust er al een taboe op dit soort aandoeningen en zijn ze beschamend genoeg, en heb ik er toch meer moeite mee als mannelijke collega's (of vrienden zelfs) daar (teveel) van meekrijgen.

Ik zou me kapot schamen, maar dat ben ik persoonlijk. Ook vaak misselijk en overgeven. Zelfs een kamer delen met een vrouwelijke collega zou daarom nog steeds niet prettig zijn, dat hoef ik echt met niemand te delen.

De reden waarom ik samen met de andere collega alsnog ga, is omdat diegene in een erg lastige positie zit. Als die om wat voor reden dan ook zou moeten vertrekken, kan die collega ook vertrekken uit Nederland.

Dit soort tripjes zijn normaliter ook geen onderdeel van onze 'cultuur' (ik heb uiteindelijk voor deze baan gekozen vanwege het voornamelijke thuiswerken) en aangezien dat lijkt te veranderen, ga ik inderdaad op zoek naar een andere uitdaging.

Het komt vast goed, maar stress heb ik er wel van.

[nst6ldr]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:15:

Kamp samen: je zit 25% van je tijd op het werk, zorg ervoor dat dit de omgeving is (mensen, taken etc) die je leuk vindt. Je moet er nogal wat tijd door brengen.

Kamp zakelijk: je zit 23,809% van je tijd op het werk en het is een pure zakelijke transactie. Jij betaald met je ziel en de werkgever perst de laatste druppel zweet ten alle tijden eruit want de werkgever heeft één doel en dat is winstmaximalisatie. Mocht slavernij nog mogen, hadden ze het gedaan.

Ga toch weg joh wát een stemmingmakerij dit.

De ironie is dat je zelf niet doorhebt dat je je eigen grenzen voor de baas oprekt omdat je met kraaltjes en spiegeltjes (ik kan ook suggestieve taal gebruiken) tevreden wordt gehouden zodat je meer arbeid verzet voor minder vergoeding. En dan stel je iemand die duidelijk z'n grenzen stelt nog net niet gelijk aan slaaf.

[nst6ldr]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 20:39:

Dit soort tripjes zijn normaliter ook geen onderdeel van onze 'cultuur' (ik heb uiteindelijk voor deze baan gekozen vanwege het voornamelijke thuiswerken) en aangezien dat lijkt te veranderen, ga ik inderdaad op zoek naar een andere uitdaging.

Het komt vast goed, maar stress heb ik er wel van.

Van baan wisselen roept dat gevoel wel vaak op, maar alles in ogenschouw genomen kan ik alleen maar beamen dat je de juiste keuze maakt. Werkgeverschap kan echt zoveel beter dan dit.

[sirdanilot]

Als je een medische reden hebt om niet mee te gaan zou ik dit gewoon mededelen.

[Zorg]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 20:39:
[...]


Ga toch weg joh wát een stemmingmakerij dit.

De ironie is dat je zelf niet doorhebt dat je je eigen grenzen voor de baas oprekt omdat je met kraaltjes en spiegeltjes (ik kan ook suggestieve taal gebruiken) tevreden wordt gehouden zodat je meer arbeid verzet voor minder vergoeding. En dan stel je iemand die duidelijk z'n grenzen stelt nog net niet gelijk aan slaaf.

Misschien moet je mijn posts wat beter lezen? Ik zeg dat de je als werknemer zelf voor de keuze staat. En dan is het toch echt een stuk leuker om in een bedrijfscultuur te werken die bij je past dan in een bedrijfscultuur die niet bij je past. En ik zeg dat als je zegt contract = contract dat je dan net zo bekrompen bent als werkgevers die denken dat werknemers op hun knieen moeten danken dat ze werk hebben.

Jij hebt geen idee over mijn werk en hoe ik het doe maar je weet wel te zeggen dat mijn werkgever van mij profiteert? Of dat ik mij laat verleiden tot een of andere loonslaaf? En dan spreken over stemmingmakerij? Als je er echt serieus interesse in had dan had je wel eerder gezegd hoe dat bij anderen gaat. Over stemmingmakerij gesproken

Werkgeverschap kan zoveel beter dan dit? Denk dat 80% van de werkende bevolking niet naar een villa in Italië gaat op kosten van het bedrijf. Doe nu niet alsof TS voor de duivel werkt he. Merendeel zal het wel appreciëren, iig in het bedrijf van TS.

[ Voor 9% gewijzigd door Zorg op 12-01-2024 21:29 ]

[Playa del C.]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 20:39:
Ik begrijp de reacties dat het niet uit zou moeten maken of ik m/v ben, en tuurlijk ben ik van mening dat het niet zo moet zijn dat alleen omdat ik een vrouw ben, mijn problemen zwaarder zouden moeten wegen.
Echter rust er al een taboe op dit soort aandoeningen en zijn ze beschamend genoeg, en heb ik er toch meer moeite mee als mannelijke collega's (of vrienden zelfs) daar (teveel) van meekrijgen.

Rust er een taboe op? Dat lijkt mij niet, je hebt een aandoening en kunt zoiets communiceren met mensen om je heen. Het is niks om voor te schamen. Ik lees dat het door jou niet zo wordt ervaren, maar dat maakt het nog niet waar. Los van het uitje, ik denk dat je op dat gebied dan nog wel winst kunt halen.

Als het zo erg is dat het beschamend voor jou is door de kamerdeur/muren heen, dan serieus, dan kun je toch gewoon niet mee en ook niet normaal functioneren tijdens de 8+ uren durende vergaderingen die tweedaags volgen?

Je begon het topic met de opmerkingen dat je niet mee wou, het verhaal wordt steeds ernstiger qua medische indicatie en nu wordt je steeds stelliger dat je wel meegaat alsnog, maar dan vooral om een ander te steunen. Sorry, maar het komt op mij niet meer serieus en geloofwaardig over.

Iets anders: loop je hiervoor ook bij een arts? Want zoals jij het beschrijft, is het absoluut niet een normale manier van door het leven gaan. Je gaf eerder ook aan dat je oververmoeid bent, omdat voedsel niet goed wordt opgenomen. Of het is sterk overdreven, of je moet dringend naar een arts en (tijdelijk) stoppen met werken.

Ik zou me kapot schamen, maar dat ben ik persoonlijk. Ook vaak misselijk en overgeven. Zelfs een kamer delen met een vrouwelijke collega zou daarom nog steeds niet prettig zijn, dat hoef ik echt met niemand te delen.

De mensen hadden je een eigen kamer met badkamer toegezegd, toch?

De reden waarom ik samen met de andere collega alsnog ga, is omdat diegene in een erg lastige positie zit. Als die om wat voor reden dan ook zou moeten vertrekken, kan die collega ook vertrekken uit Nederland.

Het gaat over jou en je darmprobleem. Je mag zelf weten wat je doet, maar het steunen van die collega in dit zware uitje in de Italiaanse villa... sorry, hoor, maar het verhaal gaat zo echt alle kanten op. Drama links en rechts.

Dit soort tripjes zijn normaliter ook geen onderdeel van onze 'cultuur' (ik heb uiteindelijk voor deze baan gekozen vanwege het voornamelijke thuiswerken) en aangezien dat lijkt te veranderen, ga ik inderdaad op zoek naar een andere uitdaging.

Het komt vast goed, maar stress heb ik er wel van.

Totaal geen stress nodig, als je maandag gewoon tegen je baas zegt dat je om medische reden niet mee kan. (Andere collega met stress idem). En dan verder thuis werken zo goed als je wel kan.

[milkyskinn89]

Sorry, maar het komt op mij niet meer serieus en geloofwaardig over.
Iets anders: loop je hiervoor ook bij een arts? Waant zoals jij het beschrijft, is absoluut niet een normale manier van door het leven gaan. Je gad eerder ook aan dat je oververmoeid bent, omdat voedsel niet goed wordt opgenomen. Of het is sterk overdreven, of je moet dringend naar een arts en (tijdelijk) stoppen met werken.

Dat is dan jammer.

Naarmate tijd is verstreken en ik de voor- en nadelen heb afgewogen en meer details heb gekregen kan mijn instelling daar toch prima op aanpassen?

En ja, ik loop bij een arts. Helaas kostte het voor mij na de laatste operatie erg veel tijd om weer normaal te kunnen functioneren. Vanwege persoonlijke omstandigheden helaas ook zware stress en druk gehad die het er allemaal niet beter op hebben gemaakt tijdens dat herstel.

Ik werk gewoon door omdat dat thuis prima gaat. Als ik even wil gaan liggen kan dat. Niemand die last van me heeft. Het leid me af en geeft me voldoening, da's beter dan op bed te gaan liggen en hopen dat het snel beter gaat, want daar heb ik geen controle over. Daar kunnen enkele weken overheen gaan, maar dat kan ook nog een paar maanden duren.

[nst6ldr]

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 21:27:
[...]


Misschien moet je mijn posts wat beter lezen?

Die toon zet je zelf door met een volstrekt absurde vergelijking aan te komen die je vervolgens duidt op een manier die niet serieus te nemen is. Je kan wel in de verdediging schieten door mij te betichten van hypocrisie, alleen ga je voorbij aan het gedeelte waar duidelijk is gesteld dat ik het spiegel aan jouw absurde vergelijking. Volgens mij lees je zelf niet helemaal goed, of je doet dat bewust selectief.

[FreakNL]

hoevenpe schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 08:36:
[...]

Dat werkt twee kanten op: bij veel bedrijven is thuiswerken inmiddels dusdanig flexibel dat het geen enkel probleem is om tussendoor de kinderen van school te halen of boodschappen te doen. Dat 'werkt' alleen als diezelfde medewerker flexibel omgaat met incidentele werk gerelateerde zaken buiten 9 tot 5, heb de prikklok nog meegemaakt deze vrijheid bevalt me veel beter.

Voor TS is het imo minder relevant wat zijn baas vind, meer hoe de directe collega's erin staan. Het maakt uit of de overgrote meerderheid ook thuis wil blijven of dat hij na weigering potentieel buiten de groep valt.


[...]

1000% eens.

Het werkt twee kanten op. Ik heb op oudejaarsdag ook een prio 1 incident opgelost. Tijdens mijn vakantie en ik had niet eens stand-by dienst. Maar als ik een dag “thuiswerk” omdat thuis van alles moet gebeuren hoor ik daar ook niemand over. Vandaag was zo’n dag. Tas ingepakt voor een weekend weg, auto voltanken, banden op spanning en daarna met dochter naar zwemles. Van werken kwam weinig terecht.

Ik heb ook bij een prikklok WG gezeten die zelfs rook pauzes ging timen…. ik wist niet hoe snel ik weg moest wezen…

Als een uitje zoals dit bij mijn huidige WG op de rol staat sta ik vooraan. Bij de prikklok WG? Laat maar.

[FreakNL]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 09:34:
[...]


