misschien een beetje off topic, maar eerder schreef ik dat het vermogen wordt gemeten door spanning en stroom met elkaar te vermenigvuldigen. dat is waar bij een ohmse belasting, dus een weerstand.
vroeger was dat in huishoudens dan ook de meest voorkomende soort - denk aan gloeilampen, kacheltjes ed - later kwam daar een beetje inductieve belasting bij - stofzuiger, motor van de wasmachine, mixer. er is ook nog capacitieve belasting, maar die kwam in huishoudens niet voor.
in wezen was er niet veel aan de hand, in huishoudens waren die afwijkende belastingen een klein percentage, en in de industrie met zware elektromotoren werden zg cos phi meters geïnstalleerd die dat maten en zodoende een correctiefactor gaven.
correctie ja, want omdat de sinusvormige spanning niet meer gelijkliep met de sinusvormige stroom moesten de energiemaatschappijen meer vermogen leveren dan waar ze voor betaald kregen, maar huishoudens hadden hier niet mee te maken.
tegenwoordig heb je in huishoudens nauwelijks nog ohmse belastingen. de gloeilamp en spaarlamp zijn exit, belangrijkste zijn nu wasmachine, strijkijzer en een oude wasdroger. daarentegen zijn er complexe belastingen en regelingen bijgekomen, die slechts een deel van de tijd stroom vragen, denk aan dimmers, ledlampen apparaten met gelijkstroom motoren, schakelende voedingen ed. daardoor is de stroom niet meer gelijkvormig aan de spanning. vreemd genoeg gaat het meten van vermogen met een analoge meter vanzelf goed, maar die heeft weer andere problemen.
voor digitale meters waren/zijn dit soort stromen een nachtmerrie. die moeten het vermogen berekenen mbv een Root Mean Square algoritme, maar door verkeerd en zuinig ontwerp waren een aantal vroege meters niet OK. een gedeelte kon in firmware worden opgelost, andere moesten naar de recycling.
al in 2017 publiceerde te TU twente een onderzoek waarin ze aantoonden dat bepaalde meters met bepaalde belastingen ernstige afwijkingen gaven, niet een beetje maar tot wel 582%.
in 2021 onthulde een vervolgonderzoek nog steeds problemen.
ditmaal kregen ze het voor elkaar om een meter teruglevering te laten registreren terwijl er in werkelijkheid gewoon energie werd afgenomen.
bottomline: met een niet ohmse belasting zal de meter meer stroom laten zien dan uit de deling van vermogen en spanning blijkt.
op mijn meter is de afronding of afkorting van de stroomweergave 1 ampere - daar kan het programma niks aan doen - terwijl er bv slechts 0,25A of misschien wel 1,8 ampere loopt. daardoor wordt bij lage stromen de procentuele afwijking ook nog eens heel erg groot. kortom, de weergave van stroom vanuit de P1 poort heeft bij deze grove resolutie niet veel praktisch nut, anders dan om te bepalen of een of meerdere fasen tegen de grens van het afgezekerde vermogen aanlopen.