Het is goed mogelijk om de aanval van 7 oktober te veroordelen maar tegelijkertijd voor de rechten van de Palestijnen te zijn, dat maakt je geen Hamas-sympathisant.
Het is ook goed mogelijk om de Israëlische reactie op de aanval en bredere bezetting te bekritiseren zonder een Antisemiet of Israël haten ter zijn.
Wat je heel erg ziet gebeuren is dit incident is een soort discussie ontstaat over welke van de twee kanten de ergste incidenten gepleegd werd en dat gebruiken als 'gotcha' voor het totale gelijk krijgen in het conflcit. Dat zie je continu door ook in dit topic. Je ziet ook een aantal thema's terug komen in dit topic, waaronder een ogenschijnlijke oneerlijkheid in het houden van Israël aan een bepaalde standaard.
De gruweldaden van Hamas worden door de bril van verzet tegen de Israëlische onderdrukking gemaskeerd. Soortgelijk worden de gruweldaden van IDF goedgepraat als argument dat dit een nodige kwaad is om Hamas uit te roeien. Je ziet een verwondering bij een aantal in dit topic over de lat waar Israël langs gelegd wordt t.o.v. Hamas. Mijn persoonlijke verwondering is dat Israël aan een andere standaard van waarheidsvinding gehouden lijkt te worden en moeilijk uitlegbare geopolitieke voordelen van de twijfel lijkt te genieten.
1. Het belangrijkste onderscheid daarbij, vind ik, is waarheidsvinding.
Mijn stelling is dat Israël niet aan een fatsoenlijke standaard van waarheidsvinding gehouden wordt omdat het zichzelf een seculiere democratische staat noemt en degenen met wie zij vechten terroristen zijn. Bijvoorbeeld: informatie van de Palestijnse autoriteiten worden in twijfel getrokken omdat het informatie afkomstig van Hamas is, maar informatie van IDF moeten we maar aannemen omdat het cijfers zijn van "niet-Hamas" is. De afzender bepaalt in dit geval of informatie in diskrediet gebracht moet worden.
Maar, wie controleert Israël en belangrijker nog, wie sanctioneert Israël op onwaarheden? Er is een hele kritische situatie ontstaan waarbij Israël zelf de waarheid bepaalt en zelf verregaand acteert op die waarheid. Het meest kritische voorbeeld hiervan zijn de grootschalige bombardementen van Gaza.
- Het verhaal in eerste instantie was dat IDF alleen precisie geschut gebruikte
- Toen bleek dat Israël geen precisie geschut gebruikte maar meer ruimtelijk destructief geschut, veranderde het verhaal naar dat ze andere keuze hebben omdat er Hamas-tunnelnetwerk is ontdekt waar letterlijk vanuit elk huis toegang toe te krijgen is.
De ravage is die aangericht is Gaza is volledig berust op de stelling van Israël dat dit komt omdat er een dekkend tunnel netwerk onder Gaza zit en ze geen keuze hadden. Wie toetst dit überhaupt? Een deel van de stemmen in dit topic verbaast zich dat dit überhaupt getoetst moet worden, maar ik zeg dat je dit juist moet doen omdat Israël meermaals en aantoonbaar bewust gelogen heeft of hun eigen stellingen niet kan onderbouwen.
CNN heeft recent ontdekt via satellietbeelden dat er een begraafplaats was vernield door IDF en heeft IDF daarop aangesproken. Vervolgens heeft IDF ze uitgenodigd om te laten zien dat er Hamas-tunnels onder de begraafplaats liepen. Deze volledig georkestreerde locatie bezoek verliep echter toch wat anders.
"But the military says that they were forced to come in here because they discovered a Hamas tunnel running right underneath that cemetery. But the Israeli military failed to prove that stunning claim during a three hour tour of the area."
Als ze het al niet hebben kunnen onderbouwen in een geval waar ze CNN hebben uitgenodigd, wie weet wat ze allemaal aanrichten als de ogen van de media en de rest van de wereld niet meekijken?
Dit voorbeeld is geen incident, maar een voorbeeld in een bredere context. Ik vind niet dat Israël het verdient om op basis van eigen waarnemingen een dergelijke destructieve operatie in Gaza zou mogen ondergaan en als er aanwijzingen zijn die de claims van Israël in twijfel trekken dat directe aanleiding zou moeten zijn om een halt te roepen op de verwoesting totdat Israël het tegendeel heeft bewezen.
Dit kan mogelijk ook uitleggen waarom Israël in toenemende mate onder druk komt te staan door de bevolking wereldwijd: men ziet een ongekende verwoesting van infrastructuur en levens in Gaza door een partij die wiens onderbouwing niet heel veel verder rijkt dan 'geloof ons nou, ze zitten in tunnels onder alle huizen'.
2. Een ander gedachte-experiment om het conflict te plaatsen is de vraag: Als Hamas openlijk afstand zouden nemen van een van hun gedachtes - het uit willen roeien van alle Joden - maar geen verandering aan zouden brengen in hun handelen, wat onderscheid ze dan nog van IDF?
Wanneer Hamas door pro-Palestijnen genoemd worden als verzetsstrijders tegen de bezetting van Gaza, is er een logische reactie van de wederpartij dat Hamas geen verzetsstrijders kunnen zijn omdat ze openlijk ten doel hebben gesteld dat ze Joden willen uitroeien. Dat is terreur, geen verzet. Maar wat mij opvalt is dat die reactie is gebaseerd op de ideologie van Hamas, niet het handelen, omdat je het handelen van Hamas
zou kunnen beoordelen als verzet tegen bezetting.
De aanvallen van 7 oktober worden - terecht - ingeleid door termen als barbaars, afschuwelijk, onmenselijk etc. Hoewel het gebruik van die termen nogmaals terecht is, sorteert het ook een effect dat de gruweldaden die aangericht worden op Palestijnen minder de aandacht krijgen. Ik heb het al eerder gezegd, ik vind een ouder die een kind moet dragen wiens ledematen eraf gebombardeerd zijn door IDF niet meer of minder afschuwelijk dan wat er op 7 oktober is aangedaan. Hier zit ook een element van kritiek in naar Israël: de wereld ziet de expliciete afschuw die Palestijnen worden aangericht door IDF, terwijl IDF hier Hamas de schuld van geven. In de bredere context zit er een groot deel van het venijn jegens IDF in het feit dat wegkomen met het acteren als terroristen. Wat ze in het Westelijke Jordaanoever is simpelweg terrorisme.
Hier zit nog een element van venijn in richting Israël: in het geval van de gruweldaden door Israël komen we niet verder dan afkeuring of 'ik vind het ook niet goed wat daar gebeurt'. Maar er gebeurt niks/ ze kunnen vrolijk door. Ik vind dat als je het handelen van Hamas vs. IDF beschouwd en niet de ideologie, het enige verschil ontstaat dat Hamas een geconcentreerde terreurdaad op Oktober 7 heeft bericht en IDF haar terreur over gebieden en jaren heen zaait.
Afsluitend, het pro-Israël kamp verweert zich tegen dit soort situaties door geloof te hebben in de intentie van Israël dat ze dit moeten doen uit zelfverdedigingen.
Ik vind dat;
- Degenen die deze operatie leiden vanuit Israël met hun extreem rechtse overtuigingen en achtergronden,
- gecombineerd met de wetenschap van Israël dat zij sterke internationale bondgenoten hebben die onvoorwaardelijk achter ze staan,
- gecombineerd met de daaruit ontstane vrijwaring van Israël voor het verrichten van een ongekende destructie;
een element van kwaadaardige intenties hebben door Israël.