Ook voor incidentele zaken die buiten kantoortijden vallen bestaan gewoon formele afspraken: consignatiediensten. Daar staat vergoeding tegenover omdat je beschikbaar bent buiten werktijd, de verwachting van de werkgever is dat je gedurende consignatie niet drinkt of uren verwijderd bent van een werkplek.

Mijn stand-by collega was al met een ander incident bezig. Had allebei hoge prio. Komt bijna nooit voor dit. Dan ga ik het niet op “afspraken” gooien… Nee, dan doe ik mijn ding omdat er anders een plant stil ligt die 100k per dag aan operationele kosten doet… Het is niet zwart-wit…

[Kurkentrekker]

FreakNL schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:08:
[...]


Mijn stand-by collega was al met een ander incident bezig. Had allebei hoge prio. Komt bijna nooit voor dit. Dan ga ik het niet op “afspraken” gooien… Nee, dan doe ik mijn ding omdat er anders een plant stil ligt die 100k per dag aan operationele kosten doet… Het is niet zwart-wit…

Als het jouw werkgever 100k per dag kost op een moment dat er iets stilligt, dan heeft hij het wel heel erg beroerd geregeld als hij maar moet hopen dat iemand op een vrije dag zo lief is om het even op te lossen. Waarom betaalt hij niet gewoon extra mensen om stand by te zijn?

Doet dit ertoe in dit topic? Wel in de discussie over een extra stapje zetten voor je werkgever. Prima dat jij het uitruilt tegen een dagje verminderd productief zijn waarin je een uurtje minder werkt omdat je langs een tankstation moet, maar met die extra ingreep op je vrije dag heb je je werkgever blijkbaar 100k bespaard. Zie je de scheve verhouding? Van werknemers wordt verwacht dat men een stapje extra doet en dat brengt de werkgever veel op. Als we dat maar in stand houden, dan blijft dat verwacht worden. Ook in het geval van TS door op een weekenddag te moeten reizen.

[nst6ldr]

FreakNL schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:08:
[...]


Mijn stand-by collega was al met een ander incident bezig. Had allebei hoge prio. Komt bijna nooit voor dit. Dan ga ik het niet op “afspraken” gooien… Nee, dan doe ik mijn ding omdat er anders een plant stil ligt die 100k per dag aan operationele kosten doet… Het is niet zwart-wit…

Jouw werkgever heeft een fabricageproces dat 100k per dag wegzet en zet daar één hele geconsigneerde tegenover? Hoe is dat niet karig/goedkoop?

Het is behoorlijk zwart-wit in dit geval: klaarblijkelijk zijn de belangen niet goed afgewogen, is er bij het inschatten van de risico's ergens iets gemis of in het slechtste geval is er beknibbeld. Hoe dan ook is het niet handig opgelost: nu was jij per toeval in staat om buiten werktijd aan de slag te gaan, wat als je uberhaubt niet bereikbaar was? De werkgever eigenaar van het bedrijfsproces moet voor continuïteit zorgen, niet een losvaste mondelinge afspraak op goed vertrouwen.

Het spreekwoord "the road to hell is paved with good intentions" gaat hier op, dit scenario heb ik wel een aantal keer fout zien gaan met gevolgen voor beide werknemer (burnout) en werkgever (imagoschade en schade klant).

[hoevenpe]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:29:
Jouw werkgever heeft een fabricageproces dat 100k per dag wegzet en zet daar één hele geconsigneerde tegenover? Hoe is dat niet karig/goedkoop?

Je hebt een team van 7 man nodig als iedereen één dag per week pakt, meer als je rekening houdt met vakanties en ziekte.
.
Ken jouw werkgever niet maar vaak is het lastig genoeg om het rooster te vullen met slechts één persoon per dag. Geld is veel minder een issue.

[Ronald.42]

hoevenpe schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:38:
[...]

Je hebt een team van 7 man nodig als iedereen één dag per week pakt, meer als je rekening houdt met vakanties en ziekte.
.
Ken jouw werkgever niet maar vaak is het lastig genoeg om het rooster te vullen met slechts één persoon per dag. Geld is veel minder een issue.

Gaat met minder ook prima.
5 man elke een week plus weekend dan kun je 5 wekelijks rouleren.

[Playa del C.]

milkyskinn89 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 22:18:
[...]


Dat is dan jammer.

Naarmate tijd is verstreken en ik de voor- en nadelen heb afgewogen en meer details heb gekregen kan mijn instelling daar toch prima op aanpassen?

En ja, ik loop bij een arts. Helaas kostte het voor mij na de laatste operatie erg veel tijd om weer normaal te kunnen functioneren. Vanwege persoonlijke omstandigheden helaas ook zware stress en druk gehad die het er allemaal niet beter op hebben gemaakt tijdens dat herstel.

Ik werk gewoon door omdat dat thuis prima gaat. Als ik even wil gaan liggen kan dat. Niemand die last van me heeft. Het leid me af en geeft me voldoening, da's beter dan op bed te gaan liggen en hopen dat het snel beter gaat, want daar heb ik geen controle over. Daar kunnen enkele weken overheen gaan, maar dat kan ook nog een paar maanden duren.

Precies, dit is een serieuze medische situatie. Echt waar, geef dat aan als zeer redelijke reden om niet mee te kunnen. De andere collega die niet wil, kan dat ook doen. Maar die zoekt verder het ook maar uit, denk eerst aan jezelf.

Nu het verhaal over de darmen in dit topic duidelijk is geworden, snap ik werkelijk niet waarom je in het begin twijfelde en nog minder dat je nu wel wil gaan.
Dikke operatie, oververmoeid, van plan van baan te wisselen, veel pijn en ellende rond darmen. Ik zou absoluut niet gaan.

Als ik je laatste berichten mag geloven, dan heb ik veel respect voor je. De ietwat vage berichten en wisselende verhalen... ik houd een slag om de arm over of ik jou als online vreemde op het woord kan geloven. Dat is niet aan mij, maar aan jou. Ik vind het lastig communiceren zo, je komt steeds met wat meer en conflicterende informatie...

Het topic is ondertussen wat uitgegroeid tot twee discussies. Die over jouw situatie en die over hoe werkgevers zich moeten gedragen. Vind beiden wel interessant, maar in het kort denk ik: dit hoort gewoon intern besproken te worden. Elke situatie is zo anders, niemand gaat het eens worden zo. Zelf verder doen wat je wil doen. En beterschap!

[hoevenpe]

Ronald.42 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:50:
5 man elke een week plus weekend dan kun je 5 wekelijks rouleren.

Ik heb ook nog een sociaal leven: hele week binnen 10 minuten van de laptop zonder biertje, training en/of wedstrijd zijn weinig mensen voor te porren.

Iedereen kiest hier een dag dat hij sowieso al thuis blijft en niets heeft.

[Ronald.42]

hoevenpe schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:57:
[...]

Ik heb ook nog een sociaal leven: hele week binnen 10 minuten van de laptop zonder biertje, training en/of wedstrijd zijn weinig mensen voor te porren.

Iedereen kiest hier een dag dat hij sowieso al thuis blijft en niets heeft.

Hangt er van af hoe het ingevuld wordt.
Ik ben van nu 22:00 tot maandag ochtend 06:00 oproepbaar.

Dan van maandag tot vrijdag tussen 23:00 en 06:00 oproepbaar
Dus donderdag de laatste nacht.

Dan zijn van die andere poppetjes er één die van 06:00 tot 14:30 en één van 14:30 tot 23:00 lopen. En die tijden gewoon aanwezig zijn.

Dan heb je nog 2 poppetjes over voor de dagelijkse beslommeringen.
Ik loop zelf ook bij die 2 poppetjes behalve als ze me uit bed bellen dan kom ik wel eens aankakken als ik weer uitgeslapen ben. Daar heb je dan ook slaapuren voor.

[Zorg]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 22:53:
[...]


Die toon zet je zelf door met een volstrekt absurde vergelijking aan te komen die je vervolgens duidt op een manier die niet serieus te nemen is. Je kan wel in de verdediging schieten door mij te betichten van hypocrisie, alleen ga je voorbij aan het gedeelte waar duidelijk is gesteld dat ik het spiegel aan jouw absurde vergelijking. Volgens mij lees je zelf niet helemaal goed, of je doet dat bewust selectief.

Wat een onzin zeg. Ik denk dat ik nergens meer in het absurde ben dan mensen in het kamp zakelijk imo is mijn gehele tendens dat het van twee kanten moet komen en dat, omdat je er 25% van je tijd van je leven er zit, er maar beter het beste van kan maken en een werkgever zoekt die aansluit bij wat bij jou past. Aangezien een werkgever zorg draagt voor alle werknemers, niet voor elke individuele wens. Dat gaat natuurlijk niet. Topic toont perfect aan dat dat toch niet lukt! De een wil niet uit Nederland, de ander vindt Italië al geen westerse wereld meer, en weer iemand zegt hoe gekker en vaker hoe beter.

Dat terwijl je zelf erg zwart wit bent en al spreekt over consignatiediensten, werkgevers die alles doen ten koste van de werknemers en dat alles altijd moet worden gedaan in werktijd. Prima dat je dat vindt er zullen zat van bedrijven zijn die dat volgen. Net zo goed dat het heel normaal is om jaarlijks een paar dagen een meeting te hebben op een andere locatie. En ja, soms is dat een villa in Italië. Maar een attitude van elk uur voor het werk is een werkuur (beide richtingen op!) Is toch echt niet meer van deze tijd.

[FreakNL]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:29:
[...]


Jouw werkgever heeft een fabricageproces dat 100k per dag wegzet en zet daar één hele geconsigneerde tegenover? Hoe is dat niet karig/goedkoop?

Het is behoorlijk zwart-wit in dit geval: klaarblijkelijk zijn de belangen niet goed afgewogen, is er bij het inschatten van de risico's ergens iets gemis of in het slechtste geval is er beknibbeld. Hoe dan ook is het niet handig opgelost: nu was jij per toeval in staat om buiten werktijd aan de slag te gaan, wat als je uberhaubt niet bereikbaar was? De werkgever eigenaar van het bedrijfsproces moet voor continuïteit zorgen, niet een losvaste mondelinge afspraak op goed vertrouwen.

Het spreekwoord "the road to hell is paved with good intentions" gaat hier op, dit scenario heb ik wel een aantal keer fout zien gaan met gevolgen voor beide werknemer (burnout) en werkgever (imagoschade en schade klant).

Zo zwart wit is het dus ook weer niet. We zijn met veel en incidenten als dit komen wellicht 3 keer per jaar voor. En dan moet het ook nog buiten NL kantoortijden vallen en gelijktijdig zijn wil het een issue zijn. Dit keer heel toevallig twee op oudjaar. Er is sowieso altijd 1 collega met constignatie op deze competentie en 8 IT totaal. En management. En de afspraak dat als collega 1 echt druk is management rond gaat bellen naar de rest met de competentie. Zoals nu dus ook. Ik had ook nee kunnen zeggen en dan was het naar de volgende gegaan.

