Je kunt twee dingen doen. Je kunt inzoomen en je verliezen in details over hoe het allemaal ontstaan is, waarbij je teruggaat tot boeken van meer dan 2000 jaar oud (en in hoeverre die betrouwbaar zijn kun je je afvragen). (En waar veruit de meesten voorbijgaan, is dat ook veel Joden daar zijn gebleven en zich in de eeuwen daarna hebben vermengd en bekeerd. Dat zijn nu Palestijnen, die worden verjaagd worden want ze zijn geen joden meer?). Of we gaan ons verliezen wei wat heeft gedaan en wanneer en hoe we dat moeten wegen (wat altijd subjectief is)
Je kunt ook uitzoomen en het van een afstand bekijken.
Dan zie je een staat die aanvankelijk land wilde ruilen voor vrede, maar er al 50 jaar (sinds eind jaren 60) naar streeft om het hele gebied van de rivier tot de zee in te lijven, maar dan wel zonder de oorspronkelijke bewoners. Velen zeggen dat zij dit zeker niet allemaal willen, maar feitelijk kiest de bevolking al meer dan 50 jaar regeringen, die het kolonialiseren en onteigenen van land goedkeuren (en soms aanmoedigen). Zie de toename van kolonisten op de Westbank. En ja, ook nu hadden ze heel graag alle Palestijnen verjaagd uit Gaza naar Egypte. Of elders. De totale vernietiging van de civiele infrastructuur van Gaza hoort daar ook bij, inclusief het opblazen van bijvoorbeeld het gerechtsgebouw met alle gegevens die daar lagen (terwijl het gebouw zelf geen enkele dreiging meer was). "Het meest morele leger ter wereld" is een imago dat hooggehouden wordt (Israël begrijpt als geen ander de waarde van "de waarheid" in een oorlog), maar is natuurlijk totaal onjuist. Het ontmenselijken van de Palestijnen de afgelopen decennia werkt gewoon door in de handelswijze van soldaten. Er zijn genoeg voorbeelden van te vinden in filmpjes die de soldaten zelf online zetten. Zijn er voorbeelden die nog erger zijn? Jazeker, maar dat is een onzinnige vergelijking. En nu zit er een regering die de strijd nodig heeft om zijn eigen hachje te redden. Het doel is om de macht zo lang mogelijk te behouden. Aan waarheidsvinding heeft niemand op dit moment belang, terwijl eigenlijk dat een een rechtstaat een van de hoogste waarden zou moeten zijn.
Aan de andere kant heb je dan een zooi Arabische landen. Die hebben de afgelopen 75 jaar de Palestijnse zaak misbruikt. Vooral voor eigen politiek gewin in binnenlands gebruik. En soms was het een goed vehikel om van het westen leuke concessies af te dwingen. Ondertussen zouden die landen wel wat anders willen, maar ze hebben de haat onder hun eigen bevolking zo aangewakkerd dat de manoeuvreerruimte te klein is. Een te zwak geluid naar Israël levert morrende bevolking op, zeker als Israël zich weer van zijn beste kant laat zien (Mowing the grass, anyone?). Maar feitelijk interesseert het lot van de Palestijnen ze geen zier. Ze zijn slechts een instrument en middel. Als minderheid in die landen, zouden ze hun leven ook niet zeker zijn geweest (kijk naar de Koerden). Ook de groepen als de Houthi-beweging is puur uit op eigen belang en status. Zouden de Palestijnen werkelijk naar hun land komen, werden ze afgeknald.
De westerse wereld heeft ongeveer 75 jaar weggekeken. Deels om strategische belangen (Amerika, die eerst Israël niet zag zitten, maar later het als een zeer belangrijke strategische bondgenoot zag) en deels als boetedoening (Europa). Duitsland voelt zich zo schuldig dat ze zich volledig hebben verbonden om geen kritiek te leveren. Maar ook andere westerse landen wilden uit schuldgevoel niet te veel kritiek leveren. De Tweede Wereldoorlog zit te diep als trauma. Dat werkt nu nog door, waarbij ook electorale belangen een rol spelen en de "strijd tegen de moslims" waar we in zitten (helaas voor de Palestijnen is het moslim overheersing geworden en hebben ze daarvoor gekozen. Waren ze christen geweest, was het verhaal anders gegaan).
