Wat er op 7 oktober is gebeurd, is absoluut niet goed te praten. Maar het is toch zeker
niet een spontaan beginpunt van wat er in die regio aan de hand is.
Er is daar al jaren sprake van een opbouwende druk... en dat aan beide kanten van de grens.
Hamas is absoluut niet zonder blaam daar, maar dat is Nethanyahu ook niet. en desgewenst mag je de namen in mijn vorige zin ook omdraaien...als dat prettiger leest.
Daarnaast vindt ik het niet passend om het hele gebeuren daar tot een pissing contest te maken over waar er op de meest beestachtige wijze doden zijn gevallen. Het is afschuwelijk wat er gebeurd. En het ergste is dat beide partijen van plan lijken om door te vechten tot het eind van het bestaan van hun tegenstander, of dat van zichzelf (wat er maar eerder komt).
Ik zou nu een pleidooi kunnen houden over wreedheid, sadisme en ontmenselijking, maar ik denk niet dat de discussie daarbij gebaat is. Waar ik denk dat we tegen aankijken is twee partijen die beide door willen gaan tot het gaatje. En langs de zijlijn staan wij met zijn allen te roepen dat het schandalig is. En onderling beschuldigen wij elkaar van het supporten van het verkeerde team. En vinden we dat de
andere club water bij de wijn moet doen...want 'wreed en onmenselijk".
Ik denk dat we niet heel veel verder komen met wijzen en "ja maar hullie..." roepen.
Ergens zal er een stekker getrokken moeten worden. En ik durf op dit moment te stellen dat zulks NIET in Israël
of op de Gazastrook zal gebeuren. Met andere woorden: we staan op dit moment (redelijk) op de rand van een massamoord... en wij doen weinig anders dan er naar kijken, er schande van spreken en vooral de andere kant de schuld geven.
Wat moet er gebeuren? You tell me...
Beide partijen zullen dingen moeten doen. Waarbij ik denk dat het geen ruk uitmaakt wie groter, kleiner, sterker of zwakker is. Wie er gelijk heeft en wie er schuld heeft. Wie er provoceert of wat dan ook.
Maar een onvoorwaardelijk, wederzijds staakt-het-vuren lijkt me een goed begin.
Vervolgens een over en weer accepteren dat de andere partij bestaat, menselijk is, een stem en een geschiedenis heeft (ondertussen) in de regio.
Niet een 'maar hullie, maar zij..'
beide partijen moeten aan de bak. en dat geldt ook voor ons, aan de zijlijn.
Ik heb niet echt zin om et mijn vlaggetje in mijn hand naar een genocide-to-be te kijken...
Wij, als de rest van de wereld hebben hier een taak.
[
Voor 0% gewijzigd door
NMH op 19-11-2023 20:55
]