Het is niet zo slecht bij ons. Ja, eigenlijk zouden er meer constignatie moeten lopen maar dat is dan dus voor 1 keer per 5 jaar. En dat wil de business niet (staat ook gewoon op papier).

[FreakNL]

Ronald.42 schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:50:
[...]


Gaat met minder ook prima.
5 man elke een week plus weekend dan kun je 5 wekelijks rouleren.

Dan doen we ook in mijn team/competentie maar dan heb je er dus niet 2….

[CVTTPD2DQ]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 21:49:
Iets anders: loop je hiervoor ook bij een arts? Want zoals jij het beschrijft, is het absoluut niet een normale manier van door het leven gaan. Je gaf eerder ook aan dat je oververmoeid bent, omdat voedsel niet goed wordt opgenomen.

Het gaat niet om deze opmerking specifiek, maar hoe langer ik op Tweakers zit, hoe meer "woke" ik word. Je ziet hoe makkelijk men er vanuit gaat dat iedereen een gezonde man van rond de 30 is die bieren leuk vindt.

Sommige mensen zijn chronisch ziek, introvert, of zelfs vrouw. En dan is die "normale" manier van door het leven gaan ineens niet zo normaal meer.

Dan is "sociaal" doen in een vakantiehuisje met 4 mannen waar je normaalgesproken alleen remote mee werkt misschien niet zo ontspannend. Ik denk zelfs dat het hard werken is.

Vanuit het perspectief van een jonge, ambitieuze man zonder gezondheidsklachten is een weekendje weg met collega's een offer dat je graag brengt. Zeker als het in een vakantiehuisje in Italië mag. Maar niet iedereen heeft dat perspectief.

Ik denk dat het helemaal niet om arbeidsvoorwaarden of CAO-conforme scheidingsvergoedingen gaat. Het gaat om een werkgever die niet echt de moeite heeft genomen zich in de werknemers te verplaatsen.

[sOid]

PhilipsFan schreef op donderdag 11 januari 2024 @ 23:43:

Het grote gemak waarmee gezegd wordt 'geef gewoon bij je werkgever aan dat je een darmstoornis hebt', ben je dan wel goed bij je hoofd? Zoiets kun je alleen maar zeggen als je zelf gezond bent. Je vertelt je werkgever NOOIT over medische problemen, zeker niet als die chronisch zijn. Dan ben je bij een reorganisatie namelijk de eerste die eruit vliegt.

Bij wat voor dystopische werkgevers heb jij gewerkt? Wat een onzin dit stukje van jouw reactie. Ik heb zelf ook een chronische darmstoornis en mijn leidinggevende weet hier van.

Als je een normale relatie met je werkgever hebt en er een menselijke organisatiecultuur heerst, moet dit echt geen probleem zijn. Sterker: het geeft mij rust om dat soort dingen te kunnen delen. Werkgever en collega’s weten dan de reden waarom ik wellicht eens vaker een dagje thuiswerk of een meeting verstek laat gaan. Veel liever dit dan dat ze gaan gissen. Het heeft verder ook 0,0 te maken met mijn functioneren.

Het is voor mij echt essentieel om een werkgever te hebben waarbij ik open kan zijn over dit soort dingen. We zijn allemaal mensen met sterke en zwakke plekken die je gewoon moet kunnen tonen. Het lijkt me een heel naar gevoel om dit soort dingen angstvallig voor me te moeten houden omdat ik er dan als eerste uit zou liggen bij een reorganisatie (wat ook flauwekul is).

[GenericNickname]

CVTTPD2DQ schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 08:14:
[...]


Het gaat niet om deze opmerking specifiek, maar hoe langer ik op Tweakers zit, hoe meer "woke" ik word. Je ziet hoe makkelijk men er vanuit gaat dat iedereen een gezonde man van rond de 30 is die bieren leuk vindt.

100% dit. Ik verbaas me er ook over hoe sommige mensen menen te moeten bepalen of de TS wel betrouwbaar is, en hoe plausibel diens medische klachten zijn. Daar zijn wij ten eerste absoluut niet voor bevoegd en ten tweede is het nogal onbeschoft om aan de hand van beperkte informatie te gaan roepen dat iemand liegt/zich aanstelt. De TS schotelt een situatie voor, geeft aan dat diegene zich onprettig bij een situatie voelt, en meteen lopen hier mensen te zeggen dat het allemaal niks voorstelt.

Verder hoop ik dat de TS ons op de hoogte houdt van hoe het gaat. Ik heb ook wel eens in een degelijke situatie gezeten (werkgever stuurde iedereen een mailtje dat we een volle week naar Barcelona gaan, zonder dat iemand daar iets van wist) en ik heb uiteindelijk gewoon gezegd dat ik niet ging. Ik had de 'mazzel' dat ik al doorhad dat ik geen goeie match was bij dat bedrijf, dus ik vond het niet erg dat ik wat krediet verspeelde (ik ben kort daarna ook vertrokken bij dat bedrijf). Als dat niet het geval is dan zijn dit soort kwesties nog lastiger. Als ik TS was dan zou ik waarschijnlijk beginnen met om me heen kijken naar een nieuwe baan, just in case.

[Joris748]

nst6ldr schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 23:29:
[...]


Jouw werkgever heeft een fabricageproces dat 100k per dag wegzet en zet daar één hele geconsigneerde tegenover? Hoe is dat niet karig/goedkoop?

Het is behoorlijk zwart-wit in dit geval: klaarblijkelijk zijn de belangen niet goed afgewogen, is er bij het inschatten van de risico's ergens iets gemis of in het slechtste geval is er beknibbeld. Hoe dan ook is het niet handig opgelost: nu was jij per toeval in staat om buiten werktijd aan de slag te gaan, wat als je uberhaubt niet bereikbaar was? De werkgever eigenaar van het bedrijfsproces moet voor continuïteit zorgen, niet een losvaste mondelinge afspraak op goed vertrouwen.

Het spreekwoord "the road to hell is paved with good intentions" gaat hier op, dit scenario heb ik wel een aantal keer fout zien gaan met gevolgen voor beide werknemer (burnout) en werkgever (imagoschade en schade klant).

Hoe langer ik quality engineer ben hoe vaker ik zie dat er onvoldoende geld wordt geïnvesteerd in kwaliteit. Blijkbaar is de “cost of poor quality” niet zichtbaar genoeg of niet hoog genoeg.
Nee, liever brandjes blussen, overwerken, geld verbranden als het mis gaat. En naderhand elkaar op de schouders kloppen hoe goed we het probleem opgelost hebben.
Voorkomen dat het (opnieuw) gebeurt is niet sexy. Ja, ik ben een beetje cynisch geworden.

[PhilipsFan]

sOid schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 08:58:
[...]

Bij wat voor dystopische werkgevers heb jij gewerkt? Wat een onzin dit stukje van jouw reactie. Ik heb zelf ook een chronische darmstoornis en mijn leidinggevende weet hier van.

Als je een normale relatie met je werkgever hebt en er een menselijke organisatiecultuur heerst, moet dit echt geen probleem zijn. Sterker: het geeft mij rust om dat soort dingen te kunnen delen. Werkgever en collega’s weten dan de reden waarom ik wellicht eens vaker een dagje thuiswerk of een meeting verstek laat gaan. Veel liever dit dan dat ze gaan gissen. Het heeft verder ook 0,0 te maken met mijn functioneren.

Het is voor mij echt essentieel om een werkgever te hebben waarbij ik open kan zijn over dit soort dingen. We zijn allemaal mensen met sterke en zwakke plekken die je gewoon moet kunnen tonen. Het lijkt me een heel naar gevoel om dit soort dingen angstvallig voor me te moeten houden omdat ik er dan als eerste uit zou liggen bij een reorganisatie (wat ook flauwekul is).

Jouw situatie is onvergelijkbaar met die van de TS. In jouw situatie heb je er ZELF voor gekozen om de medische gegevens te delen met je werkgever. Er was geen noodzaak om dat te doen, en de werkgever heeft geen omstandigheden gecreeerd waardoor je je verplicht voelde om het te melden. Bij de TS is dat wel het geval.

Wat je beschrijft klopt ook niet. Het is vast niet zo zwartwit als ik schreef, maar als een werkgever moet inkrimpen, dan wordt er (onbewust) zeker wel gekeken naar dit soort omstandigheden, ook al mag het wettelijk niet. Het zal er in de praktijk vooral vanaf hangen of je veel afwezig bent geweest door ziekte. Vooral kleinere bedrijven hebben daar echt wel veel last van, dus zullen, als ze gedwongen een keuze moeten maken, liever een gezonde werknemer in dienst houden.

[Playa del C.]

GenericNickname schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 09:15:
[...]


100% dit. Ik verbaas me er ook over hoe sommige mensen menen te moeten bepalen of de TS wel betrouwbaar is, en hoe plausibel diens medische klachten zijn. Daar zijn wij ten eerste absoluut niet voor bevoegd en ten tweede is het nogal onbeschoft om aan de hand van beperkte informatie te gaan roepen dat iemand liegt/zich aanstelt. De TS schotelt een situatie voor, geeft aan dat diegene zich onprettig bij een situatie voelt, en meteen lopen hier mensen te zeggen dat het allemaal niks voorstelt.

Omdat het idee is om alle opties open te houden. Juist hier op GoT horen we vrijwel altijd slechts één kant van het verhaal. Dat is te weinig. Ik vind dat teveel reacties meteen de werkgever aanvallen. Dat hoeft in werkelijkheid niet het probleem te zijn. Ook kan het darmprobleem overdreven zijn. Daar hoeft iemand geen medische kennis voor te hebben, de informatie erover is vooral wisselend. Ook al zal het een serieuze aandoening zijn, hoe kan de persoon in kwestie dan in Nederland prima werken in het team. Wat maakt het zich bevinden in Italië dat ineens de situatie onhoudbaar wordt? Het kan, maar ik vind het wat vreemd. Het ging tussen neus en lippen door ineens ook over dat TS een vrouw is en dat er verder mannen mee gaan. Ik vraag mij af wat er werkelijk speelt allemaal, vertrouw dit niet 100%. Ik claim verder niet dat ik het zeker weet of de oplossing heb.

Verder hoop ik dat de TS ons op de hoogte houdt van hoe het gaat. Ik heb ook wel eens in een degelijke situatie gezeten (werkgever stuurde iedereen een mailtje dat we een volle week naar Barcelona gaan, zonder dat iemand daar iets van wist) en ik heb uiteindelijk gewoon gezegd dat ik niet ging. Ik had de 'mazzel' dat ik al doorhad dat ik geen goeie match was bij dat bedrijf, dus ik vond het niet erg dat ik wat krediet verspeelde (ik ben kort daarna ook vertrokken bij dat bedrijf). Als dat niet het geval is dan zijn dit soort kwesties nog lastiger. Als ik TS was dan zou ik waarschijnlijk beginnen met om me heen kijken naar een nieuwe baan, just in case.