En de Palestijnen? Die hoefden dus op niemand te rekenen. Israël is uit op hun land, Arabische landen zijn er nooit op uit geweest om het conflict op te lossen en het Westen heeft nooit gedurfd om het op te lossen juist vanwege de belangen in het gebied, trauma's uit het verleden en electorale belangen. De Palestijnen konden doodvallen. Geen toekomst, geen oplossing al 4 generaties lang niet. Alleen door naar terrorisme te grijpen hebben ze wat aandacht weten te focussen op hun zaak. In de jaren 60, dan weer in de 70, 80 en 90. Maar sinds 2010 gebeurde er weinig. Laten we eerlijk zijn, wie was er voor 7 oktober nog met hun lot bezig? Geen hond. In de Abrahamakkoorden waren ze zelfs geen voetnoot meer. Gaza was ondertussen één grote openluchtgevangenis (
zelfs verse koriander mocht niet ingevoerd worden) en in de Westbank worden ze langzaam door kolonisten verdreven. Dagelijkse vernederingen en totaal geen toekomstperspectief. Nobody gives a shit. Op zich logisch dat ook ze radicaliseren. Maar eigenlijk kunnen ze nooit een vuist maken om hun eigen lot te veranderen. Dus grijpen ze naar onmenselijk en beestachtig terrorisme.
En nu staan we hier. Met aan beide zijden alleen krachten, die als enige optie zien de ander uit te roeien als leefbare staat. Nee, formeel niet. Zo wil Hamas alleen de vernietiging van de staat Israël (niet het volk) en wil Israël alleen de vernietiging van Hamas. Maar ze willen beiden eigenlijk het volledige land, zonder de ander. (Maar eigenlijk willen de leiders hun eigen huid behouden. Hamas wil lekker van hun luxe genieten, de ander doet alles om zijn vervolging te ontlopen).
De enige redelijke weg eruit is dat de internationale gemeenschap iets gaat afdwingen. En ja, dat kan. Kijk naar de as Duitsland - Frankrijk. Hoe zij elkaar 70 jaar naar het leven hebben gestaan en toch hebben opgelost. Ook Noord-Ierland is een voorbeeld. Zoveel verschillen de Israëliër en de Palestijn onderling niet. (En vergis je niet, ongeveer 90% van alle Duitse oorlogsmisdadigers zijn niet gestraft, zo graag wilden we herhaling voorkomen).
De enige andere oplossing is het uitwissen van de ander. En gezien op dit moment maar één partij de macht heeft, waarin zij slechts geremd wordt door internationale publieke opinie, vrees ik voor de Palestijnen. Maar daarbij ook voor Israël op de langere termijn. Want dat wordt niet vergeten (of vergeven) en de vraag is hoe lang het westen het nog voor het zeggen heeft. Nu hebben ze nucleaire wapens, dus zal het niet zo snel gaan. Maar het lijkt me ook voor Israël geen oplossing voor de langere termijn.
Maar gaan discussiëren over wie waar recht op heeft, wie het meeste historische recht heeft, wie het meest fout is, gaat weinig oplossen. Omdat je daarbij altijd de doelpalen kunt verzetten aan de hand van het verschuiven van periodes, culturele waarden en definities.
Volgens mij het meest waarschijnlijke scenario: Gaza is geen levensvatbaar gebied meer. Ook niet als staat. Te veel van basale infrastructuur is vernield en te veel van de bovenlaag (boven gemiddeld??, gestudeerden, leiders) zijn gedood. Hiermee zal een uittocht gaan plaats vinden als vluchtelingen. Structuur is zo vernield dat mensen in buitenland moeten studeren en de meeste gaan niet meer terug. Israel zal zorgen dat het zich niet meer te veel kan opbouwen en langzaam gaat die samenleving dood. Ook in de Westbank zal het proces verder gaan met over nog een keer 75 jaar wellicht een zo uitgedunde bevolking dat integreren in Israel een optie zal zijn. Je mag hopen dat de huidige ellende wellicht groot genoeg is om dit pad te veranderen maar ik zie het niet. En wij? We staan erbij en kijken erna, net zoals de afgelopen 75 jaar en de komende 75 jaar. En de cyclus gaat door. Het kostte Europa >100 jaar en een holocaust om uit onze vernietigende cirkel te komen.
With so many things coming back in style, I can't wait till loyalty, intelligence and morals become a trend again.......