Is vaker genoemd om van baan te wisselen. Dat is pas een rare conclusie. Zo in het wild dergelijke ingrijpende maatregelen voorstellen op basis van de karige informatie in dit topic. Kan zijn dat TS nooit meer een betere werkgever gaat vinden.

[Playa del C.]

CVTTPD2DQ schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 08:14:
[...]


Het gaat niet om deze opmerking specifiek, maar hoe langer ik op Tweakers zit, hoe meer "woke" ik word. Je ziet hoe makkelijk men er vanuit gaat dat iedereen een gezonde man van rond de 30 is die bieren leuk vindt.

Sommige mensen zijn chronisch ziek, introvert, of zelfs vrouw. En dan is die "normale" manier van door het leven gaan ineens niet zo normaal meer.

Dan is "sociaal" doen in een vakantiehuisje met 4 mannen waar je normaalgesproken alleen remote mee werkt misschien niet zo ontspannend. Ik denk zelfs dat het hard werken is.

Vanuit het perspectief van een jonge, ambitieuze man zonder gezondheidsklachten is een weekendje weg met collega's een offer dat je graag brengt. Zeker als het in een vakantiehuisje in Italië mag. Maar niet iedereen heeft dat perspectief.

Ik denk dat het helemaal niet om arbeidsvoorwaarden of CAO-conforme scheidingsvergoedingen gaat. Het gaat om een werkgever die niet echt de moeite heeft genomen zich in de werknemers te verplaatsen.

Je hebt niet het hele topic gelezen? Je gaat hier te kort door de bocht. Als je specifiek mij bedoelt, en je hebt mij gequote, dan klopt het niet in ieder geval. Ik erken juist dat TS een bijzonder geval is (en dat is ze op basis van de informatie die ze geeft) en dat ze naar mijn mening beter niet mee kan gaan.

Een werkgever kan ook niet rekening houden met alles en iedereen. Is er een oplossing voor een vrouw die hoe dan ook een paar uur per dag pijn en ellende gaat krijgen (naar eigen zeggen)? In combinatie met een trip naar het buitenland? Enige oplossing is dan: kleiner en dichterbij huis. Lekker dan voor alle anderen die mannelijk en 30 jaar zijn. Uitje gaat niet naar het buitenland, vanwege de darmproblemen van één collega.

[gambieter]

Playa del C. schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 16:42:
Ook kan het darmprobleem overdreven zijn. Daar hoeft iemand geen medische kennis voor te hebben, de informatie erover is vooral wisselend. Ook al zal het een serieuze aandoening zijn, hoe kan de persoon in kwestie dan in Nederland prima werken in het team. Wat maakt het zich bevinden in Italië dat ineens de situatie onhoudbaar wordt? Het kan, maar ik vind het wat vreemd.

Als iemand met ervaring: veel darmproblemen worden duidelijk erger met stress. Ik heb een prikkelbare darm sinds 2017, en als ik gestressed ben (zoals met werkdruk, maar ook met reizen) kan dat echt behoorlijk pijnlijk en vervelend zijn. Je onderschat dat heel erg.

Je kunt best functioneren in normale omstandigheden, maar dit soort onnodig gedoe kan het heel moeizaam maken.

Als je niet weet waar je het iver hebt, hou de mening dan voor je. Zeker de verdachtmakingen in je post zijn beschamend.

Playa del C. schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 16:54:
Een werkgever kan ook niet rekening houden met alles en iedereen. Is er een oplossing voor een vrouw die hoe dan ook een paar uur per dag pijn en ellende gaat krijgen (naar eigen zeggen)? In combinatie met een trip naar het buitenland? Enige oplossing is dan: kleiner en dichterbij huis. Lekker dan voor alle anderen die mannelijk en 30 jaar zijn. Uitje gaat niet naar het buitenland, vanwege de darmproblemen van één collega.

Het is of een werktrip of een uitje. Indien het laatste is de werkgever alleen een bullebak als ze mensen verplichten om mee te gaan. De oplossing is heel simpel: het vrijwillig maken.

Als het een werktrip is, dan zodanig doen dat je medewerkers niet in de problemen brengt. Dicht bij huis dus.

[ Voor 29% gewijzigd door gambieter op 13-01-2024 17:03 ]

[Playa del C.]

gambieter schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 17:00:
[...]

Als iemand met ervaring: veel darmproblemen worden duidelijk erger met stress. Ik heb een prikkelbare darm sinds 2017, en als ik gestressed ben (zoals met werkdruk, maar ook met reizen) kan dat echt behoorlijk pijnlijk en vervelend zijn. Je onderschat dat heel erg.

Je kunt best functioneren in normale omstandigheden, maar dit soort onnodig gedoe kan het heel moeizaam maken.

Als je niet weet waar je het iver hebt, hou de mening dan voor je. Zeker de verdachtmakingen in je post zijn beschamend.

Vind jij. Ik denk hier anders over. Beschamend om anderen te zeggen dat hun mening beschamend is.

Je kunt ook gaan praten over waarom er stress moet zijn bij dit uitje, want ook dat is in mijn ogen raar. TS gaf aan dat ze in een leuk team zit. Stress komt dan van de angst om darmproblemen te krijgen zonder privacy. Handige cirkel...
Werkgevers/collega's geven aan: prima, neem die ene kamer. Kamer voor jezelf met eigen badkamer. Sorry, maar wat kun je nog meer doen.

Zijn we het eigenlijk niet eens? Ik zeg ook steeds: blijf thuis, dit gaat niet lukken met deze darmen en mentale situatie. Vreemd genoeg hamert TS er sindsdien op dat ze meegaat. En dan weer om een nieuw probleem op te lossen van een ander die ineens eigenlijk ook niet mee wil... zucht.

Ik heb meer medelijden met de werkgever eerlijk gezegd. Ik ken veel mensen en sommige vragen echt constant aandacht en oplossingen zijn er nooit voor de problemen. Want er is altijd wel weer iets. En deze casus lijkt er heel erg op...

[Playa del C.]

gambieter schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 17:00:
[...]
Het is of een werktrip of een uitje. Indien het laatste is de werkgever alleen een bullebak als ze mensen verplichten om mee te gaan. De oplossing is heel simpel: het vrijwillig maken.

Als het een werktrip is, dan zodanig doen dat je medewerkers niet in de problemen brengt. Dicht bij huis dus.

Dit maakt het zo lastig praten hier. Het is duidelijk wat voor reis dit is en volgens TS is het niet verplicht om mee te gaan. Je brengt verwarring op deze manier.

[FFW]

Ik lees net even mee en ik denk dat een hoop mensen zich de situatie niet goed kunnen voorstellen , niks mis mee.

Als de situatie echt zo ongemakkelijk is voor de topicbeginner dan zou ik er persoonlijk vanaf zien en afwachten hoe de rest dit spontane mystery uitje ervaart. Dan weet je de volgende keer beter wat je te wachten staat. En dat is een Lang verhaal kort

[Sissors]

Playa del C. schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 17:11:
[...]

Dit maakt het zo lastig praten hier. Het is duidelijk wat voor reis dit is en volgens TS is het niet verplicht om mee te gaan. Je brengt verwarring op deze manier.

Tegelijk volgens TS moet eigenlijk d'r collega wel mee gaan omdat die een expat is, en anders te grote kans dat die wordt ontslagen en het land moet verlaten. Wat voor mij een enorme red flag zou zijn en goede reden om ander werk te zoeken. (Al hebben ook expats nog wel even als ze ontslagen zijn om nieuw werk te zoeken voor ze Nederland moeten verlaten).

[Playa del C.]

Sissors schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 17:14:
[...]

Tegelijk volgens TS moet eigenlijk d'r collega wel mee gaan omdat die een expat is, en anders te grote kans dat die wordt ontslagen en het land moet verlaten. Wat voor mij een enorme red flag zou zijn en goede reden om ander werk te zoeken. (Al hebben ook expats nog wel even als ze ontslagen zijn om nieuw werk te zoeken voor ze Nederland moeten verlaten).

Heeft die collega dit ook met de werkgever besproken? Zoiets is verder ook geen (geldige) reden om iemand te ontslaan.

[Monkeydancer]

Kan je misschien niet vragen of iedereen een eigen suite kan krijgen bij een hotel? Zouden je collega's dat allemaal niet fijner vinden? Meer luxe maar ook meer gemak. Een hotel heeft vaker zaken beter geregeld zoals bijv. vervoer, taxi, parkeren was service en etc. Ik moest ook voor een aantal face-to-face meetings naar het buitenland toe (exotisch soms). Maar ik was na elke meeting of werkdag bekaf (ik was goed uitgerust) en vond het wel fijn dat ik een eigen hotelsuite had om twee uurtjes terug te trekken. S' avonds gewoon samen lekker eten in de restaurant van het hotel en 's ochtends een goed ontbijtbuffet (heel belangrijk voor een meeting). Hoef je ook hiervoor niet lang te reizen of te koken. Zo wordt je van alle gemakken voorzien waardoor je ook veel tijd bespaard. Je bent dan ook beter uitgerust voor de volgende werkdag en kan je beter je werk verrichten en presteren. De dagen vliegen snel voorbij en het voelde ook totaal aan als werkdagen met een andere setting.

Een gezamenlijke villa is iets wat ik zelf niet prefereer omdat ik het zelf niet praktisch vind. Het zal qua kosten niet heel veel schelen omdat je meer zaken zelf moet regelen. Maar vooral het goed kunnen uitrusten is belangrijk voor personeel.

[Sissors]

Playa del C. schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 17:24:
[...]

Heeft die collega dit ook met de werkgever besproken? Zoiets is verder ook geen (geldige) reden om iemand te ontslaan.

Uiteraard niet op zichzelf, maar terecht of onterecht, maakt diegene zich er blijkbaar wel zorgen om.

[mrmrmr]

Wijzer geworden door de jaren zou ik gewoon weigeren onder de noemer medische redenen als niet precies bekend is wat de omstandigheden zullen zijn. Wat die medische redenen zijn daar heeft niemand wat mee te maken, behalve misschien een arbeidsarts.

Er zijn talloze mensen incontinent, hebben een stoma, spoelen de darmen of gebruiken oplosmiddelen voor ontlasting. Die hebben allemaal hun privacy nodig. Als je wel eens in een verpleeghuis met demente bewoners komt weet je wat ik bedoel. Het verlies van decorum is enorm.

Als je als werkgever daar geen respect voor kunt opbrengen of nalatig bent door er geen rekening mee te houden doe je het niet goed. Vraag wat nodig is, regel een privé wc en bied aan niet mee te gaan. Dat laatste is gewoon een optie en moet niet als een onmogelijkheid worden gezien.

Ontslag op zo'n grond is onmogelijk, dat maakt geen enkele kans voor de rechter als je je eigen werk gewoon kunt doen. Verre meerdaagse reizen maken hoort daar niet bij als je normaal thuiswerkt.

[Uniciteit]

Je moet geen dingen doen die je niet wilt doen. Persoonlijk zou ik zoiets juist leuk vinden: een uitstapje naar het buitenland waarbij het bedrijf alles voor je regelt! Maar iedereen is anders zoals je merkt

Ook qua privacy lijkt het in mijn ogen prima: eigen slaapkamer met eigen badkamer en toilet. Je geeft aan dat je team ook op de hoogte is van je darmproblemen. In een normale werkomgeving zou dan echt niemand het raar vinden als je wat vaker op het toilet zit of iets dergelijks. Daarnaast kun je in het huisje altijd zeggen: "Jongens, ik ga even naar mijn kamer! Ben wat moe, dus ik ga even relaxen en mijn eigen ding doen." Ook dat is niet iets raars om te zeggen.

Voor wat betreft 'de vergoeding'. Het zou inderdaad netjes zijn als je nog een soort van vergoeding zou krijgen voor de zondag. Aan de andere kant kun je ook gewoon zeggen: "Zondag vertrokken en woensdagavond pas laat terug... de donderdag ben ik er niet!" Niet verlof of wat dan ook, maar gewoon verschoven werktijd: de donderdag is naar de zondag gegaan. Het lijkt mij trouwens sowieso normaal dat als jij pas 's nachts thuiskomt, dat er dan niet van je wordt verwacht dat je om 7 uur er weer bent

[mgizmo]

never mind... discussie brengt niets.

[ Voor 84% gewijzigd door mgizmo op 13-01-2024 21:29 ]

[CVTTPD2DQ]

Playa del C. schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 16:54:
Als je specifiek mij bedoelt, en je hebt mij gequote, dan klopt het niet in ieder geval. Ik erken juist dat TS een bijzonder geval is

[...]

Lekker dan voor alle anderen die mannelijk en 30 jaar zijn. Uitje gaat niet naar het buitenland, vanwege de darmproblemen van één collega.

We praten duidelijk langs elkaar heen, want in dezelfde zin waar je zegt dat het op jou niet van toepassing is, doe je het wéér. Die tweede zin die ik heb uitgeknipt illustreert ook de houding.

Allereerst, het is niet "bijzonder" als je een reden hebt om niet een weekend van huis te willen zijn. Kinderen, mantelzorg, ziekte, hoe ouder je wordt, hoe meer dingen in je leven komen die belangrijker zijn dan bier drinken met collega's.

En er is niet één collega die het uitje frustreert. Het 'uitje' (wacht, het was toch voor werk?) had nooit gepland moeten worden. Of in ieder geval niet op die manier.

Dit is gewoon een onnadenkende werkgever. Ik denk dat niemand hier kwade bedoelingen heeft, maar tegelijkertijd gaan dit soort dingen ook niet veranderen als niemand klaagt.

[Verwijderd]

cadsite schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 12:01:
Sommige zaken horen bij een job, andere niet.
Bij een klassieke 8 tot 17u job horen wat mij betreft geen werkuren op zondag.

Collega's =/ vrienden. Dat kan zo zijn, maar is zelden het geval.

Samen in een kamer slapen? Neen dank u.

Dit ook bij mij. De twee werkgevers waarvoor ik met collega's gereisd heb voor vergaderingen zorgden altijd voor eigen 1-persoons hotel kamers. (Ik mocht ook zelf uitzoeken waar, maar betaalde dan alleen de meerkosten zelf)

Ik heb zelf darmklachten gehad na een darminfectie te hebben opgelopen in Nepal. Een aantal maanden heb ik naar toiletten moeten rennen. Ik zou in die periode nooit een arrangement geaccepteerd hebben waarbij ik toiletten moest delen en risico zou lopen dat alle toiletten bezet waren. Op kantoor was dat geen issue vanwege het grote aantal toiletten, maar dat is niet wat TS hier beschrijft.

Op zijn minst zou ik in deze situatie aangeven dat tenzij TS een kamer met privé toilet kan krijgen hij helaas niet mee kan. En als je ter plekke aankomt en die er niet is, taxi naar het vliegveld en rekening naar de werkgever.

Maar ik heb makkelijk praten, ik werk in een baan waar ik bij wijze van met mijn vingers knip en ik heb een nieuwe werkgever... Dat is iets wat alleen TS kan beoordelen.

[Playa del C.]

CVTTPD2DQ schreef op zondag 14 januari 2024 @ 17:33:
[...]


We praten duidelijk langs elkaar heen, want in dezelfde zin waar je zegt dat het op jou niet van toepassing is, doe je het wéér. Die tweede zin die ik heb uitgeknipt illustreert ook de houding.

Allereerst, het is niet "bijzonder" als je een reden hebt om niet een weekend van huis te willen zijn. Kinderen, mantelzorg, ziekte, hoe ouder je wordt, hoe meer dingen in je leven komen die belangrijker zijn dan bier drinken met collega's.

En er is niet één collega die het uitje frustreert. Het 'uitje' (wacht, het was toch voor werk?) had nooit gepland moeten worden. Of in ieder geval niet op die manier.

Dit is gewoon een onnadenkende werkgever. Ik denk dat niemand hier kwade bedoelingen heeft, maar tegelijkertijd gaan dit soort dingen ook niet veranderen als niemand klaagt.

Iemand met een dergelijk ernstig darmprobleem is niet de norm. Jouw conclusie dat het een onnadenkende werkgever is, vind ik veel te snel getrokken.

Vandaar dat ik zei: als >90% van de werknemers graag naar het buitenland gaat, dan doet de werkgever er goed aan om dat dit jaar voor het eerst (!) ook eens te doen en niet alles aan te passen voor de uitzonderingen. Iets vriendelijker gezegd: men zou rekening moeten houden met zoveel mogelijk mensen en wensen, maar je kunt niet verwachten dat een werkgever alles en iedereen tevreden kan stellen.

Aangezien TS in principe helemaal niet lekker op reis kan met deze darmen, is het heel logisch om te kiezen voor de grote groep. TS kan zelf kiezen om dan wel of niet te gaan en dat is beter dan vooraf als werkgever zeer meegaand en inclusief met één of twee mensen meegaan en het daarmee minder leuk of zelfs niet meer leuk te maken voor de anderen.

Waar ik wel twijfels bij heb is de communicatie tussen werkgever en TS. Van beide kanten.

[Sito]

Playa del C. schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 21:49:
Iets anders: loop je hiervoor ook bij een arts? Want zoals jij het beschrijft, is het absoluut niet een normale manier van door het leven gaan. Je gaf eerder ook aan dat je oververmoeid bent, omdat voedsel niet goed wordt opgenomen. Of het is sterk overdreven, of je moet dringend naar een arts en (tijdelijk) stoppen met werken.

Wat een bizarre opmerking. Dit is zo ontzettend oordelend, terwijl je helemaal niks weet van de situatie van TS. Door dit soort opmerkingen wordt het juist een taboe, omdat je het totaal niet serieus neemt en zegt dat TS overdrijft.

Het is inderdaad geen ‘normale’ manier van leven, zoals voor de meeste mensen geldt. Maar TS maakt hierin bewuste keuzes en gaat gewoon werken. Al is het volledig remote - ze doet het wel! Ze had ook niet kunnen gaan werken, maar dan was het ook niet goed

Zoals een andere Tweaker al zei: ik word ook steeds meer woke hoe langer ik op GoT zit. Mensen maken ontzettend veel aannames op basis van hun eigen leven (gemiddeld gezien: gezonde, witte man) en kunnen zich totaal niet inleven in de situatie van andere mensen op welk gebied dan ook: afkomst, financieel, gezondheid etc.

Probeer je eens in te leven, tip van flip.

[Sissors]

Tja, zo ga ik steeds meer de andere richting op. Huidskleur lijkt mij helemaal niks met deze discussie te maken hebben. Hell wat heeft geslacht ermee te maken (en ja, je kan nog iets zeggen van als enige vrouw tussen een groep mannen daar, maar andersom zou dat net zo goed een ding kunnen zijn natuurlijk). En als gezonde blanke man zou ik hier ook absoluut niet op zitten te wachten, kan dat zonder in een ander hokje gestopt te worden?

Playa komt mij een beetje lomp over hier in sommige posts, maar het verhaal van TS is ook wel naar aparte richtingen heen en weer gegaan imo.

[ Voor 25% gewijzigd door Sissors op 15-01-2024 08:26 ]

[Compuchip87]

milkyskinn89 schreef op woensdag 10 januari 2024 @ 15:00:
[...]


De reistijd en tijd dat ik zondag dus al (verplicht) in het huis zit wordt niet gecompenseerd, dat is volgens mijn teamlid onredelijk omdat voor de rest alles voor je wordt betaald. Datzelfde teamlid vertrekt overigens einde van de middag pas op zondag, en hoeft niet om half 6 op het vliegveld te staan.

Ik las dat je besloten hebt toch mee te gaan. Maar ik was nog even benieuwd waarom dat teamlid wel op een normale tijd kan reizen? Kan jij niet zeggen "prima, ik ga mee, maar dan wil ik op dezelfde vlucht "?

En verder heb je gewoon recht op compensatie voor die reisdag, dus ik zou lekker woensdag of vrijdag vrij nemen en ze dat als mededeling meegeven.

[Playa del C.]

Sito schreef op maandag 15 januari 2024 @ 07:55:
[...]
Wat een bizarre opmerking. Dit is zo ontzettend oordelend, terwijl je helemaal niks weet van de situatie van TS. Door dit soort opmerkingen wordt het juist een taboe, omdat je het totaal niet serieus neemt en zegt dat TS overdrijft.

Totaal niet bizar en de reden is dat sommige mensen moeite hebben met rustig lezen.
- Ik baseer mij volledig op het verhaal van TS in dit topic. Ik weet dus precies dat van de situatie. Hoezo, weet ik dan van helemaal niks. Dat is trouwens op een forum ook een ongeschreven regel. Je gaat uit van de informatie in het topic en die informatie hoeft niet betrouwbaar of compleet te zijn.
- Hoezo neem ik het niet serieus? Ik reageer vrij veel in dit topic en geef daarbij regelmatig aan dat zo'n darmaandoening (volgens deze beschrijving) best erg is. Ik neem het serieus.
- Het wordt geen taboe door mij. Ik ben juist open-minded en praat er over. Vrij lomp, sorry daarvoor, maar ik beweer nergens dat TS zich niet moet aanstellen. Ik zeg vanaf het begin dat TS niet dingen moet gaan doen die niet kunnen.
- Nu even een stukje over begrijpend lezen: ik gaf duidelijk aan OF er wordt gelogen OF het is zo erg dat TS echt niet mee kan. Ik zeg dus niet dat TS gelogen heeft, maar dat het het één of het ander zal zijn. Met andere woorden, als TS eerlijk is geweest, dan moet ze gewoon niet mee gaan op basis van een ernstige medische aandoening. Ik ga altijd uit van alle opties en ik houd er dus ook rekening mee dat mensen in een online topic kunnen liegen of overdrijven. Sinds TS aangeeft dat ze toch mee gaat, om een ander te helpen ... tja, dat maakt het niet geloofwaardiger allemaal. Vandaar dat ik beide sporen aangeef. Ik heb nog geen conclusie getrokken, voor de goede lezer, over of het allemaal wel of niet overdreven is door TS.

Het is inderdaad geen ‘normale’ manier van leven, zoals voor de meeste mensen geldt. Maar TS maakt hierin bewuste keuzes en gaat gewoon werken. Al is het volledig remote - ze doet het wel! Ze had ook niet kunnen gaan werken, maar dan was het ook niet goed

Ik had het juist begrepen als ze niet zou werken de komende maanden. Afgaande op haar beschrijving van hoe het gaat. Ik heb verder net zoveel respect voor het feit dat ze alsnog wel wil werken en dat ook doet. Je vult die emotie allemaal in voor mij.

Zoals een andere Tweaker al zei: ik word ook steeds meer woke hoe langer ik op GoT zit. Mensen maken ontzettend veel aannames op basis van hun eigen leven (gemiddeld gezien: gezonde, witte man) en kunnen zich totaal niet inleven in de situatie van andere mensen op welk gebied dan ook: afkomst, financieel, gezondheid etc.

Probeer je eens in te leven, tip van flip.

Sorry, maar dit wordt ondertussen raar. Dit is eerder benoemd en totale onzin. Maar dan ook echt totale onzin. Dit is puur op de emotie reageren. Het heeft niks met mijn gezondheid en kleur te maken. Of die van andere mensen. Sterker nog, mij beschuldig je heel makkelijk van het snel oordelen en invullen. Vind ik onterecht, maar goed, jouw mening over mij. Maar kijk nu eens even naar jezelf: weet jij iets van mijn gezondheid en mijn kleur? Los van de relevantie.

Het gaat op bovenstaande manier onplezierig worden. Ik vind het verder prima om van mening te verschillen. Dat doen we allemaal zelfs met de beste vrienden wel eens. Het is ook prima om met elkaar over te inhoud te discussiëren, maar het wordt langzaam meer een strijd om de ander te tent uit te krijgen om het gelijk te halen.

Een tip van mij: kijk eens naar de eerste pagina van reacties en de plusjes daar. Kun je mijn gedachtegangen wel hard aanvallen, maar verreweg de meeste lezers hebben hun stem daar duidelijk laten horen. Niet dat ik dan ook gelijk heb om die reden, maar lees het nog eens door zou ik zeggen.

Sissors schreef op maandag 15 januari 2024 @ 08:13:
Playa komt mij een beetje lomp over hier in sommige posts, maar het verhaal van TS is ook wel naar aparte richtingen heen en weer gegaan imo.

Excuus voor mijn lompheid. Ik doe mijn best en in principe ben ik juist vriendelijk en behulpzaam (in ieder geval in het dagelijks leven). Misschien zijn noorderlingen wat lomper dan men elders gewend is. Ik zie het als oprecht en eerlijk, ik draai er niet om heen.

Zoals jij ook zegt, ik vind het verhaal van TS ietwat verdacht. Niet dat ik daar een conclusie in heb getrokken, maar ik houd de opties open. Vanaf het begin, zoals in mijn eerste reactie ook te lezen is. Ik vind het vooral gezeur (lomp, sorry) en ik vind ook dat TS dit helemaal niet hier op een forum had moeten bespreken. Uit ervaring weet ik dat sommige mensen hier op tweakers een éénzijdig verhaal beginnen, in een zoektocht naar medestanders. En wanneer dat niet lukt, dan wordt het vaak wat zuur. Geen idee of dat nu zo is, maar ik houd het in mijn achterhoofd.
Ik denk dat dit soort zaken prima met de betrokkenen besproken kan worden. Waar ik het meest over val: we horen uiteraard niet de kant van de werkgever en toch zijn er veel mensen die daar wel serieus over oordelen met harde conclusies.

[nst6ldr]

Playa del C. schreef op maandag 15 januari 2024 @ 15:29:
[...]

Excuus voor mijn lompheid. Ik doe mijn best en in principe ben ik juist vriendelijk en behulpzaam (in ieder geval in het dagelijks leven). Misschien zijn noorderlingen wat lomper dan men elders gewend is. Ik zie het als oprecht en eerlijk, ik draai er niet om heen.

Oprecht en eerlijk ben je absoluut niet, iemand die ter goeder trouw een argument schrijft doet dat niet als zijnde dit: Ik zit te snurken, excuus @Playa del C.

Zorg schreef op vrijdag 12 januari 2024 @ 19:15:
Kamp samen: je zit 25% van je tijd op het werk, zorg ervoor dat dit de omgeving is (mensen, taken etc) die je leuk vindt. Je moet er nogal wat tijd door brengen.

Kamp zakelijk: je zit 23,809% van je tijd op het werk en het is een pure zakelijke transactie. Jij betaald met je ziel en de werkgever perst de laatste druppel zweet ten alle tijden eruit want de werkgever heeft één doel en dat is winstmaximalisatie. Mocht slavernij nog mogen, hadden ze het gedaan.

Dan ben je bewust een argument aan het verdraaien en ridiculiseren zonder daar inhoudelijk op in te gaan, ik waan me op de middelbare school met dit gedrag. Wat introspectie zou niet misstaan.

Joris748 schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 12:52:
[...]

Hoe langer ik quality engineer ben hoe vaker ik zie dat er onvoldoende geld wordt geïnvesteerd in kwaliteit. Blijkbaar is de “cost of poor quality” niet zichtbaar genoeg of niet hoog genoeg.
Nee, liever brandjes blussen, overwerken, geld verbranden als het mis gaat. En naderhand elkaar op de schouders kloppen hoe goed we het probleem opgelost hebben.
Voorkomen dat het (opnieuw) gebeurt is niet sexy. Ja, ik ben een beetje cynisch geworden.

Snap je? Ik ben weliswaar geen QA medewerker maar heb wel bij verschillende bedrijven beheerwerkzaamheden gedaan, als laatst bij een grote organisatie (70k personeel) waarbinnen afdelingen als eilandjes door heel de wereld zitten. Het zijn altijd de jofiale tentjes waar frictie begint te ontstaan omdat een dienst die absoluut niet stuk had mogen gaan dat tóch doet. Drie keer raden wie daar voor op gaat draaien.

Stel je voor dat een Office356 of Google Drive hun dienstverlening op dezelfde manier zou beheren. Niemand zou bij z'n volle verstand daar afnemen - daar komt bij dat de eerste beste onafhankelijke audit zo'n bedrijf al per direct uitsluit.

Maarja, afstemming en duidelijkheid is niet 'samen' en erg oncollegiaal

[Zorg]

@nst6ldr
Ik denk dat je een paar posts door elkaar haalt maar ben zelf ook een noorderling, misschien dat @Playa del C. En ik daardoor wat meer op lijn zitten

Ik doelde met mijn vergelijking alleen aan te duiden dat je mensen hebt die heel erg zwart wit denken, dus achter de komma. En mensen die daar wat grijzer in zijn, ongeveer 25%.

Je kan er voor kiezen om de exacte letter van elk contract er op na slaan of meer van het geven of nemen. Meer bedoelde ik er niet mee. En dat als je er voor kiest om dus exact 39 uur te werken je ook niet moet gaan komen met tandarts bezoeken, naar de kapper of zoiets. Dus ofwel precies, ofwel meegaander, dit werkt dan ook 2 kanten op

[ Voor 18% gewijzigd door Zorg op 20-01-2024 21:23 ]

[nst6ldr]

Zorg schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 21:20:
@nst6ldr
Ik denk dat je een paar posts door elkaar haalt maar ben zelf ook een noorderling, misschien dat @Playa del C. En ik daardoor wat meer op lijn zitten

Ik doelde met mijn vergelijking alleen aan te duiden dat je mensen hebt die heel erg zwart wit denken, dus achter de komma. En mensen die daar wat grijzer in zijn, ongeveer 25%.

Je kan er voor kiezen om de exacte letter van elk contract er op na slaan of meer van het geven of nemen. Meer bedoelde ik er niet mee.

Inderdaad een foutje, Playa del C. was degene die beide posts had geplaatst. Excuseer.

[hoevenpe]

Vooropgesteld: deze casus is bijzonder, snap nog steeds niet waarom de werkgever van TS budget vrijmaakt voor impliciete 'werkdagen' in Italië. Dat had gewoon in Nederland gekund, zoals het beschreven wordt klinkt het niet als een 'uitje'.

Dat gezegd hebbende voel ik een generatiekloof: veertig plussers die als eerste vaak denken 'leuk, gezellig maar past dat met het gezin' en jongeren die denken 'heb genoeg andere dingen, werk is maar werk '. Een andere binding met de werkgever, iets waar veel werkgevers moeite mee hebben.

[Playa del C.]

nst6ldr schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 21:23:
[...]
Inderdaad een foutje, Playa del C. was degene die beide posts had geplaatst. Excuseer.

Welke 'beide posts'? Die tweede was niet van mij.

[boxlessness]

hoevenpe schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 21:33:
Vooropgesteld: deze casus is bijzonder, snap nog steeds niet waarom de werkgever van TS budget vrijmaakt voor impliciete 'werkdagen' in Italië. Dat had gewoon in Nederland gekund, zoals het beschreven wordt klinkt het niet als een 'uitje'.

Dat gezegd hebbende voel ik een generatiekloof: veertig plussers die als eerste vaak denken 'leuk, gezellig maar past dat met het gezin' en jongeren die denken 'heb genoeg andere dingen, werk is maar werk '. Een andere binding met de werkgever, iets waar veel werkgevers moeite mee hebben.

Die laatste houding is ook ingegeven door het economische/werk-klimaat van de afgelopen 10-tallen jaren: vroegah werkte je je leven lang voor een werkgever, en deze zorgde dan voor stabiliteit. Tegenwoordig is hevig ingezet op flexibilisering (met e.g. jaarcontracten, de gig-economy), en zo gauw je niet meer nodig bent of je jaarcontracten zijn op, lig je er uit.

Deze nieuwe dynamiek maakt dat werknemers een andere houding naar werk ontwikkeld hebben, en er al in stappen met het idee "dit is maar tijdelijk, ik haal er voor MIJ alles uit wat er in zit".
Wanneer (het merendeel van de) werkgevers weer werknemers voor het leven aan willen nemen, dan kan deze houding weer veranderen... maar dan duurt het alsnog een generatie om de huidige cynische generatie er uit te werken.

Dit is de prijs van efficiëntie...

[Playa del C.]

hoevenpe schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 21:33:
Vooropgesteld: deze casus is bijzonder, snap nog steeds niet waarom de werkgever van TS budget vrijmaakt voor impliciete 'werkdagen' in Italië. Dat had gewoon in Nederland gekund, zoals het beschreven wordt klinkt het niet als een 'uitje'.

Alles kan. Het is duidelijk een combinatie. Een uitje met daarbij twee dagen met werkzaamheden. Om de sleur te doorbreken, om personeel te belonen, om elkaar eens in een andere setting te zien, een suggestie van een vaste groep onder de werknemers. Kan van alles zijn.
Dan nog, ook al zat men in Nedeland, dat maakt de darmen van TS niet spontaan beter. Het probleem is en was niet het uitje op zich, maar het feit dat TS niet lang bij andere mensen kan zijn, omdat de darmen voor nare problemen gaan zorgen.

Dat gezegd hebbende voel ik een generatiekloof: veertig plussers die als eerste vaak denken 'leuk, gezellig maar past dat met het gezin' en jongeren die denken 'heb genoeg andere dingen, werk is maar werk '. Een andere binding met de werkgever, iets waar veel werkgevers moeite mee hebben.

Je zegt het, maar dit zie ik niet op mijn werk met 100+ collega's.

Een werkgever zal meestal zelf in het leven meer op werk gericht zijn dan een deel van de werknemers die puur en alleen voor het geld de uren draaien. Je kunt ze allebei respecteren. Ook de werkgever die vanuit dat perspectief een 'leuk reisje' bedenkt. Als veel werknemers het in dit geval wel leuk vinden, dan is er op zich ook niet iets mis mee. Je kunt het nooit voor iedereen goed (genoeg) doen als werkgever. Wij weten ni3t hoe deze werkgever er met zijn werknemers precies op uit is gekomen om dit zo te doen.

Ik kom elke keer uit op dezelfde conclusie: communicatie. TS moet zoiets met haar werkgever bespreken. Als de werkgever in dat gesprek haar niet serieus neemt en/of soort van dwingt om mee te gaan, dan is er iets te bespreken over de werkgever. Tot die tijd niet, voor hetzelfde zegt de werkgever: Prima, blijf thuis en doe online mee, geen enkel probleem. Het was goed bedoeld.

@milkyskinn89 Heb je al met je werkgever gesproken hierover? Hoe is jouw werkgever en de reactie?

[Sissors]

boxlessness schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 21:55:
[...]

Die laatste houding is ook ingegeven door het economische/werk-klimaat van de afgelopen 10-tallen jaren: vroegah werkte je je leven lang voor een werkgever, en deze zorgde dan voor stabiliteit. Tegenwoordig is hevig ingezet op flexibilisering (met e.g. jaarcontracten, de gig-economy), en zo gauw je niet meer nodig bent of je jaarcontracten zijn op, lig je er uit.

Deze nieuwe dynamiek maakt dat werknemers een andere houding naar werk ontwikkeld hebben, en er al in stappen met het idee "dit is maar tijdelijk, ik haal er voor MIJ alles uit wat er in zit".
Wanneer (het merendeel van de) werkgevers weer werknemers voor het leven aan willen nemen, dan kan deze houding weer veranderen... maar dan duurt het alsnog een generatie om de huidige cynische generatie er uit te werken.

Dit is de prijs van efficiëntie...

Heeft het niet meer met persoonlijkheid te maken? Ik werk bij een werkgever waar genoeg van mijn collega's de 25 jaar werk jubileum hebben gehad. Nu leef ik niet onder de illusie dat het bij een multinational meer is dan een zakelijke overeenkomst, maar nog steeds, ik zie niet in waarom we in hemelsnaam 2 dagen zouden gaan reizen om 2 dagen ergens anders te vergaderen.

[Playa del C.]

boxlessness schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 21:55:
[...]

Die laatste houding is ook ingegeven door het economische/werk-klimaat van de afgelopen 10-tallen jaren: vroegah werkte je je leven lang voor een werkgever, en deze zorgde dan voor stabiliteit. Tegenwoordig is hevig ingezet op flexibilisering (met e.g. jaarcontracten, de gig-economy), en zo gauw je niet meer nodig bent of je jaarcontracten zijn op, lig je er uit.

Deze nieuwe dynamiek maakt dat werknemers een andere houding naar werk ontwikkeld hebben, en er al in stappen met het idee "dit is maar tijdelijk, ik haal er voor MIJ alles uit wat er in zit".
Wanneer (het merendeel van de) werkgevers weer werknemers voor het leven aan willen nemen, dan kan deze houding weer veranderen... maar dan duurt het alsnog een generatie om de huidige cynische generatie er uit te werken.

Dit is de prijs van efficiëntie...

Van het CBS:
In het derde kwartaal van 2023 hadden 5,4 miljoen werkenden een vaste arbeidsrelatie, 32 duizend meer dan het kwartaal ervoor. 2,7 miljoen werknemers hadden een flexibele arbeidsrelatie, 29 duizend minder dan het voorgaande kwartaal.

Van de NOS een jaar eerder:
https://nos.nl/artikel/24...ook-meer-vaste-contracten

De laatste jaren zijn er volgens deze bronnen veel meer vaste banen dan flexibele banen.

[Playa del C.]

Sissors schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 22:19:
[...]
Heeft het niet meer met persoonlijkheid te maken? Ik werk bij een werkgever waar genoeg van mijn collega's de 25 jaar werk jubileum hebben gehad. Nu leef ik niet onder de illusie dat het bij een multinational meer is dan een zakelijke overeenkomst, maar nog steeds, ik zie niet in waarom we in hemelsnaam 2 dagen zouden gaan reizen om 2 dagen ergens anders te vergaderen.

Omdat jij het zo opvat. Twee dagen reizen om twee dagen te vergaderen. Dat is onzinnig.
Voot een ander is het meer: op kosten van de baas lekker vier dagen naar Italië met elke dag lekker eten en drie avonden gezelligheid. Overdag vergaderen, maar dat deden we anders thuis ook.

Perspectief.

[Playa del C.]

Ik zou zeggen: als iemand niet wil of kan, prima, dan niet. (Ik zou zelf ook niet zomaar meegaan.) Het is pas een probleem als het door de werkgever verplicht wordt gesteldz terwijl het niet bij de werkzaamheden hoort.

Ik denk dat er een misconcept is ontstaan, doordat TS aangaf dat van iedereen verwacht werd om mee te gaan. Dat klinkt als: verplicht, maar dat is het niet. Zeker niet als je met een reden niet kan. Wat als jij op die zondag een familiejubileum hebt. Moet je volgens de wet en cao vrij voor krijgen. Vandaar: communicatie.

[Sissors]

Playa del C. schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 22:27:
[...]

Omdat jij het zo opvat. Twee dagen reizen om twee dagen te vergaderen. Dat is onzinnig.
Voot een ander is het meer: op kosten van de baas lekker vier dagen naar Italië met elke dag lekker eten en drie avonden gezelligheid. Overdag vergaderen, maar dat deden we anders thuis ook.

Perspectief.

Mijn punt dus, dit heeft meer te maken met je persoonlijkheid, of je daar veel leuks in ziet gezien de tijd die het kost. En gezien ze zelf koken zal dat eten nou niet zo fundamenteel anders zijn dan in Nederland. Maar goed, om die discussie niet helemaal opnieuw te starten, meer dus hoe leuk je simpelweg zo'n "uitje" vindt zelf.

[Playa del C.]

Sissors schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 22:49:
[...]

Mijn punt dus, dit heeft meer te maken met je persoonlijkheid, of je daar veel leuks in ziet gezien de tijd die het kost. En gezien ze zelf koken zal dat eten nou niet zo fundamenteel anders zijn dan in Nederland. Maar goed, om die discussie niet helemaal opnieuw te starten, meer dus hoe leuk je simpelweg zo'n "uitje" vindt zelf.

Ja, we zijn het eens en we zijn er bijna. Wat moet TS dus doen in deze situatie?

[Sissors]

Playa del C. schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 22:59:
[...]

Ja, we zijn het eens en we zijn er bijna. Wat moet TS dus doen in deze situatie?

Nou ja, dat weet ik niet want ik snap die situatie nog steeds niet echt .Spelen meerdere dingen, en ook nog met die collega die eigenlijk niet wil maar bang is zijn/haar werk kwijt te raken. Ik denk dat TS dus vooral voor zichzelf moet bedenken wat ze nu zelf wil.

[Playa del C.]

Sissors schreef op zaterdag 20 januari 2024 @ 23:08:
[...]

Nou ja, dat weet ik niet want ik snap die situatie nog steeds niet echt .Spelen meerdere dingen, en ook nog met die collega die eigenlijk niet wil maar bang is zijn/haar werk kwijt te raken. Ik denk dat TS dus vooral voor zichzelf moet bedenken wat ze nu zelf wil.

Dat ook, en als ze dat weet, wat moet ze dan doen? Ik kom later nog een keer terug op dit stukje.

[Celebrimbor]

Vind dit niet normaal hoor. Onbetaald naar het buitenland voor een nutteloze vergadering? Als dit verplicht is zou ik de manager even vragen z'n voorhoofd te voelen en melden dat hij maandag een ander mag zoeken. Als het een leuk dagje uit geweest had ik het wel overwogen.

Moet er niet om denken om met al mijn collega's ook nog is in het weekend te moeten doorbrengen, ga liever tussen zes planken.

CVTTPD2DQ schreef op zaterdag 13 januari 2024 @ 08:14:
[...]


Het gaat niet om deze opmerking specifiek, maar hoe langer ik op Tweakers zit, hoe meer "woke" ik word. Je ziet hoe makkelijk men er vanuit gaat dat iedereen een gezonde man van rond de 30 is die bieren leuk vindt.

De elitairiteit en gigantische van de realiteit verwijderde bubbels van sommige Tweakers verbaast mij tot op de dag.

[ Voor 104% gewijzigd door Celebrimbor op 21-01-2024 07:38 ]

[Roenie]

Wat heeft de manager eigenlijk als reden gegeven om de vergadering in Italië te houden?

[Oekol]

Roenie schreef op zondag 21 januari 2024 @ 08:14:
Wat heeft de manager eigenlijk als reden gegeven om de vergadering in Italië te houden?

Weg van die pleuris kou lijkt me. Top manager!

[Roenie]

Oekol schreef op zondag 21 januari 2024 @ 08:22:
[...]


Weg van die pleuris kou lijkt me. Top manager!

Die manager kan ook de verwarming in de Nederlandse vergaderzaal aanzetten. Daarnaast is het in Italië nu ook niet superwarm.

[Sissors]

Oekol schreef op zondag 21 januari 2024 @ 08:22:
[...]


Weg van die pleuris kou lijkt me. Top manager!

Naar de bergen in Noord Italië in de winter gaan omdat het daar lekker warm is?
En daar dan hele dag binnen te gaan vergaderen.

[ehtweak]

Celebrimbor schreef op zondag 21 januari 2024 @ 07:28:

De elitairiteit en gigantische van de realiteit verwijderde bubbels van sommige Tweakers verbaast mij tot op de dag.

Ik zeg niks, ik zeg niks...

---

In lang vervlogen tijden heb ik ook bij bedrijven gewerkt waar het geld niet op kon, voor dit soort 'fratsen'. Maar ik moet zeggen, als je een valide reden had om niet mee te kunnen/willen/mogen, dan werd dat wel gehonoreerd.

Of dat dan gevolgen had voor je latere carrière pad? Men zei van niet... Maar de realiteit is natuurlijk weerbarstiger.

[ Voor 40% gewijzigd door ehtweak op 21-01-2024 10:11 ]

[ako]

Je moet natuurlijk helemaal zelf bepalen of je naar een vergadering in het buitenland wilt, maar besef wel dat de gesprekken na de officiële vergaderingen gewoon doorgaan. En vaak hebben deze informele gesprekken meer impact als je mensen van gedachten wilt doen veranderen, dan tijdens een officiële vergadering. Dus als je een mening hebt over het onderwerp van de vergadering en je wilt dat daar iets mee gedaan wordt, dan is het belangrijk dat je deze kans pakt.

En wat betreft een villa in Italië, dat klinkt als een mooie luxe vakantie. Ik was recentelijk voor vergaderingen in India, inclusief teambuilding uitje. Glamping, slapen in een tent, toilet in een klein gebouwtje naast de tent, geen toiletpapier, wel een bidet maar niks om je billen droog te maken. En kikkers in het toilet… Kan dus altijd erger, maar ik zie het als een mooi avontuur, niet willen missen.

[Yaksa]

ako schreef op zondag 21 januari 2024 @ 12:25:
Ik was recentelijk voor vergaderingen in India, inclusief teambuilding uitje. Glamping, slapen in een tent, toilet in een klein gebouwtje naast de tent, geen toiletpapier, wel een bidet maar niks om je billen droog te maken. En kikkers in het toilet… Kan dus altijd erger, maar ik zie het als een mooi avontuur, niet willen missen.

Daar gaan we weer. Jij hebt daar waarschijnlijk vergaderingen gehad omdat er lokaal belangen speelden die alleen met de lokale bewoners besproken konden worden.
Toch niet naar India gereisd om daar sec met je eigen collega's te gaan vergaderen?
Plus dat je baas er ook nog een teambuilding 'iets' aan vast heeft geknoopt en jijzelf bent (neem ik aan) gezond van lijf en leden.
Totaal niet te vergelijken met de situatie van TS.

[Zorg]

Celebrimbor schreef op zondag 21 januari 2024 @ 07:28:
Vind dit niet normaal hoor. Onbetaald naar het buitenland voor een nutteloze vergadering? Als dit verplicht is zou ik de manager even vragen z'n voorhoofd te voelen en melden dat hij maandag een ander mag zoeken. Als het een leuk dagje uit geweest had ik het wel overwogen.

Moet er niet om denken om met al mijn collega's ook nog is in het weekend te moeten doorbrengen, ga liever tussen zes planken.


[...]


De elitairiteit en gigantische van de realiteit verwijderde bubbels van sommige Tweakers verbaast mij tot op de dag.

Dus je wilt liever sterven, dus letterlijk jezelf van het leven beroven, om niet langer dan de contractuele afgesproken 40 uur wilt blijven, mensen waarvan je 1/4 van je tijd sowieso al mee moet samenwerken. En dan zijn wij van de realiteit verwijderd?

Blij dat je mijn collega niet bent dan. Je hoeft de deur niet plat te lopen bij elkaar maar de dood ervoor verkiezen om iemand eens een keer in het jaar op een zondag te moeten zien is natuurlijk nog verder van de realiteit dan een manager die denkt dat dit wel eens kan helpen voor een betere samenwerking in een bedrijfscultuur waar het gangbaar is, al dan niet in Nederland of het buitenland.

[ako]

Yaksa schreef op zondag 21 januari 2024 @ 12:40:
[...]

Daar gaan we weer. Jij hebt daar waarschijnlijk vergaderingen gehad omdat er lokaal belangen speelden die alleen met de lokale bewoners besproken konden worden.
Toch niet naar India gereisd om daar sec met je eigen collega's te gaan vergaderen?
Plus dat je baas er ook nog een teambuilding 'iets' aan vast heeft geknoopt en jijzelf bent (neem ik aan) gezond van lijf en leden.
Totaal niet te vergelijken met de situatie van TS.

Klopt, daarom begin ik ook met de stelling dat hij zelf moet bepalen of hij gaat. Belangrijk is wel om je te realiseren dat je door alleen remote mee te doen aan de officiële vergadering je een groot stuk van de inhoud mist.

[Yaksa]

ako schreef op zondag 21 januari 2024 @ 13:27:
[...]Klopt, daarom begin ik ook met de stelling dat hij zelf moet bepalen of hij gaat. Belangrijk is wel om je te realiseren dat je door alleen remote mee te doen aan de officiële vergadering je een groot stuk van de inhoud mist.

Dat is flauwekul. Een goede voorzitter van de vergadering bereidt de stukken voor, stuurt ze rond (eventueel met al een aantal aanbevelingen en overdenkingen), samen met de agendapunten, de notulen van de vorige vergadering en de lijst met openstaande punten, hij/zij geeft de prioriteiten aan en de tijden dat er door de diverse deelnemers gesproken mag worden. Dan kun je zeker 75% van de vergadering al voorbereiden en die vergadering efficiënt afronden, ook wanneer er offsite deelnemers zijn.

[ako]

Yaksa schreef op zondag 21 januari 2024 @ 14:34:
[...]

Dat is flauwekul. Een goede voorzitter van de vergadering bereidt de stukken voor, stuurt ze rond (eventueel met al een aantal aanbevelingen en overdenkingen), samen met de agendapunten, de notulen van de vorige vergadering en de lijst met openstaande punten, hij/zij geeft de prioriteiten aan en de tijden dat er door de diverse deelnemers gesproken mag worden. Dan kun je zeker 75% van de vergadering al voorbereiden en die vergadering efficiënt afronden, ook wanneer er offsite deelnemers zijn.

Dat soort vergaderingen maak ik zelden mee, meestal stuk brainstorm/whiteboard sessie met verschillende opties, waarbij er later nog doorgepraat wordt over de verschillende opties en afwegingen.

[boxlessness]

Yaksa schreef op zondag 21 januari 2024 @ 14:34:
[...]

Dat is flauwekul. Een goede voorzitter van de vergadering bereidt de stukken voor, stuurt ze rond (eventueel met al een aantal aanbevelingen en overdenkingen), samen met de agendapunten, de notulen van de vorige vergadering en de lijst met openstaande punten, hij/zij geeft de prioriteiten aan en de tijden dat er door de diverse deelnemers gesproken mag worden. Dan kun je zeker 75% van de vergadering al voorbereiden en die vergadering efficiënt afronden, ook wanneer er offsite deelnemers zijn.

Vertel me maar waar je werkt, ik solliciteer meteen
Bij ons hebben we wekelijkse/twee-wekelijkse recurring meetings, waar iedereen bijgekletst wordt over wat er in het project gebeurd is. Vervolgens wordt niets gedocumenteerd en vergeet iedereen het gros van de inhoud/beslissingen, waardoor de meeting er na een herhaling is van de inhoud van de vorige meeting... en na twee maanden is men verbaasd over een beslissing die ooit een keer in een meeting genomen is.
De meeste van die meetings hadden beter een email kunnen zijn.
En met 4 a 5 projecten in parallel is de overhead alleen door de meetings al enorm.
En management maar afvragen waarom de werkdruk zo hoog ervaren wordt, en maar geld uittrekken voor mindfulness en coaching

No way dat ik voor een project hei-sessie naar Italië ga, we kunnen geeneens een meeting van een uur fatsoenlijk structureren.

[hoevenpe]

Celebrimbor schreef op zondag 21 januari 2024 @ 07:28:
De elitairiteit en gigantische van de realiteit verwijderde bubbels van sommige Tweakers verbaast mij tot op de dag.

Zuipen en stappen met je collega's zou ik niet elitair willen noemen...

[hoevenpe]

ehtweak schreef op zondag 21 januari 2024 @ 10:09:
Of dat dan gevolgen had voor je latere carrière pad? Men zei van niet... Maar de realiteit is natuurlijk weerbarstiger.

Op papier heeft het geen effect, maar de gun-factor speelt altijd een rol. Eerst moet je zorgen dat leidinggevenden weten dat je bestaat (bij detachering sowieso een probleem), daarna moeten ze als eerste aan je denken als er een positie beschikbaar komt.

Heb 25 jaar geleden bij een grote IT-detacheerder gewerkt, als je niet regelmatig op het hoofdkantoor bij de vrijmibo was kreeg je vaak minder leuke opdrachten. Niet uit onwil, maar omdat mensen van de planning wisten dat je beschikbaar kwam en je indirect polsten voordat zo'n leuk project de formele molen in ging.

[Zorg]

En denk je dat het na 25 jaar opeens anders is? Natuurlijk niet. Dit is nog steeds hetzelfde. Een deel van het werk is nu eenmaal ook intern netwerken en zorgen dat je gezien wordt, wil je wat verder komen in je carrière.

Wil je dat niet, geen enkel probleem! Niet iedereen heeft die behoefte en niet iedereen heeft hetzelfde carrière doel
Gelukkig maar! Maar dit soort trips, of alle waar je in een informele setting elkaar beter kan leren kennen, dragen nu eenmaal bij aan het versterken van de relaties op de werkvloer. Moet dit nu perse in Italië? Nee dat is natuurlijk geen verplichting, zal daar een gedachte achter zitten? Vast wel.... de manager zal niet een dart hebben gegooid lijkt me...

[Jeroenneman]

hoevenpe schreef op zondag 21 januari 2024 @ 17:13:
[...]

Op papier heeft het geen effect, maar de gun-factor speelt altijd een rol. Eerst moet je zorgen dat leidinggevenden weten dat je bestaat (bij detachering sowieso een probleem), daarna moeten ze als eerste aan je denken als er een positie beschikbaar komt.

Heb 25 jaar geleden bij een grote IT-detacheerder gewerkt, als je niet regelmatig op het hoofdkantoor bij de vrijmibo was kreeg je vaak minder leuke opdrachten. Niet uit onwil, maar omdat mensen van de planning wisten dat je beschikbaar kwam en je indirect polsten voordat zo'n leuk project de formele molen in ging.

Nog steeds hoor. Mensen zijn sociale wezens (de meesten dan), en gunfactor is nog steeds een logische plus bij iedere medewerker.

Dat sommigen een uitje van werk gelijk stellen aan marteling of onnodig met collega's moeten socializen, tja, dat geeft voor mij alleen maar aan dat je echt ander werk moet zoeken.

[Highland]

Gaat dit topic nog ergens over, of is het een huiskamer-gesprek geworden? De trip van de TS is allang geweest, de vergaderingen waren nutteloos maar gelukkig zijn er geen notulen gemaakt. TS heeft allang een nieuwe baan (gaat beter met de darmen sindsdien), de manager is ontslagen wegens grensoverschrijdend gedrag in Italië na het nuttigen van te veel lokale wijn (en bijbehorende budgetoverschrijding). Het bedrijf zelf is overgenomen door de concurrent, tegenwoordig worden teamsessies op de eigen parkeerplaats gehouden.